Tweede Blad
ZATERDAG 17 SEPTEMBER
V Moderne missie-arbeid.
FEUILLETON
Machtiger dan de Keizer.
1927
Voor onze vrouwen.
KERKNIEUWS
Ontspanningslectuur.
Schoonmama drinkt
ZEEUWSCHE COURANT
Boekennieuws.
(Wjordt veryoligld1.!)
Eii\is in -de laatste maanden in de Duit-
seiie pers telkens, weer «gesochi'eVoP1 over
de nieuwe missie-stichting, genaamd „M!,-
va" (,,Misstons-Verkehrs-Arbe|iifg|ge'mei!nr
schait'") en pater Beim© Imams vestigde er
onlangs ook in Holland de aandacht, op.
He|t is dan ook eeini stichting, ilioiin wijden
kring „uit verschillend- oogpunt neen bijzon
dere. belangstelling verdient, niet affleen
in Duitsehlaind zeil', maar over geheel de.
wereld, onvdait gcnoflmide stiohtiin(g oen
■wereldorganisatie beoogt. De „Mivn-" Werd
na. ©ein voorarbeid van ruim' twee jaar in
Maart j.l. ..gesticht door don Olb'lateml palter
Pa,ul Sclmlte tc Keulen met bet «lodH aa®i-
soWfïang en toepassing der moderne land-,
water- en lucht-verkoersmi/ddeleui, zooals'
auto's, stoom- en motorboot©®, vlicgtuigeR,
enz. ibij bet binnen- en buitenlamdsdh ka
tholieke Missiewerk, dus: tol,a.w. de „Mo
dernise,ering" ol' te wc l|,,Motorisje|ejiJjiiig'i
in toepassing gebracht bij do uitoefening
van het bekserinlgsweirk', Welke zich uit
strekt over diei missiies in Oost-Afrik'a,
'Zuid-Amterika, Polyncsië, Chi#®, Alaska,
'de Europeesche diaspor-a-gobicden, enz.
Hoe groot de belangstelling ivoor dezen
nieuwen, vorm van missie,-actie dn Diuliteöli-i
land is, blijkt wel uit het fiedt, ilat! Kar
dinaal IC. J. Sohulte, aartsbisschop va®
Keulen, het protectoraat der nieuwe stiólV-
ting heeft willen' .aanvaarden, dat vorst
Alois zu Löwensteim bet cero-voorteittcii-
schap bekleedt, dat dl'. Konrad Adqnia.uer,
hoofd-burgemwster van Keulen', voorzitten
is, dat de Oblaten pator Paul Söh-iiiltq O.
iM.I., 'die in dein oorlog vliegenjipn was,
als technisch ibedrijftlciider optreedt.
De omvang der nieuwe, organisatie ,mio.g0
iibljjkcn uit bet groot aan/tal aangesloten
iviereenigingen met *11 totaal van G.000.000
leidenwij noemen slechtsFraii'c-ïseus
Xavtenus Missiewerk, Missiek'rqSstociht
der studeorende je.ugd, LlUawig1-Missiriv^eI,-
eenigi'.iiig te Mimóhen, H. K.iigisihe:;1 - Vof - -
eenigiinig, Katholieke Gezellen-,yerRenigiug,
DuitsCtie VerOicniging van het H. Land,
Veroeniginlg der studeoi'ende jeugd inNeu
.doutschland, Priestermissicbond in Beie
ren, Rijksverband van Katholieke Duil-
Schers in het buitenland, enz. terwijl o.a.
de Deutsche Jugendkraft met haar circa,
700.000 leden bereid is gevonden voor de
openbare geldinzameling zorg te dragen.
Dat niet allecjm hooggeplaatste kerkelijke
■autoriteiten va® katholiek standpunt, uil
missiologische en apologetische ovcrwegint-
gen het plan toejuichen, maar ook de za
kenwereld zich geenszins onbetuigd beeft
gelaten, bewijst wel, dat ook uit zakelijk,
gaaiaal, koloniaal em. nationaalf-politiek oog
punt de ,,Miv:a" als eiein, machtig lichaam
beschouwd wordt.
He,t ligt imtai'ers voor do bland, dat deze
wijdvertakte organisatie vooral im deze.
tijden va® malaise. e,en belangrijk aandeel
zal krijgen in de oplossing vSui het wedke-
loosheidsVraagstuk en heq probleem der
overbevolking. Hict valt niet to ontken
nen, dat ©e® enorm getal aan arbeids
krachten uit alle lage® der bevojDk'ing uoo-
dig is, om' da respenjtkto'lijke weffklen
uit te voeqen: or moetem tank-, transport-,
vracht-, zieken-, jicirsanen-, tepel auto's
gefabriceerd worden, verschillende soor
ten stoom- e® motor,booten, onderscheiden
m'odel vliegtuigen, enz.; er znl|Hen nieuwe
telegraaf-, telefoon- em radio-stations en
Veirbindimigen in de, onbeschaafde wwrcld-
deelen moeten worden opgericht, vlieg
velden aangelegd. Daar zijn een macht
ingenieurs, piloten, monteurs, handarbei
ders en werklieden voor noodig; in on
herbergzame, streken zulle® zij nieuwe
woonsteden stichten, waarvoor weer al
lerlei beroepen on bedrijven hun em
plooi vindem ter voldoening der verschil
lende levensbehoeften, enz. Men kan zoo
doorgaan, eeun Machtig perspectief wordt
geopend.
Dat Werd ingezie®:: .de stad Keulen
biedt "alle medewerkingo,ok Dusseldar't
heelt zich tot Volle medewerking bereid
verklaardrijkskanselier dr. Marx i» een
der enthousiaste voorstamldjeTs en voerde
hot woord op ee» pnopiagaiuida-nileetlng:
Ux. Boll, rijksminister, betuigd© zijn deel
neming; Brandenburg, voorzitter van do
luchtvaartaiideeling van heit rijk.sMinfebé-
rie voor verboer, verklaarde ziclr even
eens tot me|deiwerki!iig bereidde "be
kende Junjk'oxsweilke schonk reeds' een
26
De opmerking vau den eerste was goed
geweest, want hertog Albrecht droog twee
kinderen onder den mantel. Toen de her
togin zat', gaf hij' haar de kinderen over,,, en
toen de hertog alweer te paard! 'wla.s, zoido
de kluizenaar„Als ik opi miijn pelgrims
tocht keizer Frederik ontmoet, zal ik uwe
boodschap overbrengen. Gaat nu! Dat Gad
u en de uwen behoede!"
De boodschap waarvan de kluizenaar
repte, wa.s de .tjjdin'g aan keizer Frederik
over te brengen, dat' hertog Albrecht van
Neuenburg nu drie kinderen: een zoontje
Adolf, een dochtertje Ada en een zoontje
Eitel had.
De hertog reed dó,oir, de wagen volgde
en stapvoets kwajmen- de ruiters achteraan.
In alle stilte deed) hertogin Frida het
kind, dat Eiiel heeten zou, andere kleer
tjes aan, en sloot de kleertjes, die het kind
aangehad had', zorgvuldig weg.
Tegen den avond' naderde men de Bour
gondische grenzen, en daar de hertog van
dit land' van de reis kennis gekregen had)
zoo kwam de slotvoogd, van het naaste
grenskasteel miet een aantal gewapende
piiannen nader, en heette hertog Albrecht
welkom) op Bourgondisch grondgebied. De
Neuenburgeche ruiters reden nu terug, en
dien nacht sliepen licrtogi Albrecht «n
hertogin Frida jnet hunne kinderen in het
driepersoons vliegtuigde Bcimzweflce een
zwiare BettzWaganreeds drift huishoo-
to» wcndiqn geschonken; de Hu,mllULibn.nlc
te, Fulda gaf ofln gift va®! 10.000 mark;
do Nooiid-Duitscke Lloyd, Hapng, het
AgrippinurCönicern en vielc. andere - groot©
iirnia's zijn niet aanzienlijke, janrlijik'schc
bijdragen toegetreden.
Wij maakten roads welding van de
openbare inzameling van geldenen het
is ook hier weer, dat do mc%st iwodottnq
ïeelinjne-waddclcn als propa.ganid a-m'ato -
ri.aa.1 worden aangewend; daar is de pers
van allerlei richting, idie ri<' zaak ujit ge
heel vtersdhilfemd oogpunt bdllidht; mee
tings e®i optochten vinden plaats; reeds
werden jiropaganida-■vluchtte® en vlicg-
demanstvaiies gehouden boven Berlijn, de
Ma,in 'kings van Wtirzbur-g tof. Mainz, enz.
filmoperateurs deden liu®' werk.
Zoo inhakt D'uitscihlanid de baan vrij
en wijst don nieuwen weg voor liet apos
tolaat, dat de. he.idicnwiereld kanstemfen monil).
Dat deze niauwn weg spoedig door
geheel de christenheid Ibetreduiii moge
worden
JANE ADDAMS.
Het Hullhouse is local yaini Chicago's
meest bekende inrichtingen. Zijn stichteres
is Jane Ad'damis van wie wij del volgeimTe
levensbij zo®|ile'i'hX'deii ge-vcn
Jiaïie's moadea- stierf toe® zij' een half
jaar oud was, maar haar vader vervulde
nu zij® dubbele taak met zooveel toewij
ding, Idat zijln voorbeeld steeds als een
sterke kracht ju zij® jongste doch|t|er hocfil
nagewerkt.
Hij zélf wa,s ©ep sociaal weaker, Jalnis
had haar aanleg van gae® yreemde,. In
zijn jeugd moloniaarslni/wht gewctvst, in
aa'beidsdagen vagi lejlf en twaalf' uur, later
door eigen emergie hooger opgeklommen,
gestuideepd en ,iin zijn stad ce® man van
bekendheid ge worde®, heeft hij' de we
reld van belde kamtcn gezien, en plaatste
'hij het probleem v;up de arm.oedo levend
voor de oo,gen va® zij'n kindefrc®. Jane
herinnerd© zich, boe zij nis klein meisje
een micuwe jurk had ge'klregen en ,zao
blij was idaarmloe te, kunnen pronken op
de Zondagsschool. Maar vader ïpierktc op:
„Als je'je ou,die jurk eens aainldagd? Dig is
toch even warm. Em zou dat voor da an
dere kinderen, die geen nieuwe jurk' kun
nen krijgen, niet veel prettiger zij®, zich
ook eens lekker warm te voelen?
Toen de dochter va® den l'ijhzijii.nigen
quaker opgroeide, en ee® groot talent ver
moeden deed, trachtte men haar te winn(.n
als zendelinge. Zeker is, dat dit. ideaal
groot© aantrckkiingsjkraefht op Jan© uit
oefende; m'aar zij voelde er niet de roe
ping toe, en wilde bovenal eerlijk bCjij'veu
tegenover zichzelf'. En' om aan haar mede
lijden c'n lieflde voor armen en ongelukki-
gen uiting te kunnen geven en die prac-
tisoh aan te kunnen wenden, weijl zij
arts. Eer zij zich echter rustig ergens bad
kunnen vestigen, kreeg zij' e©u langdurige
ziekte, en toe®1 die was gew(.Len, maakte
zij' een reis va;n twee jaar in Europa,
overal de toestand,'en van de armen en
ve,rlatone.n. o'njderzoekend. Zij' moet wel
tot de conclusie gakomen zijn, dat er ceu
groot aantal talenten onvruchtbaar ver
foren ginlgcn, omldat de omstandigheden
niet toelieten ze te ontplooien.
Toen zij terugkwam im Amerika, richtte
zij' te, Chicago, het Hullhouse op; eerst
van ©en zeer bescheiden omvang, "dan
snel grockinid in alle opzichten. Thans be
slaat het een blok va® twaalf heeffl 'grooto
huizen in, een oud stadsdeel, in do emi
granten,Wijk. Er k'omen weikelijik's gemid
deld teinduiziönd mensehen, rntanen, vrou
wen, kinderen, om raad en hulp, bijna
allen emigranten. Het zijii meest ongo-
schoolde werklui, 'en zij' niakfirn ben stand
uit waarop de Amierika.aP, ook dt" Ameri-
kaansehe arbeidqr, die op ecu, 'hoogeren
ccopoimischon 'trap staat, neerziet. Do
mfeldewierkstens1 in bet huis' 0® dal zijn
meer dan vijftig' vaste Werkkrachten
ontvangen geep vergoeding' in gold, op
een Vijftal valdcieraars mia. Zij betalen hun
eigen peinlsion, maar kunnen eten i® het
eigen rostauratait, van het huis. Ook de
emigrante® kunmep daar een goedkoop
maai krijgen.
Slaapgelegenheid is er «njkcl voor nood
gevallen, "waMneer somimïgen nog geen
eigen woning hebben of pas zijd aange
komen. Dein volgenden dag komen zij! dan
kasteel van (Jen bevrienden nabuur. Dat
Eitel hun kind niet was, wist de Klotjvoogd
niet. Aan het Bourgondische hof w'ist mien
het ook niet, en aan het Fransdhe evenmin.
Aan het Brabantsche hofl bemerkte ook
niemand iets van het bedrog, en daar Eitel
niet anders was d'au Silvius, die van blijd
schap kraaide, als hij wat moois of wiat
blinkends zag, zoo zeide hertog Hendrik:
„Eitel zal een flinke Brabantor worden,
Frida! Hij lijkt meer op u en op mij d,an
Adoïfl!"
"Vier jaar bleven de hertog en die her
togin buiten hun land en toen. ze er met
drie flinke kindoren wederkeerden, |w'o,s
er niet één, die vreqmld1 opkeek. En toch
koken allen vreemd op, want jonker Ajdiolf
wa,s zijne Zwakheid te boven gekopven en
een flinke, sterke knaap: geworden, die
er even gezond uitzag, als ARa en Eitel.
Gelukkiger kon Silvius het wel niet
getroffen hebben, dan als zoon des buizes
opgevoed tc worden, aan bet hof van her
tog Albrecht.
Hertog Al'brocht was de vierde zoon van
zijn vader geweest, en deze bad gqmieen|d)
verstandig te doen,, met hem voor
geestelijke te bestoim'mcn. Daardoor was
jonker Albrechts opvoeding steeds een heel
andere geweest dan die van de drie oudiere
broeders. Dicht bij het kasteel was een
beroemd Monnikenklooster. De Abt vau
dit klooster, een vriend van den hertog,
■was een buitengewoon geleerd man, en
deze had er pleizier in, am jonker Al'b'oaoht
te onderwijzen in kunsten en Wetenschap
pen. Maar toen jonker Albrecht dertien
in coin der vele (b'qrqaux van advies terooht^
waarvan er zooveel zij® in Hullhouse, en
die het speciale gcvul verder behandelen*.
Aan de emigranten wordt onmiddellijk
En.gclsch gcleierd, dat is ilnjmer de eerste
Vereis clip', om verder tg ko,men iiii een
wereldstad met zulk rad tempo als de Ame
rikaansehe metropol©®,. Zaterdags tonnen
do arbeiders van veel verschillende natio-
.nalk'tite® aqs-cn-twintig en mlo©i-soms
lioo een bepaald v'ak iln' fiuiu land! wordt
uatgeoellend, ib.v. inetaalbewea'kcinl, lj'ant-
ldosscn, fcetioi-nprakoji, spinnen, vlechten.
Daarop komen da® bestellingen van be
zoekers, en wniumcicr de een o'f ander
veel aftrek heeft, kan bij een, cursus
geven i|ui zijn vak.
iSompi'igc natiomialiteitep (biijiveu graag
onder elkaar i®, apart© zalen, m'aai4 mteest-
ul is licit oqn bont gewemtel .van aïle,(lM
Jandsgroepen dooreen. Er zijn elujbs Voor
jongens en meisjes, door elkaar ot> gis-
.scheidien, zoouls de ouders, het wemselien.
Nog vindt me® in het Huis znigeling-
klmieh'eu; speelplaatsen, een tooneefflzaall',
n,en ooinieertzafll, gelegenheid tot heit ge
ven vapi allerlei dessen en oen muziek-,
iselhool voor kindiye® intat aanleg. Veel
ervan gaap latei' stud'eieren en worden!
welgestelde nrensolicn.
Subsidie van stad of staat heeft.' het
huis niet Alles wordt uit paitlieuli(qi'c
fondsen opgebracht. Wjel worden som1-
nuge instollilhjgên, nadat zij hun nut heb
ben bewezc®, wel ©<ins overgenomen door
do stad, zooals ib.v. 'de bibliotlieiek, en ver-
süliilloLide zwelmbade®.
June Addamö zel'f wooluit in Hullhouse
in twee lcleiiuie klamlcrs. waarivan zij' do
woonkamer inog miet tear ise|aretia)ae8Ba doe®
Haar aanziqu is gi'oot, fa'ij is ©en buiten
gewoon bflmtaldie vrouw. Zo,olang de be
zoekers zich aan diei wette® vjan het h.uis
onderwurpqui mo,gen zij 'he,el *1© XgBt van
hun eigen idlüfcën behouden.
Hullhouse bezit ook een miooi landgoed
buiten do stad, waar ,'s zom|qrB out bourtan
lionidcndaa iqm'igilantcn met hun iglozinne®
Jieengaam1. Maar Jan© A ddam's' blijft in de
stad, om1 achterstallig wer'k af tc dpen.
Moclowierkstcris, die baar in de hoctei zo-
Micrdugcn behulpzaam wildqui ziijn, wor
den soms ziek vlam de hitte. Het Huist ligt
namelijk ini oen echte zigaunorbuurt vol
stol en slechte lucht, zoadat bot er des
zomers slecht is: uit to 'houden. Maar Jajnie
Aididajms vindt er 'nog.tijd en mioiod genoeg,
o'm! (boek na .boek tic pub'licfaerqm. Politidlca
gevangonien laten haar om' raad vragen.
De armen qn geid,mkten kwmen bij! haar
om liulji. In 'dam oorlog was de aanloop
van emigranten enorm'. De ©orstc staats
lieden staan m'qt Jha,ai'in veiib'inding. Vo'D
geus iedlea-s mleonling is hel rechtvaardig,
dat zij' idea ®(aam van Amwika's eerste :en
beste burgeres draagt.
Op den löen Zondag na. Link sieren.
Epiistél van dam LI, Paulus tot, rl9
Galaten, V 2526 e® VI 1 10
Brocdensindiion wij naai' den geest
leven, laat ons dan ook naar den geest
wandelen:. L,a.ait ons niieit begeerig worden
naar ij dele ieer, elkanldw tergende, al
kander benijdende. Broedersinaian
iemand onbedacht gevallen is in eenige
misdaad, onderricht hem,, gij, dia geeste
lijk zijit, in den geëist Van zachtmbedigf-
heid'geelt op u 'zelven acht, opdat gij ook
niet wordt bekoord. Draagt elkanders las
ten, e,n zoo zult gij d® wet Van Christus
volbrengen. Want indien icm'and vermeent
iets te zijn, <laar hij niiiet is, dia bedriegt
zioh zelven Equ, ieder baproeve zijn eigen
werk, en zoo zal hij in zich zelven alleen
roem hebben, qn niet in e©n ander. Wiant
©en ieder zal zijnen ©igcne'n lasit dragen.
Hij die in bet woord wordt otoklerwiezen)
deels dengenen, die hem onderwijst, van
alle goederen mode. B,0driegt u niet; God
laat zich niet bespotten* Wianl, hetgene de
lüenscli zaait, zul hij ook maaien:. Die, in
zijn vlecscih z'aait, zal va®, z'ijn vlcEsch hlet
verdqi'f tai'aaAsn; imaar die fj® den geest
zaait, zal van de® geest het ecuwig leven
maaien. Laat o«s in het goqde doen niet
moede worden w®nt, indien wij' niet (moede
worden, zullen wij to zijnen tijde m'aaie®.
Laat ons 'dan; i terwijl wij' iden tijd hebben,
wel doen aau ajleffl, maar allermeest aan
de huisgenootqn des geloofs.
Evangelie, Lucas. VII. 1116.
In die® tijde ging Jpzus naar een© stad,
genaamd Nairn: c® zijne1 leerlingen en
jaar was, vielen zijn, beide oudste broe
ders in een bloediigcn oorlog, en thans
zag 'de hertog uit Albrecht liever geen
geestelijke meer groeien. Hij liet hem dus
aan het hof terugkomen omj daar alles te
leeren, wat in dien tdjidl van vechten, een
edelman weten en kunnen moest om een
beroemd ridder ie, woren. Jonker Albrecht
was een sterke en gezonde knaap miet een
helder Verstand en een uitneunenden wil,
zoadat hij' na verloop van een jaar olf' dlrie,
bijna een, volmaakt ridder mocht heeten.
Wat hij van den gjeleerdten Abt geloerd had,'
w;a,s hij echter niet vergeten. Integendeel,
'wanneer hij! een paai' uren vrij bad, be
gaf hij zich naar het klooster o,m daaq zijne
kennis te vermeerderen, en zich vooral toe
te leggen op imiuziek, zang, schilderen en
lezen en schrijven in vreemde talen. Nu
stonden de hertogen van Brabant, in dien
tijd algemeen bekend; als groote voorstan
ders van kunsten en wetenschappen. Elke
ridder 'wa,s aan hun hofl wielkom; als hij in'
het tornooi ongemeen bedreven Was, doch
was zulk een uitnemend ridder nu meteen
Troubadour, dan stónd hij er nog veel hoo-
ger aangeschreven. Dat wist de Abt, en
daarom, trachtte hij jonker Albredbts va
der tc bewegen omi den jongeling met het
Brabantsche hof kennis te laten maken,
wat nu ze.er 'wel kon, daar Hendrik, her
tog van Brabant, de zijde der "W elfen, ver
laten en zieli aan die der Ghibellijmen ge
voegd had.
Het plan werd ten uitvoer gebracht en
het gevolg was, dat jonker Albrecht de ge-
imaal werd van de schoono Frida, hertos
©cm© talrijke mte®j,gto gingen inliet Hem'.
Als Hij' nu de poort der sjud aadftrd©
zie toen wiemd er uifgCdragtetni een doode,
©en ©enige zoon zijner moad'er, die we
duwe was: ca daar was gpwehlig vieeL
volk van du stad miet haar. De; Hjeeb haar
ziende, werd met imicudoogcul ov'er hjiar
bewogen, fln zeilde liaar: ween niet. Eu
Hij naderde, ©u, raakte, de baar (de ara-
gers dan stamden stil). Eu Iliji zqide: Jon
geling ik zeg u, sta op. Emi dq dood© zat
tovereiuid e® begon te spreken. En Hij gaf
'hem iaan zijnie maqder. De vre©s dan be
ving hqni qjlen, ou zij vciheqrllijteen Goid
en zeide®: een groot Profeet is onder ons
ajigesiaaii, e® God- liieieéflt zijn vólk bczodlit.
door Pierre l'Ermite.
Vroeger was ze heel, heel anders. Jonge
vrouw' van de wereld, ontwikkeld cn
trotsch, bestond er tusschen haar en haar
kamenier een afstand, tusschen haar en
haar keukenmeid twee afstanden cn tus
schen haar en 't volkalle afstanden.
Ze had die allen wol noodig', maar steeds
hield ze zich tegenover hen op den grootst
mogelijken afstand.
Een Redemptorist had) eens ernstig met
haar gesproken.
Goede mevrouwtje, die menschep zul
len u eens verslinden, u en uw fórtuin!
Pater, in!ijh geld is veilig in Zwitser
land en in Amerika. W at mij betreft, een
paar uren sporens met den sneltrein brengt
me in veiligheid als 't zoover is.
De Pater-Redemptorist had geen succes!
Evenmin de kapelaan, zelfs niet de pastoor
van de parochie.
Toe.u er opeens op een avond, ©en licht
voor haar opging.
Zij kwam! tot do ontdekking!, dat men,
niet oj» de, aarde is ami alles te laten be
wegen omi bet kleine „ik". Zelfs als men
een rijke on aangebeden vrouw is.
Zij begreep opeens, dat afmen van al
lerlei soort recht hebben op ons medelij
den, onze hulp en onze liefde, omdat Chris
tus voor allen Zijn Bloed! heeflt giestort.
En dat zij1 eens op een dag zou verschijnen
voor den rechterstoel van Hem', Die gpzogd
heeft: „Het tweede gebodl is aan 't eersto
gelijk: Ge zult uwen naasten liefhebben
als u zel'f'.
Toen ging ze probeeren.
Op haar eerste bezoek aan de arimen,
liep ze ongedierte op en die griep.
Op 't tweed© iwerdl zo bedot door een
luiaard, die bqweerde, in ©eu wieek piet
gegete® te hebben.
Op 't derdle kwamj Ze terecht bijl fwleo
oude heksen, die elkaar wel hadden willen
verscheuren.
Tenslotte werd ze aangeklampt door ©en
tering'lijdster.
Niet door een ideale blonde teringjlijd-
ster, die wegsterft in bleeke verklwdjhin'g
en zacht melancholie, neen, 'n eenvoudige
broodbezorgster, die koude had gevat, dn
die tot 't einde to,e streed tegien haar ziek
te om brood' te verdienen voor hare drie
kleine kinderen.
Do broodbezorgster stierf te midden van
de algqmrene onverschilligheid) in een huis
van zes étages, bijna benijd, omjdiat een
„dame met een auto" haar trouw' kw'am
helpen en bezoeken. Zijl ljet een meisje
achter en twee jongens, echte straatben
gels.
Ach, mevrouw', u zult ze'tach niet
aan hun lot dverlaten? had de moeder
stervend gevraagd'.
Neen, dat belóóf ik je.
Den volgenden dhg drong het tot de
dam© door, dat deze belofte wiel ,w'at ge
waagd wlas geweest. Maar, zij dacht: Het
is dan toch ook niet d'e schuld van die
kinderen ,dat ze zóó zij®! Er w'as echter
een verzwarende omstandigheid, do kin
deren zouden opgenomen worden door een
oom), die een kloine herber,g( hield in oen
van de buitenwijken.
De dame. zette zich er voor; ze zag die
kinderen bij 't catechismusonderricht, ze
trachtte hun wat godsdienstige ideeëu bij
te brengen en zo luisterden aandachtig
om vrede te houdien met hun beschermster
Ja, mevrouw.... Zeker, mevrouw!
Zooals u belieft, mevrouw
"Wat ideed, ze eigenlijk? Zou er ©ens Wat
opbloeien op dien ruwen grond?
En als ze dan oververmoeid thuis kwam',
staken haar schoonkinderen, haar ooms
en tantes den draak mot 'haaren af'
Hendriks dóchter, die op1 het punt gestaan
bad, Abdisse van een adellijk vrouwen
klooster t© worden. Ook zij, was een zeer
begaafde jonkvrouw, zood'at door deze ver-
eeniging, het Brabantsche hof', nog veel
imeer d,an anders, de zetel wierdi van kun
sten en wetenschappen, en jonker Albrecht
er niet aan dacht Brussel te verlaten.
Opeens kwami er aan dat Troubadours-
leven een einde. In een dier vele gevech
ten tegen keizer Otto was jonker Al
brechts broeder gesneuveld, cn aai;d,oor w'as
hij, die vroeger geen uitzicht hadi om' ooit
eenig, wereldlijk gebied te bezitten, do
vermoedelijke opvolger zijns vaders gewor
den. Hij' werd naar huis teruggeroepen,
doch eer hij, nog d'e grenzen bereikt had,
kwam een bode hem bericht geven van het
plotseling overlijden gijns vaders, zoodat
Jonker Albrecht, als hertog[ Albrecht, weer
op den vaderlijken stamburcht terugkeerde
Daar kunsten en wetenschappen biji hqm,
en zijne gqmalin verre verkozen werden
boven .oorlogyoeren, zoo trachtte hertog
Albrecht .pok zooveel mogelijk het oorlog
voeren te voorkomen. Hict gevolg hiervan
was, dat er in zijn gebiedl zeer veel wel
vaart heersehtc. De hertog zag zeer goed,
dat die welvaart van zijn volk vele vorsten
jaloerseh maakte, en dat er voor hem groot
gevaar bestond, dat men hem den oorlog
verklaren zou, pm: zich van zijn land mees
ter te maken, als hij niet zorgde, te miidjden
van den vrede, zich tot den oorlog voor
te bereiden. Hij liet aan zijn grenzen ster-
ko wachlkastoelen bou|wen en zorgde er
voor, dat al zijne mannelijke onderdanen in
en toe w'erd zo bebroinldl
Mevrouw do kanunnik!de moeder
vau de kerk!... Hoe heeft mijnheer pas
toor het tpeh kunnen doen, voordat hij,
haar kende?.... o?... Z:ij nanii dat
nam. dat alles aau al ^verveelde 't haar,
maar ze ging door mei, weldloen.
Zoo was dan eindelijk du grpote dag
van de Eerste II. Communie aangebroken.
Eu werkelijk zij had van die jonge har
ten gemaakt wat er van te maken Wbs.
Een van do jongens had' nog bijna een
scrupule dag vóór do Eerste Compnlunie!
En wat 't meisje betreft, erg bezorgd
voor haar mooi w'it kleedje. Ze mag min
der goed gewaar 'worden wat er omgingi
in haar verstrooid hartje; miaar looli
scheen ook zijl zich góed voorbereid! te
hebben.
Daar ep "s middags niemand van de
familie do Vespers hadi bij!géwbo,nd, wilde
de da,mie zelf do kinderen naaf die herberg
terugbrengen, omdat die dag een goed einde
zou hebben ,cn men ze niet 's avonds naar
de bioscoop zou meenemen.
Ze had nog nimpnor een voet in zulk
een herberg gezet.
Het zat er vol miet chauffeurs, zink-
Werkqrs en allerlei soort yan 'arbeiders.
Bij de deur k'wami qr een aarzeling over
haar Maa,r, zich zelf overwinnend,
stapte ze naar binnen.
Oom! -dat is de dame!IJ (weet
weet wel, de dame van den catochismhs?
IJe oom bleef staan met een Hesch ab
sinth in de liand'en.
O, bent u dat, góede mievrou'wl? De
kinderen hebben me zoo djhw'ijls ovep u
gesprokenik ben u zoo dankbaap, dial
u zich zoo steeds miet ze boz'ig gehouden
heeft. Zijln zo niet al te lastig! cn te on
deugend! geweest.
Noen ze zij'n heel aardigt
Toen begon ze met haar roeomimanda-
ties.
Die o,o,mi luisterdede giasten ook
Daar k'wami do tante aanloopen
Zeker! U hééft gelijlk, mevrouw..
Wo zullen zorgen, dat ze op o,ml negen
uur iuligigen. Maap dat is niet allesI...
We laten u niet zoo gaan IJ. mpest
eens mot ons klinken.
Zeker!... Mclanie, ga even gauw?
frisch Watep halen.
Zo begreep, dat ze al die goede m|en-
sehen zou kwetsen als ze bedankte.
Mij® lieve mievrouwtje., ik zal u ©en
jongedamesglaasje klaarmaken, ik zal 'l
zelf mengen, ik Weet 't beste hoe 't smeet'
U zal eens zien ,als mem de oogien sluit
heeft mien 't gievoel alsof men het heele
paradijs in z'n rnaagi krijgt.
En daar om: zes uur 's avonds in, <lio
kleine herbqpg, klonk de jonge markiezin
met allen en dronk haap eerst© glaasjo
absimth 'op de gezondheid van de aan'w.e-
zigen. i
•Maar de wereld! is klein do chau'f
'feur van haap schoonzoon, die diaar een
ombertje maakte, had haar dadelijk op
gemerkt.
En ze 'was niet Iwioinig verwonderd', toen
ze, als ze tegen acht uur in koupdg avond
toilet beneden kwami, Amies, haar schoon
zo,on, vrooldjk hoorde zeggen:
Luister eens, ik zal jullie eenp )wat
vertellen!
Wieet je niet?
Neen.
De twaalf genoodigd'cn nieu|w(sgïerig,
spitsen de ooren.
Schoonmama drinkt
En nog al absinth.
Z,eg nu maar niet neen, men heeft u
gesnapt!
Z,e glimlachte, begreep en dacht:
Wie weet!... de gioedo God gaat-
nu misschien voor góed beginnen.
J. M. Fluym O ss. R. „Groo|te
Mammen en vrouwmn". E-. de
Bont ©n Zoon, R'dam' (prijb f'l,
Door het uitschakeliep vwnl den mtansch,
die toch leeft in iedere heilige) qnl een
stroop-achtig, langdMdige Schrij'fwijze,
raakte 'do hagiograffe' in one land en el
ders, op verkeerde lblane|nk waarvan talent
volle idni gopdwllfemide m'anin-en, haar nu
trachten te loodsqn: naar betere wegpn,
tot heil van de mqnschiheid, die hét wék
kende v,a® een voorbeeld im|mór zal on
dergaan, Smits dat vborlbeeld, Wiet 300
hoog verheven is, dat de verwamlsc}i|arp
er moe teloor gaat.
den wapenhandel geoefend wierden. En
het volk was verstandig genoeg omi in te
zien, dat dit in het belang van zijne eigen
welvaart was. Al sedert verscheiden© ja
ren hcersehlc er in heel Europa ontevre
denheid tusschen het eigenlijke volk en
den adel. Het volk wilde Üe boeien der lijf
eigenschap verbroken zien en vrij zijn,
terwijl de adel van zijn© zijde liierimpd'e
niet ingenomen was. Men vqroord-eelt d'ai
w'el eens al te veel in dien adel van dien
tijd, want mien móet miet vergeten, dab
vele onvrijien alles dedlen, Wat ze konden,
om den toestand! eenvoudig oni! te koeren.
Ze wilden op hunne beurt meesters zij®,
en de vroegere (miaastcrs in lijfeigenen her
scheppen. Gelukkig het land nu, waar de
vorst miet ©en helder verstand en do noo-
dige omzichtigheid! te werk ging omi het
volk té bevoordeelen, zonder dat de Adel
er door vernederd werd). Zulk ©en vorst nu
was hertog Albrecht. Hijl liet- den adel
zijne rechten behouden, maar opendie mid
delen en wegen om> het volk te verheffen,
doeli zóó, dat het in den adel een vriend en
helper, en geen vijand en tegenstalndM
vond. Daardoor was het, dat het hertog
dom in bloei en welvaart toenam', en d,at
het volk in den adel wel een moester bleef
zien, ma,ar tegelijkertijd een vriend]- En nu
die verhouding zoo was, iwlist hertog Al
brecht ook, dat zijn heele gebied! niets an
ders was d!an ééne sterkte, waarin ieder
van oud tot jong, van aanzienlijk tot
-gering, als één imian pal zou staan, pmn-
neer het gevaar dreigde.
