t
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND -=3«
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
LRI 1027
>kken
i
DIIISDA9 8 FEBRUARI 1927
De Proefstemming.
Het eenige waardevaste geld.
FEUILLETON
Verloren sporen.
VAN OVER DE GRENZEN
BUITENLAND
DE BALKAN
CHINA
iiMiiinniH
|f.'dadigh«'i!!<L
duvelstoejager
geviel op ze-
l* van deze hoil-
anderen altijjd
a het haar, staWi»
Lyilijkheid. Zijn
litie, zalf moesti
1$ en rijn kan.-
Pie, ,iaat uni,,)
Ala do Iwet
I, zal ik za twel
sturenkomtb
I ami, dan Bta ik
hter het oor.
|nde*u,r gaandat
Pie" zei müjln-
Ijij te helpen en
aan je.
Inboor, boog vöor
[iet bureau troon-
Davidson heette.
laaak had
reven. Er Was
In costuumpje en
liet kunnen Weer-
lesna.pt, verraden,
en hij wist niet
lenkhrauwen, liet
1 mijinheer op het
met oen strak
van t plafond.
I Izaak Davidson
let?" informeerde
ak.
mooi patroontje,
mijnheerals
mijinheer
lodelletje voor,
ddens
vidson," zei Petje
|ic, dat was geen
adigheid."
,mi;,!nheer" sprak
„Ik zou je me
|'t tarief is twee
dig.
keu was, drukte
P. „Ik ga ge
ilt 'n gladjanus!
REIJNOUT.
luizend francs, be-
pten.
Inzouten.
Ik' eon tijd geweest
pderen inzoutte of
z» sterk en ge-
|k va nl769, geti-
lieju van kindJaren,
Iterk te maken en
ten, of er hen. v,au
J;en blik hunner ge-
jongpling^leeftijd
llijfarts vtan Lode-
at oen zekere mor
net zout werd1 be-
van een bijzondfir
bnder>c\ vijf jaar fee-
Idero ziekte gehad
J-aan hij nu twintig
is", vertelt
markies d(e St.
de Boisné bij zijn
■elegi en hij'werd!
Toen hij geboren
zonder hem! te heb-
Jiers, Waarin twaalf
e9trooi(i| en in die
II uur liggen.
de luiers nam om
fardé dj6 huid van
J de voeten af. De
pril er afgetrokken
d^e betirriïen'd'e dit
ierhed(en médédeett,
ten tijdje van Mo-
zijn.
ms a,an Frau Von
Ijigbejicll een gevolg
hit?, Het is beleend,
perkoning reeds als
tvden als man gceli
Aan den andjeren
jgclijk, dat Goathp,
tlooti met iemandf
eht aan een moge-
ook bevreesd- was,
e!hap.met yerdriet
eindigen. In ieder
e.en Jievnltigsdier
digr samenwerking.
'tijdschrift, dat zoo
als in Amerika, met
Hing c'por de jeugjd'
la laa-tst a,an, dat
liss Rosebud, Zelf-
r oud was, nu de
van een twaalf
|ones.
zbo'n paar jeug-
:n gewidhtig ejrvoel
waar.
lier in Nederland! nog
jol krijgen: "Vóó rdj»
tfUMMËR 16
239TB JAAR8ANQ
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES:
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Mark» 1 en 2: Telefoon No.474.
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentidn van 1tot6 regels f0,90, elke regel meer f 0,15;
Conlraciregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager.
eROOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
De Zondag in de negen parochies van de
(Statenkieskring Goes gehouden proefstem
ming tot definitieve vaststelling van de
Kandidatenlijst der Ri.-K. Staatspartij voor
de Prov. Statcn-verkiezingen, had den vol
genden uitslag: (half oïfic.) Uitgebracht
iwerden 983 stemmen, waarvan .84 van on
twaarde. Hiervan kregen:
Mr. J. H. Stioger (Goes) 806 st.P.
Boonman (NieuWdorp, aftr.) 801 st.A.
;M. Simons (Goes) 328 St.A. v. Hootegmq
(Kruiningen), 304 st.Mr. Mes (Heinkons-
zarnd) 72; P. v. d .Dries (N. Kraaiert) 59,
at.; J. W'. Vienings (Goes, aftr.) 51 st.; A.
Simonse (Heinkenszand) 33 St.; A. v. d.
Dries (Hcinkenszajid) 23 st.P. van 't
Wésteinde ('s-Heer-Abtskerke) 19, st.
sa# ij,
(Voor de detail-uitslagen verwijzen wij
naar het Provincie-nieuws).
Toen in liet jaar 1918 de ineenstorting
van het Duitsche rijk een feit was gewor
den, kwam plotseling, en voor velen geheel
onverwacht, aan het lidhb, hoe onvolkomen
- d« opvoedende arbeid in den lid vóór den
oorlog geweest was. De arbeiders geloofden
met de verovering, van de politieke macht
ook de maatschappelijke verhoudingen ge
revolutioneerd te hebben en voelden zich
«oer „teleurgesteld, toen op 10 November de
eociajistisdio huishouding niet kant en
klaar .was ingericht.
Men bleek geen begrip te hebben van
den omvang van de catastrophe, die over
D.uitschlaud gekomen was en die niet al
leen een militair, maar ook en bovenal
een economisch karakter droeg. Het is
geen verheven daad geweest vap de socra
tische regeering in de eepste ^periode van
de revolutie, om' ondjer dien drang van;
extra-radicale elementen op dja hoeken dier
straten manifesten te plakken, jyaaropj
Biiet' volk werd modlpgedioeld :- „De socia
lisatie marcheert". Juist het tegenoverge
stelde had| men moeiten Idioen.
Men had hef vplk moeten zeggen., djat
socialisatie bij1 een volledige economischs
ineenstorting onzin is. Tpeinj iqvpnwel do
(massa zag, dat tussc'hlen' die socialistische
.theorieën en de kardb werkelijkheijd nog
een hemelsbreed verschil, bestomdj ging zij
niof na, wat de grondt daarvpn was, maar
probeerde zij meti jllo mogelijke midde
len, zonder na te danken over Ho mogle-
lijke gevolgen, haar levensom'standigkedlgn
in den republikciinschefn staat te verbe
ren. De revolutie ontaardde in een loonac-
ifio, te veel dacht men aan d'e zorgen en on
gemakken yan het dagelijksche. loven en
ito weinig was het oog gericht op, het jsje
heel. In de overheidsbedrijven, waar juist
getoond hald) moeten wordlen ,dat het ge
meenschapsbedrijf economisch die beste or
ganisatie is, gingen do arbeidprs. herhaal
delijk over fot staken, dp,armte:de toonende,
dat' zij vpor id|o socialisatie nog lang niet
rijp waren. De leiders van de Duitsche
arbeidersbeweging hebben, op het oogen-
blik, dat Wet noodig was, niet met voldoen
den aandpang gewezen op1 jdie noodzake
lijkheid "van uitbreiding der productie.
■Zij vreesden blijkbaar hun populariteit te
verliezen.
Aldus luidit het oordeel van den sociaal-
demoeraat Eritz Ebert Jun. over d|e Duit
sche revolutie van November f918. En
waar hij den toestandi van he'dlep. beschrijft,
doet hij opmerken, d|at nu heit Duitsche?
Volk beslist heeft de vred|esvoorwaardien
van "Versailles te aanvaarden, het ook be
reid mloet zijn dig geivplgen fler aanvaar
ding te dpagen. Arbeid en alleen arbeid'
zal de mie (delen opleveren, welke het
Duitscho volk behoeft omi aan de hem ge
stelde eischten te voldoen. En Ebert Jun.
vervolgt dan: „Ondier deze omstandigho-
den krampachtig vasthoud|en aan het idte.-
aalvan den algemeien doorgevoerdeln acht-
nrgeni arbeidödpg is opreidlelijk en dwaas.
10
Athorec zal meegaan.
Men behoefde niet lang in twiïel 'te
staan Wat er toch te doen was. Een vijf.
of zestal van de farmers, die den vorigen
avond in do herberg van Grover gezeten
hadden, kwamen in wilde vaart en onder
luid geroep en geschreeuw aanhollen.
„Nu zullen we weten wiens paarden
gestolen zijn", zeide Joe tot Grover.
„O, ik zie het al aan heel zijn gezicht,
antwoordde Grover. „Bill Jones rijdt
voorop, en hij gaat het hardst tekeer. Hem'
hebben ze te pakken gehad."
,Js dat dezelfde man, die mij' gisteren
avond, toen de paardendieven zich uit de
voeten gemaakt hadden, zoo vriendelijk
aansprak?" vroeg Edgar.
(Dezelfde, man, dezelfde!" zeide Grover,
,3% ziet ons en komt dezen kant uit."
In hollende vaart kwam hij op Joe's erf
aanhollen, en riep den ouden man al uit
de verte toe: „Vijf van mijne beste paar
den gestolen, Joel Het is om zich de haren
«H het hoofd te trekken! De beste en Inooi-
Do Duitsche arbeider moet, gelijk'dp Rus
sische, bereid zijn hardjer en intensiever",
te werken, nu do belangen van het vólk
dit eisch'en".
Jn hóevcTio de1 economist] Ebert dpze
zijne gedachten al l(an miat i W'oivejeelnsteni-
ming acht met de gedpdhten, die neerge
legd zijn in het program', dpt do politicus.
Ebert onderschreven heeft, is oen zaak,
die ons voor hef oogcnblik onvexsch i llig,'
kan laten. De zorg voor de bestaunsmidp
delen van zijn volk stoLdp Ebert' ala
karn van lief economisch» probleem', da.t
het Duitsche volk heeft op te lossen. En hij
komt dan tot dje slotsom, dat.in 'n tijd' van
crisis niet aan v.erzwakking, maar aan
versterking van de arbeidskracht geidadht
moet' warden.
Zoo worden wij kl|au van socialistische
zijde nog eens eai op ohcljubbelzinnige wijze
herinnerd aan dp juistjiei'dl van de stelling
die Idle grondvester van de economisch»
wetenschap, Adam Smith, houcprdyjjfrt.ig
jaien geledon aan dpn, ingang v,'ui zijn: sta-
daardjwerk stelde: „Do jaarlijksohe ai\-
beid v,an iedtpr volk is in den grond dpr
zaak hef fonds, waaa'aan het alle benoo-
digdp en geriefelijke dingen, die het jaar
lijks verbruikt ontleent." Dit is een waar
heid, geldpn'tl voor alle tijden, voor allei
beschavingen, voor de primitieve horde
huishoudingen uiti lang vervlogen tjjdgn,
zoowe 1 als voor de ingewikkeld#; en helaas
nog zoo weinig begrepen volkshuishouding!
van onze beschavingsperiode. Met' arbeidj
betaalt deilmensc'h d(p middelen om' te jtav«n.
Niet «net het stukje goud, het stuk
je zilver, of hof volkomen waardeloozq
papiertje dat Wem) weliswaar als dtireöt
resultaat Van den arbeid(tev hand! wordt ge
sfeld, djoc'h dat sledhit een functie heeft te
Verrichten als ruilmid'.^l. Of dat stukje
metaal, dat snippertje papier die functie
behoorlijk vervult, hangt af van.- den
arbeid, die door dén bazititer er van ver
richt' is. Heel het probleem van de waar
devastheid van het geld, interessant voor
den studpèrendkn thgorcticus, is ten slotte
een arbeidsvraagstuk. Is voor hot geldstuk
dat iemandl ontvangt arbeid verricht, da®
vertegenwoordigt het indjerd'aad waaróp,
d.w.z. er bevindt zich ergens een stuk goed
dat dpor arheid vervaardigd; is en' nu
deeol uitmaakt van 'hiet fond(s waaruit het
volk zijn noodzakelijke en zijn geriefelijko
goederen betrekt.
TV anneer wij' nog eenmaal ons een aan
haling mogen veroorloven, zouden wij hier
do woorc'fcn 'willen wieergeven, die tweehon-
derlVijftig jaren geleden tot Rarel II van
Spanje gesproken werden dpor iemand', die
de werkelijke noodpn van het arbeidssehu-
we Spaanscbe volk doorzag, n.l.„ïlet
kostbaarste metaal, het onontbeprlijkste,
Voortreffelijkste en tekerste, dat ooit be
staan heeft, is het zweet, dat op het voor
hoofd parelt: djt is het eenige metaal,
waarm'ede db r ijkdom van ©en volk geme
ten kan worden. Want. d|a,ar waar het ont
breekt, verdwijnen ook het goud' en het
zilver, want'lh! et jp de eenige munt, dje in
heel de wereld) ecu gelijke en de hoogst^
waarde bezit."
Dagelijks brengt het dagblad) ons ko
lommen cijfers, koersen, loon- en prijbsfa-
tistiekenwij trekken conclusies uit die cij
fers, wij lezen de commentaren, dje doon
deskundigen geschreven worden op die
cijferreeksen, maar wat wij bij' dit alles
vergeten, is, d.a.t al die cijfers berusten op
goederenhbeyeelhelc(en en dienstverrichtin
gen, m.a.w. op arbeidsresulfaten. Daarom
kan het niet te dikwijls herhaald^ worden,
dat op welke soort van goederen, of van
diensten djie cijferreeksen ook betrekking
mogen hlebben, zij feu slotte niet anders
geven dan een beel'd. van dón arbeid van
een volk.
Verliest de mhrk, 'db franc', Üle gulden
zSjh waarde, djrn Wil het niet anders zeg-
l) Of er is een dienst! voor verricht, Idïe
noodig was voor db verzorging van het
volk inet bestaansmidldjelen.
«de van heel den stal!"
„Ik heb van morgen vroeg de dieven en
je paarden gezien, man! Het waren mooie
dieren. Ze kwamen hier voorbij hollen.
,.En waarheen reden ze?"
„Nou," lachte Joe, „dat' heb ik niet ge
vraagd, en gezegd hebben ze het mij ook
niet. Maar mij dunkt, dat ze het Noorden
ingegaan zi;m."
Nu kwamen ook de andere farmers aan,
en toen ze hoorden, Hat Joe meende dat
de dieven het Noorden ingegaan waren,
klonk het: „Dan de schelmen na!"
„Om wat te doen?" vroegen Grover en
Joe bijna tegelijk.
„Wat!? Vraag je dat nog?" riep Bill
Jones rood van kwaadheid. „Denk je dan,
dat ik die schelmen met mijne beste paar
den mooi weer wil laten spelen?"
„En denk je dan," vroeg Joe kalm,
„dat jo met je allen knap genoeg bent,
om vier zulke gewikste schelmen te vin
den? Man, je weet beter 1"
„De oude Joe heeft gelijk," zeide nu
een der farmers. „Ze hebben te veel tijd
op ons voor, en hun spoor is niet meer te
vinden."
„Kijk, Wall, dat zeg ik nu alweer niet,"
hernam Joe. „Ze moeten met hun gestolen
goed bijl nacht reizen, andera zouden ze
gen, da.n dlati 'deze muntstukken toonkoop
kracht verliezen. En voorwaarde) van her
stel van koopkracht is: herstel van afl-
beddskraclrti. Hierop weer 'ip aandacht van
zijn partöjgenooten gevestigd te hebben,
is de groote. verdienste van li'et werk Van
Ebert' Jun. Maar het besef vaat de waarl-
dovasthcidf van den arbeid jnioet ook door
dringen hot a-udtere 'kringen dJam die van
Bberte geestverwanten. Daarom' schreven
wij dit opstel.ter overdenking voor allen,
die het' wel mleenen: met liet volk', 'waartoe
zSj; beliboren. En ditj zijh «Tin, oo«|ndppfw
crarisdien tijd, ffieencn wij' velen,
Het ka b'ine t-M arx.
Het nieuwe Duitsche kabinet Marx, dat
nu zijin motie vau vertrouwen heeft gekre
gen, was even voor het goed en wel ge
formeerd .was, bijna uiteengevallen.
Door .tweeërlei reden, schrijft prof.
Kernkamp in „de Groene".
T-n de eersto plaats kon men het niet eens
Wórden over het aantal ministers&etels, da t
aan elk der leden van het verbond zou
worden toegewezen, en gunden dezo elkaar
de bdamgrijikste portefeuilles niet.
De Duitseh-nationalen verlangden eerst
niet minder dan vijf vam do elf plaatsen;
zij hebben zich ten slotte met vier tevre
den moeten stellen, altijd nog een respec
tabele portie, maar mot minder behoeven
zij het niet te doen, want van da partijen,
die de nieutwe regeeringsmeerderheid uit
maken, zijn zij het talrijkst in den Rijks
dag vertegenwoordigd.
Ook het Centrum heeft vier minister
zetels gekregen, d. W. z. het eigenlijke Ocm-
trum slechts drie; do vierde viel ten deel
aan de Beiërsche volkspartij1, die, zooals
men weet, een bijwagen van het Centrum
is„ maar de postillon ervan vertoon', eb
toe de neiging om' van do voorgeschreven
route af te wijken era particularistische zij
wegen in to slaan. Om hem op het goede
pad te houden, ep de stemmen van de
Bedersche volkspartij! voor de regeerings
meerderheid te verzekeren, Werd aan een
lid van die partijl weder een portefeuille
toebedeeld.
Want do nieuWe regeering heeft heil
noodig, dat zij] vast kan rekenen op de ij,9
stemmen van de Baiersehe volkspartij)
Zij kan maar amper de meerderheid in
den Rijksdag halen. De samenstelling
daarvan is, sinds de laatste verkiezingen
voor den Rijksdag, die van December 1924,
aldus, dat de Duitsch-nationalen (tezamen
met den Landbond, die er een onderdeel
van uitmaakt) er 111 zetels hebben, het
Centrum 69, de Beiersche volkspartij 19
en de Duitsche volkspartij (do nationaal-
liberalen) 51. De partijen, waarop het
nieuwe kabinet-Marx steunt, beschikken
dus tezamen over 250 stemmen van de
493, die er in den Rijksdag Worden uitge
bracht maar even meer dan de helft
dus.
Maar deze rekening is toch naar den
krappen ka.nt. Want gewoonlijk zal het
kabinet ook kunnen vertrouwen op den
steun van z.g. Oeconomisdhe Vereeniging
een partij, die uit de combinatie van
„Wirtschaftspartei" en „Bayerischer Bau-
ernbund" is ontstaan, en als een soort van
middenstandspartijl kan worden beschouwd.
Zij brengt 17 stemmen in den Rijksdag .uiti,
kan ,dus juist de schaal doen overslaan,
wanneer de regeeringspartijien bij een be
langrijke .stemming niet volledig op zijn
gekomen en zal van deze positie Wel
gebruik maken om voor de te bewijzen
diensten een belooning te bedingen!
De „völkische" partijl geraakt in een
«enigszins lastig parket. Bij de laatste
verkiezingen werd haar aantal Rijksdag-
zetels van 32 op 14 teruggebracht; heel
veel invloed oefent zij dus in het parlement
niet meer uit; maar nog altijd Wel zoo
veel, dat een regeoring, die niet op een
grooto meerderheid steunt, jiiet kan doen
alsof zij' er niet is. De „völkischen" zijjn
al heel gauw ingerekend zijin- Zoo heel ver
af kunnen ze zelfs niet zijin, en hier
ergens in de buurt moeten ze hun' schuil
hoek hebben. Kom, laten we er met ons
alten op uitgaan en nemen We Grover's
Athoree meel"
„Athoree, ja! Ezel, dat ik aan hem niet
dacht!" riep Bill Jones. Hnllo, mannen,
naar Grover's bar, en als Athoree me de
vijf paarden terug helpt brengen, mag hij
op mijne kosten eene week lang rum als
water drinken. Maar, hoor, wie komt
daar aan?"
De galop van een hardloopepd paard
werd gehoord, en eer ze nog goed en wel
wisten, dat er een ruiter aankwam, klonk
het: „Ho!" en was Weller, de bereden
konstabel, in hun midden. Zulk een kom'.
stabel zouden we hier maréchaussee kun
nen noemen.
„Wel, man, het is alsof je uit de lucht
komt vallen," riep Grover hem toe. He
hadt ons niet meer gelegen kunnen ko
men."
De farmers, die onzen wakkeren Weller
zeer goed kenden en wisten, dat hij een
der beste paardendievenjagera uit de Ver-
eenigde Staten was, heetten hem hartelijk
welkom, en de een na den ander vroeg
hem waar hij' vandaan kwam.
de radicalen onder de conservatieven; zij!
zijn er niet voor te vinden om, zooals do
Duitsch-raatiomalen nu gedaan hebben, een
kniebuiging te maken voor de republiek'
«b de politiek van Locarnomaar zij We
ten ook, dat de Duitsch-nationalen in hun]
hart niet veel van hen verschillen, en dat
het voor do zaak, die zijl gemeenschap^
palijk dienen, ganschelijfc niet onversöhib-
lig is of de ministers van binnenlandsche
zaken, van justitie, van landbouw en van'
vorkeer zooals thans het geval zal zijin
door Duitsch-nationalen worden be
stuurd. Daarom zullen zij' zich er ver
moedelijk wel toe leenera om het nieuwe
kabinet-Marx in de ure des gevaars niet in
den steek te latera. Maar zeker van hen
is men nooit. Ook hun „is niets te dol".
De vaste oppositie tegen de nieuW'e re
geering, ajthans bij aangelegenheden van
principieelen aard, zal worden gevormd
door de democraten en de sociaal-democrat-
ten die tezamen 32 -j- 131 is 163 stemmen
uitbrengen, en door de communisten, die
aan dit aantal nog 45 stemmen kunnen toe
voegen.
Maar al kan het Kabinet-Marx, wanneer
het al zijne troepen, ook de hulptroepen, in
het vuur brengt, den aanval der oppositie
dus wel afslaan, he.t is do vraag, of!
verdeeldheid in eigen boezem niet de kWaal
zal worden, die zijh leven verkort.
De nationaaj-liberalen zijin, zooals wij do
vorige maal aantoonden, het kind van de
rekening gewórden bijl de jongste kabinets
formatie. O ok bjjl do verderling der por
tefeuilles kwamen zij er slecht af; rij
moesten zich met twee tevreden stellen
één daarvan is echter de belangrijke por-
tefeuillo van buitenlandsehe zaken, die
wederom werd opgedragen aan Stresemann.
Wat echter vooral de hechtheid der
nieuwe coalitie dreigt te verzwakken, is de
reeds nu gebleken neiging van de Duitsch-
nationalen om' het roer zoo ver mogelijjk
naar rechts om' te leggen, verder dam Cen
trum en nationaal-liberalen kunnen gedoo
gd-
Wij spraken strakó van twee redenen,
die de kabinetsformatie nog bi',ha hadden
doen mislukken. De tweede, die wijl nog
niet noemden, was deze: de Duitsch-natiio-
naten wezen als candidaat-ministers eenige
leden hunner partijl aan, waarvan er twee
tot den uitersten rechtervleugel behoor
den: Hexgt en Graf. Hergt heeft zich in
dertijd met hand en tand verzet tegen do
regeling van Dawes; en Graf maakte, als
onder-voorzitter van den Rijksdag, be
zwaar tegen hot afleggen van een officieel
bezoek bij! den sociaal-demoeratischen pre
sident Ebert en toonde rich zelfe geraakt
over het ontvangen van een uibnoodigimg
om de rouwpelc'htighoid ter eere van Ebert
hij' te wonen 1
Marx achtte het onmogelijk, zulke reac!-
tionnairen in rijn ministerie op te nemen
in de keuze van Hergt heeft hij! moeten!
berusten, maar Graf bleef hem te mach
tig; toen de Duitsch-nationalen deze candi-
datuur niet wilde laten vallen, riep hij de
hulp van Hindenblurg in en verzocht hem1,
zijin invloed aan te Wenden om Graf door
een ander vervangen te krijlgen; aldus Üs
ten slotte gebeurd; in de plaats van Graf
werd een gematigder man, von Keudell, tot
minister aangewezen.
Al deze oneeaugheden voorspellen Weinig
goeds voor de innerlijke kracht van het
nieuwe kabinet-Marx!
DUITSCHLAND
Nog geca vrede.
De Duitsche rijksdag heeft Zaterdag
met 235 tegen 174 stemmen en 18 onthou
dingen de motie van vertroutwen in de
nieuwe regeering aangenomen.
In het verloop der debatten kwam heit
tot een incident, toen de socialist Lands
berg von Kcndeül nieuWe verwijiten wegens
diens houding tijdens de Kapp-putsch toe
voegde. Er ontstond zoo'n tumult, dat dé
„Uit het Zuiden, mannen! Ik rit Htis
en Burton op de hielen."
,JEa wijl litis, Burton, Tyron en Morris,
man! Ze hebben me vannacht vijf van
mijne beste paarden ontstolen! Wij gaan
naar Grovers hui® om' daar den Indiaan
Athoree te halen. Die zal ons hun spoor
helpen zoeken," zeide Bill Jones.
„Athoree? Best! We kunnen zijn' speur-
hondenneus gebruiken. Ook een farmer,
vreemdeling?"
Deze laatste vraag gold Edgar, die on
zen wakkeren konstabel zoo goed mogelijk
op do hoogte "der zaak bracht, hopende,
dat eera man, die zoo overal kwam, hem
mogeli,k wel inlichtingen geven kon.
,Hoor eens, vreemdeling," zeide nu
Weller, terwijl ze in geatrekten draf naast
elkander reden, „dat is een leelijke ge
schiedenis. Dat roodo volkje ia zoo geslo
ten als eene bus met eene geheime sluiting.
Je krijgt er niemendal uit. Maar kan ik
je helpen, dan izai ik je toan rijln, van harte
gaarne. Maar je Zwager of zuster heb ib
nooit hooren noemen, em voor zoover ik
weet, ook nooit gezien. Die moord en
plundering hebben plaats gehad toen ik
nog niet in dienst Was. Maar als je dien
tocht onderneemt, zou jo dan niet pro-
beeren om dien Athoree van Grover snee
zitting op voorstel van liet centrum' een
uur onderbroken werd.
Na do hervatting 'der zitting zette
Landsberg zijtu beschuldigingen togen vtwl
KendeU voort. l
Minister V on Keudell vraagt daarop heli
woord en verklaart onder veel lawaai):
hijl destijds slechts de instructie van rijm
onmiddeÜijke autoriteiten gevolgd heest.
And-ere verordeningen of instructies! ifeé
rechtmatige regeering heeft hijl niét oirte
vangen.
Nadat nog een scheldpartij! 'fcusSalien tien)
völkischen Kubo en de socialisten gevolgd
was, vroeg dr. Marx liet woord, tlio eew
onderzoek toezegde. 1 '1
PORTUGAL
De npstamh
In tegenstelling mót de eerste berichten
is de opstandj niet zoo vlug ondlerdrukjt.
De beschieting van Oporto is gistefóöto
■tiend- hervat. Br rijn veto «ipoêten.
l)e kroonprins van Rormejiijj
Avereseu, de Rbemeensdhe minister-pre
sident, heeft uitvoerig geantwoord op da
interpellatie van de nationaal-damooratiw»
inzake kroonprins Carol. Avereseu zeide,
dal er reeds in 1918 een kroonraad moest
worden bijeengeroepen, naar aanleiding vaa
Carol's huwelïjjk met Zizi Lambrino. Ave
rescu, die toen eveneens ininister-piosW
dent was, heeft toen gjln trota onderdrufcip
mevroulw Lambrino opgezocht en getraeM
haar to bewegen, af te zien van. den prins»
Spr. heeft toen een huwelijk van deM
prins met prinses Helema van Griekcnlaiail
weten door te zetten. HSjj belxeuft 08
zeer, daar het huweljjk nieti gelukkig was
voor de prinses.
Avereseu zeide vervolgens: NiinmeiJ
heeft de Koning echter een kroonraad la
ten bijieenroepen of is hij dit van ptati
goWeest. „Wie zich verzet tegen do wri)
of tegen den wil des Konings zal worplffll
vernietigd, en de troon des Konings zajl
met sterke hand worden verdedigd' tegen
over alle vij&nidera, die den Koning moch
ten aanranden."
In het vervolg is het verboden, de kwesy
tie-Carol in het openbaar te bespreken,
zoowel binnen als buiten heti parlemonti.
Oprukken van de cantonneezeM-
De Cantonneezen hebben de Chineescjh'a
troepen, die Shanghai verdedigden, ge
noopt 120 K.M. terug te trekken. De troe
pen zijh opgesteld voor een naderenden!
veldslag, die beslissend kan zijh voor hef
bezet van Shanghai. 1
De
Er wordt gemeld, dat in het N. Wi Van'
de provincie Hoe-peh katholieke priesters
gevangen worden gehouden door de Chi-
neezen, die de bezittingen van de misai» op
29 Januari hebben vernield.
De Engelsche directeur van een tapsjjte
febri'ek te Tientsin is aangevallen en bajjn'a1
gedood door een bende van 300 man per
soneel, omdat hijj een meesterknecht had
ontslagen. Hijl is gered door zes Wacht-
lieden. l j
KORTE BERICHTEN
Naar de Duitsche bladen melden,
heeft Abd-el-Krim's onderbevelhebber, kakï
ElboerHahai, die tijdens den oorlog in
Marokko de Riffs bijl Melilla aanvoerde en'
deze stad liet beschieten, rich aan de {Span
jaarden onderworpen. Door de Spaanscha
autoriteiten is hem amnestie geschonken.
Het Amerikaansche transportschip
„Chaumoht" is met 1200 man mariniers
aan boord uit Sandi-ego vertrokken naa«
Guam1, om zich daar ter beschikking ta
houden van admiraal William, da bevel
hebber over het Amerikaansche 'smaldeel
in de Chineesche wateren.
De Litausche regeering heefti beslo
ten de onderhandelingen met heti Yaticaau
over het sluiten van een concordaat, die
waren afgebroken, te hervatten.
to nemen? Je zult zien, dat) zoo'n IndiaaJOl
op dergelike tochten onbetaalbaar is. Hei
schilnt dat die menschen nog een rinitiujg
apart hebben om te kunnen speuren."
Edgar zeide dat Grover en Joe hem' (dien,
raad ook al gegeven hadden, en dafc hij be
sloten was om Athoree mede te nemen,
als deze ten minste wilde. i
Zoo pratend waren ze bijl Grovers hui»
eer zeh et wisten, en vonden daar den
Indiaan bezig met den gevangen viscH
schoon te maken.
„Athoree," sprak Grover hem' aan, „do
paardendieven Zijin aan den slag geweest.'.'
„Athoree. weet het. Spoor gezien. V-iep
dieven. Negen paarden. Vrf gestolen.
Naar het Noorden 1"
Edgar stond verslagen. Ja, hrj had ook
den omgewoelden grond- gezien waar de
dieven met "do gestolen paarden gerodeni
hadden, maar als men hem gevraagd had;
„Hoeveel paarden waren er", dan had hijj
het onmogelijk kunnen zeggen. Zelfe Wiel-
ler, de uitgeslapen konstabel had, toen hij
die sporen zag, niets meer kunnen zeggert
dan: „Hier zijn ze geweest, maar of za
toen de gestolen paarden al hadden, 4WW
ik niet zien."
(Wordt vervolgd.) I
