)UWdrukwerken
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
i, rB.«„.75,goes: i ,i. DU BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS ill I
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
HENDRIKSE&Co'sBANK.Goes
DRUKKERIJ_N.Z.C., GOES
ÏHE COURANT
RUMMER U7
24bm JA ARB ARB
alle kledingstukken
STANDSSPAARBANK
DAM.
ZAAM,
De Roomsche boer
en zijn vakblad.
Het Offer.
VAN OVER DE GRENZEN
Coupons - Effecten
Deposito's
Credieten - Wissels
Spaarbank a 4 pCt.
BUITENLAND
MEXICO
BINNENLAND
^werking .van dan gron<$
I len dóór de moderne land!-
Wij doen dan ook veel
jnlet paarden. Tractortp
ge jaren, zóoala we er nu
Jen. Maar pis 't nat iej.
waar op 't land. En vla»
d-vijf*en-teventig paardmt
ijn er gemteienlijk honderd-
rerk..
zie arbeiders zijn? Daan
in burgerlijken stand vaan
op naslaan.... Er zijn en-
fong en oud. In onze repu-
verlidht despoot den leer-
oerd lang vóór die wet
staan van mijl leggen da
|nz© sdhool eind-exam'an) af,
thuis onder de getmteent©;
har ons \Vliüielmii nadorp1
ijn geheel gekocht, toen en
fj woningen etondeto. Sedert
■ntig bijgebouwd, en daar
ien mlet ona personeel «inl
levolkdng, die uit allerlei
hier tot eon amalgamlaj
|t ook geen etcflrb Zeeuwschi
Wilhelminadörpsch. Eier»
ndoinl van een bur gerlijke
we een eigen kerk school!
hebben laten zetten. Dria
we er geïnstalleerd, ge-*
het systeem! van die wdn-
litoelaatbaair, hoewel 'J.
iet altijd1 mlakkelijk is tege®
liiever helpen wij zielf een
dirie klein© kinderen, voor;
Ig alles alleen mioet ver die
voort. Grootte gezinnen ko*
jocd Vooruit en raken nooiti
Alleen als de jongens een:
ander dorp getrouwd! heb'-
dbrp van vader en mbedeir
'1 eens een enkele mairijveg,.
(Slot volgt),
;en en Verpachting**
pnhuis en erf, Pilaar,
rendskerke, woonhuis en erf,,.
hdutie. De Kok.
zand-, iandbouwers-inripain,
i;
beestiaal, Do Kok.
hoek, een huis met boom-
iuw- en weiland, en inboedel,-
inspan, De .Walde en Heijl-
roonhuie met erf en bbuw-
a Dissel.
on- en winkelhuis mlet werk-
i erf, Pilaar-
ERLIJKE STAND
Ifuiw-aikomdigingMarinufl
te Wolphaartsdijk, en (Tain-1
24 j., te Wblphaartsdijk, on-1
es; Daniël Witte 28, j.„ ta
diskerk eien 'Alida Teuntjö
6 j., te Hoedekenskeijke, on-
es.
Leonardos Buise 58 j., eeht-i-
Blisabeth Faes.
DONDERDAB 13 DECEMBER 1828
als: CIRCULAIRES,
KAARTEN,
BIDPRENTJES,
BRIEFPAPIER,
ENZ.
worden met den meesten
jpoed en tegen concur
reerenden prijs recht
streeks geleverd door de
Nette uitvoering gegarandeerd.
Vraagt volledig monsterboek.
(AMERIKAANSCHE
KLEURZEEP)
kt ze in een oogenblik
baar in alle kleuren.
enstraat 108, AMSTERDAM
rende Drogisten enz. k f 0,50 per
jnde voor minstens 250 gram stof
C. A. SCHULTE A Ce. te MIDDELBURS
tot agent voor OVEZANDE
M 22, aldaar
ijks beschikbaar tot het ontvangen'
poslto's. Vraagt inlichtingen.
Directie
W. C. POSTHUMUS MEIJJES.
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
1! I Bijmntoor MIDDELBURG, Markt! en 2| Telefoon No.4-74 j 'Is hfs nnNnFrcnAns fn rfs 7ATFRI1AGS Ijl j Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling!
Advertentiln van 1tot6 regels f0,90, elke regel meerfO,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
IROOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Het lmag ongetwijfeld ©en verheugend
feit worden gemoelmld, dat zoo goed! als
iedere boer tegenwoordig een vakblad leest.
Het getujgt jpimexs van warimte belangstel
ling voor zijn landbouwbedrijf't is lem
bewijs, hoe onze boealen er steeds op ujifc
zijn, zich de nieuwste en mjenst deskundige
bevindingen op 't gebied Van landbouw ten
nutte te maken, en aldus hun bleldtrijrf op
steeds hoog©r peil te brengen.
Maai juist pmldat tegenwoordig het le
zen van een vakblad zoo algemeen is,
■meenen wij goed te doen in dit gewestelijk
blad, wat door iederen Roofmteehen Boer
wordt gelezen, pog- weieir eens de aandacht
te vestigen op die vraag: „Wlelk Vakblad
is het moest geisohjktei voor dien Room-
schen boer."
Wil een vajkblad geheel dien Roolmk
solien boer te nutte zijn, dan kal 't nood
zakelijk aan twice veredischten moeten be
antwoorden.
Ten eerste: Hfet pMet gedegen en Za
kelijke artikelen bevatten over de techni
sche zijde in 't landbouw-bedrijf; de nieiuw-
6te bevindingen in 't belang van 't bedrijf
zullen daarin duidelijk en bevattelijk moe
ten worden besproken, zoodat 't behandelde
lederen landbouwer ten nutte zijn kan.
Het moet den Boer kunnen vormen tot een
landbouwkundig leider van zijn bedrijf.
Ten tweede achter: 't zal ook artikelen
moeten bevatten waaruit de Roomsdhe boer
leexen kan in het maatschappelijk leven
Koomsch te denken en te handelen; want,
behalve piet zich zelf en zijn bedrijf,
dient de Boer als lid der maatschappij
ook rekening, te houden mlet overige leden
dezer piaatschappdj. God heeft den boer
ook in 't maatschappelijk leven een taak
gesteld en wil de Roomjscbe Boer die
ta.ak naar behooren vea'vullen, dan zal hij
van 't Katholieke standpunt inzake de
sociale vraagstukken van zijn bedrijf goed
op de hoogte moeten rijn.
Beantwoordt ook het neutrale (of beter
misschien 't algemeen©) vakblad aan die
eerst gestelde eijsth, alleen een Katholiiejk
Vakblad kan aan beide eischen voldoen.
Zulk een blad is er, en wel 't officieele
orgaan van den R.-ÏC. Boepen- en Tuia-
dersbond: „de H.-K. Boerenstand".
Het mag wellicht ongelooflijk klinken,
maar waar iis het, dat de Zeeuwsche Boe
ren nog slechts kort geleden voor 't eerst
van 't bestaan hoorde bij gelegenheid van
de door ons gevoerde propaganda, voo.r dit
Vakblad. W,el kennen nn althans de mam-
ten den naami, maar van de waarde v,an 't
blad kennen zij ngo te wejniig.
Doch om aan di>e onbekendheid voor
goed een einde te maken, laten wij hier
volgen het oordeel van het hoogste Ker
kelijk gezag iin dit diocees, waar Mgr.
A engenent op de algemMene leden vepga-
derjng van den L. T. B. het volgende sprak.
„Met aandrang; beveel ik u ook aan, to
lezen „De R.-K. Boerenstand", welk blad
zoo bijzonder geschikt is voor de boeren.
Dat blad wordt veel te weinig gelezen en
het wordt toch uitstekend geredigjeppd. Ik
ontvang het Wekelijks en zie h'et in. Ik be
veel het. met warmte, aan. Die beginselen
van solidariteit, naastpnlief'de en rechtvaar
digheid worden daarin bepleit en uitge
dragen en daarom ia het voor allen van
belang, het blad te lezen en propaganda
te voeren voor 't blad opdat 't aantal
lezers met duizendtallen vermeerder©."
Na deze \vartm© aanbeveling besluit»
iedere Katholieke Boer„Als Rooimisch
landbouwer past mij een Roomsch Vak
blad. Dit vakblad is de H.-K. Boeren
stand". Dus abonneer ik mij daarop."
Ieder sture terstond na dit te hebben
gelezen ('t is immers niet goed, ernstige
zaken uit te stellen) 'n briefkaart ban 't
volgende adres: Redactie „R.-K. Boeren
stand", Sint Jorissiraa.t 37, 's-Hertogen-
FEUILLETON
26
Toen de president hetm! het woord ter
verdediging gunde, beefde de welluidend©
stepii van den jongen advokaat in het
eerst zóó, dat rij bijna onverstaanbaar
was. Louis begreep wat er in da riel
van rijn vriend opalgteg, en vreesde:, dat
hij nog in het 'laatste oogenblik door
aandoening overmeesterd, de waarheid be
kennen zou.
Doch dat geschiedde niet. Welsprekend
en piet groote bezieling- bewees hij zioo
overtuigend de onschuld van zijn vriend,
dat op sommige punten in de zaal een
goedkeurend gemompel werd vernomen.
Hij sprak niet lang, doch wat hij reide,
was goed doordacht niet alleen, maar
door innige dankbaarheid en toewijding' in
gegeven, zoodat bij' het einde door de
meeste aanwezigen niet meer aan de on
schuld van den jongen van Rhenen te-
twijield werd.
Adolf had verzocht zoo mogelijk de uit
spraak dadelijk te laten volgen en na een
korte beraadslaging, die door beid© vrien
den Pret angstig Happend hart werd af
gewacht, klonk h'et duidelijk en kWh tig:
«Vrij".
boseh, en gij ontvangt tot einde 1929 een
keurig1, vakblad voor f3,50.
H. WiESTDIJK, pa-.
Adv. der L. T. B.-j
Een onthulling.
De heer Kriek, geWezien hooiidredap-
teur van de Beiërsche Staatszedhung ©n
thans archivaris van het ofSciaelo Befiër-
schc- piearsbuneaiu, doet in d'a Bayrisóha
Kuxier een onthulling over dien Beiepechen
koning Lodewijk II. Hij bevestigt 610"
ruchten, dile sinds apht jaren de ronde
doen en volgens welke konipg Lodewijk
II van Bispiiarcsk uit het Wjelfenfonds (het
in beslag genomen vermogen van den ppte
troonden koning van Hanpovler) gedurende
twintig jaar een toelage van drie honderd
duizend mark pier jaar heeft ontvangen.
De Beiërsche vorst had steeds geld boor
diig en Bispmrek steunde h«m, Maarbliji-
keüjk mlet de bedoeling! hem te Winnen
voor zijn politieke plannen. Friek heeft
de door hemi gepubliceerde gegevens ont
vangen van Conrad van Ppeysipg, ©en ©en^
zeer bekend leader van het centrum'. Ovëp
de wjjze waarop dit geschiedd'ei vertelt hij
bat volgende:
„In den nacht van Driekoningen va.p
het jaar 1892 stelde gipaaf Preysing schrij
ver dezer in kennis mleit het feit dat
geregeld uiit het Wlelfenfond® bedragen
werden verstrekt aan dia hoogste alutoc
riteit in Beieren. Pperysing deed zulks
omi mii in te lichten, voor het geval dia
persberichten over de zaak zou opnepi'en.
Er dreigde toen napielijk het gevaar dat
de zaak ruchtbaar zou worden. Het on
derhoud duurde van acht uur 'savonds
tot vier uur 's ochtends. Ik was' diep on
der den indruk toen ik! het paleis van
den graaf verliet. Ik had- betmlerkt dat
leis, trouwe paladijn van het koninklijtoa
huis en overtuigd royalist aan een Vreeeei-
lijkë giepnoedsste.ni mlng ten prooi was.
Graai Preysing sprak uitvoerig over dq
Reïersche en Pruisische pea'sioonlijkheden
uit den tijd van Lodeiwijk II oml ten-
«iotte het gehleimi te verraden. Hij Weende
over het droevige lot van Beieren fcn
snikkend riep hij steeds wieer uit: „Het
is mjjn konipg, het is mijn koninklijk
huis," 1 i I
Scherp veroordeelde Preysing, aldus
Frink, het feit dat de betaling begon on
middellijk nadat het laatste kanonschot
in den oorlog van 1866 was gelost. Hoe
wel Beieren en Hanuover als bondgenoo-
ten dezen oorlog hadden gevoerd had da
Beiersche koning niet geaarzeld terstond
een deel van het vepmiogen van den bond
genoot te aanvaarden. De betalingen van
Bisnaarek werden gericht aan den oppep-
stalnteester graaf Holsteiin, die steeds IQ
pielt, (dit 'is dlertig duizend miark) voor
zich mocht behouden. Graaf' Hertling ge
wezen rijkskanselier was van een en an
der op de hoogte. Hij zeiide ©ens tot Frick
„Laten we er niet over praten; men zou
bet geld moeten terugbetalen." Friick sluit
zijn artikel aldusKoning Lodewijk leed
aan erfelijke krankzinnigheid en volgens
het algemeen» oordeel der psychiaters had
hij nimmer den troon mogen bestijgen. In
dien hij over zijn geestelijke vermogens
had beschikt zou hij elk voorstel om'
geld uit het Welfenfonds te krijgen toet
verontwaardiging Van de hand hebben ge
wezen.
Ben verkiezing.
Een sclhook is er door België giagaan,
toen de uitslag bekend werd van de tus-
schentijdsche ,verki©zing, waarbij de zfege
werd behaald dcor dr. Borml?,Idien Vlaaimteh-
nationalist, die reeds tien jaar in de ge-
(vangenis zUcht, omdat hij in een tijd, toen
ieder over het zelfb'escjhikki nglsrecht' der
volkeren sprak, voor een onafhankelijk
Vlaanderen ijverdte.
Als een electriesche schok doortrilde
dit eene woord Louis van Rhenen's gan-
sche liriiaam' en een vreugdevol licht
schitterde in de donkere oogen.
Toen hoorde of zag hij niets mieer. Het
stormachtig gejuich der 'aanwezigen ging
ten deel© voor 'hem verloren, het trof
zijn oor als een dof gegon^ "uit da Verte.
Werktuigelijk mapi hij de hand aan van
president, die helm: gelukWenschte en hem
een welwillends, vaderlijke zegenbede op
zijn levensweg piledegaf.
steunend op Adolf's sterken apmi, dien
hij weldra in den rijnen voelde! om1 heim
te geleiden, verliet hij in aller ijl de
zaal en het scheen hem' toe, alsof hij weer
vrijer kon adem«n, nadat hij; heti gabouw,
waar hij zulke Verschrikikelijkle uren had
doorgebracht, verlaten had.
Adolf hielp hem' in het rijtuig, dat bei
den naar de woning van mevrouw Wep-
sinck bracht, waar Louis beloofd had na
afloop van de terechtzitting den Verderen
dag door te brengen.
Aldaar aangekopiën verzocht hij rijp
vriend hem' voor korten tijd alleen te wil
len laten. Adolf voldeed aaü dit Verzoek'
en wees hem zijn eigen kamer aan, waar
hij ongestoord, zoo lang hij wilde, verte
ven kon.
Terwijl Adolf rijn miama opzocht om'
haar zoo spoedig mogelijk den gpeden af-
Bij dë Vorige .verkiezing bialcht de
Vlaam'sch. nationale paitij het sledhte tot
15000 stemmën en nu verkreeig; dr. Bonmö
er 83000. Prachiscfc heeft dez© verkiezing!,
in zoover .geen waarde, dat hiefc dr. Borms
als gevangtene Met vergund is .zitting te
nemen, maar wel is het een gëvoeligte les
voor de regeerders te Brussel, die hard-
vodhtdjgl tegenover den hoogen figuur van
den edelen Bonds staan.
Met ongekende heftigheid' hebben da
iWaalsche- en liberale blaften zich vóór
deze verkiezing gteweerd'. Bij' voorbaat
werden de kiezers Van Bormte voor land
verraders en mbfïea gescholden, doch bó
ven d'e vrees voor gr°©t© woorden hebben
de Antwerpenaars hun hart laten spreken.
Trouwens ieder begrijpt dat het steminen
op Borms, geien instemiming bëteekend'e
met de r.umoexigte politiek van de
VlaamSch-natliionale partij mSar slechts'ver
ontwaardiging over het harde lot da.t m'en
onverbdddeliik 'Bormls laat lijden.
Bittere cbmtrnentaren hebhón d© Maden
der verliezende partij losgelaten waarte
genover weer het enthousiasme der over
winnaars staat.
-De gulden middenweg hield' de „Stan
daard'', het orgaan van Van Ca,uwelaert,
den leider der Vlaambche Volksfparüj.
i ..Deze verklaring", schrijft het blad
„is op; duidelijke wijk© eten protest tegen de
•manier, waarop de eerste Minister zijn'
woord heeft laten verbreken in zake am
nestie, een protest tegen den Minister valn
/Justitie, die zijn belofte om1 Berm© in vrij
heid te stellen vóór die bijeenkomst der Ka
mfer heeft miskend."
Ook de hooghartigheid der liberale partij
heeft, naar het blad verder te verstaan
geeft, een gevoelig© klap' gehad en het be
sluit met d© verklaring:
Wat in Antwerpen gebeurd is, zöui
trouwens het geval geweest zijn in al
de arrondissementen van bet Vlaa|m!selh.e
land en het is te hopen Voor d© toekomst
van het land, dat de les niet verloren zal
gaan voor da Brusselsche heeren, die na
den OtOrlog geen tijd of geen lust hebben
gehad om' heg een ander© belofte in te
lossen, die van gelijkheid' in rechte en in
feite. Ook dat heeft het Vlaam'sche Volle
niet vergeten.
Volkenbond
't Zuid-Amerikaanse he geschil.
De volL'iibcndsraad heelt aan Bolivia
en Paraguay ten telegram gericht, waarin
hij op vredelievend© regeling Van hot ge
schil tusschen beide landen aandringt.
De Boliviaansdhe regiering heeft ta
Washington mieegodeeld, dat rij niet ver
der zal deelnemen aan d© pan-Amerik'aan-
sche conferentie.
't Herstel-vraagstuk.
Naar verluidt, zouden Frankrijk', Ita
lië, België, Engeland nu bijna met hun
anderhandeliaigen over de instelling Van
©en experten-coimlmitssde voor regeling; van
den hierstelvraagstuk' gereed rijn. Op de
meesten punten moeten genoemde landen
het thans eens zijn. Poinciaré confereerde
gisteren opnieuw m|et den Duitsdhien ge
zant over de aangelegenheid.
BELGIE
Betaogingen te Leuven.
Enkele honderden Vlaamtehe studenten
looi» onlede te deelen, zat Louis geruimen
tijd met het hoofd in d© hand geleund op
de kamler van rijn vriend en overdacht
het gebeurde. L i
Allerlei aandoeningen bestormden rijn
ziel en hij had meer dan ooit behotefte
aan de eenzaamheid om die tot bedaren
te brengen. In deizen oogenblik begroef
hij als het war© rijn toekolmlst, rijn geluk
en zijn liefde, voor altijd. Ook al was
hij vrijgesproken, toch bleef in rijp eigen
oog de jsaniet ©ener smadelijke aanklacht
op hem rusten, die enkel door de knapheid
van zijn advocaat niet tot een| veroordee-
lipg geleid had.
Hij gevoeld© dat hij nu vtood goed af-,
stand van Kelim la gledaan had, Want iemand,
die op de bank der beschuldigden had
gezeten,^ aangeklaagd van diefstal, kón
onmogelijk aanspraak maken op de achting
en liefde van een mfeisje als! rij.
„Het is maar goed zoo, nuj is de strijd
ten einde en kan mijn liefde Adolf niet
meer schaden," sprak hij fluisterend, ter
wijl een onuitsprekelijk' gevoel van wee
moed zijn riel vervulde.
Langzaam stond hij op, beschouwd© met
afgetrokken blik de bloeiende seringeboo-
men en de ontluikende, rozen im den tuin,
van waar door het open Venster de geu
rige Medlueht tot hemi kwam. Hoe blaiuw
was de hemel, hoe zonnig en blij' lachtte
van de katholieke ho.ogeschool Van Heh-
v.en hebben Maandagavond in da stad. Ileir
Almpi Mater de overwinning, van de Borma
lijst gevierd mlet het houden vian ©en
optocht, voorafgegaan door mjuritelk en
wiaarin die glldeVaiandiete werden precis®"
dragen.
In die stoet figureerden spandoeken
waarop ptond te lezten: „L© Bormls-"
„Vlaanderen stemt amnestie". „Tachtig
duizend kaakslagen aan België"! Dit laat
st© was een citaat uit de „Nation Beige",
dat door de Vlaamfeche studenten nogal &d
rem werd overgenomen.
Er wlend door een paar honderd IWjaad-
sche studenten een tegen manifestatie ge
houden onder die kreten; „Wieg met de
boehes, de flaminganten, d'e verraders, etc."
Natuurlijk werd ook de Brabausoumen S©-
zongen.
Er werden verder stokslagen gewisseld,
hetgeen de politie Verplichte in te grijplen
De gendlaflmen, di|e gieeóusdgraeerd waren,
oehoelden niet op te treden.
ENGELAND
De ziekte des kenings.
Bij, dien koning van Engeland .is gis
teren een punctie verricht voor het af
tappen van vocht aap den rechterkant
van de long. De toestand van Zijn© Mejes-^
teit was bevredigend.
De prins van Wales te Dlinsdagatvondl
te Londen aangekomjen. i
OOSTENRIJK
De uieuwe president.
Ojntrent den nieuwen Oostenrijkschien
president, die thans rijn ani|bt aanvaard
heeft, meldt men nog da volgende bijzon
derheden Wilhelm Mlklas behoort, hpieiwel
hij pas '66 jaar pud is, tot da parleimentsW
leden, die kunnen terugzien op een parle
mentaire waakzaamheid van meier dan
twintig jaren. Hij komt uit da beroemde
Neder-Oóstemrijksehe Wlaëhau, ©en streek,
die ook opa! haar lapdsdhapsscihoon tot
de mooiste van Oostenrijks Donaugebied
gerekend wordt. jHet is niet alleen bekend,
dat MiHa's even na de revolutie doop
politieke tegenstandarjs overvallen en
zwaar mishandeld js- Sinds 1901 is hij
getrouwd. Uit dit huwelijk rijn twaalf
kinderen gesproten, van wie er nog elf in
loven rijn, (fe thans tusjsrihen de '10 ©n
26 Jaar oud zijn. .Van de oudsten rijn er
drie bij het onderwijs en twee amibtenalar.
Mlklas zelf hkd adht broersi 'en zusters,
van wie er zes, net ais MiMas zelf het
leraarsberoep hebben gekozen. Tp|t rijn
verkiezing tot .bondspresident toe heeft
Mik las gewoond jn het gebouw van het
gymnasium van de oude Neder-Oosten-
rijkische stadje Horn, waar hij tot zijn
jienrioncering, een paar jaar geloden reef
tor was gefeest. Ondanks rijn groot gezin,
beschikte Miklas, hoew'el hij toch sinds
1923 voorzitter yan het parlement was,
slechts over een z.g. Vierzimimerwohniung,
d.w.z. een hufe, dat buiten de dienstveav
trekken slechts viier kam'ers telt, en dia
woning lag nog aan da binnenplaats, Mik
las leefde, zooals hieruit reieds blijkt, In
zeer bescheiden omstandigheden. Zijn
vrouw, een typische Hein-burgerlijke moe
der en huisvrouw, is de dochter Van ©en
geziienen, doch slechts beisciheidenen hotelier
te Horn. Aan interviewers heeft zij na
do verkiezing gezegd, dat zij pas door
de radio de benoeming van haai' man tot
hool'd van staat had vernomen. Zij Ver-»
telde, hoe moeilijk het was geweest om
met elf' kinderen de oorlogsjaren te boven
komen. Haar man wias toen, omdat het
parlement niet bijeen kwam en hij dus
geen vergoeding kreeg, op rijn kleine
ambtenaarssalaris aangewezen. Mevrouw
Miklas waöht thans af', wat haar mian be
schikken zal. Zij wieet nog niet of hij wil,
dat zij mlet hem1 het paterijs op den Ball-
hauspïatz zal betrekken, waar de bonds
president gehuisvest is. Dr. Hainisch, da
afgetreden president, di» van zichzelf zeer
alles op deze schoone aarde. Zou rijn
hart ooit weer trillen van geluk bij het
naderen van de lente met haar rijken
schat van bloemen, beloften en illusies?
Hij meende van niet; het scheen hemi
toe alsof rijn jeugd reeds ver. aohter hem'
lag en het leven helm! niets meer aan te
bieden had, nu er een smet kleefde op
zijn eervollen naam,, die nooit weer uit
te wissGhen was.
Na eenige oogenblikken van weemoedig
gepeins, schudde hij deze droevige stem'
ining af en begaf zidh naar de huiskamer,
waar Adolf en mevrouw Wiensinck hem
wachtten.
Zoodra hij binnentrad, kwam Adolf' hem
reeds tegelmioet, vatte zijn hand en sprak
mlet groote teederheid in zijn stem op
Huister enden toon: „Je hebt je gloed ge
houden, ik dank je, trouw© vriend,
dank je."
Louis glimlachte en beantwoordde zijn
handdruk zonder iets te zeggen. Hij trad
naar mevrouw Wiensinck ,d-ie met be»
si breidde oogen in haar leuningstoel bij
het venster zat.
Zij was zeer lijdend in de laatste dagen
en had zich de aanklacht tegfen Louis, dien
rij evenwel voor onschuldig hield, zeer
aangetrokken. De zenuwachtig© spanning,
waarin zij Verkeerd had gedurende da
terechtzitting!, bad' haar in hoog© mate
welvarend was, heeft van het paleis gteesÉ
gebruik als woning geimlaakt, doch M
steeds op rijn villa in de iWieensahe tuin
wijk blijven wonen.
Miklas is katholiek van de daad.
Het Okregioirpriwes,
We lezen in de ^Msh'.":
Een lezer zond ons inzage van een Wriefj'
welke hij uit Mexieb had ontvang/en en
(Waarin ook sprak» ujap vun het beruchte/
proces over den móórd op Ohkegon. Dlel
•volgende passage, welka in toöale kleu
ren dit zonderlinge procójs teekent, is a,anf
dit schrijven ontleend:
Het inleest© heeft mij aangetrokken, wat
m'en 'hier met ©en nonnetje heeft uitge
voerd en waarover alle couranten wel
zullen hebben geschreven. i
Dit nonnetje, moeder Condhita, was aan
geklaagd als Medeplichtige op, den moord
op Obregon en mien had beloofd de rechts
zittingen door d© radio bekend' te maken.
Nu, de procureur van justitie was er zel'fl
op uitgetrokken, mlaar het nonnetje beet'
zoo van zidh: af, dat het publiek, hetwelk
toch alleen uit regeeringslieden bestondj
genoodzaakt was in die handen te, klappen.
De rechter werdl natuurlijk woest eB
verklaarde, dat indieu mten weder applau
disseerde, d© Zaal Zou worden ontruimldl.
Toen wendde zich het nonnetje tot het
publiek en zeide:. Applaudisseer toch al
leen voor mijnheer den procureur, wij heb
ben het niet noodig, want voor ons applau-
dissceren de engelen des! hemels
De procureur riep toen de hulp in van
vier andere advocaten oml het nonnetje" i|n'
het nauw te brengen, mlaar zij verdedigd©
zich met vuur- zbodat haar advocaat uit
riep: Moedertje Conchita, ik was steeds!
een ongeloovige, mlaar in de weinige oogen
blikken, dat ik met u taocjht spreken,
heb ik meer geleerd dan in alle studieboe
ken, di© mij tot opt hecten in bandeii
kwamen, en ik z!al ,u helpen met de ver
dediging tot mijn laatsten ademtocht.
De regeering, inziende, dat Moeder Con
chita zou móeten worden vrijgelaten, liett
toen een Vijftigtal kamerleden «en inval ia»
de rechtszaal cben. Deze grepen het non
netje vast en brachten haar vreeselijka
brandwonden toe, men. bedreigde dó jury]
met den dood, 'indien zij het nonnetja
durfde vrij Spreken enz. Een geweldig©
consternatie natuurlijk 1 f
Verschillende katholieken hadden juistj
een paar juryleden tot de overtuiging ge
bracht, dat z'ij' móesten vrijspreken. Geen'
v,an allen durfde echter behalve Telled
en dez'e was de eenige van de negen per
sonen, die zich tegen het vonnis uitsprak;
Hoe woest men op het nonnetje wasj
kan mlen begrijpen, indien ik vertel, dat
men denzelfden nacht dronkaards in haar
cel opsloot en zulks eenige nachten heeft
'herhaald, want mten wensdht tei bewijzen,
dat het slechts een deern© is; het nonnetje;
is er natuurlijk allerellendigst aan toe^
dat kan mten begrijpen. Zij heieft twin
tig jaar tuchthuisstraf gekregen, mlaar ig
zoo onschuldig als ik. Het beste bewijg
is wel dat alle getuigen, die de regeering
heeft gedagvaardrilgd, zijn overgteloopen en'
b.v. een zeker© mevr. Altajmirano ver
klaarde, dat het nonnetje absoluut onschul
dig was en zij haar- bteschouwd© alk een]
heilige".
TWEEDE KAMER.
Over zi eht..
De Onderwijs-b©grooting is aan,genomen"
nadat gestemd was over de moties Zijlstra,
en Langelmian, waarin verwerping gei-
vraagd werd vian voorgestelde subsidies!
voortwee stedelijke orkesten. Wiat
heeft het Rijk te miak'en met plaatselijk©'
muziekkorpsen vraagt men zich af. Door-
aangegrepen.
Toen zij het bleeike gelaat van den jon
gen,, man gewaar- werd, dien rij naast
Adoli' als haar zoon beaamde, kon zij' rich!
niet goed houden. Snikkend sloeg zij haait
armen om den hals van Louis, trok heam
tot zieh en bg-rstte in een sitroopij Vanl
tranen uiit.
Louis deed zijn best zioh goed| ta hou
den, ofschoon hare droefheid he(ml diep
ontroerde in de zenuwachtige stemming
waarin hij Zelf' verkeerde.
Hij kuste haar met innige teederheid en
sprak vertroostend: „Maar nu is alle©
weer goed, niet waar?"
Het duurde gerudmlen tijd eer rij geheel
kalm en overtuigd was, dart de gezondheid
van Louis onder dit alles niet geleden had.
„Mijn arme jongen," sprak rij vol mede
lijden. „Wat is de wereld toch wreed,
om- je zoo schandelijk te verdenken. Welk
een vreeselijken tijd heb ja doorgebracht}
't is wonder dat je er niet oniter bezwe
ken zijt."
En de zwakke vrouw huiverde bij da
gedachte aan het bitter onröeht den edelen'
jonkman, wiens vlekkeloozen levenswan
del zij kende, aangedaan. t
'(Wjordt vervolgd.)