if
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
Iaab...
Iel,!
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
HEN DRIKSE Co's BANK.Goes
DINSDAe 19 FEBRUARI 1929
tprekken j
FEUiLLETON
Het Offer.
Dat is
GRIEP
AKKER'S
ABDIJSIROOP
VoordeBorst
Bericht.
Fort-Mystery
VAN HET VATICAAN
COURANI
o zoeten de plan-
zioh. togen vorst-
I, waardoor de ia-
wordt verzekerd,
lordt in den rqgel
en vorst, of door-
worden overge-
nd vertrek. Doen
dekking, At ver
loren zijn, 'dan in
|ers in de warmte
bespuiten met
dst fataal zijn en
pn. Er dient dan
gorden, dat ze zoo
mogelijk' ontdooien,
n we ze flink be-
l:r en daarna over-
|a donker, vorstvrij
len zouden ons lee
fden en daarom do
Ier brengen. Verder
te doen dan. rustig
el zijn ontdooid en
eer in de warmte
tuin aift te dekken,
ien van stro©, blad,
van Bneouw, dat
ateigeleiders, Welke
ate uit de bedekte
>r bevroren plantan
s het Voor sommige
eroeg uitloopen, ge-
lörst haar tegen de
«UfelMEI! 21
25"* J1AR9AN6
lUMMk.
lit er aan m'ii jon-
Pzoo
wilde eien schilderij
het op z n teanen".
jigen, daar moet je
zou je cm® moeten
ik gedaan, moeder,
klappen".
[Dl
pn hev|ig( bellen: ,Wat
j?
wil ik.
wel, u woont top 8.
is nog al mooi (van
een half pur bellen
hoor ik hier niet
trad de sAool ban-
laten keurig en stal.
|len rug naar de klas
ging staan piraten,
voorste (bank die 'be
keert ziA can en
Jgendaanaars".
ng om «iet-begrijpen,
olopziener, „wie weet
i
van doodsohe
htarste bank sAuA-
oog: „Een opticien
aal?" vroeg de kolo-
een persoonlijke in-
proef u dit eens," zei
de vloeistof aan zijn
lij, „dat is de beste
fproefd heb!
de korporaal, mia^r
t koffie I
Ije op. de hoogte v;an
Tmlange ondervinding,
doe je als je 'n kost-
Aik zet 't weer
li 't zx>, dat een klant
Ibent aangesteld.
IGE MOEITE.,
do stad en vraagt
iedde gij ook inseeten-
ier.
or een dubbeltje,
ragt hem' gedienstig, of'
en flesAje of in een
jeul moeite juffrouw,
het hier maor diireeit
enaar van o vier vol petti
er, moiedier vraagt nog,
wilt dps®, als u mor-
badkuip slaapt)„Maar
Jt vroeg op!"
Iwfeiji, mijnheel'! Om zes
ater in het bad te loo-
een les over het men-
„In alle deelen van
ndt zich bloed behalve
i de haren."
kend): „Mijnheer, zit er
ok geen bloed?" (Storm
de klas).
JjSCIIAP.
t zit er naast ee® zeer
ame een sAuohter heer.
,naen" heeft hij Weinig
ct uit een kamer heit
Lohengrin".
vno waagt de dame een
juffrouw. Ik niet. Maar
iemand.
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
j Bureau* van Redactie en Administratie! Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interioeaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2| Telefoon N°.474.
AbonnamentsprQs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling
AdvertentiBn van 1tot6 regels fQ,90, efke reget meer f 0,15
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lage
«ROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELI
IN ALLE KRINQjl
door de genaie Gods en de gunst
van den Apostolischen Stoel
BISSCHOP VAN HAARLEM,
aan de Geestelijkheid en de Geloovigen
van Ons Bisdom
Zaligheid in den Heer,
(Slot van den Vastenbrief.
,Want van aocdalastisAie zijde wordt
het dikwijls voorgesteld, alsof de Kerk
(vel het socialisme veroordeelde, maar het
liberalisme in bescherming nam; en zulks
wordt den arbeiders dan meestal voorge
spiegeld in di|zen vorm', dat de Kerk een-
Bjdig de belangen zou dienen van het kapi
taal, en dat zij de .arbeiders zou traAte®
te sussen met een wissel op het hierna
maals. Beminde Geloovti.ge®, niet is min
der waar. Zeker de K|erk heeft altijd ver
dedigd en Verdedigt nog! het recht van pri
vaatbezit, m'aar steeds heeft zij daarnaast
geleerd, dat op de bezitters van kapitaal
zeer' zware verpliAtangen rusten, dat
dezen ziA namelijk louter e® alleen mogen
beschouwen als rentmeesters' tegenover
God, aan .Wie® zij eunimaal verantwoor
ding. van 'hun bAaer zullen mötote® aiiegj-
gen, en dat de gpederen dezer aarde, vol
gens Gods bestel moeten dienen om aan
alle menschen een. mensonwaardig bestap®'
te verschaffen. Is het dan niet diepbedroe
vend, dat men aan de Kerk dergelijke be-
sAuldigiinge® hoort aanwrijven, terwijl zij
het juist js, die altijd vpor de minderbe
deelden is opgekomen? En ais het niet ten
hemelschreiend, als men ziet, dat duizen
den katholieke arbeiders van de Kerk
vervreemden, omdat zij in den waan ge-
braAt worden, dat die aa®klaAte® tegen
haar juist zijn?
Bern'. Geloovigen, velen uwer, zullen, ziek
met mij reeds meermjalen de bange vïaag
hebben gesteld: wat mag. toch do reden
zijn van dit treurig1 versAijlnsel En dan
ben A overtuigd, dat het antwoord moet
luiden als volgt: De voornaamste raten, is,
dat er onder de katholieken gevonden wor,
den, die z#A niet vrij hebben weten te
houden v'an de besmetting der liberale
grondstellingen cp ihet glebted van het eco
nomische leven, met het gevolg,, dat de
met ontwikkelden A de meening worden
gebracht, dat leer der Kerk is, wat eigen
lijk niet anders is dan practijk vq® hen,
die de leer. der Kerk niet volgen. ,W,at
een ontzettende verantwoordelijkheid dr At
op dezulken, die, ofsAoon tot de Kerk be-
jboorende, praetisclh hare leer niet beleven
die, al Verkondigden, zij niet openlijlc
met de liberalet heprie, dat de zedenwet
ten buiten het eeanomjisA© leven staan,
toch. practisA de wetten der strikte recht
vaardigheid en vooral der naastenliefde
niet onderhouden' in betrekking tot hun
prbciders die vergeten, dat volgens
Gods beschikking het kapitaal, dat zij
bejheeren, mioet dienen om ook aan hun
arbeiders bestaansvoorwaarden te .bezor
gen, die niet blijven beneden het peil der
mienschelijke waardigheid en dio er
voornamelijk op bedaAt zijn om ziA zei-
ven r.ijkdom' te verzekeren. Dezulken, ver
geten het woord van de H. SArift, waarin
gevraagd wordt, dat GA ons niet mogfe
geven armoede, maar ook niet rijkdom:
„Armoede en rijkdommen geef ze mij
niet." (Spreuken 30, .8). Nee®, ons streven
naar aardsAie goederen is alleen, dan rede
lijk, als wïj trachten te verkrijgen wat pas
send is om' te leven ini den, stand, waarin
God ons plaatste, terwijl wij ons daarbij
An nog ernstig hebben af te vragen, of
de edsAen, die men tegenwoordig aan zijn
stand stelt, niet opgevoerd worden tot
een peil, dat boven het redelijke uitgaat,
ten koste vin de bestaansvoorwaarden van
hen, die in onzte® dienst arbeiden. i
'Ben goede mjaatsAappelijke orde is ,al-
—53
Nadat zij. evenals alle jong-verloof den
geruimen tijd in de hoogere sferen hunner
poëtische liefde vertoefd en illusies voor
de toAomst gemaakt hadden, sprak' Louis
den wenseh uit, dat Selma 's .avonds met
hem een bezoek bij. Piet zou; brengen.
„Ik hoop niet, dat je het vervelend zult
vinden, liefste," zei hijl, „maar je ,zoudt
hem er zoo gelukkig mee maken."
„En als men zelf gelukkig is, wil men
ook gaarne ieita aan anderen er vhn mee
deden, met waar? Zeker wil ik met je
meegaan; ik zal een rijtuig bestellen, dan
kunnen we wat versnaperingen voor hem
meenemen."
Toen Selma en Louis des avtomfe het
beloofde bezoek brachten en het vertrA
van den ouden Piet binnen traden, riep
Louis hem bij' de deur reeds toe: _,,Zie zoo,
.Piet, daar zijn we nu." Het verwonderde
'hem, geen beweging .te ontdekken in d|e
kleine gestalte, die met het hoofd aAiter-
over in 'n stoel geleund schoen te slapen.
Hi) zette de wijnilesoh op tafel, trad
naderbij en zijn hand op Pint's Ahouder
leggend, boog hij zich tot heim en zeidn:
„Piet,, slaap je? Hier ben ik met juffrouw
Beiohmann."
leen dan denkbaar, als de liefde hare
Vleugelen over allen uitslaat. En daaraan
ontbreekt nog Veel te veel te® gevolge van
het doorwerken der liWale beginselen in
de eróm.lmli'scihe vterhoudinge®. Dat libera
lisme is de sAuld Van toestaactee', die
werkelijk olmi verbetering roepen. En wij
'mogen An ook geenszins zeggen, At het
socialisme in alles' ongelijk heeft. Zoo
'heeft het geen ongelijk wanneer het zogb>
dat een betere maatschappelijke orde ge-
wensAt is. Maar het vergeet, dat ook de
leer der katholieke Kerk denzelfden eisch
kat hooren. En het is zoo w<w, maar
tevens zoo beschamend voor ons, het
woord, dat door een der voormannen van
onze NederlaadsAe socialiste® oene ge-
iArevien is, n.l. dat, wanneer de katho
lieken mieer leefde® naar de leer hunner
kerk, vbor het SocialismJe veel minder
pkats ztou zijn. In de veroordeeling van 't
liberalismle hebben de socialisten dus geen
ongelijk. Maar wel hebben zij ongelijk en
dwalen zij jammerlijk in het aangeven
«Mn den weg en van de middelen, waar-
Aor de verbetering moet komen. Ofschoon
zij de bedoeling hebben om de maatschap
pij te vterbeteren, moet ihet resultaat van
hun pogingen' uitloopen op een versleAte-
ring, waarAor de maatsAappelijke orde
nog1 veel dieper zou geschokt worden. En
daarom' betreur ik het zoo zeer, dat zij,
onder wie er toA velen zijn, dite door
nobele mbtievBn worden gedreven, hun
«rheid stellen in dienst van een zaak, As
niet anders dan dfcp ongeluk over de
moJttsAappij 'brengen kan.
Neen, niet het egpiismë van het libera-
uie, en ook niet het "groepsegoïsme Vani het
soeialismie, hetwelk A wezen er piet van
verschilt, maar alleen de naastenliefde van
hét Christendom An de geschokte maat
schappij redden. En het is de piiAt der
katholieken daar A Voor te gaan en daar
van aan ainderen het voorbeeld te geven.
De katholieke kapitaalbezitters m'oeten be
zield zijn met da streving om ook aan
degenen, die. iini hun dienst zijn, een in-
kolmlen te vbrsAaffen, dat hun, een mensA-
waardiir bestaan Verzekert. Zij moeten
ziA het woord herinneren van. Benedictus
XV, dat de eebnotaisAe verhoudingen veel
meer moeten geregeld worden door de
naastenliefde da® door de reAtVaard-ig-
heid. Zij moeten daarom het. streven der
arbeiders naar Verbetering va|n levens
voorwaarden mfet Welwillendheid tegemoet
kemen en hun lidmaatschap eener orde
lijke vakvereonigimgj niet tegtenwerken,
maar veeleer begunstigen. "Want het stre
ven der arbeiders naar meer stoffelijke
welvaart is volstrAt niet maiterialis'tisA!.
Zoolang At streven ziA beweegt binnen
redelijke grenzen eu ondergësAikt blijft
aan de bAartigjingl der geestelijke bhla.n-
'gen, ligt het gjeheel en al binnen het be
stel der Goddelijke .Voorzienigheid. Die
den mbnsA sAiep niet alleen met een
onsterfelijke ziel, maar ook met een stof
felijk of materieel HA aam. Maar dan ligt
h'et ook in Gods bedoeling, dat beide dee
len, waarujt da mensch bestaat, op pas
sende wijze tot ontwikkeling' worden ge
bracht en op passende wijze verzorgd wor
den. Zij moeten tan slotte leeren inzien,
dat ook zij VerpliAt zijn om' zHA katho-
ilek te organiieeeren, omdat allee®' door
middel van de organisaties invloed kam
worden uitgeoefend op de riAting, waarin
de miaatsAappdj zich ontwikkelt.- En At
alles zal des te gemakkelijker gpsAieden,
naarmate wij ons meer herinneren, d,a,t de
arbeidersziel in de oogesn van. God even
groote waarde bezit als de ziiiel va® den-
'gene, die mjeer met aardsdhe goederen be
doeld is, en dat ook de arbeider door {iet
bezit derz'elfde onsterfelijke ziel evengoed
A zich omdraagt hiet beeld van God, de®
gemeenschappelijke® Vader van alle men
sehen, die daarom' alle® broeders zij®.
Mogen deze gedachten, beminde Geloo-
Geen antwoord volgde an de trouwe
oogen, die altijd zoo blij' plachten te schit
teren, zoodra ziji Louis, ontwaarde®, ble
ven gesloten.
„God, Selma, hijl is dood," fluisterde
de jong'e man, terwijl ziA een groote
ontroering van hetn meester - toaiakte.
Selma kwam op heit hooren dezer Voor
den eveneens naderbij. Zij liet haar hand
zaAtkienÖ in die va® Louis glijden, leun
de haar hoofd tegien zijh sAouder en zoo
staardA beiAn eenig» ©ogenblikken Zwij
gend de roerlooze gestalte Van An ouden
man aan, die mat ee® Verbleekte photo-
gxafie van Louis in de handen voor altijd
was ingAlapen.
Een late avondzonnestraal gleed door
het venster langs de bloeiende rozen en
verlichtte met een vrie®Alïjk tAijpsel het
stille ©nbeiwiegelijike gelaat, waarover de
dood een glimlach had verspreid, Me er in
het leven zoo zelden op rustte. Il
HJj! was ongetwijfeld kalm en zacht met
de gedachte aan Louis uit het leven ge
gaan.
Selma'k oogen vulden zich met tranen
en ten laatste sprak zi| met zaïchlfe stem
„Arme stumper."
„Niet arm meer, liefste," antwoordde
Louis, „hij; is uit zijn leed; en toA, on-
donkh zqn trteurig1 bestaan, was hijl rijker
dan menigeen, die schatte® bezit, maar toet
een hart zondier liefde enkel voor zioh
vigen, in U groeien vooral in dezen heili
gen Vastentijd, waarin wij het lijden en
den Aiod overwegen va® Onzen Lieve®
Zaligmaker, Doie uit liefde tot ons ZiA
outdaau heeft Van alles, zoodat van Hem
geeAreven staat: „Hij1 heeft ziA zelven
ontledigd" (Phiiipp, II, 7). Dat goddelijk
mlodel van liefde moet ons voorbeeld zijn.
Verder vermanen Wij U, veel te bidden
voor Onzen H. Vader den Paus en voor
Hare Majesteit onze geëerbi'edigjde Ko
ningin.
En zal dit Ons herderlijk schrijven op
Zondag Quinquagesima in alle kerken van
Ons Bisdom en in alle kapellen, waarover
een Rector is aangesteld, op de gebruike
lijke wijze worden voorgelezen.
Gegeven te Haarlem', den lsteu Fe
bruari 1929.
t J. D. J. AENGENENT,
Bisschop van Haarlem'.
Op last van Z. D. Hoogwaardigheid
J. M. V. d. TUIJN,
Secretaris.
ALLE
IBANK-
EFPECTEN -
ASSURANTIEZAKE\
VAN QME.R DE GRENZEN
De geschiedenis herhaalt zich;
Het jaar 1929 zal in du geschiedenis
steedk vermeld blijven als oen hoogst .be
langrijk jaar door de oplossing Ar, jeto-
meinsche quaeetie, ook al Zou, het .vierder
zonder eenige .gebeurtenis van behang; ver-'
loopen.
Een eeuiw gelAien ktenmerkteAA jaar
'29 zich eveneens als een merkwaardig.
V. herinnert daaraan in de „NA." A heit
is wel interessant na te gaan Wat het jaar
1829 aan de wereld bracht.
De oorlog tusschen Rugland A Tur
kic kwam tot 'een einde door een stouten
tocht van den RnssisAen generaal Die-
bitsch over d'en Balkan. Hij! verwierf ziA.
daarAor den bijnaam van BaAlkanski
en in 1878 zou Generaal Gourkb hem na
volgen. Niet lang daarna volgde de Vrediel
v'an Adriamopol, dat Aor de Russen was
ingemomen^ zOodat de weg naar Kunsten-1
tinopel vooa- hen gebaand Was.
Griekenland kreeg .door dien vwede "tob
lAige vrijheid en Rusland verwierf veel
grondgebied in den Kaukasus, na® de mxmJ
den van den Donau en aan de kusten vjan
de Zwarte Zee.
Moldavië en ook WallaAië, die tegen
woordig Rumenië vormen en Servjë, wer
den sehatpliAtigei vorstendommen, wat
toen een giroote sArAtó beteekéndie naar
de Voll-eAge vrijheid.
In Noord-Amerika werd de- democraat
Jackson tot president gekozen. Hij! is ©en
goed en krachtig president giewwst, die,
toen Zuad-Carolina Aejgde zich van de
Unie- af te scheiden, dat met kracht heleft
belet.
De Mexicanen werdien in 1829 eindelijk
geheel vfeij. "Zij1 bAaalAn bi} Tampico
ee® beslissende ©verwinning op de Span
jaarden en rijn sedert door hen miet rust
gelaten.
in Engeland! kwam in 1829 Ai emanci
patie <tet katholieken tot E|tond. Vroegere
pogingen om dei zoogenaamde Test-Act
afgeschaft te krijgen, waren' mislukt. Zelfb
de katholieke jacobus II had tevergeefs
daarnaar gestreefd. Peel en Wellington
dreven thans den maatregel door A de
eerste hervormA bovendien A politie van
Londen, dia thans e'en zekere beroemdheid
bezit. Tn Schotland weird ook de eerste
aTschaffing'gvereeniging opgericht.
zelven leeftt."
,,'fc Is of hij) gewacht heeft met sftervten,
tot 'hij' Je weergezien had1," zlei Selma
met een weemopdigien blik' op den tloode.
„Ja-, 't Bpdjlt mie; ik had hem zoo giaarne
nog een paar prettige jaren bi| ions; gjei-
gund; hoewel 't hem toA door je trouwe
zorg in An laatstea tijd aan njets heeft
ontbroken en je rijn levensavond gelukkig
hie-bt gemaakt. Ik' dank je voor alles, wat
je aan hem gedaan hebt, lieveling; .hij!
was het waard, 'de trouwe ziel."
„Och, Aar bAoeif je me niet voor te
danken, ik deed het gaarne, pmAt ik
wist dat het je wensA was en later Ban
ik werkelijk van den man gaan houden,
omdat Mji zoo aan "je gAeAt .Wah-"
Louis legde nog even lieffikooziend de
hand op hei koude vborhooffid van An
overledene, terwijl hij1 HuisterA: „Vaar
wel, Piet, rust zocht," en daarop .verlieten
bëiden het vertrek.
Louis van Rbenen zorgde voor da be
grafenis die drie dagen daarna plaats had
en bewees A laatste eer aan dien oudien
man, door hem naar hei graf te brengen.
Piet had etens in vroeger jaren gezegd,
de gedachte zoo versArikkelij]k' te vin
den, At als! hij! gestorven Was, Uiemand
met h«m mee zou gaan naar het kterkkhoif,
waarop Louis glimlachend had geant
woord: „Wat kan je At Schelen, Piet,
Aar merk ja toch niets van als je Aod
In frankrijk ontstond er in 1829 veel
.onrust door het optreden van den minister
de Polignac en in het Volgende jaar zou
het overtuigend blijken, dat die onrust
niet ongegrond was geweest. Zijn bei-
ru,elite, ordonnanoes toA, die de "grond
wet schonden, zouden aan rijp koning
de kroon ontrooven en aan hem de VrijL
heid.
'Fransche fanatici.
Terwijl in Nederland de socialisten om
reohtsche kiezers te vangen Uittenltreure
verzekeren, dat rij- niets tegen den gods
dienst hebben, tappen riji in Frankrijk,
waar rij bovenaan liggen, hit een ander
vaatje. Hoewel die wijn heel wat zuur
der is, verdient ze het oomplimtot van
helde®. Men weet dat Poincaré uit na
tionaal eigenbelang voorgesteld' heeft om
weer een paar Missie-ordten in Frankrijk'
toe te laten met 'teruggavfe via® Laar
destijds gestolen eigendommen, zoover die
nog niet v-erkwanseld rij®.
Groote woede bij! al wat rood was of er
itaar zweemde. De groote kopstukken
kwamen bij1 elkaar, zetten "de marionetten
in beweging waarAor tot nog toe, de aan-
neming^ ja zelfs de openbare behanAling
van Poinearé's voorstel belemmerd Werd.-
De jongste poging om de zaaif in de
betreffende Kamer commissie te efïenle® is
ook alweer mislukt Aor het eensgezind
verzet van de roode broeders met de loge-
satellieten.
Griep is vooral gevaarlijk
om de complicaties, die ge
makkelijk ten gevolge van
haar verzwakkende» in
vloed op het algemeene
gestel kunnen optreden.
Wacht dan ook niet langer en
neem vandaag nog de versterkende
De socialistische leider Vincent 'Auriol
stelde, onmiddellijk voor de zaak' uitvoerig
te behandelen, natuurlijk' in de hoop haar
te Aeu verwerpen, en een afwijizend ad-
vied te. Aen uitbrengen. Maar de com
missie had reeA vroeger besloten, A zagk
niet in behandeling te nemejn.
Nandei en Reynaud, van de rechtep
kamerhelft, wilden toen 'het Voorstel van
Auriol aanvaarden, dm later voor te kun
nen stelle®, den minister te hooren, wat
ook 'werd getvraaigd1 Aor den Katholiek
Joseph D-enais.
Den 18den December va® het vorig
jaar had de, commissie door staking van
stemme® over 't socialistische voorstel tot
verwerping der artikelen, de artikelen ge
handhaafd, AA even later ook door fee®
stemming van 20 tegen 20 het in behandéi-
ling nemen aifgewezen. De linksehen hoop
ten zoo den minister pp deze kwejstie
schaakmat te houden.
Do socialist Renaudel heeft ook dezen
keer weer betoogd, dat de zaak niet op
haar plaats is in het putwenp en de radi
calen wilden, At de zaak' werd neergelegd
in afzonderlijke ontwerpen, die naar andere
commissies zoude® verzonden mloeten Wor
den. Ook! 'de ripporteur Ohappedelaine
kwam zwarigheden maken en fee® poging
doen, .de zaak' op te houden.
Per slot van r-ejkemug Werd, dnAnks A
verdediging va® de 17 voorstanders, de
zaak weer afgewimpeld, daar de 20 aanwj-
bent." I -, j
„Ja, maar, dait gteetft zoo'n 1dée alsof
g'ecn mensch mn je gAoudle® heeft"
en bij de geAohte hoe wteinig .mensAen
eigenlijk' vian hem gehouden hadden, wturen
de tranen hem' in de pogen gfejkbmepi
Vol mfedelijAn over den verAten toestand
van dfen ongelukkige had' Louis toen be
loofd hem naar heit kerkhof te zullen
hreng'e®.
Louis' herinnerA riA nog zeer good,
hoe Verheugd1 Piet ziA hierover toonde,
zooAt hijl gaarne zijine belofte vtervuldie.
Aan heit familiediner de® volgende® dag
tor eere v»® Selma's1 vetrloviag gegeven,
heersAie een vroolij|kie, opgtewelrte Stem
ming, waarbij! Zelf mevrouw iReichlmlann
eeu groot deel van de stijjflhleild Verloor,
waarmee rij! Louis tf*t-®u-toe behandeld
had- 1 1
Zijl begon langzamerhand tot A ont
dekking te komen, At haar aanstaande
schoonzoon ev-enveel of misschien nog meer
kans had om opgang to makA in de we
reld dan Adolf. Alles wat naar uiterlijke®
gAnls, roem of Ar Zweemde, wae Voor
haar het toppunt via® geluk; zoo dadht rif
er in A eerste pAats aa®, hoe er ee® wled-
nigja va® de glorie des „gevierde® dich
ters" ook op haar zou afstralen. Dat Zijd
edel karakter het levensgeluk Van haar
eenig kind! zou bevorderen, wap vau min
der beteekenis.
Ons nieuw feuilleton.
Voor ons nieuw feuilleton hebben wijl
beslag .weten te leggen op den onlangs
hij het NederlandsA Boekhuis te Tilburg
versohemen nieuwen roma®
(van K. en R. Pinkerton).
Spelend in het hooge, koude Noorden,
doet dit buitengewoon boeiend verhaal ons
kennis maken met een zoo goed als onbe
kende wereld; maakt het ons vertrouwd
met dë wetten, listen cm gebruiken, wreeS
en bar als het klimaat zonder genade van
het Poolland, maar tevens zien Wij hoe
ook in de harten va® Eskimo's en pels
jagers nog wat leeft, At, tegen alles in,
den zegepraal kan versAaffe® aan waar
heid, reAt en liefde.
Wie dat feuilleton niet volgt, zal iqte
moois missen.
Red; „N.Z.C."
zige socailisten en radioalen uitsprake®
dat de' zaak in hét pntwerp niet op rijn
plaats is.
Het is duidelijk, dat, als da regeering
afzonderlijke wetsvoorstellen zal gaan
Aen, daze hetzelfde At zullen onder
gaan. Men is nu Zeer benieuiwd, wat
tegenover deze obstuctie van links Briand
zal doen, die verklaard heeft, op dit punt
voet fejj stuk te houden en yfeeds zeer ver
stoord was över de vertraging, dia dë
zaak vindt.
Aardige jongens nietwaar, die Fran
sche socialisten! Bedenk eAter, dat ze'
elders slechts in Schijn beter zijn.
^^UiTÊ^LAND
AMERIKA
De troebelen in Meric».
Wij hebben onlangs melding gemaakt
van een dyniamïetaanslag op een trerón ia
Mexico (n.l. niet Aen waarin de .presi
dent, Portee Gil, reisde mjaar een ande
ren). Thans komt weer ee®i dergelijk be-
rifeht. Dat as dus nu reeds de derde aanslag
op een tred® britmnen korten tijd. En deze
derde aanslag A zeer raak aangekomen.
Waren er de vorige malen sledhts enkela
Aoden, ditmaal komt men tot over de der
tig mtenaA-e® dite er het leven bij in-
eAo ten-
Blijkens de beriAten uit GuaAlaja^erd
dezen trein (mo. 3) opgeblazen tussAen
Los Reyes en Yurecuaro. De machinist,
de stoker en de soldate®, van het bewa-
kings-detaAelmënt, At met den tred® de
meemaakte, rijn gedood. Zoo'n gewapende
afd-eeling op een tred® telt gemeenlijk 25
1 40 'man.
Nadere beriAten maken het waarsAJjn-
lijk, dat de tredn op vijandelijk' territoir
was gebraAt door mtensAe® van hpt
spoorwegpersoneiel die siajnfenSpBude® mtet
de rebeRe®.
Voor het overige g^t het overal in
Mexicp.
Bij Magdalena in dA staat Jalisoo zijn
ih een geVeAt tussAeto' regéeHugstroe-
pen en rebellen acht soldaton en 25 op
standelingen. gesneuveld.
Bij oen kleiner treffen te Nopal vide®
twee opstandelingen-
Een ommunrA heilige Stad.
De „Messagero" meent te weten, dait
het verAag vp® IiateranA de opriAting
verbiAt van gebouwen in de bnmiddsl-
lijke nabijheid der VaticaansAe stad. Ten-
einA de veiligheid en algehieftle vrijjheid
van dit grondgebied te verzekeren, zai.
de H'. Stoei een gorAlmuur dsoen bou
wen op die grenzen va® riji® territoir, dia
geen muren bezitten.
Daar Louis zich nu niet meer bAoetfld®
in te houden en riA met Stijfheid wa
penen tegen Selma's1 bekoorlijkheden, deed
hij! zich nu veel gunstiger voor dan ia
de eerste d'agën van rijn» kennismaking
rnët dfe familie Reichmann. 2oo was bet
geen wonder, dat hijl zelfs in A oogdn
dezer wfereldsche vrouw genade vond, nu
rij in hem eigensAappen ontdekte, die den
in alle kringen rich gemakkelijk' bewegen
de® ma® kenmerkten.
Adolf, die zich bovenmate in het geluk
zijns vxiends verheugde, was de vroolijk-
ste van allen. Hij was letterlijk' uitgelaiöejn
en onuitputtelijk in allerlei grappen, aoo-
At Selma eens hlalf fluisterend tot Louis
zeide: „Wlat is die Dolf weer aan ket
doorslaan, A' geloof, dat hij! een beetje do
hoogte heeftt.'"
„Wat blief je, nichtje? Zeg je, dat ik
hoogte hA? Dat staiat je lee^ik, wamt je
weet wel, dat A nog. bijna niets gAruikt
heb. Maar om ja te toonen, At ik zeer
goed op de hoogte van alles' ben, göi
ik drinken op de gezondheid van..."
„O hé, ga je nu al 'toasten slaan, dsn
loopt het stellig nooit goed met ,je af,"
viel Selma hem plagend in de "lede.
„Houd je asjeblieft stil, je maakt tate
in de war; ik zeg, dat jk drink top A
gezondheid va® den prasöo®, dia oonol het
leven giered hedft." j
I (Hlpi.t völgf.) I