NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS HENDRIKSE&Co'$BANK,Goes BELGISCH GELD 0INS0A6 15 JANUARI 1929 FEUILLETON Het Offer. VAN OVER DE GRENZEN VOORDEELIGE KOERSEN Rheuuiatiek BUiTEI^LAN P AZIË HUMMER 6 25«« J AAR8AN8 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie enAdminiatratiai Westsingel 75, GOES; Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG» Marktl en 2| Telefoon No.474. Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; AdvertentiSn van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,18; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager, 8R00TEWAARDE f AN PUBLICITEIT WORDT 6ELE2EK IN ALLE KRINGEN V De Unie van Utrecht en wij. 23 Januari a.s. zal het 350 jaar gele den zijn dat de Uni» van Utrecht door de eerste deelnemers gefceokend werd. Deze Unie wordt beschouwd als de ge- hoorte-acte van onzen Staat en daarom op gezette tijden herdacht. Ook thans zal dit op. initjatief der pro vincie Utrecht geschieden en (3ed. Staten dier provincie bereiden reeds oen offidiae- lon feestmaaltijd voor. Daar de Unie vian Utrecht, behalve do hern onzer nationale onafhankelijkheid ooh! de beginselen der Katholiekenvervjolging in zich bevat, stonden wij bij de viering van dezen gedenkdag altijd iets terzijde Want hoe wij ooh de onafhankelijkheid on zer Staat hunnen waardeercn: de verdruk king onzer Kerk' faekt bittere gevoelens op. Ook nu was mogelijk bedoeld jubileum zonder veel gerucht aan ons voorbijge gaan, wanneer een circulaire vian den mi nister van Onderwijs, uitgevaardigd op last der Rcgee.ring naar het heet, niet do geesten wakker had gemaakt. In die circulaire, welke gericht was aan alle inspecteurs van onderwijs, noodigdo de minister geadresseerden uit, om oen schrijven te richten aan alle schoolhooö- den in hun ressort en in dit schrijven, het verzoek van den minister pver te brengen om op 23 Januari de beteektenis Van de Unie van Utrecht te doen behandelen. Deze circulaire is door ecnige katholieke bladen veroordeeld terwijl men het den mi nister kwalijk' nam, dat hij zich cr toe geleend heeft. O, i. is dit niet juisit, daar de onderwijzers volkomen vrij worden ge laten in de behandeling. Van hen Wordt 'b.v. niet geëischt dat zij alleen loftuitin gen over de Unie. moeten zeggen. Zij heb ben niets anders ta doan dan de beteekénis der Unie Uiteen ta zetten on kunnen, zon der reserve naast de lichtzijden op tic groote schaduwvlekken wijzen. "Waarheid in da geschiedenis kan nooit schaden en nu de minister dien waarheidszin niet be knibbelt, treft hem in geen enkel opzicht een verwijt. Deze kwestie, die eerst alleen in de landelijke pers opgeld deed, vindt nu pok' aandacht in de provinciale. Zoo trok j.l. Zaterdag de Middelburg- sche courant nog al van leer tegen den Jiarlementairen redactenr van de „Mab." wijl deze geschreven had, dat de Unie van Utrecht het doel had het Katholicis me alf te zweren -en de Hervorming im t® vb eren. Da Midd. Ort. ontkent dit met de vol gende woorden: „Wat toen tot stand kwam was ook géén overeenkomst gericht opi een afzwe ring van het katholieke geloof, zooals de schrijver in de Maasbode beweert. Hoe komt hij erbij? Het is als hoofdzaak niet anders dan een federatief verbond der Noordelijke, gewesten voor het voeren van den strijd tegen Spanje. Daarin werden verschillende belangen geregeld; de. belasting en de kwesties Van oorlog en vrede, da onderlinge geschillen enz. En één dier onderdeden, zij het ook een belangrijk' onderd'eel voor dien tijd, was ook' de godsdienst. Maar nérgens staat ook maar één woord over afzwe ring van het katholicisme. Integendeel Artikel 13 der Unie bepaald® dat Hol land en Zeeland ten opzichte van tien godsdienst zich naar eigen goedvinden mo gen gedragen. De and-ere .gewesten zou den ten opzichte van dit piunt zoodanige beschikking nemen als zij zouden Vermee- nen te behooren. .zonder dat zij hierin door eenige andere provincie mochten wor den belemmerd, op dien voet evenwel, ovjer- eenbomstig de Pacificatie van G'ent, dat niemand ter zake van den godsdienst xvorj de achterhaald. En de artikelen 14 en 15 bepaalden zelfs dat dé kloosterlingen in het bezit zullen 38 Louis maakte zich van een bij hein staanden ledigen stoel meester «n zette dien naast Sekna. Zijn oog viel op een 'fraai ingebonden boek, dat Zij in de hand heild en hij her kende terstond zijn eigen gedichten. vLeest u wat moois-, mevrouw?" vroeg hij als inleiding tot een gesprek. „Ja, de gedichten van Wasa, een nieu wen schrijver, die ook reeds met oen paar grootere .werken naam heeft gemaakt kent u ze?" „Jawel."' „Ik vind alles wat die man schrijft zoo mooi, er is zooveel gevoel en bezieling -ni ik zou er wat voor geven als ik helm kende, hij moet dunkt ma een edel mtensoh met een voortreffelijk hart zijn." „Och mevrouw, verlang nooit dichters oi schrijvers, wier werken u interesse-enen ta loeren kennen, want die kennismaking valt in den regel verschrikkelijk tegen en dan is al de illusie weg. Dichter® moet men niet van nabij bennen, zoolang toen word-en gesteld Van hun gjoed'ercn, in tie Vcreenigde Gewesten gelegen. En in bet onderhoud der kloosterlingen zoui Voor zien worden dpor de inkomsten der kloosi- ters. Zij zouden Vrijheid van godsdienst hebben. -Men leze dat. Iets anders staat sr niet in." Wij1 hebben den redacteur der „Msbl" ni.iet tc Verdedigen, 'ten eerste wijl die er zelf imhns genoeg toe is en tem. tweede olmdat diens oordeel woordelijk; oVereen- k-oimlt mét de méening, die de protestant- Pi'hc geséhiedscihrijV-er Groen van Pxin- sterer oVer d-e Utrechtsdhe Uni-e had, miaar wel willen - wij1 wijzen pp het sterk mis leidende in da lezing die de „M. Cxt." over de art. 13, 14 en 15 geeft. Deze artikelen waren niet zoo t,a|ml als de „M. Crt." zégt Jn artikel 13 zit hét .gif in de woorden, dat de -gewesten tem opzichte vhn dé religie beschikkingen intochten treffen als zijl noodig pordeeld<^. Dit was een Vogelvrij verklaren van dein katholieken godsdienst omdat tolem door het gewelddadig „omzetten" Van be stuurslichamen, wel mannen! aan het be wind wist te krijgen, die genegen- waren, olm- te oordeelen @at de uitoefening Van, onzen godsdienst verbóden imóest worden1. De artikelen 14 en 15 waren niet op gesteld om de kloosterlingen recht te doen,, mhar zijh, zonale da historicus! Derks echrijft, gemlaakt om' afgeVallen geeste lijken en kloosterlingen te btegnjnstigan).' Art. 15 zette gewoon een premie op geloofsafval, door te bepalen dat al de genen, die hun klooster wemlsclhen te Ver laten, uit de inkotmteben daarVan hun leve® iang onderhouden moestem worden, het geen ook göld Voor andere geestelijke per- eonen. DeZe bepalingen waren zelfs de Prins te niachtig, eVemals hij! over 'd® geheel® Unie z-eer ongunstig oordeelde cn Vijf mlaamden draalde eer hij' teekende. Wanneer mén trouwens de kneVelarijeU en rechtsverkrachtingen leest, die Jam Van Nassau uith,aaide otról het Katholieke Ut recht tot o'nderteekening te pressen, dan begrijpt inlen wel, dat de Unie terzlake van den godsdienst miet zoo ©nstóhuldig was, ais de, ,M.Ct." Voorgeeft. Wat de historie trouwens uitgewezen heeft'. De „M. Crt." geeft ook van de Unie Van Atredht een voorstelling die niet dooi den beugel kan. Wij raden de redactie aan oen Voor datum' en ontstaan de Vader- landsehe geschiedenis vhn prof. Blok eens na te slaan. Ons Curasao. J.l. Vrijdag vertrok per s.s. „Veneizu- ela" de heer D. A. Eruijtier, nieuwbe noemd gouverneur van Curapao, naar Wiestrlndië -om aldaar opi 30 dezer het bewind te aanvaarden. Er is aanleiding, aldus schreef men ter recht uit Zeeland aan „Da Tijd", om bij hel scheepigaan van delzen hopgen func tionaris te dezer ^ükatsa eenige pegelen aan de Wiest-Indiscbe toestanden te wijden en uiting te geven aan enkele gevoelens, die vele Nederlanders bezielen ten cnmchtftf van het bestuur onzer „far-Wlest-hezit- tmqpn". We mogen zeggen, dat de benoeming van den heer Eruijtiar hier te lande met voldoening is begroet. Wellicht zijn er Ineir -en daar. die het maar taoeilijk kun nen verduwen, dat het „alweer" een katholiek is, dd-e geroepen Wordt tot het bezetten van een der -gewichtigste funcr ties in ons staatsbestel, maar Üaarr tegenover staan stellig zeer talrijken, wier me.uumgen werden vertolkt door dep. heer Van Vuuren, tam deze hij- de jongste ber grootingsdebatten in de Tweede Kamer optimisme betoonde ten aanzien van het komend-e beleid van den nieuwen Qurar -jaoschen gouv-erneur. hunne verzen bewonderen en hunne wer ken waandoeren wil." i - „Foei, mijnheer van Rhenen, wat een slecht id'ée heeft u van schrijvers-". „Dat juist uiet; maar in de bewonde ring, die men ©en schrijver terwille Van zijne- werken toedraagt, vergeet men ge woonlijk, dat hij een mensch is als ieder ander, met dezelfde gebrekten, misschien veel grootere, dan een alledaagsch mensch. Zoodra men nu zulk een persoon, dien men zich hoogverheven boven alle menscheüjke zwakheden voorstelt leert kennen, ont dekt men tot zijn groote teleurstelling', flat hij uiets beter is dan ®en ander en dat zijn karakter soms ze«r in tegenspraak ik toet hetgeen hij schrijft; dan kan het niet anders of de illusie en daarm'ee de beko-i ring die hij door zijn geestesgaven pp onze ziel uitoefende, gaat Verloren. Wie weet of die meneer Wasa in plaats van een edel mensch te zijn, zooals u denkt omdat g® zijn verzen mooi vindt, in den omgang niet een ■alleronaangenaamste, egoïstisch® knor repot is, die Zijn vrouw door ©en slécht humeur het leven verbittert, ond-anks al zijn verheven verzen over liefdé?" ein digde. Iiousi met ©en glimlach. „Kent u hem? iWieest ui iets slechts van .tiet zal wel ge-en doorslag gegeven heb ben bi.1 d-e overweging, wie ginds in de Kleine Antillen het hoogste Nedea-landsch® gezag zou bekleeden. Maar het is toch wel de moeite waard erop te wijzen, 'dat de nieuwe gouverneur pen zoon is' Van onze cilandea-prpvincie- Zeeland, en hij dus tegen bij als het ware „par droit de naistonice" Vertrouwd -geraakte met de cigenaardig- heden va-n een gebied, dat uit Verschillend® verspreide eilanden cn dopr water geschei den deelen bestaat. Br is dus- Overeen komst tusschen het gouvernetoentsgebied van den heer Erftijtieir en zijn geboorte streek, waarvan vader P.. E, Eruijtier, die er een halvem mensohenlelelf'tijd Gedis puteerde was en Wekelijks de Schelde oVer moest voor bestuurszaken, hem zeker her haaldelijk de minder confortabele omstan digheden zal hebben geschetst. Het „reizen en trekken" als levend ele ment een er bestuurszaak' zial bij-gevolg den nieuwen gouverneur min of meer jn het bloed zitten, een factory diet van ©enige beteekenis mag worden geacht ten aan zien van de taak, welke in onze Wiest te vervullen valt. We trappen een open deur in als we beweren dat e,r op de Nederlandsche An tillen „something rotten" ia. Wie het a.b.c. onzer Wiest-Indische 'koloniale toestanden tent, weet tevens, dat, hoe betrekkelijk gunstig het -de latere, jaren de A.B.C.- groept (Aruba-, Bonaire, Curasao) gaat, het zooveel te ongunstiger gesteld is met tie eilanden Boven den Wind (St. Eustachius, Saba en St. Martin). Het komt ons thans het juiste oogen- blik voor om daarop met enkele Woordén de aandacht te vestigen. Hoe dan staat het met de BoVenwin'd- sche Eilanden? Het ééna woordje „treu rig" geeft ©en antwoord, dat alles omvat. Eenige in de twieédc helft van bet afgeloopen jaar in de Amigo® di Curagao" verschenen stukken mogen worden aan gehaald om de bestaand© verhoudingen one even duidelijk voor oogen te stellen. Ze komen, uit St. Eu'staehim In het ééae stuk gegt de pastoor van het genoemde Bovenwdndsehe eiland dat de armoede en ■ellende der bevolking cr voortdurend ergier worden. De laatste verdienste verdween, nu de verwerking der sis-al ophield. De menschen vcrkoopien alles wat ze heb ben en de kinderen komen zonder eten en zeer schamel giekleed ter school. Een landbouwer is de schrijvler van hei tweede stuk en hij uit dezelfde droeve klacht. Hij ze.gt, dat sinds een drietal jaren de toestand eteieds slechter is geworden en hij- roept Nederland ter verantwoor ding, waarom het dit kleine afgeleigen deel van zijn gebied verwaarloost. Naast deze persstemmen vinden wij ©en buiten eiken twijfel onverdacht getuige nis in het oïficieéLe verslag over 1927, betreffende de W-est-Indische Eilanden. Ten aanzien der Bovienwindsche wordt daar opgemerkt, dat de eilandbewoners voor een deiel naar den Vreemde trekken, maar daar zoo weinig verdienen, dat ze ternauwernood in eigen onderhoud kun nen voorzien en niets kunnen overzenden ten behoeve van de achtergebleven gezin nen en verwanten. Het behoeft -gieen betoog, dat dezte ge schetste situatie dringend om verbetering roept. Het feit, dat genoemde eilanden een geringe bevolking, h-ebben, vormt natuur lijk onder geen enkel opzicht cenig excuus. Nederland mag die menschen, al zijn het hem?" vroeg Selma haastig. „Neen mevrouw, volstrekt niet; geluk kig behoef ik' U in dat ppzicht uwe illusie lliet te ontnemen, maar ik bedoel, tiat er dikwijls een groot onderscheid ia tusschen den mensch en den schrijver, en dat men maar liever niet moet wenschen iemand dien men om zijn werkdn bewondert, Van naMj te leenen kennen, als men bcni ten minste niet van het verhaven, voetstuk waarop men hem geplaatst heeft, wil zien nederdalen." ,,'t Kan zijn dat u gelijk' heeft, maar ik heb altijd een groot© Vereering voor llioh- ters gevoeld en hét spijt mij ontzaggelijk, dat ik er geen enkelen onder mijn intieme kennissen tellen mag. Ik heb mij Steeds een groot genot voorgesteld van een ge- dacbtenwisseling en viextrouwelijken om gang met iemand, die toch in ieder géVal boven het alledaagsch® piedl van de meeste onbeduidende of geblaseerde m«n9chenkin- deren verheven is, die althans een ziel heeft gloeiend vloor nog iets hooigers dan enkel nietig genotdpch dit geluk' is mij uiet te beurt gevallen. Papa hééft zoovéél moeit© .gedaan „mijnheer Wasa" voor mij te vinden, maar steeds tevergeefs" I»ouis glimlachte en ©en plotseling® er slechts enkel© duizenden, niet niet tuin der zor-g bejegenen dan welke andere zij ner onderdanen ook'. Eer zouden wij geneigd zijn te Zeggen, dat hier een schuld in te lossen is| ©n dat er dus iets extra's mag geschieden om de armoe lijdende Bovienwindsche bewoners cr weer bovenop te helpen. Boven den Wind flankeleren tal van Engelsche eilanden de onze. Op die fcilam- den heerschen welvaart cn bloei. Waarom kan dit ook niet op S-t. Eusitachiusi, S;aba -en Si. Martin? Zóó zal Gouv-erneur Pruijtier in de Antillen zijn -gebied1 vinden. Curacao en Aruba toonen -gunstige aspecten. Door het petroleumbedrijf is msn er daar economisch goed aan toe. Bij het vloiet aan wal zeb- len zal de gouverneur ©en gevotel van bevrediging niet kunnen onderdrukken. Willemstad -geeft éen beeld van voorspoed. De geschiedenis- van Curagao kent zóó donkere bladzij-den, dat men inderdaad thans op dat eiland tevreden kan zijn, al dient afgewacht of de licihtpeiiod© Van nu een min ofl meier blijvend karakter zal dragen. De pijn is te verzachten, het lijden te verminderen! Wacht niet tot de kwaal ver ergert, masseer direct met AKKER'. KLOOSTERBALSEM, ^vemcht v«rr«..en<H inel. "Geen goud loo goed." De welstand benéden den wind doet intusschen de ellende der bovenwindsch® eilanden in een des "te scherper bontrast komen. De boven- en benedenwindscbq eilanden zijn als twéé antipoden. Maar niettemin zijn de bewoners onderhoorigen van hetzelfde land of wil men: mede burgers van hetzelfde, volk'. De afstanden tusschen béide eilanden groepen zijn niet die van b.v. Zeeuwsch- Vlaanderen en Schouwen-Duiveland. Vain Curasao naar Boven den Wind kan een 1000 KA4. zijn. Maar het lid der Zaeuw- sche Gedeputeerden, die onlang» na een schitterenden staat vian dienst meende, dat het nu welletjes was-, de heer P. E. Eruijtier. .heeft 'n kwarteeuw lang iederen Donderdag de Wiestersebelde overgestoken om des Vrijdags te Middelburg da belan gen te dienen van da door breed® zeemomh den in vele deelen gesplitste provincie Zeeland. Wij, die den -gouverneur Eruij tier, den zoon kennen, en van hem weten, dat hij tijdens zijn Kamerlidmaatsehaplsr periode zeer herhaaldelijk den weg van Seheveningen (zijn toenmalige woonplaats naar de betrekkelijk moeilijk' bereikbare Zeeuwsche gewesten wist te vind-en, heb ben de vaste hoop, dat 'hij évenmin als zijn vader tegen vaartochten zal opzien, ■ook al zijn ze grootei1 ten Van laugeirl duur dan die van Hontenisae naar Mid delburg. Contact, persoonlijk contact, van magis traat met alle eilanden onzer West-In dische groep zal vanzelf leiden tot ©en diep cn innig doorvloeien van wat cr ont breekt. Ons rood-wit-blauw wappert daar Bo ven den W;ind, zeker, maar tie ver moed® menschen spreken er Engelsch. De protestantsche -godsdiensdbadienaren »jo allen Van Amerikaansche origine, alleen de katholieke pastoor is. Nederlander. Bij het onderwijs is. alles Engelsph. En tian laat tenslotte de stoffelijke welstand zoo zeer te wenstehen over. Is' het waar of piet, dat 't hoog tijd wordt, .dat Nederland zich zijn eer cn zijn prestige als. koloniale mogendheid van den glans trad in zijn oogen, doch hij zedde niets. Seümu bladerde in hét boek cn vervolgd©: „Ik' 'kan me niet voorstellen/ dat hij van al die mooie, tiiqp gevoeld® v-erzen niets zou meteneu en een egoïsti sche knorrepot zijn; neem, mijnheer van Bbenen, gij zult mij niet toit ü-w pessi misme bekaeren." Louis lacht© en gaf op schertsenden toon ten antwoord „Nu, ik wil om ft pleizier ta dom wel veronderstellen, dat majnhe-es? iWasa geen egoïst, maar éen alleraange naamst mensch is, doch een zoo hoog© be wondering kan ik' aan zijn gedichten niet schenken; 't zijn die Van een eerstbegin nende, zijn latere Werkten zijn betér." „Hé, ik kan m© niet begrijpen, tiat lu Ze niet mooi vindt, er is toch zooveel ge voel in," hield Selma. vol en begon met fluisterende stem ©en paar versjes, waar op juist haar oog .bij het doorbladeren viel. voor te dragen. „Hij heeft zekier een ongelukkige liefde gehad, dit 'kan men wel merken," Voeg de zij er bij nadat zij geëindigd had en ©enige ©ogenblikken als in gedachten vter- loren vooi zich uitzag. „En dit is altijd zeer inteneis'sant in bat oog van dames. Ijk maak W intusschen eersten rang ten ppizichte van dit gedeelte der West gaat bewust worden? Moge, onder Gods zegen, het bestuur van dezen katholieken bewindvoerder in zóódanige richting zich ontplooien, dat na korte jaren de bewoners van al onze eilan den in en om da Caribische Zee zich ge lukkige leden gevoelen van pnsi Neder landsch Volksgeheel! ENGELAND Hut plan vair den kamaaJHumilel. Zciodra het Lagerhuis komende Week weer bijeen is, zullen een aantal afgevaar digden de regetering vragen, de kwestie van de Kanaal-tunnel opnieuw voor da commissie voor pijksverdediging te bren gen in de hopp dat zij tian haar besluit van 1924 toen Zij het plan verwierp!, zal herzien. i De plannen voor het groote Werk zijn, volgens med'edeelingen in tic Epgelsohia pers. kant en klaar. De tunnel Zal on geveer 58 K-M. lang worden, .waarvan een gedeelte van r|uim 38 K.M. ©ndéij water zal liggen, op ©en diépte wan 34 M. onder1 den bodem van de zee. D® ingang, in Frankrijk zal zich te Sangatte, ©en paar K.M. ten Zuiden van Galais, bevinden. Ofi een jpuut dat zich 15 K.M. Zuidelijker bevindt, zouden de spoorlijnen uit de tun nel op de spoorverbinding met Parijs aan sluiten. De plaats waar de tunnel in Engeland begint, moet nog in overleg mét de mili taire autoriteiten bepaald worden. Waar schijnlijk zal zijl in da buurt van Tilman- stone ten N. van Shakesipeiara Cliff zijn. Er worden twee rond© tunnels onder el kaar geboord, de boVenste voor spoorweg verkeer met ©en middellijn van 6 M., da onderste een draineeringstunnel. De verkeerstftnnél zal uit platen giet ijzer' bestaan, met éen laag cement aan d«n buitenkant bekleed. De treinen in de tun nel zullen electrisch voortbewogen worden, ■en den afstand onder het Kanaal door iq 45 minuten afleggen. IJ© op-tand in Afghanistan. In Afghanistan is een groote opfehand uitgebrroken, omdat koning Aman Oel- iah .allerlei europeiesche nieuwigheden mét geweld invoerd,e. Gistermiddag is: nu te Londen beyicht ontvangen, dat de koning' afstand van zijn troon had gedaan en gevlucht was. Het Afghaansche gezantschap t© Lon den kon dit feit bevestigen cn Pok al medcd&elen, dat de koning en koningin pier auto uit Kaboel naar Kandahar in het Zuiden des land» Vertrokken waren. Gehoopt wordt, dat de opstand hiermee eindigen zal. ITALIË De Itomcinschc kwestie. Bij navraag in Bomeinsché kringen over de uitkomsten der besprekingen nopenel de Komeinsche "kwestie krijgt men wei nig zakelijke inlichtingen. Niettemin ver luidt, dat het gaat over een uitbreiding van de pauselijke paleizen «n van het grondgebied van bet Vatioaam, die vermoe delijk' de villa's Doria Piamphili en Bac- chetti zou omvatten. Op dit gebied Zou de Paus volkomen souveradn zijn. Boven dien zou de Heilig© Stoel een (schadeloos stelling van een milliard lire krijgen voor de verloren gebieden. Do bepalingen van de overeenkomst zou den worden neergelegd in een Verdrag tusschen den Heiligen Stoel cn de ïtali- aansche regearing «n onder het internatio nale recht vallen. H,et Vatioaan neemt over deze zaak het grootst mogelijke stil zwijgen in acht. Kardinaal Gaapari heeft op een vraag geantwoord, dat de Ttomeinsche. kwestie rechtens nog steeds op hetzelfde punt staatnochtans ontkende hij niet, dait er mijn coimplimént over uw voordracht, me vrouw", sprak 'Louis, die op dit fcogen- blik ex niet voor wilde uitkomen, dat tia gedichten van hem waren. Nu Selma zoo oprecht hare bewondering had uitgesproken en verlangde den dichter te leenen kennen, baafidie hij terug Vöor de gevolgen, als zij wist dat hij het was;; hij vreesde hiiet sterk genoeg te zijn, zijin gevoel voor haar te werbergten, wanneer zij. medegesleépt door haar enthousiasme, hem misschien ©en buitengewone vriende lijkheid zou betoenen. Hij had zijn oogen onder bet opreken opi haar gevesitgd cn bemerkte dat de fernst welkt hare laatst® woorden vergezelde, allengs verdween en zich een glimlach t>m hare lippen plooide. Zij bladerde nog verder in bet boek en Louis, die baar oplettend gadesloeg, 2'ag met bevreemding, boe zij blijkbaar moeite deed een onweexstaanbaren lachlust te be dwingen, hetgteien haar niet gelukte, want met ©en uitdrukkking vian scbalkhobié vToolijkbeid sloeg zij ten laatste de oogen op en barstte in ©en Kelderen lach uit. „"Waar lacht ft om?" vroeg hij ver wonderd. i I I j (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1929 | | pagina 1