NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
KYRIAZI FRtRES ",BO
W.L.B.J. DEKKER
Verloren sporen.
DINSDAB 14 JUNI 1927
Bericht
Waarvoor strijd China?
Dü oplossing van het Chineesche vraag
stuk is voor landen met een Indisch kolo
niaal bezit, een buitengewoon, belangrijk
FEUILLETON
VAN OVER DE GRENZEN
Brandverzekering
Stormschadeverzekering
Boerderijen 14254-17
BUITENLAND
IERLAND
MEXICO
NUMMER 69
23stb JAARfiANB
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
1 Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2: Telefoon No.4.74
Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
AdvertentiSn van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
8R00TE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
I -
WORDT BELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Wie zich tegen 1 Juli op ons blad
abonneert, ontvangt tot dien datum de
„Nieuwe Zeeuwsche Courant" gratis.
DE DIRECTIE.
door FRITS WIRTZ, Dr. h. c.
Mandarijn van den Dubbelen Draak van China
Inleiding.
Ik laat hier een artikel over China vol
gen, waarvan het ma.terra.al mijj van be
vriende Chineesche zijjde werd versteekt.
Er zullen passages in voorkomen, waar
in verschillende Chineesche opvattingen,
zuiver vertaald worden weergageven. De
lezer leide echter daaruit niet af, dat liedl
de persoonlijke opvatting of zienswijze van
eühri-jvter dezes zou, zijn.
probleem'.
Wij, Nederlanders kunnen en mo
gen daartegenover niet onwetend blijVan
staan, omdat dit ingewikkeld Aziatisch
vraagstuk nauw verband zal blijken te
houden unlet ons Indonesisch probleem-
Het leven stelt ons in dezen tijid van
kentering voo rgroote. vraagstukken. Nie
mand zal Snij! willen betwisten, dat het Chi
neesche vraagstuk het1 grootste vraagstuk
dezer tijden zal gaan worden, en het is
juist daar ami noodzakelijk', dat dje Wiester-
ling wete, hoe de Oosterling dit vraagstuk
beziet
(Voorgeschiedenis.
Het jaar 1842, het jaar van den Opi,u|mi-
oorlog, bracht een lange reeks van ver
leende concessies van Chineesche gebieden;
zoo eischte Engeland in verband1 imet den
OpiuWI-oorlog in dat jaar Hongkong.
In het jaar 1858 ontstond een conflict
tuSschen Ëiusland en China en na vooraf
gaande Riuissische bedreigingen werd bet
verdrag van Ai-gun gesloten, waarbij! de
Noordoever van Heilunkiang aan Rusland
werd afgestaan.
In het jaar 1860 ontstond de Engelsch-
Framsche oorlog imiet China. China moest
ójn nederlaag met Kau-Lung betalen.
B.usland, dat als bemiddelaar was opgetre
den, hadü mjet leedje oogen aangezien, dat
Engeland een voorsprong had verkregen.
Het eischte dan ook onder voorwendsel van
schadeloosstelling voor de verleende be
middeling djen Oostelijken oever van de
üssuri-rivier.
Japan was ooggetuige geweest van de
praiktójksn der Westerlingen en eischte
Liu-Kiu ials concessiegebied voor zich op.
In het jaar 1881 had tusschen Rusland'
en China een ruilhandel plaats; Hih werd
tegen de eilanden van Ghineeseh-Tuxko-
stan verruild.
In het jaar 1885 brak opnieuw een
Framsch-Chmeesche oorlog uit en delfde
China wederom het onderspit; ditmaal
moest het aan' Frankrijk1 Annaan' afstaan.
Engeland wensehte met Frankri.k' min
stens gelijken tred te houden en lokte in
het jaar 1886 een conflict met China uit,
waardoor aan China Burma werd ontno
men.
Al etende koinit de honger. Vandaar djan
ook, dat in het jaar '1887 Portugal het
daarheen wist te leidden, Idjat de Portu-
geesch-Chineesche oorlog uitbrak, waar
door Portugial in het bezit van Aptoy.
kwami.
In het jaar 1895 brak er wederojnl een
oorlog uit tusschen Japan en China en
werd Taiwan, Penhu-Edlandeugroep, ö|oor
Japan geannexeerd. Korea inbakte daar
van in hetzelfde jaar gebruik om. zich!
zelfstandig te doen verklaren. De Japan -
sche intriges waren in 1910 beter zicht
baar, toen Japan dit annexeerde.
In het jaar 1895 verkreeg Frankrijk den
bovenloop en den Oostelijken oever ven de
de Mekong-rivier en de beide oevers dier
Kung Kiang-rivier (Yunnan).
Het jaar 1905 was het slotjaar der
ann,exatiee. In verband imet een grens
kwestie beweerde Engeland, dat id|e Tschin-
dynastie niet de juiste grenzen hadl er
kend, en annexeerde het Tebikuan.
China moest na iedere nederlaag duizen
den jmiillioenen als oórgolsschade aan de
betrokken partijen betalen, en wanneer
geen geld aanwezig was, moesten buiten-
landfiche leeningen gesloten wordlen. Als
garantie hiervoor werd het recht tof hef
fing vian invoerrechten verstrekt en later
het recht tot heffing v|a,n een zouf-bclas-
ting en concessies voor spoorwegbouw en
bergwerken. Zoodoende bedroeg d(e Chi
neesche schuldenlast (in Engelsohe pondien
■uitgedrukt) pan;
Engeland 19.452.247
Frankrijk' 15.726.228
Amerika i - 2.517.959
Japan j 7.688.867
Rusland 27.019.467
Oostenrijk 4.266.314
D|uitslchlan,di 102.000
België 1.885.356
Italië 5.882.046
Stpanje 24.565
Portugal i 20.386
Holland, 141.984
Zweden en Noorwegen 11.405
Een internationaal
Bamkconsortiuml '43.663.600
end met lansen; ^n dolken, hoog koog op
springendZij! kregen oen soort be
vliegingen eBl Zongen pe® 'kort geïmprovi
seerd zinnetje voor, en. het volk repeteerde
het op den zelfden toon'. Wij! gevoelden»
dat 't er erg ruw toe ging, maar de Oosten*
ling houdt er van on 'slauds wijs, 's land})
eoypT
8S3
China, stond in het geheel 4i pachtge-
hieden voor den tij|d( van 25 jaren, en 2
pachtgebiedem voor den tijd van 99 jaren
af. Kiautschou werd aan Djiitschland af
gestaan, in Verband Wet den woord' op ttwee
Dpitslche zendelingen. Gedurende den we
reldoorlog heeftl Japan dit gebied Duitsch-
land afgenomen, maar ingevolge het Ver
drag van Versailles aan China móeten te-
riggeven.
Thans zal men beter kunnen beseffen,
welke knak deze nederlaag van DiuitSch-
land aan het prestige van den Westerling
in China gegeven heeft. Dleaziaatzagheri.
duiddelijk d|at,wanneer Japan bij miachte
was leen Europeesehe Mogendheid' ,uit
China te verdrijven, het later toch ook wel
in staat zou zijln, op zijp miinst heer in
eigen huis te blij(ven. China "boekte zijn
eerste triomf op den Westerling in eigen
land, toen, door het gekibbel der Wiester-
lingen onderling te Versailles, Kiautschorf
j aan China teruggegeven werd.
Rusland volgde Zijp gewone tactiek en
verlangde van China Port-Arthur, omdat
Djuitschland Kiautschou verkregen had-
Voor det weede maal werd het prestige
van den Westerling aangerand', toen J apan
door de overwinning in den Russisch-J;v
paiiischen oorlog Port-Arthur in bezit nam.
Hetzelfde gebeurde mpt Dalny, dat eerst
Russisch en diaarna Japansch gebiedl werd'.
Engeland eischte Wai Hai Wal op, omj-
dat Rlusland Port-Arthur en Dalny geno
men had'.
Frankrijk' was miet den duur van 25
jiaren niet tevreden, en verlangde voor 99,
jaren Ktwang-Tschou-Wan.
Dit werd wederom! een nieulwe aanleiding
Voor Engeland',' het half-eiland Eau Lung
tegenover Mongkong gelegen, ook voor ,9$
jiaren te annexeeren.
Japan Vond' op zijp beurt hierin weder
1 aanleiding zijjn beide paehtgebieden Port-
Arthur en Dlalny van 25 jaar op 99 jaar
te doen brengen.
Het is inderdtkadl zeer b'egrijlp'elijk, dat
China dit alles thans m|oede begint te
worden. Chiang Kal Shek sprak, als tolk
Wan het geheele Chineesche volk. aan het
graf van Sun Yat Sen: „Zooals Confusius
in het jaar 1874 voor Christus' onze groote
Chineesche Géloofshervormier is geweest,
zoo Zijjt gtijf thans in het jaar 1927 in de
oogen wan het geheele Chineesche volk
onze nationale hervormer geworden. Uw
leer zal in alle Chineesche harten gedra
gen worden. China, wordt wedero mphinai"
(Slot volgt).
Hollandse]» pelgrims naar 't 0. Land
(van Ara. Suijs, Geestelijk bestuurder der
Heilig-Land-Stichting).
Datoazdus,
's Middags stondën 'wij teganl een berg
helling, om een algemeen gazidht op de
stad te hebben. Toen konden wij' ons «r va®
overtuigen, hoevele moskeeën. met hare mi
naretten in de' stad opiexgn. Van cüe hoogtg
ai gagen wij naar 't Nooid-Oostap de rich
ting in Bagdad, gelegen aohtcer d!e bei'-,
gpn en de wbestij» naar 't Oofitea op
het Drusen-gabeigte, wa'ar nog altijd tus-
schep E.rahscihein eu Driisen Wordt go-
vochten ginds tussehen onze bergkyk
lüig en h«t DriiSorirgehergbe zijn de stre-
ken waar de meeste echte B.edoui'enemr
atammen huizen, die ais nomaden rond
ZWerven en als ypsu- geutwteinLitt tenteïfl
hun primitief leven leideri Aqhiter 'heil
Diusen-gebergte liggen het aloude -Bosrai
cm Petra, doo rgroota aardbevingem w©ieel»
vertwbest' van. onze hoogte af( zagenl wij'
naar 't Oost-Wiesten op deni Hauraan',
Waa,r ergens Mgr. Smets vroegyj gewoond
heeft als pastoor, naar, 't W.esten op Ti-
iberias en Beyrouth en de zóe* enj naar. het
N.-Westen op den Henmoni e nhet Liba-
uongebargte, beideni nog ouder su^euW ba-
PAIV.
Damascus ..Wet zijn omgeving telt een]
hall' millioen inWotaiers. De stad ligt er
als een oase in de Woestijfai. Uit zóvep
bxonneiii stroomt een onstuimige rivier mót
Zeer; vele vertakkingen door de stad! dd
voorziet ze alom1 overvloedig Wet Watelr.
Men hoeft gedacht, dat Damascus dó
plaats zou zijn geiwëest, waan eensi het
paradijs oprees. En de Mohamedanem hou
den steeds nog vast aan' Üie gedaefcftfe.
Ook Rijzen zij op een der; teppeh van hot
geibergte, 'w'aarop wij' stonden te kijken)
het graf van Abel aan, eui op ee® .and^nd*
top het graf van Noë, die hjeif met Czjji»
ark of schip zou gestrand zijh. Nog staat
er op een hoog punt eeini monumfent ter eer»
Van Mahomed, den .profeet eri dfeni sticjh|te?
van den islam' die-eens van' diaajruitt op de
stad Zou gezien hebben, gelijk Mozes vail
den berg Nebo op 't Beloofde Land!.
Des anderen daags, Zonldiag 24 April)
Was t'bij 'de Geünieerde Grieken feest van
Sint George. Wij' Wilden dat feesit ibijWoimeHI
Alle enge straten der oude Christtebkvijk w'a
ren met groen versierd. !t Wejmtel'die er vkn
volk. Vlak ;bij de kerk hoorden Wij!" eien luid
eentoonig gezhmg) «u in 'tmiddein van' een
drprn m'ensKhecn, zdgeini Wijt mannept zwaai-"'
Na dat rumoer buiten en plechtigheid
i» de kerk hield de patriarch r^cic^ptie.
Frankrijk (Was er offitiëcl vertegenwoor
digd. t
Men roemde Frankrijk' dankbaar, 'eij
er Werd, zooals altijd in paschen veel vuur-
.werk afgestoken. i
De Zondag-middag was voor ons «river-
getelijk.
Wat wij! in de groote moskee hvleefdeil
zat ons lang heugenl e teheeit ond eeh kijk
gegeven op 'tMahomadisme.,
Niet, dat de moskee als moskee zoo'n
machtigen indruk maakte. Maar, wa.ar da
m'oskëe oprees, heeft vo«r het Ohiisfepdonl
eerst h'eidensflhe tempel ges,taa(ü
de afgodsheelden, die daarj vereerd wielden,
vonden Wij in Damascus', mUsepm' terug
da Christenen bouwderi in dje 6da aeiuWi op
de plaats van dien tempo 1 cflrie miajiaptueupe
bariliek en benuttigdejii daarvoor d|e kolom
men en de kapiteeldri, die ia dSeW heiden1,
schen tempel eens opreke!ri_da Musel-
manncD. hebben de b'asiligk verandefdl iiü
'n moskee en daar nóg ontzlaggelijkei gaan
derijen en koepels en minarribteto aange
bouwd. Vandaar dlat die ovei*w'eüde diepa
riiimten zoo inponeerden.
Bijl 't intreden van) de mbskee moestfed
wij eerst een operatie ondergaaPl- Schote
nen W'erde'ni ons uitgetrokken «p slofjefl
werden ons aamgeboden.
Dit geschiedt con de prachtige tapijtea»
te sparen, die overal m'et Oostersehej wfeel-
de gespreid liggen. Ziet ons daar loopejn
over de tapijten, geruischloos. Wij vprdWij-
nen onder de hoogten die? geWelvein en jn
de verre diepten deT znilehgaMlgpn.
Het eerst Wlerd ons oog gehooid dbor een
eigenaardig tafereel onder een dier zuilen
gangen. Daar zat een voorname Muscjmfca]
op 'n tapijt neer gehurkt met het openi Ko
ran-hoek voor zic'b, een hee Igemodk'ilijWo
type. Een vijftig, z'estig Muselmanuen, en
eenige in zWprpei kleeretri gcdoken Musel-
im'anscho vrouwlen, v«rmdein| een heeiein;
grooten. kring roWdom hem' en zaten ook
neergehurkt. De voorname Muselinan! Weeg
met den vinger en kgefc ZeiSr geWichtij
zijne toehoorders in de oogen en verklaard!!
hun de Koran-spreuken, en d6 toehoobdjïn»
knikten op kinderlijke Wïj'zle ten teefkfein, dat
zij 't hegrepen en instemden en Ba «n dan
ondervragen zij hem' of beaamde®! zijn
uitleg luide. Werden Wij hie® nii«t gedwopi
gen te denken aan de Sdhrii£tgleïeieiildoU!(
die eens in det empel'gaiejrijelri _van Jeruz'ac
lem dceerden aan hump© leeniibgein op
dezelfde Oostersche manier? Aan don!
f/Waalfjarigen Jezus. Die de geleerden iu
zulk Oostersch milieu ondervroeg en Ver
stomd deed staan over Zijne wjjshejd' iiri
vragen en anitWoorden
Daarna vroeg een heel bataljon! Museï-
manneni onze aandacht, die op .één lange
rij' in gelid stonden om met geaaim'enhjk ge
bed aan lte vangeiDi. Vlak Voor hen stond er
een als een officier óf getrieraal lepj com-
mtmdeerid'e. i
'tHad iets van 'n militaiire of gymiriastf
sche oefening, d'ait imi riems in 'f geËd staan,
dat te gelijk op maat knielen op beidd
knieën, dat leeudg buigen van al diie rug
gen. De aanvoerder deed de beWeg'ng v(por
en ook sprak hjjf.kprte gebeden. die WerJ
dtf.nl nagesproken, in alles gaf! hij! den tootf
aan.
Allen meenden 't ernstig, gij hadden 'n
oogenblik 'n natuurlijke behoeftep aanhjuUl
godsdienstig voelen te voldoe®' al bleel
blijkbaar dat gevoe lmeer aan de opper
vlakte en ging het niet diep hunnd ziiel i®.
Toen volgden wij eeni groep mandie11^
die 'n aparte donkere l'aMge kleodjing had-
op
sluit
Markt 16 naast het Postkantoor te GOES
AGENTEN GEVRAA6D.
den, ,wiji hooiden Jdafc zij pelgrims uit Bag
dad Waren. Zij stonden te tvdden pij oemi
heiligdom uit de vroegege Christen basi
liek, waaronder 't hoofd; van Joanpes deni
Dooper eertijds bewaard w©rdl, nu gemaakt
tot een graf van d©re off gene Mnaelinah-
scha grootheid.
Opvallend, dat "geheel dez© godsdiiensrtóg|a
beweging nog zoo duidelijk die geh^èjMei*]
vertoonde vpn de Joodsche gadBdSe-nplager
beWeging .in de tijden, van Christus, maatï
daar spreek ik in mijn slót-artikel nog
over. l l
Onze heerlijke reis spoedt tén leinde. -
(Wordt vervolgd.) i
De uitslag dier verkiezingen»
De verkiezingen in den lerschen VrijJ»
staat hébben de verrassende wending ge
nomen, dat een regeeringscoalitie onver
mijdelijk schijnt.
Het nog niet volledige resultaat toon!
aan, dat dé regeering geen absolute meer
derheid kan hebben. Men mieent, dat rij
ongeveer een derde van haar parlementair^
zetels in het vorige parlement .verloren!
heeft. -I
De republikeinsehe partijl van de Valera
en de nationalistische liga hebben zetels iri
'bijna alle diptrtclten gewtomhdn te® kostp
Van de refj^ringsjpaïtijt, en ook de arWei-
derspartijl heeft zetels gewonnen.
President Cosgrave en andere mi nister
verloren 50 percent van hun stennmenöijjfler,
vergeleken bijl de verkiezingen van 1923-
POLEN
Verontwaardiging tegien de Rnsr1
sische heulen.
In PoolSche politieke kringen heerschtj,
aldus 'de correspond(pnt van het Berlinep
Tageblatt te Warschau, groote verottfwaon
diging naar aanleididingi van dip executig
van de '20 politieke gevangenen te Mo-siöu-
Een blad èischt, dat dé besdhaaf!d(e volken
ialle betrekkingen miet dé Russische beulenl
afbreken en een anti-bolsjewistiscli front
vortnlen. De staten, vervólgt het blad, dig
ond'er comjmnuistische propaganda te lijden!
hebben, weten thans, dat zij; zich miet allg
miiddlelen tegen het bolsjewisme tmoetetf
beschjerfinen, indidri zij ^x'iet op allenffigel
wijge te gronde willen gaan. De socialisti
sche Robotnik wil niet, dat mlen, aan Rus
sische emigranten verbiedt, aan .politiek
te doen, naar hun vrijheidf1 van actie móet
nauwkeurig worden bepaald-
AMERIKA
Een verdrag van eeuwigen vrede»
Het staatsdepartemjeutl heeft aan dg
Fransche regeering doen weten, dat da
vereenigde Staten bereid! zijn diplomiatieka
onderhanddelingen te beginnen over eep
mógelijke oVereensteimlming voor een ver
drag van eeuwigen vrede tusschen do-
twee landen.
Do Kerkvervolging-
Wij hebben indertijd melding gemaakt!
van den wreeden moorcl te Leon in dda
staat Guanajuato gepleegd op een priester
63
Bij' deze vreeselïjke ontdekking ,diat zijne
zuster geheel wezenloos was geworden,
brak een stroom! van tranen uit zajtne
oogen. De kleine Heinrich zag dat, en
zijne arjnpjes om' Edgars .hals slaandë,
zeide hij; „Niet weenen, 0«mi! Ik 'dienik',
dat mama wel zal m'edegaan, als ik zeg,,
dat gij gekomen zijt om' ons naar papa te
brengen. Laat mlij m'aar eens met haar
spreken en gp zoolang bijdenRooden mam''
Edgar trad nu terug en zich bdj| Atlio-
ree voegende, sprak hij! tot hepii! „O, Atho-
ree, wat ben jlk ongelukkig! Zij kent mfj
niet meer! Wat moet ik toch met die arme
doen? Schoon is zij! als de morgensto|nd!»
maar ach! haar geest is beneveld! Arme,
arme zuster! Annie, artme Vader!"
.,Geen enkele Roodhuid haar leed dóen,
Goedhart! Goed hebben. Worden geliefd
van den „Grooten Geest". Rooden dat
weten. Ha,ar liefhebben!"
Terwijl Athoree op zijne manier troost
wilde brengen, was de kleine Heinrich'
bezig om zijlne moeder te bewegen «ml met
oom Edgar deze plaats te verlaten. Hij
zou haar naar papa brengen, die o, zoo ver
wes, dat hij den weg niet meer kon viadep
om bijl haar te komen.
„Edgar! Edgar!" deedj de aijm® krank
zinnige hooren, „ik ken geen Ejdglar! Wie
is dat? Neen, neen, wijl blijven hier! Die j
Blanke is m;aar een bedrieger! Hahohaha!"
Zijl liet weer zulk een luid gelach! hoo
ren, doit Edgar bijna van slmort ineem-
„O, wees niet bang, mama! Ik neetnl de
groote tomahawk van D'ataxoe, en als die
Blanke ons bedriegt, dan zal hijl sterven!
Ik ben niet bang voor hejm'. Koml, ga
mede!"
Heinrich ging nu naar de hut, trad' dia
binnen en droeg eene vreeaelijjkle toma
hawk van Dataroe, hun bewaker, mede.
,R«ml, maima, ik ben gereed! Kijk' eens,
wa.t is zijl seherpl O, die Edlgar zal za
voelen, als hijl ons bedriegt! Kom; mede!
Papa wacht ons!"
Inmja bekeek' de snede van ö|e krijlgsbijl
en aeide: „Ja, ja, laten wij gaan! Spoedig
eer Otoeta. ons ziet! Vlug! Vlugj"
Zoo kwamen Irma en Heinrich bijj de
twee wachtenden, die terstond inrt haar en
den knaap heenspoedden.
Irma liep luidi te babbelen, en daar 'dit
zeer gevaarlijk was, zeide Athoree tot
Heinrich; Aioeder doen zwijlgeh. Hooren
Róode mpnnen! Komen ons halen. iWat
verzinnen!"
als gij zoo praat, dan kunnen
wij niet hooren waar papa om hulp roept-
U moet zwijgen, anders vinden wij Papa
nooit!" zeide dde gevatte knaap.
„O ja, ja, ja zwijgen! Stil zijn, Heinrich!
Heel stil zijln, kind! Hoort ge! Mama ge
biedt het u! Sitaml zijln!"
D'e ar)mie! Alsof zij bedacht had, dat
zwijgen noodig w.as!
Langs eem' heel anderen weg dan zr) gé-
koimlen waren, gingen zij nu verder. Dje
weg wias zeer moeilijjk, en liep over harde
rotsen imjet scherpe punten waarop de voe
ten telkens gewond werden.
„Waarom gaat de Hoofdeling dezen
moeilijkén weg?" vroeg Eldglar.
„H|arde weg geen spoor nalaten!" was
Athoree's antwoord. „Saulteux nu- niets
vindien. SitrakÖ beter!"
Het was roerend om te zien, hoe Irma,
die slechts schoentjes vau zeer dunne stof
.aan had, geen oogenblik püjn scheen te
voelen, mpar integendeel Heinrich! aan
spoorde sneller te loopen om dlaji gauwer
bij papa te zijn. „Gij1 hebt uwT besten papa
uiet lief!" zeide zijl mét iets in hare zachte
eteimi, dat naar een verwijlt leek.
Gelukkig was Heinrich verstandig ge
noeg cnnl dat onverdiende verwijlt zich niet
aan te trekken,, maar zacht zeide hij tof)
oom Edgiar: „Die arm'e mama.! Zijl voelt
niet eens, dat hare voeten bloedep. Hars
schoentjes zijln zoo dpn! konden wïjjhaor
«maar dragen! Maar dat zal zijl niet willen,
gedaan zijjn!"
Ja, Irma's voeten bloedden, en Athoree,
die udit reel£ dadelijk gezien had, was zoo
verstandig geweest olm! elk bloedvlekje, d'aD
op de hardde steenen zichtbaar werd) ter
stond weg te wisschen. De Saulteux zou
den diaarc'joor toch hun spoor gevonden1
hebben.
Eindelijk had men het bosteh bereikt, en
dat was een ware nitkoimst, wamt op den
zachten mosgrond deden dp voeten, imam*
der pijn.
„Nu naar de anderen!" zeide Athoree.
„Grot veilig!"
Zou het voor ieder ander ommjogelijk
geweest zij|n o(ml iu deze wilderniis den weg
te vinden, voor Athoree scheen die moei
lijkheid niet te b'estoan. Met Vasitle schre
den ging hijl voorwaarts en weldra had jute®
de plek bereikt waar de drie andferen Vo]
ongeduld1 stemden te wachten.
„O, o, daar is ze! Daar is ze!?* riep da
goede Wilhelm bijpa jubelend uit, maar
werd door Athoree dfMtflijk met een korf:
„Zwjjlgen! Snelvuur niet spreken! Saulteug
hóorem! Snel gaan! Doodenfeest uit! Nu de
„Witte Vrouw" halen. Haar missen. Vin
dein Otoeta; gebonden! Ons na! Gaan! S®e]
gaanStomi zijinMoeten zoo
Daar vjel Irmja, door vermoeiddheidj af-
gjcxuKMu neer. i
Edgar wilde haar opnemen en er waó
geen gevaar, Id'at zijl dit beletten zou, wan.fl
zijl was bewusteloos. Athoree wilde daf
evnerwel niet en zeide: „Goedhart knaap
dragen. „D'oode man" dragen zuster! Be
ter! Xtoode mam'sterker. Kan volhouden 1
Willen zoo!" I
Edgar begreep', dat de Róodjiuid gelijM
hlad- en hoewel hijl Johnson benijdde d^ml
helm) zoo dliebaren sichat te mógen dragen»-
sternjdo 'hij 'toch dadelijk toe, en Johnsoa
aarzelde geen oogenblik omi Irma op te ne
men en in de sterke armen weg te dragen»
zooals hijl 'Anna Sichuyler van het graj
haars Vaders naar hare kalmer gebraohH
had. Hij voelde bijna niet, dat hij' waf
droeg en m(et „demzelfdlen veerknaehtigen
als altijd, ging hij verder Athoree steedg
Gelukkig bereikte Wen nu weldra eena
beek, en het scherpe, oog van den kleinenl
Heinrich', in 'de wildernis reeds geoefendL
ontdekte uit eenige indrukken in het oever
gras, dat hi«r dichtbij eene kano inpest Ver
loten zütn, en bijna op hetzelfde oogenblik
riep hijl in de taal der paulteuxJRfU)
kanoS" I
^Wordt vervolgd.) i
