I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
PETRUS HOPMANS,
DONDERDAB 23 FEBRUARI 1928
feuilleton
De vreemde vriend.
MUMMER 23
24s™ JAARBANil
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactio en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2| Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
AdvertentiSn van 1tot6 regels 10,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
8R00TEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZER
IN ALLE KRINGEN
door de genade Gods en de gunst
van den Apostolischen Stoel
BISSCHOP VAN BREDA,
Aan de Gcloovigen van ons Bisdom.
Zaligheid en vrede in den Heer.
In dte twaalfde en dertiende eeniwl
heeradbten sohrotmielijtee misstanden. Geld
zucht, zingenot en zedenbederf leidden tot
verslapping van het christelijk! leven. De
naam rn de waarde van christen werden
niet meer begrepen, d'e plichten van chris
ten verwaarloosd, en de leer van het Evan
gelie raaide in het vergeetboek.
In zijn ontfermende liefde Wekte God een
hervorm er op in dën H. Franoiscus van
Assisië, die door woord en voorbeeld te
genover dtn dwaalgeest der wereld stelde
dë volmaakte navolging van Christus of
het edht evangelisch leven.
Dtie hernieuwingsbeweging van de,n H.
EnanJtfecus in die hachelijke tijden, wordt
in onze dagen nagestreefd door den Eucha
ristischen Kruistocht, die in de korte jaren
van zij li bestaan reeds op blijde uitkomsten
Bohg bogen.
Dlewijl onze verwachtingen van d'e eucha
ristische beweging voor den opbloei van
het godsdienstig teven in ons bisdoml hoog
gespannen zijn, wenschen wij in onzen
Vastenbrief Imtet een korte uiteenzetting
dter beginselen va.n den Euoharistiischew
Kruistocht tot onze heiminde diocesanen een
dringende uitnoodiging te richten deze
heilzaam werkende beweging zoo krachtig
mogelijk te steunen.
Het al'geimieen dbel van den Eucharisti
schen Kruistocht is niets andters dan het'
evangelisch leven te bevordteren, de leer
van het Evangelie te doen opvolgen, Cliris-
tus in ons te vormen of in ons uit' ta
beelden, Christus na te volgen, voor Chris
tus leven.
Iets nieuws of iets bizondters, zOoalls
doorgaans ten onrechte gemeend wordt,
wordt niet gevorderd. Alleen wbrdt aan
gedrongen, dat wij' getrouw' in beoefening
zullen brengen datgene, waartoe wij als
christenen d. i. als leerlingen, volge
lingen, navolgers van Christus gehouden
zijn.
Gelijk Franoiscus van Assisië het vol
maakt- christelijk leven wilde, herstelen en
d'aaroimi zich beijverde zichzelf zoo vol
maakt mogelijk aan Jezus gelijkvormig te
moken.z oo ook moet ons streven zijn cm
ons op het leven van Jezus te doen ge
lijken. Zeker zullen wijl niet tot die ge
lijkenis imet Jezus geraken, welke wijf in
Franoiscus imoeten bewonderen, die een door
God! bizonder begenadigd man was. Maar
toch is het dë pliifot van ieder christen zon-
der uitzondering naar zwakke krachten te
streven, naai' gelijkenis met Christus, te
.trachten Christus' leven in zich uit' te
heelden-, aan Christus zijn leven toe te
wijden, tot de christelijke volmaaktheid op
te gaan.
Nogmaals zij het duidelijk herhaald, wat
wij. u voorhouden, beminde diocesanen, is
niets anders en niets meer dan de leer van
het Evangelie, welke wij, allen moeten op
volgen, dan de wet aan iederen- christen
gesteld. En wat den christen als gebod is
opgelegd, gaat nooit boven zijn krachten,
units deze gesteund worden door de hulp
van hoven. Deze onmisbare hulp nu kun
nen en zullen we verkrijgen, als we er ne
derig om. vragen. Maar dat is ook de onaf
wijsbare voorwaardte: God wil door ons
gevraagd worden.
Het gewoon christelijk leven op buiten
gewone, volmaakte wijze beleven, ziedaar
het algemeen dbel van den E. K.
Het bizonder doel' dat de Eucharistische
Kruistocht zich voorstelt, is zijn leden op
to voeren tot dte beoefening van die deuig-
dlen, welke in tegenstelling zijn m'et. de on
deugden of kwalen van onzen tijd.
Die kwalen nu, welke in onze d'agen den
afval van bet geloof, dë onverschilligheid
18
Nu Leonee hem! op diergelijke alleen
spraken betrapt had', wist hij' waaraan hïjl
zich to houden had. Hij wist niet Wie
Dludtor was, evenmin van welke gebeurte-
nissen Claudius sprak, maar hij begreep,
idat zijn vader slechts hiervanovertuigd
ImlOest wordten. Solangie zal de eenige erf
gename van juffrouw Oötavie wordten.
Hieromtrent bestond wel geen zekerheid,
geen enkel bewijs en zelfs geen waar
schijnlijkheid'. Maar de jonge Fourasson
was brutaal genoeg, oml hetgeen ontbrak,
aan te vullen. Als hij imnar onophoudeljijk
herhaaldë, dat hij', Claudius Fauxassoin,
alleen, in dë heelë ounigaving, niet op dë
hoogte was van dë testamentaire beschik
kingen d'er oude juffrouw, dat deze her-
haaldëlijk in tegenwoordigheid van getui
gen, haar voorkeur voor die oudste doch
ter van Pagès had' te kennen gegeven, dat
zij van plan was Solange tot hare eenige
erfgename te maken, zou Leonce dë taaie
ongetoovigheid' van den grijsaard wel aan
het wankelen brengen.
Het ia mogelijk, aeidë Claudius ten
eXotte. En als je er absoluut op staat het
in zake god'sdianstl, de verzwakking van
het christelijk leven sterk in dë hand wer
ken, hebben een zeer geiijkendë overeen
komst met de misstanden van St. Fran
oiscus' tijd. Natularisme, materialisme, zin
genot, ziedaar de diep ingewortelde kwalen,
die knagen aan het godsdienstig lëvpn van
onze geLoovigen. Tegen dtie voortwoekeren-
dë kwalen vooral, heeft de Eucharistische
Kruistocht zijnstrijd'leuzo aangeheven. Oral
onze gel'oovigen daarvan te genezen of to
vrijwaren, predikt de Eucharistische Kruis
tocht do tegenovergestelde deugden, en
tracht door krachtige middelen de beoefe
ning dier deugden door te voeren.
Mogen al onze diociesanen zich opader
onze banieren scharen en m'et ons te velde
trekken om>*het erfdeel onzer vaderen te
bewaren en huisgezinnen te vormen, waar
smet dën christelijken geest en het christe
lijk leven intrede doen tevredenheid, geluk
kig samenleven, hartelijke verhouding tus-
scheu vader eu imioeder, feusschen ouders en
kinderen, welke thans in zooveel huisgezin
nen zoek zijn wegen® gemis aan christelijk
of evangelisch leven.
In ijdei-e zelfoverschatting verbeeldt de
miensch zich soms1, dat hij' met eigen krach
ten alles tot stand kan brengen en vergeet
het woord' van dën Apostel' Paulus: ,,W' at
hebt gij, dat gijl niet ontvangen
hebt, en als gij het ontvangen
hebt, waarom beroemt gij1 er u
d'an op, alsof gij' het- niet ont-
vangen li a. d' t" Met versim!ading der
bovennatuurlijke middelen, welke God. ons
aan dte hand doet, nl. gebed en H. Sacra
menten, zoekt dë overmoedige, niet echt
christelijke miensch zijn doei to bereiken
dëor louter natuurlijke middelen, ziet over
het hoofdl, dat aan Gods zegen alies is
gelegen, zooals de Apëstil het ons voor
houdt „N o o h h ij, die plant, is iets
noch hij, die besproeit, in aar hij',
die den wasdom! ge eft, God".
De natuurlijke miensch denkt er ook niet
aan qmi iets uit hooger inzicht te ver
richten. Eigen voldoening, eerzucht, ijldelo
glorie of ongeregelde zucht naar dten lof der
menschen zijn dë drijfveeren van rijjn han
delingen, van zijn zwoegen en tobben-
Hoe beklagenswaardig is de miensch.
wiens geest en hart. slechts getrokken wor
den door de wereld en wat da wlereld
biedt, dtie zielh vermeit in eigen grootheid
en zich laat heen en weer slingeren, dooi
den lof der mtenschen, die vergankelijk
is al sdë bloem; des velds. Zij', die vandaag
door de wereld op de handen wtorden ge-
di-agen, worden morgen wellicht door de
zelfde wereld versmaad. Wat den Zalig
maker overkwam', die op Palm-Zondag .on
dier luide Hosanna's de stad Jeruzalelpj
werd lbinnengehaald en korte dagem daarna
terdiood1 gezocht on gebracht w;erd, is niet
een op zichzelf staand feit, maar wordt
aldoor in de wereld herhaald.
Wat is het gelukt van dën verdwaasden
der werelcl tegenover de zoete tevreden
heid des harten van hen, die, overtuigd
van eigeu onmacht, alle vertrouwen stel
len op 'hun Vader, die in den hemel is, van
zijin onlmisbaren bijtetoamd au zegen het wel
slagen hunner ondernemingen, verwachten,
die de middeien om! dien zegen erlangen,
aanwenden, n.l. liet gebed! en. de H. Sacra
menten, die biji hun zwoegen om iu da we
reld vooruit te kotauen niet het doel onzer
Schepping uit het oog verliezen, nl. God!
kennen, God' beminnen, God: getrouw die
nen. en daardoor in den hemel' komen) en
dlaaromi al hun werken verrichten uit bo
vennatuurlijke beweegreden, tot meerdere
glorie van God'. .Geen grooter geluk is
denkbaar dan door dë heiligmakend» ge-
nadte imiet God vexeenigid te leven en te wer
ken uit liiefdë voor God en dien gelukkigen
staat nog tot hooger ontwikkeling te bren
gen dëor dagelijksdli gebed, door hartelijke
schietgebeden, dëor veelvuldig Mi&hooren
en cammunioeexen. Die II. Commiinio
mag niet een voorbijgaande handeling zijp,
maar moet richting blijven geven aan al
uw dtocn en laten van den dag. Dë innige
imëisje te trouwen, zal ik mij ex niet tegen
verzetten.
Toch wildie hij; dat zijne toestepitming
hejm wat opbracht en hij voegd'e er bij:
Op .dteze voorwaarde dat die heele
zaak niet te veel' kost en d'at ik je, als
huwelijksgift een kleine rente verzeker,
waarvan jij' en je vrouw hier bijl miijf kunt
leven.
Actaoorf piaplariep Leonce triojmfan-
telïjk tuit.
Zijn trioimf zou niet l'ang duren.
Nauwelijks had' hij) de toesteraiming van
den ouden gierigaard weten los te krijigen,
of dë postbode kwa|m, te Gué-Dormanf aan.
Behalve dë bladen een lokaal en anfi-
cterieaal blad' voor Claudius eu een sport
blad voor Deonce bracht hij' twee brie
ven, ook een voor dën vader en een voor
dten zoon.
Iedereen nami wat voor hem bestemd
was. Toevallig wierp Leoneë een blik op
het schrijven voor zijn vader en riep uit:
Het is dezelfde persoon, die aan ons
beiden geschreven heeft. Vreemd!
Dë oude miaakte heel' voorzichtig bef
Convert los hij' kon het omdraaien en
nog eens gebruikten dte jonge raam ver
scheurde heel! gewoon het zijkre.
Een oogenblik latex deed een ontzettende
vuistslag dë tafel schudden, waaraan te-
vexBaniging met Jezus in d'e II. Ciomto'unie
luKXrt- gij trachten voort te zetten dëor
gevoelens en woordën en offers van liefde
:m-et Jezus te wisselen. Tusschen Jezus en
ons imoet geregeld een ruiling geschieden
van geschonken genaden en-gebrachte offers.
Een tWteedë kWaal van onzen tijd) is het'
miaterialistoë, d'e stofvergoiding, het opgaan,
in dë gcedteren dezer aarde. Hieraan gaan
schuldig zijl, die gelxl en goed niet beschou
wen als een middel omi te leven en werken
van liefdadigheid to beoefenen, miaar als
hun 1'evtensd.ëiet, die voor geld on goed! ge
zondheid, -eer, leven, zelfs hun onsterfe
lijke ziel veil hebben.
Zeker wij' weten zeer goed', beminde dio
cesanen, d!at de menseh de goederen dëzer
aaide niet kan ontberen. Hij' moet leven,
hij' is verplicht zijin huisgezin te onderhou
den, hij m)oet zdjjn best doen. om! rijm kin-
dëren te houden in den stand, wlaariu
hij' zelf leeft. Ook mpet hij zijn armën me-
d'elmiensch voorthelpen en milddadig zijh tem
opzichte van zooveel good'e werken, dia
strekken tot bevordering van het godsdien
stig I'evon,
Wij kunnen niet anders dan hoogelijk
pa-ijzen degenen, die door spaarzaamheid! en
vlijt hun huisgezin trachten op te werken.
Maar wij' miogen niet nalaten er uitdruk
kelijk aan toe te voegen, d'at bij! alfa on
dernemingen en handelszaken de twee so
ciale deugden van rechtvaardigheid en Iief
dë nauwgezet dienen nagestreefd te wlordiein.
Bedenken moeten wij' ieder voor zrah, dat
wij niet alléén in dë wereld zijn, dat
niet alleen wij' voor ons zelf en vale® npg
voor- hun huisgezin hebben te zorgen, m(aa,r
d'at ook onze medemensehen dezelfde plich
ten hebben te vervullen. Wij' mogen niet
zelfzuchtig zijn, niet alles voor onszelf
opeischen, miaar moeten ook aan andëren
van harte een behoorlijk bestaan gunnen.
Dë redën, waarom) velen met de recht
vaardigheid en de liefde niet op goeden
voet staan, .moet dëarin gezocht worden,
d'at zij' het Christus-ideaal uit het oog heb
ben verloren;, d'at Zij! in onwetendheid ge
raakt zijn omltrent dë leer van het Evan
gelie, dlat zij het. leven, van Christus nieit'
mieer navolgen, in hinrchristelijfco plichten
optirauw zijn geworden, ja wëllieht nog
verder zijn afgedwaald en den godsdienst
dën rug hebben toegekeerd.
Gelijk Franoiscus in do benarde tijden
van ougekendë weelde, van twist en tjwlee-
dracht, van verslapping in den godsdienst,
hervoiilmiing wist te bewerken dëor da pre
diking van het Evangelie of de Christus-
navolging, zoo ook stelt d'e Eucharistische
Kruistocht zich niets anders iten doel dan
bet Evangelie te doen beleven.
Dë Eucharistische Kruistocht leert bi-
zo,ndler de onthechting aan het aardsche,
tracht uit die harten te verbannen de onge
regelde liefde voor geld en goed. spoort
aan ciini van rijh overvloed' gaarne* uit te
d'eelten aan liefdadige doeleinden, oimi do
dienende liefde te beoefenen door gaarne
diensten te bewijzen vooral aan hulpbehoe-
vendë en verlaten tmedetmënschen.
Mogen wij', dierbare diocesanen, van onze
goederen een behoorlijk gebruik maken om!
ons het leven te veraangenamen, toch mo
gen wij als christenen, als volgelingen van
dën Goddelijken Leermeester,, wiens lieven
van dte kribbe tot het liruisi «looi- ontbering
werd gekenmerkt, ons niet alle weelde
veroorloven. Wij' blijven in heel onze le
venswijze binnen d'e grenzen, der christe
lijke matigheid, opdat wijl van de goederen,
ons dëor den Gever van alle goede giaven
geschonken, oimi ze als rentmeester te be
boeren, des te ruimten- Zouden kunnen, uito
deelen aan de arme ledematen van Jezus,
dë ialles wat wij aan één van zlijh gering
ste brcedters gedaan hebben, zal beschou
wen als .aan Hem Zelf gedaan. Eenvoud! in
opvatting en levenswijze is het kenlmlerk
van dten echten Kruistochter.
Tegenover dën steeds toeneimienden geest
van zingenot, dat den op zinnelijke vol
doeningen belusten miensch er ten slotte
toe brengt om) aan zijh zinnen niets tnieex
oncte gezeten was en een. vloek, die dën
lolmlpstiein kaxxeman waardig was, klonk'
dëor het vertrek.
Wie is die hond, die zich veroorlooft'
mij voor dën gek te houden! brulde Fou-
rassom woedend'.
Nog 'woedender antwoordde de oude:
Dtezelfdë die mij dit pak belecdigin-
gen en onizmnighedën durft zenden!
Aan u ook?
Ja aan tnlijHij! beschuldigt tniji
talaar neen, ik heb liever, dlat ja dht niet
leest. Hij' wildte den brief in zijn zak ster
kep, toen zijh zoon even oneerbiedig als
plotseling het papier greep. Hij las:
Houd' op, hard voor arme mensdhen
te zijn en denk er liever aan. het vea-ledeM
goed te mikken.
Elleudteling! brulde Claudius, Heek
van woedte.
Blijf kaljni antwoordde L'eoncë, en
luister naa rhetgëen, ik ontvang: „Gijl zij|t
het jonge mieasje, dlat gij trouwen wült. niejt
Wiaard'. Geloof imïji en laat dat pl'an varen."
Die waarsehuiwingën Wiaren ondtentee-
kend!. Zij! droegen den stempel! van Bour-"
ges; dë naa|ml dien er onder stond was!
Henri Galibent. Beiden, Claudius en Leon-
<te, waren verslagen. Die jonge mlan was
rood!, de oude zeer bleek'.
Heeft u &osnB eenig vermoeden, wie
te weigeren en alles te gunnen, wat de we
reld te genieten biedt, stelt de Eucharis
tische Kruistocht de liefde tot het offer
en het kruis.
Zooals Christus zich voor ons a,an het
kruis heeft geslachtofferd' en gelijk Fran
oiscus van Assisië zich als! geen andere
Heilige aan dën Gekruiste vau Calvarië
gelijkvormig heeft gemlaakt, zoo wil de
Eucharistische Kruistocht ook dë christe
nen aan Christus dën Gekruiste gelijikvoa--
mig maken.
Volgens dën geest van den Eucharisti-
Schen Kruistocht mioetcn wij vooreerst aan
onze zinnen ontzteggen at wat ongeoor
loofd: of zondig is en ook veel' waf wél
geoorloofd' is, overtuigd dat hij, die alles
dioe.t wat geoorloofd is, ook spoedig doen
zal wat uiet geoorloofd is. Daarmee mo
gen we ons nog niet tevreden stellen. IWie
snoeten verder gaan en al d'o kruisen, we
derwaardigheden, tegenheden des levens
dragen .met geduid, mfet gelatenheid, mc(t'
onderwerping aan God's heiligen wil. Zon
der mlorren, zonder klagen, zonder ontevre-
d'emheid, imie.t' een dankbaar en blijmoedig
hart, wel beseffend', dat God ons mtef Iwte-
dterwaardigheden bezoekt to,t ons eigen wel
zijn, en niet zal' toelaten da.t wij! bovai»
onze krachten beproefd' worden. Nooit kla
gen, altijd vertrouwen zij! het wachtlwOord'
dter Kruistochtors.
Behalve dë kruisen, dié ons door God
of dte menschen op de schouders wordeu
gelegd', behalve de offers die wij' gedwton-
geu moeten brengen, en daarom' de zwaar
ste zijn, moeten wijl ook nog offers brein-
gen uit eigen, beweging. D:e offergedachte
is dte bezielende gedachte van den Eudha-
ristischen Kruistocht. Kruistochters moe
ten ware offerzielten zijn. Dharoim moeten
zij zich bijzOnd'ex toeleggen op zelfbejheer-
sching, zelfverloochening, zelfoverwinning
versterving. Voortdurend aan mloeten wij
kleine verstervingen beoefenen, die weinig
moeite kosten, en toch welgevallig zijh
aan God', wijl' rij! telkens een nieuwë betui
ging zijn van liefde voor dën gekruistea
Jezus.
Do beste, herhaaldlelijk voorkomende, ge
legenheid' «mi don offergeest tot uiting te
brengen, vinden we in den oimigang met el
kander, waar we onophoudelijk stuiten op
mensehelïjko 'fouten en gebreken, die ons
hinderlijk zijn. D;an, bij een ouheuSclhe
bejegening dën Oipwelienden afkeer beteu
gelen en liefderijk blijiven, is wel het
schoonste en het verdienstelijkste offer,
d'at we den voor ons gekruisten Jezus
kunnen aanbieden. „H ieraan zullen
allen erkennen, zeg|t J ezus, d' a t g ij!
mijn leerlingen zijlt, als gijl lief
de hebt tot el'kand er". Opofferende
dienende liefde is het kenmerk: van den
waren christen en Kruistochter, Die on
derlinge liefde beoefenen, is een der voor
naamste vereisohten, welke de Eucharis
tische Kruistocht aan zijn ledën stelt.
Liefde tot den eventaiens'ch moeten wij aan
dën dag leggen door vriendelijkheid-, voor
komendheid, behulpzaamheid en niét het
minst dëor vergevensgezindheid, als iets
tegen ons is anisdïeven.
Het groot e middel' nu, dat wij', Zwlahke
stervelingen, moeten ter hand' nelmtein om'
een echt ehiistel'ij.k, evengeUschi leven te
kunnen leidën, oimi Christus te kunnen na
volgen ook in zijn offerleven, is d'e EL
Eucharistie, d'e Koningin van alle devoties
de H. Comtoiunie, waar wij' eten het Brood!
d'er sterken, waar wSj ons voeden nret Jezus
om als Jezus te kunnen leven, waar Jezus
in ons hart komlt oml zijin gebedsleven,
zijn deugdenleven zijin offerleven in ons
voort te zetten; het H. Misoffer, waar wijl
dën geslachtoffërden Jezus aan den helmiel-
schen vader aanbieden en met Jezus ons
zelve als offer opdragen? de aanbidding
van het Allerheiligste, waar wij! Jezus als
onzen God' en Schepper aanbidden, al's
onzen Koning huld'gen, alls van dten Gever
van alle goede gaven opnieuw offerkracht
afsmeekendë geestelijke H'. Comlmunie,
waardoor wij een geloovendi en beminnend
die Galibert kan zijh? vroeg Loonde na
eenige «ogenblikken.
Hoe kan ik dlat weten.? vroeg de
.grijsaard' korzteiig.
"Wjelmi, ik zal het te weten ko|mian, en
die krijgt miet mijj t.e doen.
Wjat zal' je dicen?
Ik zal' inlichtingen vragen. Als het
noodiig is ga ik naar- Bouxgtes.
Claudius zweeg. Na een lange stilte zei-
dë hij1:
Je zoudh heter doen rustig hier te
blïjtve», mSjtn jongen.
Waarom?
Waarom?.Waarom?.... stamelde
dë oude gierigaard. Ik behoef je niet te
zeggen waaropa- Dlat zijn mijh. zaken.
Leonicë dkong niét aan. Maar nittegen-
staande de onverklaarbare handelwijze van
zijn vad'er, zwoer hij! dat hij Galibert zëu
vindten en dat hij! zich zou wreken.
Een spoor.
Bourges is een aanzame, treurige stad.
In het oude gedeelte zijin de straten eng en
onregelmatig, in het nieuwe gtedëelte breed
en recht en vrij onbedtaid'end. Er rijin echter
twee mpmujmte'uten, wlelike dte aandaicht trek
ken en die iedtere toerist moest bezoeken.
Iedër, die smaak heeft en voelt voor het
schoone, gaa.t dte prachtige kathedraal' zien,
verlangen verwekken om Jezus door de HL
Cioim|mlunie in ons hart binnen te leid'em
Juist omdat de II. Eucharistie de bron
is van onze offerkraclit, wordt onze be
weging eucharistische beweging genoarnjd)}
omdat de H. Eucharistie de grandsfagj
is, waarop onze kruistocht tegen de ktwla-
len of ondeugden van onze dagen s!teunt(
heet onze Kruistocht Eucharistische Kruis
tocht.
Na den Euteharistjsöhen Jezus is ook Ma
ria,, Jezus' Moeder eoi ook onze Moeder, do
toevlucht voor dten Kruistochter. Jezus
heeft al de door Hean verdiende genaftem
ter bemiddeling voor ons in handen van
Maria gesteld', aan Maria ter uitdeeling
gegeven. Maria, zat' Jezus in ons vorimien
en Gods ommisbaren zegen over ons werid
afsimieeke®. Geen werk mogen We in dten!
Eucharistischen Kruistocht ondterneimien,
d'at niet aanhoudend ter aanbeveling wordti
neergelegd in die handen van Maria, de bi-
zondtere Besdheaimpter van dën Eucharisti
schen Kruistocht ondernomen, dat niet aam-
houdënd ter aanbeveling wordt neergële©!
lagd' in de handen van Maria, de bizondera
Besehermisfer van dën Eucharistischen
Kruistocht, van Maria, O. L. Vrouwl van)
hot Allerheiligst Sateraimiant en toonbeeld
van helt vuilmaakt Eucharistisch leven.
Met onbegrensd! vertrouwen moeten wij
telkens gaan tob Maria, dte Smeckendte al
macht, wier hullp wij nooit tevrgeefs zullen
inroepen,, als het geld't de verheerlijking
van dte H. Eucharistie.
Wat 'Wlij! na dteze uiteenzetting, Van ir,
dierbare dioctesanen,, wifl.cn vragen, is dat
nieimiand1 zich meer varmate hot ajlcrver-
diensteüjlkst liefdewerk van den Eucharis
tischen Kruistocht in een ongunstig ,dhg-
licih/t te stellen, wat ons vadërhart zon
pijnigen. Lieten wij1 het bij dit één vei'zoek,
wij zoudten onrecht doen aan onze priesters,
onze Catechisten, onze religieuzen, aan veel
ondterwijzexs en onderwijzeressen, aan veel
andere voorbeeldige en offervaardige lee-
ken, die den Eucharistischen Kruistocht}
ondter God® zegen hebben gesticht, tot bloed!
gebracht en een rijken oogst van heeriïjlks
vruchten hebben dëen rijpen. Daarpml vra
gen wij moer. Allen, dia tot hiertoë hun!
wellwiliendten, hooggewaaxdëerden bijstand
hebben verleend', vragen wij met aandrang
Blijft onze trouiwe medewerkers, wij kun
nen uwi hullp niet «nissen. Wij! vragen ,u|wt
Icraciitige medtewerking tot heil van heü
kind', van het 'hnisgezin, van de Kerk, kan
dte Maatschappij'. Dankbaar erkennen Wie,
d'at 'we diep waren getroffen, toen. we de
büjdte uitkomsten, vernamien, door den. Eu
charistischen Kruistocht bereikt in ver
schillende sohclen en biji d'e fabrielcëmleasjes.
Kondten de ouders besluiten zelf eChta
Kruistochters te wordlen en hun kinderen!
iu samenwerking met dë priesters en de on-
derwijlzers of onder;w|ijlzeressen op te voe
den in den geest van den Eucharistischen
Kruistocht, tevredenheid en geluk, harte
lijke samenleving, oprechte vreugde zouden
d'e droefenis uit vele huisgezinnen verban
nen en die tranen opdrogen, dia nu in ver
schillende huisgezinnen geschreid' worden
omi d'e wereldgezindheiid en, 't zinnelijk levenl
Imiet d'en aankleve van dien van hun! niet
streng christelijk opgevoede kinderen. Kun
nen we dten Eucharistischen Kruistocht in
hoogen bloei houdten, dan blijft ons) Bis
dom voor Christtus bewaard', wiat wijl zonder)
o.phoudten van den hemel afsmeeken en
waarvoor we ons zelve mat al onze krach
ten zullen blijven opofferen.
Ten sllotte verzoeken wij! u in uwte ge
beden te gedenken onzen H. Vader Paug
Pius XI, onze geëerbiedigde Koningin Wit-
helimiina, en geheel hef Koninklijk Huis.
En zal' dilb ons herderlijk sChrijiven op
Zondag Quinquagesima van den predik
stoel Worden voorgelezen.
Gegeven te Breda, feest der verschijning
van dë Onbevlekte Maagd' 192S.
f P,. HOPMANS, Bisschop van Breda,
Op laaf van Z. D. Hoogwaardigheid!
JOS. BAETEN, Secretaris.
mWt' hare vijf portalen, alle wonderlijk)
schoon, hare vijf indrukwekkende beuken,
dë elegante verhevenheid1 achter het hoofd
altaar, waar rondom! aardige kapelletjes
zijn gebouwd. Ook pnioet men het overheer
lijk paleis van Jaetjues Coeur gaan be
wonderen.
Voor Leonete Fourasson befeekendten deze
twee meesterstukken van bouwQc'unst nieta
of ten minste niet veel'. Niettegenstaanid'a
rijh vader zich tegen Zijin reis had verzet,
was hij toöh. gegaan en Kwami te Bourges
aan, zondtex zelfs te weten, dat' deze Stad!
een der schoonste kathedralen van Frank
rijk bezit, zonder zich te bekc*m|mieren ooi
het mpnument, d'at dOor den minister van
Karei VII gebouwd is. Hij; kende van
diens geschiedenis volstrekt niet heit ge
ringste, zelfs dë naam, was hem' vreemd.
Bet «enige, waaraan hij, dacht, w!as dengena
te vinden, die de brieven van rijn vajdteal
en van beiml omdterteekend' had.
Je hebt er niets aan dteze reds te doen,
had dte oude vrek tot vervelens toe her
haald'.
Djat is het eenige middel', omi iets t'a
vernamien.
Je verneemt niets!, heeleimlaal niets,
en je geeft het geld nutteloos uit.
Ik wil' en zal naar Bourges gaan. i
i (Wterdï verwoligd.)!