IBEEM, GOES
ststiaat 58, Goes
BEEM, GOES
IA"
Tweede Blad
CHE COURANT
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
^ek een
trfstal.
iuwelijks-
enken.
itsloterij.
idergeteekende
en Twintigtjes.
irtaan 30, Goes
VAN OVER DE GRENZEN
FEUILLETON
D© vreemde vriend.
UIT DE PERS
KERKNIEUWS
Voor onze vrouwen.
Voor de Keuken
Nuttige wenken.
is met ring
aentjes voor
peenen voor
ïaises voor
band-Elastiek
kt voor
ibakspijp
arkam
voor
25 et.
25 et.
25 ct.
25 et.
25 ct.
25 ct.
25 ct.
25 ct.
125 et.
16180-90
liet Adverteert,
ïn recht op succes
olijke Goederen.
•rteering TIN
">ES LANDS.
ing dezer Bon ontvangt
MAART a.s. bij iedere
ontant besteed, een
in beide winkels,
en Boereboter tellen
ms uw Kachelzeil,
Tafelkleeden, Cocos-
icosmatten, afgepaste
Ihinamatten, Kolen-
Kolenemmers vanaf
benschoppen 22 ct.,
ikjes 10 ct., Fornuis-
Ware zinken Emmers
ct., Waschketels in
Waterketels, Tob-
'gieten, Theekasten,
3S, Inmaakpotten, reu-
aad Kinderspeelgoed,
°P Bons, Boodschap-
Stallantaarns. En dan
rtikelen niet vergeten
weet, met Groene
E.V.-Koffie, Thee,
Cacao, Koek, Zeep,
>lie f 1.00 per flesch,
fcrejongensp. pot f 1.05
twijn per fl. 75 ct.
^os per fl. 75 ct.
is per stuk f 1,50,
lomijne Kaas 45 ct.
per pond.
>p p. K.G. bus 38 ct.
•oop 30-ponds v. f 4,50
«fan Houtens- en bus-
fabrieksprijs, Van
fle en Thee en O. de
Ee en Thee, fabrieks-
16181-55
1U Extra Bons.
Do samenwerking tusschen
werkgevers en^arbeiders.
Na de inïfeidendo (ibefehouwingen ovei; d(ei
werkgevers- on de (arbeidersorganisaties,
tollmen wijf thans niets madler ingaan tfp| de
samenwerking, die in (den Jfoopi dier jaren
tusschen deze organisaties lis gegroeid. Do
basis van deze [samenwerking Jfigt evenals
dat bij. de organisaties zéilf liet gjeivai is
bijl de bedrijfstakken. Vroeger -onderhaal
detBo de werkgever persoonlijk met zijn
arbeiders over de arhaidSvoo,rwaar|c't:jn.
Door de opkomlst „der arbeidersorganisaties
geschiedde dit tljaarna (eerst mét de plhat-
sellüjke vakvereenigingen, en (later, toen
deze zich 'in flkndelïjke vakbonden ha|d|dèi
vereenigd-.met dezfe ivakflxmdém. Tden apav
op de werkgevers [echter zich ook in vak
bonden gingen organisoeren, iteag men
mèer en meer, [dat do oadlerhant^GJingen niet
meer gevoerd werden .door idje Werkgevers
en de arbeiders, (doch djpor dc Ijc-sturcn van
de organisaties, waarbij 'zij' zich resp'. had
den aangesloten. Bij (verschillende bédlrij'fs-
takken [ijeidde dit (tot algemeeno regelingen
voor de arbeidsvoorwaarden in dje betrofc-
Ikfen bedrijfstak 'in haar geliee®, waartoe
Coll. Arb. O,vereenk. iwerden afgesloten.
In sommige bedrijfstakken iging men zeWfs
verder en werden Ipérmanentei instituten
geschapen, waarin men 'geregeld bijt elkaar
kwam om de\arbeidkvoorwaanfen te bespre
ken, doch dit (heeft sffièchts een geringe om
vang aangenomen. In de moeste gevallen
kheei! het bijt ,-een C. A. O. en werden bij
den afloop, daarvan besprekingen gevoerd
over de voorwaarden, ,d'ie bij een cvéntu-
eelo Verlenging er „yan zouden gelden.
Wie echter denkt, dat deze O. A. O. dje
eenige basis istv(oor samenwerking, vergist
Zich doexOlijk. ImriërSiin Verschillende groo
ts bedrijfstakken, waar ;óf mén niet tot
overeenstemming over een iC, A. O. kon
komen, óf de .werkgevers dezé niet prefe
reerden, .vinden steeds Jojidferha.ndéQïngön
pfflaats tusschen de organisaties van werk
gevers en arbeiders .over de Arbeidsvoor
waarden. Men stelt .zich daarbij" op liet
standpunt, dat zbodba ,«r iets is, d|at één
der beide partijen ,niet bepróedigt, elen be
spreking pHaats vindt, .teneinde ecu oplos
sing voor do -gerezlen moeilijkheden 'te
vinden. I 'l 1 1 1
iWtg' 'zullen later 'nog wel eens1 de gele
genheid hebben na te gaan o'f o.en derge
lijke Samenwerking voordfeelen (dan wel na
deden biedt in [.vergelijking mlet d© C.A.D.
Voorlóopig 'zij opgemerkt, dat de'zó laatste
Vonni ongetwijfeld een i Zeer soepele afdoe
ning van zaken mogelijk anlaakt.
Natmullijk kan men [bij1 de. samenwer
king, zooalö hierboven (beschreven, niet
steeds Verhinderen, dat' [Conflicten uitbre
ken, omdat de'.wanschen Van die e-eniej partij
wel eens zbo ver afwijken van dei Voor
waarden, die d'a landje.re partij moont t»
kunnen bedingen, dat (oVereejuStemlming
uitgesloten is. Zoodanige Jdon'flioten kun
nen tot staking „óf uitsluiting} leiden, doch
hef behoeft geen betoog, dat men steeds
aUc inlogelijke m'oeito (doet üëzO te v'oor-
komien. Imimers -zfijf (berokkenen niet alleCn
aan de betrokken iwerkgoVcrs en arbei
der», doch ook'aan bet gehooHf- MaatsdKap:-
peiSjk'e leVen in (ons1 land groot nadoel. Op
den duur zalf ,dit slechts kunnen worldfcn
voorkómen, wanneer mén leem groot ver
trouwen stelt in eikaars bedoelingen en
zich' Op een r breed standpunt Weet te
f
f G
Een mloderne heilige.
Het is een groote zeldzaamheid', dat
ïamianid reeds kórt na zijn dóód to.t de eer
der altaren wórdt verheven. D|eZer dagen
is het proces der zaligverklaring begonnen
van een miodern mensch, niet Va.n een
kloosterling, die in versterving ©n bootlo
zijn leven doorbracht, afgezonderd van do
wereld, in stille eenzaamjhoid van over
weging en gebed1, mlaar van een mleinsélh
uit de wereld, die in de maatschappij', Zoo
wel door zijn wenk als dóór zijln geleerd
heid, groote verdiensten verworven heeft
voor de Samenleving, n.l. de Eerbiedwaar
dige Contardo Ferrini, over wiens ver-
dieustvol leven wij hier enkele nadere
bij.zonderhed.ein geven.
Contardio Ferrini -werd den 4den April
1895 te Milaan geboren, waar zijn vader
professor in wis- en natuurkunde was. Zijn
moeder Louisa BucCelati was een Zeer
vrome vrouw, een echte huismoeder.
Twaalf jaar oud deed' de kleine Con
tardo zijn eerste 'H. CoimimUnie, waaraan
volgens de gewoonte dier dagen een retraite
va.n veertien dagen voorafging.
Gedurende zijn studiejaren in zijfn va,der-
25—
Gijl hebt mij; een uitstekenden raad
gegeven, Firmin, ik ga hem' dadelijk op
zoeken.
Gaat u mijnheer pastoor opzoeken?
vroeg de opziener, die toch gewoonlijk
niet nieuwsgierig was.
Neen. Die pastoor, ziet u, och
daar hou ik niet van. Zonder bwuad te
Worden, zonder hepn te verafschuwen, zoo
als papa, voaf ik 'dat hun leven Zooveel'
verschilt van het tniijne, datnu ja
u begnj.pt me zij jagen mij' schrik aan.
U heeft volkqmen. gelijk, mijnheer, u
heeffc gelijk een beetje bang te zijn, niet
voor de pastoors, die niets anders zouden
«villen, dan lï met God te verzoenen, als
u «vilde, anlaar voor God zelf, Dien) ju hatr(d-
neklkig blijft miskennen, terwijl1 u heel
goed weet, dat Hiji bestaat.
De jonge Eourasson was eenige oogen-
b ikken geheel sprakeloos, omdat hij' op die
juiste opjmerking niets wist te zeggen,
(meende hij geestig te zijn met te schertsen.
Gij' zuj't bewonderenswaardig, Firlmiin,
gij spreekt als een boek. Gij' liadt koster
stad ging hij dikwijls naar d'o Almibrosi
aansche bibliotheekj, speciaal om:_ er_ He-
breeuwsc.h te leereu en de H. Schrift in Idle
oorspronkelijke taeul' te kunnen lozen. Dje
beroemde m|gr. Geriana, de toenmalige pre
fect der „Ambrosiana", h,ad dladelijik de
uitstekende talenten van tien ij'verigen stu
dent ontdekt en onidleiTichtte helml Zelf in
versoliillende talen, o. a. in liet Syriscli
en Sanslcrit.
Op school had Ferrini niet altijd' goed'e
leeraren gehad, want er was er een bij', die
zich veroorloofde openlijk in zijn lessen
de Goddelijke Voorzienigheid te loochenen,
Ferrini liet zich echter daardoor niet beïn
vloeden, im'aar ging ongestoord zijn eigen
weg. Eén van zijn leeraren was ook de
geoloog Antonio Stfcoppiani, van wien de
jonge student oe,n groote liefde voor de
natuur en vooral' voor de Alpen leerdle.
In 1876 ging Ferrini naar de universiteit
van Pavia in d'o rechten studeeron. Hij
ovtaWerkto er zich! en de gevolgen van
d'oze overspanning heeft hij. heel zijln lieven
lang moeten dragen. Met het fuiven der
and'ere studenten d'eod hij nooit tmiec. Groot
was zijn godsvrucht en hij' naderde dikwijls
tot d'o H. Tafel. Bij' de .processies liep bijl
altijd imlet een kaars, ofwel hij! droeg mcdC
liet baldakijn. lederen Vrijü'ag in do Vas
ten volgde bij in de kerk de oefening van
dien Kruisweg. Wanneer somis zijn mede
studenten gesprekken in Strijd met geloof
of Zeden voerden, was beun d'at altijd Zeer
onaangenaam en op bescheiden mianier'
trachtte hij. de schuldige.er van af te (bren
gen, want toen al voelde hij, zich! tot
hiet Apostolaat van het goede on schoonc
geroepen.
In 1880 voldooidó. hiji zijn iu 't Grièksch
gcsohi-even dissertatie, die ook in het Latijn
wterd vertaald: „Over d'e voordeel en van
dón jurist bij' de studiën van de gedachten
v,an Homerus en Hesiod'us tot nut va-n het
strafrecht. „Hij oogstte hiermede groot-en
lof en het proefschrift wierd, op last van de
juridische fa.Culteit uitgegeven, iets, w'at
tot dan toe nog nooit gebeurd Was.
Oimi zich in zijn valt nog meer te be-
kw'aimen, ging Ferrini naar Berlijn, nadat
hun- bij ecu prijsvraag een beurs Was toege
kend. In Berlijn knoopte hiji" al d'ad'elijlk'
relaties aan met katholieke studenten; hij
wterd lid va.n de St. Vincienlius Vereeniguig
en leerde ook spoedig Windhorst ken
nen. Juist in die dage.n woedlde de „Kul
turkaimjpi"' en Ferrini had gelegenheid oan'
den ijver der DluitsChe Katholieken in
dien zwaren tij.d te bcwond'cren
Ferrini bleef twee jaar in Berlijn en
wierd er met versvhilLende professoren be
vriend, b.v. m.et Von Dingen,tal, wa.ar-
im'ee hij Zijn leVen lang in öoinneclbie bleef.
Toen hij in 1882 naar Italië terugkeerde
werd hij, 24 jaar oud, privaat-d'occnt aan
de universiteit van P,avia.
Hij beheerschte volkomen zijn vak, bo
vendien kende hiji nog^Vele talen, waar
voor hij bijzonder talent bezat. Hij' sprak'
.en schreef Grieksch cn Latijn als zijln
imioiedcrtaal, alsmede Fransch, Engclscili,
Duitsch .en Spiaonisch.' Zelfs verschillende
dialecten kon hij spreken. Hollandselh kon
hij alleen lezen. Van de oude talen ver
stond hij Syrisch, Hebrceuwseh .en Sans
krit. Naast zijn colleges vond- hij' nog
den tijd oimi .talrijke geleerde Werken te
publioeeren.
Daarvoor bezocht hiji de bibliotheken
van Berlijn, Kopenhagen, Leipzig, Parijs,
Turijn, Milaan, Rloimie en Fl'orence. In Bo
rne mócht hij uit do hand' van Paus Leo
XIII do H. Gamlinlnnie ontvangen.
In 1886, toen in heel Italië de liberale
ideeën der vrijmetselaars triomfeerden,
schreef Ferrini tegen een smaadartikel in
de „Settolo" over de godheid van Christus
Enkele Paasohgedaohten'
In 1887 werd hij gewóón 'hoogleeraar
aan de universiteit van Messina beniaöm|d;,
waar hij' den lateren minister-piresidfeiït
Orlando leerde kennen.
In 1890 werd hiji naar Modena over
geplaatst, waar hij' behalve jus, ook nog
de geschiedenis van bet Roim'cdnsche reebt
doceerde, en voorzitten van d'e juridische
faculteit werd'.
Na den dood! van zijn. vriend van Lin-
gental werd Ferrini algemeen als- de eer
ste rechtsgeleerde van zijn tijid bes'clh.óu«Vd'.
In 1894 werd! 'hij op zijn verzoek Weer
aan de universiteit van P(a,via benoelmld'.
In dien tijd Leerdte h'ijl ook Motmlmisen ken
nen. Boven alles intreeseerde Ferrini zich
echter voor d'e katholieke zaak' en trachtte
juist, in dien tijd, toen bet zoo topeilijlk 'Was,
de katholieke princiepen in het openbare
leven te doen beleven. Met nam|e voor do
heiliging van den Zondag ijVerdó hij! en
toen de eerste plannen voor een katholieke
universiteit in Milaan opkwamien, Was hij
een van de vurigste voorstanders. Ferrini
Werd lid van d'en gemeenteraad van Mi
laan en veel bracht hij tot stand in deze
functie voor de stad cn dó katholieke zaak'.
of suisse móeten worden.
Daar denk ik aan, antwoordde de op
ziener, m|aar dan zou u misschien bang
voor mij' kunnen zijln.
Leonce s'choot in een lach.
Goed geantwoord, zeide hij', miaar in
afwachting ga ik doen, wat ge mij gezegd
hebt, en ik ga naar mijnheer Pages'.
Te voet?
JaWiel. Het is niet de mioeaie waard
o|m: den auto te nemen voor dien korten
afstand. Ik ga vlug toilet maken.
Leomice gebruikte geruimon tij'd- om' zich
gereed te maken, vooral nu hij dacht een
verovering te beproeven.
Na een uur verscheen hij','geschoren, ge
parfumeerd, met smetteloozen baard cn
kunstig geknoopten das; zijn jas wias dicht
geknoopt, de broek had van boven tot be
neden do veijmiaarde plooi zonder welke oen
elegant-menseh, dien naam wfaardig, zich
bijna onteerd zou voelen.
Vooruit Firlmin.
Maar Fii-min had niet op hemi gewbcht
en Leonce was er door teleurgesteld. Hij
wist dat Fismin met Pages op zeer' goeden
voet stond en bijl bad «r op gerekend, zich
imiet zijn ondergeschikte bij hem! aan te
melden want hij' had hem nuttig kunnen
zijin «ml het ijls te breken, voor bet geval hij
Later trok hij sficM 'echter geheel uit
politiek terug, omi alleen voor zijn Weten
schap te l-even. Toen echter de echtschei
ding bij' de wet geregeld! zou wonden, kwaimi
Ferrini nag eens daar tegen op.
Zijn vacant,ie bracht hij' meest door
het Lago Magiorc, Waar hij' dan groote
bci'gtoeren ondernam. Diat is steeds zi—
grootste ontspanning geweest.
Gontiardo Ferrini stierf na een langd
ï-igo ziekte, die in typhus ontaardde, i
17en October 1902 in zijn kleine villa
Suna, aan het Lago. Maggiore, voorzien
van do troostmiddelen; der II. Kerk!
Bij de dezer d'agcn aan en Postulotor
der Causa, Mgi\ G. Trczzi, verleende peu-ti-
cul'iere audiëntie., overhandigde deze den
I-I. Vader de verschillende docn|m'enten
treffende den stand' der zaak.
Het proces van do zol'ig- cn lieiligver
klaring werd ingeleid' o.p verlangen van
Pius X, die verklaarde, d'at hij' nog graag
de zaligverklaring „van één dienaar Gods
in rok" zou beleven. Pius XI, die Ferrini
persoonlijk gekend heeft en bevriend m'et
he|m Was, liet het proces op' kanonicke
w'ijizc lOndcrbrciken waarna het nu Weer is
opgenómen.
Minister Lainbaoy,
Aa.n een „Parleimients-film" van d:e;n heer
I). Hans in „De Vrijheid" is bet volgende
ontleend
Lalmjbooy dan. Een kerel. Een figuur,
Zijn verdediging van het fusie-voorstel Was
een kna.p stuk Werk.
Echter
w'at bet aantrekkelijke in dezen bewinds
p|an is -is dit, dat hiji zich een eigen
positie, een eigen standpunt durft kiezen
da.t hij zijln eigen weg durft gaan, onafhun
kelij'k zijn oordeel' velt. Zoo is Lij; een even
stoere als frissche verschijning, cn het
gunstig oordcel, door Colijn over hepl uit
gesproken en in het debat mtedegedloeld
zeigt dan ook reeds genoeg.
Een duizeling-wekkende .propotio heeft
deze militair gemaaktvan majoor tot
minister.
Btel u voor!
Majoor. Minister. D(aar tusschen in lig
gen eindeloosheden van goudtep kragen
gouden strepen, gouden en zilveren ster
ren. Majoor, Overste, Kolonel, Generanl-
majoor, Luitenant,-generaal. D;a.t alles
sloeg Laplbooy o,ver. Hij stapte bij'
wijize van spreken uit den kattebak! opi
d-e-n bok, en nap' do teugels. Daarbij
ldwla(mi nog iets aardigs. Toen hij nog in
den kattebak zak', had hiji eens gevraagd'
of hij nat aardigheid een oogenblikjo op
'den bok miocht zitten ,en de tengels vast
houden. Eventjes piaar. Maar de koetsier-
van Dijk weigerde dit. Om- het precies
tc zeggentoca do majoor Lamibooy. oen
lezing wilde honden over het coptmiandta.
in do vesting Holland, Weaidl hem, dit onder
het piinistorsehiap van den heer Van Dijk
verboden, De palfrenier eventjes op d'en
bolk en de teugels 'vast-houden? Btouitio
jongen, piooten er ongelukken gebeuren?
Een paar weken later viel de koetsier-
zèll' van den bok af. En wie werd er toen
aan de teugels geroeplea? De palfrenier uit
d-e.n kattebak.
Ziedaar de politiek-parlemientaii'e ro
man: „Van majoor tot, minister!" Een ro-
pian in twee d-eelen. .Want Lambooy zelf
is ook nog oventjes van den bok af igeiwleest,
Maar liij is er weer op geroepen.
Nu zit liij er. En hoe! Hij laat de ztw'eep'
knja,llen. Hiji durft te rijden en bij toomt ieem
prachtig talent omi de hindernissen te ne
pen. Hij kent het ter-rein ais weinigen.
Een piarine-o-ff'icier zei mij onlangs let
terlijk: „Laplbooy is d© eerste minister in
langen tij'd, die iets van de marine mtakjt."
En de vice-ad|m|iraal Gaoszen inviteerde
hepb in ieder geval aan Marine te blijven.
O! pen behoeft het niet altijd met hem
eens te zijn, olml te erkennen,, dat w|ij[ hier
©en -knap bowindSmBn en een knap officier-
hebben, een kérel uit één stuk, die allo
Naudier ton Cafe's en Bij'levelid's in z'n
vestjes-zak steekt, iejmiand die regent
durft en kan zijn. Wiant dit was plisschiqn
het beste woord uit zijn laatste rede: een
militair minister moet niet bovenal een
technicus, miaar mtoet bovenal regent zijn.
Precies.
En -dat is Lamhoay. Een zelfstandig en
onafhankelijk pan, die zich door adviezen,
nota's, groops-belangen, Camarilla's niet
laat sltiiu-én in een richting, die hij' zelf
niet 'wil gaan. En dit is vooral voor een
piilibair minister ontzaglijk veel waard.
Hij zit op den bok, en do zweep knalt.
Hij' staat op de brug, en do golven schui
men en spatten over z'n schip. Laait
liep: maar gaan. Hij! weet wel waarheen
hij koerst. Ik voor miiji geloof, dat wïj! in
Pages of Solango in de 'fabriek of aanhoo-
righeden miocht ontmoeten. Hij was van
plan omi als voorwendsel voor' de tegen
woordigheid van Firmin een jaehtzaak te
gébruiken, waarover hij den fabrikant wil
de spreken.
Het is mijn eigen schuld, bropido
Leonce. Ik had heanl moeten zeggen, dat ik
hep. wilde meenemen Ik zal maar alleen
gaan. i
Hij vertrok; hif had zjjh hoed een
aardig exepplaar van slap heldergrijs wit,
ietwat op een oor, een sigaar indeni'p|ou;d,
een bloem; in het knoopsgat, dan stok iu
een hand, da handschoenen, in de andere,
en neuriede een bekend straatdeuntje; zijn
dik gelaat, evenals heel zijn persoon, druk
te die doplrae ijdelhaid uit van mensehen,
die tevreden zijn miet zich zelf en hun
uiterlijk.
Hij wandelde door het dorp, groette met
een handbeweging de menschén, die hij
kende, imaar zag juffrouw' Ootavie niet, dié
hem' van achter de gordijnen in hare 'wo
ning bekeek, noch d-e werklieden, die de
herstelling der kerk waren begonnen.
Hij bereikte weldra de fabriek. Alvo
rens de binnenplaats te betreden, herstelde
liij de kleine wanorde, die do wandeling
aan zijn toilet veroorzaakt bad. Hij' schud-
Op dien derden Zendag iu d'e Vasten.
Epistel van den II. Panlus tot de EpWesen.
V. 1 9.
Broeders! weest navolgers, v.ui God, als
'w'e.lbe|m|UKle kinderen en wandelt in d'o
liefde, gelijk Christus ons bemind en zich
zelven voor ons tot oen zoen- en slacht
offer van een-en zoeten geur aan God' heeft
opgedragen. Dioe'h ontucht en alle vuilig
heid of gierigheid Worde ondier u zelfs
niet genoe|m|d, gelijk bot do heiligen be-
taaplt; geene oneerbaarheid, noch dwaze
klap, noch boerterij', hetgene nergens toe
dient, imlaar veeleer dankzegging. .Wleot
toch, en. noep|t hot ter harte, dat geen on
tuchtige) noch onkuiische, nooh gierigaard,
liotwelk afgoderij' is, aomg doei aan het
rijk van Christus en van God hebbe. Nie
mand misleide u dóór ijdlele woordenwant
oun deze dingen komt do gramschap' Gods
over de "wedersparmiige imienschen. Hebt
dan niets gepieen mlet hen. .Wan.t voorbeen
wiaart gij' duisternis; maar nu zijit gijl licht
in den Heer. Wandelt gelijk kinderen dés
lichtsde vrucht des lichts is allle goedheid',
rechtvaardigheid en waarheid.
Evangelie, Luclas. XI. 1428.
In dien tijde dreef Jezus eenen duivel
uit iemiand die stom' was. En als hij den
duivel uitgedreven had, sprak d'e etoplmé)
en het volk w;as verwonderd. Maar eepi-
gen zeiden: hij' drijft de duivelen uit dioor
Beëlzebub', den vorst der duivelen. En an
deren, «mi Hernl ta beproeven, begeerden
vón Ileim een teeken uit den hemtol. Maai-
Hij, hunne gedacliten ziende, zeide hun;
alle rijk, dat in zich zelf verdeeld is, zal
verwoest worden, cn het eene kuis zal
op het andere vallen. Indien dan de saltan
ook tegen zich zelven verdeeld js-, boe
zal zijn rijk blijven staan? wijl gij zegt
dat ik door Beëlzebub de duivelen uit
drijf. Dpch indien ik door Beëlzebub de
duivelen uitdrijve, door wien dlrij'ven uwe
kinderen ze uit? Daarotai zullen die zelfs
uwe rechters zijn. Voorts, indien ik door
den vinger Goddsd!o duivelen uitdrijlvo.
dan is waarlijk het rijk Gods tot iu geko-
iraen. .Wanneer een sterk gewapende zijln
hof bewaart, dan is alles wat hij bezit, in
rust. klaar indien een die sterker dan hij
ïs kopt, en heim overwint, die neamjt al iz'ijn
wapenen weg, daar hij! oip betrouwde, en
verdoelt zijnen buit. Die met mij; niet is,
is tegen mijen die met mijl niet Vergadert,
verstrooit. Als de onzuivere geest van
den 'mensch uitgaat, dan wandelt hij' dóoa-
wlatei'looze plaatsen en zoekt rust. Maar
die niet vindende, zegt hij': ik zal wed'E)'-
keuren naar mijn huis, daar ik ben uitge
gaan .en daar komende, vindt hij het uitge
veegd en versierd. Dan gaat hij, en neep(t
piet zich zeven andere geesten, die boozer
zijnd an hij; en zij; treden binnen en jwlopen
daar. En het laatste van dien manisch
wórdt nog erger dan het eerste. Nu ge
beurd© het, terwijl Hij deze dingen spa-ak,
dat eene vrou|wi onder het volk hare sibEjmf
verhief, en Heiin zeide: zalig is de schoot
die U gedragen heeft, en do boa-sten die Gij
gezogen hebt! Eu Hij zeide: ja, zalig zijn
zij, die het wloord Gods kooren ca hfH
onderhonden. i
Om vrouwen .vrouw effijk lc üauden-
Ta Parijs is een [liga gesticht „tor be
strijding van de Joenemend'o p'hysick en
moi-eel'e vei-ma,unelij'king van ,do vrottw".
E:en der pioniea-s dezer "beweging, is dó
groote Fransche dichter ,PauJII Valéry, lid
der Adadep'ie Franeaise. .Ond'ervïiaagtlJ naai
zijn dcnkbeeMlen op d'it punt hee'ft hij ge-
antwooi'd, dat hij .„ofschoon niet onver
schillig voor de behoeften van 'het mo
derne ievenv de .veld'winnepd|ei neiging dor
vrouwen om da mannen na te apyai be
treurt.'' i >t l I-
Het woord .„dame" zóo ztei hif „eens
een eeretitefli heelft .zijn waarde verioren
en za'll weldra"npg alleen maar als philo-
llbgiseii overblijfsel in de dietionnau-e te
vinden zijn. In (het socdajle leven is de
„dame"- een verdwijnend! ifenomwn ©n ik
vrees dat do [Vrouwen-schemering voor d'e
deur staat." 1 I
„Ongeffiuklrig'erwijB", aldus voegde bij
eraan toe „is ,de opvolgster der vrouw,
„de sekselooze earicatuiu- van den man",
niet verstoken van prestige en verkrijgt
zeiHla alom steun". In een tijd die zulke)
paradoxen voortbrengt is, ivofflgens Valéry,
een liga noodig (die dte vrouwen ovemelcTlmi
moet vrouw te bffiijven. Het is stellig de.
taakl der Franscho [vrouwen, zei hij, dee®
de het weinigje stof, dat zijn gele eohoe-
nen bedekte, af, drukte een haarlak', die
niet glad wilde zitten, neer en mlaokte een
kleine onregelp|atigheid! in de plooi van
zijn broek in orde.
Xn Was hij tevreden,, liijj kon zioh laten
zien. Hij ging door. Maar nauwelijks had
hij eenige piassen gedaan/ of een glimlach
van voldoennig kwiapi op zijn gelaat; So-
lange, de bekoorlijke Soiange, die hij zoo
verlangde te ontimiooten, Was op de plaats.
Zij stand met den rug naar liep! toe en
zag hop; niet kop'en. Zijl praatte me.t
iepiand., dien Leonce niet kende, of dien hij:
ten iminste nooit had opgemerkt; eep een
voudig benpibte, die, bescheiden gekleed
door dit gesprek in de war scheen. Het
was Georges Dubois.
Zij geeft zeker van w'ege haar vader
een of andere opdracht aan dien slecht
geikleeden bureaucraat, dacht Leonce.
Hij sp;aa,kte de voldoening, die eigen is
aan p>enschen, welke in gezelschap van
iepiand, dien zij als zeer laag staand be
schouwen, degenen vinden, aan wie zij
droopien te behagen.
Hij verhaastte zijne solired'èn en klwapi
al gauw bij het kleine groepje, oimi Soiange
en Georges gevormd.
Bij het naderen van dan eleganter; be
te ncin'en aan'een kl-uhifocht, tor bctvWj&ibg
der Vrouw Van (do invasie 'eenó|r soort man-
aalitigheid die haar vrouw-rijb compro
mitteert." IJ j
-i EDet doelTider VrouW besloot d'o djich-
ter „moet rijh, 'ten Volle 'deiel te n|e|mlen aan
het sooial'e en (politieke loven, zonder haar
vrouwelijk karakter to (verliezfen o'f het
natuurlijke rhythm'e Van ijihar aard fplrijls te
geven. i
Tal; Van vooraanstaande ,E-ansehen zijin
tot do l'iga toegetreden.
De moordende mode.
Volgens een offioieel ihericlit vea-méldt,
de sterfte-statistiefc in (Epgeffland een schrik
harende stijging, Van (het aantall sterfge,-<
vallen van vrouwen oj> dep leeftijd van
19 tot 21 jaar.
De AVassenschnitiselio NachriclhtendlenSt
hee'ft nu tc Weenen ook terzake: gagev'ans
Verzam'elid, die weinig (verblijdlen'dj zijln,
m'el'dt de .Weensdlie „Reiohspost".
Van m'edisehe zijde .wordt 'die toonepieude
steilte onder do (Vrouwën op; jeugdigen
leeftijd ten deele ,aan het vele ïookten toe-
geschrev cn. Gebllleken is,, dat vrouwen in
sterkere mate dan .mannen onder het sign -
rettenjnisbruik lijden. Inzonderheid' ernsti
ge ziekten der ademhalings-organen en
hartziekten zijn bij de vrouwen van dit
velé rookën het gevolg.
Maar ook de moderne |Vrouwenkl|eedïng
draagt in de kö,uderp en, Vochtige m'aanèjcn'
scliulld aan het .toenemen van ziekten der
ademlialiingisorganen en van .rheumatisch©
aandoeningen, die Vaak jhlljvond1 die %e-
zondlieid schaden en (Zeillfs idto dood' ten ge-
vOll'ge he'bbén. I 1 j
De gezondfieidsd'ienst Idler istad Waenen
stolt op grond .wan vergelijkende statistie
ken der laatste jaren eenzelfde resultaat
alls het luit .-Engeland gemelde) Vast. Men is
intusschen van meening, ,dat de verkregen
geg'evens waarschijnlijk nog een ©rustiger
aspect zulllen krijgen, daar de door -d(p ta
bak vcroorzaalcte schade -aan het Kehaam'
zich binnen 2 ii 3 jaren nog niet, of
sfeohts ïn geringe mate naar buiten ver
toont. t i i
Een definitief resu(I|taat.:z!OU dus eerst na-
meerdere jaren zi,jn'te oonstateoiren, daar
de op het .oogenWJik besiehikbare statist!er.
leen over sffechts «geinige jaren loopwn.
,1 Mac*r,oiii.
25Q gram maciaroni,. 1-2.1/2. d.L. melk', 5U
gram boter, 20 fgrain tübem, 60 gram ge
raspte Gruyère kaas, [60 gram. Raimezaan-
sehe kaas, zout, [tomatensaus. t
Dö macaroni in «tukjes brelcen,. afwas-
schen en gaar jkoken in kokend water en
zout. Dan op ,een vergiet Hiaten uitdruipen.
De boter in de pan smelten, daarbij d'e
hlOemi ivoegen en Langzaam de kokende
m'cllk. Deze sausroerende 10 minuten la,ten
doorkoken, van het „vuur nemen en, zoodra
ze een weinig hc-koeffld is, -geraspte kaas er
door roeren. Bij ideze saus voorzichtig d'e
gaai-gekookte macaroni voegen ren alles' op,
zij: van do 'kachel' goed warm houidten. Dit
gerecht moet «farnil yoorged'iend worden.
Men kan er maar smaak (tomatensaus
bijl presenteeren. 1
Eenvoudig gehalt-
Neem. één kopje (bubem, twea theele
peltjes suiker één (.theelepeltje bakpoeder
eou snuifje 'zout, (een on^ boter eai meug dit
allla sgoed dooreen.
.Voeg zooveel! melk (toe, dat jict 'deeg
mooi gelijk en pracht is.
Bak de jpassa ;in een goed gcisübtom
vorm-. t' l 1 J
Dit is een (z'eer eon-vonidig en toclr sm'a-
kejiijk gebak, dat (ook heel geschikit is
voor zieken. 11 I I j. 1
J lW|eet U, dat
'vlèesck,. dat men i-vóór het koken goed
met azijn inwrijft,, piet gemakkelijk taai
zall .jvorden. j |l j f,J i>éJ j
M olievlekken, die ihij het naaien op: de
naaimachine in het fgoed zijn gekomen,
uit kunt wrijven pret reuzeffl. Laat da rieiu-
Ze(!l minstens drie juur zitten en wascii
het hit filet (Zeep, ëlï koud water.
iu citroenen, die (door BJang bewaren bard'
en uitgedroogd zijn «geworden, weer zacht
kunt maken Doe z'e in een pan mot heet
(niet kokend) water jen zet z'e achter o'p
het fornuis, waar (het niet al! te warm is,
gedurende ©en urn- ,of! tweo. Haal) zie en
dan maar uit |ien droog ze af. Gebruik zo
niet eerder, dan (d'at z'e heieüfemaal kou'dl
'ziin- i I 1 i..'I
stukjes vilt, gelijmd ipnder d'e pooten van
stocilien cn tafels ^Verhinderen, dat ijelze
lleelijke krassen op( Zeil ve-roorzakeii.
zoeker had Georges zich stil verwijiderd ©n
gegi-o-et. Oimi de-zen groet te beantwoorden,
bracht L-eoucie tjw'ee vingers aan zijjn hoed
en lm|a.akt© een buiging voor 't jonge, (m'eisje.
Het is mij zeer aangenaamj, u te tout-
püo-e-tcn, juffrou«v'. Ik heb iets mot mijnheer
uw vadei- te behandelen, maar ik hóoplte
ook, dat mijl het genoegen te zien niet
zou word-en geweigerd.
Mijn vader is afwezig, antwoordde
Soiange heel kalml, heel eenvoudig en vol
Waardigheid.
Diat spiijit mjij! geweldig. Ik troost rnïjf
echter |mlet uwé tagenwoord'igjieid.
Zij vroeg zich niet af of dit gezegde
sl-ochts -een beleefdheid wias, dan wel of zij
zijn© -woord-en in clireeten of ook ©enigs
zins stoutlmloediigen zin moest opvatten.
Zij zeide
Mo-edea- is ook afwezig, anders zou ik
u verzocht hebben binnen te ko)m(en.
O, dat is niet noodig. Ik zou iu
dezelfde vraag wallen stellen, indien u muij
zulks toestaat, als ik van plan wias aan
mijnheer niwi vader te nichten an dia u
waarschijnlijk -evengoed! al's hiji kunt beant
woorden: jVVie is volgens u Galibert?
Ik weet het juist zoo puin als ju, mijn
heer, antwoordde Soiange.
1 I (Wordt vervolgd.)
