NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
TE
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
Voor liet Dr. Sctiaepmanfoods.
OURANT
JEN.
Goes,
ïourant
van 1824,
FEUILLETON
Jonkvrouw Louisa.
VAN OVER DE GRENZEN
BUITENLAND
CHINA
MEXJCO
jdeta Wierd. To««
had betref?-
legsr Itahid-
rjiboulet het,
do kaïis'elitej}
verbeeldt ,u>
tt ga daar: eeni
jssirig ble|bt gen
uw schoon©
létter Wednijj,
pp hielt allarge-
I
Iroeg de klon&pgf
niieifc op. welkd
Senxuklketa.", ants
pe wij1 er, wiekjteif.
spreekt nie-
■iet, dat wij' erj
I I
jsen lieerde, dab
door zijin Efeig
sHIagan ien ge-
Ichap. v i
Ir.
riten .to
lar.
i succes.
llsdrukkerl]
els
erken
etuigingen
jlamekaarten
lonvocaties
oppes
;en
kwerken zijn
e aanbevolen
RUMMER 65
DONBERDAB 31 MEI 1928
24s» 1AAR6AK9
4
rpachtingefk
Je Kok.
en 'Woonhuis est-.
I Pijlaar.
|and, Verbist, j
nd, Verbist, j
d, i,Verbist.
["id, Verbist. f
(ulw1- ©B weiland^
veldleg
als tegen een
15783-20
t geschiedt met
deken kunt wasschea
irs en U ral» self ook
eep te eischen en U
>pen.
8, Amsterdam.
iet gebr»iks*«nn^«rt^
A Co. en SCHBLTB
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie enAdminiatratie: Weatsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, «oor Radactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2| Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advortertti8n van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
GROOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZER
IN ALLE KRINGEN
De getrapte ezel.
Dezer, kent ge 't labeltje van den ou-
noozelen ezel
tEr was groot r.umoer in 't bosch1 van
wege een rechtszitting.
De leeuw was praeses van de rechtbank.
iWie griffier was is niet bekend, maar, de
ambtenaar van het O.M. was Heintje de
Vos.
't (Was behalve rechtszitting nok open
bare zóindenbeiijdenis, want de geesten van
't bosch. waren verbolgen op de dieren en
woedden onder hen met koliek en kolder,
runderpest en schurft, met hondsdolheid en
vele andere pestilentieën.
Daar moest raad geschaft worden.
Da koning stelde voor, dat ieder zijn
Zonden zou belijden, groot en klein. En die
de zwartste ziel had, zou slachtoffer zijn
voor 't heil van de anderen.
Do leeuw grootmoedig koning, zou za
voorgaan in nederigheid. Zijn. lijst was
lang en droop van bloed; zelfsi had hij
mot veel gerooide schapen een enkele maal
den herder moe verslonden...'
Doodsche stilte na 't lange moord ver
haal. Heintje sprong voor de balie en
pleitte voor z'n koning: „De mensehen
waren voor de dieren geimiaakt. Al lang
genoeg waren de beesten' misbruikt door da
tweebeenige schepselsZoet en vlieend
sprak hij den lof van koning leeuw, en 't
gedierte rondolmi achtte heimi een lammetje
van onsehuid.
Bruin «j6 beer, die dan belijdenis zou
doen, had zeker aan één stok niet genoeg
gehad, can) al zijn misdaden in te kerven.
Heele stallen met vee Siad hij leeg ge
stolen. Schoone 'hengsten, en stieren m|et
één slag,van z'n klauw den nek gebroken
en naar zijn hol gesleeptHeel dee
moedig wachtte Bruin het oordeel der.
omstanders
De yos streek zich over z'n spitsivou-
digen kop en klauterde rap op z'n ge
stoelte;
„'t Ia de moeite van 't spTeken niet
waard, goede vriend; voor, uw trouw aan
den koning verdient ge zooveel lof, dat
er voor schade geen plaats is. Wat zou
't, al die nuttelooze £talbees|ten,..ze vreten
zich dik voor niets. Laat Ze eerst lee-ren
hun tijd te besteden
Als Heintje lang en schoon gepleit had,
was (ie beer voor allen een exQmjpel van
deugd.
En geen zonde was er bedreven, zOo
zwart of boos, of de sluwe Reinaert pleitte
zo tot niets, of roemwie zé als deugd.
Maar "Grauwtje mioest nog komen. De
armie dutselaar strompelde naiar voren en
begon heel beteuterd z'n behentemisl
„...Hij had vroeger nooit misdaan,
nooit! Maar laatst had hij moeten wachten
toen z'n baas, de mulder, e>en z'ak toeel
bezorgde, toentoen was er 'n hooiberg
over de haag en toen hier hakkelde
Grauwtje ergtoen had ie zoo'n zin
gekregenen hij had een mondjevol
hooi gehaptEn
Maar listig, was de Vos opgedoken, m>et
z'n _poot voor de oogen ketm.de hij luid
en jaimtm'eTlijk. 'n Verschrikkelijk geloei
en gebrul steeg op „Monster, dief, el
lendig wezen!".... 't Roez'elmoesde rond-
olmi t rillende ezeltje in vreeselijk misbaar.
Dreigend blafte de wolf hearu aan en beet
in zijn poot. De wilde kat krabde zijn
valen rug kapot; van alle kanten weTd de
onnoozelaar gebeten en getrapt.
„Zóó 'n andermans hooi te stelen", tierde
tallen. En opnieuw begon de openbare mis
handeling. En onder droef gesteen is 't
ezeltje bezweken
Maar nu iets anders.
In 690 landde uit Engeland in onze stre
ken de H. .Willibrord. Als Nederland nog
ooit 'n inzameling houdt voor 'n huldeblijk,
18) -o
.Twee dagen waren na het in den winkel
vind en bakker gehouden gesppejk! verloo-
gen, de zon neigde ten ondergang, toen een!
feestelijke stoet zich naar het alpt heenbe-
wocg. Het was de dorpsjeugd in haar
Zondagsche gewaad, met den onderwijzer
met een groots papierrol aan bet hoofd.
De kleine meisjes waren aardig oiml te zien
met haar groene kransen op de kopjes en
haar vroolijke gezichtjes; ook de oogen
der jongens glansden, terwijl zij de bonte
vaantjes in de handen, zwaaiden. Ze wer
den gevolgd door «enige ambachtslui van
het dorp, die pekfakkels droegen, .welke,
zoodra mien bij het slot ztou zijn, in brand
Zouden worden gestoken. i i
De lucht was koel en frisch. en toch
droogde de wakkere dorpspoëet zich! do
zweetdroppels van het voorhoofd ep be
vond hij zich in de grootste opgewonden
heid. IJe gtoet wilde juist het groenend
bosch ingaan, toen eem ruiter in vollen
draf van de tegenovergestelde zijde kwam
aangesneld. Het was een jonge man, die
het midden van de twintig jaran mag niet'
bereikt kon hebben, maar toch het gezicht
Wet de sprekende trekken der; donkere
dan moet 't wezen voor deZën Apogtlel
van Nederland.
Met bovenmenschelijke volharding heeft
hij de bekeering van de Friesche en Saksi
sche heidenen volbracht. Heel den Ger-
miaanschen godenwinkel heeft hij opge
ruimd. Op Walcheren sloeg, hij voor de
oogen der onthutste afgodspriesters den
steenen gpd aan stukken. Hoog op de
duinen mpet dat standbeeld staan, bij Kat
wijk waar z'n schuitje 't eerst aan 't
strand stiet, en waar zijn mpeilijk werk
een aanvang nalml.
Had zijn beeld er twaalf eeuwen' voor
dezen gestaan, het zhu getuige geweest
zijn van Willibroda bloeiende» oogst.
I-angzaaimrweek 't heidendomer kwaiml
een kapelletje in 't land van de ongeloovi-
gen aan St. Thoimlas gewijd. Wel werd 't
zes maal neergebrand, maar men bouwde 't
weer zes keer op. I
Er kwaimi een school, voor de geestelijk
heid. 't Getal bekeerlingen groeide m!et 't'
getal bekeerdere1.
Nog geen twee eeuwen na z'n ktetaipt
was Nederland Roo'mfech. De bloeiende
kloosters in de middeleeuwen brachten ge
luk en welvaart. Zelfs de protestantsche
geschiedschrijver Hok mioet 't toegeven:
„De geschiedenis der kloosters in de mid
deleeuwen, is de geschiedenis der bescha
ving."
En de kathedralen en kerken uit de 13e,
14e en 15e eeuw. Wat 'n schitterende mn-
numventen van 'Rooimfschcn godsdienstzin!
Een Bint Bavo van Haarletai, een. Sint
Maartensdoml Van Utrecht, een Sint Jan
van den Bosch', en evenzeer 'n M^gdalena-
kerk van Goes!, wat 'n glorie voor Willi-
brordus' nazaten.
Wat anderen de „donkere middeleeuwen"
schelden, roemt de Katholiek vol trots
do „gouden eeuwen van Roomsche vrede".
Evenwel, de schande, do nedergaug is
dos te dieper geweest. Ongelooflijk, en'
toch waar-: 't Katholieke volk van Neder
land is de getrapte ezel geworden
In 1500 was vorst en volk Roomschl. En
zestig jaar later? Zoudt ge 't gelooven,
dat de Katholieken smadelijk uit hun
kloosters werden gejaagd, uit de eerwaarde
abdijen, waar de geest der God-gewijde
zusters, van eeuwen hér, nog. voortleefde?
Dat de mionniken, die het volk hadden on
derwezen, de armen hadden gekleed en
gevoed aan hunne kloosterpoort.die groo
te streken van dor onvruchtbaar gebied
in welvarend land haddet» herschapen, en
werk gaven aan duizenden,, gevangen zou
den worden en gemarteld, bij tientallen?
Zoudt ge gelooven ,dat een heele stad.
voor negentig procent RootaBchl, lijdelijk
toeziet wanneer men negentien priesters
uit hun midden wegvoert, om' ze in een
schuur op Je. hangen als dieren?
Zoudt ge gelooven, dat da Rooimfechen
zich lieten wegjagen uit hun klenreuvon-
kelende kathedralen, die hun trots en. hun
glorie waren?
Zoudt ge gelooven, dat de Roomischen
zich als dompelaars lieten behandelen, dat
ze zich lieten terugdringen op schuurizol-
ders, o.mi hun plechtigheden te vieren. Dat
de priesters in durend levensgevaar ver
keerden en zielsblij waren, wanneer' zé
voor véél.geld verlof kregen de H. gehei
men te vieren.
De gruwelen die ge leest van Mexico
heeft ons volk van Nederland ondergaan
van zijn Calvinistische medeburgers, lang
en veelvuldig.
t Is lang geleden, maar we kunnen de
sporen ervan nog zien. In Breda in da
mooie kerk staan nog de gebeeldhouwde
kanunniken-banken, zooals een tot razernij
opgezweept gepeupel zé geschonden heeft.
En onder de kalklaag van vele vroeger-
Rooim'sc'h© kérken hakt mén thans de kleu-
rigste fresco's bloot.
Jamtaer, heel jammer, we hebben onze
geschiedenis niet geleerd, we hebben de
wenkbrauwen en diepliggende grijz'e oogen
gaf een buitengewoon ernstigen, indruk.
Toen hij den stoet in het gezicht kreeg,
hield hij zijn paard wat in en terwijl hij
op den aanvoerder Uaniree'd, vroeg hij de
zen niet zonder verwondering:
iWat beduidt dit alles, meester
De aangesprokene nami eerbiedig den
hoed af, streek met de hand door het haan
en zeide„Is het mogelijk, dat del genadi
ge heer van den Zwaluwenberg nog, nietg
daarvan weet?
Neen, neen, wat moet ik dan weten?
De genadige beer van den Zwaluwen
berg weet alzoo niet, dat de genadige hoer
von Giildenpforten heden op het slot te
ruggekeerd is? Het bericht, ik wil zegge»
deze vreugdeboodschap, is ons eergisteren
geworden. Het was zeer be,zwaarlijk in zoo
koTten tijd een waardige ontvangst voon
te bereiden: het was.
,Wie van de bewoners keert terug'}
weet gij dat? onderbrak de m'an kern!
heftig.
De genadige heer, de gravin, de jon
ge heer en, o vreugde, eindelijk! ook! wemj
die genadige fraulein.
Een purperkleur over toog het gezicht
van den ruiter, welke kort daarop wear
vloor een grauwe bleekte plaats maakte:
Hij boog zich over den hals van het paard,
hield zich, ctaf gijn ontroering te vepber-
geschiedenis van onze tegenstanders! ge,-
leerd, en dan zóó als Ze door onze tegen
standers is uitgelegd. In de gesehiedenis-
boieken heeft mten ons leugentaal voorge
legd.
En wanneer een jongen thans toelatings
examen maakt voor ©en R. H. B. 9., dan
hoeft hij de geschiedenis maar te kennen
vanaf 1500. Vóór dien tijd is de geschiede
nis imtmiers niet belangrijk genoeg.
"Wij hebben geleerd dat de Zwijger groot
en'edel was, niet dat hij van godsdienst
veranderde als een kameleon van kleur.
We leerden van Philips van Spanje dat
hij ©en tyran was; niet dat hij, in gestreng
heid voor ziöhZelve, leefde als ©en heilige.
En dat Stadhouder Willem. III in 1608
zijn katholieken schoonvader van den En-
gelsehen troon joeg, heet in onze geschie
denis de „Roemrijke Omwenteling'.
Voor eerlijke geschiedschrijving is on9
Protestantsche volk, mét zeldzame uitzon
deringen, te klein. En 'n Katholiek, dio
't wagen durft wordt genegeerd. Een ge
neesheer in Westwoud, dr. Nuijens, alsl 'hij
zijn patiënten bezoekt, schrijft in z'n ra-
.telend koetsje de „geschiedenis der Ne-
derlandscbe Beroerten," maar de anders
denkenden hier, laten 't werk liggen. Ge
lukkig dat eerlijke buitenlanders veel heb
ben rechtgezet. Men liegt tegenwoordig)
niet meer zoo gerust, 't Zijn toch Roolm1-
schen geweest die 't volk zijn eerst» be
schaving gegeven hebben!
Dezelfde Katholieken, die kathedralen
hebben gesticht, die de glorie der middel
eeuwen, en later den gruwel der yérwoesh
tnig hebben aanschouwd en overleefd, die
Rooimschen tooclhten in de 17e en 18e eeuw
geen kerk m'eer bouwen en in de 19:© eteiuw
heel nietige bedeplaatsjes zonder klok
of toren.
't Zijn monniken geweest, die de eËTst©
scholen hebben gesticht en later in. de
17o en 18e eeuw was- van Katholiek onder
wijs geen sprake. >Jfn in de J9e eeuw, da»
ïncchten ze scholen bouwen, hier ©n daar,
maarzelf betalen
De Katholieken hebben 't, dank zij de
Tuimle cpyatting van somlmige Oranjevor
sten gebracht tot enkele openbare ambten
en ook tot lid van Neerland» Staten-Gene-
raal, m.aar o, zoo aariZelend en schuchter.
Voor de kerkjes, die we mochten hou
wen., voor de scholen, die we zelf taöchten
betalen, en voor de Kamerzetels hébben
wc dankbaar gestameld, en heel diep gebo
gen.
Was dat noodig?... De getrapte ezel
zijn we geweest.
Door onverschilligheid Dioor onnoo-
zelheid?... Door heide?
O. WL DOGGE.
(Slot Volgt)
Wi al dook;
De bladen hebben het dezer dagen ge
meld: De kleine Diuitsche Staat Wal
deck is bij Pruisen ingelijfd. Zoo viel da
algelmeene aandacht weer eens: opj dit
kleine gebied, dat door Bad iWildungen
wereldvermaardheid heeft verworven. Hoe-
vele vreemdelingen hebben van .Wildun-
gen uit een uitstapje gqmaakt naar da
vermaarde Wilhelmshöhe" bij Kassei en
naar de „Eddertalspierre".
.Waldeck heeft zijn landelijk karakter
kunnen behouden, doordat het niet is ge
legen aan een der groote Duitsohe ver
keerswegen. De boerenbevolking is in de
m'eei'derheid, al ontwikkelt zich ookl hiea;
en daar, in het bijzonder ini het district
Eisenberg, een jeugdig© industrie. .Wal
deck is geographisch gesproken, de ver
binding tusschen het Rijnlandsche ge
bergte en het bergland van Fulda, Werra
en [Weser. Het is een van de hoogstgele
gen streken van noordwestelijk Midden
gen, ©en pogenblik met het tuig) van zijn
rijdier bezig ,en Zeida toen met terugge
kregen zelfbeheerschingDus dat geeft'
grpote feestelijkheden? Ik wil u ©en voor
sprong -latenbeste menschen, en zal later
wel Volgen.
Een kranig heer, onze heen; van den
Zwaluwenberg, zeide de dorpsschoenmaker1,
toen öe feeststoet verder was.
Ja, alleen wat te ernstig! voor zijn
leeftijd, mteende de dikke bakker, die 000
totd en feeststoet behoorde hemi had do
imtoniiikskap! beter gepast dan den, móoien
vroolijken jonker Aloïs', zijn oudsten broe
der.
Dat denk je maar, taengde zich' nu
de waard uit den „Beker" in het gesprek,
bij de ordebroeders kunnen ze ook geen
lui gebruiken, die den kop laten hangen,
dat zijn imleest vroolijke «nénschen. De op
geruimde christenen zijn da beste mfen-
scben, mij althans de liefste: D'at het ove
rigens den jongen baron Aloïs ernst ig met
zijn zaak ig duidelijk, een riddergoed ver
wisselt mien toch niet zoo licht met de
kloostercel.
Zeker niet, tmiaar onze heer Walter ig
'toch ook geen suffer, als toen zoo jong
reeds zulke zware plichten op de Schou
ders draagt, wordt m'en vroeg 'ernstig;
wierp de sehoenimnker tegen. Het mioet den
jongen heer geweldig zwaar gevallen zijn,
Duitschland. Het is een rijk aan bronnen,
Twee rivieren stroomen door het land
De Edder en de Die|mel. De Edder, rijk
aan forellen, ontspringt in het „Rothaar-
gebirge" en stroomt door, het Wlaldeok-
sche land, voorbij do oude Hessenslche stad
Fritzlar, naam de Fulda.
Waldeck! ligt ingekle|md tusschen de
Pruisische provincies .Westfalen en Hes-
sen-Nassau. Ten tijde van Karei den Groe
ten liep door Waldeck de grens tusschen
Saksen en Franken. Deze grens is ver
dwenen, maar de eigenaardigheden., het
karakter en de zeden deh beide volken,
die hier woonden, zijn behouden gebleven,
De rustige, taaie, conservatieve Saksen
wonen er naast de levendige Franken.
Op geschiedkundig gebied heeft Wal
deck geen al te belangrijke rol gespeeld.
Het was een Graaf von Sohwalenbesg,
die zich omstreeks 1150 op het kasteel
Waldeck vestigde en wiens zoon de eerste
Graaf von Waldeck was. Zijn neef richtte
het Prinsdoeni W'aldecb op, dat zich' spoe
dig ontwikkelde. Het land werd in later
eeuwen vaak verdeeld en gesplitst, maai
in 1692 weer vereenigd onder; de heer-
Schappij van een enkelen vorst. Tot 1928
hebben de vorsten van Waldeck geheerscht
in het paleis van hun hoofdstad Arolsen.
Zij wonen er ook heden nog.
Waldeck is verdeeld in drie districten
imet als hoofdsteden Arolsen, Corbach en1
Bad Wildungen. Dezelfde vorst, die in
het begin van de achttiende eeuw het im1-
posante paleis van Arolsen liet oprichten
verhief ook deze 6tad tot residentie. Naast
het paleis liet hij voor zijn hof. voor
de autoriteiten, voor de kooplieden en de
arbeiders de fraaie huizen oprichten, die
thans de bewondering van den vreemde
ling verwekken. In rechte straten wer
den de gemoedelijke kleine -huizen gtc-
bouwd, die allen op elkaar lijken en toch'
in vele bijzonderheden van: elkander Ver
schillend zijn. Zij Zijn eCh sieraad geble
ven van dit kleine, zuivere stadje, waarin
steeds Zondag-steraAning heerscht en dat
prachtige dreven van linden, 'kastanje-
boom'en, eschdoorns, olinCn en eiken bezit.
Trotsch is bet stadjo niet ten onrechte
rp zijn „Eichenallee", waarin zich, ander
halve kiletméter lang, de eiken in rijen
van zes naast elkaar verheffen. I)e kerk
van Arolsen bevat enkele werken; van' den
hier, als zoon van een kamérdienfliari ge
boren, beeldhouwer Chfistiaan Daniël
Ranch die o.a. het vermaarde g.uitermta-
nulment van Frederik den Groeten 'schigp
dat te Berlijn „Unter den Linden" staat,
Te Arolsen kwam' ook de schilder Wil
helm von Kaulbach ter wereld.
In de nabijheid van Arolsem ligt het
kleine stadje Mengeringhausen, dat zijn
middeneeuwsch karakter nog goed heeft
bewaard. Een stijgende weg brengt den
toerist van hier door een fraai landschap
naar Corbach met zijn Kilianuskerk ©en
pracht exemplaar van Gothischen stijl. In
kremtne, hoekige straatjes verheffen zich
hier nog vele prachtige burgerhuizen. In
de nabijheid van Corbach verheft zich,
tusschen de bossen van het dal van, de
Orke, de zeven eeuwen oude Burcht Lich-
tenfels.
Het bergland van .Wildungen neemt het
Zuid-Oostelijke deel van (Waldeck in be
slag. Hier strekken zich' heerlijke dennen
eu beukenbosschen uit. Hier bevindt zich
ook Bad Wildungen met zijn beroefmde
bronnen. Reeds in de vijftiende en de zes
tiende eeuw bezaten deze 'bronnen ver
maardheid. Na een tijd van verval geniet
Bad Wildungen thans weer sinds tien
tallen van jaren -wereldvermaardheid. Uit
alle landen der wereld kotmen zij. die aan
nier- of blaasziekte lijden, hier herstel
van gezondheid zoeken. De mooiste blik
op de badplaat» heeft men van het op
rotsen gelegen kasteel Friedrichstein, mét
aan len voet de Koningsbron, waarvan het
de soldatenrok, die bete) zooi prachtig
stond, Uan den kapstok te hangen. Ik' weet
nog goed, hoe dat alles zich heeft toege
dragen. jjiet yas toen een jaar vóón dea
dood van den ouden heer Baron. Aloïg
studeerde <jp een landbouwschool, baron
.Walter op de krijgsschool. De beide jonge
heeren kwamen in de Paaschvacaiitie óp
den burcht. Daar klonk bet plotseling, da
knappe erfgenaam), de mooie, vroolijke
Aloïs wilde in de orde der Franciscanen'
treden. Het was in den beginne voor nie-
m)and te gelooven, maar het was toch
zoo, en nu, keerde de ziaak! Jonker Aloïg
ging naar het klooster heen en zijn jongere
broeder bezoekt nu, het instituu|t, om( 3o
landbouwkunde te bestudeeren. Het zal
betml, zooals geizégd, mheite gekost heb-j
ben.
Ach wat, lachte da bakker, dat kun
je gelooven, naar zulk' een schoon, gjoed'
steekt toch! ieder (zijn tjen vingerg nrti.
Geenszins, het goed is nog van over
grootvaders zijde inlet schulden belast, ik
ruil niet met jonker Walter;
Maar ik wel! riep de waard, en ik
bok! klonk het van vele zijden. I
Hij, die het onderwerp van dit gesprek
was, hlikte een oogenblik den zich! verwij-
derenden rtoet na, haalde toen diep ademl,
nam jden hoed &fliet een poos 'den koelen
wind dm) zijn slapen spelen en bracht toe»
water reeds1 bijna zeven eeuwen geleden
ewrd gedronken.
Van beteekenis in Waldeck zijn, ooM
nog de oude nederzettingen! der Saksen,
die wij te Saohsenhausen en Freienhageni
weer vinden. Van deze stad kan men dooit
de bosschen het oude kasteel van 'Waldecfcl
bereiken. Een steile weg voert den wan
delaar langs vriendelijke stadjes tot au»
den eeuwenouden burcht, die aan dit land
zijn naam: gaf. Niemand weet, hbe oud dit
kasteel Wet zijn drie geweldige torens is,
In 1634 weTd het door de Zweden veroverd
en in den Zevenjarigen Oorlog bezet dooit
do Franschen. Van hier heeft mten eent'
prachtigen blik Over ©en groot deel van!
Waldeck- In de diepte ziet mten, daar,
waar eens da Edder strooimde, de „Edldbr-i
talsperre", die 27 K.M. lang en 45 M. diep
is en de grootste afdamming van Europa!
is. Zij tmloet hét land niet alleen bescher-t
men tegen overstroomingen, tahar: tevend
den waterstand in h'et gebied van, Fulda e»
Weser regelen en de exploitatie der- .wateirt
krachten mógelijk m'ak'en.
RUSLAND
1 D© Sovjet machteloos.:
De Sovjet-Coimlmissaris van Financiën)
heeft tot algemieietoe ontsteltenis, gerapt
porteerd dat ,het volstrekt onmogelijk' waa
'het hoofd te bieden aan da huidige finan-t
tieele crisis in Rpsland, diie onhiarroiepg-
lij'kl tot den ondergang leidt wanneten nietj-
ten spoedigste ,de allierscherpste maatre
gelen getroffen worde». De binnenland-)
Sche leeningen, .die werden uitgeschrev'éni
en waarop ,mlen op alle mjaniertetn gedwon»
gen werd jn ta schrijvten, zijn beneden ver
wachting gebleven. JJ© ar'bleidejre weiger
den vierkant ,in te teek'einen op deizte zoo
genaamde industrialisatie-kiemingen. en da
boeren hebben ^lachen oml de zoogenaam
de landbouwleeningen. ;Die| douponhoudera
verdringen zich thans voor de bankhn oml
hun coupons ten gelde te makfem. Tegen
2'eer lage koeï&eh kóopen d© banken da
coupons, zoodat de bonders, die toch al
niet al ,te gei'ortune)e|rd zijn, dubbel var-
lies lijden, t, j 'II-
j i. De strijd o'm'Peking.
Telegralminten uit ,China mleldietn, dat zich'
een groote .slag ontwikkelt langg die) lijnl
PaotingHbkïenTfangtsjoe, ongtevaeg 70
mijl ten .Zuiden Van Pékïng eu Tientsin.
D© Noodei'lijkièn Vallen aan langs dan
spoorweg Pcking-Hankou ,cn Tieutsin-Han-
kioui. Zij bewerten suooesseln biehpald td
hebBen op de Sjanshi-troepein en del cava
lerie van |Feng.
Medegedeeld wordt,dat Feng etaTsjang1-
Kai-sjek' belangrijke ^vterstetrkingen krijgen.
Een aanval op Manzanillo.
Hoewel Called .niet ophoudt tel yerzb-,
kferen, dat 4c opstand tegèn zijn misdadig
regimte onderdrukt is, volgen ie|r telkens
berichten die IVun het tejgenoveirgjeisteldid
getuigen. IJ j i
Nu meldt .Reuter weefr dat achthonderd
opstandelingen een .aanVal hebben gedaai*
op Manzanillo. -Men Vertabedt, dat zij
daarmee vbor .hadden deizie havenstad in
btezit te (KVijgen ©n zoodoende oen toegangs
poort te Verwerven voor da wapenen, dia
zij Voor het voeren van den burgelroor1-
log noodig hebbten.
Manzanillo is een Van de oudste steden
aan da westkust; het heeft een prachtigs
haVen, die de gebieden van Guadalajara)
en Jalisteo bedient. Da toeleg is echter niet'
gelukt. E5r kwamen regeeringstroepen op
dagen uit Colima, dio de stad thans Verde
digen en het tevbreh slechts zwakke'gar
nizoen versterkten.
Een oorlogsvaartuig ..van de regdering1,
zijn paard het bosch' in. Laten we hier .pus
ten, Sprak hij, wij hebben den tijd. Hij
sprong uit den zadel, bond de leidsels aan
een tak Vast en ging op eeu omgtehoaiweq!
eik zitten. Een wereld van gewaarwordin
gen bestomde zijn Ziel. Lieflijke herinne
ringen uit verren tijd, ©en machtig gevoel
van blijdschap over ©en wederzien, vaga
hoop. voor da toekomst. Het beeld, dat
hem. daarbij voor oogen zweefde, was het
vertrouwde uit zijn kinderjaren, lm-aar het
was door da jaren niet alleen in lichamen
lijka gestalte, maar ook in den geest ver
anderd. De vroolijke kleine, die miet do!
pop in haar aim! Unlet haar. ouders kwa|m|
os» <Je buren op de Zwaluwenberg te be
zoeken, had eenS een weemoedig afscheid
genotaren, oml te gaan leveni jeu wonen ih
een Ver klooster, waar goed© nonnen haan
zouden opvoeden. "Haar brieven, welk©
zeer dikwijls kwalmlen en die aan do verrei
vrienden alles berichten, wat haas hart
bewoog, waren een rij van jaren de een'igb
band geweest, welke blaar unlet hten Ver
bond. Toen in de laatste leute ©en reis derf
jongen heer van da Zwaluwenberg naad
het klooster voerde en hij er aanbelde,
om' den groet van bet ouderlijk huis ovep
te brengen, was zij nog oen kind..dat hetaf
luidruchtig welkotmi heette. i i t
(Wlordt Vervolgd.)! f