NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS ,1, DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS T FEUILLETON Vlachtiger dan de Keizer. BUITENLAND AFRIKA "BINNENLAND UIT ZEELAND MIDDELBURG NUMMER 1 DINSDAG 3 JANUARI 1928 24'» JAAR8AN8 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES; Telefoon Interlocaal No.207, voor Redactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG. Markt 1 en 21 Telefoon No.474- Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; AdvertentiSn van 1tot6 regels fO,90, elke regel m«er/0,15,- Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager. GROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT GELEZEN IN ALLE KRINGEN V Klein, maar niet fijn. Bet „Protestantsiche Zuiden", het Ohris- telijk-Historisdh orgaan, dat zich bijzon der voor Zeeland interesseert, heeft ook' haar aandacht gewijd aan de verslagen die in de verschillende bladen zijn versche nen, over de opening vanl het B'.-K. Zie kenhuis te Goes. Het blad begint zijn beschouwing! met een weergave van de toespraak, die de zeereerw. pastoor Dolle, in de huiskapel van 'het gesticht- tot de genoodigden richtte. Over deze toespraak laa-t het blad zich als volgt uit „Hiermede zal zich menige Protestant kunnen vereenigen; vooral die van Ziuid- Beveland, dat zoo weinig roomsch-en bevat, zullen hierover verwonderd en misschien verheugd zijn. Gen enkele heilige werd genoemd, ofschoon de ziekenverpleging „St. Joanna" heet. Zelfs Maria, de Koningin des Hemels, werd thans in het openbaar voorbijgegaan. Wat wil he-t Protestantsche Zuiden nog meer". Het nobele blad, dat bijl zij'n. lezers een even grooten afkeer voor Gods heilige Moe der en Gods lieve heiligen veronderstelt, als bij' zichzelve, is zóo ergdenkend om1 te ver onderstellen, dat dit met opzet' gedaan is om den Protestanten in 't gevlei te kopten, waarom -het de navolgende alarmkreet uit „En tooh denke men niet, dat de rooanl- sche kerk tegenover het Protestantisme veranderd is." Het blad drukt dan een berichtje af, dat „Staat en Kerk" in eenSpaanseh blad meent te hebben gevonden, in wejk bericht kond wordt gedaan, dat een plaats vervangend gouverneur, in een oï ander Spaansche landstreek, Pro-testantsohe pro paganda den ko-p wil indrukken. Dit alles! is zeer verwonderlijk! Eerst verward) het „Protestantsche Zuiden" een katholiek' ge sticht van naastenliefde met de Boo|m|9che Kerk en dan weer de Boomsehe Kerk! jnlet een Spaansehen S-taats-beambte. Hij staat wel Zwak, die zulke kromjm-e sprongen' maakt! T-pBh is ple toeleg wel' duidelijk. Heij Protestantsche Zuiden" wil het katholiek Ziekenhuis te Goes afbrekenhet wil den opzet verdachtmaken ,en omdat ze daar loch rechtstreeks toe durft over te gaan, ■joh er deugdelijk materiaal vooi' heeft, roet dit zijdelings en met nonsens gebeu- en. j 't Is klein .m' aar niet fijn. De kleinheid van bovenaangeduid optre den, springt temeer in het oog, wanneer inen nagaat wat andersdenkende hoogge- plaatsten van elke richting, ook' van Chr.- Historifiche, .bij de opening van het B.-K. Ziekenhuis te Goes hebben gesproken. Hoe toonden a-lj-en te begrijpen, de hooge waarde van een inrichting, die gedragen wordt door den geest van zelfverloochening en dienende liefde; hoe diep wasi het besef bij deze wereldlijke en medische autoritei ten doorgedrongen, dat hier belangloosheid in den mooisten vorm! een. monument had gesticht ten algémeenen nutte. „Het Protestantsche Zuiden" verloochent dit alles. Het sluit de oogen voor net verhevene, ma zijn heil te zoeken bijl verdachtmaking m wantrouwen -en in zijn ijver om een Ka- holieke inrichting een hak te zetten, slaat let ook' de eigen geloofsgenooten. in het jezioht. Tot welke dingen komt hij', die zich lel len laat, door haat! 71 Keizer Frederik, die bij wijlen een diep;en >lik in het menSchelijk hart kon slaan, be- ;reep, na deze woorden, zeer goed, dat Eitel mmogelijk een eigen Zoon van den hertog ;ijn kon, doch meteen bedacht hiji, dat hij) ■ergeten had te vertellen, wat Guido en ruigi met het geroofde kind nog meer ge- laan hadden dan het eenvoudig het leven ;e sparen. „Dat komt terecht," dacht hij, en ver- iocht nu zijn neef om' op zijne beurt allies imtrent Eitel mede te deelen, wat de hertog Jan ook deed, en zoodfa hij' zijn verhaal feëindigd had, riep de keizer bijna vroolijk rit: „Thans weet ik het zeker, waar'dH leef, dat Ei-tel de zoon is van dien meester larpenaax, die niemand anders is dan imijn aartsvijand, Graaf di Ferrara. Dat ik aan 'dien man Eitel niet, alls zoon, teruggeef, is duidelijk. Ik heb den knaapi te lief gekre gen oin uit lieimi een vijand van m'ijl en mSjh huis te zien opgroeien. Ik heb reeds vij anden te veel en vrienden, te weinig. Zeg n-u Eitel morgen „Ik wilde het liever vandaag doen, neef! Hoe eer hij' het weet, hoe beter!" „Het zal hem bedroeven, dat is zeker, en ik wilde juist van -avond een feest geven om' deze heugelijke gebeurtenis en ,uwa komst aan mijn hof te vieren. Ik hoop-, dat Ei-tel dan het lied zal zingen en spelen, dat hij mij' op den Heubach zong en speelde! IJeef, neei, "iog.nim|mer werd mijn gemoed bewerkt, als in dat oogenblik! Wiat hem nog aan kunst ontbreekt, geeft hij meer dan dubbel terug door bezieling. Hij Tien jaar Girodienst. Den 16den Januari a.s. z:al het tien jaar geleden zijn, dat de postuhèque- en giro dienst voer het publiek) werd opengesteld, krachtens de wet van 29. Juli 1916 (St.bl. no. 342). Nadat reeds jarenlang o.a. door Kamers van Koophandel hij de Begeering was .aangedrongen op; invoering van een dergelijken dienst, werd hij' Koninklijke boodschap van 22 Januari 1915 een wets ontwerp tot aanvulling van de Postwet hij de Staten-Generaal ingediend, hetwelk! beoogde dien dienst aan de posterijen toe te voegen. Op 20 Juli 1916 werd het ont werp tot wet verheven, waarna de voor bereiding van de invoering ter hand werd genomen onder leiding van den toenlm&li- gen -administrateur hij het Hoofdbestuur der Posterijen en Telegrafie, den heer M. G. de Bloemie, die weldra tot direWtjelur van den nieuwen dienst werd btemOie|mld. De heer De Bloelme- werd, na bekbtm|en eervol ontslag op verzoek, op 1 Maart 1921 opgevolgd door den heer Kyimlmtelll, inspecteur der posterijen en telegrafie in algemeenen dienst, destijds roads belast met de waarneming der functie van on derdirecteur van den nieuwen diepst. Na dat de heer Kytmlmtell met ingang van 5 Mei 1924 eveneens eervol ontslag) had ver kregen, werd de heer J. Lazondeir, direc teur van het postkantoor te Botterdam', tot zijn opvolger benoemd. De groote ont wikkeling, die deze Staatsinstelling in den kbrten tijd van haar bestaan heeft verkregen, blijkt wel duidelijk uit onder staande Cijfers: 1 aantal rekeningen op- ultimo Decteimbter. 1918: 13720; 1926: 120.037; aantal bbe- kingen op de rekeningen 1918: 1.302.874, 1926: 23.387.819; bedrag van den omtezt (afseürijvingen en bijschrijvingen) 1918: 11.127.146.000, 1926: ffl 10.198.121,000; gezamenlijk tegoed der rekeninghouders op 31 DeC. 1918: f37.898.000; 1926: 1 i03.858.000aantal afrekeningen (ver zonden aan rekeninghouders 1918: ad 546.774, 1926: 7.624.811; over 192'7 is het aantal boekingen alweder ruim| 4 ïnil- lioen meer dan over 1926, het aantal reke ninghouders bedraagt thans ongeveer 129 duizend. De dienst, die vocrnaimfelijk1 is ingesteld met de bedoeling, het ge!|dlooz« betalingsverkeer te bevorderen, heeft zich in die richting sterk ontwikkeld. In het eerste jaar, 1918, bedroeg het aantal han delingen, dat in giro werd afgedaan, 36,67 van het totale aantal, in 1926 daaren tegen 64,63 (In 1918 werd van den geldom'zet 64,35 °/o in giro- verrektend, in 1926 76.19 °/o. Dat! het eigenlijke giro- verkeer hoe langer hoe im|eier de ktern van den dienst gaat vormen, blijkt' ook wel hieruit, dat in 1918 de verhouding vlan 'bet giroverkeer tot het algemJeien saldo tegoed 37,4 was, en in 1926 57,8. Dit ligt ook voor de hand, om'dat hij jde uitbreiding Van den kring rekeninghouders, de gelegen heid voor ieder olm! zijn betalingen per giro af te doen, steeds grooter wordt. De organisaties: van den dienst is in het ver streken tijdvak ingrijpend g'ewijlzigd. Aan vankelijk waren allïe postkantoren tetvlens 'cheque-Kantoren, d.w.z1., m'en kon bijl elk postkantoor een rekening-Courant s doen openen, die door dat postkantoor 'zelf werd' bijgehouden, alles met eenei cfentralte con trole door de directie van den cKenst. Toen hij de voortdurende uitbreiding van den dienst de bezwaren van dit stelsel steeds onteer aan het licht kwatalen, en het -aantal gewisselde poststukken i telgen del is dichter-zanger, hij' is ook een held. En hoor nu wat mijn plan is. Zonder er alïe bijzonderheden hij' "te vertellen, za,l ik b'ij den aanvang van het feest aan onze gasten mededeelen, hoe hiji in het bosch bij) den Heubach mijn leven redde, en hena daarvoor tot ridder slaan. Dan volgt uw Adoitf, dien ik ook 'tot ridder slaan zal, onrdte-t, hij dezen winter den roofburcht der Freifelsen veroverd heeft. Spreek niet tegen. Ik wi]1 dat het za Igebeuren. En wanneer gij' Eitel1 morgen alles verte-ld hebt, dan geef ik hep! in erfelijk leen het graafschap Ziell. Graaf Albert van Consfcanz, die het veroverde* en het van mij ook in erfelijk leen ontving, stierf kinderloos, zoodat Ziell weer aan da Kroon vervallen is. E,n als hiji weef, .d-atf de schalksche en sclvoone Ada zijne zuster niet is, dan vraagt hiji u zeker, of hij) dan; door haar, als' (Eitel graaf van Zeji, uw schoonzoon worden mag. Zult gij weige ren „Neef, als dat kon, d$t dan zouden Frida en ik geloowen, dat een te groot geluk ons beschoren was." ,Doed, het blijft dan bij! mijn plan! O, de Hohenstaufen zal dezer dagen zwemlmien in geluk!" j i „Tooh, toch is er nog wel één bezwaar. Zij-t gij wel zeker, dait Eitel de zoon van dien vermolmden kolenbrander, van graaf Paolo di F err ara is? Hoe zal dat bewezen kunnen worden?" „Ga mede, ik zal u overtuigen!" zeide de keizer en hijbracht don'hertog bij L-uiigi en Guido, die in een der vertrekken, als lcranken verpleegd werden, daar ze in hun kerker ontzettend geleden hadden,. „Guido", begon de keizer, „zeg mijn neef, hertog Albreeht van Neuenburg, waar gij' eenmaal dat kind des kolenbrander^ ge roofd, en wat gij' er mede gedaan, hebt." postkantoren onderling sterk toenam', werd besloten tot centraliseering van dep, dienst en werd in Augustus 1923 het Centrale girokantoor te 's-Gravenliage .gesticht, waar alle rek'eningen-eo-urant' van het gteheelle land voortaan gehouden zouden worden. Daarmede werd beoogd het verkrijgen Tan vereenvoudiging in de werkwijzte1 en be sparing op de kosten van den dienst, en. na de eerste moeilijke periode, die spoe dig op dezen overgang volgde en tot d'e (btek'ende tijdelijke sluiting van den dienst heeft geleid, is 'g-ehlejkten, dat dit doeU vol komen is bereikt geworden. De vroegere, uitgebreide, achterna kloimtende' controle van de directie is vervangen door intern© con trole in de werkwijze zelve, waarbij' dage lijks de administratie wordt afgewerkt en in zich zelf sluitend Wordt getmiaaikt, Zon der achterstand. D'e overtalrijkte heen- en weerzendingen van stukken- tussöhen de postkantoren van het geheel® jand zijn voorvallen, de geldelijke uitikolmlsten zijn verbeterd. Werkte de dienst vroeger al tijd niet tekorten, door de centralisatie en antede door de verruiming in de vaste belegging der beschikbare gelden, ia dit veranderd, zoodat de réklening van 1926 zelfs met een voordeelig sialldo vten ruim' fl.100.000 sloot. De dienst heeft ook in vander opzicht aan bteteefcenis gewonnen. Dpor uitsluiting' bij' het gir-ostelsel van de Nederïkndschej Bank en door invoering -van het girover!kee|r tmet eenigc buitenlandsche postchèqu©- en girodiensten (tot heden België, Dantzig, Denemlarken, Duitschland, Hongarije, Oos tenrijk', Tsjecho-Slowakije, Zweden en Zwitsdteïand), door het steeds meer optre den sedert de opheffing van da kantoren der rijksbtetaalineesters als aüjgejmieen be talingsinstituut, is het veld, dat door den girodienst bestreden wordt, belangrijk uit gebreid en kunnen de deelnemers» heel wat meer en nuttiger gehiruik van hunne, neike- ningen mtek'en. i Het ia dan ook niet te verwonderen, dat de kring der aangeslotenen steeds groo ter wordt. De stijgende lijk zal echter nog geenszins haar hoogtepunt bereikt hebben, gezien het aantal aangeslotenen in andere landen, b.v. België en Oostenrijk! met meer dan 200.000 rekeninghouders, zullen nog véllen 'kunnen toetreden. De aantrekkelijkheden van den dienst, veilig heid en gemakkelijkheid van htetalingslHl|e- thode, kOstelooze giro-betalingen, vlluggei en accurate werking kunnen genoeg rede nen zijn voor menigeen, dia. zich nog) afzij dig heeft gehouden, om1 dit standpunt te laten varen. Een der aantrekkelijkheden van den dienst, n.l. vergoeding van rente voor de saldi op de rekeningen-cburant wordt thans nog gemist. Bij de opening van den dienst vor-. goedde dez'e een rente van B/2 voor, ronde bedragen van f 100 oï! veelvouden daarvan, die een Volle maand hadden uit gestaan. Voor bedragen hoven f 10.000 werd geen rente vergoed. Van 1 Juni tclfc 1 Juli 1923 werd een route uitgekeerd van 2 0/0 Voor roncD somlmen van f 100 o'f veelvouden daarvan, over het tijdvak' aanvangende im-et den dag volgende op de crediteering en eindigenc'je antet den dag van de debiteering, hiet be drag was onbeperkt. 1 Nal 1 Juli 1923 werd op' dezelfde voor waarden als voren genoemd rente! vieirgoed van B/2' 0/0. 31 December 1924 werd .de rentevergoeding geheel opgeheeven. Door vele rekeninghouders wordt dit betrteiurd' De Italiaan vertelde alles, eu nu wist heijtog Albreeht ook zéker, dat Eitel: de zoon van dien "kolenbrander was. Eéne vraag bleef voor den hertog, evenwel niet beantwoord, en deze was: „Was die kolen brander, die later als harpsnaar te voor schijn trad, graaf Baoli di Ferrara?" De keizer hield hem er wel voor, dodh! ver gissingen waren mogelijk, en al® wilde mien- zijn wantrouwen versterken, daar kwam' vader Anselmus, de huis-kapelaan van den Bitterhof. De goede man wist door Solon, dat de keizer geheel veranderd' was, en wil de nu zijn geheim van den harpsnaar eta diens vrouw vertellen. „Onmogelijk," sprak de keizer, „graaf W'alter en gravin Irma, zijn in den bran denden burcht onder het puin omgekomen." „Neef," riep Solon, die in zijn narren- pakje thans den keizer oyeral naliep, „neef, wie spreekt er voor ui eene leugen, als u1 niet thuis is?" „Voorzichtig, Solon," sprak de keizer, en hij rimpelde dreigend het voorhoofd. „De tong van een hofnar kan zóó lang worden, dat men verplicht wordt, er een. stuk af te nemen." „Och, neef, als ik daf stuk! dan mlaa* houden mag, dan ben ik tevreden. Ik' hang het in den rook en heb wat bif het brood- Mag ik neef eens wat influisteren?" „Neen! Wat je te zeggen hebt, zeg .dat zoo, dat hier de eerwaarde vader en neef Albreeht het hooren kunnen!" Zooals gij' wilt, neef! Hoort dan alle drie! In de woning waar ik hij een vromen' kluizenaar, al-s hij1 een vader thuis wals, heeft die harpenaar met zijne vrouw en dochter een nacht doorgebracht'. De klui zenaar herkende hem', en nu vertelde da harpenaar, hoe hij, als graaf Wtalter van Z-ell, met zijne gemalin Irma door eene on- en wordt hij voortduring op i'ente-uitk'ee- ring aangedrongen. Bet niet vergoeden van rente brengt er Velen toe om hun saldi laag te houden, dager zelfs dan voor hunne geregelde bletalingem noodig is. Dit leidt tot veelvul'dig overtreikfen van do -rekeningen en komt opi k, 4!ot uiting in het totaal bedrag der saldi. AVasi dit vóór d(e sluiting van den dienst voor de particu liere rekeningen f 170.000.000 tot f 180 md-llioen, thans' wissellt dit tueschen f 65 millioen en f 70.000.000 hij' een veel! groo ter aantal rekeninghouders'. Nevens, ver- Schillende oorz'ak'en waardoor thans min der geld beschikbaar wordt gesteld, woriclt de daling voor een Belangrijk' gedeiejlte. ook1 toegeschreven aan het niet uitkeeren van rente. Wat de personeelsterk'te be treft, is' deze, ondanks1 de Belangrijke- toe name van het verkeer, door voortdurend© vereenvoudiging van de werkwijze- veel eer verminderd dan vterimhepderjdj, thans htedraagt deze 3; 825, niet inbegrip van 130 jongelingen, vc-or het ondergeschik te loopwerk', sorteerwerk, hedieining ma chines, behandeling van de post en. Het totaal van de hedrijfsuit-gaven, tnet inbe grip van f 485000 vergoeding p,an den postdienst wegens portvrijdom' en f 800.000 als vergoeding' voor uitvoering van den girodienst op de postkantoren bedraagt f 3500.000. FRANKRIJK J'analiömc «f waanzin? In den afgeloopen zomer is te Lourdea een meisje, Gitton genaamd, uit Gien bij' prieans toip wonderdadige wijze genezen. .Verschillende geneeskesren, die kaar vroe ger behandeld hadd|en, verklaardjen <&>t' zij- volkomen hersteld wasi. üit de Böntgen- opnamen, die vóór haar Vertrek' naar Gourdes genomen waren, bleek' dat zijl in hooge mate tubercluloos was:. Thans too- nen de foto's aan, dat zij totaal genezen is. Na haar terugkeer in haar geboorte plaats is zij werkzaam1 als typiste op- een a-dvokatenkantoor en zij' is buitengewoon gezond. Enk'ele weken geledein echter ontving zij' een anoniemen dreigbrief, waarin zij' op de gemeenste wijze, voor een bedriegster werd uitgemaakt. Ook de Pastoor dei' parochie ontving dergelijke brietVem. Zielfs was er een aangeplakt aan de d'e'ur van de kerk. Toen het meisje enktele dagen geleden des avonds van haar Kantoor huis waarts keerde, werd zij' onverwachts! aan gevallen, terwijl! men haar met enn scherp voorwerp meerdere stekten toebracht. Des anderendaags kreeg haar broer eien ano niemen brief, waarin de wenSéh we?'d uitgesproken, dat zijn zuster aan de beko men verwondingen zou -sterven. Hdj'zielf kreeg den raad om zeer 'voorzichtig te zijn, daar ook zijn leven in gevaar was. De ver wondingen van het meisje zijn levens gevaarlijk, doch de 'geneesheieiren hopen haar te kunnen behouden. De plaatselijke politie-autoriteiten zijn de nreening toe;- ggedaan, dat er in deze zaak meerffere personen betrokken zijn. .Men gelooft, hier te doen te hebben met enkele fanatici (abti-Katholiek' fanatisme grenst vaak aan waanzin), die niet Kunnen verkroppen dat dit kind op- wonderdadige wijze te Lour- des genezen werd en ha,ar daarom uit fjeh weg willen ruimen. deraardsche gang ontvlucht was. Na lang dwalen kwamen zij' in het Wilde Woud bij' een ouden kolenbrander, en daar bleef hij ■tot deze stierf. Kort daarna verbrandde de hut, en als harpenaar, trok hij! met vrouw1 en dochter de wijde wereld in om' zij-ja' geroofden zoon te zoeken. En als ik n nn zeg, dat de kolenbrander, die graaf -Walter; en Zijne gemalin, als zijne kinderen be schouwde, niemand anders w-as dan de be roemde Troubadour Guillem) de Gabestaing, dan zal neef wel weten, van wien de harpe naar, die toch al zoo goed speelde, en miet zijne diepe stem zoo heerlijk zong, zulk een meester leerde worden!" „Blijven de wonderen voortduren?" riep de keizer. „Zoo even vertelde; ik hertog Albreeht, dat ik Eitel het aan de Kroon vervallen graafschap Zeil, als erfelijk' leen geven zou. Hoe is het mogelijk, dat ik den zoon onwetend teruggaf, wait ik! den vader waarschijnlijk onrechtvaardig liet ontnemen 1" „Er is een God, die regeert, heer keizer, en voor Hem is niets onmogelijk!" sprak vader Anselmus. „Ik moet leeren gelooven of ik wjï 0$ niet! Hadden we nu dien armen harpsnaar met zijne vrouw en dochter maar, dan zoif er op den Hohenstaufen nog schooner feest zijn, dan ik mij) reeds voorgesteld liad', maar de wereld is zoo wijd! Wjie weet waar zé zijn!" Hadden de keizer en d-e hertog nu even naar den kapelaan en S0I011 gekeken, dan zouden ze, nit de wenken, die dezle twee elkander gaven, hebben kunnen, afleiden: „Die twee wéten het!" Ze keken er qven-wel niet naam Want met schrik hoorde de keizer de bnixlht- klok tien slagen geven. D-e zonnewijzer aan een der muren stond op| tien, eni de BELGIE Ernstige waarschuwing. Kardinaal van Boey, aartsbisschop van Mechelen, heeft aan de oversten der op-' 1-eid-ingainstituten van zijp aaftsdiocees in structies over jeugdopVoeding gegeven, in' verband met de voorbereiding der, jeugd voor de Kai-holiéke actie, en tevens eed waarschuwing doen hooren tegen het ge vaar der Vlaamsch-nationalistische bewe- gin-g. Ba» Tafari Katholiek'? Volgens melding van Franswhe büaden zou de regent van AbeSsdnië, Bas Tafari, in Maart tot de Katholieke Kerk overgaan en hij' deze gebeurtenis da Katholiek^ godsdienst tot staatsgodsdjien fet wordien verklaard. 1 •Tot dusverre is1 in Abessinië de Kopti- Sche Kerk) welke niet met Bome isi ge ünieerd, staatsgodsdienst. Tegen id|& Kath. -Missie stond men Zeer vijandig. Alweer 'n commissie. Door den Minister van Justitie is inge steld een commissie, welke heeft te onder zoeken of en, zoo ja, welke maatregelen' moeten worden getroffen tot meerder -waar borg voor hen, die belangen toever-trouwen' aan notarissen. Dc brug bij Katcrvccr. Men herinnert zich dat eenigen tijd ge leden gevaar bestond dat de bouw van da brug over den IJsel bij' Katerveer zon wor den gegund, aan een buitenlandsche firina. Thans kan worden gemeld dat de Minis ter van "Waterstaat den bouw hl-eeft opge dragen aan de N. V. F. KlooS en Zonen te Kinderdijk. Het werk zal worden uitge voerd in samenwerking miet de fjrmiai Ent- hoven te Delft en Penn en Baduin te Dor drecht. 1 Gaslucht te Hinizpni'. Een commissie van onderzloek' uit den gemeenteraad van Lejemwarderad'éel. is tot de overtuiging'gekbmen, dat de djiree- teur der gemeentiSgiasfahrieki te HuiZum opj onrechtmatige wijze, in den vorrnl Van z'.g. re tour Commissies, ruim' f 3000 heeft ver- Kregen. De Baad heeft hietsloten, hem dit' bedrag, vermeerderd met lcf(pl Klosten van' het onderzoek, te laten terugbetalen in' zeven jaariij'ksche termijnen Van f 500. Een voorstel van één der raadsleden o-m' den directeur te ontslaan, werd miet acht tegen zes stemmen verworpen. Dc rijlwielbelastmgmerken. De Minister van Financiën vestigt er de aandacht van gebruikers van rijwielbelas- tingmerken op, dat' de merken voor heij jaar 1928 aan de voorzijde zijh voorzien! van een open ruimte, welke gebezigd, miag worden om daarop een naanr of wel eenig ander herkenningstoékan te doen graveer en- Tegen beschadiging van het merk da? door een beschadiging ongeldig zou wor den moet worden gewaakt. „De witte non." Morgen zal het gezelschap: „N. V- Groot Toneel" in de Schouwburg alhier groote zandlooper, die het uur aangaf, als de lucht bewolkt was, was ook ledig ge-- loopen, zoo-dat de man, die met de uurbei belast was, door tien hamerslagen op! de bel te geven, aan allen vertelde hoe laat het op den dag was. „Er is nog veel te doen, neef," Sp|raM de keizer tot hertog. 'Albreeht. „De feest zaal moet van avond Zoo schitterend zijn, als ze nog nooit geweest is. Ik wil er mij'- zelven mede belasten." „Dan ga ik bloempjes zoeken voor eenl krans", zeide Solon. „Kom-, 'dwaas, er z'ijn im|mers nog geen' bloemen," spotte de kqizer. „Ik heb er toch drie zien bloeien, neef," zeide de nar en hij' fluisterde d'e keizer waf in het oor. In een oogwenk was hij! met de langa beenen beneden em in het bosch, waar da bekende herberg was. Hij! trad d-i-e binnen, opende -eene deur en stond voorden( nieuwen streek, dien hij', volgens den Kei zer, op den Bitterhof uitgehaald had. In alle stilte had hij graaf "Walter, gravin Irma en Jonkvrouwe Golda hierheen ge bracht, en deze drie waren, zooals - hij Frederik ingefluisterd had, de drie vroege voorjaarsbloemen. „Er is feest op den burcht, heer har penaar! Ik zal zorgen, dat m-en u alle drie roept om! te spelen en te zingen. Dicht nu een toepasselijk lied, en ik wed, dat daifi van avond uw lot een keer neemt, en dat gd vandaag nog graaf, gravin en jonkvrouwe van Zeil zijf." „Ik begeer het niet, Solon," sprak! de harpenaar somber. „Laat keizer. Frederik ons Sdlvius teruggeven. Dat begeeren wij', niets meer, biets' minder!" L J_J I (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1928 | | pagina 1