t
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
DONDERDAB 12 JULI 1928
FEUILLETON
Jonkvrouw Louisa.
VAN OVER DE GRENZEN
BUITENLAND
MEXICO
TURKIJE
CHINA
BINNENLAND
UIT ZEELAND
MIDDELBURG
RUMMER 83
24*™ JAAR8AR6
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie enAdminiatratie: Westaingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No, 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Marktt en 2| Telefoon No.474.
Abonnomentsprïjs 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
AdvertentiSn van 1tot6 regels 0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs,te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
GROOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZER
IN ALLE KRINGEN
V Missie-waardeering.
Tot voor enkele jaren stond alles wat
naar liberaal zweemde, onverschilling tot
vijandig toe tegenover de missie.
Men daasde, wat over- den gelukkigen
oerstaat der heidensche volken en men
meende vast, dat bet christendom; voor
dien „gelukkigen oerstaat" een slechte ruil
was.
Deze opvatting sproot natuurlijk vooi'it
uit groote onkunde wat èn christendom
èn heidendom betrof, want sindsi het op
leven der missie-actie, die met versppeiden
van missie-kennis gepaard ging, valt een
kentering in de ideeën in de liberale we
reld te bespeuren.
Teekenend daarvoor was het verslag dat
de N. Rott. onlangs wijdde aan de Missie-
afdeeling opl de Indische tentoonstelling1
te Arnhem.
„Misschien", zoo schreef genoemd blad,
„kan deze tentoonstelling er toe bijdragen
cm het onweersprekelijk hut, de zegenrijke
werkzaamheid van Zending en Missie on-'
der animistisch' denkende en voelende hei-
densche volken tei doen beseffen, door al
thans een doel van, hen, die nog in den
„gelukkigen staat" van natuurvolken ge-
looven, tot ander inzicht te Jilrengen. De
ethnografica, door de ppotestantsche en
katholieke instellingen, welk© zich in
Oost- en West-Indië mot liet brengen van
het Christelijk Evangelie aan deze natuur
volken bezighouden, hier tentoongesteld,
zijn Zeker alleszins geschikt om' eenig
denkbeeld te .geven van de gemaeds-ón-
rust dezer pjrimitief-denkenden, gekluisterd
als ze zijn in den angst voor d© zielen der
voorouders en voor. aide booze; machten,
die in de natuur rondwanen en hun geluk'
bedreigen. In 't midden latend, of al dan
niet de leer van den Islam' voor deze vol
ken misschien aanvankelijk bevattelijker
zou izijn, zoo moet toch' wel een ieder, die
animistische volken op andere dan opper
vlakkige wijze van nabjj kunnen gade
slaan. tot de .overtuiging komen, dat aan
deze mlensèhen een waldaad wordt b'ewe»
Zen alleen reeds mtet hun verlossing uit
de beklemmende vrees waarin zij vegkee-
xen, de vrees, die een soogt van massa-
psychose is, welke heel hun doen ea la
ten beheerseht, en mei de ontzetting van
die vrees in een positief vertrouwen, steu
nende op ©en religie, welke de individuali
teit uit de groepSzial losïn'aakt en tot»
eigen ontwikkeling1 gelegenheid geeft.
Teekenen ons dan de Veelal lugubere,
hoezeer ook' altijd belangwekkende, ethno-
grafia, welke men in de gehouwen Oost-
Indië A. en B. bijeenvindt, den in den ban
zijner onbeholpen voorstellingen levenden
beiden, we zien daarnaast het werk van
zendelingen en missionarissen in den vorm
van prediking, onderricht, ziekenverple
ging, beschaving»- en oplheffingiswerk. Nog
kunnen de statistieken "der „bekeeringen"
met van zoo -omvangrijke resultaten spre
ken als diegenen verwachten, die de onein
dige moeilijkheden van dezen arbeid onder
schatten. Naar cijfers' van gewonnen "zie-
I len laat zich de Zegen van dit werk' echter
niet meten. Het is als; een aanvankelijk
zwak en allengs intenser schijnend licht,
I dat in het oerbosdh der primitieve men-
I Bchenmaatschappij het kpoÉe-duister weg-
vaagt.
Wie beseft, dat noch zedelijk, noch phy-
siek, noch oeconomisch, npch politiek deze
heidenen, die .in onze overZeesehe gebie
den tofeh nog altijd eetoge millioenen tel
len, iets zullen kunnen beteekenien zbolang
■zij heidenen blijven, zal in de tentoonstel-
lingsüolledties van Zending em Missie mléér
zien dan verzamelingen van curiositeiten
en merkwaardigheden. Hij zal ea- in zien
een heldere, aanschouwelijke les; in, bescha
vingsgeschiedenis."
Dit is voor ons. een weldoend getuigenis,
al komt de libertijnsche geest, bij de uitla
ting over den .Islata', leelijk! ornl den hteek
gluren!
36)
Overal straalde hun een waarlijk vor
stelijke pracht tegen. Het breede traps
prahuis was met fresco's van ©mail ver
sierd. er waren vele nissen, waarin prach
tige beelden, vazen met bloemen en pla-
tengroepen. Rurpeiren tapijten bedekten
treden en het rijk! vergulde hekwerk' ge
tuigde van de fijnste smeedkunst. De
gangen waren met drapetoën van. kost
bare stoffen opgemaakt, bij de deuren
melden armen veelarmi'ge kandelaars1 toet
kaarsen omhoog en van de hooggewelfde
met prachtige schilderstukken versierde
zoldering hingen sierlijk© luchters omlaag.
Men behoefde voor duisternis in deze
ruimten niet te vreezen. Todh bood dit
alles slechts een voorspel van de pracht,
welke m het_ inwendige der kantors was
e? ESesjreid. Door twee bedienden be
geleid schreden de gasten aan de zijde
van en prins naai- de vrouw ded huizes.
De ontvangst, welke him van haar kijd-e
ten deel viel, was buitengewoon hartelijk.
Ook prinses Mercedes begroette de nieuw©
gasten met hartelijkheid.
Alex, zei de vorstin, je moet ©en
Het. Katholicisme in Albanië.
De Italiaan Pietro Mignosi publiceert
een belangwekkend© reeks studiën over
den toestand van de Katholieke kerk in
de Balk'anlanden cji begint zijn onderzoo,-
kingen in Alt!anië. Hierbij had hij de
hulp van prof. Gaetamo Petrotta, een bui
tengewoon tenner van politieke- ,en gods
dienstige toestanden in Albanië en hun
sata'enhang met Italië.
De studie over Albanië vangt in den
oud-christelij'ken tijd aan, beschrijft 'het
apostolaat van den H. P.aulus in Elpirus
en aan de geheele Zuidkust van de Adria-
tische Zee, verder den arbeid van den
H. Andreas in dezelfde strekten om1 yer-
volgens van de stichting der eerste' Al-
baneekche diocesen te .verbalen.
Een leerling van den H. Paulas! Apol-
lus werd dan tot- eersten bisschop van
Duxazzio gekozen, wien tijdens de xhris-
tenvervolging onder keizer Trajanus de
Hl 'Astius opvolgde als bisschop.
Aan de hand ,van gesbhiedkhhdige stuk-
tón wordt, dan aangetoond, hoe alle Albal-
neesche diocesen in nooit onderhteokfen
samenhang met. den H. Stoel te Rome ble
ven, en gewezen op de groote aanhanke
lijkheid van het Alb'anaesche episcopaat
aan den Paus, ook ten tijde der verschil
lende schisma's.
Een zeer belangwekkend hoofdstuk js
aan het apostolisch vicariaat van Tlres-
salonica, dat in zijn geschiedkundige, en
juridische WeteèKetos verklaard wordt, Wel<
kle in 787 op het zevende oecumenisch
concilie van Nicea door den bisschop van
Durazzo, Niccfe.ro en door den bisschop
van Nioopolis, Anastasius -jegens den H'.
Stoel werd betuigd. Tegen de overweldi
ging vanwege den patriarch van Constan-
t-inopel stonden steeds weer de Alb'aneer
s'che bisschoppen op, om' hun trouw jet-
gens Rome uitdrukking te geven. Dit
geschiedde onder de „pontifïeaten van
Adrianus I, Nieolaas I, Adrianus II en
Johannes VIII tot Nieolaas IV- in 1291.
Helaas blijft dan de geschiedenis van
het k'atholieistote in Albanië tot de veer
tiende eeuw zeer duister en onbekend
want de Byzantisehe kroniekschrijvers
hadden er igeen belangstelling;voor over
een episcopaat te schrijven, da.t Romfe zoo
trouw was gebleven. Be'Bénd is echter,
dat de AlWaneezen ookf trouw katholiek
bleven, toen hun buren, de Serven iu de
'dertiende) eeuw het schisma gevolgd waren.
In 1312 grepen zij zelfs naar de wapenen
om! hun geloof te verdedigen. Het was
juist toen, dat de Bewoners van Noord-
Albanië, de Gheghi, den Griek'stehcn ritus
verlieten om' zich als zichtbaar feckbn
van hun trouw aan Romfe bij den ~La,
tijnsöhen ritus aan te sluiten. Dit is 'tot
op den huidigen dag zoo gebleven, terwijl
de bewoners van Z-uid-Albanië, de Tosj'i,
den Griektech-Oostersahen ritus' trouw
bleven. Tijdens het bewind van het hui»
Anjou in Albanië, wordt van de bewoners
uitdrukkelijk gezegd, dat zij streng R.-K.
waren. In den tijd van den tteroetadeln
nationalen held S'k'anderberg in de vijf
tiende eeuw waren de AlWaneezen allen
Katholieke hun heldenmloed in den strijd
tegen de Turken is algemeen bekend en
bet was toen, dat de Pausen bij hun
.titels ookf een bteitengewone eer stelden
in dien van „Vorst vkn Albfctoë.
Toen do (Tutten het land btezetten trok-,
ken heele koloniën AlWaneezen naar Italië
vooral naar Sicilië, wa,ar zij ovteral wegens
bun celoofstrouw Wekfend werden. Paus
en vorsten, adellijken en burgers wed
ijverden om de vluchtende AlWaneezen op
te nemen ea hen bij hun vlucht behulp
zaam te zijn. Helaas ontstond toen ook
het groote misverstand en de vorwnT-
rrng met betrekking tot de Griaksch-
Katholiekfe Aïbaneezen, die zelfs van de
Curie^"Q^M^^u^de^la^^^^^Latijiv
woordje van lof hebben, dat h'et .je werke
lijk! gelukt is, den tegenstand van dit
eigenzinnige kopje te breken, en mteheea
omhelsde ze Louisa teeder. Gij kult eenige
goede bekenden bij ons aantreffen, ^mijn
liefste, ging ze voort, ik hoop, dat ons
kindje niet te zeer door de reisj verm'oedd
is, zoodat haar sierlijke Voetjes baar van
avond ten dans: kunnen dragen. Wij heb
ben ml. bezoek van een. mijner jonge ne
ven, die nog. toetzeer lang de school
ontloopien is en niets mooier kent dan het
dansgenoegen .en daar morgen zijn Vacan
tia ten einde loopt en. ik' eeni goede tanltie
ben, heb ik hem1 Voor vanavond een klein
bal gearrangeerd.
Eenige uren later waren de gasten in de
eetzaal bijeen. De bekenden, van wien de
vorstin gesproken h'ad, waren de. hof
maarschalk en zijn gemalin, gravin Mela-
toe, ritmeester von Wandenburg, fraulein
van Kanten en baron IRoszburg. welke al
les' gedaan had om' toet de familie bekend
te worden en bovendien hog eenige dames
en heeren uit de residentie, met wie de
Guldenpforten bij de laatste feestelijkhe
den te zamen waren geweest. De stem
ming gedurende den maaltijd was1 een
uiterst opgewekte. De gastvrouwen, Idie
in het bewonderende nationale costuuml
verschenen waren/toonden zich 'van haan
soke geestelijkheid veel ffe lijden hadden.
Van toon af dateert het verval dei-
Katholieke missiën in 'Albtenip, welke door
de prieters van AlWaneesohe afkbmtet in
Sicilië in het oude mtoederland tot om-
street's 1700behouden waren.
Doch er stond een man Gods op-, paten!
Giorgo Guzetta, die in 1716 een oratorium
der paters Philippijnen en een AlWaneesch
seminarie te Palermo stichtte. Daarmede
konden ook de missiën in Albanië weer
hervat Vorden. Doch ,ookf' toe-n hielden
de twisten tussehen de vertegenwoordi
gers van den Grietschen en van den
Latrjns'chen ritus niet op en zij duren
tot op heden voort in de door AlWaneezen
bewoonde strekten van Zuid-Italië.
Volgens den Wijzonderen wensch van
den H. Vader moet het probleem der'op
Sicilië wonende Aïbaneezen zeer nauw»
gezet bestudeerd worden om' daardoor ook!
de Katholieke Kerk in Albanië zelf t.Q
dienen.
RUSLAND
Geen zin in het roodc leger.
In hooge militaire kkingfejn der ^owjctJ
unie m'aakte men zich Jen lantsten tijd
bezorgd over de geringe, interesse voor
de oifieiers-opleiding 'bïj de bevolking.
Voor de 920 vacante plaatsen bij de mili
taire academie te St. Petersburg hebben
zich dit ..jaar slechts 350 Candida,ten aan-
gemteldvoor sommige andere jcademS©s
is de aanmelding nog geringer. De revolu-
tionnaire militaire raad heeft besloten iir
verb'and hierimfede een speciale opwekkende
actie onder dfi communistische jeugd to
houden.
De kerkvervolging.
Uit Mexico (stad) wordt getmield, dat de
geheime politie dezer dagen in een parti
culiere woning 50 katholieken, o.w. een
(priester, heeft gearresteerd. Deze perso
nen waren daar bijeen om' een mis bij te
wonen. De gedetineerden worden nu bte-
Sfehuldigd van overtreding der wet op- de
uitoefetong van den godsdienst.
Naar de Ei-rojieesch© beschaving.
De. commissie van voorbereiding voor de
aanvaarding van h'et Latijnsche letter
schrift heeft haar bestudeering van het
alphabet voltooid en een nieuw letter
schrift ontworpen dat ontleend is aan he|t
Latijnsche.
De Ghazi, die tot deze hervorming den
stoot heeft gegeven, gebruikte in zijn
particuliere correspondentie al Latijnsche
letterteekens.
Terugtrekking van Japanners.
Het Japansohe khhinet heeft besloten
7000 reservisten uit Bjantoeng- terug tö
trekkfen.
Het kWbinet heeft voorts het voorstel
van het ministerie, van hhitenlandsche za->
tón om voor- het gebeurde te Tsinanfoe
verontschuldigingen, schadevergoeding, be
straffing van de sohuldigen en waarhbrgten
voor de toekbtojst te eischen, goedgekeurd.
Spflorwcgvcrbinding NederlandBelgië.
Op 24 Fehlruari ^j.l. richtte de, Neder-,
landsfehe Katofer van Koophandel te Brus
sel zich tot de Nationale Maatschappij der
Belgische Spoorwegen aldaar, teneinde
verbetering aangebracht te Krijgen in de
avond^poorwegverbinding NederlandBel
gië. Inderdaad, gebruikmakende van den
trein, die Rotterdam) om .18,49 veaiaat»
kwam men eerst om rond 11 uur te Bnps-
liefelijkste zijde. Prinses Landeros bezat
in hooge mate de eigenschap zich lnj allen
aangenaam' te maken en het eigenaardige
van ieders oonversatiemateriaal ter alge-
meene veraangenaming! aan te wenden. Zij
vond in de mooie princes Mercedes daarbij
een niet te overschatten ohJerslteuMng.
Ofschoon toet zoo .tintelend van leven als
3e oudere dame, droeg haar geheele wezen
een stempel van hoog ontwikkelden geest
en haar edel vrouwelijk boeide iederfeen.
'Mercedes toonde opi ieder gebied van kunst
en wetenschap thuis te zijn, doch hij liet
haar licht niet schijnen om' te schitteren
maar slechts om' weldoend ia verwarmen.
De prins' naml het zijnerzijds niet zeer
nauw mtet zijn plichten als1 gastheer,, ge
woon als, hij was steeds zijn luimten in het
navolgen van eigen genoegens te volgen.
Hij wijdde, dan ook' nu zijn opjmferkiz'aam-
heid geheel aan de jonkvrouw van Gul
denpforten, wat door aan ide triumphen ge
wone gravin m'et slecht ie verbergen mis
noegen werd bew'erkt. De totooie Eraneaise
was gewoon een voorname, zoo niet e«n
eerste rol te spelen overal waar zijl zich'
vertoonde en nu? Meesteres ïn de kunst
van het toilet, welke eigenschap zij ook
nu op sbhitterend© wijzle ontwiktólde,
moest zij het zien, dat de oogen der-aan
wezigen met meer bewondering op de
sel aan, na alle tusschenstations tussehen
Essohen en Brussel aangedaan te hebben.
Thans Kan worden medegedeeld, dat met
ingang van 2 Juli j.l. de trein Antwerpen-
Brussel, die op genoemde verbinding aan
sluit, veranderd is in een hloctrein, waar»
reizigers, uit Nederland Komende, nu omf
22.30 te Brussel Kunnen apriveeren. Deze
trein verlaat Antwerpen om! - 21.50.
Nederlanlsihc Spoorwegen.
De directie der Nede.rlandsche Spoor
wegen heeft een commissie ingesteld met
dr. J. E. C. Schook, chef van de reken
kamer bij de Spoorwegen, als voorzitter,
aan welke is opgedragen de bevordering
van de m'eehanische behandeling vap de
administratie en bet brengen van m'eer
eenheid in de hiervoor te gebruiken tech
nische middelen.
Burgemeester .Wytema f
Na een ziekbed van eenige maanden is
gisteravond in z'n, woonhuis aan den
.Westzeedijk, overleden de burgemfeiestei'
van Rotterdam', mï. dp. J. W(yteima.
Mr. Wytem'a werd den 30sten Mei 18.71
te Appingedanr in de provincie Gronin
gen geboren als zoon van een geneesheer.
Te Groningen, doorliep hij het gjymna-
sium en studeerde daarna de rechten aan
de Grotongsche Universiteit. In Juli 1895
promoveerde hij in de rechten op stellin
gen en drie jaar- later tot doctor in de
Staatswetenschappen.
In datzelfde jaar 1898 begon hjj zijn
carrière als gamfeeute-sfeclretaxis van Dren-
te's hoofdstad. In 1901 verwisselde hij
Assen voor Schiedam' en weer wat later
voor Haarlem.
In 1920 werd mr. iWytema, benoemd
tot burgemeester van D,ordrecht en in
1923 tot burgemeester van Rotterdam.
Rotterdamsche Brieven.
Even als vorige jaren is ook', ditmlaai
«nijn gewoon zomerrejsje dooi- 't Goessch©
land vrij uitstekend fotevallein. Wiat mij al
aanstonds opviel, was de inderdaad veelbe
lovende oogst, die mij zooi voortreffelijk
leek', als ik in jaren niet heb gezien. Zeken
feen bewijs, dat de Zeeuwsche grond nog
wel tegen ?n kteuden voorzioimler kan, als
er maar op tijd regen komt. Was vroeger
■'n reisje door het groote eiland .Zuid-
Bevcland 'n werk van 'n paar: djgen,
door 8e vele. ,com|mutociatie>-middeIen als
traan en autobussen Kan men thans op
z'n gein'ak het heele land van Goed door»
Kruisen in één dag. Per particuliere auto
Kan het nog snellerwant het is verhlaztend
hoe hard er langs die- mboie grint en klin
kerwegen toet motors en auto's wordt ge
reden. Verbijsterend is inderdaad het aan
tal fietsers dat mten op z'n weg ontmoet.
Letterlijk alles fietser; zoowel de maaier
Jie met z'n zeis er optot gaat, als de
ketellapper m'et z'n mand met materialen;
evengoed de straatmhizikant met z'n har-
mionica, als de kïstjesman die, mtet garen
e» band o'f m'et Hatomten en brillen gaaf'
venten. Passeeren ze 7n voetganger, dan
jk'an mten er zeker van zijn, dat ze zbo'n
i&chterlijk' wezfen aanstaren alsof hpt
iemand is uit 'n vreemd land of uit een
lang vervlogen tijdpertó
Had ik' in Rotterdam) meermalen hoo-
ren beweren, 'flat er dit jaar mla,ar htefel
weinig kersen zijn, .in Z,uid-Beveland en
wel onder Kapelle, Bieztelinge, Schorte,
Kloetinge en elders kten ik tmij al dra over
tuigen van het tegendeel. IK heb mij onder
Schore zteMs 'kunnen verlustigen in „den
aanblik van een boomgaard met 187 vol
geladen k'ersenbteoihen, In dien boom
gaard waren 'n heel blatallon plukkers em
levenmakers we.rkz'aam; want Blleen reeds
het verdrijven van de spreeuwen, die
groote kersenliefhebbers zijn en mteester-
lijkT de aüerbteste vruchten er weten tot
te pikken, is 'n reuzlenwerk, evenals het
plukken der kersen, die natuurlijk
kleeding der prins.es rustten, dan op haar
verfijnde zaakkennis bewerkte Pa/rijzer ro
be, mdes.t zij het beleven, dat het onder
houd met het kleine „landmeisje" door den
heer des huizes boven die met haar ver
kozen werd.
Louisa van Guldenpforten scheen in den
eenvoud van haar jonge laven niets van
dit alles: te bemerken. Zij ontving da op
merkzaamheid van den gastheer, weinig
hekend als zij nog was m'et de( gebruiken
der groote wereld, slechts als goed be
doelde vriendelijkheid. Wiaarhaar, vereer
der verzekerde, dat mten Van zijn kinds
heid af in den weer was geveest om' al-
zijn wenschen te vervullen, kop Louisa ha
rerzijds beweren, dat steeds alle harten
tot haar waren getrokken, maar de vreug
de, welke zij ondervond over die betoo-
vering, welke zij verspreidde, was niet die
van een kokette, maar die van ©en liefde
verspreidend, liefde vragend, zonnig jong
menschenkind. De bedruktheid, welke ge
durende eenigen tijd op haar had gtelegen,
was geweken. Waarom; zoo vroeg! ze zich'
2elf af, mag de vroegere verhouding, die
niets vraagt en toets belooft, nieiti weder
ontstaan? De prins had haar kort voor
het diner door de zending van een! bou
quet van de uitgelezendste repten verrast';
op een daaraan bevestigd lint waren als
niet alle tegelijkrijpen, .jvaardoor dat
'plukken 'n groote zockerij is en veel tijd
eisteht. Toen ik' hoorde van 'n kersenprij3
van 30 et. f pond, dacht ikf toet zon
der weeihoed ter.ug aan den tijd van 'a
50, 60 jaar teTUg, toen we i)en prijs van 6'
ct 't pond al hoog vonden. Iedereen nt
toen Kersen, wat wegens de hoogte prij
zen nu lang niet jmleer 'het geval is.
Ookf met de aardbeien gaat het dien weg
op. Maar, dit product wordt mteer op,
kleine Schaal geteeld, wanrdoor ieder die
'n tuintje in gebruik!" heeft, Van die heer-'
lijkte vrucht kan genieten Zonder, groote
uitgaven. I I t
Evenals in andere strekten van ons land
is door de zucht naar toeren en 't afleg
gen van groote afstanden, het café hfezloekj
in 't 'Goessch© land btelangrijkf verminderd.
Hlefbtergen die vroegier een Ilink! burger
bestaan opleverden zijn gedegradeerd tob
onbtetee'klende ^bierkroegjes. Ook de Kar»
(«tossen deelen in dien achteruitgang. Doifps
cafe's waar mten 'n 40 jaap geleden met
Kermis nog eenige honderden Hesschen
„wijn uit s'chonk, tappen er nu als 't wate
geen enkele mteer. De vrijende en kermis»
houdende paartjes doen het nu mtet i?n
'fletechje 'tier of limbnade en dansen, dan
sen, en niet toeer op de muziekf van den
ouderwetóchen vioolm'an, maar op' de ra»
'zend©, bfrullende en somls ookf. jankend®
totaiziek' van 'n draaiorgel.
Het „vijf deuntjes voor 'n dubbeltje!) ia
reeds sedert lang vervangen door ^n Korte
mtep voor 5 oent. Geen wonder dat de Ker
misgasten klagen dat hgt dansen 'n dure
liefhebberij is, wat ooK tot gevolg heeft,
dat er heel wat minder wordt btesteedl><
aan consumptie, tot schade van den herber
gier. v
Dank' zij de Wekende verdraagzaamheid-
der Zeeuwen op godsdienstig gebied, heeft
de oorlogsverklaring door dominee Ker
sten onlangs in de Gertefbrlmleterde Kerkf
te Middelburg afgektendigd, m!et 'bet ad»
vies om' alle vextro.uwelijkten omgang m'et
de RoomSübe mensahen af te blrakten, wei
nig succes gehad. Van Weide zijden bleef
men even verdraagzaam. Wil dominee m'et
'zijn antipapisme succes behalen, dan zal
hij uit een ander vaatje pteeten tappen.
Trouwens, het is Wek'end. dat ook' niet allo
dominees met hun anti-papistische dolle-»
iga'k instemmen. Zoo hoorde* ikf van een'
predikant in 'n kleine Zuid-BeVel. ge-»
m'eente, nog wel 'n man mtet groote gav*en
en talentvol redenaar, die door zijn ge»
ïnteenteleden eenvoudig wordt genegeerd en
die mten voor stoelen en bankten laat pre-
Men. Men gaat nog liever V2 uur ver naar
'n andere kerk dan naar z'n eigen gods
huis, omfreden de huidige predikant toet
in den geest valt. En dat dien mjan met 'n
anderen geest bezield is als h'.v. ds'. Ker
sten, bleek uit het feit, dat' hij op een
Zondag in de RoomiSche Berk te Goes het
plechtig Lof (mtet Te Beum en Processie
bïj 't sluiten van het 40 uxemgebed bij»
woonde. Wij staan ex Voor ïn, dat die
dominee gfeen spijt zal hebben gevoeld,
over die m'ooie attentie Van hem jegens
den Katholieken Eieredienst. De propvolle
kterk, de prachtige processie mtet het Al»
lerheiligste, bfegeleid door tal van ,pri»s»
ters, nonnen, in 't wit gekleedde hteuidjes
enZ. en de indruk'wei'kktende kerkzang moe
ten op hem wel een diepen indruk gemaakt-
hebben. 1 ii-
B.
Ljcfdadigheidsprcdikatic.
Zondag heeft onder de H. Missen de
zeereerw. Pater Borrom'aeus de Greve, een
liefdadighcidspredicatie gehouden ten bate
der vereetogdng Liefdewerk voor Kinder
bescherming, die f 3:43,45 heeft opgebracht.
toespeling op, haar vroegere rol de woor
den te lezen: „Gelijk en gelijk gaat goed
samen". De gravin was er getuige van
geweest, hoe Louisa hem) voor zijn op
merkzaamheid bedankte.
Hoe vriendelijk van u, goede prins,
had Zte gezegd, hoe vriendelijk mij zoof
te verrassen. U weet toch altijd weder ie|te
qieuws en afzonderlijkst om te .verheu
gen.
Hoe geheel anders dacht Melanie da
Lcngmiron, zou zij zelf voor zulk eën ge»
schenk op geestig pikante manier waar
van zij reeds langs omwegen kennis had
gekregen bedankt hebben, bIs het haar
ten deel gevallen was,! Maar de schenker
scheen geheel tevreden te zijn en drukter
warm' de kleine hand, welke zich daarbij
vertrouwelijk in de zijne legde. Na het di
ner begaf men zich naar de danszaal, wel-:
ke nog boven de pïacht "der ander© ver
trekken uitstak. Om'geven door de licht»
zee, moest Louisa al spoedig den ouden
burcht en het ontstemd© gezicht van den
jongen burchtheer vergeten. De ruistchen»
de toon en der danstafuziek hadden ziju<*
Leef wel, spoedig doen wegklinken. 1
1 i (Wiordt vervolgd.)
