)UWdrukwerken NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND i, rB.«„.75,goes: i ,i. DU BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS ill I DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS HENDRIKSE&Co'sBANK.Goes DRUKKERIJ_N.Z.C., GOES ÏHE COURANT RUMMER U7 24bm JA ARB ARB alle kledingstukken STANDSSPAARBANK DAM. ZAAM, De Roomsche boer en zijn vakblad. Het Offer. VAN OVER DE GRENZEN Coupons - Effecten Deposito's Credieten - Wissels Spaarbank a 4 pCt. BUITENLAND MEXICO BINNENLAND ^werking .van dan gron<$ I len dóór de moderne land!- Wij doen dan ook veel jnlet paarden. Tractortp ge jaren, zóoala we er nu Jen. Maar pis 't nat iej. waar op 't land. En vla» d-vijf*en-teventig paardmt ijn er gemteienlijk honderd- rerk.. zie arbeiders zijn? Daan in burgerlijken stand vaan op naslaan.... Er zijn en- fong en oud. In onze repu- verlidht despoot den leer- oerd lang vóór die wet staan van mijl leggen da |nz© sdhool eind-exam'an) af, thuis onder de getmteent©; har ons \Vliüielmii nadorp1 ijn geheel gekocht, toen en fj woningen etondeto. Sedert ■ntig bijgebouwd, en daar ien mlet ona personeel «inl levolkdng, die uit allerlei hier tot eon amalgamlaj |t ook geen etcflrb Zeeuwschi Wilhelminadörpsch. Eier» ndoinl van een bur gerlijke we een eigen kerk school! hebben laten zetten. Dria we er geïnstalleerd, ge-* het systeem! van die wdn- litoelaatbaair, hoewel 'J. iet altijd1 mlakkelijk is tege® liiever helpen wij zielf een dirie klein© kinderen, voor; Ig alles alleen mioet ver die voort. Grootte gezinnen ko* jocd Vooruit en raken nooiti Alleen als de jongens een: ander dorp getrouwd! heb'- dbrp van vader en mbedeir '1 eens een enkele mairijveg,. (Slot volgt), ;en en Verpachting** pnhuis en erf, Pilaar, rendskerke, woonhuis en erf,,. hdutie. De Kok. zand-, iandbouwers-inripain, i; beestiaal, Do Kok. hoek, een huis met boom- iuw- en weiland, en inboedel,- inspan, De .Walde en Heijl- roonhuie met erf en bbuw- a Dissel. on- en winkelhuis mlet werk- i erf, Pilaar- ERLIJKE STAND Ifuiw-aikomdigingMarinufl te Wolphaartsdijk, en (Tain-1 24 j., te Wblphaartsdijk, on-1 es; Daniël Witte 28, j.„ ta diskerk eien 'Alida Teuntjö 6 j., te Hoedekenskeijke, on- es. Leonardos Buise 58 j., eeht-i- Blisabeth Faes. DONDERDAB 13 DECEMBER 1828 als: CIRCULAIRES, KAARTEN, BIDPRENTJES, BRIEFPAPIER, ENZ. worden met den meesten jpoed en tegen concur reerenden prijs recht streeks geleverd door de Nette uitvoering gegarandeerd. Vraagt volledig monsterboek. (AMERIKAANSCHE KLEURZEEP) kt ze in een oogenblik baar in alle kleuren. enstraat 108, AMSTERDAM rende Drogisten enz. k f 0,50 per jnde voor minstens 250 gram stof C. A. SCHULTE A Ce. te MIDDELBURS tot agent voor OVEZANDE M 22, aldaar ijks beschikbaar tot het ontvangen' poslto's. Vraagt inlichtingen. Directie W. C. POSTHUMUS MEIJJES. NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT 1! I Bijmntoor MIDDELBURG, Markt! en 2| Telefoon No.4-74 j 'Is hfs nnNnFrcnAns fn rfs 7ATFRI1AGS Ijl j Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager. Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling! Advertentiln van 1tot6 regels f0,90, elke regel meerfO,15; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager. IROOTEWAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT BELEZEN IN ALLE KRINGEN Het lmag ongetwijfeld ©en verheugend feit worden gemoelmld, dat zoo goed! als iedere boer tegenwoordig een vakblad leest. Het getujgt jpimexs van warimte belangstel ling voor zijn landbouwbedrijf't is lem bewijs, hoe onze boealen er steeds op ujifc zijn, zich de nieuwste en mjenst deskundige bevindingen op 't gebied Van landbouw ten nutte te maken, en aldus hun bleldtrijrf op steeds hoog©r peil te brengen. Maai juist pmldat tegenwoordig het le zen van een vakblad zoo algemeen is, ■meenen wij goed te doen in dit gewestelijk blad, wat door iederen Roofmteehen Boer wordt gelezen, pog- weieir eens de aandacht te vestigen op die vraag: „Wlelk Vakblad is het moest geisohjktei voor dien Room- schen boer." Wil een vajkblad geheel dien Roolmk solien boer te nutte zijn, dan kal 't nood zakelijk aan twice veredischten moeten be antwoorden. Ten eerste: Hfet pMet gedegen en Za kelijke artikelen bevatten over de techni sche zijde in 't landbouw-bedrijf; de nieiuw- 6te bevindingen in 't belang van 't bedrijf zullen daarin duidelijk en bevattelijk moe ten worden besproken, zoodat 't behandelde lederen landbouwer ten nutte zijn kan. Het moet den Boer kunnen vormen tot een landbouwkundig leider van zijn bedrijf. Ten tweede achter: 't zal ook artikelen moeten bevatten waaruit de Roomsdhe boer leexen kan in het maatschappelijk leven Koomsch te denken en te handelen; want, behalve piet zich zelf en zijn bedrijf, dient de Boer als lid der maatschappij ook rekening, te houden mlet overige leden dezer piaatschappdj. God heeft den boer ook in 't maatschappelijk leven een taak gesteld en wil de Roomjscbe Boer die ta.ak naar behooren vea'vullen, dan zal hij van 't Katholieke standpunt inzake de sociale vraagstukken van zijn bedrijf goed op de hoogte moeten rijn. Beantwoordt ook het neutrale (of beter misschien 't algemeen©) vakblad aan die eerst gestelde eijsth, alleen een Katholiiejk Vakblad kan aan beide eischen voldoen. Zulk een blad is er, en wel 't officieele orgaan van den R.-ÏC. Boepen- en Tuia- dersbond: „de H.-K. Boerenstand". Het mag wellicht ongelooflijk klinken, maar waar iis het, dat de Zeeuwsche Boe ren nog slechts kort geleden voor 't eerst van 't bestaan hoorde bij gelegenheid van de door ons gevoerde propaganda, voo.r dit Vakblad. W,el kennen nn althans de mam- ten den naami, maar van de waarde v,an 't blad kennen zij ngo te wejniig. Doch om aan di>e onbekendheid voor goed een einde te maken, laten wij hier volgen het oordeel van het hoogste Ker kelijk gezag iin dit diocees, waar Mgr. A engenent op de algemMene leden vepga- derjng van den L. T. B. het volgende sprak. „Met aandrang; beveel ik u ook aan, to lezen „De R.-K. Boerenstand", welk blad zoo bijzonder geschikt is voor de boeren. Dat blad wordt veel te weinig gelezen en het wordt toch uitstekend geredigjeppd. Ik ontvang het Wekelijks en zie h'et in. Ik be veel het. met warmte, aan. Die beginselen van solidariteit, naastpnlief'de en rechtvaar digheid worden daarin bepleit en uitge dragen en daarom ia het voor allen van belang, het blad te lezen en propaganda te voeren voor 't blad opdat 't aantal lezers met duizendtallen vermeerder©." Na deze \vartm© aanbeveling besluit» iedere Katholieke Boer„Als Rooimisch landbouwer past mij een Roomsch Vak blad. Dit vakblad is de H.-K. Boeren stand". Dus abonneer ik mij daarop." Ieder sture terstond na dit te hebben gelezen ('t is immers niet goed, ernstige zaken uit te stellen) 'n briefkaart ban 't volgende adres: Redactie „R.-K. Boeren stand", Sint Jorissiraa.t 37, 's-Hertogen- FEUILLETON 26 Toen de president hetm! het woord ter verdediging gunde, beefde de welluidend© stepii van den jongen advokaat in het eerst zóó, dat rij bijna onverstaanbaar was. Louis begreep wat er in da riel van rijn vriend opalgteg, en vreesde:, dat hij nog in het 'laatste oogenblik door aandoening overmeesterd, de waarheid be kennen zou. Doch dat geschiedde niet. Welsprekend en piet groote bezieling- bewees hij zioo overtuigend de onschuld van zijn vriend, dat op sommige punten in de zaal een goedkeurend gemompel werd vernomen. Hij sprak niet lang, doch wat hij reide, was goed doordacht niet alleen, maar door innige dankbaarheid en toewijding' in gegeven, zoodat bij' het einde door de meeste aanwezigen niet meer aan de on schuld van den jongen van Rhenen te- twijield werd. Adolf had verzocht zoo mogelijk de uit spraak dadelijk te laten volgen en na een korte beraadslaging, die door beid© vrien den Pret angstig Happend hart werd af gewacht, klonk h'et duidelijk en kWh tig: «Vrij". boseh, en gij ontvangt tot einde 1929 een keurig1, vakblad voor f3,50. H. WiESTDIJK, pa-. Adv. der L. T. B.-j Een onthulling. De heer Kriek, geWezien hooiidredap- teur van de Beiërsche Staatszedhung ©n thans archivaris van het ofSciaelo Befiër- schc- piearsbuneaiu, doet in d'a Bayrisóha Kuxier een onthulling over dien Beiepechen koning Lodewijk II. Hij bevestigt 610" ruchten, dile sinds apht jaren de ronde doen en volgens welke konipg Lodewijk II van Bispiiarcsk uit het Wjelfenfonds (het in beslag genomen vermogen van den ppte troonden koning van Hanpovler) gedurende twintig jaar een toelage van drie honderd duizend mark pier jaar heeft ontvangen. De Beiërsche vorst had steeds geld boor diig en Bispmrek steunde h«m, Maarbliji- keüjk mlet de bedoeling! hem te Winnen voor zijn politieke plannen. Friek heeft de door hemi gepubliceerde gegevens ont vangen van Conrad van Ppeysipg, ©en ©en^ zeer bekend leader van het centrum'. Ovëp de wjjze waarop dit geschiedd'ei vertelt hij bat volgende: „In den nacht van Driekoningen va.p het jaar 1892 stelde gipaaf Preysing schrij ver dezer in kennis mleit het feit dat geregeld uiit het Wlelfenfond® bedragen werden verstrekt aan dia hoogste alutoc riteit in Beieren. Pperysing deed zulks omi mii in te lichten, voor het geval dia persberichten over de zaak zou opnepi'en. Er dreigde toen napielijk het gevaar dat de zaak ruchtbaar zou worden. Het on derhoud duurde van acht uur 'savonds tot vier uur 's ochtends. Ik was' diep on der den indruk toen ik! het paleis van den graaf verliet. Ik had- betmlerkt dat leis, trouwe paladijn van het koninklijtoa huis en overtuigd royalist aan een Vreeeei- lijkë giepnoedsste.ni mlng ten prooi was. Graai Preysing sprak uitvoerig over dq Reïersche en Pruisische pea'sioonlijkheden uit den tijd van Lodeiwijk II oml ten- «iotte het gehleimi te verraden. Hij Weende over het droevige lot van Beieren fcn snikkend riep hij steeds wieer uit: „Het is mjjn konipg, het is mijn koninklijk huis," 1 i I Scherp veroordeelde Preysing, aldus Frink, het feit dat de betaling begon on middellijk nadat het laatste kanonschot in den oorlog van 1866 was gelost. Hoe wel Beieren en Hanuover als bondgenoo- ten dezen oorlog hadden gevoerd had da Beiersche koning niet geaarzeld terstond een deel van het vepmiogen van den bond genoot te aanvaarden. De betalingen van Bisnaarek werden gericht aan den oppep- stalnteester graaf Holsteiin, die steeds IQ pielt, (dit 'is dlertig duizend miark) voor zich mocht behouden. Graaf' Hertling ge wezen rijkskanselier was van een en an der op de hoogte. Hij zeiide ©ens tot Frick „Laten we er niet over praten; men zou bet geld moeten terugbetalen." Friick sluit zijn artikel aldusKoning Lodewijk leed aan erfelijke krankzinnigheid en volgens het algemeen» oordeel der psychiaters had hij nimmer den troon mogen bestijgen. In dien hij over zijn geestelijke vermogens had beschikt zou hij elk voorstel om' geld uit het Welfenfonds te krijgen toet verontwaardiging Van de hand hebben ge wezen. Ben verkiezing. Een sclhook is er door België giagaan, toen de uitslag bekend werd van de tus- schentijdsche ,verki©zing, waarbij de zfege werd behaald dcor dr. Borml?,Idien Vlaaimteh- nationalist, die reeds tien jaar in de ge- (vangenis zUcht, omdat hij in een tijd, toen ieder over het zelfb'escjhikki nglsrecht' der volkeren sprak, voor een onafhankelijk Vlaanderen ijverdte. Als een electriesche schok doortrilde dit eene woord Louis van Rhenen's gan- sche liriiaam' en een vreugdevol licht schitterde in de donkere oogen. Toen hoorde of zag hij niets mieer. Het stormachtig gejuich der 'aanwezigen ging ten deel© voor 'hem verloren, het trof zijn oor als een dof gegon^ "uit da Verte. Werktuigelijk mapi hij de hand aan van president, die helm: gelukWenschte en hem een welwillends, vaderlijke zegenbede op zijn levensweg piledegaf. steunend op Adolf's sterken apmi, dien hij weldra in den rijnen voelde! om1 heim te geleiden, verliet hij in aller ijl de zaal en het scheen hem' toe, alsof hij weer vrijer kon adem«n, nadat hij; heti gabouw, waar hij zulke Verschrikikelijkle uren had doorgebracht, verlaten had. Adolf hielp hem' in het rijtuig, dat bei den naar de woning van mevrouw Wep- sinck bracht, waar Louis beloofd had na afloop van de terechtzitting den Verderen dag door te brengen. Aldaar aangekopiën verzocht hij rijp vriend hem' voor korten tijd alleen te wil len laten. Adolf voldeed aaü dit Verzoek' en wees hem zijn eigen kamer aan, waar hij ongestoord, zoo lang hij wilde, verte ven kon. Terwijl Adolf rijn miama opzocht om' haar zoo spoedig mogelijk den gpeden af- Bij dë Vorige .verkiezing bialcht de Vlaam'sch. nationale paitij het sledhte tot 15000 stemmën en nu verkreeig; dr. Bonmö er 83000. Prachiscfc heeft dez© verkiezing!, in zoover .geen waarde, dat hiefc dr. Borms als gevangtene Met vergund is .zitting te nemen, maar wel is het een gëvoeligte les voor de regeerders te Brussel, die hard- vodhtdjgl tegenover den hoogen figuur van den edelen Bonds staan. Met ongekende heftigheid' hebben da iWaalsche- en liberale blaften zich vóór deze verkiezing gteweerd'. Bij' voorbaat werden de kiezers Van Bormte voor land verraders en mbfïea gescholden, doch bó ven d'e vrees voor gr°©t© woorden hebben de Antwerpenaars hun hart laten spreken. Trouwens ieder begrijpt dat het steminen op Borms, geien instemiming bëteekend'e met de r.umoexigte politiek van de VlaamSch-natliionale partij mSar slechts'ver ontwaardiging over het harde lot da.t m'en onverbdddeliik 'Bormls laat lijden. Bittere cbmtrnentaren hebhón d© Maden der verliezende partij losgelaten waarte genover weer het enthousiasme der over winnaars staat. -De gulden middenweg hield' de „Stan daard'', het orgaan van Van Ca,uwelaert, den leider der Vlaambche Volksfparüj. i ..Deze verklaring", schrijft het blad „is op; duidelijke wijk© eten protest tegen de •manier, waarop de eerste Minister zijn' woord heeft laten verbreken in zake am nestie, een protest tegen den Minister valn /Justitie, die zijn belofte om1 Berm© in vrij heid te stellen vóór die bijeenkomst der Ka mfer heeft miskend." Ook de hooghartigheid der liberale partij heeft, naar het blad verder te verstaan geeft, een gevoelig© klap' gehad en het be sluit met d© verklaring: Wat in Antwerpen gebeurd is, zöui trouwens het geval geweest zijn in al de arrondissementen van bet Vlaa|m!selh.e land en het is te hopen Voor d© toekomst van het land, dat de les niet verloren zal gaan voor da Brusselsche heeren, die na den OtOrlog geen tijd of geen lust hebben gehad om' heg een ander© belofte in te lossen, die van gelijkheid' in rechte en in feite. Ook dat heeft het Vlaam'sche Volle niet vergeten. Volkenbond 't Zuid-Amerikaanse he geschil. De volL'iibcndsraad heelt aan Bolivia en Paraguay ten telegram gericht, waarin hij op vredelievend© regeling Van hot ge schil tusschen beide landen aandringt. De Boliviaansdhe regiering heeft ta Washington mieegodeeld, dat rij niet ver der zal deelnemen aan d© pan-Amerik'aan- sche conferentie. 't Herstel-vraagstuk. Naar verluidt, zouden Frankrijk', Ita lië, België, Engeland nu bijna met hun anderhandeliaigen over de instelling Van ©en experten-coimlmitssde voor regeling; van den hierstelvraagstuk' gereed rijn. Op de meesten punten moeten genoemde landen het thans eens zijn. Poinciaré confereerde gisteren opnieuw m|et den Duitsdhien ge zant over de aangelegenheid. BELGIE Betaogingen te Leuven. Enkele honderden Vlaamtehe studenten looi» onlede te deelen, zat Louis geruimen tijd met het hoofd in d© hand geleund op de kamler van rijn vriend en overdacht het gebeurde. L i Allerlei aandoeningen bestormden rijn ziel en hij had meer dan ooit behotefte aan de eenzaamheid om die tot bedaren te brengen. In deizen oogenblik begroef hij als het war© rijn toekolmlst, rijn geluk en zijn liefde, voor altijd. Ook al was hij vrijgesproken, toch bleef in rijp eigen oog de jsaniet ©ener smadelijke aanklacht op hem rusten, die enkel door de knapheid van zijn advocaat niet tot een| veroordee- lipg geleid had. Hij gevoeld© dat hij nu vtood goed af-, stand van Kelim la gledaan had, Want iemand, die op de bank der beschuldigden had gezeten,^ aangeklaagd van diefstal, kón onmogelijk aanspraak maken op de achting en liefde van een mfeisje als! rij. „Het is maar goed zoo, nuj is de strijd ten einde en kan mijn liefde Adolf niet meer schaden," sprak hij fluisterend, ter wijl een onuitsprekelijk' gevoel van wee moed zijn riel vervulde. Langzaam stond hij op, beschouwd© met afgetrokken blik de bloeiende seringeboo- men en de ontluikende, rozen im den tuin, van waar door het open Venster de geu rige Medlueht tot hemi kwam. Hoe blaiuw was de hemel, hoe zonnig en blij' lachtte van de katholieke ho.ogeschool Van Heh- v.en hebben Maandagavond in da stad. Ileir Almpi Mater de overwinning, van de Borma lijst gevierd mlet het houden vian ©en optocht, voorafgegaan door mjuritelk en wiaarin die glldeVaiandiete werden precis®" dragen. In die stoet figureerden spandoeken waarop ptond te lezten: „L© Bormls-" „Vlaanderen stemt amnestie". „Tachtig duizend kaakslagen aan België"! Dit laat st© was een citaat uit de „Nation Beige", dat door de Vlaamfeche studenten nogal &d rem werd overgenomen. Er wlend door een paar honderd IWjaad- sche studenten een tegen manifestatie ge houden onder die kreten; „Wieg met de boehes, de flaminganten, d'e verraders, etc." Natuurlijk werd ook de Brabausoumen S©- zongen. Er werden verder stokslagen gewisseld, hetgeen de politie Verplichte in te grijplen De gendlaflmen, di|e gieeóusdgraeerd waren, oehoelden niet op te treden. ENGELAND De ziekte des kenings. Bij, dien koning van Engeland .is gis teren een punctie verricht voor het af tappen van vocht aap den rechterkant van de long. De toestand van Zijn© Mejes-^ teit was bevredigend. De prins van Wales te Dlinsdagatvondl te Londen aangekomjen. i OOSTENRIJK De uieuwe president. Ojntrent den nieuwen Oostenrijkschien president, die thans rijn ani|bt aanvaard heeft, meldt men nog da volgende bijzon derheden Wilhelm Mlklas behoort, hpieiwel hij pas '66 jaar pud is, tot da parleimentsW leden, die kunnen terugzien op een parle mentaire waakzaamheid van meier dan twintig jaren. Hij komt uit da beroemde Neder-Oóstemrijksehe Wlaëhau, ©en streek, die ook opa! haar lapdsdhapsscihoon tot de mooiste van Oostenrijks Donaugebied gerekend wordt. jHet is niet alleen bekend, dat MiHa's even na de revolutie doop politieke tegenstandarjs overvallen en zwaar mishandeld js- Sinds 1901 is hij getrouwd. Uit dit huwelijk rijn twaalf kinderen gesproten, van wie er nog elf in loven rijn, (fe thans tusjsrihen de '10 ©n 26 Jaar oud zijn. .Van de oudsten rijn er drie bij het onderwijs en twee amibtenalar. Mlklas zelf hkd adht broersi 'en zusters, van wie er zes, net ais MiMas zelf het leraarsberoep hebben gekozen. Tp|t rijn verkiezing tot .bondspresident toe heeft Mik las gewoond jn het gebouw van het gymnasium van de oude Neder-Oosten- rijkische stadje Horn, waar hij tot zijn jienrioncering, een paar jaar geloden reef tor was gefeest. Ondanks rijn groot gezin, beschikte Miklas, hoew'el hij toch sinds 1923 voorzitter yan het parlement was, slechts over een z.g. Vierzimimerwohniung, d.w.z. een hufe, dat buiten de dienstveav trekken slechts viier kam'ers telt, en dia woning lag nog aan da binnenplaats, Mik las leefde, zooals hieruit reieds blijkt, In zeer bescheiden omstandigheden. Zijn vrouw, een typische Hein-burgerlijke moe der en huisvrouw, is de dochter Van ©en geziienen, doch slechts beisciheidenen hotelier te Horn. Aan interviewers heeft zij na do verkiezing gezegd, dat zij pas door de radio de benoeming van haai' man tot hool'd van staat had vernomen. Zij Ver-» telde, hoe moeilijk het was geweest om met elf' kinderen de oorlogsjaren te boven komen. Haar man wias toen, omdat het parlement niet bijeen kwam en hij dus geen vergoeding kreeg, op rijn kleine ambtenaarssalaris aangewezen. Mevrouw Miklas waöht thans af', wat haar mian be schikken zal. Zij wieet nog niet of hij wil, dat zij mlet hem1 het paterijs op den Ball- hauspïatz zal betrekken, waar de bonds president gehuisvest is. Dr. Hainisch, da afgetreden president, di» van zichzelf zeer alles op deze schoone aarde. Zou rijn hart ooit weer trillen van geluk bij het naderen van de lente met haar rijken schat van bloemen, beloften en illusies? Hij meende van niet; het scheen hemi toe alsof rijn jeugd reeds ver. aohter hem' lag en het leven helm! niets meer aan te bieden had, nu er een smet kleefde op zijn eervollen naam,, die nooit weer uit te wissGhen was. Na eenige oogenblikken van weemoedig gepeins, schudde hij deze droevige stem' ining af en begaf zidh naar de huiskamer, waar Adolf en mevrouw Wiensinck hem wachtten. Zoodra hij binnentrad, kwam Adolf' hem reeds tegelmioet, vatte zijn hand en sprak mlet groote teederheid in zijn stem op Huister enden toon: „Je hebt je gloed ge houden, ik dank je, trouw© vriend, dank je." Louis glimlachte en beantwoordde zijn handdruk zonder iets te zeggen. Hij trad naar mevrouw Wiensinck ,d-ie met be» si breidde oogen in haar leuningstoel bij het venster zat. Zij was zeer lijdend in de laatste dagen en had zich de aanklacht tegfen Louis, dien rij evenwel voor onschuldig hield, zeer aangetrokken. De zenuwachtig© spanning, waarin zij Verkeerd had gedurende da terechtzitting!, bad' haar in hoog© mate welvarend was, heeft van het paleis gteesÉ gebruik als woning geimlaakt, doch M steeds op rijn villa in de iWieensahe tuin wijk blijven wonen. Miklas is katholiek van de daad. Het Okregioirpriwes, We lezen in de ^Msh'.": Een lezer zond ons inzage van een Wriefj' welke hij uit Mexieb had ontvang/en en (Waarin ook sprak» ujap vun het beruchte/ proces over den móórd op Ohkegon. Dlel •volgende passage, welka in toöale kleu ren dit zonderlinge procójs teekent, is a,anf dit schrijven ontleend: Het inleest© heeft mij aangetrokken, wat m'en 'hier met ©en nonnetje heeft uitge voerd en waarover alle couranten wel zullen hebben geschreven. i Dit nonnetje, moeder Condhita, was aan geklaagd als Medeplichtige op, den moord op Obregon en mien had beloofd de rechts zittingen door d© radio bekend' te maken. Nu, de procureur van justitie was er zel'fl op uitgetrokken, mlaar het nonnetje beet' zoo van zidh: af, dat het publiek, hetwelk toch alleen uit regeeringslieden bestondj genoodzaakt was in die handen te, klappen. De rechter werdl natuurlijk woest eB verklaarde, dat indieu mten weder applau disseerde, d© Zaal Zou worden ontruimldl. Toen wendde zich het nonnetje tot het publiek en zeide:. Applaudisseer toch al leen voor mijnheer den procureur, wij heb ben het niet noodig, want voor ons applau- dissceren de engelen des! hemels De procureur riep toen de hulp in van vier andere advocaten oml het nonnetje" i|n' het nauw te brengen, mlaar zij verdedigd© zich met vuur- zbodat haar advocaat uit riep: Moedertje Conchita, ik was steeds! een ongeloovige, mlaar in de weinige oogen blikken, dat ik met u taocjht spreken, heb ik meer geleerd dan in alle studieboe ken, di© mij tot opt hecten in bandeii kwamen, en ik z!al ,u helpen met de ver dediging tot mijn laatsten ademtocht. De regeering, inziende, dat Moeder Con chita zou móeten worden vrijgelaten, liett toen een Vijftigtal kamerleden «en inval ia» de rechtszaal cben. Deze grepen het non netje vast en brachten haar vreeselijka brandwonden toe, men. bedreigde dó jury] met den dood, 'indien zij het nonnetja durfde vrij Spreken enz. Een geweldig© consternatie natuurlijk 1 f Verschillende katholieken hadden juistj een paar juryleden tot de overtuiging ge bracht, dat z'ij' móesten vrijspreken. Geen' v,an allen durfde echter behalve Telled en dez'e was de eenige van de negen per sonen, die zich tegen het vonnis uitsprak; Hoe woest men op het nonnetje wasj kan mlen begrijpen, indien ik vertel, dat men denzelfden nacht dronkaards in haar cel opsloot en zulks eenige nachten heeft 'herhaald, want mten wensdht tei bewijzen, dat het slechts een deern© is; het nonnetje; is er natuurlijk allerellendigst aan toe^ dat kan mten begrijpen. Zij heieft twin tig jaar tuchthuisstraf gekregen, mlaar ig zoo onschuldig als ik. Het beste bewijg is wel dat alle getuigen, die de regeering heeft gedagvaardrilgd, zijn overgteloopen en' b.v. een zeker© mevr. Altajmirano ver klaarde, dat het nonnetje absoluut onschul dig was en zij haar- bteschouwd© alk een] heilige". TWEEDE KAMER. Over zi eht.. De Onderwijs-b©grooting is aan,genomen" nadat gestemd was over de moties Zijlstra, en Langelmian, waarin verwerping gei- vraagd werd vian voorgestelde subsidies! voortwee stedelijke orkesten. Wiat heeft het Rijk te miak'en met plaatselijk©' muziekkorpsen vraagt men zich af. Door- aangegrepen. Toen zij het bleeike gelaat van den jon gen,, man gewaar- werd, dien rij naast Adoli' als haar zoon beaamde, kon zij' rich! niet goed houden. Snikkend sloeg zij haait armen om den hals van Louis, trok heam tot zieh en bg-rstte in een sitroopij Vanl tranen uiit. Louis deed zijn best zioh goed| ta hou den, ofschoon hare droefheid he(ml diep ontroerde in de zenuwachtige stemming waarin hij Zelf' verkeerde. Hij kuste haar met innige teederheid en sprak vertroostend: „Maar nu is alle© weer goed, niet waar?" Het duurde gerudmlen tijd eer rij geheel kalm en overtuigd was, dart de gezondheid van Louis onder dit alles niet geleden had. „Mijn arme jongen," sprak rij vol mede lijden. „Wat is de wereld toch wreed, om- je zoo schandelijk te verdenken. Welk een vreeselijken tijd heb ja doorgebracht} 't is wonder dat je er niet oniter bezwe ken zijt." En de zwakke vrouw huiverde bij da gedachte aan het bitter onröeht den edelen' jonkman, wiens vlekkeloozen levenswan del zij kende, aangedaan. t '(Wjordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1928 | | pagina 1