I NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS PETRUS HOPMANS, DONDERDAB 23 FEBRUARI 1928 feuilleton De vreemde vriend. MUMMER 23 24s™ JAARBANil NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES; Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactio en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2| Telefoon No.474. Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; AdvertentiSn van 1tot6 regels 10,90, elke regel meer f 0,15; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager. 8R00TEWAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT BELEZER IN ALLE KRINGEN door de genade Gods en de gunst van den Apostolischen Stoel BISSCHOP VAN BREDA, Aan de Gcloovigen van ons Bisdom. Zaligheid en vrede in den Heer. In dte twaalfde en dertiende eeniwl heeradbten sohrotmielijtee misstanden. Geld zucht, zingenot en zedenbederf leidden tot verslapping van het christelijk! leven. De naam rn de waarde van christen werden niet meer begrepen, d'e plichten van chris ten verwaarloosd, en de leer van het Evan gelie raaide in het vergeetboek. In zijn ontfermende liefde Wekte God een hervorm er op in dën H. Franoiscus van Assisië, die door woord en voorbeeld te genover dtn dwaalgeest der wereld stelde dë volmaakte navolging van Christus of het edht evangelisch leven. Dtie hernieuwingsbeweging van de,n H. EnanJtfecus in die hachelijke tijden, wordt in onze dagen nagestreefd door den Eucha ristischen Kruistocht, die in de korte jaren van zij li bestaan reeds op blijde uitkomsten Bohg bogen. Dlewijl onze verwachtingen van d'e eucha ristische beweging voor den opbloei van het godsdienstig teven in ons bisdoml hoog gespannen zijn, wenschen wij in onzen Vastenbrief Imtet een korte uiteenzetting dter beginselen va.n den Euoharistiischew Kruistocht tot onze heiminde diocesanen een dringende uitnoodiging te richten deze heilzaam werkende beweging zoo krachtig mogelijk te steunen. Het al'geimieen dbel van den Eucharisti schen Kruistocht is niets andters dan het' evangelisch leven te bevordteren, de leer van het Evangelie te doen opvolgen, Cliris- tus in ons te vormen of in ons uit' ta beelden, Christus na te volgen, voor Chris tus leven. Iets nieuws of iets bizondters, zOoalls doorgaans ten onrechte gemeend wordt, wordt niet gevorderd. Alleen wbrdt aan gedrongen, dat wij' getrouw' in beoefening zullen brengen datgene, waartoe wij als christenen d. i. als leerlingen, volge lingen, navolgers van Christus gehouden zijn. Gelijk Franoiscus van Assisië het vol maakt- christelijk leven wilde, herstelen en d'aaroimi zich beijverde zichzelf zoo vol maakt mogelijk aan Jezus gelijkvormig te moken.z oo ook moet ons streven zijn cm ons op het leven van Jezus te doen ge lijken. Zeker zullen wijl niet tot die ge lijkenis imet Jezus geraken, welke wijf in Franoiscus imoeten bewonderen, die een door God! bizonder begenadigd man was. Maar toch is het dë pliifot van ieder christen zon- der uitzondering naar zwakke krachten te streven, naai' gelijkenis met Christus, te .trachten Christus' leven in zich uit' te heelden-, aan Christus zijn leven toe te wijden, tot de christelijke volmaaktheid op te gaan. Nogmaals zij het duidelijk herhaald, wat wij. u voorhouden, beminde diocesanen, is niets anders en niets meer dan de leer van het Evangelie, welke wij, allen moeten op volgen, dan de wet aan iederen- christen gesteld. En wat den christen als gebod is opgelegd, gaat nooit boven zijn krachten, units deze gesteund worden door de hulp van hoven. Deze onmisbare hulp nu kun nen en zullen we verkrijgen, als we er ne derig om. vragen. Maar dat is ook de onaf wijsbare voorwaardte: God wil door ons gevraagd worden. Het gewoon christelijk leven op buiten gewone, volmaakte wijze beleven, ziedaar het algemeen dbel van den E. K. Het bizonder doel' dat de Eucharistische Kruistocht zich voorstelt, is zijn leden op to voeren tot dte beoefening van die deuig- dlen, welke in tegenstelling zijn m'et. de on deugden of kwalen van onzen tijd. Die kwalen nu, welke in onze d'agen den afval van bet geloof, dë onverschilligheid 18 Nu Leonee hem! op diergelijke alleen spraken betrapt had', wist hij' waaraan hïjl zich to houden had. Hij wist niet Wie Dludtor was, evenmin van welke gebeurte- nissen Claudius sprak, maar hij begreep, idat zijn vader slechts hiervanovertuigd ImlOest wordten. Solangie zal de eenige erf gename van juffrouw Oötavie wordten. Hieromtrent bestond wel geen zekerheid, geen enkel bewijs en zelfs geen waar schijnlijkheid'. Maar de jonge Fourasson was brutaal genoeg, oml hetgeen ontbrak, aan te vullen. Als hij imnar onophoudeljijk herhaaldë, dat hij', Claudius Fauxassoin, alleen, in dë heelë ounigaving, niet op dë hoogte was van dë testamentaire beschik kingen d'er oude juffrouw, dat deze her- haaldëlijk in tegenwoordigheid van getui gen, haar voorkeur voor die oudste doch ter van Pagès had' te kennen gegeven, dat zij van plan was Solange tot hare eenige erfgename te maken, zou Leonce dë taaie ongetoovigheid' van den grijsaard wel aan het wankelen brengen. Het ia mogelijk, aeidë Claudius ten eXotte. En als je er absoluut op staat het in zake god'sdianstl, de verzwakking van het christelijk leven sterk in dë hand wer ken, hebben een zeer geiijkendë overeen komst met de misstanden van St. Fran oiscus' tijd. Natularisme, materialisme, zin genot, ziedaar de diep ingewortelde kwalen, die knagen aan het godsdienstig lëvpn van onze geLoovigen. Tegen dtie voortwoekeren- dë kwalen vooral, heeft de Eucharistische Kruistocht zijnstrijd'leuzo aangeheven. Oral onze gel'oovigen daarvan te genezen of to vrijwaren, predikt de Eucharistische Kruis tocht do tegenovergestelde deugden, en tracht door krachtige middelen de beoefe ning dier deugden door te voeren. Mogen al onze diociesanen zich opader onze banieren scharen en m'et ons te velde trekken om>*het erfdeel onzer vaderen te bewaren en huisgezinnen te vormen, waar smet dën christelijken geest en het christe lijk leven intrede doen tevredenheid, geluk kig samenleven, hartelijke verhouding tus- scheu vader eu imioeder, feusschen ouders en kinderen, welke thans in zooveel huisgezin nen zoek zijn wegen® gemis aan christelijk of evangelisch leven. In ijdei-e zelfoverschatting verbeeldt de miensch zich soms1, dat hij' met eigen krach ten alles tot stand kan brengen en vergeet het woord' van dën Apostel' Paulus: ,,W' at hebt gij, dat gijl niet ontvangen hebt, en als gij het ontvangen hebt, waarom beroemt gij1 er u d'an op, alsof gij' het- niet ont- vangen li a. d' t" Met versim!ading der bovennatuurlijke middelen, welke God. ons aan dte hand doet, nl. gebed en H. Sacra menten, zoekt dë overmoedige, niet echt christelijke miensch zijn doei to bereiken dëor louter natuurlijke middelen, ziet over het hoofdl, dat aan Gods zegen alies is gelegen, zooals de Apëstil het ons voor houdt „N o o h h ij, die plant, is iets noch hij, die besproeit, in aar hij', die den wasdom! ge eft, God". De natuurlijke miensch denkt er ook niet aan qmi iets uit hooger inzicht te ver richten. Eigen voldoening, eerzucht, ijldelo glorie of ongeregelde zucht naar dten lof der menschen zijn dë drijfveeren van rijjn han delingen, van zijn zwoegen en tobben- Hoe beklagenswaardig is de miensch. wiens geest en hart. slechts getrokken wor den door de wereld en wat da wlereld biedt, dtie zielh vermeit in eigen grootheid en zich laat heen en weer slingeren, dooi den lof der mtenschen, die vergankelijk is al sdë bloem; des velds. Zij', die vandaag door de wereld op de handen wtorden ge- di-agen, worden morgen wellicht door de zelfde wereld versmaad. Wat den Zalig maker overkwam', die op Palm-Zondag .on dier luide Hosanna's de stad Jeruzalelpj werd lbinnengehaald en korte dagem daarna terdiood1 gezocht on gebracht w;erd, is niet een op zichzelf staand feit, maar wordt aldoor in de wereld herhaald. Wat is het gelukt van dën verdwaasden der werelcl tegenover de zoete tevreden heid des harten van hen, die, overtuigd van eigeu onmacht, alle vertrouwen stel len op 'hun Vader, die in den hemel is, van zijin onlmisbaren bijtetoamd au zegen het wel slagen hunner ondernemingen, verwachten, die de middeien om! dien zegen erlangen, aanwenden, n.l. liet gebed! en. de H. Sacra menten, die biji hun zwoegen om iu da we reld vooruit te kotauen niet het doel onzer Schepping uit het oog verliezen, nl. God! kennen, God' beminnen, God: getrouw die nen. en daardoor in den hemel' komen) en dlaaromi al hun werken verrichten uit bo vennatuurlijke beweegreden, tot meerdere glorie van God'. .Geen grooter geluk is denkbaar dan door dë heiligmakend» ge- nadte imiet God vexeenigid te leven en te wer ken uit liiefdë voor God en dien gelukkigen staat nog tot hooger ontwikkeling te bren gen dëor dagelijksdli gebed, door hartelijke schietgebeden, dëor veelvuldig Mi&hooren en cammunioeexen. Die II. Commiinio mag niet een voorbijgaande handeling zijp, maar moet richting blijven geven aan al uw dtocn en laten van den dag. Dë innige imëisje te trouwen, zal ik mij ex niet tegen verzetten. Toch wildie hij; dat zijne toestepitming hejm wat opbracht en hij voegd'e er bij: Op .dteze voorwaarde dat die heele zaak niet te veel' kost en d'at ik je, als huwelijksgift een kleine rente verzeker, waarvan jij' en je vrouw hier bijl miijf kunt leven. Actaoorf piaplariep Leonce triojmfan- telïjk tuit. Zijn trioimf zou niet l'ang duren. Nauwelijks had' hij) de toesteraiming van den ouden gierigaard weten los te krijigen, of dë postbode kwa|m, te Gué-Dormanf aan. Behalve dë bladen een lokaal en anfi- cterieaal blad' voor Claudius eu een sport blad voor Deonce bracht hij' twee brie ven, ook een voor dën vader en een voor dten zoon. Iedereen nami wat voor hem bestemd was. Toevallig wierp Leoneë een blik op het schrijven voor zijn vader en riep uit: Het is dezelfde persoon, die aan ons beiden geschreven heeft. Vreemd! Dë oude miaakte heel' voorzichtig bef Convert los hij' kon het omdraaien en nog eens gebruikten dte jonge raam ver scheurde heel! gewoon het zijkre. Een oogenblik latex deed een ontzettende vuistslag dë tafel schudden, waaraan te- vexBaniging met Jezus in d'e II. Ciomto'unie luKXrt- gij trachten voort te zetten dëor gevoelens en woordën en offers van liefde :m-et Jezus te wisselen. Tusschen Jezus en ons imoet geregeld een ruiling geschieden van geschonken genaden en-gebrachte offers. Een tWteedë kWaal van onzen tijd) is het' miaterialistoë, d'e stofvergoiding, het opgaan, in dë gcedteren dezer aarde. Hieraan gaan schuldig zijl, die gelxl en goed niet beschou wen als een middel omi te leven en werken van liefdadigheid to beoefenen, miaar als hun 1'evtensd.ëiet, die voor geld on goed! ge zondheid, -eer, leven, zelfs hun onsterfe lijke ziel veil hebben. Zeker wij' weten zeer goed', beminde dio cesanen, d!at de menseh de goederen dëzer aaide niet kan ontberen. Hij' moet leven, hij' is verplicht zijin huisgezin te onderhou den, hij m)oet zdjjn best doen. om! rijm kin- dëren te houden in den stand, wlaariu hij' zelf leeft. Ook mpet hij zijn armën me- d'elmiensch voorthelpen en milddadig zijh tem opzichte van zooveel good'e werken, dia strekken tot bevordering van het godsdien stig I'evon, Wij kunnen niet anders dan hoogelijk pa-ijzen degenen, die door spaarzaamheid! en vlijt hun huisgezin trachten op te werken. Maar wij' miogen niet nalaten er uitdruk kelijk aan toe te voegen, d'at bij! alfa on dernemingen en handelszaken de twee so ciale deugden van rechtvaardigheid en Iief dë nauwgezet dienen nagestreefd te wlordiein. Bedenken moeten wij' ieder voor zrah, dat wij niet alléén in dë wereld zijn, dat niet alleen wij' voor ons zelf en vale® npg voor- hun huisgezin hebben te zorgen, m(aa,r d'at ook onze medemensehen dezelfde plich ten hebben te vervullen. Wij' mogen niet zelfzuchtig zijn, niet alles voor onszelf opeischen, miaar moeten ook aan andëren van harte een behoorlijk bestaan gunnen. Dë redën, waarom) velen met de recht vaardigheid en de liefde niet op goeden voet staan, .moet dëarin gezocht worden, d'at zij' het Christus-ideaal uit het oog heb ben verloren;, d'at Zij! in onwetendheid ge raakt zijn omltrent dë leer van het Evan gelie, dlat zij het. leven, van Christus nieit' mieer navolgen, in hinrchristelijfco plichten optirauw zijn geworden, ja wëllieht nog verder zijn afgedwaald en den godsdienst dën rug hebben toegekeerd. Gelijk Franoiscus in do benarde tijden van ougekendë weelde, van twist en tjwlee- dracht, van verslapping in den godsdienst, hervoiilmiing wist te bewerken dëor da pre diking van het Evangelie of de Christus- navolging, zoo ook stelt d'e Eucharistische Kruistocht zich niets anders iten doel dan bet Evangelie te doen beleven. Dë Eucharistische Kruistocht leert bi- zo,ndler de onthechting aan het aardsche, tracht uit die harten te verbannen de onge regelde liefde voor geld en goed. spoort aan ciini van rijh overvloed' gaarne* uit te d'eelten aan liefdadige doeleinden, oimi do dienende liefde te beoefenen door gaarne diensten te bewijzen vooral aan hulpbehoe- vendë en verlaten tmedetmënschen. Mogen wij', dierbare diocesanen, van onze goederen een behoorlijk gebruik maken om! ons het leven te veraangenamen, toch mo gen wij als christenen, als volgelingen van dën Goddelijken Leermeester,, wiens lieven van dte kribbe tot het liruisi «looi- ontbering werd gekenmerkt, ons niet alle weelde veroorloven. Wij' blijven in heel onze le venswijze binnen d'e grenzen, der christe lijke matigheid, opdat wijl van de goederen, ons dëor den Gever van alle goede giaven geschonken, oimi ze als rentmeester te be boeren, des te ruimten- Zouden kunnen, uito deelen aan de arme ledematen van Jezus, dë ialles wat wij aan één van zlijh gering ste brcedters gedaan hebben, zal beschou wen als .aan Hem Zelf gedaan. Eenvoud! in opvatting en levenswijze is het kenlmlerk van dten echten Kruistochter. Tegenover dën steeds toeneimienden geest van zingenot, dat den op zinnelijke vol doeningen belusten miensch er ten slotte toe brengt om) aan zijh zinnen niets tnieex oncte gezeten was en een. vloek, die dën lolmlpstiein kaxxeman waardig was, klonk' dëor het vertrek. Wie is die hond, die zich veroorlooft' mij voor dën gek te houden! brulde Fou- rassom woedend'. Nog 'woedender antwoordde de oude: Dtezelfdë die mij dit pak belecdigin- gen en onizmnighedën durft zenden! Aan u ook? Ja aan tnlijHij! beschuldigt tniji talaar neen, ik heb liever, dlat ja dht niet leest. Hij' wildte den brief in zijn zak ster kep, toen zijh zoon even oneerbiedig als plotseling het papier greep. Hij las: Houd' op, hard voor arme mensdhen te zijn en denk er liever aan. het vea-ledeM goed te mikken. Elleudteling! brulde Claudius, Heek van woedte. Blijf kaljni antwoordde L'eoncë, en luister naa rhetgëen, ik ontvang: „Gijl zij|t het jonge mieasje, dlat gij trouwen wült. niejt Wiaard'. Geloof imïji en laat dat pl'an varen." Die waarsehuiwingën Wiaren ondtentee- kend!. Zij! droegen den stempel! van Bour-" ges; dë naa|ml dien er onder stond was! Henri Galibent. Beiden, Claudius en Leon- <te, waren verslagen. Die jonge mlan was rood!, de oude zeer bleek'. Heeft u &osnB eenig vermoeden, wie te weigeren en alles te gunnen, wat de we reld te genieten biedt, stelt de Eucharis tische Kruistocht de liefde tot het offer en het kruis. Zooals Christus zich voor ons a,an het kruis heeft geslachtofferd' en gelijk Fran oiscus van Assisië zich als! geen andere Heilige aan dën Gekruiste vau Calvarië gelijkvormig heeft gemlaakt, zoo wil de Eucharistische Kruistocht ook dë christe nen aan Christus dën Gekruiste gelijikvoa-- mig maken. Volgens dën geest van den Eucharisti- Schen Kruistocht mioetcn wij vooreerst aan onze zinnen ontzteggen at wat ongeoor loofd: of zondig is en ook veel' waf wél geoorloofd' is, overtuigd dat hij, die alles dioe.t wat geoorloofd is, ook spoedig doen zal wat uiet geoorloofd is. Daarmee mo gen we ons nog niet tevreden stellen. IWie snoeten verder gaan en al d'o kruisen, we derwaardigheden, tegenheden des levens dragen .met geduid, mfet gelatenheid, mc(t' onderwerping aan God's heiligen wil. Zon der mlorren, zonder klagen, zonder ontevre- d'emheid, imie.t' een dankbaar en blijmoedig hart, wel beseffend', dat God ons mtef Iwte- dterwaardigheden bezoekt to,t ons eigen wel zijn, en niet zal' toelaten da.t wij! bovai» onze krachten beproefd' worden. Nooit kla gen, altijd vertrouwen zij! het wachtlwOord' dter Kruistochtors. Behalve dë kruisen, dié ons door God of dte menschen op de schouders wordeu gelegd', behalve de offers die wij' gedwton- geu moeten brengen, en daarom' de zwaar ste zijn, moeten wijl ook nog offers brein- gen uit eigen, beweging. D:e offergedachte is dte bezielende gedachte van den Eudha- ristischen Kruistocht. Kruistochters moe ten ware offerzielten zijn. Dharoim moeten zij zich bijzOnd'ex toeleggen op zelfbejheer- sching, zelfverloochening, zelfoverwinning versterving. Voortdurend aan mloeten wij kleine verstervingen beoefenen, die weinig moeite kosten, en toch welgevallig zijh aan God', wijl' rij! telkens een nieuwë betui ging zijn van liefde voor dën gekruistea Jezus. Do beste, herhaaldlelijk voorkomende, ge legenheid' «mi don offergeest tot uiting te brengen, vinden we in den oimigang met el kander, waar we onophoudelijk stuiten op mensehelïjko 'fouten en gebreken, die ons hinderlijk zijn. D;an, bij een ouheuSclhe bejegening dën Oipwelienden afkeer beteu gelen en liefderijk blijiven, is wel het schoonste en het verdienstelijkste offer, d'at we den voor ons gekruisten Jezus kunnen aanbieden. „H ieraan zullen allen erkennen, zeg|t J ezus, d' a t g ij! mijn leerlingen zijlt, als gijl lief de hebt tot el'kand er". Opofferende dienende liefde is het kenmerk: van den waren christen en Kruistochter, Die on derlinge liefde beoefenen, is een der voor naamste vereisohten, welke de Eucharis tische Kruistocht aan zijn ledën stelt. Liefde tot den eventaiens'ch moeten wij aan dën dag leggen door vriendelijkheid-, voor komendheid, behulpzaamheid en niét het minst dëor vergevensgezindheid, als iets tegen ons is anisdïeven. Het groot e middel' nu, dat wij', Zwlahke stervelingen, moeten ter hand' nelmtein om' een echt ehiistel'ij.k, evengeUschi leven te kunnen leidën, oimi Christus te kunnen na volgen ook in zijn offerleven, is d'e EL Eucharistie, d'e Koningin van alle devoties de H. Comtoiunie, waar wij' eten het Brood! d'er sterken, waar wSj ons voeden nret Jezus om als Jezus te kunnen leven, waar Jezus in ons hart komlt oml zijin gebedsleven, zijn deugdenleven zijin offerleven in ons voort te zetten; het H. Misoffer, waar wijl dën geslachtoffërden Jezus aan den helmiel- schen vader aanbieden en met Jezus ons zelve als offer opdragen? de aanbidding van het Allerheiligste, waar wij! Jezus als onzen God' en Schepper aanbidden, al's onzen Koning huld'gen, alls van dten Gever van alle goede gaven opnieuw offerkracht afsmeekendë geestelijke H'. Comlmunie, waardoor wij een geloovendi en beminnend die Galibert kan zijh? vroeg Loonde na eenige «ogenblikken. Hoe kan ik dlat weten.? vroeg de .grijsaard' korzteiig. "Wjelmi, ik zal het te weten ko|mian, en die krijgt miet mijj t.e doen. Wjat zal' je dicen? Ik zal' inlichtingen vragen. Als het noodiig is ga ik naar- Bouxgtes. Claudius zweeg. Na een lange stilte zei- dë hij1: Je zoudh heter doen rustig hier te blïjtve», mSjtn jongen. Waarom? Waarom?.Waarom?.... stamelde dë oude gierigaard. Ik behoef je niet te zeggen waaropa- Dlat zijn mijh. zaken. Leonicë dkong niét aan. Maar nittegen- staande de onverklaarbare handelwijze van zijn vad'er, zwoer hij! dat hij Galibert zëu vindten en dat hij! zich zou wreken. Een spoor. Bourges is een aanzame, treurige stad. In het oude gedeelte zijin de straten eng en onregelmatig, in het nieuwe gtedëelte breed en recht en vrij onbedtaid'end. Er rijin echter twee mpmujmte'uten, wlelike dte aandaicht trek ken en die iedtere toerist moest bezoeken. Iedër, die smaak heeft en voelt voor het schoone, gaa.t dte prachtige kathedraal' zien, verlangen verwekken om Jezus door de HL Cioim|mlunie in ons hart binnen te leid'em Juist omdat de II. Eucharistie de bron is van onze offerkraclit, wordt onze be weging eucharistische beweging genoarnjd)} omdat de H. Eucharistie de grandsfagj is, waarop onze kruistocht tegen de ktwla- len of ondeugden van onze dagen s!teunt( heet onze Kruistocht Eucharistische Kruis tocht. Na den Euteharistjsöhen Jezus is ook Ma ria,, Jezus' Moeder eoi ook onze Moeder, do toevlucht voor dten Kruistochter. Jezus heeft al de door Hean verdiende genaftem ter bemiddeling voor ons in handen van Maria gesteld', aan Maria ter uitdeeling gegeven. Maria, zat' Jezus in ons vorimien en Gods ommisbaren zegen over ons werid afsimieeke®. Geen werk mogen We in dten! Eucharistischen Kruistocht ondterneimien, d'at niet aanhoudend ter aanbeveling wordti neergelegd in die handen van Maria, de bi- zondtere Besdheaimpter van dën Eucharisti schen Kruistocht ondernomen, dat niet aam- houdënd ter aanbeveling wordt neergële©! lagd' in de handen van Maria, de bizondera Besehermisfer van dën Eucharistischen Kruistocht, van Maria, O. L. Vrouwl van) hot Allerheiligst Sateraimiant en toonbeeld van helt vuilmaakt Eucharistisch leven. Met onbegrensd! vertrouwen moeten wij telkens gaan tob Maria, dte Smeckendte al macht, wier hullp wij nooit tevrgeefs zullen inroepen,, als het geld't de verheerlijking van dte H. Eucharistie. Wat 'Wlij! na dteze uiteenzetting, Van ir, dierbare dioctesanen,, wifl.cn vragen, is dat nieimiand1 zich meer varmate hot ajlcrver- diensteüjlkst liefdewerk van den Eucharis tischen Kruistocht in een ongunstig ,dhg- licih/t te stellen, wat ons vadërhart zon pijnigen. Lieten wij1 het bij dit één vei'zoek, wij zoudten onrecht doen aan onze priesters, onze Catechisten, onze religieuzen, aan veel ondterwijzexs en onderwijzeressen, aan veel andere voorbeeldige en offervaardige lee- ken, die den Eucharistischen Kruistocht} ondter God® zegen hebben gesticht, tot bloed! gebracht en een rijken oogst van heeriïjlks vruchten hebben dëen rijpen. Daarpml vra gen wij moer. Allen, dia tot hiertoë hun! wellwiliendten, hooggewaaxdëerden bijstand hebben verleend', vragen wij met aandrang Blijft onze trouiwe medewerkers, wij kun nen uwi hullp niet «nissen. Wij! vragen ,u|wt Icraciitige medtewerking tot heil van heü kind', van het 'hnisgezin, van de Kerk, kan dte Maatschappij'. Dankbaar erkennen Wie, d'at 'we diep waren getroffen, toen. we de büjdte uitkomsten, vernamien, door den. Eu charistischen Kruistocht bereikt in ver schillende sohclen en biji d'e fabrielcëmleasjes. Kondten de ouders besluiten zelf eChta Kruistochters te wordlen en hun kinderen! iu samenwerking met dë priesters en de on- derwijlzers of onder;w|ijlzeressen op te voe den in den geest van den Eucharistischen Kruistocht, tevredenheid en geluk, harte lijke samenleving, oprechte vreugde zouden d'e droefenis uit vele huisgezinnen verban nen en die tranen opdrogen, dia nu in ver schillende huisgezinnen geschreid' worden omi d'e wereldgezindheiid en, 't zinnelijk levenl Imiet d'en aankleve van dien van hun! niet streng christelijk opgevoede kinderen. Kun nen we dten Eucharistischen Kruistocht in hoogen bloei houdten, dan blijft ons) Bis dom voor Christtus bewaard', wiat wijl zonder) o.phoudten van den hemel afsmeeken en waarvoor we ons zelve mat al onze krach ten zullen blijven opofferen. Ten sllotte verzoeken wij! u in uwte ge beden te gedenken onzen H. Vader Paug Pius XI, onze geëerbiedigde Koningin Wit- helimiina, en geheel hef Koninklijk Huis. En zal' dilb ons herderlijk sChrijiven op Zondag Quinquagesima van den predik stoel Worden voorgelezen. Gegeven te Breda, feest der verschijning van dë Onbevlekte Maagd' 192S. f P,. HOPMANS, Bisschop van Breda, Op laaf van Z. D. Hoogwaardigheid! JOS. BAETEN, Secretaris. mWt' hare vijf portalen, alle wonderlijk) schoon, hare vijf indrukwekkende beuken, dë elegante verhevenheid1 achter het hoofd altaar, waar rondom! aardige kapelletjes zijn gebouwd. Ook pnioet men het overheer lijk paleis van Jaetjues Coeur gaan be wonderen. Voor Leonete Fourasson befeekendten deze twee meesterstukken van bouwQc'unst nieta of ten minste niet veel'. Niettegenstaanid'a rijh vader zich tegen Zijin reis had verzet, was hij toöh. gegaan en Kwami te Bourges aan, zondtex zelfs te weten, dat' deze Stad! een der schoonste kathedralen van Frank rijk bezit, zonder zich te bekc*m|mieren ooi het mpnument, d'at dOor den minister van Karei VII gebouwd is. Hij; kende van diens geschiedenis volstrekt niet heit ge ringste, zelfs dë naam, was hem' vreemd. Bet «enige, waaraan hij, dacht, w!as dengena te vinden, die de brieven van rijn vajdteal en van beiml omdterteekend' had. Je hebt er niets aan dteze reds te doen, had dte oude vrek tot vervelens toe her haald'. Djat is het eenige middel', omi iets t'a vernamien. Je verneemt niets!, heeleimlaal niets, en je geeft het geld nutteloos uit. Ik wil' en zal naar Bourges gaan. i i (Wterdï verwoligd.)!

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1928 | | pagina 1