ZATERDAG 9 MAART 1929
NIEUWE ZEEUWSCHE COtJRAN l
f IN HET KRAAIENNEST
Voor onze vrouwen.
ONZE DAMRUBRIEK
ALLERLEI
I GEKKE GESPREKKEN I
Vorst .en v,o(lk!.
De wereldoorlog, die bijna alle monar
chieën "wegvaagde, liet het Engelschp ko
ningshuis noclhtans ongemoeid en ook de
dictator, due de vorsten naar hat twaedie
plan verdrong, had in Engeland geUn
schijn van kans.
Het moge wa,ar zijn, dat de ontwrichting
van de geesten in het Brjitsch© rijk niet
dien ontvang had als elders: do vioiorn,aamr
sto r eden dat die Hngelsdhe troon onwan
kelbaar bleef, schuilt echter in de bui
tengewoon populariteit, die koning, George
en de prins van W,ales genieten.
Niet als da moeste andera vorsten heb
ben zij tussohen hun pprsaoa en hjet volk
etn ondoordringbare muur van etiketta
-en andere vormelijkheid geplaatst, waar
door dan ook het contact behouden bleef
en de waardeering «n eerbiediging steeds
sterker werden.
Uit een pas verschenen levensbeschrij
ving v)an den prins van Wales, blijkt, da.t
déze democratisch© opvattingen bij het
Engelscho koningshuis dateeren uit den
tijd van koning Edward, da v'ader v(ap
den tegenwoordigen' koning".
Zonder slag of stoot heeft genoemde
monarch die bantering in optreden en:
gedachtengang niet kunnen bewerkstelli
gen en den meesten tegenstand ondervond
hij van de tegenwoordig! koningin, die af
stammend uit oen Dujltsdh vorstenhuis,
volgepropt zat inet verouderde begrip
pen over de verhouding van vorst tot
onderdaan.
Alle vertrouwelijkheid tussohen de leden
van het koninklijk! gezin en hun oimgieving
was haar een gruwel en zij duldde sledhts
elaafsche volgzaamheid en eerbiedige neer-
buigfeaamhetiid.
Een oude parkwachter ontmiolBtto den
teg.enwoiordig'en prins van Wales eens toen
deze drie jaar oud was. De grijsaard nam
beleefd zijn pet af en liep door. Dat had
den man bijna zijn betrekking giekost,
want hij 'had stil moeten staan? volgens
prinses Mary, toen hij groette. Dit werd
het jeugdige prinsje even sterk opl het
hart geoonden als den schuldige zelf.
Koning Edward bestreed echter uit alle
imiacht deze ongezonde begrippen en op
den duur won hij het pleit. Het jqnge
prinsje deed hij reeds vroeg van zijn on
genaakbaar voetstuk afdalen .ami met, de
menschen als Manisch oiml te gaan.
Dit had zijn terugslag op de geheel©
koninklijke familie en thaus zullen èn
koning Georgia èn booaiingin Mary de eerste
wel willen zijn om te getuig'en, dat do
oude koning Edward gelijk had o.n dat zij
idééën, die hij hen bijbracht over den om-
het ongestoorde bezit van hun kroon
vooral te danken hebben aan do juiste
gang im'c.t het volk, waar zij ov'er regeeren.
UITKIJK.
zijn doos kazen onder den arm, wachtend
op. den trein.
Als bij instinct wondt hij door alle rei
zigers vermeden, ze kijken wantrouwend
naar elkaar; het was o.fl er dien avond iets
abnormaals in de lucht hing, an mieimland
wilde tl' van verdacht worden.
Ir. dien tijd overlegt Muflo de zaak' met
zich zelifl.
Zou ik mijn pakje maar aangeven?
Alleen,dan weten ze dat 't van mij is....
en dat 10 centimes.... men zo uze kunnen
platdrukken! Van den anderein kant, als je
ze. meeneemt in de coupé zal iedetgen zich
daartegen verzetten! En de arme ziel van
Mttflo weet niet wat ze zal moeten begin
nen.
Plotseling, ©en idee!
Daar, een priester neemt plaats in een
tweede klas conpé; hij Zet zijn valies
in het net en loopt dan nog watl v'oor den
wagen ,op en neer. Uitstekend! O lievó
Kaasjes,m ijn goede vrienden! Ik zal j"e
onder dei bank' schuiven, zachtjes aam.
Stil hoor verraadt me niet, diait zou te
erg zijn, heel goed. jullie zult alleen met
dien pastoor. Eindelijk heb ilk' 't gevon
den! Niemand wil imlmers toet een priester
reizen, ik ga in de coupé cr naast zitten,
slechts een plank', ten dun beSchot zal
me van ja scheiden. En in Parijs, als
iedereen den trein Verlaten- heeft, dam, heel
zachtjes! dan zal ik er hij zijn, ik' zal je
komen halen! heel vlug! Ziezoo, glean
ruzie maken, hoor!
En juist op 't moment dait de priester
omkeerde, had Muflo, met 't annoozelste
gezicht vian de wereld, zijn kaasjes on
der de bank verborgen.
Noyon, Compiègne, Crril, Chantilly, Pa
rijs, instappen. In een oogwenk liepl de
trein v;ol; de geestelijke stapte in zijn
coupé en achter hem aan stegen in twee
heeren, een dame, een klein Meisje en nog
een reiziger. Gefluit, in de vlarte cen
signaal de locomotief en de trein zet zich
beweging en stoomt naar Chauny.
Maar reed's na enkele minuten kijkem de
reiziger^ elkaar a.an met groote vraag-
oogen.m et achterdocht en wantrouwen,
do ongerustheid wordt steeds gïootcr, er
komt een angstgevoel over de reizigers,
men zet de raampjes open, men probeert
lucht te krijgen, toen opeens' de Voet van
den. priester tfigen oen Kistje stoot, da;t
onder de. bank was geschoven.
Als eem man, die wist wat hij wilde,
trok' hij het naar zich toe.
Pardon, mevrouw, is dat van u, flat
ding?
Maar, mijnheer Pastoor!
Van Ti dan misschien, Mijnheer?
Van z'n le.vCn niet!
Ook niet van u, heeren
O, neen, heelemaal niet!
Dan tilt de priester het kistje omhootg
cn, genolpen door een huurman .m'et Vloei
moed, zet hij het op 't open partier-
raampje, even balanceerde het.
Een!tw'eedrie
En de twaalf' k'aasj'eB beschreven een
grooten boog in de lucht, om dan neer
te ploffen in een korenveld.
Mullo zit in zijn coupé met open oogen
te droomien in een. soort van gelukaalligl
gevoel:
Wat. zullen d'e kaasjes mij nu dub
bel dierbaar zijn. Wie worden nu echte
vrienden, bijna wapenbroeders!
Hij staat op, loopt den gang in en kijlkt
in de coupé naaist betm, de priester bidt
zin brevier heel rustig, iedereen gchijnt
in zijn schik, en zij dliei cr praten en
lachen, het moeten zeker wel alleanlaal
roomschen zijn, tm'et die menschen kun je
alles beginnen!, de pastoor? Wel ik had
hem 't kistje toet de 12 kaasjes wel op
z'n knieën kunnen zetten, hem vragend
Wil je dat voor me bewaren, ik ga
hiernaast zitten!
En heel verwonderd kijkt hij telkens,
hoe rustig de reizigers zijn en peinst; dat
ze geasphyxieerd' zijn.
Twee uur later koant de trein op de
plaats van bestemming aan.
De reizigers verlaten de wagens. Muflo
id een der eersten op het perron ©u half
verscholen achter een kolom van giet
werk surveilleert hij de coupé, waarin hij
de kaasjes verborgen liad.
De priester stapt het laatst© uil. O,pi dat
oogenhlik' komt Muflo, branieachtig', «en
glimlach op' de lippen, kijken onder Üe
bank'
Hoekt u iets, mijnheer, vlraagt de
geestelijke omioozel.
ni
Als Mullo he'el nauwkeurig tevergeefs
alled onder de beide banken heèflt af
gezocht, kijkt hij m'et Verwarde, over
blufte oogen den priester aan, totdat hij
opeens, achter zich op"fc perron, een groep
je menschen ontdekt, die kram' staan vbn 't
lachen. I
Merkwaardig! brdmt liij: woedend
tussohen de tanden, dat jnu, is to© ook
wat!
Pierre l'Ermite.
Mary St Allen-
Miss Mary S. Allen is 'het ihoofd van, de
v'rouwelijke politie in Londen; .en, als
men zegt, dat dit allesbehalve vrouwelijk
klink't, dan is ieder het roerend met den
spreker of spreekster ©ens.
Toch dood deze vrouwelijke politiiiecom-
mandant „vrouwelijk" werk en heeft zij
succes, waar de overredingskracht v|ap. den
man faalt.
Hooals men weet, hebben de Engelsdlie
kiesrechtdam'es tijdens den oorlog haar
actie gestaakt, «m. zich gieheel te kunnen
wijden aan den dienst van het Vaderland,
De mannen werden opig-eroeppn, da vrou
wen bezetten hun plaatsen. Zoo vmlmdo
zich onder leiding van Nina( Boyle, ©en
bekende feministe uit H.ujd-Afrika, ou Miss
Darner Dawson, een viereanigiingj van vrou
wen .om als hulpi voor de politie op te tre
den. Immers het politiewezen moest ge
handhaafd blijven, wild© men dat de wet
ten van het land werden nageleefd. Nu had
deze vrijwillige arbieid dat voor, dat het
vrouwelijk© hujpi was van getrainde k|r»dh-
te.n, die men gaarne aanvaardde.
Toen na den oorlog de mannen vrij kwa
nten en de vrouwen; uit de kaar Veroverde
plaats wilden verdringen, ondervonden do
mannen tegenstand' bij het publiek, waar
de vrouwen ziiclh. inmiddels de sympathie
hadden verzekerd. Dit was een machtig©
bondgenoot, di© niiet weinig mee;werkte,
aan de bestendiging van h,axO' positie. Hoo
werd de tijdelijke Vrouwen-politiedienst
tot een v,asten dienst gevormd, Aan het
hoofd van dit vrouwelijk politieeorpls.stond
commandant Mary S. Allen, die in haar
boek. „De pionier Politievrouw" ©en hort
overzicht geeft Van den arbeid die reeds
geda.au is en die nogj gedaan iraloet wiordeu.
Drie 'hoofdpunten brengt ze daar naar
vorenOpleiding onder Vrouwelijk toe
zicht, het dragun van een uniform, beëedi-
g'ing, kortom' gelijke rechten en salariiee-
ring evengoed als mannelijke politiebe
ambten.
In Engeland neemt do ze beweging toe;
er bestaan opleidingsscholen te Londen,
Glasgow, Bristol, Liverpool ©n Edinburg'.
Leerlingen, dip dez© scholen bezoeken,
moeten zeer zeker voor sociaal werk! voe
len en het is niet overbodig, da,t zij oen
ciursus v,an maatschappelijk werk hebben
gevolgd, alvorens bij het korps te worden
toegelaten.
Do leidsters Mary S. Alleni cn Miss
Damer Dawson hebben nog niet te kla--
gen, dat d© belang'S'tPlling in haar arbeid
verflauwt. In de jaren 191619X8; hebben
rij 985 leerlingen opgpleid, d. i. t. z.
haar de sociale problemen bijgebracht, in
gewijd omtrent de miaatsdhaplplelijke noo-
den, enz'. Kortom alles wat den zelf
kant van het leven doet! zien, voelen en
lijden.Dat ©r voor deze taak tapt cn fijin-
gevoi'l nnadi'gt is; lig vóór de hand; en
wie zou die imicer bezitten dan juist de
vrouw? Hier in Holland zijn we al ge
komen tot ©en vrouwelijke politie opi zede
lijk gebied en reeds As giëbleken, dat in
deze afdtieling haar hulpi onontbeerlijk is.
Dat de vrouwelijke ppsitiie in het buiten
land goed werk verricht staaft Milss Allen
met de volg'ende voorbeelden: In de oor-
logisdaglen was cr in dc nabijheid v,a.n de
groote industriestad Grantham e©n mili
tair kaïmp ingericht, waar 18000 solda
ten gelegerd waren. He deserteerden' mie.t
hoopjes; disciplinaire straffen baatten
niet. De vrouwen mfefc haar groot© over
redingskracht brachten de sc'h|uldiigie n weer
tot hun plidht.
Hoo verhaalt zij ook bod ©en paniek
w'crd gekeerd. Een soldaat, wiens ver
stand dooi' den oorlog tijdelijk verbijsterd
scheen, had zich! 'in zijn höofd gicziet, dat
de nndergrouncltuinnel een loopgraaf was
en de menschen, die achter hjunj afdaalden
om den trein te pakken: vijanden, di© hem
op de hielen z'aton. Hij' begon heftigl mjet
zijn wapenen te werkenen groote onge
lukken zouden zijn geschied, wanneer niet
een vrouwelijk politiebeambte iu uniform'
den woesteling tot kalmte had' gebracht.
Een vrouw, al was zie dan ook in politie-
uniloriw, kon toch geen vijand zijn?Hier
mede doet Miss Allen het nut zien van
uniform dragen.
In het begin van haar loopbaan was do
vrouw- lijke piolitiie nog geen erkend, op
zibh zelf stajrnd lichaam. Todhj werden de
vrouwelijke politieagenten in afdeclingen
geplaatst en werkzaam gpsteld op het ge
bied der zeden- 'en kinderpolitie.
In Diiit.schland heeft men het Engel-
sdhe voorbeeld van vrouwelijke politie na
gevolgd toen men had leereö kennen do
kracht, dn van de Vrouwelijk^ leden uit
gaat. Mary S. Allen werd door de D'uit-
scihe autoriteiten uitgenoodigd cxm vrouwen
voor dit aimlbt iOip te leiden, nadat mien bij
ondervinding' wist (imiet de bezettingl irr
1923 maren er Engelsdhe vrouwelijke po-1
litieagentcn in D'Uitsclhland werkzaam ge
weest) welk nut dit vrouwelijk corps kon
stidhtcn. De saamlho,origh|eid van die twee
uitec-nloo'pende naties was uitstekend
zes van de beste Bngelsdh© krachten wer
den er heieugestuurd ©n leverden een gun
stig resultaat.
Thans zijn de. Deutsche vrouwelijke po-
litieagentem officieel dloor d« overheid er
kend en genieten zo dezelfde rechten als
hare mannelijke collega's.
Ten slotte zlou mien niet kunnen geloo-
ven, dat degente, die do zliel is van deze
heel o 'bejweging! An haar jeugd' een zwak,
teer schepseltje was, dht niet wist wat
„sport" betoekende. Heeft Mary S. Allen
v ©1 nagedacht ©n neemt z© thans hpan
revanche? Wie zal het zeggén?, Laten we
hopien, dat hot goede van dit streven een
weldaad voor de maatschappij miogo
blijken 1
Een fraai partijifragmli'nt.
Hwart: 15.
12 3 4 5
46 47 48 49 50
Wit: 15.
Als la.atsten zet speelde wit 1034,
waarna zwart aldus dam haalde: 2732,
38x27, 15—20, 25x23 ien 18x47. ,Wil wit
nu de daim' at'ndmen door -4338, 45x34,
dan komt natuurlijk zwart 1721, 12x32
en wit heeft twee schijven verloren. Hwart
nu. echter 3329, wit 34x14, ,9x20; 25x
14, 1.319; 14x32, 18x47; toen vervolgde
wit met 48—42, 47x21; 43—38, 21x43 cn
49x38, waarna bleek, dat zwart toch nog
een schijf gewonnen had. Hulk's vooruit
te berekenen bewijst wel een z^ei- goed
inzicht cn coimhinatiei-vermogen.
Correspondentie over deze rubriek wordt
niet gevoerd.
V uiliii»-mi 11 ionairs.
De stadsreiniging! van New-York faal
dezer dagen een grondig© herziening on
dergaan. Men heetft namelijk ontdekt, dat
het smoesje van „arme jijke bedelaars'
niet langer een smoesje is, maar klare,
nuchtere waarheid.
Gedurende ©en dertigtal janan heeft de
dienst der gemeente-nedniging van de Hud-
son-Metropole aan een drietal bedelaars
toegestaan, tegen een vergoeding v[an 50
dollars per jaar de vuilnisbelten der ge
meente te mogen doorsnuffelen ten einde
kleine voorwerpen van waarde jn dien
stadsaüal op te sporen en te mogen be
houden. De voorwaarden van deze conces
sie waren heel eenvoudig: D© drie bede
laars kregen het recht Alleen.
D,e vergoeding bedraagt per jaar 50
dollar.
Alle kostbare: voorwerpen moeten aan de
gemeente worden ingeleverd.
En toen is het edele drietal aan het.
snuffelen geraakt. Als bijzonderheid moe
ten we nog vermelden dat uitdrukkelijk
was bepaald, dat deze „heeren" Caesar
zco was hun familienaam1 persoonlijk
met dat werk moesten bezig zijn. He kon
den bet dus niet overdragen aian anderen,
noch verpachten of verkbopen, of bij ziekte
of ontstentenis anderen met dat baantje be
lasten. En sinds diep tijd waretn de ge
broeders iederen dag trouw op hun post.
01' liet regende of sneeuwde, de zon moor
dend brandde olfl najaarsstormen het ver
blijf in de open lucht tot een levensgevaar
lijk werk maakte, het diefcal was' altijd
trouw op zijn post en met ijver, onverge-
likelijk in het drukke Amerika.
En ze lieten zioli dioor geen kleinigheidje
afschrikkende dagelijks .aanwassende hoe
veelheden stadsvuil, cloaca van een mo-
derge wereldstad, waren vlooi' de ijverige
bedelaars een wijd arbeidsveld. Met spade
en mestvork wekten ze de hergen van vuil
nis' om, wroetten er jnét hu,n vingers in,
haalden er af en toe. een kleinigheidje uit.
dat ze dan opborgen in de zakken, die ze
bh zich hadden. Tegen den avond werd
de heele verzameling op ©en wagen naar
huis gebracht en hier werd' tilles zorg
vuldig gesorteerd. Naaa-nnate ze ouder wier
den verminderde hun werklust niet; inte
gendeel, met nog meer jj'v)er werkten Ze
voort aan het doorzoeken van al hetgeen
de hnrgenpanshuisjos en de milionairs-
woningen aan huisvuil geliefden naar bui
ten te doen expediaeren. Velen waren
met het lot der oude v'uilnis-wroeters Zoo
begaan dat ze het „schandegeld" noemden
dat de stad jaarlijks yan deze Urme men
schen opstreek.
Maar plotseling is de. stad zich vöor dit
drietal gaan interesseeren. Na ©en nauw
keurig onderzoek kwam vast te staan, dat
de noeren niet zoo arm waren als het wel
leek. Want in verscheidene wijklan van
Ne,w-York hadden ze woningen gekocht,
die ze weer winstgevend Verhuurden. Ze
hadden een aantal ef'feetem in hun bézitten
toen de fiscus een nauwkeurige optelling
maakte vian hun vermogen, bleken het
millionnairs te zijn; ze bezaten ji millioen
di llar.
Nauwkeurig onderzoek toonde voorts
aan, dat bun baantje bijzonder winst
gevend is. Voorwerpen van allerlei waar-
do worden Qp de stadsbelten geVondien,
zellfs paarlen en diamanten ringen. Hoe
groot het aantal gjouden fingen etn ket
tinkjes is, Jat ze gedurende den dertig
jaren uit den rom'mcl hebben opgawKJet,
weten ze zelf niet. JBDet stadsibfesttuur
heeif'è nu tegen de drie bedelaars een klacht
ingediend wegens contractbreuk1 «n Weeft
schadevergoeding! geëischt, omdat de fa
milie Caesar de waardevolle voorwerpen
n'et aan de gemeente Weeft afgedragen.
Daar ccbter feitelijke bewijzlen ontbreken
zullen de heeren ©r 'denkelijk wel gena
dig afkomen.
Intusschen zijn de lui ontslagen;; het
contract is opgezegd. En ziet, een leger
van sollicitanten biedt nu aan de Btad
veel betere voorwaarden. Hoo zijn ©r die
tot 10.000 dollar per jaiar willen geven om
do vuilnisbelten te mogen doorsnuffelen.
De stad zal echter de zaald in eigen be
heer exploiteeren.
I)a uphi n -legen den
Over het lot vjan den zioon van Lodewij'k
jXVi. cn Marie Antoinette, dd Dauphin,
bestaat een aantal imin of mieer steekhou
dende legenden- Het Meest bekend! is da
lezing', naar welke een sc'hoenimiakeé den
koningszoon nret een ander kind verwissel
de en uit de gevangenis „Le Tempile"
flmKktelde. In Auvergne wordt nu afge-
mletn MadaMe Lozes, .8.4 jaar oud, en eige'
napes v,an ©en byouteriewinkel te Audh,
voor de aiclhterklemd'odhber vau Lodewijk
XVI aangezien. Bij vergelijking m'et de
buste van den geg;uillotin©exden koning
vertoont het gelaat van deze dapie frap
pante gelijkenis der gelaatstrekken en het
pirofil.
Louis Mazel was ©en weesjongen, jp
dienst van den graaf de lai Vfirnéde en werd
in do plaats van den Dauphin, Lodewijk
XVil, in de gevangenis ,.Le Temple" ge
bracht. Dit geschiedde rnict b'eb|ulpj vau
Genes Ojardias, die de schildwachten! pis
(arts passeerde. Ojardiais had Louis Mazel
van AuVergne naar B(a|rijs gebraie'ht. Hij
verborg hem; in e©n paard; Van ciarton, dat
als speelgoed aan den Meinen kroonprins
werd gebracht. Toen het eerste waagistuk
was gelukt, verstopte de vrouw van den
schoenmaker, Simon, den prins, wiens be
waking aan haar man was toevertrouwd,
in. een hoop vui'l waschgloed en verliet
ongehinderd de gevangenis. Het kind bleef
drie mpanden oip; ©en zolder zorgvuldig
verborgen, terwijl hij nu cni dan bezoek
van zijn vrienden kïeieg. Ha lieten helm
beloven nimlmer zijn g«heiim; te openbaren.
Ook later bleef Genes Ojardias den prins
behulpzaam'. Hij bracht bjeln naar Auverg-
ne, naar Bonnac, in een jachtslot dat aan
den graaf de la Vernédo behoorde. Hier
nam de prins den naam' van rijn plaats
vervanger Louis Mazel aan.
Toen de graaf stierf kwam de knaap met
zijn vriend, een klainen schoorsteenvegelr,
naar Auch. Daar bleef ihij in friet hotel de
Franc© als staljongen.
Later bevond zich zijn zuster, de her
togin van A ngbuleme, in de buurt .om een
ondei'zöe kin te stallen naar haar broer
Hij vond ook inderdaad het spoor van haar
broer dat naar Auch leidde. Be ging' naar
deze plaats en slap'tte af in het hotel da
France. Het was Louis Mazel, ha,ar hroe-
die, door haar niet herkend, bear uit den
wagen hielp en haar paard uitspande. Hij
schreide, maar had niet den moed olm' zij11
geheim te openharen.
Louis Mazel trouwde den 16en Janu
ari 1810 met ©en kellnarin, Marie Vignaux
voor monsieur Thoret, den miai® va'u
AuJh. D'e huwelijksacte draag't niek den
naam van den bruidegom', daar deze had
verklaard niet te kunnen lezien en schrijven
Uit dii't huwelijk sproten zea kinderen,
drie zoons en dnie dodhtans. De oudste,
Jean Pierre Mazel, wtiist ©anst) niat wie
zijn voorouders waren. Hijin vader. Lode
wijk XVII, lichtte hem ©enige uren voor
diens dood, in over .zijn afkomst.
Joan Pierre moest beloven het geheilm
te bewaren. De thans nog levende Mada|m'e
Lozes, dochter van Jean Pierre Mazel>
herinnert aiidh, dat zij ©ens op de kamer
van haar ouders sliep. Midden in den
nacht kwam iemand ha,ar vader halen.
Toen 'hij terugkeerde vroag zijn vrouw
hem; Wat Men van heiml b{ad gewild. Hij
antwoordde toen; „Mijn vader maakt mij
tot zijn erfg'enaam, m'anr flat is me niiet
■erg a.angienaa|m'".
In dien tijd was Madam© Manie Ma-zfe]
vier jaar oud. H© was het eelniilg kind v,ah
haar ouders. Be ward in 1844 giebioiren.
Bij huwde miet Jbzief Lozes en heeft een
zoon, die tegenwoordig' directeur vtaiï de
„Banqu© Populaire" van Avignon is. Ook
zij kende 'het geheim eerst mieit en hlooTde
het pas hij het sterfbed van hfaar vadar.
Tegenwoordig drijft Manie LozCs-M&zel 'n
bijoüteriezaak van den m|a.n van haar
.kleindochter, Mr. Journes, Place Je la
Cathedral© te Auch.
Is aai alles ©en legende of is' alias dp
waarheid gegrimd Wiie zal het kunnen
zeggen Is het niet opmerkelijk, dat ook',
nadat de revolutie was geëindigd) en de
Bourbons weer naar Frankrijk waren te
rug,gëkeerd, de jongen zijn geheim) be
waarde. en zelfs zijn vrienden' hein niiat
hebben bewogen rijn geheim te openbaren
Twee merkwaardige boeken.
De bibliotheek van d© Academie vian
Wetenschappen te Leningrad herdenkt,
deize maand, het feest vian haar 200-jarig
bestaan. In de verzameling van das biblio
theek bevinden zich twee merkwaardige
boeken. Een miniatuur-uitgave van het
werk Vian 'den Rusdssdhen fabeldichter
Kryloon is in ©en hoek' BalmiengesteM', waar
van heit formaat ©en milimeter kleiner, is
dan een postzegel. Dit unicum werd in het
jaar 1855 dloor de Staatsdrukkerij! in Pe
tersburg als ©en curiositeit gemaakt. Bij
het Zetten van dit mgenaiardAga Boek ge-
ba-uik'ten da zetters een loup. Da letters
waren uit zilver gegoten, i
Een ander boek', dat eveneens eem, uni
cum is, wend' in de Academie der Wteiben-
sohappen in het jaar 1856 gedrukt. Het
hoek weegt 24 Kg., is anderhalve toeter
hoog en bevat ©en beschrijvinjg van öo
kroning van Tsaar Alexander II. D© tókbt
id met prachtige, etsen vtersïard. De bond
is uit saïffiiaanleder, de hoeken Zijn in brems
gev'at. v j 1 L.l.i
Welk is 't dichlsthevolkte lmd?
Als men over het dichtstbevolkte land
ter wereld spreekt, denken sommigen aan
China met 'n bevolking van |490 toülioem
menschen; en toch wonen er in China op
een vierkante kilometer slechts 39 men
schen. In Europa is België bekend om
z'n dichte bevlolking, nl. 244,26 inwoners
op een vierkante kilometer. Engeland toet
Wales staat daar met 250,86 nog een wei
nig hovien,t erwijl Nederland m®t 200,73
dit getal het dichtslt nabij komt.
De Britsche bezetting Gibraltar slaat
ongetwijfeld' wel het record, want daar
wonen op een gebied van vijf kilometer
18.540 menschen, dat is dus pngeveer
3708 op een vierkante kilometer.
Mpnaico met 22.153 inwoners op een
gebied van 21 vierkante kSlometer, heeft
dus ©en gemiddelde beiv|olkin|g van 1054.90
en Malta 711.01 op een vierkant© kilome
ter deze blijven dus bij' Gibraltar, nog
belangrijk ten achter. IJsland met 0.92
inwoners per vierkante kilometer i3 het
dunst bevolkte land van Eiuropa.
Goud en zilver.
Lang niet altijd As da verhouding' van
de waarde van goud en Zilver zoo ge-
woest als ze nu is.
In het begin onzer jaartelling was het
gcud negen maal ztao duur als het zilver.
Omstreeks 1450 was de verhouding al»
6:1. Het zilver was dus in 'V waaide
gestagen. Maar nu daalde het. In 1600
Wis de verhouding als 10 1. In 1725
als 13 1. In 1880 als 15 :1. En tegen
woordig ,is het goud 20 maal ztao duur
als het zilver.
De beul als Wrefw.
Toen Lodewijk XVI op 't schavot niet
heldenmoed gestorven w.as, had een JaCor
bijn de gemeenheid het gteruchtü te ver
spreiden, dat de koning als een lafiajd
gebeefd had voor den diood en ten slotte
met geweld onder den valbijl was gelegd.
Maar de lasteraar had buiten den beul
gerekend. Sanson schreef een uitnemend
gesteld ingezonden stuk' in het dagblad
Le Patrio te van 22 Februari 1793. Al»
onwraakbaar g'etuigie van 'b konings laM-
ste ©ogenblikken weersprak hjj daarin' den
lasteraar 'en roemde Lodewijk» doodsver
achting.
Een exemplaar van dit dagblad be
vindt zich nog in jret Musée Camavnlet
te Parijs.
DAT WOU HIJ .WEL EENS' ZIEN.
Gast, die afscheid nceimlt: ,.En komt u
vooral ook mijn vjUa ©ens zien. Iedereen
die haar beeft gezien, was sprakeloos van
verbazing".
„Prachtig! -En mag' i'k mijn vrouw
mleebrengen ?"-
TOPPUNT VAN TRAAGHEID;
„Maar vrouw, deze tuinman is zóó lang
zaam, dat zelfs do wormen dn 't gra« hen#
hriren aankomen en zich tijdig .uit de
voeten Maken!"
OCEAAN-CONVERSATIE.
Zenuwachtige mevrouw: „Wat zou Cr
gebeuren kapitein, als het sdhip tegen een
ijsberg, botste?"
Kapitein: „Daar zou de ijsberg zidh
niets van aantrekken, (mievrouw".
Mevrouw: „O. dank u wel. Dan ben ik)
weer gerustgpsteld.".
WAARDEVAST.
Heg, Sammie, wat is dat eigenlijk:
waardevast? vraagt Maupie.
Waardevast Ja,, dat zal ik je duide-i
lijk maken. Jij bent waardevast. Je wa»
n gannef, je bent 'n gannef, je zal 'n
gannef (blijven!
DE OPLOSSING.
Een inspecteur braic'ht zijn jaarlijksch
bezoek aan de dorpsschool. Hij stelde zich
op de hoogte van heb inteUedtueel bezii/t
der schoolgaande jeugd en ziooals gewoon
lijk deed hij' dat op de meest nangenaim»
wijze. Toen hiji een 'half uurtje met de
jongens bezig' was geweest, zeA hij
Ik wou. dat ik óók weer gdhqoijon-
gen was.
En na enkele seconden vroeg hij
Weet ook iemand waarom
Een kleine jongen stak! den ving'er opa
Jawel, meneer, omdat u| alles weer,
vergieten is.
OOK EEN INLICHTING.
Toerist: „Is hier nog iets bezienswaar
digs? Is hier bijvoorbeeld een groot man
geboren
Landman: „Zoover ik weet mijnheer,
worden hier aHeen kleine kinderen ge
boren".
ZAKENSLAPTB.
Twee vrienden, waarvan de eene op
©en openbare markt met houten1 lepels te
koicp stond, kwamen elkander tegemoet.
„Wel," zei de eene, „hoe gaat 't met
de negotie?"
„Net als in mijn laatste! zniekte", ant
woordde de ander, om1 de twee uren ee'n
W'- ,.j
