Tweede Blad
De waarheid over coffeïne.
't Zigeunerkind.
Toont, wie gij zijt!
ZATERDAG 15 JANUARI 1927
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
VAN OVER DE GRENZEN
FEUILLETON
Toont het door drukwerk,
door goed drukwerk.
-KtV"i'
Voor onze vrouwen.
In ]t kraaiennest.
KERKNIEUWS
Of katholieken in Engeland.
Be 15e December 192(! is, schreef 011-
]a,ugs !het Centrum1 terecht, een datum, die
inlet; gulden letteren in de gcschie(%nis'
van GrootBrittannizal blijven opge-
tcekend. Zooals men weet, bestonden cr
aan de overzijde van liet; Kanaal nog al
tijd verschil lende wettelijke voorschrif
ten en bepalingen, dateerende uit vroegere
eeuwen en krenkend voor de. katholieken
'in den loop der Vorige eeuw werdl daaraan,
niet zonder strijd, veel. veraiid/erd en wer
den verschillende idjier bepalL'ingen afge
schaft _otf buiten werkiüg gestold. In 182Ö
'word de emanripatiewet aangenomen,
waardoor de katholieken het genot hunner
staatsburgerlijke rechten verkregen en
zitting konden nemen in hert Parlement.
Dit. was slechts een eerste mijlpaal1 op
de lange baan der Vrijwording onzer ge-
lootsgenooten, doch- nog vele verordenin
gen bleven in zwang, welke de uitoefenin-
yan den katholieken godsdienst hinderlijk
maakten. t)ok deze echter verdwenen lang
zamerhand en men kan begrijpen welke
vreugde er heerschte" in Engeland, toen
verleden m'aand gegronde hoop bestond dat
de laatste sporen dier vjjandjige wetgeving
zouden ve-rttwijnen.
Dit is thans op den 15on December ge
schied. Wederom was een wotsvporstel in
gediend tier y.eriidhiting van den toestand
oer katholieken (Roman Ga.tholiö Relliet
BiU)triojnfantelUijk .was het door de fijne
lezingen in het Lagerhuis geaan, en nu zou
ook in het Hoogerhuis de derdje lezing-
plaats hebben. Dit geschiedde zondpr veèl
icgenetand; en toen klonk tot de vergadfc-
ring er Lordds uit dien mond van den
parlementSaecïetaris de middeieeuwsche
plechtstatige formule: „Le roy fe veilt"
die tot gi-oote vreugde ,u\er katholieken!
in- haro ouderwetscihe bownordingeu cen
'keel* reeks verouderde wetten te met idpM'.
Die uitslag was voorzien, want het
wetsontwerp r was in do pers en door die
openbare mSening gunstig ontvangen',
iele niet-katholieke E-ngelWhen vonden
hot zelfs besehamlend voor liun land, d|a.t
dat de uilslui tin gewette n tegen dje ka
tholieken nog bestonden. Toch was er nog
verzot- en zoo is men dus wordt uit Lon
den geschreven glroote dank verschul
digd aan mr. N. Blundpfl (een katho
liek) en Br. Dennis Herbert (Anglidaa®,
de indieners van het wetsvoorstel, dje h:et
met. veel beleid verdedjigden en het dode®
aannemen in het Lagerhuis; ook aan lord
Pitz Alan (katholiek) en Ibrd ParmOur
(Jab.) die ihèt ongehinderd dooi' de di-ie
lezingen in het Hoogeriruis ioodsteu. Want
terwijl het ministerie zich afedig hield
om! vrij spel te gaven aan het Parlement,
waren er cenige stijfhoofdige Protestan
ten, die kwaadwillige anïend|om«nten in-
dienacn b.v. dlat de1 wet piet toepasf-
selijk zóu zijn op Schotland of die
obstruotie 'beproeiden. Een lid vpn het
Lagerhiiis kwtomi Zelfs aandragen met.' een
lijvigen folio-band, waarin de a u (i-kathio-
lieke wetten der 18e eeuw vervat zijn, ien
die hij dreigdf- voor t'o lezen 1 't Luktte
pietde strijd hald( nu ,al vijf uren geduurd
de steroinen werden opgenomen, eerst dje
van de voorstanders; veïdier ging' 'tniet,
da:a.r de andoren bij het zien hunner (neder
laag waren afgedropen. AL de nmendjemen
ten, waarmee de verdedigers van het voor
stel geen Vrede hadden, werden afgestemd.
Uit den aard "ter zaak baarde hot wel
slagen mleetr Zorg in hef Hoogerhuisdaag
zetelen immers de Angliesta.nsche hoog-
vaardigbteidsbekleddfers, en mien weet' nooit,
hot! die getmutst zijn. Dan, het viel mee.
Het grootste amendement tegen het
toelaten v<an Professies m'et het 'Allllerlveii-
ligste werd ook daar verworpen, dank
■zijl de ingrijpende wooitdjen vjan lord 'Fitizl
Alan.
Niet minder dan nsegentien artikelen
zijn thans uhb -het Engelsdhfl wetboek
geschrapt. Onder dfcze zijn er die flagtee-
kenen; jirtl e 16e end 18e eeuw. Tij'dems
regesxirig van Edward VI b.v. werden jn
1549 „Missalen'-' enz. vpor alöjd verboden;
een ieder, die z© in bezit hield), we.rd! ge
straft met gevangeniss),ra!f, „naar 'sko-
nings welbehagen". In 1559 (onder Eliza
beth) w erden de .kloosterorden „superötitii-
'lus" verklaard en daarom' Was «Mee schen
king ten himiusn bate nietig-. Inl 1791
ijverde mten tegen het dragen op Idjpa opiein-
haren weg Van kjerkge-whden bij uitvaarten
en processiën, liegen Eet rinkelen van bel
len of 't luiden van klokken. Ook nog de
Emancipatde-iwet vpn 1829 verbood zich
te vertoonen in priesterlijken toog of re
ligieus habijt. Verder 'bestonden er nog
onderscheidene verordeningen tegen de le
den der kloosterorden. Zij konden altijd
30) (Slot.)
De oude schout is bijna hersteld, maar
zijne schoondochter in 't naburige dorp is
gestorven.
De oude kerel is als gek geworden op
ICatharina, die hem van den dood heeft ge
red. Hiji is echter een grof besnaarde lom
perd, want, nauwelijks eene week na den
«lood va.n zijne schoondochter, heeft hij
verklaard, niet eer te' zullen rusten voor en
aleer Katharine Christoffels vrouw zou
zijn. Het land heeft toen den dokter ge
vraagd, of de schout nog in gevaar was, en
als die getuigde van neen, heeft ze do
boerderij verlaten.
Daarna heeft ze nog een ziek meisje
verpleegd, en gistüren is ze te huis geko
men.
Ik heb ze ontvangen met een eerbied als
voor een koningskind, en met eene 'liefde
als als nu'ja als voor mijne Katha
rina.
v andaag komt dokter Roemer te huis
over de gwnz'on geZeli, geigïjz'eld of' verban
nen worden;-cu wie een. nieuw lid Iw (lip
orde opnam maakte zidhl schuldig aan
„wangedrag". Ganstih die hatelijke .wet
geving is nu opgeheven do. shrafllen uit do
16e eeuw zijn geschrapt en de kloosteror
den 'hebben sedert dipn 15en Dccemlier 1.1.
opgehouden onwettig' te zijn.
De huidige beslissing maakt de eman
cipatie der katholieken practisch volko
men. Nog slechts drie „ongeschiktheden"
blijven bestaanlc. Dank zij de vastbera
denheid van Georges V, dient sedert' 1911
de Koning bij zijn troonbeklimming geep
godslasterlijke eeden meer af to leggen,
doch hij' moet verklaren, dat hij behoort
tot don protestantsehen godsdienst, in
gest eld door de wet". 2e.. Geen katholiek
kan Lord kanselier van. Engeland zijn. 3e.
Geen katholiek mag een Anglicaan tót oen
betrekking in diens kerk benoemen. In
het parlement hebben de verdedigers van
de nieuwe wetshervorining geen afbreuk
willen doen op djeze bepalingen, hoe on
logisch die ook .zijnDo koning blijft dus
nog steeds de minst vrije man van Enge
land. Als liijl zioh in den sneltrein vam.
.Londen naar Edïnhnrg des avonds als
Anglicaan ter ruste neerlegt, moot hi.l
den morgen daarop in Schotland als Pres
byteriaan ontwaken! Maar katholiek mag
hij niet zijn. Tijdens den oorlog kon Lloytl
George die een afgescheidene is bis
schoppen en aartsbisschoppen 'benoemen;
een Israëliet, een ongodist, zou ook daartoe
bevoegd zijn, .doch niet een katholiek! 't
Meest hinderend is echter do tweede „on
geschiktheid" en 't is al gebeurd dat om
die reden een man lord Russell die
aangewezen scheen om het ambt van kan
selier wa.ar te nomen, daartoe niet werd
verkozen. Doch men hoopt, dat ook deze
sporen van onverdraagzaamheid in afzien-
baren tijd zullen verdwijnen.
Er is in don laafeten tijd noga.l wa t
doen geweest over de vraag, of coffeïne
bij normaal gebruik door dugelijiks 2 a 3
kapjes koffie of thee te drinken, wei
'of niet. schadelijk is. Vele al' of hiel weten
schappelijke uitingen weiden door belang
hebbenden opgegrepen, om' daarvan op
hunne wijze te profiteerai.
.Waar het ganalte van ekrffleïno in de
verschillende, koffiesoorfen zeer uiteenBloopt
('vlam 1 telt 2 o/o), waar de samenstelling
der in den handel zijnde melanges sterk
uiteenloopt en ook de wijze vlam heit Keften
.zeer veirsehillend is, kan omitrent het ge-
ihialte van cóftleïne, op een kop 1 col ie bere-
Mienu elk gawense'hif rekensommetje worden
opgemaakt.
Ook ten opzichte van de maiximaal
dosis rof'fpïne, welke een mlensclr zonder
«clhhue vooi- de gezondiheid kan verdragen,
loopen de nreenmgen uiteen. Verkeerd is
iKclhter te zeggen, dat de maximaal diesis
m ae Nederiandisdhe Pharm'acopoea aan
gegeven door elk gezond1 miensoh zondier
schilde verdragen kan word(en. Het tegen
deel. is jufst het geval, Want de makimaaii
doscn in de Neidlerlandsdho Phairmaropoea
aangegeven, zijn therapeutische dosem, die
in de meeste gevallen schadelijke gevolgen
Moor gezonde nnlenSclhen zullen hebben,
fiharmhcopoea. geeft voon- coflfëïne als ma
ximaal dosis 1 gram, voor opium b.v. 400
m'.Gr. aan. Het zou een groot nadeel
voor elk gezond menscb zijn, indien deze
dagelijks 400 m.Gr. opium of 1 gram cof
feïne zou gebruiken, omdat! Geneeshooren
dit kwantum! hun Zieken in speciale geval
len wel >e.cns toedienen.
De uitwerking van genatvergiften op
het mlensobelijk organisme is in het alge
meen zeer individueel. K'. B. Lehmann.
I.rófessor aan de Universiteit te Wiii-z-
biu-g, sdh'rijft na uitgebreide onderzoekin
gen hierover als volgit;.
„Het komt ook veel aaai op de indi-yi-
"dueele gco«o<iliglieid tegenover coffeïne.Heit
is bekend, dat reedts koffie niet 1/i0 gram
of Vu gram cpffeïne slapeLoosllieid, hart
kloppingen, cóngestfes enz. kan veroorza,
leen. De gevoeligheid, is aflhankelijik van de
■persoonlijke konstitutie, "van wbmiing, van
den momenteelen toestand dier stofwisse
ling en fot' cientralet zenu-Wste.Ilseil."
Wat is nu wol de waarheid oVer Cof
feïne Er zijn door bekende Professoren
der geneeskunde zeer uitgebreidte ondefzoe-
kingen g'edaau en de resultaten tVarv-aa
met de blijjde mededeeling, dat niemand op
het dorp meer in gevaar is. En dien eigen
avond wordt hij zelf ziek.
Zijn vader komt over' om hem te behan
delen en bovendien nog een tweede dokter.
Eene liefdezuster en Katharina lossen el
kaar bij' de vbrpleging af.
De jeugdige held! Meer dan zestig ma
len heeft hij de zege over uen dood behaald
en op den laatsten dag van den strip
wordt bijl zelf doodelijk verwond.
Angstige, droeve dagen gaan voorbij!;
dagen, waarop vrees en "kommer spreekt
uit den oogslag, Voorzichtigheid uit 'den
lichten, schier onmerkba.ren voetstapen
waarop zelfs do adom zachter gaat en het
oor altoos gespanuen luistert naar de deur,
of de wreede onzichtbare hand' van iden
dood, die daar buiten op de klink rust, do
poort zal openen of niet. En geen oog is
zoo vol angst, geen oor zoo fijn als dat van
Kptharina.
De ziekte heeft den jongen dokter
schrikkelijk aangepakt. Hij heeft zich ge
durende de laatste weken bijna geen rust
gegund, en was 'steeds daar, wdar de
ziekte op 't hevigst woedde. Daarvan
k«mt het, dat zijne kracht z#o xutgepuit
Zijn vastgóldgd in vsrsrihilitfcnde studnes,
waarvan hier nenige uittreksels.
Door (olivine veroorzaakte slapeloosheid.
|-"VT"'WV|
NA SEBRUIK VAN 0(1 SRAM COfTOB£
De bewegingen vian den houd wórden
van een lossen bodem overgebracht op de
Vn.Üiv'iteitsmleter, die dez'e bew'egittgten djin
ijl curven gedurende 'ci|en nacht regïstifeert,
O.nrvte 2 ifoont, vergeleken bij; c'urvo 1. (noi>-
taaal) door aleer sterke uitslagen dui.dvuijlk
aan, hoe groot, do nadhtolijke onrust na
gebruik van 0.1 graan! coffeïne wais
•Nad'rcligï! invloed van col'l'eïne op» den
bloedsomiloap.
eJLoovrtl kracht
moot het hart
bestéden
m d*7i hoe/Mj/ietd
bloed te doen
circuleersri
¥cor COFFEÏNE
nq COFFEÏNE]
Coffeïne oefent op de meeste zenuw-
centra een pTiltkelenden invloed uit. Hot
gov.olg .is een vernauwing van de v&feu.
Wegens deze vernauwing moet het hart
meer kracht besteden, om den weerstand te
overwinnen ®n de normale hoeveelheid
bloed in circulatie te- houden. Het hart
moet veel sneller kloppen, om het bloed
door de vaten te persen. Uit dezen toestand
vloeien volgende na.dec]fen voort:
1. onregelmatige; werking van het hart,
2. mindere prestatie van het hart, ti'ots
grootcre. inspanning',
3. vervroegde verslapping der hartspie
ren en verhoogd vermoeidheidisgevoel.
Onregelmatigheid van de harlliimties
door coffeïne.
Nofmalc pols vóór gebruik van koffie.
Het toestel voor het ragistreeren van de
jiolsslagen zóu de küleinste afwijlfing' jn
deze cïirve hebben aangetoond, ^als d(?zo
had bestaan.
Dezelfde 'proefpersoon krijgt daarna 2
koppen gewone koffie mót het resultaat,
dat de pols, zooals ïlie curve aantoont, on
'regelmatig we'rd.
Na eöl'f'eïnevxije koffie IIAG door de
zelfde proefpersoon gebruikt, 'blijft dé pollis
vplbomen normaal.
Op deze feiten ten overvloede nog gc-
stiaift,hl door 'd|e pi'a.ctisohe ondjetn-jnding
van auizenden G.eneesheeren en milliognrm
verbruikers, 'base-eren de hygiënist»
waarde en de a.lgemóene Voordfeelen van
koffie HAG, welke niet Weg te cijferen
rijn.
„Gepikeerd
Maohteld se'rijff in 'tCentrum':
Nu ga ik ma toch eeius wagen aan iets
waar ik persoonlijk hoegenaamd geen er-
is geraakt,
'"t Beslissend oogenblik nadert. De grij
ze vader en de andere dokter staan aan het
bed; aan liet- hoofdeinde leunt Katharina,
bleek als de dood. Geen spier trilt in haar
gelaat. ..Zoo zag ze er uit -in dien beken
den verschrikkelijken nacht.
De uren 'kruipen voorbij'; de morge.D
breekt aan. Daar zegt de tweede dokter:
„hij! zal er doorkomen!"
Over Katharina.'s gezicht flikkert 't als
weerlicht. i
Daarna gaat ze niet wankelenden tred
de kamer uit, en ik hoor even later da
deur van een dakkamertje open en toe«
gaan.
Ilc sluip haar achterna. Ze js in mijtóe
kamer. Zachtjes open ik do deur; ze be
merkt er niets Van. In de morgenscheme
ring knielt ze voor mijl» bed, waarboven
het witte kruisbeeld hangt.
Ze bidt:
„Heiland, goede Heiland, laat
hem leven! Schenk hem, om zijn helden
moed, om zijp! groot.e liefde, die hij' altoos
voor de zieken heeft getoond,. schenk
hem de gezondheid terugl Wees barmhar
tig jegens hem, Gijl weet toch, h'ee b'arm-
varing van heb1 waar ik alleen maar
ondervinding va®; heb gekregen, dpor om'
ine heen te kijken! Want zelüj beni ik!'nog
nooit van m'n leveu echt gepikeerd ge-
weest, en dat is heelemaai geen deugd(
{umlat 'tgeen kwestie van principe is,
maar doodeenvoudig toevpi 1 Dikwijls ben
.ik teleurgesteld, en all en toe woedómty
maar nooit gepikeerd, 't Lukt mc maar
niet ik woall niet hóe ik 'taan moet
leggen, 's Heb telken keer te veal! of te
weinig van «1e ingrediënten, djn er vóór
moodig zijn, tof! m'n- beschikking); ik neem
de zaak of te laconiek pp, ófl te- hófitig,
móar die kcurig-gemïftigiue, bedjaebtz-ame
.vcrbolgenhieid, dien beschaa/fdleii, bijna
liocd'fichen wraaklust kan ik maar niet
zuiver treffen. En zoo erg rouwig ben ik
er ook eigenlijk niet om'.
Wel weet ik, dat ik eenvoudig radploos
wordt, wanneer ik er tegenover kom te
staan. Zoo'n confrontatie met jei slacht
offer heeft meestal plaats op een oogen
blik dat je er tminst op, bedacht bent,
en je zelfs buitengewoon ousdhuldig voe®.
Want mensehen, die. spoedig g-epikecn}
zijn, kouten .nooit op; 'üiaee, de zaan dtjde-
1-jjlk eens 'Hink uit te praten. Dat IHgt
met in hun lijfo. De oorzaak vau hunt ont
stemming ligt; gewoonlijk ergens irn oen
duister en geheimzinnig verled cm-: heul
eind terug in rik geval. Je h'ebti zte 'ns
ooit „belecdigd" él gekrenkt', heelemaai
jBoudetr opzet: je weet er zól'fl niets vam'on
meent nog steeds dat je 'd)e beste Vriendetn
bent en «r geen vuiltje aan de ludht is,
te mieor daar z-e zelf mets doen omjfjd uit
den droom1 te hx-ipen. Maar tlpn bogpu(ti 't
heel stil en onheilspellend bij; ze te IbroeieinL
Zelf] ben je je filiale gezpgde of Ibetahirking
allang vergeten, maar zij ontjhoudetni ze
met onverzoenlijke nauwkeurigheid allïe
bewoordingen en alle intonaties. Etn dun,
na dagen weken soms, doet eem alleron
schuldigste aanleiding die bom ïbsbarstlein.
Je biedt een fc'teinen diemst aau, maakt
goedmoedig een plagen!ti(e toespeling
en plots wordt er een zondvloed) vaiu! Je
moest theatrale verontwaardiging over je
niets-vermoedend hoofd' uitgestort. Je staat
't in 'n sport vriemldik-verdwaalde mach-
teiooslliteid aan fe hooi-en, en kumtt je al®em
«nog maar- Verwóudoi-e®, hoe iematuld zbo'n
spmtane, onVervialsdhte opwinding zoo
kant en klaar kan hebben» liggen, om ze
op een \viilekeurig moment naar verkia-
tzwg te voorsdliijn tie brwigém. Brr, zoo,'n
ingeweekte, opgebotlteldo Wrok is veel ver
ontrustender dan oen flrissche dgiftbui, die
•op 'teritieke moment zeil1 Joslmaillt en
uitraast
Big mannen komt 'trasedhlte gepikeerd
zijn neel zelden voor aUleon wanneer ze
heel )j<l«-l zijn en dan ijiteuw ze zich
theestal dadejijk, in 'n liaiDf kindprlk, half
gezwollen p.rot-est. Alaar wij ik moet 't
met schaamte bekennen hebben 't
eigenlijk monopolie Van die Ikmlemdigc en
oncehristetijkQ listobelkheid. 'tla een spe-
üilfick-Vrouwelijke liefhebberij.
Een merkwaardige bijkomstigheid, wan
neer een van ons zoo eens echt hartgron1-
dig gepikeerd is, is oen groote medtedeeil-
zaamtieid betreffend haar grieven; jegens
iedereen, behale jegens do beklagenswaar
dige oorza,ak zelf. 01' dit laatste 'n soort
gebrek aan mhed is, weet ik nfteHj,, maar
'bi.' zichzelf noemen ze 't heimelijk 'n waar
dige houding. „Waarom zou jo er wnoiidlen
over vuil maken als zoo ietmand [dat zóilf
niet voelt en eigenlijk is 'tsop ook de
kool niet waard 1" Ja, ondertiusschen
Gewoonlijk krijg je dan ook van zulke
derden 'dia oplossing van je verbijstert!
vragen wat je eigenlijk misdz-even zondt
kunnen hebben'. „Ja zie je, je moet maar
niet zeggen dat ik 't je heb oververteld
maar ze is zoo vrecselijk gepikeerd,
dat je h'aar toen niet hebt opgebeld over
die lezing. Ze zegt dat ze niet begrijpt'
wat ze je gedaan heeft1 om' zoo onheb
belijk behandeidt c wordienl" Ja, lieve
hemel 1 „Jou •eendvogel," [leuk je dpn wel
aens, had me dan eten volgenden morgen',
toen ik bij' je opliep, behoorlijk 'n por
in mijn 'zij gegeven, éai me ter verantwoor
ding -geroepen! Dan zou je gehoord hebben
dat alles op een prul van een misviir-.
«tand berustte 1
Qver H algetehe® gelooï! ik nietf dal vrou
weu die. znët gevoel voor humor begiftigd'
zfjln, ooit hiurmedescheipselen zuiïfeni pnthai-
Jeu op van die raadssLaehtigo buien vami
gefroisseerd-zijjhDo .uitdrukking van
komische verbijstering op- f argelooke ge
zicht van den aangevalleph móet' ze daai
al dadelijk omtw-apene®, 'tZijai gtjwóanÜlijk
de. stumpers zonder een greintje gemoedfct-
lij'kheid, en die 't vriegdtióba-ppedijksti
grapje niet begrijpen en verdragen kiimnen,
die ons zulke onverwachte verrassingen» bc-
roiaen. i
ls er wel iets onsympathieker» denk
baar dan een vrouw; diei ieder onschuldig
dwaaslieidje opvat als èeri vreeselijlce pcr-
toonlijke beteediging, en zefllfis adhtei' elk
hartig hij met de armsten en incest ver-
la-tenen is geweest. Gij alleen weet dat
ik hem liefheb hoe ik hem liefheb,
weet, dat al het vorige slechts ongeluk
kige dwaling is geweest! Schenk hem ihet
leven, Gij almachtige, goede Heiland
niet om mijnentwille ik toch heb geen
recht op hem' te hopen neen, om tic ar
men en de zieken, die aan zulk .oen edel en
grootmoedig monsch behoefte hebben."
Ik sluip weer. naar beneden. Ruiten in
„den tuin ledn ik tegen don muur na®. Ik
weet geen raad. Aan het einde van mijh
opvoedingswerk ben ik zelf radeloos als
een kind.
Weer is een jaar voorbij.
Ik was ginds in het dal en ben daarna,
over den heuvel geklommen. "Nu, sta
aan den zoom van het woud. 't Is herfst
en juist eender als vóór twaalf jaren. De.
lampen werpen haar licht beneden in h^t
dal, en alleen de schoolwoning ligt in duis
ternis gehuld.
't Kind woont daar niet meer.
De dokter heeft 't dezen zomer wegge
haald. Hij1 heeft er zioh niets om be
kreund, dat ze esn Zigeunerkind was, en
nnnani»nHU>au>»ini»m>»n»>(
j
Iimnn
Nooit, n aar den zin.
Ze "boomden zwaar; hadden 't hier
over, hadden 't daarover. Van veel bctee-
kenis was 't niet.
B-Sar kwam de wereldoorlog op de
proppen.
Van dik hout zaagt men planken; de
stukken Vlogen e.r af.
„En waarom" haalde de een uit, „maak
te de Kerk geen gebruik' va,n haar gel-
zag
We spitsten de ooi-en nis een veront
ruste haa-s- en we hoorden zoowaar een
verstandig antwoord. „Als de Kerk," zei
de ander nu eens werkelijk krachtig inge
grepen had, zouden jullie dan weor niet
kletsen van gezagsmisbruik, tyrannic en
priesterheerschappij)
Zoo is 't! De Kerk kan 't nooit Jan Pu
bliek naar den zin maken.
De een schimpt: De Kerk is cönserva-
ticf en houdt aanpassing bij andere om
standigheden tegen en de ander bromt:
Waartoe al die nieuwigheden in 't ker-
ke^jjk leven?
De, 'een ja-minert: De Kerk' is star en
verlangt het onmogelijke, de ander echter
Waaromaltijd weer dispensatie en uitzon
deringen?
Jan voert aan: Watl De Kerk wil deze
doode niet begraven? Dan heeft ze ook
geen medelijden met de menschenl Maar
Pieter giftigt toornig: Wat! De Kerk be
graaft. dezen ook nog? Nou,' daar zal do
past-oor flink wat voor opgesti-oken heb
ben.
De betweter gromtDe jjricster moet in
de kerk Mijven en da olbedril roept; De
priesters moeien onder het volk gaan en
niet thuis Hijfven zitten.
Of: Do pastoor is royaal, waar het om
een getrouw schaapje gaat, en in het an
dere geva.lNou zeg, de pastoor kon zijn
gift-en beter besteden aan wenschen, die
't meer verdienden.
Dit alles herinnert aan 't geval dat een
jonge priester overkwam bij 't verlaten
van een station. Toen liïjl zijn bagage zelf
droeg hoorde hiji een witkiel morren: gie
rigaard en nadat hij ijlings- e-r een kruier
mee liad H'ijj gemaakt, gaf een „sjappie-bou
wer" niet onduidelijk te, kennen, dat hij
ham van luiheid verdacht.
We zullen er niet 'boos om worden. In
den grond bewijst het, d»,t men veel van de
Kerk verwacht en tenslotte wordt haar
Wijsheid wel erkend, al is het wat laat.
We mcenen, dat het Ranke was die zei:
Bij de tijdgenooten heeft Rome altijd onge
lijk; bij de nakomelingen krijgt Rome
altijd gelijk.
Gelukkig lie ««ft. het den tijd!
UITKIJK.-
ondeugend) tqaspelinlïje op heel. iem'amd,
anders 'n gehedme bedoeling zóekt om haar
te krenketn De meest' hopelooZe onver-
kwikke]jjk!hede;n zïjh va® zooiets 't gevolg-
Wat mijj persoonlijk 't moest .radeloos
maakt, is, wanneer ik op de openhartige
vraag, wat ik hao.r nu eigenlijk precies
in den weg gplegd heb, alüleen 'm dporhoren-
den blik en een vernietigemdZul je
zelf wel hiet beste weten!" ten antwoord
krijg. Want, wat te doen Wanneer je 't
niet Weet, Keelemial niet Voefllü 'n menjsrih
zidl ooit zóó weerloos 0a strijdlustig tejgc-
iijk
Neen, als we nog eenigszims prijs stellen
op de gemoedsrust, va-n onZe omgeving, l%m:
mófSten wa in 'shemelsnaam probeere'n,
ons nooit, nooit' „gepikeerd" te toonen
Niet a-ls icsmhnd ons spiksplintem|ieuwe
'hoedje aflka-mt, em niet als iemand ztegt,
dat we heusdh Itej dik woirdjen voor polkan
haar en niet als ielmland drie ;diagen; na
ons preci«>s ddZelfde a.parto schbenon koopt
waarop we Zoo trofeóhl waa-on; en niet
als iemand onze® verjaardag vergeet en
toch insinueert; dat wa een dagje ouldjer
worden; en niet ebfin, heelemaai niet,
en nooit-, 'tls een eerste vereisehte, ■wil
len we niet, door ons al die któln-e) „prik
jes" zoo onverdraaglzaaan' aan te trekken,
de werkel^ke wond oploopen van dje a%e-
meene antipathie 1
Op den 2deu Zondag na Drip-kaniagen.
Epistel v. d. H. Paul.us aan de Romeinen.
XII 6—16.
Broeders! wïj hebben, volgens de gratie
welke ons is gegeven, verschillende gaven,
óf van pTo®etie naar de- i«egelïuat'e dlesj |gte-
looÏB, of! .van bediening iti het bedienen,
of van geleerdheid in het leeren, of vami
verm'aning in het vermanendie uitdeelt,
doe het met. goede trouwdie overheid is,
met naarstigheid; die barmhartigheidl be-
ook niets, dat ik daardoor heelemaai alleen
bleef staan. Wat bekommert zïciK een
jong, naar geluk jagend hart om de smart
van een ouden man.
Haar is 't evenwel erg zwaar gevallen.
Ze hebben elkaar toch ook zoo lief, en
hunne liefde is geworteld in wedel'zijldsche
hoogachting. Ziji zal stand houden.
Was 't, maar niet zoo eenzaam en zoo
leeg in do schoolwoning! Als ®u de fakkels
beneden opflikkerden en ik mijho Kar ja
opnieuw in de schoolwoning kon bidnen
dragon, ik zou alles weer. gaarne op mij
nemen met dat beetje moeite en lij|de®r
Lnaar ook met 't duizendvoudige geluk, dat
het kind mijl heeft gebracht.
Zoo heelemaai zonder troost is mijn
leven - evenwel niet. Ze komen dikw^is bij
mi' over, en als de oude Barthel tijd heeft,
ri;td ik naar hen toe. De ouders van geluk
kig gehuwde kinderen moeten zich een
voudig maar tevreden stellen met de lek
kere kruimeltjes.
Zigeunervolk heeft geen rust. Vandaag
is 't hier en morgen ginds. Ook mija^"Zi
geunerkind kwam en trok verder.