NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS ÏHE COUR AN t DINS0A8 31 JANUARI 1928 gesprekken FEUILLETON De vreemde vriend. VAN OVER DE GRENZEN BUITENLAND MEXICO BINNENLAND een te kom'en, zal moeten groote stadsleven inder- ïcn aan het gezichtsver- voor het oor tat de gekomen als de Dpitsche het oog en voorspelt toe- 1 van groote stadsmien- orspeliing wordt bewaar- lere orienteerende zintuig |r te verantwoorden krij- f een jaar of wat wellicht Be Eerlijners het oog wa ard: „Het zijn niet allen rossen dragen", kan even- ph terrein worden óverige- the statisticus betwijfelt heele millioen Eerlijners vel noodig hebben. Hij heel wat menschen mee ieh interessant te maken, n de vroegere Pruisische de monocle zou dus in tg voortleven. „De sport, opgeld doet in Japan cn kidteren al1 een geweldige us krijgen, schijnt ook bij dën", verzucht hij en hij huilevinkje" spelen aoh- rlazen" uit verlegenheid', dat snobisme meermalen meespreekt. .oti^phe indtistrie vaant wel gebril. Zij verkoopt haatf ren en ongeslepen, over de In liet derde, kwartaal 29.100 Kg. ongeslepen Irde van 150.000 Mark, Bepen glazen ter waarde ark en 32.600 Kg. brillen. enz. ter waarde van [uitgevoerd1. Over een ge- .'aarde van de uitgevoerde tenten d'us een kleine '50 grootste heet ter wereld. et schijnt, een atlas uit de tv, die door Amsterdam- aan Karei II van Enge- fboden ter eere van dóens der Zeven Ver- bden. De kaarten óparuit fraai en zeer nauwkeurig pst,bare boekwerk bevindt het, British Museum1 te God save the Qnjeen. Ie van kbningiin Victoria ;an hoogleeraar te. Edin- and tot eere-lijflarts van gSaff hij daarvan door aan- zwarte hord der Univer- de Studenten, dag vond hif er met 'fbr- 'r geschreven: „God save id behoede de koningin), irensregel van Wffheim I. I, die 91j jaren oud ge- toon hij in zijn leven heal ligheden ha,dj mee te ma- En voortreffelijke gezond- ïoeide kracht too aan de agen v,an eien zijner lijf- pij1 getrouw, opvolgde. zijn deze de vMgendjp: uw eerste en tweede ont ken pasteien o'f warm ge- meer dan éénmjanl' pei Drink geen koffie. Wau- Wj goed oil sll'eoht wejder, jl. ver. Baad u da,gelijks, [vond uw aangezicht met I slaap zeker eiken nacht 8 van deze raadgevingen twisten. Maar de vraag lesteld, o'f' voor ailjbe men- leefïrege.1' goed k!an zijn en levenskracht en levens- teren, als den ouden keizer i I RUMMER 13 24«» JA HE-STRIJD. een kleinigheid alstu-. armen bedelaar die niet niet stom' en niet kreupel 2 moeite, heeft het tegen de. t te houden. OH LEGER, recruut„Mijn vriend, b onzen groote familie, ge hebi in uwe supe- ;zijn de vader van heel den ge dat soldat Jans- DL. lar.aan zult ge dus de gif fen erkennen pre maal dat ze me doen 1! Als de koningin sterft, de prinses wees, meester. MAN. mijn vrouw verlies, drapg iw. de rouw van mijn F IB. a. u b. mijnheer ■en op zak, ma,ar ik' kan ju :en. 'DEN. die bedelt aan dp Leuvein- m'aakt kijf" het? it, we hebben elkander uit I.AE. geldbeurs thuis gelaten, uwe meid is eerlijk'. juist, ze zal ze' aan mlijta NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie: Weetsingei 75, GOES; Telefoon tnterlocaal No, 207, voor Redactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2| Telefoon No.474. Abonriftmentsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; Advertentiin van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager. 8R00TEWAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT GELEZEN IN ALLE KRINGEN De sociaal-economische beteekenis van de Java-suikerindustrie. Beedh in den tijd, dat de Houtmannen jn Indië kwa,men, vonden, zij' er inrich tingen, zij het ook van zeer primitieven aard, voor de bereiding van rietsuiker aanwezig. Aangezien veel suiker werd' ingevoerd', belastte Coen dien invoer moet een recht, dat zijn opvolger van Dietaea aantoeiikelijk verhoogde, echter met de voor opgestelde bedoeling, dat zoodoende aan d'e bereiding van suiker in Indië unieer aandacht zou worden geschonken. Hij heeft d'an ook in 1637 aan den Cluneted Jan Kong een eerste concessie verleend', Bijkans twee eeuwen heeft dë strijd, ge duurd, die op het gebied der suikercul tuur gevoerd' ward tusschen de heeren Zeventien te Amsterdam en den Gouver neur-Generaal in Ind'ië. Teneinde de dui tuur in Indië te bevorderen, wilde deze laatste reglement brengen in de orders van suiker voor Nedëriand, terwijl daar entegen de, heeren Zeventien, van wie vele nauw bij d'e bloeiende suikerraffinaderijen betrokken waren, den aanvoer wilden laten afhangen van de omstandigheden, teneinde vooral d'e miarkt niet te overvoeren. Geen wonder, dat Van Hogendorp, toen hij aan het eind'e der achttiende eeuw in India kwam,, verwonderd was de fahrikatie nog in denzelfden toestand te vinden als Coen die in den aanvang der zeventiende eeuw had' bevonden. Daarin hoeft hii het dul' huurstelsel, dat werd ingevoerd ter be vordering van de Nederlandsöbe belangen, een aanmerkelijke verandering gebracht» Aangezien echter, afgescheiden van an dere, aanmerkelijk sterker sprekende be zwaren ,h et Cultuurstelsel aan de contrac tanten of fabrikanten wel invloed! liet op de fabricage van de suiker, doch niet op den aanplant van het suikerriet., werden de verbeteringen vooral in de fabriek op gemerkt- Toen tengevolge van de Cultuur wetten van 1870 de zgn. vrije Cultuur ontstond', veranderde ook dit. Maar eeD geheel nieuwe periode trad in na de sui- kercrisis van 1884; vele fabrieken gingen toen van familiebezit over in handen van groote bankinstellingen, die bereid bleken kapitaal beschikbaar te stellen om dë Java- fcuikerindhstrie op geheel nieuwen leest te schoeien. Sedertdien heeft zij economi scher gewerkt, d'e wetenschap te hulp ge roepen en is vooraan getreden in, de rij der suikerriet-produceereride landen. Gemiddeld heeft het oppervlak van de 180 suikerfabrieken, die Java telt, een omvang van 1400 bouws; d'e suikerfabrie ken zijn in tegenstelling miet vroeger, niet meer in het Wiesten van heit eiland en zeker niet mleer in. d!o omgeving) Van Batavia gelegen, dëch vooral in het mid den en het Oosten van het eiland. Een Ja- vasuikerfabriek vormt een dubbel bedrijf': d'e fabrikant plant het riet, en wint luit dit riet de suiker. Aangezien het voor den niet-Inlander op1 Java krachtens de gel dende agrarische wetgeving onmogelijk is omi grond' in eigendom te verkrijgen, buiten bet kleine gedeelte, waarop de fabriek Boet toebehooren staat, dienen de gronden voor d'en riet-aanplant te worden verkregen door inhuur van de Inlandscihe bevolking. Daarvoor gelden de bepalingen der Gromd- hunrordönnantie, waarvan, de uitvoering èn aan d'e fabrikanten èn aan het Gouver nement moeilijkheden met zich brengt. Zou dus de Javasuikerindustrie kans zien ont van dit dubbel bedrijf ontheven te geraken, gaarne zou zij het doen en daardoor te vens tal van moeilijkheden, die het bedrijf nu medebrengt, ter zijde hebben gesteld. Maar het kan niet., oindat de oplossing, die aan d'e hand wordt gedaan, als zouden do fabrieken bet riet vermialen, dat door: de Inlandëche bevolking geplant wordt, niet aanvaardbaar is in verband met de omstan digheden, waaronder men op Ja.va leeft 8 Den avond', waarop zoovele vreemde ge beurtenissen hadden plaats gehad, had zij nauwelijks op den jongen beambte acht ge slagen, die pas sedert enkele maanden door haar vadër in dienst genomen was. Deze laatste had' gezegd Hij is een wees, zonder inkomsten, zonder familie en zonder vrienden. Het z'al voor hem beter zijn d'at bijl hier blijft, dan d'at hij zich aan de gevaren eener groota stad' bloot stelthij vraagt daarenboven een redelijke belooning Zoo was Georges Dubois bij Erailien Pa ges in dienst getreden. Dë eenige inlichtin gen die de industrieel van herni ontvangen bad', kwamen van een priester te Parijs', den eerw. beer Bobiet. Deze was kapelaan in een der voorsteden en tevens directeur van een patronaat. Hij had den jongen tman warm aanbevolen, als zijnde oprecht en werkzaam1, v,an onbesproken gedrag en goed katholiek. De kapelaan had' er bij1 ge voegd: „Georges Dubois droomt ervan buiten te leven. Ik kan zijn voornemen niet andiers d'an goedkeuren en u zou< een goed werk' dóen indien u hem) de gelegenheid gaf Zijp Het complex gronden., ter beschikking van dte suikerindustrie te stellen, is zoodanig gering, dat de rietöultuur intensief mloat worden gedrevendat mleu per bo-ulw de grootste hoeveelheid riet mpet winnen en riet ,m|cet planten,, dat de grootste hoeveel heid' suiker waarborgt. Daartoe is een streng wetenschappelijk geleide rietculituur noodig, die van de Inlandsélie bevolking niet zou zijn te verwachten. Vergelijkingën pret de Plhilippijnen en Cuba gaan op dit punt niet op, terwijl op Hawaii proeven in d'e bovenbedoelde richting een buitenge woon droevig resultaat hebben opgeleverd. De aanplant van de suiker is in He laat ste kwarteeuw ongeveer verdubbeld; van 126.000 tot 250.000 bouws' gestegen. Maar d'e oogst is verdrievoudigd van 12 millioen tot over die 36 millioen piool gestegen, waaruit wel h,et bewijs te puiten valt, d'at d'e groote toename van den oogst niet slechts aan vergrooting van het oppervlak, welke trouwens niet gemakkelijk verklregem wordt, doch vooral aan de intensieve cul tuur,methode Valt toe te schrijven. Vooral dient bedacht, dat de ruimi 250.000 bouws, welke dë rietdultuur op Java inneemlt, niet meer beteekenen d'an nauwelijks één twin tigste van dë totaal «aanwezige sawah'd en één veertigste van d'en totalen bouw grond van Java. Toch levert dit ééml veertigste, resp. één twintigste gedëelte; juist opidat liet met suikerriet is beplant, een aandeel' in den uitvoer van Java, dat gedurende een reeks- van vijf jaren ojnN trent 45 o/o bedlraagt. In het topjaar 1920 bedrc-eg, naar geld gerekend, de suikeruit- voer zelfs 50 o/o van d'en totalen Indisteheni uitvoer en bijkons twee dlerden van derf Java-uitvoer. Bovendien verschaft de aan- zigheid van de suiker aan de Inlandsche bevolking een jaarlijksch inkomen, dat op Omtrent f 125 millicen mag worden ge schat-, waarvan f 21 millioen aan grond- hhren, f 98 millioen aan loonen, en dë rest a-an z.g. leveringen en aan bedragen) die voor sociale zorgen voor de Inlandscha bevolking worden uitgetrokken. Tegenover deze f125 millioen staat een gemiddelde zelfkosten van 'd'en oogst van ruimi het d'ubbélevan de totale zelfkosten komt jaarlijks 45 °/o of mieer aan dë Inlandsche bevolking ten goede. Dë suikerindustrie heeft jaarlijks een 160.000 man in d'e fa brieken werkzaami; het. aantal personen d'at in dë tuinen arbeidt is aanmerkelijk veel grooter en wordt tusechen 'de 800.000 en 1 millioen berekend. Het is uitermate moeilijk om de loonen, dio voor den veld arbeid' worden uitgekeerd, vast te stellen imlmers het grootste deel van dien veld arbeid geschiedt in taakwerk. Maar wel is het kenmerkend', dat de suikerindustrie miet haar f 98 millicen aan loonen een bedrag bereikt, dat gelijk, ja zelfs iets hooger is dan het totaal bedrag aan loo nen, d'at door de overige groote werkge vers op Java wordt uitgekeerd, terwijl he|t juist twee dterden is van het bedrag aan salarissen en loonen, dat het Gouvernelmjent uitkeert aan al zijn Inland'sohe medewer kers, van dën regent tot 'den laagsiten koelie, en dan over vier groote en een groot aantal kleine eilandën! 'n B e 1 ftngr ij-fc pi rooe s1. Dezer dagen is de beslissing gevallen in het zoolang uitgestelde proces Steins- vik-Biesterer, dat door heel 'Noorwegen met spanning; is tegemoet gezien en, mfet nog grootere spanning gevolgd. Dit proces was er een, zooals de Noor- sche geschiedenis er nog geen heeft ge kend. Aangeklaagde was pastor Biesterer, ka tholiek priester, pastoor van Christian- sand, een man, eerbiedwaardig 'c^ior zijn hoogen ouderdom', eerbiedwaafdljg ook vooral door zijn voorkomen. Als men hem' ideaal te verwezenlijken." Dit goede werk bleek tegelijkertijd een goed'e zaak te zijn, want de beschermeling van dën kapelaan had Pages alle redenen tot tevredenheid gegeven. Hij! was ijtverig, stipt, altijd gereed' een dienst te bewijzen en tevreden met zijn bescheiden salaris. Toch vermoedde Pages, dat hij' nog iets van zijn salaris ter zij'dë legde, want hij leefde zeer bekrompen. Op het zolderka mertje, d'at hem' onderdak verschafte, maakte hij' zelf zijtae maaltijden gereed, uiterst sobere maaltijden, waarvan de groenten, welke dë tuin, dien hij' te zijher beschikking had', opbracht, de voornaamste bestand'deelen waren. Dien tuin spitten, be zaaien en schoffelen, was' zijn eenige ont spanning. Hij: werkte er 's morgens in alle vroegte in, alvorens naar zijn. bureau te gaan, en 's avonds, als de dagen lang wa ren. Zondags woonde hij' de H. Mis' bijl en dë Vespers.^ Vervolgens maakte hij alleen een wandeling in het gebergte, en ging vervolgens wat rusten op, 'zijn kamer, als het regendë, in den tuin als het mooi weer was. Gewoonlijk las hij' een ernstig boek. Op .d'e Zon- en feestdagen droeg hij: een pak, dat minder versleten was dan dat dei- werkdagen, maar dat lang niet nieuw was; nten kan gemakkelijk radën, dat wonderen van voorzichtigheid' noodig waren, otml het netjes in orde te houden. Georges Dubois sprak weinig. Vol eer- ziet denkt men direkt aan die ouic!|pi ooster- Sche bisschoppen met langen witten baard en kromstaf, die vaderlijk' hun kudajs be stuurden en met eerbiedige hoogachting werden bejegend. Hij' heeft «ten mooieiiï grijzen haardos; dikke wenkbrauwen, waar onder een paar goedige schalksche, leven dige, tintelende oogen; een langen witten, vollen 'baard, die breed neervalt ovër zijh borst; hij vereenigt in zijn optreden iets v'aderlijks goedigs en teWens jets jmpo- neerends, iets dat ontzag inboezemt. Verleden jaar vóór Kerstmis kwam' een klein meisje hem' tegen op straat,, ging naar hem toe, vroeg hem' of hij' de Kerst man was en of hij' met Kerstmis wou ko men. Hij antwoordde „ja", mlaar dacht Verder niet aan de heele historie. Een paar woken na, Kerstmis kwam' hetzelfde meisje hem tegen op straat en huilende zei ze hem', dat hij' haai' zoo teleurgesteld had. Deze oude patriarch Van bijna 70 jaar was de aangeklaagde. Aanklaagster was een vhmïw, die gaarne wil doorgaan voor priesteres. Ze is theo soof cn liefhebbert zoo'n Weetje in de stu die van de vóórchristelijke oostersche gods diensten. Ze heeft een blauwen Maandag theologische voorlezingen gevolg'd aan do pïotestanlsche universiteit te Oslo en laat zich gaarne betitelen ,als theologisch' can didate, wat zë echter geenszins is. Ze wil zijn de baanhreekster voor de] gelijkberech tiging van man en vrouw en beschouwt het bijzonder als haar opgave te bewerken, dat vrouwen evengoed priester kunnen zijp als mannen. Zelf heeft ze dan voor eenige jaren terug ook al op den preekstoel ge staan in de Vor Frelsers kirk'e in Oslo, in de hoop' daarm'ee haar wil door te rtrif ven, doch zonder het gewenschtei resultaat. Fru SteinsVik! is ongeveer 50 jaar. Ze heeft een hbb'bvkop'. Haar zilverwit haar bedekt het heele Voorhoofd bijna tot 'aan de wenkbrauwen en valt neer tot op de stehouders. Haar blik is onrustig en wild. Haaf om' de. kin heeft ze niet of altblajps zeer weinig; haar op, de tanden heeft zo daarentegen mlaar al te Veel. Het wordt werkelijk' tijd, dat dit eens een Keetje gier kort wordt. Déze twee, de. oude, priêslèr en de mo derne priesteres, zij'n slaags geraakt. Fru Steinsvik is begonnen op een Schrikkelijke wijze af te geven op alles, wat o-ns katholieken heilig en dierbaar is. Pastor Biesterer heeft haar van antwoord gediend op; een werkelijk' Uiet malstehte wij'ze. Toen achtte haai' eerwaardigheid zich beleedigd en dien|db' een aanklacht tegen hem in, wijl hij' zich' Schuldig ge maakt Zo-u hebben aan voor haar krenken de woorden. Dit alles heeft zioh reeds af gespeeld in de laatste helft van 1926, maar moest nu nog uitgevochten worden. Het proces b'egon 11 Jan. 1.1., 's mor gens 10 uur; de rechtsverhandelingten wer den -afgesloten 16 Jan., 's middags 3 utur, de uitspraak volgde 18 Jan., 's avonds 61/2' uur. Pastor Biesterer werd vrijgesproken eenige uitdrukkingen werden gelaortifi- ceerd, fru Marta. Steinsvik moest het gela-g tëtalen, n.l. kr. 500 aan pastor Biesterer en kr. 500 aan den staat tot bestrijding der gemaakte onkosten. Pastor Biesterer was tevreden met do uitspraak, fru Steinsvik denkt er over in hooger beroep; te glaan. Of ze dit gedaan krijgt is nog een vraag: de uitspraak' was eenstemmig, 'allo drie de rechters waren protestant; voor verdenking Van partijdig heid is er dus niet de minste gronc\ Het vonnis heeft, zooals begrij'pelijk is, heel wat pennen in beweging gebracht en er zal nog wel heel wat over geschreven worden. Alles wil tenslotte er toe hijdra- gen om het goed recht der katholieken dui delijk te maken. Dit heeft zioh al zoo dui delijk getoond onder Idjp reohtSvërhaJidëlin- gen, dat we reeds van een groot subces bied' tegenover zijn patroon, onberispelijk ten opzichte zijner collega's', die allem ou- d'er waren dan hij!, had bijl met' niemand hunner vriendfechap aangeknoopt'. Hij was steeds even beleefd, zelfs nederig; men kon dit toesohrij'ven aan zij'n bedeesde ha- tuur en zijn plaats, d'e -minste, omdat hij! de jongeste was, en dë laatst aangekomene. Solange wist dit alles. Zij had voor dien jóngen m'an een oprechte hoogachting; ook een weinig mied'elijden met dezen wees, dëzen eenzamie, d-eten nederige. Maar den avond', diat hij het onvérwadlite bezoek van Galibert was kotmen aankondigen, en waar op zij' hom onvrijwillig gekwetst had' döor hem- te willen gieruststeHen omifcrent dë uitbetaling van zijh salaris, was zij[ ten zeerste getroffen dJoor de vreemde ver warring, d'ie de jonge tnian. in hare tegen woordigheid getoond had. Meer dan ooit toondte hij" zich uiterst terughoudend. Als zij hesml ontmoette, keek hij' d'en anderen! kant uit. Hij! groette haar eerbiedig, m|aar kleurde. E'en keer of drie had zij' gelegen heid' gehad! mleifc hëin! te spreken, of btm) een bevel van haar vadler over te brengen, bf omi dézen laatste te waarschuwen, daf het middagmaal klaar was, wanneer hij! zich langter in dë fabriek of op het bureau had opgehouden. Maar Georges Djubois had die oogen neergeslagen em zijne stemi had gebeefd. Solangle Zou geen vrouw geweest zijin, van de katholieken mogen Spreken. Degenen, die er belang in stellen moer aangaande dit proces te vernomen, kun nen terecht hij! fr. MarinuS Jornai, O.F.M., Missionaris Arenda], Noorwegen. FRANKRIJK S(em'lnnva<h ies der Kath. federatie. Het algemeen advies voor dé (Jipdit'^at- stellingen en de -aanstaande algemieteinc [Verkiezingen is Zaterdag door generaal De Castelnau, president Van de liga, be kend gemaakt. De liga stelt geen Candida,ten en bemoeit zioh niet met de stemhuéprograms in het algemeen. Haar taak is- uitsluitend te wa ken Voor de specifiek Katholieke belangen: Zij stelt daartoe -aan de candidfeten een aantal vragen, welker beantwoording de Katholieken mbet Voorlichten omtrent rlo houding van de Candidpten ten aanzien va11 de rechtmatige Katholieke aanspraken. Generaal de Castelnau heeft als uit gangspunt voor de zeer uitvoerige! Verkla ring het antwoord door Kard. Dubbis "bij de Nieuwjaarsreceptie aan do geestelijk heid gekozen. D'e raad van Z.Em. Kard. Dubbis komt hierop neer: „geen nuttc- looze onverzettelijkheden, geen onmbgelij"- ke eischen. Niet in gevaar brengen wat reeds verkregen is, geen onverwiëzlelnlïjk'- b!are eischen. Vóór alles is 'de eendracht m'eer dan ooit noodig Voor het moTeel her stel van het land." Generaal de Castelnau zegt: ..Bet is aan d,a,t noodzakelijk' herstel, naar hetwelk de samenwerking van alle krachten van Katholieke actie, georganiseerd en tot ont wikkeling gebracht in de Nationale Fede ratie, streeft. DU ITSCH LAN D De crisis in 't Centrum. De Beicihsausisc'husö v-an de Centrum partij heeft' Zondag een vergadering ge houden, die zeer druk bezocht was. Uit telle deelen van het rijk waren afgevaardigden ter vergadering gekomen. -Alle Centrum leden van de Bijksregeering en van de Pruisische regeering waren tegenwoordig'. Ook de leden van de Centrumfrabties van den Bijksdag en vjan den Pruisisclhen Laaub dag Waren in grooten getale aanwezig, onder wie de afgevaardigdlpn 'djr. Steger- wald, Tmh'usoh en dr. Wirth.. De voorzitter van de Centrumpartij', de Rijkskanselier dr. Marx, hield een lange rede, in welke hij de vraagstukken van binnen- en buitenlaindsclie politiek behan delde. Met betrekking tot de binnenlandsehe politiek bevestigde dr. Marx nogmaals, dat het Centrum' Vasthoudt aan ,dë gront^ wet van Weimar en den fegemwoordigen statetsvorm'. In verhand hiermede wees hij op de herhaalde besluiten, die het Centrum in dit verband heeft genomen cn hij! ver klaarde, dat de beweringen, tikt hierom trent in het Centrum meeningstviersohillen bestaan, onjuist' zij'n. Het Centrum heeft zich uitgesproken voor de Duitsche repu bliek zooals deze in de grondwet van Wei- m'ar is vastgelegd. Met betrekking tot de Rijkfesehoolwet verklaarde dr. Marx - zal het Centrum met alle krachten vast houden aan de in de. gronldfwet van, Weimar gegeven rechten. Hët gaat hier om prin- oipieele rechten van de Centrumpartij', waarvan niet kan worden afgezien. Di'. Marx besloot zij'h rede met een drin gende waarschuwing aan allen eensgezind te 'zijh in het doel en de uit te Voeren taak. Op de rede van dr.Marx volgc'p e,eu zeer levendig debat over alle door hem' behandelde kwesties, in liet bij'zbnder over de gebeurtenissen van den laats ten tijd in de Centrumpartij! zelf. Aan dit debat, waarin dr. Marx zelf als zij niet heel gauw had! gemarkt, wait' ondër dezë ontroering ver-borgen was. Andteren zoudten zich over zoo iets ge- ergerd hebben. Die vrouwelijke ijidëlheid vergeeft zeldten een bewondtering, die van 'n ondergeschikte koimii, en die haar bijige- volg kwetst. Maar dë dirukkëndë angst, ook nog d© bekrornjplen, omstandigheden, ovaarin het gezin jaren geleefd' hadi, waren oorzaak, d'at Solange in d'e siclhool van te genspoed' veel geleerd had. Zij' was' zelf bijna arlmi gewordën en verachtte daarom' he,n niet, die anml gebleven wanen. Het stond' bij' haar vast, dat Zij! naar de raad gevingen harer oudters Zou doen, want zij' ■wist d'at hare ouders den plicht maar ook het recht hadden over de maiatschaplpelijikë positie van hëml te oordëelen, dien zij' eens haar verloofde zou noemen. Nu w-erdj zij! volstrekt niet boos dioor de geheime eu be daarde hulde van- den oenvoudigen be ambte haars vadtei-s. Zij! was ei' zelfs door getroffen. „Indien het met zijne lietüde mis gaat, dacht zij', indien hij! zich! aan het ge vaar blootstelt dteit zijh hart gebrokën wordt, indien mijne ouders hunne toestem ming weigeren, is d'at toch mijine schuld niet." Wie kan overigens1 zegglen of het zoover zou komen. Het was' niet waarschijnlijk, nauwelijks mWgelijk'. Zelfs dë houding van Georges bewees zulk». Begreep hij niet, dat hij liefde had zander hoop, oimldat h'ij herhaalde malen ingreep, nafmten Vel© af- gevaardigden deel, ondjpr wie: dj» voorzitter Van de Christelijke vakVerceniging Kaiser, de afgevaardigden imbusbh, Baum-ho-ff en Stegerwald en do Rijksminister Van fina-n- "Mën Kohier. Een herderlijk' sehrijte en van Mgr- Jimenez- De aartsbisschop: van Guadalajara, dr. Francisco OroZöo y Jimenez, die reeds een jaar in biallingscbap. vertoeft, ofschoon Galles 10.000 soldaten er op uit gestuurd had om hem' gevangen te nemien, terwijl hij! een groote som gelds had uitgeloofd voor diegenen die hem' hot hoofd van djen Bisschop zouden brengen, deze bisschop heeft ter bemoediging van het geloovige geloovlge volk' een herderlijk sehrijVen ge richt tot de zwaar beproefde bewoners van Zijh bisdom. D© grijze Aarts'bissohopj richt zich tegèn de vervolging en lasterin- gen van de MexichahSohe regeering, di© hem onder bësehuldiging van oproerigheid vogelvrij verklaard ha,d en zelfs bevel ge geven had om hem dood of Ievandj uit ts lëyexen. „Ik protesteer tegen deZe valsclie lasterlijke aantijgingen, die tegen mij zijn ingebracht, als zou ik een revolutionaire beweging in het leven geroepen hebben.. Nooit is er een bewijs geleverd, dat ik m© aan zöo iets zou hebben schuldig ge- mlaakt. Wanneer men mij' van zulke po gingen om oen oproer te verwekken, be schuldigd. dan zijn er diuizenden '«Die juist het tegendeel zullen verklaren en die oog getuige,, er van waren, da.t ik het volk steeds tot' kalmte en berusting heb aan gespoord." Het herderlijk Schrijven bevat border nauwkeurige bijzonderheden over den mar teldood van zeven priesters. Dei namen de zer priesters zijn; Gena-ro Sanchez', die opgehangen werdtoen hij' nog niet -hëele- miaal dood Was heeft men zijn ücliateiirt doorstakende tweede is B-óm'an Adiarne. de pastoor van Noehistian, die in de sta(J Yahaelidai 'op gruwelijke wijZe werd te rechtgesteld, ofschoon de menschen uit' den omtrok een losprijs van 6000 pesos bijeengebracht hadden. Verder SnbasRëyos dië een slachtoffer geworden is van zijh plicht als priester en die in TototTan ge dood werd, even barba-arsoh als c'twr Nero de Christene.nen ter dood gebracht wer den; F. BoMes, %le pastoor van Toelothnn, moest Verschrikkelijke folteringen onder gaan die wij hier niet durvën hësohrijve-n de pastoor van Tofatiche, een Zeer gezien© figuur, een man met een waardig voor komen. Clvristobal Magaillanus. werd tëgo- lijkertijd mët den pas gewijden priester 'Augustin Caloéa in Colaihan doodgescho ten. Eindelijk de eenboudigc José Tsabël Floras, die meer dan 40 jaiar de paroebi© vian Ma-thalan bediende en die c'j: verschrik këlijk'ste. Sorteringen moest ondergaan, die hij' heldenmoedig verduurd^ om tenslotte voor de deur van 'Zijn eigen pastorie te worden opgehangen. 300 Zusters gearresteerd. Naar uit Mexido wordt gemeld, hebben de autoriteiten 300 liefdezusters doen a.r- resteeren, die beschuldigd Wofdjen Van te hebben deelgenomten aan" een propaganda campagne tegen de Call es-regeering. Centrale reiskas van het R.-K- Werkliedenverbond- Naar aanleiding van ingekomen verzoe ken bestaat het voornemen van, Woensdag avond 11 April t/m' Maandag 16 April 1onder alleszins deskundige leiding een reis naar Parijs te orguniseeren. waarvan de kosten voor deelnemers 2e klasse f 65 en voor die der 3e klasse circa, f 55 zul len bedragen. 1 Ij,.' niet-s gedaan had am' het jonge meisje zijn gelieimi te laten rad'en? Wil je ©en reisje tmiaken, Sdange? vroeg Pages opi zekeren dlag, dat de hitte in het enge d'al drukkend werd. O, gaarne, antwoordde het jonge [meisje in verrukking en, blij, d'at ze eens uit deze omgeving weg kon. In jaren toch ■was ze niet op reis geweest. Maar zij was onbaatzuchtig en zeide onmiddellijk: En mtena? Ik blijf liever bij dë kleintjes, ant woordde deze. Wat' is u goed'! Dlat was waar. Maar het was eveneens waar, dht deze uitstekende huistmloeder ver dë voorkeur gaf aan haar huishouden. Hare. woning had' voor haar eene aantrek kingskracht, welke vele Vrouwen heden niet kennen.. Zij verveeldte er zich nooit. Zij hernam:: Je vader heeft na dë drukke werk zaamheden een weinig rust noodig. Dë ge neesheer, dien hij' opi miijh verzoek! heeft geraadpleegd', was van oordeel, dat hij een tijdje te Royal mloest doorbrengen. Die kos ten zoudën te hoog zijn indien wij er allen heengingen en voor hemi zou hët' minidër prettig zijn als hij er alleen bleef. Gij gaat d'us aniet hem mee, Solange, dat is verstan dig. Goed' mama. 1 (Wordt' vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1928 | | pagina 1