I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
I
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
ÏHE COURANT
Bericht.
Het Offer.
BUITENLAND
HUMMER 129
DINSDA8 30 OCTOBER 1928
24st> JAARSANft
eene dagblad naar het
ad behoort mij toe door
dat daar is het mijne
I-ton. Dat blad behoort
In advertenties; dit door
|En dit. En dat. Bij het
adjelijk' de stok. 't iWns
tiende graden zorgde eik
kakljo vian den duivel,
bing voonbij. De zwarte
(keek1 hem dan opmerkl-
lar, draagt den blinddoek.
Jmtoe, zooeven heeft hij
gqprqelkt. Hij! heeft me
man. Vooral het slot
Maar hij sprak slechts
"en, die zonder zijn preek
Maar ik, ge hebt mijn
zien! Liet eens op-, tot
reekt,!
liamiddag 5 uur. In dromi-
imlensehen voorhij. Kan-
l.lerken, arbeiders, .school-
lolrneisjeB gingen de kiosjk
I aan het lok'et had geen
|om de bladen uit te nei-
minuten reden fietsers:
pakken dagbladen, die
I-aren van de rotatiepers,
I gespuwd.
zijn heenderigein wijsvin-
leuwde met heeséhe triom-
Ijn kansel? Ein de priester
at tussehen zijn en mijn
onderscheid bestaat als
Machinegeweer van heden
Ivan weleer. Neen, hij ziet
in zult ge me toch wel
|ven. Hij tófkt naar mijn
sehrikkén of1 te omtstel-
dat 'hem1 bijna elk |U)Ur
leien ontsteelt, zalfe zielen
f die alle. zijn omgekocht
lig, die priester d,raa)gf ook
li vrouw voorbijzij heeft
lyoond.
Iiaar? Ze gaat maar de H.
Ian twee. Broederschappen,
een mijner troiuwq lqzers
dag vijf oenten voor mijn
vijf centen, zou een van
oliefcen zeggen. Gij! weet
Lt, hoewel één druppeltje
Lts is, de oceaan toch ..uit
zulke druppeltjes, bestaat,
eitje dezer geloovigeu en
ouiw ik in het villapark
lie van mij zijn en voorzie
|piersen en draadlooza, om
eden van heel dei wereld
Ijn. Deze katholieke "vrouw,
den blinddoek,
lorgnet recht onder alle,r-
gebaren en ding. dan Voort
gel der duisternis, ik draag
Ik 'zie klaar, o zoo klaar,
[op mijn pers. Hoe dikwijls
vrienden, de redacteuren
's avonds laat ami den
[allen. Mijn preek springt
van kiosk tot kiosk'. Zij
i in alle stadswijken, zij
is, zij stapt- in den train, ja
;n, ze is op alle Schapen,
iepen. Onderwijl dringt ze
scholen, gaat van stad tot
p tot dorp, van gehucht
van herberg tot herberg,
dan stil, wanneer geen ziia-
vergif'tigen zijn. Ze mobili
ty jeugd, ook ik heib mijn
de k&thol.ieklen zien niets,
doek
mdertnssichen aan het kleiinie
caal gekomen, waar de kh-
congres hielden! Satan
la van verachting, spot en
,uit zijn oogen.
n zwarten Goliath Wt'oedig in
riep:
van het laatste avondmaal
ler.
felijkie godslastering was het
lar ik gingt verder:
.uw oogenblikk'elijBe zege-
ik! toch aan de eindover-
Henr, die de woorden, des
ens heeft. Ik geloof dat de
aien waar hij wil. Dat zul-
atholieken zien, klaar zien.
m dag, op dien dag
■atans neust sloeg ik de detuï
n de zaal, waar juist piater
eepende taal sprak' ovetr het
er 0oede Plerst.
id hij er niet voor gegev'en,
land in de zijne had mogen
iaar alles zeggen!
aar zijn eenzame woning te-
ormde het in zijn ziel en hij
tterheid aan de wreteda grillen
llot, dat zoo willekeurig met
van menschenharten speelt,
est het meisje, waarnaar hij
Ilangd, nu hij het eindelijk
onden, juist de geliefd» van
zijn en dus voor hem pnbe-
nog tot laat in den avond
trachtte zich 'door lezen te
doch dit gelukte hem' niet;
tste. haar beeld zich tussehen
n zijne oogen, of' klonk haar
i ver verwijderde mUztók' hem
i, zoodat hij ten laatste zijn
gaf en droomde dwaze,
jke droom en, zooals slechts
art dat liefheeft, droomen kan.
Zij vond dat die vriend van
,1 stijf en niet zoo aardig was,
;ens de beschrijving verwacht
rerd zij onwillekeurig door zijn
voorkomen, zijne beschaafde
zijne fraaie, mannelijke- ge-
itrokken, zoodat zij taan den
fdenkend, met har© gedachten
o dan bij Adolf vertoefde.
(Wordt vervolgd.)
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
I Bureaux van Redactie en Administraties Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interiocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2| Telefoon No.474.
Abonnemontsprijs f 1,90 por drie maanden, bij vooruitbetaling;
AdvertentiSn van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
SROOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT 8ELEZEN
IN ALLE KRINGEN
.Wegens het als Zondag te vieren feest
van Allerheiligen, zal ons blad Donderdag
niet verschijnen. Ter Vergoeding daarvoor
hullen wij Zaterdag twee pagina's Ont
spanningslectuur imieer geven.
REDACTIE.
V Ze weten 'tniet!
Wij zijn er allen ongetwijfeld wel me»
bekend, dat ongebreidelde vrijheid tot ban
deloosheid voert.
Dit geldt zoowel voor 't wereldlijke als
voor 't kerkelijke.
't lp daarom-, dat onze Moeder de H'.
Kerk een geloofsleer samenstelde, waar
haar kinderen zich aan te houden hebben.
Hoewel verschillende protsstantseba
kerkgenootschappen, in navolging) daarvan,
hun omschreven geloofsbelijdenissen bezit
ten, wordt er van vrijzinnige zijd© maar
al te dikwijls gesmaald op de Kjath. Kerk
en haar dogma's.
Bij 'die groepen cischt men voor ieder
vrijheid om' uit te maken wat ze gelooven
willen of wat ze niet gelooven willen,
maar tot welk «en chaos dit dan ook leidt,
leeren de „moderne" gemeenten in de Ne-
derd. Herv. Kerk.
Ook de jongste vergadering)van den
Protestantenbond, die de ongebondenheid
in Kerkleer propageert, onder den mooien
titel; „Christendom1 'boven geloofsverdeeld
heid", toont tot welke toestanden men in
zulke omstandigheden komt.
In een nabeschouwing welke dei „N.
Rott." aan deze vergadering wijdde, trof
fen we volgende, verbijsterende passage
aan:
„Hoe moeilijk de belijdenis van den
bond valt te omschrijven, bleek ook' uit
de wijaet, waarop het hoofdbestuur de
motie-Den Haag inzake uitgave vian een
belijdenisgeschrift heeft uitgevoerd. D|o
keer Hans, ter vergadering niet aanwezig',
zal uit het hoekje van dr. Hoo-yk'aaS
(straks door ©en reeks overige persoonlijke
(overtuigingen gevolgd), niet kunnen af
leiden, wat hij en velen mét hew zoo
gaarne zouden willen vernepié® Wat ia
het nu eigenlijk, dat de led'en van den. N,e|d.
Protestantenbond aan gemeenschappelijk
geloof' en inzicht vereent?"
Veel behoeft men hieraan niet toe te
voegen.
De vrijheid oml te gelooven wat hun
goeddacht is hierop uitgekomen, dat ze
zelf "niet meer weten wat ze gelooven.
V Arbeid voor onvolwaardigen.
Door een dezer dagen gehouden qongres
over den aribcid' voor onvolwaardige®, heeft
dit vraagstuk ongetwijfeld', mteer dan vroe
ger het geval wa% de belangstelling g|e-
trokken. Natuurlijk heeft het bestaan van
af den tijd, dat de m'ensch! ;arbeid! heeft
verricht. Er zijn altijd lichamelijk en
geestelijk onvolwaardigen gleweiest en het
was altijd een moeilijk vraagstuk dieze
personen zbodanjg werk te verschaffen,
dat zij nog een levensonderhoud konden
verdienen. In de laatste jaren isl een e®
ander -echter sterker dan vroeger op den
voorgrond getreden, waarbij in de oorlog,-
voerende landen uiteraard zij, die dn dien
oorlog werden gewtond, in de -eerst®' plaats
aanleiding gaven. Daarnaast is echter door
de ontwikkeling der sociale voorzorg m'eer
de aandacht op dit vraagstuk gevestigd',
terwijl in de derde, doch zeker niat in die
Ikatste plaats een en jander heit g|avcjlg
is van de rationalisatie in da techniek en
de opvoering der .anbridsvoprwaarde®,
waardoor men gedwongen werd een zif
ting toe te passen, m'et als' gevolg dat die
Bunder goeden voor de beteren méesten
wijken.
Nu is dit vr.aag(stuk bij uitstek geschikt
pm koogexe gevoelens te laten werken.
Imtners iedereen is als1 miensch begaan
met bet lot Van hen, die wel willen, doch
mu pbysieke of psychische redenen niet
feuilleton
9)
Strijd.
Op zekeren avond in November Zaten
onze vrienden in de Opera, toeu Adolf,
die onder de ouverture telkens rustelooz©
blikken naar alle zijden had geslagen,
Louis aanstootte en hem toefluisterde
„Daar zijn ze; ik dacht al dat ze niet
komen zonden en
„Houd je stil en luister naar de muziek,
daarvoor kom je hier," antwoordde Louis.
„Nu ja, dat is te zeggen, ik kom hoofd
zakelijk voor iets anders, en Wat mij be
drit, kon het nu reeds groote pauze
zijn."
„Dat is best mogelijk, maar ik zou in
et vervolg wel van dergelijke intermez
zo verschoond willen blijv'enik mis
op zoo'n manier üe helft."
A dolf begreep dit en stoorde zijn vriend
met; liet was evenwel zéér twijfelachtig
ot hij zelf veel van de voorstelling genoot,
daar hij gedurig verlangende blikken sloeg
naar de loge, waarin de familie Reiebimann
nad plaats genomen. Zoodra het scherm]
gevallen was, stond hij op, tot Louis
kunnen arbeiden. Zien wij de mét het con
gres ingeluid© actie echter goed, dan wil
hot ons Voorkom®®, dat het jujsti voor
alles de bedoeling is heb vraagstuk! mdt
deze hoogere sfeer te1 brengen en ,'het zui
ver «donomisch te beschouwen. De onvol
waardigen mbeten niet worden geholpen
uit phüautropie en medelijden;, dit haalt
hen nog mieer naar beneden. Er moet
juist op zuiver edonomische motieven ge
tracht worden hun die werkzaamheden te
geven, waarvoor zij nog voldoend© ge
schikt zijn, zoodlat zij' als gewon© (leden
der m|aatsdhappij hun brood kunnen ver
dienen. Dit its juist diaar|oimi mfogelijh, om
dat het beggip onvolwaardig uiterst be
trekkelijk is. Lindners iemand jnief ©®n hou-
tfn been kan een zeer goed! kleerm'aker,
schoenmaker;, sigarenmlaker of diergelijk
zijn. Zoo heeft men tal vani (werkzaaim!-
heden, die door min of' meer onvolwaar
digen Vrijwel even goed kunnen worde®
verricht dan door gewone arbeidskrachten.
Juist de ontwikkeling der techniek, waar
door aan den ©enen kant dé ziftipg werd
toegepast^ leidt «Ti aan den andereh klant
toe, dat-, mede door, de veq idioorgpvopirdiei
verdeeling van den arbeid', nieuwei werk
zaamheden naar voren komten, die© geen
volwaardige krachten eischen. Dient deze
acllie dus als zoodanig een socdalajl bellang,
men zlaJL aan den anderen kapt (de tatepkei-
his er van ook weer niet. pnioetesn overdrij
ven. Im'niers reeds thans' wordt op alle
mogelijke wijze in de zorgen vbor, de li
chamelijk of geestelijk gebrekkiglen voor
zien. De Ongevallenwet, die voor het ge-
heele bedrijfsleven in Nederland' geldt,
waarborgt, dat zij, die tengevolge vUn hun
werkzaamheden onvolwaardig worden,, in
verhouding tot de zwaarte van het onge
val financieel schadeloos worden gesteld1.
En tenslotte, hoeveel Vclwaardigen ioopen
er tegenwoordig niet werkloos rond? Ook
voor dezen moet werk gevonden worden,
en de acltie voor de onvolwaardiger! mag
-er zieker niet toe leiden, dat |de aandacht
van dit groote prolbleejm1 der welvaaxts-
politdek zal worden afgeleid.
VAN OVER DE Gfc'EMZEN
T s j e cho-Sl o w ak ij e.
Het tienjarige bestaan van de jonge
Republiek Tsjecho-Slowakije, dat dezer da
gen in liet geheele land en in het bij
zonder in de hoofdstad Praag feestelijk
wordt herdacht, geniet ook' in de buiten-
landsclie perst moer dan gewone belang
stelling, niet het minst wat betreft de in
dat land op den voorgrond tredende per
sonen, waarvan, na,ast den President Masa-
rijk, ook de minister van buitenl. zaklen
Benesj in een adem1 genoemd wordt. Dioe'h
ook het land zelf verdient die belangstel
ling, niet sledhts' om zijn natuur- eu
stedenschoon, doch ook om, de afwisseling
ling van zijn landschappen en bergland.
Wij zouden het tegenwoordige Tsjewho-
Slowakije een miniatuur Europa kunnen
noemen. Het heeft nagenoeg alles, wat
men in het overige deel van Europa
vindt, bergketenen en valleian, plateaus
en dorre grond, vruchtbare akkers, breedo
rivieren en groote steden. Het eenige,
wat het land mist, hst een strand. Heit
Schilderachtige van het land wordt niet
weinig verhoogd door het varie©rend ka
rakter van steden en dorpen, dat zijn
oorzaak vindt in de Verscheidenheid der
bevolking. Het land toch is samengesteld
uit verscnillende grondgebieden, welke in
den loop der eeuwen voortdurend van be
stemming veranderen. In het westelijk deel
vinden wij de oude historische landen
Bobemen, Moravië en Sdlezië, waartegen
het oostelijk deel Slowakije en een ge
deelte der Russische Karpathen een scherp
contrast vormt. Ook de bevolking ist sterk!
gemengd. Verreweg, het grootste gedeelte
(6-i o/o) wordt gevormd door bet Slavisch©
ras, voorts de bewoners van Germaan-
ischcn oorsprong, voortkomende uit de
vroegere kolonisaties in de Boheiemsche
zeggend: „Ik ga baar aanspreken, ga je
mee?"
„Wel neen, dat kun je best allelen af;
ik ga in den foyer een sigaar rook'en."
„Kom, wees nu niet zoo saai; ik zal
je aan de oudelui voorstellen, dan kun ja
met mijnheer kennis maken, dat is juist
een geestverwant voor je."
„Nu, 't is goed," sprak Louie, denkend
dat het misschien in "t oogloopend stijf
zou sehijnen als hij zich opzettelijk op
een afstand hield van een familiet, waar
mee zijn vriend zoo intiem! was, tei me'er;
daar Adolf' hem' er toe aanspoorde en hij!
geen enkele reden kon opgeven om te
weigeren.
De jongelui traden dus spoedig daarna
de loge van de familie Reichmann bin
nen en nadat Adolf zijn vriend aam, mijn
heer en mevrouw had voorgesteld, plaats:-
te hij zich achter Selma en begon eten
iluistcrend gesprek met haar, terwijl
Louis zich met de oudelui onderhield.
De heer Reichmamï was een knappia
man van even in de vijftig jaar, met
dik, grijzend haar en knevel, levendige,
donkere oogen, die zich met ©en vriende
lijke uitdrukking op het gelaat van Louis
verstigden. Deze herkend© in hem ter
stond den heer, die een paar jaar geleden
bergstreken, welke bijna 23 o/o der bevol
king uitmaken, terwijl de Hongaren, die
ongeveer 6 o/o bedragen, voornamelijk' in'
net zuidelijk1 deel van Slowakije en aan
den kant der Karpathen gevestigd zijn.
De tegenwoordige Republiek vormt als
Jie.t ware een schakel tusschen Oo-stersche
en Wtesterseke beschaving ©tn sinds; d,e, ver
schillende deelen tot eten zelfstandig Rijk
verconigd werden, is op bijna elk gebied
vooruitgang te bespeuren. De bodeim; is
rijk aan steen- en bruinkolen, hetgeleo. d©
zich steedsi uitbreidende Industrie ten
goede komt. Ongetwijfeld ist de ligging
dei' verschillende kolengiebieden niet de
meest gunstige te nownjen, doch dank zij
de voortvarendheid, waarmede men voort
gaat de primitieve wjj'ze van vea-vpter op
meer moderne least te schoeien, is dit
geen bezwaar voor de verders ontwikke
ling van ket land. Onder de steden komt
op de eerste plaats de hoofdstad Praag,
(Pxaha)d at oijjgeven door een dertigtal
gemleenten eten grootstad vormt, van
i.00.000 inwoners. Praag is het intellectu-
eele centrum! van het land, door zijn be
kende Universiteit en daarnaast door zijn
handel en industrie van groote betetekeaisi.
Crno (Brunn) de hoofdstad van Moravië.
dat wegens z(jn industrie een twietede Man
chester genoemd wordt, telt 230.000 in
woners. De groote Lakenfabrieken welke
in de na-oorlogsjaren een ernstige crisis
doormaakten, hebben zich aoo, goed all
hersteld en aan den nieuwen toestand
aangepast. Moravsika, met 200.000 inwo
ners biedt vanuit de verte door zijn tal
rijke fabriekssic'hoorsteenen den aanblik
van een groot hasüh. Hier is ook! het
centrum van de kolen-industrie. Olomo-ue
(Olomutz) de oude bisschopsstad telt
57000 inwoners', gelegen in het centrum!
eener vruchtbare streek, gaat zij 'door den
toenemenden handel eten periode van snelle
ontwikkeling tegemoet. Bratislawa, 95.00Q
inwtfters1, is feitelijk de eenige stad van
beteekenis in het oude. Slowakyte. Met
haar oud kasteel dat op een heuvel ge
bouwd, het Donau-dal domineert, kan zij
in zekeren zin de poort tot het Oosten
genoemd worden. Binnen haar muren ko
men alle voortbrengselen van landbouw
en industrie; welke in grooten ge.tale hun
weg naar Oostelijk Europa vinden. Einde
lijk Uzhorod een plaats van 10.000 in
woners, residentie van den Grie-ksch-Ka-
tholieken Bisschop, stad vooral om' haar
markten bekend en tenslotte Mukaöevo,
het vroegere banningsoord, waarheen de
vroegere OostenrijkschHongaarsche Re
geering de revolntionnaire elementen zond.
Deze stad wordt bijna geheel door Joden
bevolkt. Het tegenwoordige Praag mag
in alle opziohten een stijlvolle stad heieten.
Op architectonisch gebied valt er heel wat
te bewonderen. Reeds van uit de verte
ontwaart men de domineerendei torens der
St. V.eitskerk' en het voormalig Koninklijk
Paieis. In de stad een aaneenschakeling
van contrasten, dóch zoo geordend, dat
men er als het ware. de geschiedenis in
steen voor zich ziet. Praag is ook rijk aan
monumenten. De bekende Kanelsburg, het
stadhuis met de oude klok en het Clauï
Calias Paleis (het tegenwoordige Mi
nisterie van Financiën) met zijn rijk ge
beeldhouwde hoofdingang zijn wel da voor
naamste. Praag is, een stad met een rijke
historie en trad vooral op den Voorgrond
in de 18de eeuw.
De prachtige brug uit de 14dej eeuw,
meesterwerk van Avignonscüie architect-
tuur heeft heel w,at üplustre persoonlijk
heden zien piasseeren, dei talrijke patriciërs!-
moningen 'hebben velen dezier geherbergd'.
In 1786 en 1787 heeft Mozart zidli menig-
jmpal op de oude brug aan zijn droolmten
overgegeven, hoeveel inspiraties heeft hljj
■hier niet opgedaan? Op 29 October, 1787
woonde hij de eerste opvoering vani zijn
opieria „Don Juan" in bet Staafstiheiaiter
bij. Meerdere smalen onttaioette hij hier
Jacques Casanova,, toet wi'en hij te^aimien
d© gast was van Frans Josepihl Bret&ld/,
©en groot en invloedrijk advocaat en min-
veel kans had geloopen, nooit meer, met
ziine familie in de opera te zitten.
Mevrouw was «ene zeer srihoone dame
die, vele jaren jonger dan baar echtge
noot, gemakkelijk voor eene oudere zus
ter van Selsna had kunnen doorgaan, z'oo
jeugdig en f'risicih was haar voorkomen en
zoo vroolijk schitterden hare oogen.
Of dit jeugdig uiterlijk niet meer zijn
bestaan aan kunst dan aan de natuur te
danken had, kon Louis zoo terstond niet
beslissen, maar zij maakte op hem den
indruk van eene ijdele, weoieldsidhe vrouw,
die geen grooter genot kemdie dan te schit
teren en te bekoren.
A!^ S'elma in dat opzicht hare moeder
evenaarde en welks dochter wordt niet
licht door het voorbeeld barer moeder
medegesleept zou zij toch geien vrouw
naar zijn hart geweest zijn, daeht Louis,
■en 't was dus, maar goed, dat hij genood
zaakt was geworden haar op te geven.
Toc'h kon hij niet gelooven, dat dit lief
tallig meisje dat zoo eenvoudig, zonder
de minste coquetterie zich met Adolf' on
derhield en niet aan hare eigme, inteer dan
gewone schoonheid scheen ta dtenken, een
ijdel, nietsheteekememd schepsel zou zijn,
waarvan de wereld helaas! zoo vtol ia en
waardoor zoo menige man voor altijd
saar Van al w,a(t kunst was. Behalve een
kostbare bibliotheek bezat hij ook e«n uit
gebreide verzameling' sdhfildcrijen en go
belins, meestal' afkomisttii|g uit de door Jlo,-
seplh H opgeheven, kloosters'. Doch) het zijn
niet alleen de herinneringel® aan het ver
leden, die deze stad' zoo, aantrekkelijk ma
ken. Ook' het moderne oomfort vindt men
er allerwege in rui|mle ïriate. Toeristen, ,die
zi'dh voor den vooruitgang der teöhniek
interesseexen, kunnen hier pte'Ng' onder
werp voor studie vinden. Alleen het feitj
dat sedert d'e vestiging dér Republiek alle
3.8 voorsteden mtet het waterleiding-, gast
en electriciteitsbedrijf verbonden werden
en ook op hygiënisch gebied enorm© ver
beteringen werden tot stand gebracht,
waarbij de eerste wereld-spie,riatttetein als
advise,urs of uitvoerdlersl optraden, geeft
een beeld van dé energie; waarmede ge
werkt werd en die ïinancdjeele) offers, Velke
daarvoor noodig waren. En wat Tsjédho-
Slowakye op ander© landen Voor heeft) ig
dit, dat de bevolking dé mannen, die van
den aanvang af het land' hébbten groot ge
maakt, nog steeds in eere houdt. Dé presi
dent Masaryk, de ©enige, wienis ambtelijke
periode verlengd kan worden,, kan er stel
lig op r ekenen, dit ook tot zijn diood toe
te blijven bekleeden, tenzij hij1 zelf anders
mocht wenschen. D,e ver'hpuding mét die
Europeesche mogendheden wordt nit ste
kend verzorgd door den Minister van Bua-
landsöhe Zaken dr. Benesj', terwijl de in-
nerlijké toestand van het land goed is te
noemen. Zoo heeft Tsjedho-Slowakye in
de tienjarige bestaansperiode getoond ten
volle de kracht te bezitten oml die weelde
der onaihankélijkbeid1 te kunnen drage®,
en zéolang de politieke toestand Van Euro
pa geen belemtolering vormt door zijn .ver
dere ontwikkeling, mjag niet zekerheid wor
den aangenomen dat het binnen afzienbia,-
ren tijd een vooraanstaande plaats onder
de tegenwoordige mogendheden zal in-
nemén. I
FRANKRIJK
t uinbes' standbeeld onthuld en verniei'it.
De onthulling te Pons van het stand
beeld van den geweterjloozten Kerkvervol-
ger Combes, door minister Herriot, is! .niet
zonder incfidénten verloopen.
Men schrijft daarover aan dé Msib.i
Comibes die een kwart eeuw geleden
de Frianschen zoo. fél verdeelde; is ook nu,
nog aanleiding geweest tot een demonstra
tie van het antd-ülerieaie fan,aitis!me, ge
volgd door ernstige incidenten, waarbij
bloed gevloeid heeft.
Die provocatie,, waartoe de radiclaja
miacihthe obers dn de streek' (h|et initiatief
hadden genomen, he,eft tot incidentejn ge
leid, nietteganstaandé m'gr. Migpen gewild
heeft, dat d'e Katholieken uitsluitend door
ijhun gebed eerherstel zouden geven voor
den nieuwen smaad), Christus en de Kprk
aangedaan. Zelfs mét ©een groot Vertoon
v,an gardies en gendarmen heeft dé loge-
organisatie niet weten te beletten, dat een
troepje opgeschoten jongens het monu
ment heeft kunnen verniiele®, terwijl de
gendarmes het hoofd verloren en htóbbten
geschoten. Een jonge monarchist hjeeft h,eili
met zijn leVen moeten boeten niet ,®iaar,
den raad' van mgr. Mignen ta (heibbfen ge
luisterd, terwijl een vijftal personen, ondei
wie dezé gendarme, gewond zijn.
Nog meldt mf®®:
Terwijl de manifestanten d'efijteerend
zidh van het standbeeld' Verwij,derem bkepkt'
plotseling een groep, volgens ,de eprste
berichten ctamélots du roi zich' baan.
Ee® hunner heeft in een tuil bloemeP
een voorhamer verborgen en zwaait dien)
op om het standbeeld te verbrijzelen. Voor
dat (men van dé consternatie bekomen ia,
slaat hfj den kop van het .standbeeld stuk',
zoadat de neus en het ondier g|edeplte( van
het gelaat zijn weggehakt. De agenten,
die zich ibij" het standbeeld bevindten, ,sch|ie-
rampzalig wordt, als hij zich niat a,an de
betooverinig, die er van uitstraalt an enkel
tot de zinnen spreekt, kan onttreklke®.
„Een knap piaar, vindt u niet mijnheer
van Rhenen?" zei mevrouw Reiohm'ann
met een ve.elbateekenend lachje en een
hoof dwending naar Adolf en Sielma, tot
Louis hef woord richtend.
Het scheen dat zij met de verhouding
tusse'hen de jongelieden zeler was ingeno
men en die zelfs bevorderde.
„Oüh,d at moet je zoo niet zeggen,"
sprak haar echtgenoot, „ze zullen van
zelf wel komen, waar ze wezen moeten;
je behoeft zooi iets nooit aan te moedigen,
is 't wel, mijnheer van Rhenen?"
,Jk geloof dat u gelijk hebt," ant
woordde de jonge man. „Maar gewoonlijk
zijn de damles hij een dergelijke gelejgpn-
hedd zeer bereid eten handje te helpen,"
voegde hij er met aen glimlach bij.
„Ja, «n ze willen alles met stoom heb
ben'; zoodra een paar jonge menschen ge
noegen in elkanders bijzijn vinden, moet
het dadelijk maar tot een huwelijk Bo
men."
„Me dunkt, dat Adolf's bedoeling neig
al duidelijk is", meende mevrouw, die gaar
ne den mooien, algemeen beminden advo-
kaat tot schoonzoon wenschte en hem erven
ten toe, ihaar. kaimieraden Va® dien aanvaD.
ler willen zijn aftocht dekken, en ;©en zeer!
ernstig gevecht ontstaat waarbij de offioieB
der gendlartaén cOmm'andeert in dé lucht
te vuren.
Intussdben rollen de aanvallers! reedid
doorheen en enkele agenten, i® plaats ,v'a®i
in de lucht te vuren, schliietea op die mei'<
nigte.
Twee der .aanvallers vsEen gletroffem
D'e een heeft een schot in de volle borst
en sterft bijna onmiddellijk'. Da andere
blijkt een schotwonde in dien arm! te heb
ben. De vechtpartij duurt echter voort
en 'men tracht de camlelots te arrestepren.
Daarbij worden twee agenten gewond, ter
wijl onder de aanvallers ook twee gewon
den worden weggedragen. j
ZWITSERLAND
De verkiezingen, f
Zondag zijn in Zwitserland, dé vexkie--
zingen gehouden, waarvan heel veel' va®,
pfhing, omdat de socialisten al hun best
deden Veel winst te behalen om' aam
de regeexing van het burgerlijk blok eea
einde te maken. Dï© toieleg is iniet gtlfukfy
Zij hebben slechts één zétcl1 Veroverd, ter
wijl de katholieken er wel vier .wonnen*
de vrijzinnigen verloren twee zetels en,
de kleinere partijen dé' rest...
De Tweede Kamér zal vertajoedeilijk de
volgend© sapiénstclling krijgten; radoiclaleu
(ook wel vrijzinnigen genoepild) 57 (vroe
ger 59)socialisten 50 ,(49)Rooméich.-
katholieken 46 (42); Boeren 31 (31);
liberalen 6 (7); domrihnisten 3 (3); ver
tegenwoordigers van klein© partij©® 5 (7).
AMERIKA
De Kerkvervolging in Mexico.
Aartsbisschop Ruyz y, FloreS, dfe ver
bannen is uit zijn diiocétes Morelia, heeft)
verklaard, dat de eenige voorwaarden voor
die beëindiging van het donflict in Mexicla
zijn: afschaffing va® de knevelwetten te
gen de kérk d'oor het congres en recht-
sfcreeksche onderhandelingen tugschjen dé
Mexioaanscfae regeering een den Hl. Stoel
ter regeling Van den toestand.
Men Schrijft nit Rolmé: Op, het oog,en-
blak vertoeft hier de aaxtsbisiséhop va®
Morelia, mgr. Rujz y Flores, die (dezen
da,gen in partiquliere audiëntie bij den H).'
Vader werd ontvangen en die lange be
sprekingen met geestelijke hoogtwaardig-
heidsbekleedérs heeft gevoerd', waardooit
de geruchten, welke van ©en begin der,
vredesonderhandelingen tuss'dhen Kerk e®
Staat in Mexioé reppen, weer voedsel
krijgen. i
Alhier loopt het geruch0 dat m'gr. Ruizi
y Floras ia uitverkoren, om een- ;lnJodus!
vivendi vooir te bereiden, waarna dé .vredej
in Mexiéo ztou kunnen terugkaeren. Het
gaat er natuurlijk in de eerste plaats om!
een «inde te maken aan d» iKa.tholiieken]-<
.vervolging in Mexido en eerst daarna zou]
men onderhandelingen kunnen begjinneh'
en gerechtvaardigde wenschen kunne®
vaststellen.
Godsdienst cn politiek.
In een politieke ctampagne worden af
en toe rake opmerkingen gemaakt en enke
le daarvan zijn zoo aardig zöo, origineel of
zpo treffend, dat zij populair worde® en
in den volksmond levend blijven. Zoo| is
«r ditmaal ©en geestigheid), welke heteerst
geplaatst is door mévr. GeneViève Thomip-
son, een dochter van thans wijlen Chjaimp
Olaxk, die als voorzitter van het huis vau
afgevaardigden in zijn tijd een zoo, gïootel
rol had gespeeld. Mevr. Thompson een'
goede detmodrate sprak te Liberty in
den staat Missouri voor ©en gehoor van
lx>eren. Beide partijen doen erg hun besfj
o,m de landbouwers voor zich te winnen*
wijl deizén de onbekende factor in de, ver
kiezingsvergelijking uitmaken. Nu weet
men dat de üandid'aat Idler dem'ocraiten
room'sch-katholiek is e® dat op grond
daarvan vele kiezers niet van hem willen
weten; wijl zij invloed van den Elbrus
als1 alle dames onweerstaanbaar beminnen
lijk vond; „en bovendien, ze bebhe® e®
niets van gehoord, want ze hebben heit
veel te druk met elkaar, dus je hoeft niet
zoo te pruttelen," eindigde zij lachend.
In den loop van het gesprek bemerkte
Louis zeer goed, dat mijnheer Reichmlana'
niet zoo was ingenomen met ee®e aan!-1
staande verbintenis zijner dochter met
Adolf als mevrouw eu hij schreef dit, toe)
aan den indruk van oppervlakkigheid,
dien Adolf's karakter gewoonlijk) op ieder
een maakte, omdat hij, steeds: vol .grappen,
met alles den gek stak.
Dit hinderde Louis en hij haastte zich
dien indruk uit te wissichen door op het
vlug verstand, het goede hart en ondanks)
zijne vroolijkhedd op de degelijke principled
van rij® rriiend te wijiziem.
Hij voorspelde ,dat Adolf' zeker Vooruit
zou komen in de wereld, bovenal wanneie®
hij door zijne liefde werd aangespoord,
zijne beste krachten in te spannen, oml
zijn doel te bereikenhij weidde verder uit
over de innige liefde, die hij' zijn mama,
toedroeg, welk ©e® goede zoon hij! voor
liaar was en over de trouwe vriendschap,
die hem zelf reeds, van kind af aan hettri
verbond.
(Wlordt vervolgd.)
lüliü
li ii
