if NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND Iaab... Iel,! DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS HEN DRIKSE Co's BANK.Goes DINSDAe 19 FEBRUARI 1929 tprekken j FEUiLLETON Het Offer. Dat is GRIEP AKKER'S ABDIJSIROOP VoordeBorst Bericht. Fort-Mystery VAN HET VATICAAN COURANI o zoeten de plan- zioh. togen vorst- I, waardoor de ia- wordt verzekerd, lordt in den rqgel en vorst, of door- worden overge- nd vertrek. Doen dekking, At ver loren zijn, 'dan in |ers in de warmte bespuiten met dst fataal zijn en pn. Er dient dan gorden, dat ze zoo mogelijk' ontdooien, n we ze flink be- l:r en daarna over- |a donker, vorstvrij len zouden ons lee fden en daarom do Ier brengen. Verder te doen dan. rustig el zijn ontdooid en eer in de warmte tuin aift te dekken, ien van stro©, blad, van Bneouw, dat ateigeleiders, Welke ate uit de bedekte >r bevroren plantan s het Voor sommige eroeg uitloopen, ge- lörst haar tegen de «UfelMEI! 21 25"* J1AR9AN6 lUMMk. lit er aan m'ii jon- Pzoo wilde eien schilderij het op z n teanen". jigen, daar moet je zou je cm® moeten ik gedaan, moeder, klappen". [Dl pn hev|ig( bellen: ,Wat j? wil ik. wel, u woont top 8. is nog al mooi (van een half pur bellen hoor ik hier niet trad de sAool ban- laten keurig en stal. |len rug naar de klas ging staan piraten, voorste (bank die 'be keert ziA can en Jgendaanaars". ng om «iet-begrijpen, olopziener, „wie weet i van doodsohe htarste bank sAuA- oog: „Een opticien aal?" vroeg de kolo- een persoonlijke in- proef u dit eens," zei de vloeistof aan zijn lij, „dat is de beste fproefd heb! de korporaal, mia^r t koffie I Ije op. de hoogte v;an Tmlange ondervinding, doe je als je 'n kost- Aik zet 't weer li 't zx>, dat een klant Ibent aangesteld. IGE MOEITE., do stad en vraagt iedde gij ook inseeten- ier. or een dubbeltje, ragt hem' gedienstig, of' en flesAje of in een jeul moeite juffrouw, het hier maor diireeit enaar van o vier vol petti er, moiedier vraagt nog, wilt dps®, als u mor- badkuip slaapt)„Maar Jt vroeg op!" Iwfeiji, mijnheel'! Om zes ater in het bad te loo- een les over het men- „In alle deelen van ndt zich bloed behalve i de haren." kend): „Mijnheer, zit er ok geen bloed?" (Storm de klas). JjSCIIAP. t zit er naast ee® zeer ame een sAuohter heer. ,naen" heeft hij Weinig ct uit een kamer heit Lohengrin". vno waagt de dame een juffrouw. Ik niet. Maar iemand. NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT j Bureau* van Redactie en Administratie! Westsingel 75, GOES; Telefoon Interioeaal No. 207, voor Redactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2| Telefoon N°.474. AbonnamentsprQs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling AdvertentiBn van 1tot6 regels fQ,90, efke reget meer f 0,15 Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lage «ROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT BELI IN ALLE KRINQjl door de genaie Gods en de gunst van den Apostolischen Stoel BISSCHOP VAN HAARLEM, aan de Geestelijkheid en de Geloovigen van Ons Bisdom Zaligheid in den Heer, (Slot van den Vastenbrief. ,Want van aocdalastisAie zijde wordt het dikwijls voorgesteld, alsof de Kerk (vel het socialisme veroordeelde, maar het liberalisme in bescherming nam; en zulks wordt den arbeiders dan meestal voorge spiegeld in di|zen vorm', dat de Kerk een- Bjdig de belangen zou dienen van het kapi taal, en dat zij de .arbeiders zou traAte® te sussen met een wissel op het hierna maals. Beminde Geloovti.ge®, niet is min der waar. Zeker de K|erk heeft altijd ver dedigd en Verdedigt nog! het recht van pri vaatbezit, m'aar steeds heeft zij daarnaast geleerd, dat op de bezitters van kapitaal zeer' zware verpliAtangen rusten, dat dezen ziA namelijk louter e® alleen mogen beschouwen als rentmeesters' tegenover God, aan .Wie® zij eunimaal verantwoor ding. van 'hun bAaer zullen mötote® aiiegj- gen, en dat de gpederen dezer aarde, vol gens Gods bestel moeten dienen om aan alle menschen een. mensonwaardig bestap®' te verschaffen. Is het dan niet diepbedroe vend, dat men aan de Kerk dergelijke be- sAuldigiinge® hoort aanwrijven, terwijl zij het juist js, die altijd vpor de minderbe deelden is opgekomen? En ais het niet ten hemelschreiend, als men ziet, dat duizen den katholieke arbeiders van de Kerk vervreemden, omdat zij in den waan ge- braAt worden, dat die aa®klaAte® tegen haar juist zijn? Bern'. Geloovigen, velen uwer, zullen, ziek met mij reeds meermjalen de bange vïaag hebben gesteld: wat mag. toch do reden zijn van dit treurig1 versAijlnsel En dan ben A overtuigd, dat het antwoord moet luiden als volgt: De voornaamste raten, is, dat er onder de katholieken gevonden wor, den, die z#A niet vrij hebben weten te houden v'an de besmetting der liberale grondstellingen cp ihet glebted van het eco nomische leven, met het gevolg,, dat de met ontwikkelden A de meening worden gebracht, dat leer der Kerk is, wat eigen lijk niet anders is dan practijk vq® hen, die de leer. der Kerk niet volgen. ,W,at een ontzettende verantwoordelijkheid dr At op dezulken, die, ofsAoon tot de Kerk be- jboorende, praetisclh hare leer niet beleven die, al Verkondigden, zij niet openlijlc met de liberalet heprie, dat de zedenwet ten buiten het eeanomjisA© leven staan, toch. practisA de wetten der strikte recht vaardigheid en vooral der naastenliefde niet onderhouden' in betrekking tot hun prbciders die vergeten, dat volgens Gods beschikking het kapitaal, dat zij bejheeren, mioet dienen om ook aan hun arbeiders bestaansvoorwaarden te .bezor gen, die niet blijven beneden het peil der mienschelijke waardigheid en dio er voornamelijk op bedaAt zijn om ziA zei- ven r.ijkdom' te verzekeren. Dezulken, ver geten het woord van de H. SArift, waarin gevraagd wordt, dat GA ons niet mogfe geven armoede, maar ook niet rijkdom: „Armoede en rijkdommen geef ze mij niet." (Spreuken 30, .8). Nee®, ons streven naar aardsAie goederen is alleen, dan rede lijk, als wïj trachten te verkrijgen wat pas send is om' te leven ini den, stand, waarin God ons plaatste, terwijl wij ons daarbij An nog ernstig hebben af te vragen, of de edsAen, die men tegenwoordig aan zijn stand stelt, niet opgevoerd worden tot een peil, dat boven het redelijke uitgaat, ten koste vin de bestaansvoorwaarden van hen, die in onzte® dienst arbeiden. i 'Ben goede mjaatsAappelijke orde is ,al- —53 Nadat zij. evenals alle jong-verloof den geruimen tijd in de hoogere sferen hunner poëtische liefde vertoefd en illusies voor de toAomst gemaakt hadden, sprak' Louis den wenseh uit, dat Selma 's .avonds met hem een bezoek bij. Piet zou; brengen. „Ik hoop niet, dat je het vervelend zult vinden, liefste," zei hijl, „maar je ,zoudt hem er zoo gelukkig mee maken." „En als men zelf gelukkig is, wil men ook gaarne ieita aan anderen er vhn mee deden, met waar? Zeker wil ik met je meegaan; ik zal een rijtuig bestellen, dan kunnen we wat versnaperingen voor hem meenemen." Toen Selma en Louis des avtomfe het beloofde bezoek brachten en het vertrA van den ouden Piet binnen traden, riep Louis hem bij' de deur reeds toe: _,,Zie zoo, .Piet, daar zijn we nu." Het verwonderde 'hem, geen beweging .te ontdekken in d|e kleine gestalte, die met het hoofd aAiter- over in 'n stoel geleund schoen te slapen. Hi) zette de wijnilesoh op tafel, trad naderbij en zijn hand op Pint's Ahouder leggend, boog hij zich tot heim en zeidn: „Piet,, slaap je? Hier ben ik met juffrouw Beiohmann." leen dan denkbaar, als de liefde hare Vleugelen over allen uitslaat. En daaraan ontbreekt nog Veel te veel te® gevolge van het doorwerken der liWale beginselen in de eróm.lmli'scihe vterhoudinge®. Dat libera lisme is de sAuld Van toestaactee', die werkelijk olmi verbetering roepen. En wij 'mogen An ook geenszins zeggen, At het socialisme in alles' ongelijk heeft. Zoo 'heeft het geen ongelijk wanneer het zogb> dat een betere maatschappelijke orde ge- wensAt is. Maar het vergeet, dat ook de leer der katholieke Kerk denzelfden eisch kat hooren. En het is zoo w<w, maar tevens zoo beschamend voor ons, het woord, dat door een der voormannen van onze NederlaadsAe socialiste® oene ge- iArevien is, n.l. dat, wanneer de katho lieken mieer leefde® naar de leer hunner kerk, vbor het SocialismJe veel minder pkats ztou zijn. In de veroordeeling van 't liberalismle hebben de socialisten dus geen ongelijk. Maar wel hebben zij ongelijk en dwalen zij jammerlijk in het aangeven «Mn den weg en van de middelen, waar- Aor de verbetering moet komen. Ofschoon zij de bedoeling hebben om de maatschap pij te vterbeteren, moet ihet resultaat van hun pogingen' uitloopen op een versleAte- ring, waarAor de maatsAappelijke orde nog1 veel dieper zou geschokt worden. En daarom' betreur ik het zoo zeer, dat zij, onder wie er toA velen zijn, dite door nobele mbtievBn worden gedreven, hun «rheid stellen in dienst van een zaak, As niet anders dan dfcp ongeluk over de moJttsAappij 'brengen kan. Neen, niet het egpiismë van het libera- uie, en ook niet het "groepsegoïsme Vani het soeialismie, hetwelk A wezen er piet van verschilt, maar alleen de naastenliefde van hét Christendom An de geschokte maat schappij redden. En het is de piiAt der katholieken daar A Voor te gaan en daar van aan ainderen het voorbeeld te geven. De katholieke kapitaalbezitters m'oeten be zield zijn met da streving om ook aan degenen, die. iini hun dienst zijn, een in- kolmlen te vbrsAaffen, dat hun, een mensA- waardiir bestaan Verzekert. Zij moeten ziA het woord herinneren van. Benedictus XV, dat de eebnotaisAe verhoudingen veel meer moeten geregeld worden door de naastenliefde da® door de reAtVaard-ig- heid. Zij moeten daarom het. streven der arbeiders naar Verbetering va|n levens voorwaarden mfet Welwillendheid tegemoet kemen en hun lidmaatschap eener orde lijke vakvereonigimgj niet tegtenwerken, maar veeleer begunstigen. "Want het stre ven der arbeiders naar meer stoffelijke welvaart is volstrAt niet maiterialis'tisA!. Zoolang At streven ziA beweegt binnen redelijke grenzen eu ondergësAikt blijft aan de bAartigjingl der geestelijke bhla.n- 'gen, ligt het gjeheel en al binnen het be stel der Goddelijke .Voorzienigheid. Die den mbnsA sAiep niet alleen met een onsterfelijke ziel, maar ook met een stof felijk of materieel HA aam. Maar dan ligt h'et ook in Gods bedoeling, dat beide dee len, waarujt da mensch bestaat, op pas sende wijze tot ontwikkeling' worden ge bracht en op passende wijze verzorgd wor den. Zij moeten tan slotte leeren inzien, dat ook zij VerpliAt zijn om' zHA katho- ilek te organiieeeren, omdat allee®' door middel van de organisaties invloed kam worden uitgeoefend op de riAting, waarin de miaatsAappdj zich ontwikkelt.- En At alles zal des te gemakkelijker gpsAieden, naarmate wij ons meer herinneren, d,a,t de arbeidersziel in de oogesn van. God even groote waarde bezit als de ziiiel va® den- 'gene, die mjeer met aardsdhe goederen be doeld is, en dat ook de arbeider door {iet bezit derz'elfde onsterfelijke ziel evengoed A zich omdraagt hiet beeld van God, de® gemeenschappelijke® Vader van alle men sehen, die daarom' alle® broeders zij®. Mogen deze gedachten, beminde Geloo- Geen antwoord volgde an de trouwe oogen, die altijd zoo blij' plachten te schit teren, zoodra ziji Louis, ontwaarde®, ble ven gesloten. „God, Selma, hijl is dood," fluisterde de jong'e man, terwijl ziA een groote ontroering van hetn meester - toaiakte. Selma kwam op heit hooren dezer Voor den eveneens naderbij. Zij liet haar hand zaAtkienÖ in die va® Louis glijden, leun de haar hoofd tegien zijh sAouder en zoo staardA beiAn eenig» ©ogenblikken Zwij gend de roerlooze gestalte Van An ouden man aan, die mat ee® Verbleekte photo- gxafie van Louis in de handen voor altijd was ingAlapen. Een late avondzonnestraal gleed door het venster langs de bloeiende rozen en verlichtte met een vrie®Alïjk tAijpsel het stille ©nbeiwiegelijike gelaat, waarover de dood een glimlach had verspreid, Me er in het leven zoo zelden op rustte. Il HJj! was ongetwijfeld kalm en zacht met de gedachte aan Louis uit het leven ge gaan. Selma'k oogen vulden zich met tranen en ten laatste sprak zi| met zaïchlfe stem „Arme stumper." „Niet arm meer, liefste," antwoordde Louis, „hij; is uit zijn leed; en toA, on- donkh zqn trteurig1 bestaan, was hijl rijker dan menigeen, die schatte® bezit, maar toet een hart zondier liefde enkel voor zioh vigen, in U groeien vooral in dezen heili gen Vastentijd, waarin wij het lijden en den Aiod overwegen va® Onzen Lieve® Zaligmaker, Doie uit liefde tot ons ZiA outdaau heeft Van alles, zoodat van Hem geeAreven staat: „Hij1 heeft ziA zelven ontledigd" (Phiiipp, II, 7). Dat goddelijk mlodel van liefde moet ons voorbeeld zijn. Verder vermanen Wij U, veel te bidden voor Onzen H. Vader den Paus en voor Hare Majesteit onze geëerbi'edigjde Ko ningin. En zal dit Ons herderlijk schrijven op Zondag Quinquagesima in alle kerken van Ons Bisdom en in alle kapellen, waarover een Rector is aangesteld, op de gebruike lijke wijze worden voorgelezen. Gegeven te Haarlem', den lsteu Fe bruari 1929. t J. D. J. AENGENENT, Bisschop van Haarlem'. Op last van Z. D. Hoogwaardigheid J. M. V. d. TUIJN, Secretaris. ALLE IBANK- EFPECTEN - ASSURANTIEZAKE\ VAN QME.R DE GRENZEN De geschiedenis herhaalt zich; Het jaar 1929 zal in du geschiedenis steedk vermeld blijven als oen hoogst .be langrijk jaar door de oplossing Ar, jeto- meinsche quaeetie, ook al Zou, het .vierder zonder eenige .gebeurtenis van behang; ver-' loopen. Een eeuiw gelAien ktenmerkteAA jaar '29 zich eveneens als een merkwaardig. V. herinnert daaraan in de „NA." A heit is wel interessant na te gaan Wat het jaar 1829 aan de wereld bracht. De oorlog tusschen Rugland A Tur kic kwam tot 'een einde door een stouten tocht van den RnssisAen generaal Die- bitsch over d'en Balkan. Hij! verwierf ziA. daarAor den bijnaam van BaAlkanski en in 1878 zou Generaal Gourkb hem na volgen. Niet lang daarna volgde de Vrediel v'an Adriamopol, dat Aor de Russen was ingemomen^ zOodat de weg naar Kunsten-1 tinopel vooa- hen gebaand Was. Griekenland kreeg .door dien vwede "tob lAige vrijheid en Rusland verwierf veel grondgebied in den Kaukasus, na® de mxmJ den van den Donau en aan de kusten vjan de Zwarte Zee. Moldavië en ook WallaAië, die tegen woordig Rumenië vormen en Servjë, wer den sehatpliAtigei vorstendommen, wat toen een giroote sArAtó beteekéndie naar de Voll-eAge vrijheid. In Noord-Amerika werd de- democraat Jackson tot president gekozen. Hij! is ©en goed en krachtig president giewwst, die, toen Zuad-Carolina Aejgde zich van de Unie- af te scheiden, dat met kracht heleft belet. De Mexicanen werdien in 1829 eindelijk geheel vfeij. "Zij1 bAaalAn bi} Tampico ee® beslissende ©verwinning op de Span jaarden en rijn sedert door hen miet rust gelaten. in Engeland! kwam in 1829 Ai emanci patie <tet katholieken tot E|tond. Vroegere pogingen om dei zoogenaamde Test-Act afgeschaft te krijgen, waren' mislukt. Zelfb de katholieke jacobus II had tevergeefs daarnaar gestreefd. Peel en Wellington dreven thans den maatregel door A de eerste hervormA bovendien A politie van Londen, dia thans e'en zekere beroemdheid bezit. Tn Schotland weird ook de eerste aTschaffing'gvereeniging opgericht. zelven leeftt." ,,'fc Is of hij) gewacht heeft met sftervten, tot 'hij' Je weergezien had1," zlei Selma met een weemopdigien blik' op den tloode. „Ja-, 't Bpdjlt mie; ik had hem zoo giaarne nog een paar prettige jaren bi| ions; gjei- gund; hoewel 't hem toA door je trouwe zorg in An laatstea tijd aan njets heeft ontbroken en je rijn levensavond gelukkig hie-bt gemaakt. Ik' dank je voor alles, wat je aan hem gedaan hebt, lieveling; .hij! was het waard, 'de trouwe ziel." „Och, Aar bAoeif je me niet voor te danken, ik deed het gaarne, pmAt ik wist dat het je wensA was en later Ban ik werkelijk van den man gaan houden, omdat Mji zoo aan "je gAeAt .Wah-" Louis legde nog even lieffikooziend de hand op hei koude vborhooffid van An overledene, terwijl hij1 HuisterA: „Vaar wel, Piet, rust zocht," en daarop .verlieten bëiden het vertrek. Louis van Rbenen zorgde voor da be grafenis die drie dagen daarna plaats had en bewees A laatste eer aan dien oudien man, door hem naar hei graf te brengen. Piet had etens in vroeger jaren gezegd, de gedachte zoo versArikkelij]k' te vin den, At als! hij! gestorven Was, Uiemand met h«m mee zou gaan naar het kterkkhoif, waarop Louis glimlachend had geant woord: „Wat kan je At Schelen, Piet, Aar merk ja toch niets van als je Aod In frankrijk ontstond er in 1829 veel .onrust door het optreden van den minister de Polignac en in het Volgende jaar zou het overtuigend blijken, dat die onrust niet ongegrond was geweest. Zijn bei- ru,elite, ordonnanoes toA, die de "grond wet schonden, zouden aan rijp koning de kroon ontrooven en aan hem de VrijL heid. 'Fransche fanatici. Terwijl in Nederland de socialisten om reohtsche kiezers te vangen Uittenltreure verzekeren, dat rij- niets tegen den gods dienst hebben, tappen riji in Frankrijk, waar rij bovenaan liggen, hit een ander vaatje. Hoewel die wijn heel wat zuur der is, verdient ze het oomplimtot van helde®. Men weet dat Poincaré uit na tionaal eigenbelang voorgesteld' heeft om weer een paar Missie-ordten in Frankrijk' toe te laten met 'teruggavfe via® Laar destijds gestolen eigendommen, zoover die nog niet v-erkwanseld rij®. Groote woede bij! al wat rood was of er itaar zweemde. De groote kopstukken kwamen bij1 elkaar, zetten "de marionetten in beweging waarAor tot nog toe, de aan- neming^ ja zelfs de openbare behanAling van Poinearé's voorstel belemmerd Werd.- De jongste poging om de zaaif in de betreffende Kamer commissie te efïenle® is ook alweer mislukt Aor het eensgezind verzet van de roode broeders met de loge- satellieten. Griep is vooral gevaarlijk om de complicaties, die ge makkelijk ten gevolge van haar verzwakkende» in vloed op het algemeene gestel kunnen optreden. Wacht dan ook niet langer en neem vandaag nog de versterkende De socialistische leider Vincent 'Auriol stelde, onmiddellijk voor de zaak' uitvoerig te behandelen, natuurlijk' in de hoop haar te Aeu verwerpen, en een afwijizend ad- vied te. Aen uitbrengen. Maar de com missie had reeA vroeger besloten, A zagk niet in behandeling te nemejn. Nandei en Reynaud, van de rechtep kamerhelft, wilden toen 'het Voorstel van Auriol aanvaarden, dm later voor te kun nen stelle®, den minister te hooren, wat ook 'werd getvraaigd1 Aor den Katholiek Joseph D-enais. Den 18den December va® het vorig jaar had de, commissie door staking van stemme® over 't socialistische voorstel tot verwerping der artikelen, de artikelen ge handhaafd, AA even later ook door fee® stemming van 20 tegen 20 het in behandéi- ling nemen aifgewezen. De linksehen hoop ten zoo den minister pp deze kwejstie schaakmat te houden. Do socialist Renaudel heeft ook dezen keer weer betoogd, dat de zaak niet op haar plaats is in het putwenp en de radi calen wilden, At de zaak' werd neergelegd in afzonderlijke ontwerpen, die naar andere commissies zoude® verzonden mloeten Wor den. Ook! 'de ripporteur Ohappedelaine kwam zwarigheden maken en fee® poging doen, .de zaak' op te houden. Per slot van r-ejkemug Werd, dnAnks A verdediging va® de 17 voorstanders, de zaak weer afgewimpeld, daar de 20 aanwj- bent." I -, j „Ja, maar, dait gteetft zoo'n 1dée alsof g'ecn mensch mn je gAoudle® heeft" en bij de geAohte hoe wteinig .mensAen eigenlijk' vian hem gehouden hadden, wturen de tranen hem' in de pogen gfejkbmepi Vol mfedelijAn over den verAten toestand van dfen ongelukkige had' Louis toen be loofd hem naar heit kerkhof te zullen hreng'e®. Louis' herinnerA riA nog zeer good, hoe Verheugd1 Piet ziA hierover toonde, zooAt hijl gaarne zijine belofte vtervuldie. Aan heit familiediner de® volgende® dag tor eere v»® Selma's1 vetrloviag gegeven, heersAie een vroolij|kie, opgtewelrte Stem ming, waarbij! Zelf mevrouw iReichlmlann eeu groot deel van de stijjflhleild Verloor, waarmee rij! Louis tf*t-®u-toe behandeld had- 1 1 Zijl begon langzamerhand tot A ont dekking te komen, At haar aanstaande schoonzoon ev-enveel of misschien nog meer kans had om opgang to makA in de we reld dan Adolf. Alles wat naar uiterlijke® gAnls, roem of Ar Zweemde, wae Voor haar het toppunt via® geluk; zoo dadht rif er in A eerste pAats aa®, hoe er ee® wled- nigja va® de glorie des „gevierde® dich ters" ook op haar zou afstralen. Dat Zijd edel karakter het levensgeluk Van haar eenig kind! zou bevorderen, wap vau min der beteekenis. Ons nieuw feuilleton. Voor ons nieuw feuilleton hebben wijl beslag .weten te leggen op den onlangs hij het NederlandsA Boekhuis te Tilburg versohemen nieuwen roma® (van K. en R. Pinkerton). Spelend in het hooge, koude Noorden, doet dit buitengewoon boeiend verhaal ons kennis maken met een zoo goed als onbe kende wereld; maakt het ons vertrouwd met dë wetten, listen cm gebruiken, wreeS en bar als het klimaat zonder genade van het Poolland, maar tevens zien Wij hoe ook in de harten va® Eskimo's en pels jagers nog wat leeft, At, tegen alles in, den zegepraal kan versAaffe® aan waar heid, reAt en liefde. Wie dat feuilleton niet volgt, zal iqte moois missen. Red; „N.Z.C." zige socailisten en radioalen uitsprake® dat de' zaak in hét pntwerp niet op rijn plaats is. Het is duidelijk, dat, als da regeering afzonderlijke wetsvoorstellen zal gaan Aen, daze hetzelfde At zullen onder gaan. Men is nu Zeer benieuiwd, wat tegenover deze obstuctie van links Briand zal doen, die verklaard heeft, op dit punt voet fejj stuk te houden en yfeeds zeer ver stoord was över de vertraging, dia dë zaak vindt. Aardige jongens nietwaar, die Fran sche socialisten! Bedenk eAter, dat ze' elders slechts in Schijn beter zijn. ^^UiTÊ^LAND AMERIKA De troebelen in Meric». Wij hebben onlangs melding gemaakt van een dyniamïetaanslag op een trerón ia Mexico (n.l. niet Aen waarin de .presi dent, Portee Gil, reisde mjaar een ande ren). Thans komt weer ee®i dergelijk be- rifeht. Dat as dus nu reeds de derde aanslag op een tred® britmnen korten tijd. En deze derde aanslag A zeer raak aangekomen. Waren er de vorige malen sledhts enkela Aoden, ditmaal komt men tot over de der tig mtenaA-e® dite er het leven bij in- eAo ten- Blijkens de beriAten uit GuaAlaja^erd dezen trein (mo. 3) opgeblazen tussAen Los Reyes en Yurecuaro. De machinist, de stoker en de soldate®, van het bewa- kings-detaAelmënt, At met den tred® de meemaakte, rijn gedood. Zoo'n gewapende afd-eeling op een tred® telt gemeenlijk 25 1 40 'man. Nadere beriAten maken het waarsAJjn- lijk, dat de tredn op vijandelijk' territoir was gebraAt door mtensAe® van hpt spoorwegpersoneiel die siajnfenSpBude® mtet de rebeRe®. Voor het overige g^t het overal in Mexicp. Bij Magdalena in dA staat Jalisoo zijn ih een geVeAt tussAeto' regéeHugstroe- pen en rebellen acht soldaton en 25 op standelingen. gesneuveld. Bij oen kleiner treffen te Nopal vide® twee opstandelingen- Een ommunrA heilige Stad. De „Messagero" meent te weten, dait het verAag vp® IiateranA de opriAting verbiAt van gebouwen in de bnmiddsl- lijke nabijheid der VaticaansAe stad. Ten- einA de veiligheid en algehieftle vrijjheid van dit grondgebied te verzekeren, zai. de H'. Stoei een gorAlmuur dsoen bou wen op die grenzen va® riji® territoir, dia geen muren bezitten. Daar Louis zich nu niet meer bAoetfld® in te houden en riA met Stijfheid wa penen tegen Selma's1 bekoorlijkheden, deed hij! zich nu veel gunstiger voor dan ia de eerste d'agën van rijn» kennismaking rnët dfe familie Reichmann. 2oo was bet geen wonder, dat hijl zelfs in A oogdn dezer wfereldsche vrouw genade vond, nu rij in hem eigensAappen ontdekte, die den in alle kringen rich gemakkelijk' bewegen de® ma® kenmerkten. Adolf, die zich bovenmate in het geluk zijns vxiends verheugde, was de vroolijk- ste van allen. Hij was letterlijk' uitgelaiöejn en onuitputtelijk in allerlei grappen, aoo- At Selma eens hlalf fluisterend tot Louis zeide: „Wlat is die Dolf weer aan ket doorslaan, A' geloof, dat hij! een beetje do hoogte heeftt.'" „Wat blief je, nichtje? Zeg je, dat ik hoogte hA? Dat staiat je lee^ik, wamt je weet wel, dat A nog. bijna niets gAruikt heb. Maar om ja te toonen, At ik zeer goed op de hoogte van alles' ben, göi ik drinken op de gezondheid van..." „O hé, ga je nu al 'toasten slaan, dsn loopt het stellig nooit goed met ,je af," viel Selma hem plagend in de "lede. „Houd je asjeblieft stil, je maakt tate in de war; ik zeg, dat jk drink top A gezondheid va® den prasöo®, dia oonol het leven giered hedft." j I (Hlpi.t völgf.) I

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1929 | | pagina 1