Tweede Blad
ZATERDAG 4 JUNI 1927
NIEUWE ZEEUWSCHE C&URANT
Tot schade der volksge
zondheid.
VAN OVER DE GRENZEN
FEUILLETON
Verloren sporen.
KERKiiÉUWS
Voor onze vrouwen.
Land- en Tuinbouw
Uut den oek van 't Hoesche land
Reëels m'Pertiia.lleai is p|r vnin Vje{i1slc(hj3^tó(le
zijde® op: gclwèz6n, dat 'hét ctad^fwn/
stoken van gedistilleerd 'aseWr nadedüig w
voor do vtolksgSzonidlheid'. .DciskWdtigfenhidb
to helder inüteeaigielzleit, hoe onvol komdh do,
dtodeSticne .etókdT 'rijn product moot ba-
raden Wl<w 'de 'fbibrikamii van z!aijvjere|n|
abtthoi vaak tot 25 °/o on mhör via.ni rij®
ru'wtai alcohol in 'den vorm va®l tonn'dspr-
lifhs en fóezelohie 'moet afe(h!eiden, is het
duidelijk, [steS&fe hocv©#i«id onzuivere stof
Jeu mede opdrinkt degene, dito zicih, wAagt
aan hot product van den e'laiuderftyncln
brandei, wSca de micMIeJe®; tok zUivejrihig
van Ih,et rulwiej product ontbreken. Inl Ame
rika modtrai herhaaldelijk; in dei ziekenhui
zen patinëten worden opgenomen, die door
het drinken van dergelijkeml nlvohoffi ern
stig ziek zijn geworden.
Voor ons land is dit gevaar volstrekt
niet zoo denkbeeldig als men.wiellllirlht ver
onderstelt. Telkens Ifeen wij bericlhteM in
zake ontdekking van geheime stokerijien,
w'aau'bij blijkt |hoc, primitief de fraudeurs
moeten Werken. Zoo disnep) Eetsbanldtefe
soms als afvoerbuizen, en doen «WW
zelf samengeprutate toesteWten 'dienst. Het
clandestien .gestookte gedistiltleerd gaat.
veelal naar de ciliandeatiene) kroogemj, wol-
kei exploitanten zeker niet vajni het bfesto
allooi zijn. Zoo werd onlllangs eeinl clande
stiene kroeg ontdekt. Maar aan kitoldepan
van Mi 4 16' jaar (borrels wbrdent gesjclhon,-
ken voor de Mft van den gawlom|a®< pni's.
Ziedaar de geweldige fatale gevóflgje®
zoowel voor de yolksgezondjhieidJ afjs vlooi'
de zedelijkheid van het te toog opschroe
ven van den ac'dijbs op gedistilleerd. Men
heeft nu, zes jaren tijid gehad omi de gevol
gen van de.ii verdubbelden accijns te over
zien. Wie deze gevaren voor de volksge
zondheid wil wegnemen en de zedelijkheid
oprecht wil bevorderen, zal moeten streven
naar een heffing van don aöcij®is tof een
redelijk peil, opdat de lust tot smokkelen
en'tot gelieiiml distilleeren weer tot het ver
leden zal gaan lehöoren.
Cub®.
Bezel- dagen was liet 25 jaar geleden,
dit de republialf Cuba „in het leven tradi'.
Vijftig jaren van hevige® strijd waren
aan hel ontstaan der republiek voorafge
gaan. Het Cuba.ansabe volk wilde vriji en
onafhankelijk1 zijn.
In 1898 verklaarden de Ver. Staten voor
heel de wereld door een besluit van hof
A'mierikaaiifiche parlement, d«t „Cuba was
en mioest zijp vrijen onafhankelijk!''.
Daarna, nadat Amerika de ontruiming
van Cuba door de Spaanssche troepen lïad
verkregen, evenals de erkenning van zijn
onafhankelijkheid, door het verdrag van
parijs, hielp de Unie de vroegere onderda
nen van Spanje krachtig oiml de nieuwe re
geering van liua land te v.orjrüe®, door hup
de republikeinsche instellingen te doe® ge
worden, die thans h.et openbare leven va®
Cuba beheerscheu.
Cuba sloot dadelijk ïmet Amerika twee
belangrijke verdragen: één. van coantm'er-
eieele wcderkeeriglieid, hetwelk w'ödeikele-
ï'ige voordeelen laan de beide landen verze
kert, en één inzake de politieke betrekkin
gen, dtft een permanent karakter droeg, era
„tot essentieel doel had, de onafhankelijk
heid en de souvereiniteit vpn, Cuba tegen
eiken aanval te waarborgen en te verde
digen".
Hater volgden er nog andere bclangtijiko
verdragen, zoowel miet de vereenigde B.to-
ten, als iniet vele andere naties.
Een Cubaan S» president geweest vau da
vierde volkenbondsvergadcring, in den boe
zen* waarvan Cuba met den grootste® ijver
werkt en waarin het een positie van dep
eersten rang verworven, heeft.
Een andere Cubaan, do hakende interna
tionalist Antonio Sanchez d.e Butstanrerafe,
is één der -elf titulaire rechters en, dtiehters
van het permanent hof van internationale
justitie. i i I
Cuba is op alle internationale congres
sen vertegenwoordigd, waarna® het miet
geestdriftige activiteit deelneemt.
In 1928 zal Havana de zetel zijp v;an
drie internationale bijieenkounstan vap gToot
belang: het zesde pan-Amerika,anjsche con
gres, een periodieke vergadering, waar de
belangrijkste Amie,rikaan®ehe problepi'en be-
sproken worden van socialen, economji'
sehen, .of politieke® aard; de tweede inter
nationale conferentie over emigratie en
59
Athoree legjle de riemen in en Johns;o®
volgde zijp voorbeeld.
„Moeten wij1 hier zijin vroeg E|dgar.
„Bracht de 'Wyandotten-hoofdeling ons
bier in het land der Saulteua
„Niet land Saulteiux. Land der Wynn-
dotlen. Hier boot laten. Alles uithalen.
Boot verbergen. Later gebruiken. „Witltc
v rouw over water naar Eort Mulder.
Aioeten zoo!"
De boot werd nu gelost en op Athoreajs
aanwijzing werd alles in eene .naburige
gui gebracht, waar man den nacht zou
«oor nengen. Met liet krieken van den dag
zou-men dan de reis voortzetten.
loen alles m de grot was en Athoreo
te boot zoo verstopt had, dat niemand linar
vinden kon, werd het avondmaal gehouden
en legde men zich te slapen.
Johnson, Wilhelm en Patrick sliepen
al heel spoedig, doch bij: Edgar bleef de
Zijn hoofd was vol gedachten.
,Y\ at had de Comlmandant va,® Fort Mulder
heml verteld?Wat had Sergeant Sparser
Wlt eeD d™®-
ken Roodhuid gebabbeld had? Was
itajmligratie bp d-elaatste plaats héij jaar-
lijikseh' Congres van de Latójnsche pers, dat
in de jnlooie Cubaaneche hoofdstad' bij'een
zal komen en waara.au een groot aantal
Frnnistehe, Bpaansche, Po.rtugoesolie, Ha-
lioaneche, Rdwnleenecihe en Aroerikkianscbe
schrijvers zullen deelnemen.
Op het oogenblik staat aan het hoofd der
Cubaansche republiek, zooals mien weet,
generaal Oer ar do Ma ch ado.
Rotterdamsche Brieven.
Te veel stof voor 'n brief kan ook 'n
lastig geval Zijn. En zoo kwa-nii 'het dat ik
wegens zoo'n overvloed liie.t goed wist hoe
aan 'n brief te beginnen. Diaar k'wialm! nog
bij1, de drukte voor de geJmBentetrajad^-i
verkiezing, .die ditmaal zoo enorm was in
Bl'dami, dat 'n bewoner van 't land zich
daarvan moeilijk een denkbeeld kan vor
men. Nu die notie weer mn de liaan is,
wa®.g ik het er op-, de lezers van ons blad
te vergasten op 'n bpstelletje daarover.
I'k Wil beginnen met te zeggen, dat
door .alle plartijen die ÖandMatenlijfcten in
dienden een reclame-c|a(mpagne is gevoerd,
als Bl'dtilmi nog nimmer heeft aansolvouwd.
Onwill'dkeurig vraagt men zich af: waar
halen ze toch het geld vandaan?
Vooraan -stonden als altijd d-o S. Dl
A .Piers, niet als aanvoerder en no. 1 van
hun lijst 12:' Jan, Terlaan, nomawtjitef
kolm|mli«s der belastingen. Idd der 2e Kia<
pi©r, Prov. Staten, Biaadslid, enz. Ondanks
het verbod omi te plakken, kon men het:
„Kiekt J.' Terlaan" reed® 14 dagen vóór
den stejmdaS zien prijken op gevels, schut
tingen en andere vlakken. Verder gaf „de
Partij:" in jn|illioenen strooibiljetten kenni®
van de gr.ootsehe daden der S.D.A.P.scho
Blaiadsleden en ook nrog van de onfeilbare
plannen dier heoren voor de toekomst. Niet
vergeten was ook, er op te wijzen, dat alles
wat ten behoeve der lïotterdialmjm'crs werd
gedaan, enkel en alleen 'het werk' is der so
ciaal democraten. Alle andere raadsleden
heeten nullen, die van naastenliefde ep
ander gevoel van mensoh eukennis geen
besef helbhe-n. Alles en nog wat werd uit.
gebu.it mm stC|in|men te winnen ondor da
„uitgeperste en verdrukte airebeiëra" en
hen den hbrnel pp aarde beloofd, ingeval
do „rooden" in Ri'dami in 'de meerderheid
zouden komen. Dat de stamgenooten van
Jan Boezeroen dfo in Busland, na weken
werken zonder loon, min of meer begonnen
te pruttelen, voor daf vergrijp m-etj 609
tegelijk naar S,iberië werden verbannen,
we.rd niet verteld.
H-et zieltogende liberalisme, dat -zich
tooit m«t den naaon ,van „Vrijjlieidsbond",
do oeroude gevoellooze kapitalistenscilxaar,
die vooral de havenarbeiders zoo veel stof
tot ontevredenheid gaf, door nooit een cent
loonlsverjioógihg uit eigen beweging, toe
te kennen, die Vrijjlieidsbomd maakte op
kwibtige mianier reclame voor z'n c®n-
didat-en, door heele schuttingen van par
ticulieren af te huren en te beplakken
met duizenden biljetten in alle regenboog
kleuren. Op wagens met luidsprekers, wer
den de grooto daden dier liberalen uitge
bruld. Zelfs de autobussen waren van
binnen beplakt imet aanbevelingen.
Ook de Co>m|mnniisten lieten ziob niet on
betuigd. H,un kalkletters overtroffen in
gvoote en dikte zelfs de S.Dl.A.P.ers.
De jRapaillepartiiji heeft zieh sniet recla
me niet druk gejm|aa.kt. Blij|kbaai- daolit
di-e, dat voor hun miin de beste reclame
is, dat b|ij: van tijd tot tijd door t!|e politie
uit de Bla.adsza.al wordt gazet.
De Vr'ijk. democraten, die voor ajt aan
d-eu „rooden kant" staan, maakten onder
kun aanvoerder, den joodschen advocaat
inir. v. Aalten, nogal wat drukte) Veel
notitie wordt van die partij; echter hier njet
genomen, daar van 'n vast politiek stand
punt in onzen Rjaad van die P.artijj geen
sprake is. Zij' zwaait meestal naar den
rooden kant.
Tot zoover over de link'schn partijen. Nu
ook' wat over de andere.
De Anti-Revolutionairen, wier hoofd
man Schouten onlangs zijn Wcthonder-
schiap lafstond' 'n baantje inlet f 6000
salaris - omdat ane<n helm 'n opdracht gaf
waarvoor hij! M® wethouder meende de ver-
paitwoording niet te k\i;nnen dragen, werd
door kijin piartijgepooten nai zijin bedan
ken ook ®]s Bjaadslid opnieuw eandi.;djaa,t
gesteld en wel als no. 1 v;an de lij|st. Ook
z'ijl 'maakten op grootsohe wijiz'e reclame, zij
't ook d®,t hun plakkers even als de Bpomi-
schie niet zoo gemiakkelijk ontsnapten aan
de oogen der .politie als de „roode" plak
kers. Opimlerkelïjik, dat we wel hoorden
van 10-tall-en bekeuringen van „reohtsche"
plakkers, uniaar van geen enkel proces
verbaal tegen 'n „rooden" plakker. ,We
denken hierbij! nog eens terug aan 'n ge
zegde van wijlen H. Spiekmpn tegen bu,r-
dionkéimans taal geweest? Maar zeideim'en
in Dnitschland niet, dat kinderen en dron
ken lieden de waarheid spreken? Als hij
aijne geliefde zuster n,u toch eens mocht
vinden! .Wie weet hoe zij' reeds in zijne
nabijheid was, en.v stil, wat zeide dio
Comlmandant, van eene krankzinnige
vrouw? O, als dat waar wasl Djati
Dinar hoorde hij' beweging. Het wü-s
Atlroree, die opstond en zich wilde ver
wijderen.
„Waarheen gaat de H.oofdeling?' vroeg
Edgar hem.
„Athoree spieden. Goedhart slapen. Wak
ker niet goed."
„En w,a.t dankt de Iloofdeling van mlijjne
zuster? vroeg 'Edgar gejaagd, want van
het antwoord hing voor hem zooveel af
„Goedhart slapen. Niet zuchten. Niet
vreezen. Blanke vrouw hier. Haar vinden,
Kalm zijn. Slapen!"
Weg was Athoree. Maar slapen? Er'
kwam niets van in. Hijl zou Irjma vindein!
Athoree zeide nooit iet®, dat hij; nie,t'
zeker wist! Daarvoor was hij' veel te
voo Irziohtig. Een bont gewirwar was het
ju zijn hoofd en de slaap bleef weg. Ep
toen hij eindelijk kw.a,m,trad Athoree de
grot snel binnen, en Edgar op den sehou-
der kloppend zeide hij: „Nu gaan!"
Het ontbijt werd vlug gebruikt, en !toen
uien gereea etona op te vertrekken, zeide
è-emleéstèr Ziimlmermah indertijd, n.l.: dat
deze er rekening inlee diende te houden, ldp.t
8/r der politie op de hand i3|der Si.Pl.A.jP;.
Van de C.-H'. partij, die bezig is uiteen
te vallen in diverse kleine groepjes, waar
van de anti-papisten hun heil zoeken in
toornen tegen Bosmie, wil ik liever zwijgen.
Onze Bloomische propaganda en reclajmo-
camtpiagne maakte een heel wa.t verkwik-,
kend'er in,dl'uk. Waren we met. onze clan
destiene plajfckerij niet gelukkig, in onze
vergaderingen wiaa in geest-drift, mierkbaar,
die ons het boste deed hopen.
In afwijking van ft oud gebruik traden
Zittende Baiadsleden alsook nieuwe ea.n-
didaten op en tooaden duiidjelijk iaa.n, dattte
bluf' der soc. deanpcraten over hun vele
werk in den Baad, larie en niets da.n larie
ie, en daarentegen de Kath. Raadsfractie
met, lvaar Kranigcu wethouder Nivard
zonder bluf in de afgeloopen 4 jaar
heel goed en veel werk heeft gedaan. Dacht
geen hunner er aan omi dat uit te bazuinen,
de groote trom: en het getrompet der „rooda
heer en" dwong de .Katholieken, om' ook
-eens ramt liun daden .voor het voetlicht te
komien.
D®.t optreden onzer werkers viel zeer in
den smaak der Rooabsche kiezers. Voor
velen die niet nauwkemfig de meermalen
beknopte verslagen dei' Raadszittingen in
de ki'ianten volgen, was het optreden van
onzen hiandigen wctiiouder Nivard bepaald
'n openibaring.
Bij' de vele vergaderingen miet sprekers,
die inderdaad goodt bezocht werden, zijn
ook' nog 'n 3-tal gróote fiietsoptodht'en ge-
honden, die uitstekend slaagden. 'H,et. slot
der propaganda ,was de groote mieetïng- in
de openlucht op het Afiikamnsehe plein
imet 'n 3-tal' sprekers, wier woorden door
'n groofen loudspeaker de Rotterdwmische
ltteht indonderdari. Pater Borromeus de
giroat-redenaiar altijd origineel in z'n
beelden en schilderingen heeft daar de
kiezers "bij duizenden daar aanwezig
nog' eens gewezen op hun Roomisoheu bnr-
gjerpiicihit.
En nu den uitslag. Dieze is geen andere,
dan dat da samenstelling van onzen Rlaad
dezelfde blijft, met uitzondering van den
R®ipaill0m|an Coramlans, die uitviel en die
wordt aangevuld door een broer enopartij.-
ïnian van dpmliné Kersten, van wien we
intusschen wél verwachten mogen, dat. hij
do politie niet zooveel werk zal geven als
het uitgevallen Raadslid Corem|ans, die nu
wat meer tijd kan besteden aan de bedie
ning Zijner gasten in zijin kroeg" „de Buik
van Parïjis:". Te verwachten ia wel, dat die
kroeg z'n aantrekkelijkheid zal verliezen,
da,ar de baas z'n klanten niet, meer zoo gul
zal kunnen vergasten op stadhuiis-mioppen
en -uien. Ja:m|mer voor den goeden naam
van Rotterdam's gemeenteraad, dat ze ook
den ooralmunjst Van Bnrink niet kon
loozen. B.
Op het Haagfeest van Pinkstercu.
Lf.® uit de Handelingen der Apoisit^llein;.
Hl—il. lil
Als de dagen van hiat Pintlusitfc (nficpsjti Ver
vuld :wleJ'den, waren ftli.o Liqe(r|l|ngeliï te
sam:en dn dezelfde pfaaits; plotsejllng imu
'kw'am' ©r een gedruisclhi nit den hernial,, ejta
van oenen slterkc|a opkbuionidoni wiind, en
Vervuilde het getoete huis da.a,r zij zaten;
#u kim verschenein verdeeldfe tongen, ge
lijk vuur, wleilke lboven een 'ied«r van hiejn
verbleven; zij nu Wfepdie® aleta; welr!vii|l|tl
niet d en Ihleiligein Giciesf,, en Ibegolntoen ver-
sclheiiideine talen .te, splickeu, volgelnb' dat do
heiilige G&est hun die gaf te spreken. Daar
woonden te Jeruzalepi Jiöden, godsklielnj
Stige mannen yain, alle vpilkepeih, teetjkh
onder den hfemjel zijn. To,on| dit gerupht
ziclhl dan verspreidde, kwam' or een© mé
uigte te zamen, e,n wias gahleel versla,geiri
dat een ieder hen in zijjnle teal hoard© sp|G'
k©n, Zij' all^n waren vBrtaasd enl vielr-
wbnlderden zich, en zeide®: ziet, zijn al
deZe, 'die daar spreken, gaene Gialileëjrb?
Hoe hooren 'w'ij clan elk onzia taal,, whalrlifa'
wij geboren zijn: Barters, Melders, Ela.-
laitere cn helwonier® va.n Mesopotamia, J.u-
dea en Capaldocie, Ponlus an Az'ifij Phry-
ygie en Bamphilie, Egypte en het land
Liby,p, hlet'w'elk omstreeks Cyrenie jigt,
al® ook yreemdelingiein van Romb, Jode'n
«n hekeerlingen, Croters cjnl Arabicrs; wij
ihehbcii lien in 0iti'ze talen Gods groote
daden hboi'en verkondigeinl.
Evangelie, Joannes XIV 22—31.
Indien tijde zeide Jezus tot zijns,Leer
lingen: zoo iemand mij bemint, dia zal
mijn woord onderhouden, en| mijn Va'iM
zal h«m beminnen; «n wij zullen bij1 hem
kam:en en ons verblijf bij: ihicini1 imem'en. Die
mij niet ibemïnt, onderhoudt mijple, i^vioor-
Athoree: „Snelvuur patronen. Allen ge
weren geladen. 'Gevaarlijk. 'Wya.ndotten
Kliijffbijl opgegraven tegen Saultenx. Sanl-
leu.x dicht bij. Wyandotten ook. St'crkhand
shilallflh gereea! Geweer ook. Mijr volgen.
Zwijgen! Geen takken onder voeten knr-
ken. Moeten zoo. Athoree zeggen. VolgenJ
Niets laten hoorc-n!"
In zekere spanning' v,a,n hetgeen nu wel
dra volgen- zou, steeg het gezelschap de
bergen 111. Voorop ging; Athoeer, gewa
pend miet zijn njmlmer falend geweer ©n
z'ijne vreeselijke strijdbijl. Achter hem liep
zijne Moeder, ©n oen voor een achter el
kander volgden de anderen.
Een uur mioeht men zoo voortgeloopen
zijn, toen Athoree opeens bleef ©taan <an
op gede.mlptlen toon zeide: „Neerliggend
Geweren gereed. Niet schieten. Athoree
zeggen. Wjaohten!" 1
Allan, goed achter de rotsen verborgen,
lagen neer en zagen nu in ean groot dal.
Alles was in rust. Wiat had die Athorea
dan toch gezien? Had hij; zich vergist?
Neen, neen! Z.ie, daar van achter de rot
sen kamen groote benden Saulteux. 'E®
pas. hebben ze die ontdekt, of v®,n de an
dere zijde naderen de Wyandfettan, doch
niet zoo talrijk, als de Saulfceux. Een ver
schrikkelijk krijgsgehuil stijgt omhoog. Die
benden vallen elkander aan. Men hoort)
hier boven het klinken, der. atrjjidbt(j|am
deii niet.En heb woord, dat gij! gejiboiid
ihélbt, ia het mij'ne niet, niaar des Vaders
dio mij1 gëztondfen heeft. Dit héb ik u ge
zegd toe» ik bij u .was. Maiar de Viqrithoioid-
ter, de H. Göeist, dien de Valde® in( mijnen
nnialn zal zenden, die zal n laere®, «u W
alles !h;qri®neren, hcitgdetn' ik u geizegld' Jüeib.
l'fc laa/t u vnede, i'k geef jui mij®e® vtod'e;
ik geef u dien nie|t- gelijk' d'e wereidl heM
geeft. Uivi 'hlant ziji niet ontsfieilid, noeh be
vreesd. Gij bieibtfc gehoord, dait ik U) geZeigld
Jhleb: ik ga. en ik' kom' tot u. Indien,'gijl mij
bymindat, gij zoudet u gelwis verblijidnn,
oinrdait ik tot den Vader ga.; dlelwïjl -d|<* Va-
dei' grooiter is dan ik. En nu bieb ik knt
gézegd, eep lh.et ,g©schiédt; opdat als hlet
zal gesclhieden, gij zoudet goloovon. Ik
Zal niet vo,elmeer inlet u Sjppekcn. Want dé
vorst deiZer Iwierjeld wlate, dat ik Ufen Valder
bemin, en zoo doe, gelijk do Vader m!ij
gpfltoden heeft.
PA.RiASjOL OF. PARAPLTJIE?
De mpdellen der nieuwe voorjaarSpaxa-
sols dienen rekening ie houden miet dein
algempen heersohenden stijl. Gold het vol
gen der mode vroeger alleen ten opGclite
van het costuumi, thans heeft de invloed
der mode zich gaandeweg op alle overige
mlode-details doen gevoelen, waaronder
„last not leasti' de parapluies en piavasols
een voorname plaats innamen.
.Wiist do zw.axte paiPapluie zieh ook' jaar
aan jaar staande te houden, thans is Zij
vrijwel algeuiieen vervangen door de zoo
genaamde „encas" die in donkere kleuren:
zooals bruin, blauw, grijp, zoowel voor
zon- als voor regenscherm, dienst doet. PI,et
ia wel ia an te nemien dat deze encas op
dan duur zal blijven voldoen, in aanmer
king gepojnien liet groote gemak om voor
twee verschillende, doeleindien één sëherm
noodig tie hebben. Voor de reis zij®, deze
enoas bij'zondcT geschikt, vooral dan vor
men ze een voornaam' en onaf'stiheiidelijjk
deel va nhet toilet eener vrouw.
De handvatten zijn. veelal in a,mher- of
•sc'h'i'ldpadeffeeten, meestal in futuristische
uitvoering. D|eze handvatten zij® klein
an vertoonen vaak uitsnijKverk, zooals: ge
groeide randen, kartels of ingezette mo
tieven van ivoor of metaal. Heel nieuw
zijn de bamboe-wandelstokken voor dames,
bevattende een kleine parapol. Deze wan-
.dfikrtofcken worden door een koord met een
flinke kwast in de hand vastgehouden.
Andwe zijin jn overeenstemiming. met de
regenmantels van ruibberstof. Ze zijn va.11
hetzelfde materiaal en hebben «en kloin
nikkelen handvat.
Men kan niet spreken van een voorkeur
iu kleuren, daar alle kleuren worden ge
toond. Donkergroen, bl'au,w, bruin, rood
en tête de nègre worden wel het, mieept ge
zien, soimis in contrast-effect. W,a,t d'e
hia.pdvaittien betreft, kan nog worden ge
zegd, dait de variatie zieh beweegt tusschen
vogelkoppen en die, met insndjiwerk e®
■mremnrto.ft'ectr.rr.
Paardeuziektcn-
Onder de vele ziokten, waaraan een
piaaitd tijdtan kan, neom|t de „klean" een
zeer voorna-nne plaats in. Ze uit zich door
een onafgebroken 'krampachtige E®(men-
trekking der liohaa.misspieren. Ze wordt
veroorzaakt door een bijzonder soort bac-
terras, die zich. ophoopen in nauwe, open
plekken op ft lichaam: en daar een giftige
stof afscheiden, zoodat het bloed veront
reinigd woirdt. Eigenaardig! is het, dat
vooral de hersens de zetelplaats vormlea
van de bacterie-afgevende iptof. D;e be
smetting heeft plaats in wonden, waar
vooral doode deelen zij®. De wondsappen
kunnen aldus niet good wegvloeien. D.'oor
het vocht wordt de aarde, waar vooral
baoteries zetelen, in de wond gebracht,
waar ze een gereed© voedingsibodej® vin
den. Verwondingen aan hoef en kroon en
onder den buik zijn door hun aanraking
met den grond getmakkelijjk te besmetten.
In de moeste gevallen van klem' is dan
ook wal een wond 'te vinden, w®a.r de fei
telijke oorzaak zit. EiVenwel volgt da,a,r
niet uit, diat de klemi-bacteries op andere
mlanieren niet in ft lichaam kupnen kopren
Zoo bestaat voor runderen gevaar, wjirmeei'
z© gekalfd hebben.
Zooafs we boven zagen, is de klepai een
kwestie van spiersamlentrekiking. Ziji open-
baart zieh verder in stijye, gespannen lede-
mia-ton, gestrekten hals en hoofd, alsprede
het onbeweeglijik staan. Verder houdt het
dier zijn mond stijf dicht, de neusopenin-
gun stlaan wijjd open, de oogen stare®
Nog geeft Athoree g'een -enkél teek-en. De
.Wyandotten, verre in de minderheid, djie
sta®n op het pun.t oani te wijken. Afkoree
sta,at op. 'H;ij; nadar.t Edgar en zegt„Goejd-
hart Athoree's krijgskreet hooren, dan
schieten op Saultepx. Dpen zoo!"
Hij. geeft zij'inc Moeder een kus en ver
dwijnt.
Reeds staart de Wyandotten gereed om
op de vlucht te slaan, als eensklaps heel
duidelijk de roep luid dtoor de bergen
weerklinkt: „Ajaki Athoree! Ajaki Atho
ree l"
- „Wiat is dat?" vraagt E|dgar a,a,n John
son, die npast hem ligt-
„Stra.ks zeggen! Vuru-!"
Niet zoodra heeft het, gerpepi: „Ajaki
Athoree! Ajaki Athoree!" weerklonken,
of de Saulteux schijnen door s.clrrik be
vangen te worden. Zij weifelen, alsof ze
niet goed gehoord lia,d(den.
„Ajaki Athoree! Ajaki Atlroree!" klinkt
liet woest huilend door het dal.
Dlaar volgen de schoten van boven ach
ter de rotsen. D;e achterlader van Wjlheiml
kraakt onophoudelijPc en tien Saujteux zijp
in een oogenblik onder de kogels der Ijeasg-
achutters gevallen.
Nu vallen de Wyandotten weer aan. I®
wilde wanorde slaan de Baultanx op da
vlpcht. De Wyandotten maken slcialpen-
iacht! Het is vam boven gezien, een vpr,-
radhtUit en onbeweeglijk in bet hoofd,
terwijl de ooren recht overeind staan. De
buik is opgeschort tengevolge vlan de sa-
m|enigetrokk'en huikspieren, en evemzoo is
dit ft -geval met "de beenspieren, zoadat
deze 'noch gebogen of opgeheven kunne®
worden.
Hat gebeele lichaam is gtokstiijlhet
di'er kan zieh alleen met gt-oote pijn be
wegen, waartoe het dus geen neiging1 toont.
Da spieren voelen zich zeer- stijf aan cn
zijn door hun samentrekken geheel afge-
teekond.
Daar do her'sons weinig oï niet aange
daan worden, blijft het dier in volle be
wustheid va,n pijin, hetgeen dan ook wel
blijkt uit zijn grooten laflgstt omi zieh te
bewegen. Men mioet dus piet zulke dieren
heel kalmi qmgaa.n en hen niet o'nnoodig
'Verontrusten.
5J|aar het dier zijn voe'dsel niet k'a.n ge
bruiken, doordat de beweging der kaken
bijin®,' ohmpgelSjfk lijdt het gebrekhet
geivolg der ziekte is dan ook' mleestal de
dood.
I® ook tegen deze ziekte wat te doe-ii?
Guigpjtwijf'eld, ofschoon erkend moet wor
den, dat voorkomen beter is dan genezen.
Het voorkomen bestaat in de uiterst zin
delijke behandeling! van wonden, die ge
makkelijk bespiet kunnen worden met be-
■sütotte .grond. Overigens bestaat alleen de
Imtogelijkheid onf inspuitingen te doen unlet
kle|miseru|mi, 'dat evenwel omeer resultaat
geven zal, wanneer het dienen, mjoet ala
voorbehoedmiddel tegen «n'ogelijk'e
ting.
lelfe die mfn boerestikjes; nog in z'n
bedachten eit, zè pog wè wete daijk is
eisahreven dat tegenwoorxigl voe vee
anlenseheu en slechten tied is. Mex, as ik
dan ais Zu;ud-Bevelunds(ohe Boerenzoo®, de
mengen, d.'r a-ndel en wakdel zjeè, zö as ze
dat wè iis noeme, noo dan antok zegge, i®
die tied, voe vee.miensen nog zö slecht nie.
D|ir wordt wè is -ezeit, oe dierder iioleij
is, o-o heter dat is. Noe, dat Zo iets wer
k|, 'dat. ,za i'élk één welle bek'enne. Je mot
de ouwe piénsen mer isj por.e praote, oe
dat de tiud van vi'oeger was, en die zegge,
ft was een Jioedkoöpe tied, mier pk en
slechten tied. In vroeger ftied, konne ge.
jnlééste errebeierS bin verke slaohte in de,n
winter en noe slacht ielke errebeier bie nd
een verlke, en somprigfi nog a meer dan
één. Noe wordt 'r diromi' nog genoeg
cklèlègt, deur veel mensen, nier dat za wè
zö bluve, zö lank d'r miensen in. de wéreld
bin. D®t aors nóg zó kin slechten, lied' is,
weet je an wat dat je dat nog fetanüj zieë?
Noe dan mot je mer, is even je bedachten
l'iitte hi, en tied je terug, toen d'r zoo veie
mensen van oole kapte® in groote drom-
mlen, in Middelburg wiste kieken ndi;
dat perraspil. En, zou je noe sppiB dienke,
:dat 't abl menisan 1 was'ze, die ft hoed
ikonne d,oeë? Mis oor! Dje meeste rnten^n,
w.asze d'r; wè er|rebeiers(miensen., Dir bi®
ök wè van die.miensen opder ewistb, die aors
gèèten in den grond kleège, over de slech
ten tied, en de werkeloosheid, en asilfr wat
te doeën is, dan bin ze d'r bie. Noe weet
ilk wè, dat ielk paens wiè is! w(ajf Jmlag zö
noe en dan, toer ft mot toch eerst kunpa
lie®, ©n d,a.n motte die mens:en, lèote® pi®
Idèège as ze hi® werk of ni® wete 00
das ze ft an (motte leglge, ami a® ft eten te
bluyen.
Nog 'en kórten tied, en ök' op de Zuud-
BevelandsChe durpjes, kopilnie de kertmSs®en
a wee an. Noe dan wordt ft'r op bin held
ezieë, en dir wordt treden van te vore® voe
©spert, en in en oogenblik van tied is
aolas pp, dan bin za d'r,'held kwiet, en
dat voe en kermiiis'se. E® wiat bin 110e de
kermissen tagenwoorig, nog bie die vau
vroeger? D|an za. ielk een toch miotic be-
ikenne, dat ze zö ier en dir d'r eigpn doöd
starve. Noe ft was! «k te oopen, dat de lr'er-
miissen im'er of eschaft wiei're, alèène imier
dat tfr nog) a is op deur, kfah hl, deuir te
vee gebruuik van sterken dpa®k. E® voe
■aol, de danspartijien, die moste zeker nie
imiouge jdakke voeaol o,mdat dir aoltied,
deur de geestelijke overait tqgen op eko®*
ma wordt, want dir wordt ezeilt, dat t'r
■h'in i enkele. d,a®s is, die hoed is. Litte, d(ie
d'r wat an doeg kupne, dier wè| i® hoed
over dienke. Vee mooier zou ft weizc, dat
de miensen is meer gaene- geniete vain
ft mooie en ft schoone dat t'r overa-ol zö
a te ziêën is, in de wereld. Ik b'adnele, (iir
bie, dat we in plekke van aiole kermissen
te bezoeken, is eens in 'ft jer, eqn reisje
gioen-e onderpamie, en ft mooie is hi be-
kieke van ons nilooie Nederland, dir is' ók
niks tegen. En dan dienk ik a® plekjes,
rieike an natuursClioou. Zó.eai voeraol Nij|-
tolegen, das cel mooi o,m te beikekein, e®' or®
dir do li'. Landstichting isj te zien; en
achrikkelijlk schouwspel.Meer dan hon
derd Saultoux liggen op het slagveld.
.Woedend worden de vluchtelingen [ver
volgd en het geweervuur van de rotsen
zwijgt.
Voor een oogenblik is het groote dal
tod,ig. De .Wyandotten hebben eene bloe
dige overwinning behaald.
„En zeg mij n,u wat dat -geroep van
Atiioree beteekent!" zegt Edgar tot John
son.
„Athoree is een beroemd krijgsman on-
dei' de Wyandotten, dat is mjij nu ijjiide-
l'ijk geworden. Zij® krijgsroep alleen ja
in staat o,mi den vijand van schrik te doen
verstommen. Dje roep beteekent: „Ik' te®
strijde, ik, Atiioree!" Maar hoe kijkt ge
zoo opeens verslagen?'-'
„Kan Johnson d,at nog vragen? Is n'iet
door dezen oorlog ons: de pas afgesnejden
om-,de Saulteux te naderen? En dan, wat
miet mlij'ne zuster? Groote® raprp kón mij
nu niet overkomen!"
Hoeiwcl iSoemiarii niet alles verstaan
heeft., wat Edgar gezag,d heeft, nadert zij
den Graaf en zegt: „Athoree Goedhart)
bij; zuster brengen! Niet vreezen. Alles
goedAt'ho
1 „How!'-'
(Wordt vervolgd)
