IASSEE, GOES
VERBEEM, GOES
raat 42
che Courant
Tweede Blad
ER
plaatst zijn
irlaan, Goes
ÏHE COURANT
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
|en Staat,
sn, Tientjes en Twiri-
en Handelsdrukkerij
feuilleton"
Verloren sporen.
VAN OVER DE GRENZEN
KERKNIEUWS
Voor de Keuken
Voor onze vrouwen.
Ontspanningslectuur.
Driftkopje.
1
TELEFOON 168
zaak
14449-50
I worden alle aan.
10 o/0 KORTING a
sren, waarvan de
14420-20
itwerpen,
feren var»
nd Beton,
werken.
Telefoon
GOES 293.
14228-20-
iOES
mten
i's, Wissels
Tabelwerken
i, Dankbetuigingen
ling, Reclamekaarten
c aarten, Convocaties
|sn Enveloppes
Servetten
|:ukken
jen
ïeerend
ade Drukwerken zjjn
>ns gaarne aanbevolen
nlevering dezer advertentie
EXTRA BON bij iedere #2,50
side winkels, bekende arti-
uitgezonderd. Alles a con-
ant. Reclame prijzen.
|ne Suiker 25 ct. p. pondl
10-14-16-18 ct. p. pond
14 ct. p. pond
30 ct. p. pond
40 ct. p. pondl
voor 25 ct.
iten
inen
id Stijfsel
ld Zeep voor 25 ct-
ld. Bruidsuikers voor 25 ct.
ond Zuurtjes voor 25 et.
nnd Katjesdrop voor 25 ct.
k Aardappelmeel v. 25 ct.
iepen Chocolade voor 25 ct.
nd Bloem voor 25 ct.
Isil 24 ct. p. pak
isE.V.-Zeepm. lepeltje 40cfr
1 pond Margarine 3 bores
pond E.V.-Koffieboonen
3 bons
half-ponden Thee 3 bons
om de EXTRA BONS in bei
rinkels, dus ook op Karpet-
Zeil, Matten, Coeosloopers,
felkleeden, pluche Kleeden.
misjes vanaf f4,75. Groote
Emmers thans 85 ct.
Het oudere kind.
Tecenover de politieke en maatschappe
lijke "machtsverschuivingen, die de oorlog
heelt te weeg gebracht, staan velen onzer
nog in angstig afwachten. .Wat zal uit d,at
nieuwe worden? iW:at is er goed, wat is er
kwaad van? Welke nieuwe verhoudingen
zullen tot geleidelijke ontwikkeling ge
raken en welke zullen als onhoudbaar
zijnde, moeten verdwijnen?
De wereld is voortdurende wording. Al
les is vergankelijk, volkomen waar, maar
het gaat nu toch wel wjajt al te snel.
Vandaal' bjj velen onzer die levensangst,
die bezorgdheid voor d|e toekomst, welke
welke zich dikwerf uit in de vraag va,n
ouders: „Hoe zal het; wezen, wanneer
onze kinderen groot zijn, beter oi' elech-
ter
Ook nu nog, evenals voor den oorlog,, is
het ouder-ideaalwerken voor het kind,
nu nog, evenals vroeger, willen vader en
moeder hun kind pp 'de maatschappelijke
ladder een sport hooger, dan dlie waarop
Sui hun leven begonnen, stellen. Maar er
IS een zóó sterk element van onzekerheid
in on» leven geslopen, dat menig ouder-
paai' van de Joekomist) meer vreest, dan
hoopt.
Wij moeten die vrees bestrijden en het
besef versterken, dat wjaltj ook worden zal,
onze wil mede beslist over het leven van
hen, die onder onze leiding opgroeien en
eenmaal volwassen zullen zijn. Niet pos-
sie£, maar actief hebben wij ons te gedra
gen tegenover de dingen om ons been..
L» niet juist de macht te kunnen wijzigen
en vervormen de omgeving, waarin Jwij
leven,w at de monsch doet verschillen van
de redelooze schepselen?
Er zal veel van onze krachten geëischt
worden, nu de zekerheid bieidjende geleide
lijke ontwikkelingsgang! verstoord werd
en veel opnieuw geordend, ,en geregeld moet
worden voor er weer spmke kan zijn van
een hoopvol leven voor de tonkom'st.. Actief
in het maatschappelijk leven, actief' in
ons religieus leven, met het kind, vooral
met het „groote kind", dat o-p het punt
staat de hand met zijn ouders losser te
maken mul op eigen beenen te kunnep
staan en den strijd om' het bestaan aan ta
vangen, uitgerust met de wapens hen»
door zijn oudera geschonken en met het
machtige hulpmiddel van gedegen gods
dienstzin.
Actief zijn in ons leven met de rijpere
ijugd. Niet in den zin, dat wij het kind
beletten zyn eigen ik pit te leven en haï
onze opvattingen opdringen om van jte
tonjreren rondren te maken van de ouderen,
maar voorbeeld ziin. Jn den oudere moet
bet opgroeiende kind het voorbeeld zien
van wat, met simpele middelen zelfs, ge
maakt kan worden van het leven. Voor
beeld zijn in doen en in niet-doen; in
uitingen in onderdrukking! van onze le-
vensdriften. Dan, maar ook alleen dan,
kweeken Wij een sterk geslacht, dat den
zwaarder wordenden last Van het leven
torsen kan.
Er wordt in onze dagen veel geschreven
en gesproken over maatschappelijke vraag
stukken, die oni een oplossing vragen. Re
arbeid van ettelijke commissies is aan de
verwijdering van Wantoestanden uit onze
vollkssamenleving gewijd, miaa.r ook' de op
voeding van het „groote kind moet ge
rekend worden tot maatschappelijke
vraagstukken, die oplossing behoeven.
Aan die opvoeding hapert gemis aan
besef, dat hij1 zijn leven verdienen moet'
door daden, diat da schatten eener liooge
beschaving hem niet in den schoot wor
den .geworpen.
Het groote kind moet leeren actief te
zijn. .Wij ouderen moeten hem, ten voor
beeld zijn.
V Middenstandscrediet.
Het voorstel der regeering om' steun
van den Staat te verstrekken aan de Cen
trale Middenstand is dpor verscheidene
Eerste Kamerleden norsoh ontvangen, wa,t
tot .een zeer ongunstig' Voorloopig) [Ver
slag leidde.
Voor middenstandsbelangen voelen onze
Senatoren nog hijster weinig.
Het is dan ook te hegrijpen, dat het be
doelde verslag, zoowel bij de neringdoende
en handeldrijvende burgerij, die voornaam-
ste stut in de Staatsstructuur, als bijl
ieder die wat ruimer denkt en wat verder
ziet, veel ontstemming heeft gewekt.
Volkomen kunnen we ons aansluiten hij
het oordeel dat het „Centrum," Velt
Met klimmende verbazing hebben wij
van deze scherpe crïtiek kennis genomen.
Het blijkt.,- da tl de „onderscheidene le
den die zoo scherp afgeven op het mid-
77 --
De 'Officier van Gezondheid, die tijaar
aanwezig was, zeide, nadat hij: Irma aan
dachtig hadl gadegeslagen, djat 'hij! ver
moedde, dat 'or nu reedis beterschap' in
getreden was, en dat eene plotselinge ont
moeting van menschen, die zij in hare
gelukkige jaren goed gekend! had, mogelijk
de tranen te voorschijn zou, roepen. Hij
meende de oorzaak van haar toestand te
moeten zoeken in het opkroppen van leed.
Bdj gaf dus den raad om niet het eerst
naar Dansing te ga,an. Zij kende diaar nie
mand. Maar den ouden Joe kendje zij, zeer
goed. Men moest dezen omstandig sdhrij"-
ven en hem' vragen of hij haar ontvangen
Wilde, zooals hij haar vroeger altijd ont
vangen had. Met dezen brief kon dan
iemand vooruit reizen. De anderen zouden
dan den volgenden dpg vertrekken.
De Officier van Gezondheid, was een
man van middelbaren leeftijd en haldt het
geluk een uitzicht te hebben, dat tot ver
trouwen dwong. Edgar luisterde idp® naar
dien raad, en denzelfdjen avond vertrok-
denstandeerediet, van Mieze zaak toch: al
bjjzonder slecht op de hoogte zijn.
Beweerd wordt, dat d|e débacle van de
Middenstandsbanken té wijten was aan dp
wijze, waarop aan de medemiiddtgnstanders
flredieten zijn verleend. Ieder, d(ie dezer
zake kundig is, weet, dat er juist op deze
«redicten zoo goed als geen verlies is ge
leden. De ernstige verliezen zijn juist ig.e-
•eden, 'doordat men aan groote imiaat-
schappijen zeer groote credieten heeft ver
Strekt.
Gok vinden wjj hier -weer de bewering,
dat de middenstanders best bij' de groote
banken terecht kunnen! Alsof juist de er-
vsu'ing niet overtuigend het tegendeel
heeft bewezen I
'En waar men zoo sterken nadruk' legt
op de fouten, dooi' de midtdenatandsbanken
begaan, waardoor het geld der aandeel
houders verloren ging, vergeet men daar
bij dan niet al te gemakkelijk, dat .ook het
totale aandelenkapitaal van Marx Co.-
Bank niettegenstaande den grooten
steun van den Nederlandsehe Bank, ,d;ie-
aan de Middenstandlsbanken geweigerd
werd, verloren is gegaan En hoe zou het
met de aaudeelen van de Botterdlaimecha
Bankvereeniginig sfaap, wanneier de Staat
en Nederlandsehe Bank niet hun machti
gen steun veriaend hadden?
Do leden,h ier aan 't woord, noemen het
rapport der Commissie, die ten slotte tot
de oprichting van deze 'Centrale Midden-
standscredietbank adviseerde, oppervlak
kig en onvolledig"
Zou deze onwelwillende qualifioatie.niet
met im.eer reeht op dit afbrekend Voorloo-
pig Verslag toepassing kunnnen vinden?
Het Hoagerhuis.
SVlat de Eerste Kjamör in Nederland' is,
is het Hoogerhuis in Engeland, doch' veel
tjonservaltieivex.
Het heeftf zioh altijd beijverd, om een
stia-in-den-weg voor alle gezonde democra
tische hervorming, te zijn en bij'zonder dis
het .berucht' geworden, 'door de onderdruk
king van Ierland.
Het Hoogerhuis stond steeds pal voor
de belangen v,an groot-grondbezitters en
geldmagnateneen hebbelijkheid, welke
'het noodlottig werd in 1910, toen Lloyd
George, als minister van financdëtn in!
geldnood verkeerpnde door de halstarrig-
heid der Pairs, ppn het Hoogerhuis het'
vejto-rech't wist te ontfutselen, zij het dan
na zw'aren. strijd.
Alle wetsvoorstellen, die ddor het La-
geithuis, in drie opeenvolgende zittingen,
waren aangenomen, zoud-ep voortaan, on
danks de verwerping Van het Hoogerhuis.
vanzelf wet worden, wanneer er fweg
jaren lagen tusschen de. eerste behandeling
en de laatste aanneming.
Bovendien werd vastgelegd dat' het Hoo
gerhuis in finanedeele wetten geen wijzi
ging mocht aianbrengeta.
Lloyd George had gezegevierd I
In onzen tijd, waarin mijn, zooals Kern
kamp in „deGroene" terecht; opmerkt, a;an
vele. peilers van den parlementairen rc-
gaeringsvorm gaa.t wrikken, is thans ook
een poging ondernomepa, om de positie van
het Hoogerhuis weer t[e verterken.
Het Katainelt'-Baldwin heeft door <jen
van zijne leden in het Hoogerhuis de plata
nen laten .ontvouwen, die! het t,e dezen op-
.zi'dhte kqesfert.
Zij komen voornamelijk hierop neer:
'Het .aantjal leden van het Hoogerhuis
«al aanzienlijk; worden verminderd; de
erfelijke pairs, die er thans zitting in
hebben, zullen de 350 leden, waaruit het
Hoogerhuis voortaan in hoofdzaak zal be
staan, kiezen.
Tot nog toe ma,akte de Speaker van
het Lagerhuis uit, wellw wbbsonljwerpen
als v!an fipanciaelen aard moejstem word-en
beschouwd en dus door het Hoogerhuis
niet konden worden gewijzigd voori'a,am
Eal de beslissing hierover toekomen aan
een gemeenschappelijke commissie uit bei-
dq Buizen.
De vermindering van hef aantal leden
is zeker een gewenschte maatregel; er
zijta .buitengewoon veel pairs, die zelden of
nooit gebruik maken van het! recht om ita
he,t Hoogerhuis zitting te ne!men. Het
gevolg van de wijze v.a.n verkiezing van
het in aantal gereduceerde Hoogerhuis
zou edhter zijn, dat de conservative par
tij er voor goed van de meerderheid ver
zekerd was en niet meer een ingrijpen
van den Koning behoefde! te duchten. Het
plan, om ook iaan het Hoogerhuis medezeg
genschap te veriaenen 'bij de beslissing!
o.ver de vraag, of een wetsontwerp' ,al dan
niet als financieel moet! worden beschouwd,
zou bovendien de faivopgd'heiid' van het
Huis vermteerdqren.
ken Athoree en Wilhelm met den brief
naar den goeden Joe. Meteen wan er eien
brief hij aan den heer Meyer, waarin van
de verandering van het reisplan kennis gfe-
geven werd. Als hij bij Joe geweest was,
zou hïj naar Lansing komen. Die brief kon
onderweg "in eene bus gestoken worden.
Het verblijf op Fort Mulder was voor
Irma alweer uitnemend. Nu bad zij nrets
anders dan Blanken in hare omgeving en
de dbkter sloeg haar onafgebroken gade,
en zeide den volgenden morgen tot Edlgar,
dat hij stellig geloofde, dat over eene week
do arme vrouw geheel hersteld zou
Drie dagen bleef men op het fort en na
hier al de geweren aan de Officieren af
gestaan te hebben, verliet het kleine gezel
schap het gastvrije verblijf met de beste
wensohen Voor allen.
Zonderling was het, dat Irma. in al dien
tijd, nadat zij van onder Idle. Saultaux was,
zoo goed als in het geheel niet meer over
Waller gesproken had. In den laatsten
tijd had zij zelfs met geen enkel woord
over hem gerept. Zij1 dacht ma,ar.
Na. eene reis van drie dagen kwa,m m,en
in de streek, waar Edlgar zooveel belang-
stellende menschen en vriendelijke harten
had mogen vijlden.
Diaar verrees het dak van Joe's hoeve.
Tot nog tóe hebben deze plannen geen
vasten vorm aangenomenzei zijn nog niet
in een wetsontwerp toit uitdrukking ge
bracht; het heeft den schijn, alsof de re-
gqering alleen maar heeft willen beproe
ven, welke ontvangst hun tqbeurt zou
vallen.
Zoowel de liberalen als de mannen van
de Labourpartij' nebben ;e:r zich onmid
dellijk tegen te weer gesteld. .Zij zien er
een eerste poging in om terug te komen op
den, uitslag, v,an den strijd1 over da vqtoc
wetzij' willen niet' weten van eenjge ver
meerdering der bevoegdheden van het
Hoogerhuis.
Ma,ar ook bij! de conservatieven hebben
de plannen geen onverdeelder; bijval ge
vonden. Het Kabinet-Baldwin staa.t iin den
laa,tsten tijd bloot aan falie kritiek Uliit
he,t eigen kamp dei u'ifelaig va,n de 4us-
schentijdsche verkiezingen zijta in 'het
laa.tste halfjaar schijnt op een vooruitgang
van da liberalen te Wijzental van conser
vatieven vreezen dat hunne partij1 bij' de
eerstvolgende algemeene Verkiezingen, aan
merkelijk zou worden verzwakt, zoo het
kabinet zijne pla.nnen. ten, opzichte van het
Hoogerhuis handhaafde.
Vermoedelijk zal dit 'dan ook niet' ge
beuren. Men verwacht en de jongste
debatten in liet Lagerhuis be.vesrftilgen de
ze meening dat da rqgeering de her
vorming zal beperken tot" oen voorstel om
door een betere methode dan de thans ge
volgde tè doen uitmaken, welke wetsont
werpen als finnnoieele moeten, worden be
schouwd. In dat ''geval zal de berg dus
een muis hebben gobaard.
Op dien 6en Zondag na Pinksteren.
Epistel v: d. H. Paulus aan de Bdmeinen.
VI. 3—11.
Broeders! wij allen, die in J.ezus Chris
tus zijn gedoopt, zijn in Zijnen dood ge
doopt. Wij1 zijn dan door dien doop met
'Hem begraven omi te sterven, opdat, gelijk
Christus d,o.or dfe glorie des Vaders is ver
reven van den dood, wij ook «Jus wandelen
in een nieuw leven. Want indien wij, in
Hem zijn ingeplant door de gelijkvormig
heid aan zijinen d,taod, idjus zullen wjj het
ook door d'e gelijkvormigheid aan die ver
rijzenis zijta. Raar wiji weten, da.t pnze
,QU|de meoisöh xniet Hepi1 is gekruisigd, op
dat het lichaam der zonde te niet zoutje
gedaan worden, ^n wiji d;e zondfe ni|et
meer dienen. Want die gestorven is, is
van de zonde gerechtvaardijgjdl, Indien wij
nu met Christus zijn gestorven, zoo ge-
looven wij, dat Wij' ook met Christus zullen
leven. Wjj weten toch, dat Christus, die
van de Idooden is verrezen, niet mieer stepft,
en de dood over Hem' geene heerschappij1
meer hebben zal. Want dat Hiji gestorven
is, is Hijl slechts pens gestorven van de
zonde, maar dat Hjj leeft, leeft Hij voor
God. D|us ook gij, acht gestorven voor
de zonde, maar levende voor God( in Jezus
Christus, onzen Heer.
Evangelie,-Marcus: VIII. 1—9.
In dien tijde, wanneer eene groote me
nigte bij1 Jezus was, en zij niette eten had
den, riep Hijl zijne Leerlingen te zamen,
en zeide hunik heb meêdoogen imiet het
vol'k; want ziet, zdji zijn reeds drie dagen
bij toSj, en zijj hebben niét te eten; en zoo
ik hen pngespijsd naar huis laat gaan, dan
zullen zij op den wê'g "sezwij'kenwant
eenigen van hen zijn van verre gekomen.
En zijne Leerlingen antwoordden Hieml:
va.n waar zal iemland hen hier in de woes
tijn met. br,ood kunnen verzaden? Eta Hij
vraagde hunhoe vele broaden. ,hebt gij
Zij zeiden: zeven. En hij geboadl het volk
op de aarde neder te zitten. En Hij1 nam
de zeven brooden, dankte, brak', en gaf'
ze aan zijne leerlingen, om voor te zet
ten; en zijl zetten ze aan het volk voor. Zij
hadden ook weinige visdhjes, die Hij ook'
zegende, en gebood! voor te zetten. Em zij'
aten, en werden verzadigden zij' namen
zeven manden op roet brokkelingen, die
overschoten. En die gegeten hadden wa
ren omtrent Vier duizend! ,en .Hjj liet
ze gaan.
Keu vu li dig gebak.
Neem één kopje bloem, twee theelepel
tjes suiker, één thqefepeltje bakpoeder,;
een snufje zout, een pms boter en meng
dit alles goed dooreen.
Voeg zooveel mielk 'toe, dal het deeg
mooi gelijk en zaïcM is
Bak de m|agsai in een gofid 'gesloten
vorm. i
Dit 'is een zqe,r eenvoudig en tboli sma
kelijk gebtak', daf ook jheel gesejhikjtf is
voor zieken. i,...; j
Irma keeli miet wijd opgespalkte oogen
rönd. Men kon zien, dat zij zich een en
ander van d'e streek herinnerde. Opmerk
zaam sloeg Edgar hoar gaicl'e.
„Zij ziet waar zij' is!" fluisterde John
son hem' in het oor.
'Men naderde al meer en mieer de ho-tave.
Men kon de k'oeien al zien grazen. "Daar
was de groote stal! Eene kleine bocht om',
en dan za.g men het hek' voor het huis. Die
bocht was men o'mgeslagen. Edgar keek'
uit. D;aar zag hij een oud mtan in. zijn
overhemd op den weg staan. Het was de
oude Joe. Hij1 keek uit, maar naar eene
verkeerde, zijde. De leeperd djefed dit met
opzet. Hij; had den stoet al lang gezien,
maar wilde hemf niet zien. D;ao.r keerde hijl
zich zoo toevallig otm. Eta,...
„Halloh! Heb ik van mijn leven! Lady
Walter! Halloh, oude vrouw! Lizzy, Het
ty, halloh! Er uit! Komt) na,ar buiten1!
Lady Walter! Halloh! Halloh, luie schep
sels, de deur uit! Lady W,alter!"
Met zulk grappig .geroep,, was Joe ge
woon geweest om Waiter en zijne vrouw
te ontvangen. D'.e man had altijd) wat luid
ruchtigs over zich, maar was en bleef de-
gulle en oprecïite Joe, die door Ieder, dje
hem1 leerde .kennen, beimiind' werd.
Eu die uitroep, zoo luid, zap ongekun-
Amandel vingers.
Hiervoor neemt men een lialf pond
ataijapidelen, qen half pond suiker, een
kwart pond meel, een ei, abrikozenjam'.
Kneed het mieel, de amandelen, de sui
ker en (heb iqi goedals het) deeg klaar is,
laat men het) een uur o<p een met suiker
bestrooid (bord! sfalap.
Verd'eel fat in Kwteeën, rol het uit. en
steek er dunnq reepjes van. Leg deza
op een met mëied bestiooid bakblik en be
smeer ze 'mjet abrikozen-jatnt Leg op ieder
weer «en reepje en m'a,ak z® m'öod gelijk.
In een niet t|q wuramnfoven bakken tot
ze lidht bruin zijn geworden.
Laat haar bekoelen teal haal ze dan r"a,ni
het bakblik.
Citroen broodjes.
Neelm hiervoor 2 ,bjtirüptnfln, 3 IdL. 'Wtaitfer,
100 gr. suiker, 2 theelqepltljes kaneel^ 10
eneedjes oud brood', 50 gr. botdr.
Snijd de citroenen in' vijeren metschil
en al, doe dan de pjttleta er uit. Book! ze
in het waiter. Als ze zacht zijn (wordieln ze
door een 'haiarzeCf gewreven. Vermeng ze
met de suiker en de kaneel.
Dunne sneedjes o.ud 'brood Worden van
de korst ontdaan en' aan één kant mtat dit
mengsel bestreken, a.an den, ppideien kant
lichtbruin gebakken.
Geen Goud
zoo goed.
AKKER's
is een onaangename keer
zijde van het genoegen
der warme zomerdagen
Akkers Kloosterbalsem
voorkomt echter bij tijdig
gebruik het open gaan der
huid, verkoelt, verzacht
de pijn en geneest. Geen
zoraervacantie zonder
KLOOSTERBALSEN
HET IS ZOO ZWAAR?
Door Pierre L'jEiiimite.
Ik zei tot mezelf' in dein b'azar:
Kien ik dien rug mifet en dicnl
llioed en d'at Ventje
Vlug denk ik mei al te redden n,aor de
ppdtpapierafdeeling, als de. kwajongen, zijn
moeder stevig a,ap hapr rok trekt-
.Moederm'neer Pastoor
Ik ben er WijAkelige jongen
Mijnlheer Pastoor
Mqvrouw
U komt als geroeepnIk was
juist drk bezig een kerkboek voor 's Zon
dags uit 't'e zoeken em ik sta, ün twijfel tusi-
sdhen dit lidht blauW en dit rooid?
Ik beschouw stilzwijgend de fwee voor
werpen
De dame is groot van stuk!
De boekjes bitter klein
KSjk eens, vervolgt zei, hoe gemakke
lijk! Men gapt naar oen Huwelijks- of
UJtvaaxtmisMen moet bij zijta bak
ker of schoonouders zijn na de Hoogmis
Wla,a.rom laóht u
Ik.....?
U schijnt wel een beetje den gek
met me t'e steken
Hoe is 't mogelijk
«U' wilt nietMaar aE ik nu om
raad vraag?
Pas op 1ik zal 'm1 u geven
Ik lach1
Op dat oogenblik komt' een beidienjde a,an,
gepontmadeerd en 'giebriUa.nteerji, een pot
lood adh.ter. 't. oorj en de gejdachtan, weet!
ilc w'aarHij neqmlt ',t boek ja en zegt
vlug langs z'n neus weg:
Ziet eens, mevrouw,' het is tot den
kleinst mogelijken omvang teruggebracht
slechts 12 pagina's tekstMen heeft
een boek en men heeft er geeta - Kom1-'
der twijfel past 't even goed in een zak
Van een mof als van «ejn jasWie heb
ben ze geglaceerd en ongagfadeerd mejt
visitekaaptljeshouder of porteimonna|ïe
po-eder met kwastje1, jaile npaitaoes
Hier heb ik er een in geplet balfsijeer
in Levantij'nse'h marokïjta, geglaceerd oni
niat-geglaceqrdIk ra|a;d' u hetj „niet-
geglaceerd" aan dat glijdt' minder
Prijzen beneden alle concurrentie. Kalfs
leer 21 fr. 24, marokijn 27 fr. 5529
ff. 60We hebben ook eon soort kro
kodillenleer, mlaar d|a|t is duurder
Ik, ondanks al mïj'n, pogingeta, la;oh nog
sfteöds.
Neem toch het geplet kalfsleer]
zeg ik haar
Waes goed voor dieren!
steld hartejjjk, wat werhte hij bij, Irma
uit? Herkende zij dien roep? Wjst zij
wie het was, die hem' hooren liet? Her
innerde ziji uit den tijd van ha.ar gelukkig
leven dien besten, ouden vriend? .Wist zij
dat ze bij den ouden Joe Baring kwam?
Ed'gar sloeg haar aandachtig gade.
Zou dje dokter uit 'het fort gelijk gehad
hebben
Met verwilderden blik keek Irma op.
Maar langzamerhand naarmate Joe, zijne
vrouw, Lizzy en Hetty haar naderden,
werden die blikken zachter en vriendelij
ker.
„Wat zullen we nu overkómen? Lady.
Walter in eigen persoon!" riep, Joe, het'
•paard waarop zij zat, ter zijde tredendt
Irma keek' heroi aan en....
Daar bra;b da tranenvloed sinds jaren
opgehouden, zich baan, en een„O, mijn
God!" ontrolde hare lippen. D,e handen
lieten de teugels los. De lendenen ver
loren hare steunkracht en de arme viel
in de trouwe armen van den ouden vriend!.
Zij wist dat zij bij Joe, den ouden, goe
den, trouwen Joe Was.
Zacht droeg hij; haar naar binnen en
lispelde haar in het oor: „Stil, stil maar!
Je bent bij Joe, bij den ouden Joe, mïjta
lief goed Ladytje !Je zult hef goed 'bij
Eir w;as een oogenblik van 'een; wel wa.t
pijnlijke stilte.
Zij' verbrak die het' eerst:
Maar Welk boek moet ik! dan nemen
We], gewoon het goede dikke Mis
saal! Er worden uitstekende uitgegeven,
zeer goedkoop, in één af vier dseje11-
Em wolk verschil dan aanstonds, tfen voor
d-eede Van de plechtigheden, die ge bij
woont! Ge hebt. een gids.... Ge volgt,
gq begrijpt, ge ibddt)Ge laait -uw' kin
deren volgen en begrijpen!.... onze litur
gie is overvloeiend van leering; zij" treft
em xioept aanEn piu - gaat, ge voorbij
dien Oceaan Vap bovennatuurlijke verge-
«iidhiten zonder er idts in te zien'. Ge 'wordt
ljamgzaimerhand de vrouw1, die «r god
vruchtige prakttijiken iop pai houdt en geenf
leer heeftde boom', die niets over
gehouden heeft dan zijn sohlors «n1 dien
de eerste de beste storm tegen den grond
zal werpen
.Majar zoo'n boek is zwlaprstribbelt
ze, tegen zonder overtuiging als om' den
aftochit' te dekken.
Gij' durft dat zeggen, gij', die een
miajitel van astrakan draagt, zwaar als
een harnas
Eu da.n, uw1 Mishoek k,a,n meDl ^et
in den zak steken
Wtat een voordeel, d|a,t! het nipt in den
zak gestoken kjap worden, 't' Is voor mij
eein redpn te meer om.' er yveel voor tie
voelenAls ge eens wist, hoe gra,ag
ik Zondags al die Mi's^als zie. 'Goeicj?
boeken, rood! en Verguld op snee Goeide
boeken, overal herkenbaar, hoe graag zie
ïk u op straaiti, in de trapils, gin den metro,,
in 'de wagens, bij de winjktejljjeTSD ita ,de
handen van mammem! Wat eeta traditie
v er.tegenwloordigtf' gij1W]at «len rustige
bevestiging van vervulden plicht zijt ge,
te midden Va.n de fafhelden einl het "mén-
schelijk opzicht. Misstapte ita de Ihtatadien dier
geloovigen, ge hlerinnerf onfe onze moeders
en onze grootouders en hum! boeken met
groote -sloffen, waaruit gestaichten hebben
gebeden, diiei Frankrijk toit! do eerste plaaitsl
in de wereld' h!e:blben gebrachtGe zijt)
olpl u zelf reedsi iqen preekEn hoeveeif
menschsn hebben, u herkemnfend, niet een
blik vtan afgunst geworpen op hen', die, u
droegen, want zijl hjaidld'en humi plidhltj Ver
vuld zij1 'hadden in het proza va n de
week de Goddelijke poëzie van de vZon-
dagsmis gebracht.Misboeken, ver
dwijnt niet uit de. hond'ein! van onze geloo t
vigen Blijft) u zelf Wordrtj geqn por-
temonnaie, gqen visjjtjekaartjeshouder, geen
poeierdoosje, zelfs niet iln geplet 'kalfs-.
lepr
Maap ik heb gan da,ti piles nooiti ge
dacht! zei ze mij. t
J'ammer genoieg!..
En ik ben de qepigste mjjief
Des te erger
•En dajalrom om Christenen t'e worden die
hun geloof kannen) en in sltajalff het te. verde
dig,em, roep ik toe, dait' w(af iqans St.
August.inus hoorde: „Tolle! legei!'"
Neem het boekneem' het' volledige
boekden goeiicp dikklerd. En over
weeg het iederen Zondag een 'béétje
Wanneer ze hem zilten zag: op, het oude
tapijtje, zorgzaam gespreid op het zonnet-
warme zand onder den hoogen. schad'uwt-
rijiken noteboor», dach» ze onwillekipurig;
\Va,t is het toch nog maar een klein,
onbeholpen kleuterbaasje, absoluut af
hankelijk van onze zorgen."
Maar hij, 't kleuterventje, w,as zioh
deze algeheele afhankelijkheid niet be
wust. Eigenwijs hief aiji het kopje naar
de stralende zon en keek rona als een
kouinkske. Zijn stevige gebruinde inu&si-
tjes probeerden 't kleurige hengsel
mandje, bergplaats van zijn nonderd ea
een prullerij'tjes, op te heffen en naar zich
toe te halen. En als hij faalde in zijn
arbeid, omdat zijn krachten te kort schol-
ten voor dat zw]aj?e iw'erk, wiefrd 'hijl rootl
van inspanning en koppige, drift. Hij
meende, dat alles voor zijn sterke, hals
starrige willetje buigen moest.
Djoei, toch, wanneer moeder hem!,
zijn ziin, in het wachtende, Witgelakte
bedje Hegd'e, omdat >za in Jiefaevolie zorg
meende, dat hij izich toch al te m,Oq ge(-
maakt had met/zijn enthousiaste spel! Dan
Wadden (Z|'n handjes 4ot vuisten, z'n kortq
beentjes trapten nijdig1 door oe lucht eij
hij zette 'n '.keel op van je welste! Zi\u
oogjes donkerden en ziijn gez,'chtje werdl
'vuurropdl Als moeder dan .onvekstandtM
^oims, helm ,oipn,a|m en in bare prmetai ih'ietbdt,
lllacbte linji doior zijn booze traantjes heail
en in zijn oogjes kw:a|m iet.s triotaifaatét-
llijks, pis van een dwimgelandt, die voior dd
hem hebben! W,ees gerust, gerust, arme
ziel! .Wie weten alles, alles, alles! S(tij,
stil maar!"
Zoo droeg hiji haar nagr binnen en legjde
haar op eene rustbank. Als een yadeg
knielde hij bij' haar neer, 'greep hare han
den, kuste die, en onophoudelijk was het,
altijd hetzelfde: ,,8,til, stil maar, roSjta
lief, goed Ladlytje! .Wie weten alles, alles!"
Aller oogen zijn bij die ontmoeting nat
van tranen!
„Als ze maar tot weenen te brengen is,
dan is ze gered'!" had d(e dokter van hef
fort gezegd.
En kijk' ze eens weenen! H,oor haak"
eens snikken!
„Gered! Gered'! o, God zijj d|awk!" zoq
roept Edgar.
Irma hoort dat en kijkt op. Dpar ziet
zij met bewustzijn haar broeder, die haat
nu .al dagen lang telkens als in een droom
verschenen is, zonder dat riji de mtacht
had de boeien te verbreken, welke haar
gevangen hielden in'de duisternis van d]ep
geest.
Het is voorbij! Zij herkent hem1 en de
armen naar hen» uitstrekkend, roept zij
hem toe: „Edgar, mijn lieve broeder Ed-
8-1" 1 I i—l 1 U!
(Slot volgt).
