t
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
>CHE COURANT
DINSDAB 24 APRIL 1828
gesprekken a
V
FEUILLETON
Jonkvrouw Louisa.
VAN OVER DE GRENZEN
BUITENLAND
CHINA
BINNENLAND
Baldwins vain 18.81
volbloeden, kamieelruig-
i an grooniuggen zijini &!s
pschouwen, in tegenstelling
nolens, waarvan, de wielen
I oegen, welk euvel Met d'e
esfcredtem moest worden. De
ddten dien naam te drunken
waanmadé ze den afeotaJ ,uit'-
Bid heet een oudé goederen-
gekoppelde drijfwielèm fcen-
lar plompheid' een pallmgtanl;
I duidlt) iiwi een ander soor.t
voren gezien ongetwijfeld
lekmstrutatent (loet denken,
passe der Bullenköpfe, zoo
de groote rookkast. Onz.»
I daar tekkels; looaaimindhi-
ïs in de „Fli-egendc Blatter"
|noemd en de stokoude locs
drijf wiel schold men héél
pecht voor 6|pinnewiel uit-
Geethe en Von Stein,
Jaeuigeln tijd'veel aan mine-
dun dikwijls op zoek naar
len iwaarvoor hiji zioh groo-
J wandelingen getroostte. Dp
jvas hij' vergezeld door den
sman (von Stein en terwijll
ranrseli maakten, waarbij
naar steenem zócht., begon
i I
|lrong er opi aan, dat men
aaria faou keeren, doch
foort mlet zoeken en Scheen
■roer Iwieinig te bekommeren,
eie geZel Verloor hoe Hanger
leduld en zaidé eindelijk na
opmerkingen sarcastisch
toch miaar alleen a,an srt'ee-
prat, Zeg mijl dan. tenminste
ik behoor."
ordde Goethe, „gij behoort
fcnon, want als zijl riat wbr-
Ki op.'i -
'ÏM Duodecimo staatje,
groote rewbluitie, t'oiem vele
emigranten hun land1 ver-
Van hem eeln wijkplaats
n der talloozto 'Staatjes,
I -Mand 'toen wias Verdeeld.
Ir zich echter niet naar deta
ing, en zoo liet op ziekeren
hem weten, dat hij!"- hem'
Ig uur tijd gaf om' het land
lintig uur"! riep' de Fransch-
■i uit, „die tijd ia Werkelijk'
ISén kwartier ia Voldoende!
NUMMER 49
243» JAARGANG
'T, WEL.
ianiste„Nou heb ik voor
der een stuk gespeeld en
hou jij nu het mteasit?"
een stuk chocolade."
gezond oznj arm.' te zijn!"
I wkcert t,aeh imlm'ers voor,t-
nettipgsgevaar als dat vuile
Ivingers gaat!"
|e nutuur.
de oude winkelier streng.
|>b ik getracht d'oor vnlarihe
iets te verkoopen, en' ik
ouden d'ag ook niet aan
hij! een oogenbiik en da
die bijl hemi. stond, kom
dat de goede natuur van
de verleiding bijna geen
J bieden.
de oude man opnieuw, „ik
iHet is een mjnd'erwaardig
i, en ik wil het niet Voor
ten doorgaan. Zet dlit in de
ig er een kaartje bij: „Ge-
u koningin." .W|a,nt een ko-
niet heel veel te knopen."
D.
it (die allesbehalve vriende-
is)„Bepaalde woorden die
jt om' mij ï,e beschrijven Zijin
gekozen, maar als u dit
coop't d'an zult u onjmiiddet-
■nis Van die woorden begrij-
verkeerd gebruik ervan in
chterwege laten."
KE EISCH.
milt Mientje toch zoo^ zit
te plagen, Piet?" vraagt
er, miaar ze wil hebben, dat
en, (lie Jan blaast, vastspij-
i'n Vrouw zijn met de kar
gegaan oM hun varken te
n goeden prijs gekregen. Bijl
ian, laat Hannes he,t paard
en zoodat de 'kar schokt en
eld.
t. dorp ontmoet Hannes zijn
ik.
goed, Hannes?
3uw?
iw? Wel die zit. daar, achter
lit zich omi, de kar is leeg.
is hij; verbaasd, d'enkt U3
ij,pik het... straks, toen we
reden
it geweest, dat die plons
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westaingel 75, GOES
Telefoon Interlocaal No.207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 21 Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertenti9n van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
8R00TEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZER
IN ALLE KRINGEN
De Indische kazerne.
Reedé verscheidene malen wezen wij on-
ae lezers op de schandelijke toestanden op
aedelijk gebied die d# Indische autoritei
ten dulden in hun kazernes'.
Gewaarschuwd' hebben wij' tegen de ver
lokkende xeciapiie, waarmee de Koloniale
Reserve te Nijlmtegen, onze jongens tracht
te verleiden op* als koloniaal te teekenen
en ons protest is gegaan tegen dé bladen
ook helaas nog enkele katholieke die
deze advertenties opnajmen.
Hoe gegrond' onze waarschuwingen en
protesten waren, bleek ons vorige week uit
oen ingezonden stuk van een slachtoffer
zelve en wiji kunnen niet beter doen dan
deze in al haar soberheid zoo ernstige aan
klacht onder de oogen onzer lezers te
brengen.
„Ondergeteekende (zoo begint het schrij
ven) brengt aan alle Katholieke ouders
in Nederland, die wonen mochten hebben,
die plannen mochten koesteren, zich. bij
bet Ned'. Indische Leger te verbinden, het
volgende ter kennis. i
Men (moet zich in geen geval in dé war
laten brengen dioor par. 2 van de Krijgs-
tucht, die 'luidit: „Daar de Godsdienst
de bron is van alle geluk', ware imoed en
troost, moet ook in den Krijgsdienst een
ieder er zich tot de betrachting daarvan
en tot een Hed'ige levenswijze 'bevlijtigen
Godslasteringen, vloeken cm zweren moet
worden nagelaten. 'De meerderen- zuilen
hierin en in al wat d'e handhaving der
goede zeden kan bevorderen, hunne min
deren een goed Voorbeeld geven en alle
'buitensporigheden vermijden".
Dit stuk van de krijgstucht wordt ge
woonweg jnet de voeten vertreden. De
Godsdienst wordt in het Ned, Indische
Leger beschouwd als ce zijn het grootste
struikelblok dat er kan bestaan voor den
militair. Ja, een ied'er die van uit het
ouderlijk huis nog een greintje godsdienst
zin heeft medegebracht, wordt, hier ge
woonweg geestelijk en zedelijk genekt, ten
onder geduwd, om; niet meer boven te
kennen. De satan troont in de Indische
kazernes. De satan viert er hoogtij'. Van
den vroegen morgen tot den laten avond
boort men niets dan vloeken, Godslaste
ring, onzedélijke en liederlijke taal, dat
de jonge mannen, ook die uit Katholieke
huizen, bijna zeker geestelijk en zedtlÜji'.t
ten onder doet gaan, en zij die staande
willen blijven, worden modegesleurd in dé
maalstroom van zond'e en hartstocht naar
bun eeuwig verd'erf.
Ondergeteekende, heelt in betrekkelijk
korten tijd' (hij is namelijk cp 27 Septem
ber 1927 uit Amsterdam vertrokken), al
veraehillendle kameraden ten onder zien
gaan, hij kwaimi met 42 militairen, in In-
dië aan, waaronder ongeveer 30 Katho
lieken. Van die ongeveer 30 zijin er nog
'5, die de H. Mis bijwonen.
Onder de andersdenkenden bevond zich
ook nog een ernstig denkend Christen, die
Hink voor zijn principe uitkwaiM, zoowel
tegenover zijn mieerderen als tegenover z'n
kameraden. Na ongeveer 8 maanden heb
ben zijn mjeerdteren hem' voor hersenonder
zoek naar een militair hospitaal opgezon
den. i
Zoo vreemd is hier een woord Van ernst
en godsdienst, dat als er iemand; is, die er
helder voor uitkomt, flat hij een Christen
is en dtat durft te belijden men aan zijn
geestestoestand gaat twijfelen.
Ondtexgeteekende neemt tot nog toe zijn
godsdienstplichten waar, dank zlj! dp hulp
Van O. L. Heer, hoieWe! het soims langs
■zware wegen gaat möar dénk zij zijn bc-
sehermtengel, is hij staandé gebleven en
heeft krarh't naar kruis ontvangen.
Dezer diagen ging b.v. onderget-eekende
zich bij een Meerdere beklagen, over iets
wat in het gehéel niets met Kerk of gods
dienst te miaken had. doch hij' Ebondj Ver
bijsterd' over den raad djen hij' kreeg. De
raad' was deze: leeft met uw kaméraden
3)
Toen echter de mooie Anne Marie
lachend' antwoordde: „Neen vadjer, in het
geheel niet" mteendé hiji, ,,'s mienschen zin
is 's mienschen leven", en gaf toe. Voor de
■benarde ouders- van Koenraa.d kwajmieu
'goede dagen toen de jonge vrouw biji hen
introk. Zij, koesterde en verpleegde ze Met
tóndérlijké liefde, tot beiden' kort na elkan
der eenige jaren geleden uit het aardsdhe
leven geroepen werden. Bijl dan „wilde
man" was er echter een verandering ge-
feoonén welke iedereen mloest bemerken.
De zachte vronw was er werkelijk1, Zoo-
nis cte houtvester opmerkte, in geslaagd,
d'en beer te <-em|mén; de blik harer oogen
oefendé op hesn meest pen dringende
kracht, maar niet, al, gelijk nu, dé oude
trots én dé vermietele overmoed weer bij
hem- bovenkwam'.
De armle Anne Marie weandé nog een
poos toen haar m|a,n was Weggegaan, en
vette zich nan haar werk'. Maar die geWotne
-arbeid wilde niet. Vorderen. Dikwijls keek
Bij door het venster naar het wilde herfst
landschap. Thans dansten oen paar
sneeuwvlokken, door den wand voortjge-
jm'ede, en gij' zult nergens geen last van
hebben. Met dé kapneraden medelevenl
Medeleven in vloeken on godslasteringen
in dfarik en in onzedelijkheid. Ja, mét de
ka|mwaden medeleven tot toen de prooi is
van d'en satan on ten verderve gaafl.
,De h-oogeren in i-ang wei-ken tegen in
dé uitvoering van de godsdpenstpliübfem
en beklag in 'dézen kan niet baten, daar
het niet tot het besef van d'e imperdea-en
dooi' schijnt te dringen, dat het o|m( het
zieleheil gaat, niet van een maar van ve
len, ja d'e meerderen schijnen niet eens te
weten, wat zieleheil is en beschouwen al
len godsdienst als een overbodigen last, cu
trekken dén neus miinaclhtig op, als zij
vernemen, d'at die of' die Zondjags naar
dé kerk gaat.
En daaropn' ouders laat uw zonen toch
niet toe,d' at zij tot een samenleving toe
treden, wat hun moreel en ondergang zou
bewerken, ja hun gehoele ondergang, want
willen zij, zich ols rechtgeaarde katholieken
openbaren, dlan 6taan zij' alleen, te midden
van tientallen, die hen trachten mede te
sleuren naar den poel van het verderf, en
als zij daaraan weerstand bieden, staan er
voor d'en satan zeer veel wegen open om'
d'en begeerden prooi te vangen, vooral van
jonge mannen die ver van huis, ver van
allen steun qm staandé te blijven, zeer ge-
(miakkelijk over te halen zijn. Er zij'n er
hier maar weinigen, die hier hun plichten
nakoim'en. Er zijn er hier maar weinigen,
die hier hunne gebeden blijven doen, want
dat is het, wat jonge mannen het meest
verslapt in strijd en verleiding, want wie
het gebed' nalaat, mist er ook de kracht en
dén zegen van. De mteesten durven hier
niet te bidden, opadat zij zich schamen voor
d'e vele spotvogels cn zonder de kracht van
het gebed' is het onmogelijk staande te blij
ven. Ondergeteekende is er dan ook zeker
van, d'at ex hier 95 pot. ten gronde gaat,
velen vrijwillig en anderen gedwongen door'
dé omstandigheden waarin zijl zich hier ge
plaatst zien. Die zich niet laten verleiden
of médëvoeren naar het kwade, wordt het
leven tot een hel gemlaakt, d'ie hebben een
zwaar kruis te diagen, bijna te ZWaar Ofa
dioor de schouders van jonge cn zwakke
krachten in het geestelijk leven opgebeurd
te word'en, laat staan dat zij- dat kruis
dragen.
Daarom1 ouders, 'laat Uw kinderen niet'
toe, zich in deze poel te begeven, en in
dien zij. zich door u niet laten veijmlanen én
zich toch op het hellend' vlak willen bege
ven,, ondersteunt hen dan door uwe gebe
den, want nielmtad heeft het meer noodig
dan een „Kidomisal."
Daarom oudérs, beschermt Uw zonen
voor dé verleiding cn den etrijdj, die hun
zeker te wachten Zal staan, als zij, in |de sa
menleving van het Ned'. Indisch l^ger op
genomen word'en. Laat uw Zonen nipt
gaan 11 Geef ze niet aan dén duivel over Op
dat die ze niet verslinden zlal, zooals een
leeuw al brullend'e Zijn prooi verslindt.
Nogmaals mijn hartelijken dank, hopen
de dat door tl|eze weinige Woorden nog
vele jonge mlannen op het spoor van deugd
en godsdienst mogen gehouden Wordpn."
Hier behoeft geen woord' aan toegevoegd
te worden.
Herinneringen aan keizerin
Eugeni e.
In de „Revue dés deux Mondes" van 15
dezer voltooit dé Fransche diplomaat Mau
rice Paléologuc het boeiend verhaal Zijher
herinneringen aan keizerin Eugenie. Hij;
vertelt in dit laatste gedeelte van vier ge
sprekken die hij' m'et dé oude vorstin 'hééft
gevoerd', in Juni 1909, Juni 1912, Janiu,ari
1914, December 1919. Rn het eerste ge
sprek vertelt Raléologue van dé bitterheid^
die Eugenie bleef Vervullen omdat Frank
rijk, vijftig jaar na Magenta en Solferino,
zich niets m)eer Van het tweede keizerrijk
dreven, door de lucht, djs wind ging over
toit storm en dé lichte vlokken vermeerder
den zich tot sneeuwjacht.
Nu komt hij\ hoop ik, spoedig naar
huis, daéht de jagersvxouw.
De tijd verliepde sneeuw werd djichtea'
e-u dichter. Het was zeer donker en Anna
Manie stak d'e lamp aan. Het kwam' niet
'Zeidén voor, dat haar miah. zich bij' zulk
slecht weer buiten bevond' en de Waar
schuwing van d'en houtvester kwaiml haar
niet in de gedachten, doch met iedfere mi
nuut, welke dé oude miuunklok verder
wees. nami de beklemdheid van haar hart
toe.
Zij, schoof haar werk ter zijdé en ging
naar dé slaapkatmcr, Waar over haar bed
het kruisbeeld' hing; zijl knielde neder en
bad mét kloppend hart, dat dé lieve God
haar héur Koenraad' weder ongedeerN
Mocht terugvoeren.
Een windstoot rukte ïatelend het venster
dér kamer wijd open. Tegelijkerttg'i liet
zich buiten helt klagend' geluid van èea
hond' hooren. Anne Marie's stern! stokte in
dé keelzij, herkende de stemi van d,en brui
nen Rino, die zijn meester had vergezeld.
Moeizaam stond zij uit haar geknielde
houding op, een oogenbiik zelfs viel Zij
tegen dien miuur, maar dan verzamelde zSj'
lal haar kracht, nam1 dé lamb van de Itafel
wilde herinneren. Na dé smartelijke uitla
tingen van de vorstin te hebben aangehoord
m|oet do schrijver in d'e Revue aan het on
geneeslijke leed van 'Amfortad in d;e eersté
acte van Parsifal denken: „d'e brandende
wonjde gaat weer opend'e brandende wondp
zal altijd bloeden 1
In het gesprek, dat drie jaar later werd
gevoerd, sprak de keizerin vooral over de
warme vriendschap', die haar aan koningin
Victoria van Engeland had' verbanden,
miaar tevens vertelde zij' van een oinltmloe-
ting, die zijl, vijf jaar tevoren met kéiZer
Wilhelm) had gehad1:
„Het Was" aldus dé keizerin „op
27 Juli 1907, aan de Noorsche kust, in
de fjord' van Bergen, wa,ar ik m>ct de
Thistle, mijh jacht, Was binnen geloopen.
Toen ik aankwam!, Was de fjord' vol Duit-
sche kruisers', die d'en keizer opwachtten.
U begrijpt weldat dé verr.assjng ni-et aan-
genaa)M voor mij- Was'. Ik dacht eerst er-
o,vea' terstand weer Zee te kieZcn, maar ik
zeide tot m(ij|z'eJf, tllat dit wel zou lijken
alsof ik de vlucht nain, Wat ni-et in mijn
.aard ligt-. Bovendi-en moest mijn jadhji
noodzakelijk proviamdéeren te Bergen. Ik
bleef dus op dé reede. Eenige uren later,
tegen miiddérnacht', Werd ik plotseling ge
wekt door een hevige kanonnadéde Ho-
henzollern kwam. de fjord' binnen. U weet
dat men over het al-gemeen na zonsonder
gang geen eerbewijzen mst het kanon ver
leent. Maar Wühel|ml U wille omgeitwïj'
feld dioor het gjedonder van het geschut Snpjn
verbeelding treffen. Helaas, miijh verbeel-
ding was reedis n,l te pf.julijk getroffen. Ik
kon niet weer in slaap kbhron, te miindiei
daar dé HohenzoJlern, zéodra het arikei
Was uitgeworpen, een 'Joop afzond oml den
kapitein van dé Thistle medé te deelen,
dat de keizer InEji den volgenden dag om'
elf uur zoiut komen opzoeken Dat be
zoek, dal- tot over twaalven dhurde, heeft
een leelijkfe, Verontrustende herinnering bij
mlij' -achter gelaten. De keizer sprak lang
durig over Frankrijk„ik1 verzekér u,
zedde hiji, dat ik jegens liét land piet de
beste bedoelingeu ben bezield'; ik zéu rnïj
piet- Frankrijk willen verstban, mij m'et
Frankrijk willen verhinden,.lïoiogé pbliitiék'
(mlet Frankrijk wilden voeren. Onjmogdijk I
De Fransfchen begrijpen mij ui-et,; Zij heb
ben -eeai afkeer Va,n mlij- Stel u voor: her
haaldelijk heb ik hun mijn verlangen ken
baar gejnaak't naar Pafij®' te gaan. Maar
neen! ze willen uiïjl niet zien!Ik heb
piij' nielt weieih,ouden hem te antwoorden,
dat 'hiji, qmi dé sympathie der (Fransclien te
winmen, anders Moest te werk gaan en
dat Tand'zjer stellig niét aan den weg lag,
di-e hemi naar Pafijs zou brengen."
Paléologué: Wat hem) niet heeft belet,
vier jaar later, cimi Zijn geografische ver
gissing t© herhalen, die zelfs te verergeren
door dé kwetsende betooging van Agadir!
Dc keizerin: „Wat zal ik u zeggen?
Hij is onverbeterlijk. Hïjf luistert naar nie
mand; hij luistert nlleen maar naar zich
zelf; hij bedwelmt Zich aan zijn woorden.
Maar wat hij mij iu verband met Frankrijk
heeft gezegd; heeft mij- niet het ergst var-
ontrust; wél, wat Jiij' mij over Engeland
heeft igezegd. O, hoe hiji dit land haat!
Lanigex dan twintig minuten is hij- uitge
varen tegen Engeland on in het bijlzomid'eï
tegen kioning Eduard', dien hij van alle mis
daden beschuldigde Toen hij vertrok,
zag hij op oen tafel een portret van kónin
gin Victoria staan, d'e foto, die u da,ar ziet
en die mij; nooit verlaat. JLj is er voor
'biijvén stil staan, mlet zijin hand in, d'e ^Sjlde,
zijin borst opgezet, en een woedend' gezicht.
En in die theatrale houding riep hij' uit:
„toen zij' gestorven Was, hebben zij1 mSj
ni-ets van haar gegeven, niet het gerïngiste
souvenir; zij hebben mij van de familie
uitgestoten, als een verworpeling, als een
pestlijder"
Toit zoover het verhaal der keizerin.
In het gesprek, dat in Januari 1914
is gehouden, is gesproken over Napoleon
III en Rusland, in bet laatste gesprek
en trad! naar buiten. Daar kon Zij: in de
duisternis slechts met moeite de gegtalts
van dén hond herkennen, die miet terugge
trokken staart voor flé deur zittend, Zijn
klaagigéluid1 weder deed- hooren.
Toen Rino dé vrouw gewaar werd,
sprong hij' 'cp haar toe en met de tandep
haar kleed' aangrijpend, Zocht hij haar miei
zich (medé te trekken.
Anne Marie rild'e ineens. Zij wist, flat
er een ongeluk gebeurd' Was.
Mijn Koenraad, jtreet 2ej doch spoe
dig schonken de liefde en de plicht haar
vastberadenheid,
-Wiecs rustig, Rino^ zeidé zé, terwijl
ze haar hand' bedwingend op d)en kóp, van
dén hond legde, ik koml dadelijk' m-ee. Het
goedé dier verstond haar. Hij! gaf geen ge
luid' terneer, mhax wachtte tot zijlme méeste-
res 'n lantaarn aangestoken had', Weder
naar dé deur trad en zeddje: „Zoo Rino,
breng °jme nu mJaar. 1
D« hond ijlde vooruit, ieder poglenblik
dén iiop omlkeerend, otni to zien, of de
vrouw hem volgdé.
O, welk een tocht was dat door den
strata: en macht, floor struikgevra-s en langs
slingerpadén, den besneeuwdea weg mlaar
impitig dioor heit mlalfete schijnsel Van de lan
taarn verlicht. Een half uur waren beidten
dagr zoo heengeSjjld, fle hbnd| steeds mof
(Decétabei' 1919) natuurlijk over dé over
winning. Er werd een parallel getrokken
tussehem '1870 en '1914, en van gedachten
gewisseld over dé rol door, Bismlarck ge-
.epeeld na dein Fransch-Duitschen oorlog.
Den Hen Juli 1920 is keizerin Eugenic,
vier-en-megemtig jaar oud te Madrid ge
storven.
„Nadenkend over haar lange leven vol
contrasten, schrijft Paléologue DP den dag
van haar dood'; mij' da talrijke gesprekken
■en 'deejtniocdli'gé confidenties- herinnerend,
waanmlede Zij maj Zoo "dikwijls heeft ver
eerd, wensch ik, flat da historie rekening
Zal ho-uden mot alles wat' zij' mij steed's in
zulke nobele bewoordingen heeft gezégd
voor de ontheffing van haar geweten, d'e
verlichting van Raar ziel."
FRANKRIJK
De verkiezingen.
De verkiezingen in Frankrijk hebben
Zondag een ordelijk verloop gehad. Bij'
dien eersten stembusgang werden slechts
175 afgevaardigden gekozen, ZOodat ,427
herstemmingen zullen mbeiten plaats vin
den.
De regeering bleef tot dusver in de
(meerderheid, hoewel het linker-blok, heit
zoogienaapude „kartel" vrij sterk blijikt td
zijn.
ITALIË
D« aanslag Ce Milaan.
De Italiaaneche autoriteiten Zijh steed's
nog op zoek naar dé -tehuldigen van den
aanslag te Milaan; hierbij! zouden ze een
gehei,mie anti-fastische organisatie op het
spoor zijn gekomen. Dezé organisatie zou
eveneens 'afdeel ingen hebben to Rop® P-11
Turijn. Verschillende harer leden Werden
gearresteerd o.a. een paar advocaten en
land'ere intellectueelen. De eigenlijke daders
schijnen intusschen nog steedé nic|t te Zijn
gevonden. Zaterdag alleen wérden moer
dkn honderd personen gearresteerd»- Heit
huis van bewaring te Milaan is geheel
gevuld' miot poHtieke arrestantener zijn
(Mannen van alle klassen en standen on
der, zejfs fascisten.
De burgeroorlog.
Uit het hoofdkwartier van de Zuide-
lijibe troepen word'en nadere bijzonderheijen
ontvangen oimkrenit dé Overwinning in de
provincie Sjantoeng. Volgens fleze berich
ten is Koefou op 16 Apgil dbor de zuide
lijke troepen bezet. De legers van mhar-
schalk Tsjiang-Kai-sjak en generaal Feng
hebben zich op flit strategisch punt Ver-
eenigd1. 32.000 gevangenen, 32 veldbatte-
rijien, 18.000 geweren cn 6000 machine
geweren zijin in handen der Zuidelijke troe
pen -gevallen. De opmiarsch Wordt voort
gezet omi dé gedemoraliseerd© Noordelijke
troepen te beletten fcich bij1' Tsinanfoe te
herstellen. Tsjiank-Klai-sjek-wil dé Noorde
lijke troepen over flé Gele 'Rivier terug
dringen. De verbinding met het leger van
Tsjang-tsoen-tsjang in Tsjili is afge
sneden.
AMERIKA
I)e kerkvervolging in Mexico.
Men schrijft uit Rome. aan dé „Msb."
In een hoofdartikel van da „Osservatore"
van heden wordt a a, hét volgende ge
schreven naar aanleiding van het door
een ibijtzondéxen Correspondent van de „Dai
ly Expr." ingesteld'e onderzoek in Mexico.
De „Daily Express", aldhs de „OsS.",
welke uitgenoodSgd werd, het eigejmieene
zwijigen over dé Mexiöaansche Katiholie-
kenvervol ging te verbreken, heeft een
ei.gen ondéxzoek ingesteld, welks resultaten
thans objectief gépub'lilcleexd) Worden.
Na drie jaren van tragischen strijd, van
protest en van manifestatie, vooral echter
na Volle drie jaren van bloed en martelaar
schap, schijnt dit onderzoek, dit juridisch
appèl ten aanzien van dé gcmlarteide slacht-
dém neus op 11 en grond, somwijlen angstig
heen en weder snuffelend, doordat hij het
spoor verloren was.
Daar rukte dé wind de wolken uit el
kander en aan het nachtelijk fimm|a|mén,t
verscheen het licht fles hemels; de volla
Maan belichtte dé Wijde sneeuwvlakte. De
vrouw vouwde onwillekeurig weder de
handten, een «ogenblik bleef zijl staan miet
haar betraand© oogen tem hemel gericht;
zij, wist dat üiaar daar het licht werjd
gezondenen hoopte.
Nu woelde de hond d|en neus diep in
dé sneeuw, sporen van purperen vlekken
teekenden zich daarop af, een kort gehuil,
een Zijsprong jn het hbut en dé Zoekenden
Waren ter plaatse. Daar lag de b-ewegen-
loo-Ze -gestalte van oen man op Hén bodetm'
uitgestrekt. Uit een diepe armwond was
een dónkere bloedgo-lf gestroomd. De
vrouw wierp zich over hem,.
Koenraad', mijn Koenraad, leef je?
De jager herfceodé fle stamt van Zijn
vrouw en noe|mdé haar naam', m|aar toen
verdween weer zijn bewustzijn.
Anne Marie had' haar gewon© rust en be
zonnenheid' terug verkiregem. Zij sneed mét
het jachtmes van haar man behoedlzaata'
dén mouw van zijn jas open, onderzocht
dé Wond, wiesch ze miet verkoelende Sneeuw
(uit en verbond1 E© Zoo goed Mogelijk' (mteji
offers bijnia als een motie van wantrouwen
en -een uiting van stuglgien trots.
En, desondanks, Moet pan dit ve.rtra,agdé
ondéxzoek een bijzondere béteekeniis wor
d'en toegekend. ,Üi,t d)i|t onderzoek blijkt
staedte nog een Beker wantrouwen, wamjt
prim neemt aan, d'at hat toch nog mógelijk
zou Zijn, dén Jieelen toestand in oen ander
licht te zien, doordat fflen deZe vervolging
als wettig zou kunnen voorstellen, of toch
(Minstens zeer overdteeven in alles, wat aan
president Cal Les verweten wordt on wat
niet licht zijn weerga in d'e wereldgeschie
denis vindt. i
De „Daily Express" heeft nu echter fle
hand' op de Wonde gelegd', heeft van nabij
dé verschrikkelijke KlateOfiekenjvervolging
dloem onderzoeken en Zijin correspondent
roept uit: „Er is' hier zulk een tyrannic,
dlat ze in fle overige Wereld Volsitirekjt niet
naar jujsthejd1 kan beoordeeld worden!"
Over de „verdediging", die Galleg van
zijn optredén gtaf, Zegt de „Osservatore"
o. ia.In vele dingen heeft hij gelogen,
doch hij gaf toe, da/b hij mteer dan 50
priesters liéjt doodschieten. Er Zijn echter
veel moer slachtoffers, Welke ecjhlter bo
vendien nog vreeseslijk gefolterd warden
vóór hun dlood.
Het kan zijn, dat men aan de overzijde
van dén Oceaan thans weer Zwijgt, wat'
echter niet moer Mogelijk ig Voor dé ove
rige wereld'. Doch fle waarheid m|oet ten
slotte steedis zegevieren.
Ondanks de levendig© reactie, welke bij
bijnia alle volken mot betrekking tolt fle
gebeurtenissen in Mexico ontstaan is, zal
hun stept tocihi Sporadisch gehoord wor
den. Ook tussehen fle regeeringen en par
lementen zal heit bij- een roepen in dé Woes
tijn blijven! i
De Volkenbond, die zich b&koBnJmim't pan'
finianciiéele kwesties, die Zich ook Menig-
Mlaal mét oen geval van zuivering vau
grenzen onledig 'hield; die dé Mankten
opdterzaebt cn Verdeelt cn Zich voor dein
vooruitgang op elk gebied' wtaital Maakt,
weigert in te grijjpen, waar, een volk ver
volgd' wordt, waar oen volk lij'dit en sterft,
alleen opi' Christus vrij te dienen cn te (mo
gen roepen: „Leve Christus-koning!"
Eerste Kamer.
Overzicht.
Gisteravond' is de Eerste Kapnar eindelijk
floor de begrooting van buiteniandsche za
ken gekopnen en aanvaardde haar met
algepreene stepilmen.
De minister heeft dén socialist MoUpfa-
kér gedhcht de ooren gawassteken over Zijn
opmerkingen betreffende de schade aan dé
bureaux van dé Intern. Transportfederatie
in Italië toegebracht cn over Zijn laster aan
h-et adtes van oud-minister Rutgers.
Voorts mpakte d'e heer Beelaentg zijn
refl'e opmerkelijk door Zijp uitlatingen over
Idé NederlamdschBelgisch© kwestie. Spr.
verwachtte dé,t een bevredigend tracitaat
het volgend' jaar in het Staatsblad Zal
staan.
Daarna weid begomnen mat de begroo
ting van binncnlapidteicha zaken, die Met
diezelfde breedsprakigheid behandeld Werd.
De heer Lindédj«r (S.D. A.R.) hiuilda
©enige krokodillentrauan over Hen ecóno-'
puischen toestand' in Eeeuwscöi-Vlaanderen,
hoewel hïjl toch Weiten kan d'at juist da
S, D. A.P, floor haar verdediging van dén
eemzijdigen vrijhandel daar alle schuld' aan
heeft.
R.-K. STAATSPARTIJ.
Agenda, van de vierde vergadering
van den Partijraad. I
De agenda van de vierde vergajdjefring
van den Partijraad der R.-K. Staatspartij,
te honden Vrijdag 18 Mei 1928, des' avonds
te 8 uur en Zaterdag 19 Mei 1928; des
mórgens te 10 uur, in de groote Zaal van
d'en doek, welken ze oml den hals had' ge
slagen. Daarop deed Ze een poging olm
dén machtelooze op te haffen. Gaarne had
Zij; als eertijds fle trouwe slo|lvrou,W van
iWynsberg, op haar Schouders den teade-
ren last vaortgedlragen, mlaar lia gewonde
steupdé luid bij fle aanraking en het ging
(dus niet. i
Radteloos keek da ongelukkige prn zich
heem. Het hiad! opgehouden te sneeuwen,;
dé stopm was gaan liggen, nog slechts een
licht windhuizen verbrak de plechtige Ejtilte
van dén herfstnacht.
Anne Marie kuieldé op den miet sneeuw
bedtekten bodemi eu legde vooxziehtig het
hoofd' van tien vterwomdé iu haren schoot.
De trouwe hond' zette Zioh' ter zijde haar
neer en .van tijd' tof tijd vervulde zijn
klaaggeluid' de lucht. Arante vrouw. Zij
Was eenzaam', geheel en al eenZaam' ió
haar nood; want wie zou op dit uur zich
naar «Je ongel uksplaats begeven «mi hulp
te bdedlen? i
Maar hoewel zijl ook eenZaam) was, Ver
laten voelfle zij Zich jriet. Nog bescheen
het licht fles hemels haar en schitterde
dé glans van milMoeuep sterren op lïe
Verséh gevallen blanké sneeuw, welkie als
©en lijkkleed over fle aarde was uitge
strekt. i i i
f '(Wordt vervógd) 7