NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
KERKNIEUWS
F DAVERENDE DINGEN 1
ONTSPANNINGSLECTUUR
Zenuwstillend
MIJNHARDT'S
zenuwtabietten
Apologetische Vragenbus
ZATERD&® 11 MEI 1929
«n niet alleen van zichzelf bevaslbiglciiid
te hunnen beantwoorden. Toen Van 10—
11 Febr. jl. huiten een temp«ratuujr Van
meei dan 10 gjr. C onder nul optrad, w'aa
die in de bewaarplaats 2 g(v. C. boven mul
eu toen is spr. op 11 F,ehr. begonnen met
het stoken "Van een petroleumlkaelfal. Die[
*e wilde m'aar matig branden, toch was
het voldoende oom! des nachts 3 tot '1 gr
boven nul te blijven en des middags steeg
het tot a 14 ga*. faen kan dit cotolltrolee
re*> doolr aan den kouden kant niet te hoog
een nifaimum-maximum-thermometer op. U
hangen. Een vullkiac'hell je wordt wel be
ter 45e acht, maar dit eiseht een afvio,eil
huis.
Bij Vel.e andere bowlaarplaatsbezibters is
ook n\et petroleumkachels of 2 stelten
de temperatuur boven het Vriespunt gei
houden. Spr. v,«rstctakte ongeveer '2 Ij.
per dag. dus voer 30 cent. Set aanbren
gen Van ondeirgirondsche lucihtverver-
Echiuiglsfcanalein zal do bouwkosten verhan
gen ep spr. acht dit niet noodzakelijk,
want niet alle winters zijn zoo streng
als de laatste .en bij niet Vriezend weWf
moeten de (leuren toch Worden geopend.
Vcor lic't bewaren der aardappelen maakt
spr. gebruik van kiembakkeu van (iü bij
(40 en 10 cM. diep. Men m:oet kliembafa
jes van gelijke giroote naast elkaar plaat!
sen, bij verWarmmg der bewaarplaats is
geregeld omsita,pelen der bakjes giewerschlt.
Spr. behandelt dan het v|oorlkiemlen van
verschillende soorten aardappelen, en zegt.
daarna dat de fasten van bewaren in een
bewaarplaats hoog. r zijin dan in kuilen, en
.90 cent all per HL. toet snijden er bijl
30 cent hooger. Het ontsinrettien inlet sublii-
iuaat komt op ongeveer- 40 cent per H.L.
De hetere bewaring geeft echter grootei*
voordeel, dan die oneer fasttlen zljjin. Bij'
eventueele igirooie hitte kan mie.11 de bui
tenramen met kalkmelk1 behandelen, om
de verwarming «.enigszins teglen te gaan.
Spr hoopt, dat vele landbouwers het groot
te belang vian een goede Verzorging van
het pootg'oied duidelijk zal zijln geworden
en dat door het bouwen Van .een deïigelij|k|o
bewaarplaats de' aardappeleultuup op een
hoger peil mag' worden geplaatst. Het
was hem bij strenge vlorst «en gpoot genot
o« poters in hun winterkwartier te zien
liggen.
Bij de discussie had de lieer Lindlent
bergh gelegenheid mede te doelen, dat do
bewaarplaats zomers goed als bergplaats
kan worden gebruikt, maar \spir. fokt er
thens met succes 'één-dagtkuifans op zon
der kunstmoeder. D,e kouten Van zijn in
richting bedroegen f 825, m'aar h,et hangt
veel van den prij|s via.n liet gebruikte
glas ai'-
De Voorzitter deelde nog m'ode dat de
Z.L.M. gaarne nadere inlichitèng*,en Ver
strekt.
Op den zesden Zondag ua Paseken.
Epistel I. v. d. H. Betrus IV. 711.
Allerlieflateaw.eest voorzichtig .en
Waakzaam1 tot het gebed, maar hebt vooral
aanhoudend eene onderlinge.'liefde to.t el
kander; vviant, de liefde bedekt memigp
«ouden. Zijlt gastvrij jegens elkander, zon
der ontevredenheid. De «en bediöne den
ander- n Volgens de g;ave, welke hij heeft
ontvangen. ,als goede uitdeelers van Gods
velerhande .genade. Indien iomlandspineeikit,
hij spreke, als Gods woordenindien
iemland dient, hij doe dit, als uit de kracht,
wel'ke God verleentopdat God in alles
verheerlijkt worde, door Jezus Christus
onzen Heer.
©Vang., Joannes. XV 2G 27. XVk 14.
In dien tijide zeide Jezus aan Zij|n)e
.LeerlingenAls 'gekjoimtan Zal zijn. de. Var-
trooster, dien, alk u°vian den Viader zal
zenden, die ."de Geest der waarheid! is, en
van den Vader voortkomt, die zal getui
genis van mij geven. En gjj zult getui
genis ge-ven, omildlat gij v'an het begin
af van jnïj geweesjt Zijlt. Dit heb alk u
gezegd, opdat- gij u niet zoudet ergeren.
Zij zullen u 'buiten de Synagogen sitooten;
ja, het uur famit, dia.t al dia u om, 'het
leven brengt, zal meeaten dienslt aan God
te doen. En dit zullen zij u aandoen,
pmdat zij nodli den Vader noch Mij ken
nen. Edpoh, ijk heb het u gezegd, o-pdat,
als het uur zal gefamen zijn, gij gedenken
zult, dat ilk het u gezegd heb.
Prachtig materiaal.
Jaren geleden ben ik nog eens vian
plan geweest om directeur tte worden v;an
«en groote verzekaringstofl-alsdliappdj. Jk
zou de mensohen dan, verzekeren tegen
tofard, diefstal, inbraak, Jbra.nd en al die.
zaken, die heel prettig zijn, om' iil do
krant gelezen te worden, maar die mliaü-
dea" prettig .zijn, als je er zelf lile.t lijdend
tvfarwelrp vian beult. Ik heb er toen, echte'
Snaar van af gezien en de journalistiek
toeit.mijm joyeuze entree blij. giemiaakt. Ge
lukkig m|a.ar. .Wianit zou ik dien stap naai
de partiouliere werkkamer Van den verzei-
keringsd'ireoteur hebban gtezet, dan. zou u
'deizor dagen mijn failliss.e.monit hebben
kunnen lezen. M„orden in allerlei Va
riëteiten, so,m!mi|ge zop miaar openhaar,
andere listig en verborgen, opgehelderde
«n onopgehelderde, v|eirw[on|deirpn ons niet
Ineer. A.an diief'sdaalleuii on inihrakten zijn
wij al jarein gewend, zóó, zelfs, dat. Wij
daarvoor nu mqt een miuiaehteiiide 'bewe
ging de. sdfaudlea'S ophalen. DaarVooa' zijn
nu de mie er modeirnt* roofovervallen in dp
plaats gdfeoimlen cn daar onjgeiukkaigfeïf-
wijze die buit evembeidig is aa.n. den moed of'
flo brutaliteit, waartoe dB fa worden ge
pleegd, aiitten do tVrzekc|ringsdli(ijfateur<ein
natuurlijk mat de handen in bet haar, Voo,r
zoover zij nog firn hle.t bezit van, hun haren
zijn. Ban'kloopers, beladen, tn'et goud en
effieüten werden tegen tfcn grond g-ewe(rfk!t
cn daarna platzak thuis gebracht. Op «en
gez'elligen schemeravond dringt een edel
Idriemlansdhap zwaar gemaskerd, bm kan
toor binnen,, toevallig" juist op heit oogea-
bliilc, dat de pairooji bezig is de, kas op
te maken, en nemen ongwraagd deze taak
van hem' oVer eg gaan, er spoorloos van
door om op hun manier de ka-s' „op te.
miakc-n". Of "ce® tungamte roofoVeirvallpj
wringt zijn neus door hle-t Idkef je in do hal
van een B.a.n(k cn vraagt, terwijil hij lkaht
tejijlk' m'et zijn pe.vlolver s|peieït, of hij
den inhoud der hafe, evleni mag vasthou
den. D. techniek der nootbvqr.vallen heeft
da laatste jaren bon, «norrnc vluclit g«M-
npincm cn tegen gulfa aardiighaden fan
heigi'ijpelijlk geen enjbelo vtetrzckelringlsdia'e^-
teur op. En llaar fam'en dan nog. bij diio
gezellige brandjes, die tie laatste mlaande'n
de krant zoo liafarekkelijk mlaken. Als
dat zoo doorgaat fan over «m paar jaar
alle verzekering,sdiffecteuren dakloos.
Maar nu inoge ik mij' verheugen, dat 'ik
geen \oe.t heb gegeven aan dp verlangens
mijner jeugd t>m verzekua'ing|sldirecteur te
worden, nu bpijt het mlijl, dat ik nnlij: niet
con a more in fact f ilmvlak heb ge worpen.
I11 deze tijden had i,k dan gratis films kunv
nen samenstellen om Wan te klappeirtaudeu.
Ecu bramd als Sn BotbEi-dam', waaa' zelfs
onvrijwillige laotours o.i\ nctrices met la-
vejisgevaar uit "tie brandende huizon wor
den gered, zou zelfs «en eerste "klas
iilmcndertveming een ro.lhero'eirte iloen krij
gen van jalouzie. flu dan die. gezedlagla
roofovervallen, waajribij onze. poli tie-agen
ten, indien Zij ten mlinste op tijld famen,
als Tom Mix feoudeu kunnen fuugeeron,
zouden ook' gratis btp het lipt kunnen
wor'den v'asltgelegd ep praobtfilms kunnen
woi'den. Ziet u r w:a-t 041? Dan begiinnen
we sanren «en filmflteiiea'. Ik zal pr alvhst
eenis over denken....
REIJNOUT.
De list van Ridder Sisso.
Een vertelling uit de Middeleeuwen
door Aloys Jfabel.
Geweldige slagen bonkten op de deur
van het aartsbisschoppelijk paleis te Trier.
Luid klonken zij do,or het heelu palois pp
Verstomden de kalmte avlttndrpst pin do
schitoterjge -gangen. JNijdipf stootte de por-
tiier den zwaren grendel terug, trok pil)
alle macht aan d'e klink' vaP do doui-j
miaar hij was piict bij.inadhtte ami de deur
maaa* een spleetje te openen. Sneller volg
den de slagen elkander op, terwijl' ruwe
maaiucHsteipmeu schokten en vloekten. Op
eens vloog do poort m'et oen ruk ojmu. De
portier viel op den grond, 'betastte zijn
pijnlijke ledemilaten en liep mot go.halde
vuisten de straat op, waar hij nog juist
zag, hoe ridder Adellbergo met oen gr mep
ruiters heel kalm over het hobbelig pjla-
veise 1 heem-ooi. De geharnaste ridder keel
de zich nog «ven om in -z'ijn zadel' on
wenkte met zijn rechterhand, die met. een
ijzeren handschoen beklceJ was, lachend
en spottend naar den aartsbisschop, die
door de dreunende slagen naar bat venster
gelokt was
.Woedend ging de vorst-avrlshissehlop
cenigu stapp -n terug, terwijl dc portier
met open mond naar do deur stoind te
kijken, waar aan «een grooten spijker het
lijk van «en schurftigon hond li.ing te ben-
pelen, den kop naar beneden. D© portier
liep heen oin' van het gebeurde verslag
pit te brengen. Ontevreden rimpelde zich
het gladde voarlioofd Van Poppo, den
Aartebat'sehop, nu hij weer deze nieuwe
■beschimping ondervinden moest. Toen hij
zich tot zijne getrouwen wendde, die juist
in zijn zaal bijeen waren oml ie beraad
slagen, proefde m.-n in ieder woord' de
verontwaardiging, die er in zijn stem lag:
„Adel'bergo die trotsche ridder en sluwe
buurman plaagt me voortdurend 1 Eerst
overviel 'bij mijn 'holmeester ea dwong ]i|enU
met de wijnkarren naar zijn burcht te rij
den en daar rle vaten mtet den besten wijn
af te laden, een anderen keer hield hij
een klopjacht in mijne bossc'hen en dreef
al het wild op, de vlucht. ,Wiat zo konden
vangen, knoopte hij opengesneden aa nde,
onderste tahlfan van do boomen, langs e®n
pad dat ik met mijn gezelschap! volgen,
moest .en nog kort geleden het nis( treu
rig miaar toch eigenlijk om te ladhen
lichtte hij m'iju koster op, liet fani scheren
als een mtennik, uaaide hem zoo stevig in
een ezelshuid, die p,as gevild was, dat hij
geen vin fan verroeren en toen legde lii'j
den sukkWaar zoo voor de deur van do
sacristie. Enkel plagerij! En als het daar
nog maar bij bleef! Maar hij/ mishandelt
ook mijn boeren, k'welt de g, estclijkon, cn
maakt mij bespoltelijk voor liet volk. Met
de hand streek Poppo over het gefronste
voorhoofd, zijn oogon gloeiden v,an toorn,
zijne lippen trilden. „En toch zal hij ziel)
aan mij moeten onderwerpen
Na deze uitbarsting heersclht© er 'n diep
stilzwijgen in de zaal. De getrouwen van
den Bisschop; zagen elkander aan.
Een aan hen een echte reuzenfiguur
richtte zich in zijn volle lengte op, trad
op' Tv.ppe toe, terwijl hij energiek z'n, kne
vel opdraafde en zwaar aljs ecu bazuin
galtexle zijn grove zietor dto|om de ruimte:
,,Ik zal den kwajongen aan boeien leg
gen, als een hond zal hij zich! wentelen
aan de voeten van .uw genade."
„Dank u, Sisso vpor dit woord", lachte
I'oppo bitter, ,.m'aar bedenk, dfl.t Adel-
hergo een vos i,s sluw uitgeslapen en dap
per. Hoe vaak is hij mij. reeds ontsnapt.
Tevergeefs heb ik zijne vesting bestormd,
mijne knech'ten heeft l)[ij verminkt, mij' zelf
den dood gez'wwreu. Wat drommel I Ik heb
wel sterkeren overwonnen dan dezeMaar.
„De kruik' gaat zoolang te water tot zo
.breekt t zoo onder!)rak de reus m'et hiiepd
triomphantelijk lachend gebaar de woor
den van den Bisschop. „Daat mij: mijiii
eigen gang gfcan; ik verzeker ui dat ik
mijn woord zal houden."
Ik vertrouw op u, zoo antwoordde' do
Aartsbisschop ziju leenheer en reikte h[om
vol eerbied de rechterhand, die Sisso eer
biedig kustte.
fjonder een woord te eggen verliet Sisso
de zaal, terwijl alle deelnemers aan dc
vergadering hem' nakeken.
Builen gekom'en, spjjong lüj goed gfewa-
en zenuwsterkend i3 de werking van
Glazen buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
pemü in 't zadel, gaf den trappekmdien
hengst de sporen «n ï-ced in Vollen draf dc
stad uit. Het leek wel, dat hij een buiten
gewoon weerspannig paard mbest tem-
toolen, zoo joeg hij het jonge ditar vooruit
over veldteu «n wegen, langs bergpn eu
dalen; toet het 'briiesdbende beest beklom
hij de eteile wij'nibegweids bei^hellingUjn,
rendu ;itu gcsti-ektön draf oVer ui.t.gestreËto
effen vlakten, im|iakte gewaagde spran
gen over sloteai en beekjes, vlug als dc
ijviiind vloog Ijij oVer heglg(«u cn hinder
nissen «m eindelijk hield hij' zijn paard
stan,nde voor het '.Heilig Kruis" do burcht
van Adelbergo. Het paard stond to tril
len en was geheel mat echuèn bedekt,
faUet zijn staart sloeg het dï'iftig' heen on
Weer. Du ruiter was er niet. botor aan
toe, zijn helm hirng in zijn nek, met; de
baud wiöchle hjj du bijtende zwcotdrup-
pelen, vian het donkerroode geziic'ht, pn
sloeg gpj de eiken burchtpoort, diö met
ijzeren versiersels beslagen was. Uit den
wachttoren keek1 vragend een gjenschieu-
hoofd.
Een dronk voor iemand die versmacht
van dorst 1 Smeekte d'e wachtende rid dei-
toet heesebe stem.
De wacht verdween. Op het s'i'tpluiu
v'erdwoun het geluid van voetstappen. Zij
kwnm'en terug knarsend draaide d'e
pport in haar hengsels eten schjildwacht
trad naar buitten en bood dek dorstige,u
ridder ren fan van den besten wijn. Mfet
lange, greti'gte tetigen dronk Sissio don
koelen, k'ostelijfan drank «n hij ledigde
den beker tot den laatsten druppel. Dan
veegde hjj den Vochfeig-en knev.el a't' pa
draau'de hum tevreden op, en reikt» den
Schenker den tinnen beik'er over.
jJUMZendmaal da,nk aan uw heer! Geef
heto tevens de vcxzetkerwig, dat illsf hein,
indien God Blij het leven spaart,, deze»
dronk 'tost groote dankbaarheid zal ver
goeden."
Daarna kidhtte de reuz;engeStalliO zich!
rechtop; in 'zijn z.ad'cl, do,ed «eu geweldigen
ruk aa.11 'dten 'teugel, zoodat de hengst op: do
acihterpooten stoigerd'e ea rood, lacüiend in
'fan. vuistje na,ar huis, terwijl hij bij Zich!
Zelve neuriënd zong:
Adelbergo, Adelb'ergo
Is een vos; z'ao slilm en sluw,
'n Hond kriaopit hij aan dc deurstijl ojj
Maar die Sisao, maar die Sisso,
Zal 't hc'm spoedig doen benauwen,
Want lliij jaagt den rooJrin haa.n in .topd
Lustig weerga'tolden de slaglen van dan
keldermeesfetr. Derttig lpi'gc wijnvaten, dia
de Schatplichtige hoeren daar gebraefa
hadden, lagen (in dcu wijnkelder van den
learlrojan opgestap.dd. Uil iedlei- vat werd,
oen der bodeta|s kvsgeslagte.i. Lu.idp klio'n-
kana' legcJ'm'atnjge sla]a|eai op. de holle buiten,
van de bonten vaten. Daarbij zoaigea zij
het spotlied op Adelhe.rgo. Plal-seling ver
stomde 'het gezang-. Op fan hengst, geaateu
reed Sisso aan het hoofd van een uitge
lezen schaar het plein op. IIo slagen volg
den driftig op elkander. OnderzbeEand
oversohoaiwd'0 do i-ens het werk.
„Klaar Zoo Vroeg bij «au deal kelder-
tooester.
„Ja hec-rjantwoordde dez'c, terwijl hij
den laatsten losgeslagen bodem' niet eten
voet terzijde schoof.
Dertig geharnaste mannen sjewappnd
met lielm cn zwaard verborgen zich in de
buiken der grooito vaten, die in linnen ge
wikkeld cn met touwen oto'won'den op[ hun
dragers lagen te wachten. Zesbilgj dapper©
krijgers als wijnboeren verkleed kwanten
nu uaderhij, onder den langen kiel drqa-
geji zij hun uiiitrusting en wapenen. Twee
aan twee pakten zij een vat op ien( daar
zette de st.oet ziich in 'beweging recht naar
„He.iligikreuz'". Aan het hoofd van dein'
troep, hoog opgericht le paard, Sisso, tout
«pgedraaidni knevel. Slechts twee Sclliild-
liuapm begeleidden hem. De zwaafateBpij-
kardo schoenen der vermomde soldaten
kdrcunden regclm'aliig over Iffct hobhclije)
plaveisel der stralen. Aan alle Vensters
v ertoonden zi.vh nieuwsgierige .ijeaiclbten,
div mtet verwondering den zonderlingen
stoet naoogden. Deze trok regelrecht tin
dn richting van den burcht, waar Adel-
bergo woonde. De dragers, vermoeid Van
het ongewone werk, hielden daar e<Vu
ocgcnblik rust om wcea- <411 adem te ko
men. Sisso klopt aan. De wachter de
zelfde die heto reels eenmaal ecu Ver-
Irisschcndten dronk a inredklte keek naar
buiten en vroeg, wat zij verlangden.
„Meldt aan uw heer", zoo antwoordde
Sisso, terwijl hij: naar do vaten wees, „dat
•ik hem den wijn kbm brengen dio ik beam
beloofd 'heb, toen hij m'ij1 eena een beker
wijn liet overreiken om' mijn dorst te les-
Schen".
Du wacht ijlde heen en kwam' ceniigten
tijd later mtet Adelhorgo terug. De poort
ging wiïlenwijd opfeln. Dc dragers nanite»
hun last weer op en stapten langzaam' en
zwaardragend het slotplein op. Daar leg
den zij voorzichtig de vaten voor Adel-
b ergo's veel en neer, terwijl Sjiisso, uit, zijn
zadel sprong.
Scherp als .een bevel klouk|au zijn wg,or-
d«n:
„Ridder Adelhcrgo ontvang thatos d'e
bewijzen mijner gemegieiLhe|id".
Nauwelijks bad hij' deze woorden gespro
ken of do wijnboeren trokken hun zwaar
den uit hun kiel, de verborgen manschap
pen sprongen uit hun sdhuilplaats en
stormden naar voren. In een oagenblik
zag de burchtheer zich omringd, m'et blik
sem! mda zwaarden hcdre'gd, door stevige
vuisten gepakt. Een Ifarte strijd. Spoedig
moest Adoi'bergo voor de overmacht wij
ken en tandtenklnarscnd va 11 woede gaf
hij Ziie'h over.
Toe.if de avond kwam trok' do stoet naar
hot paleis van. Poppo terug. Als een oVer-
wianiingsheld zat de reus op zijn hengst;
achter hem met een geaichi, dat verwron
gen was van woede, Adelbergo, zwpar gjo-
hoedd.
Zijn brandende vesting wierp, een vlam-
Jnen-gloed over het sbillle land.
Missionaris.
Zondagavond.
Almlsterdam is uit cn geniet vah da
ïrissche avondlucht.
Op 't Sophiaplein, dat als fa groote,
glinsterende wegenweb hlaadt onder dio
hoogo boog'lalm'pen, kronktelen machtige
m'ou&ehendrojn'm:en als 'oreede gliimimiendc
vlangen vanaf' Atostelbrug, Sdlpgels en
hoo l'dfe traten.
Tramgetam cn autesiigualen smelten sa
men in 't gezoem' en geladli der lidht-
bedropen toenigtn en daarboven uit do
duistere torenspits valt broklfalend het
ouderwetsch gekarrillon oivcr die arm' aan
arm' hun plaats gaan zoeken in de schreeu
werige bioscopen, waiimgeureiute JtUincli-
rootos of wafalendo oaf'é's.
Amsterdam viiert feest: 't fesst v|an
den Zondagavond.
Juist slaat die Munttoren zeven....
Twee jonge mannen, t'orsch gebouwd,
banen zich een weg door den stroom!; hief
en daar 'n woord, '11 zin opvangend.
Met stovligen tred' pa'ssce.ien zij do brug,
slaan rechts in, do gracht op naar de kerk
De drukte dis hun vroomld. Zij gevoelen
ailch. er niet in thuis zij zdj'n niet) ingelijfd.
Hoe kan 't ook'. Als juveniilsten in eefl
geheel andere sfeer opgOv,oed, in de reine
Ïïjine sfeer van 't kalm- Kloostcrstudiiohuis,
waar al 't luidruehtig-wereldsclb gewoel
ver dis, komen z'ij' 'hun Baischdagen dooi--
hrcngeu ain het milieu eener luxu'Cus-
moderne stad.
Kolossaal, wat '11 drukte, 't lijkt; wel
fa op'tooht.
Ja, reusachtig, hoe voel zouden er
naar 't Lof gaan, kjjlk da,ar 'ns voor dilo
biiosooop;.
't Klonk toisselrien wel vreemd klein-
steedsj.li in dozen vroolijkeh chaos, miaar
hij fan er niets aan doen, 't IfwamJ diep
uit z'n apiastolifah hart, 't s'chfafade daar,
dat duizenden achteloos 't buis Gods Voor-
fa' gingen zonder zelfs Óen korten too-
leel'dboid'sgroet, terwijl..^
Do overgang was wel ojroot van. die
l'um.oer,ig« ploindvukte naar de gewijde
stilte der ker'k1, offafaon ei' toch al h;uel
ivat biddenden knielden. Gelukkig, daar
Waren tofh nog veel getrouwen «u met
tien knielden ook' zijl biddend neer en
brachten eerherstel voor d'e nnversehyiig-
beid yan zooVelen.
Och, konden zij er toch iets aan doen;
Zoovele stu'mperds waren er, d'ie al hun
geluk zochten in den sehüjh. Als zij tocli|
eens de gave Gods kenden en alles, wat
hun tot vrede en vreugde strekken fan.
Maar al zouden zijl zeil' hier niet zoozeer
actief deelnemen aan 't werk voor 't heil
der ziokm. tocjh hadden zij beiden nu reeds
in den bloei hunner jaren, hun leven daar
voor als offer gebracht, rtm door dit jij -
densof'fer aan te vullisn, lietgeien ,aan 'het
lilden \ïii Christus ontbrak.
Missionaris Wilden ze worden. Ze hadden
't vaak totet elkander besproken; werken,
zwoegen en lijden Voor de «er van God,
voer de uitbreiding van Zijn rijk op
aarde, 't was hun denken van liederen dag.
Ze wilden 't Licht brengen in de duistere
laudende zwarte zielen rein wassohen
wet '1 hai'lig water d'or verlossing, daar
spraken zte van, altijd; dat ideaal werd
belichaamd in hun eigen, f'orschp, eemigs-
aius harde persoonlijkheid, want 't stond
vast, 't moest en daarnaar richtte zich
hun leven.
1 In (1 e warm'-gezeUiige kamer, waarin de
vreugde de hoofdtoon voerde, .stonden ze
tegenover hun Vriend eu z'n f'amjiLiiCi' en
wisselden de gewone, ongelw'onejen-vrien-
delijke wellevöndhiöildsVormlen.
Drie jeugdige jongjensharten, d'ie elkan-
der aanlrokk'en om| eenzeltde ideaal: pries-
ter-jnfissionaras.
Zoo jongens, zei mijnheer X. ver-
Irouwelijk, Eoimien jullie ons 'n bezioekanj
dal, is aardig.
Eu zeer vriendelijk bood mevrouw de
stoeien aan.
't Begint nu Jangzameerhand ernst te
worden niet,?
-Jawel, mievrouw, we htebhten ons
heblen al aangegeven voor Missionaris.
-Zoo '11 Oogenbliiikje ipas, «ï- stilte
eu katten allen naai' de tw'ee jonge mdn-
nendlie lachend de Verwondtoing" a.anzagen,
O'c'h ja, -mtevrouw verhnak 't eerst
de stilte als je ster kgenoeg bent,; is
't ook wel een heerlijke ncieping, maar
ze haastte zich erbij' te. voegen maai'
onze Frits fan daar zck'er niet tegen, die
is heusri'.i niet z'oo geztend «in nu hlijt pries
ter wil worden, kan hij evengoed heel
mooi werk verrichten hier in omg land.
Ja, natuurlijk, mtevrouw niet ieder
een bekoelt naar de missie te, gaan, maal
ais je j« d r nu toch voor geroepen ge
voelt
Frits heet op, z'n bovenlip, do ander,en
twee zagen' t, want ze wisten, dat zfa
ouders faun) van z'ijn missionarisplaiimen
niet wilden hooreu spreken, omdat hjj
uilefc sterk was en nu ja, «enigste jongen.
Hlat vind k ook', zei papa, nijetb
iedereen is gesfaikt om 't zWaegfitndlei lo
ven op), z'ich te nemen en je kunt O. L.
Heer toch ook wel dienen en 'hoog in den
hemel komen, als je hier werkt eu braaf
bent
Ja wel, mijnheer, 't ia waar, maar O.
Ij'. Hear heeft toch óók gezegd^ dat Hij
vuur op. de aarde dis komen brengen pn
aiets liever wilde dan dat 't oplaaide.
Natuurlijk, dat dis 't vuur- dei- Heide.
E11 dat „brand'ein" dat ,is 't zwo.er
gende werfan, de uitweatóng van 't op
laaiende vtiur^Trouwens, O. L. Hoer hoeft
er z'olf ook v/ooi' gezwoegd, voor de 'Uit
breiding van Z'ijh rijk. Hij li «ett zidh' zelf
ook als Missionaris geheel en al gegfeye»
en er heel wat smaad om, gedragen.
En de andere vulde 't nog even aam:
En heel wat armoe en ontbering
beeft Hij geleden, varm .ejenis en uitput
ting verdragen en overal is Hij rondgfa
trokïii'in cm! dat vuur te brongen.
Ifc twee studenten bemerkten wel, dat
ze aan 't prcefan waren geslagen, maar
Frits had hun dan ook gezegd, dat ze hgtft
uiterste fast 'moesten dio«n oni toestem
ming los te krijgen cn 't wastotoh
zeker zoo. waarom mochten ze 't dan ooW
niet zeggen
Ja mf1 ar jongens, -"t worstelde)
cvon in mloeders hart, 't was toch 'r «eni
ge jongen je doet met dien ulapl ,ot>k
maar meteen afstand' van alles wa,t je lief
is, cn bij'na zonder hoop» 't Oioit weer terug
lu zmen, vader, zusjes en heel je familie.
En dan, vulde Vader aan, dat funieste
klimtoat, waar dc moesten niet togen kun
nen, en dan dut leven, onder dat ruwe
barbarenvölk, zonder ««uiige Verdediging|.
'k Zou me toch wel bedenken, hoor.
Mijnheer X. merkte wel de zwakheid
van zijn argumientaii en voelde zelf eemigs-
z:ius trotsch bij' de gedachte: „als mijn
zoon dat allemaal zou weerstaan", en hij
lachte dan ook hartelijk, toen de studenten
de een 11a de» ander zei.;
Maar we hebben toch ook nog, 'a
engelbewaarder.
En we hebben toch, als t moet, ook
nog fa paar flinke vuisten. En hij liet z'n
stevige rood© handen zien.
Maar 't werd toevrouw toch wel wat te
angstig, ach, waren die jongens m'aar niet
gekomenmisschien had Erits zijn ge
koesterde missie-ideeën wel opgegeven om
haar, nu twifaldo ze.
En dan, die zedeloosheid, dia daar
faerscht, dat....
Ja ma,ar, mevrouw, d'aar is da mis
sionaris juist voor om' de alleroc-rsta be
ginselen van d'e zedeleer bij te> breugen
en die arme menschcn heel ojpnieuw de
deugden te gaau aanleeren.
O, die zwarten, dat zijn zulke Mo
vers, dat lees je wel 'ns in dia missie-
boekjes, je moei zoe voor ze oppassen.
Oppassen moet je ook voor Vele
blanken, mevrouw, hij kreeg 'n kleur,
't was 'wel w'at brutaal en de) mfesiona-
ris Ls er weer om' d'ia zwarten liei'da,dii|gj-
hoid eu milddadigheid te leuren.
't Ergste van alles v!iud' 'fa hope
loos voelde ze haar laatste la-uit te zullen
verschieten vind 'k maar altijd, dat je,
vóór dat je Óen bekeering gemaakt hebt,
ja z.elfs, vóórdat je op: do plaats van be
stemming bant, bezweken kluut fain.... je
boort, 't vaak genoeg.
Maar dan is 't ook al lang geleden,
mevrouw, dat de missionaris 't offer van
zijn leven bracht a,an .0. L. Heer en dan
kan zijn dood ook' niets anders zijn dan
een -vwrkeelijkjitag.
-- Bravo jongen.! dat is taal, zei toe-
neer X., toen hij' jln volle aandatebt d«( jon
gens had laten uitspreken en onderwijl
zfa zoon Frits bespied had, dio steeds
goedkeurend de boicfe studenten aanmioe-
di'gde-
Frits moet zélf' z'n levensstaat kie
zen 't kan wel hard z'ijn, m'aar wat God
wil, ik Iaat hem vrij, dat bon 'kt ver
plicht.
De. keuze was al van jongsat' gctoaakltj
was er nu misschim eindelijk de toe
stemming
Mevrouw deed zenuwachtig met haar
vinger in 't pluche, tafelkleed. Haastig
sloeg de pendule negen.
De studenten stonden op- en drukten
vriendelijk lachend de handen.
Tot ziiens, zei meneer.
En Frits, ze uitlatend, bleef nog evien
op straat staan praten. Taan sloot hij' da
deur- zeggende: 't is gjewonn'en.
In do kamer zei mevrouw:
't Zij'n wel sympathieke jongens,
maar....
Waar wat in zit., zei mtenaer.
In 't donker van de stillo ga-acht liepen
de twee joDge- missionarissen. Die blijheid
lichtte in hun ziel. Gegil kwam) over
't water uit de kruisende liehtstraten
•'t gegil Van de joelende, pitgfclate.n bande.
't Lijken wel w|i'lden....
Vragen worden ingewacht bij' da redactie.
V r ia a g. Wsi|t iis' fat faisoismL?
Aoitw. HVi fascismv 1 is een g-estest-
ridhtiing, die op godsdienstig, politiek en
sociaal gebi ld een soort vlergOdinlg, v|ap den
staat btedoijlt. Dit stelsel gaat u.ifa v'an h'et
fagimsüde burgers zijn er voor den
stlaat. Heit amigrikeerde is wia,ar: de ^'taat
is ar v'oior dt i burglers. Het flasciisime teiisrilit
v'an de burgbfa het brengen ,van giroote
ibfïep-s tot blo-ci en welzijn van den, sitaajt,
om hleit aanizüem vla^n den staat naar binnen
en naar buitfin zoo hoog mogelijk te doen
stijgen. HLt beg-eeflt ziclh glraag op
gio<3|Sidi!eiiis(hi(g) tfen-nein;, vlooir Zoover de gods
dienst d'i welviaart viap den staat ten gOief
die komlt. II' it beweegt zicb vooral op
economisch gebied, door w,el aan den
den icienen kamt hij' de productiieimlidd'elljein
die. leiding en de wlinslt aan den burger te
laten torn Wam niet den prikkel van fat
eigcinbelang te ontnemien, miaaj- doop toch,
ook Van den anderen kant siraffp m'aatpegiei-
llen vlooi- tlci schrijven;, wiaaraian alle par
tijen, dh' bijl de productie betrokken zijfa
zich ten hatet van het staaitebelanlg hebblen
te, bo'udon.
V r ,a a g, Ads mien toot opzet iets biecht,
wlaiü m'cn eichiter niet godaain heieft, teglen
•welk gebod is dat ?Is die ffacht goed
A n t w. Vooreieii|9t zij opgemerkt, dat
dit geval theoretisch is en w'el nooiit
piraotisch 'zal Voorfam'ein. Mnn gaat toe'h
immars nioo,iit in den biechtstoel zich be-
sehulddg'em vla-ni ik its Wat men niet bedreven
Werft? Men ,gaat daair' toch niet heen om
zich zelf, dk-in biecihtvla.der' en God ba wilt
len beidiriegen? Maar Veronderstel dus, dat
ióninnd aoo Beits wel deed. dan zou
natuurlijk' lieig-in, en fat is' ilmlmers vol-'
geus den catechismus fagan h/eit adhtslta
geibod, difi eenigsizins het Idarakhes" vap.
h'eiligtecihkinnds aa-npeem't, omdat bet in da
Biecht gtibeuri. De andere Zonden zouden
door d'e H. Albsoluti'ei vergeVen wb-rd'en,;
cn dbze nieuwe njntt gabijeóhte diagelijlk-sdh»
