ZATERDAG 6 APRIL 1929 NIEUWE ZEEUWSGHE COURANT TWEEDE BLAD De ongeziene wereld of het leven na den dood. FEUILLETON Fort-Mysfery Ontspanningslectuur. XLIII. DE, ENGELEN. H;up (Hr,o|OT|ct v;al. Nu. zweer ick bij mjijjo. kr|opp liet al opeen te zetten, Te' beffen mijnen plW iu aUe* beemden trans1, Door oW® ktalfeen hoep en sterrehohtcp Der heemlen bemel zal mij een plateis vieiiv Sltï GKjik'GH j Do regenbppgh een troop; 't gestarrente bedenken Mira zalend'aertkloot blijft mijn steun en ■voetschabel. lek wil PP -een karros v'an wolckep, lioog «n sinel Gdvpprt dooi' lucht en lidhit met blixem- stoel gh dlotnder Verbrijzelen tot sitoï, wlat boven of Van i onder Z:oh tegen pnsl verzet, olwiaer 't den, velt- heer zelf Ja eer wc zwichten, zal dit hetmelselh 'blau, gewelf, Zoo trots' zoo vast geibouwt pret zijn door lucht» bogen Te bersten spiringep en verstuiven voor onze oogen 't Gerabraeckt aertgyclk zien als een wan schapen romjp!; DitWonderlijick' Heelal ïn zijpen mepgel- klompi Eh wilde wwstheit weêr verwarren en i yïarkeeren. Laet zien wie Lucifer durf1 trots'en en braveeren. Miet deze oproerige woorden laat Vondel Lucifer, de Morgenster dies hem'els, aan God' «n alle Hemieliniglep. dien oorlog" ver klaren. iWiel laat Gpdl ook hier Zij» barmhartig- held gelden en zendt de.n jachten Raphael af, om' den opstandige» Engelen-vorst nog van zij» spood bedrijf terug t:e houden: Genade, o Lucifer, verschoon u zelve»: Van uwe vleugelen, voor Godt ep Zijnen Geen harnas' tegeps mij', die treurigh stoiiite en kwijh'e ,V;an diruek, pmi uwentwil. hk' koom, met miedicijhe En bals'etar vta gepa, gestegen uit den j schoot Dier Goidithelt, die, gelycb ze in hare» Raet besloot, U, bpv"en duizenden gekroonde Haerschapi- pije», Gezalft hóeft op 'dien stoel Van ha,er stadjb- hond'erij.en. ÏW|at djolhedt ip het, die uw zinpiep dus verruciklt Zij: had haar zegel 'en gelijichenkLg.edruclk|t Op uw gahedldght hooft, en voorhooft, overgo then Met sleibponheit, wijskeijt, gunst, iep wiat' V kiomlt gevloten, En stroom©», iZomidei- maet, uit aller schat ten bron. Ghij blonckt in 't pairadïjls1 ,voor H a»p- sahijn vipn die Zop Der Goditheit, uit een wolck via» diau en ||j i iversbhe fooZen, Uw ftesitjgewaet stont sjtijf van peilen en turkoozem, Smaragden, diamant, robijn en zuiivfer go,ut. Se ziwiaerslte scepter w.ert uw rechte hapt beitrout. En zoud|t gij' reuokeloos u stortten nit dien troon? Verreuokielpozen al dat heierlycik en schoon D;ait keer' d'e 'goedie Godt, wiensi .aenscfhdjn iek aensohoiu, In 't zialigjh licht, 'daer wijl, gplreEight aïio zeWen, Heta difepen v[oor Zijp. troon en sidderen ■en hevtep Vioor zufck 'e,en Majesteit, die op ons voor hooft stra'elt, .Velrkwiciht .en leven geeft wat leeft, en aldielml haelt. He,er stedehouder ,imfl|g!b mijn bede uw hart bewegen; Ghij leemt mïjp zuiver wat, en haart, met i u verlegen, Ruck af dien trotschen kam: schud uit ii dit liprrenas Splijt ned|eir uit idees! hppt de heirbijl, de ronidlasi Uit d'andre, hooger niet: lcgh neder, och, legh neder L'egh ned'er, strijck vlanzelf den standert en de veder Roman van X. en R. Binkerto». (Nadrpk1 verboden). 19 iWje .wtopd'en ier aan gewoon. U zag weUic'ht, dat we hier wapfe» dpagem,, wM' ke één vipger vrij laten, ^opdlat wie gemak kelijk e-lk vporwiei'p kumpen aaprakem. Dit is! juist een 'vjan de klein» ppgemakiken, die w «moeten vlarduaien voor het hoogere goed. U weet, dat dp Hudson's Hay er gqoot op gaat, dat ze haai- jagters nooit in den steek Iaat. Altijd! Lebben ze pp de posten kunnen vipden Wa.t zp nooidig had den. Ge>en ziekte, dood, ahnpaimiaal weer, of zelfs ook Sjchipihreuk, klopden dat ver hipderen. De vrijhandelarep zijn men schep, die imiet de 'NoordemZon vertrekken, zo komen Vandaag en gaap morgen weer heen, en stellen alleen belapg dn de pelsien, (lie ze kunnen kapen. Zie hebben geien tra dities popg te houden, geen interesse voor liet vplk. Do,ch de Hudson's Bay is hier al sinds twee eeuwen gevestigd, en zal hier ■blijv en, zpo lang 'er pelsen tet fckxxpl Zijp ten jagers, waarmede izakpn gedaan kiümpen worden, altijjd voor een jaar mondvoorraad vpewhapden. Alte mpgelijke vpi?ii'zorgs- Eer Hij -u uit dien troop, den alleriioogjsten trank Van eere, nedierldinoke aan gruis en stof te mortel Ja zulx, dat vian dan stam der Geesten tacjd noah wortel, Noch geen gediaehtenis, noclh'leven over schiet; Vecpeiêl- usltaeok' djien t,0|g(liitiefli offiep u gena, Met dien pbjiitankg|rijip oï -eoliter 't is te spa. Maar de hoovlaardige opper-Eogel wil via-n ge.en verbidlden weten en het' tuotsebie1 hoofd! niet buigen vtor een Goid, die de meiisobelij'ke natuur boven die dier Epgelen begepaidigt. Zijin, pürijid-pilap sfaat opiwirik'- baar vfast: Heer Riaitel, ick vterdaim poch' dreigemicnt noob toren. Mijn helden hebben Godt cm Lucifer go- etworen, Eh oinidcr 's hemels eeèt, dien standert op- geredlit, Men strnoie wat men wil den hemel door: dok Vecht EP oorloge - Ik' dus, vjooa* 't Vpderltapt, dep standert vper.ei en dien. Maar de zacliitptoedige Raphael, wiens naam beduidt „geneesmiddel Gods", blijft hem! m|eit klem' vlpn r'edlenten bidden en sme.cken, de vlamtmieinda Oiproars-iVaa-n te strijken v'oor die lieersc'hapip|iji van dien op persten veldheer. Als niets Vermag den hrotsichen neviolutioinpiair tot inkeer te brengen, waagt bij een laatste 'krachtige piigiug en waarschuwt heon' voor" de eeu- wigie Vierwerpding in d:en laaieniden zwavel poel der hel, die de verbolgen Hiepil??i- Kidmipg straks .zal openen veer hem! en zijn trawanten. Och Lucifer, waeck' op, ick zie den zwa- V'ei-poel, Met oplgiespialokte keel, ailgi'ijslijick: naer u gapen. Zult gnij, het schoonst viau al Wat Godt ooit beeft geschapen, Een aes verstreckeh, Voor het vratdg inge- Des afeiropdits, nim!m,er zadt, en nimmer uitgebrandt; Dia.t hoede Godt, och ocli, bewilliglhl onze bede, Onfetlang die» taclf vla» pais wij bffr.en u Godtó vrede-. Een oogenblik schijnt de®lioogpHOiedig]e opstandeling terug te schriKken voor zijn ontzettende daad; een oogenblik wankelt zijn opstandige wil tusschen onderwerping ff verzet; een ooganiblik1 flikkert de wroe ging als een brandepde toprts pp ip dit frots'ohe „gemoed. .Wie hooren Lucifer klagen Of ergens schepsel zoo i'aamp|za.ligli zwerft als 'icik'? Aen d'een zij flauwe lioopi, aen d'iamdre groo-ter schrick. De zege is hachelijk'; die peêrlaegh zwPer te mijden. Opi 't oinwisi tege-ns Godt en GodtS banier te strijden? D,en eersten stand 'pp te rjechten fceghns Godto Zijn hemelsohe bazuin en openbaer gebodt Zich pp te werpen als' een hooft van Godts rebellen, £p tegen 's hemels wet een we|d|ea-weit te stelle» Te vallen in den vlocelc dier snooitsfc opidanckbaerheit Te qiuetsen d,e genade en liefde an mia- jeisteit Des rijeken Vaders, brop vpn alle ze geningen, Die- noph 't'ontflangen staen, en w'at wij' reed pptfingen? Wat rae-t? wat best geraemlt in dleesi vier- twijffelthe-eên De tijt geen uitstel lijldt.: ipclien mlen tijlb jpan poem en Deed korth-eit, tusaoben heil en. eindeloos verd|0|emen. Maer 't is te spa, -en hier gieten, boete voor tops smet. De hoop is uitwlat ra et? daer hoor ick GiOidlfcs trompet. Apollion, enthousiast over den toeklom- stigen strijd, die zich in de rijen der- beme- mlaatregelen Worden gepomen om' voldoen de wintervoorraden te hebben. Daarom bezitten we voorschriften in verbapd met liet maken Van Vuur. W|anpeer we in de shop heien en wper loopen is het nog niet zoo bezwaarlijk. Doph wanpeer het te koud is' en ik de boeken moot bijwakken, dan doe ik het hier in huis'. Drropiinelscke pruUen' Zonder die, dingen zou liet leven werkelijk vlolmiaakt zijn. Hf deinlf wiel, d'at u dan mlorgeQ den gehcelen dag 'lii'er zult werken, lachte Bruoe. De pooide lijn .gaat vlanpacht recht naar beneden. Het is' kouder. Wonderlijk wle,er. Meer dan buitengewoon. AptroppS' zeg, we drinken onn' vijf uur thee. U wordt ver. wacht. Ik ga me nu vast klaarmaken. Bruce had" het werkpak', dat hij! in Wïpi- nipae' gedragen hiad, meegebnachlt. Het zat niet walm genoeg voor zijn werk' buiteps huis, doch hij' trok 't nu aan, daar or geen reden meer was ,om naar buiten te gaan. Tpien bij beneden, kWami, vOipd biji.da fa milie Morley in de huiskamer; ze Wacht ten op hem1. Een oogenibiliiif later Weaid de. thee geteei-veeaid. Evenals bij' de lunch, bracht mieviroiuw Morley het gesprek op hot toonvel, waarbij' Bruee zooiVeel b'elang; steilipg wist op te wekken, dat h'ft al wat laat gewerden w;as, toen ze opstonden, om" zich Voor het diiper te giaan verkleeden- lingen aal ontketenen ,kopdSgt hemi den aard' obt van veldheer Michael's regimen ten aan: Heer Sitedehoiudier, opd het is 'geen tijt jte mlari' en De- veltheer Michaël ,fn aeptoght mlet zij» starren, Eln regimenten, daeglit u uit in 't vlacke velt. De tijt vereischt ,dat gliiji ul i» slaghorden 'stelt. Treek op, treek op met ons1: wijf zien diep sltrij't gewonnen. Hiermee Wop-'dlt het ontzettend duel aan gekondigd tussohe.n die twee maehtigle grootvorsten, die. elkaar den stralenden lie- melburoht, gaan bekampen. in pr,a,aliit Van felle kleuren sdhildlert Uriël, Rapliaëte's sichildkbaap, cm Vorft- Lucifer's Hinikanjd® wapenrusting. Omringt van zij» stafifieren, en groene jüietiereien, Hij1, wnevligli aengeVpert va» onVerzoien- ibnen wpopk, In 't gomden pansier, diat op zijiien wia- pemr.ock Van gl|0|eiein|d! purper blonck, ©n uit- sch|e,eip, steegh wagen, Miet gouden wielen van robijnen djöht beslagen, Dc Leeuw, en fiellie Draeck', 'ten.' vlugjit tiireet, en vlughi, ezaeit op hunnen i ruglr, in 't parpele gareel, gaspainpien voor de wiei-ep, Ve,rlang|d'ep nder den strijd en vlamflen op 't v|exnie'len. Dp heirbijl in de vuist, de scheiemlrende ropdjas, Wia,erin die mloa-gen-sltar met khnst ge dreven Was;, Hing aan dan slipeken arm', gereat da kanis te w'agen. Dan volgt de ontzettende sltirijd, die zal beslissen o>Ver eeuwige vei'werpi|H@of' eeuwige zaligheid,1, waarvan die uitsla® ond bekend is, die dooir Raphael aldus met uifcbunjdigen jubel wlordt aangekon digd Do ganscbe hemel, vlan don grond op i fot do kruin Dor -aertspplaizen, juiplit op Midhaël's bazuin, En zwaaiende banier, de vleitslaglh is @e- Wo»»'e». Ons' schilden schitteren, en scliieppen nieu we zonnen, Uiit «lekei scih.Rt-.zon straelt een trionf- fanten d|a,gih. Goes C. VIS, 1 f i 'Rector Een booze reisherinnering. Hoe ver ia het nog[ naai'; dq „Zwarte Hqrbcrg!".? 1 I J j l.U De grensbeambte, dia vóór zijn deur de pas; van Berthold Scllirótei" doorkoek, antwoordde glimlachend Nog oen goed kwartiertje; maar g;aai u niet liever door naar Obernwald! Neen, ik ben gekraakt; ik ben blijpa, twaalf uren op- de been. Was p wri cans op den hoiOgsten top- hier? Mjserabel, alles 'ijs; een echte glatseh'ea*. Enfin, ik hjcb het giedaan, kap nu ook niet meer, heb' maar één vei'lapg'e»: een bed! Nu nog hiaar ObernwaldVoor gjecP gopd J. Of zijn er bij' de „Zwarte Herberg!" pip,- gelijk imienschenetiers De douane-plan haalde de schouders op. Ik zou liever naar Obernwald giaap. herbaalde hfij', bracht een paar' vingers aan zijn pet en glimlaclhend-gxoetepd trad hij terug' in zijp hu,ie. Berthold zette zijn rrisi verder door. Twaalf uren tussc(hen dennen, i'otsep co sneeuw, en de .perste mlemseh die je tegen komt waarschuwt je voor zijn lieven bupr- mlau en zegft Ik zou liever paar Obernwald glaap! De gb'efe tolbeam(bte mjoiest zijn kpielën eens voelen, mlijM dotoidtaheë echan-ep JDaarenboven, stond de „Zwarte Herberg!" niet met e;en krpisj'e op da kaart aange geven Hijl 'zette opnieuw den ppS er ah; het begon reeds' te schemeren; do weg leidde lang's een bergrug, door' een nauW djal; beneden ruisehte da beek: eetogd denneai- stamto'en waren vap de hellipgi naar om laag' gegledenMen lipd ze eenyouijig late» liglgen waar ze waren. Een wabepvogel sichoot miet ecu luiden krij'Seli over ,de beek, zette zich na hen honderd! mieter op een steen en stopf opmeuw verden weg, toen hij de sneeuw hoorde krakeP. Bnuce was vlug Maa r me.t zijn avopdl- toEet. Voor de derde miaal Vea"kl,eedde nij' zich idlienzelflden diag, doch het amlu- seendie hem meer, dan heit heim) u-i-iteeiride. Hij' wist, dat dit iets wiaa, waaraan bijl zich al den tijd, dien hiji te Eorft-Mystcry zou vertoeven, hiaidi te onderwerpen, doch te vens zo» het hem helpen zijn, rol goed to Spelen. lederen .avond toilet makte» Voor liet diner, its zelfls in de wEdemiis pints nieuws. "E|r bestomiden d,aar ip, het Ver leden genoieg' voorbeelden Va», dodli dan w.as het in hoofdposten, waar veel blapfcep waren en waar d'e Vropw van den post- manager trachtte een soort maaifechappe- lijfc' wereldje te eregeren, oiml dlaaroveir haar scepter te Zwlaaien, juist zooals haar echtgenoot diien Zwiaaide over het pelslapd, Doc'h men had' er nog nooit vap gehoord, dat een .alleenstaands vlrouW en ee» al le ensifcaapde mlan in een verafgelegen, post zoo'n gebruik .invloeiden. Er was piciniapd, die ze ©r mee konden dimponeewein, geen beidienda-,assistent, ofschoon de van den post en de wijze waarop die,ze dooi' Morley gedreven werden er «ep poodig maakten. Met .uitzopderiPg van den djsu trichsmlanagea- ,of een inspecteur, waren Morley en zijn vrouw de eanige blanken in een omtrek van vijftig mijiep, die daar jaar in jaar Tiit Het dal vervgijddei eenigprpiiaite Pn in een pitgeg-rpviep rótshoita werd een 'hpis ziulitbaar. Djat aqpost da „Zwarte berg" zijn. (Jndanksi de vailepdte duister nis kon mep dufdetojk onders,c(heidein, dat dc woning; ip komimiervoilen tqe|S;ta,nd ï|er- keerde. I Een groote, rpigp hond spropg yiepwoed- blaffend op Bertpold toe en dreigde hem bijna te versejheto'iun- Hel dial- wasi cep menging van woü", Bernardiper pp buldog, gesp-erü en tandauknarsend ep levendig, Niemand dpagde op om hem tof puist te brengen. Hij jankte, en blafte pfs 'n razen de en hapte woedend jn do kleieren. Eindoliji gelukte bpt Berthold de h|ujp- deur te beperken. Hij, sloot ze ijiipgp ac|h- ter zich en stond in een dopker .partaai Op goed geluk opende hij de eerste deur liet was: de, gjeiagnapii6i'- Éen hreedgesqirop" derde man met een on verzorgden, grijzep baard za.t vóór do tafel bij de ktetei Goedendag, zqi Berthold, mw m.au antwoordde niet, staaiiq somlhw Jla,ar zijn glas, dat leeg wap. Zijp rpc(b.teirjhapd liieid een karaf mat wijn vppt. Berthold hingl zijn rugzak a,ap den hja,ak en nna.akte hat zifln wa,t bel^ageilijkcr. Er verliepen eeniige minuten, totdat hij ip het liuis voetstappen koorde. Bipeot trad een vrouw het vertrek 'bippen. Zij, drp|eg| over haar s;c|tii0.udera een shawl met kant en h.aar haren warep vpp ean kups,teniatig' blonde kleur. Zij' lachte als een ppp ep vroeg Bei'thold met kelder h|oogstepif metje naar zij» wepsdkan. Iets eten en oep b,ed, zeidq hij. Np eenig'en tijd kwam zij1 met het gevraagde en ging op eau bankje bijl da kachel; zi|ttep, Berthold v,an terzijde monsiterepd.. Doz® had ergen honger en eerst, nadat- hij de helft van lijet yieesch had veroi'b|eii'd, zag! Lij de vreemd©, groene kleur; doelh hij weet Ihet aan da yagte beliejhJliPg der peti'oleumlanipiook kon het Vleaseh met salpeter ingemaakt zijn, in elk gav;al schreef hij het to'e aan ,êen 'bijizonidiere m':apier van prep|areer;ep. De breedgea,ebO'n- derde waard staarde aldoor naar zijn wijp- gia.s, -dat nu fqt dan rand met ropden wijn Was gev'uLd. Toen hij klaar W,a.s met zijp maal, liet Bei tlpoibd ziek zijn kamer wijzen. Die was' op do eerste VLidiepiipg; de waardin wees liean' den weg. Het was een 'laag, vier hoekig vertrek, eep ispfa,, ©ep bed, gen ka,at. Hunt u niet -even wat vuur rniakjen bier, ik ben 'doodmoe ep half hetviroren. Zeker ,z>ei die vrauw, ter-wijl za met oen opdripgepd lachje langs Beptiiold heen liep. U hupt kier in kuis, alles kebbiep. Zij zag hem 'brutaal-vriepd'ekjik aa», Barlkolid voelde eep W;alg(ipgiP ziek op komen. Ik heb piietsi meer pooidig'; El veriang naar rust. De vrouw; zag; hem) knopend en vol haat ,aan en vertrok. Top» ze verdwenen w|aft slootb ij de deur zorgvuldig, blies de kaars uit en viel w-eldra in een diepen slaap- Doch spoedig! vulden onrpstige droomge stalten het vertrek. Hij' zag! de waardin zijn kamer inzweven, pu eens suikerzoet tegten ham) glimLaicpend, dan yicter op den drempel staande als ee» furie, aldoor roe pend sfi Jp zplt je levenlang" groen varkens- vlces«h aten 1 De man met den vollen baard gloot Jbloed in z'ijn wijnglas en mompelde: Ja, ja, -we z"ijn mtenslckenebere. (Hij: daalde een trap af n^ar een kelder, jwiaar hij" ov"er,al kettingen koorde rammelen; plotseling! vorddbaan de grensbewaker, di,e de vrouw trpclbtte gevangen te nemen; ee» gevecht ontstond; de grepswackter hpalde een revolver te v.oors|qhijin, een sphot. Berthold wpi'd met schrik wakker. Hij kaoi'de in de g,ang hopeden ee» hevig: ka baal; kort daarna een gemorrel aap' zijn deur. Hij greep onder zij» bed naar een laars, die hij tegen de deur .aansipakte. jEaar het giemlorrel werd luider, het lipele 'hpisi aclbeeu te leven. O Ver,al mieendo 'Jrij krijs'óhcnde stemlm011 011 Sevloek te ïioioi- 'hooren. Iiaastigi stak idj de kaars aa» en slelkoot in zijn kleeren. Hij snoerde zijn rugu Zak "weer vast en met zij» bergstok in de eenoe 11 ee» groote waterkaraf in de apdere liand, zodht hïj een uitweg. Woedepd vloog de kwade hond op hem toe, m'aap op lijet- z'elfde oogenblik slingerde B,ertbold de ka raf pr&e'ie.? tusschen zijn ooren, zoodat ihet dier neerstortte. U.iit de duisternis kwam! do woeste kerel op hem af, en daaradhter de vr-ouw met de booze oog"en. Laat mij uit, eiommlandcerde Berthold. Eerst schadevergoeding voer piij» liond! brulde de waard. Berthold glreep naar zijn zak e» wierpi enkele biljetten op den gpondteVePs. greep hij" in zij» "broekzak en knipte aap ee» Toen Bruoe weel' beneden ip de huis1- kamter kwam viopd hij 'daar Morley en zijp vrouw, geen van beide» nog in toReit. De halfiblaed! uit de trading-shop stond in dte deuropening. In orde, zei de manager, toep Bruce binnepkv/am. Zppg diat er .een mannetje klaar staat van avond mtet een, Volledige uiteusifipg en dat hij dan marge» vroeg vertrekt. Wie kunnen die arm'e drommels teeii niet vlan honger en gebrek laten amkomen. Het is toch. wel eigepaar,(iiig. T;ot nu toe wiate'liij tooh een goed! jager. 'Slechts een apder voorbeeld van de onbetrouwbaarheid! van den Lndiaan als jiager, mijn 'jongen, zoo 'riebtte hijl zich tot Bruc'e. John kwam' m,ei zoo juist v'enteUep, dat ee» Ind'iaan„ A.sh-wla.n-a- njiak, e» -zijn famili,© een, hopdierd mijlen hier vapd|aan iin oostelijke richting, bij"- na st'crvian Van honger. Ik' begrijp er nitets van. Hij was ;een. goed jager, een va-n die beste zelfs. Doch hij "heeft ons eienV'O'Udiig verlaten 'em niemland Weet waar om. En nu zijn wie besloten hem' pro viand te .zjendep, hem' opnieuw aan te moedigen -en hem in staat ta stallen, v.an vloren af aan te beginnen. Ik liadl nog lie ver een stelletje kinldleaiep, waarvoor ik Zorgen mioiesit. Mevrouw Morley had bij de tafel zitten lezen. Toen Bruoe binpePkwiam;, stond ze irveolvri-'. i De kqrel ving ftefc geluid pp 0n gpoida moteen de dtpr opeuh e' bleef1 tof z'ijde «taan ea. Berthold voelde hoe hUw slechte oogien hemi in dep rug schenen te boren. Hijl trad dep nacht in ea Rep mrit laagje schreden oven' de korrelig© sneeu(Wi geaW! men tijd door. Eerst pa vef-e pppptea bleef hij staan en haalde diep pdem. .Vóór 'hem sicpeen de miaan over de jgittei toppo» en zag 'mild npap hemi omlaag, i Upcens. een gekling-klang van een slede. Naar Obernwald? rfep liij. Ja, klonk het terug', i Het wollen twee vro,pwen pit dq opr- goviug, die heup antwoordden. Berthold sprong, in de slede ep ziflh tusschen hlW beide» zettend, pajmi luj de teuglehl over,, Ik konr v,an de „Zwartq iherborgi", zeide liij; m;aar iik heb mieer daa g|enoeg van de paar pren logies; dia ik daar door bracht. .Wat is dat toch voor e.en h|ei De vrouw,en kekep hepi) m,et yerbazfug aan.-. ,V,an de „Zwarte 'Herbergf'.? |WiU|S u bij de „Zwarte Herberg!"? Nu ja, en kpnt g.e me piet zeggen, wpt dat voor een herbergi is? 't .Was of do vroulwen aarzelden. Einde lijk, met enkele .woordjes en kleine zinnet jes 'kwam1 er zóóvpel pit haar, dat Berthold cenig"sZ,ins begreep, al kwam" vóór ölta haar vrees, uit, tetsi te vlerteUen over het somlbere huis. Do „Zwarte Herberg" was in vroeger tijden een goed beklant en gOed befaapid logement geweest. Maar to©n de eenige zoon, het eenig" kind Snj was gjds bij een bergtoer wasi omgekomlep, waren de ouders somber geworden ©n liadden zdjch v,an de mensdhen afgewend en het toeriisanle, dat hen in aaprakipg! br,aic|bt met de berg- bestijgers, een doodehjfcon baat gezworen. De 'mian zocht zijn toevlucht en zijn troost in liet glas en de vrouw, die in. haar jeugd tot 'n kleine» tooneeltroiep behoord had, bad souris vlag'en v|ap krankzinnigheid en m'eende dan weer haar clhanpe vap weleer te bezitten.. 'Dan ac|heein het of zij' den vreemdeling" lokken wilde, wat weer do fsraede van den dropkaord gpapde maakte, die zjich op den gias-t w.üde wreken. Zoo'n goeie lobbes. Hij deed nooit iemand kwaad liad 't trouwens, voor zoover bij" wist, ook nog nooit gedaan en zou paar zijn meonipg, als de mensc'hehjkp krachten het toelaten, 't pooit doen ook- Nie.t lastig wezo». ©Wlaartpe diende d,at adlemiaal? J,e moot leven en lat|en leiwen, en w"at hadi je d'r aan ,om een ander altijd 't vpur aa» d|e schenen te kegge» iep 't hemi, ILastigLte ma ken?- ,,Ocb, ieder menscli beeft zoo. iets van 'n engel in zich, als anderten tij mlaaai piot bederven." Zoo re.d;eneer,dei Klein altijd. „ft. ben po» al 25 jaar getoouwjd eh nooit één woord met m'n vpopw gehad Ze vtond 't wel nie.t altijd plezierig, als hij 'ns 'n enkele, keer wlat óvlemtpur thuis kwam dat kon den beste gcbcuiien, maar als ze dan we-er zoo klnps zaten te redeneeren m|et .z'p tweeë: en z'n v'ropw hem, bij 't kousen stoppen,, zoo 0|V|er d'i- ba'il i» z'n gezellig-blozend» boRegjezieht keek, zei ze altijd) zoo. ccht-gaedig„Jiji, Hein, jij zou een goeie wieze» vboi' de wei- des;conf:erentie, jij mlet je goedge lobbesy- gezachtwjant ze was trotsch. op W. Hein trok dan z'n mbnd in de breedste ladiplooi, zoodat z'n wangen als qvier- rijpo sterappels naar buitpn vielen e» herhaalde dat alwijze vjersjie: „Ach, ware» alle m'epsic!h(en wijs Ep deden daarbij1 wèl,L Ep zin Vrouw viel dian in: „Dieêz aardje was een paradijs, Nu is zij vaak' ee» hel." Zij knikte dan kpippogemd en Hein trok' viergepoegd aan z'n pijpien pakte cfe krantI Kinderen had ie niet pooit gehad. Zo vonden 't van een kant .wiel jammie», maar de katjes kregen dan ook des tie beter verzorging. lederen -Zatpr.dpS jjn 't badje. Ep ochbovendteuj ware» zware en slechte' tijden, vlan. wael zorgen. Hij vlepdienide fiatspienjijlk1 geld zoo voor z'n tweeën en z'n leven lais half-Vrdjgezel liep dan :ook zacht als een heel kalm! win tertje weg, zpnidjer stormf of winid. Hij npemide dat ze'lf z'n „lauw bestek". Z,co als 'k zei, leefde hij, mlet alle men- sohen pp -igpeden vloot, v'oional ip z'n straatD;a-ar sfomd ie bekend als de jgepoegelijike, vriendehjike, aardigje, dikk©. baas die altijd pp z'n Kruin© pantoffe'lsi ■en grijze kpiusen de buren (afging en ovteral op «n madiat de halfbloed wasi vqrtrokkcn, ging ze miet Morley hoen naar hup eigen barnier. Bruqe Zag hoe de dieur achter hu» didhtviel iep igimg dan, terug paar de taM. Daar lagen de boeken, waarin Morley gewerkt had. Ba-uce wierp een bHk jn de kam|er. De luiken hniten Warep peer- gelaten. Bruce hpoilde da Morley'sl m'ei elkanider spreken in, hup slaa,p|k'am|sr aan dfe1 oiVlerzijde van de hal. De meid en de kok wapen beiden fn de keuken aau Pet praten. Hij dfeied een stap naar dia tafel. Het grootboek lag opengeisilagen iep ev'en,zoo het petslboiek' van het loqpend' jaar. Doch daar1- naasit lag! het Indiianibook', h,et helangrijikbte documiept vian iiederen post. Geien enkel hoek "is zoo belangrijk'. Hot bevat niet alleen alle nekenipgea van d|e jagiers ;en het bedrag, diat aan ieder hpnper 1 oilig mag womdien voorgescliaten, doch ook versdhEleode bijzopderheden aangaan de familie aangelegenheden, nptities ovC-r ka,rakterieig,epsiclhiappen van iadierea Jiager, oen overzicht va» iadea-s daden ip het verleden en aanduidingen mlet betreklkipg tct de fooitjes', die eviemtueel noadig ge acht Icunnon worden o-m den «en of ander tevpeden en waakzaam' te dolen zij». (Wojrdt vervolgd.).

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1929 | | pagina 3