Tweede Blad
NIEUWE! ZEEUWSCHE OOURAN l
KERKNIEUWS
FEUIL L E TON
De vreemde vriend.
Voor onze vrouwen.
Ontspanningslectuur.
ALLERLÈr
In 't kraaiennest.
5
T»TFItPAa 25 FEBRUARI
t Om de school.
*Ua eelijteteffing tussclien openbaar en
bi-laondei' onderwijs, de rechtvaardigste
zaak ter wereld (zoo redhtivaapdig tta
indertijd! alleen de pafstaander Lij4tmck
zioh iu de kalmer er iegen vaAlaiafrtdte*
'wordt tegenwoordig meer en meer een
doorn in liet oog van de linkerzijde.
Nu er, sinds de m'eerdeihcad) d(sr kind®
rem bijzonder onderwijlS gewet, wet toeer
gesproken kan worden ,'vwi de openteue
volksschoolnu de .statistieken Iberdcn
dat niet het bijkonder, maar liet openbaw
do bezuiniging lastig Viel met de meeste
dwergschooltjes; nu do.examen-cytes ont
hulden. dat het .Wjtonder ond'erwija mboier
resultaten maaktnu er zoovele andere
stokpaardjes! bezweken zijn, ja nu wordt
er gepeinsd op andere dingen om het R -
zonder onderwijs zwart en liaar verdedi
gers verdacht te maken.
]>fi beperkte financiën zijn nu het hulp-
™Dit kWamflwiedeiXHD! uit bijl de behande
ling dér Cura?aosche begxootjng in de
Tweede Kamer.
Gelijk bekend is bet gouvernement van
Curasao verplicht tot gelijkstelling van
onderwijs.
De bestuurders vertikken dit echter en
minister Koningsberger vindt' (het in t
geheel niet erg, dat de wét in deze ge
schonden wordt en Z.Eïx. hield mot tie
gelijkstelling in de nieuwe begrooting
geen rekening.
Zoogenaamd om de bezuiniging.
De R.-K. Kamerfractie tikte hem daar
voor op de vingorsdreigde jhot togen
stemmen en toen .eindelijk genoemde be
windsman inzag, dat zijin bcgrooting daar
door gevaar liep* de socialisten stem
den om andere dingen tegen toen be
loofde hij' eindelijk, dat een volgende keter
rekening zou worden gehouden met bet
regeeringsreglement.
Wie de z'aak .nuchter beseliouwt, zal
moeten toegeven, dat ;de mooie rol hier niet
gespeeld werd door den minister en hiji
zal eveneens tot de erkenning kamen, dat
het feitelijk 3© plicht was van ieder der
Kamerleden om den (minister een gebiedend'
halt toe te roepen, en in 't bijstander1 de
Katholieken er toe gedrongen waren.
Niet alzoo denkt de groote libera,T(e pers
er lover.
De Nieuwe Rotterdammer durft onzte
Kamerleden van dreigement-politiek te
betehuluigeii en het Vaderland mlaakt 'liet
nog erger door gedachten aan vuile zaak
jes op te „wekken.
Dit. alles*is niet heel' fraai.
Hét is ook bevreemdend.
N. Rotterd. en .Vaderland gaan dolgraag
door voor de ,pnla,dijken, die beschermers
van volkswil en is Rijks-wet en toch Kro
zen zij1 ,'hni- .sdhimpscheuten en verdacht
making aan hen die voor beide opkomen.
Hebben deze bladen opeens het roer om
gegooid of Mennen .zijl 'dat de wil van het
volk en de .wetten van het land ti'iet ge
handhaafd. belioaven te Worden, waar het
de bijzondere school „geldt
Wij' vermoeden het .laatste.
En wij' 'denken ,het onze er van.
De pacificatie, de .gelijkstelling ten
spijt, gaat de strijd zij!' 't dan onder an
dere omstandigheden nog imtaer om de
school en wee ha.ar en ons wanneer links
de sterkste wordt, .want, de rnaoht zak Ban
boven het recht gaan. i
Op den eersten Zendag in de Vaste.
Episite.1 II. v. d:. H. Paulus tot dé Corinth.
VI. 1-10.
Broeders! wïj: verimjanen u, dat gij de ge
nadé Gods niet te vergeefs ontvangt. Want
Hij zegtIn den aangenamen tijd heb ik u
verhoord', en u geholpen op den dag dei-
zaligheid'. Ziet, nu is het een aangename
tijd'; ziet, nu is het die dag der zaligheid.
Wij igervem memja.Tiid1 eanigej
-optdatt deae bediening niet. veracihit w lorde;
raftaa* ,ge,dragen ons aelven. in alles, aJis die
naren Gods, in veel. geduid, in verdruk
kingen, in iiood'zakelijkhedenin benaniwd-
lieden, in slagen, in gevangenissen, in op
roeren. in arbeid', in waken, in vasten, in
zuiverbeid1, in wetenschap, in lanikmoedijg-
beid, in liefitalligheid., in den heiligen
Geest, in oiigeveinöd'e Hef die, in liet wfooi'd
der waarheid, in de kracht Gods1, door de
wapenen der rechtvaardigheid ter recjhjter-
en ter linkerzijde, door eer en oneer, door
eenen goeden en eenen kwaden naa^mi; als
verleiders en rechtzinnigenals 'onbeikepden
en bekenden; als stervenden, en ziet, wlij
19
.ij hebben reeds gezegd, dat Claudius
urig-was, miaar ook zwak ten opzichte
ZMTVT' °!St°on hiï h™' tekwmfe,
dtarfdé hij hemi toch mets weigeren Ten
slotte gat hij altij'd' toe en zijn" brandkast
ging open. Leone'e stak «enige lapjes van
honderd in zijn zak, trok oen elegant reis-
costuuimi aan, liet zich met zijn auto door
min na,ar het station brengen, nam
plaats in -een eerste klas Couipé en verliet
deze plaats slechts qmi zich na,ar den res
tauratiewagen te laten brengen. Injtussehen
at <l'e oude brood miet knoflook, noten en
kastanjes.
loen Leonce te Bourges aankwajmi, zocht
ij eerst het beste hotel; hij! liet er zich
pc auto heenbrengen, nam d'e mooiste
tornar, herstelde de. geringe wanorde, die
reis aan zijn toilet veroorzaakt, liadl en
d!o,e - vcrvolgeais een fijn souper m|et
wijn. Daarna. st,ak liij een sigaar ot> en
terecht Ü1 Wc'M café
„«vPitf' Ktt hii ziüh 6att k°P mokka met
adresboakCOSIlaC S°6Ct ^maken en VTOe,o k'et
levenals gefolterdén, en niet gedood
als dlrooviig, maar altoos blijde; a.Ié arm,
miaar die velen rijk makena Is die niets
hebben, en alles bezitten.
Evangelie, Maitithcuis rV. 1 11.
In dien tijdlo wérd 'Jezus doioa- een geest
naar dé wicestiju geleid, om, van den duivel
bekoord' te worden. Eu als Hij1 veertig da
gen en veertig nachten gevast had', kreeg
Hij eindelijk honger. En de bekoorden bij
Hetmi komende, zeideindien Gij Gods Zoom
rijlt, zeg da,t dez'e siteen-en brood worden.
Maar Hij antwoordde, en zeide: daar is
geschreven, de mensch leeft niet van brood
alleen, miaar bij alle woord', dat uit den
miond Gods voortkomt. Toen nam de dui
vel Horn! op na,ar dé heilige stad, en stelde
Helm op "dé tinne 'des tempels, en zeido
He;m,: indien Gij Gods Zoon zijit, werp U
van boven neder, want daar staat geschre
ven: dait, Hij Zijnen Engelen wegens
bevolen heeft, en zij zuilen U op dé. handen
dragon, opdat Gij uwen voet aan geenep
steen imioogls tevoten. Jezus zeide liem'9 er
is ook geschrevengij zult dén Beer uwen
God' niet tergen. De duivel n,a|mi Hem we
der |m©t zich op eeu' zeer lioogeu berg,, en
toond'e He.un alle koninkrijken dér wereld,
e,n hunne heerlijkheid', en zeide Hemt dü
alles zal ik U geven, indien Gij! nederval*
en mij aanbidt. Toen zeide Jezus Tiean:
wüjik Satanwént er is geschrevengij' zult
deu Heer uwen God aanbidden, e,u Heim
alleen dienen. Toon verliet Hem' de duivel!
en ziet, dé Engelen kwaimien en dienden
Heini'-
Elisabeth Canoi-i.
We weten allen, dat, iu de Katholieke
Kerk heiligheid voorkomt in alle rangen en
standten der maatschappijniet alleen onder
kloosterlingen miaar ook onder mensehen
die imlidden in het volle leven staan. Juist
dit laatste is voor ons vaak van zooveel
belang. Wc zijn eomis wel eens geneigd onii
heiligheid' te veel te beschouwen als een
privilege van kloosterlingen en priesters.
Wie vergeten, dat er heiligen zijn die dood
gewoon leefden onder ménschen zoo.als Iwjiji;
menischen nwt een eigen drukke werkkring,
mét de zorg voor een huishouden
Zoo nu en dan worden wie er echter wél
eens aan herinnerd. Dan zien we mien-
séhen naar voren gebracht,, die in ongeveer
gelijke omstandigheden leefden als wijlzeli'
on die hun zaligheid] bewerkten, zóó dat
bun verdiensten openlijk erkend worden.
Dat kan voor ons een aansporing zijn
en soms een verwijt.
Zij zijn heiligen geworden miet die hulp
van Gods genadewij kunnen dat ook
als we de genade die wie krijgen maar g:oed
gebruiken. Eigenlijk mloesten w:e allen hei
ligen Worden zij 't dan ook niet ge-
öa,ncniseerdf
Gemakkelijk is dat nooit, maar anderen
kunnen het toch ook en vaak in heel wat
moeilijker omstandigheden dan Waarin we
zelf ooit zu'len geraken.
Hoe miocilij.k is het. voor fabrieksmeisjes
vaak niet oimi goed' te blijven en toch hoor-
d'eu we kort. geleden van oen fiibrieksjnieisje
dat in het klooster ging en er iu geur
van heiligheid' gestorven is. En dan die
Italiaansche professor, Contardo Ferrini,
gestorven in 19Ö2, persoonlijk vriend' van
d'en tegenwoordigen Ptaus Pius XI, wiens
zaligverklaringsproces aanhangig is.
Wé hooren van een lersch werkman, die
zich zelf ongehoorde boetplegingen oplegde,
van huisjmiooders in verschillende landen,
een Zelia Pedreh-a iu BraziliëCaxpren de
Sojo iu Spanje; do Italiaansche,n Maria
Taigi en Elisabeth Canori.
Over een van déze laatste is juist in de
laatste dagen iets in de kranten verschenen.
Bet is Elisabeth Oanori, een Rqméinsehe
vroiuiwi, eChtgenoote van een advocaat en
vriendin van een andere reeds zalig ver
klaarde R'oirnoinsehe huisvrouw', Maria
Taigi.
Elisabeth Canori werd den 21sten No-
vqniiber 1774 te Rome als dochter van To-
■masoo Canoni een rijken koopman en Thc-
resia. Prilmioli geboren.
In 1796 trad' zij. in het huwelijk mieit
Cristoforo Mora, een gezien advocaat, even
eens Romein van geboorte.
Ze wias lid' van de Dlerde Orde der Trini-
tariers, evenals haar vriendin Maria Taigi.
Na een leven vol kruisen en lijdén van,
allerlei aard, vooral veroorzaakt door de
ontrouw van ha,ar echtgenoot, stierf Elisa
beth op 5 Febr. 1825 te Rome.
Zij iw'exd' in het ordekleed der Trinita-
riërs begraven en onimiddellijk door he,t
v.o,lk als een heilige vereerd'.
Haar lijk werd1 in do kleine kerk der
Trinitariërs San Carlino, aan de Via delle
Quatro Fontane bijgezet.
Nauwelijks had' hij' eomige bladzijden na
gegaan. of zijn gezicht b«gon van vreugde
té schitteren. Hij lasGaiibert Henri, eige
naar, Bonrbououxstraat 35.
Het was reed's te laat o,m' den gedochte
nog dienzelfden avond opi te zoeke.n, miaar
bij wiid'e eens gaan zien, waar liij' Wfoonde.
Hij betaalde zijn vertering, gaf den be
diende een ruimte fooi en ging opi zijn ge
mak naar dé aangeduide straat.
Het -was een oudé, vreemdé woning en
erg somber. Hij wist niet wat hij' er v,an
moest denken. Toch bleef hij opgeruimd,
oimidat hij zeker van zijn succes was. Hij
ging terug naar zijn hotel. Kocht een ro
man, en liet zich een oudé flesoh Bour
gogne oji zijn ka,roer brengen. D'e wijn
smaakte hom uitstekend', de roman beviel
hem en vrij; laat zodht hlijl zijn legerstede
op, miet het bewustzijn, d'at zijin dag goed
besteed' was.
Den volgenden miorgen begaf hij, zich
na een flink ontbijt genomen te hebben,
naar dte h«mi bekende straat. Hij' trok aan
dé bel en verre echo's weerklonken. Maar
niemand' kwam1 open doen en opnieuw trok
hij aan dé bel.
Nn werd' op de tweede, verdieping een
venster geopend'. Een blatende st,e;m| riep:
Wat wilt u?
Ik zou gaarne mijnheer Henri Gali-
Negan jaar nn haar d'ood in 1834 ward
het stoffelijk omhulsel opgegraven, in te
genwoordigheid vau haar dochter L.ucina.
Ho,t bleek geheel ongeschonden.
Uit, dé crypte der kleine kerk werd
Elisabeth's lijk thans in dé bovenkerk bijr
gezot.
Eemige jaren na dén dood van Elisabeth
Canori kwiapil Lad'y ■Herbert, gemalin van
d'en Engolschen pair lord1 Herbert, naar
RiO,mie omi zich nauwkeurig van he.t" loven
dér godvruchtige vrouw op de hoogte te
stellen. Lady Herbert toonde haar grooite
veraeriii'g voor .d'e brave Romeinsclio chris-
tiiuie en huistmiooider, vooral daardoor, dat
zijl die in het Fransclh verschenen levens
beschrijving der bewonderensiwiaardige
vroiuW in het Engelsch vertaalde. Daardoor
werd in Engeland onder de Katholieken
de vereering voor Elisabeth Canori zoo
groot, dat de Katholieke vrouwenbond te
Londen zich naar haar noeimde.
Die „ciausa" voor do zalig- en heiligver
klaring wierd opi 24 Februari 1874 ingeleid.
Mét de dezer dagen in tegenwoordigheid
van dien H. Vader gehouden ctogrqgatie-
zitting is dóór de erkenning der heldhaftige
deugdbeoefening van Elisabeth Canori het
eerste d'eel der „aausa" afgesloten.
Daarop volgt nog de ceremonie der de
creet-voorlezing waarbij de Paus steeds
tegenwoordig is.
Hierop wordt dan liet tweede deel van
he.t proces gevoerd', waarbij het qm; de
bevestiging dér door de voorbede van de
Eerbiedwaardige verkregen wonderen gaat.
Als bij zond'crhéid ziji nog vermeld, dat
heden .te Rome nog een achterkleinzoon van
Elisabeth Canori leeft en wel een gees
telijke, imigr, Stanislaus Canori, déken van
het college der zoogenaamde „Capellani
OOjUiiuruni" van den II. Vader.
De wonderpillen.
Wjj spraken over iroolame.
En ik fzég je, ik geloof rotsvast fia.it
reclame zeide Peters. jiZij is de Ziéi vjap afl®
zaken. Waarom zout ik mij' anders eiken
morgen met een (Gilette-apparaat sokcoeu
Toch alleen omda,t Jvan aide aanplakborden
en va,u alle nieuwsbladen advertenties da
krokodil, die met betraande oogen dei maan
den baard afschrapte, het meest 3o. aan
dacht trok Diaf moest ik ook probeeren,
ik wilde weten, „of ik hot ook zoo klaar
speelde. i
Ik ben (het daar'in hot minst niet mee
eens, protesteerde Lagabel. (Naar mijn oor
oordeel is allfe geld, aaai roe l.ame besteed,
weggeworpen geld.
De Groot verzochtons eens stil "te we
zen en daar bij reclameoheE-'van eien gnoote
onderneming was, moobt (Mj opi dit terrein
tot oordeelcn bevoegd (hecten.
Mijneheeren, zeido De G-root, staat
mlijl toe, u te zeggen, dat u geen begrijp
v:an 't wezen fvan een zaak hebt, als! u de
reclame veroordeelt Cn speciaail mijnhepr
Lagabël, die de macht der réclamé in twij
fel trekt, bewijst daarmede e«n volmaakt
gebrek aan inzicht te hebben in de psy
chologie van de beschaafde menschen. ik
heb het vraagstuk grondig bestudeerd en
ben tot de slotsom gekomen, dat men vjan
'n volk heel „goed kan zeggentoon mé, uw
advertentiën, en ik'Zal u Veggen wie go
zïjt. Ik heb lang in Amerika, gewoond en
ben een vurig bewonderaar van de vinding
rijkheid der Y ankees op het^ ge,bied dle|r ré-
reclame. Heeft men hiér ooit belqefd, dat
in een reusachtigen (glazen beker Oen vetto
koe door de straten werd geraden? Is 'dja.t
niet een prachtige reclame, voor pen con-
servënf abriek
Maakt 'men bij' ons, als iu Amerika, re
clame voor bet (bezoeken van de kerk
Hedenavond wordt in d'e Johannes-
lcerk gepreekt door reverent Pifflp. Com
fortabele stoelen, goed verwalmde zaafj
autobussen in .alle richtingen.
Ja, nu kijkt iu verwonderd. Men kan
eigenlijk' van reclame in de oude wereld in
het geheel mat spreken. Om! dat te 'iHu-
strccren, zal ik ,u. ce,n amusante geschiede
nis vertollen uit het zakenllevcn te New-
York, waarvan het middelpunt een, bekend
oiverz'eeseh apotheker w,as. f
Deze ondernemende m:an Rad oen wonccer
bort spreken.
Hij is nooit thuis!
Waar is hij d'an?
Het gezicht van dé oude vrouw wérd
nog vervelendér. Zij' broimidc:
- Hoe kan ik d'at weten?
En bet raa.mi wierf dicht geworpen.
Leoncie was niet erg tevreden. Vooral
niet, omidat deze tegenslag op de illuiaie
volgdé, die hij zich gemaakt 'had, omJ den
gene, die hij zocht, gemakkelijk' te vindon.
Toen hij Gué-Dprmiaut verliet, had' hij
miet dé opmerkingen van zijn vader, dat hij
een nutte!,ooze reis ging onidérnejnien,, don
spot gedreven. Nadat hij' te Bourges was
aangek,cmén en hét adres van Henri Gaii
bert zoo spoedig gevonden had, had hij
zich geluk geweaischt dat hij beter gezien
had' dan de wantrOiUlwénde grijsaar. En nu
•ste,nd hij voor een gesloten vesting, en
voorzag een heelc reelks van mpcilijldhedén.
Evenals alle am&n&clhen, die gewend' zijn
diait aan al hun grillen terstond volldaa.n
wicrflt en hun wenschen als iwterkelijkjhieicf
beschouwen, was 'hij! geheel uit het veld'
geslagen, nu hij voor eon o:n,ver,wa,chit,e;n hin-
dérpaal stond. Het hoofd naar den grond
gexichf, sloeg hij mét zijn stok op hét
plaveisel en g.ing peinzendi over de straat,.
Een idee! zeide hij' bijna hardop,
ZOiod'a,t eenige voorbijgangers verwondend
pil' uitgevonden, die binnen 24 uur ver
koudheid, hoest en alle andere, aandoenin
gen van do ademhalingsorganen heette té
genezen. Deze pillen twerctai gedraaid' va"
suiker, venkel, puimsteen, tzinksidfaa.t, ge
malen rijst en levertraan. Tevoren van zij'n
succes niet erg overtuigd, zocht hij den
chef van een groot reclamebureau op en
zeide hem: Om mijn wonderpillen te ïan-
ceeren, heb ik een reclame noodig, zöoals
mén nog nooit heeft gezien. Ik zou willen,
dat u er mede begon, mlij tot eiken prij's
een attest "te verschaffen van madame
Piaz'zini, de ster v.an de Metropolitan Ope
ra. Dit laten Wij in' alilc kranten in fadsi-
milia afdrukken en na. - verloop van a,cht
dagen verkoop ik mijn wonderpil bij' ton
nen. Madame Piazzini was de beroemdste
zangeres ter wereld. Men noamdél haar de
Patli v'an de t wintigste eeuw. D'e reclame
chef ging na,ar haar toe en bracht het vor-
•aoejk van zijn cliënt over. 'Do diV,a. ontving
hem z'eer koel. Men liad haar juist om| een
vleiende verklaring over een ejléetrisehe
stofzuiger verzócht en acht dagen' geleden
'had zij de fabelachtige hocdanigfeedteM van
een zoop soort in kleuren on geuren moe,telt
oimsëhr'ijven. Door d'e welbespraaktheid
van den reelame-iman tenslotte verVéejUl,
Zeide zij:
Nu, wat mij betreft, u zult 'Uwi at
test hebben, echter onder één voorwaarde.
En die is, mevrouw?
.Dat ilc die pillen.niet behoef té sffi'k-
ken.
All right, afgesproken.
Het kloist u 10.000 dollar'.
Do reclamechef maakte een wat ver
baasd gebaar, maar vond zijin tegenwoor
digheid van geest terugj trok zijn vulpen
en dicteerde mevr. Piazzini 'het volgend©:
Ik leed gedurende drie wekten aaneen
chronische bronchitis, iikl hoestte ono.plhóu-
delijk. Mijn longen deden mij! pijn, andjin
keel brandde, ik b,ad hooge koorts, kortom1,
dc verkoudheid was onverdraaglijk. Maar,
dank zij de 'prachtige Phoenix-patstilles,
was ik in 24 uur van alles af'. Gctcekend:
mevr. Piaz'zini vap het Metropolitan Ope
ra House.
De gelukkige reclamechef haastte zich
naar den uitvinder van de wroidéTpillen,
en liet hem .triomfantelijk het document
van de kunstenares zien.
Bravo, schitterend, riep dc apothe
ker uit.
-— Zij wilde echter 10.000 dolilhr liebbfen
merkte de reclaimteckef op.
Goed, dat is liet ook waard. En nu
la,ajt u'het attest onverwijld, in aille bladen
van New-York verschijnen. Daarbij1 geven
we een foto van de zangeres als Martgiaf
retha. in „Paust" over een halve, pagina.
Vijftien Juni kunt u er 'inede beginnen, in-
tussohen laat ik groote partijen 'piHén
draaien.
Gij' hunt op mij, rekenenu zult zien
dat wordt een schitterend zlaakje.
Den lGcn Juni 's morgens om: negen uur
begaf de reclamechef zich naaf het bureau
van den fabrikant. Hij bracht liem een om-
vangrijïk pak kranten.
Na, zeide de uitvinder, wat dénkt u
van mijn idee?
Eenvoudig, geniaalovertuig u zélf;
men krijgt zin verkouden te worden, oih
uw pillen maar te kunnen, probeeren.
De fabrikant was in extase. Het portret
en het attest waren in alle bd'adcn op een
zeer in het oog vallende plaats gterpublL
eeerd. j 1 i 1 11
Men ziet niot andersl dan mijn recla
me, riep bijl uit. Het verwondert müj' al
leen, dat, er nog geen telefonis|dhiei bestoft-
lingen zijn binnengekomen.
Maar plotseling veranderde zijn genoegd
lijke stemlming. Hij drukte een krant tegen
zijn gelaat en riep uit
Maar, mijnheer Edwards, in des he
melsnaam1 kijk eens. Lees, leps. Zie ik het
wel' góed?
Nerveus boog de, heer Edwards zich
over het blad, en las onder de rerlhme in
rubriek Kunst" hot volgende comlmu-
qud van do directie van lie Metropolitan
Opera
Tot ons groot leedwezrii moeten wij
do ontelbare "béwonderaarsl van d© kunst
,v.an onze priimél donna,, madame Piaz
zini, mededeelen, da't die 'kunstenares'sedfert
eenige dagen aan bronchitis' en héescihJiteiid
lijdt en dat tot dusver in lipar toestafjfl
geen verbetering is ingetreden. Madame
Piazzini kan derhalve niet in „Carmen"1
optreden.
Een merkwaardige bepaling.
0;m he.t oilanid' Oeylon werd in de zeven
tiende eeuw tussohen Hollanders en Por-
tugeezen, welke laatsten er zioli 1505 had-
naar heimi omzagen.
Zijn idee was volstrekt niet geniaal. Hef
zou bij ieder audér veel gauwer zijn. opge
komen dan bij ham1. Maar bij was er fier
o,p. d'at het in zijn hersens was ontstaaui.
Hij bracht 'het. zon,der dralen to.t uitvoering.
Hij richtte zijjne schreden naar een kleinen
schoenlniiakerswinkel, vlak' tegenover no. 35.
Beste vriend', zoudt ge ime kunnen
zeggen, wie in d'at huis. w:oont? vroeg) hij
en wees met zijn stok naai- d'c,n snrallqu
gevel d'ex bakende woning.
D|e eanvoiudige werijmlan bleef zijn pik
draad doortrekken en lachte.
Zeken, mijnheer, iedereen hier kent
dien zonderling.
Zoo?
O, ja!
Hoe hec,t hij
Henri Gaiibert.
Dien zoek ik juist.
U heeft veel kans hem| niet te vinden.
Is hij nooit thuis?
Bijna nooit.
Wiaar blijft hij' d'an?
Dat is moeilijk te zeggen.
Leonce werd solmiber gestemd. Dat ant-#
woord was. onder een mieer beleefden vorm,'
hetzelfde dat hem! sfraks door die oude heks
gegeven was. Zou hij dan dien Gaiibert
niet vinden? Zou hij; het geheimzinnige
"IMM»
Op den goeden weg.
Over de oplossing van het sociale vraag
stuk en de toenadering tusochen de. v-er-
stehillenda standen, is reeds zooveel! ge
sproken door geestelijken en leeRen, door
herders en huurlingen, door vujrige aposte
len en berekenende, politici, dat i;e|dere
nieuwo redevoering betreffende dit onder
wérp, met een zekere onverschilligheid,
ja soms met wrevel ontvangen wordt dooi
de betrokkenen.
Men is beu 'van al die woorden waarop
wel applaus, maar geen haudeljing volgt;
do ménschen van tegenwoordig' vragen
voorbeelden; ze zien reikhalzend uit 'fiaac
de daadalleen het kaatste vermag nog de
harten sneller te doen sljaan ©n de gejestejn
tel winnen.
Het is het katholieke Brabant, dat dii
het eerst begrepen en er zijn actie iiaa|T
ingericht heeft. Als zoovele andere maken
wordt liet met donkere kleuren gedood
verfde Zuiden een lichtend voorbeeld' voor
het geheele land. i
In het bisdoiml Breda, is een beweging
begonnen, die door den 'bisschop begonnen
en door professor Erencken geleid wordt
en die den naaan.' Van Euoharistisdhen
Kruistocht draagt.
In den korten tij'd dat 'd'eze bewpgiiig
gaande is, kan zij! reeds op meer vruchten
bogen dan m'eniga .campagne van jaren
lang.
Professor Frencken schuift dan ook niet
het woord, maar de daad voorop.
Hijl stelt zich niet tevreden miet eein da
verend handgeklap na 'zaj'n peroratie, doch
dezo instemming beseliouwt bij alleen aks
het goed begin van een tank en zoodoende
is hei; hem' gelukt om. meerdere fabrikan
ten tot 'het inzicht te 'brengen van de
ware verhoudingen tussohen werkgevers
en werknemers, in een christelijk©; gemeen
schap. Aldus verrezen er vlug na. ejlkaar
in het 'bisdiom! Breda bij' de Kwutta-,
Kunstzijde- en Hérofabriek de tehuizen
der, EEuch. Kruistocht, en nog geen twee
weken geleden, kon ook ta Bergern-op-
ZooiU, dank zijl den steun van verschillende
fabrikanten, het vierde tehuis geopend
worden.
In deze tehuizen zullen de, fabrieksmeis
jes niet alleen de kathoïiefee beginselen
wiorden bijgebracht, 'maar rij'1 zullen daar
ook opgeleid worden vóór den huishoud'e-
lijlken arbeid.
Dit alles is nog «{Hechts een begin, doch
ieder voelt, dat bier den juisten weg inge
slagen is.
Wanneer er voortgewerikt wondt in dien
geest, dan zal langzamerhand bereikt wor
den den idealen toestand' vatf het vroeger©
gilde-wezen, dat noch 'n socikal vraagstuk
noch den klassenstrijd! kende.
UITKIJK.
d'en nedergezet, een hardnekkige strijd ge
voerd, die met de overwinning der Hollan-
dters eindigde. In het jaar 1658 veroverden
zij ook Colombo, die laatste sta.d, waar de
Portugeezen zich nog had'den weten te
handhaven.
Ben merkwaardige bizondexheid van het
dóór de Hollanders opgestelde capitulatie-
verdrag was, dat daarin ais vijfde punt de
volgende bepaling voorkwam:
„D;e vaders, moeders, broeders en gehuw
de zusters der Portugeezen zullen in onze
schepen worden vervoerd waarheen zijl ver
kiezen, als bijvoorbeeld1 Goa, S. Thomei,
Cochin en andére Portugeesehe vestigin
gen, of zelfs naar Holland. D'e ongehuwde
dochters zijn verplicht te blijVen en met
Hollanders te huwen."
Grnote Medebrandeu-
Tallooze mlafai leest onén in Üe ge-
sfchiedVerhalen v,an branden waardoor dor
pen en steden werden geteisterd on ,groo-
ten deels of zelfs nagenoeg gjSieiejf, in
do asch werden gelegd. Dte odïlog had!
daaraan dikwijls zij'n deel, meer er waren
ook meermalen andere oorzaken. En daar
dei huizen van hout waren gebouwd, met
langen rieten diaken, en de blustehmid-
delen vrijwel ontbraken, of' in een uiterst
primitieven toestand verkeerden, had het
vernielend element gemakkelijk spel.
Zoo brandde Amsterdam', verhaalt E. d'e
Jongh in dc „Rotterdammer", ,af iu 1421
en in 1452in het laatste jaar bleef
slechts een vierde deel van die) stad' over.
Enkhuizen in 1451 en in 1512, Dordrecht
iu/ 1388 en in 1457van dezen laatsten
brand, waarbij ook! de Groote Kerk ver
nield werd, verspreidd'e zich het gerucht
tot in Italië toe; verder werd "de stadl
door het verwoestende, vuur geteisterd 'in
1512, 1528 en 1536. Delft werd in laa.tst-
nie.t dóorgronden, waarin deze m|an zich!
hulde.
Hij wildé van de beleefdheid van den
schoenmaker partij1 trekken en hernam'
W'at voert mijnheer Gaiibert eigenlijjk
uit?
Hij leeft van z'n rente, mijnheer.
Heeft hij fa|m,ilie, of misschien vrien
den
O, hij ontvangt weinig bezoek. Hij
vindt er zijn genoegen in alleen te zijin,
zooals alle geleerden, naar unen zegt.
Is hij een geleerde?
Jawel jmijnheer. Hij'; brengt zijn tijd!
in dé hijusea door, in de bibliotheken en
in dte oude kerken. Hij; raadpleegt een
hoop oudé boeken. Hij! schrijft- of teek,ent
dén heelen da,g.
Dan heb ik toch nog kans beim te
oatimloeten, riep, d'e jonge man opgeruimd
uit.
Misschien mijnheer, en d'an nog onder
voorwaarde, dat u alle oude imionupienten
van d'e stad bezoekt. W;ant wanneer liij
thuis kqm'l. en d'at is gewoonlijk zeer laat,
ontvangt hij' niemand'.
(Wordt vervolgd.)
