NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS DONDERDAB 12 JANUARI 1928 De hervorming der R.-K. Staatspartij. FEUILLETON Machtiger dan de Keizer. VAN OVER DE GRENZEN BUITENLAND NIMMER 5 24stj» MAR8ANB NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES: Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2| Telefoon No.474. Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; Advertentiën van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15; Contractregelprijs,te beginnen bij 500 regels, beduidend lager. ■ROOTEWAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT BELEZEN IN ALLE KRINGEN Actie in 't zicht. De hervorming der R.-K. Staatspartij', in de laatste jaren krachtig doorgezet, hoeft in zooverre haar beslag gekregen, dat a,an elke strootming, aan elke groepi recht ge daan is. Aan d'e onderscheiden en zoo uiteenioo- pende standen, die onze. Staatspartij, ais Volkspartij' bijl uitnemendheid, yereenigt, is vertegenwoordiging in de hoofdorganen der partij toegekend, zoodat bij) het bestoren unlet aller belangen rekening gehouden Iran worden; en dit gevoegd bij het leidend 'hoofdbeginsel, dat iedier bindt, verzekert onze eenheid vaster dan ooit. Met groote voldoening kan dus door ieder die het wel en wee der R.-K. .Staatspartij ter harte gaat, op, de verloopeu mpianden worden teruggezien, want zij' brachten, dank jle gestagen arbeid' van onze voor vechters, lieel veel, dat tot duurzaaiml n# voor onze politieke organisatie zal be klijven. AJ is er echter nu reeds veel bereikt, toch zijn wij nog niet waar we wiezen naoetem. Aan alle redelijke eischen die aan een dooi' en door gezonde organisatie gesteld moeten worden is nog niet voldaan. Na het groote en veel-omvattende werk -tot bestendiging onzer innerlijke eenheid, wacht een niet minder gewichtige taak, namlelijk de arbeid, oen de herstelde eenheid' te behouden en tevens zoo vruchtdragend' mógelijk te maken. En die arbeid gaat be lichaamd. worden in een grootsche actie voor een Partij-bureau. Zoo goed als alle aanmerkingen, die in den loop der tijden, vooral in verkiezings tijden, op. liet beleid der R.-K'. Staatspartij, moésten worden gemaakt, vonden haar diep stek grond, in het nijpende gebrek aan ©en vasten kern, waar alles kon te zamen ko men en alles kon worden uitgeleid. Wat een S. D'. A. P. met 'n kleine 50.000 leden, 'n A.-R.-partij! met 60.000 volgelin gen als een kostbaar bezit verworven had den en in stand hielden, miste de R.-Kl. Staatspartij, met haar ruim 300.000, aan hangers: een Partij-bureau. Hoeveel energie en tijd moest eai moet soms niet worden .verspild, om' een enkele inlichting, een simpel advies te bekomen. Hoeveel actie werd en wordt niet ver lamd, doordat ze niet tijdig werd onder steund Hoeveel goede wil Wleiafi en Rijft er niet sluiimsren, omdat dc laatste opwekking tot de daad verzuimd wordt? Een Par,tij-bureau voorziet daarin. Een Partij-bureau is de energie-centrale, die sterkstroom produceert, verzamelt en uitzendt naar alle afdee.lingen in den lande. Een Partij-bureau is als' een zenuw-1 knoop, die de functies der ledemiaten be- heersdht en regelt. Een Partij-bureau is een arsenaal, een tuighuis, waar ieder strijder voor de katholieke zaak', de wapenen, die hem' lijken, kan vinden. Een Partij-bureau is de krachtige. mia- terieele ruggesteun van het geestelijk be ginsel, dat die hulp noodig heeft om' Spoe diger door te dringen. Een Partij-bureau is onmisbaaren daaroimj zal de actie weldra beginnen en krachtig worden voortgezet. Morgen opent de dagbladpers het offen sief, morgen zal het plan de campagne in de dan verschijnende bladen worden uit eengezet en Zaterdag zullen onze lezers er imeex van hooren. 75 Hef was goed, dat de keizer-harpenaar, die wellicht nooit beter gespeeld en sdhoo- nerg ezongen had, dit lied! met krachtig, opwekkend spel had doen hooren, want na het voorgevallene heexsohte bijl allen eene zeer gedrukte eu treurige etemfmingl Maar het laatst: „Heil! Heil!" van den keizer werd nu door ieder, die in. ds feesthal getuige van alios geweest was, daverend en luid jubelend herhaald. Al wat edelman was, kwam op den harpsnaar toesnellen, en drukte hem en zijjnl zoon de handen, en al wat ede'lvrouw of jonk vrouw was omhelsde vrouwe Prida en jonkvrouwe Golda, tot de keizer zich met graaf Walter, eu de keizerin zich met moeder en dochter verwijderde. Zie ble ven niet lang weg, doch toen ze weer in de feestzaal verschenen, hadden ze uit den ruimen voorraad van den keizer, eu de keizerin prachtige kleederen aan. en thans eerst zag men goed, welk een schoon en edel voorkomen graaf Walter had, welk eene bevallige en lieftallig-schoone vrouw Gravin Irma, en welk eene beéldschoope jonkvrouw de lieve ,maar kloeke jonk vrouw was. ,,En nu zijt gij' mijne allerliefste zuster Golda," zeide Ada, die niet van haar van daan te slaan wa,s, en'het spreekt vanzelf, dat broeder Adolf ook wel bij" dat nieuwe zusje zijn wilde, en toen dat nieuwe kusje Waarom de Inlander naar Moscou luistert (door oud-Resident G. Gonggrijp). III. i 1 Niet alle Houtvesters Waren fanatiek'. Ah' er een inlander op de bon kwam' we- igens een boschdelict, dan was' het grootste leed niet de 'krakalstrnf, het ©enigen tijd te werkf gesteld worden ^or de kost zlonldpiB loon, doch de vele moeite fen fcbrgen en kos ten die a,an de veroordeeling vooraf gin gen. Ter illustratie het voÜ|g-ende Een mandoer bij' een petro-lfcum-Mij'. moest naar een 'boorterrein. Zijn 'kleino merrie had honger na de lange rit, rulkto zich los en kha,Welde aan de magere sprie ten die op een open piek! in het bosbhl .groeiden. Een boschb'eambte maakte proces-ver baal op. De mandoer word opgeroepen om voor het onderdistrietshoofd te verschij nen en hij werd ten derde male opgeroe pen om' voor de Inl. Officier van Justitie de djak'sa op de hoof< plaats' te verschijnen en ten vierde male werd hij opgeroepen om voor den politierechter te verschijnen en hij Werd veroordeeld tot f 1,boete Want hij had vee laten losübopen in het Boisch, op verboden terrein. De man was door hét reizen f 30 armer gewórden, met de boete f 31 armer, juist een gulden moer dian 2 majanden traetement. Zpjoi is 't. niet te verwonderen dat er geluisterd wordj; naar mensehen die beweren dat er oen einde zal komen aan al'dat gedoe afe maar naar h un raadgevingen geluisterd wordt en zij' een rcod lidmaatschapbriefje k'oopen. Ik' bedacht: Die houtvesters zijn b'o- stehaafde menschen, zij hebben evenveel op voeding g'enoten als ikzelf en er kan veel leed voorkomen worden wanneer de piro-" ©essen-verbaal inzlak'e boschdelicton eerst in hun handen gesteld worden. Zij mógen dan beslissen of verdere v'ervolgingj all dan niet n cudza'k'elijik' is. Dit Werkte prachtig. De houtvester van Zuid Randoe Bla,- toeng onderz'ocht of liet onderzoeken waar om' Ivromo hout diefde en Ibijna altijd bleek dringende, droeve, noodzakelijkheid! d'e drijfveer geweest te zijn. Zijn straffen waren mild en hij cogstte'groote dankbaar heid. En ziet, in zijn ressort kwatnen geen Ibosehb'randen meer voor en de diefstallen hielden op, want hij vond'middelen om dón Inlander aan de kleine hautwerkjesl te helpen die hij zoo dringend behoeft. Als een ibosteh,perceel leeggtekapt Was en de houtaontraetant geen marktwaardig hout meer wist weg te nalen, dan schoot er wel rommel over die Kromb ibest kon gebrui ken. De houtvester gaf dan kitirs, ver gunningsbewijzen, af en die kosttea', 3 icSeif- ten en de Inlanders zochten al wat bruik baar w,as cp en dolven half begraven bbo- men op en zamelden brandhout en op de. grootere stukken werd een tok geslagen, een merk, een legalisatiebewijs, wont liet is voor een Inlander razend gevaarlijk' een stuk hout in voorraad te bezitten waar van hij „de herkomst niet kan bewijzen". De drang, bij de tusschen en bijl de djjat- tibosschen levende bevolking om hout te bezitten was zóó groot, dat de houtvester een Belangrijke scm, ik meen een f 3000, dear de uitgereikte vergunningsbewijzen in zijn bezit had. En er kWam' een inspec teur van het bostehwezen en hij stelde v,oor cm dat geld ten bate van de bevolking te gebruiken, maar dat mocht niet. De gehec- le maatregel werd pfgek'eurd en' verboden! De humane houtvester van ZJuid Randoa Blatoeng was te EthiesHij viel heeflhmia,al niet in den smaak! v,an zijn chefs. Hij'werd eerst naar de buitenbezittingen geloosd en vol eenvoud vertelde, dat Eitel, die eigen lijk Si'lvius heette en door haar „Sliïvi" genoemd werd, bij' den Neuenburg eens rijn heerlijk "bruin brood met hun zwart brood gedeeld had, toen voegde Silvi er bij1: „Ja, en ze beeft wat een mooi lied er op ge maakt. Weet je het nog Golli, dat je het mij biji den Ritterhof opi den weg voorge zongen en voorgespeeld hebt „Jonkvrouwe Golda zingt en speelt ook," zoo liep terstond het gerucht door de zaal, en nu was het do keizerin, die op haar toetrad en vriendelijk zeide: „Wil de schoone Golda, mij ter liefde, haar lied doen hooren?" „Ja, ja, dat wil ik, Edele vrouwe! Zo moeten allen weten, wat Silvi al voor ons deed, vóór hij wist wie wij1 waren! Je harp, Silvi, je harp!" „Ssst! Sest,".ging het door de zaal, „jonkvrouwe Golda zal zingen en spelen!" Het levenslot had haar geleerd, vrij© moedig en onbevreesd te zijn. Met de harp trad ze tot aan de treden van den troon zetel, vertelde daar, wat Eitel, Adolf cn Ada gedaan hadden met hun nrood, en toen ze dat gezegd had', begon ze te spelen en te zingen het lied, dat we reeds kennen:1 Daar leëfde een man met vroom' gemoed, En met .pen ed'Ien zin. Als harpenaar met vrouw en kind Trok hij' de wereld in. Zoo ging het voort en bij het slot-couplet', dat ze het schoonst van al zong, omidat ke dit het best voelde} i I 't Geschiedde en 't edel drietal at Zwart brood gekruid met stauavt; fepasseerd voor inspecteur. De kleine ziel ie pr,oces-ver,haal liet óp!m!aikten tegien oen (sprokkelend oud vrou'wtje werd hoofcf- inspecteur, chef van den dienst van het hpsfahwezen I Als men dan leest dat een nieuw optre dend Gouverneur-Generand het zoo noodig vindt om1 „het vertrouwen v,an de bevol king, te winnen'" en de ambtenaren op het hart drukt om dat vertrouwen te winnen, dan sluipt èr iets wrangs in je gemioed. Het is héél gevaarlijk omi dat vertrouwen te winnen, w,ant dan loopt men gevaar dat men lansen gaat breken in 't bekumgi van de 'bevolking. In de archieven van Remfhang liggen stukken waaruit zonneklaar is te bewijZten hoe gevaarlijk het is' om' voor de rechters van de Inltandsche bevolking opi te komen, doch er, staat op die stukken „geheim'"'. Ht' 'ben een te gped' vaderlander om' hier verder cp in te gaan, nriar het is onze öchuld dat de Inlander naai' dp inbffla,zin gen van McisCoU' luistert en niet de schuld van die Inlanders. Het land va.n belotfte. In Mei 1921 werd de ingenieur' A. Baars, in dienst van de gemeente Semarang (O.-I.) bij gouvernementsbesluit verbóden in onzo koloniën te Wijven, daal' hij zich herhaal delijk schuldig maakte aan communistische opruiing. De ingenieur trok! naar het l'and zijner droomen, Rusland, en heeft daar ruim zes jaren in verschillende bedrijven werkzaam geweest. Dezer dagen keerde te heer Baars in Nederland terug; niet meer ails communist, maar als verklaard tegenstander van het Scwjet-stelsei', waarvan hij1 het verkeerde aan den lijve geyoeikl had. Van .all'e idealen die hij' bézat, bleef er geen enkels over. Waar hij' ook kwam, was het corruptie, knoeierij en rechtsver krachting wat de klok slbeg. Een verslag van rijn ervaringen Ver-, schijnt thans in een onzer groote bladen en het is zeer interessant, dit ta volgen. iWij geven er onderstaand fragment' uit:' „De officioele, door de communistische partij goedgekeurde, opvatting, in Rusland i®, dat de particuliere bedrijven', waaron der de landbouw bijna, geheëi1 'behóórt, en waarin dus zoowat negen tienden der be volking werkzaam is, het kapitalistisch gedeelte vormen der volkshuishouding", ter wijl de gesocialiseerde bedrijVen en dje coöperatie, socialistisch rijn. Op' dit laat ste deel moet men dus de blikken richten, om te zien wat er aan commUnislm'e tot stand is gebracht door de revofctie. Geprobeerd is er zéker genoeg. Men is begonnen fab'riek'scomité's v'an arbeiders te stichten, aan welkte alle macht in 'het bedrijf werd gegeven, zonder nochtans' het eigendomsrecht van de bezitters ,af te schaffen. Tot da.t laatste ging men over toen de bezitters en directeuren weigerden het werk te blijven leiden zonder iets! to zeggen te hebben en hun bedrijf eenvoudig stop zetten. Men had zoodoende, éjen sprong' gewaagd na eonige aarzeling- en ving da proefnemingen aan hoe de zaak nu g'eleid moest worden. De fabriekscomité's werden al na, betrekkelijk korten tijtel besnoeid in hun bevoegdheden en de, macht werd toe- gekénd aan communistische comtaissaris- sen, want het gelukte niet onder de comi- té's het werk' aan den gang te houden. Toen de productie steeds meer achteruit ging heeft men pogingen gedaan, boeren De zangers aten. 't zachte brood En proefden 't edel hart. kwam er aan de toejuichingen bijna geen einde. i „AVel, neef Albreclit, heb ik verkeerd voorspeld, dat er heden avond eenj feest opd en Hohenstaufen zou zijn, zboals er nog nimlmer geweest is?" vroeg de keizer een oogenblik later. „Het is een onvergetelijke avond, neef!" „En wat zal je doen, als Eitel, of beter gezegd, Silvius, je wat komt vragen ten opzichte van Ada?" ,,0, neef, dat is al in orde! Zie maar, Silvi en Ada, en Adolf en Golda kuninep nu elkander reeds niet meer missen. De kin deren hebben onzen zegen! Maar, neef. waar is de man, die dit allesl zoo heerlijk wist te bewerken? Waar is Solon?" „Solon? Dat is waar ook! Wiacht, eene verrassing voor hem Hij liet tweemaal drie slagen op eene bel klinken. Dit was het sein voor den hofnar. Deze verscheen, doch niemand herkende hem. Zijne bochels waren kunstboclhels ge weest, cn zijn leelijk aangezicht was' een motmi. Bochels, hooge jehouders en mom' waren weg, doch mismaakt met de lange heenen en den korten romp bleef hij. Ziijin gelaat evenwel was schoon en edel. „Neef," begon hij, „ter eere van de twee toekomstige paartjes, en ter eere van graaf Walter en gravin Irma heb ik afgelegd, wat mij tot nar maakte toen ik, als edel man, niet deugde. Het is voor dezen avond maar neef!" „Neen, taan, met uw edel hart," sprak de te mobiliseeren voor arbeid cn de z.g. ar beidslegers geschapen die natuurlijk totaal/ mislukten, zooals .gedwongen .arbeid overal' oip een mislukking is uitgeloopen. Toch wilde Trotsky nog in 1920 dit dwangsysteem uitbreiden tot de geheel!® bevolking, ze. verplicht inlijven bij de vaik- vereenigingen, deze tot staatsorganen ma ken, en ate in het leger zou iedereen onder discipline aan bepaalden arbéid gezet gorden. Dit voorstel! is door de partij' verworpen, nadat Lenin het fel' 'bestreden had, en kórt daarop is) men op zijn initia tief den weg van de N(ieuwe) Economi sche) Politiek), de nep, ingeslagen, heeft alle verdere proefnemingen o.pg'egie<v!en on is teruggekeerd tot de vormen van het ka pitalisme als eenign redding uit den steofjs irifechter wordenden toestand. Ikl zal het verder niet hebben over deze proeven miet communistische maatregelten van vóór 1922 die het oeoonomische lieven steeds m'eer verdamden en het giapsoho land aan den rand van den hongerdood brachten. Niet omdat de toestand van toen in zijn ver schrikking niet leerzaam' zou zijn, maar omdat deze proefnemingen door dfe Russi sche partij zelf veroordeeld z'ijn pis on deugdelijk oorlogscommunisme., en omdat de nep is aangegeven als het navolgens waardige voorbeeld, dat ook1 in 'auKÏjere km© den toegepast zou dienen ta worden giDs da,ar de communistische rèvojljutie zo|u ze gevieren. Ik' dioat dus de oude experimenten met afschaffing van het gelid en gedwon gen verdeeling der productep verpier rus ten, en za J'me beperken tot beschrijving van den toestand van nu. Uiterlijk bemerkt men niets van de na,- tional'isa.tie der groote bedrijven en gaat alles precies als in elk! kapitalistisch land. Jjc arbeiders krijgen hun ilbon uitbetaald en moeten daarvan rondkomen met hun ge zin, waren zijn te hfoop uitsJjuitend voor geld. Werkloozen moeten zelf trachten werk te vinden, worden daarin niet gehol pen. Net alls in elkl ander land ziet men 's morgens de rijen der Werkzoekenden voor de iabriektepoorten en aan del aanmel/diugs- buxeaux staan, en deze worden he|useh niet vriendelijker behandeld' dan elders op de wereld. l)e arbeiders kunnen door dje direc tie en de voormannen ontsl|a,geai worden met, opgave van redenen. Men werkt op instructies en onder toezicht van voorman nen en opzichters; die weer op hun beurt ondergeschikt zijn aan het hoogere tech nische en administratieve personeel). Groo- tendeclls zijn dit dezelfde personen van vóór de revr.llutie, en de aanvulling Van de opengevallen plaatsen heeft slechts vloor een gering gedeelte plaats gevonden uit de arbeiders, grootendeelb echter zijn men schen met de ncodige opleiding, aangesteld), hetgeen zonder uitzondering' in del hoogere rangen plaats vindt. Men is reeds lang v©or de invoering van de nep gaan propa- geeren, dat de .arbeiders werkten en niet praten moeten en dat ze moesten gehoor zamen in het bedrijf. Nai de invoering van bet geld met de nep is dia .propaigaw7^. omgezet in een reëejlle prikkeloveral is stukloon ingevoerd, of waar dit onmoge lijk was premies, afhankelijk' van de pro ductie, en wie minder werkW krijgt minder loon. Op insubordinatie in bet, bedrijf staat onvefbiddellijk ontslag en in ernstiger ge vallen, als men er andere personen in zou trachten te betrekken, wiordt heit aange rekend al's centra-revolutie. Werken en ge hoorzamen voor de arbeiders; varkuimt men meer dan 3 dagen per maand zonder gcj'riigo reden, dan ont&Ia.g, en diaarnaast v»;Ie verantwoordelijkheid voor de leiden de personen. keizer, „niet enkel voor dezen avond. Ds narrenkap zal uw hoofd niet weer dekken, maar we'l de barret of de"hellm| eenls rid ders! Kniel!" Solon knielde neer, en ten aanboore» van alle gasten zeide do keizer„AdteJ- bold, Baanderheer van Wansbeek, u geef ik in ruil voor de diensten, die ge mij! be- weest, den Heubach met allte omderhoorig- heden, als erfelijk leen, en om' uwe dapper heid en moed bij1 zoovele gelegenhedden betoond, sla ik u tot ridder van het Duit- sclie rijk. Morgen zal ik u den giftbrief doen toekomen, cn gij; kUnt aan het hoofd der nieuwe, bezetting er heentrekken^ wan neer gij' wilt, om dan heer Benno's zoon mjet Zijne mannen af te lossen! Heil', den nieu wen heer van Heubach!" Al'len riepen het na, doch daar de wach ter het uur van middernacht aankondigde, verlieten de keizerin en al de edel- en jonk vrouwen de feesthal en zelfs' de riidlders en jonkers bleven er ook niet lang meer. Een jaar later was Ada de echtgenoote van Silvius, Golda die van Adiolf, en Greta, heer Benno's dochter, die van heer Adlel- boid van Heubach. Graaf Walter en gra vin Irma leefden weer opi den Birgstein die reeds door graaf Albrecht' van Co,n- stanz herbouw was, gelukkig te midden van hunne onderdanen en van hunne kin deren Silvius cn Ada, terwijl) Adojf en Golda met hunne ouders den Neuenburg bewoonden. Volgens dc kinderlijk vrome gewoonte van dien tijd lieten graaf Walter en gravin Irma op de plaats van de kolen brandershut, en boven het graf van hun lieven pleegvader Guillem de Cabegtaing, een klooster bouwen, en biervan werd Otto Deze verantwooi'daiïjkheid brengt na© tuuriiijk! macht zich moede personca die een bepaarde taak te vervullen hebben krijgen een belangrijke mate, van vrijhpid in de maatregeaien, die zij wenschen te tref fen. En misbruik' van die 'inaohti is in Rus- l)and zeker niet minder dan'eli'jjrs; integen deel1. Een algemeen gehoorde klpoht is die over protectie. Ieder, die iets te zogg-en heeft, haaillt bloedverwanten, vrienden en... vriendinnen binnen in een of ander drage lijk' betaald baantje. Telkens weer leest! men daaromtrent kkaehten en verhalen in de sowjet-pers, er worden wek menschen v.oor gestraft, Maar wat geelt het a& honderden anderen precies hetze<lif(l(e doen en aks dat openlijk' wordt geaccepteerd Zoo werd een aanval) gedaan in het plaatselijke 'blaadje op het hoofd van do staa%ielerij van ons bedrijf in Stalino. D'ezc had den eenigen eommunistischeh ingenieur en twee arbeiders-communisten weggewerkt uit zijn afdeeikng hij mpoht comlmknisten niet lijden en daar na een ouden emfpkoyé ontslagen cn in' plaats daarvan een van rijn vriendinnen: aangesteld met' de opdracht niet to veel' werk' van ha.ar te eiswhen. De zaak werd justitieel' onderzoóht en ibij zijh verhoor verhfflaarde de chef: Is mijn .afdeeling een faibriék oi! een bewaarschool!, waar ik al- üterlei stumperds moet 'bezighouden? Da menSchen, die i'K heb ontslhgen, deugden niet voor hun werk en ik kan de Verant woordelijkheid voor mïjh bedrijf slechts dragen, al'S ik mijn menschen uitkiezen imag. Basta. Oefen kritiek opi me uit aj.d mijn bedrijfsresultaten niet deugen ein laat' de. rest aan mij over. Zoo geschiedde het ooi©', de) communisten bileven buiten de deur, de vrienldlin Oip haar pliaats, en een paar wekfem later was er groote fuif ibij den btedrijfsüeider thuis op de „overwinning". OOSTENRIJK Treurige rechtspraak. Het hof van gezworenen te Weenep lieeft Kóplejiig, den secretaris van de domtmti- nistische partij vrijgesproken van de aan klacht van ophitsing tijdens' de Juli-onlus© ten, waarfoor hij' ruim; twee maanden in) preventieve hechtenis heeft doorgebracht, Alle niet-socialistische bladen beoritiseereoi heftig de gewoonte van de lioven omi alle beklaagden van ,de Juli-onlusten maar vrij te spreken en yooxal in dit geval', omldati Kopiendg de rechtszaal gebruikt heeft omi een sdheldrede tegen- die jeg.eering en dtel huidige staatsorde te houden, waarbijl hij verklaarde overtuigd te blijven van de noodzakelijkheid van een gewapende om wenteling, die rijn partij', waarmee hij' zich volkbmln één verklaart, onvoorwaardelijk wil trachten uit te lokken. Herhaaldelijk mioesten de president van het hof en dte pro cureur den beklaagde wegiens zijn jnatetooza heftigheid tot de orde roepien. De socialistische en cbmlmunistisohe bla den slaan natuurlijk een heel anderen toom aan dan de zoogenaamde „burgerlijke" bla^ den. De „Arbeiterzejtung constateert mief leedvermaak, 'dat mgr. Seipel', d'e bonds kanselier, miet de Juji-processien geen geluk) heeft en de ,Rote Fahne" triomfeert. Diib blad voorspelt, dat de regeering thans alle verdere processen tegen communisten den kop zal indrukken o,mi niet telkens weeaJ voor een nieuw échec) te komien staan. Kopiemig, zoo gaat het roods blad voort, heeft in de rechtszaal moedig het domimu- nistis'che programlma, ontvouwd en geen de kluizenaar, de eerste abt, en die ouda ridder von Ritterhof, wiens vrome geimialin' kort na de gebeurtenissen op dein Hohen staufen overleed, de eersta prior. In dat zelfde Hooster werd Guido broeder-portier en Lnigi broeder-hovenier. Ridder Johann' kwam in de plaats van rijn vader op den Ritterhof. De heeren von Pielstein eu van Schneehorn eindigden 'hun ellendig leven als groote dronkaards. Vader Adelbojld leefde nog vele jaren als vriend van allepi, die op den Neuenburg woonden in zijne ruime en mlooie kluis, dooh van den val- schen heer von Roth' en Ottone, dan broe© der van Gnido en Duigi, heeft men later niets meer gehoord. En keizer Frederik? Al te spoedig vergat hij zijne göede voor- netaens en leefde hij', zooals hij! vroeger ge leefd had. Zij'n strijd' tegen den Piaus nam! nooit een einde, en zijlne achterdocht wispelturigheid namen met de jaren eeir toe, dan dat zij' verminderden. Wel werden da graaf van Zeil en de hertog van Neuenburg zijne vijanden niet, doch zij'ne ware vrien den werden ze ook niet. Zij laakten rijn strijd tegen den pans en de kerk), en daU was voor Frederik genoeg, om hen niet vol komen te vertrouwen. Zij' trokken zich die weinige gunst niet- aan, omdat ze te ge lukkig onder, met en voor elkander waren, en zestien jaar later, toen keizer Frederik! stierf, wisten ze, dat ze door rijn dood in' hem verloren hadden een keizer, die als vriend zoowel als vijand gevaarlijk was. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1928 | | pagina 1