r
Tweede Blad
ZATERDA© 9 NOVEMBER 1929
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Christus Kerk.
FEUILLETON
De brief van den dood
yMê HIER EU DAAR
ONTSPANNINGSLECTUUR
üroote waard
FEU
De brief
TV.
SDe Tt.-K. Kerk en qoli' zijl alleen hceiit
de éénheid yan geniadcmddilielen. Over gje-
heel de wereld in de gfrqojte St. Plieter to
Roane tot in het kleinste Missliekerkje
wordt hetzelfde «tfft* o|p|glednagem, dozelttjo
sacramenten toegediend.De lieer had roods
door den mjond ,vun den pirafeat Mala-
drias de insltelliingl aangekondigd rein één
oiler, dat alleen maar God kon behagen.
Luther lrad in liet beg|m van zijn her
vorming1 het heilig Misoffer behpiuide-iij
maar later schafte hij hot a,fl CnRer vppr-
wendsel, dat de duivel ham) In een ge
sprek dat hij met deze over Je. waarde
van een Mis gehouden had, van besluit
had doen veranderen. Over wat betreft
hot hantal sacirnimenten heeft lijjj lang
getwijleld of hij er twee otf drie zon aan
namen, juist of men zo m'aar voor het
kiezen heeft. Melanelh|lon was weder een
andere meaning', toegedaan. Dcizb, wist
aanvankelijk' niet of' er drie of' vier sacra
menten waren en'tem laatste verkondigde
hij aan zijn volgelingen, dat er vijf waren.
Tot do eenheid, die heit kamtpekleln is
van Christus-' Kerk, behoort ook nog 'de
eenheid van gezag. Altijd an overal,
van het begin der Kerk tot heden is er
maar een bestuur.
Christus, de God van liefde ;eu vrede,
verlangde op- de eerste plaats:, dat Zijne
Kerk één zou zijn. Daar|0|inl zegjlï de hei
lig» Hieronymius, wend slechts cén onder
die twaalf gekozen, opdat de aanstelling
van één hoofd aRe gevaar voor verdeeld
heid zou wegneanien.
Christus heelt maar ééne Kerk gesticht,
en Hijl verlang|de diatt er dok imlaar één
hoofd zou zijn, één herder-, die zijaio
'kudde, de schapen zloiojwel als de laant-
meren zou hjopden.
Eiehalve de R.-K. Kerk heci'it geen enkel
karkgfimopfiscihap!, dat z'ich de kerk van
Christus nqejmlt, een opperhoofd of wetf-
tig bestuur.
De protestanten hebben geen wetltigp
kerkelijke overheid, want ofschoon de eer
ste 'hervormers in Duitscihlanidl zich. on
der de beseheajmling' plaatsen van de vor
sten des lands, gebeurde dit meer uit po
litiek oogpunt, dan uit overtuiging, dat
die vorsten ee,n. goddelijke zending van
God hiadid|en ontvangen qml zijne Kerk to
besturen.
En toch zijn de pnoites-t,anten er van
overtuigd dat er in de kerk1 een opper
hoofd taloet zijn, wil er eenheid zijin- en
blijven daarqml beonkt bij1 de protestan
ten de kerkelijke miadh|t oftvel 'bijl hot
hoofd van den sfaaf of wel bij een
synode. Doch Ware eenheid kan dit'11101
brengen. Maahfig(de Luther zich, het recht
aan om ziwh aam gjcen kerk'clijik gezag te
biekoimhieren, waarpim zouden C'alvijn em
Ziwingjli B|i|e(t "hqtzeR'lde mfogen doen. En
wat Luther en de eerste hervo,r|mlersi lieib-
bem gedaan, dat doen ook' hun volgelingen.
En waariO|ml ook nipt?
Vrijheid 'van onderzoek nneit' misken
ning van het' dqor God ingesteld kerkelijk
gpzagl is i'mlmersi de grqdweit van het jsro-
tfeet antisimei
JTjett gevolg van dit pirpitestanltsich b-e-
gfnsiel kou niet uitblijiven. Het pirotesitan-
tii-smve spatte in allerlei sekten en rich-
tingien uiteen. Tot zelfs pp het kleinste
dorp vind(t m|en verschillende kerken, die
elk jhlun ejgen geloof belijden.
„De eenheid", zqo- schrijft Da. Bagger,
„is in 'de Nederlanidsch-e Hervormidc Kerk
ver te zoeken- Zijl wondt door partij
schappen verscheurd, waarbijl rn-ein zoo
veel miog.elijk Haar vppen- brengt wat ver
deeld is, niet wat vereenigon kan. Is het
niiotl beter, dat de kerk' mlaar uit elkander
valt en de heterogene elqmienitlein, tLi-e nu in
eenzelfde kerkverband mpeften samenle
ven, ieder ppi zleh zelf' een kerk gaan
vornijen ?-"
Ofschoon oyer geheel de Wereld vser-
spneid, kon do heilige Iranaeus reads ge-
iuiig.en en dit kam ook' niu npg worden be-
slndigd, bewaart de Katholieke Kerk
trouw de verkondigde leer des heilsi, alsof
zie één huis bewoont en gelooft zij als
had'de zij' slcic|h|bs ééne ziel èn, loert zij'
hetzelide als hadde zij pén miond.
Omidat er maar één God, één gcljof,
een dooplsel is, k,am er ook' miaar een
gédsdienslt, een Kerk zijn. De II. Paulus
leert 'hetzelfde, wanneer hij de Kprk vtar-
gelijkt met het mens-c]h olijk' lichaam, en ,de
gelpotvigen met do iedejmaten, die het
samiensitedlen. „Wijl zijn allen", zegt hij'
„in den-zelfden gees|t gedoopt, ojni allen,
31)
door A. FIELDING.
(Nadruk Verboden).
,(We hebben hier te doem imtat epn
geval, Waarvan we boiiden wetten dat het
zeer omgewlooiu, is", antwoordde Ppiniter.
terwijl hij maar de neuzetn van- zij-h schoe
nen «(aarde. „Het kau bost wezen, dat
het' onderzoek dood loop|t. Gebeurt
meer, niet wlaar, dat Yard niet kan ingre
pen, .oimldlat er te weinig, bewijsmateriaal
is. Men m|oc|t todh een motief lieè'bein em
dlaf kan men zoo. .maar mi-at verzinnen.
Em dan, nog weet mom niet,. wat het onbe
kende soimis br-engjt:, waar heit pps heen
voert;
De-ze laatste woprden sprak Pointer
ameer tot zichzelf.
„Jo zult er best ieitys gjoeds' van terocihlt
brengen, als, je ee.n|mlaal a,am 't, werk gaat",
sprak do doldtcr vol vertrouwen. „Maar,
je wilt' niet verder op het geval ilngja>n,
merk ik'. Je vroeg, me, pi' ik ja bij' het
politiebureau wilde brengen, ilu, hier zijn
we ca-. Goeden dag!. Ein als(je soma weer
eiemsi een collegp-dokter noodigi jj-dbt, d|an
ben ik tot je b,esp|hikikfingj('
Pointer woajd in do kamer van hopldiin-
hielzij Jpqd of heiden, hetzij slaaf of! vrije,
sleelifs één lk-lha-aani en één geest te zijm."
Als wij leden.der ééne ware Kerk wil
len zijn, dan moeiten, wij- ppk deden in
'hare eenheid.
,Wij inioiqtem allen één zijn, door 'één.
en hetzelfde bestuur dat ons gebiedt, wij
moeiten allen één zijm dooi- middelen, die
ons dc kraclhjt geven o,m heilig irn Christus
te leven en wij moeiten onderling één zijm
door een en heteelfde geloof', dat wij; be
lijden. i
ft-, STEPH. L O DIERS, O. CIST
Nieuwkuijk.
(Wordt vervolgd.)
Gescidcdkuiidlgie waaide der Evangeliën.
Het is niet kqo'u eeuvoudigiei vraag),
oi Idc tek'slt van do evangeliën, z|oo,als
wij (haar nu lezem im ouzo bij(b,eis., die
zeilde is als dqor de edhtijiv-era der
evang-eliëu giegwiem.
„Si. Bavo' geeft hierop eem auiwoomd,
dat zeker im Lbeadem kring', belamg|sltel-
ling verdient.
iloe is, het gegaan?
De oorsQilro-nkelijke geschriften waren
geschreven op -ec-n sitpf, die niet zoo ge-
makkelijk blijift vopi-itlbcshaan «Is ons tegen
woionlig: papielr. De(zo zijn dan ook sinds
langi vei-id'wurnen. Wat wij, hebben, bczlilt-
tem wijl door do ovca-schrijving-ein,^ die ge
maakt zijn van de ont-spirmihelijke. g«-
sihrüten. Ontelbaar zijn die oivea-schrij
vingen g-e.w-eest. Nu s,p;r,eekt het wel van
zeil, dat bij liet overschmij|vem gqmlak-
ki-lijk Vergliisisinglem, worden begaan. Em
zoo wijst' de critiek op wel 150.000 ver
schillen in de v-erschilleindc bekende hamd-
sChriften. Vóór alles is dus aopdjg! ©e-
weesf, (lat dqor een »eer gezette atudije
wci'u vastgesteld, welke de Oiorspronkclijko
leksit Mioct geweest zijn. Dili, is geschied
met behulp van de handschriften, die
terug, zijn gevoud-en, (er zijn er meer- dan
12.000), meli behulp ook van oude verta
lingen em van aan,'hialingiem Lij de Kerk
vaders. Maan dqor die studie heeft m-em
cxan ook met zekerheid kunmeu vasls-tel-
lan een tc-kslt der Evangeliën, welk-el ztelar
wat betreft dc hoofdzaken ovcruenkpimit
met de oorspronkelijke tekst. Do Bij--
belciom'missie heeft omtrent de kleine ge-
duellen, waaramfremt een ernstigq twijfel
botrclicnde do oorspn-onki-lijldheiid is ge
rezen haar uitspraken gedaan, m.l. dat.
nrnn er niet aan twijfelen mag; avcirigicmsi
zijn 'liet gedeelten, die niet zao. zeer van
belang- zijn bijl de bewijsvoering', dat het
<''Ju-isitemdqm!, of te wel do leeiri van Clu-is-
t.us, van goddelijkcn corspammgi bi; wij
guan er dus hier niet vorder op im. Wan
neer nu eenmaal vpor ons, vasJtstaat, dat
wij in het zeker bezit zijm. van de oor
spronkelijke tekst der Evangeliën, zijm wij
met die. kennis taak nog! niet waar wij
wezen willen. Warut nu kam iemand do
vraag stellen, of wij wel zoo zeker zijn,
dal de vier boeken ook inidemd'aadlgeschre
ven zijnd opi' Marcus, Matitiheuis, Lucas
en Johannes., zioals dat altijd wordt be
weerd. En die vraag is zelfls heel v-er-
sil andig. In de giescllirifltcin staat liqtj niet
men had in dien tijid niet de geiwqoinfein
zijn naam bo,ven pl' ouder het geschrift
Ie vermeldenmaar zooals: wij: reeds zei
den: het qorsiplromkelijke geschrift is bo
vendien niet in ons haait. Wij g.aan dus
antwoord opi onize -vlraag: halen bij' .de
giosrihicdenis, die oms giqtuig-en kan o,m-
t rent deze zaaken bqvendicn gaam wij-
eens z'ien., wat de boeken zelf o,ns Je.er:cn
in hun stijl, hum m-aniei' van schrijven,
huil ideeën vooral. Het Evangelie v'am
Matheus. De overlevering, die aan Ma
theus, een van de Twaalf, dit hoek t,oe-
schrijfi is algqme'n etn fnmaanigevodhtem.
Getuigen higrvoor zijm Papaas, (eerste
helft der tweede eeuw), Tiremaquai, Ori-
gines, Eusebians, Epiiphaniuel, Joannus,
Chrysios;t|0|mlus, Ephremi en de oudste Sy
rische handschriften, Hyroniimus en Au-
gjustimiis. Een dergelijk algqnjieem geitui-
g-eniij is voor ieder voldoende, als m'em
tengin.-ie niet al die g|rooito anianmun voor
leugenaars wil uitjmiaken. Jlon bedenke
ook, dat een bedrieger wel a ml er.-, te werk
zou zijm gegaan, cm nu juislt mi-at als schrij
ver zou hebben uilige,'kozen e-on Apioatel,
die tamelijk weinig op deni vioorgtaomd
trad; veolecir zou h.ij het hebben do-ern
voorkomen, of b.v. een Petrus zulk een-
boek gesejhreivcm had. .Naast dit giet.ui-
genis van (buit-cm gjaan wij! qok eens in
het boek zeil' zien. Bij! nauwkquiriig) hoo-
zien on|(d-ekken wij', dat de siqhrijweir van
het Eivaiiigelio Mal.fheus lutaet zijm ge-
weeait eeai Palestijnsclhe. J.qqd, e-em liolle-
naar, die sdhir-aef' vqar bekiccrlinglem uiit het
tendamt Hianniffl bkuniem gelaten.
Zij Waren oudte vrienden. Pointer had
als beg-iinnienjd pioliltie-im'an im Londen onder
Harris gediend.
„Dus- er is een moord im heit spel, be
gon Harris qeaiiyoudig. „Ik dank' God,
dat jij mr hemt, Alf! Hotl do,e,t m'c denken
aan v-roegcre tijden, mijn jongen. Maar
natuurlijk zal ik' jo anijinhieer moetcmi moer
mleml"
„Pjr,olb!eier hqk, ahs u denkt dat heit vei
liger is' z-oi 'Piaimter .qnistui|m|igi.
Even laejhle, Harinis hartelijk, m|aar al
gauw betrok zijn ge-zicht, tp-qn hij, ver
volgde 1
„Mqomd Wat een vraeiselijk' woord, oim'
te g-ébraiken imicit balrekking toft pmze
miss Ohamt-cr-is. De stad is trotscSf op
haar geweeqt. Ti-otsch, oimldat hiier zoo'n
bekende Lqndensehe sch|00-nihedid woonde
en krotóclhi pok ojpi haar ha,der, den pro
fes,sar. hloomd!"
iiij( schudde helt' grij'ze hoofd, terwijl
hij opi een kast toeliep-, co1 er een pa,ar
glazen, com si|p|han icin een Heisch uiffc, te
halen.
Hij schonk voor beadem, in em gjimg
verder: i
„Ik wil jo wel verhellen, dat ik', toen
liet plan van den dokter pa'iji ter ooro
kwam' en ik' wisit, -dat jijf biji de hand zwu
wezen, vqor 't' geval Yard gevraagd werd,
do leiding over tie nqmcai, bij mezelf g]c-
Joidcndiom'. iW-elnu JMatitihieluis Was zoo
ieim'and. Hij' wlas -een Jood uit Palestina.
Zijn bock is: 'vol van. H-cbreeuwsehe -uit
drukkingen; hij) is op do lipog|te van allo
Joodsehe gewoonten; hij kent de wet van
Mo,zes -en de pii'|of'e|l,en beiter dan mleinii^
ander. En wanneer gij, lqt otpj zijln heedhrlij-
vingen van de plaatsen, die im zijn boek
voorkomen, en hoe hij de finesses daarvan,
als. gewoon mpcdeett, dian voelt ge, to
doeu -te hebben mne-t iemand diqim dat land
thuis is als de Iqeqte bewoner. Hij Was
oen tollenaar, d. i. iqmJand die -belastingen
int. Ilij blijkit n.l. he,el goudl o,p- de hoogte
van de helasitiuiajmaltea-ie. En hij is do
aenige 'der Evangelisten, die qpltecken-t dat
Matheus oen tollenaar was. (Gij weet dat
ds foll.enaars nu juist niet a.l te b-eslü
stonden aangeschreven wegens hun on
eerlijkheid bijl het innen der belastingjen).
Hij: schreef voer bekeerlingen uit k-et
Jo'dcndiOim'.
Hit 'blijkt hieruit, Tat hij zoen- vele
uitdrukkingen gpitn-uiikt, wellie van Ara-
mecnsichen oorsprong zijn, zooals rabbi,
-mauumona, 'gehpnma, «orltona,, zonder dat
hij 'net na-jidiB'1 oord,e,elt die wooniden uit te
legg;en, dus oimidat hij weet, dlat zijm le
zers ze wel begrijpen. B-eter mog| kqm't
het uit, dat hij v-aoii' Joqdsah© 'bekeer
ling-en schrijft, -oimldat h,et diccl van zijm
boek i.% te bawijizen, dat J-ozud_de Messias
is, zoolang! te vo-ren door, d,e Profeten
vcprxiield en door dp Jadein vorwsellilt.
Zoo begint hij zijn Eivamgieiie met do
gcilacih-t-slijst -van Jezus, dip een afstaim1-
me-ling 'blijkt te zijn van Abrahamhsm van
Davi-d, 'wedqrqmi aldus, door ('u Profeten
vomrsjleid'. Ook hrrinnei-t hij er telkens
aan, 'dat de öude plnofetiën in JezlUB
vervuld Werden. Epn dergelijke maui-cj-
van schrijven, .een dusdanige Jnleithod-e had
alleen zin, Wanjiper geschreven, wend in
hoofdzaak Voor Joodsehe le-ziurs. Aldus
blijkt het wel, dat het bijzaudor moeilijk
zal zijn, nog' iets in t,e brengen teg-eja de
bewering, dat Mattheus de schrijver is
vau 'liet boek dat naar hom) ge-n]0iem|d
wo,rut. Pn-ecies fe zeggen in .welk- jaar
M.aftheus zijn bock schreef is niet wel
mogelijk. Zeker echter wcr-U lwt gtesehre-
ven vóór het jaar 70, en na hot jaar 36,
en wel waarschijnlijk in Paleqtina ,zclf',
misschien wel he Jeruzalem.
De vreemdeling thuis
diooa; Em-ile Ga.st.
Er ging een oenz|aiami nfan door 't woud
da,t suisde en bruisde en kreunde dn den
lentestorm.
Eien heel smal, nauwelijks zichtbaar plad
heeft lliij ingeslagen. Hij wilde niipt langs
den hoofdweg- glapn, ■waaf. hij- tnenschon
zou kunnen ontmoeten. Heel alleen wilde
liij zijii de eerste maal, dat hij' wteer tién
v.-jderiiaji-' scVi-en bodem betrad na zioo
vele, longe jafcn, die hij- als vermiste of
dood'g-ewjaiandë zöo Ver Ixjaa, het vaderlijk
huis Iheéft doorgebracht.
Hij liep- als ®li dronkaard met jvamkc-
ïendo sdhpeden. Zijn ihioed had hij ver
loren, een tak heeft hlemVan ihpt hoofd
g-ej-ukt, hij had het niet eens bemerkt,
LangZaajn ging, hij voorwaarts tusstihen
de ggaiuwe stamimlcn. Nog z'at het zomer
groen der bladeren in de bruinet knoppen
opgesloten, die de laatste warme regpi^
gtroot en z'wcilend m,aiakte.
Eenilge dajglcn j^leledeii nog lag piv-e[r,al
sneeuw en 's naohits was hij, geslmlaltein.
Het heole wöud was vol .geufigie vooht.ig-
heid, op den grond vormde iziclhl overal
kleine plpisjes- onder do voetstappen van
den eenziapien wandelaar. Telkens) werd
hij dooir een afhangenden tak met een
vloed van zilveren wUterpai-ciLs bespieu-
keid, hij lette ek niet op.'Hij voelde nUeen
da, Ihet weer de luühlt van z'ijn vaderland
wiais d-ie hij inademde, li-et vaderland
waarna,ar hij haast z'iek' vp,u verlangen
geweest was.
Eindelijk slond hij ,a,an den rand van
het woud en niet v'ep, vlam hem verwij
derd lag- het ouderlijke landgoed. Hij
bleef B'taan en vouwde de handën. .tot
een stil gebed; g^-oote ti-ancn vloeiden
ovef rijn gezicht eerst grruim-en tijd
La-tor besloot hij verder te gaan.
H-o-o didhtqi' hij bij hot landgoed' kwam
hio-e meqr zijn knieën beg'omnen te tj-il-
len, en toen hij' aanklopte deed jiij dit fe'óó
scliu wen s-qhueihter als ware hij een bede
laar in plaats wam den oudsten Zoon ides
buiiz'es, -die 't!hia,ns hlicr hoer en m-eester z'ou
zijln ,a|ls niet die ongelukkigf) oorlog ge
komen en hij in kj-ijgsgjevlamgcns'chap ge-
rpalkt was.
Ilo-e zbu hij allies aant-relfen? slechts
uiterst sp-aarzham waren do bea-ichten in-
zegjd heb: Gelukkig! Ja, dat li-eib ik
gezegd.
Ploinlor keebf wat omw-emnigj em ant;
w-qor-dde
„Je wilt an-e v,qor den gék homdeiUi
Harris!"
„Geen -donken aan, Alf", zei do ander
ornqtjg. „Ilf heb hier een heo-1 gqmiakke-
l'ijkem dienst gqhad1, onleit nu em dan com
landl-qoiper of eon dronken kerel opi Zater
dagavond. Eens werd e,r can meisje ver
mist, maar deze gosahjiod-emiis iq heel iiats
anders. Dili zou m'ij-n omdqrg)ang worden.
Binnen een m,aand niqe;t ill mijn ontslag
nelman. lid slfca er qpl, dpn dienst uit; te-
gaan, in vrqdo m-et mijn b-iunem, vqor zoo
ver dat miqg-elijk is. Ik wil natuurlijk
mijn pliehit doen, d,oeh dit geval zou alles
in de war sturen. Mijm qndo vrijenden
zo-u ik mlocftm v-eiidenkan en v:an mij!
vervireemftem, inisischiqn alleen, ,om fjqt
de ontdekking te koim|en, diat de[ eigenlijke
lini- dadiige-r heel irgcms anders zat. TVel
All, hot landhuisje, waar m'ij:n vrouw en
ik «gan wonen behnorit aan kolonel Sc.air-
loft toe. En dan, d-i-en qdalmjan1' noen
nee-nTVe zuRen ons glas leegldrinken
en samen naar den chief, Siaj-qcnVaugfnam,
gaan. Hij ligt thuis met iniluemz'a, imanr
tijdens het on,dcr,x-jgk heb ilf hqmi reeds
opgebeld. Hij slw-nd er op-, dadelijk een on
derhoud te hebben m-eit dc Y,ard', en ver
nam eveneens m-qt bRjRse|h|api, da,t je hier
geliomen, s'inds een piaiajr jaai-, na Ren
dood rvjam z'ijn vadep. lieelcmaal niets
meer-. Misschien w,a,ren hun bni-ov'en ook
wdl (vlqrloren (gie|g(a)am.
„Is mijiiheea- 'Roilirbaich thuis?" vroeg
hij met bewiolgen atomf ,a,an d-e imieid die
opendeed.
j Het jonge k(i;aOh,tige boerenmeisje beek
tv,at on/.ekqr pii Verlegen naar dezen man,
fl'ie izlondea- hoed, mot een versleten jasje
en beslijkto scfhocnen Voor. di'afir stond.
E|r w,a,s echter aan llrem iets te zien dat
ha,air iZeido dat hij g'een lamdlo,o,pier kon
z'ijn, zij wist eigenlijk niet g|ood )wja|t zij
v;a,n hem denken nfoest.
„Ik weet het niet ik; ,z;a|l eens gaan
kijken" Bei ze, on z'e raaiakte een bewe
ging' als of z'e de deujq tweer isluihen
wiidde. I
„TV-iq is daiag-„ G erlmde vroeg een
vjno-uwensbqm en een jeugd'igie, zeer vrien
delijke eeni'gszins gezette dapie in Iw'itte
bliouse keek u'it een douf,. Zoodra, (zij
den vpecmd-eling z|agj schrok zij hevig'
en vtnoeg": l
„Wat wilt u?" Niouwsgiepig,bekeek p'ij'
hem vlam top tot teen, teijwijl hij het mieisjio
eenvoudig! op z'ij' duwde en binnentrad
1 „Ik 'wenscli K)agel Rphrbaeih;, mijn broer
te spgekenl." i i
De o-ogen dej: (Ipi™ w-erden glroot 'van
v'qrb,aizling. I
Plotseling glil-de z'ij, pakto den vpeem-
-doliuig bij de hapdl en tpok hem' in Re
katnqr waar z'ij hom1 een poosje Ifflan-
slfliajixlo, sprakeloos van verrassing.
„Mijn 'Gpdl, hij is het dus. U bentv
sCajcoieède zij' einïl-eüjk, dan g,ing[ zij- injet
een'ijgszins oïjnzekqru schreden naiaa- de deur
die napjr de a,angrenzlcuclle kapier lejdde en
riep:
„K|apeO!, kqm eens gauwl hier,, hier is
iemiand!"
Op liebzidl'flde Do@en.blfk! kwgim1 een jon-gé
man, ongeveqr J)5 jaar oud binnen. Ver
wondend keek hij dén vreemdeling pam,
die hem met zoo zonderlingen blik p,an-
st,aarde. I I
Dan riep hij „Herbert 1" en de beide
bloeders lagen in elkanders armen.
Een kwaptier later z'at do nieuw aan
gekomen in de kuiskamer ,m'et ten fiesclï
wijn \oof Bich, hij droeg -een éhamber-
cloak van zijn broer en at blijkbaar met
goeden eetlust een botar'ha,m' miet ha|m|.
De licele fja|milie stond óf zat rond
hem: Charlotte, de schoonziuster, haar
heide kleine jongens Ernst en Eim-ilc, di°
eenig-'szins angstig en schuw naar ,den
vireemden oelni' keken, -de slanke jongo
z'ustea- Elizabeth een bleek meisje (nét
ueirv-euzc handen en haast z'iekeRjke g'roote
oagen. Erians de student, die opi b-eBoek
w,as omdat het Pnasclhvaeantie was.
-En z'ij zagen allen nieuwsgierig cu
opletltend toe hoe hij, ,a,t en Wat hij' ut,
als was dat iets heel bijz'onders. L
Men had 'hem haast' ,ai Vergeten, Vlo
broer 'die meer d,an 10 jaren nfwtezig
wa,s geweest. In hot begin -waren zij be-,
di-ioofd (geweest over hem, In,aar lang-
z'aunejliand
En nu was hij piotselinz weer daar
iioe vireemd. Hare! vooral was jz'eer
blij. Hij spfak voortdiu-end: en omhelsde
z'ijn bj-iOcr telkens afsl het gesprek' laven
staakte.
„Hoe komt ge nu toch z.oo plotseling
weqr hier?" vroeg hij „Waar ben je
«Rijd geweest?"
„Nadat de por'log geëindigd was en dli
uit 'de gev'apgensctiap verlost werd, ging
ik naait Ainerika; ik kon h-et er echtea-
niet meer .uithouden, lik werd z'i-ek v|an
heiimwee. AUes wpt ik nog -bezat (helb
ill v'erkoch ten 'zloa liwa;m ik' (hiier aan.
De rijke oqmi uit Amerika l;cn ik cehter
niet. Ofschoon ik aj-tijd Ihagd gewerkt
heb, 'ben ik nog niet vooruil,gekomen
Kietel kreeg een kleur.
„M'alai" waarom schreef je niet van te
voren, dan liaddcn wij je van don trein
kunnen afhalen?" vfp-eg 'hij haastligl.
„WlpRr: is je bagage gebleven?"','
„Bagage?" De andqre laclrlo bitter, „ik
heb hier die klejno taisCli en mijn koffer
Ran lalteg.' no,g* wel ,alf|geh,aaild .worden."-
„Eu ik wilde liever heel alleen -zijn hij
het betreden van den vad'erlandschqn feoi-
di-ini on heel alleen naar hqt ouderlijke
huis gjnam. Ik moest mlij ook eerst aan de
gedachte wormen, dat orn-z'e o-udc-fs or mi-et
meer waren.". j
Tranen glinsterden in z'ijno OiOgien; qRen
z'wegen ,w,a,nt hiui moeder was wan vor-
dï'iet over den oudsten z'ooon spoedig na,
zijn gleiv[ajng|ennomlimig gesto-rv-an, en ook
de V[aidcip had vreesclij'k geleden onder
dezen zw;ajren slag, 'het had o-ok| zijn leven
geknakt. i I I
„Nu imloioten we ech,te|r| niet -bedroefd
meer 'zijn, we we'ten ons nu te verheugen,
w,as."
Hot scihcelh, dat Majqor Yauighan van
dezelfde gevoelens- was. Na oen ppaMig
oniderhio.ud me|t den zick-eai man gehad
te hehbeu, gingen pointer an II,arris( waer
weg'. Juist wilden z-e in Pointer's aufo
stappen, toen kolen,el Scarlett op- da tree
plank sprong. Hoofdintendant "Har-ris
stelde Pointer vpoir.
„Zoo, dus New Scotland Yard- zal do
leiding; overnemen", beglon de kolonel opi
gemaakt vriendelijkqn, tqon.
„lli ben blij., dat hat geval in zulklo
goede handen kqm|t. Toch geloof ik''niet,
nat er vee-1 g,eh,ei;m|zinn.igs in deze ver
schrikkelijke gasdlReaeniB is. Die kralen
en een voorbijgaande landloop,er, denk' ik',
De kerel z,al msischien gejdjaóhlt hqblben,
dat de hanger van ghqoite w;a,ardei wasi en
liet' ai]vier. waarin de steen gevat wae,
voor platina aangezien hobhien. Doch,
'hoe hall zij, u vindt dat aRemlacal w,a]
id Ik kwam eigenlijk alleen maar even
'hoiven. iioe rniin oude vriend Y-aughan
'hot maakt. Ik veronderstel, dat u ona
allen nogi eenigie vragen, wilt do,ein,fhoofd-
iuAj.crteur Welnu, ik zal tielefbneerem,
dat men de bibliotheek voor u in gereed-
li eki hoiudt. Ilc Zelf zal binnen enkele
minuten thuis wazen''.
Hierop, ging do kolonel hot hui,a van
Majoor V,aug|hau binnen en roden (1°
beida mannen wiq». i
dia, t je er weci" bent" riep' Ha,rel. „Zoo
g|aulW jo uitgerust ben, z'al ik je alles
eens Iplten zlien. IK lileb goede zaken ^e-
JniaaM." II
- Eqrst nu kwlapr het hom! in de gedachte
diat dit goed, waaraan hij dO jaar langj
al Wijn kjfaclhten besteed had, jhém'eigenlijk
niet 'tioebohoen'de, tuaar den 'broei' die g'oo
ju ist 1! l;is g'ekamien Was.
Zijn blik ontmoette dio v|a,n z'ijn'Vrouw
en beide wisten dp|t zij in dat pogenhlik
lietóelfde dadliten.
Klarel herstelde zliöh' cdhtef sp-octlig
en w|as nog dubbel Vriendelijk ivoor (zijn
btoer, als wilde hij met geweld die gë-
Vlachte uit zijn iWoofld verdrijven, die daar
een oogenblill ,jn ipipgekomen wés-
Hefbert Rohrbia,oh was dus weer thuis,
Hqrbert, (aian wien men jarenlang, gë-
da cht had als aan een doode.
D-ezb gebeurtenis wekte natuurlijk in
-heel den oimitjpcli; ©en groot opizien. Al 'heel
tgaodSg twetmeldo hot viap. g|asten, diiö 'iaRien
*en tqrugg'ekecrde wilden zien. Herbea-t
R'oirjiba.ch droeg nu weer elegante kleercn
en wist zich zeer goed dn gezelschap, to
be-w'egen. Hij' wa,s póhitqr, ni-e-t zleer glés'teld
op die fllgqmeen-e opm'erliz'aaimheid, meest
al qpjak Hij nieti veel, maar vertelde toch
a,an ieder, die het hepi vroeg, wat to|en
\v,an hem wensChte te weten. Hij'(m'aakto
overal een goeden indruk: ook wanneer
hij luitgcuoodigd werd' en da(t gebeurde
heel vja,ak wist hij' z'ich overal goed te
gedragen. De faimilie behbef'die zlicih werke
lijk niet over hem te schalmen.
Lamglzamerhand echter nrmi die giroote
liel|a,ngst/elhing af. D-e bezé-eklen biiolden
op, -en alles ging) weep Z'n gowonan gang,)
Helt! Werd warmer en wiailmicr de Ror
xuqv kwialm1, een z'eldza,a(ini heet© ©n droge
ZOIUI-X.
In dez'en zqmer kwa|ml ,er ietó vriéinds
onrustig over de bewoners v,a,u hot lamd-
gtoed, niRen hadden zijl dit haastend onrus
tige, ov'er zioli, ondapks de afmattende
kitta die liet weaken 'Raast pnmogellijk
inaiakte.
Men Weet hot a,an d-e h'ittq als pop-
tembqi kw«,m; Imtet zijn kloalere dagen dan
zou het wol beter worden. jMaar 'jdl-en
wilsten cu voelden d[a|t het iets 'andeia
was, 'iets in 'hun binnenste, dat Zioli niet
nagr buiten kon uiten) en hen m-et on
rust en .ontevredenheid vervuld©., Ein dit
„iets" was gekomen, sinds den tqrugkeer
van Herbert.
Oqk in ham -zteH) wais het; allen had
den hun werk, ieder wist wat'hij' te üloen
had, maar hij wist hot eigenlijk Jjdiot. H'ij
ging mat zijn broer de akkers rond on
trachtte azlidh hier en daar ook dienstbaar
te maRen, imlaar het gebeurde nooit op
do goede maiuiqr. Het bevredigde hom niet
en hij zlag, dat oiok do onderen hle-t be
merkten ofsChoon memapd ,het h-c'rni duif-
de zeggen.
Niamand durfde het openlijk' uitspre
ken maar allen vtoiejiden, allen wisten het,
hij kon z'ich niet m'oor jnanp,assen an hun
leven. I I
In 'Zijln Qdven had ziCh een grootje
Verandering voltrokken. Ein alles was goo
geheel a,ndqrs gjawiorden of dreigde an-
dqns te worden, sedleaf liij' da,a.r was en
niemand wist hoe het worden Zou.
Dat wlas 'hot hdofdlZakedijlk;. Niemand
wist hoe het tenakdje af zou loop-en,
v-a-n 'wrikien aayd do veranderingen Zou
den zijn die zijn Voortdurend verblijf
nqodz|aPseMjk m-et zich -moest bfengen. -E,n
niom;and wilde daarover spreken. Men
had om hemt gefreurd, Zeker, imaair ten
slotte had men Zich gewoon giempiakt
a,an de gedachte d'at hij- niet imoqr kojnien
zjoiu en -men begon zijin gchcele J®v,ën
daarnaar in te richten. Men h)ieid gieein
rekening meer tale thcjnq en nu was |hij
plotseling teruggekomen cn dreigde «Res
to Veranderen, wellicht om te dwingen
oiml nieuwe, onbekende wegen ka te (Slaan.
Zij (Vo-eldon zich sOh'uldbewust en gjayen
zich wqrkelijlk moeite oim| goed voor den
teruggekeerde te zijn, want slecht waren
zij! niet. Maar de scheidsmuur die jaren-
l,aino tussChen die gelieol versdliillendo le
vens lopigerihlït Wap, wilde niet wijken.
Hij- z'el'fl Voelde ook z'oex .goed, dat er
nooit' meqr de reChibq hartelijkheid tus-
schen. hem en de Zijnen wild© koimlan. Em
liij i,rok Ziek hoe J-apger hoe meer terug!
en z'ijn gezlClit Vertoondo steeds een som
bere in z'ich zelf gekeerde iuiitdruliking',
als daCht hij na oVcy een moeilijk raad
sel, wiaayVan hij do oplossing-, niet vin
den kon.
Z-oio VqiTiqpen dc lieete dagen langl-
Za-am en iedqr vloor zich had het gjevoel
als iwepd hij bedreigd' door een Zwoele,
zwlairo onweersluoht.
D-e |a|V|on,d Rracht een frissohe jlio,clte
eindaRjk wia^aide ejr yoer eens pen IRCMje
Na een kort stilzwijgen yir,oieg! Póimter:
„Hoe slaaf kolome! Scarlotf hier be
kend'?"
Harris kéék' hern van terzijde aan cn
antwoordde mét eeudge ontsteR-einis
„Je gaat' toch koop ik geen ruizle ma
ken rnlat mijn tpekomsitigiem h uisbeer,
wel
„Il-et is een loenigsZiins raadselachtige
man' ,g ing( Poii-nter vender. „Wjo gaven
homi aa.ar straks een leelij'keni schok. Hij
is allesbehalve dankbaar, dalt' de Yaqd
zrcih er mtee bemooit. Ik vraag me af.
waarom nie-t?"
„Hij' Jreeijt een masiqa vrienden", begon
Harris weer. „De Sciarlqtts hebben op.
Stillwater gewoond, sinds zij, den abt uit
zijn ruïnen verdnevien en hat- kloostorland
in bezit' gie-nomien hebben. Do kolonel
heeft d,e T.onth H.ussars ontruimd, pm-
da.t hij dat landgoed Ife ,uifg,es(brieklö yioud.
Sota'mdgen Zeggen, dat hij- ;een Jieetje
injialigl ïsi. Ik voor mij'' geloof ook wel,
nat de huur van qns landilm-isj-o iels tp
hoogi g'enoenild' kan worden. Maar pver
't geheel genomen, is: de kofonel wiel po
pulair. Hij, wedjt ook op d,e r,enn,ein. Ilij
meet oen goqden Jr'ijfli' op- paarden hebben
'en focjli wi-nf hij' mop-it. Hoe dat kan js
me een raadspl".
(Wordt vervolgd.)
Bureaux van F
Telefoon «nte:
Bijkantoor M!
KAM PUBLICITEI
Y Arm Rus
De uittocht va-i
boeren uit- Rusla-i
allen weer eens g'_
vernietigend bolsj
Al die emigran
levenswerk, h-u,n
begonnen liever
aff dan langer te
terreuy van uitzu
Dat, o,ok de Rui
meer tegien hup
blijkt voorts uit,
voltrokken door c
„opstandige" org
Een onbehagelij
rend onheil ban;
hoofden dei" tyrai
Een zeker© anj
mi°'e commupistis
maakt, die gioed z
in aanraking) kon
gmren. Men ver,
m-ilitair-coimmupis1
zal uitloopen op
der boeren.
Opi de oonfere
tische piartij heel
dat de Stplinisti,
der boeren tenge
als een opstand de
maJht. Als bewiji
de doar de comln
in één maand va
is niet m'im.der da:
per dag. Men
laatsten tijd nog
Als symptoom
boeren wordt de
genoemd, welke
had. Te Pskov h
omringende dorp
overrompeld. Sli
van speciaal uit
stelde troepen k
steld. Gedurendf
boerenopstand gö
dw.r Stalin zelf3
reau werd verböi
den eveneens onl
Onlangs is een
naar Stalin geg:
ren, dit de Gepo
voor de orde var
Als symptomei
mingi in de arb
Sormovo en Or^
gemelu, welke g
leus „TVeg met
beweging heeft -
plaats van een et
lijk het geval
Er wordt oo!
gevoerd in de i
novoVo zn esnesi
vreaenheid mrol
slechte voedsc-lv
auoerzijds in den
de industrieel©
beiders uitoefenf
kent als een se
Over het alg-
ziening slecht. r
binnenkort de i
tributie-kaarten.
reeas distributi'
thee, suiker, m
Moskou vierki
bevoorrechte po
liet platteland,
verbouwen, heer-
Er wordt alleen
de voedselvoorzi
den en de arbe
Ondanks dezie
van overtuigd, i
door geweld zal
Arm Ruislani
I VA» OVE
Sinds eenigën
het poiblick w
door
(Nat
32)
Dit alles mo
ken, voordat 1
Harris, ik heb
Miss Rose's vac
jaadje op SfiRv
afsctoilieren, als
om zal ik zo
-aiehherlafen. Ji
doen, 'als je zi
detective beglon
in de kamier
Hoofdintendant
de 'afgietsels
„Zegl, heb j"
vonden of zijn
venster je kar
Pointer lyqpt
Thlomtqn en 'Z
mxnnming Van
in het 'gteval e:
„Daar gt
