t
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
HENDRIKSE&Co's BAHK.Goes
Het Offer.
BELGISCH GELD
FEUiLLETON"
BUITENLAND
Wrijf Uw
pijnlijke spieren
BINNENLAND
RUMMER 12
D1NS0AB 29 JANUARI 1929
25m J4AR8AHG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux »an Redactie en Administratie i Westsingel 75, GOES:
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
I Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2) Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
AdvertentiSn van 1 tot 6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
•ROUTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZEN
IN ALLE KRINGEN
V Twee Jubilea.
De «erste mjaand van het nieuwe jaar
beeTt al aanstonds twee belangrijke ju
bilea ia ons nationaal bedrijfsleven ge
bracht de herdenking van het vij!£-en-
zeventig-jarig bestaan van het machtige
Wilton-bedrijf te Botterdam, en van. het
•vijlftigjarig bestaan van onze grootste ko
loniale ondernemingde Handelsvereni
ging „Amsterdam".
.Wilton is een echt Bamilie-bedrijf' geble
ven, en db geschiedenis van het ontstaan,
de opkomst en de ontwikkeling van) dit
bedt'ijfi is de geschiedenis van den. stich
ter, Bartel Wilton, en van diens soon,
Bartel Wilton heeft slechts d;e lagere
school kunnen bezoekenop zijn dertiende
jaar ging hij zijn amibacht bij een smids
baas leeren, en als bij 's' morgens con vijif
,uur te werk kwam, stuurde de smids-
vrouw hem! eerst met haar stoof naar de
water- en vuurvrouw' om! „een cent sa
men". Teneinde zijn, verlangen naar een
teekendloos te bevredigen, ging de jonge
Bart bosjes kachelhout maken en uit den
verkoop daarvan schafte hij zich z'n 1ste
teekenkoker aan. Later ging hij naar En
geland oni zichl verder in het smidsvak
to bekwamten; hij! zag voor een smederij
•eon knecht aam het tobben om1 een plaat
•te strekken; fluks trok hij zijn jas uit
en had in vijf minuten de plaat vlak. Hij
Word meteen in dienst genomjen wat
hoog noodig; was, want zijn „bedrijfs
kapitaal" w'as tot enkele pennies inge
teerd'!
Toen Bartel te Botterdam! terugkwam)
begon hij' in 1£54 een huis- en sdbeeps1-
«n-ederij. Geleidelijk werd heb bedrijfje
grooter; zijn leider wist mee te gjaan mOt
de veranderingen in den scheepsbouw ge
bracht door den overgang van zeil- tot
stoomvaart. Van d-e groote voltooiing) van
zijn levenswerk heeft Bartel Wilton niet
veel meer mogen zien; hij overleed ia
1398, toen hij zeventig jaar o>iS was
geworden.
De geschiedenis van het machtige Wil-
ton-bedrijv' leert ons, hoeveel taaie vol
harding en stoere werkkracht noodig zijn
om! een onderneming te doen -slagjen. Onze
tijd beseft niet altijd in vo-ldoende mate
de beteekenis van den particulieren onder
nemer; welnu, een jubileum! als dit her
innert er weer eens aan, dat de onderK
nemer van aanleg möet zijn een stoer»
persoonlijkheid, gevormd in de harde leer
school van het leven, ea beschikkende)
over leiders-eigenschappen en organisatie
talent.
Van geheel anderen aard is geweest de
stichting van de Handelsvereeniging' „Am
sterdam", kortweg H.V A. genoemd. Dn
vennootschap werd gesticht in 1878, toen
de op 'Java heerschendo handelscrisis de
vraag deed rijken of de wijze, waarop de
Oost-Indische handel werd gedreven, niet
dikwerf op onvoldoenden grondslag rustte.
De werkzaamheden bepaalden zich in de
•eerste jaren v.n 1. tot importzakengun
stige jaren werden afgewisseld door tijden
diat in het geheel geen dividend kon wor
den uitgekeerd. Spoedig echter werden
ook oonsignatie-comtraefen met .suikerfa
brieken aangegaan, en in 1896 had' de
vennootschap zelf vier suikerondernemin
gen in eigemdomi. In het bogin ging het
met de eigen exploitatie nog| allesbehalve
gemakkelijk en voorspoedig, maar het ver
trouwen van de bestuurders in de toe
komst werd niet beschaamd en in 1904
durfden zij het aan om) 9000 bouws grond
aan te koopen, een dhaos van rimboe en
moeras, waaruit later zou voortkomen da
grootste Indische suikeronderneming:
„Djatiroto", wel eens genoemd „een mo
nument van ondernemingszin, energje en
doorzettingsvermogen". i" i (ZF?)
Het resultaat van de vijftigjarige werk
zaatoheid der H.V A. is, dat zij op: Java 21
en o-p Sumatra 15 ondernemingen bazit.
Op deze 36 ondernemingen zijn werkzaam
1050 mten Europeesdh. en meer dan
_„44_
„Eigenlijk past zij: beter bij! Adolf,",
peinsde hij verder, „en Selma, had gelijk',
toen zij zaide dat «en huwelijk tussohen
hem en haar missehien niet tot beiden ge
luk zou geleid hebben; Adolf is ondanks
zijne goede eigenschappen toch niet in
staat een vrouw als, Selma op den duur
te voldoen, maar vroeg hij zioh zeiven
af zou ik haar wel gelukkig kunnen
maken, ben ik haar waard?"
Hij was langzamerhand stil en afiger
trokken geworden en mengde zich slechts
nu en dan, wanneer men het woord tot
hem richtte, in het giesprek.
„Hoé is 't amice?" zei Adolf, dia dit
opmerkte, „wat ben je afgetrokken; ik
wed dat je er over zit te denken of je
je niet eens door Selma zult laten waar
zeggen, als ze toch zoo knap in dat soort
van dingen is."
„Och kom, wat een gekheid met je gé-
waarzeg," riep Selma uit en ©er Louis
kon antwoorden, stond zij haastig op en
voegde er bij: „Ik moet naar huid, 't is al
laat; papa zal niet wetep, waar ik zoo
IM0 blijl." v i
150.000 niet-Europeesche werkkrachten;
de totale jaarlijksdhe exploitatie-uitgaven
bedragen ruim 35 millioen gulden'.
De H.V A. beeft z'icfh! gedurende haar
vijftigjarig bestaan ontwikkeld tot een
lichaam, dat een belangrijke factor vormt
voor het economisch, welzijn vani Indïë en
Nederland beiden. Een onderneming als
deze, welke aan eenig© honderdduizenden
direct en indirect een levensbestaan ver
schaft, heeft een grpote soéiale beteekenis!.
En al mOge de stichting van deze onder
neming van anderen aard zijn geweest dan
die van bet Wilton-bedrijf, haar ontwik
keling tot wereldbedrijï heeft ook zij te
danken aan het inzicht, de energie en 'de
volharding van haar leiders individueel!
tegen
VOOR0EELIGE KOERDEN
bij
V* Jantje van Leiden.
Van onze gedocumenteerde bestrijding
der zeer onhistorische beschouwingen van
de „Midd. Crt." over de Unie van Utrecht,
beeft genoemd blad notitie genomen en
maakt er gewag van, maar zonder één
woord er uit over te namen.
Do redactie ste-lt het voor of de ge
schiedkundige waarheden welke wij opsom
den niets meer waren dan persoonlijks
opvattingen.
Na de ernstige Unie van Utrecht dus
het kinderachtige Jantje van Leiden!
Wij vinden dit jammer!
Er wordt veel gesproken over natio
nale saamhoorigheid, maar hoe moet die
saamhoorigheid ooit ontstaan, indien men
steeds voortgaat met he|t aankweeken van
misverstand, door verkeerde voorlichting
en tegelijkertijd de waarheid verhindert
door te breken?
VAN OVER DE GRENZEN
Buslandi ©n Mexico.
De jongste gebeurtenissen in Afghani
stan hebben geleerd' hoe intensief Azië
door de Sovjets bewerkt, wordt. Van jBu-
ropa en Australië weten we dit reeds lang
en het wordt hpe langer hoe duidelijker
dat achter de tragedie in Mexico eveneens
het bolsjewisme steekt.
Dezer dagen lekte uit dat Calles dies-
tijds tot president gekozen is, dank' zij
den gewapenden steun van. da machtige
„Crom" (Communistisch© arbeiders-organi
satie in Mexico).
Om dien steun te krijgen had hij eerst
cpu contract moeten teekenen waarvan
de voornaamste bepalingen als volgt lui
den:
,.a. Galles verplicht zich alle maatrer
gelen der C.B.O.M., voor zoover niet 'in
strijd met het wettig gezag;, te respecteer-
ren J haar noodzakelijke uitgaven van
staatswege te dekken; het Leger te ont
binden en dit te vervangen door de batal
jons der socialsitische syndicatenden staf
van het leger door "de Q.B.O.M. te laten
aanwijzenden voorzitter der1 CE.O.M.(
Morones, tot Minister van Arbeid, Handel
en Nijverheid te benoeman.
b. De Jp.B.O.M. verbindt zioh o. a.do
regeering in kennis te stellen van haar
actie tegen de kapitalisten; de arbeiders
militair te Organiseer,ende regeeringl in
alles te stenen."
Calles heeft, ge-zien de gebeurtenissen,
zijn best gedaan, dit contract trouw uit te
voeren.
Evenals in Busload, wordt getracht el-
ken godsdienst uit te roeien, op d-e moest
schandelijke wijze, (Do Bussische glezant,
„Wat is dat nu opeens voor een belache
lijke haast? Ik' dacht dat je bij ons- bleëft
vandaag'," zei Adolf.
„Neen, daar heb ik thuis, niets van
gezegd, op een anderen keer heiel graag.
Adieu."
„Ik zal je wel naar de tram brengen,"
.zei Adolf, zijn hoed zoekend. „Als je
ten minste een oogenblik geduld h-ebt;
je lijkt wel een mensch, die last van beren
heeft en in de v-erte een schuldeischefr. ziet
aankomen."
„Doe geen moeite, ik zal mijn weg wel
vinden en je zult met je vriend nog heel
wat te bepraten hebben, denkj ik."
Nadat Selma van allen afscheid geno
men had- en op het punt was te ver
trekken, keerde zij zich nog even om' en
vroeg Louis„Zien we u eens, spoedig bij
ons? Papa zal zeer Hij zijn u weer te
zien."
„Is ,uw papa van avond thuis-? Ik ver
lang er ook naar hem te begroeten."
„Ja, wilt u dan komen theedrinken?
Mama is uit van ayond- en we zijn maar
met ons beidjes.."
„Beel graag," antwoordde Louis, en
een glans v an geluk gleed over zijn schoon
gelaat. i
Toen zij daarop het vertrek! verliet, zag
hij haar na met een Mik, waarin a'l da
Petskomsky. moest dan oak in Augustus
1926 erkennen:- „D-e anti-kerkelijk® wet
ten in Busland, zijn bijna dezelfde als, die
in Mexico.") Officieel wordt dit in bedde
landen ontkend. In Busland b.v. door
Litwinoff, die In 1923 verklaarde, dat
„er geen godsdienst-vervolging is in Bus
land" en in Mexico door Oalles, die zegt:
„ln Méjico no nay persecución religiosa",
zoo ook de Mexicaanse/hei gezant bij het
Quirinaal. Dat de methoden in beide lan
den dezelfde zijn, n.l. bahalVe vervolging,
ook bespotting van den godsdienst, blijkt
uit het volgende:
In 1926 werd door do Mexioaansch©
staatsdrukkerij uitgegeven de „Catecismo
de las Doctrinas Socialists^". Dit docu
ment is zoo-als d-e titelpagina ons verze
kert, „opgesteld in overeenstemming met
de „Cateohismusi der Christelijke Leer",
evenals met bet Jezuïeten-ritueel dter
E.-.K. Kerk, welke opstelling noodig ia in
betrekking tot het fanatisme van de hui
dige generatie." Dit wil zeggen, dat biet
boek een parodie is op da Christelijk® cate
chismus. Zoo b.V. luidt het „Ave Maria"
in dton socialistischen catechismus
„fi eil het socialisme, Gij vol van gena
de broederschap ia met U, gij zijt machtig
te midden der verdrukten en groot zal zijn
de vrucht Uws leerstelligen lichaams."
„Heil, bevrijdend© oorzaak, Moeder der
M.ensehheid', verlaat ons niet nu, noch in
het uur onzer sociale .emancipatie."
Voor .een katholiek, d.w.Z. voor 93
der Mexicanen, is dit afschuwelijke; b-las-
phemie.
Tot de gedelegeerden van een Am|eri-
kaansche arbeidersdelegatie sprak Calles:
„Wij zijn do mannen, die alle traditie in
Mexico zullen uitrpedëu."
En in een rede op 5 Juli 1926:
„Wij moeten heden een vreeselijkjeln
strijd voeren tegen het verleden; ©en strijd
tegen dingen (godsdienst), die nu, naar wij
hopen, voor altijd van da aarde. zullen
verdwijnenHet is ongelooflijk, dat er
in dit land nog- reactionnajiren zijn, die
het voor mogelijk houden, inonzem tijd Van
groote sociale omwentelingen #og de vanen
van den godsdienst te ontplooien. Da fer
geering is echter vast besloten, haar pro
gram volledig door te voeren, ondanks alle
grimassen van saeristi sh eer en en bet ge
babbel van luie monniken."
Gelijksoortige uitlatingen hebben vre
steed® en bij iedere gelegenheid gehoord
van de bolsjevisten, die: eiken band met
het verleden willen breken.
Ev enals de bolsjeviki hebben de Mexioa-
nen de gewijde namen va® honderden Ste
den en duizenden straten veranderd, als
bewijs, dat met het verloden ia gebroken.
De C.B.O.M. stelde voorts in alle druk
kerijen drie censoren aam, die allo publi
caties- controleerden. In 1926 mocht goea
katholiek blad meer bestaan.
Tenslotte is er nog iets van onmiddellijk
Bussische afkomst:
In de onderaardsche kelders van de ge
heime Mexicaansché staatspolitie spelen
zich tooneelen al!, cue niet onderdoen Voor
die in Loebjanka. De leider Bpberto Grua
wordt trok door den bekenden journalist
Maci Cmllagh, de Dzerdjinsky (de vroegere
wreede en bloeddorstige leader der Bus-
siseh© Tsjeka) van Mexico genoemd.
D U1TSCH LAN D
Minister Severing over Wilhelm1
Severing, die rijksminister van binnen-
landsdhe zaken, heeft d© Hamburg bij
«en groote betoogjug) van do rijksbanier
het woord gevoerd over „den staat der
Hohenzollerns en' den staat van Weiman".
De minister constateerde, dat uit de jomg-
ste prodam'atie van de organisaties van
de Stahlhelm blijkt, dat ze niet all-een een
wijziging, en verbetering van de grondwet
liefde, die zoovele jaren in zijn hart ge
sluimerd had, lag uitgedrukt.
Ofschoon die blik door niemand werd
opgemerkt, ontging de glans van verruk
king op het gelaat van den jongen, man
niet aan Adolf, noch aan zijn© vrouw.
De beide «nhtgienooten glimlachten en
Adolf sprak op spotachtig piagenden toon
„Hoe staat het met j« onbekend® Bchoo-
nc He.b je haar al gevonden, pfl is je lief-
do voor haar bijgeval op ©en ander Over
gegaan?"
Louis begon te lachen en een onweer
staanbare lust bekroop hem zijn vriend
voor een oogenblik op ©en dwaalspoor te
brengen. „Ja, ik heb haar gevonden en
mijn gevoel v.oor haar is nog het zalfde,"
sprak hij met pathos.
Adolf keek hem verbaasd aan en ssei
langzaam„Zoo daar begrijp ik niets!
van. ,jk' dacht dat je... dat dia nonsens
al lang nat was."
,,'t Is volstrekt geen nonsens, ik hob
je immers altijd gezegd, dat ik haar en
geen andere tot vrouw wensehte; maar
't schijnt wel, dat je er niet bijzonder, me®
ingenomen zijt; je zet tenminste ©en gé-
zicht als een oorworm- Dat komt er van
als men huwelijksplannen voor andere®
smeedt, dat leidt zelden tot ©en goed re
sultaat, want op 't ©ogenblik dat men zijp
beoogen, maar .ook ©en aanslag .op d©
grpndwet van Weimar willen plegen. Over
den 70sten verjaardag van, den Vroegje.i-en
keizer wilde Severing ziwh niet uitlaten,
daar, zteid© hij, «malen goedkoop is en er
geen reden tot lof bestaat. Wel wuneoht®
spreker over beg, die thans Wilhelm1 11
verheerlijken, iets te zeggen. D© conser
vatieven, die hulde brengen aan zijn so
ciale politiek en zijn „verbanning" als
onrechtvaardig beschouwen, mlogm alleen
aan de sociale wetten worden herinnerd.
Wilhelm1 II heeft zeker in 1914 getracht
het dteigende gevaar te looaliseeren, ma,ar
hij is geen keizer van de® vrede ggwoest,
d'aar hij gedurende tal van jaren ontevre
denheid heeft verwekt. Wij trappen niet,
besloot Severing, op een gevallen©, maar
weerleggen een diergelijke schending Van
de geschiedenis.
AZIË
Die strip in Afganihta».
De correspondent van dia Evening Stan
dard te Moskou seint, dat er in Afgani-
stan groote tegenstand) is begen den nieu
wen heersbhier Batsja Saq.ua. Hij. heeft
Kaboel moeten verlaten en heeft waar
schijnlijk al afstand gedaan Van dem troon
waarop sjah Makmoed Khan een lid van
het Afgaansohe koninklijke huis zal plaats
nemen. Mahmoëd voert diei troepen tegen
Batsja Saquao aan. Uit BesjaWar wordt
©venwel geméld, dat de koninklijk® stan
daard van Amanoella ik gehesichen op het
fort te Ghazi op 60, mijl afstand van
Kaboel op den weg naar Kandahar.
tn itramme gewrichten, verdrijf I
die «(mattende pijnen van rheu-1
matiek en spit met de beroemdej
AKKER'»
KLOOSTERBALSEM,
t verzacht verrassend^
snel.
ZGeen goad
zoo goed.
De heer Stenhais e-pnieuw ziek.
Naar de Voorwaarts verneemt, ia da
heer B. Stenhuis opni-eiuw ongeeteldi go-
werden. Dit heeftt hem aanleiding gegeven
om te bedanken voor zijn candidatujur
voor de Tweede Kamerr, alis redacteur van
Db Nieuw© Wieg en als voorzitter van
de "Bevolntionair 'Sodalistisich& Partij.
De verjaardag van den ex-keizer.
Zaterdag passoerrdten te Oldenzaal met
den D-trein, de groothertogin van Meck
lenburg. prins Eitel van Pruiaen, prind
Augrust Wilhelm met zijn zoon en prins
Oscar van Pruisen met vier kmdtertn.
Zij waren op weg naar. huize Doorn.
Ter gelegenheid van zijn 70sten ge
boortedag heeft de voormalige Duitsohe
Keizer een brief gericht aan minister Kan,
waarin hij uitdrukking geeft aan zijn
innige erkentelijkheid jegens- Hare Majes
teit, de Koningin en het Nederloimddch®
u>lk voor de betoopde gastvrijheid. Daarin
wordt herinnerd, hoe ons vaderland in be
wogen tijden zijn van oud® heilig asyl-
recht heeft wieten te handhaven. Dankbaar
wordt voorts gewag gemaakt van de
vriendschappelijke gezindheid van zoovelen
onzer landgenooten om het dm ex-keizer
opgelegde lot te verzachten; in hot bij
zonder wordt ©en warm woord glewijid
aan graaf Bentinck van Amerongen, die
allereerst zijn gastvrij huig. voior hem
opende.
Ten slotte wordt de diepgevoeld© wenscb
zaak meent gewonne® te hebben, komt d»
persoon in quaestie miet zijn eigen plannen
voor den dag", plaagde nu Louis op
zin beurt.
Adolf haalde eenigszins ongeduldig d®
schouders op, zag zijn vrouw aan en
vroeg: „Begrijp jij er iet® van, Suze?
't Gaat mijn horizon te boven, dat kan
ik wel zeggen; 't is bepaald! een mystifi
catie."
Louis lachte. „Volstrekt niet, 't is een
i'eit. peins er maar ©ens over en zie of
je de oplossing van het raadsel kunt vin
den en zoo, niet, dan vertel ik je op
een goedien dag de geheele gieghiedenia
wel eens."
„Dus eigenlijk ben je ai geëngageerd?"
vorschte Adolf uit. ,,'t Is waarachtig wat
moois 1 Daar laat je mij al dien tijd voor
gek praten, zonder die minste moeit® ta
doen mij van je plannen ta verwittigen."
„Nu, om je dan niet al te zeer ta
vertoornen, doei ik je moe, dat ik nog
niet geëngageerd ben, meer zeg ik voor
eerst niet."
„Daar heb ik ook wat aan', pruttelde
A dolf, die groote spijt bad over Seima'3
liefde gesproken 'te hebben en nvt eerst
begreep, dat dit niet zeerkaeeeh gehan
deld was,
Poen hij een poos: daarna met zijn vriend
30-35-40-50ct.
per Va pond.
uitgesproken voor de welvaart en denl
bloei v'an het Nederiandsche volk.
i
D© .ex-keizer heeft ook uit Nedierland-i
sche kringen felicitaties ontvangen. Zelfd
de Koningin-Moeder zond een bloenfe-n-i
mand.
De Matin meldt, dat zich bij. de feest
viering op Doom ©en onaangenaam' inci
dent heeft voorgedaan, doordat prinsea
Her mine geweigerd heeft aan de feeste
lijkheden van 'a keizers verjaardag deel
te nemen. i
De berichten van de ongesteldheid vaal
prinses Bermine zouden sleohts als voor»
wendeel dienen, oml de buitenwereld ten
aanzien van de eigenlijke reden deze®;
afzijdigheid om! den tuin te leiden.
Eergistermorgen werd de afwezigheid
der „keizerin" reeda opgemerkt bijl dq
aubade, die den gewezen keizer werd ge
bracht. Men informeerde naar de reden!
dezer afwezigheid en vernam! Jjoen, dat
prinses Hermine ziek wa^ en het bed
moest houden. i
De waarheid zou echter geheel an
ders zijn. Prinses! Hermdna heeft gewei
gerd, haar vertrekken te verlaten. Zijl
beklaagt zich) over de weinig vriendelijke)
houding, die d® familie van den, gewezen!
keizer tegenover haar aanneemt.
Accijpsverlaging.
IJet comité tegen volksvexwilderingj
heeft een adres gericht aan da Eersita
Kamer waarin het de Kamer, in orverwen
gang gteeift, het wetsvoorstel tot verlaging
van accijns op gedistilleerd! ta verwerpen,
zoolang niet tegelijkertijd een regeling ia(
voorgesteld om te voorkomen dat de hier-<
door te derven f18 mUlioen door anderen"
moeten wonden opgebracht. 1
Hiftog bezoek. f
De gewezen koning van Sakken heeft
dezer dagen .een bezoek gebracht aan het!
Jezuïetenklooster te Hulsberg (Limburg))
waar de gewenen kroonprins van Saksen
verblijf houdt.
Radior distributie, j
Op vlragen van het Tweed® KamerianJ
Kamps ch oer:
1. Is het jujist. 'dat spoedig cru algq-t
meene maatregel van beptuux, voort
vloeiend1 uit antikei 3 der Telegraaf)- en'
TelefoonwSt 1904, de radip-distributie be*
treffende, te verwachten is?
2. Is het juist, dat alsdan ook machti(-i
ging naadiig is voor het explioiteenen vaU
centrales uitsluitend1 op particulier terrein,
zooals bij gdhrijtvien van Novembe® 1921
door den heer dirieicteMh-generaal der poste-i
rijen en telegrafie werd kenbaar gemaakt
aan bet bestuur eener radioveroenigmg
alleen was, zei hij„Laat er toch in Gods
naam nooit iets van merken, dat ik j©> daar!
atrakb vertelde, also® Selma verliefd op j«
zijn zou, ik' heb er bepaald bet land; oyer,
dak ik er van gesproken heb. Ik dacht!
strilig.. dat je hart nag vrij was en vond
Selma zoo'n goede vrouw voor je. andere'
had ik 't waarachtig nooit gezégd't i.4
missehien niet eeas waar, ik kan me best
vergist hebben."
„Zoo, begin ja "nu achterruit ta kraibé
beien," sprak' Louis lachend. „Maar j®
kant gerust zijn, ik zal er niets van laten
merken."
„Kam, vertel me nu eens alles: van j«|
bewuste schoon©wei zijn veel tq oudq
vrienden <m geheimen, voor elkaar te heb
ben," hernam Adolif daarop.
„O, wat ben je nieuwsgierig 1 Maar, tot
straf! dat je zoo, orikiesch de hartsgtehedmea
vian jonge dames' verraadt, moest ik ja
eigenlijk niets' vertellen."
„Straf me dan maar eens niet voor dei-
zen keer., een dag, aid van daag. mag) daas
niet door ontwijd worden. Do® nu maar alsl
een vorstelijk persoon bij, gedegenheid vafll
een bij zonderen feestdag ea scheld je on-i
derdaaigen dienaar en vrjfemd zijn strgfl
kwijt." i
5 (Wprdt vervolgd.)