icht?
iNTELS
„Goes
FONGERS
- GOES
9,50.
isd zijn
.en van
Tweede Blad
IKAM-MASSEE
loetinge
JE
o., GOES
SMANN
jwiel voor
is de
72,50.
HÖUT'S ZAAD
joden
trerkoopen»
Verloren sporen.
ÏHE COURANT
ZATERBAG 23 APRIL 1927
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
llectie Zomerstoffen
s in Katoen en Wol,
penen Stoffen,
sorteering
in kleuren.
)epsladingen
gesteld
1,00
f 0,60.
]t er 1 cadeau»
Dennen- en
twaar), Tol-
loekijzer en
en Beton-
r 7.
ten13931-26
TELEFOON 30B
[Reisindrukken uit Sovjet-Rusland.
FEUILLETON
Voor onze vrouwen.
KERKNIEUWS
In 't kraaiennest, j
13924-188
Vraagt onze
iet één jaar schriftelijk»
garantie.
13932-SO
|a
aan zeer vermin»
m.
13922-5»
lalden tijd.
13938-4(k
•5 ct. per ons
•4 ct. per ons
16 et. per ons
16 ct. per ons-
GOBS
OURING,
q, aschbak,
en reserve-
f750,—
net lamp,
f250,—
1350,—
167. 13934-40'
Valsche klanken.
De heer Kleerekoper, die als pproerige
krabbelaar flauwe en hatelijke, grapjes ver
koopt ten koste van den godsdienst en
zijn bedienaren, verloochent zijin „hu/ma?
ristischen" aard niet', door ook hij ge
legenheden, waar dat minder to pas kopill,
de zaken op den kop te zetten. -
Zoo heeft (leze. bespotter van al wa.t ons
heilig is, op het Pansahioon.grefl der iS. 1>,
p. de onsmakelijkheid gehad om van
zilh onderste-boven-sfandpunt uit, een ver
gelijking te trekken tussche® do Katho-
lieke kerk' en het socialisme.
Do Kerk is voor hom- ondanks haar
uiterlijke schoonheid, slechts een wel
luidend metaal en klinkende schel omdat
zij' „als bescherming van het kwaad werkt',
het onrecht' schraagt ën Iietj geweld wij
ding geeft.." Bij, de S. D'. A. P. jdaarentlegem
orakelde A. B. K. Voort,, vindt men, hoe
zeer zij' den schijn tegen zich 'heeft, zelfs
onder bet felste debat nog de stills vlam
van het onbluschbnar ideaal: onze be
geerte naar betere verhoudingen, tussclien
de menschen.
Uo heer Kleerekoper drijft hier zijn non-
acne toch wel wat al te ver door.
We kunnen het ons voorstellen,, dat hij
enthousiast) is over de partij', die don
klassenstrijd, ook .met minderwaardige
wapens predikt, doch hij moet tóch ma.ar
niet, om de voortreffelijkheid van zijn
genootschap te doen uitkomen, da Kerk,
<lie plaats biedt aan alle standen, die
goed doet aan iedereen, te verminken tot
een onwaarachtig ca ri ca tuur van de wer
kelijkheid.
■Dezelfde spreker heeft nag ietid fraais
gepreveld over den grafsteen van het
privaat-bezit, waaronder door de schuld
»an het kapitaal, de nienseMieid ligt ge
kerkerd; welken steen alleen da S.D.A..P.
tracht weg te wentelen.
Ook hier zien wij da zaken juist anders
om.. 't Is ons nooit opgevallen, dat voor
de leiders en de leden der S.D.A.P. tie
steen van het privaat-bezit, in de pr,ac-
tijk een steen desaanstoots was, Integen
deel Maar, wel weten wijl dat) duizenden
deel katholieken, zonder zich er oj> te
beroemen, vrijwillig van alle aardseH be
zit afstand deden, uit liefde voor hun
idealen.
En daar daden voor ons hooger waarde
hebben, dan woorden, aarzelen wij niet
om de congres-klanken van den heer
A. P. Kleerekoper valsdh te noemen.
ui.
DE OPVOEDING VAN HET KIND
EN DE ATHEÏSTISCHE
PROPAGANDA.
Met ee.n beklemd en angstig gemoed ver
liet ik Rusland. Het wast aan de jeugd,
aan Rusland's toekomstig geslachtdat
ik dacht. Twee f'undamenieéle factoren 111
de opvoeding hebben de Bolsjewisten aan
de jeugd ontnomen: het geloof in en den
eerbied voor God; den eerbied der kin
deren tegenover hun ouder®.
In een omslag ik zou haast schrijl-
ven: in een den Bolsjewisten waardige® om
slag -in de donkerroode kleur va,n ossen
bloed wordt gratis een boekje uitgegeven,
getiteld: „Het A.B.O. van het Bolsjcr
wisme." Hierin is de grondleeu van het
Bolsjewisme uiteengezet, do plaats, van
het kind tegenover de ouders
■"astgelegd.
Hoe ongelooflijk het ook moge klinken,,
de Staat' heeft het gezag v.a»n de ouders
tegenover het' kind ontnomen; tót den
achttien-jarigen leeftijd van het kind
hebben de ouders niet meer1, het' recht ziehl
met. de opvoeding te belasten. Na den
achttien-jarigen leeftijd wordt het kind
toegestaan, een 'keuze te - doen, tot welk
geloofs-genootsehap hef wensicht toe te tre
den. Wanneer men nu in aanmerking
neemt, dat het, kind geen geloofsonderricht
geniet, omdat op de scholen de godloo
chening verkondigd wordt, dan ligt; het
voor de hand, dat minstens '90 0/0 ider jeugd
niet mrer^ tot een geloofsgenootschap toe
treedt. Van Bolsjewistische zijde wordt
zorg gedragen, dat die onderwijzers en on
derwijzeressen op de scholen onderricht
geven, die hun idee.ën h ebben overgenomen.
42
„Ik wil het. gelooven ,dafi gij. waarheid
spreekt, maar vergeten wij) niet, dat, Over
ste Schuyler heel wat meer gedaan heeft'
dan in zij-n vaderland parade maken. Hij!
heeft zieh terdege, geoefend in biet oorlog
voeren tegen onbeschaafde volken. D'at
wist mien te Washington ook zeer goed en
daardoor 'kwam, het, dat hij terstond met
den rang van Overste in ons lager ge
plaatst werd, en allen waren vu,n zijn' in.oed
en beleid zoo zeer overtuigd, dat er geen
enkel officier gevonden werd, dia heimj niet
hartelijk genegen was. En de soldaten!
Voor Overste Schuyler zouden zijl door een
vuur geloopen zijn. Men wist ook, dat hij
buitengewoon rijlk was.en.dat! alleen liefde
j00j militairen stand, heanf soldtnaif
deed bhjiyen en dat. hij zijn inkomen, fat Mil
van iet land genoot, geheel wegschonk aan
■een vriendelijk thuis voor soldaten-wedu
wen en weezen. Geen soldaat' stond ondier
zyne bevelen of hij «fat, „Kom ik te
vallen Overste Schuyler zal zorgen voor
hen, -die ik onverzorgd achterlaat!"
Dit gaf hun dien moed en die doodsverach
ting te madden van hef oT00tste. gevaar
Als ze maar móchten, dan droegen alle sol
daten rouw over hem. Nu doen ze dat
toch, maar diep 111 het hart. En wees
ervan verzekerd, dat Miss Schuyler, al
vielen duizenden Roodhuiden op haar aan,
De meeste der lieden hebblen hef omi den
broodc moeten doen.
Men hoort wel eens spreken vol bewon
dering, ,dat Trotzky in zoo'n korten tijd
een rood leger als het wa.re uit den grond
heeft weten te stampen. Dit was bverkelijk
geen kunst! In een land waar iedereen
honger leed, was het nief moeilijk jongelui
te krijgen voor het leger, omdat ziijfwisten,
dat zij slecht» daar to eten kregen. Dit
zelfde was het, geval mei) de ambtenaren,
de onderwijzers en de onderwijzeressen. In
het land van het spionnen-systeem gevoelde
niemand zich veilig, en het is dua| zeer be
grijpelijk, dat geen onderwijzer of onier-
wij'aeres het aandurft, aan de jeugd eena'g
geloofsonderwijs te geven. Velen hunner,
die ik gesproken heb, zien met) leedö oogen
de volwassenheid van het opgroeiend ge
slacht tegemoet, dat volstrekt decadent
moet worden, omdat aan da jeugd ieder
eergevoel, iedere moraal ontnomen wordt'.
Die kleine kinderen moeten reeds een paar
uur per week onderricht iii de grondbe
ginselen van het Bolsjewisme ondergaan,
en van den lessenaar van den onderwijizer
of van de onderwijzeres wordt) verkondigd,
dat 'het onwaar is, dat er een God ba9taa.t.
Als typeerend staaltje, moge ik het na
volgende releveerenE-r bestaat to Moscou
oen klein, bescheiden kerkje; aan den bui
tengevel is een Moeder Gods-baeldja ge
plaatst, waar omheen verschillende kaarsen
branden. Dlit Orthodox kerkje wordt door
vele Moscouers als een heilig plekje gronds
beschouwd, omdat- zijl het Mar ia-beeldje
als een miraculeus beeldje vereeren, en
vroeger, wanneer de Czaar in Moscou
kwam, hij zich daar even in gebed, kon ai'
zonderen. De Bolsjewisten, die tót nu toe
weinig' vrees getoond hebben, durfden hef
echter niet aan, dit kerkje te sluiten en (het
Maria-beeldje te verwijderen. Zij vreesden
het volk daardoor tegen zich! in te nemen..
Naast dit Moeder Gods-beeldje hebben zij
nu Óen groot plakkaat geplakt, waarop
staat: „Het geloof is even gevaarlijk voor
een volk, als het gebruik van opium". Dit)
kerkje is nog het eenigè, dat, om 12 uur het
Angelusklokje mag luiden.. Maar een
Schoolverordening gelastte, dat om 12 urn-
de kinderen het perfide liedja moeten zin
gen, waarvan de tekst luidt„Wij; stijgen
ten Hemel, o,m er dei Gaden uit) te verja"
gen".
De. leiders der Bolsjewisten hebben ge
voeld, dat' zij. meer vat op. de jeugd konden
krijgen, wanneer zij: deze aap de oudertüjke
macht, konden onttrekken; want veel, dat
zij' den kinderen op de school deden bijbren
gen, ging natuurlijk verloren door het
ware en het goede, dat hun thuis door ihun
ouders werd voorgehouden. De koppen
werden bij elkaar gestoken, en, deze diena
ren van het anfi-Christendoim wisiten ook
hierop wederom iets te vinden. Een nieuwe
schoolverordening werd afgekondigdallo
kinderen dia middelbaar of hoager, onder-
wijls wilden genieten, konden uit ,eigen be
weging,
zonder toestemming vanj de ouders,
zich in internaten laten opnemen* waar! izj!
op .Staatskosten vrij onderwijs, vrije kost,
inwoning en kleeren konden genieten. Dis
Russische jeugd scheen het wel aantrek
kelijk te vinden om eens, geheel vrij| 'zom-
de.r ouderlijk gezag te kunnen gaan leven
en bet getal kinderen, dat naar de grooto
steden stroomde, werd zóó groot, dat het
Ooderwijis-Minisberie niet wist, Waar ze
allen onder te brengen, en nog veel minder,
waar al het geld te vinden, om1 de kosten te
kunnen bestrijden. De ambtenaren van
deze n ieuwe af'deeling zaten dan ook met
de handen in het haar. In grooie gebouwen
en oude kazernes werden do kinderen on
dergebracht, en ik hoop, daf men mij; zal
willen gelooven, als ik verklaar, dat op
óén en dezelfde slaapizaal jo.ngp.ng en meis
jes lagen. Alle zedelijkheidsgevoel, al
le eerbaarheid hielden in deze plaatsen op
te bestaan en de ontzettende) gevolgen ble
ven niet uit.
.Nu nog een kort woord over
de atheïstische propaganda op het
platteland.
Het is hekend ,dat do Russische boer
steeds een groote vereering, voon God en
den Czaar gehad heeft. Hef propaganda-
bureau van Riad-ek besefte, daf het nutte
loos zou zijn, Bolsjewistlische ideeën onder
de boeren te verspreiden, zoolang hun 'dezo
vereering niet ontnomen was. Op de meest
perfide manier werd ook dit weer ten uit
voer gebracht. Yroeger had do orthodoxe
priester den boer t'e kennen gegeven, dat
geen haar zou gedeerd worden, vóór de
laatste soldaat gevallen zou zijn. Gij, kent
haar niet, vreemdeling, zooals ik) ha,ir heb
leer-en kennen. No, een gevecht tegen de
Irokeezen heb ik haar stervendq soldaten
zich verplegen met een liefde, als die van
eene Moeder! Ja, ik 'heil gezien, dat een
vreeselijk gewonde soldaat haar een kus
gat. 'Tic heb gthoord, dat hij bijna biddend
vroeg: „Geef dien kus aap mijne arme,
lieve Moeder, die van mijno eoldiji leven
moest."
En wat zeide het odelo kind
„Ik zal dien kus mof uw laatst/en' groet
overbrengen, en als dat u het sterven lich
ter kan maken, welnu danAnna Schuyler
zal voor uwe Moeder zongen, veel beter
dan gij1 dit hebt kunnen; doen!"
En toen!
Lach den mallen W-eller uit, loqm hem
een teerhartig kind, het raakt mijl niet,
maar het toonecl, dat toen volgde, deed mij
snikkend wegloopen. -De arme soldaat ver
hief zieh met de la,atst:n krachten, die-ham
nog over gebleven waren, sloeg de. handen
am haren hals en riep uit,„Engel va.n God
gezonden, Will dankt u, lijf dankt u! God
zegene u! Dank! Vaarwel!"
Bij dit verhaal kwamen Wel]er opnieuw
do tranen in de oogen en aarzelend vroeg
hij,: „Lacht gij' mij; nu niet uit, vreemde
ling?"
„Ik dank u, Weller, voor die ,med\c-
deeling! Em u uitlachen, zie mijl aan'!
Meent gij, da.t een Dluifsc'bi soldaat geen
hart heeft?"
„Zoo, ook tranen? Blij» toe! Nu weet ik,
wanneer bijl God lasterde, een vuui' uif
den 'hemel zou kooien, dat hem' vernietigen
zou. De Riussische boer met) zijn primi
tieve gedachten bleef' steeds mof angst aan
deze woorden denken. Daar do boer niet
lezen kan, begon men zeer, vele illustraties
gratis op het platteland te verspreiden.
Een d'er meest verspreide weekbladen droeg
den veelzeggende® titel van „Do Godide-
looze". Op de meest onvoegzame wij ze
werd hierin do Christus-figuur afgebeeld.
Bij' do. eerste oplaag zeiden, onwillekeurig
de boeren onder elkander„Dó menschen,
die deze blaadjes uitgeven, .zullen hun straf
niet ontgaan en zullen; door het Hemelvuur
worden vernietigd". Maar toen week op
week deze zelfde illustratie bleeff verschij
nen, begonnen zij1 aan hef bestaan van 'een
God te twijifelen, en zeiden zij! tegen
alkaar„M.aar hóe kojnt het, dat God dit-
alles toelaat en dat deze) menschen niet
gestraft warden?" Vele weken later. w,as
hun iiet geloof aan God geheel ontvallen,
want zij» beweerden dat, Wanneer er werke
lijk éen God bestond, H'if deze menschen
zou gestraft hebben. .De Bolsjewisten laad
den hiermede hun doel bereikt: vele 'boeren
geloofden piet meer in een God,. Op de (ste
delingen had dit echter een tegenoverge
stelde uitwerking. Zij w»ren meer ontwik
keld, en legden deze illustratief als on
waardige kam/pjniddelen ter zijde.
Nu mioest den boer nog de vereering
voor den Czaar ontnomen worden. De be
windvoerders van .Moskou droegen aan de'
gemeentebesturen op, steeds een aantal dor
pelingen op kosten der gemeente naar Mos
cou te sturen, waar zij in den vocm van een
soort bedevaart- het Mausoleum van Lenin
mioesten gaan bezoeken. Men had hun wij
selijk verzwegen, dat het lijk van Lenin
niet alle middelen dor wetenschap gebal
semd was geworden en zicih nog' in den oor
spronkelijke® toestand bevond. Zagen nu
de boeren te Moscou door het glazen, deksel
der doodkist Lenin liggen, zooalp hij ge
storven was, dan vielen zij ontjzet op de
knieën neder en riepen uit: „Dieze main)
moet een Heilige geweest zijn, want anders
zou ,zijn lijk met ongeschonden zijp geble
ven". Op deze wijze heeft men den boer
de vereering voor iden Czaar ontnomen,, en
hem tevens in de veronderstelling ge
bracht, dat. hij een gratis reis gemaakt
had, zonder fat hij: besefte, hoe de kleine
gemeenten toch wederom al die ^uitgaven
door belastingen ^moesten dekken, zoodat
hij toch indirect zijn eigen reis betaalde;
en verder, dat hij het 'grootste wonder 'ge
zien had, dat hij.zich ,ha,d kunnen voor
stellen!
- 1 1
DE KEUKEN.
Uit den aard der zaak behoort een keu
ken zooviecl mogelijk flinke kasten en Iberg-
p.iaatse® te bevatten, die steeds 2'uiver en
irisch moeten worden gehouden, zoowel
om der wiijp der reinheid en gezondheid!
zelf, als wagens ,'it g©vaaf dait h«t erin be
waarde voedsel tot bederf zou kunnen over
gaan. ,W,ant aan flink ervlargni kok, keuken
meid óf huisvrouw weiet bij ervaring, dat
Pet niet .alleen minderwaardig of „oud"
kookgereiedseihap, is, of slechite kwaiiteiti
v,a® spijzen zelve®, die hèt bederf óf den
leeiijken smaak in 5e haind werken, doch
da,t ook benauwdheid, dufheid en piirein-
heid van bergplaatsen, kasten enz., daar
invloed op uitoefenen. Daarom, indiqn; men
de keius hieeïlt is ,het fan te bevielen, wan
neer een keuken zieh, op het Noorden of
Oosten bevindt, met 't oog op; een minder
lange inwerking van de zo»®ne'hitte.
Op de verschillende luchtjes en geur
tjes, diei gedurig uit een keuken opstijgen,
behoeven wij' wel niet te wijzen. Daartoe
behoeft men' sledbts langs sommige restau
rants óf Ihotelkaukens te loopen om de waar
heid dezer oppiei'king na te gaaiu. Zoo er
gens, dan waJue men wel in Ide eerste plaats
in de keuken voor een voortdurende em
vtoldoende luehtvei'vérsöhuig.Met het
oog hierop! moeten wij op een o.i. zeer ver
keerde maatregel wijzen, die m'en hij den
ho-uw' van veel burgerhuizen vaak gevolgd
heeft. In verscheidene wouingeini zijn de.
privaten zoo, didhit bij de keuken gebouwd
dat zelfs óen leek zich. menigmaal verhaast
over zulk een opvatting van bouwonder
nemers.
Vuilnisbakken, ka.tte.bakke»n, 'honden-
mandjes, enz. dienen evenmin in eep keu
ken geplaatst. Is er voor vuilnisvaten ec|h.-
ter geen andere plaats, da,n bdhooren zij
dat Weller toch geen kind geweest is.'
Maar daar ko,mt Kapitein Blackwafer
Ook een flink ma.n„ maarOverste Sctay
Ier toch niet!" 1
„Wij hebben besloten oim de twee Hoof
den piet wie Kdtaife in het fort kwam,
met het vrijgeleide naar hun dorp te
zenden. Zij zullen er dan' zijn om p te
ontvangen, en wijl twijfelen niet of gij zult
wel ontv.angen worden. Het is nu in hun
belang opi zelfs tegen hup zin een Blanke
wel en voorkomend te behandelen. Boven
dien, zo weten, dat gijf_ecn Dutchman: kijf,
en die. heeft bijl eiken Roodhuid '11 schreefje
voor. -Ze wisten fat 09k van Overste
Schuyler, en..."
„Ze schoten hem dood 11a. hem eerst
achtervolgd to hebben!
„Gij kunt het voor waar aannemen, dat
alleen de vier schelmen van paarden
dieven hiervan de oorzaak waren. Zijl zrul-
het ooik wel zijn. dia' 'den Overste dood
schoten. Zelfs Peschewa zou hem' niet
gescalpeerd hebben, wees ervan verikekerid
Maar ai ware dit zoo, Peschewa is dood, en
de enkele Sta.mloozen, die, overbleven; zul
len wel maken, dat zij gidh hier Verre
vandaan, in veiligheid gesteld hebben. Dit
is ook het geval met dien overgebleven'
paardendief', die. zonder eenig wapen, moest
ontvluchten. Laten wij nu in den cantine
gaan,'en doe ons het genoegenuwe foch!-
ten in den oorlog Tegen de Fra.nsehen It'a
beschrijven', gij» zult dat beter kunnen
doen dan de couranten het deden."
Graaf Edgar voldeed hieraan gaarne
en hijzou er ruipischootd tijd voor heb-
zoo vaak! mogelijk' geleegd en duchtig' uit-
geboend te worden. Het is natuurlijk on
doenlijk om alle reifaeidsvoorsohrifteu te
geven dia in een keuken beihoare® te wor
den in acdiit genomen. Wij habbero: ibier
slechts de meest noodzakelijke aangegeven.
A'oor het overige houde ieder rekening
met de bijzondere omstandigheden, waar
in ment en opzidhite der keuken, haar ruim
te, bouw, verlichting, enz. verkeert. Op-
merkingen aam! het adres Van hem of ha,ar,
die in 'die keuken werkzaam is, veroorloo-
vfen wij ons niet. Doch] 'Wel moeten wdjr er
met nadruk steeds opmerkzaam Qp Tn]a|-
ken, dat degene die koken moet1, geoii spel
den of naaldepl a,an de kleeren m'ag hebben.
AVerp ook niet zoo snel uitgeperste citrcm-
aenl in den vuilnisbak, want {het is een zeer
doeltreffend middel om' schoone haaiden te
krijgen, wat in de keuken meer dan ergens
anders gewensdhit is.
HOE MAAK' IK VLEKKEN \ArEG
Vlekken in Zijde ,em Satijn.
Vlekken in zijde eu satijn verwijdert mep
hef best door verwarmden spiritus. De
flesdh met spiritus plaatet men -een poosje
m heet water. Dan bevochtigt toen een lap
je met den aldus verwarmden spiritus en
wrijft daarmee de vlekken.
Koffie-, Thee- en Chocoladevlekken.
Koffie-, Thee- eu Chocoladevlekken la
ten zicih; wegmaken niet behulp vam spijjitu?
of eau dè cologne. Het vet van de melk
verdwijnt) door, ;w!at 'benzine en ie suiker is
reeds opgelost in één van beide genoemde
vloeistoffen en is dus onder !het wrijveD
reeds/ verdwenen.
PstroleumVlekken.
Weet u dat petrolapmyfekken op dep
duur vanzelf verdampen? Moet de vlek
echter snel weggemaakt wórden, dan móet
men !haar als 't kan in de zon leggen; of
met gra-uw papier bedekt met !n w'arm
ijzer strijken.
Uit wasc!b|bare weefsels, uit wit hout
steen, zeil', linoleum en porselein kunnen
petroleumvlekken met zeepsop verwijderd
worden. Zeil en (Heuoleum onoet men pa
zoo'n bewerking opnienwi in de was zette®
Wijnvlekken.
Wie wijnvlekken iwil verwijderen uit
linoleum of! zeil .zal alléén succes hebben
wanneer het z.g. i-nlaid ófl doorgedrukt,»
ilinoleum betreft. Men kaai daartoe gebruik
maken van heel ï'ijn schuurpapier, waaj
mede men de vlekken wegwïijft. De lich
tere plekken, die da.n ontstaan, kap men
weer bijkleuren met iwhs. Heeft men te
doen met pi'mder solide kwaliteiten: vloer,
bedekking, dan valt er weinig te verhiel
pen, daar elke ibijtendie vloeistof! de zaak
eerder erger dan beter maakt en men! hiel'
met schuurpapier, zal'ft het allerfijnste,
het zeil of linoleum zou, bediervlen.
j Vet en 01ielv!lek!k|dn-
Oude yet- ^en olievlekken kumpanl nog
verwijderd worden door ze te iwftsscjh'en'
met een sponsje 0$ wollen lapje, dat maten
gedrenkt heeft in een mengsel vla®) vim:
eetlepels geest vtan salmiak, -evenVeel ster
ken wijngeest en 1 eetle/pel zout, te za-
men in een' ïlesdhl goed geschud.
Vlekken van ,teer óf hars mankt m'en
eerst zacht door insmering niet iboter.
Op den eersten Zondag) na Paseheu.
Epistel van den H. Joannes. V 410.
Allerliefsten! al hetgene uit God gebo
den is, overwint de wereld, en de oven-
winning, welke de wereld overwint* is ons
geloof. Wie toch overwint de wereld, dan
hij, die gelooft,, dat Jezus de Zoon Gods
is; Hij, Jezus Christus, dio'geboren is in
water en bloed; niet in water alleen, maur
■in water en bloed; en' het is de Geest', die
getuigt, dat Christus de waarheid is.
AVant drie zijn. er, dia getuigenis geven in
den hemel: de Vader, het Woord en dó
heilige Geest; en deze drie zijn één; en drie
zijn er, die getuigenis geven op aarde: de
geest-, het water en het bloed, en deze drie
zijn één. Indien wij, de getuigenis der men
schen aannemen, Gods getuigenis is im
mers meerder. Nu de getuigenis van God,
welke grooter is, is degene, die Hij Van
zijnen Zoon heeft gegeven, Die in den
Zoon Gods gelooft, heelt Gods getuigenis
in zich.
Evangelie, Joannes. XX 1931.
In dien tijde, als het' avond was op. dien
ben, want den volgenden dag was er
geen deuken aan om tq vertrekken. Eien
cycloon brak in den vroegen morgen uit
en het bleef' drie agjjtereenvolgen.de) dagen
zulk eenv reeselijk regen- en stormweer,
dat men onmogelijk den tocht door de
bosschen kon voortzetten.
Tegen den avond van den vierden dag
klaarde het weder op en werd er besloten
om den volgenden morgen ta vertrekken.
Die morgen kwam en het was het prach
tigste weder, dat men voor; den tocht, wen-
sc'hen kon. f
Aran het graf van Overste Schuyler
waar Anna haar' laatsten groet) gebracht
had, keerde ze met Edgar terug.
„Miss Schuyler," zeide Eindelijk Bdga,r,
nadat beiden een poos gezwegen hadden,
„gij weet wat het doel mijner reis is?"
„Ik weet -het! God geve da.t gij slagen
imoo-gt!"
„A.men! Maar Miss Schuyler,als ik
mijne zuster moe'ht vinden mag, ik haar
dan -eerst en vooral naar Lansing brengen?
Zal zij dan in u eene vriendin, eene lieva,
helpende zuster vinden?"
„Dat zal ze, graaf Edgar! En als gij
niet slaagt, welnu, dan zuil gij te Lansing
in Anna Schuyler ook iemand vinden, die
hartelijk in uw leed deeleu zal. Johnson,
de arme berooide van Kalamiaaoo, heeft
mij: geleerd de. diepste smarten te verzach
ten door werken der liefde en barmhartig
heid. O, als mijn lieve vader in. leven
gebleven was, hij en Johnson zouden voor
elkander een David en Jonathan geworden
zijn. En lpj vergezelt va óp' ,uw '(moeilijlken
!wnniH.M<«u
Lente.
Van mijn hoogen observatie-post' uit,
kijk ik over de wereld en zie veel.
Waar moet ik' vandaag over schrijyen?
Zal ik de aandacht vragen voor de mooie
daad van. de Ernnsehe regeering^ die een
doodgewone clown, bij zijïi juhileetja rid-
darde; een nobel gebaar, dat zoo gunstig
afsteekt, biji de methode, die gevolgd wordt
in ons land, waar eep eenvoudige stoere
werker, wanneer hij' geen menheer is, zelfs
na 50 jaren trouwen dienst) het nooit ver
der brengt, dan een kinderachtige medaille,
terwijl
Zal ik heden wijzen op het zielig fi
guurtje van de arbaid-ersvroatw, die dezer
dagen voor den rechter stond) omdat zij
een. naai|machinc-op,afbetaling in harren
nood verduisterd had; een naaimachine
die haar op» veel te zware voorwaarden
„aangesim'eerd"w as door den waren schul
dige, een gehaalden colporteur?
Zal ik het eens hebbep over het Hok-
landsch Haagje, de Hofstad, waar een ge
studeerd man, een dokter, de moderne ont
aarding der zeden demonstreerde, dooit een
tegenstander, dio heja in dep weg stond,
volgens de regelen der vergiftigingkkunst
naar do andere wereld te zenden?
Of zal ik miji bezig houden in'et de
beslissing va-n de Kroon, welke proces-
verhaaltjes van spinnijdige marechaussee»
en dwarsdrijvertjes van provinciale -groot
heden ten spijt, recht deed aan een veronge;
lijkt burger in Aardenburg?
Ik kan hed'en niet besluiten, 't Ik alsof
dc keur mij, verbijstertof is het wat
anders
IEen bonto vlinder fladdert mo voorbij)
geruise'hioos slaan zijp kleurbevloeide vleu
geltjes dan wendt fiijj zich weer en wak-
kelt zonbeglansd met trage flapjes naar be
neden.
Die had een boodschap, sühiet het jne
plotseling door den geest.
Weer zie ik om mo heen, maar ik be
merk nu geen menschengevalletjes en we
reldkwesties meerde oogen gaap me opien
voor het wonder rondom m'e; het wonder
der herboren natuur in da nieuwe leute.
Ik zi-q, met één slag, in de boom'en, do
teere tinten van -het prille groende zwaar
der kleuren van heester» en struiken, waar1
licht -en schaduw in «pelen en het smaragd
van weide en veld, waardoor; met vlekken
en vlammen, de bloe/men haar felle en vroo-
lijke festoenen slingeren. Ik zie de wolken
vreugde vlaggen m den reinep hemd
Toe,, verklaar met 'Uitkijk, allen ,TJ.w
oogen aan het schoone en milde, dat de
Scnapper aller goeds, hier pralend voor
ons uitzette,, en dat 011$ heter, rijker, en
gelukkiger maakt, dan wpt ter wereld
ook!
Zie oim, u 'heen, zio en geniet.
UITKIJK.
dag, zijnde de eerste dag der week, en
deuren, daar- de Leerlingen bijeen waren,
uit vrees voor de Joden gesloten waren,
kwam Jezus, en stond in net midden, en
zeide hun: vrede zijl u! En als Hijl dit ge
zegd had, toonde Hiji hun zijne handen
en zijde. De Leerlingen waren dan ver
heugd, dat ziji den Heer zagen. Hij zeide
hun dan wederom,: vrede zij u! Gelijk de
A'ader Mij gezonden heeft, alzoo zend ik
u. En dit ge-zegd hebbende, blies Hij over
hen, en zeide hun: ontvangt den Heiligen
Geest; aan wien gij de zonden zult ver
geven, dien worden zijl vergeven, - en pan
-wien gij de zonden zult houden, dien zijn
zij genouden. Ma.ar Thomas, een van de
twaalf, die genoemd wordt Didymus, ,Was
niet bij hen, toen Jezus kwam. 'D,e andere
Leerlingen zeiden hetm danwij! hebben
den Heer gezien. Maar hij zeide hun: ten-
^ij, ik in Zijne handen de gaten der nagelen
zie, en mijnen vinger in de plaats .der
nagelen steke, en mijne hand in. Zijne ai;|do
logge; ik zal het niet gelooven. En arhf
dagen daarna wareh~de Leerlingen, weder
om" binnen, en Thomas met hein. J.ezust
kwam toen met geslotene deuren, en stond
in het midden, en zeide: vréde zijl u.1 D|aar;-
na zeide Hij tot Thomas; steek uwen vin
ger hier in, en bezie mijne handenen neem
uwe hand, en steak dia in Mijne zijde, en
wees niet ongeloovig, maar geloovig. Tho
mas antwoordde, en zeide Hern1: mijn Heer
en mijn God! Jezus zeide hem: orndiat
gij Miji gezien hebt, Thqmas; hebt gijl ge
tocht
„Ja, hij' heeft het eep uur geleden ge
zegd!"
„Hoor, graaf' Edgar! Na al wat ik ver
namen heb, koester ik da stellige overtui
ging, dat gij» gelukkig; slagen zult, vooral
nu Athorea en zijne moedep en JohnsoM
u vergezellen. En nu, dank voor allesi wat
gij voor mijn' lieven vader en mijl gedaan
hebt! God behoede u! Vaarwel!"
Zij', reikte hem en al de anderen de hand,
besteeg haar paard en onder de opwekken
de n Mank der trompetten verliet ze met
een tweehonderdtal soldaten het fort* waar,
ze zooveel genot ha,d hopen te vinden en
waar ze na zulk een kort verblijf' zooveel
achterliet.
Een uur later was Edgar, mgt de zijnen
ook buiten het fort en de bosschen, waar
men nu niet zoo omzichtig behoefde ,fe
zijn, a,ls toen urnen op weg naar het fort
was. Toch week Athoree niet van zijne ge
woonte ai', en toen eenige dagen later het
heele gezelschap op Athoree na, die aan
het bespieden was, het middagmaal ge
bruikte, kwam Athoree plotseling bij hen
en zeide: „Otiowa'sri'
Men wist, dat men nietjs meer van die
Roodhuiden ta vreezen had, en todh', na
al de vreeselijke gebeurtenissen, die allen
beleefd hadden, huiverde ieder bij het hoo-
ren van het woord „Otfowa's')'
(Wórdt vervolgd.)
