Tweede Blad
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Voor het Partij-bureau.
VAN OVER DE GRENZEN
feuilleton
Jonkvrouw Louisa.
KERKNIEUWS
Land- en Tuinbouw
i.
De actie ,voor het Dr. Sehaepim&nf'ohds
begint los .te breken. Uit ajll'e dleKlen des»
lands Women berichten over Schaepunan-
avonden met -voïllfe halten en faaiendi
veestdrift. Schaepanan-medaiiJRIesl wórden
reed® bij duizenden verkochtdp eoWfeldtes
vaMlén mee en het huisbezóieikr dóór ijverige
propagandisten, werkt fvaah (wonderen uit.
Wanneer deze .geest ov®r ons katholiek
volk vaardig büiijft, dan zal de actie voor
het Sohaepm-anfó'nds ,gelujkkendan zalL' de
R.-K. Staatspartij de zeven ton bijeenkrij
gen en het Partijbureau kunnen stichten
Maar Zeeland.... vragen mogeïfijfcf-eenigia
ongeduld! gen.
ZeWer Zeeland) 'is wat waat; Zeeland
komt nu, eenmaal wat traag in b'elwlegimg
daar het u.it zooveel üeeClen bestaat, doeh
Zeeland zal' -zich niet onbetuigd laten.
De vergadering lojpj 6 Mc-i te Te'cnieiuz-en,
zal daarover iwéGpmeer nieulwb brengen.
Meen Roomseh Zeeland z-all de R.-K.
Staatspartij in ,diit opzicht niet te leur
steMfen, miaar meevechten, m.ee-ijveren en
vooral mee-offeren ,voor het groote tfoielï,
dat onze gereorganiseerde politi-ekte orga
nisatie, aan haar getrouwen gesteld1 hetf't.
Een groot doel?
Inderdaad I Niets m'eer of minder.
Wat d'e R.-K, Staatspartij' wenscht is
geen gril wan het oogenbTWgeen zucht
tot agitatie, maar een behoefte.
*t Is geen hang naar weelde en gwur-
maËerij't .is aljfeen een natuurlijke drang
tot zélfbehoud. Langer zünder PartijEur'eau
blijven zou de Staatspartij in haar funcL
t.ies verlammen en haar organen afstom
pen. Dit :te voorkómen is het groote doel
dat Wij! nu nastreven.
Andere tijden, (andere zédjanandere omL.
standigheden, .andere gewoonten ande
re strijd, andere wapenen... en 'wiaar had
m'eer verandering plaats dan op potSitielf
terrein? Neen hier mag niet langer lijde
lijk toegezien worden ook 'bij ons moeten
de handen uit d'e schooi en aan |de ploeg.
Werken en werven moeten Wijf; niet
ajpleen om te fileelfen in dlei wliinst, doeh ook'
om te blijVen o'p! het peiff, waar jwlifnu; op
staan.
Daarom opgerukt langs die Kijhen door
de Partijleiding uitgestippeld en op cite
eerste plaats slag geleverd' voor hielt nood
zakelijke Partij-hureau. 1
Noodzakelijk! Ziehier het ecnigst juiste
woord. Houdt d'ézé aandjiildling voor oogcn
knoopt dit, in al zijp soberheid z'oo Af
zeggende wpord, in u>wl geheugen Vast;
laat het niet wegredeneeren door Wfe dan
oo'k'. Wiijr voor ons Zuljfen ons best doen
om;voor 'zoover wij zelf d'e teeltenen des
tij'ds Verstaan, U aan de hand' dparValn in
eenige artikeltjes, d'e réddljijkhevd van oo»
zen raad .aan te toonen.
ft Oud'© en nieuwe Rome.
Na afschaffing der 1 Mci-v|icrdng is
door Mussolini aife nationale feestdag in
gesteld 21 April', welke besckou[wd wordt
flils de .geboortedag" van Rome. Een oude
sage verha.alt, dat kbUng Nunritor van
Aibaüfcnga, een nakomeling van dén Tro
jaan Aneas, door zijn broer Amulius van
den troon werd gestooten en zijn dochter
Rhea. Silvia bij' de VestaaJJsehe maagden
werd ondergebracht. Zij mocht dus niet
trouwen en ,zou kinderloos blijven. Toen
zij echter den Krijgsgod Mars de tweelin
gen Romulus en 'Jttemus schonk, hevalU 'de
gestrenge oom| de beide kinderen aan den
oever van den Tiber te vondeling te Heg
gen, waar zij door een |wplvjn werden ge
zoogd en door herten gevonden en groot
gebracht. Toen dezen door een.toerval van
hun herkomst in kennis werden gesteld,
stichtten zij .in 753 v. Chr. uit dankbaar
heid Fti als aand'enkféjL aan hun redidjing
op. den linkeroever van den Tiber op. den
berg Pafatinus tdestad Rome, wej[kb muren
bevlekt werden ,met het biflopd van Remus,
die door ,zijh broer Romulus dn een twee
kamp. verslagen ,werd. Romujltus verklaarde
de stad ,a-ls een asyïi voor vlhchteingen e.a.
waardoor de stad zijn bevolking verkreeg,
echter, zonder vrouwen. Om voor een na
komelingschap te zorgen, en daar de na
burige bevolking hunne dochters niet wijl
den uithuwelijken aan de Romeinen, Ver
zen men een middel om hierin tegpimbet
te komen. .Er werden groote leain'pspelieia
georganiseerd, Waartoe de omlw|onend|e'n tot
5)
Den bï uiin-en hond' had het talmien van
zijn meester voor die deur en het venster
te lang geduurd. Met zijne gewone behen
digheid had hij d'e djpur diia hict vast ge
sloten w,as, geopend; was naar de slapende
geijld, en had vertrouwelijk den kop op
haar schoot gelegd; De vrouw richtte zich
met lichten schrik op, maan toen zij' het
dier in de trouwe oogen zag, glimlachte
zij terstond'. Zoekend ging haar blik boen
in het rond; De baas kon niet verre zijp.
.Werkelijk, d'aar trad hij ook binnen,
He booze droqmj, welke hem.' daar strallts
aan den grónd genageld had1, was biji het
ontwaken der bleelke Vrouw verdwenen.
Kmtteimjin schroefde een ongewone be-
t qm|ming zijn hart tie zalmen, toe» hij! «ten
tem. om zijns Vrouws schouder legde en
vroeg
®oe Saat het An/ne Marie, hoe ga,a,t
Zij scheen d'e Vraag niet te Willen hooren
en zeid'e:
'f11® weggebleven,, Koenraad',
het anoet wel laat zijn. Je krijgt dadelijk
wat versterkends, ik zal naar 4 eten zien.
bijwoning genoodigd werden. D'ez'en, van,
geen kwaad béWlust, kwamen in grooten
getale. Plotseling .wierpen de Romeinen
zich op de aanwezige dochters, ,w-elkf voor-i
val in de geschiedenis beklcnd is gieMeven
als do Sabynsehe maagdenroof. Na een
regeering van ,37 jaar werd Romulus voE
geus de ,sage, door zijin vader Mars in een
vurjgen wagen (ten hemel opgenomen, en
sedert werd (hijte Rome ondier d,ein naam
van Quirinus vereerd'. LïhgzaJnerhand'
breidde Rome jzich uit over de zeven heu
velen Palliatinus, iCapuitol-inus. 'Quirinali-s,
Gaelius, Aventinus -ViminalSjS, E'squil'li-
nus, waarna iServi us Tullius, d'e zesde ko
ning. haar un'et een muur omrniingde. Onder
kfeizer Auxelianus ;(2 70275 n. Chr.) werd
de stad m'et een nieulwe muur omgeven,
die plan. 2'0.000 meter of 4 uur gaans in
omtrek' was. Reeds onder kaizter Augus
tus telde de fraaie stad' 2.000.000 inwo
ners, Welk' ia.ant.allf gaandelwleg vermeerderde.
Na Constantinus Magnus liegon het ver
val. dat door de invajllfen en punideringen
der barbaren (o.a. Vand'alen 455 n. Chr.)
steeds toenam. Op haar puinhoopen Ver
rees het .machtige Rome v!an onzen tij'd.
Mussolini wil het oude Rome Weer in cc re
herstellien. Dit ,jaar is op gtenoMntten stich
tingsdatum een ibegin g'cmaaht met de
werken tot blootlegging, va.n het oude
Circus Maximtis, dat 250.000 toeschou
wers kón .beVatten, Iw'elke renbaan pï.m.
fiOO V. Chr. gesticht werd "door den Ro-
meinsohen Koning ,Tarqninins Priscus, en
voltooid dooi' .diens zoon Tarquinius Super
bus. Het ,is gelegen in het dajf der Velgen
Palatinus en Av'entinus. Later werd' het
c'ircPB d'at .meermalen door brand geteisterd
werd, veel verböuWd en verfraaid' 'door
Julius Caesar, .Antoninus Pius, Diocfetia-
nus en Constamfinus. Op deze plek? Was
het ook; dat de ontzettende brand' van het
oude Rome onder Nero ontstond'. De enor-
m'e vlakte wordt thans ingenomm door
alflferlei onoogelijk'a gebouwtjes en fabVie'
k'en. I 1
Op den derden Zondag na Pasohen-
Kpjiisitejll.l ypn(dieai Hl Petrus II
11—19.
AlSerHiefstein I ik smeeik1 u, als pel-
grimis en ivreemdelingan, dat (gijl uointhoudt
van de vleescheffiij'ke D'egwl'ijkheden, Mulko
oorlog voeren tegen tie zi.e|i'; leidt eenein
eerbaren 'wjandel jondeir de Hje)i|d[epien, opdat
Zij, die ,u. als boosdoeners pastoren, uit de
goede nvterken .w'elkle zij' in u beschouwen,
Cod in den dag d|er bezoeking verhefir-
lijken. Wpest derhapve 0111 Oods iwfille,
aan aide .m'enselhelijke ovea'heidl ondiepdauilbg
hetzij- aan den koning, als den opperste»,
hetzij aan 'oen stadhouder, als d ie van hem
Zijn gezonden, om de kwaaddoeners te
straften, en te prijzen die het gifbade doen.
.Want dit is de wji van God, d,at gij; dbor
wel te dóen, den on'w'etendeai en onverstan
gen menschen den mond stopt, als vrije
jnenschen; dpch gebruikt de vrijheid tot
geenen dekmantel der boosheid, maar aps
dienstknechten Gods. ,Eiert apllaubemint
de broeders; vreest God; e|e|r!biecl|igt den
koning; Gij, d'ienstkTneclhte», z'ijt niet allljo
eerbiedigheid aan jjwe heicfen onderdjanig,
niet alpeen degenen dipi goed en beleefd,,
maar ook die onbeleefd zijn. ljit toch js
God'e a,angcnaam .ia JjezW Christus, onz'en
Heer. j i
Evangelie, .Jpiannes XVI. 16—22.
In dien .tijde zeade Jezus aan zij'ne
Leerlingen: nog een wieinjg tijds, en gij
zult mij .niet zien, en w'edlerom epn (weinig
tijds, en ,gij zujt mij zien; want ik iga. tot
den Vqder. Eenige zijher leelrlpngeai zeidejii
dan tot elkander: 'wjat 'is hetgeen Hij ons
zegteen weinig tijds, en gtij z'ult mij jiiet
zien; en wederom een iwpinig tijds, en gij
zult mij zien; wint ik ga tot den Vader?
Zij zeiden dan: wat is dit w|ainig tij|d|s,
daar Hij' Van sjireekt? wijijwjeten niet wat
Hij z'egt. Jez'us dlan merkende dat zij Hem
wikten ondervragen, fzieiide hun: hiieroven
onderzoekt gijl tonder elkfander, omdat ik
gezegd heb, een weiiuig tij'du, letn gdj.znjt
mij' niet zien, en w'ederpm etetn |w|edndg tij'ds,
en gij (Zult inij 'zien. VoorWlaar, Vooilwlaar,
ik zegjj: gij zult sc'hreien en Waenein, maar
de Wereld tzalr z'ich verblijden. Dan zult
gij bedroefd tzijh, maar uwe droefheid' zal
au vreugde lycxanderen. Als eejne vrouw
baart, is ;zïj bedroefd, omdat haar uur ge-
komóu is; cmanr als zij het k'ind gebaard
heelt,d enkt (zlij niet meer aan da smart,
om- de jvreugd, dat een mensdh in d|e we
reld geboren is. E,n gij ook heft nu wefi!
droefheid, maar jlik' Zal u wederom! Zien,
en uw 'hart Zal Verblijd zij'iien niemand
zal uwe (.vreugde pntnemon.
Zi' gi'eep naar d'e kruk', "welke 'tegen
haar stoel stond'. Hef ontging den jager
niet, d'at zij daarbij! van pdjln itteenkrqmjp,
en nog een diepere bleekheid zich! oVer het
simtalle gela,at verspreidde.
Stil zitten, beval hiji imfit oen poging
tot schertsen. Meen je, d'at een jager niet
.m'et het vuur en d'an pat weet om' te gaan?
Toen zij e,en nieuwe poging d'eed oimi op
te staand drukte hiji haar zacht op dep
stoel neer en lacht
"Wil je eeng gelioiorzalmien, z'egi we'
d'erspanning wijfje! ;W:ie heeft hiex wat te
zeggen, jij: of ik?
De vrnuw "beproefdie te lachen, ofsdlioon
im-en het haia? kon aanzien, dlat zij- hevigQ
pijn leed.
Mijnentwege imi0!0,gt ge altijd je zin
hebben, antwoordde ze, daarna- d'e ditgte-
teerde hand op zijn ar,mi leggend, z'eaidê zij
weeimioed'i'g
Arimie imlan, wat Toor een ongelukkige
yr,0(UW hebt ge. toch, g© jniooigt wel weel
geduld rm^et haar hebben,.
Op dfit antwoord kuslte hiji de bleeko
wangen. Zijn 1 ippien trilden daarbij; en toien
hij zicjh. afwenidide cim) naar de keuken to
ga,a.n, schitterde er vocht in zijp. oqgen;
het was wonderlijk, hoe zacht de „wilde-
|an" zich voor d'e zieke betoomde.
Ja, had' Mj dan niet, hij! en hij' alleen,
Haar ideaal.
Mr. Algernon [.As'htord zit in Zijn werk
kamer van '.z'ij'ii buitenverblijf Go'l'den s
Green en -schrijft een brief ,aa.n dló JTiJtfes.
lederen oè'htend 'gaat hij zoo Voor zijn
groot eikenhouten 'bureau zitten e.n brengt!
daar uren' ,in lange overpeinzingen, jnge-
zionden stukkien schrijvend aan de Times,
die Daily, iTeHegraph of aan den Morning
Poet. i
Hij Schrijft (langzaato1, de Wenkbraulwten
opgetrokkfen.
Bij' al die ongelukken komt bij allle
Verstandige menschen .dezelfde gedja.chte orp
is dat 'de moeite Waard? Zullen aflf fl.io
opofferingen van jm'emsfchenïavens ten min
ste nog deiden tot henigen wierkel'ijkien
voortuitgang, tot 'eenig, ppaktiseh resul
taat, tot een nieuwe vlucht van handel en
nijverheid? Op dlie vraag zullen aHte ver
standige menschen i,,nieem" antwoorden.
Mr. Algernon A-shford houdt daarp'pi en
leest zijn .laatste bF.fadzijd'e voldaan over.
Hij kou zich hebben kunnen herinneren,
dat hij' i— een twintigtal jaren gelede»
aan de' Morning Post eem protest van den-
zelfden aard geztondlen heeft telgen de eer
ste rijwielen, „die onbeschaamde en gro
teske machines", en dat hij tien jaar
geleden aan de Daily TeHègraph even
eens een protest zond! tegen de automo
bielen. Nu inhaakt hij meer dan eens pier
week gebruilif van een auto-taxi, nu Ls
hij' zelfs Van plan z'ijh dochter Betty
voor haar .yeertiend'e verjaardag den fiets
daudea.u te (geven. Do,oh dat de vlieg-
maithines het" ooit zoover zouden brengan
het was it'e gek oan' alleen te 'l.óop|an.
Ilij 'kijkt een oogenblik dóór liet raa'm',
diat op' den tuin uitzfet; -die z'on Speelt o'p
de veelkleurige tbïocmletmBecMenmidlilm. op
het grasperk 'zit Betty op een fauteuil,
een boek' ,in haar Schoot, haar lange, ma
gere itLcisjesbc,enten schommelend: zij leunt
met haar lroofd tegen een kussen en staart
in de izonnige lucht, waarin de vliegen
spelen. Mr. Algernon kijkt eanigc oogen-
blikkfen naar dat bekoorlijk schouwspel'
en wordt er geheel' door vorWederdl
Zulk een (landelijke vrede 'dn nauwelijks
een kwartier gaans Van Londen.
Neen. Het vliegen z'a,l nooit iets
anders zijh dun een nuttelooz'e en geivnar-
lij'ke tour .de force, een spel voor gekken.
In den (tyin droomt Betty. AVamuver zij
alleen is, leest of' droomt zij-: en zij is
dikwijls 'aRfeen. ILiar moeder is reeds lang
geleden gestorven, omdat zij' Mr. Aifger-
non Ashford idag in dag uit over ufo we
reld en liet leven hoorde fódeneeiren. Zoo-
dlat Betty, ilange uren in dan tuin door
bracht, wanneer -het mooi wóer is «en
open boek Voor haar, Hartstochtelijk1 volgt
zij ófe teedere ontboozicmingen, dién ioinn.n-
tischen loop van 't reine fflieUesavontuur.
En zijl 'droomt....
Er is .dilfvvij'ls een hettd in liaar droom
hij' is eerlijk, braai' en liefdevol. Het is
zeker niet hel slechte (sujet uit de ro
mans, noch d'e vreemdeling roet zhv'nrtcn
snor, die de ondeugdl e_n !4ö uitspa,ttïngeU
belichaamt. Neon, jvct 'is een p'raelitlige
Angelsaks; hij.,is zekér zés Voet ïfang --
geen duim (korte,r hoeft «Mn vierMnile
kin ,en (Schitterend ook'. <Vbor zïjih gerecht
vaardigde verontwaarrligiiig (ziet mén die
slechte Vasteliandbewioners, die hun blik
ken hadden durven werpen op dp hellillin,
sidderen en vluchten.
Ergens in den tu.in móet e«n hommel
zijn, want, men hoort hem zOemteai. Betty
zócht hem tevergeefs met ha.nr_oogen, leunt
da.n w'eer met haar hoofd terug in het
kussen vnn. (<Ien fauteuil èn nu b&ijft zij
eensklaps staren, mogen en mond' wij'cl
open.... Op. duizend meter hoogte, in de
vrije lucht, bijna vfl'ak bóven haar, gaat
een aeroplaan (.voorbij Zij Weet, dat 'het
een aeroplaan ,is. Het ülijkt op <;en duif
met witte, (uitgespreide vleugeE, lieel'
klein in het Klauw dier luchten, en whar-
van men (toch weet, d'at zij' groot zijh;
Betty is een en al bewondering; maar
eerst na| "enkele oogonUiMdan denkt zij'
aan watzij vergeten had; het-is oen m'an,
die daar in 'd'e hoogte vliegt. Eén taan
het denkbeeld djoet haar d!rud'zie(Uhnniet *n
duizteling, die vrees aanjaagt, maar een
heerlijke duizéCJing vól aanbidding. Wat
ziet die .groote broeder dor zWalujwép
Van uit de hoogte Waaraan denkt' hij.,
die halfgod, ;die voor zijn erfrüeciV dien
hemel heeft ontvangen en vüfegt "in de
zonnige lucht, ver van de aard© rijdend
op de groote duif?
De avond valt. De hemél^ "èooeven nog
saphierkleuxig, is nu Van een turkfeoiten
kleur geworden. Zooeven hebben kïfeine
jongens de straat doorgehold, 'die Haatste
berichten der avondbladen Uiitschreeuwrtid
het ongeluk veraai;Zaflibt, Wat over, zijn
huiis gekpmien was? IWas het niet zijn
eigenzinnigheid' geweest, welke t«m|, trorts
d'e waarschuwingen va.n den houtvester
niebbegensitiaianide de vleiend© bad!e van z'n
beangst© vrouw op een herfstdliiig had ui|t
huis gedreven naa,r het Rahenecker bosch
en he|m) het schot van d'on wilddief had)
bezorgd; die in het kreupelhout o,p lielm;
loerde? Op dien wilddief was dpwirna met
■alle mpcht gejaagd' geworden, mlaar hij
had; van het gevaar verwittigd, de wijk
mate' verre genqmiep.
Koenraad' was, dank zijh Robust©
lidfejitoisgesteldhejid, spoedig van de wond
genezen, imlapr de urme. Ann© Marie was
het offer geworden,. De schrik, de weg
door 'stonml e,n tmeeuw, hot lang© verwijlen
in d'e doormatte kloode.ron ha.d' haar een
hc.vige koorts bezorgd', Waaruit, Wel. haar
leven gered' werd, jnW het gebruik' va.n
haar jonge, gezonde ledcimatcn had zij; ver
loren.
Hoe groot Koenraad's medelijden met d'e
s|m(arte,n zijher Zoo teergeliefde vrouw ook
wlas, hij na|m| d'e zaak in den beginne niet
zoo ernstig op e,n verwachtte mót volktolmten
zekerheid' hora Wederherstelling. Maar nu
ging het he(ml nis d'en mieosten ZorgeloaZen
van natuur, als Zijl oensnlaal' dtooa- de 'zórg
overjmiand! warden, dan is bijl hen d'eze
„Een Frteisck. vliegenier boven Hampé*
stead en (Golden's Green..."
In zijn. studeerkamter schrijlt Mr. Al
gernon Ashford 'haastig, een kleur van
.verontwaardiging op de w'angten.
Het gevaar is dreigend, want' de rn-
voorzichtigheid der aviateuris, gestreeld
door #n .slaafschc pero, neeimt van uur
tot uur (toe. Vandaag nog is een man,
het was ons een voldoening te liooren.
dat het (geen Engelselrman was dlwiaas
genoeg geweest (boven dóize vredigó Wijke-n
te vliegen, onze lévens, die vito onze kin
deren, onz© kuizen, onZe tuinen "bedfei-
gend. AA'aarorn .waciht men nog langer om
tusschenbeide te komen
Betty heeft vergeten heit boek, 'dat op
het grasperk Lag, op te fapenzij' heeft
haar onderbroken Idroom voort.gcclroocnl..
Maar nu .is er iets veranderd in d'emdlrooin.
De held die op weg is, is nu niet Hanger
op. een trotsdi paard ge'zteten, maar op
een nionoplan mot groote vlteugels. Zij'
houdt nu, mist meer zoo Vast a.an haa*
eïsch, dat hij gelijk zij- aan haar Vroeger
ideaal omdat hij uit den hemel zal' neder
dalen en ilmfen goddéttlijlke boudtefchappers
niet mag weigeren. Hij d'raagt aan aure
ool van gilbrie en heeft d© schoonheid vam
hen, die geen skuVen der Hardiei m'eer kijn.
En 1wónder der wónderen het is een
Frajisdhm'an. 1
Wildemans.
(Vlaamte'he Schets.)
Ja, Klaaskens, dat is in de leste jaren
ve,el erger gewiorden. Ze tellen de mien-
schen met m>eer mee dan 'neni ha,as of een
konijn. Zij leggen ze maar omver, precies
of ze wild waren.
Vroegertijid!s, ja, dan gebeurd© dat ook
wel -eena. Ma,ar jdfeesUl nog met d'e ker
missen, als ze zat waren van d'en jenever,
en den duivel in het lijf hadd'enDan
geraakten ze handgemeen, werden krpm-
békken en liereneers getrokken, ou werd! jar
gekerfd en gestoken. B,0imjm'i(ge dorpen en
Jcermii'sisen stonden doorvoor, bekend, voor
dat vechten m!e,t messenEu d,a,ar bleven
er dan wei oens dood liggen,.
En als er severs 'ne mlenseh vermioosil
wend', dan spraken ze daarvan in de strieek,
jaren long. ®n d'an werd die plek of' dat
huis aangewezen: „Daar is dat gebeurd.
Daas-
Maar dien dag van vandaag? Ik zon op
den duur ga,an denken, d'at alleiimap, m'et
'nen revolver op za|k iooptWordt er
ruzie geimlaalrt I11 ©en herberg, dan staaf
die een of ander te schieten„Rang pang!"
in den hoop. Wlaar 't raken wilAls
een vreemde kprel een valsch bankbrieflken
laat wisselen, en ge durft het bij! 'ttvenstter
wat naiuw bekijken, „Pang!", d'an krijgt
ge 'nen kogel in uw llijf.... Als mla» en
vrouw woorden krijgen. Ja, in den puden
tijd' sloegen ze danin et de vuisf op do
tafel of gooiden een paar telloore.n kapot.
Maar tegenwoordig „Rang!", ze schieten
mekaar omver! Als broakventjes, echts
kinderen nog, in een danszaal aa» 't sprin
gen zijn, en hun meisje dla,nst wa,t veel
imiet 'nen anderen: „"Pang!", en hij' ligt er.
Als ik in 'den. trein of' den traml ieanlauld
wat diep in zijnen zak zie scharren, al
was 't ma,ar naar zijnen zakdoek, dan
Jsijlk ik naar "t dleuvken,. Klaasktens, oni! er
dlcsuoicds ndt te springen. En zeker, als
er zoo iets, gelijk een pijpenkast boven
(komt,, iminatk dat ge op 't platfoivn' staat.
AVjant 't ia niet te betroiuwen. Er
loopen er te veel met revolvers op, zak.
ÏW ze di© halen,, waar de aanjkoimianlde.
kerels dianraan geraken,, dat gaat mlijn ver
stand te boven. Als ge vergift wiilt koo-
pen bij den apotheker, da,n moet ge een
briefken van Hen dqkter biji hebben, wa;ar
het voor dienen moet. Maar oim.1 'nen revol
ver te koopen,, trekt ge dén eersten, den
besten wapenwinkel, binnen, en. ge krijgt
d'aa.r ,uw gieiriet. !En zoo'n wapens zijn
tenminste zóó gevaarlijk als, een. spuifkeu
vergift! i
't Lieven van 'nen, m'ensc'h wordt, niet
imiser méegeteld. Eiken dag. staan de ga
zetten vol van schieten eni mloord'en.
Strenger qt,r;aff:en, zegt gij; dót z'o,u, wel
baten Ja én neein.
Is >e.r ooit zooveel politie geweest als
den «lag van vandaag? In d'e stedten loopt
het volop1 d'en buiten rijden d© gendar
men rond' en gaan, naar afle hoeken en
kanten.
En wie iemand' Ve.ijm'oordt,, is op voor
hand -bijna zéker dat hij gepakt wondt.
Hij mioiet er aan. Niét veel büjlven uif d'e
handen va,n 't gerecht
Dat Ze niet lang genoeg in ''.t gevang
moeten ziftenDat is waar. Zo wardten
dikwijls niet streng genoog gestraft, en
onbekende im|acht grooter dan bijl anderen,
die reeds lang er miede vertrouwd waren.
Toen hij alleen was; streek hij, |mtet de hand
door zijin dicht haar aLs ©en vertwijfel|die.
Donker blikt© liijl in heb haardvuur. Ein
delijk poogde hij' zich te veijmianmen.
Bah! zeid'e hiji (mompelend, liet is
maar een spookgedachte, weg daarmee.
IZij wordt weder gezond, natuurlijk wordt
zij' dat.
Daarna begaf hij zich a,an het werk der
huisvrouw en ging zien of alles goed was.
Intus&chen was het buiten voor d'e huis
deur levendig ge-worden. De d'ashonijen,
die zich voor "hun hok ia de Zon lagen.: te
verWarpyen, rukten ,a,an hun kettingen en
weerga,ljmiden lmn vreugdegeblaf'; de oud'e
papega,ai, die cp zijn houtje z'af en zijn
vederen schoon mlaakte, Blo-eg mót de vleu
gels en riep: „Goeden morgen, Gretchen".
Ja zelfs de gTijlz'e kat verliet haar plaats
op d'e vensterbank, waar zij behaaglijk den
lenbepibrgen aanglinsterdé, e,n trad eenige
stappen naar voren, de kleine tegemoet,
die imiet vlugge Ëtapjos op| het huis toge-
tmloet li©p.
Het was een taieisj© van. nau,W zes ja
ren, onze Gretchen, het jagerskind', en hef
evenbeeld' haarsv.aders. Het donker© krul
haar omkranste een frisch roodwangig ge
zichtje, waaruit twee moedwillige, doób
krijgen dan nog afslag.Maar denkt ge
d'ait hlet veel zou verand-aren, als Ze eeniig©
jaren langer op wat-er en brood' mlo-esten
zitten? Daar valt stark aan te twijfelen.
D'e schrik alleen maakt de m'enecitien niet
beter Peinst ge., d'at het niet edhrjkkeiük'
is, door d'e genuaiumen gepakt en opgeleid
te worden, maanden j-n ©en cel te ziften,
f proces t.e moeiten dóórstaan, en daarna
nog eenige jaren utssichen vier muren te
zitten En hoevelen Woi-dén 'daardoor
tegengehouden? Heel weinig.
Neen, Klaaskens, daar staat hef peerd
niet vast.
Maar veel menschen zitten niet,s meer in
miet 't leven van een ander. En weet ge
waarom? Omdat de tien Geboden Gods er
bij hen uit -zijn. Daaroml En ojni niets an
ders G,od verbiedt vechten en kwetsen
en moorden, door zijp. vijfde gebod: „Dooij
niet". Maar daar U'ekken ve,el miensehen
zich niets mieer van aan.
En daarom zitten Ze mei 't leven van
'nen Mnensch zooveel in, als met een vlieg.
En schieten ze miaar raak, dinar mag van
komen wat wil. - -
A'etel menschen zijn verwilderd en 'wete-n
van God noch gebod unieer.
Maar steek er we-er de jien Geboden
Go.dfe in, dan zal er miisschien nog wei
met de vuist op tafel geklopt worden, hier
en daar een telloer kapot gegooid pf een
vensterruit ingeslagen. Maar, van 't léven
van den mensch zullen ze afblijjv-en.
En laat d'an de tribunalen nog w.at stren
ger zijn; dat kan iets helpen. Doch alleen
met den schrik kunnen ze ni©t veel uit
halen. i I I
Neen, Klaaskens, manlief', gendarpiien en
politiemannen en, rechters, mat boeion en
gevangenissen ©n af wat gij wilt, kunnen
het werk van God' n,iat gedaan krijigen.
Hij alleen kan dat.
En als de miensehen naar Hejml niet
luisteren, kunnen boeien ©n cellen hun ook
niets schelen. 'En wordt de wereld een
rooverbosch.
Daar ligt de knoop, Klaaskens.
TH. van Tichelen.
Stand tbr wintergewassen op 15 April.
Het volgend! overzicht; betreffende den
stand dea~ wintergewassen op 15 April is,
onder medewerking d©r iRijikslandbouweon-
sulenten sa|m©nigest©ld' naar gegevens, ver
strekt door de correspondenten dér Directie
van den L-audboiuw ©n door het Kop- Ne
der!Meteor. Instituut.
In de tweed© helft van Sep,t. trad ,m|ooi
droog weer in; ook de maand Oct. was
gunstig voor de herfsthewerking van den
gcond zoodat de uitzaai y.an wiintergew,as
sen onder goede qmstandigheden kqn pla,ats
hebben.
In Dec. trad 'n strenge vorstperiode op,;
daar de grond op de m©est© plaatsen niet
sneeuw bedekt was, hadden d'e winterge
wassen -er weinig van te iijidenalleen de
laat gezaaide granen en in, het Noorden
des l ands ook het koolzaad ond'eruondfen
er nadeel van.
In het midden van Maart, nadat reeds
verscheiden anlooie dage» met hooge tqm^
peratuur waren voorbijgegaan, trad' ©ene
vorstperiode in, welke in het Noorden na
deel aan. S0|m|mi,ge gewassen aaanrichttej
vooral de klavers hadden er, van t.e lijd'en,
terwijl ook de ontwikkeling Van kef gras
land er door werd tegengehouden. Opii-
ploegen van wintergewassen kwatai slechts
weinig voor en bepaalde zich iu hoofd
zaak tot perceelen laat gezaaid© rogge,,
waarvan de stand te dun w;a,s.
De stand der gewassen ia de onderschei
den deelen 'des land® is ais volgt
T a r w staat zeer goed' tot goed ip
Noord-Holland en, Limlburg, vrijLgoed tot
goed in Utrecht,, vrijl goed in. de Groninger
A'eenkoloniën ©n, opstelljiki Noord-Brabant
en vertoont verder over het geheele land
een goeden stand.
Rogge staat vrij goed: tof gped miet
uitzondéring voor Noord-Holland, waar de
stand' vrij go©d is, ©n v-oor Nooridelijk
Groningen, Friesland; Zuid-Holland, Zee
land', oostelijk Noord-Brabant cn Limburg,
waar d'e stand goed is.
Gerst geeft over ^©t algepaieen qen
goed'en stond t© zien, alleen in Overij^l.
sqmimige deelen van. Gelderland en van
Noord-Brabant is de stand iets (minder.
Koolzaad' staat goed m Friesland,
Zuid-Holland en Oostelijk Noord-Brabant,
vrij' goed tot goed in Zeeland en vrij; goed1
in Groningen;, Utrecht en westelijk Noord-
Brabant. - i i 1
Kirwijl Behalve in zuidelijk Zuid-
Holland, waar de stand vrijl goed' ia, staat,
het karwijzaod' overal
tegelijjkertijid' trouwhartige bruin-a oogen
k-eken. De kleine mand' was .fijn, besneden
als:d- i-e der mloeder, ©n aU dlie zich tot
l.ach-en opende, blonk ©en rij! zoo ppr.elwitte
en welgeviorimde tandjes, dat hef e©n lust
wias. Gretchen gaf de kat en den honden
een vluchtigen groet cn wendde zich het
eerst -bof den oud-ste van het gezelschap,
d'en naaf, die nu niet nalaat, iu diep© bas
tonen zijn groet te "herhalen. De beid'en
hielden veel' van «ilkander.
Ook Anne Marie's matte oogen licht,ten
op, want zijl had' de begroetingen buiten
vernamen. 'Weinige oqgenblikkén 1-ater
kwa|m'(h,aar lieveling binnen|gestanm|d'; twee
kleine, doior de zon, verbrand© aumien ran-
kleimü-en ha,ar hals, een bloeiende kinder
wang dhukbe tegen de hare en ©en paar
rqodé lippen kleimden zich' opbaar bleaken
imlan-d. Het, Was alsof van dan warmen
adqm van dit bloeiend© laven- o,ok liet har©
nieuw verwachtte. Een licHrtriOiod© glans
lavertrok pitoeders gezicht en een gélukkig
lachen verhelderd© het.
Door beidé,n on,opgqmlark-t, was de vader
over den drqmlpel getreden. Ook zijin oogen.
verhel deiden zich' voor. een «ogenblik;
imiaa.r kort daarna voelde hij weder d'en
greep der liaude hand en zuéhitte: „Mijn
iaajm kind'!" I
(Wórdt vervolgd.)
