t
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
buitenland
binnenland"
uit zeeland
MIDDELBURG
DONDERDAG 26 JANUARI 1928
V Een premie voor onge
schiktheid.
FEUILLETON
De vreemde vriend.
VAN OVER OE GRENZEN
GOES
NUMMER 11
24«" JAARSAN#
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2| Telefoon No.474.
Abonnemsntsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
AdvertentiSn van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
8R00TEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZER
IN ALLE KRINGEN
V Wijziging Ziektewet.
Toen in 1913 dé Ziektewet Talma was
aangenomen, had zeker niemand gedacht,
dat zij in 1927 nog niet zou zijn ingevoerd.
Allerlei omstandigheden hielden deze in
voering edhter tegen, en toen na d'en we
reldoorlog minister Aalberse in 1918 maat
regelen trof omi d'e wet in te voeren toet
enkele wijzigingen, 'waarbij meed'ere vrij
heid zou worden gegeven aan het parti
culier initiatief, kwam* hij d'e behandeling
in den Hoogcn Raad van Arbeid heti
z.g. plan Posthuma-Kuipers haar voren.
Dit leidde tot een compromis tusschen
do centrale organisaties van werkgevers
en arbeiders, doch minister Aalberse wilde
het niet aanvaarden, en kwam!, daarna zelf
met. een Ontwerp Ziekte- en Ongevallen
wet, waarbij, zooals uit dén naam. reeds
blijkt, de ziekte- en de ongevallenverzeke
ring in één wet en op één. basis warelh
geregeld'. Edoch, aan het ministerieele leven
van prof. Aalberse kwam een eind'e, zoodat
zijn ontwerp niet behandeld werd.
Zijn opvolger, minister Kooien, heeft
niet d'en tijd gehad de zaak ter hanjd te
nemen, zoodat de tegenwoordige Minister
van Arbeid', prof. Slotwnaker dp Bruine,
na eerst het ontwerp te hebben ingediend,
thans een nieuwe wettelijke regeling vau
de ziekengeld-verzekering voorstelt. D.e
regeling is gedacht als een wijziging! van
de Ziektewet-Talma, doc'h een zeer belang
rijke wijziging. Immers, terwijl de Zietkte-
wet-Talima slechts arbeiders in onderne
mingen verzekerde en de losse arbeidtere
buiten Sloot, wordt thans voorgesteld, dat
alle arbeiders verzekerd zijn, zoowel do
losse arbeiders als de niet in oen onder
neming werkzaam zijnde arbeiders, bij'v.
dienstboden enz. De moeilijkheden, die dit
zal meebrengen en d'ie Talma zeer goed|
zag, worden hier niet aangeroerd, dus nog
•minder opgelost. Het blijft voorbands een
raadselboe de minister dit zal regelen.
De uitkeering zal 70 o/o van het loon be
dragen gedurende maximum 26 weken; de
premie te betalen dtar den werkgever, die
echter de helft daarvan van bet loon Van
den arbeider af mag houden. Een moei
lijk punt, misschien wel het moeilijkste
punt in de organisatie van de verzekering.
Het schijnt alsof d'e Minister ruime vrij
heid' aan het particulier initiatief heeft
gegeven, immers, behalve de uitvoering
door de Raden van Arbeid, kunnen ook nog
onderlinge ziekenkassen, ondernemings-.zie-
kenkassen en bedrijfsverenigingen worden
erken. De voorwaarden, die voor deze er
kenning vervuld moeten worden, zijn, ver
geleken met het Voorontwerp van d'en Mi
nister, zeer veel verzwaard'. In bet bijzon
der heeft de ondernemingsziekenkas en ook
de bedrijfsvereniging het moeten ontgel
den en men vraagt zich af, hoe het moge
lijk .is, dat de Minister, gezien do goejde
resultaten, die overal met de ondernemings-
ziekenkassen zijn bereikt, deze verzwaring
heeft kunnen voorstellen.
Wij zullen hier natuurlijk niet op d'e
bijzonderheden van de Wet ingaan, daar
omtrent zou ook nog wel heel wat ze Zeg
gen zijn, bijvoorbeeld' voor wat betreft
d'e berekening van de uitkeering, die voor
tal van arbeiders praktisch onmogelijk
wordt. Onze hoofdindruk is, dat aan biet
Ontwerp tal van ernstige bezwaren kleven
en dat het zeer vaag zat zijn of de Sta-
ten-G ener aal het zond'er ingrijpende wij
zigingen zullen kunnen aanvaarden.
Dat gemeenteraden vaak wonderlijk met
het geld' der gemeenschap kunnen omsprin
gen is genoeg bekend'; zelden vonlden. wij
echter daar een zoo frappant staaltje van
als in het jongste raad'sverslag van Gouda.
Genoemde gemeente ma.g zich „verheu
gen" in het bezit van een directeur van
gemeente-werken, die -vroeger in Indie
6
Hare stem' werd' erg ztaht, alsof zij zich
wilde verontschuldigen.
Waarover gaat het dan? Mijn vader
is zeer vermoeid' en daarom' hen ik geko
men.
Toch moet mijnheel- zelf komen, ver
klaarde Georges.
Kooien... imaar waar dan?
Op het bureau.
Is er dan iemand?
Jawel, juffrouw.
.Wie?
Georges aarzelde een oogenblik, alsof
d'eze laatste vraag, die toch zoo natuurlijk
en eenvoudig was, hem- in de grootste
verlegenheid bracht.
Een onbekende
Hij herstelde zich.
En vreemde, zeide hij.
Heeft hij geen naam genoemd'?
Jawel, juffrouw. Hier is zijn kaartje.
Sclange nam' het kaartje en las:
v HENRI GALIBERT.
Zij ging naar de woonkamer terug, ter
wijl de jonge man een buiging maakte en
zich verwijderde.
werkzaam was geweest ep daar zulke zon
derlinge ideeën omtrent omgansvonmen haid
opgedaan, dat hij ongeschikt was om hier
met zijn minderen samen te werken. Het
werd zoo erg, dat kleine revoluties aan de
orde van den dag waren en daar het heer
schap ook voor de wenken van zijn meer
deren Oost-Indisch doof bleef, werd de toe
stand' tenslotte onhoudbaar
Nu zegt een normaal denkend m'enisdh,
dat een ambtenaar, die niet berekend is
voor zijn geheele taak en zich niet aan. de
wemscheu van zijn overheid#etoort, ontsla
gen behoort te worden.
Niet nld'us dac'ht men daar in Gouda
over.
B. en W. zijn met hun ondergeschikte
gaan onderhandelen en hebben hem bewo
gen om tegen een vergoeding van f 15.000,
„eervol" ontslag aan te vragen.
Dit allerzonderlingste voorstel kwam nu
Maandagavond in den raad ter tafelen
werd' mot verpletterende meerderheid aan
genomen.
Slechts twee leden lieten hun gezond ver
stand en him verantwoordelijkheid spreken,
door tegen te stemtaien.
De man die zijn ondergeschikten niet be
hoorlijk wilde of kon leidendie zich niet
kon of wild'e schikken naar zijn meerderen,
kreeg tot „straf' een eervol ontslag en
15.000 gulden.
De premie op de. ongeschiktheid is dus
in Nederland ingesteld.
De lust om een goed' ambtenaar te zijn,
zal er niet door bevorderd worden tenzij
Gedeputeerde Staten wijzer blijken.
Kardinaal Meroier.
Juist twee jaar na. zijn dood zag te
Leuven een boek' over kardinaalMerrier,
zijn leven en zijn werk', het licht.
De Schrijver, de priester C. Venvoovt,
heeft en door zijn stijl en door zijn gege
vens een werk' weten op te bouwten, dat
van groote waarde zal blijken.
Aan een levensschets uit hot veertiende
hoofdstuk ontleenen wij, de volgende "ka
rakteristiek, door den schrijver gewijd aian
zijn held. „Meer dan één overwinning",
aldus mgr. Vervoort, „heeft Kardinaal
Merrier bevochten, maar niminer was! deze
voor hem een begin van rust. Hoe groot
en hoe volkomen zijn zegepraal ook zijn
mocht, op zijn lauweren rusten kon of
wilde hi;' niet.
Voor hem gold als' 'levenswet: imlm'er
op te houwen, breeder, verder, 'hoogcr,
zonder verpoozenimtaer te wakten, kloek-
mioedig, als een soldaat steeds bereidj tot
den aanval; imtaer zijn veroverd gebied
te versterken, hoe rustig en hoe veilig het
Zegeveld ook' schijnen inocht.
Vóór den oorlog hadden tij- herhaaldie
overwinningen der Katholiek'e partijen in
België hem er nooit toe verlokt om naar
rust tc verlangentijdens den oorlog
bleek' zijn werkkracht vertiendubbeld, al
lerhande werken van liefdadigheid!, van
hulp en onderstand, dedlpn beroep op zij'n
steun en bescherming; na den oorlog
zou zijn werkkracht zich nog veelzijdiger
uitbreid™ en in verbazingwekkende mate
toenemen.
Zijn zegetooht, door Amerikte. zijn her
haalde reizen naar Rome en Parijs, de tal-
rijkte conferenties in België en in het bui
tenland, de offirieele ontvangsten en be
zoeken, het houden van een provinciaal
concilie te Mechelen, de hulpinrielfting
voor de hongerlijdende k'indjeren Van Hon
garije en voor de uitgewekenen gezinnen
van Rusland, zijn edel streven naar de
hereeniging der k'erken, dat alles zal
hom niet beletten op de hoogte te blijven
van de nooden der hem toevertrouwdje
kudde, zijn herderlijke brieven geregeld| te
laten verschijhen, zoo talrijk' en zoo schoon
en bemoedigend als vóór en gedurendlp dpn
Hij ging heen, besteeg d'e sterke helling
en bereikte zoo den grooten weg. Toch
woonde hij dicht bij1 de fabriek in een huis,
waar hij een bescheidten kamer had. Maar
hij had' tucht, beweging en ruimte noodig.
Hij moest het enge hok, waar hij sliep,
vluchten, om' zijn hoofd, dat in vuur en
vlams tond', in de koele avondlucht te
verfrisschen. Hij moest zijn gedachten en
gevoelens, de diepe ontroering van zijn
hart door lichaamsbeweging tot rust zien
te brengen.
Wat had' hij dan? Waarvan dan die ont
roering? Waarom moest hij tot kalmte
komen
Hij trachtte een oplossing te vindten. Hij
zocht naar een verklaring van d'en! toe
stand, waarin hij nn was; nu was hij' dui
delijk bedroefd en dan miaakte zich eene
onuitsprekelijke vreugde van hem meester.
Zijne droefheid kon hij' begrijpen. Zij'
was natuurlijk, in Zijn edelmoedig hart
opgekomen, dbor medelijden ingegeven.
Kon hij onverschillig blijven bij het on
geluk van zijn patroon? Kon hij. van dat
pijnlijk tooneel, waar de dappere man zich
overwonnen moest verklaren, iets anders
meenemen, dan een oprecht medelijden met
hem en de zijnen?
Moest hij niet vooral dat zachte en
schoone jonge meisje beklagen, dat hij van
verre bewonderde sedert hij nier was en
oorlog, het ontvangst-uur in zijn paleis te
verlengen tot 2 Jm Zeiss' toit' 3 uur in den
namiddag, om -aldus gelegenlieid(,te hebben,
op één dag, alvorens zliju middagmaal te
nuttigen, twintig tot dertig personen door
zijn raad en opbeuring tc steunen en .ge
lukkig te maken.
En wat allen trof wias zijn onwankel
bare moed. Hij zou den aardbol hebben
opgetild, 'indien zijn moed tot hefboom
had kunnen dienen. Met dien moedL ging
gepaard dat plijde, gezlon'de öptimisinot
hetwelk' leven en vreugde bracht Waar kif
verscheen, en dat zich onweerstaanbaar
meedeelde aan hen, die het voorrecht hhrlj-
den. met hem in aanraking te kbta'en. Hij'
kénde geen ontmoediging; hij" wilde ze
niet kénnen. De ontmoediging k'otat nieti
van God!, riep hij1 uit,' teen oVer de ge
heele wereld oen strooming van ontmoedi
ging, bij' het aanschouwen Van de zede
lijke verwildering, waarin fin, den oorlog
de b esohaafde wereld idgpigtV: te, verballen.
Een afzonderlijk! hoofdstuk' in het boek'
van mgr. Vervbort is gewijd, aan den tocht
van 'den kardinaal door kljp..Yereenigrlie Sta
ten van Noord-AmériKa. waar hij tijdens
den oorlog zeer -populair was géworden,
zoodat men er bij' hem op aandrong, een
bezoek' aan zijn vereerders te brengen. De
Amerikaanscbe regeering1 stelde een oor-
Ipgstransportsohip 1e rijper beschikking
en aldus, op hoffelijk' aandringend® mhnier
daartoe overreed, besloot do acht-en-zCstig
jarige grijsaard, trots de groote vermoeie
nissen van de reis, den tocht naar de
Nieuwe. Wereld te ondernemen. Hij scheejp-
te zidh 3 September 1919 in te Brest-'in
gezelschap van mlgl'. De Wachter, 'hulp
bisschop en z'ijn particulieren Secretaris,
mgr. Dessain. Zijn biograaf doet oen om
standig relaas van de „Koninklijke eer",
Welkte den kardinaal te beurt vjpl.
Tn een volgend hoofdstuk' geeft mgr.
Vervoort een opsomming v'an de staats
lieden. staatshoofden en 'andere heroem'dla
mannen, met wie. de kardinaal in aanra
king is geweest.
Hoofdstuk' XXX handelt over zijn stand
punt in de Vlaamteche kwestie, 'dat. naar
de schrijver betoogt, Vaak' onjuist is be
oordeeld. Het wass voor den Kar'dtiniaal,
zelf Waal van afkomst, in zijp hooge po
sitie vaak moeilijk, een houding te bepa
len, welke aan alle. kanten bevrediging
zou wekken. Inzonderheid staat de schrij
ver stil hij Merrier's zienswijze betref
fende het Vlaamséh aan de universiteit-
Deze zientewij'ze sproot voort uit de hooge
.opvatting, die hij' van de universiteit had.
„Wij kpnnen het ook1 niet eens "Zijn", al
dus mgr. Vervoort, „met die kleingeesti-
gen die hem verweten, het Vlaamséh niet
voldoende machtig te zijn. Alsof hem de
stehuld treft, dat de. opvoeding aan een
(Jollege van een Vlaatasélhe stad, in zijn tijd
door 'en door Pransch was
Met het oog op de nadering van de
Olympiscne Spelen is het niet onaardig
eraan te worden herinnerd, dat dh Kar
dinaal in 1920 een toespraak! heeft gehou
den tot de athleten, die gingten djeelniempn
aan de wedstrijden van d|e Zqvénde Olym
piade. Hij blijkt' hierbij de sport uiterst
welgezind en ziet er een opvoedende fac
tor in ook voor karakter en geest. „De
eerste wet van het Olympism'e", zegt hij',
„is do wet van de zedelijke tucht en van
den eerbied voor het gaz'ag. En omdat
gij' in uw werk u-zelven geheel en gantech
igeven wilt, met lichaam en ziel, zoo
hebt giji vastgesteld dat er niet de minste
verstoring mag- rijn tusschen uw beweging
en den adem die Ze ingeeft: id(3 twefejclg
wet van de sportieve opvoeding, gevolg
der eerste, is dan de loyauteit"'. En als
derde wét- noemt hij' die Üpr regtelinaat,
Welke de Schoonheid vormt Van de spor
ten. Zelf heeft de Kardinaal, voor zoover
de Schrijver kian nagaan, nimmer aan sport
gedaan, tenzij' men het kegelspel onder
wier treurig gelaat en groote oogen, die
nog schitterden door de vergoten tranen, hij
nu van zoo dichtbij gezien had.
En toch was er hoop, waanzinnige hoop
in het hart, die hem) zeide
Verheug je. Zij is niet zoover van je
verwijder, nn zij arm is.
Met deze krankzinnige gedachte ver
volgde hij Zijn weg. De hellingen waren
somber. De toppen dér bergen gingen in
den nevel verloren. Een enkel liciht in de
huizen van het dorp miaakte gaten in de
duisternis. Het smalle stuk heuvel dat men
uit het dal kon zien, was in wolken ge
huld'; deze gingen snel voorbij en lieten 'n
enkel straaltje van het maanlieht dbor,
dat de duisternis nog somberder maakte.
Ik ken hem niet, zeige Pages, toen
Solange hem! het kaartje van dén vreem
deling, die op zoo'n ongelegen uur kwam,
overhandigde. Ik heb veel trek om hem
niet te ontvangen.
Ik zou d'at niet doen, zeide mevrouw
Pages; je kunt nooit weten wat die vreem
deling je te zeggen heeft.
Plotseling ging haar een liciht op.
Als hij eens van de firma Mellier
kwam'
Och komi! Hij is waarschijnlijk een
reiziger, die met den laatsten trein gekor
awm is en morgen met dén eersten moet
vertrekken. Hij weet nog niets van
sport rek'ent.
Over het aandeel, dat kardinaal! Merrier
heeft gehad aan de bevordering van die
eenheid der kérken, bevat het boek van
mgr. Vervuort een belangwekkend en uit
voerig gedeelte. Merkwaardig is ook het
hoofdstuk' over zijn intieme leven. Hierbij
treft de. verregaande soberheid v;an d)en
Kerkvorst, die om 5 uur opstond, ontbeet
met kbffie en (vaak ongesmeerd) brood,
ofn! 1 uur een eenvoudigen warmen maal
tijd nam' met een glas Water daarbij" en om'
half 8 het overschot ,van 's middags nut
tigde, wa.arnai hij' om 10 uur naar bed
ging, om in zijn smal ijzeren bed tus-
schcn gewitte, wanden en op een onbedekts
vloer op een stroozak' te slapen. De kardi
naal Was overtuigd geheelonthouder en
rookte nooit.
Aan het slot- van zij'n boek', vertelt de
éfclirïjver. dat de bisschop van Brugge
gebeden heeft voorgteisbhrevten, om de hiei-'
ligverklaring van kardinaal Merrier te
hekomen.
NOORWEGEN
Een socialistische regeering?
De fractie-voorzitter der -Socialistische
partij, Madsen, heeft van de partij mach
tiging ontvangen, den Koning- mee te dea
len, dat de grondslag voor de vorming
van een arbeidersregeering aanwezig is.
Eventueel z'al Madsen viap avond al
een lijst van ministers kunnen bekend
makten.
ENGELAND
Sainrnwerkingg van patroons
en arbeiders.
De vakvereenigingsraaid heeft met groo
te meerderheid besloten de ondfcrhandplin-
gen met de vertegtenwoordigers der werk
gevers over een bétere samenwerking "tus
schen patroons 'en arbeiders voort te zet
ten.
Bij de besprekingen ging het, naar ver
luidt, nu en dan vrij' warm toe.
Onze Universiteit.
Gister heeft prof. dir. L. Bellon, benoemd
tot hoogleeraar in de godsdienstgeschiede
nis, Christelijks. Arethaeologie cn Gods-
dienstphilosophie aan de R.-K. Universiteit,
zijn ambt aanvaard' met het uitspreken van
een rede, getiteld„Methode of leerstelsel
in d'e vergelijkende studie der Godsdien
sten". O.m. waren aanwezig Z.Em. Kar
dinaal van Roey, en HH.DDHH. m'gr.
H. v. d'. Wetering en mgr. A. P. Diepen.
Dé vaccinatie.
Verschenen is het voorloopig verslag dér
Eerste Kamer inzake het ontwerp tot wij
ziging en aanvulling van d'e wettelijke be
palingen bétreffendte de vacinatie.
Algemeene instemming vermocht dit
wetsontwerp niet te vindén.
Apologie.
Dinsdag 24 Jan. hield Pater P. Hen
dricks, S.J. voor een zeer talrijk gehoor
zijn 3e conferentie over het „Huis op dé
Rots" en wel over „d'e Meester in hjeftJ
huis, Christus".
In het le gedeelte stelde hij Ohrisitup
voor eigen in zijn overweldigend zelfg,e-
tuigenis als Zoon van God', van Goddelijke
natuurwelk getuigenis- wordt gestaafd
door de menigte van wonderen,- en door
d'e profetieën van het O. V. die in Chris
tus vervuld zijn.
Het 2e gedéelte was een treffende me
ditatie over den Godszoon, heilig in leer,
toestand' en komt mij offerten doen.
Dat is niets anders dan eene .veron
derstel] ing, zeide tante Octavie op bare
beurt, zond'er van haar werk op te zien.
Ja zeker, eene veronderstelling, miaar
toch d'e meest waarschijnlijke. Wanneer
zult ge toch eens ophouden met niet te
verwezenlijken hersenschimmen.
Hii had' deze harde woorden gesproken,
omdat hij het optimisme van tante Octavie
onredelijk vond en hemt van ..het begin
d'er crisis die zoo tragisch eindigde, erg
had' geprikkeld.
Toch stond hij op, verliet de kamer,
ging dbor de vestibule, stak de binnen
plaats over en begaf zich naar Zijli bureau.
Daar wandelde een flink, groot man.
Niettegenstaande het reeds tamelijk-donker
was, raadde hij dat hij' iemand voor had,
die mot smaak gekleed was.
Wat wensc'ht u, mijnheer?
Gaarne zou ik met mijnheer Pages
een ondterhoud hebben over een belangrijke
zaak.
Dat hen ik zelf.
De vreemdeling ontdekte zich eerbiedig.
Pages had' opgemierkt dat hij een vreemd
accent had'.
Nieuwsgierig nam! hij een sleutel ,uit
zijn zak en opende de deur van ejijjn
bureau. l
Hij draaide den schakelaar om en het
in karakter en leven, trouw aan Zij.n
Vad'er, trouw ook aan ons.
Wedérom. was de belangstelling, ook van
andersdenkenden zeer groot.
Vergadering Kieskringorg. Goes.
Zondagmiddag 2 uur vergadert in Café
„Flora", d'e R.-K. Kieskring-organisatie
Goes.
In behandteling komt o. m. de organisatie
dér gemeenteraadsverkiezingen en de var-'
rning van het dr. Söhaejunanfoinds.
Dactyloscopy.
Gistermiddag heeft in de Landbouw-
bioscoop de heer Engelen, politie-leeraar
te Rijswijk', een lezing met lichtbeeld-en 'ge-
liuuden over „De criminaliteit onderdrukt
door de dactyloscopy".
Die lezing werd uitsluitend gegeven voor
genoodigdenmeest gemeentelijke autori
teiten en politie-beambten uit Goes en om
liggende plaatsen.
De ebmtaissaris van politie, de heer
Wierts v. Coehoorn, opende do. bijeenkomst
en herinnerde aan den in 1923 voor de
Goesse'he politie gegeven 'Cursus in de
•dactyloscopy. Spr. ziet het nut'van de her-
kbnningsmethode door middel van vinger
afdrukken goed in, ook' voör het platte
land, want de misdadigers beginnen nei
ging te toonen om nu in de groote steden
de politiemacht op peil is, hun arbeids
terrein te. verleggen naar de dorpen en
kleine plaatsen. Daarom hoopt spr. dat do
.gemeentelijke autoriteiten van de beide
Ëovelanden hun aandacht aan deze zaak'
zullen wijden en door geldèJijkbji steun,
cursussen in en lezingen over do dacty
loscopy, mogelijk maken.
Daarna, werd het woord verleend aan
dhr. Engelen, die eerst dank' bracht aan
burgemeester, comm. v. politie en hoofd
agent De Gooyer, voor hun steun, die het
hem mogelijk maakte om op te treden.
Terloops haalde daarop dc spr. d|g hi
storie der politie en haar werKwij'zfe aan.
De eerste politie wérd pas'in 1805 te.
Londen aangesteld. Tn 1817 volgde Parijs,
dat n.b. lot leider van het 4 taan sterkte
korps, een ex-inbreker aanstelde. Dit sy
steem scheen goed te voldoen. Want in
1832 Kroeg de oud-boef Vidoc' dje touwtjes
in handen van de .brigade' d|p surêté". Vijf
jaar later sloeg mén echter andere paden
in en kteeeg een fatsoendelijk man. dhr.
Payens, het commissariaat. Deze laatste
wlas de eerste die zijn taak' wetcnschappie-
lijk'er opvatte en zijn mansicha.ppen les
sen ,gaf in de anthropologic., (menschkunde)
Groote uitbreiding werd aan d'e opsporings-
Munst gegeven toen Alph. Bertillon in
1874 te Parijs met zijn anthropotaetrio
(meet-systeem) begon, en de resultaten
daarvan versterkte door de pas ontdekte
foto-k'unst.
Een Kwarteeuw later kw'ataén de En-
gelschen Galton en Hersohell op het idee
dér dactylosoopie en na heel wat tegen
kanting wonnen zij' het pleit en begon de
Londenséhe politie in 1901 met hun uit
vinding .in practijK te brengen. Het nut'
en de voordeelen, die idlgzé m'ethódp bpvén
alle anderen had, zég men Spoedig in
en wordt tegenwoordig dan ook' algemeen
toegepast.
Na deze inleiding gaf de 'spr. m'et behulp
van zijin lichtbeelden, die wél wat onSataén-
hangend waren, een kijkje in 'de wereld
der misdaad om vervolgens mét een serie
plaatjes aan te foonen, dat alle herkén-
ningsmethoden verzwaard Kunnen worden
door, verminking, vérmblmkiing, veroude
ring enz., met. uitzondering evenwel van
de dactyloscopy. De nerven in vingers cn
handen rijp onveranderlijk' en niet te ver
nietigen.
Verscheidene duistere gevallen, waarin
dé dactyloscopy licht had gebracht, zagen
we op het witte d'oek' verschijnen.
Met eenige algtemteente kiekjes over poli-
licht bescheen een schoon gelaat, nnet ener
gieke trekken, vooruitstekendte kin en een
vollen rossigen haard'.
Ik woon te Clermont-Ferrand'. Reeds
geruimen tijd' wenschte ik eenig geld ta
plaatsen en wendde mij daarom tot da
bank Montluc' en Corbin. wier hoofdkan
toor te Clermtont gevestigd' is en die ta
Alais een bijkantoor heeft. Die heeren heb
ben u aanbevolen als een ernstig mian, die
fondteen noodig heeft omi uwe zaak uit ta
breid'en. Wjilt u vijftig duizend francs van
mij nemen?
Pages voelde dat het bloed hemt naar
bet hoofd' steeg. Maar hij was te zeer taan
van zaken en mieester van zicth Zelf oml
niet kalmi te blijven. Hij! vroeg op heel ge-
wonent oon?
Op welke voorwaarden, mijnheer?
Aan zes procent, antwoordde da
vreemdeling.
En in hoeveel tijd' terug te betalen?
vroeg d'e industrieel.
Na tien jaren, tenzij' u dé voorkeur
■geeft ami het vroeger terug te geven. Zie
hier overigens een kwitantie, die ik reeds
klaar gemlaakt heb en die u slechts be
hoeft te ondterteekenen om) de som! te ont
vangen.
(Wordt vervolgd.)
