PUROL
Handwondjes
ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1928
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANi
In 't kraaiennest, i
ALLERLEI
Gekke gesprekken j
Dé waarheid wint veld.
Het complot tussclien Ajmierjkaansch
groot kapitaal, Loge «1 wereldpers gier
smeed, om til e gruwel en ia Mexico dood
le zwijgen -i,s, dank zij. het onvermoeide
ijveren van alla katholieke bladen, mis-
luiit.
De wereld weet ^hans tlat misdaad
en misdadiger irn; Mexico woeden. tegen
de Kerk en baar aannangers en nu zij
het „noe" weet. vraagt zij; naar het
„waarom".
Ook aan voorlichting pmtrent dit laat
ste taalt heb niet meer. Bijkans; in allo
landen verschijnen artikelen, broc/nires
err boeken avert dit onderwerp en cerv
parig [wijzen zij, naast den gelOjOtlshaat der
vrijmetselaars, den gouddorst kier Ver.
Staten als do schuldige aan.
Tor toelichting do volgende objectieve
.historische kroniek: t
De oude Poriiriq Diaz, die Mexico; be-
stuurde van 1876 tot 1910, had hel ge
vaar van den dollar lang voorzien; en
daarom zocht hiji in Europa het benofiidigtle
crediet om do spoorwegen te onttrekken
aan de Noorvi-Amierikaanscho actionisten
en begunstigde hiji de Engol'scho petro,-
leu.mimaatschappij; „El Agujla"- tan koste
van de „Standaard Oil" v,an Rockefeller.
Dat beteekende zijn v-ero,ontleding door
Wallstreet. Madero, oen stiropippip, in han
den van de V.S.. ontving, wapens en mu
nitie terwijl Washington de vloot opdroeg
Vera Cruz, to 'blok]keeron. Die oude presi
dent moest in ballingscbapi gaan. Victui-
ïiamo Huerta, met hart en z,jel de M;exi-
caanselio belangen toegedaan, had van
Wjl'son dezelfde behandeling' be onder
gaan al's Diaz1: de wapenen, voor Huerta,
den wettigen president bestemld, werden
in beslag genomen, terwijl Canunza en-
de ban-diet Villa er rijkelijk van worden
voorzien door «ie Standard Oil. De gezant
Lane Wilson geef! de volgende opsom-
iming der gevolgen: 300.01)0 Mexicanen
gedood, behalve nog het millïoien, dat do
liongerdoo 1 stierf, het landi geplunderd,
drie duizend (3000) kerken verwoest,
1500 priesters uitgedreven, 36f religieuso
huizen, waaronder vele v'an vrouwen over
vallen, ontheiligd ande.it omstandi,photon
en -met handelwijzen, welke verse hriik'ke-
Lijlc' zijn.
Toch, of beter misschien, juist daarom)
werd Carranza, do.oc die Ver. Staten etr-
konid. Vanwaar do Kerkvervolging na,astt
■de hebzucht? President Roosevelt hod'l
hier antwoord oj* gegeven.
Cynisch gelijk hij zijn kon, verklaarde
(hij ronduit, dat „de opslokking tier La-
'tijnsche landen door de Ver. Staten, zcar
moeilijk zou zijn, zoolang die landen ka
tholiek hieven".
Want de katholieke geestelijkheid! door
zag ide Arnerikaanschö magnaten en niet
vatbaar voor oimlkoioping verdedigde zij ook
de stotfelijkè belangen der bevolking', tegen
•het voordeel der dollarjagers in.
De Kerk moestl dus verdwijnen en in
mannen als Obregon en Caltes vonden do
Ver. Staten gewillige beulen.
Ziehier de oplossing van het raadsel
hoe in de twintigste eeuw een beschaafd
land als da Vereenigidie Staten een volk
laat knevelen en misnandeleini, terwijl net
tegelijkertijd zijn afgevaardigden op yi® los.
conterenties een mooie rol voorschrijft
te .spelen.
UITKIJK.
heele reeks van merkwaardige toevallig'
lieden. Op zekeren dag ontmoette zij hem
ui Jhet park; 't'wias in de (lento en de eerste
bloemen vervulden de lu|dht mét hun geur
Zij (Wandelden san haif unrtja dooi'; het
park en do viooltjes langs did paden wa
ren getuigen van iaën Zeer ongiöwiOiOh ge
sprek. Toen lAnnio tfh/u.is kwam 'had ,-zij aan
haar moeder het groot® g|e!liei;m medege
deeld en nialmia had liaaj toestelmliniing, ge
geven. Pa bevond zich opdab ipiogieinblik
dn het buitenland, om Oen Zeer .hleromnd
paai'd te koopen. Benige dagen voor ihet
eerste Wiedr.ennen, waarmede (het seizoen
Werd geopend, zou hij terugkomen en dan
zo,u Leo officieel zijn toesbam'm'iug vragen.
En nu was pa teruggekomen. Morgen
was het groote wedrennen. Voorzichtig
Ihad tatevrauw de ondwihandieliniigem ge
opend en n;u nu had pp. met die vuist 'pp
tafel geslagen ion geroepen,: „noio.it" 1
!E|n als Loo nu konten zo,uHij zou den
dag na den Wedren karnton, bad zij hein' ge
zegd, want voor dien dag was pa toidh niet
te spreken. Die ongelukkige! Hij zou ko
nien. Ditmiaal 'Zou hij zich niet aan «eui v'alu
zijne gewone vlerstroioiidhedeni schuldig ma
ken, zöiO.als bijv. het huisnumlm'er t» verge
ten, dat zij hem zoo diep in hat geheugen
had geprent, num!m|er diartian.
'Wiant dit .wlas het eenigo zwak ,van Leo,
zijne ongelopfelijkle verstrooidheid. Dlcze
was echter wel tw verontschuldigen bij
een aankomenden professor.
Nuui'mler dea-tiem had zij he|in| inge
prent, ziul je het niie.t Vel'gebon?
Nu, dan vind ik het (imïn'ers in bet
adresboek.
In het adresboek! riiep .Annie hvta-
hapi'g. Ben je dan alweer vergeten, dat wij
pas veAuisd zijn
O ja, dat is waar, zeide hij be
schaamd. i
Schrijf bet nu even in jia notitieboek
je, Leo, drong Annie aan.
Neen dat helpt niet; wiant dan raak
ik het notitieboekjle kwijlt! Maar Wees
niet bang, ik zal hot nummer fWtol onthou
den, maak u maar geen zorg. i
Annie meende hemi nu te kaïnhen' ver
trouwen. Zij spraken nog af, dat,zij elkaar
over morgen bij den wedren, wel .zonden
zien. Amnio ging er mlat pa en imla'he#1 en
Leo zou dan voor het eiarst van zijn leven
ook eens naar een Wedren gaan. Hij voelde
er wel niets voor, maar misschien zou hij
Annie wel spreken «n daarvoor had hij
graag wat moeite' over.
Dus uuimhier zeventien, nietwaar
zeide hij tenslotte.
i
t
Numimer dertien! riep Annie wan
hopig. 1 i F
Natuurlijk, numlmier dertien, haastte
Xeo zich Kaar gerust te stiellen. Maar
nu wieet ik het goled: nu; Iz'al ik mij niet
jureer vergissen, w'ees er zeker van!
Zij namten afscheid em. bij het' 'weggaan
mompelde Leo. aanhoudend
Numaber dertien, nuimlmler dertien,
numtaier dertien; 'tis hlet ongeluksgetal!
Toen Lgo op hot terrain van ,den wiedren
verscheen 'wanen de drie eerstOi nummiers
van het program' reeds afgeloopen. In zijn
verstrooidheid was hij in de verkeerde,
tram gaan zitten, zoodat hij .een .gehleel
uur verloren had. De conducteur en 'de
passagiers hadden den geleerden heer ceni-
ge malen 'met, vlerhaaing aangekeken, om
dat (hij voortdurend iets mömipeldle waaruit
zijn naaste buren het woord dtartlion inleen
den op te maken.
Op (het ter-rein hlearscbte groate be
weeglijkheid, want vandaag zou die groote
-prijs van Hannover verrefdlen worden
iedere sportman weet, wat dat betoekent.
Vijf en dertig paarden Zouden mteeloiOplsn,
waaronder de beroemde winnaars van de
Hamburger Handicap en de LleipZieger
(Steeple Chase: do paarden Parsival ew
Faron. Aan den totalisato.r hoorde men
spodiaal doZe twiee naimlenof beter gezegd
hun ïi'uin'iri'ers Zeven en vijfentwintig. Die
andere paarden k'w'amlen npjujwelijlr© in aa;n-
mierking.
jeo gevooldle 'Zich te midden van al deze
drukte niet op zijn gemak. Hij voielde zich
Zeer eenzaam' en keek zoekend rond! naar
ide familie Opperm'a.n, terwijl hij telkens
mtomlpeldeNuim'mtor dertien, nu|mlm|er der
tien.
Na eeniige minuten 'beimlerkto hij plotse
ling tol; zijne groote vreugde do falmlilie
vlak in zijn nabijheid.
Ah, Ziedaar, mijnheer de professor!
Zeide mevrouw1, hem' gliimlachend toeknik
kend. 'i i
Leo maakte «en diepe buiging.
Feliciteer pa! Hij heeft reeds een
nummer gewonnen, fluisterde Aunic luim'
toe. i
Nummer dertien, Iluishorde Leo, haar
met een glimlach toe en drukte haai' vluch
tig de hand.
Versta je (mij niet? zleide IAnnie drin
gend. Je mOet pa Eelieitecrien, dat (m'aakt
een goedlen indruk op henv. D|an (denkt hij
dat je er ook iets van fwteefc!
Het was echter onmlogolijk den heer
Opperman te felicitlecren, daar hij temid
den van een kring veilende!11 stond. 'Hij
scheen in goedie luim! te zijn.
Plotseling fluisterde mievrouw1 hem'iets
in het oor. Het gelaat van (dleni Weer Opper
man tia'm' eerst, ejene uitdrukking vau ver
bazing ,aan, vervolgens «en van veroint-
Waardiginghij draaide zich lang'zaam' om
en keelt dien geleerden heier door den gou
den bril aan im'et een blik (alsof hij vragen
wiilde wlat doiejt u hiér leigenlijk ,Wiat wilt
u van mij D'aarna sprak 'hij 'mlet; een soort
van neerbuigende vriendelijlilheid
Zool, u iqolk hier Stelt ai ook belang
in paarden
0', ja, Zéér! fluisterde Annio hiem
toe vanaclitcr 'n beschermende kastanje
boom. i
O jaZéér, antwloordde Leoi 'schuch
ter, maar m'et groote overtuiging:
- Mag ik dan uw' advies eens vragen
Aan 'w'elk paard geeft u die '.inleest© kans?
aan Parsival of gian Faron 1 1
Leo dacht door don grond te willen
zinken.
Dat is 'mijn geheim!, fluisterde Annio
Ihtsm' toe. I i I
Dat is... mijn geheim), stotterde Leo
en gevoelde hoe het koude zW'eet ,heni uit
brak.
Hoort gij dat, mijne heemi? Zaido
lachend de héér Opperman. Er is hier oen
geheim!! We,est u dus niet onvoorzichtig.
Én als ik vragen nalag: is u vamlptain dit
geheim te lexploiteeren Ik bedoel aan den
totalisator
Dut spreekt vanZelf beval Annie,
Dat spreekt van zelf antwoorddo
Leo, die zich als'jn een droom' gevoelde.
Op dit «ogenblik Werd het sein g'egeven
voor den wedren om den grooten prijs van
Hannover.
Nu ik wensc'h u sucfoes besloot da
hoor Opperman icn keerde naar zijn plaats
terug.
Rechtuit, dat hek inzeide Annio
fluisterend en Voegde zich behendig bij
hare ouders.
Reehtuit dat hek in Halfdroo'm'end ging
Leo dien kant uit, terwijl achter zijn rug
een algemccne vroolijkhaid heejschte.
Plotseling stond hij voor een klein huisej
Numlmier vroeg de beambte.
Nummer? herhaalde Leo de vraag
Ja natuurlijk, zeide de ongeduldigo
beambte. W'elk numlmter Het begint dade
lijk, haalst u zich; als dc,vlag gevallen is,
is het te laat.
Leo begréép «r niets van. Wat praatte
die man toeh van numimier?
Numlmier dertien, antwoordde hij ma-
dhinaal, door de kracht der gewoonte.
'Die beambte nam' ieen groen kavtonne11
kaartje ©n drukte «r een stempel ,op.
Als 't u blieft, zeide |hij, terwijl bij
het aan Leo aanbood.
Leo nam 'het verwonderd aan en stak
het in zijn zak. Toen wildé Lij zich weer
verwijderen.
Maar, mïjnlh>ec:r|! Vijftig Mark, alstu
blieft, hoorde hij den Leamibte. zeggen.
De beambte keek hem' verontwaardigd
aan. I
U moet de inzet todli betalen, mijn
heer.
Vijftig Mark?
Ja, mijnheervijftig Mark. Als |\i
slechts tien of twintig Mark had willen
inzetten, had u naar mijn buurlui mloot.cn
gaan. Bij mij wordt vijftig- Mark ingezet.
Leo haalde zijn portefeuille voor den
dag en betaalde zijn vijftig' Mark; hij' wist
niiet hoe hij het h(ad, mlaar lerWas blijk
baar niets aan te doen. Verlegen (aanvaard
de hij den terugtocht, waarbij hij' akh|"in
derdaad overtuigen kon, dat een groot
sejhiild aan den ingang.van dit bure;autje
het opschrift „Vijftig M.ark" vermeldde
terwijl op de schilden der andere bureaux
voor de weddenschappen stond: „tóen" en
„twintig Mark".
De wedren begon. Left zat top een bank
en keek over het terrein Ilij; .zag in de
verte uit een bocht de paarden ,te voor
schijn komen. D|i-ie hunner waren dé" 'an
deren een goed stuk vooruit. Hij. kendo
de paarden niet on wist niets ,vau de kleu
ren der jockeys.
Rondom1 hem heen ihfierschjte nu groote
opwinding. Die naim'en Parsival en Faroh
werden onophoudelijk tegen elkaar inge
roepen, doch naarmate de paarden het
einddoel naderden, wion het derde paard
veld op de beide anderen en in diezelfde
mate miengde zich nu Je kreet Mikado
in het geroep.
„Mikado" liet de beide andere paarden
achter zich en won den prijs.
Dlit Werd het sein tut «ene opgewonden
bewegelijkheid bij de toeschouwers. Ieder
een verliet zijne plaats, iedereen maakte
oom'mienlaur op dezen gdjteel ouverwach-
te.il afloop.
Ongelooflijk, hoorde Leo rondom'
zich heen zegglcn. Wie zou dat (gedacht
'hebben.
Die Mikado! 't Is ongehoord.
Hebt u 't nl v'ernbm'en
Wat? i 1 I i
Wiel er -is op Mikado ,gewied
I's 't mogelijkUpor Wion?,i
D'e gelukkige heeft zich nog piet
aangemeldmén zoekt hom' overal.
Nauwelijks had Leo dit laatste woord
gehoord, of iemand trok hém' (mjefc opwin
ding aan zijn jas. 1
Maar mijnheer, waar blijft ui toch?
Wc zoeken ovleral naai' u
Het was de portier, die Leo Huid laten
'passoeren naar dief buirieau, W|a»r hij' 'het
dartonnen kaartje voor vijftig, mark bad
•gekregen. Leo keek hem verwonderd aan.
Maar uiijnh'e'cki u habt iim(mpi's uu#
mei' dertien, niet wiaar? 1
Een vage hexiiniiie.ring' ging) Leo door
het hoofd. i 1 I i
Numimer dertien? Jja, ja, uu|inlmler
dertien, ja. I
Nu g!a|aft u dan vlugjmje© nalat dtfn to
talisator, nven waélit Op um, 'lu'bt 50000
Mark Verdiend, u ialle|eïi.
Wat er m'et Leo gebeurde, wist hij zich
later slechts vaag te herinneren. Hij w'erd
door een grioote, luidruchtigl» mlensdhen
menigte hom naar de totalisator gebracht;
hij had plotseling vijftig' bankbiljetten vai(
duizend Mark' in de hand en ito/c® sto'nd op
•eens voor ihém d'e beer Oppenmian,
Van 'wiien hadt u dat geheim'? lijer-
haalde de huw Opperman en greep he'iri
bij den schouder béat. W]i© hterft u gezegd
'W|ie Nu, geef toch' pans antwoord
Nieim'and hoeft mij i|ets gezegd, sta-
imlelde Leo. i 1
Niém'andi? Is u 'dlaar zelf lolplgelsotajen'
Hit eigen overtuiging!? U s^elfi? Spreek dan
toch! 1 I I 1'
Ik zelf stotterde de geloerde. I 1
De heer Opptormsm koek liéml mlet' «en
langen blik aan.
Zoo? zeide hij. Nu, dan 'verHoen mij
het voorrecht, mijn schoonzoon te "wor
den. I I
Met genoegjen! antwoordde Leo vei'»
stam'd. 1 I 1 1
Ook m'evrouW on Annie oiidlci'wiei'pen
\ziich gaarne aan déz® bleslissinig. va:n heli
iliioofdder familie. 1 r
Sinds dien dag heeft Ljoo .alle bijgeloo-
viige vree svoor hlet mummie,r dertien verlo
ren en hij beijvert zich pok! (anderen tok
verstandige inzidliten tie brengen. i
'N. K.
doen pijn bij den arbeid en leiden
vaak tot verzwering ol bloed
vergiftiging. Reinig ze altijd dade
lijk en behandel ze verder met
Doos 30-60-90 et.
D|C eerste Ioicoimptief,
Het was 12 Augustus 60 jaar gele,Jen,
idait een dei' grootste uitvinders Gcwge
Stephenson, in den ouderdom van. 67
jaar, overleed. Het was dton armen, mis
bruikten jongen in de mijinen, die. koleti
moest uitzoeken, gegeven, het tijdperk
van het verkeer ia to leiden. George
Stephenson, de remmer, de mecanicien,
de uitvinder lieeft do worol.l kleiner ge
maakt, .de volkeren nader tot elkaar
gebracht, en aan. een nieuwen lijd, am,
nieuw tempo gebracht.
liet was geen mooie jeugd, die de kleine
Geoge, in liet dorp \Vylam bij ew
Cyaslle, sleet. Tien u,ui' in do mijinon
kolen sorteoren, do lianden ep, ge,z(icht
zwart, in plaats zoo als dei andere kin-
doren to kunnen spelen ein in d,e weide
te dartelen. Het was oen hondieltweti.
Er waren nog vijf kinderen m het gezin,
de vader was stoker in do uouiinin-
richting van des mijn en men was blij,
dat de kinder eft er wat hij, verdienden. Men
,schre,ef het jaar 1790 en toon vas «r
nog geon wet op don. kinderarbeid. Du
jongen mocht al spoedig zijn vader als
hulpstoker helpen. Thans was hij in zijn
element, machines fascineerden hem. Ter.
wijl hij spoedig machinebewaarder werd
verdiende hij door allerlei werkies als
schoenen lappen, het repareoren van, al
lerlei dingen, do .middelen om de: avond
school te kunnen bezoiökcn. Toen, hij
negentien jaar was, kon hij; zijm naajn
schrijven en hij was er trotsch op. Toen
hij twintig jaar was, werd hij, remmer.
Trouwde op 'zijn 21ste jaar. met het
dienstmeisje, Fanny Henderson,. Werd va
der op zijn 22ste. Ilij. gaat in zijn vrijen
t'ijcl schoenen maken en herstelt, on1
schitterende wijze, horloges van voorname
families. Hij vindt' zijn. tijd zich in do
mechanica te bekwamen,. Zijn vrouw sterft
laat de zorgen vo,or zijn zoon aan hem
over. Hij ziet geen uitkomst .om in zijn
vaderland vooruit te konnen en wil naar
Australia. Maar hij heeft geen reisgeld.
Door oen verbetering van de kabelbaan
weet hij' de bedrijfskosten le vermindereu
en hij' weet de pompmiachine van een
naburige mij'n, did is ondei'geloopen en
welke machine in geen zes maanden beei't
gewerkt, binnen een week te herstellep
en aan den gang te brengen. Hij' krijgt
tien pond belooning en ecin hetero plaats.
Het aanzien en het inkomen van, den jon
gen mactiinoclokter gaat groeien. Stephen
son wordt inspecteur van de naburige mij
nen en houdt zich bezig; niet liet vervoer
en wil de paardekrachten, door machina®
vervangen. Vóór hen had men allerlei
uitgevonden en geprobeerd, maar zonder
succes. Hij kreeg van Lord Ravansw.erth
aan wien de mijnen benoorden, geld om
een maciine to bouwen. In Engeland was
geen inricuting, waar men een, iocoimio-
tief kon bouwen, toen rientte hij, ziel/'
een werkplaats op. Met ongeschoolde ar
beiders en primitieve werktuigen, m'aar
in net, volle; bewustz'ijh van zijn beslist
semJo daad, begon Stephenson aan dien
arbeid. De werkplaats van Wets Moor
was de fabriek, de grofsmjd van .ie
mijn, de cneimecaniciëu der eerste loco
motief van "Stephenson. Dezie lofcoimioitief
was zoor primitief, iniaar goed bruikbaar
en trok' int de m'ijlnen van, Killingwortn
acid zwaar beïatk-n wagens over een
stijile helling den 'bergt op. Ook da „My-
Jord", de eerste groote locomotief van
Stepinensoo is geen mieesterwerk van ma
chinebouw. Iniusschem zette hij zijn oa-
dorzoekingen voo-rt, oo.(k wat betreft hel
vraagstuk van de rails.
En intusscheii mankte hij: de eerste bruik
bare veiligneidslanip voor de mijnwerkers
Met levensgevaar probeert nij, da lamp
zelf in ftetn niet gas gevulde nijijngang
Drie jaar later slell Siepiieinsou een zelce-
keren nir. Pease,- die een, paardienbaiau
wil maken lusscnon het ikolencentrjwh
Darlington en de ladiiigplaals Stockton,
voor on» een soort spoorweg te maken.
Na een proefvaart miet een. van du ouda
■machines krijgt Stephenson de opdracht
en den 27en Sept. 1825 wordt tie: eerste
spoorbaan ter wereld onder groots be
langstelling geopend. De tocamoiiief „Ac
tive" 'trekt twaalf, met steenkool en tnioel
beladen, goederenwagens «n meer dan
'twintig personenwagens, waai'Am 450 per
sonen iiaddcu plaats genomen.
Men wil nu de spoorbaan Manchester
Liverpool Louwon maar .m,en ontmoet vieel
itegohstand, vooral' van de mapitsciiapipen
die i.ot verkeer ov'er d.o kanalen in han
den nebben. Men luiste de lundarbui-
,de% en tie boeren op. De kippen zullen,
wanneer ide spoorbaan komt, geen eieren
•meel' léggen, naver en hooi zullen on
verkocht blijven, wanneer de paahden ln
onbruik geraakten.. Het vuur ujl de sccio.or-
sitoeneu van de locomotieven ziftuiJein do
huizen aansteken. De herbergen zouden
wopden ontvolkt. „Nooit zoiuden de loco
motieven. meer dan z'es mijlen in ft uu/
afleggen." sclireeuwdo die eene. „Geen'
mensch zou del snelheid van een spoor
trein, kunnen ver,dragen",, beweerde een
ander. Den passagiers weid een var-
schrikkeiijk! ein le voiorspeMi (knor het ont
ploffen van de "ketels. Eindelijs werd
een onderzoek door een commissie inge
steld. De -mecatd leden dier .comlmissie
hielden Slepbonsoti voor krankzinnig. Ein
delijk wikt liij zoo to spreken, dat niet
.een ii eerderheid van) een slem toestem?
niing werd gegeven voor den aanleg van
den, spoorbaan. t
Toen moest de gesclijkste loicoinjoitief
worden gevonden. De spborweginaaUc'tiap-
ipijf schreef eem prijsvraag van 500 pond
iijit. October 1829. had de beroemd' geble
ven jeeomfllievenwedstrijd in Raiiihill
plaats,waarbij; da locomotief „Rak'el.o"
van Staplienson de overwinning' gehaalde.
Ze hep met 29 m'ijlen. In September
1831 Jiad do opening van de spoorbaan
ManchesterLiverpool plaats. De' .opening
vau ilezfe lijn beteekende een besliste
overwinning van dan. spoorweg.
Krsprclabi'lc leeftijd.
Een der oudste menschep, die ooit in
ons land hebben geleefd, ivas Jan Herrit
Kuiper, bijgenaamd Jan P'ractiseer. Hij
werd in Maart 1638 geboren te Amihiersroï
en stierf to Utrecht, waai" .lij: verruw re
het grootste deel van zijn, lovpn door
bracht, op 13 April 1749.
Te Utrecht w.oondo hij „aan de Ht>ü|le
brugh", waar de scheepvaart, vooral Je
'vol'ksscliuiten, een zexeie bedrijvighui-'
veroorzaakte. Daar w,as eigenlijk' het puri'
van afyaart en aankomst der trekschui
ten naar en van Amsterdam. Diaair .wer
den 'do paarden gestalddie de trekschuit
van Amsterdam' naar ULrecht hadden ge
bracht, om verdol' geboend, te worden
naar ,de Weerd, en da.ar warJiem zlij, ook
weer voor do schuiten gespannen. Do Ja-
geiskade, waar nog eiikelei liuiisjes slaau,
bewaart de herinnering, aan die schuiten-
jagers, zooals zij genoemd werden, en
waar Jan Kuiper misschien ook gewuuud
heeft, als hij, wat niet onmogelijk is, lat
beroep- Leett uitgeoefend.
Maar toeu hiji ouil werd, en z;iju beroep
niet meer ujtoei'cnon kon, werd een on
derkomen voor Jan gezoold, en gevonden
in bet St. Jobs Gasthuis, dat aan. don
Vleutenschen weg stond, tegenover hc-c
begin van den Daalschen dijk. jlwee plaat
sen waren daar jn 1714 opengekomon
en den 8en September van dat jaar wor
den m de vergadering van do broeder
schap „tot oi'dinarjs disgenoten vooirge
stelt Adriaen Rieieman en Jan van.Schoon
hoven aljas Jaa Practiseer, beyde bor-
gers defer stad, van de Gehéfonneer lo
religie en 77 of 78 jaoren ouill. De leef
tjjü klopt niét precies: Jan was 76 jaer,
maar toch al dicht bij de 77.'
Dat liij :in dit gasthuis een plaats zoent
moet men niet als bow:j,s opvatten dai. lui
z'oo arm' was, want. wie m nel g.ast.iuis
kwam was verplicht pen be ïoorljjken uit
zet mede te brengen. Maar de broeder
schap, die :iet bestuur over ,iüt gasthuis
iiani, bosmol .vermits de slegto atael van
't Lays" iet dak van het xerkje moest
grootendoels veriueuwd woixlen, men had
idus „penningen vaiv noden" om; van
ide bende toekomstigo diischfienotpten „uo:®
een som voor 't huys te bedingen" boven
de kosten van het uitzet. Nog aan den
avond van deiiz,elfden dag werd medege
deeld, d!at .na enig debat" v,an Adriaen
Kedeman 1100 en. van Jan Practiseer
1350 voor ue opnenning- bedoinigen was.
B,eido bedragen werden; ook' betaald. Voor
■zijn (doen moet Jan Kujper dus nog, al bij
kas geweest zijn,, want f350 was in dien
tijd een fatsoenlijk' J>pdrag
Men zal echter wel niet verwacht ïeb-
ben, dat nij nog 35 jaren lang, zij|ni levens-
onderhouia) in net gostje it geninten zou.
Do ouue man iinoet een geziellAge vertel
ler zijn geweest met een goad geheugen,
die aoor zijn interessanto verhalen van. da
vele belangrijke gebeurtenissen, waarvan
hij getuige was geweest, zijn „disengenoo-
ton" de uonkora winter-Jagen en. uvointeii
aangenaam wist te verkorten.
Nog iets over schouw burgen iu
vroegeir tijd.
t «-*•-
Was liet in Frankrijk langen tijd ge
woonte, .dat v.qPimame toeschiopwers, voor
al adellijke jongoliedwn, in hot theater op
het Loon eel plaats namen, tot cnciojte bin
der en ergernis der spelers., ook' in Enge
land kwam iels 'dergelijixs in d'e zeven
tiende en achttiende eeuw. voor. Diaar wa
ren het echter glaen bankjes, die op het
tooneel werden, geplaatst, maar leuns,loe
ien, «enigszins tussclien da coulissen, op
liet voorplan gfischmui. Ook waren die
'zitplaatsen niet 'zoozeer bestemd voor
adellijke heereii, 'dan wei' voor verslagge
vers en letterkundigen. Er waren bonter
.ook bevoorrechte toeschouwers op, de plan
ken, en zij gingen al even. aanmatigend
en ongegeneerd te werk, als in Eiaiifc
i'ijik ide markiezen en andere edellieden.
Waren er geen stoelen genoegt, dm gin
gen 'Zijl op den grond' zitten ol liggen «n
bleven -zelfs onder het spelen doorroo-
ken. Zelfs brachten zij. bun pages mice,
,0-ni! hen van liet noodige te voorzien.
Een -ongewoon voorval maakte plotse
ling aan dezen! wantoestand c-eini einde.
Een adellijk jong,mensch, die wal te veel
gedronken had, veroorloofde zich op, .het
'doonee! een. vrijpostigheid ten aanzien
.van een beroemde actrice, waarop zij
lieiin' een diaar ami zijn opren ga1. Op last
van den onderkoning. het geval had te
Dublin plaats moest hij na het einJe
van l.et 'bodrijf .openlijk! zijn verontschul
diging aanbieden, aan weïlc 'bevel hij ook
gevolg .gaf. Maar dit verhinderde niet
dat liet voorrecht, .pon 0|p do planken to
mogen .plaats nctmen, metoen werd afge
schaft.
««MM ■■UliH»
MET GELIJKE MUNT.
Zekeren dag was eon bekend advocaat
in een 'restaurant te Parijs tegen ee£
vriend aan het schimpen op de dalen
van. maarschalk Munnont. Eensklaps staat
een heer van ©en naaste tafeltje op,
ca naderde hem! imet woedomlo blikken.
„Mijnheer, gij zlu-lt mij satisfactie gevni.
ik eiscli, uw! bloed.'-'
„Zijl gij maarschalk' Mar,moutV' vroeg
de advocaat bedaard.
„Neen, maar ik ben zijn adjudant."
„Geef mij, dan uwi adres mjijnhear",
antwioion'dde de advocaat, ,.ii zlal u, mijn
persten klerk sturen."
OUDERANGST.
U moest .rn;o gezien hebben, zei het
levendige jonge meisje tot den nieuwen
dokter. Ik hal juist de schaatsen onder
cu zette af, toen ik neerviel op nyjn....
Maggie t zei Laar moeder.
Wat? 0„ hot ging zoo: pauwl Een.
schaats ging Jen eenen -ka,nt uit, en de
andere den anderen fcanf en bonst viel
ik op mijn
Mai'g.ai'etba 1 berispte haar vader.
Wat dan? Ze schoten onder me van-
daaii en ik! viel: plomp neer op rnjiju
Gre.ta I ri-epen tiaar berde ouders.
Op .mijn broertje, die me bij da
lrand hield. Mauoi gelukkig n,ad hij, zich
niet bezeerd.
JURISTERIJ.
Oo een juridisch examen ijceit de pro
fessor een tamelijk: weinig onderlegden
candidaat de vraag,:
Wa,l verstaat u ouder bedli'.og?
Redrog, professor, is bij|ViO|Oii'beel'l,
al.s ii mjji voor hel examen laat zakken.
Watt roept verontwaardigd de pro
fessor. En ui weet niets! f Ho© verklaart
u dat dan? i
Ja, z,eat de candidaat, ouder bedrog
verstaat men, als men van de onwetend
heid van iemand gebruik maakt om hem
-le benadeelen.
ONAANGENAAM.
Ik ben onlangs voor zes weken
op reis geweest.
Ja, is heb- liet onder ..Rechtzaken"
gelezen.
LOGISCH.
Aangeschoten student 's avonds laat te
gen een agent: „Weet ge waar hier de
train slopi?"
Agent: „Er gaat geen tram: meer."
Student: „Ja, dat zluti ge mij' wijsma
ken! Waarom liggen -die rails hier Jan?
01" DE HOOGTE.
„Ik heb een prachtig boek gelezen:
„De laatste dagen van Pompei."
„Waarom as! 'Ilij gestorven?"
„Vau een uitbarsting, geloof ik."
.PRAKTIJK.
Een dokter krijgï iaat in den av.oiuJ
het kaartje van een collega: Konr nop
oen beetje naar de sociëteit, w,e hebben
nog een dorden man noodig oimj te kaarten
Lieve Marie, zegt liij tot zijn vrouw,
ik word plotseling geroepen.
is het dan zo;0| ernstig?
Och, een moeilijk geval. Er zijn al
•twee dokters die op mij wachten.
