j Gekke gesprekken J
ZATERDAG 19 JANUARI 1929
NIEUWE 2EB0WSCHE GOURANI
In 't kraaiennest, j
ALLERLEI
tabletten
bij Griep en Influenza
Jo leV-on of j o leven!
Een van de gepeperde hapjes wnnxmte
het op sensatie-beluste publiek uit de
Europ.esdhe, wereldsteden geVj«derd wordt,
is de zesdaags'dlw wielerwedstrijd. Gedu*
rende zee etmalen, nacht cm dag door,
moeten de koppalsy voor het plezier van
de gedegenereerde to;esclk>uw©ras ziclli af
beulen in ©en liclhaam'slioop.Mien strijd en
wee wanneer de ongeluickigpn niet rij
den op leven en dood: de op felle prik
kels azende sjuppietauers1, sta,an gereed
'hen te Vermóórden.
,,'Je levpn pf je leven" is da kreet
in deze moderne arena's.
En zoo is het volgende bericht uit
Leipzig te verklaren:
„ln de afgeloopen naoht is het tuss'cllwn
de renners en het publiek eindelijk tot
«en uitbarsting gekomen, omldat de jpj-
d.«rs in hun slakkengangjet je v|ap 25 K.M.
per uur bileven volharden en niemjaind ook
zelfs maai' een poging deed opr door
demarrages (uitlooppogingende minste
afwisseling in het eentonig, schouwspel
t» brengen. Oma; 2 uur was het geduld
van het publiek uitgeput; er werd een
fluitconcert gearrangeerd, de spelers wer
den aangevuurd door uitroepen,, die dik
wijls niet vr'ijt van sarciastap waren ©n
tenslotte vlogen eenigp Wierflesdhjee op de
baan. Een pjapai renners Vielen, anderen
stapten af, tlannooimlnfiss'arisaen en. politie
holden naar de plaats Van dein, eersten aan
val, afasjr reeds heerscthte een pnb'esdlxrijfe-
lijke opwinding, vooral a,an de zijde van
het zich gedupeerd voelend publiek en
orni de renners te bescihcrnx'en bleef de
poltie niets anders over dan de t|a,ain te
ontruimbn,"
Let vooral op dat „sbiffleengangetje"
van 25 K.M .per: uur. Vermoedelijk was
geen oen der fclierflessdhensmijters instaat
om 'n kwartier zoo'n tempo vol te: hou
den, maar van de koppels, die reeds dagen
zoo roden, werd geëischt, dat zij van huu
ten doode toe: afgejakkerde lidhiatolen, nog
jm'eei' vergden.
.Wanneer krijgen wij1 aiftast de Vexueui-
guijg! tot Dierenbescherming, ten 'genoot
schap, dat do meixsdtoen de 'hapdeln blovou
het hoofd wil houden
UITKIJK.
Ill de tweede helft dier' negentiende
'eeuw ontwikkelde zich in Rusland d'e in
dustrie, die, veel vrouwenkrachten op-
oischte. De toestanden in dc industrie
gebieden waren verre van rooskleurig.
Juage loonen, arbeidsdagen vlam twaalf tot
zestien uur, willekeurig optreden van da
fabriekseigenniirs, en het ontbreken: v!an
alle vlakvereenilgingen z'jjin de oorzaken
geweest, dat de arbeidsters! met de arbei
ders zijn opgetrokken, eerst tegen de be
heerders der fabrieken, later taglen liet
taaristale;
l In Maxilm! Gorki's, onlangs im liet Ne-
'dcrlandsdli vertaalde, ronton De Moeder'
ijvordt beschreven welk aandeel d'e vrouw
in de revolutie heeft gehad.
Na do revolutie kreeg de vrouw alge-
hcele gelijkstelling Mtet den man. Het al
geméén kiesrecht werd verleend, alle be
roepen kunnen thans door eéü vroxxwwotx*-
ikn Vervuld, het suctoessierecht werd ge
regeld en da echtscheiding gewaakt tot
een zeer gemakkelijk te vervullen forma
liteit.
Hoewel de sovjetregeoring gtetoond heeft
zich op politiek en economisch terrein aan
andere landen te kunne11 aanpassen, vplgt
zij op cultureel gebied nog dezelfde ge
dragslijn, ,als Voor het uitbreken van de
revolutie. Zij }»eft do radicale oplossing
van het vrouwenvraagstuk geziocht in eau
volkomen gelijkstelling van n!|a|n en vrou,w.
In de praktijk en Vooral op 't platte land
hapert er echter nogal 't een en nader aan
deze gelijkstelling. De boeren storen zich
piet ai te Veel aan de officieel .afgekon
digde gelijkstelling en houden gletrouw
aan hun spreekwijze: 'n Kip is geen
Vogel en 'n vrouw is geen memsüh", veelal,
het heft in handen.
Hierdoor is het ook te> verklaren, dia tl
de stedelijke soVjetk voor 25 °/o uit vrou
wen bestaan, terwijl dit clijfer voor de
dorpssovjots niet meer dan tien bedraagt.
Ook de cultureel© ontwikkeling der platte
landsbevolking tpn deze is 90 °/o der
totale bevolking) door de „sovjets gaat
niet zoo vlug, als men verwadht had.
Lenin's Voorspelling, dat alle. ainialplha,-
beten binnen tien jaar Zouden 'verdwenen
zijn, is niet bewaarheid geworden eini spr.
schatte hun ia.antaJl thans niog pp pl.m'.
55 °/o.
Van de gelegenheid die fi.an de vroxx-
Uit de Kerkgeschiedenis van
Walcheren en Zuid-Beveiand
DE GROOTE APOSTEL DER,
FRIEZEN OP WALCHEREN.
(Vervolg.)
(Per abuis is de vorige week geplaatst:
„Het Christendom o»p Walcheren na St.
Wiillibr.ord tot 't jaar 830", welk' artikel
pas op 't ondeistaande volgde, R,e|d.)
Als (Sint Willibrord weer aenigen tijd
te W.est-Kaipelle had gearbeid, verspreidde
zich 't gex-uoht, dat de Heiligei "t plan had
voor langen tijd ;uit hun midden hoen te
ga,an. Droefheid vervulde de harten der
trouwe Friezen van W|e|st- en Oosit-Ka,-
pelle, want zij zagen niieit, gaarne hun be
minden Zielenherder heengaan.
Toen echter diei goede .Bisschop hun be
loofde eenigei zijner heilige ,priester-g|ezieil-
len bij hen achter ta laten en hun ander
't oog bracht, dat hij heenging om ook
aan hun heidensehe meldebrioedersi op W.al-
tneren 't geluk' van christejn-zijn te bx-eai-
gen, maakte hun droefheid plaats voor
groote blijdschap en volgaarne Waren zij
bereid hun liefdevolle,11 Vader in Christus
to helpen in zijn toerusting voor zijn groo
te missie-reis door Walcheren.
Vol liefde stonden zij aan St. IWilli-
wen gegeven is, om! Zelf een ambt te be-
kleeden wordt een Zeer druk gebruik ge-
mnakt en het aantal vrouwen, dat ziel*
uitsluitend m'et het huishouden en die op
voeding der kindieren bezig houdt, is zeer
gering. Het gevolg is, dat de meeste vrou
wen zich slechts weinig of niet niet haar
gezin kunnen bemoeien e11 het gezin ver
keert in R.usland dan. ook iim staat Va,»
ontbinding. Dit wordt imjedie bevorderd
door de ellendige woningtoestanden in de
steden, die na d'e revolutie nog erger
geworden zijn dan zij1 d|a,arv|oor reeds wa
ren. ZevOu, acht nxKxnsclheln leven soms i11
één kaïnier en vjele woningen herbergen
vijf tot zeven gezinnen,, die alle stochts
oyer één keuken beschikken, wat, natuur
lijk aanleiding geeft tot eindelooZe ruzie-
partijen. Van een gezellig gezinsleven ka'1
onder zulke omstandigheden moeilijk spra
ke z'ijn, doch dit is ook in geein onkel op-
izidht de bedoeling geweest van de eovjet-
regeering. Het gezin besc'chouwt zij als
een verouderde en echadelijko instelling
en haar eenig doel is „goede" sovjets,-
burgers te xn'aken. Dit dóet zij1 op h.aur
scholen, waar da je.ugjd Van communis
tische atheistis'chc leerstellingen doordron
gen wordt en zoodoende tegen, de oude, die
Vaak godsdienstig z'ijn, wordt opgkhitslt.
Conflicten ontstaan dikwijls ook tus'-
«rih.cn man en Vrouw yarn, hetzelfde gezin.
In vele gevallen geven de mhininda er dau
nok de voorkeur aau ml<!t vrouwen die tot
geen enkele partij 'behoor,en te huw-ern.
Wat de huwelijkswetgeving betreft, vol
gens de bepalingen van 1918. wordt slechts
het 'burgerlijk huwelijk erkend. In .West-
Europa w]a,s dit reeds Vroeger het geval,
doch in Rusland kende men Voordien
slechts het kerkelijk huwelijk'. Dc b'oido
echlgenoot.cn kunnen beslissen of zij dei!
naam van den mam of die van da vrouw
zullen dragen. Kunnen zij, "iet tot over
eenstemming komen, dan gebeurt het wel
dat ieder den eigen naa|m| blijft dragjem\!
Z,oo kan het dus voorkomen, d|a,t twee kin
dwen uit één. huwelijk toch verschillende
achternamen dragen.
Do ©echtscheiding is buitengewoon gfe-
makkelijk. Een eenvoudig verzoek! ,van één.
der echtelieden is Voldbenda oxn haar te
bewerkstelligen, zonder dat er eenige re
den behoeft to worden' opgegeven. Men
heeft nog verder willen gaan e,ni z'eilfs do
registratie der huwelijken door dien bur
gerlijken stand opheffen, doch waliineer
dit gebeurde, zou hot kerkelijk 'huwelijk'
weer meer waarde krijgen voor de bevol
king en op dien grand heblben vele clolni-
inunistcn zich verzet togen afschaffing
dei' registratie.
Het eiland Tinto,r.
Het eiland Timor, dat gedeeltelijk Hol
land, sch, gedeeltelijk Portugtesch bezit is;
,mag zich in een tooneimwnide belap,gfstel-
ling Verheugen.
T alen.
Het is natuurlijk, dat men mJet de veel
vuldigheid van rassen, welke nxvu op
Tim!* aantreft ook een groot aantal dia
lecten lie,eft. Men telt er niet minder dan
Veertig, Pappeiajirs'ch en Maleisch, maar
het Timlowesch wordt op het grootste ge
deelte van het eiland gesproken en, mnestal
ook gebruikt 'Wij! officieel,e gelegenheden.
Go d'sd Lenst.
Buiten de Europeanen «n de „zwarte
Portugeezen", die het Christendom, belij
den, en dn Mohamiedannsche groepen. Van
verschillende bekeerde inlanders, de imi-
imigranten v|an d'e andere eilanden van do
Boenda.d e Arabisch,a kooplieden en ook
die- Chineezen baoefenon dn inlanders nog
den ouden godsdienst van dieren en ster
ren, welke nog in het bijzonder terugge-
vbnden wordt 'bij1 de inboorlingen van Ooe-
anië van Indic-Chima, en Madagascar. Zij
aanbidden den „meester Van het licht",
die. Verblijf houdt in do zon en de, ïttaam
voor echtgenoote heeft, alsook de „vrouw
van de aarde" en de goden van sterrejn,
bergen, rotsen, bronnen en boomen. De
hossohen zjjn heilig, men mag er niet in
doordringen zonder to^ste'in'mingl Van do
priesters, geen bo.omOn vellen noch, zidli
baden in de bronnen. In de bosschen is dn
tempel van ieder, dorp verborgen, omringd
door een omheining. Iedere stami heeft zijln
eigen heiligdom', Versiera met schedels van
buffels, waar geen oningewijde ni-iig nade
ren. Hier zetelt do onzichtbare bescher
mer de „Soulilx" in het midden der om
heining' op een steen, welke uit den hemel
geworpen is door den God van bet licht
Oussi-neuo. Aan de kwade geesten zijn
de dieren m'et zwart haar gewij'd, aan du
goede, die m'et i'ood haar. De .geesten v.a.ir
den dood worden oolc vereerd en dienen-
tot bemiddelaars 'bij' de, hoog'ere goden.
brord. op diens verzoek, voor liem cn zijn
gezellen eenige paarden af, waarmede de
geloofshelden Walcheren konden doorkrui
sen; terwijl weer anderen zorg wilden
dragen voor den benoodigiden mondvoor
raad. Zöo, begon dan Sint Wiiliibrord,
door zijn trouwe Friezen goed toegerust,
zijn groote Missie-tocht door 'Walcheren.
„Op deze groote missietocht kwam de
Heilige on der landjejne ook daar waar thans
Vlissmgen ligt. Hier zal het wonder
waarschijnlijk geschied zijn, dat Alciunus
geho.'kt hoeft. Toen de heilige priester
Gods, zoo zegt hij, o,p zekere p'laats zijn
weg voortzette, zag hij twaalf arm,ei bede
laars, die te za.men van dei Voorbijgan
gers eenige. tegemoetkoming Verzochten.
Daar hij allerzaclitaardigst was,, ?a,g' hij
welwillend op hen heer en gelastte aan een
zijner dienaars zijn bezondere fl'esoh te
nemen en aan de.armen van Christus in
te schenken. Al dei twaalf dronken hier
uit, totdat zij verzadigd waren en to,en zij
weggingen, werd die, ifïteseh, Waaruit zoo-
velon gedronken hadden, door den dienaar
nog even vol als te varen bevonden."
„Aan dit wonder met WiUlibrord's ïleseh
zou Vlisïingen of Flessingen zijn naam
te danken hebben; Zeker is het, dat nog
altijd de stad een zilvtaren 'fleseh op een
Let vooral op den naam Sanaplrin daar deze tabletten
wettig beschermd lijn tegen namaak en vervaliching
Pril» 25, 40 cn 75 ct»
Alle ziekten worden aan de „Vrouw valn
'le aarde" toegeschreven en ppn de wraalt
dor kwade geesten.,
ttÜI .'Lb! LI I I Koningen.
Dc koningen of prinsen van de stam-
infen van het eiland worden beschouwd ,ais
„de zonen van de zou", d.wz. van den
God Van het licht, Oussi-neno. Eiji sterven
niet, maar „slapen in" dn worden niet
begraven. Eij worden tentoongesteld in
open lijkkisten, terwijl hun Vrouwen maan
denlang de wacht houden bij hem1, hjxn
gelaat na,ar den hemiel giekeerd, „opdat zij
h.un vader zien". Meji begraaft vervolgens
met den koning kostbare voox'wex'pon, cn
vroeger voegde men cr no,g zijn slaven bij',
tegenwooi'digi een hond, oml hemi in het
ongekende, to g.eleidem. Op het graf miankt
men een heuveltje van steeman on opi den
weg, welke ,er heen Voert, oen bamboe
haag, opidat de doode niet terug) zal kun
nen. Deze radjahs dragon don, titel v'an
„iettor". Onder hen staan de „Lio Ra,i';'
(groote prinsen). In het gjehecl ziju er ,op
het eiland 67 koninkrijken.
Gewo,o n ten.
Deze zijn oVex- het algemeen hetzelfde
•lis op de. eilanden Java, Sumatra en Bor
neo. De Trmbroezen tatoueeren zich liiet
licliaam' zlonals de Polynesiërs. Zij vijlen
hun tanden puntvormig, verven ze rood of
bedekken ze imlet een laagje gtaud of zil
ver. Deze gewoonte doet denkeu aam de
Anauiiten en Japammnezeu. Toestamiming
tot een huwelijk wordt in versdhillende
staixfm'en sledhts dan Verleend, pis dc man
verschillende door hem/ gesnelde koppen
aan het opperhoofd kan aanbieden.. Op
de meeste overtredingen en misdrijven
staat de doodstraf, maar deze, wordt ook
wel Vervangen door afkoop. D'e bewoners
van de bergen zijn geiz,ouder cu energiekelr
dan die der kust, waiar de malariahoelrsclht.
Zij voeren graag oorlog, xiij doen het on
derling om' territoriale, kwesties te j-egelen,
om1 Vee of oml vrouwen, samS ook wel
tegen het gouvernelmlent. Na .den, strijd
heffen de overwinnaars vóór de gesnelde
koppen de doodenzang' nan, do „lursaï".
D.it is tegenwoordig) Verbóden, evenals hel
koppensnellen.
Prijzen van een eeuw geleden,
ilet is wel eens aardig na. te gaan,
hoe een eetuw geleden de prijzen Van
levensmiddelen enz. waren, nl de „Prov.
Groii. Crt." van 3 Januari 1829 vindt
men daarvau de volgende, ópgaye.
'Staaf v,an middenprij'zen der Granen
en andere objecten, welke tie Groningen,
gedurende de, laatste, hel'fit der maand
December 1928 zijn Verkocht:
Witte tarwe per mud f 9,15
Rogge
Vroege Garst
Boekweit
Hav er
VVitte boonen
Groene erwten
Grauwe
Tarwe-Meel
Boter p. p.
Ilollandsehe Kaas p'. p.
Leydsche Kaas. p. p.
Wittebrood pcpl.
Ossevleesoh p. p.
Koevleesch p. p.
Kal'fsvleescli p. p.
- 4,90
- 3,80
- 4,25
- 3,15
- 7,75
- 6,50
- 8,—
- 10,87
- 0,55
- 0,66
- 0,30
- 0,46
- 0,30
- 0,30
- 0,30
Lams- .en Sehaap,s.vleesch p. p. - 0,20
VerkensvleeBch p. ,pi. - 0,35
Aardappelen per mud - 1,50
Jenever p'er vat - 22,
Steenkolen per 1500 pond1 - 24,-
Turf' de 100 0,35
Kaarsen per pond, - 0,60
Burgemeester en Wethouderen
J. F. van Iddekinge.
De Secretaris bij het Bestuur
der Stad Groningen
R. Lohman.
Groningen 3 January 1829.
„Mignnn".
Een der meest bekende opera's uit de
vorige eeuw is „Mignon" van Ambrois©
Thomas. Ook in ons land is dit werk'
talloozo malen vertoond.
Het dateert van 1866 em in da eerste
bewerking, zona,Is het toen voor het Voet
licht verscheen, stierf! Mignon. Maar' men
vond die ontknooping te tra,gisch en zoo
word d'o inhoud veranderd. Mignon bleef
Irv'on en trouwde met Wiilbelm.
rood veld in haar wapen draagt. Nog
lieden ten dage. toont m'en ook in de schat
kamer van 't stadhuis, ëen zilveren ïlesch,
die volgens eenigen van den H, Wlilli-
brordius zelf w'as, volgons anderen naar
't model hiervan gemaakt wierd." (Wij ci
teerden pater Kronenburg).
Ook de Sint Willibrordus-put aan den
voet idea- dlainon bij Zouteianda is Wellicht
een be.wijs, dat onze, apostel ook deze
plaats op zijn grooten missietocht heeft be
zoekt.
Zeker is 't, dint die put den zeer hoogen
ouderdom heeft en 't. is Zeier merkwaardig,
dat de put voor Zeeland heel Jetsj onge
woons drinkbaar water oplevert..
Wel jammer mogen wij het vind'en,
maar meer kan er Van dezen groioten
missie-tocht niet worden medegedeeld, daar
geen enkele, geschiedschrijver ons daar
over iets meldt. I
Ook viaii 't succes van dit missie-werk
in 't overige Walcheren is ons niets be
kend, maar uit 't 'feit, dat Bint Willi
brord na dezen tocht Walcheren verliet,
mogen wij gerust besliutiteu, dat 't Hen
Heilige genu g was; dat, d'e Walchenaron
nu het christendom voldoende kende; dat
West- en Oost-Kapelle Klink gevormde
christen-gemeenten waren en dat do Hei-
Overigens waa de opera van meet aJfl
een succes, en in 1894 opi 13 Mei had de
duizendste opvoering te, Parijs, plaats in
tegenwoordigheid van den President der
Republiek, Badi Carnot, on v,an den toein
reeds 'hoogbejaarden componist.
Het zou een gratis voorstelling zijn cn
de toeloop was geweldig.
Reeds 'a nacihts tevorein stonden drom
men liefhebbers vóór de loketten om den
volgenden ochtend een biljet te kunnien
bemachtigen.
En toen de 80-jarige meester _'s avonds
zijn loge binnentrad, werd bijl door e,en
stampvolle zaal met luid gejubel begroet;
een tooncel, zooals in die schoone operazaal
nooit wa.s voorgekomen. Den volgenden
avond vond er een galavporstelling) voor
genoodi'g'den plaats. Ambnois,e. Thomas, ge
tooid niet de roode sjerp als ridder-groot
kruis van het Legioen van Eer, trad met
den president der Republiek diens logo
binnen en nam er d« eereplaats- iu.
De populariteit van „Mignon" over
trof' nog die van Gounod's Faust. Dc dui
zendste voorstelling van laatstgenoemde
opera kon pas na 35 jaren gegeven wor
den. toen Gnunod reeds 'n jaar (lood was.
Door zijn „Mignon" werd Thomas', die
eerst steeds vrij kommervol ha.d moeten
leven, een vermogend man, die gee® lessiejn
meer behoefde te gevlen.
Hij stierf' in 1896 op 85-jarigen leeftijd.
llit het levlen va 11 een groot acteur.
Ernest Novelli, eens, een der baroieimdsle
tooncelspelers., was een afstammeling vlan
een oud geslacht van tooneelspielers. Zijn
vader was souffleur. Ernest groeide op
achter de coulissen en speelde jarenlang
in allerlei gezelschappen v,an den zoo-
v eels ten rang, kleine rollen. Toen, liij fil
jaar was, werd hij „jeune premier" en re
gisseur. -Als zpodanig moest hij: zelf Be
aanplakbiljetten opmaken en ze, aan de
hoeken der straten opplakken. Dan moest
hij zelf de lampen aansteken en het gordijn
laten zakken.
Met zijn opvallend grooten neus was, hij
de geboren Cyrano de. Bergerac v.an lret
tooneel. Zoodra hij op hot tooneel kwam,
word zijn neus steeds met luid hoera be
groet. In ernstige r.ollen lachte men hem
toen geregeld1 .uit. Op een avond was, het
schandaal zelfs, Zoo groot, dat liij niet kon
spreken. Woest keek hij het publiek nan,
dat riep: „er uit, er uit, e,r uit". Toen
sprong hij als een tijger naar het vloeilicht
eu br.ulde met door tranen verstikte eitem:
„Goed, ik zal weggaan. U weigert mei het
recht om te leven, dau blijft tne niets
anders dan Be dooid."
Deze woorden beslisten over zijn toe
komst. Hpt publiek werd erdoor ontroerd
,en met één slag was: de utemm'ing te zijnen
g.unste veranderd. Hij werd 'toegejuicht,
men wierp hem geld' toe, en ta'en riep:
„Neen, ge zult leven".
Dit „recht om te 'lev'en" werd tot een
gevleugeld woord. Ilet ging hem vooruit,
waar liij kwam. Het werd' een feensiaitio-
ueclc reclame! Hij werd daardoor overal
bekend en binnein korten tijd een der eerst®
tooncels,p,elei's. van Italië.
Als zoodanig isi hij later in alle wereld-
deelen opgetreden en oogstte hij in allo
lauden succes, en lauwerkransen. Hij was-
zeer vrijgevig en steunde zooveel hij kón,
want hij gunde iedereen „het recht om
te leven".
De winter van 1740.
Een der koudste winters, welke ons land
ooit gekeud heeft, was die van 1740. Er
waren tien „kwakikelwinters" aan vooraf
gegaan en aanvankelijk diacht meln, dat ook
die van 1740 zulk een winter zou zijn, al
liad men dan begin November 1739 reeds
een oogenblik schaatsen kunnen rijden.
Tot na Nieuwjaarsdag bleef heit weer
zacht, maar toen liet de wintervorst feicli
in al zijn strengheid gevoelen. Het begon
zoo hard te vriezen ,dat op Zondag 10
Januari de kerken leeg bleven, en dat
ojp, Maandag 11 Januari men ta Amster
dam een botermarkt had zonder boeren,
een Naai'dermarkt zondeir lapjeskeersters,
en een Beurs zonder kooplieden.
Men z,ag bijna geen mensch op straat,
zoo seher.p sneed de wind, en dc ijselijk'ste
dingen werden voorspeld. Nu en dan werd
het wat zachter, maar dan nam de koude
weer in felheid toe, en dit duurde tot in
de eerste helft van Maart.
Hoe dik het ijs geworden was-, blijkt
wel uit het feit, dat, ofschoon de dooi
reeds op, 10 Maart krachtig was inge
treden. men no,g op 13 Maart, met wagens
en sleden over de Zuiderzee reed. Ook dei
Noordzee was over een grooten afstand
met, ijs bedekt.
Vele menschen verloren door het barre
wintertij hun leven.
lirge overtuigd was, dat Zijn achterblij
vende priester-gezellen 't werk wel kon-
voltooien.
Het verder verloop pok d'er geschie
denis op Wialche.ren wettigt d'e,ze conclusie.
Immers zal blijken, dat Walcheren na 't
vertrek van Sint Wiillibrord uitgroeit to[t
een katholiek ctiland, wa,a.r 't geloof, niet
meer verloren ging' ook al moest 't dan
door den invloed der Noormannen een
zware beproeving doorstaan zooals, wij
uit een volgend artikel zullen zien.
Het afscheid van Siint Willibrord uit
W.est-Kapelle is: ons wiel niet beslehreVen,
waar wij kunnen ons toch wel voorstellen,
dat 't èn vo,o,r den Heilige èn voofl <le
christenen van die plaats pijnlijk mo,et zijn
geweest. Bijna tw,ele jaren want in
7Ü7 vinden wij den Heilige in Z'ei&uwsch-
Vlaanderen - had Willibrord hier gear
beid, van zijn trouwe Friezen Veiel be-
vvijzen van aanhankelijkheid' ond'envouden.
ilet volk van West-Kapelle was h'em
wij begrijpen het liielfl geworden en dat
maakte het schei,dien zwa,ar.
Maar ook d,e christenen voelden 't Eehiei-
deji diep. Want van lien ging hietemvariea de
v urige i,,veraar voor hun zielen, da goe
de en zachtzinnige bisschop, die deelgenoot
was in hun lijden en in hun vreugde; die
+m.
EEN KNAL-EFFECT.
De leei'aar vyas in geestdrift geraakt
door zijn eigen voordrachthet was toch
de Romeinsohe historie m'et haar vele
belangrijke cn iederen beoeinniaiaï' dar ge
schiedenis intei'c'ssecrendie leiteoi-, waar-
'idoor hij zijn hoorders, met allerlei anec-
doten en toelidhtingejn, wist te boeien.
Die aantrekkelijke geschiedenis vjan Ma-
fins was het, died o,or hem behandeld
werd, en met etcimlvei-heffing veryolgldo
de lceraar, terwijl zijn opmerkzame dis
cipelen aan zijn lippan hingen.
„En toen nu Marius zegevierend nanï
ltome terugkeerde in trium'f door ,de fees
telijk g-etooide en met bloemen bestrooide
straten der stad trok; toen zelfs' dc sena
toren, deemoedig vioor den onoyeiiwiimiie-
lijken triumphator do knie buigende, hem'
huldigden als den redder en bevrijder
van Rome, toen jubelde het verzamleldn
Volk rondom, en uit duizenden keleu
weerklonk een kreet als door e«n en
kele 6tem' uitgeroepen".
Daar riep een straatventer, die juist
Kinder oen der Vensters van het lokaal
voorbijkwam', unlet da volle kracht van
zijn orgaan:
„'Zeeye. sjente 'n blomkool l"j
Dat die uitroep in dit pogen'bïik miet'
uitbundig gejuich begroet werd, laat
•kich hooren, en dien morgan, was er aap
ernstige voortzetting van het historisriif
onderwijs niet to denlcein. i
ZULKE, BENGELS.
Een huismoeder heeft haar beide 'jon
gens, om' niet voortdurend te ntoetep, ver
stellen, loeren broeken gekocht. Toch ka
gen de bengels na korten tijd met epn
deerlijk gehavend zitvlak thuis.
Maw, kinderen, wiat heb jelui nu
weer uitgevberd'
Kareltje (triomfantelijk): Wij zijn om
Üeei beurt op üeu slijpsteen gaan zitten
(en de andere dra,a)ide zo,o hard hij kon,
anders hadden wo het niet lda,ar gespeeld
ZIJN BELOÖON'ING.
A. ('s nacihts op straat tot «en Voorbij
ganger)
-Fai'dlon, mijnheer, kunt u fluiten?
O ja, antwoordt deze,.
Dan zoudt u ma 'n groot ge
noegen kunnen dóen; 'k woon nam'elijk
daar, ,en als ik wat laat thuis: kom-;
dan fluit ik „Adhl m'ein lieber Augus-
lin" en dan gooit ml'in Vrouw den si
sleutel naar 'benedén. Nou is me tpmg
'n beetje zl z\vaar en ik 'kan niet
fl fluiten
O, als het andera niet is, met ge
noegen, zei d'e hoer, en hij trad naderbij
jen floot Vlak voor het huis: „Adh,, nxëin
lieber Axigustin"
Nauw hiaddjpn de oer sta noten weer
klonken, of werkelijk' werd *boVeix een,
raanx opgeschoven 1cn die fluiter kreeg
,d'en inhoud van cein, wasehkoiml op het
hoofd.
Te gelijk "klonk ,een krijisehende Vrou
wenstem
D'aar, dronkaard, dat is Voor joul
DE GEESTIGE BOER.
Het dweepzieke joxxgemeisja staafde in
een poëtische stemming over ïxet landschap
en vroeg ten slotte aan den, boer:
Waarom rijdt u, eigenlijk met die
wals over het land
Omdat ilc dit jaar' aardappelpuree
kweek, zei de boer.
ALTIJD' BELEERD.
Ze woog tweehonderd ponld en viel
over een banaiQcm8dh.il. De beleefde winke
lier vloog toe cn hielp haar overeind uit
een kist versche eieren.
Ik hoop, niet, dat er gebroken zijn!
riep z'e.
Absoluut niet, mievrouw, z'ei de hof
felijke man, z'e zijn alleen wat verbogen.
DE MODERNE, HELD,.
Vivillers1 ha,d 14 ménsehen gedood voor
hij 28 jaar oxxd was!"
,.Wia,t voor e,en wagen h,ad hij1?"
GEDACHTEN.
Wij' m'ensahen eten bijinn driomiaal zoo
veel, als voor ons organisme .noodig is
en daaruit vloeien onberekenharo ziekten
vbort, die het leven verkorten.
Prof Cih. R.iohet'.
Een oppervlakkige wijsbegeerte voert
van God ,af; een d'iepare gaat' tot Godl
terug. Bacon v. YeruLam'.
Dien ouderdom' niet te eei'en is'dós mor
gens het huis vernielen, dat xniem des
avonds móet, toetrekken.
Alphons Karr.
de bedroefden troostte, de zwakken sterk
te; dxe twee1 jauen alles voor allen was
geweest. H.et volk had hem lief' njs: geen
ander. Bij zijin laatste H. Mis, waarin St.
W illibrord toad, innig-Vurig tot hunne vol-
Parding; bij zijn afvaren, als hij: vanuit
'l: «chip zijn trouwe Friezen xxog zegende,
zullen allen tegenwoordig zijn geweest,
mot treurend harte ovier 't verlies' van
zulk een dierbaren Vader in Christus,,
't Was voor Walcheren «en droeve dag,
maar voor Zeeuwsch-Vlaanderen, dat nu
ziiti zorgen mocht ondervinden, een vreug-
ac-dag.
De Kerk van Christu® was door Willi-
Hrord op Walcheren gevestigdZijn
woord, zijn geto'ed cn offeren hadden God's
senade doen dalen in da harten, Vol hei-
detiPtlie duisternis, v.'an onze voorvaderen
in deze landen.
IVij. Katholieken van deze landm, die
in dankbaax-heid de erfenis1 v,aax 't Ware
geloof onzer Voorvaderen mogen deelen,
laten wij dankbaar ons toornen jegejns God
en Sint Willibrord' voor Be genade van
't geloof dtoor 't naar onze toesta krachten
te lielevlen. Sint Willibrord h'eéf't er recht
op, 't is onze plicht van dank aan den
grooten Apostel der Friieizien voor zijn
stoer werken op Walcheren.
