Tweede Blad De waarheid over coffeïne. 't Zigeunerkind. Toont, wie gij zijt! ZATERDAG 15 JANUARI 1927 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT VAN OVER DE GRENZEN FEUILLETON Toont het door drukwerk, door goed drukwerk. -KtV"i' Voor onze vrouwen. In ]t kraaiennest. KERKNIEUWS Of katholieken in Engeland. Be 15e December 192(! is, schreef 011- ]a,ugs !het Centrum1 terecht, een datum, die inlet; gulden letteren in de gcschie(%nis' van GrootBrittannizal blijven opge- tcekend. Zooals men weet, bestonden cr aan de overzijde van liet; Kanaal nog al tijd verschil lende wettelijke voorschrif ten en bepalingen, dateerende uit vroegere eeuwen en krenkend voor de. katholieken 'in den loop der Vorige eeuw werdl daaraan, niet zonder strijd, veel. veraiid/erd en wer den verschillende idjier bepalL'ingen afge schaft _otf buiten werkiüg gestold. In 182Ö 'word de emanripatiewet aangenomen, waardoor de katholieken het genot hunner staatsburgerlijke rechten verkregen en zitting konden nemen in hert Parlement. Dit. was slechts een eerste mijlpaal1 op de lange baan der Vrijwording onzer ge- lootsgenooten, doch- nog vele verordenin gen bleven in zwang, welke de uitoefenin- yan den katholieken godsdienst hinderlijk maakten. t)ok deze echter verdwenen lang zamerhand en men kan begrijpen welke vreugde er heerschte" in Engeland, toen verleden m'aand gegronde hoop bestond dat de laatste sporen dier vjjandjige wetgeving zouden ve-rttwijnen. Dit is thans op den 15on December ge schied. Wederom was een wotsvporstel in gediend tier y.eriidhiting van den toestand oer katholieken (Roman Ga.tholiö Relliet BiU)triojnfantelUijk .was het door de fijne lezingen in het Lagerhuis geaan, en nu zou ook in het Hoogerhuis de derdje lezing- plaats hebben. Dit geschiedde zondpr veèl icgenetand; en toen klonk tot de vergadfc- ring er Lordds uit dien mond van den parlementSaecïetaris de middeieeuwsche plechtstatige formule: „Le roy fe veilt" die tot gi-oote vreugde ,u\er katholieken! in- haro ouderwetscihe bownordingeu cen 'keel* reeks verouderde wetten te met idpM'. Die uitslag was voorzien, want het wetsontwerp r was in do pers en door die openbare mSening gunstig ontvangen', iele niet-katholieke E-ngelWhen vonden hot zelfs besehamlend voor liun land, d|a.t dat de uilslui tin gewette n tegen dje ka tholieken nog bestonden. Toch was er nog verzot- en zoo is men dus wordt uit Lon den geschreven glroote dank verschul digd aan mr. N. Blundpfl (een katho liek) en Br. Dennis Herbert (Anglidaa®, de indieners van het wetsvoorstel, dje h:et met. veel beleid verdedjigden en het dode® aannemen in het Lagerhuis; ook aan lord Pitz Alan (katholiek) en Ibrd ParmOur (Jab.) die ihèt ongehinderd dooi' de di-ie lezingen in het Hoogeriruis ioodsteu. Want terwijl het ministerie zich afedig hield om! vrij spel te gaven aan het Parlement, waren er cenige stijfhoofdige Protestan ten, die kwaadwillige anïend|om«nten in- dienacn b.v. dlat de1 wet piet toepasf- selijk zóu zijn op Schotland of die obstruotie 'beproeiden. Een lid vpn het Lagerhiiis kwtomi Zelfs aandragen met.' een lijvigen folio-band, waarin de a u (i-kathio- lieke wetten der 18e eeuw vervat zijn, ien die hij dreigdf- voor t'o lezen 1 't Luktte pietde strijd hald( nu ,al vijf uren geduurd de steroinen werden opgenomen, eerst dje van de voorstanders; veïdier ging' 'tniet, da:a.r de andoren bij het zien hunner (neder laag waren afgedropen. AL de nmendjemen ten, waarmee de verdedigers van het voor stel geen Vrede hadden, werden afgestemd. Uit den aard "ter zaak baarde hot wel slagen mleetr Zorg in hef Hoogerhuisdaag zetelen immers de Angliesta.nsche hoog- vaardigbteidsbekleddfers, en mien weet' nooit, hot! die getmutst zijn. Dan, het viel mee. Het grootste amendement tegen het toelaten v<an Professies m'et het 'Allllerlveii- ligste werd ook daar verworpen, dank ■zijl de ingrijpende wooitdjen vjan lord 'Fitizl Alan. Niet minder dan nsegentien artikelen zijn thans uhb -het Engelsdhfl wetboek geschrapt. Onder dfcze zijn er die flagtee- kenen; jirtl e 16e end 18e eeuw. Tij'dems regesxirig van Edward VI b.v. werden jn 1549 „Missalen'-' enz. vpor alöjd verboden; een ieder, die z© in bezit hield), we.rd! ge straft met gevangeniss),ra!f, „naar 'sko- nings welbehagen". In 1559 (onder Eliza beth) w erden de .kloosterorden „superötitii- 'lus" verklaard en daarom' Was «Mee schen king ten himiusn bate nietig-. Inl 1791 ijverde mten tegen het dragen op Idjpa opiein- haren weg Van kjerkge-whden bij uitvaarten en processiën, liegen Eet rinkelen van bel len of 't luiden van klokken. Ook nog de Emancipatde-iwet vpn 1829 verbood zich te vertoonen in priesterlijken toog of re ligieus habijt. Verder 'bestonden er nog onderscheidene verordeningen tegen de le den der kloosterorden. Zij konden altijd 30) (Slot.) De oude schout is bijna hersteld, maar zijne schoondochter in 't naburige dorp is gestorven. De oude kerel is als gek geworden op ICatharina, die hem van den dood heeft ge red. Hiji is echter een grof besnaarde lom perd, want, nauwelijks eene week na den «lood va.n zijne schoondochter, heeft hij verklaard, niet eer te' zullen rusten voor en aleer Katharine Christoffels vrouw zou zijn. Het land heeft toen den dokter ge vraagd, of de schout nog in gevaar was, en als die getuigde van neen, heeft ze do boerderij verlaten. Daarna heeft ze nog een ziek meisje verpleegd, en gistüren is ze te huis geko men. Ik heb ze ontvangen met een eerbied als voor een koningskind, en met eene 'liefde als als nu'ja als voor mijne Katha rina. v andaag komt dokter Roemer te huis over de gwnz'on geZeli, geigïjz'eld of' verban nen worden;-cu wie een. nieuw lid Iw (lip orde opnam maakte zidhl schuldig aan „wangedrag". Ganstih die hatelijke .wet geving is nu opgeheven do. shrafllen uit do 16e eeuw zijn geschrapt en de kloosteror den 'hebben sedert dipn 15en Dccemlier 1.1. opgehouden onwettig' te zijn. De huidige beslissing maakt de eman cipatie der katholieken practisch volko men. Nog slechts drie „ongeschiktheden" blijven bestaanlc. Dank zij de vastbera denheid van Georges V, dient sedert' 1911 de Koning bij zijn troonbeklimming geep godslasterlijke eeden meer af to leggen, doch hij' moet verklaren, dat hij behoort tot don protestantsehen godsdienst, in gest eld door de wet". 2e.. Geen katholiek kan Lord kanselier van. Engeland zijn. 3e. Geen katholiek mag een Anglicaan tót oen betrekking in diens kerk benoemen. In het parlement hebben de verdedigers van de nieuwe wetshervorining geen afbreuk willen doen op djeze bepalingen, hoe on logisch die ook .zijnDo koning blijft dus nog steeds de minst vrije man van Enge land. Als liijl zioh in den sneltrein vam. .Londen naar Edïnhnrg des avonds als Anglicaan ter ruste neerlegt, moot hi.l den morgen daarop in Schotland als Pres byteriaan ontwaken! Maar katholiek mag hij niet zijn. Tijdens den oorlog kon Lloytl George die een afgescheidene is bis schoppen en aartsbisschoppen 'benoemen; een Israëliet, een ongodist, zou ook daartoe bevoegd zijn, .doch niet een katholiek! 't Meest hinderend is echter do tweede „on geschiktheid" en 't is al gebeurd dat om die reden een man lord Russell die aangewezen scheen om het ambt van kan selier wa.ar te nomen, daartoe niet werd verkozen. Doch men hoopt, dat ook deze sporen van onverdraagzaamheid in afzien- baren tijd zullen verdwijnen. Er is in don laafeten tijd noga.l wa t doen geweest over de vraag, of coffeïne bij normaal gebruik door dugelijiks 2 a 3 kapjes koffie of thee te drinken, wei 'of niet. schadelijk is. Vele al' of hiel weten schappelijke uitingen weiden door belang hebbenden opgegrepen, om' daarvan op hunne wijze te profiteerai. .Waar het ganalte van ekrffleïno in de verschillende, koffiesoorfen zeer uiteenBloopt ('vlam 1 telt 2 o/o), waar de samenstelling der in den handel zijnde melanges sterk uiteenloopt en ook de wijze vlam heit Keften .zeer veirsehillend is, kan omitrent het ge- ihialte van cóftleïne, op een kop 1 col ie bere- Mienu elk gawense'hif rekensommetje worden opgemaakt. Ook ten opzichte van de maiximaal dosis rof'fpïne, welke een mlensclr zonder «clhhue vooi- de gezondiheid kan verdragen, loopen de nreenmgen uiteen. Verkeerd is iKclhter te zeggen, dat de maximaal diesis m ae Nederiandisdhe Pharm'acopoea aan gegeven door elk gezond1 miensoh zondier schilde verdragen kan word(en. Het tegen deel. is jufst het geval, Want de makimaaii doscn in de Neidlerlandsdho Phairmaropoea aangegeven, zijn therapeutische dosem, die in de meeste gevallen schadelijke gevolgen Moor gezonde nnlenSclhen zullen hebben, fiharmhcopoea. geeft voon- coflfëïne als ma ximaal dosis 1 gram, voor opium b.v. 400 m'.Gr. aan. Het zou een groot nadeel voor elk gezond menscb zijn, indien deze dagelijks 400 m.Gr. opium of 1 gram cof feïne zou gebruiken, omdat! Geneeshooren dit kwantum! hun Zieken in speciale geval len wel >e.cns toedienen. De uitwerking van genatvergiften op het mlensobelijk organisme is in het alge meen zeer individueel. K'. B. Lehmann. I.rófessor aan de Universiteit te Wiii-z- biu-g, sdh'rijft na uitgebreide onderzoekin gen hierover als volgit;. „Het komt ook veel aaai op de indi-yi- "dueele gco«o<iliglieid tegenover coffeïne.Heit is bekend, dat reedts koffie niet 1/i0 gram of Vu gram cpffeïne slapeLoosllieid, hart kloppingen, cóngestfes enz. kan veroorza, leen. De gevoeligheid, is aflhankelijik van de ■persoonlijke konstitutie, "van wbmiing, van den momenteelen toestand dier stofwisse ling en fot' cientralet zenu-Wste.Ilseil." Wat is nu wol de waarheid oVer Cof feïne Er zijn door bekende Professoren der geneeskunde zeer uitgebreidte ondefzoe- kingen g'edaau en de resultaten tVarv-aa met de blijjde mededeeling, dat niemand op het dorp meer in gevaar is. En dien eigen avond wordt hij zelf ziek. Zijn vader komt over' om hem te behan delen en bovendien nog een tweede dokter. Eene liefdezuster en Katharina lossen el kaar bij' de vbrpleging af. De jeugdige held! Meer dan zestig ma len heeft hij de zege over uen dood behaald en op den laatsten dag van den strip wordt bijl zelf doodelijk verwond. Angstige, droeve dagen gaan voorbij!; dagen, waarop vrees en "kommer spreekt uit den oogslag, Voorzichtigheid uit 'den lichten, schier onmerkba.ren voetstapen waarop zelfs do adom zachter gaat en het oor altoos gespanuen luistert naar de deur, of de wreede onzichtbare hand' van iden dood, die daar buiten op de klink rust, do poort zal openen of niet. En geen oog is zoo vol angst, geen oor zoo fijn als dat van Kptharina. De ziekte heeft den jongen dokter schrikkelijk aangepakt. Hij heeft zich ge durende de laatste weken bijna geen rust gegund, en was 'steeds daar, wdar de ziekte op 't hevigst woedde. Daarvan k«mt het, dat zijne kracht z#o xutgepuit Zijn vastgóldgd in vsrsrihilitfcnde studnes, waarvan hier nenige uittreksels. Door (olivine veroorzaakte slapeloosheid. |-"VT"'WV| NA SEBRUIK VAN 0(1 SRAM COfTOB£ De bewegingen vian den houd wórden van een lossen bodem overgebracht op de Vn.Üiv'iteitsmleter, die dez'e bew'egittgten djin ijl curven gedurende 'ci|en nacht regïstifeert, O.nrvte 2 ifoont, vergeleken bij; c'urvo 1. (noi>- taaal) door aleer sterke uitslagen dui.dvuijlk aan, hoe groot, do nadhtolijke onrust na gebruik van 0.1 graan! coffeïne wais •Nad'rcligï! invloed van col'l'eïne op» den bloedsomiloap. eJLoovrtl kracht moot het hart bestéden m d*7i hoe/Mj/ietd bloed te doen circuleersri ¥cor COFFEÏNE nq COFFEÏNE] Coffeïne oefent op de meeste zenuw- centra een pTiltkelenden invloed uit. Hot gov.olg .is een vernauwing van de v&feu. Wegens deze vernauwing moet het hart meer kracht besteden, om den weerstand te overwinnen ®n de normale hoeveelheid bloed in circulatie te- houden. Het hart moet veel sneller kloppen, om het bloed door de vaten te persen. Uit dezen toestand vloeien volgende na.dec]fen voort: 1. onregelmatige; werking van het hart, 2. mindere prestatie van het hart, ti'ots grootcre. inspanning', 3. vervroegde verslapping der hartspie ren en verhoogd vermoeidheidisgevoel. Onregelmatigheid van de harlliimties door coffeïne. Nofmalc pols vóór gebruik van koffie. Het toestel voor het ragistreeren van de jiolsslagen zóu de küleinste afwijlfing' jn deze cïirve hebben aangetoond, ^als d(?zo had bestaan. Dezelfde 'proefpersoon krijgt daarna 2 koppen gewone koffie mót het resultaat, dat de pols, zooals ïlie curve aantoont, on 'regelmatig we'rd. Na eöl'f'eïnevxije koffie IIAG door de zelfde proefpersoon gebruikt, 'blijft dé pollis vplbomen normaal. Op deze feiten ten overvloede nog gc- stiaift,hl door 'd|e pi'a.ctisohe ondjetn-jnding van auizenden G.eneesheeren en milliognrm verbruikers, 'base-eren de hygiënist» waarde en de a.lgemóene Voordfeelen van koffie HAG, welke niet Weg te cijferen rijn. „Gepikeerd Maohteld se'rijff in 'tCentrum': Nu ga ik ma toch eeius wagen aan iets waar ik persoonlijk hoegenaamd geen er- is geraakt, '"t Beslissend oogenblik nadert. De grij ze vader en de andere dokter staan aan het bed; aan liet- hoofdeinde leunt Katharina, bleek als de dood. Geen spier trilt in haar gelaat. ..Zoo zag ze er uit -in dien beken den verschrikkelijken nacht. De uren 'kruipen voorbij'; de morge.D breekt aan. Daar zegt de tweede dokter: „hij! zal er doorkomen!" Over Katharina.'s gezicht flikkert 't als weerlicht. i Daarna gaat ze niet wankelenden tred de kamer uit, en ik hoor even later da deur van een dakkamertje open en toe« gaan. Ilc sluip haar achterna. Ze js in mijtóe kamer. Zachtjes open ik do deur; ze be merkt er niets Van. In de morgenscheme ring knielt ze voor mijl» bed, waarboven het witte kruisbeeld hangt. Ze bidt: „Heiland, goede Heiland, laat hem leven! Schenk hem, om zijn helden moed, om zijp! groot.e liefde, die hij' altoos voor de zieken heeft getoond,. schenk hem de gezondheid terugl Wees barmhar tig jegens hem, Gijl weet toch, h'ee b'arm- varing van heb1 waar ik alleen maar ondervinding va®; heb gekregen, dpor om' ine heen te kijken! Want zelüj beni ik!'nog nooit van m'n leveu echt gepikeerd ge- weest, en dat is heelemaai geen deugd( {umlat 'tgeen kwestie van principe is, maar doodeenvoudig toevpi 1 Dikwijls ben .ik teleurgesteld, en all en toe woedómty maar nooit gepikeerd, 't Lukt mc maar niet ik woall niet hóe ik 'taan moet leggen, 's Heb telken keer te veal! of te weinig van «1e ingrediënten, djn er vóór moodig zijn, tof! m'n- beschikking); ik neem de zaak of te laconiek pp, ófl te- hófitig, móar die kcurig-gemïftigiue, bedjaebtz-ame .vcrbolgenhieid, dien beschaa/fdleii, bijna liocd'fichen wraaklust kan ik maar niet zuiver treffen. En zoo erg rouwig ben ik er ook eigenlijk niet om'. Wel weet ik, dat ik eenvoudig radploos wordt, wanneer ik er tegenover kom te staan. Zoo'n confrontatie met jei slacht offer heeft meestal plaats op een oogen blik dat je er tminst op, bedacht bent, en je zelfs buitengewoon ousdhuldig voe®. Want mensehen, die. spoedig g-epikecn} zijn, kouten .nooit op; 'üiaee, de zaan dtjde- 1-jjlk eens 'Hink uit te praten. Dat IHgt met in hun lijfo. De oorzaak vau hunt ont stemming ligt; gewoonlijk ergens irn oen duister en geheimzinnig verled cm-: heul eind terug in rik geval. Je h'ebti zte 'ns ooit „belecdigd" él gekrenkt', heelemaai jBoudetr opzet: je weet er zól'fl niets vam'on meent nog steeds dat je 'd)e beste Vriendetn bent en «r geen vuiltje aan de ludht is, te mieor daar z-e zelf mets doen omjfjd uit den droom1 te hx-ipen. Maar tlpn bogpu(ti 't heel stil en onheilspellend bij; ze te IbroeieinL Zelf] ben je je filiale gezpgde of Ibetahirking allang vergeten, maar zij ontjhoudetni ze met onverzoenlijke nauwkeurigheid allïe bewoordingen en alle intonaties. Etn dun, na dagen weken soms, doet eem alleron schuldigste aanleiding die bom ïbsbarstlein. Je biedt een fc'teinen diemst aau, maakt goedmoedig een plagen!ti(e toespeling en plots wordt er een zondvloed) vaiu! Je moest theatrale verontwaardiging over je niets-vermoedend hoofd' uitgestort. Je staat 't in 'n sport vriemldik-verdwaalde mach- teiooslliteid aan fe hooi-en, en kumtt je al®em «nog maar- Verwóudoi-e®, hoe iematuld zbo'n spmtane, onVervialsdhte opwinding zoo kant en klaar kan hebben» liggen, om ze op een \viilekeurig moment naar verkia- tzwg te voorsdliijn tie brwigém. Brr, zoo,'n ingeweekte, opgebotlteldo Wrok is veel ver ontrustender dan oen flrissche dgiftbui, die •op 'teritieke moment zeil1 Joslmaillt en uitraast Big mannen komt 'trasedhlte gepikeerd zijn neel zelden voor aUleon wanneer ze heel )j<l«-l zijn en dan ijiteuw ze zich theestal dadejijk, in 'n liaiDf kindprlk, half gezwollen p.rot-est. Alaar wij ik moet 't met schaamte bekennen hebben 't eigenlijk monopolie Van die Ikmlemdigc en oncehristetijkQ listobelkheid. 'tla een spe- üilfick-Vrouwelijke liefhebberij. Een merkwaardige bijkomstigheid, wan neer een van ons zoo eens echt hartgron1- dig gepikeerd is, is oen groote medtedeeil- zaamtieid betreffend haar grieven; jegens iedereen, behale jegens do beklagenswaar dige oorza,ak zelf. 01' dit laatste 'n soort gebrek aan mhed is, weet ik nfteHj,, maar 'bi.' zichzelf noemen ze 't heimelijk 'n waar dige houding. „Waarom zou jo er wnoiidlen over vuil maken als zoo ietmand [dat zóilf niet voelt en eigenlijk is 'tsop ook de kool niet waard 1" Ja, ondertiusschen Gewoonlijk krijg je dan ook van zulke derden 'dia oplossing van je verbijstert! vragen wat je eigenlijk misdz-even zondt kunnen hebben'. „Ja zie je, je moet maar niet zeggen dat ik 't je heb oververteld maar ze is zoo vrecselijk gepikeerd, dat je h'aar toen niet hebt opgebeld over die lezing. Ze zegt dat ze niet begrijpt' wat ze je gedaan heeft1 om' zoo onheb belijk behandeidt c wordienl" Ja, lieve hemel 1 „Jou •eendvogel," [leuk je dpn wel aens, had me dan eten volgenden morgen', toen ik bij' je opliep, behoorlijk 'n por in mijn 'zij gegeven, éai me ter verantwoor ding -geroepen! Dan zou je gehoord hebben dat alles op een prul van een misviir-. «tand berustte 1 Qver H algetehe® gelooï! ik nietf dal vrou weu die. znët gevoel voor humor begiftigd' zfjln, ooit hiurmedescheipselen zuiïfeni pnthai- Jeu op van die raadssLaehtigo buien vami gefroisseerd-zijjhDo .uitdrukking van komische verbijstering op- f argelooke ge zicht van den aangevalleph móet' ze daai al dadelijk omtw-apene®, 'tZijai gtjwóanÜlijk de. stumpers zonder een greintje gemoedfct- lij'kheid, en die 't vriegdtióba-ppedijksti grapje niet begrijpen en verdragen kiimnen, die ons zulke onverwachte verrassingen» bc- roiaen. i ls er wel iets onsympathieker» denk baar dan een vrouw; diei ieder onschuldig dwaaslieidje opvat als èeri vreeselijlce pcr- toonlijke beteediging, en zefllfis adhtei' elk hartig hij met de armsten en incest ver- la-tenen is geweest. Gij alleen weet dat ik hem liefheb hoe ik hem liefheb, weet, dat al het vorige slechts ongeluk kige dwaling is geweest! Schenk hem ihet leven, Gij almachtige, goede Heiland niet om mijnentwille ik toch heb geen recht op hem' te hopen neen, om tic ar men en de zieken, die aan zulk .oen edel en grootmoedig monsch behoefte hebben." Ik sluip weer. naar beneden. Ruiten in „den tuin ledn ik tegen don muur na®. Ik weet geen raad. Aan het einde van mijh opvoedingswerk ben ik zelf radeloos als een kind. Weer is een jaar voorbij. Ik was ginds in het dal en ben daarna, over den heuvel geklommen. "Nu, sta aan den zoom van het woud. 't Is herfst en juist eender als vóór twaalf jaren. De. lampen werpen haar licht beneden in h^t dal, en alleen de schoolwoning ligt in duis ternis gehuld. 't Kind woont daar niet meer. De dokter heeft 't dezen zomer wegge haald. Hij1 heeft er zioh niets om be kreund, dat ze esn Zigeunerkind was, en nnnani»nHU>au>»ini»m>»n»>( j Iimnn Nooit, n aar den zin. Ze "boomden zwaar; hadden 't hier over, hadden 't daarover. Van veel bctee- kenis was 't niet. B-Sar kwam de wereldoorlog op de proppen. Van dik hout zaagt men planken; de stukken Vlogen e.r af. „En waarom" haalde de een uit, „maak te de Kerk geen gebruik' va,n haar gel- zag We spitsten de ooi-en nis een veront ruste haa-s- en we hoorden zoowaar een verstandig antwoord. „Als de Kerk," zei de ander nu eens werkelijk krachtig inge grepen had, zouden jullie dan weor niet kletsen van gezagsmisbruik, tyrannic en priesterheerschappij) Zoo is 't! De Kerk kan 't nooit Jan Pu bliek naar den zin maken. De een schimpt: De Kerk is cönserva- ticf en houdt aanpassing bij andere om standigheden tegen en de ander bromt: Waartoe al die nieuwigheden in 't ker- ke^jjk leven? De, 'een ja-minert: De Kerk' is star en verlangt het onmogelijke, de ander echter Waaromaltijd weer dispensatie en uitzon deringen? Jan voert aan: Watl De Kerk wil deze doode niet begraven? Dan heeft ze ook geen medelijden met de menschenl Maar Pieter giftigt toornig: Wat! De Kerk be graaft. dezen ook nog? Nou,' daar zal do past-oor flink wat voor opgesti-oken heb ben. De betweter gromtDe jjricster moet in de kerk Mijven en da olbedril roept; De priesters moeien onder het volk gaan en niet thuis Hijfven zitten. Of: Do pastoor is royaal, waar het om een getrouw schaapje gaat, en in het an dere geva.lNou zeg, de pastoor kon zijn gift-en beter besteden aan wenschen, die 't meer verdienden. Dit alles herinnert aan 't geval dat een jonge priester overkwam bij 't verlaten van een station. Toen liïjl zijn bagage zelf droeg hoorde hiji een witkiel morren: gie rigaard en nadat hij ijlings- e-r een kruier mee liad H'ijj gemaakt, gaf een „sjappie-bou wer" niet onduidelijk te, kennen, dat hij ham van luiheid verdacht. We zullen er niet 'boos om worden. In den grond bewijst het, d»,t men veel van de Kerk verwacht en tenslotte wordt haar Wijsheid wel erkend, al is het wat laat. We mcenen, dat het Ranke was die zei: Bij de tijdgenooten heeft Rome altijd onge lijk; bij de nakomelingen krijgt Rome altijd gelijk. Gelukkig lie ««ft. het den tijd! UITKIJK.- ondeugend) tqaspelinlïje op heel. iem'amd, anders 'n gehedme bedoeling zóekt om haar te krenketn De meest' hopelooZe onver- kwikke]jjk!hede;n zïjh va® zooiets 't gevolg- Wat mijj persoonlijk 't moest .radeloos maakt, is, wanneer ik op de openhartige vraag, wat ik hao.r nu eigenlijk precies in den weg gplegd heb, alüleen 'm dporhoren- den blik en een vernietigemdZul je zelf wel hiet beste weten!" ten antwoord krijg. Want, wat te doen Wanneer je 't niet Weet, Keelemial niet Voefllü 'n menjsrih zidl ooit zóó weerloos 0a strijdlustig tejgc- iijk Neen, als we nog eenigszims prijs stellen op de gemoedsrust, va-n onZe omgeving, l%m: mófSten wa in 'shemelsnaam probeere'n, ons nooit, nooit' „gepikeerd" te toonen Niet a-ls icsmhnd ons spiksplintem|ieuwe 'hoedje aflka-mt, em niet als iemand ztegt, dat we heusdh Itej dik woirdjen voor polkan haar en niet als ielmland drie ;diagen; na ons preci«>s ddZelfde a.parto schbenon koopt waarop we Zoo trofeóhl waa-on; en niet als iemand onze® verjaardag vergeet en toch insinueert; dat wa een dagje ouldjer worden; en niet ebfin, heelemaai niet, en nooit-, 'tls een eerste vereisehte, ■wil len we niet, door ons al die któln-e) „prik jes" zoo onverdraaglzaaan' aan te trekken, de werkel^ke wond oploopen van dje a%e- meene antipathie 1 Op den 2deu Zondag na Drip-kaniagen. Epistel v. d. H. Paul.us aan de Romeinen. XII 6—16. Broeders! wïj hebben, volgens de gratie welke ons is gegeven, verschillende gaven, óf van pTo®etie naar de- i«egelïuat'e dlesj |gte- looÏB, of! .van bediening iti het bedienen, of van geleerdheid in het leeren, of vami verm'aning in het vermanendie uitdeelt, doe het met. goede trouwdie overheid is, met naarstigheid; die barmhartigheidl be- ook niets, dat ik daardoor heelemaai alleen bleef staan. Wat bekommert zïciK een jong, naar geluk jagend hart om de smart van een ouden man. Haar is 't evenwel erg zwaar gevallen. Ze hebben elkaar toch ook zoo lief, en hunne liefde is geworteld in wedel'zijldsche hoogachting. Ziji zal stand houden. Was 't, maar niet zoo eenzaam en zoo leeg in do schoolwoning! Als ®u de fakkels beneden opflikkerden en ik mijho Kar ja opnieuw in de schoolwoning kon bidnen dragon, ik zou alles weer. gaarne op mij nemen met dat beetje moeite en lij|de®r Lnaar ook met 't duizendvoudige geluk, dat het kind mijl heeft gebracht. Zoo heelemaai zonder troost is mijn leven - evenwel niet. Ze komen dikw^is bij mi' over, en als de oude Barthel tijd heeft, ri;td ik naar hen toe. De ouders van geluk kig gehuwde kinderen moeten zich een voudig maar tevreden stellen met de lek kere kruimeltjes. Zigeunervolk heeft geen rust. Vandaag is 't hier en morgen ginds. Ook mija^"Zi geunerkind kwam en trok verder.

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1927 | | pagina 5