Tweede Blad
Luiermand £-driSi
ZATERDAG 9 JULI 1927
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
FEUILLETON
Verloren sporen.
UIT DE PERS
KERKNIEUWS^
Nuttige wenken.
I nnSl P.Y- jonggeborenen,
VlVJUaitl die bijna voort.
GEMENGD NIEUWS
V Elk voor allen.
Wanneer we zitten in de rustige in
tieme beslotenheid van on® gezin, van
onzen familiekring, waar we ons kunnen
o-even zonder misverstaan, zonder veroor
deeld te worden, dan komen zoo dikwijls
allerlei strijdvragen ons bastonnen; kofmit
de wenfiéh 'bij ons op, den kring oml ons
teen te sluiten en neerdrukkende gedach
ten, pijnlijke indrukken te weren miet alle
kracht- Zeer zek'er moeten wij. Bamis een
f.ooverkring trekken out onze intimiteit',
teneinde daarbinnen in evenwicht to ko
men, rust en bezonkenheid te herwinnen
en gelegenheid te hebben, ons te Ver
staan met, wat) anderen aa,n schoons, en
edels hebben neergelegd in hun werken,
hetzij in woord, in beeld', in klank.
Zoo worden wij rijk aan innerlijk bezit,
maar dan koimit ook' tevens de plicht om
nu en San voor een wijle den cirkel onzer
beslotenheid te verbreken en zélf te geven
Te geven met jni'lde hand van onze wijls-
heid, onze goedheid,ons schoonheidsbesef,
onze ervaring, ons meerdegweten, ons beter
inzicht. Want er schuilt een groot egoïsme
in'de gedachte: de wereld is toch zoo
slecht, zoo verworden, wat kunnen wijl
persoonlijk eigenlijk doen? Zou niet, in
dien wij' allen deden wat in ons vermogen
wab, de wereld er w'eldra anders uitzien?
DUs niet elk voor zich, maar elk vo,ra|
allen
V Arbeidsbemiddeling in
Nederland.
Voor de bestrijding van le werkloos
heid is de arbeiidsbemftidelin.;, dit is
het naar elkaar toebrengen, van vraag eau
aanbod van arbeidskrachten op {ie ar
beidsmarkt, dus van den werkgever, Hid
«en arbeider in dienst wenscht te neroat}
'en van den, arbeider die een patroon,
zoekt, van groot belang. Vroeger kwamen)
daarbij echter neiihaaldelijk misbruiken
voor, omdat toen in het algemeen dete
«rbeidsbemidaeling met winstoogmerk -ge
schiedde, waarbij dus hoofdzaak werd,
dat de bemiddelaar zich een bestaan,
verschafte.
Een en ander -'heeft er too geleid, dat
van Overheidswege organen werden op
gericht voor .openbare arbeidsbemidde-
ling, waarbij als eerste beginsei gold dut
de bemiddeling kosteloos vesc) bei. In de
meeste gemeenten werden ,ii'beidsbeur-
zen opgericht, in 'de Kleinere z.g. corres
pondentschappen der arbeidsbemiddeling
Zij stelden zich ten doel werkgevers en
arbeiders bij 'het zoeken van arbeids
krachten of arbeidsgelegenheid behulp
zaam te 'zijn? Voor de onderlinge uitwisse
ling van aanvragen en aanbiedingen is
verder het land in een aantal districten
verdeeld, el'fc met een districts-arbeid'sf
beurs, terwjjl aan het hoofd van da ge-
heele arbeidsbemiddeling da 'Centrale
Rijks Arbeidsbeurs te 's-Ciravenhage sfaat.
Geregeld worden el'ken dag de aanvragen
en aanbiedingen, dlie binnen komen, uit
gewisseld, zoodat men voortdurend,, -zoo
wel plaatselijk als voor het jeheel'e Ilund,
een beeld van vraag en aanbod op d«<
arbeidsmarkt krijgt.
Deze geheel® materie is echter nog
aiet wettelijk geregeld. De gemeentelijke
instellingen zijn meestal gebaseerd op een
raadsbesluit of een verordening, doch
een wettelijke verplichting bestaat nie|t.
Reeds een geruimen tijd was -een Zoo
danige wettelijke regeling aan den Hoo-
gen Raad van Arbeid gezonden met het
verzoek daarover advies te willen uit
brengen. De Minister acht om een. zcstat
redenen de wettelijke regeling gewienscht,
n.l. om de verplichting tot het instellen
van een arbeidsbeurs te ra-gelen, om» de
moeilijkheden in de samenwerking jus-
schen de verschillende organen te, voor-
tomen, om de verhouding lusschen plaatl
selijke- en districtsorganen en de contralet
leiding te regelen, om de finanoiieeilal
verhouding tusshhen gemeenten en het
Rijk te bepalen, om eenige hoofdbegin
selen, die bij de uitoefening in, acht Moe
ten worden genomen, vast te leggen en
ten slotte om ter wille van 'L internatio
nale verkeer op de arbeidsmarkt de orga
nisatie een stabiel karakter fe gevêni.
Het voorontwerp! zelf baseert zich in
hoofdtaak op den bestaanden toestand in
Nederland. De punten, waar wel hef
meest over gesproken zal worden bij de
behandeling, is artikel 6, waarbij bepaald
is, dat geen bemiddeling zal worden ver
leend ten behoeve van, ondmiemhigen,
waar werkstaking of uitsluiting fceer.scht
en artikel 7, rdat betrekking heeft op het
74
Veel hadden dje Blanken al bijgewoond,
Biaar nimmer waren ze zoo met hun ge-
heele ziel erbij als thans. Met ingehouden
adem volgden zij d(an vreesetijk'en loop, om
het leven j wat sprongen werden ar ge
maakt !E«n wa® Athoree steeds een dï-ie-
oi viertal sprongen vóór en reeds begon
nen allen te vreezen, 3a.t die oiïde Haoton
slecht voorspeld had. Maar Athoree bald
nog niet al zijne krachten ingespanhen-
-toen het er opaan kwam, was hij m,et een
sprong of wat zijn gevaarlijksten mede-
mger gelijk g,ekomen. Dieze spande zidh
nu ook in, Maar hij! had dfifc al heel dien
wedloop gedaan en ^as blijkbaar moede.
Eu deed- Athoree, wat bij maar eeni^s
seconden kon volhouden, Ótoch om' 'n paar
seconden was het ook maar te doen.
B,aar was hij1 den m'eded|inger voorbij
nog twee sprongen en'n stormachtig
gejuich steeg omhoog. Athoree had dn
handen van H,a,intero gegrepen, toen do
ander aankwam1 opn dat te zien. Athorea
had het leven behouden en, hem! ter eere
klonk' het uit alle monden: „Ajaki Afho'
bemiidftolen tegen loonen, die afwijken
van'do ter'plaatse in het betreffende vakl
gebruikelijke arbeidsvoorwaarden. Ver
schillende arbeidsbeurzen mogen krach
tens hun reglem'ent geen bemiddeiling ver-
leenen wanneer de aangeboden loonen Jld-
ger zijn dan d'e ter plaatse in.hef algë-
meen geldende loonstandaard. Hiertegen
is £chter herhaaldelijk oppositie gekto-
mlen, zoodat een aantal arbeidsbeurzen
deze bepaling ni'et hebben opgenomen
in h-un reglement en anders JS'e weer heb
ben geschrapt. De'Minister Kiest rou den
middenweg on heeft voorgesteld, dat,
wanneer de aangeboden loonen afwijkou
van d'e ter plaatse in het betreffende vak
'gebruikelijke arbeidsvoorwaarden, door do
arbeidsbeurs aan den betrokken werkzoe
kende mededeieling „moet worden gedaan
va.n deze gebruikelijke arbeidsvoorwaar
den. Hrj, moet A'an z'elf weten of bij vori-
tier op het werk wil reEl'ecfeieren. In Uit
geval verleent de arbeidsbeurs wel' hare
bemiddeling.
Met belangstelling mag het advies van-
den Idoogen Raad1 van Arbeid worden ver
wacht.
Conservatief'?
Drie weken lang heeft het Weekblad
„D|e Vrijheid" een polemiek: bevat, over
de vraag, of de Vrijfceidsbonicft in de»
laatsten tijd neiging vertoonde, om meer
en meer den conservatieven kant u'it te
gaan.
H'et begon jnet een artikel van den be
kenden journalist D. Hans, ingeluid door
een voor-schrift van den hoofdredacteur,
voorzien van niet minder dan 17 k'antj-
teekeningen, terwijl bovendien de gehefele
redactie ook individueel tegen hem in het
strijdperk kwant.
In zijn .antwoord in het volgend num
mer teekent D'. Hans de situatie geeSta©
als volgt
„Op de eerste pagina al liep mfn vriend
Belinfante, als een gerechtsdienaar, m'et'
z'n beschouwing over conservatisme:
blijkbaar was dit artikeltje als een heraut
bedoeld. Dan volgde opi pag- '3 een inlei
dend woord van tl,en hoofdredacteur zelf,
waarin al vlast gewaarschuwd -werd, dat
m'n kritiek ontstaan is, omidat ik te veel
onder den invloed ben gekomen van „op
tendentieuze wijlze de waarheid verkrach
tende tegenstanders" (en dan moet men
vrijwel z'n heele leven de economische na-
deelen hebben ondervonden van dSe soms
zoo verduiveld-lastige neiging 'van een
eigen oordeel, zooals ik!). Daarna volgden
!er, keurig netjes naast m'n artikel, nog
17 politie-agentenik kon vrijwel geen
zin zeggen, of er stond een noot onder.
M'n artikel was als een speech, die Van
begin tot eind door interrupties wordt on
derbrokenen dan k'omt zoo'n rede nooit
tot haar recht. Vergezeld van deze ge
wapende macht kreeg ik die tallooze
malen hier de.n lof' van het liberalisme heb
gezongen dit maal toezang" (zal wel
moeien zijn: toegang?).
Hij antwoordt weer. D:e redactieleden
treden ook weer tegen hem, op. En eindelijk
komt in het volgende n-ujnpïer nog! 'een
triptiek.
Wij hebben met belangstelling! van dit
alles kennis1 genomen. Maar ook met cenige
verwondering.
- D:e heer D. Hans is blijkens zijn ge
schriften van onze staatkundige en par
lementaire geschiedenis goed op de hoogte.
1 Daarom1 verbaast het ons wel zeer, dat,
hij blijkbaar toch op1 zijn eigen partij nog
zoo'n slechten kijk' beeft.
Die Vrijheidsbond conservatief?
Die Liberale Unie vroeger sociaal-libe
raal? Zelfs vooruitstrevend?
Noch het een, noch het ander 'is het
geval.
Conservatief en vooruitstrevend zij-0
adjeötiva, die bij de subjecten een stel
lige meen.in|g, een vasten wil vooronder
stellen.
Die stellige meening en vaste wil zijn
echter bij de Liberale Partij, hoe Zijl tij
delijk ook genaamd' was, na, "Thlorbeelke
nooit meer aanwezig geweest.
Zij scheen nu eens vooruitstrevendzij
scheen dan weer conservatief.
Maar zij was noch het een, noch het
ander.
Zij bleef zichzelf steeds gelijk; zij1 was
steeds opportunistisch'.
Dat was ze ónder Goeman Borgesius,
toen zo zich nooit positief' utisprak, maar
altijd stuprde „in de richting van" het
een of' het. ander. Zoo van het algemeen
Kiesrecht;-zoo van de staatspensioneering.
Opportunistisch was ze ook' onder Dlres-
sellhuijs, wanneer ze einde 1918 rooder
was dan rood, om) later weer 'blaiuw van
ree! Ajaki Athoree!"
Dat onder ben, die Athoree met bet
behoud van zjjh leven gelukwepisAten,
Edlgar, Johnson, Wilhelm1 en. Patrick d«
eersten waren, behoeven wij, niet te zeg,
gen; dat 'is iets, dat'vanzelf spreekt.
,Ein nu inaar de but Wat zouden ze d|a,ar
Ivinden? Edlgar moest oprecht bekennen,
dat bij onder den indruk van het voor
gevallene zijn zuster geheel vergeten had.
„Heb ik dezen achterlader nog nood|ig?"
vroeg- Wilhelm1 .onder het heengaan aan
den Graal.
„Waarom1 vraagt gij' dat?" was de we
dervraag.
„Dan zou ik hem als eene gedachtenis
aan Athoree willen geven. Hij heeft el
zoolang met een jaloersA oog naar geke
ken."
„Ik zal aan Hgintero vragen of er nog
gevaar bestaat om' Muskegon te bereiken.
Maar weet gij wel, dat hij' er Weinig) aan
heeft? Bijna al uwe patronen zjjn ver
bruikt, en wat heeft hij aan 'daifc geweer
zonder patronen Hij moet de behandeling
ook nog leereu."
„O, dat laatste zal niet w,a.ar zijin. Hij
heeft het wel alflgezi'en, maar we krijlgen
im|mers nog andere achterladers?"
„Ik 'heb er naar hum om' geschreven, en
aks hat een beetje mieegeloopen is, dan staat
behoudzucht te worden.
Wat aan de Liberale Partij ten onzent
na Thórbeeke heeft ontbroken is niet:
bekwame leiders, maar wel degelijke, stel
lig beleden en toegepaste beginselen.
Heel haar politiek was steeds gericht
op, stemlmenvangst. Ieder paardje werd
voor dit karretje gespannen, als men maar
meende, dat het trekken zou. Het alge
meen kiesrecht, de staatspensioneering,
vóór den achturendag, tégen den aohtijren-
dag, vóór staatsbemoeiing, tegen staats
bemoeiing al deze paradepaardje® hup
pelden achtereenvolgens in dit gareel.
Was men daarom, nu eens vooruitstre
vend, dan weer conservatief?
't Leek er niet op. Men bleef zichzelf
steeds gelijk: men was beginselloos oppor
tunistisch, en niets anders.
(En zoo was men ook nu.
De reactie tegen de Staat-sh'emÖeiïhlg
werkt nog door. Thans móest dus dit af-
ta.ndBichpia.ardje voor den politieken wagen
gespannen worden, om1 daarmee de Chris-
telijk-hiistoris'chen in de wielen te rijden.
Die heer B. Hans zag dit en werd) er
door verontrust.
Maar ,*,der kluger Hang" Za(2J verkeerd.
Hij zag c.dirSSfv'a.tism'e, maar T was er
niet: de redactieleden van „De Vrijheid"
hebben daarin groot gelijk.
Doch wat hij niet 'zag, maar wat er
wel Was, dat was het oude beginsellooze
opportunisme.
En wanneer de wind keert, en wanneer
den vooruitstrevendheid' jneer electorale
winst belooft, dan treden deze zich noe
mende liberalen weer anti-liberaal ,op;, io
rosen mantel gehuld.
Laat. D. Hans zich dan niet andermaal
vergissen, en zich ten onrechte verheugen,
omdat de Vrijheidsbond dan meer Vooruit
strevend zal zijn.
Zij 'zal dan even weinig principieel voor
uitstrevend zijn, als thans principieel con
servatief.
Zij zal dan zijn. wat zij, nu is na Thor-
beeke steeds cm veranderd geweest is0'n
partij van beginselloos opportunisme, een
partij, die op haar wazig blazoen slechts
één duidelijk embleem kan voeren: de
weerhaan.
„Centr."
Op den Aden Zanfilag na Pinksteren.
Epistel I. van den H'. Petrus III. '815'.
Allerliefstenizijt aften eendrachtig in
'het gebed, medelijdend1, bxoCdletrlkivelndl,
barmhartig, zedig, ootmoedig; vergeldt
geen 'kWaad met ikfwlaad, noch lasterinfg
met lastering, im'aar wenscht integendeel
elkander het .goede toe; want hiertoe, zijl-
gij geroepen, opdat gijl den zegen! .zouldb
bteërven. Hij 'toch, die Eet leven bemintoelni
en goede dagen zien wil, bteteugete zijne
tong van het fcwlaad, en, zijne tippen van
bedrog te spreken. Hij wende zich van h'et
kwiade af, en 'doe het goodieHij Zoeik» den
vrede, en jage dien n&. Want tile ooigen de®
Hlëërën" sloren 'op dó "rechtvaardigen. én
zijne ooren luisteren' naar hunne geboddn
maar het aanschijn des Heeren' is tegen
de kwaaddoeners. E,n Wie zal u "hinderen,
indien -gij het goéd® bcdjVert? Ja, zelfs, in
dien gij1 om de rechtvaaddSigihieid1 lijdt, zjj't
gij gelukzalig. Vreest derhalve hunne be
dreiging niet, en wordt er niet Van ont
steld; maar Heiligt den Beer Chïisltlu»
in uwe harten.
Evangelie, Ma.ttheus. V. 2024.
In dien tijde zeilde Jezus aan' Zijne
Leerlingen: indien uwe reeihfv!aardiiglhéi<d!
niet overvloediger is, lda.n die der SChrift-'
igjeleenden en Parizeërs, zoo, Zult gij in het
rijk der hemelen met kcrn'opi. Gij h'eht ge
hoord, 'dat aan tie ouden gezcgld' is: gij
zult niet doodslaan, en al wie dóód staat,
zal strafbaar zijn voor het geredhit. Malar
ilk ?zeg u da,t, al wie op zijnen broeder
vergramd wordt, reédls strafbaar voo het
gerecht zal zijn. En die tot zijnen biroeder
.zégt: B'ach, zal strafbaar zijn voor den
Raad. En die zégt: gij dwaas, zal schuldig
zijn aan het helsche vuur. Als gij' dam
uwl offer ;a-an het altaar opdraagt,, en daar
indachtig Wordt tia,t uW1 biroeder iets tegen
u heeft, laat dan UW o'ff'er daar voor -het
.altaar, en ga u eerst met, uWen broeder
verzoenen, «n dan stuit mij uw offer kóm!en
otpldxagen. -1 I
Gehruikt uw materiaal zooals het behoort.
Een werkspons moet. mfen zlóp gebrui
ken, dat ze niet dl te vuil kan wordenj,-
dus niet voor alle Mogelijke onzindelijke
wehkjes; daarvoor neme Men liever een
doek. Telkens na bet gebruik moet dte
de kist met tien achterladers en do noo-
digeh oeveelbeid patronen al te Lansing
op onij te wachten. Stellen wij het dus
liever uit tot wij voorraad hebben. Ik zou
er den goeden Johnson ook graag een ge
ven, en als Wij' de Wyandotten, die zooveel
voor ons over hebben, een pleizier willen
doen, dan zal een paar achterladers het
beste Zijn, wat wij1 geven kunnen. Maar We
zijn bijna, bijl onze hut. Hoe zou, het
met Iüma zijn
Het was, alsof Wilhelm zich seha,a|mlde,
dat hij over haar n^g niet gesproken had;
maar toen Edgar zijne verlegenheid be
merkte, zeide hij: „Waartijk1, die Athoree
beslaat eene groote plaats in ons hort,
Wilhelm'! Ik bad ze heel vérgeten, zoo
was ik in spanning bij den wedloop. En
waar ik jje zuster vergeten kon, daajr be
hoeft gij1 n niet 'te schamen, dat gij aan
haar ook niet gedacht hebt!"
Beide mann-eai sloegen den hoek ooni en
zagen Irmia. in gezelschap van Sosmladh,
die na afloop van den kamp terstond naar
tie hut der Manken gegaan was pm Idle
zieke te verplegen.
IrMa keek' haar broeder vrij ounoozel
aan. Niets was aan ha,ar ie zien, dat ze
een paa.r heldere oogenbtikken gehad had'.
Als altijd' was ze bezig omi overheanjdleD
voor Walter te naaien. Zij had haar naai-
spbns goed -wlord'en uitgespoeld inl labfos!
water, waarin z'on iraen wil wbt!
citroensap is gedruppeld'.
Zeemen mjpet men ook, tjatkiens nadat
Zb gebruikt zijn, uiijwasschen; 'm enfcfetem
keur mag 'men wel eens wat deep, ge
bruiken, maar vooral Mfoet goed worden
nagespoed: Is een zóem, vuil dbn laat
toen het een 'tijdje staan in, danwl water
toet zfout of soda, waarna toen het
eeriige malen goed uitspoelt. Vóbrd'at
het goed droog is, rekt men het zdclhtjfd
bijl. ZeCm'en, die niet voor glaswerk Izlijrt
bestetod, houdt Men zacht door 'n wei
nig stoolie in het naspoelwater te doen-;
zie worden als nieuw in sop Ivan vloeit,
bare ,?eep, z'.g. Izieesp-irjtus.
Tullen gordijnen wassohen.
Doorgestapte -tullen gordijnen feimnem,
als neteldoèksche, in lauw zeepsop g!e-
wasschen worden eni nagespoeld in
schoon water. Wil toen ze daarnia spa,:»
uen, dan moeten ze van te 'vor.eiiï door
dunne gekookte stijfsel geha.ald1 wofrd'en;
wenscht men ze te strijken, dan moiet
meer stijfsel gebtuilkt Worden. B,ij bét
wasschen van -tullen gordijnen kan mien
niet voorzichtig genoeg tie wepk' gaami
'Als men ze eerst heeft gfesltopt, worden
ze -opgevouwen, in 'een Wuip gelegjd eri
toet tooud watér overgoten. Den volgen
den dag uit hun bad genom'en en uit
gedrukt, .in geen gfeval g'ewrongien,.
Dan ,z'eep't m'en '/Je in, vouwt ze wleier
op, -giet er schoon water cup -en zet
zie op M:t fornuis -otai Iang)z!aatoi -wlarm.
te ward«n. Het water Mag echter in
geen geval koken. M'en drukt en knipt
z'o voor/'ichtjg in het wartoe fcleepsopf
en hemhaalt 'dezfe Wewlerlk'ing totdat de'
goildijnen schoon zijn. Hierna worden zfq
gespoeld en gleblauwd, giest.evien eln\, naar
feigen verkiezlng g|esfrekm of giespamneo.
Rep'araties rnoefen vólèr flelzie waschk'uuli1
V-orden aapgebracht,
jr De teere huid var
durend bloot
Ka R C f|\ staan aan smetten
OC en schrijnen, eischt
j een bijzondere zalf
huidplooien te zuiveren en te genezen. Zulk een
zalf als Akker's Kloosterbalsem,-(60 cent) die dan
ook in geen luiermand mag ontbreken. Koopt
daarom nog heden een pot - ook in tal van an
dere gevallen zal Kloosterbalsem goede diensten
kunnen bewijzen (bij brand-, snij- en andere
wonden, insectenbeten en als wrijfmiddel bij
rheumatiek en spierpijn). Zijn heerlijk ver
zachtende pijnstillende en ontsteking-werende
eigenschappen zijn de oorzaak van het korte,
duizenden" >|GC61\gOlld ZOOgOftl"
B;e vliegtocht van Byrdl
In het hier volgende relaas beschrijft
Byrd. than® tie wederwaardigheden, van
hem en zijn toAtgenooten luit. Novlille,
luit. Ballchem! en Acosta. in hun Fokker-
vliegtuig; met drie moto ren boven den At-
lantislchen Oceaan.
H;et vertrek uit Amerika,
Het .regende even voor wij Woensdag
om 5 urn- 23 's ochtends Van het Róose-
Velt-veld, op Long Island1, opvlogen en
het motregende van het ocigjenblik af dat
wij vertrokken t-oti ongeveer half negeu
's oA,tends. In de eerste uren trachtten wij
veiligheidshalve zoo hoog te komen als
wij m'aar konden, en schonken wij1 (mieer
aandacht a,an veiligheid dan aan snelhiedt
Wij hadden vrij' helder weer tot wijl New
foundland bereikten, ofgdhoon het som te
vrij guur was, vooral toen wij Nieuiw-
Schotland overstaken. Op weg naar New
foundland hkd'dlpn wijl een prachtige gele
genheid om' eenige uitstekende gegevens tie
krijgen over de hoogte waarop men Hnoet
vliegen om „de meeste hulp van den wind
te. krijgenmet andere woorden den koet
sten luchtweg te k'iezen. Als men de meest
mogelijke partij van de winden trokt, kan
de route met ongeveer E00 mijl verkort
wordtn en Wij wenstóhten dat onze tocht
iets zou bijdragen tot deze verbetering.
H;et moeilijkste (m-et die lange vtiegftoA-
ten is het meevoeren van zware vrachten.
Wij kwamen spoedig op 3000 voet, Wat.
naar mijn, imeeniaig, o.ptoerk'etijk wa®, .ge
geven de. zware belasting. Natuurlijk had
den wij. Wel meet benzine kunnen nelmieu,
als wij, de 'dtaadlooze installatie achter
wege gelaten, sleAts twee m'a.n mleug|eno-
mlen en niet 300 of' 400 Eng. ponden uit
rusting voor geval van nood, post, le
vensmiddelen, en genees- en verbandlmóidjle-
len geladen hadden.
Nu het voorbij is, ben ik blij1 dat wij1
werk steeds in een soort van reismandje
bij zidh'. Heinrich zat naast haar.
Zoódra de knaap zijn oom' in het oog
kreeg, stond hij op en liep bemi te gwmoet,
en zeide: „Mam'a heeft wel een hal'fl uur
lang gezongen van „Mijn Yater ist ein
Postillon" en toep ik haar vroeg, of ze
nog andere liedjes kon zingen, zeidie ze:
„O, ja, hoor maar!" en toen zong ze wel
twintigmaal achter alkander hetzelfde, lied
je, dat ik nu uit het hoofd] ken en ook' zin
gen kan. Het begint: „Veel Englen, vee)
Engl'len
Na een poosje verlieten de Blanken Ir
ma, en Edgar vroeg, aan Johnson: „Wiat
zoudt gjj denken, mijn vriend^ over andere
kleederen voor Irma? Op Fort Mulder
hebben ze er zeker Wie weet of gewon»
Europeesche' kleeding haar ook' niet zou
helpen om hare gedachten uit het gtevon-
gen-leven onder de Saulteux te brengen!"
„Dat geloof ik ook! Weet je wat? Wö
Ikunnen toch niet dad'clijk op reis. .Wie
hebben de paarden ook noad|ig. Als ik mlet
■Wilhelm en Patrick eens naar Fort Mul
der ging omJ alles te halen?"
„Zoudt gijl dat willen? O, tijpe dat', doa
datIk zal haar de maat netmlen van het
lijf en de lengte, dan kunt gij k'leeren koo-
pen, die haar zoo wat pas zijn. Ein breng
dan* voor mijn neefje ook andere kleereu
zulke m'oeilijke weersarmstandighoden heb
ben gehad, omdat onze tocht bewezen beeft
wat ,een vliegtuig te boven kan kamen en
wij imleenen iete geleerd te hebtten aam-
gaande hetgeen men bij zulk slecht weer
moet doen. Bijvoorbeeld wanneer mefl uren
en uren lang vliegt door mist of hoven
een laag wolken met een tweede laag er
boven is de eenige metbode pon rekening
te houden met de wmdr.ieh.ting dlat mien
draadlooze oriënteeringsbefiAten van
schepen opvangt. Hiermede kan mien zich
op uen heelen toAt oriënteeren. Van de
19 uren waarin wij, noA zee noch land za
gen, eu „zelden zelfs de lucht, besefte
vik nog beiter hoe belangrijk deze kwestie
voor vliegoAten over den Atlantische®
oceaan is. Wiji hadden feitelijk mist en
wolken heel de route, van nog vóór New
foundland tot wij te Ver-Bur-Mer neer
daalden.
To.en de tijd van zonsbndergangi aan
brak, hadden wij het juist klaar gesipeeld
boven dé hoogsre toppen van de groote
wolken te kamen. De zon ging onder in
een anagnifieken tiéhtgloed. Toen begton
een groote worsteling, in de uren van Uien
eersten naAt, oanl uit de wolken te blij
ven. Van tijd tot tijd Strekte de wolken
bank zich boven ons uit en moesten wij in
den blinde werktuigelijk' voortvliegen. Het
was een heele troost in dien tijdi om draadt
looze berichten te krijgen. Be draadlooze
werkte op heel den overtocht prachtig en
Noville kamt hiervoor de grootste eer toe.
,Wij waren nog in de wolken, toen de
dag aanbrak. Het licht was ons zeer wel
kom. B,en geheelen dag zagen we anaiar
bitter weinig van de zon en soims was de
mist zoo dik dat we nauwelijks de .uitein
den van da vliegtuig-vleugels konden zien.
Als we boven de .wolken stegen, zagen
we sórnrs vreeimde tooneelen. Honderden
meters beneden ons strekte zich het Mist-
vlak uit, donk er en onheilspellend, terwijl
aan den gezichtseinder wolkgevaarten, die
precies op bergsplitsen leken, opdoemden,
Op" een gegeven oogenbiik, toen we op
10.000 M. hoogte vlogen volgen we eau
draadloos sein van het station Ulgaland op
't welk ons mededeelde dat onze geinen
zoo sterk waren, dat wij, dicht bij1 h^ü
station inioesiten zijn. Zij gaven ons een
draadlooze peiling en kort daarop vingen
we een bericht van den Eifeltoren op> 't
welk ook inhield dat onze seinen zoo sterk
waren dat we heel dichtbiji moesten zijn.
Ook Farijs gaf ons een peiling;, die onze
berekeningen bevestigde ein deelde onsmrea
dat de wolken laag dreven en did wind west
was. i
Uit laatste bericht was bemoedigend',
te meer daar we nu en dan. even de zon
te zien kregen, 't geen bewees dat het wol
kendek minder dik werdl, Toen we ten
slotte Ka-ap Fenisterre in ziAt kregen,
waren we natuurlijk erg in onze nopjes.
Vandaar begonnen we uit alle riAtingen
draadlooze seinen te krijgen. Het leek wel
of heel Europa in oontaót met ons wilde
komen.
Ik zette koers naar Payjs en zag nauw
lettend uit naar de steden en landtongen,
die wij voorbij moesten koman. Weldra
viel de avond en het weer ,werd regenach
tig en mistig, zoodat we vaak onzen
koers niet konden bepalen van de ver
lichte steden beneden ons.
Tegen den tijd dat we Parijs moesten
naderen zagen we enkele verlichte bakens
voor ons en ik begon al een draadloos tele
gram voor den- heer Wanampker (die den
tocht bekostigde) op te stellen, dat Parijs
in zicht was. Maar toen wiji de heldere
lichten bereikten zagen we tot onze groote
verwondering dat \ve boven een „plaats
van vermaak pp het water" waren. Onze
compassen hauuan ons in een kring, in
plaats van in een reAte lijm geleid. Het
was moeilijk te zeggen in welne riAtdng
(naa.r links of naar rechts) we in, een,
kring hadden gevlogen. Ik vermöed:d|e dat
het naar links was en op ,een gegist bestek
zette ik weer koers naar PaHjs- Bit was
een hachelijke .onderneming daar we ona
nu genoodzaakt zouden kunnen zien er
gens wegens benzinegebrek te moeten lan-
uen. Dan zou misscnien niet ililren ons
toestel in gruzelementen gaan, maar zou
den we pok mensohen kunnen treffan. Het
staat vast da,t ons compas niet goedl werkte
toen we voor de eerste maal op Parijk aan
hielden. Toen we de tweede poging d|edten,
«jrtlj'olcerden we de twee compassen en
bevonden aaf ZïJ mis-wezen. Ik geloof niet
uat zij defect waren en vermoed djait in het
toestel de een of andere magnetische stof
was verplaatst. Zoo zetten we op de gis
onzen tocht voort, totdat wij dachten bij
Parijs te moeetn .zijn, nnia-ar de mist was
inmiddels zoo dik geworidjen dat wij woar-
sAijnlijk Le Bourget met hadden kunnen
zien, zelfs al waren wij er vlak 'bijl ge
weest.
mede. Van heuni kunt gij, de ma,at namén. Ik
zal hem roepen!"
Den volgenden morgen gjngen de dirie
met Athoree, die den naasten on veitigen
weg zou wijzen en niet thuis wildie blijven,
op weg. Edgar, bleef nu alleen over en
besteedde elfen tijd ,om Met HeinriA' te
spreken .over allerlei dingen. Hij vertelde
van don Eadensteinv en Irma zat er dien
bij toe te luisteren, en eens dat hij1 diait weer
deed, besAxeef hij ,dle kinderkamer van den
Fadenstein^dae die zijne zou wordesnv als zjj
weer in Duitsehland bij1 Grootvader zou
den zijn. Hij1 deadi dit zoo duidelijk moge
lijk, en toen hij ophield, zeide Irma
eensklaps: „Een hobbelpaard is er ook',
en een geel kanarie-vogeltje!"
Verrast zag Edgar op. Het was zoo!
Hobbelpaard en kanarie-vogeltje wajren m
toen zij nog kinderen waren. Nu bemerkte
hij, dat Irma wel zweeg, als hij' sprak,
maar dat zij toA luisterde en....,, diaabitl
Hij zag ook met den dag', d|at hare oogjen
dat ziellooze begonnen te verliesen en dat
de ziel langzaam ontwaakte, maar alles
was bij haar nog verward.
(Wordt vervolgd)-
