NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND TE DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS Voor liet Dr. Sctiaepmanfoods. OURANT JEN. Goes, ïourant van 1824, FEUILLETON Jonkvrouw Louisa. VAN OVER DE GRENZEN BUITENLAND CHINA MEXJCO jdeta Wierd. To«« had betref?- legsr Itahid- rjiboulet het, do kaïis'elitej} verbeeldt ,u> tt ga daar: eeni jssirig ble|bt gen uw schoon© létter Wednijj, pp hielt allarge- I Iroeg de klon&pgf niieifc op. welkd Senxuklketa.", ants pe wij1 er, wiekjteif. spreekt nie- ■iet, dat wij' erj I I jsen lieerde, dab door zijin Efeig sHIagan ien ge- Ichap. v i Ir. riten .to lar. i succes. llsdrukkerl] els erken etuigingen jlamekaarten lonvocaties oppes ;en kwerken zijn e aanbevolen RUMMER 65 DONBERDAB 31 MEI 1928 24s» 1AAR6AK9 4 rpachtingefk Je Kok. en 'Woonhuis est-. I Pijlaar. |and, Verbist, j nd, Verbist, j d, i,Verbist. ["id, Verbist. f (ulw1- ©B weiland^ veldleg als tegen een 15783-20 t geschiedt met deken kunt wasschea irs en U ral» self ook eep te eischen en U >pen. 8, Amsterdam. iet gebr»iks*«nn^«rt^ A Co. en SCHBLTB NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie enAdminiatratie: Weatsingel 75, GOES; Telefoon Interlocaal No. 207, «oor Radactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2| Telefoon No.474. Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; Advortertti8n van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager. GROOTEWAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT BELEZER IN ALLE KRINGEN De getrapte ezel. Dezer, kent ge 't labeltje van den ou- noozelen ezel tEr was groot r.umoer in 't bosch1 van wege een rechtszitting. De leeuw was praeses van de rechtbank. iWie griffier was is niet bekend, maar, de ambtenaar van het O.M. was Heintje de Vos. 't (Was behalve rechtszitting nok open bare zóindenbeiijdenis, want de geesten van 't bosch. waren verbolgen op de dieren en woedden onder hen met koliek en kolder, runderpest en schurft, met hondsdolheid en vele andere pestilentieën. Daar moest raad geschaft worden. Da koning stelde voor, dat ieder zijn Zonden zou belijden, groot en klein. En die de zwartste ziel had, zou slachtoffer zijn voor 't heil van de anderen. Do leeuw grootmoedig koning, zou za voorgaan in nederigheid. Zijn. lijst was lang en droop van bloed; zelfsi had hij mot veel gerooide schapen een enkele maal den herder moe verslonden...' Doodsche stilte na 't lange moord ver haal. Heintje sprong voor de balie en pleitte voor z'n koning: „De mensehen waren voor de dieren geimiaakt. Al lang genoeg waren de beesten' misbruikt door da tweebeenige schepselsZoet en vlieend sprak hij den lof van koning leeuw, en 't gedierte rondolmi achtte heimi een lammetje van onsehuid. Bruin «j6 beer, die dan belijdenis zou doen, had zeker aan één stok niet genoeg gehad, can) al zijn misdaden in te kerven. Heele stallen met vee Siad hij leeg ge stolen. Schoone 'hengsten, en stieren m|et één slag,van z'n klauw den nek gebroken en naar zijn hol gesleeptHeel dee moedig wachtte Bruin het oordeel der. omstanders De yos streek zich over z'n spitsivou- digen kop en klauterde rap op z'n ge stoelte; „'t Ia de moeite van 't spTeken niet waard, goede vriend; voor, uw trouw aan den koning verdient ge zooveel lof, dat er voor schade geen plaats is. Wat zou 't, al die nuttelooze £talbees|ten,..ze vreten zich dik voor niets. Laat Ze eerst lee-ren hun tijd te besteden Als Heintje lang en schoon gepleit had, was (ie beer voor allen een exQmjpel van deugd. En geen zonde was er bedreven, zOo zwart of boos, of de sluwe Reinaert pleitte zo tot niets, of roemwie zé als deugd. Maar "Grauwtje mioest nog komen. De armie dutselaar strompelde naiar voren en begon heel beteuterd z'n behentemisl „...Hij had vroeger nooit misdaan, nooit! Maar laatst had hij moeten wachten toen z'n baas, de mulder, e>en z'ak toeel bezorgde, toentoen was er 'n hooiberg over de haag en toen hier hakkelde Grauwtje ergtoen had ie zoo'n zin gekregenen hij had een mondjevol hooi gehaptEn Maar listig, was de Vos opgedoken, m>et z'n _poot voor de oogen ketm.de hij luid en jaimtm'eTlijk. 'n Verschrikkelijk geloei en gebrul steeg op „Monster, dief, el lendig wezen!".... 't Roez'elmoesde rond- olmi t rillende ezeltje in vreeselijk misbaar. Dreigend blafte de wolf hearu aan en beet in zijn poot. De wilde kat krabde zijn valen rug kapot; van alle kanten weTd de onnoozelaar gebeten en getrapt. „Zóó 'n andermans hooi te stelen", tierde tallen. En opnieuw begon de openbare mis handeling. En onder droef gesteen is 't ezeltje bezweken Maar nu iets anders. In 690 landde uit Engeland in onze stre ken de H. .Willibrord. Als Nederland nog ooit 'n inzameling houdt voor 'n huldeblijk, 18) -o .Twee dagen waren na het in den winkel vind en bakker gehouden gesppejk! verloo- gen, de zon neigde ten ondergang, toen een! feestelijke stoet zich naar het alpt heenbe- wocg. Het was de dorpsjeugd in haar Zondagsche gewaad, met den onderwijzer met een groots papierrol aan bet hoofd. De kleine meisjes waren aardig oiml te zien met haar groene kransen op de kopjes en haar vroolijke gezichtjes; ook de oogen der jongens glansden, terwijl zij de bonte vaantjes in de handen, zwaaiden. Ze wer den gevolgd door «enige ambachtslui van het dorp, die pekfakkels droegen, .welke, zoodra mien bij het slot ztou zijn, in brand Zouden worden gestoken. i i De lucht was koel en frisch. en toch droogde de wakkere dorpspoëet zich! do zweetdroppels van het voorhoofd ep be vond hij zich in de grootste opgewonden heid. IJe gtoet wilde juist het groenend bosch ingaan, toen eem ruiter in vollen draf van de tegenovergestelde zijde kwam aangesneld. Het was een jonge man, die het midden van de twintig jaran mag niet' bereikt kon hebben, maar toch het gezicht Wet de sprekende trekken der; donkere dan moet 't wezen voor deZën Apogtlel van Nederland. Met bovenmenschelijke volharding heeft hij de bekeering van de Friesche en Saksi sche heidenen volbracht. Heel den Ger- miaanschen godenwinkel heeft hij opge ruimd. Op Walcheren sloeg, hij voor de oogen der onthutste afgodspriesters den steenen gpd aan stukken. Hoog op de duinen mpet dat standbeeld staan, bij Kat wijk waar z'n schuitje 't eerst aan 't strand stiet, en waar zijn mpeilijk werk een aanvang nalml. Had zijn beeld er twaalf eeuwen' voor dezen gestaan, het zhu getuige geweest zijn van Willibroda bloeiende» oogst. I-angzaaimrweek 't heidendomer kwaiml een kapelletje in 't land van de ongeloovi- gen aan St. Thoimlas gewijd. Wel werd 't zes maal neergebrand, maar men bouwde 't weer zes keer op. I Er kwaimi een school, voor de geestelijk heid. 't Getal bekeerlingen groeide m!et 't' getal bekeerdere1. Nog geen twee eeuwen na z'n ktetaipt was Nederland Roo'mfech. De bloeiende kloosters in de middeleeuwen brachten ge luk en welvaart. Zelfs de protestantsche geschiedschrijver Hok mioet 't toegeven: „De geschiedenis der kloosters in de mid deleeuwen, is de geschiedenis der bescha ving." En de kathedralen en kerken uit de 13e, 14e en 15e eeuw. Wat 'n schitterende mn- numventen van 'Rooimfschcn godsdienstzin! Een Bint Bavo van Haarletai, een. Sint Maartensdoml Van Utrecht, een Sint Jan van den Bosch', en evenzeer 'n M^gdalena- kerk van Goes!, wat 'n glorie voor Willi- brordus' nazaten. Wat anderen de „donkere middeleeuwen" schelden, roemt de Katholiek vol trots do „gouden eeuwen van Roomsche vrede". Evenwel, de schande, do nedergaug is dos te dieper geweest. Ongelooflijk, en' toch waar-: 't Katholieke volk van Neder land is de getrapte ezel geworden In 1500 was vorst en volk Roomschl. En zestig jaar later? Zoudt ge 't gelooven, dat de Katholieken smadelijk uit hun kloosters werden gejaagd, uit de eerwaarde abdijen, waar de geest der God-gewijde zusters, van eeuwen hér, nog. voortleefde? Dat de mionniken, die het volk hadden on derwezen, de armen hadden gekleed en gevoed aan hunne kloosterpoort.die groo te streken van dor onvruchtbaar gebied in welvarend land haddet» herschapen, en werk gaven aan duizenden,, gevangen zou den worden en gemarteld, bij tientallen? Zoudt ge gelooven ,dat een heele stad. voor negentig procent RootaBchl, lijdelijk toeziet wanneer men negentien priesters uit hun midden wegvoert, om' ze in een schuur op Je. hangen als dieren? Zoudt ge gelooven, dat da Rooimfechen zich lieten wegjagen uit hun klenreuvon- kelende kathedralen, die hun trots en. hun glorie waren? Zoudt ge gelooven, dat de Roomischen zich als dompelaars lieten behandelen, dat ze zich lieten terugdringen op schuurizol- ders, o.mi hun plechtigheden te vieren. Dat de priesters in durend levensgevaar ver keerden en zielsblij waren, wanneer' zé voor véél.geld verlof kregen de H. gehei men te vieren. De gruwelen die ge leest van Mexico heeft ons volk van Nederland ondergaan van zijn Calvinistische medeburgers, lang en veelvuldig. t Is lang geleden, maar we kunnen de sporen ervan nog zien. In Breda in da mooie kerk staan nog de gebeeldhouwde kanunniken-banken, zooals een tot razernij opgezweept gepeupel zé geschonden heeft. En onder de kalklaag van vele vroeger- Rooim'sc'h© kérken hakt mén thans de kleu- rigste fresco's bloot. Jamtaer, heel jammer, we hebben onze geschiedenis niet geleerd, we hebben de wenkbrauwen en diepliggende grijz'e oogen gaf een buitengewoon ernstigen, indruk. Toen hij den stoet in het gezicht kreeg, hield hij zijn paard wat in en terwijl hij op den aanvoerder Uaniree'd, vroeg hij de zen niet zonder verwondering: iWat beduidt dit alles, meester De aangesprokene nami eerbiedig den hoed af, streek met de hand door het haan en zeide„Is het mogelijk, dat del genadi ge heer van den Zwaluwenberg nog, nietg daarvan weet? Neen, neen, wat moet ik dan weten? De genadige beer van den Zwaluwen berg weet alzoo niet, dat de genadige hoer von Giildenpforten heden op het slot te ruggekeerd is? Het bericht, ik wil zegge» deze vreugdeboodschap, is ons eergisteren geworden. Het was zeer be,zwaarlijk in zoo koTten tijd een waardige ontvangst voon te bereiden: het was. ,Wie van de bewoners keert terug'} weet gij dat? onderbrak de m'an kern! heftig. De genadige heer, de gravin, de jon ge heer en, o vreugde, eindelijk! ook! wemj die genadige fraulein. Een purperkleur over toog het gezicht van den ruiter, welke kort daarop wear vloor een grauwe bleekte plaats maakte: Hij boog zich over den hals van het paard, hield zich, ctaf gijn ontroering te vepber- geschiedenis van onze tegenstanders! ge,- leerd, en dan zóó als Ze door onze tegen standers is uitgelegd. In de gesehiedenis- boieken heeft mten ons leugentaal voorge legd. En wanneer een jongen thans toelatings examen maakt voor ©en R. H. B. 9., dan hoeft hij de geschiedenis maar te kennen vanaf 1500. Vóór dien tijd is de geschiede nis imtmiers niet belangrijk genoeg. "Wij hebben geleerd dat de Zwijger groot en'edel was, niet dat hij van godsdienst veranderde als een kameleon van kleur. We leerden van Philips van Spanje dat hij ©en tyran was; niet dat hij, in gestreng heid voor ziöhZelve, leefde als ©en heilige. En dat Stadhouder Willem. III in 1608 zijn katholieken schoonvader van den En- gelsehen troon joeg, heet in onze geschie denis de „Roemrijke Omwenteling'. Voor eerlijke geschiedschrijving is on9 Protestantsche volk, mét zeldzame uitzon deringen, te klein. En 'n Katholiek, dio 't wagen durft wordt genegeerd. Een ge neesheer in Westwoud, dr. Nuijens, alsl 'hij zijn patiënten bezoekt, schrijft in z'n ra- .telend koetsje de „geschiedenis der Ne- derlandscbe Beroerten," maar de anders denkenden hier, laten 't werk liggen. Ge lukkig dat eerlijke buitenlanders veel heb ben rechtgezet. Men liegt tegenwoordig) niet meer zoo gerust, 't Zijn toch Roolm1- schen geweest die 't volk zijn eerst» be schaving gegeven hebben! Dezelfde Katholieken, die kathedralen hebben gesticht, die de glorie der middel eeuwen, en later den gruwel der yérwoesh tnig hebben aanschouwd en overleefd, die Rooimschen tooclhten in de 17e en 18e eeuw geen kerk m'eer bouwen en in de 19:© eteiuw heel nietige bedeplaatsjes zonder klok of toren. 't Zijn monniken geweest, die de eËTst© scholen hebben gesticht en later in. de 17o en 18e eeuw was- van Katholiek onder wijs geen sprake. >Jfn in de J9e eeuw, da» ïncchten ze scholen bouwen, hier ©n daar, maarzelf betalen De Katholieken hebben 't, dank zij de Tuimle cpyatting van somlmige Oranjevor sten gebracht tot enkele openbare ambten en ook tot lid van Neerland» Staten-Gene- raal, m.aar o, zoo aariZelend en schuchter. Voor de kerkjes, die we mochten hou wen., voor de scholen, die we zelf taöchten betalen, en voor de Kamerzetels hébben wc dankbaar gestameld, en heel diep gebo gen. Was dat noodig?... De getrapte ezel zijn we geweest. Door onverschilligheid Dioor onnoo- zelheid?... Door heide? O. WL DOGGE. (Slot Volgt) Wi al dook; De bladen hebben het dezer dagen ge meld: De kleine Diuitsche Staat Wal deck is bij Pruisen ingelijfd. Zoo viel da algelmeene aandacht weer eens: opj dit kleine gebied, dat door Bad iWildungen wereldvermaardheid heeft verworven. Hoe- vele vreemdelingen hebben van .Wildun- gen uit een uitstapje gqmaakt naar da vermaarde Wilhelmshöhe" bij Kassei en naar de „Eddertalspierre". .Waldeck heeft zijn landelijk karakter kunnen behouden, doordat het niet is ge legen aan een der groote Duitsohe ver keerswegen. De boerenbevolking is in de m'eei'derheid, al ontwikkelt zich ookl hiea; en daar, in het bijzonder ini het district Eisenberg, een jeugdig© industrie. .Wal deck is geographisch gesproken, de ver binding tusschen het Rijnlandsche ge bergte en het bergland van Fulda, Werra en [Weser. Het is een van de hoogstgele gen streken van noordwestelijk Midden gen, ©en pogenblik met het tuig) van zijn rijdier bezig ,en Zeida toen met terugge kregen zelfbeheerschingDus dat geeft' grpote feestelijkheden? Ik wil u ©en voor sprong -latenbeste menschen, en zal later wel Volgen. Een kranig heer, onze heen; van den Zwaluwenberg, zeide de dorpsschoenmaker1, toen öe feeststoet verder was. Ja, alleen wat te ernstig! voor zijn leeftijd, mteende de dikke bakker, die 000 totd en feeststoet behoorde hemi had do imtoniiikskap! beter gepast dan den, móoien vroolijken jonker Aloïs', zijn oudsten broe der. Dat denk je maar, taengde zich' nu de waard uit den „Beker" in het gesprek, bij de ordebroeders kunnen ze ook geen lui gebruiken, die den kop laten hangen, dat zijn imleest vroolijke «nénschen. De op geruimde christenen zijn da beste mfen- scben, mij althans de liefste: D'at het ove rigens den jongen baron Aloïs ernst ig met zijn zaak ig duidelijk, een riddergoed ver wisselt mien toch niet zoo licht met de kloostercel. Zeker niet, tmiaar onze heer Walter ig 'toch ook geen suffer, als toen zoo jong reeds zulke zware plichten op de Schou ders draagt, wordt m'en vroeg 'ernstig; wierp de sehoenimnker tegen. Het mioet den jongen heer geweldig zwaar gevallen zijn, Duitschland. Het is een rijk aan bronnen, Twee rivieren stroomen door het land De Edder en de Die|mel. De Edder, rijk aan forellen, ontspringt in het „Rothaar- gebirge" en stroomt door, het Wlaldeok- sche land, voorbij do oude Hessenslche stad Fritzlar, naam de Fulda. Waldeck! ligt ingekle|md tusschen de Pruisische provincies .Westfalen en Hes- sen-Nassau. Ten tijde van Karei den Groe ten liep door Waldeck de grens tusschen Saksen en Franken. Deze grens is ver dwenen, maar de eigenaardigheden., het karakter en de zeden deh beide volken, die hier woonden, zijn behouden gebleven, De rustige, taaie, conservatieve Saksen wonen er naast de levendige Franken. Op geschiedkundig gebied heeft Wal deck geen al te belangrijke rol gespeeld. Het was een Graaf von Sohwalenbesg, die zich omstreeks 1150 op het kasteel Waldeck vestigde en wiens zoon de eerste Graaf von Waldeck was. Zijn neef richtte het Prinsdoeni W'aldecb op, dat zich' spoe dig ontwikkelde. Het land werd in later eeuwen vaak verdeeld en gesplitst, maai in 1692 weer vereenigd onder; de heer- Schappij van een enkelen vorst. Tot 1928 hebben de vorsten van Waldeck geheerscht in het paleis van hun hoofdstad Arolsen. Zij wonen er ook heden nog. Waldeck is verdeeld in drie districten imet als hoofdsteden Arolsen, Corbach en1 Bad Wildungen. Dezelfde vorst, die in het begin van de achttiende eeuw het im1- posante paleis van Arolsen liet oprichten verhief ook deze 6tad tot residentie. Naast het paleis liet hij voor zijn hof. voor de autoriteiten, voor de kooplieden en de arbeiders de fraaie huizen oprichten, die thans de bewondering van den vreemde ling verwekken. In rechte straten wer den de gemoedelijke kleine -huizen gtc- bouwd, die allen op elkaar lijken en toch' in vele bijzonderheden van: elkander Ver schillend zijn. Zij Zijn eCh sieraad geble ven van dit kleine, zuivere stadje, waarin steeds Zondag-steraAning heerscht en dat prachtige dreven van linden, 'kastanje- boom'en, eschdoorns, olinCn en eiken bezit. Trotsch is bet stadjo niet ten onrechte rp zijn „Eichenallee", waarin zich, ander halve kiletméter lang, de eiken in rijen van zes naast elkaar verheffen. I)e kerk van Arolsen bevat enkele werken; van' den hier, als zoon van een kamérdienfliari ge boren, beeldhouwer Chfistiaan Daniël Ranch die o.a. het vermaarde g.uitermta- nulment van Frederik den Groeten 'schigp dat te Berlijn „Unter den Linden" staat, Te Arolsen kwam' ook de schilder Wil helm von Kaulbach ter wereld. In de nabijheid van Arolsem ligt het kleine stadje Mengeringhausen, dat zijn middeneeuwsch karakter nog goed heeft bewaard. Een stijgende weg brengt den toerist van hier door een fraai landschap naar Corbach met zijn Kilianuskerk ©en pracht exemplaar van Gothischen stijl. In kremtne, hoekige straatjes verheffen zich hier nog vele prachtige burgerhuizen. In de nabijheid van Corbach verheft zich, tusschen de bossen van het dal van, de Orke, de zeven eeuwen oude Burcht Lich- tenfels. Het bergland van .Wildungen neemt het Zuid-Oostelijke deel van (Waldeck in be slag. Hier strekken zich' heerlijke dennen eu beukenbosschen uit. Hier bevindt zich ook Bad Wildungen met zijn beroefmde bronnen. Reeds in de vijftiende en de zes tiende eeuw bezaten deze 'bronnen ver maardheid. Na een tijd van verval geniet Bad Wildungen thans weer sinds tien tallen van jaren -wereldvermaardheid. Uit alle landen der wereld kotmen zij. die aan nier- of blaasziekte lijden, hier herstel van gezondheid zoeken. De mooiste blik op de badplaat» heeft men van het op rotsen gelegen kasteel Friedrichstein, mét aan len voet de Koningsbron, waarvan het de soldatenrok, die bete) zooi prachtig stond, Uan den kapstok te hangen. Ik' weet nog goed, hoe dat alles zich heeft toege dragen. jjiet yas toen een jaar vóón dea dood van den ouden heer Baron. Aloïg studeerde <jp een landbouwschool, baron .Walter op de krijgsschool. De beide jonge heeren kwamen in de Paaschvacaiitie óp den burcht. Daar klonk bet plotseling, da knappe erfgenaam), de mooie, vroolijke Aloïs wilde in de orde der Franciscanen' treden. Het was in den beginne voor nie- m)and te gelooven, maar het was toch zoo, en nu, keerde de ziaak! Jonker Aloïg ging naar het klooster heen en zijn jongere broeder bezoekt nu, het instituu|t, om( 3o landbouwkunde te bestudeeren. Het zal betml, zooals geizégd, mheite gekost heb-j ben. Ach wat, lachte da bakker, dat kun je gelooven, naar zulk' een schoon, gjoed' steekt toch! ieder (zijn tjen vingerg nrti. Geenszins, het goed is nog van over grootvaders zijde inlet schulden belast, ik ruil niet met jonker Walter; Maar ik wel! riep de waard, en ik bok! klonk het van vele zijden. I Hij, die het onderwerp van dit gesprek was, hlikte een oogenblik den zich! verwij- derenden rtoet na, haalde toen diep ademl, nam jden hoed &fliet een poos 'den koelen wind dm) zijn slapen spelen en bracht toe» water reeds1 bijna zeven eeuwen geleden ewrd gedronken. Van beteekenis in Waldeck zijn, ooM nog de oude nederzettingen! der Saksen, die wij te Saohsenhausen en Freienhageni weer vinden. Van deze stad kan men dooit de bosschen het oude kasteel van 'Waldecfcl bereiken. Een steile weg voert den wan delaar langs vriendelijke stadjes tot au» den eeuwenouden burcht, die aan dit land zijn naam: gaf. Niemand weet, hbe oud dit kasteel Wet zijn drie geweldige torens is, In 1634 weTd het door de Zweden veroverd en in den Zevenjarigen Oorlog bezet dooit do Franschen. Van hier heeft mten eent' prachtigen blik Over ©en groot deel van! Waldeck- In de diepte ziet mten, daar, waar eens da Edder strooimde, de „Edldbr-i talsperre", die 27 K.M. lang en 45 M. diep is en de grootste afdamming van Europa! is. Zij tmloet hét land niet alleen bescher-t men tegen overstroomingen, tahar: tevend den waterstand in h'et gebied van, Fulda e» Weser regelen en de exploitatie der- .wateirt krachten mógelijk m'ak'en. RUSLAND 1 D© Sovjet machteloos.: De Sovjet-Coimlmissaris van Financiën) heeft tot algemieietoe ontsteltenis, gerapt porteerd dat ,het volstrekt onmogelijk' waa 'het hoofd te bieden aan da huidige finan-t tieele crisis in Rpsland, diie onhiarroiepg- lij'kl tot den ondergang leidt wanneten nietj- ten spoedigste ,de allierscherpste maatre gelen getroffen worde». De binnenland-) Sche leeningen, .die werden uitgeschrev'éni en waarop ,mlen op alle mjaniertetn gedwon» gen werd jn ta schrijvten, zijn beneden ver wachting gebleven. JJ© ar'bleidejre weiger den vierkant ,in te teek'einen op deizte zoo genaamde industrialisatie-kiemingen. en da boeren hebben ^lachen oml de zoogenaam de landbouwleeningen. ;Die| douponhoudera verdringen zich thans voor de bankhn oml hun coupons ten gelde te makfem. Tegen 2'eer lage koeï&eh kóopen d© banken da coupons, zoodat de bonders, die toch al niet al ,te gei'ortune)e|rd zijn, dubbel var- lies lijden, t, j 'II- j i. De strijd o'm'Peking. Telegralminten uit ,China mleldietn, dat zich' een groote .slag ontwikkelt langg die) lijnl PaotingHbkïenTfangtsjoe, ongtevaeg 70 mijl ten .Zuiden Van Pékïng eu Tientsin. D© Noodei'lijkièn Vallen aan langs dan spoorweg Pcking-Hankou ,cn Tieutsin-Han- kioui. Zij bewerten suooesseln biehpald td hebBen op de Sjanshi-troepein en del cava lerie van |Feng. Medegedeeld wordt,dat Feng etaTsjang1- Kai-sjek' belangrijke ^vterstetrkingen krijgen. Een aanval op Manzanillo. Hoewel Called .niet ophoudt tel yerzb-, kferen, dat 4c opstand tegèn zijn misdadig regimte onderdrukt is, volgen ie|r telkens berichten die IVun het tejgenoveirgjeisteldid getuigen. IJ j i Nu meldt .Reuter weefr dat achthonderd opstandelingen een .aanVal hebben gedaai* op Manzanillo. -Men Vertabedt, dat zij daarmee vbor .hadden deizie havenstad in btezit te (KVijgen ©n zoodoende oen toegangs poort te Verwerven voor da wapenen, dia zij Voor het voeren van den burgelroor1- log noodig hebbten. Manzanillo is een Van de oudste steden aan da westkust; het heeft een prachtigs haVen, die de gebieden van Guadalajara) en Jalisteo bedient. Da toeleg is echter niet' gelukt. E5r kwamen regeeringstroepen op dagen uit Colima, dio de stad thans Verde digen en het tevbreh slechts zwakke'gar nizoen versterkten. Een oorlogsvaartuig ..van de regdering1, zijn paard het bosch' in. Laten we hier .pus ten, Sprak hij, wij hebben den tijd. Hij sprong uit den zadel, bond de leidsels aan een tak Vast en ging op eeu omgtehoaiweq! eik zitten. Een wereld van gewaarwordin gen bestomde zijn Ziel. Lieflijke herinne ringen uit verren tijd, ©en machtig gevoel van blijdschap over ©en wederzien, vaga hoop. voor da toekomst. Het beeld, dat hem. daarbij voor oogen zweefde, was het vertrouwde uit zijn kinderjaren, lm-aar het was door da jaren niet alleen in lichamen lijka gestalte, maar ook in den geest ver anderd. De vroolijke kleine, die miet do! pop in haar aim! Unlet haar. ouders kwa|m| os» <Je buren op de Zwaluwenberg te be zoeken, had eenS een weemoedig afscheid genotaren, oml te gaan leveni jeu wonen ih een Ver klooster, waar goed© nonnen haan zouden opvoeden. "Haar brieven, welk© zeer dikwijls kwalmlen en die aan do verrei vrienden alles berichten, wat haas hart bewoog, waren een rij van jaren de een'igb band geweest, welke blaar unlet hten Ver bond. Toen in de laatste leute ©en reis derf jongen heer van da Zwaluwenberg naad het klooster voerde en hij er aanbelde, om' den groet van bet ouderlijk huis ovep te brengen, was zij nog oen kind..dat hetaf luidruchtig welkotmi heette. i i t (Wlordt Vervolgd.)! f

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1928 | | pagina 1