NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS ,1,
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS T
FEUILLETON
Vlachtiger dan de Keizer.
BUITENLAND
AFRIKA
"BINNENLAND
UIT ZEELAND
MIDDELBURG
NUMMER 1
DINSDAG 3 JANUARI 1928
24'» JAAR8AN8
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No.207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG. Markt 1 en 21 Telefoon No.474-
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
AdvertentiSn van 1tot6 regels fO,90, elke regel m«er/0,15,-
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
V Klein, maar niet fijn.
Bet „Protestantsiche Zuiden", het Ohris-
telijk-Historisdh orgaan, dat zich bijzon
der voor Zeeland interesseert, heeft ook'
haar aandacht gewijd aan de verslagen
die in de verschillende bladen zijn versche
nen, over de opening vanl het B'.-K. Zie
kenhuis te Goes.
Het blad begint zijn beschouwing! met
een weergave van de toespraak, die de
zeereerw. pastoor Dolle, in de huiskapel
van 'het gesticht- tot de genoodigden richtte.
Over deze toespraak laa-t het blad zich
als volgt uit
„Hiermede zal zich menige Protestant
kunnen vereenigen; vooral die van Ziuid-
Beveland, dat zoo weinig roomsch-en bevat,
zullen hierover verwonderd en misschien
verheugd zijn. Gen enkele heilige werd
genoemd, ofschoon de ziekenverpleging „St.
Joanna" heet. Zelfs Maria, de Koningin
des Hemels, werd thans in het openbaar
voorbijgegaan. Wat wil he-t Protestantsche
Zuiden nog meer".
Het nobele blad, dat bijl zij'n. lezers een
even grooten afkeer voor Gods heilige Moe
der en Gods lieve heiligen veronderstelt, als
bij' zichzelve, is zóo ergdenkend om1 te ver
onderstellen, dat dit met opzet' gedaan is
om den Protestanten in 't gevlei te kopten,
waarom -het de navolgende alarmkreet uit
„En tooh denke men niet, dat de rooanl-
sche kerk tegenover het Protestantisme
veranderd is."
Het blad drukt dan een berichtje af,
dat „Staat en Kerk" in eenSpaanseh
blad meent te hebben gevonden, in wejk
bericht kond wordt gedaan, dat een plaats
vervangend gouverneur, in een oï ander
Spaansche landstreek, Pro-testantsohe pro
paganda den ko-p wil indrukken. Dit alles!
is zeer verwonderlijk! Eerst verward) het
„Protestantsche Zuiden" een katholiek' ge
sticht van naastenliefde met de Boo|m|9che
Kerk en dan weer de Boomsehe Kerk! jnlet
een Spaansehen S-taats-beambte.
Hij staat wel Zwak, die zulke kromjm-e
sprongen' maakt!
T-pBh is ple toeleg wel' duidelijk. Heij
Protestantsche Zuiden" wil het katholiek
Ziekenhuis te Goes afbrekenhet wil den
opzet verdachtmaken ,en omdat ze daar
loch rechtstreeks toe durft over te gaan,
■joh er deugdelijk materiaal vooi' heeft,
roet dit zijdelings en met nonsens gebeu-
en. j
't Is klein .m' aar niet fijn.
De kleinheid van bovenaangeduid optre
den, springt temeer in het oog, wanneer
inen nagaat wat andersdenkende hoogge-
plaatsten van elke richting, ook' van Chr.-
Historifiche, .bij de opening van het B.-K.
Ziekenhuis te Goes hebben gesproken.
Hoe toonden a-lj-en te begrijpen, de hooge
waarde van een inrichting, die gedragen
wordt door den geest van zelfverloochening
en dienende liefde; hoe diep wasi het besef
bij deze wereldlijke en medische autoritei
ten doorgedrongen, dat hier belangloosheid
in den mooisten vorm! een. monument had
gesticht ten algémeenen nutte.
„Het Protestantsche Zuiden" verloochent
dit alles.
Het sluit de oogen voor net verhevene,
ma zijn heil te zoeken bijl verdachtmaking
m wantrouwen -en in zijn ijver om een Ka-
holieke inrichting een hak te zetten, slaat
let ook' de eigen geloofsgenooten. in het
jezioht.
Tot welke dingen komt hij', die zich lel
len laat, door haat!
71
Keizer Frederik, die bij wijlen een diep;en
>lik in het menSchelijk hart kon slaan, be-
;reep, na deze woorden, zeer goed, dat Eitel
mmogelijk een eigen Zoon van den hertog
;ijn kon, doch meteen bedacht hiji, dat hij)
■ergeten had te vertellen, wat Guido en
ruigi met het geroofde kind nog meer ge-
laan hadden dan het eenvoudig het leven
;e sparen.
„Dat komt terecht," dacht hij, en ver-
iocht nu zijn neef om' op zijne beurt allies
imtrent Eitel mede te deelen, wat de hertog
Jan ook deed, en zoodfa hij' zijn verhaal
feëindigd had, riep de keizer bijna vroolijk
rit: „Thans weet ik het zeker, waar'dH
leef, dat Ei-tel de zoon is van dien meester
larpenaax, die niemand anders is dan imijn
aartsvijand, Graaf di Ferrara. Dat ik aan
'dien man Eitel niet, alls zoon, teruggeef, is
duidelijk. Ik heb den knaapi te lief gekre
gen oin uit lieimi een vijand van m'ijl en mSjh
huis te zien opgroeien. Ik heb reeds vij
anden te veel en vrienden, te weinig. Zeg
n-u Eitel morgen
„Ik wilde het liever vandaag doen, neef!
Hoe eer hij' het weet, hoe beter!"
„Het zal hem bedroeven, dat is zeker, en
ik wilde juist van -avond een feest geven
om' deze heugelijke gebeurtenis en ,uwa
komst aan mijn hof te vieren. Ik hoop-, dat
Ei-tel dan het lied zal zingen en spelen, dat
hij mij' op den Heubach zong en speelde!
IJeef, neei, "iog.nim|mer werd mijn gemoed
bewerkt, als in dat oogenblik! Wiat
hem nog aan kunst ontbreekt, geeft hij
meer dan dubbel terug door bezieling. Hij
Tien jaar Girodienst.
Den 16den Januari a.s. z:al het tien jaar
geleden zijn, dat de postuhèque- en giro
dienst voer het publiek) werd opengesteld,
krachtens de wet van 29. Juli 1916 (St.bl.
no. 342). Nadat reeds jarenlang o.a. door
Kamers van Koophandel hij de Begeering
was .aangedrongen op; invoering van een
dergelijken dienst, werd hij' Koninklijke
boodschap van 22 Januari 1915 een wets
ontwerp tot aanvulling van de Postwet
hij de Staten-Generaal ingediend, hetwelk!
beoogde dien dienst aan de posterijen toe
te voegen. Op 20 Juli 1916 werd het ont
werp tot wet verheven, waarna de voor
bereiding van de invoering ter hand werd
genomen onder leiding van den toenlm&li-
gen -administrateur hij het Hoofdbestuur
der Posterijen en Telegrafie, den heer M.
G. de Bloemie, die weldra tot direWtjelur
van den nieuwen dienst werd btemOie|mld.
De heer De Bloelme- werd, na bekbtm|en
eervol ontslag op verzoek, op 1 Maart
1921 opgevolgd door den heer Kyimlmtelll,
inspecteur der posterijen en telegrafie in
algemeenen dienst, destijds roads belast
met de waarneming der functie van on
derdirecteur van den nieuwen diepst. Na
dat de heer Kytmlmtell met ingang van 5
Mei 1924 eveneens eervol ontslag) had ver
kregen, werd de heer J. Lazondeir, direc
teur van het postkantoor te Botterdam',
tot zijn opvolger benoemd. De groote ont
wikkeling, die deze Staatsinstelling in
den kbrten tijd van haar bestaan heeft
verkregen, blijkt wel duidelijk uit onder
staande Cijfers: 1
aantal rekeningen op- ultimo Decteimbter.
1918: 13720; 1926: 120.037; aantal bbe-
kingen op de rekeningen 1918: 1.302.874,
1926: 23.387.819; bedrag van den omtezt
(afseürijvingen en bijschrijvingen) 1918:
11.127.146.000, 1926: ffl 10.198.121,000;
gezamenlijk tegoed der rekeninghouders
op 31 DeC. 1918: f37.898.000; 1926:
1 i03.858.000aantal afrekeningen (ver
zonden aan rekeninghouders 1918: ad
546.774, 1926: 7.624.811; over 192'7 is
het aantal boekingen alweder ruim| 4 ïnil-
lioen meer dan over 1926, het aantal reke
ninghouders bedraagt thans ongeveer 129
duizend. De dienst, die vocrnaimfelijk1 is
ingesteld met de bedoeling, het ge!|dlooz«
betalingsverkeer te bevorderen, heeft zich
in die richting sterk ontwikkeld. In het
eerste jaar, 1918, bedroeg het aantal han
delingen, dat in giro werd afgedaan, 36,67
van het totale aantal, in 1926 daaren
tegen 64,63 (In 1918 werd van den
geldom'zet 64,35 °/o in giro- verrektend,
in 1926 76.19 °/o. Dat! het eigenlijke giro-
verkeer hoe langer hoe im|eier de ktern van
den dienst gaat vormen, blijkt' ook wel
hieruit, dat in 1918 de verhouding vlan 'bet
giroverkeer tot het algemJeien saldo tegoed
37,4 was, en in 1926 57,8. Dit ligt ook
voor de hand, om'dat hij jde uitbreiding Van
den kring rekeninghouders, de gelegen
heid voor ieder olm! zijn betalingen per
giro af te doen, steeds grooter wordt. De
organisaties: van den dienst is in het ver
streken tijdvak ingrijpend g'ewijlzigd. Aan
vankelijk waren allïe postkantoren tetvlens
'cheque-Kantoren, d.w.z1., m'en kon bijl elk
postkantoor een rekening-Courant s doen
openen, die door dat postkantoor 'zelf werd'
bijgehouden, alles met eenei cfentralte con
trole door de directie van den cKenst.
Toen hij de voortdurende uitbreiding van
den dienst de bezwaren van dit stelsel
steeds onteer aan het licht kwatalen, en het
-aantal gewisselde poststukken i telgen del
is dichter-zanger, hij' is ook een held. En
hoor nu wat mijn plan is. Zonder er alïe
bijzonderheden hij' "te vertellen, za,l ik b'ij
den aanvang van het feest aan onze gasten
mededeelen, hoe hiji in het bosch bij) den
Heubach mijn leven redde, en hena daarvoor
tot ridder slaan. Dan volgt uw Adoitf,
dien ik ook 'tot ridder slaan zal, onrdte-t, hij
dezen winter den roofburcht der Freifelsen
veroverd heeft. Spreek niet tegen. Ik wi]1
dat het za Igebeuren. En wanneer gij' Eitel1
morgen alles verte-ld hebt, dan geef ik hep!
in erfelijk leen het graafschap Ziell. Graaf
Albert van Consfcanz, die het veroverde*
en het van mij ook in erfelijk leen ontving,
stierf kinderloos, zoodat Ziell weer aan da
Kroon vervallen is. E,n als hiji weef, .d-atf
de schalksche en sclvoone Ada zijne zuster
niet is, dan vraagt hiji u zeker, of hij) dan;
door haar, als' (Eitel graaf van Zeji, uw
schoonzoon worden mag. Zult gij weige
ren
„Neef, als dat kon, d$t dan zouden Frida
en ik geloowen, dat een te groot geluk ons
beschoren was."
,Doed, het blijft dan bij! mijn plan! O, de
Hohenstaufen zal dezer dagen zwemlmien in
geluk!" j i
„Tooh, toch is er nog wel één bezwaar.
Zij-t gij wel zeker, dait Eitel de zoon van
dien vermolmden kolenbrander, van graaf
Paolo di F err ara is? Hoe zal dat bewezen
kunnen worden?"
„Ga mede, ik zal u overtuigen!" zeide
de keizer en hijbracht don'hertog bij
L-uiigi en Guido, die in een der vertrekken,
als lcranken verpleegd werden, daar ze in
hun kerker ontzettend geleden hadden,.
„Guido", begon de keizer, „zeg mijn neef,
hertog Albreeht van Neuenburg, waar gij'
eenmaal dat kind des kolenbrander^ ge
roofd, en wat gij' er mede gedaan, hebt."
postkantoren onderling sterk toenam', werd
besloten tot centraliseering van dep, dienst
en werd in Augustus 1923 het Centrale
girokantoor te 's-Gravenliage .gesticht, waar
alle rek'eningen-eo-urant' van het gteheelle
land voortaan gehouden zouden worden.
Daarmede werd beoogd het verkrijgen Tan
vereenvoudiging in de werkwijzte1 en be
sparing op de kosten van den dienst, en.
na de eerste moeilijke periode, die spoe
dig op dezen overgang volgde en tot d'e
(btek'ende tijdelijke sluiting van den dienst
heeft geleid, is 'g-ehlejkten, dat dit doeU vol
komen is bereikt geworden. De vroegere,
uitgebreide, achterna kloimtende' controle van
de directie is vervangen door intern© con
trole in de werkwijze zelve, waarbij' dage
lijks de administratie wordt afgewerkt en
in zich zelf sluitend Wordt getmiaaikt, Zon
der achterstand. D'e overtalrijkte heen- en
weerzendingen van stukken- tussöhen de
postkantoren van het geheel® jand zijn
voorvallen, de geldelijke uitikolmlsten zijn
verbeterd. Werkte de dienst vroeger al
tijd niet tekorten, door de centralisatie en
antede door de verruiming in de vaste
belegging der beschikbare gelden, ia dit
veranderd, zoodat de réklening van 1926
zelfs met een voordeelig sialldo vten ruim'
fl.100.000 sloot.
De dienst heeft ook in vander opzicht aan
bteteefcenis gewonnen. Dpor uitsluiting' bij'
het gir-ostelsel van de Nederïkndschej Bank
en door invoering -van het girover!kee|r
tmet eenigc buitenlandsche postchèqu©- en
girodiensten (tot heden België, Dantzig,
Denemlarken, Duitschland, Hongarije, Oos
tenrijk', Tsjecho-Slowakije, Zweden en
Zwitsdteïand), door het steeds meer optre
den sedert de opheffing van da kantoren
der rijksbtetaalineesters als aüjgejmieen be
talingsinstituut, is het veld, dat door den
girodienst bestreden wordt, belangrijk uit
gebreid en kunnen de deelnemers» heel wat
meer en nuttiger gehiruik van hunne, neike-
ningen mtek'en. i
Het ia dan ook niet te verwonderen, dat
de kring der aangeslotenen steeds groo
ter wordt. De stijgende lijk zal echter
nog geenszins haar hoogtepunt bereikt
hebben, gezien het aantal aangeslotenen
in andere landen, b.v. België en Oostenrijk!
met meer dan 200.000 rekeninghouders,
zullen nog véllen 'kunnen toetreden. De
aantrekkelijkheden van den dienst, veilig
heid en gemakkelijkheid van htetalingslHl|e-
thode, kOstelooze giro-betalingen, vlluggei
en accurate werking kunnen genoeg rede
nen zijn voor menigeen, dia. zich nog) afzij
dig heeft gehouden, om1 dit standpunt te
laten varen. Een der aantrekkelijkheden
van den dienst, n.l. vergoeding van rente
voor de saldi op de rekeningen-cburant
wordt thans nog gemist.
Bij de opening van den dienst vor-.
goedde dez'e een rente van B/2 voor,
ronde bedragen van f 100 oï! veelvouden
daarvan, die een Volle maand hadden uit
gestaan. Voor bedragen hoven f 10.000
werd geen rente vergoed.
Van 1 Juni tclfc 1 Juli 1923 werd een
route uitgekeerd van 2 0/0 Voor roncD
somlmen van f 100 o'f veelvouden daarvan,
over het tijdvak' aanvangende im-et den dag
volgende op de crediteering en eindigenc'je
antet den dag van de debiteering, hiet be
drag was onbeperkt. 1
Nal 1 Juli 1923 werd op' dezelfde voor
waarden als voren genoemd rente! vieirgoed
van B/2' 0/0. 31 December 1924 werd .de
rentevergoeding geheel opgeheeven. Door
vele rekeninghouders wordt dit betrteiurd'
De Italiaan vertelde alles, eu nu wist
heijtog Albreeht ook zéker, dat Eitel: de
zoon van dien "kolenbrander was. Eéne
vraag bleef voor den hertog, evenwel niet
beantwoord, en deze was: „Was die kolen
brander, die later als harpsnaar te voor
schijn trad, graaf Baoli di Ferrara?" De
keizer hield hem er wel voor, dodh! ver
gissingen waren mogelijk, en al® wilde mien-
zijn wantrouwen versterken, daar kwam'
vader Anselmus, de huis-kapelaan van den
Bitterhof. De goede man wist door Solon,
dat de keizer geheel veranderd' was, en wil
de nu zijn geheim van den harpsnaar eta
diens vrouw vertellen.
„Onmogelijk," sprak de keizer, „graaf
W'alter en gravin Irma, zijn in den bran
denden burcht onder het puin omgekomen."
„Neef," riep Solon, die in zijn narren-
pakje thans den keizer oyeral naliep, „neef,
wie spreekt er voor ui eene leugen, als u1
niet thuis is?"
„Voorzichtig, Solon," sprak de keizer, en
hij rimpelde dreigend het voorhoofd. „De
tong van een hofnar kan zóó lang worden,
dat men verplicht wordt, er een. stuk af te
nemen."
„Och, neef, als ik daf stuk! dan mlaa*
houden mag, dan ben ik tevreden. Ik' hang
het in den rook en heb wat bif het brood-
Mag ik neef eens wat influisteren?"
„Neen! Wat je te zeggen hebt, zeg .dat
zoo, dat hier de eerwaarde vader en neef
Albreeht het hooren kunnen!"
Zooals gij' wilt, neef! Hoort dan alle
drie! In de woning waar ik hij een vromen'
kluizenaar, al-s hij1 een vader thuis wals,
heeft die harpenaar met zijne vrouw en
dochter een nacht doorgebracht'. De klui
zenaar herkende hem', en nu vertelde da
harpenaar, hoe hij, als graaf Wtalter van
Z-ell, met zijne gemalin Irma door eene on-
en wordt hij voortduring op i'ente-uitk'ee-
ring aangedrongen. Bet niet vergoeden
van rente brengt er Velen toe om hun
saldi laag te houden, dager zelfs dan voor
hunne geregelde bletalingem noodig is. Dit
leidt tot veelvul'dig overtreikfen van do
-rekeningen en komt opi k, 4!ot uiting in het
totaal bedrag der saldi. AVasi dit vóór d(e
sluiting van den dienst voor de particu
liere rekeningen f 170.000.000 tot f 180
md-llioen, thans' wissellt dit tueschen f 65
millioen en f 70.000.000 hij' een veel! groo
ter aantal rekeninghouders'. Nevens, ver-
Schillende oorz'ak'en waardoor thans min
der geld beschikbaar wordt gesteld, woriclt
de daling voor een Belangrijk' gedeiejlte.
ook1 toegeschreven aan het niet uitkeeren
van rente. Wat de personeelsterk'te be
treft, is' deze, ondanks1 de Belangrijke- toe
name van het verkeer, door voortdurend©
vereenvoudiging van de werkwijze- veel
eer verminderd dan vterimhepderjdj, thans
htedraagt deze 3; 825, niet inbegrip van
130 jongelingen, vc-or het ondergeschik
te loopwerk', sorteerwerk, hedieining ma
chines, behandeling van de post en. Het
totaal van de hedrijfsuit-gaven, tnet inbe
grip van f 485000 vergoeding p,an
den postdienst wegens portvrijdom' en
f 800.000 als vergoeding' voor uitvoering
van den girodienst op de postkantoren
bedraagt f 3500.000.
FRANKRIJK
J'analiömc «f waanzin?
In den afgeloopen zomer is te Lourdea
een meisje, Gitton genaamd, uit Gien bij'
prieans toip wonderdadige wijze genezen.
.Verschillende geneeskesren, die kaar vroe
ger behandeld hadd|en, verklaardjen <&>t' zij-
volkomen hersteld wasi. üit de Böntgen-
opnamen, die vóór haar Vertrek' naar
Gourdes genomen waren, bleek' dat zijl in
hooge mate tubercluloos was:. Thans too-
nen de foto's aan, dat zij totaal genezen
is. Na haar terugkeer in haar geboorte
plaats is zij werkzaam1 als typiste op- een
a-dvokatenkantoor en zij' is buitengewoon
gezond.
Enk'ele weken geledein echter ontving
zij' een anoniemen dreigbrief, waarin zij' op
de gemeenste wijze, voor een bedriegster
werd uitgemaakt. Ook de Pastoor dei'
parochie ontving dergelijke brietVem. Zielfs
was er een aangeplakt aan de d'e'ur van
de kerk. Toen het meisje enktele dagen
geleden des avonds van haar Kantoor huis
waarts keerde, werd zij' onverwachts! aan
gevallen, terwijl! men haar met enn scherp
voorwerp meerdere stekten toebracht. Des
anderendaags kreeg haar broer eien ano
niemen brief, waarin de wenSéh we?'d
uitgesproken, dat zijn zuster aan de beko
men verwondingen zou -sterven. Hdj'zielf
kreeg den raad om zeer 'voorzichtig te zijn,
daar ook zijn leven in gevaar was. De ver
wondingen van het meisje zijn levens
gevaarlijk, doch de 'geneesheieiren hopen
haar te kunnen behouden. De plaatselijke
politie-autoriteiten zijn de nreening toe;-
ggedaan, dat er in deze zaak meerffere
personen betrokken zijn. .Men gelooft, hier
te doen te hebben met enkele fanatici
(abti-Katholiek' fanatisme grenst vaak aan
waanzin), die niet Kunnen verkroppen dat
dit kind op- wonderdadige wijze te Lour-
des genezen werd en ha,ar daarom uit fjeh
weg willen ruimen.
deraardsche gang ontvlucht was. Na lang
dwalen kwamen zij' in het Wilde Woud bij'
een ouden kolenbrander, en daar bleef hij
■tot deze stierf. Kort daarna verbrandde de
hut, en als harpenaar, trok hij! met vrouw1
en dochter de wijde wereld in om' zij-ja'
geroofden zoon te zoeken. En als ik n nn
zeg, dat de kolenbrander, die graaf -Walter;
en Zijne gemalin, als zijne kinderen be
schouwde, niemand anders w-as dan de be
roemde Troubadour Guillem) de Gabestaing,
dan zal neef wel weten, van wien de harpe
naar, die toch al zoo goed speelde, en miet
zijne diepe stem zoo heerlijk zong, zulk een
meester leerde worden!"
„Blijven de wonderen voortduren?" riep
de keizer. „Zoo even vertelde; ik hertog
Albreeht, dat ik Eitel het aan de Kroon
vervallen graafschap Zeil, als erfelijk'
leen geven zou. Hoe is het mogelijk, dat
ik den zoon onwetend teruggaf, wait ik!
den vader waarschijnlijk onrechtvaardig
liet ontnemen 1"
„Er is een God, die regeert, heer keizer,
en voor Hem is niets onmogelijk!" sprak
vader Anselmus.
„Ik moet leeren gelooven of ik wjï 0$
niet! Hadden we nu dien armen harpsnaar
met zijne vrouw en dochter maar, dan zoif
er op den Hohenstaufen nog schooner feest
zijn, dan ik mij) reeds voorgesteld liad', maar
de wereld is zoo wijd! Wjie weet waar zé
zijn!"
Hadden de keizer en d-e hertog nu even
naar den kapelaan en S0I011 gekeken, dan
zouden ze, nit de wenken, die dezle twee
elkander gaven, hebben kunnen, afleiden:
„Die twee wéten het!"
Ze keken er qven-wel niet naam Want
met schrik hoorde de keizer de bnixlht-
klok tien slagen geven. D-e zonnewijzer
aan een der muren stond op| tien, eni de
BELGIE
Ernstige waarschuwing.
Kardinaal van Boey, aartsbisschop van
Mechelen, heeft aan de oversten der op-'
1-eid-ingainstituten van zijp aaftsdiocees in
structies over jeugdopVoeding gegeven, in'
verband met de voorbereiding der, jeugd
voor de Kai-holiéke actie, en tevens eed
waarschuwing doen hooren tegen het ge
vaar der Vlaamsch-nationalistische bewe-
gin-g.
Ba» Tafari Katholiek'?
Volgens melding van Franswhe büaden
zou de regent van AbeSsdnië, Bas Tafari,
in Maart tot de Katholieke Kerk overgaan
en hij' deze gebeurtenis da Katholiek^
godsdienst tot staatsgodsdjien fet wordien
verklaard. 1
•Tot dusverre is1 in Abessinië de Kopti-
Sche Kerk) welke niet met Bome isi ge
ünieerd, staatsgodsdienst. Tegen id|& Kath.
-Missie stond men Zeer vijandig.
Alweer 'n commissie.
Door den Minister van Justitie is inge
steld een commissie, welke heeft te onder
zoeken of en, zoo ja, welke maatregelen'
moeten worden getroffen tot meerder -waar
borg voor hen, die belangen toever-trouwen'
aan notarissen.
Dc brug bij Katcrvccr.
Men herinnert zich dat eenigen tijd ge
leden gevaar bestond dat de bouw van da
brug over den IJsel bij' Katerveer zon wor
den gegund, aan een buitenlandsche firina.
Thans kan worden gemeld dat de Minis
ter van "Waterstaat den bouw hl-eeft opge
dragen aan de N. V. F. KlooS en Zonen te
Kinderdijk. Het werk zal worden uitge
voerd in samenwerking miet de fjrmiai Ent-
hoven te Delft en Penn en Baduin te Dor
drecht. 1
Gaslucht te Hinizpni'.
Een commissie van onderzloek' uit den
gemeenteraad van Lejemwarderad'éel. is
tot de overtuiging'gekbmen, dat de djiree-
teur der gemeentiSgiasfahrieki te HuiZum opj
onrechtmatige wijze, in den vorrnl Van z'.g.
re tour Commissies, ruim' f 3000 heeft ver-
Kregen. De Baad heeft hietsloten, hem dit'
bedrag, vermeerderd met lcf(pl Klosten van'
het onderzoek, te laten terugbetalen in'
zeven jaariij'ksche termijnen Van f 500.
Een voorstel van één der raadsleden o-m'
den directeur te ontslaan, werd miet acht
tegen zes stemmen verworpen.
Dc rijlwielbelastmgmerken.
De Minister van Financiën vestigt er de
aandacht van gebruikers van rijwielbelas-
tingmerken op, dat' de merken voor heij
jaar 1928 aan de voorzijde zijh voorzien!
van een open ruimte, welke gebezigd, miag
worden om daarop een naanr of wel eenig
ander herkenningstoékan te doen graveer en-
Tegen beschadiging van het merk da?
door een beschadiging ongeldig zou wor
den moet worden gewaakt.
„De witte non."
Morgen zal het gezelschap: „N. V-
Groot Toneel" in de Schouwburg alhier
groote zandlooper, die het uur aangaf, als
de lucht bewolkt was, was ook ledig ge--
loopen, zoo-dat de man, die met de uurbei
belast was, door tien hamerslagen op! de
bel te geven, aan allen vertelde hoe laat het
op den dag was.
„Er is nog veel te doen, neef," Sp|raM
de keizer tot hertog. 'Albreeht. „De feest
zaal moet van avond Zoo schitterend zijn,
als ze nog nooit geweest is. Ik wil er mij'-
zelven mede belasten."
„Dan ga ik bloempjes zoeken voor eenl
krans", zeide Solon.
„Kom-, 'dwaas, er z'ijn im|mers nog geen'
bloemen," spotte de kqizer.
„Ik heb er toch drie zien bloeien, neef,"
zeide de nar en hij' fluisterde d'e keizer waf
in het oor.
In een oogwenk was hij! met de langa
beenen beneden em in het bosch, waar da
bekende herberg was. Hij! trad d-i-e binnen,
opende -eene deur en stond voorden(
nieuwen streek, dien hij', volgens den Kei
zer, op den Bitterhof uitgehaald had. In
alle stilte had hij graaf "Walter, gravin
Irma en Jonkvrouwe Golda hierheen ge
bracht, en deze drie waren, zooals - hij
Frederik ingefluisterd had, de drie vroege
voorjaarsbloemen.
„Er is feest op den burcht, heer har
penaar! Ik zal zorgen, dat m-en u alle drie
roept om! te spelen en te zingen. Dicht nu
een toepasselijk lied, en ik wed, dat daifi
van avond uw lot een keer neemt, en dat gd
vandaag nog graaf, gravin en jonkvrouwe
van Zeil zijf."
„Ik begeer het niet, Solon," sprak! de
harpenaar somber. „Laat keizer. Frederik
ons Sdlvius teruggeven. Dat begeeren wij',
niets meer, biets' minder!"
L
J_J I (Wordt vervolgd.)