ZATERDAG 14 JANUARI 1928
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
In 't kraaiennest, j
VAN HIER EN DAAR
Voor de Keuken
Pijnloos Scheren
Vlug Scheren
Schoon Scheren
Boekennieuws.
ALLERLEI
B
Voor een
der R.-K.
FEU 1L
De vreer
De oorzaak.
De liberale pers kan he.t nog i-muier niet
verkroppen, da.t aan de verschillende groe
pen d;er bevolking, gelegenheid is gegeven,
om behalve voor hun artisbieken smaak,
ook voor hun overtuiging, in het rad'ior
gébied uit te komen.
Al haar beginselen van vrijheid ten spijt,
wil de liberale- pers politieke propaganda
uit den aether weren en zij- pleit vooi' de
z.g. neutraliteit.
De heer Vliegen, voorzitter van de comi-
pi-iss-ie van rapporteurs over het wetsont
werp, dat de radio-kwestie regelen snoet,
heeft nu in de „Groene Amsterdammer'
j|. deze neutralitcitsapostelen leelijk in het
zonnetje gezet.
Begin en einde, van zijn artikel volgen
hier:
„De vraag wordt tegenwoordig gedaan:
of de Radio in dienst mag worden gesteld
van de politieke propaganda?
Ik weet niet of in den tijd da,t de boek
drukkunst in toepassing begoü te komen,
politieke propaganda werd gevoerd. Mocht
dit het geval geweest zijn, dan zullen er in
dien tijd ongetwijfeld menschen zijn ge
weest die de vraag hebben opgeworpen
of de boekdrukkunst ind'ienst mag worden
gesteld' van de politieke propaganda?
Ook thans zouden nog analoge vragen
te stellen zijn. Bijlvoorbeeld: mógen de
!<j' spoorwegen politieke propagandisten ver
voeren? Mag de post politieke geschriften
distribneeren Mogen de papier- en de
inkt,fabrieken hun producten verknopen aan
lieden die ze gebruiken om1 er politieke
propagandageschriften mee te maken?"
„Ik beantwoord dus de gestelde vraag in
bevestigenden zin. Over de. techniek van
hot geval hen ik niet voldoende, op do
hoogte om- nu reeds een oordeel te hebben
over wat de regeoring in deze behoort te:
doen en cloen kan. Als lid en voorzitter
van de comimissie van rapporteurs over het
wetsontwerp dat aan de regeering de noo-
d'i-ge bevoegdheid wil geven om. de organa-
satie ter hand' te neimen, wil ik liever de
memorie van antwoord afwachten, alvo
rens mijn definitief oordeel te. vormen.
Maar dit -eene. weet ik wel: ik zal mij
-mid hand' en land verzetten tegen elke pa-
ging o-mi het gebruik van deze bewonde
renswaardige vinding te doen verschroml-
pelen tot wat op het zoogenaamd' neutrale
gebied ligt. De vooruitgang is het best ge
diend door wrijving van gedachten, door
hotsing van denkbeelden, door het geloof
en hrt_ enthousiasme van wie voor huil
verheven beginsel de vrijheid' huldigen.
Ook wanneer die beginselen van politieker»
a.a,rd zijn. En d'aaroimi: vrijheid voor de Ra
dio, vrijheid1 voor de zenders en vrijheid
voor de hoorders!"
"The „N. Rott." is door deze regelen gevoe
lig op de teenen getrap-i) en dit blad neeimlb
zijn toevlucht tot de oude liberale methode
het noemt den man, d'ic het niet. mett haar
eens is, onbekwaa-m-
En dit vonnis wordt dan gegrond op de
mogelijkheid', dat bij internationale regeling
ons land -misschien slechts één, mogelijk
heeleim'n.al geen (lange golf' toegewezen
krijgt.
W-at of dit echter met de woorden van
lil*11' den heer Vliegen te maken heeft, za.l ieder
een raadsel zijn.
Krijgt Nederland geen zendmogelijkheid.
dan vervalt vanzelf elke verdeo,ling, maar
if al krijgt zij' ook slechts één golf. dan kun
nen er toeli minsten-s 100 uren in de week
programs uitgezonden worden en waarom
zouden 200 uren we'l, en 100 uren ndet over
i d'e volksgroep-en verdeeld mogen worden
-D;e oorzaak van d'e s-chceve redeneering is
niet ver te zoeken.
De im-eeste groepen zijn tevreden met het
deel der zend-uren waarop- zij naar haar
- sterkte aanspraak kunnen maken.
Niet alzoo de liberalen; die willen ouder
gewoonte .moer dan bun toekomt en omdat
dat bij een eerlijke verdeeling niet gaat,
daarom' sputteren ze tegen d'e distributie,
die de politiek in de radio m-et ziel» brengt
daarom' willen ze „neutraliteit" d'ie betere
kansen aan de. -liberale inpalmingszuc-ht
biedt en d'aa.rcm' mak-en ze zulke sehee-ve re-
deneeringen.
UITKIJK.
voeïen en liefhebben. En als zij eens op
een wandeling aan den 'laa-nt van <-"n stil
weggetje zaten, mot over ben oen oud
kerkhof, den Mauwen hemel boven 't open
vel'd, en kaken naar de kalme vaart dei-
witte wolkjes, zei de kleine jongen op-
1 eens: „Vader, bier is 't zoo heerlijk!!"'
En een gro-ot geluk' was 'I voor den va-
Het Gflfssehe Weeshuis.
(V er volg).
In den loop der jaren werd het uniform-
d'or kinderen veranderd. De bruine kleur
I der .meisjes- en jongens'kleeron werd ve-r-
j, vangen door een zwarte. Ook het gansje
- op den schouders werd vervangen door een
i rood-wit koordje op den schouder. Men
liet, twee steenen pop-pen beitelen en sehil-
V dterded eze in de kleeding der weeskinderen
j en zette die ter weerszijden van de poort';
in het midden der poort plaatste men een
vier-regeiig geschrift
„Dat eertijds heeft gediend tot 't klooster-
I';- lijkc leven,
Is voor d'e weezen hier, ter woninge. ge
geven.
i Die ,i,n hun jonge jeugd van ouders zijn
ontbloot,
i De arme vindt hier hulp in haar verlegen
nood'.
Maar wie de poort doorging en op zekere
op het binnenplein luisterde, begreep ook.
dat hier niet alleen hulp in nood wertli
i verschaft, maar dat ook lessen in schade-
lijke levenswijsheid' werden uitgedeeld. Dat
der-, dat zijn k'iud het zoo voeMe.
Natuurlijk' zullen er ook nog kinderen
Zijn, voor wie het buiten zijn ailjleen niet
genoeg is, die wij nog een handje' verder
moeten heipen. Als Flierefluiter een MeL
lijntje mee naar buiten neemt en hem' ver
terit v.an de verschillende vogels, dan gaat
het kind een wero-iti open, die het zelf niet
ontdekt zo>u hebben. Het tweede deel' d|ar
taak bestaat meer in negatieve- ding'en,
meer in Haten dan doen.
Wie meent zijn kind o.p ieder mooi
natnurtafreei attent te moeten maken, bij
iederen zonsondergang te moeten zegg-on:
„kijk eens hoe prachtig", zal' dikwijls
juist het tegendeel bereiken.
Wij moeten, naast het, veel! naar buiten
brengen, zorgen, dat de harm-onio niet ver
stoord wordt, dat geen wankülanken het
kind beletten te voelen en te zien. Géén
kjif- en kibbelpartij op een zonnigen mor
gen. aïls alles zoo blij' en zoo mild is, Igeen
is, geen cabaret- of straatdeuntjes buiten
iu de bossclienniet over klllecren praten
op een stillen avond, zooals ik' eens hoorde
en waaraan ik mij zoo geërgerd heb. Wij
gingen door de heide naar huis. Ietljer 'ként
den vollenden avond op een open heicj:-,
geen Mkadje bewoog-, niets stoorde de stil
te. Daar passeerde ons een gezeïbehap en
vingen wij o,p: „de jurk wordt -beeldig-....
de naaistov wel duur. maar...." Het was
een waiiklllank en vloekte met de omgeving'.
Dit allies moeten wij nalaten, den weg
bereiden, het pad effen houden, allies ver
wijderen W3t het zou- beletten te leeren
voélen en te leeren zien.
-En dat het noodig is, dat ondtervinden
wij zelf toch dikwijls. Wij- ontmoeten toch
nog zooveel menschen, die wel kunnen
kijken, maar niet kunnen zien. Dio een
(landschap bewonderen, maar niets v-oelcn-
van de wijdte end! e rust;; dje een Kloeicn-
den boom „beeldig", en de jonge berkjes
„snoezig" vinden, maar wien dit allies ver'
der niets zegt, die niets daarbij ondergaan,
dié niet zien hetgeen ze met hun ïichamte-
ï-ijke oogen waarnemen.
Laat- ons onze kinderen leeren zien met
de oogen der ziel'.
Citrueninelk.
Een smakelijke, warme drank voor den
kouden wnferiavond is citroen-melk. Hier
toe neenjt men op 2 liter me.Lk, den schil
van anderhalve citroen, anderhalve glad
gestreken -eetlepel -m-aizena en 6 lepels sui
ker. De citroenen worden goed afgewas-
selicn en zrVodun mogelijk afgeschild, zoo-
da-t er geen wit aan den schil blijft. De
schil wordt in de «reik gedaan, die lang
zaam aan de kook gebracht wordt.. Even
laten trekken. Dan de schil er uithalen en
de suiker met d-e -aangemengde maizejia
erbij voegen. Roerend eenige minuten laten
doorkoken.
Rimderrclletjes.
800 grami runderlappen, 150 gram vet
spek, 100 gra-mi boter, zout en peper.
Schrap, klop en zout de lappen, beleg ze
-met een dun lapje van het spek dat ank
is afgeschrapt of -met lauw water gewas-
schen, rol ze op, bindt ze a.an twee kanten
dicht,b uk ze in boter vlug bruin, liefst in
'n sloofpan, of breng ze daarin over en
laat zo nog anderhalf uur onder toevoe
ging van wa.ter zachtjes gaar stoven. Ver
wijder voor 't opdoen de touwtjes.
Aardappel-omelet (c.
Anderhalf ons koude aardappelen, 3 ei-
oren, 10 gram- tarwebloem, 40 gram boter,
wat paper, zout en nootm'usoaat.
De aardappelen worden fijngewreven en
dan vermengd met d-e bloem-, do specerijen,
het zout, de eierdooiers en het stijfgeklopltio
-eiwit. Eventueel kunt gij er ook wat ge
hakte peterselie aan toevoegen. Ile-t a-ldus
gevormde de-eg wordt in de koekepan ge
bakken en wel zóó, dat m-et behulp van de
helft van d'e beschikbare boter d'e koek aan
één kant een mooie, Lichtbruine kleur
krijgt. Daarna kecren wiji de omelette
op een deksel om en bakken ook den ande
ren kant lichtbruin. Houdt gij meer van
kleine koekjes, dan kunt gij die natuurlijk
ook van het bovenstaande deeg bereiden.
Kastanjesoep'.
Anderhalve lifer wat-er, ongeveer 25 kas
tanjes, 25 grami bloem, 30 gram- boter, zout,
nootmuskaat.
Wasch de kastanjes, kerf er 'n kruis in
cn zet te op miet zooveel kokend water, dat
ze net onderstaan; kook ze 10 minute,n,
overgiet ze met koud wa.ter en pel ze. Laat
zo dan een balf uur in anderhalve liter
kokend water miet- zont gaar kok-en, giet
't voclit door "n baren zeef en wrijf die
kastanjes er door. Smelt de boter, voeg do
bloem erbij en roerd eze tot 'n glad-de mas-
proveniersliuis werd bewoond door geoefen-
d'en, die vele landen bezochten en vele
zeeën hadden bevaren. Door men-sehen die
zoomin onder den tropischen hemel van
het Oosten als onder de lucht van he-t
Noorden, waar de middernachtzon gloeit,
het pad der deugd hadden-betreden. Van
hunne ervaringen en heldendaden gaven
ze gaarne verslag en vonden bij de jonige
jeugd hiervoor een dankbaar gehoor. Nog
altijd' was er een onderwij'zer in de Wces-
huis&thood, die samen met vader het on
derwijs aan de kinderen gaf. Dit samen
werken gaf vaak groóte zorg aan het
bestuur. Vader en meester konden het dik
wijls saa-m niet vinden. De school had
volgens -meester geen dankbare leerlingen.
Hiervan was vader de schuld. Den omgang
tussch-en ouden en jongen vond meester
bedenkelijk. Menigmaal had hij met regen
ten een onderhoud over deze zaak ge
had, maar vader wist het altijd in hat
belang dér oudjes zoo te bespreken bijl
regente'n, dat meester in het ongelijk, werd
gesteld. Op een keer ging meester weer
naar de vergadering van regenten en zei-de,
dat het goede zaad dat hij zaaide door
d'ie ouden gansch werd verdorven. Hij
dreigde ontslag te zullen nem-en., daar hij
dén toestand op dat oogenblik zóó bedenke-
zonder dat Uw huid stuk gaat of naschrijnt,
ook al is Uw baard nog zoo zwaar en hard,
indien U slechts vóór liet inzeepen de
baardoppervlakte inwrijft met een weinig
Doos 30,60, Tube 80 ct. PUROL
sa, voeg hierbij langzaami onder roeren ',t
kastanjevocht m;et de puree en laat de soe,p
10 imiin. doorkoken. Maak ze af met wat
nootmuskaat.
Tijdschrift vur R.-K. Ouders cn Op
voeders. -Jaargang X (1928) No. 1.
Het Nederlandsohe Boekhuis, Tilburg.
Abonnementsprijs per jaar f 5,45.
In een nieuwen vorm, met nieuwe re
dactieleden, verschijnt het Tijdschrift vo-or
R.-K. Ouders en Opvoeders, 't Tijdschrift
heeft '11 vasten, uitgebreiden lezerskring
en veel uitstekende medewerkers, zoodat
tot deze totale verandering cn verbetering
le'on worden overgegaan. Het verschijnt
voortaan geïllustreerd en op gvoot.er for
maat. Er komen nieuwe'rubrieken bij, zoo
als deze eerste .aflevering toont: nuttige
wenken voor 't huisgezin, recepten, stuk
jes om de kleintjes voor te. lezen, boékoh-
nieuws etc', 't Is dus .uitgegroeid tot een
vcf,raaB,aim tijdschrift van practisehe en
theoretische opvoedkunde voor huisgtein
en school. De band tusschen de drie groote
opvoedkundige machten, wordt d£>or dit
tijdschrift, sterker aangehaald: Kerk,
school en huisgezin. Waar school' eti huis
gezin niet sterk vereenig-d alles .aanwenden
voor echte godsdienstige vorming der' kin
deren, Raar zal de Kerkt géén blijvend^- in
vloed uitoefenen, 't Is te, liopcn, da,t aldte
katholieke bladen en priesters mee zullen
werken voor de inburgering- vaai dit tijd
schrift in alle huisgezinnen en ojp iajllle
scholen. Dat is een goed werk v,an den eer
sten rang. Uit den inhoud zij vermeld:
een boeiende roman in het a dvertentiege-
deelte; een practisehe 'beschouwing voor
vader en moeder v.an ren steeds groeiend
huisgezin, door den hoofdredacteureen
artikel van Dr. Peutz over „Vaccinatie".
Actueel en hoogst jyractisch is het artikel
over „Missicleetuur"' in 't hluisgezin. 'n
Korte beschouwing over R.-K. Padvinders-
beweging is hier goed op zijn plaatsnu
kunnen de cuders zelf eens nagaan, hoe zij
er over moeten denken. Anny BerkVcns
Hulsmans schrijft een sprookje „om de
kleintjes voor te -lezen'". Al'larlei plaatjes,
nuttige, wenken, huiselijke wetenswaardig
heden, ete. zijn in den tekst opgenomen.
Het tijdschrift verdient wel een flinke
aanbeveling. Persoonlijk zeide ik eens in
een preek, dat er een goed tijdschrift voor
R.-K. opvoeding bestond in populairen
vorm, dat iedere vader en mosolpr kón be
grijpen, als ze konden lezen. Men keek'
mij zoo vreemd aan, alsof ik' een wereld
schokkende gebeurtenis vertelde. Zouden
■we vcor onze eigen lectuur niet wat méér
kunnen d-oen, al was' 't afcen maar om
neutrale -of nog erger te- ■weren
De Redactie-raad wordt thans gevormd
door: dr. J. Doelen; dr. A. J. Ml Lamers;
pater P. van jLuyk, S.J.dr. H. V. dJ
Mark; J. IJvlings.
v. L.
RiirkzUal der geheele werefd. No. 1
(1928;. Het Nederlandsöhe Boekhuis,
Til-burg. Abonnementsprijs per kwar
taal f 1,
Het is nu al het derde jaar, dat
„aeloude Boeck'sael" die door Pieter Ra-
bus in 1692 werd opgericht en die tot
ongeveer 1900, ongeveer onafgebroken
bleef verschijnen door Het Nederland-
sche Boekhuis wordt geëxploiteerd en met
steeds stijgend succes'!
Het interessante tijdschrift „vo,or boek
cn blad, film en tooneeC!" verdient dit dim
ook ten volle. De eerste aflevering van dón'
nieuwen jaargang vangt aan met een ar
tikel va.n Hieronymns Rongen over „Ber-
nardus v.a-n Clairvaux"dan volgen: „Dich
ters in de politiek", „van Vincent Cloer-
diu. „M-cderne Heiligenlevens" van dl-,
Hein Hoeben, „In de Ijsvelden van dein
Poolcirkel" van O. Ridder de van ébr
Sehueren, „Een kreupel Ros en een roOs-
tige Lans" van dr. Ra-ph. Kreemers, een
artikel van den Pools'chen redacteur, „Uit
Boek' en Blad" met bijzonderheden over
Therese Neumannuitvoerige- interessante
„Verscheidenheden" en „Correspondentie".
Uit het Vraaggesprek'met Henri Banning"
van Anton v.an D'uinkërken oilce.ren wij;
„Toen wij den dichter Henri Bruning
interviewen gingen, hadden wij 'n vluch-
1 ijk achtte, dai hij het ergste vreesde. Re
genten zeiden als gewoonlijk een onderzoek
toezoo noodig zouden Ze verandering
aanbrengen. Maar helaas, toen hlleek het
reeds te laat te zijn. Eer de week var-
Sfreek, brak er een openbare twist tu|S-
schen de oude ,en jonge bevolking uit.
Een weesjongen had een der oudjes go-
slagen. De ouderen hadden daarop; in hun
huis de wijk genopnen, achtervolgd dooi
de weesjongens. Het ergste voor regenten
was, dat de weesjongen, die het oudje over
lipt plein geslagen had', weggeloop cn -was
en niet terugkeerde. Nergens in de stad
was hij te vinden. Regenten en regentessen
vergaderden dadelijk in een buitengewono
vergadering.
Het gansiche. Wees- en Manhuis en d'e
Omliggende straten waren in rep en roer.
Een ware revolutie was er uitgebroken. Do
kinderen wilden niet naar school en de
grooteren weigerden naar hun werkplaat
sen te gaan. De meisjes wilden geen eten
klaar (maken of huiswerk verrichten voor
d'e ouden. Zc wierpen zelfs hun linnengoed
uit de wasch het plein op. Alle werk
zaamheden voor de ouden werden beslist
geweigerd'.
De jongens hadden zich -miet knuppels
gewapend voor 't geval vader een van hen
tige ontmoeting met A. Roland-Holst, die
vs/dantie ging doorbrengen op Vlieland.
Het valies, dat hij droeg, deepens djenk'en
een 'n enquête iu „Het Getij" -walariMj
gevraagd werd: Welke zes boejken zoudt
gij willen meenemen, aSls gijf naar een ver
haten eiland moest vertrekken? Dezelfde
vraag hebben Wij Henri Bruning gesteld,
m».ar de meest 'beduidend^ onzer katholieke
dichters is meer om zijn gastvrijheid, dan
dan .om' zijn welbespraaktheid prijzens
waardig. Hij wilde überhaupt geen hoekten
meenomen, alleen maar Qlee.g papier. Lezten
zou zijn Laatste bezigheid zijn, als hij
ooit vacantie kreeg! Hij zou schrijven."
i '#t iWi. S-. J„
Kruger's reis n»*v Europa in 1900.
Een merkwaardige, daad ,uit eerste
regeeringsjaren van Koningin Wilhelmin.ii(
was het zenden van een borlogsschip de
„Gelderland"' om president Krugen'
„oom Paul"', zooals hij door de Boeren
genoemd word van Zuid-Afrik» naar
Europa te brengen. Transvaal was toen,
naar men weet, in oorlog met Engeland,
en de bejaarde President hadl het lancj
moeten verlaten en zich naar - de. onder Por-
tugeesch gezag sta,ande stad Lorenijol Mar-
quez begeven, maar hij wilde gaarne naar
Europa vertrekken, om danr de belangen
van de republiek' te bepleiten, bij de grooto
mogendheden, voornamelijk.' D-uitsehland en
Frankrijk. Het zenden van de „Gelder
land" stelde hem iu de. gelegenheiil| die reis
te aanvaarden.
In een 'kortelings verschenen werk van
den ,ot ud-zenófficier C. Ftaes J), die- o'lo reis
meemaakte, lezen wij daarover interessan
te biz-onderheden, waarvan wij er 'hier eeni
ge mede ter aankondiging en karakte
riseering van het boek' laten volgen;
De „Gelderland", die ondier oomtoamlio
stond van den kapitein ter zee J. A. L.
baron -Sweerts de Landas Wy.borg, zou
in Juli 1900 zijn eerste reis makten met
bestemming naar Oost-Indië. Toen het
schip te Pei'im ten ankter lag, om daar
kolen in te nemen, werd aan den com
mandant bericht, dat hij! naar Lorenzo
Marquez moest vertrekken, om President
Kruger te rmbarkeeren en naar- Europa
te brengen.
Op 12 October k'wam de „Gelderland"
daar ten anker, en men vernam er, dat
niet enk'el de President de reis 2011 ma
ken. maar vergezeld zou worden door zijn
kleinzoon E-loff, zijn particulieren secre
taris Bredell, zijn lijfarts dr. Heymans en
zijn b ediende Hap-pé. Voor die allen moes
ten nu o,p- de „Gelderland'' verbliji'pfti,et
sen in gereedheid Worden gebracht.
„Intusschen verhaalt de beer Fla-cs
werd het -schip- overstroomd door be
zoekers, die allen niettegenstaande het
dagelijksch kolenladen den bodjem wiffl-
den bezichtigen. Honderden e:n nog eens
honderden Boeren die te Lorenzo Mar
quez geïnterneerd waren bi-achten
soms uren aan boord door, voornamelijk1
om t.e zien en te weten, waar en hoe 'hun
President zou logeeren. En dan was het
ontroerend die reuzen, die toch zooveel
hadden meegemaakt, ons trouwhartig1 te
hooren vragen of wïjl wel goed op- „den
Ou Baas" zouden passen! „Nie an die
Rooinek- gee nie!" Nu. dat beloofden wij,
clan liever naar den kelder! met Welkte'
verklaring zij dan tevreden waren. En do
genegenheid t-ot ons was zoo, groot, dat die.
zich soms uitte in kleine cadeau,x, als hoe
danig ik mij herinner... een factuur van
30 boerenhoeden, die later onder 'dj» offi
cieren, machinisten en onderofficieren zijn'
verdeeld."
Op 20 October zou. de 'President zich in
schepen, maar hij kwiam onverwacht een
dag eerder, teneinde- manifeista-ties in goe
den of kwaden zin er lagen ook' Engol-
stehe kruisers voor Lorenzo Marquez'
te voorkómen.
„En toen hebben wij' dien dag 't merk
waardig schouwspel beleefd, dat, toen d|ior
H. M. „Gelderland" ter eere van de veti-i-
toving onzer Koningin, liet k'oni-niklijk sa
luut 'werd afgegeven, waaraan èn E-n-gel-
sche èn Portugeesche schepen deelnamen-,
de President, beschermd d(ii0r Neerlandis
vlag, aan boord van ons.'schip stond te kij
ken naar het schieten van zijn aarts
vijand!"....
Den dag daarop begön de reis.
„Zaterdag 20 October, ten 1 uur 30
Werd het ankter gelicht en toen even' te
voren de oonSu.1 Pott van boord gingl c,n
de officieren hem tot aa.n den valreep uit
geleide deden, nam' hij afscheid) met die
woorden: „Nu. heoron, goede- reisj en als
de Rooinek' schiet-, dan schiet je ma,ar te-
rug!" Zon er toch nog iets gebeuren???
Maar dat is het geval niet, geweest, want
of een der meisjes zou durven aanpakken.
D- voorzitter hield' op liet p-lein een toe
spraak tot de meisjes. Maar dit haatte wei
nig, want eentgen van hen verkl-aard'en
hunne werkzaamheden voor de ouden niet
.meer l-e zullen hervatten. Ze hadd-en beslor
ten, en daar bleven ze hij, dat ze d'ie ouden
dood zou-de.n hongeren.
I)-e regenten begrepen, dat er maar één
oplossing voor deze misère kon zijnze
moesten deze twee groepen scheiden. Dit,
gebeurde.
Vader de Vrieze, toenmalig hoofd van
Wees- en Manhuis, had doorloopend blijk
gegeven .meer links dan rechts te sturen.
Ilij gevoelde m-eer sympathie voor do ouden
dan voor d-e jongen.
Welnu, zeiden regenten, laten we hem-
benoemten tot vader in het Manhui-s. Zie
lieten daarop in het. Manhuis een ingang
maken, de bekende poort met de twee
steenen poppen er hoven en een opschrift.
D- doorgang naar het Weeshuis werd ge
sleten. Hierdoor verviel het opschrift ho
ven de weezenpoort. Men verwijderde het
en zette den bekenden Zeeuwschen Leeuw
er voor in de plaats.
Regenten hadden het. voorrecht voor het
W'eeshuis een vader en moeder te kunnen
be.noe,mien, die de rechte menschen opl de
toen wij', wegstoomend, het Eaigelsohe es
kader passeerden, stond op idje schepen
de wacht aangetreden, en werd aan pn»
schip honneurs gegeven.
„De reis met president Kruger was be
gonnen, eene reis, die soms iets had van
een triomftocht, en die voor den Presi
dent zooveel droevigs zou bevatten en hem
wegvoerde van zijn geliefd Zuid-Afrikja...
dat hij' nooit zou terugzien 1"
Als een merkwaardigheid deelt die
schrijver mee, dat twee leden van het ge
volg, de lijfarts en de bediend)», katholiek
waren. „Waaruit dan toch wel' blijkt," zoo
zegt hij, „dat de President' zeer zeikter niet
de „domper"' was, waarvcor zijnq vijanden
hem herhaaldelijk uitmaakten.'"
Over den persoon van den President en
diens leven aan boord, deelt *3(3; schrijver
nog het volgende mee; „Z.Ed. was een
matig eter en nog matiger drinker. Een
stukje vlees'di, liefst „Wit-vttleesch" (.kip
of dergelijke), een weinig' gro-ente fin een
glas „ajer blanda"' oftewel spuitwater,
was gewoonlijk' alles Wat hij 'aan de avond
tafel tot zich nam. Een groot causeur
was Z.Ed. niet - daarvoor had hij ver
moedelijk te veel zakten a,an het ho,ofd
en altijd verliet hij vóór het dessert de
kajuit, om zich in zijn verblijf met zijn
bïjibel terug te trekken.
„Overdag, gedurende de geheele z'ois,
walmeer het weer go-ed was en dat
was het gelukkig meestal bracht d'e
President den tijd d^or op de campagne,
gezeten naast het kianon van 15 o.M., met
een sportpet op en een spuwbalietje in
zijn nabijheid, waarvan Z.Ed. evenwel wei
nig gebruik' maakte, daar hem, tengevolge
van een lichte oog,aandoening, door zijn ge
neesheer slechts een tweetal pijpen pier
dag was toegestaan. II
„Hij was daar steeds in .gezelschap vari
een of meerdere leden jian zijn gevolg e-u
wanneer het toeval wilde, da.t- commandant
of officieren in zijn nabijheid kwamen, dan
werd hun gewoonlijk een vriendelijk woord
toegevoegd.... en soms een snuifje gepresen
teerd
„Op de brug is de President slechts
éénmaal geweest, terwijl hij tot onze
verwondering g-een deel nam aan de
Zondagse-he godsdienstoefeningen. Wij1 ver
onderstelden dat d;ie hem te neutraal Wa
ren o f niet diep genoegf gingen naai- Z.Ed.
«maak en overtuiging. Zeeziek is 'de- Presi
dent n-o-oit geweest, zelfs niet toen lateT
in de MiddellamUjche Zee dje| „Gel
derland" door een tamelijk' hevigen storm
werd heloopen."'
Tot zijn teleurstelling werd de President
in de Duitsehe en Fransche 'liavens, welke
het schip aandeed, nergens officie-el be
groet; wel wilde men hem als particuKo-r
persoon eer en sympathie bewijzen. En.
Zulkte w'as ooik' het geval te M-arseililte-, het
einde dor eis', w'aar ,,0om' Paul" 22 No
vember aan land ging en de bevolking
hem' een gr-o-otsehc ontvangst bereididc,
waarin ook' de „Gelderland" en haar be
manning deelden.
I11 groot tenue stond de equipage aan
getreden, toen de President het' schip ver
liet. 1 i i j j
„Plechtig" aldus de schrijver „be
gaf zich toen .onze hooge Gast, geleid
door den commandant, naar K%n valreep,
maar vóór dien te bereiken hield hij1 stil
voor de officieren, die ookl stonden aan
getreden, en zeide woordelijk; „Veroorloof
mij, voor ik H. M. „Gelderland" verlaat,
UEd. mijn innigen en warmen' dank te be
tuigen voor al hetgeen gij1 voor mij1 hebt
gedaan gedurende mijne reis van Loremjo
Marquez naar hier. Ik kan geen woorden
vinden om mijn appreciatie, waardeering
luit te drukken voor uwe vriendelijkheid
mij betoond, en wensch UEd. verder alle
gezondheid toe, voorspoed, welvaart
ook' Gods besten zegen", woorden, die.
met nadrqk gezegd, niet nalieten op pile
opvarenden, die ze konden hooren, groo-
tcn indruk te maken.
„Toen daalde de Presidjent de statie
trap af, gevolgd door zijne reisgenooten
en het comité van ontvangst, en terwijl
de mariners het geweer presenteerden, en
de equipage langs de verschansing para
deerde en joelde, steeg Z.EkU in di& sloe.p,
die geroeid door twaalf paar krachtige
matrozen-armen en gestuurd door den
Luitenant-ter-zee Groenelboom in groot
tenue, hem overbracht op Fransch grond
gebied. 1
„De Kruger-reis was ten eindeAan de
opdracht was voldaanwij hadden den
President sain et sauf op de plaats zijner
bestemming -gebracht 1"
J) Buiten de Uiterton door O. Flaes.
Van Holk'ema en Warendorff, Uitgevers-
Mij., Amsterdam. -
rechte plaats bleken te zijn. Vader wa£
schoolmeester van beroep en moed'er was
een allerhartelijkste vrouw, bekwaam om
het -middelpunt te zijn van zulk een groot
gezin. Ze wist d'e kinderen door liefde aan
zich en haar huis te binden. Men' hoorde
weldra geen klachten meter over het Wees
huis. D'e weggeloopen jongen was terug
gekeerd'. Hij werd liefderijk door vader
onderhouden over zijn gedrag.
Dat Wegloopien van weesjongens kwa,m
indien tijd meer voor. Het vond z'n oor
zaak in d'en verkeerden invloed der ouden,
en h-e-t kostte regenten veel moeite en gelid1
o-m ze terug te vinden.
Nu -mien die weeskinderen niet Meer bui
tentijds zag dwalen langs de straten, werd
hij d'e burgerij, d'e sympathie voor het huis
hernieuwd'. Dat openbaarde zieli in ruimere
collecten en bizondere giften. Ja zelfs
legaten In natura werden, het Weeshuis
vermaakt. Een erfl-a-atstea-, d'ie een krui
denierswinkel gedreven had, legateerde zes
pond vljtmdaarvoor móesten specerijen,,
in haar winkel voorhanden, als' pe.per, noot-
muscaat en kaneel, verstrekt word'en.
Bureaux van
Telefoon Inti
Bijkantoor M I
(Wordt voortgezet.)
8R00TEWAAR!
VAN PUBLICITE
Voor land
Te beginnen m|
een bekwaam dtei
bied', een artikel!
en tuinbouwrubrir
.Wij vertrouwd
dóór vele onzer
zal worden en he
wij er van verwd
ifei.
De grootstelie pi I
in ons blad met I
vesting van een PI
Staatspartij ontwJ
onze meening, well
Met hetgeen hiel
wij vertrouwen all
zicht krijgen in ll
streefd gaat wordl
1 1
Een voorloop ig
ting ontworpen v|
eerste instantie ba
gebouwd en góed I
riaat, luidt als vl
1. Huur en onde|
2. Verwarming
3. Afschrijving
4. Kantoorkosten]
5. Telefoon eu
6. Porti
7. Reiskosten
Abonnelnentei
9. Lidmaatschap^
10. Bibliotheek'
11. Propaganda ei
12. Personeel
Als ideaal moeïl
enkel naai- een ui
riaat, doch (behall
bureau in engerenl
gerust wetenschail
als ki-aoht-centralcl
tijleden en Kamerl
Zóó o-pgazet is
noodig.
In engeren zin
pitaalbelegging zJ
zijn.
Opgemerkt zij'
vergaderingen va
stuur, Commissied
toe uit de gewol
f 10.000 per jaar]
bovenstaande bed
léén het zuivere l!
1. Het ParlijbciJ
landelijk! Comité.
2. Bet D-agelij'l|
tra al uitvoerend
3. Uit het Ccnl
is gevormd een Co
de uit;
i Jhr. Mr. R
Mr. FRAN
Mie H. ICC
El
Bij' dezen laatst
Haag, Postrékonir
is het bureau van
tigd.
4. In iedere kie
vlrmd een Kring-,
IsecTetaris-penninga
Ieder Kring-oon
naar eigen inzicht
in de gelegenheid
daaromtrent te. g<
een leiddi-aad veru
van Actie aan d<
mité's medegedeel
5. Door het C
gratis propaganda
Een echt kathol
natuurlijke hoedan
Een diepe godsv
gere waarde, die
merken, die somte
alleen kent omi ze
De heer en me
lilkkig zulk tton d
de andere kindere
en zij deden hun
Het was geen w<
groote vreugde ve
Het was treffend
peinzen om- den
te stellen.
Ja, als het
zeiden Martha en
honderd plannen,
maar die juist d
bet gelaat van de
Joseph en Jea
tevens toonen dó
pen: zij' plaagd'ei
