If
Tweede Blad
Uw Haar
Een Jaa
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 1927
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
I
V Woorden van wijsheid.
V Taal en stijl in reglementen.
UITZEELANÖ
FEUILLETON
Machtiger dan de Keizer.
Voor onze vrouwen.
KERKNIEUWS
wordt gezond en sterk
het krijgt mooier glans
het wordt vrij van roos
het blijft beter zitten
't voldoet iedereen
Land- en Tuinbouw
In 'i kraaiennest.
brootewaarde
FËUILJ
Machtiger d;
Tl
I
De besprekingen op de, te Den Haag ge
houden conferentie inzake liet internatio
naal zeerecht zullen, naar wij vernamen,
wel blijven buiten de sfeer van aandacht
van de massa der dagbla-djtezer-s. Onze
groote nationale rechtsgeleerde dl*. E. J. C.
Loder heeft in de openingsrede van dleze
conferentie evenwel eenige opimsrkingieln
gemaakt, die van meer algemeenen aard
zijn en de aandacht van ons allen verdie
nen. Sprekende over de vele pogingen,
dei in onzen tijd ondernomen worden tot
internationaliseering der wetgeving1 (imein
denke bijv. aan de sociale wetgeving) deed!
dr. Loder o. nr. opmerken:
„Men kan echter de wereld niet in een
dag veranderen. De idealisten vergeten al
te vaak dat het niet. voldoende is plan
nen te ontwerpen of' een schets van. de
internationale wetgeving op te stellen oinï
deze dan ook onmiddellijk door de natio
nale autoriteiten en vertegenwoordiger?
aangenomen t-e krijgen.
Men moet zich wel zeer afvragen of
een internationale Codificatie van het recht
.mogelijk! en uitvoerbaar is, zelfs na een
langdurige voorbereiding.
Zonder twijfel moeten ervoor dagelij'ksch
handelsverkeer tufssohen d,e volkeren ge
meenschappelijke rechts- en gewoonterege
len zijn. Maar een codex te maken voor
het geheele recht in al zijn vertakkingen,
zal onmogelijk zijn zoolang er op. de wereld
verschillende rassen leven met verschillen
de geeste.sd'gesteldhei]d(, godsdienst en zeden.
Die vraag rijst nu hoe men eenheid kan
scheppen, waar ,de verscheidenheid jfcoch
het grondbeginsel is, d'at in de geheele
natuur heersoht. Wanneer imen deze waar
heden in het oog houdt, vindt men onmid
dellijk de grenzen van eenige codificatie.1"
Wat is het goed, dat hier in een omge
ving, waar geen plaats is voor den dema
goog, in klare bewoording; geW'ezen Wordt
op de bestaande rasverschillen in de we
reld, die b.v. interna,tionaliseerinig van de
spoiala wetgeving' tot een onmogelijkheid
imaken. Daarnaast wees dr. Loder zeer
terecht op het in de natuur heersdhandjo
beginsel van de verscheidenheid. Ramp
zalig voor een volk werkt de gelijkmaking
van levensomstandigheden, wij ondervin
den dat schier dagelijks. Maar niet min
der ra|rnlp'zalig zouden de gevolgen zijn,
indien Europa terwille va® de niivelleerjng,
de volle ontplooiing van krachten geremd
werd, terwijl daarbuiten de wil tot macht
Imillioenen-rassen aanspoort tot uiterste ar-
be.idza.aimheid.
Koffiehuis-moties kunnen aan dezen toe
stand niets veranderen, daarom moeten
woorden als die Welke door djr. Loder ge
sproken worden ons stemmen tot nadenken
ent ot handelen!
Iedereen wordt verondersteld! de. Wiet te
kennen, zoo wordt ook iedereen, die zich
met sociale economie bemoeit, veronder
steld de dikwijls ingewikkelde taal-en-sitijl
van .sociale studies te kunnen begrijpen ein
ontrafelen om, ook de Sociale Economie te
kennen, im-aar wat te zeggen v,an eein alinea
als volgende, uit het maandblad Gemeen
te,bestuurf
„Indien 3/4 van het verschil tusschen het
voljgens eerstgenoemde bepaling voor de
in het tweede lid van dit artikel bod/oeldé
gezinnen banoodigd'e en hiet totaal der
geziu(sinkomisten meer bedraagt dan....."
Met zulke literatuur wordt dé studie
er voor gewone stervelingen niet pret
tiger op!
Keuringsdienst; va® Wpren.
Verschenen is hot.verslag van den Keu
ringsdienst van Wiaren in .'het gebied Goes;
over het dienstjaar 1926. Wij ontfermen
hieraan, het navolgende:
Door de keuUmfcieistors werden in den
loop v:an 't jaar 10,792, inspecties gehou
den, waarbij 270,706 partijen ter plaatse
werden gekeurd, terwijl ,voor een presi'
mtgeihreid onderzoek 10,260 monsters
I, naar het laboratorium werden gebracht
Deze inspieicltics bestonden in hoofd
zaak in het bezoiefcen en eontr-oleeren vain
winkels, 'bakkerijen, fabrieken, stallen,
enz. en keuren van visch, terwijl zooveel
mogelijk de mraxklten en kermissen warden
bezocht en ook toc-zicht werd gehouden
ia de woningen, waar huis-indusrtrpe, plaats
heeft, zooals het verpakken van sniken
werk en hielt pellen van garnalen-
Als gevolg van .dez® controle wierdep
fcer plaatse 496 partijfp waar aan de
consumptie onttrokken, waarbij Ier rdke-
—20—
Die gil van Golda, werd1 door .Gisolf ge
hoord.
„Vrouw en kind!" riep hij cn holdiQ
naar de hut, waar hij, toen hij er aangeko
men was, de ruiters met zijn lieveling
zag wegvluchten. Zijne vrouiwf zag1 hij
op den gi-ond liggen. Snel liep hij den
stal binnen, maakte een paard los, sprong
er op en rende de kinderdieven na.
„Span den boog! Mik' op het paairddf'
riep Guido, die het kind dpoeg, zijn broe
der toe.
Luigi gaf aan dien raad; gehoor. De pijl
vloog snorrend weg. Het paard stortte;
neder.
Voort nu, voort!
Maar Gisolf liep met woeste hardloo-
pers-kracht de twee na, schreeiuiwlenKfe
„Beulen van den Keizer.maordenajar, geef
op mijn kind!"
De wanhoop gaf hem kracht, maar..-
daar stonden Guido's en Lpigi's paarcl|e».!
De touwen, waarmede ze a,an de boo-
j men waren vastgebonden, 'wierden doop-
ning mede w'erd gehouden, dat de afge
keurde wa,ar, nadat zij voor miensclhelijk
gebruik ongeschikt was gemaakt, nog voor
Veevoeder of anderszins werd beEiteim.d.
Tengevolge van de onderzoekingen i;n
liet laboratorium werden 61 partijen in
beslag genomen, of aa,n den fabrikant te
ruggezonden.
Evenals voorgaande jaren nam ook dit
jaar weer het onderzoek van imelK de
Voornaamste plaafs in opder de werk
zaamheden in hel laboratorium en be
draagt dit bijna 3/4 van het aantal ver
richte onderzoekingte-.
In tegenstelling met and-ere jaren Wer
den dit jaar unieer koeien aangetroffen,
die aan uier-ontsjtejking lijdende waren,
waardoor streptocoeeen in aanmerkelijke
hoeveelheid1 in de molk werden aange
troffen. Gewoonlijk werd met het geven
Van een waarschuwing volstaan. W.eil
werd daarna nagegaan of inen zich aan
hat verbod van verkoop 'van melk1 uit
aangetaste kwartieren hield.
Tegen .e.en veehouder, die willens en
wetens, molk verkocht, die afkomstig was
van koeien imict ontstoken uiers werd' pro
ces-verhaal opgemaakt. Hij werd veroor
deeld tot 2 vwtciken hechtenis.
De reinheid Van de melk ging ook' dit
j'a,ar weer vooruit. Door aanhoudende con
trole van stallen en voorlichting kwam
er ook eenige verbetering in de stalling
van het vara.
Aan de raadgeving' ami de, staajrftitu
van het melkvee op te 'binden en de langa
haren van de uien-s te verwijderen, wordt
weinig aandacht geschonken.
Wanneer er geen Wettelijke bepalingen
komen, *A ie ,etischen aan de stalleu sited-
lcn, zal het lang duren voor verbetering
intreedt. Dit is in hoofdzaak het geivolg
daarvan, -dat op de gr-ooil-re boerderijen
de melkarij geheel bijheidrijf is naast het
flink ontwikkelde landbouwbedrijf!
Het opslaan dier landbouwproducten
raisclit vee 1 plaatsruimte, evenals het ber
gen van landbouwgereedschappen. Daar-
door wordt de koestal, waarin oofcT Lue-t
miestvea een plaats heeft, tot een miair
'mum ruimte teruggebracht- Daarbij komt
ook nog, d'at vele boeren pachters van
hofsteden zijn ie[n dikwijls .voor niet lange
termijn pachten, zoodat zij er weinig voor
gq\ beien ingjrijpeai-de veranideringeni „n ver
beteringen aan te brengen.
Eenmaal kwam op oen hofstede, waar
ook melk verkocht wierd, typlius voor. In
varband hiermede werd de verkoop en
het vervoer v'an mielk cn toieHk'produrfbëln
verboden. Die patiënt werd naar een ba
rak vervoerd sn eerst nadat 'bericht was
ingekomen, dat de woning' omtstaet was
•en het gwaar voor besmetting geweken,
werd cle verkoop weer toegestaan
Nog twee andere gevallen van typhus
deden zich voor in perceele®, waarin
kruidenierswaren verkocht werden. Ook
'kier werd de verkoop van eet- en drink
waren verboden.
Veel tijd w-epd in heit af geloop en jaar
besteed taan de controle van ruimten en
lokalen, die dienen voor de verpaikking,
het in voorraad hebben ,of heh|a-ndeling
Wan nuelk en of produc)fce(n.
Talrijke verbeteringen werden aange
bracht, zoodat het verknopen van mielk!
uit woon- en slaapgeitegleinlheiden vrijwel
Tot het verledene behoort.
Ook het gebruik' van kraanbiussep voor
den verkoop van tnielk' an meilikproduiten
op den openharen weg werd grootendeels
algemeen ingevoerd, terwijl in de bussen
(met grootenei inho-udsmlaiat dan 15 Liter
roenders wieirden aamgebriacht en de roer-
'dors werden voorzien van een gelogfeni-
heid tot hef stofvrij opbergen der melk
molen. Opschriften op 'het vaatwerk ont
breken nog imaar .zelden.
Dc karnemelk van de grooitere inricih-
tingan laat over he) algemeen wcfnig mfeien
te wens-dhie» over.
Tegen dien -bestuurder van een zuivel
fabriek, dio niettegenstaande herhaalde
waarschuwing bleef doorgaan unlet het af
leveren vam karnemelk toet een te laag
gelialte aan vetvrije -droog-rest, werd pro
ces-verbaal opgetoiaakt.
Een -boterfabriejkje. waar men niet in
staat bleek te zijn of onwillig was deug
delijke karnemelk te bereid0n, staakte den
vérkoop van karnemelk'.
Op het platteland trad ook yeirhieitq
ring in, mlaar het is voornamelijk dp; Kar
nemelk, die daar bereid' wordt, welke,
niet aan de gestelde eisdhon voldoet.
(Wiordt vervolgd1-)
DE GERMAANSCHE VROUW,
De Romeins-chic geschiedschrijver Taai-
tus heeft ons veel over onze voioncwter»
Ned-egddecld, het grootste gedeelte onzer
gesneden.
Dichtbij was Gisolf!
Een zware steen smeet Guido bijna den
hcl.m van het hoofd!
De twee sprongen op hunne paarden
en
Het kind was geroofd en het hunne. De
arme vader kon, hoe hij zich inspande,
de twee schelmen niet inhalen.
En ofschoon niet meer achtervolgd,, joe
gen de twee roovers voort. Het 'was of
het jammerlijk gehuil van den kleine tot
woester vaart aandreef, wel een uur Jang.
Die wilde rit begon Gujdio te vervelen,
en het geschreeuw van het kind, dat in
een stuipachtig snikken was overgegaan,
dreef de paarden ook niet meer a-an.
„Laat het hier gebeuren," zeide Guido
en hij hield halt. Ook Euigi hield' zijn
paard in.
Daar hoorden zij wat!
„Ruiters!" zeide Luigi. „Men achter
volgt ons nog! Voort! Voort!!"
Opnieuw w'erden de paarden in woesten,
wilden ren gebracht. De hoeven rankten
nauwelijks den grond en het w'as, alsof' ze
vlogen, wat ze, nu, ze op' eene heerbaan
gekomen waren, ook veilig doen konden.
Eindelijk, eindelijk konden de afgebeulde
dieren niet verder, Ze hielden dus halt,
kennis Van de toieisitaind^fni bij de oude
Gerufanen danken wij aan dezen auteur.
De zeden cn gewoonten, de godsdienst au
het familieleven van de vroege ,bewonterfs
van ons land heeft hij onsi gedeeltelijk ge.-
dleltaillecrd weergegeven, cn zoover wij
kunnen nagaan, zijn dezei berichten in het
-algemeen tenminste, geheel -volgens 'de
werkelijkheid 'dier dagen. Hier en daar
zijn echter plaatsen in zijn werk, die dooi
geleerden dezer dagen niet langer zonder
Neer woir'dem aangenomen. Zoo bijvoorbeeld
'staat bij Ta-dijus te lezen, dat die Ger1-
tnaansdhe vrouwen haar* mannen itui den
lcrijg aanvuurden door gehuil ran geroep
achter de vechtlinie. Dat scjhljnt onjuist
te zijn.
Zij moeten wel een groote tegeriwoar!
digheid van geest gehad hebben cn ook
een zekere zielegrootheid. En 'haar toorn
richtte zich niet enkel kordaat tegen di-
v.ijunden, maar de Gcrrnaainsclu- man die'
vluchtte, was er nfej gelukkig a,an to,e.
riuticrchus vertelt, dat de vrouwen der
Ormbran in de dagen van strijd' zwart
gekleed waren, en de vluchtenden dood
den, zonder erop te letten of het liara
mannen of -broeders waren. Haar jonge
kinderen wurgden zij en wierpen Ze on-
der de hoeven der paarden, daai-ipa stortte-n
zij zichzelf in den dood. De, Teuto-omscihe
vrouwen mengelen zich onder de strij
denden en trachtten aan de Roimieiime11 de.
schilden en zwaardem te ontrukken, zon
der zich om wonden of dood' te bekomtoe-
Het staat ook vast, dat de Gierpi-aajn
sclhe vrouw, ofsdhuon zij tegen haar wil
kon worden uitgehuwelijkt, in het publie
ke en familieleven siteeds eem groote rol
heeft gespeeld, zooals uit -cle litteratuur
van de negende en tiende eeuw blijkt. E|n
daarin zijn Vele yoodb-eieïide®. ct-e vin-den, daft
4e I term-aansr-lue vrouw slech-tsi leclhtgenoote
van een held wilde zijn, en geen ondeugd
groot er werd gelaakt dan (lafhartigheid.
Zij zagen ni-et zoozie-CT (paar rijkdomi en bcj
Izfft'hjiugcn dan wel dei e-er van een held
tot man te li-ebbe». D'eze kwestde was een
aanleiding tot veei strijd, (moord e-11 dood
slag.
De kinderen dezer mo-eders ijverden al
yrpvcg raet strijd en dood vertrouwd, en tot
helden in de opvatting 'dier tijden opge
voed. Zoo vertelt een andere, historie uit
de Literatuur dier da-gen dat do vijfjarige
Thoigil met zijn stiefvader iThorgrón; in
den totoer na-ar Thingstar|tte igiug. Toen
do jongen mieit andere knapen vami z'ij'n
leeftijd spiefen wilde, zeid-e ham dezen
dat zij 'hadden afgesproken, hoe enkel die
jongens mochten taifeéidoen, die'ecini Lve^d
wezen gedooid haldd-en. Th-orgjl koin dus
niet mieesji-elcn. Den nacht daarop, t-o-en
de anderen sliepen, werdiliij wakkler, dacht
aan het g. b m-de, stoml op, nam1 de speer
v-an zijn vader en stak daarimieia een paard
dood, dat dicht bij de w-oning stond;
daarna ging hij weer slapiem. Op een an
dere plaats vinden wij d© gesahiedepis
van de neven Sigm'und fa Tharir, ibeidem
,no.g jonge knapen, die, met hun vaders
naar een onbewoond eiland voeren. ToieP
het onderweg tot strijd kwami tusachen
cto twe© mlannen en Tho-rir zag hoe zijn
vader verslagen werd, troostte hem S-ig-
muncl met de woorden: la|teu wij' niet
schreien, maar ons dezen dag nog' lang
herinnerlep.
Tusschen moeders en kinderen was e,en
zaer sterke band bij de Geivmanem. D-e
vrouwen, di-e haar kinderen -te vondeling
fegden of er z-ioh niet om- 'bekomlmeirjdein,
waren z-cL'lzaam. Roiëlrmid is de Lefdo van
Asdis voor naar zoon Grettir. die ©ven
innig zijn -moeder liefheeft. Ook Delia,
die na den dood van ha-ar onnn depl zes
jarige» Gunin-oj-ra'n' ito-t zi'dh npielmlt, vindt
in hem- rijken troost an harteLjk'e weder
liefde. Van ©cn grootsche hcldhafftigheiid
is echter Helg, die nidat haar man ver
moord werd, om h-aar kinderiem te vKltlen
zich met 'h'aar vierjarige» zoon imi het
water werpt, den nacht 'doorzwemt orni
hem aan land te bnepgen, -en d,a|n( poglmlaals
haar achtjarigen zoon tagle|m|ö©t zwemt.
Tacatus vertelt ook oveir -die- profetische
gaven van sommige Genmaainsrlhe vrou
wen, die h-oofdzakfellj'K hierin bestanden
dat Zij in droomen of halluaimjalties toe
komstige dingen zagen, zooals ook van
daag nog- vrouwen anct (epm initensief gc-
mioedslevep toekomstige gobeurtenis'sen t-e
voren al voelen. Deze. o-ud-Gedmaain-scjh-Q
sïbyllcn stonden in hooge ciere. Vele» haber
waren tegelijkertijd dokters van don stalml
die door -belezen het bl-oe-den k-oinden stil
le», wo»dian viepbinidc» elnl die zelfs pri
mitieve operaties verrichte»- -Zoo snoei
een dez-er vrouwen dein- "skald Thoumo'd een
ijzeren pijl nit do w-omjete, ein Balldora, dij
vinuw yam Glu|m', gen-oast ^zelfs den( vijand
Van haar iipan, die» zwaargewonde» Tho-
rardn.
Uit een cm ander Tvlijkt, dat de vrouwen
doch opmiejuw hoorden ze het ge'luid van
hoefslagen v-cr achter zich.
„Hier met de piaardën het bo-sch in!
Verschuilen we ons!" zeide Guido.
Met de paarden aan den loom haastten
zij zich tusschen het lcout te komen, en
nauwelijks waren ze daar, of' ze zagen,
dat het een troep keizerlijke ruiters was,
die hen zoo beangst gemaakt had. Zoo ze
dat geweten hadden, djan
„Mogelijk1 door den keizer afgezonden
o;m ons ie zoeken. Het is beter, dat ze ons
niet gezien hebben," merkte -Luigi aan.
„Ze hadden dan het kind!gevonden e» a'll-es
zo.u uitgekomen zijn."
„Juist, Luigi, en daarom moeten wij het
hier dood en. A'ls we het hart in het kistje
hebben, mogen ze ons vinden. Dat kistje
ziet niemand. Komaan, maak er een einde
aan en dood! het kind!"
„Neen, dat doe ik niet! Jij moet da.t
doen! Veel lsan ik, maar zoo'n arm' echaap
van een kind slachten, 3|at kan en dat-
wil ik' niet!"
„Flauwerd," snau'wHe Guiido en wilde
Siilviuis opnemen om hem te dood-en, toe»
het ltind de handjes naa-r liem- uitstak en al
huilend riep: „Va! Va,!"
Guido hield de handgn terug, keek het
kind aa-n en zei: „Neen, neen, ik kan het
■onzer voorouders verschillende deugde»
bezaten, -en in elk geval als persoonlijk
heden hoog stonde» ibovc» de Romieinsdhb
vrouwen, ofschoon de-zie haar barbaren
vrouwen noemde»
Maar «raat heit Christehdiolml -zou de Ger-
tala-ansdhe -elctaieinten ide-alisieiere», na h-em
van Het ruwe insti nctlevcn te hebben ge
zuiverd.
Op don 13on Zondag 11a Pinksteren:.
Epistel v'an den. heiligen PauluS tot
de Galaten in. 1622.
Broeders! -de bieloftien zijin gedaan aan
Abraham -en zijhen- nakomeling. Daar
staat niet: en zijne» n-akolmieliingein, als
aan velen, mia-ar aan -den-enen uw ei» na
komeling, di-e Christus is. Dit zieg ik dJa-u:
de wet, welke vier honderd en dertig
jaren daarna is gegeven, -do-et.' liet ver
bond, hetwelk door God bekrachtigd is,
niet te nief., 01 u- de Weloft-e te .Verïjldeletn.
Wiant 'indien -de erfenis uit de wet koimt,
komt zij thans niet uij do belofte. Doch
God heeft' ze aan Abraham: doo-r de belofte
vergund'. Waartoe is dan 'de wet? Zij1
Zij is om de overtiljeidingen daargiesjteïd,
en door d-e lemgclen geplaatst in de hand
van een-e» middelaar, tot dat die nakom-e-i
ling komie, aan wien d-e belofte gedaan is.
Nu een middellaar is niet v-an eene» al
leen Imiaar God is één. Is -dan, de wet' tegen
Gods beloften Geenzin-s, wau-t in-die»- er
eene wet was gegovem, w(,lke levend kon
nuaken, zoo zou de rechtvaardigheid waar
lijk uit d-e w-et zijn'! Maar dei ScSfrl^tuur
heeft, alios onder de zonde beslotehi, ppidat
d-e belofte -door het geloof' aan Jezus
Christus den geloovigien zou gegevoa
warden.
Evangelie, Lucas. XVII. 1119.
In dien tijde ging J-eizus «aar Jeruza
lem, en trok ta'ididif'n door Satoiarie e»-Ga(li-
lefi. En als Hij in eten zeker dorp kwam,
ontmoetten. II e-m tien melaatsclie mianne»,
die van verr-c- stonden. E11 zij- verhieven
hunne stiem'mlein en zeiden: J|0zu-s, Meester 1
onlfermi TT onzer. Hij he» ziende, zeide:
gaat. vertoont u den Prisstexs. En het
geschiedde tierwijl zij gingen, d-a,t zij' ge
zuiverd waren. Dan Ban van lien, zianlde
dat hij gezuiverd w'as, keerde terug en
yfeahestfjijktie God imiof luider sten, en
viel op zijn aangezicht voor zij-niO .voeten
en bedankte H-cunon deze wa.s -een Sama
ritaan. En Jezus antwoordde, ie» zeide:
zijn er geen fion gezuiverd waar zij»
dan de negen Daar is niemand gevaulrle»
die terugkeierde en God .verheerlijkte, dan
dezie vjjeie|m|(l-eling. En Hij zeide hem:
sta op, ga; want uw geloof heeft u ge
zond gemaakt.
indien gij het des morgens
inwrijft met een weinig Purol
Vogels.
In do „Nieuwe Koerier" schrijft de he.en
J. Delboofen te Heel een aardig artikel
over vogels, waarvan wij hier een ge-
daelte ovlerneimen
De vogels zijn dft vri-enidön v-an den
land- 0» tuimmian.
Als de vaclvratige rups z'ijn gewassen
ibedreigf, «lan komit de vogel hemi helpen
in den strijd te,ge» 't ongedierte en Vor-
dejgt z-e in ormo-eimioiijke hoeviac-lheid.
.Wia-ar de rups zjcJh in d-e wiinHjr,fjj(-
t-cn spint, om beschut tiegcin, de winter
koude hot- ivoorjaar af te wiuch'tjen, claar
ziet men die vogels in idem. sdhraldn tijd de
mes-ten opcmhakk'en e-n VorinielcP-
W,a.ar liet srhadeRj-kc insect z'ijn eieren
deponeert in de sehorsspfete» v,an de hoo
rnen en ook poppen -en kuiven eein_ schuil
plaats -vinden, worde» ze -door de vogels
ij-vorig opgezocht en tot voedsel gebruikt.
-Millioencn ep miilliflrden onkruiidzadeln1
word-en door de vogels opgepikt, waar-door
de strijd tegen deze schadelijke planton
den mensc-h -vergemakkelijkt wordt.
Vooral als de hongerige imagi-n vain do
jongen moeten gevuld woijdeu, z'ijn het
voor do dieren dagen vam zwaren arbeid
en trouwe helpers van den menscjh.
De boer en -tuinder zond-en imio-eilijk den
strijd tegen de belagers van zijln- gewasl-
niet doen. Ik ben zelf vader van kin
deren. Jij moet het doo-den, Luigi! Jij, bent
geen vader, en je weet dus niet, wat ee»
va-der is en wat hij yoelen kan!"
„Vader, neen, dat ben ,ik' niet." zeide
Luigi, „.maar ,al ben ik ook een bravo
(sluipimiooi'-denaar), ik kan dat kind niet
doo'den. Ik weet niet hoe het komt, maar
ik heb er de kracht en de m-acht niet toe.
Het is of iemand mij influistert: „Dia-t
kind kan den keizer geen kwaad doen'
Waa-rom dat kind,? Waarom- niet den va
der O, als ik dien doodjpn .moest, zou ik
niet aarzelen."
„E-n ik .niet," bromde Guidb, ,.doch zoo
we zeiven niet door dien Keizer iwillen ge
hangen worden, d'a,n moeten w-o dat kin-d
dooden. De keizer heeft ons gelast in
dit kistje," hij haalde een metplan
kistje van onder zijne kleederen, „h-et
hart van diat ldn'dl mede te brengen!"
„Het wordt een moeilijke geschiedenis,"
mompelde Luigi. „Maar stil, ik zie dlaar
wat!"
Zonder te zeggen, wat hij zag, splamdo
hij den boog. D|o pijl snorde voort, en
met een „Ha!" liep Luigi het ho-ultgewais
in, om kort daarna met eene kleine jree
terug te k'om-en.
„Wat nu?" vroeg G.uido verwonderd.
Het ei w;an C 01 u-mlbu s.
Ibanez, de president -va»i Chili, heeft
een onderhoud gehad mlet den diredtatm
va» -de United Pnsss en dezen. o,a. veri.
teld, hoe hij de roode kwestie heeft opge»
lost, n.l. door com(m|un(iislteni 'naa-ri
erland van Robinson Crusoe te zendra
am- het ciomtounisme in die prakttljli te
'brengen. .1
jjEen half geleden," zoo zei de
president, „hiebbën wij een, troep ela®.
(m'unistisc'he Leiders naar het -eüand Ju,a,u
Eèrnande-z gezonden. Zij" w-er'den Voar-
z-ien van gezinnen, geregdsclhap,; tönW
e» alles wat noo-dig was om zömidjer in'mleal-
ginig van huiton voo rzichzelf %3 zörgen,
Na een half jaar sprakien deze lieden de
jwensch uit c»m terug keeren, ett zij
zullen op onafha.nkelijhhie|ijd|sidag J3
September -terugkeer-e», iteivr6dcn m|et
heit leven .onder c©n- georganiseerde re-
geeiing."
Uit bovenstlaande blijkt, Ida-t het ci
■van Columibus wel d-egeilijk in Amerika
bleef en diat de p-residen't dier, Chili-sal'p-a-
teriasnen heit gevonden heeft.
Diaan hebben zidh nu economen, socio
logen en wie weet pi mee» voor uitjg^-
•doofdDaar hebben zij1 nu hu» don-ü
(IDdkie boeken voor volgepemd, zander de
zaak een sobnade nader (tot haar oplos
sing te brengen. Wiat jn vïj-ftig jarx:», aaia
rle imet enoi'mte kosten in het leivèn ge
houden miannen der wetenschap: m'iét ge
lukte, lost de president iv-an Chili in een
handomdraaien op!
D-e jn-an is een genie, zijn wer!*ep.
moeien nagevolgd .wordeni en al de berrie
welke socialisten en connlmluniiaten "schep
pen. behoort tot het verleden-
W-oorden hebben ze hier ,em elders ge
noeg gesproken, dwing ze 'nu taf dodi-a
gelijk in Chili. t
Ook wij hebben, indien (men niet k|a-tt
wa-chtcn op "n drooggelegde vZui-derizec^
nog genoeg landlbpzit, ami 'een nedarzaï,
ting voor Wijnkoop, R-avestein, de Visser,
Kleerfkoop-er, Stenhuis en i-cloinisorilen af
te palen. f
Geeft ze, mee wiajt za no-odig b,ebben; an
laat die jdealistisrhfl grootachrieeuwcrs d,atn
eens 'n imodolfehje 'Van toen h'eüstaat in-
xi-Bütten, desgewenseht -onder beproefdelei-
ding v.an een bie|ho,orljjk uitgewnss'cih'cn
Sovjet- pronkstuk:
Als in Child z'al kelt nosultaaf vlenras-
se»d zijn. Wie na jvieirlo-op van 'n j-a-aih jnog
levend uit he|t rooide duifekk'erW vani'
(Ift-an komlt, zal de fhdmiel zoo innig dank
baar zijn, dat hij' 'ivoor da resit vaU.' zij»
teven genoegen neamt ni'at het allerklein
ste plaatsje op die ,on-coimpi|uaistisc'lie a_ar:
de, wiant -ook -de Marxistisch» teer isi er
oen voor de theorieniet vo-or die jirak lijkt
UITKUK.
se» kunnen volhouden, als hij- de hulp va(n
do vogels morast móssen.
Dat wordt jaimnier genoieg nog te wei
nig gewaardeerd.
En als vergoeding van. dfizien arbeid
vraagt de vogel slechts eenig loon in de
natiua. Hij nesmit ook leeojige ikiorreltjes
van -het graan, d'at 'hij m-aei -hp-eft helpen
jbesc|lieflmien. f
Maar dan kamt do baatzucht Van dan-
miensch en hij veirgee-t «de o(n(geiVi1aagle
en daarom ,te wiainig 'gewiaaffldeerde hulp
en hij vervolgt h'ejt dien IP kille nro-geilij-ko
iwijzen.
Nesten worden vermicld en f-d-e eieren
iwordcn als e-en zegeteek-an ,in een kjnamn
ho-ven de schouw gehangen, (opt -daar ge
tuige. te (ziijn .van.... ja, van 'diej hardvoch
tigheid en liefdeloosheid y;an (iden mens:c(h.
Gewercp -knallen Un de bium-e- vdg6l,
heeft z'ijn laatste zang 1 gezongen. Netten
worden gespannen en de idiercp, dii® aM.ae1
in v'olle vrijheid liun leven kunnen- uit
leven, -moeten hun dagen vslijtan in! gevan-
genschap -en zij» een ^ehim) ynn, jje •werk-a-
Ljklioid. L
Zeker, -dra urusch is een b-pntaje atr,aat-
jongen, een ruziejmiaker. Zij \steelt het
koren achter -die dorschers .uit de scihiuur
haalt -de kiemende erwten uit de® grond,
hakt in 't rijpe 'tarwovieifd, dat de Korrels
in liet rond vliegem, (ifriekt de eerste sla-
pllantcn uit -d-en grond, (waarop gra al uw
hoop had gevestigd op kijklt u Net hru->
talen kop nog uitdagend ,a,an, of zie vaN
j-ongsaf in de ciamlmuniisitLache lepr is op-
geivioed 'en de leuze huldigt: E-igandwn
is diefstal. En geen wonder, dat ze imet
haar bolsjewistische kornuiten: Kraai, ejfc-
«ter, -door de Relgoering op- de zwarte lij's't
te geplaatst.. Maar todh -verorbieirt zie oolï
heel wat rupsen en' poppen en eieren van
sclliadelij-ke insieldten. c 1
„Wat beduidit dat?"
„Dat beduidt, dat deze ree ons- een hart
za-1 geven! We kunnen het kind in het
leven laten."
„Maar de keizer zal het zien, en dan zal
hij zich vreeseljjik wreken!"
„Liever nog zelf gemarteld, d-ap dal
ik een onsohuïdi-g kind doodl," antwoordde
Luigi. „Maar de keizer zal het niet zien.
De kruiden, d|ie in dat kistje zijn, tehoeidien
het hartje wel voor bederf, m-a.ar ni-et voor
insehromipeling en verkleuring. Eer het
twee dagen verder is, kan niemand mteer
zien, of dat hart van een kindl of van een
kleine ree is."
Met jagers-vlugheid haalde Duigi n-u
het hartje uit het gedoode diertje, cn
Guido borg het in de metalen doos vol
kruiden.
„Dioc'h wat nu met het kind vroeg hij,
toen hij de dloos, gesloten had. „Terug
brengen kunnen wij het niet. Ik zou
zelfs de hut niet weer vindien kunnen."
„Ik ook ni-et! Wij m'oeten het kind hier
aan zijn lot ov-erlaten. Er zjj> niets un
der® op. Het moet dan wel sterven van
den honger df van nacht door de wolven
verscheurd worden, m-aar wij hebben het
dan toch niet met eigen handen gedood'!"
(Wordt vervolgd.)
Bureaux van Redacti
Telefoon Interlocaaljj
Bijkantoor MIDDEL
VAR PUBLICITEIT
Het zevende jaaxboell
en de opvoeding -dl
Nederland ran Kolomen, I
Tan bet actieve R.-K.
voor opvoeding en oncl
,vioor ons.
Evenals de andere ja;|
het prachtig-voRe-dige el
«lx. Verhoeven en -zijn J
kers, al en zal het de gt I
haak blijven van hen, cl
hij het R--K. ond-erwijs I
gen, hetrokkien zijn ofl
Het jaarboek heginil
kend" portret van tmgrf
waardeerend schrijven -
natoens Z. H. den Eau
het voorwoord van d
vooral om d-e verhieiug»!
over den groei van hel
wijs if woord-en m-e-eJ
volle aandacht trekt. I
In het vorig jaarboel
zen, dat de toeneming c|
Ragen der katholieke
voor lager onderwijs iq
«tig afstak bij die vai
weid toegeschreven al
Barn-euwerkiende oorzak
groote kindersterfte ir
-den oorlog en dje wetsw
1924 ten aamzien vanl
'jaar. D-e uitkomsten vl
%ans, naar dr. Verhl
gende cijfers aantoontl
vestigen
„Bedroeg .in 1925 d
aantal leerlingen op c
6078in 1926 klom dfedl
tot 345.731 en mochte|
toename notieeren va
dit verheugend verse
zonderheden willen ibezl
zen naar h-et hoofd-stR
Eén opmteTking mei
moeten plaatse», die, r
-ding heeft geleerd,
Het aantal onzer lag
in, 1926 Van 1917 tot
name in het 'verband j
het leerlingenaantal
©enigszins bedenkelijk
«r aan herinnerd, dd
1926 de laatste iath
M. LT. K. O. door de- 1
den tot reorganisatie I
werden ze gesplitst
t. 0. en eein voor U.
Werd he.t aantal sah<J
't aantal schoolgebouv
vermeerderd.
■1 M-e» behoeft dus nj
de befaamde' splijtzwr
'zelf, die 'dieze onnood:
h-et "aantal scholen vi
katholieke scholen van
derwijs steeg -d-esonda
aantal leierÈnge» per
van 180.7 i» 1925 to:
V-ergeEjking Van d'<
'dit Jaarboek met dier
leert viepder, dat ook 1
takken v'an kafholiei
gaan zich te on twild
groei in verkonding to
baar onderwijs uiteraa
doof dat db gelijkstel1
z.g. stopz'etting de v-
openbaar onderwijs 1
in dra meerderheid zij
qv-er de getmfeentekas
Dat ook het Jaarbo
zooidat 'we. de mtprli
vallen, om het aantai
Ra duizend te houde»
toe te schrijve» aar
vaJn het aantal inriö
wijs en opvbeEng, m
'dat de „Spieghel Hi
beelden geeft uit Nee
Tiittaime. en Curacian ei
dr. Cassianus; Hentze
te vroeg dan ooit f
oorzaak is echter van
Dr. Hentze», diran wi
s
„Al vroeg een trei
zeide Guido, die .m
eigen kinderen dacl
zic'h even bedacht
„Daar is een afgeb
tendeele hol is. Als
in legden? D'e wo
bij, en misschien wi
wel iemand, die het
hoor en en het dan 1
we dat!"
„Maar als de keiz
en het vindt?"
„De keizer komt
of vier jaar niet.
Sicilië gaat, en daar
kei, dat lang duren
Blijft het kind in
het na een jaar reedi
dat wij. het niet mice:
de keizer j"
