'I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
HE COURANT
gesprekken
DINSDA8 20 DECEMBER 1927
Nieuwjaarswenschen.
V Berechting en reclasseering
van
feuilleton
Machtiger dan de Keizer.
VAN OVER DE GRENZEN
^BUITENLAND
DE BALKAN
MEXICO
iSpierpijn*
Klooster&alsem
binnenland"^
I H
De insigne» bestaan
|n rijksappel. Op .de
tomd als een meester
de goudsmeedkunst, is
I an Jphann Friedrith
laaide familie Van Frei-
herkend. Hiet vlewht-
zilver iniet verguld en
lenen bezaaid. Dp waar-
lald.
Sterke was.' ais sonve-
szins, een zpo krachtige
zijn naams zbp doen
Ij was echter wei zeiejr
rhaalt van h«m, dat hij'
on doorscheuren en met
hoefijzer krom.' buigen,
ea inderdaad. Mftar van
imten todh ieta (anders en
i Se dappere leads.
ongeduld, omdat men
fjauht verminderde, toen
j Noorwegen, binLenvoe-r,
he kleizer «eins zijn ge-
In en telefoneerde maar
Len stoopii .vooruit!" Tot
(dering plaatste zich de
br, Imet name Nordhuus,
e plaatsen van den in-
pende, vóór hem en riep
de machinekamer: Met
r. Luistert niet naar de
j op; mijn orders tegen-
riep de. driftigtel mo-
Jphel'lende.
ietten", herhaalde Nord-
lle bui». i
|den onversohrokklen foods
richtte zich in izijn volle
1,-ak1 op bevelenden topn:
'begeef u dadelijk in ar-
donderde tHe oude iman
lij! den stuurstoel vaster
■erantwioordelijk voor dit
inmenging in mij11 za-
j keizer, noch yan iemlahd
1 I
het defc zagen ztwijigend
stoeren zeerob gel'Ukjwwn-
|ide, dat hij' ijle wet en dp
op zijn zijde had, onge-
|eigingen, rustig ojp zijn
„HohenzoUern"'- veilig
odste.
dag was de keizer be-,
Ide den loodjs den kb-
rrad mtet de orde |Van
en benoetmlde hem tot
in de Noorweegadhe w&te-
is Msssa ■■■■uni
p.
li je een fiets beloofd, als
lm kwam. Maai nu ben je
|i je dan met je tijd uitge-
geleerd, vadei.
;id! Baai breek ik de spie-
pnt zeven jaar ongeluk!
zoo pessimistisch! Mis
let eens zeven jaar!
|>IG.
dag ik u, mijnheer de
laatste compositie voor-
Als het uw laatste is. dan
is vermoeiender dan een
pen met iemand met een
en stokdooven zuigeling in
WEKEN:...!
(in den celwagen): „En hoe
iromjmien, Toontje?"
itje: „Twee weken."
„Waarvoor
ïtje„Mijn buurvrouw ver-
Wat En daarvoor behoef
weken, in de cel te zitten?"
at je„Ja en dan wor 'k
TIES.
arvan wordt uw arrestant
ap, Edelachtbare."
een auto over het Amstet-
k."
een bewijs van dronkeiü-
aehtbare, er was geen auto."
is het een beleediging «ls
gen een professor?"
„professor" zeg tegen een
■ofessor."
NER.
jij de schilderijen in het mu-
lorstellingen zijn niet kwaad,
geen goeie moppen onder."
VAN ONDERVINDING,
v, ik weet altijd pursies of'
klaverjasse gewonne he of
je dat dan, buurvrouw?"
:rlore hep, buurvrouw, gooit-
raar-d-ie terecht wil komime,
onne hep, legt-ie 'm onder se
IT30BULD1GING.
die kip WUa niets dan vel
ijk', meneer ,d,e veer-en, wórden
!S afgehaald.
RUMMER ISO
23*™ JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt t en 21 Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
AdvertentiSn van ItotC regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
fiROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Gelijk is aangekondigd, geven wjj ook nu
I weer gelegenheid tot heit plaatsen van
kieuwjaarswenschen in ons blad.
Deze annonces dienen vóór Donderdag
[9 December in ons bezit te zijn.
DIRECTIE „N.Z.C."
Als men deze twee woorden leest, denkt
men vanzelf' aan correctie van misdadi
gers en boefjes; maar bij het geregeld lezen
van het „Maandblad voor berechting en
jeclasseering van volwassenen en kinde
xen", komt men onwillekeurig tot de con-
«lusie dat de ambtenaren, met de correctie
van anderen belast, zelf wel eens berecht
cn gereclasseerd mochten worden.
Tot deze ambtenaren behooren eenerzijds
de Regeering, d. w. z. de Regeerings-ambte-
naren van het Departement van Justitie
anderzijds, de Recolasseeringsstaf', ij. w. z
de Kinderrechters, de Rijk'sopvoedingsge-
etichten, particuliere gestichten, Observa
tiehuis, Pro Juventute, enz. enz.
Volgens het artikel van dit Maandblad
iuaen geneigd de schuld der onderlinge te
genwerking of juister, van het gemis
aan samenwerking, tegeven aan de departe
mentale ambtenaren, „die het leven zien
door den kijker van dossiers en amdsré
paperassen", tegenover de Reelasseerings-
«mbtenaren, die door persoonlijk huisbe-
soek „de smart der ouders met eigen oogen
aanschouwen, als de kinderen zicih op des
itelchten weg begeven".
Het audi et alteram partem: hoor- en
wederhoor, geldt ook hier. Bovendien leent
deze rubriek zich niet voor een uitvoerigs
uiteenzetting der grieven en bezwaren van
beide partdj.en.
't Is feitelijk al treurig genoeg dat offi
cieel .aangestelde personen om anderen te
verbeteren door onderlingan naijver, klein-
tieligheid, afgunst en bureaucratie dezelfde
minderwaardigo gevoelens, die zij bij an
deren moeten onderdrukken, openlijk ten
toon spreiden.
De schrijver van bovenbedoeld artikel
behandelt in dezelfde aflevering van het
Maandblad het geval van een boefje, van
wien iedereenhet Observatiehuis. het Psy
chiaterhuis van het Ohservatiehuis, de Ver-
ecniging Pro Juventute, het Openhaar Mi
nisterie en de Kinderrechter zeggen, dat
de eenige kans ter verbetering bestaat iu
let ontnemen van den knaap aan de moe
der, die haar Henkie absoluut geen baas is
om hem ter beschikking te stellen eener
vereeniging.
Keen, zeggen de ambtenaren van den Mi
nister, de jongen blijft bij1 zijn moeder in de
Lepelstraat.
Tegenover dit besluit steken de anderen
de hoofden wee; bijeen; de Officier van
Justitie, die toch iets wil doen, verzoekt,
«p grond dat de knaap iu de Lepelstraat
Bet zedelijken en lichamelijken ondergang
bedreigd wordt, de benoeming van een
gezinsvoogd
De Kinderrechter „glundert" bij de ge
dachte aan den toestand, die hiervan het
gevolg zal zijn, waarop de officier van
Justitie zijn verzoek weer intrekt enPro
Juventute tenslotte den jongen van de Re-
geering overneemt.
Als met dit laatste besluit was begon
nen, aldus eindigt de medewerker van het
Maandblad, zou voor 100 o/o aan tijd en
geld zijn bezuinigd; voor ons zou de veel
grootere bezuiniging gelegen zijn in het
voorkomen en vermijden van naijver- en
kleingeestigheden tusschen ambtenaren on
derling, waardoor misschien wel het ge
wichtig belang van eigen voornaamheid
wordt gediend, maar het veel grootere be-
an'§ v&a anderer verbetering over 't hoofd
"Wordt -gezien.
i I
66
Het was noodig, meer dan noodig.
bissend, hakkelend, stotterend schreeuw-
de keizer met rauiwe, schorre stdm,
waarin niet menschelijks meer was„El
lendige knaap, leeft gij dan nog? Komt gij1
,eei' a's egn dreigend spook voor mij
8tl»n? Het zal nu uit zijn!"
Het zwaard des keizers daalde neer.
latei, die dit wel voorzien had en zich in
'acht opgewassen gevoelde tegenover den
Mzer, en in het gebruik der wapenen vol-
,,si bleef kalm staan. Geen tre-k van
gst of vrees was op dat baardelooze,
ar schoone en edele gelaat te zien. doch
len^pf'6 00®en suhenen vuur uit te stra-
iar-iovA Sespierde vuist hield de zware
-h omkneld, en toen het zwaard des
booöïtf .ne^erHaalde, ging sneL de bijl de
a,^. ea Hijl ontmoetten elkander, cn
kiw nf11111®6' 'woedende man, die zijne eigen
van'Fn6?inwendigheid overschat, of die
WanonS gering geacht had, stond ont-
H;. ^oar den baardeloozen jongeling,
-m het Zwaard uit de hand geslagen
De Russisch e r e v olut i e. van 1905.
Men is op het oogenlblik doende de btief-
wisseling uit te geven wan Tsaar Nitolans
II met zijn moeder Maria Eeodorowna, de
weduwe van Alexander III. In de Vossi-
sc'he Zeitung vinden we daaruit den .brief,
dien hij haar op 19 October 1905 schreef
om haai' in te lichten over de revolution-
naixe gebeurtenissen v,an dat jaar.
Ik' zJai u nu onzten toestand in het kort
uiteenzetten, schrijft hij haar. Te Moskou
zfjn verscheidene vergaderingen gehouden,
Welke Doernowo, de gouverneur-generaal
van Moskou, waarom' is mrij niet duidelijk,
toegestaan heeft. Daar werden de voorbe
reidselen gemaakt voor de stpoorw-egsta-
king, die in de buurt vaa Moskou Weglon en
weldra heel Rusland omvatte. St Peter
burg en Mo.sékbu waren van de provincie
afgesneden. De Baltisiche spoorweg ligt
nu al een week stil. Van de spoorwegen
gloeg de staking over op de fabrieken en
toen zelfs op de stedelijke bedrijven en op
het p ersoneel van het ministerie van ver
keerswezen. ,Wat een sidhande. Onze- armp,
kleine Chilbof (deminister van spoorwe
gen) is ten einde raad, dat zijn ambtenaren
hem zoo hoven het hoofd groeien.
In de universiteiten gebeuren dingen
God weet wat. Van de straat dringt al-fo
mogelijke gepeupel binnen, er worden
eclhandelijke dingen gezegd cn zoo iets
wordt geduld! De curatoren wendden zich
tenslotte tot Me politie om hulp tegen
de brutale menigte, die binnengedrongen
was. i
Als je de telegrammen van onze spion
nen leest, kun je kwalijk worden van de
stakingen in geleerde instellingen, apothe
ken enz., van moorden o-p politieagenten,
kozakken en soldaten, van alleri'Jei onrust
en tumult. En de heeren ministers1 zitten
als natte hoendersi hij elkhar en beraadsla
gen over de vereeniging van de Verschillen
de gebieden in plaats van energiek' te
handelen.
Toen in de „meetings'" da.t isi n.l. het
nieuwe modewoord begonnen werd m'et
do openlijke prediking van gewapenden
opstand en ik' daarvan hoorde, liet ik da
delijk' de troepen van 'theele PptHrsiburg^
stihe garnizoen onder generaal Trepof stel
len en stelde hem voor de stad in afzonder-
lijko wijken te verdeelen. ledieye wijk zou
een eigen commandant krygen. Op over
vallen op de troepen zou onverwijld met
wapengeweld geantwoord worden. Alleen
deze maatregel heeft de beweging of re
volutie lot staan gebracht, omdat Trepot
de inwoners waarschuwde met de aankon
diging, dat hij alle onlusten zonder pardon
zou ondrukfcen. Dat hebben zij tenslotte
allemaal geHoofd.
Er volgden nu stille dagen, met onweer
in de lucht; stil, omdat in de straten vol
slagen orde heerschte, maar ieder wist
dat er wat broeide. De troepen wachtten
op het sein en de anderen wilden niet bej-
ginnen. Ik had een gevoel als in den 'Zo
mer voer een zwaar onweer! De zenuwen
waren hij allen tot herstens tce gespannen
en zor.'n toestand kon niet lang duren.
In die verschrikkelijke dagen zag ik
Witte (den lateren minister-president) ge
regeld, onze besprekingen begonnen des
morgens en eindigden 'a avonds in het
donker. Besloten werd een van twee, wo
gen te kiezen;
óf een energiek'en militair te bcnoclm'en,
die met alle krachten het gepeupel onder
drukken zou; dan Zou een oogenblik vrij
komen cm adem te halen en na- eeniga
maanden zou nieuw geweld gebruikt wor
den; dit zou echter stroomen bloedsi ge
kost hebben en eindelijk en ten laatste
den bcstaanden toestand teruggebracht heb
ben, d.w.z. de staatsmacht zou haar gezlag
hebbfen bevestigd, maar het resultaat zou
hetzelfde geweest zijn en hervormingen
hadden niet doorgevoerd kunnen wordtn;
of den anderen weg? waarborging van
had.
„Dan-dan-dan zal ik u worgen, zooals de
beul zijn slachtoffer doet," brulde de kei
zer, die krankzinnig was van woede.
„Mij worgen? Gijl, gij?" riep Eitel. „Te
rug, terug, trot-Sche Hohenstaufen, of een
Neuenburg zal vegeten, dat gij een weer
loos keizer zijt! Hij; Zal) in u slechts een
dollen wolf zien, dien men doodt. Terug
zeg ik, terug!"
Wat stond Eitel daar schoon in al de
bracht zijner jeugd!
Keizer Frederik kwam tot bezinning en
trok de handen, die reeds als de klauwen
eens lammergiers uitgestoken waren, terug.
„Aarzelt de beul Zijn vreeselijk werk aan
te vangen?" vroeg Eitel bijna tergend.
„Breng mij op den Heubach, vermetele
knaapIk wil uw beul niet zijn. Een ander
zal dat werk van mij overnemen,"
schreeuwde de keizer, van woede over al
zijn leden bevend.
„Zult gij een beul op den burcht vinden
meent gij? Goed, ik zal u naar den Heu
bach brengen, doch niet, omdat gij! het
mij beveelt, maar omdat ik het wil. En
daar op dien burcht, heer keizer, zal God
tusschen u en mij richten! Ha, nu weet en
begrijp ik, wat ik op den Heubach doen
moest. Ik stond u in den weg; ik moest
daar gedood worden, ik, die u nooit, nooit
burgerlijke rechten aan de bevolking, vrij
heid van spreken, 'van drukpers, van ver
gadering' en onschendbaarheid van de per
soon; bovendien zou iedere wet door de
rijksdoema uitgevoerd hebben moeten wor*
den en dat zon dn den grond van die zaai
niet anders dan een grondwet zijn ge-
iv eest..
Witte verdedigde dezen twoed|en weg
ijverig en verklaarde, dat hij hreliswa&r igb-
tvaagd, maar op dit 'oogenblik' de eenig
mogelijke was.
Bijna allen, tot; wie ik' mij met de kwes
tie wendde, gaven mij hetzelfde antwoord
ah» Witte. Hij verklaarde ronduit, dat, als
ik hem tot minister-president benoemde,
ik mij aan zijn program binden moest en
hem in de uitvoering niets in den weg
moest leggen. Witte en Obolenbki stelden
ten manifest op. Wij -beraadslaagden ei
twee dagen over en eindelijk1, na gabe-d,
onderteekende ik het.
Lieve mama, wat heb ik tot op dat
oogenblik uitgestaanGij kunt het u (heele-
tnaal niet indenken. Telegrafisch kon ik
U dat allemaal onmJogeHjk' uiteenzetten,
wat mij tot deze vreeselijke beslissing
gebracht heeft, die ik' des alniettemin m?t
volle bewustzijn op mij genomen heb.
In heel Rusland werd van nieta anders
gesproken, geschreeuwd, geschreven ge
beden. Van veel, zeer veel personen in
mijn omgeving hoorde ik hetzelfde, op
niemand kon ik steunen dan op den eer
lijken Trepof.
Een andere uitweg bleef mij dus niet,
dan mij te bekruisen en datgene toe te
staan, waarom zij vrcegen. De eenige
truest, die ik heb, is de hoop, dat het do
wil van God was, en dat deze Zware (be
slissing mijn dierbaar Rusland uit den
onverdraaglijken -chars, waarin het zich
sedert een jaar bevindt, redt.
Hoewel ik zelf' een massa van de rc-e-
rendste betuigingen van dankbaarheid en
medegevoel ontving, is| de toestand nog al
tijd zeer ernstig. De autoriteiten in de
provincie weten niet, wat zij doen moeten.
Bovendien moet men de orde in de staf! be
waren, voortdurend worden betoogingen
gehouden, welgezinde en vijandelijke, en
tusschen deze hebben blo-edige botsingen
plaats. Wjj bevinden ons in volle revolu
tie, met desorganisatie van het bestuur,
en dat is het grootste g'evaar.
Maar de barmhartige God zal ons helpen
In voel zijn steun en een kracht, die mijn
moed overeind houdt. Ik' verzeker u, ik heb
niet dagen, maar jaren geleefd. Zooveel
zorgen, twijfel en tweestrijd Waren uit te
staan. Van ganscher harte, enz.
ITALIË
Gratie ve-or de priesters uit FrianI
Wij hebben onlangs gemeld, dat de vijf
priesters uit Udine, die eenige maanden
geleden verbannen waren naar de Lipari-
sohe eilanden, gratie zouden krijgen. Dit is
thans geschied, op voorwaarde, 'dat de
priesters' een andere standplaats krijgen.
Naar men weet, waren de veroordeelden
volgelingen van Do-m Sturzp en hadden zij
propaganda gemaakt voof de kjafholieke
volkspartij, wat als anti-fastdsme wordt
aangemerkt. i
In 't Servische parlement..
Bij het debat over de inkomstenbelasting
in de Skloepsjtina "is het Vrijdag weer tot
zeer onverkwikkelijke tooneelen geklomen
tusschen de democraten en de boerenpartij.
Voejitsj, een volgeling van Raditsj, had
een klap in het gelaat gekregen, Zoodat
hij bloedde. In woede ontstoken, trok hij
zijn revolver, met het doel den dejmpdraat
Sjetsjerof neer te slchieten, wat zijn par-
tijgenooten intussichen wisten te beletten.
Om redenen, die ibuiten dit geval staan,
is de Skoepsjtina verdaagd.
iets misdeed, is, die gereed! zou gestaan
hebben, u mijn hartebloed te offeren! Doch
er is eene Macht boven u, trotsöhe Hohen-
stauffen! Ik weet, dat gij met die maeht
den spot durft drijven, maar nu moetj gijl
ervaren, dat die Macht mij! beschermde.
Neem pw paard, heer keizer, cn ik zal
u op den Heubach brengen!"
Wat was het toch, dat den keizer een
oogenblik de oogen beschaamd deed neer
slaan voor iemand, die niet veel meer was
dan een groote, sterke knaap, die Mort
geleden de kinderschoenen uittrok?
W-at het was?
Was het niet Eitels Beseherm-engel, die
hem uit de oogen keek en de moorden|d(c)
hand van den braven Guido terughield?
Diezelfde. Besc-herm'engel keek uit de
oogen des jongelings thans den keizer weer
aan, en scheen hem te gebieden: „Laat af,
want de onschuld wordt door God be
waakt
Een weerbarstig, hoogmoedig hart mag
bedwongen worden door zulk een blik, tot
onderwerping komt het niet zoo gaulw.
Meer, veel meer moet er gebeuren om zulk
een hart gekneed te' zien, als de klei in -de
handen des pottenbakkers, of als het Wi.
tusschen de kunstige vingers des boetseer-
ders.
Inwendig ziedende van kwaadheid maak-
Barbaarschc misdaden.
De „Universe" ontvangt van de Ameri-
khansth „Natiornal Ca-tholio Welfare Con
ference of Wasingthon"' .bericht, dat in
November cp Level van Calles een priepter
en drie leeken werden doodgeschoten. Al
len stieryen moedig. De priester Brojuu-
rez gaf z'ijn metgezellen, waaronder zijn
broeder zich levend, de absolutie. Hij ze
gende het vuur-peleton, strekte zijn armen
uit en ontving als een gekruisigde het doo-
delijk schot. Fotogralen werden uitgenoo-
digd kieken te nemen, deze werden ver
spreid om de katholieke bevolking siohrik
aan te jagen. Zij verschenen ook in Neder-
landshe Maden en de „Universe" drukt er
verstnillende -ai.
De vermoorden waren: de -eerw. he(C|r
Michael Angustin Projuaiez, zijn broeder
Humberto alsmede Louie- Segura -Vileins
en Juan Tirado. i
Men had hen beschuldigd van deelname
aan den aanslag op Obregon. Zij werden
om 1 -uur 's ochtends, ter dood gebracht en
hadden pas vier uur daarvoor vernomen,
dat zij -beschuldigd waren. In strijd met d|j
grondwet werden zij voor den militairen
krijgsraad veroordeeld: in strijd inet d(js
grondwet werden zij ter dood verooc|c!t?eld,
want politieke misslagen kunnen niet anct
den dood bestraft worden.
stijve spieren
dadelijk wrijven met het eenige middel
dat tot diep in Uw spieren doordringt
en U snel weer lenig maaktAkker's
,,Ceen goud
zoo goed"
De oude vader van Projuarez vernam
den dood zijner beide zoons uit db bladen
en eisc'hte toen hun lichamen op. Hfj raak
te met zijn zak'doek het gelaat van zijn
priester-zoen aan en nam een bloeddruppel
mee als relikwie. Aan zijn dochter, die
hevig ontrcerd was, zei hij: Niet schreien!
Drie der mannen, die omgebracht wer-
Jden,. zonder zich te kunnen verdedigen,
hadden een indrukwekkende begrafenis.
Twintigduizend menschen uit alle klassen
liepen in den rouwstoet.
J,uan Tirado, die beschuldigd wetdj deel
genomen te hebbten aan den aanslag op
Obregon, werd als een martelaar be
schouwd. Honderden arbeiders- waren 'bij
zijn begrafenis tegenwoordig en riepen
„Leve GhristusrKoning!"
„El Excelsior" meldt, dat de procureur
L- E. Ma-O 'Gregor nog tussc-heubeide wilde
kómen, maar de onrechtvaardige executie
was reeds voltrokken.
Uit E! Paso (Texas) wordt gemeld, dat
een verbannen bisschop de "bevestiging van
het bericht ontving, dat één zijner priesters
door soldaten van Calles- de de handen wer
den -afgekapt, opdat hij het Misoffer niet
meer zou kunnen opdragen.
Een arts, die den naar een hospitaal
overgebrachten priester wilde verbinden
werd znlk's -belet, zoodat de geestelijke
stierf.
Uit San Antonio wordt nog g'emeld, dat
Calles het gerucht liet verspreiden, dat
MexicUansc'he Katholieken een aanslag wil
den plegen op mr. Dwight Morrow, den
nieuwen gezant der Ver. Staten.
Dit als staaltje van CaHies lasterlijke
verzinsels!.
Mr. (William P. Montavon, vroeger ver
bonden aan den diplomatiekfen dienst %r
Ver. S-taten en nu lid van de „National
Oatholio W-elfare Conference of Washing
ton'" verklaart, dat in het afgeloopen jaar
te de keizer zijn paard los en schreed voort
naast Eitel, die hem' op de heerbaan bracht.
„Zoo, de jonker brengt ons een ridder als
gast! Het is het is de keizer," mompelde
de torenwachter, die met waakzame oogen
uitkeek en onmiddellijk' gaf hij! op zijne
trompet het sein, dat hij altijd gaf', als de
keizer kwam.
Heer Benno zat in zijne kamer de reke
ningen op te maken, en het sein des toren
wachters hoorende, liet hij verschrikt de
pen vallen, sprong op, en met| ean: „Do
keizer! Wat komt hij1 doen?" wierpj hij
zich een mantel om, zette cene bonte muts
op het hoofd en trad den burcht uit.
Heel beueden aan de trap hield Michel
het paard des keizers vast en eenige schre
den verder, stegen de keizer en Eitel om
hoog.
De slotvoogd ging zijn gasten te gemoet,
doch niet gerust. Do vlucht zijner vrouw
en kinderen zou den keizer mogelijk' toch
bekend zijn geworden, en zeker kwamj h'if
ze nu hier op den burcht zoeken.
Zij naderden elkander.
„God groet u, heer keizer! Welkom' op
den Heubach!" zeide heer Benno beleefd
en met een diepe buiging.
Geen groet terug, en alleen een: „Volg
mij naar mijn hal!" kwam, als ravengekras,
uit die van onbedwingbare woede vertrok-
in Mexitto 147 priesters- vermoord werden.
-Als oud-diplomaat en een in zijn hui
dige positie beschikt mr. Montavon, die het
Spaansch volkomen meester is, en die zijn
mededeeling deed in een mfaeting %e N-ew"
;York', zoowel over officieeOe als offidicus-e
inlichtingen.
Be accijns ep het ge slacht.
De besturen van den Nederl. R.-K- H,an-
zebond van slagerspatroons en .van den
Nederl. grossierSbond voor den vleeschhan-
de 1 hebben vandaag een adres aau de Twee
de Kiamer gezonden, waarin wordt aangej
drongen op -aanneming van de motie-Oud,
subsidiair de motie-Van Rappard, tot af
schaffing van den accijns op het geslacht.
Gasluc-ht te Medembliki
De gemeenteraad v,an Medemblfk' hepft
op ,'n nacht 'n geheime vergadering gehou
den, welke tot 1 .uur duurde. Daarin werd
dc gasdirecteur, de heer De Vries, van cor
ruptie beschuldigd. Hij is- op- staftnden voet
als directeur ontslagen en tijdelijk! aange
steld tot bedrijfsileiedr, op een na,der vast
,te stellen salaris.
De boeken zijn van het kantopr der gas
fabriek' weggehaald en overgebracht na.ar
het stadhuis.
Vit de &D.A.P-
Oudegeest par tij- v o o r i 11 e r.
In de te Utrecht gehouden buitenge
wone congres der S.D.A.P. heeft de voor
zitter, de heer Henri Polak', medegedeeld,
dat zijn doofheid, mede in verbano[met de
werkzaamheden, die zijns inzien» van een
voorzitter geëischt moeten worden, hem
noppt zijn functie neer te leggen. Met
iwiarmte beval hij den üandidaat Oude
geest, aan, die door een groot aantal a^dee-
ingen c'andidaat was gesteld.
Daar de andere candidaaf zich ha-if
teruggetrokken, -werd de heer J. Oude-
geest met groote meerderheid van stemmen
tot bezoldigd voorzitter der partij gekozen.
Vierde Ned. Katholiekendag.
.Voor de vierde maal gaat het volgend
jaar de groote Nederlands-che Katholieken
dag gehouden worden.
Als plaats- van bijeenkomst is ditmaal
Maastricht uitgekozen.
'tis in de Binkfeterweék', dat dit veïga-
ren van al wat katholiek Nederland aan
aanstaande mannen en vroruwen heeft, ge
beuren zal. Dinsdag, Woensdag en Donder
dag na Pinksteren vallen dat jaar <7P, He
drie laatste dagen der Meimaand, wjaarin
het zoo schilderachtige Z.uid-Limbur-g zich
in zijn sdhoonsten tooi vertoont.
Limburg (het bisdom' Roermond) laat
zijn diocesanen Katholiekendag in 1928,
terwille van het welsjpgen van den Neder-
landschen Katholiekendag vervaÏÏIen.
Het program van deze samenkomst Van
Kath. Nederland zal, wat de indeeling be
treft niet merkbaar van dat der vorige
Ned. Katholiekendagen afwijken.
Het algemeen onderwerp van deizfen vier
den Ned. Katholiekendag} zal zijn: het Ko
ningschap van Christus; en in dit teeken
zullen ook' de sectie-vergaderingen staan.
Het cadeaustelsel.
Het Tweede-Kamerlid de hesr Van Wijn-
hergen heelt den minister van Arbeid,
Handel en Nijverheid de volgende vraag
gesteld:
Is de Minister .bereid, nu de door mio\-
denstandskfingen ingestelde lofwaardige
pogingen tot bestrijding van het dadeau-
eteisel niet tot bevredigende rcsultaitjetn heb
ben geleid, een commissie te bienoiejmen,
naar wel'ke ware op te dragen het cadeau
stelsel en de daaruit voortvloeiende na-
deelen aan een nader onderzoek! te on
derwerpen en na te gaan, welke maat
regelen daartegen cv. zouden zijn tei meunen.
ken mond.
„De duivel kijkt uit dat gelaat," dacht
heer Benno, doch zijn moed begaf hem niet,
•en kalm zeide hij: „U volgen, heer keizer?
Neen, ik weet, wat mijl betaamt! Ik zal
u voorgaan!"!
Met schrik ontweken al de hofhoorigen
den machtigen -man, en als hij' voorbïjl was,
sloegen ze een kruis en prevelden: „Verlos
ons van den Booze, Heer!"
Thans waren zij in de hal en de keizer
zijne woede niet langer meester, sprong,
zooals cene kat hare prooi bespringt, op
den burchtheer toe, greep hem bij de solhou
ders, schudde hem heen en weer en'
schreeuwde„Flauwhartige grijskop, waar
om hebt gij mijn bevel niet volbracht?
Spreek! Spreek! Spreek1!"
Iemand, die zoo woedend is, als de kei
zer was, beschikt wel over veel kracht,
maar het is een domme kracht, zoojafj
heer Benno zich spoedig losgerukt had, en
den keizer kalm antwoordde: ,,ïk heb den
jonker volgen- uw bevel behandeld, zooals
een vader zijn zoon behandelt, lieer! Laat
jonker Eitel zeggen of het hem iu al dien
tijd aan iets cmtliroken heeft. Liefde, har
telijke liefde viel hem ten deel!"
(Wordt vervolgd.)
i ll I
