Tweede Blad
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
FEUILLETON
Verloren sporen.
VAN OVER PE GRENZEN
BINNENLAND
KERKNIEUWS
Voor onze vrouwen.
ZATERDAG 18 JUNI 1927
Spelen met vuur.
Die grootsche eer die d'e natie aan liet
stoffeliilk overschot van den grooften JSIe-
derlander generaal Van Heutsz gebracHi.
heeft is aanleiding geworden tot een spij
tige 'protest-vergadering van de comimu-
vergaring; sprak het Tweede
Kamerlid Lou de VLner -/volgeM het
verslag in de communistische „Tribune
de volgende rede uit:
Deze bloedhond was de intieme vriend
van dien anderen christelijken volksheld:
Olie-Colyn! D:e bourgeoisie is hem dank
baar omdat hij die goudstroom'deedistijgen
tot 'twee duizend millioen veiliggestelde
vuldens per jaar! Kwijlend schrijft de bur-
gerpers over haar held. Een siddering van
geluk doorsiddert de ctouponnetjesfcnippers
en spreker gelooft, dat ze van het lijk.
waarmee men door de AmBterdamisdhe stra
ten trok, wel graag een botje zouden
willen graaien om- als een reliqui te be
waren I De roovers, de gauwdieven.
Het Hollandsche imperialisme heeft wel
weinig groote dooden, zegt onze kame
raad getuige het feit, dat hatj er z,oo
nu en dan eentje uit den grond moet op
graven, pmi zoo'n vergane grootheid den
volke te toonen
Spreker schetst hierna de be teekenis van
Van Hieutsz, de mpn, die de ri,ikdamjmen
van Indonesië pas voor de Hollandsche
uitbuiters bereikbaar miaakte. Niet door
ethisch gefeimiei, maar door de bloedige
onderdrukking. De naam van_ Van
Heutsz is een vlag, is een symbool, is een
beginsel, zegt de burgerpers.
„Ja, antwoordt spr., dut is hij, de held
van het rooversgespuis, van de sehande-
likste gauwdievenbende en beestachtige
moordenaarsHoe jamlmer, zegt de bour
geoisie, dat we nu zoo'n kerel niet hebben
we zouden hepa hunnen gebruiken nu daar
ginds in alle Indonesische landen het spook
van het communisme rondwaart. En al
die heeren ridders, die slippenjdlragieirs, die
daar „met gansche reelrsen van ri.,en van
platgetrapte sdhoeusmieerblikjes op. hun
buik," (uitbundig gelach) achter da.t lijk
aanzeulden, zeggen het de bourgeoisie na...
Van Heutsz was een groot-moordenaar."
s
Een Indonesiër, Abdoel Backer, die ter-
vergaderiag geestdriftig werd begroet,
sprak even verachtend over „den kracht
patser" va,n ,Heutsz en wekte op tot „een
geweldadig protest, uitmondend in een re
volutie, die oen doel zal zijn van do we
reldrevolutie.*'
Dieze ophitsing tot revolutie was ook
schering en inslag der ftede van „kame
raad" Piet Bergsjmia, die p.m. zeide:
Djkke pensioenen krijgen, de generaals,
de gewone soldaten, de oud-strijiprs
worden aan den honger overgeleverd Zij
kunnen het best wraak nemen voor "liet
leed hun aangedaan, door hun zonen in
het leger te doordringen nnet den geest
van opstand, opd'at zij het leger onbetrouw
baar imjaken voor de bourgeoisie! (App.).
Niettegenstaande we Slier in ons land'
een revolutie-wetje bezitten, dat ophitsing
tot opstand strafbaar stelt, heeft geen
enkele autoriteit, een vingier .uitgestoken)
naar de oproerkraaiers, die deze schande
lijke en gevaarlijke taal uitsloegen.
Waarom laat justitie en politie, dje zich
vaak voor de onbenulligste zak'en warimi
maken, dit spelen met vuur bij de ont-
braudbare volkshiartstpchten toe?
Beseft men dan niet, dat voorkomen be-
ter is dan genezen.
Moet het .eerst tot; daden, tot bloedige
daden korniem.
Ja dan zal natuurlijk rnieft man en mmcht'
voor de handhaving van orde en gezag
gestreden worden.
Dan zal het slagen regenen op de ruggje»
van de rebellen, die de vanen van het ver
zet volgen en 'door hun laffe misleiders
in den steek worden gelaten. Ongetwijfeld
zal de wettige macht dan zegevieren, onuar
de vreugde over die overwinning zal ge
drukt worden door de gedachte, dat de
gevolgen van de ruwe volksuitspatting',-
hadden kunnen voorkomen worden, indien
men tijdig de oorzaken aangetast had.
Dje oorzaken zijtn de, zoolang er geen
gevaar dreigt, drieste haat en verzet pre
dikende volksmenners die de massa track:
ten op te zweepen tot daden, waar ze zelf
voor terugdeinzen.
Het is ook van de overheid spelen met
vpur, wanneer ze zich niet verweert tegen
deze gewetenjopzen.
Het welzijn va;n land en volk eischt hier
daden.
65
Als rnten goed' luisterde, kou mm d'e
feianlteux daar buiten hooren, en wie van
de Blanken hen hoorde, dacht rojinider lOimi
zlohe scalp dan aan de ,amue krankzinnige
£ii haar zoontje. .W,at zou, hun lot' Worden
Zichzelven door de vluicht het leven red
den, zie, diat kon nog, niiaar dat iginjg niet
met een krankzinnige bij zich. Zeker, Ed
gar zou voor; zijne zlusiteiVzjorgein, aoi&an ihiefcrij
aan zi^ln lot overlaten, dat zou, niemand, en
het gevolg zou, zijn, dat allen in de handen
van hunne vijanden vielen, fin dan? Geen,
die het behoefde te vragen. Alle,n wisten
net. 1
3,Zou het niet beter zijjn zoo wij! allen
wakende Weven ?v vroeg Edgar aan den
noodihurd. „Men kan niet weten, wat .ge
beurt, als wijl slapen." j
„Goedhart gerust zijin. Athoree waken,
Witte Vrouwi" gelijk hebben en tomn--
nanvk spreken. Kracht noodig- Eten goed',
toapen ook goed. Saulte-ux ook' doen zoo."
„vergeet mijn Boode Broeder niet Tv-
ron?-'
Athoree glimlachte verachtelijk en zei-
Engeland en Rusland'.
De ontstemming in Rusland ie.enóvef
Engeland is heel groot. Altbans ontzien,
de leidende personen zich niet oe grofste
ophitsingen tegen Brittannrë te plaatsen.
Dat net tot een oorlog zal komen is
zoo goed ajs uitgesloten, omdat dia biinv
nenlandsehe toestand in Rusland nog een
janboSl is.
Intusschen is, bij dit sabelgeramimel;,
min of meer de vraag van belang over
welke strijdmiddelen Rusland beschikt
Ter zee is net natuurlijk niet tegen.
Engeland opgewassen, maar J et heeft
een talrijk landleger. De Russische Staat
telt op het oogenblik 144.805.000 inwor
ners, wat een enorme reserve aan Hijanr
schen beteekent. Vóór den oorlog to en
Rusland 180 milljoen inwoners had', kon
het een leger van 5.7 milljoen man op de
been brengen. Thans telt Lat staande le
ger 650.000 man met een georganiseerde
reserve van bijna 9 millioen mian. Het Ier
gor bestaat voor 73 pet. "rit boeren, vaoir
17.8 pet. uit arbeiders, voor d'e lest uit
menschel) uit andere kringen.
In den afgeloopen winter heeft men
zich met kracht toegelegd op een verster
king en verbetering van de militaire voor
bereidingen. Tailooze industrieels buitem-
landsche ondernemingen, die geenszins
bolsjewistisch zijn hebben groote leve
ranties aan Rusland ged'ajan. Magr niet
tegenstaande d'ie gro-o-te aankoopau, is de
technische en mechanische uitrusting van,
Rusland toch -niet voldoende op het te
genwoordige peil van andere land-».
Daarvoor ontbreekt, zegt het blad, waar
aan wij deze bizo'nderbeden on'ieenan,
een goed geoutilleerde binnenlandsche in
dustrie, die niet maar in een ominwzlian
uit) den gpond is te stampan) |epi die in 'go-
val van oorlog toch dringend noodig is.
De oorl.ogsbegrooting van Rusland wees
verleden jaar een bedrag aan van 450
millioen roebel, dit jaar een van 702 unhk
lioen. Het leger heeft 10.000 lichte en
5500 zware machinegeweren, ruim' 300
lichte en 120 zware batterijen, 100 tanks
en 1000 oorlogsvliegtuigen. In Maart van
dit jaar heebft Sta'lin, sprekende over deizle
getallen, in een vergadering: gietegd) dut
het roode leger met deze bewapening ge
reed was voor alle eventualiteiten. Die
vriendschap met China, Perzftë en iVt'ghaiii
s-tan maait het Rusland mogelijk arn zijn
Oostgrenzen te volstaan mei aeringe troe
penmachten, zoodat het grootste de.el van
de verdediging op het Westen geconcen
treerd kan zijn. Aan de Chineesche gre,u^
zijn ongeveer 40.000 man; van Turkijjq
heeft Rusland niets te vree-zen, zoodat
de rest van het leger beschikbaar is voor
de verdediging' dn het Westen.
(De Russische vloot is geen factor van
hèjteekenis, temeer niet, omdat biji een
conflict met Engeland de vloten van de
Oostzee en van de Zwarte Zee niet kun
nen samenwerken. De Oostzcevloot be
staat uit drie linieschepen van 24000 torn,
twee groote en vier kleine kruisers, 12
vernielers, 12 to-rpedob-ooten tn 20 onder
zeebooten. Voor deze vloot zijn in aan-
Ibo-nw 3 'linieschepen, 2 kleine kruisers en
10 ouderzeebooten. De zwarte Zee-vloot
bestaat uit 1 -kruiser van 6400 ton, 5 on
derzeebooten, 4 torpedoblo-often, 3 ütanon-
ueerbooten, 9 mjjmenzoekers en 14 sche
pen van klein type.
Wat behalve een sterke binnanlandscho
industrie Rusland mankeert is, schrijft,
bovenbedoeld blad verier, een staf van
goede officieren. De Sovjet-leiders geven
zelf toe. dat d'e grondiiieean van do eoni-
munistischee staatso-pvatiing niet voldoen
de zijn doorgedrongen hij het officieren
corps. Dieze beide factoren verzwakten de
beteekenis van het Russische leger en
idaar kom1- nog bij, d'at de samenstelling,
v.a,n dat leggr uit hwfdz'akalijk' bionren inr
geval van een poliliekon oorlog niet gun
stig werkt. Het onderscheid tuasclien bóe
ren en arbeiders in po-litiiekiem. zijn is teer
groot: da arbeiders willlen het cott-xot
visme, ter,wijl de bóeren m£iex zijn vpor
hot ipiri'v®ezl',:- In togensteiHinlg schuilt!
een factor van 'beteekenis: de Sovjot-
regeering weet„,dat in geval van een oor
log deze politjeke tegenstelling kan lei
den tot binnenlandsche conflicten,. D-e
tijd, dat men door een oorlog biunen-
hmdsche quaesties trachtte uR don weg tö
ruimen, is voorbij. En dan tenslotte beeft
Rusland rekening te ho-uden met de mos®-
lijkheid van een gemeensciiappalij-k front
tegen Rusland in geval van oorlog. Komt
zoo'n front tof stand, dan -z,al Rusland het
.onvoldoende van zij,n binnenlandsche in
dustrie in zeer sterke mate ondervinden.
Al deze factoren tezamen anlakon het
oorlogsgevaar van de zijde van Rusland
de: „Tyron beest. Erg bang voor ,Okee-
heedee. Hjji hooren, dan loopen. Beqstop
gauw bang."
Hoewel Edgar niet zoo vast overtuigd
was, dat Tyron wel voor die vreeselijfo
geluiden op de vlucht zou gaan, begreep
iii,i toch ook, dat rust mieer dan goed was
oon imorgen den raad vaa Irma, te kunnen
opvolgen, als het noodig was. Hij vreesde
miaar al te zeer, dat er een groot ge,vaa,T
dreigde. Voor het eerst van zij(n leven,
gevoelde hij nu eenige vrees. Zij' betrof
niet hömizelven, maar wel zijne zuster en,
ja, als ihij eerlijk wilde zijn, dan toch ook
huiverde Mjj biji de gedachte, dat hij in
handen van Roodhuiden zou vallen, die
hetm op de wreedste manier zouden marte
len uit wr&aik, dat hijj hun de „Wji'tjl^
.Vrouw" ontroofd had.
Met zulke gedachten laaf de slaap zich
wachten, en wijl begrijpen zeer goed, dat
de nacht voorbijl ging, zonder dat Edgar
een oog gesloten had, en dat hijj vermoeider
ontwaaikte dan hij) was, toen h)j' zich te
rusten legde.
Al vroeg was Athoree in de weer ge
weest, en met Soemïio'h scheen hijj iéts
bespraken te hebben, want midden in den
nadat was de oude ,uit de grot gegaan, en
Edgar had haar nog niet zien terugkomen.
„Wiaar is Moeder?" vroeg Eflgar hein
kleiner dan misschien de sterkte van
zijn leger zou doen vermoeden.
En van Emgelsche zijde is herhauli-
delijk verzekerd, dat men ge-en <g)-rlos-
wil.'
Op den b-adein dk'r Zuiderzee.
.We lazen in „de Tijd"
We hebben reeds gawtaaideld! over den
bodem der Zuiderzee.hat klonk ons zr-lf
haast ongeloofelijk.En toch 1 Wie on
zer iwist eigenlijk, dat de Zuiderzeewerken
al in zoo'n stadium waren, zoodat er spra
ke van kon zjjmi op den bodem! dfeir ze,e -to
koimem
—Hat aaniwinnian van, een nie-u|w! gewest,
van een ndeuwi blrok Nederland, sc-hijtó
zoo iets vian v(arre toekomst, voor onZa
kinds -kinder cm, dat -de belangstelling van
bat publiek er nog niet groot voor is.
Een dezer dagen dloor denl direclteur-
generaal -dei' Zuidcpz'etewwkem uitganóo-
digd, hébben wii ondier leiding van de,n
hoofdingenieur, dcn heer D,e Blocq van
Knuffleler, een onderzoiqkingstocht" te
land en te water naar de app te iwinn,en ge
bieden en (te re^jds uitgevocinde eM in uit-
voftring zijnde kunstwerken onderno-m-pir.
en rwe hebben op doB -b(pde(m dieft ZuidaHea
gestaan.
Want, niet wlaar er is gsejm siprako van
Memp,ing" der Zuidërzjee alsof -er kari'c-
vxachten zand on, puin in gestort wiordeft,
ten einde aldus het zaakje diroog te krajigemi
Zoo atollen het zich vele builténSlafnidefta
voor, die van onze Nederlandsehc wia(tor-
werken en poldergomaleft! geen begrip heb
ben zoo stellen het zich ook vele iïpind-
genooten voor, die hun gedachten oyer
onze -talrijke polders nimmer hehben la,-
ten gaan, maar ieder die ook maar*, dein
greintje afweet van wat een. polder is, zal
spoedig inzien dat zóó die oplossing niet
gevonden wordt.
Neen, het land wmjdt mist aange
plempt. de zee- wordt (letterlijk leeggezo
gen. Er wordt niet gactempt, 'praai-
drooggelegd! Eerst wondt een dam in het
wjater gelegd v,an N.-Holland tot Eri|csilla|n|d|,
zoodat 't water door middel van sündizteiu
kan geregeld Worden,dlaini wórden afslui-
tingsdijfcen! voo-rde \-orseh i'! lónd'fc pollers ge
maakt m-at 'n klein meier-, het IJsspilmieer)
in het midden ,emi diet gevormde, polders
worden successievelijk droog gemalen zóo-
4at op den bódam der zee het nicuiwlei laiujd
ontstaat.
Zoo spreken tw'e van dq drooglegg'ihfg, des'
Zuiderzee en niet viajn do demping der1
Zuiderzee. Voor Amsterdam] blijft nog oen.
groot IJ bestaan en allerlei kamiafteü zul
len langs de kusiteim loopen voor: deslchfeieip-
vaart. 1
De dam of dijk, die het wiateft tussehan
Noord-Holland en Frieslainid moet afdam1-
men als een kurk int don hals van den
Qeach, wias dus een dqr perste Wlerken- die
aah de orde lnwiainven. .Hot eiloinld Wiorin-
gen iwerd daarbij' benut om' voor iceml goed
deel als dam te dlieman. Daft steekt va® ido
Noord-Holia-ndsche kust Ü'wiars oen hoe]
eind in zee maar Priesland toe en, mem. had
dus „maar" dit eiland m-at onze Noord-
<fHolla,nid-söhe kust te verbindeni tan einlda
reeds een held brok dijk' geroeid) fta hébbWi.
Zooals couramténbarichtani roods lang
hebben vennojid is die vierhinldwg van
Wderingen ime tbeit vaste D aia|d gereed. Wie
lingen met zijini verspreide dorpjes is -nu
geen eiland moer, doch is sdhiereil anld] ge
worden en zoo konden wie heft uiterste punt
„den oever" nu per autobus bereiken,
wêiarvoor vroeger eten hoole Zecreis noodig
was.
Te Anna Paulowiaa, stapte*1 "wdj- uit detn
trein Amsterdam1—Helder om per a.u-to
allereerst naar d-e gereedgekomen -w'érfean
nafbtiji Vian Ewycksslnis aaim de kftst ant don
afsluitdijk tusschen de. Noord-H'pllamcï-
sche kust en p Wliemngom te b!azaic)b)t|igen.
Vóór die verbinding mat Wiieriinlgon ten
gereed geïnjwkt -worden moest naituurlijte
eerst gezorgd dat hqt bredd'o kanaal', hof-
welk langs de k'ust tot nalblij Hielden moet
loo-pen voor de scheflpyaa.rt on do afwate
ring, 'zóóver noodig gereed fwlas. DaiE^s d'e
Noord-Hollandsche klist is dus een h°tei
nieuwe zwdij'k van 30 M. bfteedite .aa'Dlgo-
legd, Waarop 'n spoor; is onftwiorpciiii (1'1; M.
breed) en waarover hot gewon.e rij'verkeex
(ernaast) is geprojecteerd. Tusschen dien)
dijk en 't land ligt d'anl heft 'nunuwio,kanaal.
Welnu, vanaf dien! dijk loopt Idle» dwiaris'dijk
naar -W-estelrjlt Wiorngten, als hot bégid
van den grOoteh afsluiildijk Id'er Zu-iidclrzlae.
Zoo komen wa dus nu al pér bus of per
rijwiel of per oudsrlwlqtschen wagen mot
paard dan -wel per voet qe Wiéringen'.
Het eiland kenft zijn laagten en, hoogten.
Hier zijn er dijken noodig, «Jiinj versfterfct
zacht toen hiji zag, dat Athoree. begon jmeft.
voor bet ontbijt te zorgen. „Is zij heen
gegaan
„Oude Soesma-ch naar haar Volk. Wyan-
dolten p-peten helpen. Siaulteux anders ons
doen sterven,"-—
„Kunnen ze dia» w de grot? Ik' dacht
dat zij! bang waren voor Okeeh-eede-e. Atho
ree heeft het toch gezegd?"
„Niet in de grot,. Niet d-urven. Op, den
berg liggen. Wijl opgesloten en sterven
van honger. Zoo is het!"
„Maar als de Wyandotten, konren, wat
zal dap Jnijln B-oode Brooder doen om', niet
in hunne handen te vallen?"
„Athoree zich geven. Dan sterven. Niet
bang voor sterven, „Eeuwige Jachtvelden"
beter dan vuurwater. Athoree mieenen,"
Ook dé anderen kwamieu nu "te voor-
sohüjn, en aa-n aller oogan kon men zien,
dtat de nacht wel duisternis, maar geen
rust gebracht had. Alleen Irmta soheen
geslapen te hebben. En waarom ook niet.
Wia.t wist zij! van het dreigende gevaar?
Voor haar was de eene dag gelijk' aan den
anderen. In haar leven was er geep afwis
seling ameer.
Ook Heinrich ha,d 'geslapen, want hij
was nogft a jjopg ami iets van dan toestand
te begrijpen, en aaet zijne Moeder a,an de
hand, kwapl hij paar zijn Oom1, die hep,
moestén worden'- ©Iders zijn de kuste11 hoog
genoeg. De .werken van de Westkust z'ij'n
nu gereed en bij stormvloed staaft 't wafter
30 M. hooger dan vroegerwlaft' prachtig
Klopt mert de benetkeningHiil,, zoodalt m-ein vol
verltrouiw'cn de toekomst in gaat met di«
'berélk^ning-op-ipapier.
H-et ;W(iefin-geirimeier is al over 7 jjalac een
polder v-an 20.000 HH.A.
Men ziet dus: we sehieften op. Eb 'ft Welk
is pas in 19?0 begonnien.
Heel 'twerk is -te verdoelen in t'Wegën:
eerstens de afsluiting, tweedefts dó inpolde-
ring. Twee op zich zelf staandd zakan
Eerstens dus -thans de afsluiting. Ga-
reed is tot de Oostkust van Wieiringeu.
van den oever aldaar ziet men' nog( in d|«
oneindigheid van water en luciht. Waai- eens
de dijk moet kómen tot die Fijiescha kust
nabij het dorpje Zurig. In diam dlijk kamein
dan drie sluizen voor 'ft scheepivia.ar-tvaiikiee1"#
een aan de Wjertogsehe kust voor schepen
van 2000 ton en, eenzelfde bij1 dg Ericsöhs
kust. Daarnaast komen enkele, groeipien
.afwafteriingssluizen.
Welnu: voor dien sluisbóuwi heeft men
bij' den oever op Wjeriagein reeds ejergteaas
een nicuwia werkhavan' aangelegd om d»
oude haven te vervangen ©n tweedons! eén
atuk zes door indijking drooggelegd, om
aldaar de fundieering voor d& DVieuwq slui#
tel eggen. 1
En hier habben we- daw onzen eersten
tocht gemaalct op den bódem (dftpr zoe'
Zonder duiikorepok. Wjawt dteor inidijldng
i» hier een stuk zee reeds, drooggiejegld! en
men, ia er druk doende dew zeebódeta1 uit te
graven voor de sluisfundfeieriwg.Een
prachtig gigantisch werk!
Met soortgelijk werk js een aanvaing) ge
maakt bij de Priesc'he kust. Na enkele uren
varens kwamen we op eew piek bij) Zurig,
waar men bezig Was als 't wtara cea kunlst-
m,atig eiland te vormien mi-ddani in 't water
Daar Worden met keiLaeml, dat ©Idlers in ziee
op verschillende plaatsen wordt gebag
gerd, brokken dijken ia 'ft wiafter mewr-
geplempt. Hier ziet m'en bet Beginsel vaia
heel de af sluiting in Wbrldiiiiig. Spdecnt Jan.
is men aan deal gang. Sommige dijkgiad^J):
-ten dammen straks een stuk zeie af. dat
leeggemaald wordt ,en zoo heeft men dam
ook daar een stuk gronds wlaar ids sluis
bouw aan de Priesc'he kust kan baginnejn.
Ter hoogte waa r de bódeim moet -diroog bo
men, liggen ii,u nog de sehapqn. Daaft heb-
we dus nog niet op den/ bodem' der Zuideift-
«ae kunnen loopen. Maar 't zal sjxiedig kpn
nen gebeurefo.
Zoo 'hebben we die eerste étappe: -de af
sluiting, in wording gezien en wie zijn
vol' biewon,dering v/oor hgt reuzqnjwiarlï,
peeds, verricht en voor de energie W'aaftmddje,
het grootsclhe nog to voltooien deal der .af
sluiting Wordt aaftgevat, opdat straits ons
land 224.000 II.Arijker zal zijn. Voor, al
les gereed is heel de ldroaj$agg6n|<>j
gaan nog' heel w'af jaartjes voorbij'. Miaar
de proefpolder "bij Andijk van 40 HA., dia
ons moot, 1 eeren op welke w'ij'ze de bodem
'tbest in cultuur zal worden gel«ra)öhty
komt al in dezen zomer gieiwd. Eb in
1936'37 gaan wc bij' leven om wlclziijii
niet meer per schip, maar via. den afsluit
dijk naar Priesland. Er wordt haijd a,a|n| ge
werkt Een reuken arbeid 1
Op den Inreden Znnldag na. Piiiksli-ji-en,
Epsiitel i van den H. Joannes III 1318
AiieirliétsteJblToedpTs! verwóudert u nieit,
indien de Wereld' u haait. Wijl iwyteH daft
wij' van den dood tot het leve»; zïjin overge!-
bratht, omdat wij onze broeders bemin
nen, Die iai0t bemint, blijft iin den dood
Al -die zijnen (bro,edev haat, is ee®i moordto
naaren gij wieet dat gefim, moordenaar bei
eeuwig -leven in zidh beh|oiiid|e. HjejraalD
kenneu wij Gods liefde, dlait Hij1 z'jjlni leven
voor 0U9 ten beste heeft gaglfRi'kl- Dus
moeten -wij ,oo-k ons levemi i-por onze b-roe
ders -ten baste geven- Die -dq goodlereinJ de
zer <w;ereld heeflt, ©n zijnonl biraelder zief
gebrék lijdBn, ja zijn hart voor hpml sluit,
hoelblij'fit de lelde Godls in hem'? MijSue kin,-
derftjes, Iaat ons niet met woórdein), noéh
/met de tong, mpfig méfttoir da,ajdi en iml wa|ar-
hejdïjeminnan.
-Evangelie, L-ucas XlV 16^24.
in dien tijde zeilde Jezus amp de Pari-
zeëijs deze gelijkenis: Ben zeker rnami
richtte een grpot avondmaal aaftl, en hjj
noodigde vele gasten. Eml op heit uur vpn
avondmaal, zond hij' zijnen kniechft, om
den genoodigd'eDi te Zeggen dat zij1 zouiden
ko,men, dewijl nu alles beleid was: Ein
:al.len b-egonine jnzij' tie, gétijk zich1 ftej vap-
sdhoon-en. De ecrste, ?pide hpmBe h™ een
landgoed gekocht, en ik moeit 'noodig uit
gaan en hgft bbziefni: ik bid' u, v-qnscj!i|ix)|n
mij'. En de tweede zei:déik héb vijf! paa,T
met een to6l|rig J-ochje liegroetfte.
Irmp wa.s voor aljes onyerschiUig mute
heft p ejheein. Zij1' aft v-an keft goeda oiutbïjt,
dat A'fthoree- smakelijk toabtoeid hald', doch'
sprak geen enkel woord, en hoe dikwijjs
Edgar haar ook aanzag, in de hoop uit die
doffe, glanslooze oogen, eek enkel laehtje
op te vangen, "het was alles te vergeefs.
Naar het scheen dacht zij aan niets.
Eindelijk was het ontbijt afgeloopen, en
reedp wilde Edgar vragen wat er nu ge
daan móest worden, toen Irma opeens tot
Heinrich zeide: „Nu, kiud, numioeten^wijl
verder. Wij Imogen Papa niet fte lang laten
wachten, flijl zou andera denken, dat wijl
helm niet wilden helpen. Mede, kind! Wacht
niet op'de anderen. Zij wachten Walter
niet. w-aut zijj kennen hem! niet. Woj' ken
nen hami -alleen, niet waar? Kom'li"
Zj stond op en met Heinrich' aan da
hand, wilde zijl uit de grot gaan, joen Ed
gar den R-oodhuid vragend aanzag. Hjj
irnoast hier hulp verschaffen, want hij| was
de eenige, die het kon.
„Blanke man hij Wyandotten," begon
Afthoree. „Soemiachi naar heiml om. te zoe
ken waar bijl is. Wachten hier!"
Op hetzelfde oogenblik liet zich buiten
de grot een luid' geschreeuw hooren, en
terstond herkende Irma dat .gehuil. H-ef,
kw,a<m uit monden der Saiilteu?, die het
oasen gekocht, en ik ga ze bepiroeweo):ik
bid u, verschoon mij'. En de amldlerel Zeide:
ik -hebï eeae yrouw gotro-ufwd, ©n daarom'
kan ik' niet komen. E hide knedhft kjó^^e
terug, en boodschapte dit zijnen! heer. De
vader -des huisgezins iwfèrdl toem Vidrgrapid,
en zeide .aan zSjftim -Icneo'hft: g|a spuèdiig
naar de straten en wijken der sta/d, en
ibreng de amen e-n, gebnalïlteiljijlnan, rai
blinden eni kreupelen hier bmmtn. En de
'knecht zeide: héér, het is gedaan gtejlijk gij
bevolen fhl ebt, en daaft is nog plaats. Eu de
heer z©ide tot den kftedht: ga naar die
twegen en paden, en dwing zp binm®. te
komen, opdat mijn huis vol wordie. Want.
ik zeg u, dat niemand v.a)nl ld(ie mjatne11, die
genood zijn, mij® avondmaal za.l smalklen.
Dip Ridders van Columbus te Rome.
Commandeur L. Hearn, onlaai-gp door
Z. H. den Paus-in den Romieinschen adel
stand verheven met den titel vaal Graaf,
vertiegemvoovdiger van de Ridders van
Columbus in Italië, heeft dezer dagen de
Roimieinsclhe pers uitgenoodigd te komen
zien hetgeen de Ridders te Romie haden ge
daan voor de jeugd.
En vooreerst werd een bezoek gebracht
aan het Oratorium van den H. Petrus, na
bij het Paleis van het H, Officie eq da
porta Cavalleggerie, waar de riddeftk speel
zalen, speelplaatsen, schoollokalen, thea
terzaal, enz. enz. hebben ingericht voor
imieer dan vijfduizend Roimeinswhe kinderen,
O-m dit alles te bereiken hebben die Rjiddera
bet uitgestrekte terrein moeten vrijmaken
van het water door mjiddel van twee onder-
aai'deéhe leidingen naar den Tiber, waarna
het terrein drie meter wejrd opgehoogd.
Het nabijl -gelegen kerkje van do VIJT-a
eeuw, genaamd San Salvatpre in Ossibug,
werd op last der Columbusriddera geheel
heretald in den oorspronkelijkiin stijl en
versiering. I
Verder op de via della porta Oavelleg-
gerie hebben de Ridders een prachtig
sportpark ingericht, waar wedstrijden van
allerlei sport worden gehoud-en. :t, Dftaagt
den naam, van Pius XI.
Op de via Ostiense na.bij( Sint Pftul in de
groote volksbuurt van het gasfabriek' ont
stond d'oor de Ridders van Columbus een
ander speelterrein voor kind-eren, -m,et scho
len, theaterzaal, sportvelden die dagelijks
door meer dan vijfduizend, kindieren be
zocht worden. Het draagt den nanm' Va-D
Paus Benedictus XV.
Een dergelijke inrichting ontstond, ooi
door toejdoen van de Kidd|ers, nabijj het mu
seum- van Paus Julius II, waft deze Paus
vroeger de zomermaanden doorbracht.
Leerlingen van allerlei colleges, semina
ries, enz- kunnen daar een vrijlen namid
dag doorbrengen toet sport en andere licha
melijke oefeningen. Een gedeelte is voor
behouden aan de leerlingen der Zuisfter-
sdholen van Rome. Eindelijk even buiten
de stad op de plaats, genaamd' Polsërini,
aan d.en Tiber, verrezen door'dé Rtid|d!e|ra
van Oolumlbus badhuizen en sportspeel-
plaateen voor meer dan zesduizend kinde
ren mot huis voor bestuur en leiding.
Wij,' zei Graaf L. Hearn tot de Homiein.-
sche journalisten, verlangen niet opn op
te dringen, maar betalen slechts een soh-uld
van dankbaarheid aan Italië voor Colu/mi-
bus die aan ons vaderland de beschaving
en het katholiek' geloof bracht, LW|ij zijft
do oprichters dezer instellingen, maar niet
de eigenaars. Het eigendopi behoort aan
den 11. Stoel en ofschoon wijj alles bekos-
tigden en voortgaan fte bekostigen en to
onderhouden, bemoeien we ons ni-et' met
de leiding of' de opvoeding djpr kinderen.
D)it laten wijl geheel aan hunne landslipdeh
i>ver, die de natu,urlij|ke leiders en opvoe
ders zijn." -
De Koning van Italië benoemde onlangs
Graaf Hearn tot 'Groot-Officier in de
Kroonorde vanx Italië.
Vroeger schreven we reeds dat Paus
Benedioftus 'XV, orni de propaganda der
AjiHierikaausehe methodisten en der Y. Al.
O. A. te Rome tegen te gaan, da Ridder a
van Columibus had uitgenoodigd naar Ro-
mie te komen. Sedert 1923 zijin, d'e Ridders
van Columjbus door middel van .hun ver
tegenwoordiger in Italië onvermoeid' aan
het werk. De leiding der inrichtingen ia
toevertrouwd voor de mannelijke jeugd aan
de Vereeniging van Seculiere Priesters,
waarvoor Paus Pius jXI de grondslag
schreef. Voor de meisjes berust het Jée-
stpur 'bijl de Zusters van Liefde vau den
H. Vin-Kentins van Paulo.
'TVOOORRECHT DER VROUW.
la vind bet een voorrecht vrouw te zijn
-zegt Kitty van der Hagen jn „de Groeue-".
Velen zijn het hierover niet m-e-t mij, een®.
Jongeren zeggen: „hé nee! ra-et die
wachten moede, en de vreeaelijfce "geluiden
niet hoorende, nu piped' gekregen hadden
om -een aanval op de grot te doen, en. bij
dat versehi-ikkel^ke krijgsgeschreeuw nu
kromip Lmm van angst ineen.
„Hier -heen, hier heen!" hoorde mien, nu
ieimiand in het Engelsch roepen. „Hier is
de ingang."
Op dat geroep, spalkte Limia de oogen
wijd open, en op gill-endem toon kreet zijj:
„Mede, mied-e, H[eini'ich! Diat zijn de Blan
ken, d'ie uw armien Papa .vermoordden!
Medol"
H-et geschreeuw daar buiten paimi met
ieder oogenblik toe, en duidelijk' hoorde
men, daft de vijanden de opening steeds
nader kwamen.
„Hier! Hier!" schreeuwde dezelfde
stem-.
Daar sprong Johnson op, en onder het
geroep v-an: „Wraak voor Kalamiazoot"
snelde hiji, gewapend met eeno krijigshïjl,
naar den ingang, waar hij! reeds een viertal
Saultenx binnengedrongen zag.
„Laat Okeeheedee spreken!" riep (Ed
gar Athoree toe, doch deze ween qp Irma
en zeide: „Zijl zou sterven van angstI"
„Het. mpet, want het is ons eenig red-
middel," zeide Edgar. „Ik zal het doend'
I (Wordt vervolgd.)
