raat, GOES
30N
GOES
onze Stand
onstelling
it Blad
ïge garantie.
ststraat 39, GOES
rteur, GOES (Z.)
;che Courant
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
?HE COURANT
De ongeziene wereld of het leven
na den dood.
ÏÏS.
Reismanden,
Juni
PE
en Handelsdrukkerij
SOES
feuilleton
Fort-Mystery
KERKNIEUWS
ONTSPANNINGSLECTUUR
ZATERDAG 15 JUNI 1R29
19202-60
pi. 19203-20
ij onze lage prijzen.
:ls>
ad ENSCHEDE weer een
wd
aan het H. HART v. JEZUS?
het H. Hart en bijzonder
van het H. Hart?
het H. Hart, een plechtige
roor de weldoeners en wel-
r U?
fabriekstad hoog noodig is
overwegend roode fabriek
je iedere bijdrage voor dit
19098-44
tje te zenden aan
Oprichter.
Noorderkagea 25.
ENSCHEDE,
rdvoudig
J5 Kreukelmarkt 7-9
COGNAC
Leon Briand p. fl. f3,00
x Leon Briand - 3,25
x Leon Briand - 3,50
Juste Mercier -3,50
ix p. Liter -3,50
ïx p. i/s Liter -1,80
r I 27,-
I 26,-
in bemande fl.
IEDERS
19204-70
anten
a's, Wissels
Tabelwerken
n, Dankbetuigingen
ing, Reclamekaarten
taarten, Convocaties
m Enveloppea
Servetten
ukken
:en
eerend
mde Drukwerken zfln
ns gaarne aanbevolen
i IJ.
DË .WEBKEN DES DUIVELS.
Het Spiritisme.
Verklaring de,- Verschijnselen.
[Wil' hebben in een vórig prfikel aange
toond, op, welke wijze Men de Verstfujnse-
len va" bet spiritisme hunter natuurlijk
(wil Verklaren, n.l. door bedrog; door sug
gestie en hallucinatiedoor allerlei gehei
me mechanische, Vitale en psychische
krachten. En onze conclusie luidde: enkel
natuurlijke Krachten geven geen afHóende
Verklaringen vpn de spiritistische versckijii
iselea.
Blijft duf niets anders olv'er, dto liierm
ook de tussclhenkamst van buitennatuur-
lijkc of hoogere mladhiten te erkennen.
Zoo rijn wij dus gekomen aan de twee
de gToep Van verklaringen, die behalve de
natuurlijke oorzaken ook buitennatuur
lijke krachten erkent.
II. Bcitennatuurlijke oorzaken.
Waar de natuurlijke oorzaken geen v'ol-
ledigo verklaring van de versteihijhselen
geven, Moeten geesten in het spel rijn.
Deze geeston rijn in aller opV'at.ting1 niet
dezelfde. i
Volgens sommigen rijn bet de zielen
der afgestorvenenvolgens anderen de gfe-
vallen Engelen oifl Duivelen.
1. Theorie der afgestorvenen.
Do spiritistische Verschijnselen kunnen
niet worden toegeschreven a,an da zielen
der afgestorvenen.
Ten eerste: oimklait directe gemeenschap
tusschen de zielen der afgestorvenen of
Overledenen en levende menschen niet ank»-
go'ujk is; waaroVer later, bij de behande
ling der ziel, uitvoeriger.
Immers, de ziel imist de uoodige kennis
Voor de feiten, die op spiritistische séances
pjaata hebben; dn zelfs toegegeVen, dat
tennis der ziel na den dood gelijk staat
met die van een Engel1 wat echter niet
"waar is, zooals wij1 later zullen zien d!an
blijft nog de viaag: hoe kan dc ziel van
een overledene die kennis aian ons rnede-
deelen? Ook in dit opricht staat de ziel
ver beneden de Engelen, Want dezen ka
mers kunnen ons waarheden bekend! ma
ken. die buiten het bereik onzer zinnen
liggen en aan «(een sterv'oling bekend zijln
maar de gescheiden ziel is door haar na
tuur van alle gemeenschap! met de leven
den uitgesloten. Een gescheiden ziel' kan
dus hare gedac'hton evenmin aan ons
(openharen, als wij onze gedachten aan
haar kunnen bekend mjaken.
(Een tweede: niet enkel schiet iiare ken
nis hierin tekort, doch ook hjare mlac'ht.
De gescheiden ziel bezit niet de geringf-
(sto macht over stoffelijke elementen; der
halve kunnen de spiritistische ph-aenoMe-
«a bfi Verschijnselen, als b.v. liet verpjlaat-
pen of bewegen van allerlei voorwerpen,
Sllerlei geheimzinnige klopigeluiden, het
opjenen en sluiten van deuren en vensters,
enz., niet aan de zielen der overledenen-
toegeschreven worden.
Hoe staat het' dan met de v'ersch'ijlningen
der dooden, die in het verloop, der tijden
hebben 'plaats gehad?
Dat verschillende verschijningen v.an a!f-
gestofvenen historisch bewezen kunnen
worden, st»a.t absoluut Vast,
Maar al is' het, strikt genomen, waar,
dat God aan een gescheiden ziel deirtaclht
zou kunnen v'erleenen, die een Engel bezit
oVer Bltolffelijke elementen, en haar; zoo-
Arende in staat zoat kunnen Stellen een
(mtonsehelijk lieiliaa|mi aan te nem'en Voor een
oB andere v'erstoihijning God, die ieder
geSohapen wezen oVereenkotaifetig Zijn door
Hem; Vastgestelde natuur laat werken, Zal
dit Voorrecht aan gescheiden zielen niet
IVerleenen. Deze macht imtóers, over stoif'r
felijke elementen, zoiu een intrinsieke wij-
Jriging zoowel in de eigenschappen als in
fd'o natuur der zielen teweeg brengen, het
geen God, al kan Hij! dit toelaten, toch)
oVereenkomistig Zijn wijsheid niet zal' toe
laten.
Daiaroim' is de alge'meen erkende leer
der jheologen, dat deze Verschijningen
plaats hebban door bemiddeling der En
gelen, die dan de gelijkenis Van levenden
of overledenen nabootsen, bandelen en
spreken, zooals zulke personen deden., En
feangezien d'e Engelen ook de gedachten
«Ier oVerledenen kunnen Kenne'n, zijn] zo
,cok in Staat, die aan de levenden mede to
deelen.
Wij- inbeten bierbij echter wel' onder
scheid (maken tuissclhen Verschoningen dioor
middel Vlan góede Engelen en die der
gevallen Engelen olfl Duivelen.
De eersten staian in dienst Van God en
treden hier beneden nooit op, tenzij op
Zijn uitdrukkelijk bevelde anderen daar
entegen rijn altijd' In opstand tegen God,
cu dragen zelf de verant-wcordelSjkheid'van
hun daden, ofschoon God ze kan dwingen
van tijd tot tijd als dienaren van Zijta
gerechtigheid op, te treden en zij' nooit
iets verinloigen tegen Zijn uitdruikkelijken
Wil (Nuim! XXIII).
.Vervolgens inbeten wij hierbij nog) on
derscheid mjaken tusschen Verschijningen
Van zalige zielen en vors'chijningeni van
voidoiCmlde zielen.
Het is duidelijk, dat de eerste slechts
plaats kunnen hebben door de goede En
gelen de tweede alleen door gevallen
Engelen, waaroVer straks. (li
Het sta-at dus Vast, dat de spiritistische
verschijnselen niet dtoor tussdhenko-nrfltder
afgestorvenen verklaard kunnen worden.
Maar ze kunnen -ook' niet door natuurlijke
oorzaken alfdóende verklaard wordenwel
nu, dau blijft er niets' anders o.ver, dan
hierin de bemiddeling van buitennatuur
lijke oorzaken of hoogere Machten te er
kennen, waaroVer een volgenden keer, als
wij de daemtomen-theorie zullen behandelen.'
Deze dwingende clonClusie, n.l. de tus-
isbhenkomst van hoogere nfach'ten of geval
len Engelen, is nog onlangjs bevestigd dooi
den Amerikaan irnir. Price, een der meest
befaamde onderzoekers op; het gebied Van
Spiritisme. Mr. Hiarry Price heeft kort
geleden uitvoerig verslag1 gegeven, in liet
Nationaal Laboratorium' v'au Physisch On
derzoek te Londen, «ver allerlei geheiirt-
zinnige verschijnselen, waarin een Roe-
meensch boerenmeisje, dat bij gravin Wns-
sillto haar Verblijf hield, de hoofdrol'
Speelde. 1 i f 1
Do verschijnselen betroffen d'e ver
plaatsing en beweging^ van allerhande
Voorworpen, op zeer bizarre wijze.
Eenige (minuten, nadat inlr. Price in de
Wloning van de gravin Wak aangekomen,
Jvloog achter (hom1 een dolk door de kamer,
terwijl het m'eisje en de. gravin zich in een
andere kamer bevtondenboeken vieleu om
in een boekenkast, zonder dat iemand in de
uabijheid w;as; een handspiegel Verplaatste
zich Van de eene kamer naar de andere en
zóó werden op één dag ,67 Verschijnselen
Van dei-gelijken aard door mir. Price opge
merkt.
Verschillende 'doctoren cn psychiaters-
hebben hot kind' <M^derzoch|t en geen enkel
phyriscthe of psychische verandering gedu
rende deze verschijnselen bij haar, waargo-
nctmbn.
Alkmaar I C. VIS,
1 l i i' Eedtor.
Roman van If. en R. BinKerton.
(Nadr.uk Verboden).
48 r -
jWianneci- hijl biji Evelyn wais', gang! Jiiil
geheel pp ju baar wereld, laiclutie Met haar,
speelde en Btio-oidto met haar. Als, hiji ri-db
d-aarna bij Mwley in bet kantoor y-eirp
voegde werd hij, weer de bedaelhitzMm'e,
voortzichtige absolute vijand ,vain de gtpoo-
te maatschappij. De .verandering was
s-tonctmutig, geheel tmtomaltisdli. Nielli oen
enkele Maal twijfelde jhSjl aan rijh hou-ding.
Hij verdiepte eich in de boeken en werkte
even vlug on zeker als. een telmachine.
Wanneer Morley hot kantoor'verliet pm
daarbuiten enleele aangelegenheden fa re
gelen, opende Bruce automatisch het, 'Ju
diianbook en Schreef de namen en bijizta
der-heden aangaande Ü'e jagers piv'er.
Eens gimg hij. in den loop v(an een na
middag temig (naar het kantoor; er tvaren
nog enkbla kleinigheden in orde te Waken.
Hij wierp een blik pp de felfaten en boeken]
vergeleek sommige cijfers en maakte nog
enkele berekeningen. Daarna deed) hiji i-n
een geheimen ibdnnenzlak de laatst over
geschreven bijzonderheden over de jagers,
oija t,aak wa.s' ^jo-lbracht. Niet alleen
i i i i r
Op den 4cn Zondag! nai Piiiksleren.
Epistel v. d. II. PauluS tat do Eolmi.
Vin. 18-23.
BMeders! ik he-ii van gevoelen, dat het;
lijden van dezen tij)d niet te waarld'eeren
is bij do toekomende glorie, welke in pns
geopenbaard' zal worden. Want bet
schepsel w.ichlt Wet een vurig Verlangen
naar de openbaring der kind-eren Gods.
lelt schepsel toch is aan do ijdel/heid onder
worpen, niet gewillig, maar om' h-enï, 'die
liet era-ain onderworpen heeft.; in de hope,
dat hetzelfde, schepsel eens verlast za.l
worden uit ito slavernij" der Verdoemenis
tot de Vrijheid van de glorie dfer k'inldleren
Gods. Want wij weten, d|at alle eehepi-
selen zuchten, en tot bedien, toe als in
bareusuaod zijn. Doch niet alleen bij)
maar wiji zeiven ódk, die de clerste Vrucli-
ten des geest/es hebben, wij Zuchten ook| liu
ons zeiven, en verwachten de aanneming
tot kinderen Gods, de verlossing; van ons
lichaam in Jezus' Christus onzen Heer.
Evangelie, Lucas V. 1—11'.
In dien tijde als' het Volk op JeZus aan
drong om' GodS woord to hooren, stond'
Hij b'iji het meer van Gcnezareth'. En Hij'
zag twee schepeai aan den oever van het
meer liggen, daar de visgch-er® wanen
afgegaan om de netten te wisschien. En
Hij, klorni iin een schip, hetwelk' Simon
toebehoorde, <en Hij Verzocht ineml een
weinig va,n hot land af te Steken. Eln
nederziittende leerde Hij liet violkf uit het
schip. Toen Hij nu ophield met Spreken,
Hopten de (boeken .van Morley tot "in
allo details, waren d-e maandstaten tot bp
den datum hij' de dLsitricts-(manager be
hoefde ze Slechts ;te cupieeren tlovlr
Bruce had dn zijn binnenzak eu in. een
geheiime ber|gip]iaats pip zijn karncir een
vlolledig rappotTt ov'er Je zaken van; Eort-
Mystery, een rajipiort dajt i-ederen vrijhan-
dc-laar in feitaat z!on stellen hut Üistirict
binnen te komen, en met behulp (vlan
Nee-da-boy 'de fijnste gielsen binnen te
halen.
Hij had beslag gelogd pp h-at geheim,
dat 'alle po-giingen, pmi in dit district bin
nen te dringen, had verijdeld'. Hijl hiald] uit
de boeken gelli-aald iedeire bijzonderheid1,
die hemi eiou icunnen steunen ira, ziju
strijd omi de heerschappij! in liet district.
Zijn eersten zet in den zoo mbeilijken
strijd tegen do Hudsionl's! Bay Company
was 'met succes belkpoiond, en liij- was Vast
besloten den tweeden z'et ook te winnen.
Ofschoon Morley d-adhit pen slachtoffer
vtoor 'zich (te hebben, zou hij .een man
aantreffen, een man d-i-e het gevaar, blad
aangedurfd (en Voorbereid was op den
z-trijd. (Hoe dan ook, hiji moest er in sla
gen (om (van h-ier( w.ejg .te; kómen met zijn
kostbare notities.
Hij 'v-erikeewde in een geweldig'e span
ning, ieder,e zenuw trilde; hiji verliet) Üe
trading-shop en ging naar h'et woonhuis.
Hü1 Verwachtte een boort grimjmige Vol-
zeide Hij 'tof Silmkxn: Steek) nu in fe'eie,
en werp uwe natten uit oini to Vangen. E|n
Silmon antwoordde, en zeid-e Hóm: (Miees
ter 1 wij habheu den gahieelen naclit gear
beid en mieto gor/asigen; rnhar o-p uw
woord zal ik! liet net uitwerpen. Eh nis
zij dit gedaan liadd'en, vingen irijl eenie tal
rijke toónigte Van. vishaken, zo-odat Jiun
net scheurde. Zij wenkten dan Jilunnie tóe-
deigozellien, die in het andere Sidliip waren,
dut, zij zouden koinen oiü hen te- "h'elpien.
En zij- ikwam'cn on vulden ibpid'e Schepen,
zoodait zij bijlna zonken. Silmlon Petrus,
dit ziende, viel Jezus t'e Voiet, en zeide:
Heer! ga vlan! mij, wamt ik! ben leen zon
dig m'ensóh; want hij, on (allen dip bij'
heart waren, werdpn vfenbiaasd oyer tie
viiscjlivangsit, die zij! gedaan haddensweats
ook - Jacobus' en Joannes, de zonen vtm
Zebedeus, dje d'e medegezellen vai\Ëiiuon
waren. Eh Jazus zeidie tot Silmonvlreiest
niet, Voortaain zult gijl urienslch-en vlangpu.
En zij; .haalden de sieibepien aan land',
zij Veiiwte®. nllps-, en volgdien Helm1,
DB GEEST GODS
depr Anton Höfer.
Men hooft tegenwoordig- zoo vaalt be
weren, dat or geen wionderen mleer ge-l
beuren en menig cynidus meenty dat bij
olv'er dit onderwerpi allerlei 'illauiw'e geest-ig-
lieden 'ma.g vertellen. Maar hij bedenkt
daarbij niet, dat hij zelf, geheel zijn leven
en bestaan, alles wat, hein omringt,^ het
onmetelijke fiiimaimónt, de aarde, eigen
lijk één .groot voortdurend wonder is.
Maar ook in onze z'.g, gewone dagfclrjk'-
sclie omgeving-1 gebeuren er toch' ook vaalt
wonderbare dingen, die de aandacht! w'el
Waard zijn.
D-e vólgende geschiedenis, die wij von-
den in de aunteekeningen Van een reeds
ilang oVerleden pastoor uit Zwaben mioige
hiervóór een bewijs zijn.
In een heerlijke lentenacht werd zijn
dorpje door een Vreeselijken brand geteis
terd. Een der grootste 'boerderijen werd
geheel in de asc'h gelesjl. Algemeen dachjj:
men aan brandstichting; de Verdenking
viel op een knecht, die kort voor dit ge
beuren door rijn baas wag weggejaagd-
Do knecht werd dan ook gearresteerd,
maar wegens gebrek aan bewijs moest
hij weer Vrij gelaten wiorden. Tot erg'er-
nis van iedereen bleef' hij nu 'nog brutaal
an de olmlgeving rondzwerven, ging iederen
Zcudag naar de kerk' en bleef dan achter
tegen 'n pilaar staan. Dat duurde zoolang',
tot zekeren Zondag de pastoor, die zich
al zoo Vaak geërgerd had aan het brutaal
gedrag vlan den verdachte, een pireelc hield
over de afschuwelijke misdaad, die een
brandstichter begaat. Zijne ernstige woor
den, met verheffing van stem gesproken,
maakten diepen indruk op zjjne toehoor
ders.
„Het is' een wonderbare wet in de na
tuur en in de wereldgeschiedenis, dat
iedere schuld haar straf niet kan ont
gaan. En wie m'eent daf ook maar het ge
ringste vergeten en omgeschreven blijft,
in hot boek deS_Keeren, die begrïjjpjt niets
van den Geest Gods, den Geest -die heel
het wereld-'mlysterie doorgloeit."
Na de Mis zag m'en den knecht in
aller haast het dorpj Verlaten. Daags daau*
na ontmoette imón hepil met een Vracht
wagen en tot gnoole Verbazing der m'en-
schen was liij; in gezelschap) yam een
lcekebroeder, d ie in den omltrëk aalmoezen
voor rijn klooster verzkataólde. Daaf'na
zag hión liöm' niet mleer terug.
Doch eenige Maanden later ontving de
pastoor -vlan een vei*a;f'wonend collega een
kleine stolm gelds Met de -micdedeeling, dat
dit bedrag ham- overhandigd' wa:S door
iemand die een zware schuld uit te boeten
h-aid en dat dit geldi bezoirgd moest worden
aan den boer, die kort geleden zoo'n 6c!ha|de
geleden ha-d, toen rijn boerderij door brand
totaal Vernield was.
Iedere maand ontving do pastoor1 een
dom geld, vele jaren achtereen, m'aar in
eens was het alflgeloopcn. In pilaats vlam de
geldzending kreeg! de pastoor een schrifte
lijke verklaring van rijn ctollega, dat be
doelde knecht tengevk»),ge v;an een ongblmk
overleden was en op) rijn sterfbed ver-
Zocht had, om vergiffenis en kwijtschel
ding zijner SCkiuld van den benadeelde te
Verkrijgen, oMdat het ham hief vergund
werd, deze tijdens zijn leVen geheel en
u'fl te doen. Ook gaf 'hij den pastoor toe
stemming Om de geschiedenis vjam rijn in-
wendigen o|m|mekeer bek'end te maken.
Hue zijne bekeering geschiedde.,.
De woorden van den pastoor vielen als
doening 'te Zullen gevoelen, als liij Morley
Zou vertellen, tlat Üe oapporten klaar
waren. 'Hij- wist, dat deze mededteeling
het begin (zóu zijn van een open sltrijld. Hij
zou 'echter, terwjjl Morley, dadht een hul
peloos 'wezen Voor zi-cbl te h-ebbe-n. i-emland
.zijn 'die tap rijt hoede wusi.
Halverwege top W;e|g naar 'hot woonhuis
werd rijn aandacht getiijoiklleisn door "een
slcha-terlaiclli, 'die Ürloinlt titan af den oev-eir
van het maer. 'fTarwdjl Zo de hoogte Ibe-
klom 'met een kWai-e toboigan, zag flhij
Evelyn, (gevolgd door een half d-orijn
lachende -en stoeiende Indiaamsch-e kinde
ren. IDozto tzaten haar achterna en in-'et
-een 'Kreet Verdwenen Ke achter do hoogtee.
-Met 'de do-cumem-ten v|an den post /hij
rich en EiveJyn voor Ii)eto', en iedeir-e zenuw
in rijn lijf nog in spanning doo'r dia
Vreugde Van zyn hv(arwinning, wals! Bruiee
een 'gemakkelijk u'laclliitio-ff'e'r Van de ge
weldige 'openbaring welke Iidj" thans' ge
voelde. 'Plotseling werd het hem duidelijk
da-t tiiotó in üa wereld vioob (hem) bestond'
dan 'E(vólyn, dat rijn vreugde, zijln Itoe-
fcomisit, 'z'ijn ge-luk allee Van haar afhing
en Van haar meening qver li'eM.
.Zijn liefde ypor haar yeitki-einde alleS'.
Op 'dat ocgeiiibliik' vergalt hijl d-en Eoodl
vlan rijn m|o'eider, da wraak die hij' gezwo
ren ha d en rijn hlaait tegen Je gigoote «u'aat-
"™1" "M die hij! 'zpu laten boeten.
zware slag'en op de ziel v!an den ecimldige.
Hlij Voelde plotseling een versChrikkelijko
vi'ces voor straf', 'n Vrees, 'die hij tot nog
toe nog niet gekend .had, mlanr die hij
onzichtbaar en duizendmaal zekerder 'en
virecselijker btoVen zijn hodi'd voelde han
gen dan «He aardsche gerechtigjhjeid.
Na liet einde -der .gpdsdienstoefening
Zocht de knooht een goed lijeenkolmicn u-it
'het dorp; en verdween in de bergen, waar
blij bij een herder dak Vond.
Zoo bang W-as 'lvij nog', nooit gfsWeeSt:
toen 'hij door "et h(ooge dichte woud ging
kwal® iiij S)pioedig onder den indruk' der
plechtige stilte in deze wilde natuur, dio
hem- totot foaro wondere stemin'en gevangen
hield. De boteekenis dier woorden, die Wij
in rijn onbestelmld'en angst nog niet gpheel
begrepen had, Stond Wem' mi in al zijn
VérsChrilkking duidelijk vtoor don geest.
D-e gedachte -aan Gods' alomltegenwoo-rdigf
heid drong thans diep) tot, Wjeui! door, hij
koin deze gedachte niet van zich aï!z'etten,
jiet fólterde Zijn met Schuld beladen ge
weten, waanzinnig begon Wij to strijden
Met een on zichtbaren vervolger, dien hij
nooit of ni'mlMer ontloopien kon. .Teder
loogenblik Stond zijne Misdaad hcin| voor
oogen, als een afschuwelijk iets, zijn
schuldbesef drukte hem steeds zwaarder
en toen hjj eindelijk in zijne kalmer ge-
hotm-en w;as, gekweld en gemarteld! door
allerlei afschuwelijke gedachten, toen
scheen het hjem toe, als had Wij; mfet eigen
hand Zijne misdaad in hetj Boek der ge-
techiigheid igeseh^eVen.
De herder was uitgegaan OM den d'agl
in vroolij'k gezelscliap, door te brengen,
Zoo bleef de knecht alleen in dien nacht,
toen het zware onweer loSbraié. Dood's-
angsten stond hlij1 uit, bij het aanschpuiwen
van die geweldige natuurkrachten. Boven
dien werd hij meer dan ooit gekweld door
angst en zielelij'den.
's Morgens, heel vi"eg, klopte da her
der aan do deur vlan Zijn kalmer en beVal
hom- een kar katas naai' de stad te brengen.
Het onweer was afgetrokken, do zon
preidde hare vriendelijke stralen over da
verkwikte aarde en gaf ook den knp,cht
weer wat Moed oiml zijn bange hart, zoodat
hij zich weer vóelde bjerleven; zijn oude
trots- kwam weer gedeeltelijk boven, toch
kreeg hij n-o'g een bekleimdl gevóel, wan
neer hij -dacht aan zijn eenzaini'e, reis dooi'
hei, dichte wónd. Hiji was blij dat hjiji on
derweg gezelschop kreeg! van een vreem
den leekebroedei', die heel aardig wist te
vertellen.
Het Was z eer merkwaardig dat de goede
broeder ook vertelde wat hif dién nacht
Igodnoom'd had.
„Ik heb van Imlijn leven niet heerlijker
geslapen", zei hij, „en nog nooit zooi mto.oi
gedroomd van den laatsten dag des oor
deels. 's Morgens kWain ik pas tot de ont
dekking, dat niet de sterren Van den heimiel
'vielen, im|aar dat de blikseMhckichten de
lucht doorkliefden en dat niet de bazuinen
der Engelen schalden om de dooden op te
wekken, m'aar dat dê donder de bergen
deed trillen.
Schuw keek' de knecht am! ziedij heen.
„Hebt gSj dlus kunnen slapen Wij zoo'n
verschrikkelijk weer?" Vroeg hij hange-
lijk „en hebt gij Van het la-atste oordeel
gedhooimd Gelooft gij werkelijk daft do
dooden eenmiaal zullen Verrijzen?"
„B-ij God Mijn vriend" zoo Zei de broe
der verschjrikt, „gelooft gij' d'at niet?
Zoo vaat en zeker, als gij hier het woud,
de, lucht en een póm-rd! ziet, Wij' zullen
eenmaal elkander wederzien in vólle glorie
bij Gods genade".
De knecht zweeg. De oVertuiging( van
den braven 'bloeder drukte loodzwaar op
Zijn bang getmóod. (Doch wilde hij er giaarne
m-c-er van weten, ook hield' hij" er niet va-n
OM zoo zWj'gend! naast elkaar vöort te
gaan, af! en toe snoof de broeder zeer 'hin
derlijk, als wias hij ZWaar v'erklouden en
dan kreeg de knecht telkens een sehók
dfcor ihet heele licb|aaM, zoodat de broeder
'tenslotte vroeg oil hij; aan gewridhtsrlijpu-
tmaliek leed. Van pjlaats Veranderen ging
«iet want dé knecht hield de 'leidsels in
de hand. Toen beglon hij) na een pooejo
weer te Spjreken.
Het gaat niet zoo geimlakkelijk mtoendle
hij, alles zoo maar voetstoots aan te ne
men, Wftt de p[a,stoor zegt. Deze liad i!m|-
mers evemndn ergens iets van gezien d'a,n
een ander. En van het onzichtbare 'kan
Men eigenlijk nooit iets zekers zeggen. Ja,
de Jtoden, die hadden het bij ligt rechte
eind, als het tenminste waar is, wat in den
Bijbel staat, dat G od hiun Voorgegaan wad
en met hen sppok in hunne eigen taal;
maar waaraan heeft im'en zich nu te hem
den zoo vroeg hij verder, bang ,gn doods
benauwd. God ia toch in de wildernis....
in het wloiud... in da zon ófl in 'd'e aarde
Overwinning en nederlaag.
Dat, waaraan hij dhdht, waisi nauwelijks
goed 'tot rijn bewustzijln dooagedirougen,
of B-ruc'e Zag Mai'ley ui|t het tvoon{ï|uiö
ikóMen. r
Ein Dito» sltaat liet miet de rapporten
vapeig 'd-eiz'e nugisitig1.
Zo Srijin IH-aar, WaS li-et antwoord,
Alleis Idlopt tot op een cent na. Wlannee-i'
u 'de napijDorten nogt Vanmiddag) copieer.t,
dan kunt u Eto re-edis morgen, vroeg door
zenden. l
Blaar! 'riep de manager. Zoo vlug!
M'n 'jongen ik ben j-e eeuwig dankbaar.
Ik '„wouik wou't is; absurd,
mlaar
Bruce 'z'ette glroote oogrii op; hiji Ver
minde 'zich, in afwachting) van dat Wat
thans 'gebeuren móest.
DipMimefc, jongen, v-cjcvolgde" Mor
ley, 'ilk ben Zoo dwaasi to wensclhen, dat
ge hier als' beambte van de maatschappij
in 'dienst waart. Hijl lei rijiu hand gemóe-
delijk 'op Brace's ecilioud-er. Neem' me niet
kwalijk, 'dat ik het z'ag, mi'n jong-en, maar
ik wilde, dat ge een kleitk! waart en hier
om 'Fort-Myistory. gestationn-eei;d. Ik kan
liaasit niet Zeggen hioe een groot genoegen
het mij gedaan heeft u hier! te hebben, al
h-ad-t 'ge Me Zelfs met de lbodk'en niet uitt
den nood geholpen. iVooral deedlt ge, Zoo
veel om mijh vrouwi wat op te vroolijiken'
vóór de koanlslt van Evelyn. 'Ze werd
zelf.... want li!ij; is toch óveral tegenwöor-t
dig?
„G'lj rijt een echte twijfelaar" Meende,
da broeder, terwijl hij bedenkelijk liet
hoofd schudde. „God is veel meer dan da
wereld'; wAnt zij is door hemi geschapen,
zegt onze Pater Ewald' en dat i3 c'11 zeer
geTeerd -man, die reeds menig verstokt
zondaar bekeerd heeft. Ga maar eens bij
heni' le biechten dan zal dijij al uw twijfels
wel loploseen.
Doet gij: dit niet dan staat het er m'aar
elecht bij, mi!ijn vriend, en wanneer gij
voortgaat met alles te becritiseeren eu ai-
les beter le willen weten dan de geleerde
jncnsclien, zelf nu, dan ziet het er mlaaa
sleclrt vóór u uit, wanneer uw laatste uur
zal kómen".
Plotseling bleef het paard staan... in
zijn opwinding had de knecht de leidsels
met een ruk aangetrokken.... schrok) hij
er zelf! v'an d'at het paard stil stond
hij1 greep naar rijn zweepi, vloekte onge
duldig cn g'alfl den bruine een ppar gievóei
lige slagen over den ï'Ugj, zoodat het dier
ondanks zijn zworen last een paar spron
gen maakte en sleChts heel langzaam- tót
rust kwaant
„Kops»!" zei de broeder pottend. „Ge
rijt een zeer kort aangebonden voermlam
Maar de kncClit sppak Scen woord meei>
-Voordat zij, uit hot bosch waren.
1 ii 'het dtorp nam, de broeder afscheid' en
ging; naar d'e pastorie. Maar, hij verzuiMde
toch niet om den knecht te vragen, b(pa
laat hij ongev'eer terugreed en of de wa
gen dan leeg was; misschien kon hij dan
>wel olies wat hij' dien dag 'had opgeh/aal^
in den wagen laden ep zelf mee terug
rijden, want hij had nu j'eeds zijn vóeten
istukgelcopjen.
De knecht antwoordde overal „j.a." op.
Hij was blij 'dat ljj-jl eindelijk eens (flleen
was omdat allerlei gedachten zijn geest
bestormden. Hjj' voelde zich moe en afge
mat en verlangde naar een glaasje bran
dewijn. Hij (waagde het echter niet o|mf
een herberg binnen te gaan miaar hij zette
het paard aan Cmi vöort te maken en, om.'
zoo gauw mógelijk uit het dorp; ^e zijn.
Toen hij' in den laten namiddags terug
reed, stond de broeder reedst op dezelfde
plaats te wachten. Zonder een woord te
spreken, hield de knecht rijn wagen stil,
de broeder ldo|M er ,apj, ging opi een leefde
kist zitten en toen ging de .reis verder.'
De knecht had wei wat te diep, in lipt
glaab'je gekeken, hlij wilde zijn z'oig|en' ver
geten en vtoolijk zijn, maar zijh pprte-
mónnaie was leeg, eer hïji iets van eeniga
verdooving betoerkte en zoo zat hij daar
onbevredigd, nog) altijd in strijd miet zich
zelf, offechoon zijn gedachten niet heel hel
der meer waren, zopdat de angst heml nu
net al te zeer kweilde.
Hij keek links noch rechts, de broeder
zweeg eveneens, totdat de Weg naar het
woud steil begon te kliMMIen. Toen Vroeg
hij- ,of 'het niet beter was, om' dit eindje jte
loopen teneinde het; jppjaird te sparen.
De knecht bromde echter maar wat
binnensmonds, de broeder kon voor rijh
part loopen, liij' bleef zitten. Moeilijk ging
het toen tegen de helling! op). Eer rij hpt
«eo,ud bereikt hadden, wiafl de zon onder
gegaan en de knecht rijn' hoofd dook! diep
lusschen z'n schouders, toen hjiji het don
kere bos'ch Voor zich zag! Op, den daj*
vond hij het a.1 Zoo griezelig in hpt bosch,
hoeveel te meer dan nui de avond door
dc donkere dennen sppokte. Toen het ver-
mloeide paard juist aan den ingangk Van
het bosch bleef st,aan, schjfoki de knecht
van de pl-otselinge diepe stilte. AngstigJ,
druk.... klapte hij met de aweep; het ge
knal en geklap sneed d'oor de lucht en
Monk als een hoonenden heTsdh'en1 lach uit
het diepste Vau het woud.
De knecht vóelde 'n ijskoude rilling
over z'n nug loopen.... links en rechts
ritselde het in het struikgewas... krassend
vloog er een raaf op)... de stem/m'en, die hijl
gewekt had, schenen niet meer tot rust
t« kunnen kómen. Het lachte en. spotte
aan «én stuk... nu .eens dichtbij... dau
.weer ver af... het oiVersteMde -miet .afschu
welijke duidelijkheid ook het ratelen der
wielen.... de lcneCht zat daar in sbo-mlmle
verbazing.... 't koude Zweet parelde op,
zijn Voorhoofd.... onzekere schaduwen gle-
don voorbij... een smalle luchtpletó tus
schen de hoogapigoande dennen wierp een
laatste lichtstreep o(p den weg. De eerste
sterren begonnen te glinsteren in de
lucht... spoedig .daarna was over het ge
heels woud een donkere sluier uitgespreid.
Dan glommen er vonken overal vooruit....
achteruit.... zweefden en schoten vöorbij,
stonden onbeweeglijk in het duister1 tus
schen de -spookachtige struiken en sitalmi-
men... schitterden tusschen 't gras laugs
den kant v.an den weg. De Knecht kreunde
anders', keeleMaal andews. II weet, het id
hier 'e;rg eenzaami; ze riet hier 'nooit/
iemand, heeft nooit iets oM handen, en u
waart 'degene die daarin verandering ge
bracht heeft. -
Ik m'a.g hopen, dat ik!er da-n in
gelsla-agd ben, antwoordde Bruce lang
zaam!. 'Op die wijize zal ik ten minste ietd
gedaan h'óbbeu oM uwe vriendelijkheid
jegens Mij; te Ver|g|oeden.
Praat 'daan' niet pv'er, zei Morley,
ter-wijl hij) Bruce vji-endelijk! op den schou
der Idoptte. Ik ga nu de rapporten over-
rihrij'ven. -
Ze lijggten op uw" slchmjftafel. J3f!
heh ze tweemaal gecontroleerd en ik''ben
er 'Zeker van, 'dat ,ze goed! zijin. i
Brace beemdo zich p-ml én holde naaf
zijn 'kamer. Dto laatste jagei-siijbt legde
(hij 'bij Zijh pwerige gieoopieerde beislcheideu
en 'Viei/btomg alles- in een geheime plaats in
de Vloering van den lederen koffer, Üien
hij had meegebracht pjM zijin meteoro-,
lógische waarnemingen in pp te beagen.
Toen 'ging hij- op den rand! Van zijln bed:
zitten en trachtte de gebeurtenissen te
definiieerea ',-te peilen wat er wel (Zout
gebeuren '-en wat hijl werkelijk! wena'chite
dat 'zou ontstaan uit de niet jbe ont/warrem!
verlwikkeliugeu daarin hiji 'rich bevlou-di
CWjondlt/ veo-Vo](g(d.)_
