TWEEDE BLAD
lekenden een
)uwjaar.
AND
Goes.
Middelburg.
AC.
»CHE COURANT
ij beschikbaar!
'ORWAARPEN.
dige doozen,
nevenstaande,
Iwaren en afr
ichten wat onze
Igende annonce
zegt.
igt Uw winkelier
VRIJDAG 31 DECEMBER 1926
is nieuw
rn; per
r 5T
m 2 a os
c c«
i." 31
nzaken.
Whisky, Arrac, Rhum.
nporteur, GOES.
De verjaardag.
ingezonden Stukken.
L. SNOODiJK, GOES
l Citroën-Automobielen,
Indian-Motoren
f en Tourist Rijwielen
Land- en Tuinbouw
Het hoekje van humor.
a vuu mm w*rnr*wr&3tr*ri
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
fWOt-FF MEPPE-U.
13144-207
3 2
2LE -«0
om 2
2 ®y
|*1 "öu ^cg
01^ iC CD
13072-45
>N 74 (2 lijnen)
•i»d p. fl. f3,50
■Ilfl - - -3,75
md -4,00
ier -4,00
è&Co
iand
V
Liter -4,
-6,50
-5,25
Vs Liter -2,20
p. flesch
oth Whisky „Black and
White" f7,50
oth Whisky „Macdougall's" - 6,00
:oth Whisky „King
George IV" -7,00
at»via Arac „Indo" -4,50
hum Jamaique V ieux" -4,25
hum Jamaique„Vieux" l/( 11.-2,30
Y Kortzichtigheid.
We weten dat kortzichtigheid bijtna-
ieder mensch eigen is. De een heeft het in
erge mate, de andere sukkelt er minder
'aan, en de breede massa is er tusseheW in
1 slechts enkele begenadigden blijken er vrij
ran te zijh.
Onder die sporadische begenadigden tel
len we de redacties der onderscheidene bla
den niet- We geJoove-n ook niet dat een er
aanspraak op zou willen -maken.
Op onze journalisten is de spreuk van
toepassing da,ti het beste Piaard wel eens
struikelt.
Met dit voorop te stellen, willen ,we
doen uitkomen, dat we het allerhoogiste
van het schrijvend deel der natie niet ver-
gen.
.We vergeven gaarne als de pen van een
der collega's eens slipt, maar wSt we deze
week van de „Nederlander" ondervonden,
kunnen wc niet „zonder meer" laten pas-
seeren.
De „Ned" is niet aangenaam gestemd
-over de moties, waarmede het kabinet bij
de begroot-ingsdebat-ten van R.-K. zijde is
.„bestookt'-'. 1
De „Ned." gelooft, dat dr. Nolens zijn
mannen wat meer vrijheid laat „dan bij
een parlementair kabinet zou worden toe
gelaten", en ze, uit da Vrees, dab „MJfc
vrije spel der Buitens, Surings en Kui
pers' geviaarlijk kan wonden voor dei kpadht
en het krediet van het intermezzo-kabi
net". Na het ministerie geloofd te heb
ben, besluit ze met deze tirade:
„Doch hoe dit alles zij1, de laatste maan
den hebben wél bewezen, dat, hoe kranig
demannen, die dit kabine tvormen, ook
mogen zijin, wij: leven in een zeer onge
zonden parlementairen toestand en dat het
gewenseht is dat eerlang weder een. par
lementair kabinet zijn intrede doet, dait
op een parlementaire meerderheid steunt.
jMaar daartoe moet men goed weten, wat
men aan elkander heeft en is het veefc
heter, wezenlijke verschilpunten flink en
roygal onder de oogen te zien en te stipu-
leeren, dan op een voozen grondslag een
toekomstig regeeringskasteel te bouwen.
Op- deze wij'ze ig alteen Vruchtbare aal-
menwerking mogelijk."
Wanneer we da „Nederlander" goed be
grijpen, dan verlangt ze terug naar de coa
litie. Dat is al heel ileitis founders dan >d'e
vreugd bij' de Christelijk-Historisc'hen van
het vorige jaar, toen ze de coalitie kapot
maakten, maa-r daarop willen we nu niet
ingaan, omdat een inzien van vroegerp
kortzichtigheid een belangrijke vooruit-
Op een ander punt blijiklt echter de
„Ned." kortzichtig, tot verblind toe! Heti
ïs, als zijl de „Bultings, Surings en Kup-
pers" als hinderlijke inensc'hen schildert,,
oimldat die eeniga moties indienden, terwijl
ze niet rept van de partijfgenooten, die zich1
ook aan dit bedrijf waagden. Toch raakten
0e moties Van onze fractieleden geen coa,-
litie-b'eginselen en -gevoeligheden, in tegen
stelling met die der Ohr.-Historfechen.
Kwajm dr. Do Visser, de leider der Chr.-
Historischen, niet met een amendement
-om een geringe subsidie voor een Bl.-K'.
school, uit louter vijiandigheid, te schrap
pen? Was het niet dqzielfde dr. De Visser,
die, met den heer Snoeek Hnekemans, een
motie steunde, om de kloosterlingen on
rechtvaardig te behandelen
Indiein de „Nederlander" werkelijk be
geert naar de oude coalitie op een beteren
grondslag -en zich toch niet keert tegen
Aan het einde der Itue ae Bivoü, waar
deze haar deftig karakter eenigszins Raat
verliezen, omdat zij in een winkelstraat
overgaat, stond destijds 't wad in de
dagen van het Keizerrijk een huis van
drie verdiepingen. De benedenverdieoing
werd ingenomen door een drietal winkels:
«en kruidenierszaak, een fruithandel an
-een speelgoedwinkel. Op de eerste étage
woonde een stokdoove oude heer met eep,
huishoudster, die nog doover was dan hij.
Anderen hadden het op diie verdieping
niet uitgehouden, want op de tweede
étage woonden wij studenten, die soms
■op een der kamers bijeenkwamen en dan
in onze luidruchtigheid wel eens verga
ten, dat er nog anderen dan wij. in, 'het Talais
-.verbleven. Er woonde namelijk boven nog
een huisgezin op een soort afgeschoten
vliering die door een afzonderlijken op-
jgang- te bereiken Was. Diti gezin bestond'
in een ex-docent in de le teren, die er
mager en poover uitzag, een ziekelijke
vrouw, voortdurend bedlegerig, en een
zets-jajag 'dochtertje, een aardig1 kind.
De winter had in dat iaar vroegtijdig
izijn intrede gedaan. Een donkere sneeuw
lucht King bovkn P,alrijk en 'de saraeuW -bleef
in de stad ligg'en, wat zelden voorkomt
.De daken waren wit van de sneeuw en ijs.
kegels hingen aan de kozijnen der ven
sters. Het was zoo Koud dat het armere
publiek gelegenheid werd giegieven zich
'dn de Verwarmde lokalen .Maf tfc ont
dooien en deze lokalen waren ondanks
.vunzige reuk van natte kleeren, dia er
-vaak hing, steeds gevuld.
Ik was jarig en dat wilden we vroolijH
imet -ons tienen vieren. Maar het moest
op niet te dure wijze geschieden. Een
onzer hadden we als diplomatieke ver
tegenwoordiger b-ii de fruitvrouw benoemd
idie bjj ons beroemd was omi de Wijze,
waarop zij een smakelijk diner wist te
te bereiden. Zij zou ons voor vier franc
per persoon doen smullen en verder Zo"-
llet dampie antipapisme in eige,n gelederen,
maar wel mannen uit ons kamp om bijf-
komstighedem kapittelt, dam lijjd-t ze aam
verbijsterende kortzichtigheid; dan zal zij
dientengevolge de herstelde coalitie voor-
loopig nog niet zien.
VAN OVER DE GRENZEN
Lli tauten.
Litauen, dat dezer dagen, bqf tooneel
geworden is van een staatsgreep, waarbij!
het leger de hoofdrol spjeelde, is een idlgr
na den wereldoorlog Zelfstandig ge.Wordfen
Staten a,am de Oostzee, door Letland, -en
,1 D'uiit-siclhlaxiid en Polen omgeven. Het is
een der zoogenaamde Randstaten van hpt
vroegere Rusland, heeft een oppervlakte
van meer dan 52 duizend vj-erk. kilometer
en een bevolking vjan gy» millioetn zielenl.
De hoofdstad Kowno- telt bijna 100.000
inwoners, die .voor ongeveer de helft Is-
nalieten zijn. Overigens is de bevolking
des lands voor het grootste deel katholiek.
In vroeger eeuwen was Litauen een,
groothertogjdoïn en sinds de twaalfidfe
eeuw reeds zelfstandig. Heti werd echter
'gaandeweg nauwer mlef Polen verbonden-,
en toen dit land door Rusland^ bij 'de
laatste, verdeeling in 1795, Voor ihet groot
ste deel w,qrd geannexeerd, kwam! ook
Litauen aan den Czaar. De wereld-oorlog
van 1914'18 bracht 'in dezen (bestand
verandering. Duitstibl&nd, dat teg|qnov;er
de Bussen aan da winnende hap|d^ kwam!,
bezette ook Litauen en stelde zich voor
er een bij' Duitsdhlandi aangesloten Vor
stendom van tje maken. Maar de -gebeur
tenissen van 1918 maatófen a.a® dit plaint
«en einde en toen werd Litauen, evqnals
Polen, Estland, Letland en Finland, een
zelfstandige Staat met -een republikein-
'Jsehen regaeringsvorm'. Het nieuwe land
kreeg kwestip met Polen over Wilna,
tvelke belangrijke stad het niet kon be
houden, terwijl het: krachtens een ver
drag, in 1921 tusschen Polen en Rusland
gesloten, door een e.g. corridor vap -hef!
laatstgenoemd land werd! gjeischeidlen. In
1923 kwaim' een gedeelte van hef Memcl-
gebied', zijl -'t dan met zelfbestuur, onder
Litauen's oppergezag".
Ziedaar een korte beschrijving V;an hef
land, waar thans in ee nommezi-an regee
ring en piarldmtot warden, vervangen
door een op bajonetten steunend bewind.
De vraag is nu Vooral, of-de staatsgreep
■ge'volgen zal hebben op: de betrekkingen
'Met het buitenland en biet interaatianialLel
verwikkelingen zal aanleiding gevjen.
Reeds valt te constateren dat de ver
houding m'et Polen, door ©enige onvrien
delijke verklaringen van de in heer Sméto-
na, de nieuwe president, lang niet ver
beterd is. waf in dit geval nieit zoo op
vrolijkend' is. Reeds lang bestond er, we
gens (het toekennen door den Voitkeinlbond'
van Wilna aan Polen, tusschen beid,e| stja,-
ten een vinnige vee'tfe, zooda tde vrees
'niet ongegrond is, dat de op; aniili'tiuineiiii
.steunende Smletona op' een kwadern
da-g besluiten (gaaf, met diet wapens te
gaan h.Jen, waf do rechters niet g'eVen
wilden. i i 1
Laten we er maar hef beste van
ihppen 1 j, 1
De zoon van L o d e wij! k XVI.
r D-ezer dagen is weer eens de vraagj
in Frankrijk aan da orde gekomen, bfl
de zoon van Lodewijk XVI al dan niet
als kind is gestorven en (ntakomietlingeiij
beeft gehad. Da oud-deken djer balie Van
Poitiers had' een wiepk hef lichf doen -zl(en,
waarin de kwestie opnieuWI wias behan
deld en wa^irvlan de veelzeggendje tit'e]
luidde: „Lodewij'k XVII .en dje onechte
D'auplhins". De auteur werd deipwiege aan-
gekk,agd door een afstammeling vjan Karl
-W'ilhéilm' Na,undbrf'fl, die zidhi iju 1833
«en voor champagne en dessert, en alles
wat nog meer noodig hadden.
Tc acht uur zou het diner beginnen, dat
aangerecht zou worden op de grootste
kamer, die van Jean Nérjer, student in de
medicijnen uit Clavigny, die later helaas
Imet het schip is vergaan, waarop hij- een
reis als scheensdabter medemaakte. Het
was een jongen mlet een excedenf hart!
Beeds te zeven uur kwamen eenigen
onzer op zijn kamer bijeen, cmnl mede te
heken aan de voorbereidende werkzaam
heden. Het vertrek stond vol rook: toen w.e
binnentraden, en we zagen- ,Tean tot onzlo
verbazing op een stoel staan, met een
kachelpijp in de hand.
Sstl! fluisterde hij toen wij hemi ophel
dering vragen. Sstl Luister! En met de
hand wees hü naar den schoorsteen.
We begrepen hem: er was wat al te
luisteren. En wij gingen onbekominerd,
over onze onbeschaamde handeling, als
(echte luistervinken onder den schoorsteen
staan.
Duidelijk konden we het gesprek hoo-
ren wat gevoerd werd door een fijn Irndef-
stemmeije en de diepe, ietw-at trillende
Stem van een volwassene De. schoorsteen
jbracht het geluid als een spreekbuis cv&r.
I Bij de heeren studenten is het feest,
vader. Een is er jarig. Net als ik. Hebben
alle menschen feest, vader, als za jarig
zijn.
We hebben geen feest, Iievei Agnes.
Als je groot bent, dan houden wij op
zoo'n verjaardag ook een diner.
Maar Marietje van den kruidenier
tvas vorige week jarig en daar was wel
feest. En zij kreeg een pop en koekjes.
Er ontstond een oogenWik stilte, waarna
de mannenstem hernatM:
Wel mogeliji, maar m!aar Marietje is
(misschien zoeter -dan gij.
Neen, dat is niet waar. Marietje
krijgt op school altijd straf van de zuster,
omidat zij, zit te babbelen en haar werk
nooit af heeft en met inkt op de boeken
morst
ontwierp als de Dauphin, en die aan mi.
fcD-e Boux laster verweet, omdat hij' in
.zijln boek Nanndorff eeu Van dei v«le
bedriegers had genoemd, dje eertijds ver
klaarden de ware zoon van LodewijkXVI
te zijn.
Men weet Idat heit ex velen zijn ge
weest, die verzekerden de Dauphin fte
wezen. Niet zoodra -was er twij'fél gere
den of het sfofelijik ovkrscfhot, .hetwelk
op 'de begraafplaats vjan St. Marguerite
ter aarde was besteld, inderdaad dat van
Lodewij'k XVII wias, of van alle 2ijden
kwam-en d'e pretendent© \a-opidag6n. Zij
waren veel talrijker dan de onechte J.e-
aune d'Ara's, en ifi(cu(ze da-geim de
onechte ffajniliel'öden van da nB.ussisdh'eaU
Isaar.
Het ee-rst verscheen een zekere Jeain-
Hervagault, de zoon v,an een kleermaker,
die door Napoleion I achter slot en gren
del wierd g&zqt; dagrna kwam: Mafihurin
iBruneau, die onder den naam van- Kja-rel
,v*an Frankrk opzien baarde, ma-ar ook
in de gevangenis verdween. Op, hem' nu
volgde de (hertog Van Kicihmont, in het
dagelijfcsclh leven Francois Hébext gvhee-
ten, die zijh stoutmoedigheid om' konings
zoon te 'willen zijn, ook met de-n ,keAer
imbest boeten.
De ernstigste c'andidaat was de hor
logemaker Karl Wilhelm Naundorf! uit
•Potsdam. Deze geleek sprekend op den
loverloden Dauphin, maar dit iw'as na
tuurlijk niet 'hvoJidbende. Hij] slaagde er
.Üan ook niet in zijn retchtem overtuigeinld
te la,ten geiden, w'erd uit Frankrijk ver
bannen, toog war Etngelaind en stierf in
1845 in ons land te Delft'. Zijn kinder-eiq
namen den naam Va® .Bourbonaan en
voerden lange jaren processen om! hun
rechten erkend te krijgen. Alles .tever
geefs echter. -
.De nazaat Van dezen Naundorff nu,
had zich door. het Werk van mr. Da
Boux, Waarin de geschiedenis van al deze
onechte Dauphins wordt verhaald, belee-
di'gd gevoeld en dén schrijver w'egens
laster een proces aangedaan. Reeds jaren
geieden had hij Henri Rocihefort out de
zelfde reden doen vervolgen. Maar even
als toen is de aanklager ook nu iwteer in
het ongelijk gesteiltd. D-e rechtbank was
van oordeel da.t de sdhrijivpr van het boek
een IhistDrisdhbn arbeid h-eef-f verripdt en
zijn rechten Van 'historicus niet hpefit ov'er-
■schreden. Troulw'ens, in aangeleg,enjhiedein(
betreffende, laster is -er geen gerechte
lijke Vervplgdn'g mogelijk indien degene,
die een a,anv!al op| dei dood^n doet, niet
tegelijkertijd hun nog lejVende nakoime-
ljingen heeift -Willen aanvaJIetn on| hun na
deel berokkenen.
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
Uit den hoek van het Goesche land.
Uit den aard der za.ak kom- ik wederom
onder bovengenoemde titel heti volgende
ten berde brengen.
Diat de pers het middel is om misver
standen uit den weg te ruimen is miij!
weer goed gebleken. Ik bedoel hierlmpie;
dat ten aanzien van het eerste schrijven-
van den Z. B. B. Z. bijl vele nwer lezenst
de gedachte opkwa-m: „was het dan zoo
goed in den ouden tijld", Velen waren imet
mi,' van oordeel van niet, zooals ik in mïjin
eerste schrijlven dan ook aanduidde. De
verkeerde opgevatte zinsnede is dan ook
door schriver wel wat gunstiger uitge
komen in zijn tweede artikel.
De Z. B. B. Z'. is terecht van oordeel,
dat ikv an imeening ben, dat er meen werk
is voor de machines in de groote steden.
Hoeveel duizenden arbeiders b.v. vind'en
er werk in de fabrieken waar de machines
geconstrueerd en gerepareerd worden.
En hoe zou men er ?t enorm'e havejni-
Zoo,? Nu gisteren dacht ikj nog, dat
ik je misschien wat geven Kon. Gisteren
ging ik uit en ben ik' laat thujs gekomen.
En toen moesten we zonder eten
naar bed.
Weer ontstond er stilte. Ik keek, Emils!
Laiebert aan: hij veegde een traan uit hét
oog.
Die verduivelde rook mompelde hij.
Zeg dat wel, zei Pierre Beaujon.
toekomstig jurist, wien eveneens de tranen,
in de oogen stonden.
Op'nieuw werd' de steml van hef meis
je gehoord.
- Moeten we nu weer zonder eten naar
■bed vader
Neen ik heb een brood voor ons
'drieën dat zoo groot is, dat we er wél
tweemaal mee kunnen doen. ;a>
Bij: de zusters hebben de kinderen
lekkers op hun brood; ik heb dat wel eens
geproefd.heerlijk.
Foei, Agnes, vraag je boterhammen
aan die kinderen? vroeg de vajder op
bestraffenden toon.
Neen na, maar ik Krijg ze van de
izuster-overste. Op schooldagen heb ik
nooit zoo'n honger, alleen op Woensdag
en- Zaterdagavond en op Zondag'.
Arm' kind', mompelde de vadtar op
een toon, die ons 'n rilling, door de leden
joeg. Andere kinderen zien verlangend uit
naar die vrije middagen en kien Zondag»
waarop zij naar hartelust kunnen spelen,
en uitgaan imiet' hun ouders, terwijl jij!.-
Rn dan zijh er mlenstóhein, dia kla^ejn)
doch kunnen arbeiden en den bunnen
het noodige geven Kom kindl haal mie
eens een karaf met water.beneden aan
pomp.
We begrepen, dat hij zijh tranen voor
zijn kind wilde verbergen
Jean Nerier trad van zijn stoel af
Kom, we zijn met ons tienen, zei Mjl
Rijk zijn we niet, maar we kunnen elk wel
tien francs missen. Allen tastten in; hun
zak: goud, zilver en koper werdf in No-
rier's 'hoed geworpen; honderd franc was
bedrijf onee in stand kunnen houden te
Botterdam'?
Zouden, wanneer Botterdam niet zulke
inrichtingen had, vele N.-Brabandei's en
Zeeuwen, die thans in B'. wonen, niet het
platteland weer in moeten? Ik meen van
ja! Dus wat dit betreft zult U toch wel
moeten toegeven dat door de machines in
zulko steden meer werk komt, als dat er
anderzijds wordt door weggenomen.
Nog even zou ik in 't kort willen aak
halen de aanwas der werkloosheid, die
naar -mijn indenken grootlendeels voort
komt uit de stijging van de Nederlandische
bevolking. Wanneer uit een deskundige
berekening blijkt, dat, met de bevolkings
toename van 100.000 man 's jaarlijks, ook
al zou imen er in slagen alle moerassen en
ongeeulliveer.de gronden te cultiveeren,
men over een periode van 25 jaar, toch
voor de vraag komt te staan, waar moeten
wij' blijven imet onze menschen. Ook di.t
mag men niet over het hoofd zien.
Dat ik vergeten heb te wijlzen op auto-
ongelukken, vindt zijh oorzaak hier in: ik
schreef niet uit becritiseering, inaar op
feiten waar verbetering in gebracht kon
worden. Daar ik nu, geen systeem' kan in
denken, waarmee men auto-ongelukken
kan vermijden, heb ik het deswege ter
zijde gesteld, en alleen maar gesproken
over een verkeersagent. Ten slotte nog
ditik ben het zeer goed met de Z. B. B. Z.
eens dat men in deze moeilijke tijden el
kander moest verstaan buiten de wet om.
Welnu daarvoor zijn mijn inziens zeer
hard noodig, de B.-K. Landbouwbedrijifs-
raden en die hebben wij' nu eenmaal geluk
kig, maar ongelukkig is het),, dat er nog
zoo weinig waarde aan wordt gehecht,
vooral wanneer men spreekt over Zuid-Be
veland West.
Een Zui,d-Bevel. boerenarbeider.
VERTEGENWOORDIGER
Telefoon 227-100
p. f.
Melkopbrengsten. 1
In het Landbouwblad voo-r Zeeland en
Noord-Brabant tpont de zuivelciomsulentt
voor Zeeland', C. Zwagerman, in ©en uit
voerig .artikel a.an, dat in vergelijking H#
overeenkomstige Streken in andere deeleu,
Van ons land! de melk in Zeeland plmk
'fl 50.0,0.00 pier jaar te weinig opbrengt.
Sdhr. wijkt er nog opi hoe Verbazend (ge-
Makkelijk pen Zeenwsdhe bo<er zidhi hij! dit
Sf,eit neerlegt. Voor een kwestie die paard en-
teelt éf! (den suikerbieltenverbouw betref
fende, kan .hij' daarentegen warml loopnn.
Tenslotte komt sdhr. Voor d-e versclkUl-en
de deelen Van Zeeland tot volgende .cij
fers, waar dan nog bijl in aanmerking)
dient te worden genomen, dat bij verwer
king Van de mlelk op een boerderij1 do
onkosten zeer laag zijn gefaseerd, terwijl
ondermlelk en karnemelk zoo- zijn gewaar
deerd. dat bij! lage vee- en viarkensprij'-
zen date taxatie ze'ker te hoog is.
Aan de hand v,an de cijfers van ver
schillende coöperatiev® fabrieken .in de
jkloibouwstreken van Groningen, Fries-
spoedig bijeen. Hij- zette den 'hoed op, na
dien geledigd te nebben, e-n trok! ziin las
aan. Daarna holde hij- de trappen af: nie
mand vroeg waafheen hij- ging. Binnen
enkele minuten was hij ierug, met da
woorden „in orde".
En op onze vragende blikken, zei'le hij
vender
Wel, heel eenvoudig! Ik ben naar 'ia
fruitvrouw gegaan en heb daar voor het
geld een biljet van honderd francs ge
wisseld later zullen we nog1 wel eens
tellen wat er te veel >of te kort was en
'kon 't dochtertje van dien stvtmpHr nog juist
ontmoeten bij! d'e pompi op 'dei pla.ats,
w(aar zij frisch water voor haar valder
haalde. Het "spijt me, dat ,we met dien ar-
toen kerel zoo vaak, een loopje genomen
bebbbcn. S.til, ik hoor de Kleine boven
ko'men.
We spitsen allen weer de ooran.
-Vader, zie eens, er was een mijnheer
bij de pomp» die heeft m(ij! dit prentje tot
geschenk gegeven, omdat ik jarig ben.
Een hiankbiiljet van honderd francs 1
riep de vader op verbaasden toon. M,aar
dat is onbegrijpelijk. Kind, hoe kom; je
daaraan
Gekregen pal Ik stond opi de plaats
bij de -pompi en toen kwami idaar een
mijnheer en die zei mij: tiaar, Jessie, dat
'is voor u. Het Kindje Jezus zendt dit u.
Kent u het kindje Jezus, vroeg ik. Ja, ja
iK kende Het, zeide hij. Zoo ging! het.
Van wien kan dat ko-men, momip-elde
de vader. 'Maar vrooliji zeide hijt wat
Qiuideri
Jessie, zet vanavond je schoentjes
onder den schoorsteen
Wc hoorden niets m|eer wajt er y'erder!
gesproken werd, want de fruitvrouw Kwam'
op de kamer om- het diner te brengen.
Foei, luie jongens,, riep zij. Al den
'tijd weer verknoeid! Niets is er klaau! En
wat een rook!
Stil moeder Vauderet, we gullen
U helpen.
Wel, riep Beaulon, die het eerst h?t
ZIJN WEDEBVAEEN.
Een schoorsteenveger vertelde, dab hij
onlangs van de kade in de gracht ge
tuimeld was.
En wat deden de mensehen, toen
ze je in het water zagen vallen? vroeg
ieanand.
Ze gooiden me een stuk' zeep na.
VLAAMSCH LACKED ING.
Jan Kornuit, koopman in gebakken
kastanjes, komt zijn vriend Van Hes
penbeen tegen, die leurt met potlooden',
hemdsknoopjes en rijgkoorden, en wiens
gan-sc'he inboedel wel 2 frano waard is.
Hemel, Van Hespenbeen, hoa gaat
het met de zaken?
Tamelijk welmaar een mensch moet
danig oppassen tegenwoordig:: er zijh weer
valsche briefjes van 1000 irano in om
loop.
NIET WAAB.
Een bedelaar steekt de hand uit voor
een aalmoes. Op zijn. borst hangt een
plaatje waarop: „Blind geboren."
Je bent een bedrieger! snauwt hemi
■een voorbijganger toe. Gisteren heb ik!
gezien dat je een- krant las.
- Niet waar, roept de man veront
waardigd uit. Ik heb alleen maar naar
de plaatjes gekeken.
NOG EB-GER.
Het meisje, dat ik lief heb', gaat
a.s. Woensdag trouwen.
M'n deelneming, kerel!
Ja, maar ze gaat met mijj trouwenl
M'n hartelijke deelneming dan, hoorj
D;E VERSTROOIDE.
Met groot levensgevaar voor zijn red
der was hijl uit het water gehaald, toen
hii op 't punt was IKe verdrinken. Bib-
herend van kou stond hijl nu aan den
kant.
„Alleanenschen", roept hij plotseling ,uïtf'
„daar denk ik nou pas aan: ik Kan heel
goed zwempnen!"
EEN VBAAG.
Wie was de eerste afschaffer?
Noë.
Hoe kom je daar nu bijl?
Wel, hijl wilde de ark niet verlaten,
voordat de aarde drooggelegd was!
WRAAK IS ZOET.
Ze hadden een muzikaal avondje, en do
gastvrouw vroeg den bekenden tenor com
iets ten beste te geven.
Het is reeds laat, protesteerde deze,
ik ben bang dat wij de buren zouden sto«
ren. j i
O, dat is niets, antwoordde de vrien
delijke dame; hun hond heeft de vorige)
week een heelen avond geblaft.
land en West-'BrabantJ valt de gemlid!d(ej.'d!a
Inettb opbrengst per 100 K.G. melk oVer
de jaren 1924, 1925 en 1926 ta st'ellen
op 1' 8,75. -
Schouwen en Duiveland en T-hloleln ko
men er bij die vergelijking het beste
De gemiddelde opbrengst over diie jaren
kan da-ar ook op pl.m. 'fl 8,75 ,per 1001
K.G. melk worden genomen. Hierbij zij
opgemerkt (dat ruim een derde Van dp
geproduceerde melk buiten het eilandl
wordt verwerkt.
Voor Wialdheren geldt een globaal ge
middelde van pl.m. f 8,40. De schrijver
teekent hierbij' aan, dat bij een betera-
samenwerking tusscihen d-e boeren de iftw
briekmatig verwerkte m-elk zeker moei
ozlu kunnen opbrengen. Voor Walcheren^
beteekent de 35 dent per 100 K.G. min»
der een jaarlijksdh verlieis van pl.mi.'
if 65.000.
woord nam, ons diner is niet, zou luister
rijk ;am wij- ons hadden v'oo'rgestelld. Hejtj
-eten is er wel, m'aar geen champagne),
geen illuminatie, geen pundhboiwl. Doch
dat is niets; ons geld is beter besteel.
Nooit hadden we vroolijker feestmiaal'.
Te elf uur werd er bescheiden aan
deur geklopt: tot onze verwondering wa4
(het de docent in ae letteren, die binnen}-
trad.
Ik vraag u duizendmaal vergiffe
nis, heeren Jx weet dat u feestviert,
maar mijn vrouw is ziek. Ik' heb- vanavond1
'rlen darter laten komen en hij' is van oor
(deen, dat rustig slapen haiar goéd zal !d|oen.
-Op dit oogenblik kwam een klein koj>
je door de deur.
Pas op, zij! zal u; herkennen, zei ik
,tot Jean.
Hij -hield zich buiten den luchtkring' en
zeide:
Wees gerust mijnheer, over tien mi
nuten' zal aRes hier in huis stjJ. zijp. i
O, vader, iat is die mijnheer, die mij
dat mooie papiertje gegeven heeft.
Ik hoor het aan zijn stem-.
t De trots van den man bezweek! biji die
woorden van zjjn dochtertje. Dikke tranen
rolden over zijn wangen m geroerd!
sprak hij::
Ach, heeren, hoe z-al, ik, u danken
•voor Zooveel goedheid-
Wij wilden natuurlijk zijn dankj niet
'aanvaarden. Hij werd gedwongen even ta
gaan zitten om- een glas wijn te gebruiker*
En de handen en het schortje van he®
kind wenden gevuld met wat er van hejj
dessert was overgebleven. We beloofden'
den docent lessen te bezorgen en von
den dien ook werkelijk voor hém.
Wat is van hem geworden? Wlat is er
van de studenten geworden, die mlet henjt
rond de tafel Zaten? Ik weet het niet: helt
lot heeft hen naar alle zijden verstrooid,
we hebben elkaar langzamerhand ver
geten. Maar een zaak is gebleven: de her
innering aan een goede daad op mijn ver
jaardag. j
