geneest mi ventftaait de -fauhdbi
ZATERDAG 7 SEPTEMBER 1929
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
f IN HET KRAAIENNEST
ALLERLEI
j GEKKE GESPREKKEN j
R.-K. Kieskr
FEUI
De brief
Op: den toetssteen.
Heel de 'beschaafde wereld leeft ïnjee
met de gebeurtenissen liin Palestina, waar
dweepzieke en (woedend® Arabieren oiml
godsdienstige en edonoMisdhe motieven,
grapte 'gruwelen heblben bedreven aan de
'Joden.
Heel de beschaafde wereld leeft Jnto,
spreekt er in de |pers haar afkeuring piver
uit en dringt er bij de bevloeg'de autoritei
ten pp aan, dat Maatregelen moeten wor
den genotalen om dergelijk' moorddadig ge-
P'lunder te voorkanten in de toekómst.
Welk een verschil b'ij twee, drie jaar
(geleden, toen de katholieke .Mexicanen al
leen terwille van hun geloof Werden niit-
getaóord en gemarteld, door een bende met
'bols'chevisim® besmette onmensclhen.
Kapitalen werden besteed olm' het door
geven dier gruwelb'eri'chten te vóorkotafen.
Al of niet niet 'n afspraak sloeg de vrij
zinnige en socialistische pers een oordon
van slilzKvjjgen om Mexico. De nieuws
agentschappen, die nu v.an de gebeurte
nissen in Palestina en van de protesten
daartegen, uitvoerige verslagen geven, lie
ten toen niets van aich hooren.
Eerst toen de 'katholieke p;ers en een
verlmlaard lersch piuMiqist een gat in het
cordon fordeerden, druppjellde wat nieuws
naar buiten, maar sdo® gekleurd partijdig,
dat de slachtoffers boeven leken en de
misdadigers rechtschapen Wurgers:
'Die Hugelsche loge benoemde Calles tot
eere-'lid; socialisten hier en elders zwaai
den den imjodernen Nero lof toe.
'n J.arenlange strijd heeft het geklost cM
die joiurnajbisten, die te goeder trouw wa
ren, van de waarheid te overtuigen en
toen dit eindelijk' gebeurd was, moesten
de Mexic'aansthe tirannen, onder den druk
der wereld-opinie wel van koers ver
anderen
.Welk een enor'm1 Verschil tplc|W in feiten
jwelk een enorta! verschil ook ia mentaliteit
in ons k'aJmlpl en daarbuiten.
Geen enkel katholieke courant heeft ook
ui'aar 'n pinging] gedaan om de Jodenver
volging ie loochenen la,at staan van goed
te 'keuren.
Zóó z'ijn zelfs de Joden van de onpar
tijdigheid der katholieken overtuigd, da,t
de Israëlieten iin Polen en Amerika een
bcnoe p hebben gedaan pp, "den H. Stoel;
Dat b'eroepl zal niet tevergeefs zijn,
want het Vaticftan deed steeds w;at Móge
lijk iwas, om) a,an hun recjlitvaardige y'erlan-
gens te vloldioen.
Aan de groote k'leurlooiz'e 'm!aissa zal
mógelijk het igaipiende versclhil tussciheu eeu
eu ander ontgaan, tataar degenen buiten
ons lkajn[pl, 'die het vermogen tot pndersie|h|eir
ding nog niet geheel verloren hebben, Moet
het to'ch wel even raar van binnen wtor-
den, wanneer zij de houding der jiunnen
vergelijken niet die der onzen in de ge
noemde gevallen, die zooveel opi elkaar
gelijken. 1 i
UITKIJK
de, wind.
Doch dit,maal zal Stam Askansy zelfs de
sterren trofcseeren! Want Benja houdt
alleen vau zijn viool en 'de rheeriijikje
klanken der bleeke snaren. En wie hem
zoo hoort droomen, meent, dat het Heer
heml gezonden heeft om troost te brengjen
in de harten der Joden. Maar Askansy
mag van dit alles niets weten.
Btenja moet rabbi 'worden! dat is 'de
droom zijner idealen!
Daarom alleen dwingt hij1 Hem o,m 6
uur per dag aan de tafel im dei heilige
'boeken te lezen en leert hiji hem! uit' de
volheid der wijze schriften, en Benja. luis
tert Zonder iets te zeggen malar zonder
«enigen ijver. Doch wanneer de oude man
de sterren Raadpleegt somts staat hij
op het plat flak van het huis naar het
Zuiden gekeerd, zoodat niemand hem ziet
- dan balt, liij' krafölpnchtig beide vuisten
iu de zwarte jas en beeft.
a.nt het kind, zijn Benja,, zal an'e.t zijn
vioolspel in ïsraiël niets vereemiigen, nraar
alleen verstrooien.
„Kom Benja?' en plotseling gevoelt de
oude een 'hevige angst, zoodat! hij1 de
hitiid van den knaap: verplettert en Benja
moeit e heeft 'heml ten volgen. Nu loepen zij
al reeds een uur door de stad, straat! in
straat' uit,, jSiji "zijn .verdwaald.
De onlusten te Goes In 1657.
Twisten naar aanleiding vau de
benoeming Idler rcntmteesters'.
(6-) I
Maandag den 26 Februari besloot de
magistraat, wijl den volgenden dag de
Commissarissen der Staten zouden komen,
af te kondigen eene
Publicatie op het imhaelen van de
Coimlmissa.rissem van Haer Eid. Mog.
door een compagnie van de burger
wacht, en de. goede orjre .en geschrokt: -
heit daer omtrent te houden, buiten
les ie van iemiaut; en verbodt: tegens
het uitschieten pan glansen en wijn
.sphemken, etc'.
Alzo» het Haer Ed. Mog. de- Stoeten
des La.nts en Graeflijkheits van Zeelant
goet geVomden heeft Haer Ed. Mog1. Ge
committeerden naier deese. stadt af lp vla.er-
digen omrte Verrichten zoodaenigie zaïcken
als gc-m. Heeren Commissarissen uit den
•naem v'an H'oogh gedachte Haëï Ed. Mog.
zullen gelieven 'bekent te mlaiekfen.
Einde dat. Mijne Heeren Buï-geMrs. e,n
Schepenen der Stede Goes amtshalv|en niet
willen noch mlogen ledigh staen zoodaeni-
ge demion.stra.tie v'an eer en luister mieer-
geM. Heeren Coimjmissarissen in h be
zoeken van deeze stadt 'toe tei brengen,
als in respect v'a.n derzelver Hooghwaeirde
Commissie en qualiteiit- best betaomelijk
t,e zijn, ende. in alle beleef'theit bevonden
werdt te bestaien.
Hebben opgeim'. Burgemeesters en Sche
penen goet gedacht daetelijk in de, waie-
penen te doen koomen «en, cpuipaigniie
En telkens als Askansy ook maar een
o,ogenblik durft luisteren, hoort hij: een
gefluister uit de yfabio,rgens.te hoeken.
„De Jood! met bet Jodenkind!f'
Het klinkt hem' als het. gefluister Van
een spook iu het oor. Ja, wamneeX hij*
schuw terzijde, blikt', sluipt het heml na,
zwart als do schaduw strijkt langs de
vale muren .den huizen springt om
de naakte, spitse straathoeken eu
grijnst.
Do Jood.en het Jodenkind!-.'
Dat io niet meer Jan het klagen zuch
ten van den vyinilook ,niet het redem-
drapje uit 'de ijfalkenhank', dat nui en
dan pp het platte plaveisel tikt, dat is
Nu hoort 'Askansy het zóó luid, dat
iedere twijfel buitengesloten is.
„De Jood en hot Jodenkind!,"
Kom, Benja! IComl!"
De grijsaard knijpt het knaapje in
don arm. Benja houdt met heide handjes
de viool krampachtig, vast en Schreit.
„Jood Askansy cn Benjamin!"
Het breekt los als een st-orm. Studenten
joelen, m'eiden schreeuwen, h,et gepeupel,
dait verborgen in het duister nestelt, komt
plotseling te voorschijn, scheldt en jouwt
en gooit in et scherpe .steenen.
Het is haast niet te gelooven hoe zij
hem allen kennen!
Hij1 ..echter dwaalt met Benja aan de
borst gedrukt door de vreemde straten
op, en neer, in den nacht, in demi winjh
Hij ja.agt altijd voort toit hij! geen adem
meer heeft en hef'koude zweet hem v'an
net voorhoofd stroomt en zijn voetzolen
krabden ,als Vuur.
„Jood Askansy!"
De «teenen treffen! nu in den rug, dan
legen bet achterhoofd, z,Tn slapen, en rond
hem' een fluiten, sissen, krijschen, joelen.
Zelfs in de huizen vliegen vensters
open, en nog dronken van slaap worden
dc hoofden buitengesloten,
i ,(De 'Jood!!!'" en wie er maar even
kans naar heeft spuwt naar hem'. Daar
schemert uit de wolken heel bleek' een
ster.
De grijsaard slaat de oogem op. Nu zal
hij gauw op, den rechten weg zijn, een
laatste kracht doorsiddert zijn verhitte
leden.
„Jood Askansy!"
En liet brugje is bereikt! Het Joden-
brugjei de "JodenstroomDe .gpijsaard
stataapt met wilde schreden over 'het ver
molmde houd.
„Jood Askansy!" joelt het uit honderd
keelen. Het gepeupel wil zich zelfs in
het Jodenkwartier wagen.
Eenige seconden later staat Saml As
kansy stil en zet Benja neer op de klein»
Voetjes. Nu, dringt het volk werkelijk op
het bruggetje.
De oude wijkt nog een eincjje terug in
het Jacobsteegje, in de schaduw der hui
zen.
Plotseling buigt liet bimlgje door, het
kraakt en kraakt, een schreeuw, honderd
keelen weerklinken, gillen luid, alles :is
stil, stom.
Traag kabbelt het stroompje, verdroomd
in diep zwijgen, het Jodenstroompje
boa spotten de mensphen! en tololh! is
het de spiegel van duizenden maagdelijke
sterren. Niemand kan vermoeden, hoe
groet Jehova's toorn j.s?
Askansy echter staat aan den vloed en
lacht, lacht, dat Benja sidderend de hand
jes tegen de boren drukt.
Stil, vaider Saml er zijn wel honderd
tn'ensclien gestorven, en Benja weemt.
„En daarom1 moeten morgen duizend
Joden sterven!'"
Askansy lacht en lacht een schrille
lach
Een vale streep licht vertoont zich in
het Oosjen, de morgen daagt, de legen
stroomt.
„Kom Benja, vlug, de Joden worden
wakker!" en Sam Askansy lacht niet
meer.
„"Want eer dc zon in vóllen gloed
staat zal over onze. daken reeds da vlam
opflikkeren/
Do heide vluchten in de Jaicobsteeg
van dc burgerwacht deezer stede, en door
dezelv'e voorgeroerde Beieren Commissa:-
rissen, die notch op huiden te gemkiete
werden, gezien, beneffens andere betui
gingen v'an eere, met het' meeste fatsoen
te recipdeerem, en tot aen haer vterblijf-
plaetse te geleiden.
Doch alzoo eenige dagen herWaerts, hij
occ'asie Van het optyeökkón van de gem.
burgerwacht, tot gipjoot hertseer Van de
in'oergem, Burgjeelmesters en Schepenen, en
veele goede burgiers1 in 't pan-1. i'Cfii I ietr
ondervonden is, 'dat' veele groove onor-
dentelijkheden en ongesehiektlhedien, unlet
wvorden en werken zijn gepleegt, die tot
z.o hoogca graet zijn geklamlmen, dat
daer yam de droeve klagten aloimlmei zijn
gehoort; waer van dat ook de bedienaars
des Godtlijeken woorts in deze G'emieentie
onder haere publycke oeffeninge. «enpae-
riglijk, ende als im'et «enen mohl, gelieft
hebben te ressenteeyen.
Emde ,dat wel imioogLelijtk bij deese c'on-
junctuurie va.n tijt. (gelijk igevreest werdt)
wel vvederom! diergelijcke ongesichiktheden
zich mbchtein koomen pp t,e do,en.
O'mlme waer jegens te voorzien, hebbien
m'eergem. Bmiigeemesters en Schepenen
goet gevonden bij! expresse afkundinge en
publicatie ieder eem te gelasten, gelijk de
zelve gelast werden bij! deezen, zich zelven
af te Houden bijl deezen v'an alle v,o,or ge
roerde ongeregeltheden, ende in een stadt
v'an policie en justitie onlijdelijicke 'mfodae-
den, waer door .niet alleen de huisen, en
glaesen jamimerlijck geschonden, maer ook'
pcr,so.omen zelfs' geïnju'rieert ende bena
deelt,; im'aer zich alomrne zoo in hel op-
trec'ken als daer huiten in alle mödestiej
rr.et wec-jilagend geroep.
Nu trekt Sam Askansy met zijn klein
zoon vin stad tol stad. De .wegen, dia
••ij begaan moeten, zijn giiijis v'an 't stof
en steen uhtig. Zonder schaduw en
brandend wanneer 's middags de zooi er
over zc-ngi. De wegen door de wiouden
echter zijn moeilijk te vinden; zijjijl lken
echter zijn moeilijk te vinden; zij: lij'ken
Doch menigmaal, wanneer de koe'Esier
een 'medelijdend hart heeft, zet hij> den
kleinen Benja naast zich op zijin wagen
omdat hel kind zich ternauwernood v|opr,t
kan loepen.
De oude echter ki'iukt op zijn stok ge
leund stom1 aehtei na.
Ah in de herbergen, die lamgjs den, weg
lig Ien, epeelc Benja sonv tot diep jin den
nacht en wie heiml zoo hoort! spelen,
staat verbaasd! Wie juist de dobbelstee-
nen oip wil gooien legt ze terzijde.
Wie met schorre kreet ruw aan 't twis
ten wil gaan, zwijgt stil. Ja zelfs de her
bergier die achter zijn jafel glazen vol
wil schenken houdt in, alleen omdat de
knaap op zijn viool droomfantasieën speelt
en ieder zoekt naar een geldstuk', al zou
het ook het laatste zijn, dat hij bezit. O
ja, Benja weet de harten der Christenen
wel te ontroeren met zijn spel.
In een hoekje zit Sam' Askansy als een
schaduw ineengehurkt en luistert, en luis
tert!, hoeveel «munten er. in Bienjal's mmteje
rinkelen, want hij: draagt het linnen zakje
nog op de borst en bewaart, de munten als
een schat, en wanneer hijl er genoeg bij
elkander heeft zal hij1 met zijn 'kleinzoon
een kamer huren in e.en stad, waarin nie
mand Sam Askansy k'cnt, noch het kind
Benja.
Den heelen nacht droomt de grijsaard
er v'an en stilletjes laat hij1 het zakje rin
kelen, dicht hij' zijn oor.
Doch of hij nog ooit uit de sterren da
tockotótst zal Dunnen lezen, dat. weeit God
alleen.
Want Sarn' Askansy is haast blind ge
worden op dien mórgen dat in de Jaciob-
straiat de vireeselijke vlamtaen van de da
ken loeiden en ieder huis in aseh' gelegd
weid nog vóór de laiatste Joden het verla
ten hadden.
De anderen echter, die vluicihtem konden
verdwelnen als een stofje in den storm.
Em Saml Askansy trekt met zijn klein
zoon v'an dc eene stad naar de andere.
Doch wie /thans 'in de trotsicihe stad
kómt en naar 'het Judasbriugje en het Jo-
danstroompje vraagt,, ja, misschien naar
het XTaiCobstraatje eln het Jodenkwartier
wil zoeken zal deze niet vinden.
Nauwelijks kWj'gt hijl .antwoord op zijn
vraag, al zijln He miensclien tot wie hij' ze
riicht nog zoo oud en Verstandig', "Wnnt
sedert den brand' zijn m'eer dan 300 jaar
vcrloopen -- <m nergens in de lreele trot-
sche stad is eein kroniek te vinden.
Alleeai hij', die zich in de Meimaand om
streeks middennacht, na.ar de „watergra-
vleinider oude staid begeven durft juist
als de nieuwe uraan geheimzinnig met de
sterren speelt en .een nachtegaal in de se-
ringestruiken zijn heerlijk' lied doet klin
ken en wie naar het Wiesten in de
wijde stilte luisteren wil, Zal Van tijd tot
tijd leem zucht hooren, als droomde iemand
op d« vioolsnaren zijn lied Van de sterren.
1 i Uit den goeden ouden sinultijil.
De blurgemeester van Alkmaar is d'eZer
dagen met zijn gemeenteraad op de Aïk-
taaarsche kermis ppffertjes ga,an eten.
Hiermede heeft, liij een oude traidliitie, uit
de Hiollandsehe historie wederom in eere
hersteld. Het was in vroeger dagen n.l.
de gewoonte v'a,n de vroedisc'ha|p|pen der
steden oim na aftop van een of andere ge
wichtige „besogne" een jVrientsdbappelick
maal" te houden. Dat w,as een uitstekende
gewoonte van die Heeren, want wa.ax kan
men beter nog eens over iets najp|raten
dan juist aan ^oo'n welvoorziienen disch'
en dan was het immers ppk |zo,o goed voor
de onderlinge „correspondentie" of goedó
goede ordre ende ge-scliiktheit buiten quet-
se v'an iem'ant et gedraegenmitfcg'ae-
ders wel zonderlinge haer te wachten van
•i.lle ontijdelijek Schieten, zoo des1 morgens
voor als des alvants nae d,e, poortklocke.
Verbiedende die v'an d«' voorgenoemde
Compagnie, burgerwacht in 't gemeen en
ieder in 't particulier eenige glasen wijh,
waerntede deZelvte iin 't marchaeren mogh'-
ten werden besöhopclken, aen te nee'miem
of te ontfangen, ten zij Uleen. viaor Hein
natuur lij eken dorst; ordonneerende de
respective officieren van de "Compagnie
tot beter naeooomidnge van deese ,onse
begeerte alle goede dievóizen ,cn voor-
zieninge daer omtrent te doen.
Gelijk mede hier benevens iagelijeD bur
ger v'an wat qualiteit hiji inlog'hte wesen,
ende onder wat pretent verboden werdlt,
eenige presentatie van wïjh ae,n de pp,-
treckende burgers aen te bieden.
jnterdiceerende wijiders alle, en de «en
iegelijk zijnde buiten de Begieieringe deezer
stede voor gedachte Heeren Comtaissai-
rissen met eenige ontijdigó sollicitatien
ofte infprmatien 'te impomtuneereu Mite
op te. houden, gebiedende haier in alles te
houden in alle sfilligheit, bur|°':erlijoke ze-
digheit, en binnen de paelen ijain h'aer
beroep.
Willende en begeerende, dat deese onse
last c-n Jievtel in alle deelen strictielijHk
en punctueelijiok zal aiohtervblgt worden,
op peene, dat z,oo lem!a.nt aen de vioori-
gaende miesusen en de factiën bevónden
zal worden schuldigh te zijn, cn de in 't
mkiircheeren o fdaer buiten de een o£ de
ander aen zijn huis of glasen geledeert,
of wel in zij'n persoon benaedeelt, ,of
harmonie. Volgens „De Hotelhouder" waa
dat al een heel oud eciht Genua,aansdh ge
bruik. De gewichtigste aanigleilegeniheden
„inter poclula", d.ij. Wij' 'n goed glas oud-
Éinsch te bespreken. In de 0esfiende eauw
en vnoeger werden die maaltijden gewoon
lijk in kloosters gehouden. Burgemeestetren
van Delft deden dat in het convent vian
St. Aagten of in dat der MinderWroied'ers.
De geestelijke broeders eu Zusters waxen
beroemd om hun Culinaire bekwaamheden
en de iwijn uit het „patersvaatje"' was
niet te vers'mladten; het p|aterstujk nf de
bagijnekóek enZ. evenmin. Na de hervjor-
ming was dat gedaan. Toen moesten burgó-
meesteren van Delft, tzlich opi 'het Princen-
hof of in het Gemeenlandshujis Van Delf
land behelpen. Dat was in den beginne
wel niet zlcoi 'goed als de vroegere klooster-
keuken, maar ,ajl spoedig behoefde dez'o
ei-, niet voor onder te doen. In de zleVen-
tiende eeuw waren er trouwens reeds jn
Delft, de derdie stad van Holland, pen
gnoiof aantal (h erbergen, waar men uit
muntend getrac'teerd werd. Den Vergulden
Molen, 't Serpent, lt Gulden Vlies, de
O,oiomans Colve en 't Hemelrijck, waren
wel de voornaamste en er .was dus keus
genoeg. Bij de verandering' Van de IWet,
wanneer het ctoilegie van de vier burge-
m testeren en z'even schep/enen door da
Veertigen (de voertuig Kaden) gekozen was,
werd deke gewichtplgie g'ebeurtems met ecu
prachtm'aaltijd in een van hbivengeuoamde
gelegenheden gevierd. Dczla maaltijd stond
bekand als het Heerentaaal. In 1747. ging
het op .^too'n heerenmaal bijzonder royaal
toe. Er werden 190 fiesschen w'ijn ge
dronken, de ipóelier kreeg f 115, de slager
f 300, ,aan oesteas werd f 26 10 st. betaald
en de kok taöest f 72 ivoor zijn mloeite
hebben. Het was maar een dineetje Voor
22 personen, maar het kostte toeib nog
f 460 en dat in diiie aichttiende eeuw, toen
een gulden nog; heel wat meer waard wiaa
'dan thans. Opl 17 Januari 1742 hielden
Hun Eldel Groot achtbaarheden eenvisoh-
maal, dat de stad ojpl f 33,7 st. ta staan
kwam, behalve dan den wijn. Dit diie oud»
stadsrekeningen blijkt wel, dat de heeren
van elke gelegenheid gebruik maakten om-
eens heerlijk' te schransen. Bij! de verpiaoh-
ting v'an de sluis, hij den hrandscbouw en
o)p; rechtdagen moesten de heeren na,ar
Delfshaven en maakten van die gelegen
heid steeds gebruik' Kick op stadskosten
eens extra te goed te doen. In 1767 moes
ten de heeren Cotamissariiissen van de Bank
van Leening, ook naar Delfshaven. Er was
daar- n.l. een Lombard opgericht en die
mlcest feestelijk geopend worden. K'eeds
op de reis erheen, in |het ptadsjacht, werd
een lunch geserveerd, die f 12,16 st. kost
te. Over het Dielftsche asp.ergem'aal, diat
nota. bene in Julil werd gehouden, scihreef
ik reeds Vroeger. Uit een rekening blijkt
dal zioo-'n maal 105 gulden kostte. Dial zal
ook wel nieti alleen aan asperges ge-weest
zijn. Met de magistraat van den Haa,g
hielden de Delftsche heeren èens in het
jaar een maaltijd aan den LeidsehenldalmL
Dat was wanneer de rekening van den
straatweg en den Vliet Werd afgedaan.
Op de haverpaiclh'fc te Pynadker werd pok
ail gefuifd. Het langst nis het jaarlijksohe
dineetje van de Co«nmi|issie v,an fabricage
aan de Zweth in stand gebleven. Eenmaal
per jaar na aafLoiop van de schouw der
Schiekade de zloogenaaimlde Kiarnem'elks-
scho.uw werd dit gehouden. Na 1795
was het geda,an. De tijden waren veranderd
en waren er .niet na zulke pretjes te
hebben. De heerlijke vroolijke achttiende
eeuw, toen de menschen over Zulke ge-
'zlonde 'm'agen en zulke dorstige kelen be
schikten, behoorden tot het verleden. iDe
Fransche keuken had langZalm'erhand ha,ar
invtoed doen gelden en Met het oud-vader-
landsche schransen en Zwelgen was het
afgelcopen. De polyphagen (veeleters) za
gen hun rijen dunnen, daarentegen dook'
zoo hier en daar reeds een rasechte gastro
noom op,, die het Meer op de kwaliteit, dan
o|p| 'de kwantiteit begrepen had.
De Sing-Siing-gcvaiigenis hij New-Yoïk'.
Wanneer een gevangene de Singl-Sing-
gevangenis b'iamenklom't, wordt hij eerst
geinju.rieert, mitsgaders voorgeroerde on-
behoo.rlijcke en zeer ergerlij'ckó maniere
v'an drilleken gepraictiseert. te' hebben,
daetelijck, zonder eenige icSonnivientie arbi'-
traelij'ck daer over zal werden geeorri-
geert, zoo als1 naer bevindt van zaeken
on merite van de begaene misdaet in
justitie bevinden zal te behoeften.
Gepubikeert op den 26«ten Felbiriuari
1657 en de was getekent. H. G.ruirwardt
Deze afkondiging is hier in haar ge
heel aangehaald, omdat wij' er zoo duide
lijk de burgerwacht in léeren kennen.
Tucht kende zij weinig of niet; zij deuigjde
zelfs nog niet om' een optocht te houden,
wijl zij zich blijkbaar had do,en kennen
als een troept brooddrionkenen, zoodat' e,r
zelfs in de kerk' over gepredikt was.
Merkwaardig is, dat de leden der bur
gerwacht slechts zooveel wijn miodhten
aannemen, als noodig was om den natuur
lijken dorst telessenen. 't Wals dan maar
t® nopen, dat die dorst niette hevig was.
Anders zou net toch nog mis loopen.
Vooral als men den dorst gingj lesschen
met wijn.
De magistraat had blijkbaar het liefst,
dat de burgers niet te veel bijf da Com
missarissen kwamen. Daarom' werd het
«en iegelijk buiten de regjeering gleïnter-
dic-eert (verboden), de Heeren Commissa
rissen te importuneeren (lalstig te Vallen).
Daarmee waren burgemeesters en sche
penen nog niet tev'reden, maar zij beslo
ten, tot demonstratie van alle eere ende
luister zoo eene aanzienelijke ende h,o,oge
Commissie betaemelijk, opgemelde Heeren
Commissarissen door eene elompagnie van
de burgerwacht dezer stede te reicipieereuf
geclassificeerd en worden van heM vinger
afdrukken genomen. Hij krijgt een bad,
ondergaat een onderzoek' naar Mogelijke
gevaarlijke wapens of verdoovende midde
len en ontvangt ^en nuMmer, waardoor
hij lid wordt van de 1700 leden tellende
gemeenschap. Voordat 'hjj aan het werk
werdt gezet, heeft een mledisclh( en psycho
logisch onderzoek plaats, opidat hij Keen
voor heml ongesclpkt werk krijgt. De dajg-
indeeling is zeer eenvoudig: o-m' zes uur
opstaan, oM zeven uur ontbijt. Om tien
minuten voor aclht worden de geviangenen
geteld en 'beginnen ,zij hun daigitaak. (OM
twaalf uur middageten, 'dat gewoonlijk1
bestaat uit kool, vleesdli, .aardappelen en
drie sneden 'b'rood Mlet boter, waarna kof
fie geschonken wordt. OM 12,50 bógint
het werk' weer tot 4 ,uur, waarna koffie
drinken. Hierna is gelegenheid tot ont
spanning. Als de duisternis intreedt, gaan
■de gevangenen naar bed. Dikwijls helbben
zij eerst nog een biosdoop-voiorsitelling. De
behandeling van de 'gevangenen is zoo
danig, dat zij na beëindiginig vlan den straf
tijd in de eerste plaats in staat zijn, olm!
een 'behoorlijke plaats in de miaatschpippij
in te nemten, en zij gebracht worden tot
het voornemen, om] in de toekomst een
beter leven te 'leiden.
AMBTELIJKE VRAGEN.
„Uw naam
„Philiplpo Theo Jones."
„Uw beroep!?" Dichter."
„Kunt u leZen en schrijven?",
WEL VRIENDELIJK!.
De buurvroujw: „Nee, dit is geen goed
petret van je man. Hij kou beter uitkómm'e
in 'n gro«p> dan Eiie j'm zoo niet".
FLINK GEDBESiSEEiRD'.
.Wel, meneer Pepierman, heb't iu uw
hond niet Meer? Ik z|i|e fiem' tegenwoordig
nooit.
Neen, ik heb hem weggedaan.
!Wegtgedaan D,at Mooie, sliipilmle beest
dat zóo, goed was gedresseerd?
Dat was' 't 'm juist. Hij wa^ te ge
leerd geworden. Verb'eeld je: alles kon hij,
alles had hij in een pogenblik' begrepen.
Toen heeft mijn vrouw hem ook nog ge
dresseerd mandjes en pakjes te dragen.
Op; een goeden nac'ht 'werden we wakkëï.
Ik hoor leven in de k'amer naast ons. Ik
sta opj -ga er Klachtjes heen o(pten
de deur en wat zie lik Twee dievten zijn
bezig om mijn 'z!ijlveï|bast leeg jte halen,
maar opj mijn komót gingen Z'e er van
door.
En had! je hónd geen rumioer ge
maakt
Neen, de arme stakkerd kon niet
blaffen. Hij móest de dievenlantaarn p'n
den bek houden! i i
KiEUKENH'UMOB.
Mevrouw, hiermede deel ik' u effe
mede, dat mijn engagement veibnojken is.
!Zoo, Anna, dat interesseert me miiets.
En mevrouw heeft gez'egd, dat ik
iedere verandering, die ip de keiken pl'aats
greepl, rnoiest mededeelen.
TENNISSEN. "f"; r
Huisknecht (tot den tujinman tijdens 'n
tenniswedstrijd Vcor het personeel):
iWillem, ik móet je van jnlevyouw zog
gen, dat je b'ij het tennissen geen bretels
behoort te dragen, dat staaat miet'.
Willem: Nou mar, seg 'r dan uit
mijn naam, diat ik niie goed kan speule
as ik allebei' m'n hande nie vrij hep.
MANMOEDIG. I f
'Wat Zal ik voor je spelen: een salon
stuk, een lied', een sonate....
Ga je gang maar, kerel, ik' bón op
alles VoprbóreidII 1 i
AARDiRIJKSKUNDE.
Ik heb' mijn buurman wij's gepajaakt,
dat ik een vtolbloed Spanjaard ben en iin
Caldutta gebM'en.
Dan heb je je leelijk geblameerd,
kerel, Caldutta ligt dn Brazilië.
ende aen haer verblijf'-plaetse te doen ge
leiden.
Gelijk mede den volgenden dagh voor
gedachte ComMissarissen van Haer Ed.
Mogende binnen deeze stadt gearrivóert
zijnde, uit den naeM' ende van wegen Haer
Achtb. door de zelve Heeren Gecommit
teerden zijn begroet ende vierwellekomfc,
mitsgaders nae aenbiedin|ge v'an alle rede
lijk ende equitabel contentement, ende an
dere expressien van ofiicieu.se ged'ienstig-
heit iustantelijk verzocht een maeltijd met
gemelde Haer Ed. Achtb. te willen -hou
den, ten dien einde in dc herbterge de
goude leeu tegens den 28sten Februari
daer aen Volgende des middaghs aenge-
stelt. i
ter zijden st-ont. Is 't versoek ter mael
tijd bij Haer Ed. Mogende geëxeuseert."
(d. i. afgeslagen).
Men ziet het, aan beleefdheden en lie
felijkheden geen gebrek'. Ma,ar toen de
afgevaardigden den 2 Maart in de Staten
verslag van hunne zending) uitbrachten,
moesten zij bekennen ,dat zij, na lang
over en weer praten, „geen hope van ver-
dragh en onderlingh verstant te gemoete
ziende, vrugntcloos van daer gesc'heijden
zijn, latende de Stadt in 'een "sobere en
cónfuyse gelegentlieijt,, Met groot gewoel
en hevige Partijschappen onder,meng;elt."
En zoo ging het verder. Te Middelburg
besloot men en schreef men,, te Goes ging)
men zijn gang.
Tot eene buitengewone gebeurtenis een'e
andere vsending aan de zaak gaf. I
(Wotdt vervolgd.)
Goes. LI, DE KOK.
he
da
Bureaux van R
Telefoon Inter
Bijkantoor Ml
•ROOTE WAARDI
VAN PUBLICITEIl
Zondag ve.rg.ade
kringorganisatie
bouw te Terneiuz
De bijeenkomst
voorz., den heer
die de aanwezige:
toeriep, bijzonder
vinciale Staten
Boonman. (De
ter ter yqfgader
EoMpu.)
Spr. hoopte
etaan op een hoog
zigen zich alleen
het belang 'der j
De R.-K." Staa
ecnap op de afg
pagne terugzien,
den strijd. Ook
tevredenheid. D
bezetdank zij de
wij in deze verg
feer begroeten
(Applaus.)
Het bestuiur ki
dat het leden-aa:
tot 7700 isg est
aan hen die dit
Spr. hoopt dat
lende v'eXkiezinge:
weerspiegeling; .za
lende standen in
beweegredenen n
schakelen en zii
door het 'algemi
Gods bijstand ov
Dhr. v'. 'W1 ai
de v'ergaderiiiigl t
Dit bleek onjuir
Dhr. v'. d.
afgevaardigde al
zig mocht zïjn.
D" voorz. blej
dit bijzonder ge
Dhr. v. W a
advies in te wii
Dhr de W
op dat uit de n
vorige vergaderii
één zaak niet gi
Dit zou vóorkom
neer "do vice-voo
van het Dag, Bei
De voorz. wee
aan verhonden;
rijke dingen aan
het gehecle besti
Na voorlezing,
deed de voorz.
dat in W. Zeeuv
txale van kiesvs
zal komen.
Vervolgens bi
G. M. Mes het
Ingevolge art
bied in u het "ja
te zeggen, flat
gen jaar geweest
dende werkzaam
niet minder de
noodig dit alles
dit u allen vele
zelf aan 'den lij
verkiezingsjaar
wil zeggen. Da-
zien op het sucic
locpige candidal
eene geduchte v
in somtaige krir
met den toebedec
wa« het van 1
dat Zeeland ree
deze alleen te
combinatie *s Bo
wij' 'ónzen verlo
ben texuggókreg
spraak waaraan
Het stemtaenc'
R.-K'. lijst uitgel
heid, maar lev'i
wij alleen "Ware
door
(Nad
5)
„Over de tege
Vaan van meeni
Zij keek hemi a'
„ft aarom doe
loof heusch', dat
is'merkte Tl
bleei '"eenige oog
Daarna fluisteri
tTUden: „Hi" n
daag. Niet vóo.
bij 'zou kjmne:
móeilijk. Hijh<
punten, dan zij
Da't was evei
doch Thornton
„Wat zou je
zei Vroeg hij
Zij' leunde g
„U wilt het
heerlijk! Wat
algemeenheden,
teleurstelling v
lukkig huwelijl
