PU ROL
s verótandiqe huisvrouw weet, dat vele kleintjes een groote maken en dat eiken dag een draadje,
een hemdsmouw in het jaar vormt. Tot zulke huisvrouwen spreken wij nu in het bijzonder, tot de huisvrouwen,
die weten, wat een kleine besparing per dag op den duur beteekent.
Deze huisvrouwen zullen zeker met blijdschap en vertrouwen zien, dat de Blue Band fabrieken hun nu
een merk margarine, $2£ÜS brengen, dat een NIEUWE BESPARING mogelijk maakt,
wordt qekcrrnd inde BlueBagd fabrieken....
het kost één
maqgaqime VOOR allem
De Christus va
feu i ll
ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1928
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Ze zijn er dus van verzekerd een margarine te ontvangen, die, al is ze goedkoop, van uitmuntende kwaliteit
is en van zuivere samenstelling. Voedzaam en licht verteerbaar door de natuurlijke en zuivere bestanddeelen
Wees ook U verstandig en neem vandaag eens een proef met een pakje van een half pond.
Gekke gesprekken
Ik sta hiei' ook, vader, z'ei Emfiel.
Jonkvrouw
inenweB^pa ring'
x ^"T1 I
tfr,
i V'
,r t v
vm
vr.
.wegteJ)achter zijn grazenden hul dien hij
innig aan zich ver bondien had m'efc con
koetouw, waarvan hiett eene eind in Klaas'
vuist lag en. het andere eind bevestigd was
in den neusring van den stier.
Zijn overmatig vari vrijen tijd offerde.
Klaas aan de politiek. Op de kihipbaan
van ons landelijk stadje, was hij de eerste
onder gelijken. Zijn .meening domineerde c"
ijvijl 'hij de krant imieit toewijding spelde, be-
stroelc zijn critisoh verruit bet.géheelc na-
jmienstel der wereldgebeurtenissen. Maar
zijn fort was tocih het uitrafelen 'van de
besprekingen en besluiten der elf vroede
vaderen, die de stadsgeimieonschap in den
raad ver liegen woor dig de nZonder aanzien
des persoons, veegde Klaas der vroedschap
den im'antiel uit wanneer zij dingen deed
en dat. deed zij altijd die Klaas niet
aanstonden. Eu na iedere haulade schalde
de geweldige steunt van den politieleen tin
negieter tegen de wanden van h®t pleintje,
.waar de klapbaan domicilijeexde, het von
nis:. Stulihpers zijn ihiet!"
In den veirkiezdngstijd stond Klaas' Kri
tische zon dn h|et zieniltfh. Dan hjialde hij,
voor oienige stdekemie raddraaiers, de ka
stanjes uit hiat vuur, door vinnige strooi
biljetten te laten drukken, die wej ,de
noodige stof 0pjoiegen, mhar over 't alge
meen niet die uitwerking hadden, welke
Klaas er van vrwacihtfce. i
Ik had 't in mijn jeugd nooit op Klaas
begrepen. Ik gelooi zelfs, da.t ik een tijdje
hang voor hem gëweest ben. Niet dat hij
imij vijandig gezind was v'erre van dat
- maar als hij Imij teglenkwam, wais Wij
gewoon om stil te blijven staan, zijn pa-
triardhalen kop. Vo,oiru|it te steken en op
het rythmic van zijn staimlpenden knobbel
stok te zingen: Nd,ciolaais, Nidolaas, ha, ha
ha! Wiaar ik deze. lieve attentie .aan dank
te, is inta totaal onbekend, wel weet ik
zeer goed, dat ik er absoluut niet op.g'e-
steld jvas, temper qmldat het lied van één
regel 'meest aangaheven werd bij aan
wezigheid van den stier, die veell imiaer
.wit van zijn oogen liet zien dan (mte aan
genaam was len allervervaarllSjkst imlet zijn
gehoornden kop sUokte, zoodra zijn hoeder
halt Wield. li'
Tot 'mijn schande m|oiet ik dan ook be
kennen, dat ik de miare die het plotseling
verscheiden van Poldenmlan, op zekeren
morgen mieldde, niet onlet al te grootte droef
beid ontving. Hpt was echter beschikt, dat
ook de gestorven Klaas, imte niet imiet rust
zou laten; die schrik, dien Wij mij althans
toen op 't lijf troeft gejaagd, bezorgde m'ij,
geruini|en tijd nadien, nog naicfotlmleirile-
aehtige droo|m|en.
In wiens brein het onzalige idee is op
gekomen ik weet het niet^ wel staat lipt
m'e duidelijk voor, dat toen alt dien winter-
schen morgen uit de kerk kwaiml, waar ik
«nisdienaarsplirhietn vervuld l\ad, een troep
'jongens mie stond op to wachten,idle Imle r,u-
mberig beduidden, dat ze zoo even het
besluit hadden genomen, .olm' de overleden
persoonlijkhjeid, die Klaas dan toch) was,
e«u afscheidsbezoek te brengen.
Erg bevi|el het m'e niet, doehj toen de
Krielhaari'j teen kleine
■die m'ijn sy|m|pallhd)e. niet h[ad mie vtoo-
krijschte imiet zijn schelle 'stejmj: D|urf! je
niet bange sdh brak trots den weer
stand en sloot ik m|e aan bij den troep, die
naar het sterfhuis draafde door den ta'iesli-
gen dooiueVel. I i
Het femlpo, dat de aanvoerder aangaf,
minderde jnlcrkbaar, toen we aan den rand
van de stad ons doled naderden, djoch een
maal voor de oudexwetsdhe deur staande,
wilde hij Voor niets ter wereld weten, dat
de (moed in zijn schoenen gezonken ,was.
Behoedzaam! haalde hij de klink over,
«morrelde 't werveltje van de bovendeur
los en haalde de onderdeur wepr, Idiclife oum
evten den aftocht gedekt te houden, 'indien
het verzoek niet gunstig ontvangen z'ou
worden.
Volk!" riep hij sdlijorrig, de al te op
dringerige kameraden wat wegduwend'.
Uit het achterhuis slofte de weduwe aan
de weduwe die bij haar dk>o.p den schponon
naato van Gerarda ontvangen had,
in de wandeling Gerritje genoöm
Dte spanning vemmiiuderde. Gerritje i)m>-
■m'ers was de goedheid zelve. Wlanneer je
tiaar tegen den grond gegooid had, izou zo
'zelfs nog over zich' 'hpbb'en laten Sloopten.
Gerritje was echter ook buitengewoon
bijziend, waardoor het kwam] dat ze, ko-
taiend uit de donkere keuken, (mpt haar
ontstoken oogjes knipperend tegen het dag
licht, zich' ontvaUJen kiied„Goeden morgen
heerea". Blijkbaar was ze koster en aan
spreker wachtende. I
Onze aanvoerder, door de voorafgaande
spanning en door de niet Verwacht® titu
latuur Van zijn stukken gébracht, vergat
het lesje, dal hij had wilHen .opdreunen en
stotterde: Gerritje tfihiag ik je... je.... je.,,,
lijk eians zien I j
IZeker jongens", zei Gerritje goedig en
willende toonen, dat z'e haar wercilkl even
eens kende, voegde Ze er aan ..toe: „Dank
je voor je teleurstelling hoorOok Ger
ritje was haar tramontane kwijt. Do on
derdeur klikte open en wij dromden achter
Gerritje aan het gangetje inze wilde net
de voorkamer binnentreden, toen haar reuk
orgaan, dat perfect, werkte onraad speur
de. Och hejntelt je lief, daar kookt Imi'n
melk over;.... ga zelf imlaar effies; kijken
jongens.... bidt. 'n weesgegroetje voor
Klaas!" Weg hobbelde zij naar de piüaats
des onhails. De klolmlpendragers schp'ffeh
den hun houten voetbekleeding uil en wij
allen schov'en bedeesd het. Vertrek binnen,
(lat door de gesloten raamgordijnen bijna
'pikdonker was. In een hoek van 't. vertrek
schoniterde vaag 'hjet witte van een zooge
naamd kermisbed".... de laatste en wel
veer nederige sponde van den Grooten
Klaas. Schoorvoetend slopen zeülfs demoo-
digsten Verder; de voorsten knieldlcn ein
delijk neer, de rest Volgde en uit de kruis
jes, die geslagen werden mocht Imfcn op
maken, dat voor de zielernst van Klaas,
door een dozijn rakkers gebeden ging wor
den. Jongens houden over 't algemeen niet
Van lange gebeden en uit da ongedurige
bewegingen kon m'eii weldra besipeuren,
dat na, de devotie, die nieuwsgierigheid
'haar rechten opeisdhte. Onze oogen waren
vkn liev'erlee ,aan de Egyptische duisternis
gewoon geraakt een ontwaarden nu ook de
omtrekkeai Van het stoffelijk overécihpi defl
overledenen. Meer niefl Zie jij wat|"
vroeg-fluisterde er een uit de achterhpiede,
met 'n ontevreden ac'dent in zijn stelmj.
,Waar is z'n ihorfü eigenlijk?" inforimleer-
de 'n andier. ,'Zeg niet zoo duwen; ik val
er bijna Koven op" protesteerde da aan
voerder. ,Ga, dan ook wat opzij; je zit er
al 'n half uur imiet ja .snotneus hij...... '11
ander wil ook wel wat zien!" kffionk het
gediëmlpt. Ik zie ook niks!" klonk't zacht
terug. i
't Is net of-ia nog adqmft" iZ'ei de aan
voerder plotseling onthutst terwiji) hjj ruinf
baan m'aakte. 1 i i
Hé! hé! fyé.l stootten ter 'n .paar ver
schrikt uit, voorzichtig, achteruitdeinzende
{Jelui b'ent gek" linleende i<jm|and uit de
nu voorwaarts rukkende achterhoede.
,!Hij heeft 'n laken over z'n tgéztijh|t"
lispelde iepiland.
,jTrek h'et er af" adviseerde de „Kriel-
haari'. i j
,dl.ls jij 't gordijn wat optrekt".
.Doe 't zelf!" viel IvrieRhaan uilj den
toon.
Stst.Jij 'bent op ja kousen.
Hij liet zic!h Verbidden; de stilte woog
zwaar. In het achterhu|is ra|m|m)elde Ger
ritje Im'et 'n pan. 1 i
DJe kri'alhaan was bijna hij het, raaim',
toen thij ieeen hartversdhoureind'e ltreet uit
stiet: Allemachtig .ik trap iu 'n 'spij
kertje!" gierde hij. Meteen hoorde ik Ger
ritje aankonven, imiaar wat ons deed ver
stijven van ontzetting, wais het lijk dat
zich kreunend ophief. Hoewel m'ijn hart
■stilstond, was ik de laerste die tot bezinning
kwam', Imle omdraaide en beenen maakte;
recht schoot ik togen Gerritje aan, die
wegtuimleldc tegeJi den wand. Klaas Heeft
■weer, Gerritjegilde ik.
„CT.e zult toch wcjll liegen, jongen,"
wierp z'e tegen. Maar voor, mij was es
geen twijfel onteer, want ik hoorde Klaas
o, wat 'n Vreemde stem, itieren:
„Apen... van. JkmgtensWiat halen
julliehi'er uit
Tuss'chen i'oder woord daalde een Stpvige
f ats op de in paniekstemming door elkaar
vallende, huilende bende jongens.
Ik was c(r Hdfrste uit ven holde, liplde
vooa!s ik later nooit uiteer ge.hol'd heb, naar
huis, waar ik snakkend naar adami niets
anders kon zeggen, dan: „Klaas Polder
man leeft weer.... hij zat mate achterna".
Mijn getuigenis klouk zioo overstelpend
opreöht, dat geen der h;ujsg'enooten twij
felde aan de waarheid.
Toch was z'e onjuist. Wij jongens, ble
ken onze devotie en aandacht besteed te
hebben aan de zuster van Klaas, die
's nachts hij den stervende gewaakt en in
de ochtenduren haar vermoeide, hoewel
pootige ledematen, op een kermisbed peer-
gevleid had.
Klaas zaliger jllag, wri degelijk dood,
achter de hebloqm'de gordijnen van do bed
stede.
't Heeft geruim'en tijd geduurd eer wij
de rouwbeklagers onder elkaar over
dit onderwerp onbevangen konden spreken
en noojt hebben wij ons «Poer op dus
danige, wijz'e geïnteresseerd voor de stof
felijke overschotten van ontslapen stad-
gonooten. N. IC. H'.
Moderne alehe.m'ie.
Onder de half-mysterieuz'a personen, die.
in vroeger eeuwen zochten naar den stepn
(der wijzen, het levene-eSlixer, de kwadra
tuur van den cirkel en de ikunst olm1 goud
te maken, hadden de laatsten affitijd (de
grootste helangstojliling:-
Die kans op gqmiakkelijk te Verwerven
rijkdom, heeft altijd zoo-iets verleidelijks
gehad, dat degjeenen die hjer naar speur
den imimier konden rekenen op da toege
wijde interesse Van bijkans de geheele sa-
Imlenlëving. M J
Eieuwtenlang hebben de alchemisten voor
hun gehjrilmlzinnige proeven den steam
ontvangen van adel een burgerij, en het
was niet dan na tifenduiztend teleurstellin
gen, dat mten het geloof in hen eindelijk
verloor. Bedoelde kimsteim'akers dreven
trouwens hun hocus-podus-sti'eltje met
zoo'n toewijding en gieleerdheids-verboon,
dat 's werelds wijzen het -er ,nog niet ,over
eens zijn, of de goudmakers behalve het
publiek ook zadltóelve bedrogen hebben.
Met de alchijmiiisten stierf echter niet
het verlangen uit naar oen goedgunstigeu
glimlach van Eprtuna. Toen het goud
zich niet goiedkoop nabootsen liet, probeer
den verscheidene gannefs dit «niejt) bank
papier; maar, hoewel dit heel goed moge
lijk bleëk, steifde de Staat daar ;zulke zware
straffen op, dat da lust den imeesten in de
schoen'en zonk en de rest alle- reden heeft
omi hun vak niet populair te hn|ak:en.
Amerika hteeéft echter thans hpt ei van
Columbus hoc kon 't ook andbrs ont
dekt. Ook daar mhken de hoerenthans uit
pakpapier imuntbiljtettcn, evenwel op zoo'n
mianier 'en langs zulk 'n omiweg, dat justi-
t ie noch fiscus vat of) hen hebben.
Diezte moderne alohilmfetisdhe sllimmé-
rikken dekken namelijk de producten die,
zij telten met vellllen papier toe en het
resultaat daarvan is zoo financieel voor-
dcelig, dat ze schatgravers en Klondyke-
gangers [eenvoudig in hun gezicht uit
lachen.
Zeeuwsehe boeren volgt dit voorbeeld
spoedig nal
Werpt geen papier m'eer als waarde
loos terzijHoudt ook Uw courant nfag
unieer in ecre dan tevoren
Verzadig U eerst aan haar geestelijk
voedsel on Spreidt haar dan tot Uw stof
felijk vbordteel over Uw prpdueten uit.
Ge zult 'er we] bij varen.... 'evenals de
courant zelve, want aan het saimlenlezen
m'et huurman, bro'er of' zoon zal dan dunkt
mij eensklaps een einde koimén. i
UITKIJK.
HET I.ANGE TRAJElCT.
Ze zal kt don restauratiewagen, voor
het eerst van haar leven, en alles vond
ze heerlijk en( prachtig. Eu zie knoopte
natuurlijk eeu praatje aan -met den. „majtre
d'hotel", die den dienst in den. spijs-
wagen dirigeert, en vroeg:
Is u allang in dienst van. de miaat-
schappij?,
De chef antwoordde:
Ik reis al zeven jaar lang op> den-
zelfden trein, (mtejuffrouw t
Ze keek stomverbaasd; en, fluistèrend
iwaagide ze toen dfet opmierking:
Och, is 't waar, ennewaar bent
u ,dan iajgestapt?
DE ZAKENMAN.
De handelsman lag op, z'n uiterste en
de familie stond' oiml het sterfbed. Toep
fclonk er een zachte stem uit den momdl
van den ziek'e;
Is Jacob hier? Zeker, liefste ant-
■WQOrdde z'n vrouw.
En m'n dochter Sara?
Die is er ook, vadert
En, m'n zoon Emiel, waar is die?
En m'n zoon Bram dan, is hij. er
soms ook?
Ja, viader! antwoordde Bram.
Zijilj jluïlie dan allemaal hier, alle
maal
Ja, vader! riepen zo iri koor.
Wel alle donders, mla.ar wie past
er dan op den winkel? riepi de stervende,
PRETTIG.
Engelschman tot een Ainerikiaian, op
bezoek in Londen: „Hoe vindt u dit groote
gebouw?"
Amfcrjkaan: „Zoo liebbeu wij er hon
derden in New-Yorlq' alleen."'
Engelschman: „Dat dacht ik >wel, 't
is een gekkenhuis."
„BEGRIJPELIJK."
Vroeger had' u hier eeu bediende,
die er razend handig (uitzag,!
Die was inderdaad razend handig.
Hij verkocht goederen als de winkel ge
sloten wast
NIE
Bureaux van Rodac
Telefoon Interlocaa
Bijkantoor Ml DDE
«ROOTE WAARDE
WAM PUBLICITEIT
1903—1
Het duurde al vijf ji
jde republiek Argentinj
,nen toestand met elka
dreigde een oorlog tu
Welvarende landen. Z
bewapeningen zoo goe<
Euroceesehe scheepswt
hun reusachtige oorlog
van de meest moderne
,som|men werden hestei
voor te bereiden, terwi_
hieven van vijf piocei:
om' deze enorme uitga-
strijden.
De oorzaak .van het
beide landen was een
reeds veel geld gekost
,ving tusschen deze mo
weeg-gebracht. Het gi
een terrein van 80.000
gelegen op do Coidillè
Het conflict werd nog
het feit, dat da Patagi
overal correspondeeTdl
van do Cordillère, in-1
schillende stioomen oil
bet stroomgebied doorl
naar de Stille Oceanin r
kust). Hierdoor ontstoJ
nieuwe aanspraken op,
ken van 'de Cordillère
De ambassadeurs
Buenos Aires en Sant]
mogelijke om den drej
te wenden en een miinq
(verzekeren. Ook da am
bisschoppen der beidel
do actie van overleg, iil
!zij werden bijgestaan r
geestelijkheid. Ook dainl
in werking gesteld en v|
ten tot de wetgevende il
mogendheden gericht nl
dat de twee landen hJ
wierpen aan de uitspraa
van Groot-Bretagne. Z.(
lastto uitmuntende rel
aardrijkskundigen met C
kwestie. De arbitrale ui)l
van beide landen een I
gronden toe. In de maal
de daarop een verdrag,f
Argentinië zich verpjjchl
eerste vijf jaren al nul
arbitrage te onderwerpe.l
ten zouden tot politiecel
nagebracht; -de bouw dl
Europeesche werven v
hun oorlogsmateriaal i
zag men het merkwaartl
een tweetal oorlogsbodl
.schepen werden omgel. I
dienst doen opi de Atj
vaartlijnen, dat een arf
•werd in eert ambachtself
vermindering van miJjli
spaarde geldmiddelen
voor de uitvoering vaal
werken a.an do kust o.l
haven van Valparaiso
binnenland, waar uitmmL
den aangelegd olsook dl
din-spoorweg, welke dol
snijdt en den afstand
Santiago in 18 uur afle
vaart niet alleen tot hoo|
in beide landen, maar
wantrouwen tusschen
dwenen, en eeu eendral
king teruggekeerd. Toenl
machten der beide inog|
kaar op voet van oorlo
andelijkheden dreigden -
oen college t,a Buenos-^,
wat wij hier' moeten, vj
beantwoorden aa.n het
H. Paus Lea XIII. die
■to .kennen gegeven, dat dl
de Christelijke jaartellinl
steld milder bescherminl
In doozen van 30-60 en 90 ct. Tube 80 ct.
Bij Apoth. en Drogisten
67)
De vorstelijke equipaj|
ÖO school. I„ den schc
«temslen onder toezichi'
geurende d<
hnLSPt Ziï snelden
noogo bezoe.ters te begr
nigte handen strekten z
nare vriendin uit.
,verhenod-a
ifL hinderen, en,J
deren keer naar de les!
^ndaag, zeid'e z'e, heb
ZR nu wachter
v'nrJ? k :^aarna Selene, nl
ziekenhuis mk|
het handwSnfe^
IZ W Velen «Ikaar,
ondenvijzeres,
^aarop' Mercedes zelf
ver nani, behoorde bij t
ae leerlingen. Ook nu
«ogenpaar haar bij: baa
vegen,, mlenige wang! vun
sters gloeide van vreugi
flon lof van Mercedes
