t
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
ONS
OORDEN
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
SUCCES
gen en Verpachtingen
RECLAME
L J. C. ZWIJSEN
FEUILLETON
Jonkvrouw Louisa.
VAN OVER DE GRENZEN
BUITENLAND
CHINA
MEXICO
BINNENLAND
ïCHE COURAN t
Sigenh. f 7,508, Zeeuw-
-9, Zeeuwscihe blauwe.
7,508, Bravo'e 18,75—
bonte on blauwe f 4
Belgische f 4,254,50,
-20 cent per Kg. Aan-
Tarwe ruim tea- markt, in
verkocht, goed'e cn pui-
75, overigens naar kwali-
-12,40. Rogge geen no-
lehovallier Imager betaald'
eveneens honger be-
f5—14,50. Kleine groene
old1 1'2231 naar Kwa«
kfomen niet meer van
I Alles per 100 Kg.
april. Aanvoer ruiim'. Tar-
f 13,Gerst f 14;
Erwten f 27.
tLIJKE STAND
ren: Jacopiina, Clazina d'.
Jong en Maria Johantnial.
Hatharina van de PJasse,.
Wan Johannes Iia®|bertua
ÏG. Overladen: C. Krij-
Jeh. met 1. JongepierS.
geli. mlet 'Wl A. Bostdijlk|
"Jen, 65 jaar, ongeil.; L.
weduwe van P. J. da
Geboren: Johanna, 0. v.
Da|mime cn Maartje Kool,
de Jager, 27 j. jmt
Man-ia Bakker, 28 j. jd'/j
I 24 j. jml en Johanna Fran
22 j. jd.
Tohannis Heijlnsdijk, 62 jr.,.
Zoeteweïjl
ISCH WEERBERICHT
f: Zwakke tot' matige Zui-
lid-Oostelijke, in 't Zuiden
i', helder tot licht bewolkt,,
farmer overdag.
l.l..wi.. 1 il. i 1 1. i SSB
isselkoersen
23 April 1928'
19.32 Rome 13.10
54.95 Bazel 47.82V»,
12.11 Kopenhagen 66.55
9.761/s Stockholm 66.60
34.64 Oslo 66.37Vs:
2.48 Vi Praag 7.87
NUMMER 50
DONDERDAfi 26 APRIL 1828
24»" JAARBARB
ek, Ben inboedel, Verbist;
Inpoldërschen straatweg, kalf-,
;vaarzën en gras-
De ,Kpk. I
i 1
een (huis mët schuur,
ok, bouwland ,en rijkanttwegi
bilaire goederen, Beth.
Lert, huis 'Cn erf, Van Dissel.
Vanbestedingen
Staten van Zeeland zaï
Mei Worden aanbesteed hat
verndeu[wien jen het verbree-
Ln Prov. wteg van Buitenkist
Earning f20.500.
Zaken mbnsohbn dik
db Katholibkb be
volking van hbt
Noordbn wbnschbn
tb bbrbikbn moeten
benig R.-K. dagblad
voor db noordb-
lukb provinolfln
voor dit doel ge
bruiken en hbbbbn
Idvertentih-tarieven tb vra-
Administratib, Groningbn
JE ADRES voor het
4STALLEEREN VAN WONINGEN,
1EHANGEN EN ST0FFEEREN Is bij
A. DE RUIJTERLAAN 26, GOES
Tevens beleefd aanbevelend
voor alle voorkomend»
reparation. 16185-10
TE KOOP:
1RIJTUIGPAARD met MERRIEVEU
LEN, zeer mak en vertrouwd;
BRIK, zoo goed als nieuw,
voor zes personen, zeer licht
loopend, en
EEN VEULENMERRIE (Vosblee),
rekening Mei. Adres:
J. J. MOL, OVEZAND,
St. Anthoniepolder.
Abonnementen en Adverten
ties voor „De Nieuwe Zeeuw-
sche Courant" worden aan
genomen door de verschil
lende Kantoorhouders der
Posterijen.
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Radaetia en Adminiatratia: Westaingel 75, GOES;
Telefoon Interloeaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 on 2| Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advsrtsntiln van 1tot6 regels fO,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
BROOTE WAARDE
VAR PUBLICITEIT
WORDT BELEZER
IN ALLE KRIN6EH
V Handelsmoraal.
Het denkbeeld, dat de mioraü|iteit in dien
Handel ibger jstaat dan die van amdjere
mOatechappelijkë grpepen, (wordt Vrij1".vee®
aangetroffen, en dat niet alflieien in Krin
gen, die geheel buiten dien hamdelf dtaan
en daarvan .veela® slechts heel weinig be
grip. hebben, .maar pok' zelfis we® 'bij' den
handel zelve.
De waardeering over en jwieer tusschen
de VexsehilfLfende jmoatschappelijikfo groepen
vpor elkaar en eikaars Werk, laat in bet
algemeen noga® [iets te wenschëjn over. De
wOardtoexing echter, (die bijv.'ondier djei inteh
leotueelfe beroepen ials die van le?raT«n,
professoren, artsen jof "hopgere ambtenaren
wordt gevonden ivoor den hanldjel, is vaak
ól uiterst miniem. Bij ontwikkffflte en in
telligente 'menschen i^t die kringen kan
men omtrent (den handel, zijn taak, zijn
moraal en gijn inkomsten,.denkbeebdten aan
treffen, waarvan men staat te kijken.
Wanneer dan ook iemand uit een derge
lijk' milieu door omstandigheden in dpm
handel terecht kfemt, is de kans werkelijk
niet gering, dat hij meent in eien oingëlving
te rijn geraakt, waai- allies geoorïbofidl is en
Wflax het ex slechts om' te doen is, anderen
zooveel mogeffijk'ibeet te namen on concur
renten er izoo Spoedig mogelijk' onder te
werken. Anders ,en eenigszins plechtiger
gezegd: zoo (iemand ril' vëeffial blijk gevetn
de moraal-code 'van den handle® niet te
tonen en niet te vferstaan.
De (meestal ongeschreven) Wetten van
fatsoen en betamelijkheid in het onderling
Vefk'eer, die voor elke maatstehappelffijko
groep weer haar bijlzondèr karakter dra
gen, zijd voor den handel misschien niet
bijzonder streng, bijV. waar het uiterlijkë
omgangsvormen betreft, maar op meer
essenticele punten zijin zij ha|er juist straU
gex dan voor Welke andere groep', ook.
Niet omdat de gemidd|eldie handclhar hoo-
ger fetaat dan de getaiddjeMle niat-hamcMjaai
mOax omdat zöndër strenge begrippen om
trent eerlijkheid, betrouwbaarheid', gei-
Btand-docn Van tet eenvoudige mbnldolings
Wfoord en redelijkheid', dte hande® niét be
staanbaar én uitvoerbaar zou zijd.
In geen enkelen andëriem kring toch
worden dagelijkk ,e«n dooi groot a antadf Ver-
mlogensrechtelijkfe Verbintenissieu aange-
gaan als (in dien handelt Van een f formeel)
contract 'is daarbij! mëestal geen sprak'e(
heel vaak! niet eens van etétoiga schrifte
lijke bevestiging; en toch w'orden a®s regiel
deze verbintenissen iiStgevoelrd, coigeacht
of zijl ,voor- dan wel nadeaï brengen. Do
koopman, die (prijk stelt op zijd gfoeden
naam', zal zijn werb'intem&sen nakfamen,
iztilfs aï kïlst bet hem' een kapitaal' en
Izelfe alr.'zfou de andere partij geen behoor
lijk belwijs voor haar aanspraken inhanded
hebben. I j i 1 1
Zeker, het komt ook,'in dien handel Voor,
dat ielmland (zich aan een ouvfoordeelige
afspraak tracht' ,te onttrekken, of iets
landers probeert ,t'e leVereln dan hijT heeft
verkfocht. Absolute ;eeiffiijkheid Wordt ntf
eenmaal weinig igeVondem.^ Iemand eohte®
die herhaaldellijld iblSjk geeft, dat hij niet
rijn Verlies IWeet te „nemietn", zalT zich
dn den handel nooit 'een behoorfïjkiè plaats
tveten te Verv^exven. Djt vindt me|n natuur
lijk, en dat is het ook, maar de meeste
kfoolpLieden znlll'en idesgevtaagd als huil
ervaring Verm'elden, (dat de nietLhamd,efl|aal
ex over ihet algemeen veieüf mindfor bezlwaar
in ziet, een onVoordieeihge afspraak', een
voudig te negeeren.
Hierop behoeft de handel' aiidh'edhtietr
niet ie (laten Voorstaan, Want het d« ®ang
niet altijd de stam' van het geWetsn, die
den handelaar leedEjKf doet blijven, maar
ook' wel vaak de vrees voor het veifljids
van 'zijn igoeden naam.
Nog eens: da handelaar; is uiteraard niet
betrouwbaarder een .eeriïjkfetr dan een an
dier, toOax de handel maakt nu eetnmaalf eeln
i4)
Aam» M-aii-e h-aid' van h:aafc "vtroe^etT'ö
ikamdl^bedid ai daikwijila en ga&rne gebeden.
vlu^'ht d'er tóel iiia^r boiven' was hta^air,
bfebemd'. Ziji achioiiwde ten be|miel en baar
g^bed1 droiiigi opwaarts na.aj de licihte
Noig^i fl-ls fl!e sjmiartkr^t van een
vei*fc,wijieldle, neen, aJ's de anniige bede va®
Jcind', dat in zijn boegen nood bij' tyen
Vadter ofrn' redding emJesebt. En d^ze bleef
inaet uit. Hoe la^g haaj* glebed! gedirutrd ba4(
"©er dieze Itwaim. opdagen, kon zij' later niet
zejglgeoL Maar plots'eüngt Spitste d'e trouVe
waioh ter dte oor en en luiid ais te vorien
klonk zijn gehxdl dbor de stilte. Anne Mar
P® 'geloofdie in de v-erfce eeniig geluid te
kooren als van Inienisldhiensteimjinm. Het
kw<a|ml üad|er en nader. Door 'bet ho-ui sltor
ven twee bondien en bij! bet 23i'en Van Idezie
zeldlziaante groep Blaegen Ziji aan. Des j.a-
vrouw deed een poging ojmi-baar buljpf-
te laten klanken, miaar geen geluod
kwapirover baar Hpp)en. Maar bet was
ook niet noodig, Want bot eidhijbasel van
meerdere lantaars viiel [op de bodetoal en
Ba nog een wijle stond de boutVessjter,
dkxxr ©enige nuannen v-ergezeld, voor baar.
De zo wakkere man werd' niet spoedig
Ja^gedaaii, mjaar meer dan ©ens kon mien
hoogen graad van betrouwbaarheid nood
zakelijk. D© buitenstaander, die ten on
rechte neerziet p(p die handelsmoraaT, zaet
alleen den ihandtelaar, die faalt, maiaï
gaat de itientaMen anderen, die «r eon eer
in stelüfen, bun verplichtingen zoo goed
mogelijk1 ni. vte komen, stiRIzivifgend Voorbij,
en vergeet 'bovendien, dat 4n zijn eigen
ki-ing niet, zooals an den handed, de eer
lijkheid van ieen ieder dageöijks voort
durend op 'de proef wordt gesteid.
Europeeach Bocdhisgnie.
In dfo zesde oeuw voor Ghristus stelde de
Indiër Gautapüo Boeddha zijn wonderlijke
leer samen. Niet het „vanwaar klolmen wij;"
en het „waarheen gaan wijf', niet de dienst
van dfon Schepper was het ondexwerpi zijiner
overpeinzingen, miaar d'e vraag: hóe kun
nen we het lijden wegnemen uit dit leven.
Lijdfen echter is volgens Boeddha, synoniem)
imiet het laven, liet leven, dlat naar de opvat
ting van alle Indiëra piet den dpod1 niet
ophoudt, imjaar, doordat du ziel in steedfe
nieuwe lichamen verhuist, (eeuwig voort
duurt. Dit voortdurend lijdien en laven
echter, is het gevolg van „Fra0chna",
van den dorst of het verlangen. (Wje alle
verlangen in zich doodt, heeft in dit leven
geen wenschan mieer en is tevreden en
wordt na den doosniet meer opnieuw her
boren, maar het Nirwana, dë eeuwige ver
nietiging,, is zijp dleel. Het is dus een Jtriqps-
teloos geloof zonder God en 'Zaligheid
waarin dë mensc'h zelf zijn Verlosser is,
en de eeuwige vernietiging het einddoel
van alles.
In het eigenlijk Indië heeft Boeddha's
leer reeds lang voior het oude geloof der
Braimhanen moeten wijken, terwijl ze 'in
Tibet en Mongolië^ in China, Korea, Ja
pan, India-China thans nog van grooten
invloed is.
Ook op het eiland' Ceylon, dat zeer
dicht bij het Indische vasteland ligt, staat
het Boeddhisme wat het götal aanhan
gers betreft, bovenaan. De temlpels en
kloosters zijn juweelen van architectuur
en kunst. Maar d!e booiml is wormsteking'
tot in haar diepste vezels. De Boeddhisten
klagen er zelf aver, d'at het Zedelijk peil
der monniken zoo laag staat. Zijl hebben
zich dikwijls voor liet gexëcht te verant
woorden wegens diefstal of echtbreuk, het
toebrengen van lic'haimlelijk letsel en zelfs
wegens imOord'. Wegens hun oneerlijkhëid
heeft pren hun het beheer dër inkkünfeton'
van den tempel onttrokken en dit toe
vertrouwd1 aan rijke cn aanzienlijke Boed-
dhistischeh eidenen. Maar ook' deze liad-
dën lange vingers dn tenslotte verzochten
dë Boeddhisten zelf nan dë EngelSchë te-
geering, of zij dë inkoimöten van den tem
pel in handen van staatsambtenaren wil
den stellen. Met hat grondig uitroeien van
alle motlstoestandën sehijtot het op Ceylon
intusachen nog niet vlot te jfaan. Geen
wonder, dat het Ohfistendolmi vooral dë
Katholieke kerk in, huwge aanzien, staat,
zoodlat piien dikwijls in Katholieke scholen
Imieer Boeddhistische kinderen oaptreft dan
Katholieke. i i i- i
Maar dë vijand Van al led wat goed is,
liet zich Zijn aangematigd1 ëigepdomfo-
reeht niet zoo gemiakkelijk1 afnemen. Hij1
zocht in zijn strijd' tegen Christus, hulp
in het onchristelijk Europa. Omls|treek3
1880 werd vandaar de theosofie van Blar
watski ingevoeld, en wierp deze zich op
als dë hervormlster van het zinkende Boeld-
dh'aegeloof. Geweldigen indruk maakte
haar gefingeerde Wonderen, en ofs'dhfoon
mievrouw Blawatski dloor ëen Eugelsche
cojmlmissië van onderzoek als bedriegster
ontmlaskerd werd, had haar optreden veel
sucfoës gehad. De uiterlijk schïjinbaar op-
levendë BocddhOl'ëer vercenigdle zich! mdt
het nationaliteitsgevoel dër 'Singaleezen,
hepol later hooren Zeggen: „Nog nooit héb
ik iets zóó roerends gezien. Mijn leven
lang zal ik dat niet vergeten!"
Anne Marie, die nog altijd niet bij1
miachto was een woord' uit te brengen,
toen haar redders voor baar stonden, zag
ze palet 'n ontzettend smartelijke uitdruk
king aan en Wees «net stom gebaar op
haar gewondën man.
„Leeft hij nog?" wasi de eerste vraag
van dën houtvester.
Toen verkreeg dia trouwe vrouw de
spraak' weder en riep onder stroopiieii|de
tranen: Goddank! Hijl leeft!"
„Goddank, Goddank!" klonk het oo®
van dë lippen der ome.taanden.
II.
Het is lente! Op haar zachte vleugelen
dtaagt de blauwe lucht de bood|sichap door
het wijde landruischend verkondigen het
dë stroop)en. Da van het ijs ontketendë
beek vertelt het aan dë zonnige gouwen,
dë donkere bosschenvan pit den top
van dën eik roept de koekoek hef uit in
hot dal en de zwaluwen schetteren het
van het dlak. Het vergee,t-mij.Lnietje doet
dë blauwe oogen open en de gouden pri
mula ontwaakt uit dën winterslaap, alles
Mjkt verwonderd in het rond, hoe alles
zoo schoon geworden is. De gansdhë na
tuur viert vmoolijik hot wond'er barer op
standing. Door het' hloogë geboomte echter
het volk dlat voor het grootste gedeelte op
Geylon woont, en dat de eigenlijke draag
ster is van de cultuur van Geylon. Dit
national Lteitsgevoel werd' opnieuw aange
wakkerd, toen ten tijde van den wereld1-
oorlog dë Boeddhisten voor dë Mahajmlme-
danen mjoesten onderdoen. Hierover ver
toornd!, plunderde» dë Boed'dtbisf«D(troepen
Mohafnpnedaansche eigendopapaen en beroof-
dën vele der gehate tegenstanders van het
leven. Maar dë Eogelsche overheid wist
dë schuldigen te vinden. Niet pBcc® wer-
dlen deze streng gestraft, najaar het geheele
Singaleesche volk ttOest iniillioenen roepies
opbrengen otm, de aangerichte schade te
herstellen. Een groote ontevredenheid, die
nu nog niet verdwenen is, was hiervan het
gevolg.
Met dën haat tegen alles wat vreem|d
was, steeg, uiterlijk tenminste, dë geest
drift vojor (je oude leer van Boeddjha.
Men stichtte vaderlandsche Boeddhistische
vereeniginge», wierf nieuwe nanhaagei'S,
hield' redevoeringen en gaf conferenties. De
bladen waren er Vol van. Maar de op
geruide Singaleezen weten maar al te goed
en zeggen onder elkaar openlijk, dat het
heele gepraat en .gedloe, en het Boeddha-
geloof dlat tofet zooveel sluwe Woorden ge
prezen wiordt, niets dan bedriegerijj is. 'En
cvenzoo staat heit miet hun verwachting vjan
staatkundige auit»uojm|ie. De Bingaleezen
>en Boeddhisten hebban foiet eens kans de
al leenheerschappij! van hun geloof op Cey
lon to veroveren. Ongeveer een dërde van
dë bevolking, die 4to millioen zielen telt,
behoort tof andere staimjm'en en dus tot
een andër geloof. Onder de Singaleezen
zelf zïjn op het eilandl 10, pril Christenen
en van d'eze is de meerderheid! katholiek.
De Brajmlapen mcaken meer dau een vijfde
dër bevolking uit cn ongeveer 7 pet- zijn
Mchatrnjincdlanen. Onder de Singaleezen zëlf
heersdht twe.edlruichf tusschen de bewoners
van dë Kandey-hoogvlakte en die uit het
kustgebied1. Het kastenwezen, al is het crik
minder streng als pp het Indisch v;astelan£l,
is sterk genoeg ontwikkeld' olm! een gemeen
schappelijk optreden zöo goed ate onmo
gelijk te maken. In dë kasten heersdht
een groote onderlinge naijver. Slechts de
haat tegen de VTeefmidelingen, geeft aan die
groepen der bevolking, die het Boeddha-
geloof tot specialen godsdienst van 't Sin-
galeeisehe volk' willen m|akën, een zakëre
oppervlakkige eenheid'.
Typeerend1 voor de gesteltenis' op Cey.-
lon is dë propaganda die and'er leiding van
Daijmjapala onlangs is gevoerd voor, 'een
streven icjmj Europa en bijlzonder Engel and-
tot hef Boeddhisme te bekeeren. Voor
gesteld1 werd bestudeerde Boeddhisten als
apostelen naar Europa te Zenden en een
klooster in Londen te stichten.
Daijmjapal a wa.s dë eerste die ging. Maar
dë zaak had een grappig Verloop. Meer
dere Boeddhisten wenddjen 'riclhl tlcxfc Darmia-
plala imët verzoek «ml inlichtingen omtrent
het gebruik dër geldsom|mien, die men reeds
verschillende mialen voor dergelijke doel
einden ingezajmield had. Het schijtat dat
Darmapala het beneden zijlne waardigheid
heeft geacht ctnii dOarop te antwoorden.
Op een kort daarop gehouden vergadering
verklaarde hiji slechts dat het hier ging o|m|
boosaardige en ongegronde verdaohtjmlakin-
gen. Toch schijnt hcjm dfot openlijk gewe
tensonderzoek niet erg aangenaatmi geweest
te zijncn toch als dë 'vraagniet beant
woord' wordt-, behoeft fnen nieil op een bij
drage van beteekenis te rekenen ctail Enge
land' te bekeerenvan üe andere zijde zou
imlea zich steeds bezig blijiven houden in'et
die vraag, nu de oproep: eenjmfoal gëdaan
Waszoo bleef er dus slechts één uitweg.
De terugttochit mfoest geblazen wordën.
Spoedig verscheen dan ook in <i« Maha-
bodhi ©cn z.g. brief der Boeddhisten uit
Londen, Waarin deze inieded'eelcWn dat een
Boeddhistisch1 klooster in Londen geheel
overbodilg was en flat ex mjaar Weinig voor-
schrijdt een man, die niets weet van de
a.lgeimeene vrougdë. Het Woud is zijin wo
ning, hijl kent dë eenzaamste plekken en
slingerende paden. Daar ontkiemt geen
grassoort, welker naami hij! niet kent, dë
stemfnien dér vogelen zijn hem bekend,
als zijne eigene. Vroeger had hijl er Zoo
gaarne naar geluisterd1 en met die kwee-
lers oml het hOrdlsfe gezongen; mOar thans
rijn zïj'n lippen stoma Wat' is er, dat hemi
drukt? De armoede niet, want hijl had het
leven niet anders gëkend, ook niet riekte,
dlat zegt ons teSjjn. geheele krachtige ver
schijning. Maar het gewicht, dat hijl dra
gen moet, kblmt uit zijn hart, en dat hforf
is zwak en aan druk ongewoon. 'Nu Wen|dtl
zich rijn pad en hiji staat' voor een hemi
zoo bekend toomeel. Omzoomd door hoogë
beukenstam|mën ligt dOar een malsëhé
groene wesidë, en daarop staat een klein
huis. Het is rijn kuis, dOfi hëtmi van het'
grootste geluk vertelt Cn van het diepste
loed'. Zijp stap Wordt talimend, zijn voor
hoofd' Wondt meer en inëer bewolkt', het'
is', als vreest hijl .voor wat hij daarbinnen
verwacht. Nu is hij' aan dë huisdeur geko
men, miaar hij! treedt niet tersltond binlnen
met dien ortnl op het kozijn van het kleine
venster geleund', kijkt hij' rij'n huis in.
Zijn oog riet vaag een gestalte, Welk'e
daar in den ouden leunstoel van groot
vader rust. Tegen Üëf kussen van donker
leder leunt hét' hoofd vhn een jonge vrouw
uitzicht bestaat voor dë bekeering der
Christenen. Daarna scheepte d'e goede Dar-
miapala zich in naar Indië.
ITALIË
Dc kérk cn het fascisme.
Naar uit goede bron verluidt, ,zou bin
nen eenigen, tijd de vroeger resdS aange
kondigde Pauselijke Encycliek over Kerk,
staat en (Uatjnnal'isme te wachten zijn.
RUSLAND
Generaal (Wrangef. f
Uit Brussel gisteren het bericht,
dat generaal (Wrange® daar 'smforgens aau
de gevfolgen van een griëpaanvalf over
leden is. j 1 i
Baron Peter .Nikfolaewïtsj, düe in 18.78
(of '18.80 volgens een andër gegevtetn) ge
boren was, heeft als inijhbfoa'wlkund'ig in
genieur in Siberië gewerkt, maar tenslotte
een militaire Ifoopbaan gekfo2fen. In do
Rupsisch-Jppanschen oorlog idïendë hij' in
een kfozakkenregiment, |evetnials in denf
grooten oorlog, 'toen hij' achtereenjvbll|jemis
een eSikadron, een regimënt en een ^livisie
gecommandeerd heeft. ;Na de relvolutie was
hij' een Wan de eersten, difl Zich mët'Kale-
din tegen de boIsjeWikï. verbond. Na dicm
zeliinoord van Kaïedin, Werkte hij1 samen
met Alexejef' ,en "Deniklm, ën na de vl|ucht
vOn den laatste, werd hij opperbevelheb
ber van het leger vrijiwilllJgerS, dat eëlrst
Wél successen .Wjist te behajfen, mfoar na
den vredetusSchen dë (oisjewikll an Pofflem
in het gedrang kwam'. Met behulp van de
geaMieerden ontkwam' .,hij naar Konstan-i
tinopël. Nog ,eenige jaren hielH hij ridh
mët de .organisatie der met heml "geëmi
greerde Russen bezig, maar op het e|ind
van 1925 zag hij het nutteloozë van zijn
pogingen in en Verhuisde naar Brussel,
waar hij sindsdien rustig geleefd heeft.
I De burgeroorlog.
De bondgenoot der Zuidelijke Nationa
listen, generaa® .Feng-Ju-s jong .is gisteren
Tsinanfoe 'binnengerukt. Dit is de hoofdL
stad van de provincie Sjantoemg. De ver
meestering van Tsinainfoe gcsdhijed'd» Zon
der dat tegenstand van beteeklejnis Werd' ge
boden. Detroepen van 'de Noordelijkfela rijn
gedëmoraliseerd. Tiend'uizënriftu •deserteurs
uit de 'Noordelijke fflegers loopen hët land
of en 'trekken in 'de richting van Tsjiïbe en
Wei-hai-Wei. Zij :maken rich daarbij achul
diig aan geweldpüleging en rooveaij.
AMERIKA
Hulp aan den landbouw in .de
Ver. Staten.
Het huis van afgevaardigden heeft de
wet tot hulp oan d'en landbouw aangeno
men, waarbij een land's van 400 millioen
beschikbaar moet komen Voor steun aan dë
landbouwers. De wet heeft gedurende dëze
zitting van het congres Cooliidge's veto
gekregenmaar is nu wat verandërd.
i 1 I 'Nieuwe gevechten.
Uit Mexico iwordt gejneid, dat nieulwte
gevechten tusschen '„opstandelingen" en .re-
geexingstroepën hebben plaats gehad. Gis
teren is(sen legërpffiaa.ts''van 600 „opstandie-:
lingen" door de regeeriugstroepBn aange-
valllën. De opstandelingen" trokken zlich
terug met achterlating yan 40 dooden.
Eerste Kamer. i
De Eerste Kamer heeft dë begroeiingen
van BiunenJandsche Zaken, Onderwijs zon
der hoofdelijke stem|ming en die van Oor
log mët 2210 Bteimlmen aangenomen.
Daarna werd' begonnen met .Waterstaat.
m'et goudglanzend haar. De prachtige
bkmdë vlechten, welke eens als een
goudën kroon het hoofd sierden, vallen nu
aan Weexszijdën langs de schouders ned|er
h'et tmioedë hloofd Vermlag den last niet meer
te dlrtagen. De gesloten oogleden met de
dónkere wimpers rusten zwaar over de
veilmloeid blauWe oogen. Het 6tille bleeke
gelaat dlraagt zelfs in dezë ruat nog de [uit
drukking van staart. De mOn staart op
het dhoevige beeld, een eigenaardig g|eVoel
besluipt hetaffl bij lilëzen aanblik. Waaraan
herimnerdë het hetai toch? Is die bleeke
vrouw dlaax in flen leunstoel dan werke
lijk rijn vrouw, rijh Anne Marie? Ha, nu
doorvoelt helm: plotseling oen huivering,
ij'zige hand' scheen hem. het hart teZalmën
te persen. „Diie steenen gravin!" was het
schrikbeeld zijner jeugd geweest, dat nu
in mlannenleeftijd' nog niet het akelig grau
we voor ham' Verloren hlad'.
Hij was nog een zeer kleine jongen, toen
zijn mioedër hetal eens naar de nabijgele
gen slotkapel had' miedegenomën, waar
men ieder jaar oen rouwdienst hield Voor
dë ziel der ontslapen vrijrirouwe van Gul-
dënpforten. Op het licht ontvankelijk ge-
mloed' van het kind mlaakten de lijkbaar
met het zwarte kleed1, de brandend^ was
kaarsen en het vrouwengezang een diepen
indruk. Vooral werd zijin opmerkzaamheid
getrokken dloor het in wit marmer gefmb-
dëlleerde beeld van flje aar begraven edel-
Ccngres K-K. Vrouwenbonden.
Openingsrede van ta'gr,
Schdoppa.
Dinsldia.goidhtend is belt Congres van de
Internationale Unie van R.-K. Vrouwen
bonden in het höitel De .Wjitte Brug in IDea
Haag geojwnd' met oen rede van den inter
nuntius, mgr. Schioppja.
Met ontroering zag ik, zöo zeidë h'ijl, het
alge|mieen onderwerp van uw Congres1: de
Verheffing van het zedelijk peil v'a,n het ge
zin. Ik zag het mtet ontroering, want dit
onderwerp is zoozeer in overeenstetatming
mact de meest omsttóge, do mëestl urgente
noodën van onzen tijd, dat het mte voor-
koput, d'at hat u door God möet zijin inge
geven. De zedelijkheid on hot gezin rijn
niet te scheiden begrippen. Helt gerin rij
Katholiek of Heidenscë, Joodslch of Is-
laimitisch, iof Wel' het is zedelijk, of wel het
is niet het gezin, ztaoals Gadl h'ot Stichtte,
zooals dë natuur het vommde. Ik spreek
«iet van dën koVemmaiuurlijken sltempel,
dien Jezns Ohniatus op hét gerin drukte,
toen hij het' huwelijk tot een eaera(mënt
verhief. Neen, slechts bezien van natuur
lek en mlaatsehappclijk standpiumt, is de
fapiiüie zoo iets heiligs:, zoo iets toloois, zoo
idéaal, dat zij élechbs zedelijk kan zijin of
geen fa|mlitie is. Is het gezin niet' de va
der, dat hoog cn heilig gezag, oen weer
spiegeling van God® edjgen gezag, die men-
achetijfce Schepper, die het werk van den
Hetmetechen Schepper voortzethet ge
zin, is het niet' d'e mpedcr, die eanige liefde,
waaraan geen egoïsme ten grondslag ligt.
die liefde, die zich géhleel geeft, die rich
steedls geeft, die zich geeft tot in held
haftige opofferinghét gezin, is het
niët het kind, het Wezen, dat het ras', het
vaderland, heit mcnséhldom' in stand houitt?
Vernietig of vepmlind'er de zedelijkheid' in
dlië drie heilige wezens', die dë familie Vor
men, en zij, is ontheiligd', verminkt.
Is in onzen tijd de zedelijkheid' Van hét
gerin in verval Het is niet' aan mlijl u Blif
aan te toonen. Welsprekende redenaars
zullen u op flit verval wijizën. Ik zeg u
liever.,wie dë zedelijkheid weer op een hoo-
ger peil mloef brengen. Het is uw taak,
vrouwen, en speciaal van u, katholieke
vrouwen, want het verval spaart zelfs niet
h'et katholieke gezin of liet zoogenaamde
katholieke gezin; ja het Zoogenaamde,
wamt dë katholieke fatalilie, wier zedelijk
heidsbegrip daalt, zijl het slechts in uiter
lijkheden als de möde, hët bioscoop- en
theaterbezoek, verdient den na,a(ml katho
liek niet en, afe zijl dien draagt, is het
schijnheiligheid', is het oen leugen.
Het is uw taak, echtgenooten, moed'ers,
zustexB', dochters, het zedelijk peil' van het
gerin te verhfoogen, uw taak, ota'd'at' gfiji rijt
d'e hoeksteen van liet gezin, de beSchër-
mëudë engelen der zedetijikheiid. Het is uW
taak, want., al roept de om-eine liefde tot
dë vrouw de onzedelijkheid' in hët leven,
de reine cn Zuivere liefde, die de vrouw
mloet eischem, kweekt d'e zedelijkheid in
gezin ei£ maatschappij1. Welk een zSvare
verantwoordelijkheid, da|mfes, rust op! uwa
BChoudëTS
Met welke middelen inbet' het Zedelijk
peil van het gezin, Worden verhloogd Dat
is, wat uw Congres in deze gezégende
diagen zal bestudaerén, in dit laad, waar,
over het algeimëen, 'dë geest in lie fatalilie
en hare zedtelijkhëdd een goed, miooi voor
beeld' rijn, zoadat de sfeer voor uWwerk
'gunstig is'. i
Evenwel, welke ook uwe besprekingen
Zullen rijn, deze moeten verlicht Worden
door twee toortsen: de eensggerindheid en
dë vrijheid eensgezindheid in het nastre
ven van het goede en in h'et aanvaarden'
van dë lichtsnoeren gegeven door Kerk
en Paus vrijheid in hët uiten van wat'
goed en waar is. Hoe ook uwe Conclusies
uitvallen, ze kullen eerst waarde krijigem
wanneer ze in vruchtbare daden Wonden'
vrouw, die onder oen Zwart mOrïnëren
zerk 'dicht biji het altaar rustte. Het
Was een waar kunstwerk'. Op het gelaat
met dë gesloten oogen lag zoete vrede, da
oogleden schenen Blechts floor daap geslo
ten. De kleine keek! onophoudelijk Tiqg.T
dëze vrectado verschijning. Eindelijk fluis
terde hij- zijn moeder toe: „Wiordit d|ia
bleeke vrouw niet wakker van 'fc ringen?"
De moeder echter legde den vinger op dén
imond cn antwoordde zachtjes': „Zij is
dood". Dood, ja wat was d|an eigenlijk
dood? De knaap had reedis ik'wijls van den
dlood hooren Bpreken, maar 'die was hëml
nog nooit onder menschelijkë gastlalte
voorgekomen. Toen dë dienst afgeloopen
was, en dë moeder mët heiml den kcrkstoel
verliet, (maakte hij zich' van haar hand
los en op flë lijkbaar toeloopend, vatte hij
dë licht afhangende hand der gravin en'
riep: „wordt wakker 1" Maar wat Blehrok
hij', toen dëze hand zich' zoo ijzig koujd'
aanvoeldë. Zijn kléine lichaam kromp in
een en met dë handen voor hlet gezicht',
stormidc, hijl luid B nikkend naar tnoedur. Hij
kon niets anders uitbrengen, dan. deze woor
den: „Hoe koud! Hoe koudl" Doze indruk!
varvolgdë den knaap langen tijd. De djood'
was hetm> een namëlooze Verschrikking ge
worden. „Hoe koud 1 Hoe koud!" klonk hët
etexk in rijne herinnering. De moedige
imland' ie vfoor geen gevaar terugdeinsde,
beefde. (Wordt vervolgd.), i
