NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
DONDERDAB 12 JANUARI 1928
De hervorming der
R.-K. Staatspartij.
FEUILLETON
Machtiger dan de Keizer.
VAN OVER DE GRENZEN
BUITENLAND
NIMMER 5
24stj» MAR8ANB
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES:
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2| Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentiën van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs,te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
■ROOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT BELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Actie in 't zicht.
De hervorming der R.-K. Staatspartij',
in de laatste jaren krachtig doorgezet, hoeft
in zooverre haar beslag gekregen, dat a,an
elke strootming, aan elke groepi recht ge
daan is.
Aan d'e onderscheiden en zoo uiteenioo-
pende standen, die onze. Staatspartij, ais
Volkspartij' bijl uitnemendheid, yereenigt, is
vertegenwoordiging in de hoofdorganen der
partij toegekend, zoodat bij) het bestoren
unlet aller belangen rekening gehouden Iran
worden; en dit gevoegd bij het leidend
'hoofdbeginsel, dat iedier bindt, verzekert
onze eenheid vaster dan ooit.
Met groote voldoening kan dus door ieder
die het wel en wee der R.-K. .Staatspartij
ter harte gaat, op, de verloopeu mpianden
worden teruggezien, want zij' brachten,
dank jle gestagen arbeid' van onze voor
vechters, lieel veel, dat tot duurzaaiml n#
voor onze politieke organisatie zal be
klijven.
AJ is er echter nu reeds veel bereikt, toch
zijn wij nog niet waar we wiezen naoetem.
Aan alle redelijke eischen die aan een
dooi' en door gezonde organisatie gesteld
moeten worden is nog niet voldaan.
Na het groote en veel-omvattende werk
-tot bestendiging onzer innerlijke eenheid,
wacht een niet minder gewichtige taak,
namlelijk de arbeid, oen de herstelde eenheid'
te behouden en tevens zoo vruchtdragend'
mógelijk te maken. En die arbeid gaat be
lichaamd. worden in een grootsche actie
voor een Partij-bureau.
Zoo goed als alle aanmerkingen, die in
den loop der tijden, vooral in verkiezings
tijden, op. liet beleid der R.-K'. Staatspartij,
moésten worden gemaakt, vonden haar diep
stek grond, in het nijpende gebrek aan ©en
vasten kern, waar alles kon te zamen ko
men en alles kon worden uitgeleid.
Wat een S. D'. A. P. met 'n kleine 50.000
leden, 'n A.-R.-partij! met 60.000 volgelin
gen als een kostbaar bezit verworven had
den en in stand hielden, miste de R.-Kl.
Staatspartij, met haar ruim 300.000, aan
hangers: een Partij-bureau.
Hoeveel energie en tijd moest eai moet
soms niet worden .verspild, om' een enkele
inlichting, een simpel advies te bekomen.
Hoeveel actie werd en wordt niet ver
lamd, doordat ze niet tijdig werd onder
steund
Hoeveel goede wil Wleiafi en Rijft er niet
sluiimsren, omdat dc laatste opwekking tot
de daad verzuimd wordt?
Een Par,tij-bureau voorziet daarin.
Een Partij-bureau is de energie-centrale,
die sterkstroom produceert, verzamelt en
uitzendt naar alle afdee.lingen in den lande.
Een Partij-bureau is als' een zenuw-1
knoop, die de functies der ledemiaten be-
heersdht en regelt. Een Partij-bureau is een
arsenaal, een tuighuis, waar ieder strijder
voor de katholieke zaak', de wapenen, die
hem' lijken, kan vinden.
Een Partij-bureau is de krachtige. mia-
terieele ruggesteun van het geestelijk be
ginsel, dat die hulp noodig heeft om' Spoe
diger door te dringen.
Een Partij-bureau is onmisbaaren
daaroimj zal de actie weldra beginnen en
krachtig worden voortgezet.
Morgen opent de dagbladpers het offen
sief, morgen zal het plan de campagne in
de dan verschijnende bladen worden uit
eengezet en Zaterdag zullen onze lezers er
imeex van hooren.
75
Hef was goed, dat de keizer-harpenaar,
die wellicht nooit beter gespeeld en sdhoo-
nerg ezongen had, dit lied! met krachtig,
opwekkend spel had doen hooren, want
na het voorgevallene heexsohte bijl allen
eene zeer gedrukte eu treurige etemfmingl
Maar het laatst: „Heil! Heil!" van den
keizer werd nu door ieder, die in. ds
feesthal getuige van alios geweest was,
daverend en luid jubelend herhaald. Al
wat edelman was, kwam op den harpsnaar
toesnellen, en drukte hem en zijjnl zoon
de handen, en al wat ede'lvrouw of jonk
vrouw was omhelsde vrouwe Prida en
jonkvrouwe Golda, tot de keizer zich met
graaf Walter, eu de keizerin zich met
moeder en dochter verwijderde. Zie ble
ven niet lang weg, doch toen ze weer
in de feestzaal verschenen, hadden ze uit
den ruimen voorraad van den keizer, eu
de keizerin prachtige kleederen aan. en
thans eerst zag men goed, welk een schoon
en edel voorkomen graaf Walter had, welk
eene bevallige en lieftallig-schoone vrouw
Gravin Irma, en welk eene beéldschoope
jonkvrouw de lieve ,maar kloeke jonk
vrouw was.
,,En nu zijt gij' mijne allerliefste zuster
Golda," zeide Ada, die niet van haar van
daan te slaan wa,s, en'het spreekt vanzelf,
dat broeder Adolf ook wel bij" dat nieuwe
zusje zijn wilde, en toen dat nieuwe kusje
Waarom de Inlander naar
Moscou luistert
(door oud-Resident G. Gonggrijp).
III. i 1
Niet alle Houtvesters Waren fanatiek'.
Ah' er een inlander op de bon kwam' we-
igens een boschdelict, dan was' het grootste
leed niet de 'krakalstrnf, het ©enigen tijd
te werkf gesteld worden ^or de kost zlonldpiB
loon, doch de vele moeite fen fcbrgen en kos
ten die a,an de veroordeeling vooraf gin
gen. Ter illustratie het voÜ|g-ende
Een mandoer bij' een petro-lfcum-Mij'.
moest naar een 'boorterrein. Zijn 'kleino
merrie had honger na de lange rit, rulkto
zich los en kha,Welde aan de magere sprie
ten die op een open piek! in het bosbhl
.groeiden.
Een boschb'eambte maakte proces-ver
baal op. De mandoer word opgeroepen om
voor het onderdistrietshoofd te verschij
nen en hij werd ten derde male opgeroe
pen om' voor de Inl. Officier van Justitie
de djak'sa op de hoof< plaats' te verschijnen
en ten vierde male werd hij opgeroepen
om voor den politierechter te verschijnen
en hij Werd veroordeeld tot f 1,boete
Want hij had vee laten losübopen in het
Boisch, op verboden terrein. De man was
door hét reizen f 30 armer gewórden, met
de boete f 31 armer, juist een gulden moer
dian 2 majanden traetement. Zpjoi is 't. niet
te verwonderen dat er geluisterd wordj;
naar mensehen die beweren dat er oen
einde zal komen aan al'dat gedoe afe maar
naar h un raadgevingen geluisterd wordt en
zij' een rcod lidmaatschapbriefje k'oopen.
Ik' bedacht: Die houtvesters zijn b'o-
stehaafde menschen, zij hebben evenveel op
voeding g'enoten als ikzelf en er kan veel
leed voorkomen worden wanneer de piro-"
©essen-verbaal inzlak'e boschdelicton eerst
in hun handen gesteld worden. Zij mógen
dan beslissen of verdere v'ervolgingj all dan
niet n cudza'k'elijik' is. Dit Werkte prachtig.
De houtvester van Zuid Randoe Bla,-
toeng onderz'ocht of liet onderzoeken waar
om' Ivromo hout diefde en Ibijna altijd bleek
dringende, droeve, noodzakelijkheid! d'e
drijfveer geweest te zijn. Zijn straffen
waren mild en hij cogstte'groote dankbaar
heid. En ziet, in zijn ressort kwatnen geen
Ibosehb'randen meer voor en de diefstallen
hielden op, want hij vond'middelen om dón
Inlander aan de kleine hautwerkjesl te
helpen die hij zoo dringend behoeft. Als
een ibosteh,perceel leeggtekapt Was en de
houtaontraetant geen marktwaardig hout
meer wist weg te nalen, dan schoot er wel
rommel over die Kromb ibest kon gebrui
ken. De houtvester gaf dan kitirs, ver
gunningsbewijzen, af en die kosttea', 3 icSeif-
ten en de Inlanders zochten al wat bruik
baar w,as cp en dolven half begraven bbo-
men op en zamelden brandhout en op de.
grootere stukken werd een tok geslagen,
een merk, een legalisatiebewijs, wont liet
is voor een Inlander razend gevaarlijk' een
stuk hout in voorraad te bezitten waar
van hij „de herkomst niet kan bewijzen".
De drang, bij de tusschen en bijl de djjat-
tibosschen levende bevolking om hout te
bezitten was zóó groot, dat de houtvester
een Belangrijke scm, ik meen een f 3000,
dear de uitgereikte vergunningsbewijzen
in zijn bezit had. En er kWam' een inspec
teur van het bostehwezen en hij stelde v,oor
cm dat geld ten bate van de bevolking te
gebruiken, maar dat mocht niet. De gehec-
le maatregel werd pfgek'eurd en' verboden!
De humane houtvester van ZJuid Randoa
Blatoeng was te EthiesHij viel heeflhmia,al
niet in den smaak! v,an zijn chefs. Hij'werd
eerst naar de buitenbezittingen geloosd en
vol eenvoud vertelde, dat Eitel, die eigen
lijk Si'lvius heette en door haar „Sliïvi"
genoemd werd, bij' den Neuenburg eens rijn
heerlijk "bruin brood met hun zwart brood
gedeeld had, toen voegde Silvi er bij1: „Ja,
en ze beeft wat een mooi lied er op ge
maakt. Weet je het nog Golli, dat je het
mij biji den Ritterhof opi den weg voorge
zongen en voorgespeeld hebt
„Jonkvrouwe Golda zingt en speelt ook,"
zoo liep terstond het gerucht door de zaal,
en nu was het do keizerin, die op haar
toetrad en vriendelijk zeide: „Wil de
schoone Golda, mij ter liefde, haar lied
doen hooren?"
„Ja, ja, dat wil ik, Edele vrouwe! Zo
moeten allen weten, wat Silvi al voor ons
deed, vóór hij wist wie wij1 waren! Je harp,
Silvi, je harp!"
„Ssst! Sest,".ging het door de zaal,
„jonkvrouwe Golda zal zingen en spelen!"
Het levenslot had haar geleerd, vrij©
moedig en onbevreesd te zijn. Met de harp
trad ze tot aan de treden van den troon
zetel, vertelde daar, wat Eitel, Adolf cn
Ada gedaan hadden met hun nrood, en toen
ze dat gezegd had', begon ze te spelen en
te zingen het lied, dat we reeds kennen:1
Daar leëfde een man met vroom' gemoed,
En met .pen ed'Ien zin.
Als harpenaar met vrouw en kind
Trok hij' de wereld in.
Zoo ging het voort en bij het slot-couplet',
dat ze het schoonst van al zong, omidat ke
dit het best voelde} i I
't Geschiedde en 't edel drietal at
Zwart brood gekruid met stauavt;
fepasseerd voor inspecteur. De kleine ziel
ie pr,oces-ver,haal liet óp!m!aikten tegien oen
(sprokkelend oud vrou'wtje werd hoofcf-
inspecteur, chef van den dienst van het
hpsfahwezen I
Als men dan leest dat een nieuw optre
dend Gouverneur-Generand het zoo noodig
vindt om1 „het vertrouwen v,an de bevol
king, te winnen'" en de ambtenaren op het
hart drukt om dat vertrouwen te winnen,
dan sluipt èr iets wrangs in je gemioed.
Het is héél gevaarlijk omi dat vertrouwen
te winnen, w,ant dan loopt men gevaar dat
men lansen gaat breken in 't bekumgi van
de 'bevolking.
In de archieven van Remfhang liggen
stukken waaruit zonneklaar is te bewijZten
hoe gevaarlijk het is' om' voor de rechters
van de Inltandsche bevolking opi te komen,
doch er, staat op die stukken „geheim'"'.
Ht' 'ben een te gped' vaderlander om' hier
verder cp in te gaan, nriar het is onze
öchuld dat de Inlander naai' dp inbffla,zin
gen van McisCoU' luistert en niet de schuld
van die Inlanders.
Het land va.n belotfte.
In Mei 1921 werd de ingenieur' A. Baars,
in dienst van de gemeente Semarang (O.-I.)
bij gouvernementsbesluit verbóden in onzo
koloniën te Wijven, daal' hij zich herhaal
delijk schuldig maakte aan communistische
opruiing.
De ingenieur trok! naar het l'and zijner
droomen, Rusland, en heeft daar ruim zes
jaren in verschillende bedrijven werkzaam
geweest.
Dezer dagen keerde te heer Baars in
Nederland terug; niet meer ails communist,
maar als verklaard tegenstander van het
Scwjet-stelsei', waarvan hij1 het verkeerde
aan den lijve geyoeikl had.
Van .all'e idealen die hij' bézat, bleef er
geen enkels over. Waar hij' ook kwam,
was het corruptie, knoeierij en rechtsver
krachting wat de klok slbeg.
Een verslag van rijn ervaringen Ver-,
schijnt thans in een onzer groote bladen
en het is zeer interessant, dit ta volgen.
iWij geven er onderstaand fragment' uit:'
„De officioele, door de communistische
partij goedgekeurde, opvatting, in Rusland
i®, dat de particuliere bedrijven', waaron
der de landbouw bijna, geheëi1 'behóórt, en
waarin dus zoowat negen tienden der be
volking werkzaam is, het kapitalistisch
gedeelte vormen der volkshuishouding", ter
wijl de gesocialiseerde bedrijVen en dje
coöperatie, socialistisch rijn. Op' dit laat
ste deel moet men dus de blikken richten,
om te zien wat er aan commUnislm'e tot
stand is gebracht door de revofctie.
Geprobeerd is er zéker genoeg. Men is
begonnen fab'riek'scomité's v'an arbeiders
te stichten, aan welkte alle macht in 'het
bedrijf werd gegeven, zonder nochtans' het
eigendomsrecht van de bezitters ,af te
schaffen. Tot da.t laatste ging men over
toen de bezitters en directeuren weigerden
het werk te blijven leiden zonder iets! to
zeggen te hebben en hun bedrijf eenvoudig
stop zetten. Men had zoodoende, éjen sprong'
gewaagd na eonige aarzeling- en ving da
proefnemingen aan hoe de zaak nu g'eleid
moest worden. De fabriekscomité's werden
al na, betrekkelijk korten tijtel besnoeid in
hun bevoegdheden en de, macht werd toe-
gekénd aan communistische comtaissaris-
sen, want het gelukte niet onder de comi-
té's het werk' aan den gang te houden.
Toen de productie steeds meer achteruit
ging heeft men pogingen gedaan, boeren
De zangers aten. 't zachte brood
En proefden 't edel hart.
kwam er aan de toejuichingen bijna geen
einde. i
„AVel, neef Albreclit, heb ik verkeerd
voorspeld, dat er heden avond eenj feest
opd en Hohenstaufen zou zijn, zboals er
nog nimlmer geweest is?" vroeg de keizer
een oogenblik later.
„Het is een onvergetelijke avond, neef!"
„En wat zal je doen, als Eitel, of beter
gezegd, Silvius, je wat komt vragen ten
opzichte van Ada?"
,,0, neef, dat is al in orde! Zie maar,
Silvi en Ada, en Adolf en Golda kuninep nu
elkander reeds niet meer missen. De kin
deren hebben onzen zegen! Maar, neef.
waar is de man, die dit allesl zoo heerlijk
wist te bewerken? Waar is Solon?"
„Solon? Dat is waar ook! Wiacht, eene
verrassing voor hem
Hij liet tweemaal drie slagen op eene
bel klinken. Dit was het sein voor den
hofnar.
Deze verscheen, doch niemand herkende
hem. Zijne bochels waren kunstboclhels ge
weest, cn zijn leelijk aangezicht was' een
motmi. Bochels, hooge jehouders en mom'
waren weg, doch mismaakt met de lange
heenen en den korten romp bleef hij. Ziijin
gelaat evenwel was schoon en edel.
„Neef," begon hij, „ter eere van de twee
toekomstige paartjes, en ter eere van graaf
Walter en gravin Irma heb ik afgelegd,
wat mij tot nar maakte toen ik, als edel
man, niet deugde. Het is voor dezen avond
maar neef!"
„Neen, taan, met uw edel hart," sprak de
te mobiliseeren voor arbeid cn de z.g. ar
beidslegers geschapen die natuurlijk
totaal/ mislukten, zooals .gedwongen .arbeid
overal' oip een mislukking is uitgeloopen.
Toch wilde Trotsky nog in 1920 dit
dwangsysteem uitbreiden tot de geheel!®
bevolking, ze. verplicht inlijven bij de vaik-
vereenigingen, deze tot staatsorganen ma
ken, en ate in het leger zou iedereen onder
discipline aan bepaalden arbéid gezet
gorden. Dit voorstel! is door de partij'
verworpen, nadat Lenin het fel' 'bestreden
had, en kórt daarop is) men op zijn initia
tief den weg van de N(ieuwe) Economi
sche) Politiek), de nep, ingeslagen, heeft
alle verdere proefnemingen o.pg'egie<v!en on
is teruggekeerd tot de vormen van het ka
pitalisme als eenign redding uit den steofjs
irifechter wordenden toestand. Ikl zal het
verder niet hebben over deze proeven miet
communistische maatregelten van vóór 1922
die het oeoonomische lieven steeds m'eer
verdamden en het giapsoho land aan den
rand van den hongerdood brachten. Niet
omdat de toestand van toen in zijn ver
schrikking niet leerzaam' zou zijn, maar
omdat deze proefnemingen door dfe Russi
sche partij zelf veroordeeld z'ijn pis on
deugdelijk oorlogscommunisme., en omdat
de nep is aangegeven als het navolgens
waardige voorbeeld, dat ook1 in 'auKÏjere km©
den toegepast zou dienen ta worden giDs
da,ar de communistische rèvojljutie zo|u ze
gevieren. Ik' dioat dus de oude experimenten
met afschaffing van het gelid en gedwon
gen verdeeling der productep verpier rus
ten, en za J'me beperken tot beschrijving
van den toestand van nu.
Uiterlijk bemerkt men niets van de na,-
tional'isa.tie der groote bedrijven en gaat
alles precies als in elk! kapitalistisch land.
Jjc arbeiders krijgen hun ilbon uitbetaald
en moeten daarvan rondkomen met hun ge
zin, waren zijn te hfoop uitsJjuitend voor
geld. Werkloozen moeten zelf trachten
werk te vinden, worden daarin niet gehol
pen. Net alls in elkl ander land ziet men
's morgens de rijen der Werkzoekenden voor
de iabriektepoorten en aan del aanmel/diugs-
buxeaux staan, en deze worden he|useh niet
vriendelijker behandeld' dan elders op de
wereld. l)e arbeiders kunnen door dje direc
tie en de voormannen ontsl|a,geai worden
met, opgave van redenen. Men werkt op
instructies en onder toezicht van voorman
nen en opzichters; die weer op hun beurt
ondergeschikt zijn aan het hoogere tech
nische en administratieve personeel). Groo-
tendeclls zijn dit dezelfde personen van
vóór de revr.llutie, en de aanvulling Van
de opengevallen plaatsen heeft slechts vloor
een gering gedeelte plaats gevonden uit
de arbeiders, grootendeelb echter zijn men
schen met de ncodige opleiding, aangesteld),
hetgeen zonder uitzondering' in del hoogere
rangen plaats vindt. Men is reeds lang
v©or de invoering van de nep gaan propa-
geeren, dat de .arbeiders werkten en niet
praten moeten en dat ze moesten gehoor
zamen in het bedrijf. Nai de invoering van
bet geld met de nep is dia .propaigaw7^.
omgezet in een reëejlle prikkeloveral is
stukloon ingevoerd, of waar dit onmoge
lijk was premies, afhankelijk' van de pro
ductie, en wie minder werkW krijgt minder
loon. Op insubordinatie in bet, bedrijf staat
onvefbiddellijk ontslag en in ernstiger ge
vallen, als men er andere personen in zou
trachten te betrekken, wiordt heit aange
rekend al's centra-revolutie. Werken en ge
hoorzamen voor de arbeiders; varkuimt
men meer dan 3 dagen per maand zonder
gcj'riigo reden, dan ont&Ia.g, en diaarnaast
v»;Ie verantwoordelijkheid voor de leiden
de personen.
keizer, „niet enkel voor dezen avond. Ds
narrenkap zal uw hoofd niet weer dekken,
maar we'l de barret of de"hellm| eenls rid
ders! Kniel!"
Solon knielde neer, en ten aanboore»
van alle gasten zeide do keizer„AdteJ-
bold, Baanderheer van Wansbeek, u geef
ik in ruil voor de diensten, die ge mij! be-
weest, den Heubach met allte omderhoorig-
heden, als erfelijk leen, en om' uwe dapper
heid en moed bij1 zoovele gelegenhedden
betoond, sla ik u tot ridder van het Duit-
sclie rijk. Morgen zal ik u den giftbrief
doen toekomen, cn gij; kUnt aan het hoofd
der nieuwe, bezetting er heentrekken^ wan
neer gij' wilt, om dan heer Benno's zoon mjet
Zijne mannen af te lossen! Heil', den nieu
wen heer van Heubach!"
Al'len riepen het na, doch daar de wach
ter het uur van middernacht aankondigde,
verlieten de keizerin en al de edel- en jonk
vrouwen de feesthal en zelfs' de riidlders
en jonkers bleven er ook niet lang meer.
Een jaar later was Ada de echtgenoote
van Silvius, Golda die van Adiolf, en Greta,
heer Benno's dochter, die van heer Adlel-
boid van Heubach. Graaf Walter en gra
vin Irma leefden weer opi den Birgstein
die reeds door graaf Albrecht' van Co,n-
stanz herbouw was, gelukkig te midden
van hunne onderdanen en van hunne kin
deren Silvius cn Ada, terwijl) Adojf en
Golda met hunne ouders den Neuenburg
bewoonden. Volgens dc kinderlijk vrome
gewoonte van dien tijd lieten graaf Walter
en gravin Irma op de plaats van de kolen
brandershut, en boven het graf van hun
lieven pleegvader Guillem de Cabegtaing,
een klooster bouwen, en biervan werd Otto
Deze verantwooi'daiïjkheid brengt na©
tuuriiijk! macht zich moede personca
die een bepaarde taak te vervullen hebben
krijgen een belangrijke mate, van vrijhpid
in de maatregeaien, die zij wenschen te tref
fen. En misbruik' van die 'inaohti is in Rus-
l)and zeker niet minder dan'eli'jjrs; integen
deel1. Een algemeen gehoorde klpoht is die
over protectie. Ieder, die iets te zogg-en
heeft, haaillt bloedverwanten, vrienden en...
vriendinnen binnen in een of ander drage
lijk' betaald baantje. Telkens weer leest!
men daaromtrent kkaehten en verhalen in
de sowjet-pers, er worden wek menschen
v.oor gestraft, Maar wat geelt het a&
honderden anderen precies hetze<lif(l(e doen
en aks dat openlijk' wordt geaccepteerd
Zoo werd een aanval) gedaan in het
plaatselijke 'blaadje op het hoofd van do
staa%ielerij van ons bedrijf in Stalino.
D'ezc had den eenigen eommunistischeh
ingenieur en twee arbeiders-communisten
weggewerkt uit zijn afdeeikng hij
mpoht comlmknisten niet lijden en daar
na een ouden emfpkoyé ontslagen cn in'
plaats daarvan een van rijn vriendinnen:
aangesteld met' de opdracht niet to veel'
werk' van ha.ar te eiswhen. De zaak werd
justitieel' onderzoóht en ibij zijh verhoor
verhfflaarde de chef: Is mijn .afdeeling een
faibriék oi! een bewaarschool!, waar ik al-
üterlei stumperds moet 'bezighouden? Da
menSchen, die i'K heb ontslhgen, deugden
niet voor hun werk en ik kan de Verant
woordelijkheid voor mïjh bedrijf slechts
dragen, al'S ik mijn menschen uitkiezen
imag. Basta. Oefen kritiek opi me uit aj.d
mijn bedrijfsresultaten niet deugen ein laat'
de. rest aan mij over.
Zoo geschiedde het ooi©', de) communisten
bileven buiten de deur, de vrienldlin Oip
haar pliaats, en een paar wekfem later was
er groote fuif ibij den btedrijfsüeider thuis
op de „overwinning".
OOSTENRIJK
Treurige rechtspraak.
Het hof van gezworenen te Weenep lieeft
Kóplejiig, den secretaris van de domtmti-
nistische partij vrijgesproken van de aan
klacht van ophitsing tijdens' de Juli-onlus©
ten, waarfoor hij' ruim; twee maanden in)
preventieve hechtenis heeft doorgebracht,
Alle niet-socialistische bladen beoritiseereoi
heftig de gewoonte van de lioven omi alle
beklaagden van ,de Juli-onlusten maar vrij
te spreken en yooxal in dit geval', omldati
Kopiendg de rechtszaal gebruikt heeft omi
een sdheldrede tegen- die jeg.eering en dtel
huidige staatsorde te houden, waarbijl hij
verklaarde overtuigd te blijven van de
noodzakelijkheid van een gewapende om
wenteling, die rijn partij', waarmee hij' zich
volkbmln één verklaart, onvoorwaardelijk
wil trachten uit te lokken. Herhaaldelijk
mioesten de president van het hof en dte pro
cureur den beklaagde wegiens zijn jnatetooza
heftigheid tot de orde roepien.
De socialistische en cbmlmunistisohe bla
den slaan natuurlijk een heel anderen toom
aan dan de zoogenaamde „burgerlijke" bla^
den. De „Arbeiterzejtung constateert mief
leedvermaak, 'dat mgr. Seipel', d'e bonds
kanselier, miet de Juji-processien geen geluk)
heeft en de ,Rote Fahne" triomfeert. Diib
blad voorspelt, dat de regeering thans alle
verdere processen tegen communisten den
kop zal indrukken o,mi niet telkens weeaJ
voor een nieuw échec) te komien staan.
Kopiemig, zoo gaat het roods blad voort,
heeft in de rechtszaal moedig het domimu-
nistis'che programlma, ontvouwd en geen
de kluizenaar, de eerste abt, en die ouda
ridder von Ritterhof, wiens vrome geimialin'
kort na de gebeurtenissen op dein Hohen
staufen overleed, de eersta prior. In dat
zelfde Hooster werd Guido broeder-portier
en Lnigi broeder-hovenier. Ridder Johann'
kwam in de plaats van rijn vader op den
Ritterhof. De heeren von Pielstein eu van
Schneehorn eindigden 'hun ellendig leven
als groote dronkaards. Vader Adelbojld
leefde nog vele jaren als vriend van allepi,
die op den Neuenburg woonden in zijne
ruime en mlooie kluis, dooh van den val-
schen heer von Roth' en Ottone, dan broe©
der van Gnido en Duigi, heeft men later
niets meer gehoord.
En keizer Frederik?
Al te spoedig vergat hij zijne göede voor-
netaens en leefde hij', zooals hij! vroeger ge
leefd had. Zij'n strijd' tegen den Piaus nam!
nooit een einde, en zijlne achterdocht
wispelturigheid namen met de jaren eeir toe,
dan dat zij' verminderden. Wel werden da
graaf van Zeil en de hertog van Neuenburg
zijne vijanden niet, doch zij'ne ware vrien
den werden ze ook niet. Zij laakten rijn
strijd tegen den pans en de kerk), en daU
was voor Frederik genoeg, om hen niet vol
komen te vertrouwen. Zij' trokken zich die
weinige gunst niet- aan, omdat ze te ge
lukkig onder, met en voor elkander waren,
en zestien jaar later, toen keizer Frederik!
stierf, wisten ze, dat ze door rijn dood in'
hem verloren hadden een keizer, die als
vriend zoowel als vijand gevaarlijk was.
EINDE.