Tweede Blad
De^gesmade Liefde-Koning.
Fort-Mystery
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
FEUILLETON
ONTSPANNINGSLECTUUR
ZATERDAG 1 JUNI 1019
Hl- Bart-vericfring. 1
Het ia pna een gewin hiep te jmlogon
schrijven pyen do H. Hart-vereering om!
de sublieme bolpffce van Jezus: l;k zal
do namen viau hen, die deze devpkiiei
vetheerijjfken, voor eeuwig «ctorijivon in
Mijn Hart. I
Moge ome naam daarin .ecuwig t,a
branden staan!
Na de heerlijke Eucharistische feesten,
<lio do kerjC viert, is het feest /van (liet
Ciojdelijlk Hapt wel kot sjühooinsbc.
Ton eorptc: pjn| zijn ooa-spirpng.
Ton twoede: pm| 't vcilhevon voorwerp
dozer v creeping.
Ten -derde: wm| de heerlijke beloften,
die het vergezellen.
Zijn lOMspurug. -
l)e eerste piijopagandist vriu deze de
viatie was impieais Jezus zelf. Ze werd
ons niet d.oor een Engel van den lietncl
naar de aarde gebracht,- poen, J ezus zelf
bracht zo hier, toen Jüj 27 Eeö.167,3 iVef
scheen aan dio v|rptme, stille, onbekende
zuster MaagarotJlia Maria Aiaeoque jnct
«l'n doorstoken Hart, in een 'lcrans van
vlammende dpornen op do Barst, bedelend!
om do wcdorliefdo der jnensichen.
Voorwerp van veneering.
Is er na do H- Eucharistie, deze boog-
ste hemelgave, een verjbovonor voorwerp
denkbaar, dinu 't lovend kloppend Hapt
van een Gpd-|mensp!hEat hart, dat als
ieder- rnemsjhemliapt vatbaar, is vpor veug-
de en drpefihcid, dat heeft 'gekend jte
smart der verlatenheid en da vreugdo
der stijgende verrukking! Eat heeft ge
veeld, als ieder- measchenhart, den strijd
der- bekpring en do bittere pijn dep 'te-
leunstelling!
Bat Hart van dien God-mens eli, dat
eens was 'cfe oneindige .Oceaan, waarin
iedere beweging, van Zijn rijlke ziele-leven
haar golvien wierp; die bloeiende pafja-
dijjstuin, waarin alle deugden en vol
maaktheden v|an Gpd-mensehelijken Pcr-
snori woi-tel hadden geschoten; de droeve
kampplaats en liet blpedig slavgeld, waar
op die bittore zieles|ta'ij,d, die in ieder
inenscheilhart zoo fel kan. woeden, werd
uitgevochten en die in dat goddelijk Hart
ziijm hoogste hoogtepunt bereikte, dien liaa|t)-
aten nacht onder de donkere alijfbooprcn,
teen doods-angst 't bloedig zweet naar
Zijn kloppende slapen joeg!
Bat levend Hoppend Hart is 't voor
werp van deze devotie.
Bil omdat nu do liefde, do vorstin /van
alle zielsaandoeningen, in dat Hart, even
als in ieder menschea-'haptj baar vlarn-
menden tojoon had' opgeslagen, daarom
vexeeren wij dat goddelijk Hart in 't
bijzonder als symbool der goddelijke liefd'e.
Be liefde is- de edelste en sterkste
kracht, die er woont in ieder mcnschen-
haut en vooral in 't Ii.arit van dien God-
uniensChl
.Wat kan do liefde tusschen twee meu-
schen llioclilt en sterk Zijn!
Lees maai- eens in 't oude Boek dar
Koningen over de edele liefde tusschen
Bavid, dan Herderszoon, en Pjrins Jona-
thas, Jen zoon van Koning vSaul.
Hpe klagend klinkt in 't ,Lied van den
B,oog" z'n droeve klachft oven Israels
heuvelen als de jonge held gevallen is
pp de vlakjte van Geihoë. „Jonathan, Jo-
nathas, onn vriend, dppo? uw sneuvelen
ben ik gedpod! Bergen van Gelbioë, dauw,
nog regen lcome over ul Jonathas, om
uw dpp,d ben ik droef te moede! Gij
waart mij zoo onuitsprekelijk lief! Uw
liefde gpld mij meer. dan alle .vrouwen
liefde. Gelijk een mpeder haar eenigen
zpon bemint, zoo had ilk u lief''(II Kjon.).
Hpe heerlijk 'woirdlt in het „Hooglied''
de liefde van Bruid tpt Bruidegom! be-
zpngen
„Uw liefde is kostelijker dan w'ijh,
En zpet de geur van uw balsem1;
Boven uitgegoten olie gaat uw naam'!
lS|tarikeir dan de Jood ia onze. liefd'el 1
G-een wateren vei|m(og|sii haar to blus-
6,chen."
Maar als ea- al Zooveel edele liefde kan
wenen in een menschenhart, dat töc(h!
slechts een zwakke oopie is Van d/a.t
goddelijk Hart, wat moet (fan de Bron-
aar,^ waaraan alle aard-soke liefde vot-ip
en inhoud ontleent, niet aan liefde be
vatten Aandsche liefde is dikwijls zoo
baatzuchtig, belust op eigen vöord-ecl. Hij
alleen, die ons niet noodig had om! On
eindig gelukkig te (rijn, kon zeggen Wet
Boman van K. en liPinkerton.
(Nadruk Verboden).
42— l
Velschillende malen reeds had Mp|rley
aan Bruce voorgesteld .toch in de huis
kamer te gaan werken, do,oh Bruce had
hiertegen altijd aangevoerd, dat het op
het kantoor fiog niet te koud wris. Hij
voorzag echt-er, dat hij in de huiskamer
geivriar fep in gijn arbeid) gestoord' te
worden. Op het kantoor was hij Heen,
terwijl hij hier Mojley bovendien eQh
oogenblik kbn oferveeren. Zijn vin»«te
werden wel vaak Mijt van kou, doch dan
wreef hij ze t/Ojt er weeir .warmjte en lev'en
in kwam of tot ze weer buigzaam' /werden.-
Ben ochtend nadat de thermbinettia-
graaf weer w,as gerepareerd, bevonden
zich een zestal jagers 'in de trading-
shop, Itoen Bi-uee binnenkwam'. 'Tijdeus
zijn werkzaamheden had hij) Vaak ge
sprieken der jagers afgeluisterd en wat
op die wijze ook tal van bijzonderheden
te weten gekjopien betrekking! hebbende
op de jagers zelve. Dien ochtend
heerschte er echter een onmiskenbaar- on
tevreden stemming onder, hen en Bruc.e
maakte v|an de gelegenheid, dab de lialf-
de hand op Zijn kloppend Hunt: „Ik' heb
u het eerst bemind." (I Joan. IV-dOt).
Mensteh olijke liefde is zoo vergankelijk) en
onstandvastig; dien wij vandaag bemin
nen, ven-Volgen -tve, morgen méti onvef-
z-'oenlijfcen haat. Alleen Hij! kon veg-
zelberenmot 'n eeuwige liofdo heb Xltf lp.
bemind (Joir. XXI-3-).
Maar nu woeit iojer, die, ooit Vupig
beeft bemind), dat, liefde, streeft naair we-
draiiefido. Is er 'n dce.rniswaardigea- 1/o/t
denkbaar, dan 'n verla/ten liajit, diait gJiopiit
Van liefllft, djoteh weïWsi liefdu geen wedei--
liefde we-k|t?
Wielnu, dan zult ge, oolk begrijjpen, hoe.
die eeuwige Minnaar, die geslmlado Biefde-
Ivoning, er 'toe kon kamen nog cents) "lden
homiol te verlaten pjm' in stille klooster
cel, de noodklok to luiden ovc,r da 'pn-
danldhaire, kpude, onversdliillige wej-eld,
die den e.ouwigep Minnaar befelond liet
staan aan de gesloten poo.rji Van li!a,ar
hart, dbt zij) tv'ulde m,et duizend onlhe-
nuliighedpn, terwijl er, v|oor Hcyn) g'een
pita ate d'aarln was!
Daarom) 't wezen vhn do IT, lllajiit-
Voroeriing, idi,ci god'de/lijke, mijtende Ijiefkl'e
eeihenstel em wadej-liefde te geivlen Voor
den kbuden ondank' ivrin zooveel qniver-
schillige anensdlren-harten.
l)e Beloften, den !L Hart-vereei-der»
tioegiezegd-
1. Ik zal hun ullo genaden Belienkeji,
welke izij in hun levensstaat moodig heib-
ben.
2. Ik zal vlrodo brengen in liun gezin
nen.
5. Ik' zal hun toevlucht zijii in leven
en dpod'. I
4. Ik' zal al luiu ondornemi-ngen zeg'o-
ne.n.
.0. Ik zal hen t|i-|oo.slen in hun droef
heid.
G Be zondaars zullen in mfn Hrirt
een bron van barmhnrtiigheidl vindpn.
7. De lauwe zielen zulem vluii-ig wor
den.
8. Be ijlvterige zielen nog 'ijv'origeir.
9. Aan allen, die werken aan hot heil
der zielen, zal kW do gavri, schenken, 'üe
in'eest vterstoeindo hlamten te %effen.
10. Ik zal de plaatsen zeg,enen, waar
de Beeltenis vlati mijn Bart uitgesteld' pn
v'ereerld wpj-dt.
11I,k zal al tie nainieu vhn hen, 'fl'io
deern devpbiie v'erslptre.ideu, vlooa' ..eeuwig in
mijn Hart sWhaiij|v'on.
12. Allen, die negen tariandlejn adliltar-
een ,o.p den eors|ten Vrijdag tor comfinhnie
gaan, asal iitó do genade d,er eindvtolhairdinig
gevenzij zullen nipt sterven in Mij|n
ongenade, noch zonder laatste B. Sae'ra-
menten. Mijn Haait Bal hun iin dit laatsjte
uur een Veilige sehniliplaats zijn.
Monsphen beloven zooveel, tariai' geven
dilkwijlis z)oo weinig; wat Jezus belooft-,
zal Hij ootf-geven! Hij kan Zdj'n wooaid
niet kreken. Eerder Bullen hean'el en aar-
do 'v|oorbijigaan dan Éïïj'no woorden!
iO, JezU», zacih,tni|oeidag en ootonriedig
Va.n Harte,, mriaik pok on;S hnait ge'lijlW Un
het uwe!
Alklm'aar,
O. VIS, Recitlor.
V 'i Komt voor mekaar!
Onder dezen frissehen, va,n alle. pessi-
mistm'e gespeende, en van een uitnemende
pj-,opagandastem!ming (a(etuigenden titel is
een vliegend blaadje v'ersekenen in de drie
zuidelijke provinciën, Limburg, Brabant
en Z eeland, dat bedoeld te zijn
„Een geestdriftige opmkrscih va.n
het (katholieke Zuiden na,ar de Stem
bus,! Tegen ongeLpof en laster 1''
Het zal voor den Verkiezingsdag iedere
weeld verschijnen in een oiplaag vlam
200 000 exemplaren, gratis' verspreid over
al wa,ar 't nóodig is.
Hiermede heeft het któhjolieko Zuiden
een uitnemend werk) ondernoimten.
Door aller samenwerking is deze daad
van verweer, !m|a,ar van aanval tevens, tolt
stand gekomen.
Het is niet direct op rolletjes gegaan.
Want het proppgauda-wezen is in onzen
katholieken hoek nog sterk locaal' georga
niseerd. Decentralisatie is tot nu toe iml-
toer toegepa'St, olm'diat de landelijkfe centrale
piioipaganda-leiding zoo gjoed als geheel
ontbreekt bij gemis aan een centraal par
tij bureau.
Bc.initiaticfnemlers van deze prop|agan-
da-uitgaaf hebben de politiekb en .socialo
en andere orgjan.en in de zuidelijkte provin
ciën weten bijeen te 'brengen. Zoo zijn zij
tot toet 'gcwensctote doel gekbmteneen vo,or
geheel 't Zuiden geSohik't propnigtmlu-
blaadje, waarvan tóen k!an zeggen, flat 't
in al'le paro,chies, jn alle huisgezinnen zal
bloed er nog niet was1, geblruiW, qmf aan
Moijley verlof te vragen hem| tot de khmlst
v:an den tjojlc in de trading-stoop gezels-
echaip -te mogen houden.
Z,o0l,an(g de tolk ei- nog niet Wtó, fleed
Mioaley geen enkele poging op! zaken te
d|oen en de j agens blevten biji elkander
staan in een klein groepje. Nu Bruce
Pp de lioogite was Van Mopleys taktick
geloofde 'hij niet, dat deze het Olbjiwaasdh'
niet izou kennen. Hij wist wel, dat het bij'
do beambten der Hudspn'-s Bay Cy. gieen
ongewoon verschijnsel was, dat zo een
meiLS0.ilenleet'tijd in dienst van do maat
schappij waren en (odh geen enkele In
dianentaal kenden, noch leerden. Jlooh
-hij, aclitote. het onmogelijk, dat iemland van
Miondey's handigheid dit kjradhtige wa,pen
Van den pelshandel niet kioai hanteerein.
Hij geloofde eerder te mlogen aannemen
dot Mori oy niet aleen do landstaal door
en door kende, doch ook Van de Indianen
een list had nVergenomlenhet Voorwen-
dein vian onbekendheid m'et de taal. Bruce
had zelfs gehoord, dat er eenlmiaal een
beamjbife was geweest in dienst vrin de
glrioote maatschappij, die o,p die wij'ze
op de hoogte bleef v:an de intioim'ste bïjl-
zo-nde.rheden van zijn omgeving.
Hij hield derhalve Morley scherp in
heit oog toen hij hooa-de, hoe do jager,®
mopperden over hun 1 e vens1 voor waarden
in dit district. Eesi 'der, jagers uiljbe
b'rengen kktliolioko voorlicflrting, katüijp-
'lie'W entliousiakm'e, fcat'lioilieke gloed en
warmte. Tegen do verkillende, alle R.oom-
sche gevoel doodende en verstikkende, op
ruiers- en lougen-tactie'k, waarmede Bra
bant en Limburg vttn uit den rooden lioek)
wordt bestookt.
Onze lezers welen het, wij ontloopen in
ons blad don strijd oolkj dou staatkundi
gen strijd niet.
't iNieuiw&Mfld, '1 k|ufhollieke, kent vooral
in dezen tijd zijn plicht v'an Voorlichting,
aanmoediging en begeestering van 'het
'klalholicke voïk voor het Clijristen-ideaal,
ookl in den politieken strijd. Onze ka
tholieke collega's staan dan ook, m'èt ons,
dag in dag uit op do wallen en tinneut
Maar wij willen geen monopolie 1 Be
pers kim wel flink m'eo helpen, doch er
impet van allo klant m'eo worden aange'
paklt, en wapenhk-oeders zijn ons uitermWie
iwelkloimi',
Welnu, oudw gedogen leidingj is d'aaj'
een waldkerc Strijder in 't veld getreden.
'Tegen on/gclooi' en laster luidt zijn parool.
En (m'et 'den gem|oedelijk!en geest v;an ons
trouwe Bi'ab!ant, vol zélf-, piaar vooral
vol Goddvtertvouwcn, roept hjj p, toe: ',t
-komt voor 'm'ekaar.l
Zoo op het eerste verschenen nuto'mer
to oordeelen, is dit Slagwoord ook' op hem
zelf van toepassing. Redactioneel en tech
nisch uitstekend verzorgd, zal deze papje-
re)) propagandist ongetwijfeld veel nut
stichten in de volkisgezinncn "van ons
Zuiden.
Een aansporing lot slot van onzen wel-
k|omls'tgr.ocl'.
Als de opzetters van dit plan zorgen
voor .aanmaak', redactie en Verzending is
kunne taak' volbracht. Maar dan is onze
propagandist nog) niet waar hij zijn mloot.
Hij voelt zich in eon of ander b'ondsliokkal
iu een hoek) gedeponeerd geheel niet ttojjisj
Bij wil er uit.!.
Laten de levende propjagandisten, oaz«
vrienden van de propaganda, zorgen voor
een goede en doelmatige verspreiding^' in
de parochies. Werkelijk, toet zal de m'ocite
k'Otien.l
En gij doet er inderdaad' een echt g'oed
werkl jm-ede 1
Aan den slag dus, pilgoed sivcees.l
„RUST IN VREDE".
Met dezen vr«omd|S|0ortigen bijnaam' be
titelde men gewoonlijk een klein, net
vrpuwtje, dat in den omtrek van het
Miadje B. dikwijls te zien was. Ze had
altijd een v(iuende]'ij|ken blilr en een g)oed
wpoi'd Voor iedereen gereed eu zelden
werd zij- afgewezen, wanneer het op be
scheiden tpon klonk
Och, een kleinigheid Mopr eeni arino
viipuw, ter liefde Gods.
Spmis z'ag men haar aan do deur, ha/air
ouden wensch stil fluisteren
Biat ido aiime zielen, die dit huis
verlaten ihetotoen, rusten in wede.
Niemand wislt, vanwaar ze kwam.
Eens, pp een herfstavond verscheen zo
wo.er in 11.. Ze ziag er afgemat Uit eu de
g/oodhautigle boer-, Hugh Beinpsy vgoeg
hiaar, pf ze n.i,et in zijn acihuur (wiLde gaan
sl/apen.
Mag, ik, zei het oudje, God zal ,u er
voor zegenen.
Gerust, zei de bp,er: er is y^rsclh
S'troo en de meid zal u een. .deken gev'en.
Be vïpuw van boer D. gaf haar een
kom warme melk "en een boterham. Het
vrouwtje wisit niet, lino ze haar dank
baarheid zou uiten. Bij' eik barer vol
gende bezoeken kondigde zij zich aan
dpor den eigenuardigen wensch: „Mogen
do airme zielen, die dit huis verlaten
hebben, rusten in yrede", z|oodat zij na
eenigen tijd ook in R. den bijinaam{ kreeg
Van „Rust in .vrede".
Op eon avtod in Juni, toen de Jvölle
maan do bloeiende appelboomen bescheen,
kwa.nx het aiane oude besje juist aan do
deur Van Dempisy's boerderij eu fluis
terde den bekenden groet.
Moeder, zei een jonge man, die daar
stond te fluiten, daar komt ,Rus|t iu Jv(r&-
de weer aan.
En tegen hot vrouwtje gnig hij spottend
vloorti
Verbeeld ge u misschien, dat die
wensch van jou de dooden helpen zal
En waarom niet? Hoopt gij dan ook
niet, dat ze later voor u zullen bidden, als
go er niet meer zijt?
Nou ja, maar zoo'n kort gebedje
wat geeft dat?
Bat geeft vëe], want het vriaaglt
Gods barmhartigheid. Ge zijt toch! wel
zelfs een klacht aan het adres van M,or-
ley, wijl deze gastvrijheid had- gegiaVen
aan den blanke, wiens1 machines zooi'n
kwaden invlped uitoefenden. Eien ander
zei, dat Noo-da-'bpy hem! had verzekerd,
dat z'n talisjm|annen hun kracht, misten
zoolang de m'aehdne in de veranda bleef
staan. Nog, een ander-, een die blijkbaar
mieer mp-ed sicfli-een te bezitten, stelde vbor
een 'brief te schrij;ven aan den Big-Tpader
zoo noemden ze den districts-manager
en, eigenaardig, ook den koning van En
geland waarin ze hemi zo-uden uiteen
zetten, met welke- moeilijkheden en ont
beringen zij; dooi- Morley'ö schuld' had
den te kampen. De spreken. v|on.d bijival
en de discussie werd geanimeerd. Ver-
-s'clhilende vtaoegere vj-pegere handelingen
v;an iMprley, die. niet naar hun zin \va-
ren, werden opk' nog eeni^ opgehaald.
Bruce ver-nam' opk' tot zij!n genoegen,
dat de Indianen vei-Btpprd waren tenge
volge van het feit, dat Morley liet voor
schrift had gegeven, dat 's middags tij
dens hot theeuurtje nimjm'ai" zaken wer
den gedaan.
Mpiflpy Êltond nog steeds achter de
toonbank. Zpift toen Bruee uiterst söhejp
toiekeek, kbn hij. op Morloy's -gelaat niet
-de minste uitdrukking waarnemen. Ten
slotte ging Bruce weer caar zijn kan
toortje en zette zich aan den aatoeid.
Hij w,as eohter iè veel in een net yan
ka.tlioliek
Be jonge man floot weer door en fcei
teen:
Niet zoo goed als een ander hoor!
Maar ik kom pas van over zee; en daar
ginder weten zij' van bidden weinig -te
vertellen.
Juist Ikwaiml vl)io,uw Dempsy aan do
deur
Zijt go daar mtoedertjo Wat een
rnlooie ,avtmid breng je mee! Kom maar
gauw ibinnen.
Weer Monk de stem' van den jongen
bo-ea-cn zoon
Moeder, ik ga wat praten bij ml'n
\',riond Sullivan, o|m' 10 nuy kom ik tliuis'.
Och jomgen, wat komlt er dan vrin
bot rozenhoedje? Zoo lang ge thuis zijt,
hebt go liet nog) niet m'et ons gebeden.
Kpml moeder, wat zou dat Ik hen
imlmens pp Vaoantio en dan hoeft men
niet zooveel te luidden. Hier dit oude
gtrloptojo toidlt vo«a- mij mee, en Vop/r,- talijh
bekeea-jng, niet waar?
Zaleer dioo ik dat, 'hernam' ze, tejr-
wij'l hij! al fluitende wegging.
Zijn imtooder keek he:n a.n,g(sitmg( na. Het
vlrp.uwitje zag dit en zei deelnemend:
Och een mlacdophnrt heeft soms Voel
ie lijdén, alsi kindeiren g(rooit warden.
Ja, tructotte Midhi.el's moeder, ge
'mbogt God wel danken, d)at Hij u dat leed!
bespaarde. I
Heel Zaaht zei het oudje:
Ik heb ook een zoon gehadhij' is in
't Iqger gegaan en in Indië gedjood, en ilk
weet niet, of ilk heml zal terugvinden bij
O.L. Heer.
Vflo-uw B. keek h,a,ar y'ojrlbuasdl aan en
troostte haar op hare beurt.
Aks -ik «naar wist, klaagde het. oudje,
dat hij gjo-ed ai'lgosikwven was! Maar i|k'
weet -er niet v;a.n. Gij hebt een (moedor-
hart en gij kunt mijl begrijpen.
Zijt go a.l lang aan 't rpndz'wervien,
Tpen ik mi'n man verloren had ,en
tijding Ikroeg), dat mijn jongen dood was,
ben ik begonnen met overal rond ie
trekken en bij elk huis bid ik Vjoor de
pvieifledenen, in de hoop, da.t de goed'e pp(3|
ook vtoor mijn zoon eenmioal de hemelpoort
zal pponeu. Maar .och, ik word dikwijls
zoo hang, als ik ban hem' denk. Hij' bad
Klop weinig in dien tijd en deed zoo slecht
zijn plichten!
Kldjm', houdl m'oed, sp|r,ak do gpedigo
bperin. O. L. Heer is zoo goed. Hij' -zal
mog wel medelijden hebben mot u en hem.
Eet nu je bp-terhami en bev'eel hom Jnog
eens ,a.an Maria, de Moeder v'an ba;r|mH
hartigheid. Ilk zal ook Voor uw zoon
bidden.
Gpd zegene u vbor uw1 gbedhe-id,
klonk liet dankbaar en getroostHij moge
uw kinderen iu 'Zijne liefde, en g|ena.de
bewaren.
Ondertusacihen wa,s Micihel, al fluitende
bij zijm vlriend, Jadk Biullivan, aangektoi-
men. Baar ontmoette bij een derden ka
mera-ad, WiiUem Donhoc, die hij' sinds
jaren niet meer gezien had. Twee dagen
geleden was deze uit Oost-Indiiij terug
gekeerd, waar hij in het lege/r gediend
had.
Venbeeld je, zei de jolige Middel,
daar "durft een oud bosje, je weet wel,
Jack, Rust in vrede-, die durft mij-
vragen, of jk katholiek ben? Ben jullie
spins ook heidenen geworden
Kun jc me begrijpen, eei Wlille)m',
maar het ken dlaar ginder in de Oost soms
wel raar toegaan. Wie hadden een gezel
lige club, allemaal go-ede Iersöho jongens.
Eén vporal was een leuke kerel; jaantaier,
dat hij zoo jong stierf. Och ja, bijl heeft
me n/og oen boodschap meegegeven, omr
aan z'n mloedar over te brengen. Wla-ar
zn.1 ik die in Is hemels naam' vinden
Hoe is die kam-eniaad Van je er uit
getrokken, zag?
Ach! die a.nme, gpeie Jan! Wlat
had hij (och 'n bitter berouw, dat bijl
Vroeger z'n moeder zoo'n verdriet had
aangedaan, met haar te Verlaten. 'Hij
Vrpeg Ime nog zoo nngjsjbig of ea- niets
meer aan te djoon Was. Aan je lichaam
niet, izei ik.
Em aan ml'n ziel dan, Jaclk?
Ik raapte m'n laatete greintje geloof
bijeen -en s|ta.pte even pp en neer, terwijl
ik Maria bad, medelijden inët hemi te
hebben. Tp,en zei ilk ferm! wqg: Ja Wel,
Jan, Gjojd wil altijd' vergeven, als'wiji bipijlt
hebben. Hijl vergaf ook den goeden im|aor-
denaar. Wil ik een priester roepen
Hij was Hijl en liet mij) .begaan. Een
week later stierf hij, nadat hiji de Heilige
Saea-aiménien had ontvangen. Nu moet ik
Z'n laatste wensch v|olhrengen en z'n
tmloed-er uit zijin naam Vtergiffenis! vpagen
raadsels en eigenaardigheden verward,
door alias wat hiji Zoo juist had) geboord,
pim vieel aandHichlt aan de boe-ken te kun
nen siohenken. ,Hij verlangde ernaar een.
■einde te mpken aan de coprafe .,en Hen
sfeijd m|et open vizier te strijden. Hij!
had tapieite ziclh te beheersöhen en aan
Morley toe veaizwijgen w:a.t de Indianen
hadden verteld; hij- Z,on beginnen mtet zijln
eigen besohuldiging1, da.t hij, M-orley, de
India.nen tegen hem' had opgestookt. Doclh'
hij zag in, dat een dergelijke loop Ivlan de
gebeurtenissen slechte zijji ondergang be-
teekenen z|ou, ja zelfs weliclht v'erhaasiten,
•en daarom legjde hij, zichzelf het etilzwijj-
•gen op.
Vooj- Brucie werd deze waakzame wer
keloosheid hoe langer hlo.e mloeilijlk'eir. Het
passief Iblijlv'en, uiterlijk te d-oen alsof
hij nietis v'e.m|oedde, terwijl hij voelde,
da.t d,e v'al langzamer hand hoven zijn
hoofd werd dichtgeklapt, het was m'eeï
d-an hij- diragpn Ijom. Hij voelde het pis een
opluchting da-t ligt kaartuiurtje weer was
aanigahroken, waardoor er weer iem'and
stiond tussehon hem' en Moadey.
Ze hadden twee partijtjes bridge ge
speeld. De thee werd gesctopnken, toen
ze ptatseling buiten vbor de trading-shop
'het vlroolijjk geMing'el van hondenbellen
'hioarden. Daapop volgde een geschreeuw
van drijiveins, gevolgd door 'een oorver--
doviend geblaf vrin de honden in d'e hulk
en haar zeggen, dat hijl haar in den hemel
hoopt weer te vinden. Och, hlöö heet tz. i
ook weer? Wacht, daar he-b ik het:
„Brigjitta Noonan".
Jack's zuster, de jonge Ros-a, die m'e i
had sltaan luisteren naar het vei-jlijaial
riep) pp eons':
--- O, -die ken ilc' {Vloed.! Dat iri bei
oude imbedortje, dat iedereen lvie.r „Rrnst-
in-Vrede" npiemlt. Wia.t zal dat army
schepsel 'blijl zijn!
Npg denzelfden avk>n ging, iWlUlem! m'e
met Michel D-mnp/sy, om' het inpedeoitj
noig vbor den nacht gelukkig "te molcen.
Dat ééne woond-: „hiji, liaar zoon Jan,
stierf een goeden dood", was do grootst)
■blijdschap, die men dat zwaargewond i
mbederhaint ikon hozOpgen. Men ging dic.i
avbnd zeer laat 'tor ruste en toen Rust
in-Vrede dion volgenden mbrgen )ipg niet
ojpiges/taan was, terwijl allen aan 't ontHjö
zaten, ging vtauw Eempsy eens kijke)1,
of ze sbmls ziek was. Daar lagj'flie oude
Bnigitita, m'et een trek vrin zalige Mpeui-/
3o op hot gelaat. Zij sli-ep deu eeuwige- u
slaap en waaraeliijinlijPë genoot haair zi-1
de eeuwige ruisit, die »e zop, dikwijln! (vkx.r
anderen had afgabeden.
„Hslgzf* i
KROL..
Ge kent h-oml? Iedereen kent) hem', d,o>ul
heel de streek. Wamt hij is iomrind,, iu <le»
Streek. 1
Bat kunto ge wel zien, als hij pp zijn
hondenkar vrin do mrirkt terug) kbmti
gereden, en hij| bav-en op zijin ledig»
kiekens- en duivenmanden zit; en uit-do
hoogte met zijn tong smakt, naar ziju
drie vppso hondenen linltól en rechld
zijln Kitoiksken opsteekt en kam eraan G
sehappelijlce groet
Goeien dag, 'Eons!Dag, baziuf
Ilee NeReken. Peer!
Bat zijn allemaal zij'n menscfen, dat
is zijn land. En daar rijd-t hij, los c-u
zwierig door. Groot en open v-an mbnil.
Gelijk hijl los én zwierig door het leve u
rijldit. G-root en open van hart. - -
Da.t halen de mrinnen vrin zijin jaren
sp|mS nog op, wat hij uitstak'die kee",
toen hij 'Wet jawoord gaan vragen was,
I-lij Ikwaml toen iu vollj vaart van
de Mankt naar huis gfereden, had veriH
geld Igtewonnen, deed zijn honden m» t
'nen zwaai uldiriaaieu -vpor de deuj- vlau 1
ziju Cpr, sprong binnen, pakte den viadi
en moeder allebei bij hun hand, en /vinoeig,
'vhanik'wiogli
Hop is' 'to, ja df neen, Snag ik (met
Oor trouwen? -
Ze laehitten, hezlagen eliklaiar en zeiden;
Wlonneer? i I
Binnen een maand! riep de Krol.
Jfpopt diaartegten 'nen lepel miet' 'neo
langen steel, om! de rijlstpap; te roea'ent
Sialuuit!
En als de wind vloog hij', de fleur ui l;j
ziju lk-ar o-p dat ze rammelde over Hcnl
'kassei. En zijn kop ging naar linlta ert
naar xechlte en knikte tegen ailletmlaof
en zelfs tegen d,e kiekens.
Plots voor hpt winlöeltje vian Bellekénjj
'trok hij aan de zeelen. I
Hpu jongens, m'enséken blij mrikenl
Twee liang epijp-en sltonden daar kruise-*
lings lovoreen Voo rhet winkelnaamlken. I
Balleken ,pijpen!
;,t V/r/ouwiben schoof een lang witliouten
'kasken pp d'en toog:
Kies miaar uit, Knol! I
Neen, neen! Ilpev'eel kosten die? Al
die ige npg Kabt? He kbop ze rillemiaall
Belleken stond als van de hand Got la
geslagen, en had last met tellen en bij-'
ftreni
Vier en Veertig %au!k', Zei ze op Hen
duur. ,i
Geef hiier! I
En hij prikte de kaskens onder zijiu n
arm'; sprong qr.m'ee 3e kar ijp, rei fl
stappeken vpor stappeken het dorp do-j-
en deelde ?ijn pijpen uit, aan al flie hij"1
tegen kwamt
En als hij: met zijn leege kaskens! J! ij
hem thuis de werf ppreed, Mopte hjjl tei,ni
honden op hunnen kop
Jongens vlandlaag hebben wij veel
miemsbhen blij gemaakt! 1
De kinderen kwamen bedioht en groci-;
den pp da-t het een lust wap. i
Cpr, had Krol eens gezegd, we mb)-'
ten middel schafifen om nog meer te vc c-
dienen. Want er kunnen er nog Veel ko
men
En 's Zpndags naderhand, na de Hoog
mis, gooide hjj de deur vierkant open:
Vpouwken, 's geloof dat ik' hit'
gevonden heb!
Watte? vrpeg Cor. j
Om1 meer te verdienen!
En wat is 't?
ken.
Andrew is wel vlug terug, zei Mor
ley, terwijl hiji luisitende.
lik geloof, dato het meer dan een tel el'
honden is, opperde Bruc-e.
Sbim'migiB Indianen hebben veristebil-
lende honden. Het is1 wellicht een dezer
luidj,es. 1
Z.o vernamen steminengeniompel in do
buuirt van de trading-shop en haarden
hoe er bevelen Honken.
He geloof vaslt, Hepbeito, zei me-
vi-ouw Morley, dat er iemand gearxiveerd
is. Ik ben er haast zeker v|au ,dat het
Macleod, de disihriötsim'amager is.
Terwijl ze spraken hoorden ze de zachte
voetstappen van Indiaanseh schoeisel in
de. Veranda. Bruce wierp een' vluggen
blik pp do deur. Mevrouwt Mogley was'
opgestaan. Baar k'walmi d:us de dis-tric'si-
mrinager. Hij. zou Bruee d'aaj; aantreffen,
•bezig mfet het bijwerkten van de bioetó n,
hij zou alles Vernemen wat er geschied
was en dan j
Bruce vermande zich. De cpm'edie was!
uit. M'o-rley kon niet langer meer .mét
zijn slachitoffei- spelen. De Val was nu
dichtgeklapt. Vóór men een uur Verdex-
was, zou Bruice's lot beslist zijn.
(Wprd-t vervolgd.) I
I-
