NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VODR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
De Christus van de Andes.
Jonkvrouw Louisa.
BUITENLAND
RUKKER 114
D1NS0AB 25 SEPTEMBER 1928
24aTK JAARBAN8
ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES j
Telefoon Interlocaal No, 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2| Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
AdvertentiSn van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
8R00TEWAARDE
f AN PUBLICITEIT
WORDT BELEZER
IN ALLE KRINGEN
1903—1928
Hel duurde al -vijf Jaren, dat Chili cru
jde republiek Argentinië in zeer gespan-
men toestand met elkaar verkeerden. Er
dreigde een ooTlog tusschen deze twee
"welvarende landen. Zij versterkten hun
"bewapeningen zoo goed mogelijk. Op de
Euroceesche scheepswerven werden voor
bun reusachtige oorlogsschepen gebouwd
van de meest moderne typen. Fabelachtige
jsoröjmon werden besteed! oimi den oorlog
voor te bereiden, terwijl zij eeni belasting
hieven van vijf procent op het kapitaal
om' deze enorme uitgaven te kunnen be
strijden. i
De oorzaak yan het geschil tussohen
bedde landen was een grenskwestie, di©
reeds veel geld gekost had en veel wrijr
jving tusschen" deze mogendheden :iad te-
weeg-gebracht. Het ging namelijk over
een terrein van 80.000 vierkante mlijlem,
gelegen op de Coidillèro van. de Andes.
Het conflict werd nog toegespitst door
het feit, dat de Patagonièche vlakte niet
overal correspondeerde met de hoogte
van de Cordillère, ia welke streek ver
schillende stroomen ontstonden, waarvan,
bet stroomgebied door do bergen leidde
naar de Stille Oceaain (aan de Chileesche
kust). Hierdoor ontstonden verschillonila
nieuwe aanspraken op( de zuidelijke stre
ken van 'de Cordillère.
De ambassadeurs van Engeland te
Buenos Aires en Santiago deden al het
mogelijke om den dreigenden oorlog al
te wenden en een. minnelijke schikking te
(verzekeren. Ook de aartsbisschoppen en
bisschoppen der beide landen steunden
de actie van overleg, in welke campagne
Zij werden bijgestaan door de geheele
geestelt|kheid. Ook dames coimité's werden
in werking gesteld en volkspetitianraemein-
ten tot de wetgevende machten der beide
mogendheden gericht met net resultaat,
dat do twee landen hun geschil omder-
wiersen aan de uitspraak van don koning
van Groot-Bretague. Z.M EduardVI be
lastte uitmuntende rechtsgeleerden en
aardrijkskundigen met de oplossing der
kwestie. De arbitrale uitspraak wees ieder
van beide landen een deel der betwist©
.gronden toe. In de miaaind Juni 1903 volg
de daarop een verdrag, waarbij: Chili en'
Argentinië zich verplichtten gedurende da
eerste vijf jaren al nun geschillen aan
.arbitrage te onderwerpen; hun legermach
ten zouden tot politiecorpsen worden te
ruggebracht; de bouw der kruisers op' da
Europeesche werven werd gestaakt en
bun oorlogsmateriaal ingekrompen. Zoo
zag men het merkwaardige gebeuren, dat
een tweetal oorlogsbodems in handels
schepen werden, omgebouwd, welke nu,
dienst doen opl de Atlantische scheep
vaartlijnen, -dat een arsenaal veranderd
"werd in een! ambachtschool, dat het door
vermindering van militaire kosten uitge
spaarde geldmiddelen werden aangewend
voor de uitvoering van. tal van publieke
werken aan de kust o.a. een dijk in de
haven van Valparaiso als wel in het
binnenland, waar uitmuntende wegen wer
den aangelegd olsook de groot© Xransan-
din-spoorweg, welke dö Cordillère dooT-
snijdt en den afstand! Buenos-Aires tot
Santiago in 18 uur aflegt. Zoo was. wel
vaart niet alleen tot hooger bloei gebracht
in beide landen, miaar was ook haat en!
wantrouwen tusschen beide naties ver
dwenen, en een eendrachtige samenwer
king teruggekeerd. Toen de land- on z'ee-
araachlen der beide mogendheden mot el
kaar op. voet van oorlog stonden en vij-
landelijkheden dreigden had intusschen op
een college te Buenos-Aires iets ulaats,
wat wij hiert moeten, vermelden. Om la
beantwoorden aan het verlangen van Z.
H. Paus Lea XIII. die den wensch hadl
te kennen gegeven, dat de 20ste eeuw van
de Christelijke jaartelling zou worden ge
steld .onder bescherming) van den God-
feuTlleton
67)
Do vorstelijke equipage hield stil voor
«©school. In den schooltuin waren de
kleinsten onder toezicht van. hunne on-
gedurende de schoolpauze aan
•et spelen. Zij snelden allen toe om de
ooge bezoesers te begroeten en een me
nigte handen strekten zich uaa.r haar en
nara vriendin uit.
liï'tvT -j'ame verf"iU°da zich in de vro.o-
JKjioid. der kinderen, en, beloofde een, an.
eren keer naar de les te komen zien.'
autlaag, zeid'e z'e, heb. ik geen lijd voor
yf, -^en, nui wachten mij do gtooten.
vn/Jfk arna Selene, nog een bood'scha.p
mnot 1 ziekenbuiis m|ee, terwijl zij zelf
1 e zaaj ging, waarin de jonge meis'-
J net handwerkondeiwijs kregen. Er wai-
van W Ve'en elkaar, onder de leiding)
een. onderwijzeres, miaar de dagen"
arop Mercedes zlelf bet onderwijzen
«ver nam, behoorde bij de heerlijkste voor
leerlingen. Ook nu straaMie ménig
«ogenpaar haar bij: haar binnen treden,"
^geu,. mlenige wang! van, de jonge arbeid
sters gloeide van vreugdé aJs baar Werk
den lof yan Mercedes verwierf; dipge
mensch, kreeg Z. B. H. de Bissc'ho'p v:aa
Buenos-Aires. Mgr. Benoventa (later bis
schop van Cu,yo). Argentijn,. v,a.n de orde
der Dominicanen, het idee am een. groot
bronzen standbeeld vSra dean Goddelijxen
Verlosser te laten gieten, bestemd oim te
wonden geplaatst op de „Puente del Inca"
een der schoonste natuurmonumenten v"an
da Republiek Argentinië, gelegen op 2720
meter hoogte aan de Mendoza, waar zich
"d© zwavelbronnen bevinden welke een
groote geneeskundige kracht bezitten. Dit
standbeeld van reusachtige afmetingen (8
M. hoogt©) w*epd gebeeldhouwd door den
jongen beeldhouwer van JïuienoSrAïres M.
Maleo Alonso. Reeds mee r da ra een jaar
was het standbeeld gegoten,en de bis
schop vioeg aan zijru celrouwen een bij
drage om- de kosten te dekken. Het kolos
sale beeld wekte de bewondering van de
religieuzen en leerlingen .v.a,n hqt college;
Zij vormden reeds een reisplan naar de
bergen om het te plaatsen. Niemand ver
moedde toen nog hos geheel anders en
voel groptscher da bestemming! .van het
monument zou 'Zijn. D'e illustre prelaat
(had de zaken zoo geregeld, maar de onder
neming' nam een, geheel.andere wending!.
Toen rte onderhandelaars, di© de verdra
gen meebrachten ten definitieve ratifica
tie) van Chili van over zee op' 21' Mei te
Bueanos-Aires landden, wachtte hen een
groot aantal bevlagde schepen op te Rio
de la Plata, om' hen tof; de haven, van dq
hoofdstad te begeleiden. Bij deze gelegen
heid werden te Luenos-Aires groote volks,
feesten gevierd, welke moer dan, ©en week
duurden. De verdragen werden geteekend
op 28 Mei; en toen de afgevaardigden
van Chili zich gereed maakten om naar
hun land terug te keeren, kreeg een Ar-
geratijnsche dame, mevrouw Angela de
lOliviera César da Gosta, stichteres en
presidente van d'e Association Srad-Ame-
ricaino de la p.iix Universelle, do geluk
kige ingeving! om aan den President van
d© Reputilek Argentinië voor te stellen
om hot standbe./ld van den G.odd'elijken
Veilosser op te richten opv'het hoogte-
tdaitqau van de Andes, dus „op de grens
zeüf waarover zooveel geschillen ontstaan
waren om erVan te maken een monument
van den Int ©national en, vrede. Dit idéé
werd gunstig ontvangen door don. Presi
dent Generaal Julio A.Roca. alsmede door
nilgr. Eenoven,te, bisschop: van Buenos-
Aires. Mevrouw de Oliviera César de
Cosjta, begeleid door een commissie v!an
dames van de Vereeniving' van Christe
lijke Moeders, becaf zich naar den Pre
sident van de Republiek en de ChiueeschH
onderhandelaars .oim hen uit te noodigeni
heit symbolische beeld van den „Vorst des
Vredcs", hetwelk moest ueplaatst worden
op 4000 M. hoogte .op den top van de
Andes te bezoeken, Op het overeengeko
men uur bevonden alle genoodigden, waar
onder haoowaardigheidsbekl'eeders. dei on
derhandelaars, vreemde gezanten, bis
schoppen, generaals, journalisten,, enz.
zich op de groote plaats van het college
Lacordaire. waai' het standbeeld, w,as op
gesteld. Mevrouw dei.Costa deed hier ip-
nieuw het gedaue voorstel, waarmee de
bezoekers instemden met een enthousiast
applaus. Ook ziij: waren zander uitzonde
ring van gevoelen, dat het standbeeld
moesl worden opgericht als een herin
neringsmonument op de plaats ztelf, waai
misschien het eerste treffen zou hebben
plaats gehad van den eersten broederoor
log. De werken zouden eerst 13 Maart
1904 beëindigd worden.. Het beeld werd
per trein van Buenos-Aires tot Mendozia
gevoerd, vanwaar het langs verschillende
jjtroomen vertransporteerd weid naar .de
plaats, welke het moest innemen. De sol
daten droegen zelf het beeld, toen de muil
ezels de steile hellingen niet meer konden,'
beklimmen. Op den vooravond van dö
•wijding kwamen honderden aan den voet
van het standbeeld, waar Zij gedurende
den nacht kampeerden op een hoogte van
4200 M. om den volgenden morgen bij de
schaamte teekende zich op de trekken
van de anderen, als de vorstelijke on-
'derwijZeres het noodJig Vond ©en afkeu
rend oordeel ugil te spreken,
Lounsa volgde met gespannen opmerk-
zaapilheid het doen der vorstin, De ijver
der mieisjes was groot, en toen, na een
poosje Selene verscheen, om hare meeste
res af te halen, waren ook de wangen der
hoog© dame hoog gekleurd door den ijver,
wellko 'de plicht van het ondbrwijzersalmlbt
hau opgewekt. D'e .vorstin was weidér
voornemens voor den terugtocht in te
stijgen, toen uit een der arbeiderswonin
gen een oude man kwam, dia onder üen.
artnj ,een door een) dook bedekit vooiwerp
idiroeg". Hij wenkte de dagn® toe, terwijl hij!
riepi: „Halt, balt, vorstin, ik mjoiet u eens
spreken." i*
Ach, dp oude Peter, riep ze, wij, zul
len eens hooren wat hij wil.
Peter was de oudste uit de arbeiuers-
koloraie, reels negentig jaar oud en had)
reeds lang den arbeid aan kant gezét.
Hijl was kindsch geworden, en tegeawooi-
dig, bestond zijn lievelings bezigheid in
hqt roeken van een pijpje en het af
richten van vogels. Mercedes wachtte ge
duldig, tot zijn sleep ende stap nera eirade-
lijjkf b)ij baar gevoerd had.
j Vorstin, Zei hij, terwijl zijn gerifnt-
plechtigheid tegenwoordig, te zijn. D'e Ar
gentijnen, zoowel burgers als militairen,
kampeerden op Chileensoh. grondgebied
en de Chiteenen op Argentijtosch gebied.
Troepeiiafdeelingen vhn beide landen wa
ren terenwoordig.,, om! militaire eer fö
brengen aan het monugnent. Militaire mu
ziekkorpsen speelden volksliederen van
Aregntinië en Chili kannonnen bulderden.
Het oogenblik, waarop het doek, hetwelk
hqt internationaal vredesmionumemt be
dekte Zou worden weggenomen, naderde.
Er heerschte een diepe stilte. Toen die
trekken van den Christus zichtbaar wer
den. 'kende het enthousiasme geen gren
zen. Men m'eende de stem tei hooren van
de teraen; heit leek of de stem van d©
geheele mienschheid weerklonk! inde echoj
van de bergen, want al de aanwezigen
van de beide naties, zoowel als de vreem
delingen hadden slechts één gedachte om)
©en „vivat" uit te schreeuwen voor den
vrede, voor de repubhiken Argentinië on
Chili.
Aldus bood men hqt standbeeld van den
Christus van de Andes aan de wereld
aan al's een bekromi j vara een practische
lés van beschaving, en van goeden wil.
De plechtigheden van den 13den Maart
edndigdon ras in Jen avoni mét een. ge
bed Het voetstuk van het standbeeld was
graniet, met een, hoogte van 22 voet, is
ongeveer 8 Meter. Üp' het voetstuk rustte
©en bol, welika 14, ton woog, en waarop
do werelddeelen waren! geiteekend. BoVen
'deizle bol' richtte z'ioh op de Christus van
broös, .ongeveer 8 M. hoog. Be Verlosser
'hield .in Zijn! linkerhand een groot kruis
hatWelk 1.50 M. boven het beeld uitstak.
Zijn rechterhand hief Hij zevenend omi-
hoog. Deze figuur vol goedheid en wel
sprekendheid scheen den vrede te predi
ken. Hemi beschouwend, daar in de hoog
te, waar do zondoorlichte hemiel en de
eeuwige sneeuw h;un pracht voegden b'ij
dit verheven mlonument, vaelt het men-
schenhart ziph gesterkt door de hoop, dat
zijn schoon© droom! voor het welzijn van
vaderland en menschheid verwezenlijkt
'z.al worden. Mevrouw de Cosla.beschouw
de haar taak nog niet als beëindigd, met
de oprichting van het mionument op, den
top tier Andes. Geplaatst op de Cordill
lère ovèrheerschend door Zijn verzoenenle
hoiudinp, was liot Christusbeeld slechts
het symbool vart de rol, welke de Vorst
v,an den Vrede raoqt vervullen onder dd
volkeren. Hij alleen heeft' geopenbaard
de verheven gedachte van broeder'sch vp.
welke oveiheerscht over alle eigenbelan
gen. Hij. alleen, heeft woorden gesproken
tot alle tijden, allé geslachten en alle
werelddeelen, ornldait zijn w,oorden hen
allen overleven. Dut begreep de bewondje-
'renswaardige vrouw,, die vanuit Zuid-A'mie.
nka heit werk volgde, hetwelk ge ieel|
Europa vervulde, hqt werk voor die inwij
ding van bet Vredespaleis te Den Haag.
Daar was het niet imleer 'n kwestie van,
heojdensche, godsdienstige of politieze vor
men. Een zelfdö idlaaal van algemeen©
bevrediging beheerschte allq zielen: Dep
Christus doen nederdalen van de hoogte
vian Andes naar het Paleis te Den Hang,
Was dail niet een hersenschim? Zonden de
staatslieden .v,an zékei- verlichte staten'
zich niet verzetten, teven da verwezonlijr
kiing! van dit mooi© plan Haar geloof be
lette haai stil te staani bij deze bezwaren:
Gesteund dooir de leden van haar vereera-
ging en bemoedigd door de hulp, welke de
liberale Argcntijmscche Regeering haar
toezegde, werkte deze edele vrouw onver
droten voort aan, de pverwiianiog van
deizle groot,sche idée. En de vlag van ini-
wijlding kwam, het werd een .treffend feest
van d© edelmoedige en, menschlievende ge
dachte v,an Carnegie en van allien, die
vanaf den eersten dag, haddein mledege-
weirkt. Het werd vooral een ware triom'ph
voor de Christelijke gedachte, welke mje-
ivoiuw de Casta zonder ophouden gevolgd)
had. In den voorcorriidor bij de eere-trapi
zegenend „ieder mensch van goeden wil".
peld vezicht straalde van genoegen: Ik
Wilde ji ten zeerste bedanken voor de fijn©
'tabak wélke ge 'mij gezlondera hebt.
Smlaakt ze? vroeg" de d'am© vriende
lijk.
Of zei Ik ben er 'zeer dankbaar voor
én Wilde u nu ook eens genoegen doen.
Hijl na,m het geheimzinnig© voorwerp onp
der den doek uit. Het was een klein hou
ten kooitje, waarin een sjpreeu,wi zat Die
dis v"o,or de vorstin'1 riep de oude daarhii'
Wat! imloiet ik die hebben? Goede
Pater, doet het je geen leed, van heml te
scheiden
Of 'tl Miaar ik Wil de vorstin zopi
gaarne genoegen doen.
Nu, dank! je wel dan, en aid de "tai-
bak op: is, zal ik wieer nieuwe sturen;!
Peter hield nog een lange voordracht
over de gewoonten van dein vogel, dé
vrouwen beloofden alles goed te onthom
den en nalmfen hun plaats in het rijtuM
w<eer in. De GTiekiu hield de k'ooi vooh-
zichtig op haar knieën.
Heeft hij ook wat geleerd? vroeg ge
bïji het wegrijden.
Of hij, luidde hat antwoord, vlat zult
ge spoedig merken.
De dames waren nog geen kwartier
v-ar, of de gevederde reisgenoot toonnje
zijn kunsten reeds. Frau Pürst, Frau
nis Hij dao!r, als opido Cordillère, de Chris
tus, op Wiens gezag alle conflicten moeten-
geregeld worden.
VAN OVER DÉ GRENZEN
Die M exic a.a n s ch e „Cromi".
Dr. Edwin V. O. Hara pr. schrijft aan|
het K. I. P
Wanneer men spreek!) over de arbei
dersbeweging in Mexico, moet men ver
scheidene samen,stokende elementen on
derscheiden. Het politiek meest machtige
element is de Rerioraale Arbeiders-Con
federatie, g'ewooniijik „Crom" genoemd
Deze organisatie is gevormd in 1928 en
vormt ©en onderdeel van de PaJU-Ameri-
kaansche Arbeiders-Federatie. Vanaf het
Caranz0rr?::iem.., is haar postiie min of
m'eer officieel geweest, en zleer dikwijls
bezetten haar beamibten posten in de re
geering. De eerste leider was Louis More
nes, die tot den, dood van Obregon, mi
nister Was van, Industrie,. Handel ew Ar
beid in hel .Calles-Regieiml Terwijl de
j,Crom" boogt op een ledental yain, 2 mat
hoen., zou een kwart vain dat getal zijn
effectieve sterkte meer nabiji k'omen,
De heer Frevino secretaris van de
„Crom", gaf ons twee uur van zijn tijd
op zekeren mlorgen; en sprakj zeer vrij uit
over het doel van zlijn vereeniging. De
heer Frevino zelf vormicte .persoonlijk een
belangwekkende achtergrond. Hij was
vroeger timmerman op da olievelden in
Tamipico-. Hij verbond zijn yadicale inzich
ten aan 'Zijn ondervinding daar, welke on
dervinding: ©ulmineerde in h©t feit, dat hij
,eens geweldadig 'n restaurant werd uitj-
gegoojid, omdat hij Mexicaan was. Dez'a
ihoon in eigen land, joeg heml op. tot een
fanatiek propagandist van de radicale ar
beidersgroep, waarvan h.ij[ mu] secretaris
'.is.
Hij vertelde ons dat hij blij) wa,s, dat hj.il
k'on spreken over Mexicaanscbe arbeiders
prol leemen tot eeinj groep menschen uit
de V. S., omdat de belang'rijfcste werkge
vers in Mexico landgenooten waren van,
ons.
De fundamenteel© kwestie, zooals Zij
wWdt gezjen door Frevino was de klassen
strijd tusschen werkgever en werknemer.
Hiervoor had hij diezelfde meening als de
radicale .agrariërs. Bij gelegenheid) v!a,n
Obregon's triomfale intocht in Mexico
Stad 15 Juli 1.1., liep iem'and uit ,de
menigte nadat Obregon, zich solidair ver
klaard had in een steech met de werkende
klassen: „En wat na de middenstanders?"
hierop antwoordde Obregon'.s| camipagne-
verzorger, Aaron Saenz, dat er geen mid
denstanders waren ira Mexico'. Er beston
den alleen werkgevers en arbejdiers, ein de
regeering was een. regeering van arbeiders.
Verder uitwijkend» over het program)
van de Crom; g,a£ Frevino blijk van een,
bijfeonder mengsel van hpog vliegend idea
lisme en fanatisme. D© Crom, Zei hij),
waarborgde voor de arbeiders het verkrij
gen van een levensstandaard, een acht
urige arbeidersdlagi, het verbod van nacht-
Wérk voor vrouwen en kinderen. Arbeid'
verzekerde hij, is geen koopwaar. „Wij
verkoopen het .product var» dien arbeid",,
verklaarde hij, „niet den arbeid". Dan ver
volgde hij:
Wijl gaan verzoeningsgezind, ora met d'era
werkgever. Maar alsdat niet effectief is,
kunnen wij onze toevlucht nemien tot sta
kingen, boycot en sabotage. Wij Zieggeni
het vrij! uit en zonder verontschuldiging
wij nemen onze toevlucht tot sabotau®.
Wij slaan de| machines stu,k om ons doel
te bereiken, vsfant Wij zijn ira oorlog mjet
de werkgevers. Iemandl vroeg, hearr of het
Opperste Gerechtshof in Mexico ooit zlulke
reactionaire besluiten deed als het 0p>-
pers'te Gerechtshof in de V. S. soms .Hij
.antwoordde, dat de laatste jaren het Op
perste Hof ten volle sympathiek stond
tegenover den arbeid; daar de regeering
zelf een arbeider.sregeering is. Malar voég-
Fürst! nep. hij duidelijk". O goede yrouw:,
goede vrouw 1 Allen lachten hartelijk en
Mercedes zeid-e, tot haar dienares go-
wend: Selene, zie je Wel, dat we hier!
door goedle vrienden omringd zijn.
XXIV.
In de residientie vinden wijl ira uen
salon der opiperhofmeesteresse, Gravin
Meerstein, een klein gezelschap; verzab
inleld, waarbij: vele oude bekenden. Men
'drinkt thee in de tuinkamer; de vleugeR
deuren zijn wijd' geopend om oe zachte
Mei-lucht toegang te geven, en zfoete geu
ren stroomlen met haar hiranen. Overat
waar het oog zich heenwendt, onlmtoet
het éléganoe en 'weelde. Louisa wedl-
ijVerde met haar tante om de honneurs
waar te neuten. Mesrng, oog rust met
iWelgevall'en op .de lieve jeugdige ver
schijning.
Wat kan dié kleine Güldenpforten,
bé&ooirl'ij'kj voor gastvrouw spelen, Zeidei
barones Geiern tot mijnheer Katy, welk ei
laatst© er nog even, vrool'ijik uitziet era
zich in zijn onverstoorbaren; goeden luim'
verheugt.
Ja, allerliefst 1 Zij is een bekoorlijk
persoontje, imaar toch niet meer geheel
deZelfde als in den, tijd, dat we op het
slot Fürstensfein komedie speelden.
de hij eraan toe, zou. het Opperste Ges
rechtshof iets teuen ons 'besluiten, Zou
den Wij dio' uitspraak over haar hoofdl
heen regelrecht naar de werkgevers, dra
gen." Dit is het radicalisme vara een)
pairt'ij', di» niet de macht zoekt te ver
krijgen. maar van de partij; die reeds cte
haas speelt in alle omderdeelen van Calïe9
'regeering.
In 1922 Weid' gesticht de Nationale
Katholieke Arbeiders Confederation. Ge
durende 1926, werden bijna vierhonderd!
kath. Arbeidersvereemgingen gesticht zoo
wel voor vrouwen als vpor mtiranen; met)
een ledental van 30.000. Onder aandrang
van deze katholieke vereenigiSgen, "zSjja
véle en belang'rijkQ acties georganiseerd)
voor bet welzijn van de leden. In een!
naaldenlabriek, waarvan driehonderd ar
beidsters behoorden tot eeni katholieke!
organisatie, bereikten dq organisatie de(
stichting van een school' voor de kinde
ren van de arbeiders, een inkoop-coöpora,
tie en een, restaurant. Biiji verandering van,
eigenaars, werden alle arbeiders op straat
gezet, omdat zijl weigerde 'zich aar» t9
sluiten hij de Crom". De nieuw© eigenaar;
kon echter geen jickwame arbeiders in)
hnn plaats vinden.
In vele gevallen werden katholieke!
organisaties vernietigd en de leden ge
dwongen tóe te treden 'tot de Cromj,
wilden Zij hun positie behouden. Da Ka
tholieke sociale agentschappen in Mexico'
(stad) hebben nu, een nieuwe taak, dooc
de arbeiders, die tot werkloosheid wor
den gedwongen omdat Zij weigleren zachl
in te laten met 'de Crom, vara levensmid
delen te voorzien.
De grondgedachte van! de radicale ar-
beidsbeweging ira Mexico is klassenstrijd!,,
haar leerstelling is klassenhaat. De ge
volgen daarvan voor de Mexiooanscliet
industrie zijn in het .oogïoopend. Op
zekeien dag reed, ik bijna driehonderd^
m)ij!l,en door den Staat Morelos, die 151
jaren gejeden overdekt' was niet suiker
riet; er werkten daar meer dan twintig)
'moderne suiker-raffinaderijen. Wij Zagen,
hoe deze raffinaderijen! volkomen waren
geruïneerd; zelfs het koper van do ma
chinerieën was verkocht aan de regeeringl
om er munten uit Je slaan. Op onlzen)
tocht van één dag onrinoettera wijl geeml
enkel veld, beplant inet suikerriet- Een
paar ellendiae dorpjeq is ales, wat is|
oveigebleven van een strook^ die vijftien)
jaren geleden z,oo rijk was aArl bevolking.
De bezitters worden in Morelos met aHèl
geweld uitgeplunderd.
ZWEDEN
Na de 'Verkiezingen.
D|e verkiezingen voor de Zweedsclhiei
Tweede Kaimfer zijn geëindigd. Dte nieuwe
■Rijksdag zlal afc volgt zijn samengesteld j
rechterzijde 73 (vroeger 65). boerenbond!
27 (23) vxijziranigten 28, (28). liberajlen 4
(4) soe. dem". .8.9 (105), oonnimimisten: (8jr
(4). De grootste winst hebben de ootrnMu4-
nisten kunnen bbekeh. Op hun candidaten
werden 146.400 stetmlmlea uitgebtacht, te->
genoviei' 66.100 in 1924. Die sooiaal-detmb-'
«raten hebben ondanks het verlies aan
mandaten 113.000 nieuwe ste|m|inen vep<
kregen. Die partijen, der rechterzijde won
nen 288.000. de vrijzinnigen 72000, de li
beralen verlbran een paar duizend stejmi-
talen. D|e groote opkoimpt der kiezers is bet
gevolg van de Hevendigte door allfii partijen,
ontwikkelde kiespropaganda. De socdaaül-'
democraten wilden eventu,eell| fm|eit de hulp
der cotarintunistera zeven zetels veroveren!
die hun nog, ontbraken olm! de .tmieerderhfeid
in het parleWent te verkrijgen. Van hun
kant hebben de burgerlijken er op gewe
zen dat b!jj een dergelijke overwinning!
Russische toestanden in Zweden konden
worden verwacht.
Vindt ge? Nu ja, zïji is wei ernstiger
ge"worden.
Zou het leven haar Wellicht eenigé
'teleurstelling gebracht hebben, mengde
zliich de gemlaal _d)er daime, ue hofmaaTl-
Schallk, iin het gesprek; zou ze den onge-
l'ujkkigen prins dan 'toch bemiind hebben ?i
Ik geloof het niet, antwoordde baroa
Katy; zij z,a.f homl afgeslagen hebben.
landeros met de kous op den kpp,
neen, dat kan ikl *n(e niet dénken riep
■meviouw" Von Geierp levendig. Maar wie
had nu aan zulk een slot, aan zulk een;
tragisch einde vara het vroolija begonnen
'spel gedacht.
i Ja, en eoraidelijfc aan een, huwelijk vara!
den prins mei) Merced'es Sadolizza'. zei!
de hofmaarschalk.
Er is niets zoo onberekenbaar pis
een imenschenzie]; philosopheeide baron
Katy.
Jammer, dat de vorstelijke weduwe
'zich nu zoo! geheet ira de eenzaagniheidl
begraaft, men zou haar z'oo graag als
sieraad van ons gezelschap weer in, onze
kringen 'zien, ze) de baroneis. Louisa vaia
G'uldenpforten Vras kott geleden bij, haar
op Förslensiein, Zij zal nog alleen mjaar
Voor d© liefdadigheid ieven.
1
(Wordt v"ervolg|d.)