t NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS >CHE COURANT DINSDAB 24 APRIL 1828 gesprekken a V FEUILLETON Jonkvrouw Louisa. VAN OVER DE GRENZEN BUITENLAND CHINA BINNENLAND Baldwins vain 18.81 volbloeden, kamieelruig- i an grooniuggen zijini &!s pschouwen, in tegenstelling nolens, waarvan, de wielen I oegen, welk euvel Met d'e esfcredtem moest worden. De ddten dien naam te drunken waanmadé ze den afeotaJ ,uit'- Bid heet een oudé goederen- gekoppelde drijfwielèm fcen- lar plompheid' een pallmgtanl; I duidlt) iiwi een ander soor.t voren gezien ongetwijfeld lekmstrutatent (loet denken, passe der Bullenköpfe, zoo de groote rookkast. Onz.» I daar tekkels; looaaimindhi- ïs in de „Fli-egendc Blatter" |noemd en de stokoude locs drijf wiel schold men héél pecht voor 6|pinnewiel uit- Geethe en Von Stein, Jaeuigeln tijd'veel aan mine- dun dikwijls op zoek naar len iwaarvoor hiji zioh groo- J wandelingen getroostte. Dp jvas hij' vergezeld door den sman (von Stein en terwijll ranrseli maakten, waarbij naar steenem zócht., begon i I |lrong er opi aan, dat men aaria faou keeren, doch foort mlet zoeken en Scheen ■roer Iwieinig te bekommeren, eie geZel Verloor hoe Hanger leduld en zaidé eindelijk na opmerkingen sarcastisch toch miaar alleen a,an srt'ee- prat, Zeg mijl dan. tenminste ik behoor." ordde Goethe, „gij behoort fcnon, want als zijl riat wbr- Ki op.'i - 'ÏM Duodecimo staatje, groote rewbluitie, t'oiem vele emigranten hun land1 ver- Van hem eeln wijkplaats n der talloozto 'Staatjes, I -Mand 'toen wias Verdeeld. Ir zich echter niet naar deta ing, en zoo liet op ziekeren hem weten, dat hij!"- hem' Ig uur tijd gaf om' het land lintig uur"! riep' de Fransch- ■i uit, „die tijd ia Werkelijk' ISén kwartier ia Voldoende! NUMMER 49 243» JAARGANG 'T, WEL. ianiste„Nou heb ik voor der een stuk gespeeld en hou jij nu het mteasit?" een stuk chocolade." gezond oznj arm.' te zijn!" I wkcert t,aeh imlm'ers voor,t- nettipgsgevaar als dat vuile Ivingers gaat!" |e nutuur. de oude winkelier streng. |>b ik getracht d'oor vnlarihe iets te verkoopen, en' ik ouden d'ag ook niet aan hij! een oogenbiik en da die bijl hemi. stond, kom dat de goede natuur van de verleiding bijna geen J bieden. de oude man opnieuw, „ik iHet is een mjnd'erwaardig i, en ik wil het niet Voor ten doorgaan. Zet dlit in de ig er een kaartje bij: „Ge- u koningin." .W|a,nt een ko- niet heel veel te knopen." D. it (die allesbehalve vriende- is)„Bepaalde woorden die jt om' mij ï,e beschrijven Zijin gekozen, maar als u dit coop't d'an zult u onjmiiddet- ■nis Van die woorden begrij- verkeerd gebruik ervan in chterwege laten." KE EISCH. milt Mientje toch zoo^ zit te plagen, Piet?" vraagt er, miaar ze wil hebben, dat en, (lie Jan blaast, vastspij- i'n Vrouw zijn met de kar gegaan oM hun varken te n goeden prijs gekregen. Bijl ian, laat Hannes he,t paard en zoodat de 'kar schokt en eld. t. dorp ontmoet Hannes zijn ik. goed, Hannes? 3uw? iw? Wel die zit. daar, achter lit zich omi, de kar is leeg. is hij; verbaasd, d'enkt U3 ij,pik het... straks, toen we reden it geweest, dat die plons NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie: Westaingel 75, GOES Telefoon Interlocaal No.207, voor Redactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 21 Telefoon No.474. Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; Advertenti9n van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager. 8R00TEWAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT BELEZER IN ALLE KRINGEN De Indische kazerne. Reedé verscheidene malen wezen wij on- ae lezers op de schandelijke toestanden op aedelijk gebied die d# Indische autoritei ten dulden in hun kazernes'. Gewaarschuwd' hebben wij' tegen de ver lokkende xeciapiie, waarmee de Koloniale Reserve te Nijlmtegen, onze jongens tracht te verleiden op* als koloniaal te teekenen en ons protest is gegaan tegen dé bladen ook helaas nog enkele katholieke die deze advertenties opnajmen. Hoe gegrond' onze waarschuwingen en protesten waren, bleek ons vorige week uit oen ingezonden stuk van een slachtoffer zelve en wiji kunnen niet beter doen dan deze in al haar soberheid zoo ernstige aan klacht onder de oogen onzer lezers te brengen. „Ondergeteekende (zoo begint het schrij ven) brengt aan alle Katholieke ouders in Nederland, die wonen mochten hebben, die plannen mochten koesteren, zich. bij bet Ned'. Indische Leger te verbinden, het volgende ter kennis. i Men (moet zich in geen geval in dé war laten brengen dioor par. 2 van de Krijgs- tucht, die 'luidit: „Daar de Godsdienst de bron is van alle geluk', ware imoed en troost, moet ook in den Krijgsdienst een ieder er zich tot de betrachting daarvan en tot een Hed'ige levenswijze 'bevlijtigen Godslasteringen, vloeken cm zweren moet worden nagelaten. 'De meerderen- zuilen hierin en in al wat d'e handhaving der goede zeden kan bevorderen, hunne min deren een goed Voorbeeld geven en alle 'buitensporigheden vermijden". Dit stuk van de krijgstucht wordt ge woonweg jnet de voeten vertreden. De Godsdienst wordt in het Ned, Indische Leger beschouwd als ce zijn het grootste struikelblok dat er kan bestaan voor den militair. Ja, een ied'er die van uit het ouderlijk huis nog een greintje godsdienst zin heeft medegebracht, wordt, hier ge woonweg geestelijk en zedelijk genekt, ten onder geduwd, om; niet meer boven te kennen. De satan troont in de Indische kazernes. De satan viert er hoogtij'. Van den vroegen morgen tot den laten avond boort men niets dan vloeken, Godslaste ring, onzedélijke en liederlijke taal, dat de jonge mannen, ook die uit Katholieke huizen, bijna zeker geestelijk en zedtlÜji'.t ten onder doet gaan, en zij die staande willen blijven, worden modegesleurd in dé maalstroom van zond'e en hartstocht naar bun eeuwig verd'erf. Ondergeteekende, heelt in betrekkelijk korten tijd' (hij is namelijk cp 27 Septem ber 1927 uit Amsterdam vertrokken), al veraehillendle kameraden ten onder zien gaan, hij kwaimi met 42 militairen, in In- dië aan, waaronder ongeveer 30 Katho lieken. Van die ongeveer 30 zijin er nog '5, die de H. Mis bijwonen. Onder de andersdenkenden bevond zich ook nog een ernstig denkend Christen, die Hink voor zijn principe uitkwaiM, zoowel tegenover zijn mieerderen als tegenover z'n kameraden. Na ongeveer 8 maanden heb ben zijn mjeerdteren hem' voor hersenonder zoek naar een militair hospitaal opgezon den. i Zoo vreemd is hier een woord Van ernst en godsdienst, dat als er iemand; is, die er helder voor uitkomt, flat hij een Christen is en dtat durft te belijden men aan zijn geestestoestand gaat twijfelen. Ondtexgeteekende neemt tot nog toe zijn godsdienstplichten waar, dank zlj! dp hulp Van O. L. Heer, hoieWe! het soims langs ■zware wegen gaat möar dénk zij zijn bc- sehermtengel, is hij staandé gebleven en heeft krarh't naar kruis ontvangen. Dezer diagen ging b.v. onderget-eekende zich bij een Meerdere beklagen, over iets wat in het gehéel niets met Kerk of gods dienst te miaken had. doch hij' Ebondj Ver bijsterd' over den raad djen hij' kreeg. De raad' was deze: leeft met uw kaméraden 3) Toen echter de mooie Anne Marie lachend' antwoordde: „Neen vadjer, in het geheel niet" mteendé hiji, ,,'s mienschen zin is 's mienschen leven", en gaf toe. Voor de ■benarde ouders- van Koenraa.d kwajmieu 'goede dagen toen de jonge vrouw biji hen introk. Zij, koesterde en verpleegde ze Met tóndérlijké liefde, tot beiden' kort na elkan der eenige jaren geleden uit het aardsdhe leven geroepen werden. Bijl dan „wilde man" was er echter een verandering ge- feoonén welke iedereen mloest bemerken. De zachte vronw was er werkelijk1, Zoo- nis cte houtvester opmerkte, in geslaagd, d'en beer te <-em|mén; de blik harer oogen oefendé op hesn meest pen dringende kracht, maar niet, al, gelijk nu, dé oude trots én dé vermietele overmoed weer bij hem- bovenkwam'. De armle Anne Marie weandé nog een poos toen haar m|a,n was Weggegaan, en vette zich nan haar werk'. Maar die geWotne -arbeid wilde niet. Vorderen. Dikwijls keek Bij door het venster naar het wilde herfst landschap. Thans dansten oen paar sneeuwvlokken, door den wand voortjge- jm'ede, en gij' zult nergens geen last van hebben. Met dé kapneraden medelevenl Medeleven in vloeken on godslasteringen in dfarik en in onzedelijkheid. Ja, mét de ka|mwaden medeleven tot toen de prooi is van d'en satan on ten verderve gaafl. ,De h-oogeren in i-ang wei-ken tegen in dé uitvoering van de godsdpenstpliübfem en beklag in 'dézen kan niet baten, daar het niet tot het besef van d'e imperdea-en dooi' schijnt te dringen, dat het o|m( het zieleheil gaat, niet van een maar van ve len, ja d'e meerderen schijnen niet eens te weten, wat zieleheil is en beschouwen al len godsdienst als een overbodigen last, cu trekken dén neus miinaclhtig op, als zij vernemen, d'at die of' die Zondjags naar dé kerk gaat. En daaropn' ouders laat uw zonen toch niet toe,d' at zij tot een samenleving toe treden, wat hun moreel en ondergang zou bewerken, ja hun gehoele ondergang, want willen zij, zich ols rechtgeaarde katholieken openbaren, dlan 6taan zij' alleen, te midden van tientallen, die hen trachten mede te sleuren naar den poel van het verderf, en als zij daaraan weerstand bieden, staan er voor d'en satan zeer veel wegen open om' d'en begeerden prooi te vangen, vooral van jonge mannen die ver van huis, ver van allen steun qm staandé te blijven, zeer ge- (miakkelijk over te halen zijn. Er zij'n er hier maar weinigen, die hier hun plichten nakoim'en. Er zijn er hier maar weinigen, die hier hunne gebeden blijven doen, want dat is het, wat jonge mannen het meest verslapt in strijd en verleiding, want wie het gebed' nalaat, mist er ook de kracht en dén zegen van. De mteesten durven hier niet te bidden, opadat zij zich schamen voor d'e vele spotvogels cn zonder de kracht van het gebed' is het onmogelijk staande te blij ven. Ondergeteekende is er dan ook zeker van, d'at ex hier 95 pot. ten gronde gaat, velen vrijwillig en anderen gedwongen door' dé omstandigheden waarin zijl zich hier ge plaatst zien. Die zich niet laten verleiden of médëvoeren naar het kwade, wordt het leven tot een hel gemlaakt, d'ie hebben een zwaar kruis te diagen, bijna te ZWaar Ofa dioor de schouders van jonge cn zwakke krachten in het geestelijk leven opgebeurd te word'en, laat staan dat zij- dat kruis dragen. Daarom1 ouders, 'laat Uw kinderen niet' toe, zich in deze poel te begeven, en in dien zij. zich door u niet laten veijmlanen én zich toch op het hellend' vlak willen bege ven,, ondersteunt hen dan door uwe gebe den, want nielmtad heeft het meer noodig dan een „Kidomisal." Daarom oudérs, beschermt Uw zonen voor dé verleiding cn den etrijdj, die hun zeker te wachten Zal staan, als zij, in |de sa menleving van het Ned'. Indisch l^ger op genomen word'en. Laat uw Zonen nipt gaan 11 Geef ze niet aan dén duivel over Op dat die ze niet verslinden zlal, zooals een leeuw al brullend'e Zijn prooi verslindt. Nogmaals mijn hartelijken dank, hopen de dat door tl|eze weinige Woorden nog vele jonge mlannen op het spoor van deugd en godsdienst mogen gehouden Wordpn." Hier behoeft geen woord' aan toegevoegd te worden. Herinneringen aan keizerin Eugeni e. In de „Revue dés deux Mondes" van 15 dezer voltooit dé Fransche diplomaat Mau rice Paléologuc het boeiend verhaal Zijher herinneringen aan keizerin Eugenie. Hij; vertelt in dit laatste gedeelte van vier ge sprekken die hij' m'et dé oude vorstin 'hééft gevoerd', in Juni 1909, Juni 1912, Janiu,ari 1914, December 1919. Rn het eerste ge sprek vertelt Raléologue van dé bitterheid^ die Eugenie bleef Vervullen omdat Frank rijk, vijftig jaar na Magenta en Solferino, zich niets m)eer Van het tweede keizerrijk dreven, door de lucht, djs wind ging over toit storm en dé lichte vlokken vermeerder den zich tot sneeuwjacht. Nu komt hij\ hoop ik, spoedig naar huis, daéht de jagersvxouw. De tijd verliepde sneeuw werd djichtea' e-u dichter. Het was zeer donker en Anna Manie stak d'e lamp aan. Het kwam' niet 'Zeidén voor, dat haar miah. zich bij' zulk slecht weer buiten bevond' en de Waar schuwing van d'en houtvester kwaiml haar niet in de gedachten, doch met iedfere mi nuut, welke dé oude miuunklok verder wees. nami de beklemdheid van haar hart toe. Zij, schoof haar werk ter zijdé en ging naar dé slaapkatmcr, Waar over haar bed het kruisbeeld' hing; zijl knielde neder en bad mét kloppend hart, dat dé lieve God haar héur Koenraad' weder ongedeerN Mocht terugvoeren. Een windstoot rukte ïatelend het venster dér kamer wijd open. Tegelijkerttg'i liet zich buiten helt klagend' geluid van èea hond' hooren. Anne Marie's stern! stokte in dé keelzij, herkende de stemi van d,en brui nen Rino, die zijn meester had vergezeld. Moeizaam stond zij uit haar geknielde houding op, een oogenbiik zelfs viel Zij tegen dien miuur, maar dan verzamelde zSj' lal haar kracht, nam1 dé lamb van de Itafel wilde herinneren. Na dé smartelijke uitla tingen van de vorstin te hebben aangehoord m|oet do schrijver in d'e Revue aan het on geneeslijke leed van 'Amfortad in d;e eersté acte van Parsifal denken: „d'e brandende wonjde gaat weer opend'e brandende wondp zal altijd bloeden 1 In het gesprek, dat drie jaar later werd gevoerd, sprak de keizerin vooral over de warme vriendschap', die haar aan koningin Victoria van Engeland had' verbanden, miaar tevens vertelde zij' van een oinltmloe- ting, die zijl, vijf jaar tevoren met kéiZer Wilhelm) had gehad1: „Het Was" aldus dé keizerin „op 27 Juli 1907, aan de Noorsche kust, in de fjord' van Bergen, wa,ar ik m>ct de Thistle, mijh jacht, Was binnen geloopen. Toen ik aankwam!, Was de fjord' vol Duit- sche kruisers', die d'en keizer opwachtten. U begrijpt weldat dé verr.assjng ni-et aan- genaa)M voor mij- Was'. Ik dacht eerst er- o,vea' terstand weer Zee te kieZcn, maar ik zeide tot m(ij|z'eJf, tllat dit wel zou lijken alsof ik de vlucht nain, Wat ni-et in mijn .aard ligt-. Bovendi-en moest mijn jadhji noodzakelijk proviamdéeren te Bergen. Ik bleef dus op dé reede. Eenige uren later, tegen miiddérnacht', Werd ik plotseling ge wekt door een hevige kanonnadéde Ho- henzollern kwam. de fjord' binnen. U weet dat men over het al-gemeen na zonsonder gang geen eerbewijzen mst het kanon ver leent. Maar Wühel|ml U wille omgeitwïj' feld dioor het gjedonder van het geschut Snpjn verbeelding treffen. Helaas, miijh verbeel- ding was reedis n,l te pf.julijk getroffen. Ik kon niet weer in slaap kbhron, te miindiei daar dé HohenzoJlern, zéodra het arikei Was uitgeworpen, een 'Joop afzond oml den kapitein van dé Thistle medé te deelen, dat de keizer InEji den volgenden dag om' elf uur zoiut komen opzoeken Dat be zoek, dal- tot over twaalven dhurde, heeft een leelijkfe, Verontrustende herinnering bij mlij' -achter gelaten. De keizer sprak lang durig over Frankrijk„ik1 verzekér u, zedde hiji, dat ik jegens liét land piet de beste bedoelingeu ben bezield'; ik zéu rnïj piet- Frankrijk willen verstban, mij m'et Frankrijk willen verhinden,.lïoiogé pbliitiék' (mlet Frankrijk wilden voeren. Onjmogdijk I De Fransfchen begrijpen mij ui-et,; Zij heb ben -eeai afkeer Va,n mlij- Stel u voor: her haaldelijk heb ik hun mijn verlangen ken baar gejnaak't naar Pafij®' te gaan. Maar neen! ze willen uiïjl niet zien!Ik heb piij' nielt weieih,ouden hem te antwoorden, dat 'hiji, qmi dé sympathie der (Fransclien te winmen, anders Moest te werk gaan en dat Tand'zjer stellig niét aan den weg lag, di-e hemi naar Pafijs zou brengen." Paléologué: Wat hem) niet heeft belet, vier jaar later, cimi Zijn geografische ver gissing t© herhalen, die zelfs te verergeren door dé kwetsende betooging van Agadir! Dc keizerin: „Wat zal ik u zeggen? Hij is onverbeterlijk. Hïjf luistert naar nie mand; hij luistert nlleen maar naar zich zelf; hij bedwelmt Zich aan zijn woorden. Maar wat hij mij iu verband met Frankrijk heeft gezegd; heeft mij- niet het ergst var- ontrust; wél, wat Jiij' mij over Engeland heeft igezegd. O, hoe hiji dit land haat! Lanigex dan twintig minuten is hij- uitge varen tegen Engeland on in het bijlzomid'eï tegen kioning Eduard', dien hij van alle mis daden beschuldigde Toen hij vertrok, zag hij op oen tafel een portret van kónin gin Victoria staan, d'e foto, die u da,ar ziet en die mij; nooit verlaat. JLj is er voor 'biijvén stil staan, mlet zijin hand in, d'e ^Sjlde, zijin borst opgezet, en een woedend' gezicht. En in die theatrale houding riep hij' uit: „toen zij' gestorven Was, hebben zij1 mSj ni-ets van haar gegeven, niet het gerïngiste souvenir; zij hebben mij van de familie uitgestoten, als een verworpeling, als een pestlijder" Toit zoover het verhaal der keizerin. In het gesprek, dat in Januari 1914 is gehouden, is gesproken over Napoleon III en Rusland, in bet laatste gesprek en trad! naar buiten. Daar kon Zij: in de duisternis slechts met moeite de gegtalts van dén hond herkennen, die miet terugge trokken staart voor flé deur zittend, Zijn klaagigéluid1 weder deed- hooren. Toen Rino dé vrouw gewaar werd, sprong hij' 'cp haar toe en met de tandep haar kleed' aangrijpend, Zocht hij haar miei zich (medé te trekken. Anne Marie rild'e ineens. Zij wist, flat er een ongeluk gebeurd' Was. Mijn Koenraad, jtreet 2ej doch spoe dig schonken de liefde en de plicht haar vastberadenheid, -Wiecs rustig, Rino^ zeidé zé, terwijl ze haar hand' bedwingend op d)en kóp, van dén hond legde, ik koml dadelijk' m-ee. Het goedé dier verstond haar. Hij! gaf geen ge luid' terneer, mhax wachtte tot zijlme méeste- res 'n lantaarn aangestoken had', Weder naar dé deur trad en zeddje: „Zoo Rino, breng °jme nu mJaar. 1 D« hond ijlde vooruit, ieder poglenblik dén iiop omlkeerend, otni to zien, of de vrouw hem volgdé. O, welk een tocht was dat door den strata: en macht, floor struikgevra-s en langs slingerpadén, den besneeuwdea weg mlaar impitig dioor heit mlalfete schijnsel Van de lan taarn verlicht. Een half uur waren beidten dagr zoo heengeSjjld, fle hbnd| steeds mof (Decétabei' 1919) natuurlijk over dé over winning. Er werd een parallel getrokken tussehem '1870 en '1914, en van gedachten gewisseld over dé rol door, Bismlarck ge- .epeeld na dein Fransch-Duitschen oorlog. Den Hen Juli 1920 is keizerin Eugenic, vier-en-megemtig jaar oud te Madrid ge storven. „Nadenkend over haar lange leven vol contrasten, schrijft Paléologue DP den dag van haar dood'; mij' da talrijke gesprekken ■en 'deejtniocdli'gé confidenties- herinnerend, waanmlede Zij maj Zoo "dikwijls heeft ver eerd, wensch ik, flat da historie rekening Zal ho-uden mot alles wat' zij' mij steed's in zulke nobele bewoordingen heeft gezégd voor de ontheffing van haar geweten, d'e verlichting van Raar ziel." FRANKRIJK De verkiezingen. De verkiezingen in Frankrijk hebben Zondag een ordelijk verloop gehad. Bij' dien eersten stembusgang werden slechts 175 afgevaardigden gekozen, ZOodat ,427 herstemmingen zullen mbeiten plaats vin den. De regeering bleef tot dusver in de (meerderheid, hoewel het linker-blok, heit zoogienaapude „kartel" vrij sterk blijikt td zijn. ITALIË D« aanslag Ce Milaan. De Italiaaneche autoriteiten Zijh steed's nog op zoek naar dé -tehuldigen van den aanslag te Milaan; hierbij! zouden ze een gehei,mie anti-fastische organisatie op het spoor zijn gekomen. Dezé organisatie zou eveneens 'afdeel ingen hebben to Rop® P-11 Turijn. Verschillende harer leden Werden gearresteerd o.a. een paar advocaten en land'ere intellectueelen. De eigenlijke daders schijnen intusschen nog steedé nic|t te Zijn gevonden. Zaterdag alleen wérden moer dkn honderd personen gearresteerd»- Heit huis van bewaring te Milaan is geheel gevuld' miot poHtieke arrestantener zijn (Mannen van alle klassen en standen on der, zejfs fascisten. De burgeroorlog. Uit het hoofdkwartier van de Zuide- lijibe troepen word'en nadere bijzonderheijen ontvangen oimkrenit dé Overwinning in de provincie Sjantoeng. Volgens fleze berich ten is Koefou op 16 Apgil dbor de zuide lijke troepen bezet. De legers van mhar- schalk Tsjiang-Kai-sjak en generaal Feng hebben zich op flit strategisch punt Ver- eenigd1. 32.000 gevangenen, 32 veldbatte- rijien, 18.000 geweren cn 6000 machine geweren zijin in handen der Zuidelijke troe pen -gevallen. De opmiarsch Wordt voort gezet omi dé gedemoraliseerd© Noordelijke troepen te beletten fcich bij1' Tsinanfoe te herstellen. Tsjiank-Klai-sjek-wil dé Noorde lijke troepen over flé Gele 'Rivier terug dringen. De verbinding met het leger van Tsjang-tsoen-tsjang in Tsjili is afge sneden. AMERIKA I)e kerkvervolging in Mexico. Men schrijft uit Rome. aan dé „Msb." In een hoofdartikel van da „Osservatore" van heden wordt a a, hét volgende ge schreven naar aanleiding van het door een ibijtzondéxen Correspondent van de „Dai ly Expr." ingesteld'e onderzoek in Mexico. De „Daily Express", aldhs de „OsS.", welke uitgenoodSgd werd, het eigejmieene zwijigen over dé Mexiöaansche Katiholie- kenvervol ging te verbreken, heeft een ei.gen ondéxzoek ingesteld, welks resultaten thans objectief gépub'lilcleexd) Worden. Na drie jaren van tragischen strijd, van protest en van manifestatie, vooral echter na Volle drie jaren van bloed en martelaar schap, schijnt dit onderzoek, dit juridisch appèl ten aanzien van dé gcmlarteide slacht- dém neus op 11 en grond, somwijlen angstig heen en weder snuffelend, doordat hij het spoor verloren was. Daar rukte dé wind de wolken uit el kander en aan het nachtelijk fimm|a|mén,t verscheen het licht fles hemels; de volla Maan belichtte dé Wijde sneeuwvlakte. De vrouw vouwde onwillekeurig weder de handten, een «ogenblik bleef zijl staan miet haar betraand© oogen tem hemel gericht; zij, wist dat üiaar daar het licht werjd gezondenen hoopte. Nu woelde de hond d|en neus diep in dé sneeuw, sporen van purperen vlekken teekenden zich daarop af, een kort gehuil, een Zijsprong jn het hbut en dé Zoekenden Waren ter plaatse. Daar lag de b-ewegen- loo-Ze -gestalte van oen man op Hén bodetm' uitgestrekt. Uit een diepe armwond was een dónkere bloedgo-lf gestroomd. De vrouw wierp zich over hem,. Koenraad', mijn Koenraad, leef je? De jager herfceodé fle stamt van Zijn vrouw en noe|mdé haar naam', m|aar toen verdween weer zijn bewustzijn. Anne Marie had' haar gewon© rust en be zonnenheid' terug verkiregem. Zij sneed mét het jachtmes van haar man behoedlzaata' dén mouw van zijn jas open, onderzocht dé Wond, wiesch ze miet verkoelende Sneeuw (uit en verbond1 E© Zoo goed Mogelijk' (mteji offers bijnia als een motie van wantrouwen en -een uiting van stuglgien trots. En, desondanks, Moet pan dit ve.rtra,agdé ondéxzoek een bijzondere béteekeniis wor d'en toegekend. ,Üi,t d)i|t onderzoek blijkt staedte nog een Beker wantrouwen, wamjt prim neemt aan, d'at hat toch nog mógelijk zou Zijn, dén Jieelen toestand in oen ander licht te zien, doordat fflen deZe vervolging als wettig zou kunnen voorstellen, of toch (Minstens zeer overdteeven in alles, wat aan president Cal Les verweten wordt on wat niet licht zijn weerga in d'e wereldgeschie denis vindt. i De „Daily Express" heeft nu echter fle hand' op de Wonde gelegd', heeft van nabij dé verschrikkelijke KlateOfiekenjvervolging dloem onderzoeken en Zijin correspondent roept uit: „Er is' hier zulk een tyrannic, dlat ze in fle overige Wereld Volsitirekjt niet naar jujsthejd1 kan beoordeeld worden!" Over de „verdediging", die Galleg van zijn optredén gtaf, Zegt de „Osservatore" o. ia.In vele dingen heeft hij gelogen, doch hij gaf toe, da/b hij mteer dan 50 priesters liéjt doodschieten. Er Zijn echter veel moer slachtoffers, Welke ecjhlter bo vendien nog vreeseslijk gefolterd warden vóór hun dlood. Het kan zijn, dat men aan de overzijde van dén Oceaan thans weer Zwijgt, wat' echter niet moer Mogelijk ig Voor dé ove rige wereld'. Doch fle waarheid m|oet ten slotte steedis zegevieren. Ondanks de levendig© reactie, welke bij bijnia alle volken mot betrekking tolt fle gebeurtenissen in Mexico ontstaan is, zal hun stept tocihi Sporadisch gehoord wor den. Ook tussehen fle regeeringen en par lementen zal heit bij- een roepen in dé Woes tijn blijven! i De Volkenbond, die zich b&koBnJmim't pan' finianciiéele kwesties, die Zich ook Menig- Mlaal mét oen geval van zuivering vau grenzen onledig 'hield; die dé Mankten opdterzaebt cn Verdeelt cn Zich voor dein vooruitgang op elk gebied' wtaital Maakt, weigert in te grijjpen, waar, een volk ver volgd' wordt, waar oen volk lij'dit en sterft, alleen opi' Christus vrij te dienen cn te (mo gen roepen: „Leve Christus-koning!" Eerste Kamer. Overzicht. Gisteravond' is de Eerste Kapnar eindelijk floor de begrooting van buiteniandsche za ken gekopnen en aanvaardde haar met algepreene stepilmen. De minister heeft dén socialist MoUpfa- kér gedhcht de ooren gawassteken over Zijn opmerkingen betreffende de schade aan dé bureaux van dé Intern. Transportfederatie in Italië toegebracht cn over Zijn laster aan h-et adtes van oud-minister Rutgers. Voorts mpakte d'e heer Beelaentg zijn refl'e opmerkelijk door Zijp uitlatingen over Idé NederlamdschBelgisch© kwestie. Spr. verwachtte dé,t een bevredigend tracitaat het volgend' jaar in het Staatsblad Zal staan. Daarna weid begomnen mat de begroo ting van binncnlapidteicha zaken, die Met diezelfde breedsprakigheid behandeld Werd. De heer Lindédj«r (S.D. A.R.) hiuilda ©enige krokodillentrauan over Hen ecóno-' puischen toestand' in Eeeuwscöi-Vlaanderen, hoewel hïjl toch Weiten kan d'at juist da S, D. A.P, floor haar verdediging van dén eemzijdigen vrijhandel daar alle schuld' aan heeft. R.-K. STAATSPARTIJ. Agenda, van de vierde vergadering van den Partijraad. I De agenda van de vierde vergajdjefring van den Partijraad der R.-K. Staatspartij, te honden Vrijdag 18 Mei 1928, des' avonds te 8 uur en Zaterdag 19 Mei 1928; des mórgens te 10 uur, in de groote Zaal van d'en doek, welken ze oml den hals had' ge slagen. Daarop deed Ze een poging olm dén machtelooze op te haffen. Gaarne had Zij; als eertijds fle trouwe slo|lvrou,W van iWynsberg, op haar Schouders den teade- ren last vaortgedlragen, mlaar lia gewonde steupdé luid bij fle aanraking en het ging (dus niet. i Radteloos keek da ongelukkige prn zich heem. Het hiad! opgehouden te sneeuwen,; dé stopm was gaan liggen, nog slechts een licht windhuizen verbrak de plechtige Ejtilte van dén herfstnacht. Anne Marie kuieldé op den miet sneeuw bedtekten bodemi eu legde vooxziehtig het hoofd' van tien vterwomdé iu haren schoot. De trouwe hond' zette Zioh' ter zijde haar neer en .van tijd' tof tijd vervulde zijn klaaggeluid' de lucht. Arante vrouw. Zij Was eenzaam', geheel en al eenZaam' ió haar nood; want wie zou op dit uur zich naar «Je ongel uksplaats begeven «mi hulp te bdedlen? i Maar hoewel zijl ook eenZaam) was, Ver laten voelfle zij Zich jriet. Nog bescheen het licht fles hemels haar en schitterde dé glans van milMoeuep sterren op lïe Verséh gevallen blanké sneeuw, welkie als ©en lijkkleed over fle aarde was uitge strekt. i i i f '(Wordt vervógd) 7

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1928 | | pagina 1