ZATERDAG 6 APRIL 1929
NIEUWE ZEEUWSGHE COURANT
TWEEDE BLAD
De ongeziene wereld of het leven
na den dood.
FEUILLETON
Fort-Mysfery
Ontspanningslectuur.
XLIII.
DE, ENGELEN.
H;up (Hr,o|OT|ct v;al.
Nu. zweer ick bij mjijjo. kr|opp liet al opeen
te zetten,
Te' beffen mijnen plW iu aUe* beemden
trans1,
Door oW® ktalfeen hoep en sterrehohtcp
Der heemlen bemel zal mij een plateis vieiiv
Sltï GKjik'GH j
Do regenbppgh een troop; 't gestarrente
bedenken
Mira zalend'aertkloot blijft mijn steun en
■voetschabel.
lek wil PP -een karros v'an wolckep, lioog
«n sinel
Gdvpprt dooi' lucht en lidhit met blixem-
stoel gh dlotnder
Verbrijzelen tot sitoï, wlat boven of Van
i onder
Z:oh tegen pnsl verzet, olwiaer 't den, velt-
heer zelf
Ja eer wc zwichten, zal dit hetmelselh
'blau, gewelf,
Zoo trots' zoo vast geibouwt pret zijn door
lucht» bogen
Te bersten spiringep en verstuiven voor
onze oogen
't Gerabraeckt aertgyclk zien als een wan
schapen romjp!;
DitWonderlijick' Heelal ïn zijpen mepgel-
klompi
Eh wilde wwstheit weêr verwarren en
i yïarkeeren.
Laet zien wie Lucifer durf1 trots'en en
braveeren.
Miet deze oproerige woorden laat Vondel
Lucifer, de Morgenster dies hem'els, aan
God' «n alle Hemieliniglep. dien oorlog" ver
klaren.
iWiel laat Gpdl ook hier Zij» barmhartig-
held gelden en zendt de.n jachten Raphael
af, om' den opstandige» Engelen-vorst nog
van zij» spood bedrijf terug t:e houden:
Genade, o Lucifer, verschoon u zelve»:
Van uwe vleugelen, voor Godt ep Zijnen
Geen harnas' tegeps mij', die treurigh
stoiiite en kwijh'e
,V;an diruek, pmi uwentwil. hk' koom, met
miedicijhe
En bals'etar vta gepa, gestegen uit den
j schoot
Dier Goidithelt, die, gelycb ze in hare»
Raet besloot,
U, bpv"en duizenden gekroonde Haerschapi-
pije»,
Gezalft hóeft op 'dien stoel Van ha,er stadjb-
hond'erij.en.
ÏW|at djolhedt ip het, die uw zinpiep dus
verruciklt
Zij: had haar zegel 'en gelijichenkLg.edruclk|t
Op uw gahedldght hooft, en voorhooft,
overgo then
Met sleibponheit, wijskeijt, gunst, iep wiat'
V kiomlt gevloten,
En stroom©», iZomidei- maet, uit aller schat
ten bron.
Ghij blonckt in 't pairadïjls1 ,voor H a»p-
sahijn vipn die Zop
Der Goditheit, uit een wolck via» diau en
||j i iversbhe fooZen,
Uw ftesitjgewaet stont sjtijf van peilen en
turkoozem,
Smaragden, diamant, robijn en zuiivfer
go,ut.
Se ziwiaerslte scepter w.ert uw rechte hapt
beitrout.
En zoud|t gij' reuokeloos u stortten nit dien
troon?
Verreuokielpozen al dat heierlycik en
schoon
D;ait keer' d'e 'goedie Godt, wiensi .aenscfhdjn
iek aensohoiu,
In 't zialigjh licht, 'daer wijl, gplreEight
aïio zeWen,
Heta difepen v[oor Zijp. troon en sidderen
■en hevtep
Vioor zufck 'e,en Majesteit, die op ons voor
hooft stra'elt,
.Velrkwiciht .en leven geeft wat leeft, en
aldielml haelt.
He,er stedehouder ,imfl|g!b mijn bede uw
hart bewegen;
Ghij leemt mïjp zuiver wat, en haart, met
i u verlegen,
Ruck af dien trotschen kam: schud uit
ii dit liprrenas
Splijt ned|eir uit idees! hppt de heirbijl, de
ronidlasi
Uit d'andre, hooger niet: lcgh neder, och,
legh neder
L'egh ned'er, strijck vlanzelf den standert
en de veder
Roman van X. en R. Binkerto».
(Nadrpk1 verboden).
19
iWje .wtopd'en ier aan gewoon. U zag
weUic'ht, dat we hier wapfe» dpagem,, wM'
ke één vipger vrij laten, ^opdlat wie gemak
kelijk e-lk vporwiei'p kumpen aaprakem. Dit
is! juist een 'vjan de klein» ppgemakiken,
die w «moeten vlarduaien voor het hoogere
goed. U weet, dat dp Hudson's Hay er
gqoot op gaat, dat ze haai- jagters nooit in
den steek Iaat. Altijd! Lebben ze pp de
posten kunnen vipden Wa.t zp nooidig had
den. Ge>en ziekte, dood, ahnpaimiaal weer,
of zelfs ook Sjchipihreuk, klopden dat ver
hipderen. De vrijhandelarep zijn men
schep, die imiet de 'NoordemZon vertrekken,
zo komen Vandaag en gaap morgen weer
heen, en stellen alleen belapg dn de pelsien,
(lie ze kunnen kapen. Zie hebben geien tra
dities popg te houden, geen interesse voor
liet vplk. Do,ch de Hudson's Bay is hier al
sinds twee eeuwen gevestigd, en zal hier
■blijv en, zpo lang 'er pelsen tet fckxxpl Zijp ten
jagers, waarmede izakpn gedaan kiümpen
worden, altijjd voor een jaar mondvoorraad
vpewhapden. Alte mpgelijke vpi?ii'zorgs-
Eer Hij -u uit dien troop, den alleriioogjsten
trank
Van eere, nedierldinoke aan gruis en stof
te mortel
Ja zulx, dat vian dan stam der Geesten
tacjd noah wortel,
Noch geen gediaehtenis, noclh'leven over
schiet;
Vecpeiêl- usltaeok' djien t,0|g(liitiefli offiep u
gena,
Met dien pbjiitankg|rijip oï -eoliter 't is
te spa.
Maar de hoovlaardige opper-Eogel wil
via-n ge.en verbidlden weten en het' tuotsebie1
hoofd! niet buigen vtor een Goid, die de
meiisobelij'ke natuur boven die dier Epgelen
begepaidigt. Zijin, pürijid-pilap sfaat opiwirik'-
baar vfast:
Heer Riaitel, ick vterdaim poch' dreigemicnt
noob toren.
Mijn helden hebben Godt cm Lucifer go-
etworen,
Eh oinidcr 's hemels eeèt, dien standert op-
geredlit,
Men strnoie wat men wil den hemel door:
dok Vecht
EP oorloge -
Ik' dus, vjooa* 't Vpderltapt, dep standert
vper.ei en dien.
Maar de zacliitptoedige Raphael, wiens
naam beduidt „geneesmiddel Gods", blijft
hem! m|eit klem' vlpn r'edlenten bidden en
sme.cken, de vlamtmieinda Oiproars-iVaa-n te
strijken v'oor die lieersc'hapip|iji van dien op
persten veldheer. Als niets Vermag den
hrotsichen neviolutioinpiair tot inkeer te
brengen, waagt bij een laatste 'krachtige
piigiug en waarschuwt heon' voor" de eeu-
wigie Vierwerpding in d:en laaieniden zwavel
poel der hel, die de verbolgen Hiepil??i-
Kidmipg straks .zal openen veer hem! en
zijn trawanten.
Och Lucifer, waeck' op, ick zie den zwa-
V'ei-poel,
Met oplgiespialokte keel, ailgi'ijslijick: naer u
gapen.
Zult gnij, het schoonst viau al Wat Godt
ooit beeft geschapen,
Een aes verstreckeh, Voor het vratdg inge-
Des afeiropdits, nim!m,er zadt, en nimmer
uitgebrandt;
Dia.t hoede Godt, och ocli, bewilliglhl onze
bede,
Onfetlang die» taclf vla» pais wij bffr.en u
Godtó vrede-.
Een oogenblik schijnt de®lioogpHOiedig]e
opstandeling terug te schriKken voor zijn
ontzettende daad; een oogenblik wankelt
zijn opstandige wil tusschen onderwerping
ff verzet; een ooganiblik1 flikkert de wroe
ging als een brandepde toprts pp ip dit
frots'ohe „gemoed.
.Wie hooren Lucifer klagen
Of ergens schepsel zoo i'aamp|za.ligli zwerft
als 'icik'?
Aen d'een zij flauwe lioopi, aen d'iamdre
groo-ter schrick.
De zege is hachelijk'; die peêrlaegh zwPer
te mijden.
Opi 't oinwisi tege-ns Godt en GodtS banier
te strijden?
D,en eersten stand 'pp te rjechten fceghns
Godto
Zijn hemelsohe bazuin en openbaer gebodt
Zich pp te werpen als' een hooft van Godts
rebellen,
£p tegen 's hemels wet een we|d|ea-weit te
stelle»
Te vallen in den vlocelc dier snooitsfc
opidanckbaerheit
Te qiuetsen d,e genade en liefde an mia-
jeisteit
Des rijeken Vaders, brop vpn alle ze
geningen,
Die- noph 't'ontflangen staen, en w'at wij'
reed pptfingen?
Wat rae-t? wat best geraemlt in dleesi vier-
twijffelthe-eên
De tijt geen uitstel lijldt.: ipclien mlen tijlb
jpan poem en
Deed korth-eit, tusaoben heil en. eindeloos
verd|0|emen.
Maer 't is te spa, -en hier gieten, boete voor
tops smet.
De hoop is uitwlat ra et? daer hoor ick
GiOidlfcs trompet.
Apollion, enthousiast over den toeklom-
stigen strijd, die zich in de rijen der- beme-
mlaatregelen Worden gepomen om' voldoen
de wintervoorraden te hebben. Daarom
bezitten we voorschriften in verbapd met
liet maken Van Vuur. W|anpeer we in de
shop heien en wper loopen is het nog niet
zoo bezwaarlijk. Doph wanpeer het te koud
is' en ik de boeken moot bijwakken, dan doe
ik het hier in huis'. Drropiinelscke pruUen'
Zonder die, dingen zou liet leven werkelijk
vlolmiaakt zijn.
Hf deinlf wiel, d'at u dan mlorgeQ den
gehcelen dag 'lii'er zult werken, lachte
Bruoe. De pooide lijn .gaat vlanpacht recht
naar beneden.
Het is' kouder. Wonderlijk wle,er.
Meer dan buitengewoon. AptroppS' zeg, we
drinken onn' vijf uur thee. U wordt ver.
wacht. Ik ga me nu vast klaarmaken.
Bruce had" het werkpak', dat hij! in Wïpi-
nipae' gedragen hiad, meegebnachlt. Het zat
niet walm genoeg voor zijn werk' buiteps
huis, doch hij' trok 't nu aan, daar or geen
reden meer was ,om naar buiten te gaan.
Tpien bij beneden, kWami, vOipd biji.da fa
milie Morley in de huiskamer; ze Wacht
ten op hem1. Een oogenibiliiif later Weaid
de. thee geteei-veeaid. Evenals bij' de lunch,
bracht mieviroiuw Morley het gesprek op
hot toonvel, waarbij' Bruee zooiVeel b'elang;
steilipg wist op te wekken, dat h'ft al wat
laat gewerden w;as, toen ze opstonden, om"
zich Voor het diiper te giaan verkleeden-
lingen aal ontketenen ,kopdSgt hemi den
aard' obt van veldheer Michael's regimen
ten aan:
Heer Sitedehoiudier, opd het is 'geen tijt jte
mlari' en
De- veltheer Michaël ,fn aeptoght mlet zij»
starren,
Eln regimenten, daeglit u uit in 't vlacke
velt.
De tijt vereischt ,dat gliiji ul i» slaghorden
'stelt.
Treek op, treek op met ons1: wijf zien diep
sltrij't gewonnen.
Hiermee Wop-'dlt het ontzettend duel aan
gekondigd tussohe.n die twee maehtigle
grootvorsten, die. elkaar den stralenden lie-
melburoht, gaan bekampen.
in pr,a,aliit Van felle kleuren sdhildlert
Uriël, Rapliaëte's sichildkbaap, cm Vorft-
Lucifer's Hinikanjd® wapenrusting.
Omringt van zij» stafifieren, en groene
jüietiereien,
Hij1, wnevligli aengeVpert va» onVerzoien-
ibnen wpopk,
In 't gomden pansier, diat op zijiien wia-
pemr.ock
Van gl|0|eiein|d! purper blonck, ©n uit-
sch|e,eip, steegh wagen,
Miet gouden wielen van robijnen djöht
beslagen,
Dc Leeuw, en fiellie Draeck', 'ten.' vlugjit
tiireet, en vlughi,
ezaeit op hunnen
i ruglr,
in 't parpele gareel, gaspainpien voor de
wiei-ep,
Ve,rlang|d'ep nder den strijd en vlamflen op
't v|exnie'len.
Dp heirbijl in de vuist, de scheiemlrende
ropdjas,
Wia,erin die mloa-gen-sltar met khnst ge
dreven Was;,
Hing aan dan slipeken arm', gereat da
kanis te w'agen.
Dan volgt de ontzettende sltirijd, die zal
beslissen o>Ver eeuwige vei'werpi|H@of'
eeuwige zaligheid,1, waarvan die uitsla®
ond bekend is, die dooir Raphael aldus
met uifcbunjdigen jubel wlordt aangekon
digd
Do ganscbe hemel, vlan don grond op
i fot do kruin
Dor -aertspplaizen, juiplit op Midhaël's
bazuin,
En zwaaiende banier, de vleitslaglh is @e-
Wo»»'e».
Ons' schilden schitteren, en scliieppen nieu
we zonnen,
Uiit «lekei scih.Rt-.zon straelt een trionf-
fanten d|a,gih.
Goes C. VIS,
1 f i 'Rector
Een booze reisherinnering.
Hoe ver ia het nog[ naai'; dq „Zwarte
Hqrbcrg!".? 1 I J j l.U
De grensbeambte, dia vóór zijn deur
de pas; van Berthold Scllirótei" doorkoek,
antwoordde glimlachend
Nog oen goed kwartiertje; maar
g;aai u niet liever door naar Obernwald!
Neen, ik ben gekraakt; ik ben blijpa,
twaalf uren op- de been. Was p wri cans
op den hoiOgsten top- hier? Mjserabel, alles
'ijs; een echte glatseh'ea*. Enfin, ik hjcb
het giedaan, kap nu ook niet meer, heb'
maar één vei'lapg'e»: een bed! Nu nog
hiaar ObernwaldVoor gjecP gopd J.
Of zijn er bij' de „Zwarte Herberg!" pip,-
gelijk imienschenetiers
De douane-plan haalde de schouders op.
Ik zou liever naar Obernwald giaap.
herbaalde hfij', bracht een paar' vingers
aan zijn pet en glimlaclhend-gxoetepd trad
hij terug' in zijp hu,ie.
Berthold zette zijn rrisi verder door.
Twaalf uren tussc(hen dennen, i'otsep co
sneeuw, en de .perste mlemseh die je tegen
komt waarschuwt je voor zijn lieven bupr-
mlau en zegft
Ik zou liever paar Obernwald glaap!
De gb'efe tolbeam(bte mjoiest zijn kpielën
eens voelen, mlijM dotoidtaheë echan-ep
JDaarenboven, stond de „Zwarte Herberg!"
niet met e;en krpisj'e op da kaart aange
geven
Hijl 'zette opnieuw den ppS er ah; het
begon reeds' te schemeren; do weg leidde
lang's een bergrug, door' een nauW djal;
beneden ruisehte da beek: eetogd denneai-
stamto'en waren vap de hellipgi naar om
laag' gegledenMen lipd ze eenyouijig late»
liglgen waar ze waren. Een wabepvogel
sichoot miet ecu luiden krij'Seli over ,de
beek, zette zich na hen honderd! mieter
op een steen en stopf opmeuw verden weg,
toen hij de sneeuw hoorde krakeP.
Bnuce was vlug Maa r me.t zijn avopdl-
toEet. Voor de derde miaal Vea"kl,eedde
nij' zich idlienzelflden diag, doch het amlu-
seendie hem meer, dan heit heim) u-i-iteeiride.
Hij' wist, dat dit iets wiaa, waaraan bijl zich
al den tijd, dien hiji te Eorft-Mystcry zou
vertoeven, hiaidi te onderwerpen, doch te
vens zo» het hem helpen zijn, rol goed to
Spelen.
lederen .avond toilet makte» Voor liet
diner, its zelfls in de wEdemiis pints
nieuws. "E|r bestomiden d,aar ip, het Ver
leden genoieg' voorbeelden Va», dodli dan
w.as het in hoofdposten, waar veel blapfcep
waren en waar d'e Vropw van den post-
manager trachtte een soort maaifechappe-
lijfc' wereldje te eregeren, oiml dlaaroveir
haar scepter te Zwlaaien, juist zooals haar
echtgenoot diien Zwiaaide over het pelslapd,
Doc'h men had' er nog nooit vap gehoord,
dat een .alleenstaands vlrouW en ee» al
le ensifcaapde mlan in een verafgelegen, post
zoo'n gebruik .invloeiden. Er was piciniapd,
die ze ©r mee konden dimponeewein,
geen beidienda-,assistent, ofschoon de
van den post en de wijze waarop die,ze dooi'
Morley gedreven werden er «ep poodig
maakten. Met .uitzopderiPg van den djsu
trichsmlanagea- ,of een inspecteur, waren
Morley en zijn vrouw de eanige blanken
in een omtrek van vijftig mijiep, die daar
jaar in jaar Tiit
Het dal vervgijddei eenigprpiiaite Pn
in een pitgeg-rpviep rótshoita werd een 'hpis
ziulitbaar. Djat aqpost da „Zwarte
berg" zijn. (Jndanksi de vailepdte duister
nis kon mep dufdetojk onders,c(heidein, dat
dc woning; ip komimiervoilen tqe|S;ta,nd ï|er-
keerde. I
Een groote, rpigp hond spropg yiepwoed-
blaffend op Bertpold toe en dreigde hem
bijna te versejheto'iun- Hel dial- wasi cep
menging van woü", Bernardiper pp buldog,
gesp-erü en tandauknarsend ep levendig,
Niemand dpagde op om hem tof puist te
brengen. Hij jankte, en blafte pfs 'n razen
de en hapte woedend jn do kleieren.
Eindoliji gelukte bpt Berthold de h|ujp-
deur te beperken. Hij, sloot ze ijiipgp ac|h-
ter zich en stond in een dopker .partaai
Op goed geluk opende hij de eerste deur
liet was: de, gjeiagnapii6i'- Éen hreedgesqirop"
derde man met een on verzorgden, grijzep
baard za.t vóór do tafel bij de ktetei
Goedendag, zqi Berthold, mw
m.au antwoordde niet, staaiiq somlhw Jla,ar
zijn glas, dat leeg wap. Zijp rpc(b.teirjhapd
liieid een karaf mat wijn vppt.
Berthold hingl zijn rugzak a,ap den hja,ak
en nna.akte hat zifln wa,t bel^ageilijkcr. Er
verliepen eeniige minuten, totdat hij ip het
liuis voetstappen koorde. Bipeot trad
een vrouw het vertrek 'bippen. Zij, drp|eg|
over haar s;c|tii0.udera een shawl met kant
en h.aar haren warep vpp ean kups,teniatig'
blonde kleur. Zij' lachte als een ppp ep
vroeg Bei'thold met kelder h|oogstepif
metje naar zij» wepsdkan.
Iets eten en oep b,ed, zeidq hij. Np
eenig'en tijd kwam zij1 met het gevraagde
en ging op eau bankje bijl da kachel; zi|ttep,
Berthold v,an terzijde monsiterepd..
Doz® had ergen honger en eerst, nadat-
hij de helft van lijet yieesch had veroi'b|eii'd,
zag! Lij de vreemd©, groene kleur; doelh
hij weet Ihet aan da yagte beliejhJliPg der
peti'oleumlanipiook kon het Vleaseh met
salpeter ingemaakt zijn, in elk gav;al
schreef hij het to'e aan ,êen 'bijizonidiere
m':apier van prep|areer;ep. De breedgea,ebO'n-
derde waard staarde aldoor naar zijn wijp-
gia.s, -dat nu fqt dan rand met ropden wijn
Was gev'uLd.
Toen hij klaar W,a.s met zijp maal, liet
Bei tlpoibd ziek zijn kamer wijzen. Die was'
op do eerste VLidiepiipg; de waardin wees
liean' den weg. Het was een 'laag, vier
hoekig vertrek, eep ispfa,, ©ep bed, gen
ka,at.
Hunt u niet -even wat vuur rniakjen
bier, ik ben 'doodmoe ep half hetviroren.
Zeker ,z>ei die vrauw, ter-wijl za met
oen opdripgepd lachje langs Beptiiold heen
liep. U hupt kier in kuis, alles kebbiep.
Zij zag hem 'brutaal-vriepd'ekjik aa»,
Barlkolid voelde eep W;alg(ipgiP ziek op
komen.
Ik heb piietsi meer pooidig'; El veriang
naar rust.
De vrouw; zag; hem) knopend en vol haat
,aan en vertrok. Top» ze verdwenen w|aft
slootb ij de deur zorgvuldig, blies de kaars
uit en viel w-eldra in een diepen slaap-
Doch spoedig! vulden onrpstige droomge
stalten het vertrek. Hij' zag! de waardin
zijn kamer inzweven, pu eens suikerzoet
tegten ham) glimLaicpend, dan yicter op den
drempel staande als ee» furie, aldoor roe
pend sfi
Jp zplt je levenlang" groen varkens-
vlces«h aten 1 De man met den vollen baard
gloot Jbloed in z'ijn wijnglas en mompelde:
Ja, ja, -we z"ijn mtenslckenebere. (Hij:
daalde een trap af n^ar een kelder, jwiaar
hij" ov"er,al kettingen koorde rammelen;
plotseling! vorddbaan de grensbewaker, di,e
de vrouw trpclbtte gevangen te nemen; ee»
gevecht ontstond; de grepswackter hpalde
een revolver te v.oors|qhijin, een sphot.
Berthold wpi'd met schrik wakker. Hij
kaoi'de in de g,ang hopeden ee» hevig: ka
baal; kort daarna een gemorrel aap' zijn
deur. Hij greep onder zij» bed naar een
laars, die hij tegen de deur .aansipakte.
jEaar het giemlorrel werd luider, het lipele
'hpisi aclbeeu te leven. O Ver,al mieendo 'Jrij
krijs'óhcnde stemlm011 011 Sevloek te ïioioi-
'hooren. Iiaastigi stak idj de kaars aa» en
slelkoot in zijn kleeren. Hij snoerde zijn rugu
Zak "weer vast en met zij» bergstok in de
eenoe 11 ee» groote waterkaraf in de apdere
liand, zodht hïj een uitweg. Woedepd vloog
de kwade hond op hem toe, m'aap op lijet-
z'elfde oogenblik slingerde B,ertbold de ka
raf pr&e'ie.? tusschen zijn ooren, zoodat ihet
dier neerstortte. U.iit de duisternis kwam!
do woeste kerel op hem af, en daaradhter
de vr-ouw met de booze oog"en.
Laat mij uit, eiommlandcerde Berthold.
Eerst schadevergoeding voer piij»
liond! brulde de waard.
Berthold glreep naar zijn zak e» wierpi
enkele biljetten op den gpondteVePs. greep
hij" in zij» "broekzak en knipte aap ee»
Toen Bruoe weel' beneden ip de huis1-
kamter kwam viopd hij 'daar Morley en
zijp vrouw, geen van beide» nog in toReit.
De halfiblaed! uit de trading-shop stond in
dte deuropening.
In orde, zei de manager, toep Bruce
binnepkv/am. Zppg diat er .een mannetje
klaar staat van avond mtet een, Volledige
uiteusifipg en dat hij dan marge» vroeg
vertrekt. Wie kunnen die arm'e drommels
teeii niet vlan honger en gebrek laten
amkomen. Het is toch. wel eigepaar,(iiig.
T;ot nu toe wiate'liij tooh een goed! jager.
'Slechts een apder voorbeeld van de
onbetrouwbaarheid! van den Lndiaan als
jiager, mijn 'jongen, zoo 'riebtte hijl zich
tot Bruc'e. John kwam' m,ei zoo juist
v'enteUep, dat ee» Ind'iaan„ A.sh-wla.n-a-
njiak, e» -zijn famili,© een, hopdierd mijlen
hier vapd|aan iin oostelijke richting, bij"-
na st'crvian Van honger. Ik' begrijp er
nitets van. Hij was ;een. goed jager, een
va-n die beste zelfs. Doch hij "heeft ons
eienV'O'Udiig verlaten 'em niemland Weet waar
om. En nu zijn wie besloten hem' pro
viand te .zjendep, hem' opnieuw aan te
moedigen -en hem in staat ta stallen, v.an
vloren af aan te beginnen. Ik liadl nog lie
ver een stelletje kinldleaiep, waarvoor ik
Zorgen mioiesit.
Mevrouw Morley had bij de tafel zitten
lezen. Toen Bruoe binpePkwiam;, stond ze
irveolvri-'. i
De kqrel ving ftefc geluid pp 0n gpoida
moteen de dtpr opeuh e' bleef1 tof
z'ijde «taan ea. Berthold voelde hoe hUw
slechte oogien hemi in dep rug schenen te
boren.
Hijl trad dep nacht in ea Rep mrit laagje
schreden oven' de korrelig© sneeu(Wi geaW!
men tijd door. Eerst pa vef-e pppptea bleef
hij staan en haalde diep pdem. .Vóór 'hem
sicpeen de miaan over de jgittei toppo» en
zag 'mild npap hemi omlaag, i
Upcens. een gekling-klang van een slede.
Naar Obernwald? rfep liij.
Ja, klonk het terug', i
Het wollen twee vro,pwen pit dq opr-
goviug, die heup antwoordden. Berthold
sprong, in de slede ep ziflh tusschen hlW
beide» zettend, pajmi luj de teuglehl over,,
Ik konr v,an de „Zwartq iherborgi",
zeide liij; m;aar iik heb mieer daa g|enoeg
van de paar pren logies; dia ik daar door
bracht. .Wat is dat toch voor e.en h|ei
De vrouw,en kekep hepi) m,et yerbazfug
aan.-.
,V,an de „Zwarte 'Herbergf'.? |WiU|S
u bij de „Zwarte Herberg!"?
Nu ja, en kpnt g.e me piet zeggen,
wpt dat voor een herbergi is?
't .Was of do vroulwen aarzelden. Einde
lijk, met enkele .woordjes en kleine zinnet
jes 'kwam1 er zóóvpel pit haar, dat Berthold
cenig"sZ,ins begreep, al kwam" vóór ölta
haar vrees, uit, tetsi te vlerteUen over het
somlbere huis.
Do „Zwarte Herberg" was in vroeger
tijden een goed beklant en gOed befaapid
logement geweest. Maar to©n de eenige
zoon, het eenig" kind Snj was gjds
bij een bergtoer wasi omgekomlep, waren
de ouders somber geworden ©n liadden zdjch
v,an de mensdhen afgewend en het toeriisanle,
dat hen in aaprakipg! br,aic|bt met de berg-
bestijgers, een doodehjfcon baat gezworen.
De 'mian zocht zijn toevlucht en zijn troost
in liet glas en de vrouw, die in. haar jeugd
tot 'n kleine» tooneeltroiep behoord had,
bad souris vlag'en v|ap krankzinnigheid en
m'eende dan weer haar clhanpe vap weleer
te bezitten.. 'Dan ac|heein het of zij' den
vreemdeling" lokken wilde, wat weer do
fsraede van den dropkaord gpapde maakte,
die zjich op den gias-t w.üde wreken.
Zoo'n goeie lobbes.
Hij deed nooit iemand kwaad liad 't
trouwens, voor zoover bij" wist, ook nog
nooit gedaan en zou paar zijn meonipg,
als de mensc'hehjkp krachten het toelaten,
't pooit doen ook- Nie.t lastig wezo».
©Wlaartpe diende d,at adlemiaal? J,e moot
leven en lat|en leiwen, en w"at hadi je d'r
aan ,om een ander altijd 't vpur aa» d|e
schenen te kegge» iep 't hemi, ILastigLte ma
ken?-
,,Ocb, ieder menscli beeft zoo. iets van
'n engel in zich, als anderten tij mlaaai piot
bederven."
Zoo re.d;eneer,dei Klein altijd.
„ft. ben po» al 25 jaar getoouwjd eh
nooit één woord met m'n vpopw gehad
Ze vtond 't wel nie.t altijd plezierig, als
hij 'ns 'n enkele, keer wlat óvlemtpur
thuis kwam dat kon den beste gcbcuiien,
maar als ze dan we-er zoo klnps zaten te
redeneeren m|et .z'p tweeë: en z'n v'ropw
hem, bij 't kousen stoppen,, zoo 0|V|er d'i-
ba'il i» z'n gezellig-blozend» boRegjezieht
keek, zei ze altijd) zoo. ccht-gaedig„Jiji,
Hein, jij zou een goeie wieze» vboi' de wei-
des;conf:erentie, jij mlet je goedge lobbesy-
gezachtwjant ze was trotsch. op W.
Hein trok dan z'n mbnd in de breedste
ladiplooi, zoodat z'n wangen als qvier-
rijpo sterappels naar buitpn vielen e»
herhaalde dat alwijze vjersjie:
„Ach, ware» alle m'epsic!h(en wijs
Ep deden daarbij1 wèl,L
Ep zin Vrouw viel dian in:
„Dieêz aardje was een paradijs,
Nu is zij vaak' ee» hel."
Zij knikte dan kpippogemd en Hein trok'
viergepoegd aan z'n pijpien pakte cfe
krantI
Kinderen had ie niet pooit gehad.
Zo vonden 't van een kant .wiel jammie»,
maar de katjes kregen dan ook des tie
beter verzorging. lederen -Zatpr.dpS jjn 't
badje.
Ep ochbovendteuj ware» zware
en slechte' tijden, vlan. wael zorgen.
Hij vlepdienide fiatspienjijlk1 geld zoo voor
z'n tweeën en z'n leven lais half-Vrdjgezel
liep dan :ook zacht als een heel kalm! win
tertje weg, zpnidjer stormf of winid. Hij
npemide dat ze'lf z'n „lauw bestek".
Z,co als 'k zei, leefde hij, mlet alle men-
sohen pp -igpeden vloot, v'oional ip z'n
straatD;a-ar sfomd ie bekend als de
jgepoegelijike, vriendehjike, aardigje, dikk©.
baas die altijd pp z'n Kruin© pantoffe'lsi
■en grijze kpiusen de buren (afging en ovteral
op «n madiat de halfbloed wasi vqrtrokkcn,
ging ze miet Morley hoen naar hup eigen
barnier. Bruqe Zag hoe de dieur achter hu»
didhtviel iep igimg dan, terug paar de taM.
Daar lagen de boeken, waarin Morley
gewerkt had. Ba-uce wierp een bHk jn
de kam|er. De luiken hniten Warep peer-
gelaten. Bruce hpoilde da Morley'sl m'ei
elkanider spreken in, hup slaa,p|k'am|sr aan
dfe1 oiVlerzijde van de hal. De meid en
de kok wapen beiden fn de keuken aau
Pet praten.
Hij dfeied een stap naar dia tafel. Het
grootboek lag opengeisilagen iep ev'en,zoo het
petslboiek' van het loqpend' jaar. Doch daar1-
naasit lag! het Indiianibook', h,et helangrijikbte
documiept vian iiederen post.
Geien enkel hoek "is zoo belangrijk'. Hot
bevat niet alleen alle nekenipgea van d|e
jagiers ;en het bedrag, diat aan ieder hpnper
1 oilig mag womdien voorgescliaten, doch
ook versdhEleode bijzopderheden aangaan
de familie aangelegenheden, nptities ovC-r
ka,rakterieig,epsiclhiappen van iadierea Jiager,
oen overzicht va» iadea-s daden ip het
verleden en aanduidingen mlet betreklkipg
tct de fooitjes', die eviemtueel noadig ge
acht Icunnon worden o-m den «en of ander
tevpeden en waakzaam' te dolen zij».
(Wojrdt vervolgd.).