i
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
évangelie
DINSDAG 27 DECEMBER 1927
De Hulst.
FEUILLETON^
Machtiger dan de Keizer.
VAN OVER OE GRENZEN
BUITENLAND
CHINA
Winterteenen
KLOOSTERBALSEM i
binnenland"
dagen nu verscheen een
iwege keizer Augustus iot
Ikstelling over geheel de
eze eerste volkstelling ge.
jnder Quirinus, landvoogd
En allen gingen om zich
ven, ieder naar zijn eigen
c Joseph nu ging op uit
it de stad Nazareth naar
lar de stad van David,
|i geheeten, wijl hij uit het
sslacht van David was, om
te geven, met Maria, zijp.
vrouw, die zwanger was.
U haar verblijf aldaar wer-
igen vervuld, dat zij bamn
e baarde haren eerstgebo-
en wikkelde Hem in doe-
Negde Hem neder in eene
ndat voor hen geene plaats
j; herberg.
jr waren herders in die om-
|ie buiten nachtwacht hiel-
hunne kudde. En zie, een
|i Heeren stond bij hen cn
des Heeren omstraalde
ze vreesden met groote
in de engel zeide hun:
iet, want zie, ik boodschap
vreugde, die voor geheel
zal zijn: dat u heden een
|:er is geboren, die Christus
is, in de stad van David.
|j u ten teeken: ge zult een
iden, in doeken gewikkeld
kribbe gelegen. En plot-
evond zich bij den engel
^nigte uit het hemelsche
Gode lof zongen en zei-
aan God in den hooge,
aarde vrede bij menschen
goeden wil.
H. Luc. II, 1—14.
NUMMER 153
23s™ JAARBAHB
die beide tot het geven van
verplichten, gaan uit boven
|op een normaal huishoud-
voor zulke posten veratit-
an worden.
ouden er daarom goed aan
het eenvoudig karakter der
I-viering te bewaren, er geen
Iterklaasboel van te maken,
Kerstdagen te bezigen als
lagen. Integendeel, Kerst-
It blijven het familiefeest bij
idheid, waarop de huisge-
|lie door 's levens loop wijd
spat zijn, weer zooveel mo-
ader het ouderdak worden
planten, die voor Kerstmis-
;ebruikt worden, behoort ook
neen verbreide en algemeen
Hulst.
cebruik van de met groene
en roode bessen bezette
voor versiering in den win-
zeker reeds lang hebben
Daar weer alles dor en
valt zoo'n enkele, altijd groe-
boom ten zeerste op. Wel
len dan sparre- dennegroen
siering, benevens het groen
lere coniferen, maar planten
oie, groene bladeren ontbre
in deze leemte voorzien de
ti de klimop. Vandaar dus,
n zeker ten allen tijde bij
eest in den winter takken
st ter versiering zal hebben
t.
men wil gebruikten reeds
Romeinen bij hun feesten
mber ter eere van Saturnus
kken ter versiering. Od5
bet dikwijls het gebruik daar
geweest deze takken bij het
mschen in de hand te dra
enals men dat in Frankrijk
tuwjaar b.v. met takken van
;tel doet. De eerste Christe-
:i.inen dit gebruik te hebben
tomen. Zij sierden er zich
n hen niet van hunne vijan
doen onderkennen. Wellicht
ter het versieren met de tak-
doornige bladeren en b' ed-
iessen voor hen een geheel
beteekenis gekregen, als
'ing aan het bloed van den
en aan zijn Doornenkroon.
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 21 Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentibn van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
0RGOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Een afscheidsrede.
Er is reeds melding gemaakt van de mo
numentale rede, waarmede dr. Waller on-
.langs de ledenvergadering! van het Werkge
versverbond heeft geopend. Een rede, welke
levens een afscheid was1, omdat dr. Wed-
Ier zich teruggetrokken heeft als de eerste
president van 'Rat nieuwe Verbond, dat
dank zij zijp pergoonlïjike bezieling, tact
en werkkracht zoozeer in aanzien is ge
stegen. I
Nu de rede van dr. Waller in druk ver
schenen is, willen wij! onzen lezers voor
houden diens kernachtig slotwoord, zijnde
een korte samenvatting en een enkel woord
over de toekomst:
„Kort geresumeerd meen ik te hebben
aangetoond,'dat de Nederlandsehe industrie
slechts zeer moeilijk den strijd mei de
overige landen kan volhouden, omdat wij
een duurte-eiland zijn te midden van lan
den, waar de productiekosten veel lager
zijn. Dat de oprichting van nieuwe en de
vergrooting van bestaande industrieën hier
door zeer belemmerd wordt, spreekt eigen
lijk vanzelf. Verder geloof iik aannemelijk'
te hebben gemaakt, dat zonder Indië'S bui
tengewonen voorspoed, liier te lande reeds
vroeger een crisis zou zijn ingetreden.
En wat nu de toekomst betreft, zie ik
wanneer er geen verandering komt. vóór-
alles toenemende werkloosheid in het ver
schiet. Modht bovendien Indië onS in den
steek laten, dan kan m'.i. een catastrophe
moeilijk uitblijVen. Wïjl moeten echter ho
pen, en dit is ook wel waarsohijhjijjk.
dat in de conóurreerende landen de pro
ductiekosten zullen stijgen, maar het is
een ijdele hoop, te verwachten dat zïj[ ook
maar eenigszins het pte.il zullen naderen,
waarop zij thans "in Nederland staan. Wijf
zullen Zelf de hand aan den ploeg ïnoeten
slaan en een resolute poging moeten doen
om de productiekosten te doen dalen. Hier:
toe zijn drie dingen noodig. Sterke verla
ging van Staats- maar bovenal ook Ge
meente-uitgaven, zoodat lagere belastingen
kunnen worden geheven, waardoor wedtar-
om' de kósten van levensonderhoud lagter
zouden worden. Ik herinner hierbij' aan het
geen ik verleden jaar over dit onderwerp
heb gezegd, en met name ook a,an de groote
verschillen tusjaehen de loonen der beschut
te overheidsbedrijven en die van de particu
liere industrie.
In de tweede plaats is het volstrekt noo
dig, (lat de arbeidswet een veel soepeler
toepassing vindt, en zoo noodig op som
mige piunten gewijzigd wordt.
In de derde plants is noodig Verlichting
en in geen geval verzwaring der lasten,
die in het bijzonder die industrie treffen.
Ik ben mij echter bewust dat geen dezer
voorwaarden gemakkelijk' in ver-vulling zal
gaan, wanneer niet bij Zeer velen ip den
lande een andere geestesgesteldheid in de
pjaais treedt van de tegenwoordige, die
hierin culmineert, dat ectonomisdh allesl mo
gelijk is als de z.g. kapitalisten het maar
zouden willen.
Misschien zult gij' mSjj van optisme be
schuldigen wanneer ik Zeg te meenen, dat
er teekenen zijn, die aanduiden dat een grpo
ter deel der bevolking tot gezonder econo
mischer opvattingen neigit. Ik vertrouw
dat dit in toenemende mate het geval zal
zijn, want liet gezond verstand is een bij
uitstek Hollandsdhe eigenschap, en bijl ve
len, ook in werknemórskfingen, die vroeger
anders dachten, is het besef levendig ge
worden, dat leiding, kapitaal en arbeid
een groot gemeensdhappalijk belang heb
ben, en wel dit, de Nederlandsehe industrie
te doen bloeien. Die velen begrijpen dat
een te duur bestuursapparaat van Staaf
en Gemeente, nog duurder gemaakt door te
hooge loonen, een duurtepeü doet ontstaan,
waaronder het overige deel de® bevolking
heeft te lijden. Die velen begrijpen ook,
dat het Nederlandsehe welvaartspeil op
den duur wordt beheerScht door de vraag
ot concurrentie op de wereldmarkt mtogelijk
ie, en bij. die velen is ook het besef leven
dig geworden, dat een groeiende industrie
-68-
Eitel ging en' bij bet leger des keizers
komende, hoorde hij eene zachte, schoon e
stem zeggen: „Zet u naast mijn leger, jon
ker en zeg mijhebt gijl wel eens gehoord
van een koning Saul, die zijn onrustig ge
moed tot rust liet brengen door den harpe-
naar David
„Ja, heer keizer, vader Adelibóld, de
teld',enaar 'lee^ er mi3 menigmaal van ver-
"®oed, en gij zelf speelt toch ook zeker
e op Ie harp, niet waar? Op den Neuen-
een tweede hof van Brabant,
wel eens vernomen.
„Zeker speel ik wel eens, heer keizer,
aar a^.3 Ik het doej ben ik -riet tevreden
ovei mij-zelven, sinds ik dien harpenaar bij
°P den Hohenstaufen hoorde."
r 'mueer zoudt gij dien gehoord hefb-
cn. Gij waart daar slechts één nacht en
toen
„Toen hoorde ik heneden mij in de feest
al een ha-rpenaar zingen en spelen, en,
t keizer, nooit, neen nooit hoorde ik
koo iets!"
noodzakelijk is om bïjl steeds toenemende
bevolking het welvaartspeil voor allen te
vedhoogen, of in ieder geval voor daling te
behoeden. En eindelijk is Wij die velep
de overtuiging ontstaan, dat zonder dezen
groei, toenemende werkloosheid zal intre
den, die bovenal ook ,als een moreele kanker
in elk volksbestaan móet beschouwd wor
den."
Dr. Waller heeft gelijk: onze industrie
moet groeien, maar die groei zal nooifj ge
noegzaam! intreden, zoolang onö land bijl
zijn domtoen, eenZijdigen vrijhandel blijft.
'V Galles heeft gesproken
Gezien het b'ericht in het „Handelsblad"
waarin Galles zijn handelingen: verdedigt
met het jmotief, dat de onhoudbaarheid! van
de constitutie moest worden aangetoond,
voelen wij ons genoopt althansl het vol
gende in het midden te brengen:
dat het, om: de onhoudbaarheid: van een
constitutie aan te toornen, niet aangaat:
1. heidensche martelingen in te voeren"!
2. ontelbare personen den dood in te
jagen; J
3. de uitoefening van den godsdienst te
verbieden en te verhinderen
4. voor bovengenoemde experimental uit
sluitend Katholieken, in aanmerking
te doen komen;
5. priesters of 'bisschoppen gevangen te
zetten of1 te verjagen of te dooden;
6. de rechten van het volk met voeten te
tredeni
7. de dictatuur te proclameeren en de
vertegenwoordiging naar huis te stu
ren j
8. de burgeroorlog te ontketenen.
De weg van wijziging en verbetering der
grondwet is echter niet bewandeld!
Uit Canada.
De Canadeesche correspondent van „Do
Tijd" schrijft de volgende interessanten
brief:
In mijn vorige brieven heb! ik! getracht,
duidelijk' te maken, dat het voor onze ka-
katholieke landgenooten, die naar Canada
wenstehen te emigreeren, die voorkeur heeft
zich groepsgewijze aldaar te vestigen, eten
kolonie te vormen in een nog vrij district,
en wel onder leiding vdn een NederlanjdSclf
priester, die met de toestanden van C,anada
geheel op de hoogte is.
Die ikblonie-vorming moet niet beteek®"
nen het stichten van een miniatuur-staatjel
in den eenmaal goorganiseerden staat, zco.i
als de Mennonieten dat zeer tot hun stehada
trachtten in praktijk te brengen.
Canada is nu eenmaal een Bngefech
dominium, waarvan de twee hoofdrassen
Engelsch en Fransch zijn. Wanneer men
echter de provincie Quebec! wegdenkt, kan
men vrijwel zeggen, dat het Engelsch ele
ment in alle provincies verreweg do|md-
neerend is.
Het Engelsoh (al ia ook hef Franlscfal
tevens als of'ficieele taal erkend) is de
gangbare taal in Canada. In het openbare
leven, in de officieels wereld, in handeHJ Cn
nijverheid, is alles Engelsch. Zelfs de ge
wone conversatie-taal, wanneer, Engelsehen
en jFranschen te z'aim'en zijn, is Engelsch.
De Engelsche taal is' dan ook op alle
scholen als verplichtend voorgeschreven.
Een Nederlaradsc'h kolonist mloet er zich
dan ook grondig van bewust zijn, zich in
een Engelsch dominium te bevinden/ Met
zijn bek'end assimilatie-vermogen zal hij
moeten zorgen Canadees naar buiten en
Nederlander naar binnen te zijn.
De priester heeft de weinig getafaklke-
lijke taaik den HpUandgchen kojjonist daarin
te helpen. 1
Het eigenlijk karakter intoet zijn en blij
ven Nederlands'ch. Doch de Nederland-
sche priester- moet niet angstvallig uit zijn
parochie de katholieken weren, als Zei zijn
van andere nationaliteit. Dat is inlaar al te
zeer de fout der Fransch-Caaadeeztep, die
„Ha, ik herinner mij' dien trotsohen
Meester," zeide de Keizer, en een p|aad
zenuwtrekken op zijn gelaat verrieden, dat
die herinnering hem onaangenaam was,
doch Eitel zag het niet en vervolgde„Op
mijn tocht naar dezen burcht ontmoette ils
hem met zijne vrouw en dochter niet ver
van den Ritterhof. De arme vrouw was,
als stervende, van honger en van leed, en
toen hoorde ik van dien Harpenaar, dat
men eenmaal hun een zoon ontroofd had
en
„Ja, ja, eene oude geschiedenis," brak
de Keizer af. „Vertel mij: Van uzelvenl
Wat deedt gij
„Die arme menschen wilden niet uit
mijne gedachten, heer keizer, en daar ik
op dien langen tocht zoo heel alleen was,:
liob ik beproefd een lied te dichten en daf
op muziek te brengen, en op uwe harp, dia
hier is, heb ik het voor lieer Bennp eaniS
gespeeld."
„Neem dan die harp weer, Jonker!.
Wees mijn David, speel en zing mij' het
lied voor.
„Het is zoo treurig heer!"
„Goed, goed, en ik ben niet vroolïjk;'
ik weet niet, wat mij deert 1 Het ia toe oa
ik klein, heel klein geworden ben. Kom',
zing en sp.eell" .1 j
niet zelden nationaliteit boven geloof st(#
len. 1
Enkele Engelsche Fransche, Iersche - iep
andere katholieken verhoogen bij- den N«r
derlandstehen kolonist het gevoel van saam»
hoerigheid en maken hem het zich aan
passen gemakkelijker.
Den Ratsten tijd! hoort men hier in Ca
nada in geestelijke kringen veel sjpfiften
over Nederland. Men zou NederlandWhd
priesters- willen hebben voor de zielzorg
der Nederlandsehe Katholieken alhier. Die
priesters zouden dan als rondtrekkende
missionarissen beurtelings in de een of
andere piissieplaats de godsdienstige be-
langen van hun landgenooten kunnen be
hartigen.
Ongetwijfeld, zulk een bijstand, hoewel
uiteraard voorbijgaand, is) toch nog( te ver
kiezen bóven 't geheel en al van gtodsdien-
stigen troost verstóken blijven. Maar af
doend is zulk! een jkaatregel geenszins. Dp
.Nederlanders blijven met, dat alPlesi toch in-i
gedeeld in een parochie, van welkêr
pastoor zij- (voofal de ouderen) de taal
niet verstaan. AL vangen de ouderep,
enkele Engelsche woorden op, toch door
dat ze slechts! in contact blijven strict met
eigen huisgenooten, lijft de Engellbsicjher
taal hun vreemd, en leven ze als doofstom-
het parochieleven mee.
Neen, afdoende zou 't zijn. hier goadbe-
volkte Nederlandsehe (kloosters, te vestigeh,
zoodat elkte week de kloosterlingen geke
geld hun landg'enopten konden be2oe)kep.
(Op. dezë wijze werkten o.a. ook de Vlaato1-
sche Paters Redemptoristen, onder da Rhu-
teenen in Canada.)
In Manitoba, hebben ze helaas hun Apph-
tolischen ijver anjoeten opgeven. Met groot
Suceesi werkten ze in Saskatchewan, waar
ze te Yorteton hun klooster en dollege heb
ben.
Wil men vast beginnen met Nederland-
stelle priesters uit te zenden, ofni da eenmaal
verspreide Katholieke landgenooten te
gaan opzoeken Prachtig! Doch sterk móet
ik! ontraden Nederlandsehe Katholiekten ta
laten emigreeren en Ze doem vestigen tus^
schen fapiiliën van andere nationaliteiten
in, pa'et de bedoeling, dat ze van tijld' tot
tijd een Hollandseh priester in hun midden
zullen zien. Door, imijn jarenlange ervaring
als pastoor in Canada weet ik hier te spre
ken uit ondervinding hoe dergelijk ver
spreide Katholieken alle gevaar lóopen
godsdienstig ongeschikten te worden.
Canada ibiedt s'choone vooruitzichten,
piaar is en blijft toch, de eerste jaren voor
al, een hard land. En hier denk ik' aan de
woorden: Wat baat het den mensch, alle
schatten te winnen, indien hij schade lijdt
a,an zijne ziel! 1
SPANJE
Bewakingsmaatregelen.
Het sovjet-Russische stoomschip Rug.
dat op we-g van Edinburg naar Odessa
was, doch wegens een averij de haven
van Ferrol binnenliep, met de roode vlag
in top, heeft, naar- uit Madrid wordt ge
meld, van de Spaansche overheid last ont
vangen om tusstehen twee lcanonnoerbiooten
te ankeren. Men wenseht Russische man
schappen onder bewaking te honden. Slecht
een man mag aan land gaan om levensmid
delen te koopen.
Hongersnood.
Men moet met berichten uit China altijd
w.a,t voorzichtig zijn, want gewoonlijk blijjkt
het later dat men er wat af had moeten
doen. Zoo zal het ook wel zijn met het
bericht dat wij in een Amerikaanech blad
aantreffen over een Zeer ernstigein hon
gersnood, welke op het oogenblik het wes
telijk deel van Sjantoeng en hat zuidelijk
deel van Tsjili teistert. Het zijn ditmaal
niet de mensehelijke sprinkhanen, d.w.z. de
'legers, die het land hebben kaal gevreten
De Jonker haalde de harp. zette zich!
neer en begon zijn voorspel. In het eerst
was eene zekere verlegenheid hem! geheel1
meester en waren zijne aanslagen onzeker
en onvast. Maar de herinnering aan dati
tooneel op' de heerbaan verdreef alle ver
legenheid; vast werd de hand, en bezield
werd de heele, jonge Zanger. Hij zag geen
Keizer, geen burcht, hij zag alleen dien
fieren, kloeken Harpenaar, diens lijdende'
schoone vrouw, en het beeldschoone taeisje.
Al spoedig richtte de Keizer zich een wei
nig op de ellebogen op, doch toen de storm'
en de donderslagen in woeste, wilde en on
getemde vaart van de snaren uit, de heele
hal doorbruisten, zat de Keizer daar over
eind op zijn leger met uitpuilende oogen-
als een "beeld der verschrikking, en een ang
stig gekreun kwam uit den half' geopenden
mond.
En daarop nog die vloek!
„Geen rust voor n! Geen rust voor uf'
rolde en dreunde het door cle hooge ge
welven.
„Mensch, zwijg! Zwijg, gij' maakt mij
krankzinnig!" kermde de keizer.
De zanger hoorde het nietwant hij was
zoo ver, zoo heel, heel ver van den Heu-
bachj 1
Als op dien avond voor heer Eenno, vppr
doch de werkelijke sprinkhanen. Br is in
de genoemde gedeelten van de heide provin
cies een sprinkhanenplaag geweest, die en
kel maar eindelooze kaalgevreten velden
had achtergelaten. Volgens het hier door
ons gegeven bericht uit een Amerikaaafiche
courant, zouden in de beide genoemde pro
vincies thans tengevolge van die sprinkha
nenplaag 4.000.000 mensóhen door den hon
gerdood worden bedreigd. Niet minder dan
70 districten zijn op de vermelde manier
geteisterd.
De betroikkenen hebben zich tot het
Roode Kruis gewend met een bede orat
steun; on deze organisatie, die haar hoofd-
S 500.000 bijeen ,te brengen voor eerste
zetel heeft te Genèvo overweegt het plan
hulp.
Hoewel nu het genoemde aantal 4.000.000
wel wat overdreven zal zijn, behoeft men
er toch niet aan to twijfelen oE er heenseht
barre ellende. Duizenden ongelukkigein ont
vluchten de geteisterde sltreak, en stroo-
meu naar de naburige groote steden.
In 'Tsjinanfoe, de hoofdstad van Sjan
toeng, hebben de autoriteiten sOepHkeukemS
geopend. Het heet, dat er in die stad reeds
25.000 vluchtelingen voor den honger zijin
aangekomen. De China International Fa-
mine Relief Comjmdssion is ter pjlaa,t»e
mWerkzaam oml hulpl- te verstrekken. ZSj
werkt reeds 'in negentien van de metóif
noodlijdendo districten.
De gruwelijke jeuk ver
dwijnt onmiddellijk met
AKKER's
zuivert - verzacht
geneest
Geen goad
zoo goed."
AMERIKA
Het werk van communisten.
In de plaatselijke filialen van "de Natio
nal City Bank en van de First NatioftaP.-
bank of Bosten hebben ontploffingen plaats
gehad. Men meent, dat de bomimen door
comtmiunisten gelegd zijh.
Do ontploffingen hadden plaats oml vijf
minuten voor twaalf, toen het bij! de ban
ken zeer druk was.
Verscheidene personen van de Natio
nal City Bank werd gewondbij! de Bos-
tonlbank werd niemand gewond.
Wapensmokkel naar Nederl.-Indië.
Sedert eenige maanden wordt op elk
schip, dat van een Nederlandsehe haven via
Antwerpen naai' Nederlandsch-Indië' ver
trekt, een patrouille van drie manschappen
van de Rotterdapi'sche rivierpolitie gesta
tioneerd, om toezicht te houden op het'
eventueel aan boord stmokkeJeu van wapens.
Zooia)® men weet, is «enigen tijd geleden en
kele malen een voorraad wapens aan boord
van dergelijke schepen aangetroffen, welke
wapens dan gesmokkeld zouden zijn door
Chineesehe op|varenden. Dieze patrouiRe^
blijven aan bOord, totdat het sohip te
Antwerpen wordt uitgeklaard. Deze maat
regel is getroffen in overleg met de regee-
ring, welke daarvoor aan de gemeente Rot
terdam een vergoeding toekent. Ook op
van Amsterdam Vertrekkende sche,pen giaan
Roitterdamsche rivier-politie-agenten mee,
omdat te Amsterdapal geen rivier-poütie is.
en men mannen moet hebben, die met het
onderzoek aan boord van zeeschepen ten
volle vertrouwd zijn.
Sedert deze maatregel is ingevoerd, Zijn
geen wapens meer aangetroffen.
Eitel en Ivo, maar met veel meer bezieling,
omdat hij zoo kort geleden zelf zulke treu
rige ervaringen had opgedaan, liet hij van
de harp een aftrekkend onweder hooren.
Wat deed dit den keizer goed, innig
goed!
Hoor, hoor, het koeltje ruischte, de voge
len kweelen tusschen het druppende loover
in de verfrischte natuur hunne teederst»
zangen.
„O, Heer, vergeef dat bitter woord!"
welk eene bede na dien storm!
En eindelijk, dat langzaam' zacht weg
sterven van:
„Wij bidden, Heer, biji al de Smart,
Die in ons woont: Herschep dat hartl
Herschep dat hart!"
met dat eenvoudige „Amen!" en nog een
veel zachter „Amen!" als ver. oneindig ver
weg!
Tranen biggelden langs de wangen van
den man, die nauwelijks een nur geleden
een tijger in woede gelijk was!
Hij sprong van jjijin leger, legde eene
hand op eiken schouder van den zanger en
zeide: „Meester, meester harpenaar, o, nog
eens, bid ik u, nog_een4, dat aftrekkend,
onweder en dan die innige, innige bede!
Rijwielbtelasting.
In verband met de drukke werkzaam)-
heden op de jiostkantoren gedurende da
laatste dagen van het jaar, zal met dent
verkoop yan rijwielbëlastingmerken vopfl
het jaar 1928 op die kantoren eerst worden1
worden aangevangen op 1 Januari 1928.
Teneinde aan het publiek gedurende eaniga
dagen de gelegenheid te geven zich vant
een belastingtaerk te voorzien, heeft da
minister van financiën den ambtenaren der
invoerrechten en accijnzen opgedragen, da
controle op; de naleving vak de Rijwielbe-
lastingwet gedurende de eerste vijftien da
gen van de maand Januari 192§ niet uit)
te oefenen.
Met ingang van 16 Januari zal die con
trole echter worden hervat.
Die aandacht van belanghebbenden wordli
er op gevestigd, dat het geval zich kan)
voordoen, dat op een postkantoor en inl
het .bij'zonder op een hulpkantoor tij
delijk geen belastingmerken voorhanden!
zijn. Het verdient daaröml aanbeveling h-eti
koopen vaneen merk' niet uit te steüj'eh
tot het tijdstip waarop men het- mloet ge
bruiken.
De belastingmerken zijn thans zoodanig
ingericht, dat op de voorzijde een ruimte
is open gelaten, waarop de gebruiker een'
naam of een ander herkenningsteeten kan
doen graveeren.
Bakkerstentoonstelling te Ens'ehedc.
De samenwerkende bakkersorganisatie^
zujjien van 10 tot 24 Juni 1928 te Enschedé'
een internationale bakkerstentoon(S|te(l|liin®
houden onder den naam I. P. E. H. De axjoo-
sitie is door den Algemeenen Bakkers-
patroonsbond erkend als de officieelte ten
toonstelling van dat jaar.
Gaslncht
De Scha.gensche gemeenteraad naiml Vrij
dagavond het rappart van B. en Wl. in be
handeling met betrekking tot de handelin
gen van den directeur der gemeente-gas
fabriek. 1
Het bleek dat de directeur retourclom-
missies van de firma's Berghuys' Kolen
handel, Gautzsch en Wdls,on had aangeno
men. Met 7 tegen 4j steimimen werd aan
genomen het voorstel van B. en Wl. om: dea
directeur geen ontslag te verleenen, doch
in tien jaren op hem! het bedrag! vara
f 2216,85 te verhalen of dit bedrag bij
eventueel eerder ontslag ten laste van de
borgstelling te brengen. Verder zaf den'
directeur een zeer ernstige schriftelijke be
risping worden gezonden met de mtödedee-
ling, dat na de minste onregeljmlatigheid on
middellijk ontslag zal volgen.
De gemeenteraad van Lieimisterland heef'li
in zijn vergadering de volgende motie aan-i
genomen
De Raad der gemeente Lcimsterland, ken
nis genomen hebbende van het resultaat
van het onderzoek, dat door B. en (Wli ia
ingesteld naar aanleiding van de beschuldi
ging in de pers voorkomende, als Zo.u da
directeur der gasfabriek te Demlmier retour-
commissies hebben genomen, overwegends
dat uit het onderzoek is gebleken, dat het
bedrag dier giften van de firma Gautsoh te
Amsterdam f'764 en die van de firma
Bruins f 50 hebben bedragen, kenrt de aan
neming dier gelden af als zijnde iü Btrijld)
met artikel 21, lid b, van het ambtenaren
reglement. Bij herhaling van een dergejijb!
feit zal een der straffen, genoemd in art.
26 van dit reglement, worden toegepast.
De Raad, gebruik makende van de be
voegdheid, hem: bij' art. 19 van dit regle
ment gegeven, onthoudt zich voor dit|miaa!
om de in het eerste lid genoemde, redenen'
van toepassing van artikel 26.
I
De gemeenteraad besloot het rapport den
co>m|nmssie van de gemeenschappelijke licht-
bedrijven te Dangendijik en St. Pancras,
zooals dat door die comlm|issie is vastgesteldl
en waarbij' de directeur onschuldig werd!
verklaard van de hem ten laste gelegde gas-'
corruptie, voor kennisgeving aan to nemten,
Eitel zag lj£m' aan en schudde het hoofd.
Hij stond op met de harp in do handen en
speelde wat zachts. Hij geleek! een Pro
feet, af zooals de oude Grieken zeiden, een'
Zoon der Goden. De dichter-zanger ont
waakte in hem, en zonder voorbereiding
zong hij1:
De keizer weent!
Hij stort zijn hart',
Vol leed en smart,
Zijn vol gemoed
Voor God uit in een tranenvloed.
De keizer weent! 1
Zacht murmelden de harpsnaren na: „De
keizer weent!"
Zachter nog was het korte spel, dat nu
volgde, en dan zong Eitel:
De keizer bidt!
Hij slaat zijh oog
Tot U omhoog,
Tot U, o, Heer!
O, zie ontfermend op; hem neer!
De keizer bidt!
Het was geen onwaarheid, want onder
het korte naspel keerde de keizer zich om',
wierp zich voor het crucifix neer, en deed,
wat hij mogelijk in geen jaren gedaan had
hij' bad! 4
C®ordt' vervolgd.)
