puaoL
Bij Ruws.
Schrale Hsjsd
ZATERDAG 13 NOVEMBER 1926
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Van hier en dair
Nuttige wenken.
Gekke gesprekken
een insigne, voorstellende ean zilveren
baarsje, ontvreemd. Ook is daar gastolen
een damesvest, en ditzelfde vast had de
Duitsaher nu aan.
De Duitsc'her ontkent intussehen starrig,
do inbraken te Zandvoort en te Heemstede
te hebben gepleegd.
Zal je gebeuren-
We lezen in het jCauitrum
Hij wlas 'n goedige oude heer.
Zij vr'aê een bijdehande huishoudster.
Al meer dan veertig-jaar was ze bij hem.
En ze hadden een dusgenaamd jongeluis-
tettament gemaakt; wie langst leeft al.
Hij werd ziek, heel erg ziek. De dokter
gaf weinig hoop.
Truidia -zei hjj ga, met dit
briefje naar mijn banikicr, dan kan hij alles
op jouw naam overboeken, daim behoef je
geen successierechten te betalen.
Truida, snikte, maar ging gauw' nlaar den
bankier, 't Was* gebeurd.
Maar hij1 werd beter
En Truida werd ziek, heel erg ziek. De
dokter gaf weinig hoop.
Hij kreeg nu gelijk. Truida. stierf.
De oude hoer w!as troosteloos.
Twee broers v:au haar kwamen op de
begrafenis. Ze waren lichtelijk' aamlgeschoj-
ten. Daags te voren w'areni ze bij den ban
kier geweest, en hadden vernomen, .dat
Truida een flink vermogen naliet.
Na d'e idechihig'heid namen ze pfk'heid
van den ouden heer.
,,'tls blijkbaar een goede dienst ge
weest, meneer." i
„Hoe dat zool"
„Nu, zo la.at ons een flinke duit achter."
„Wel nee, zooveel ka.n 'tndet Izijto."
„Nou, en of; wij hebben 'tbij' haar bala-
kier al vernomen."
Eerst nu dacht het oude heertje a,a.n de
overschrijving, die hij vergeten had, onge
daan te miake.n.
Hij schrikte ervan.
Toen klw'am juist de Notaris, en las het
testament voor: hij' was de «enige erfge
naam.
De broers maakten ge'w'eldig sepotakel,
maar 't testament was in orde.
Maar toen kw|am de fiscus, en liet oude
heertje moest, bij zijn eigen leven, v,a.n zijn
eigen vermogen, het hoogste bedrag auto
uccessierechten betalen.
En de fiscus lachte.
Maar Voerde daarna v,oor alle zeker;
held het schenkingsrecht ito.
Secuur is secuur 1
i De morgenstond.1*
Martin Berden dicht":
De schoonheid van den, morgen
Is dikwijls al bedicht.
Ja., reeds v'oor minder schoonheid
Is meen'ge ziel geziwichlt!
Wel, houdt je mnar eens rustig
Bij 't groeien van een! lied.
Dan moeit een dichter zingen|
Of hij het wil oï' niet,
'Wanneer de dag gaat komen,
Is 't Oosten rijk gekleurdt,
Alsof er nu een sprookje
In wta'k'lijkhciid gebeurt
Je denkt; aan eetol prinsesje,
Da,t komt uit 't verre land,
In uaooien staatsie-mantel,
Die fonkelt van briljant.
De kleuren vloeien breeder,
Dan.als een meiduilloin
Hangt aan de Oosterkimtne
De schoone mDrgenzo.nl 1
Een sfeutanenseh ziet. het andere.
In 't Ieldikant gestrekt
Ontjvaakt hij als1 de wekker
He mtegen acht uur werkt.
Hij is nogLloom vani biertjes,
r-'t Was gisteravond, laat.
Nog soest hij! oen kwartiertje.
Voor hij zich wasschen gaat.
Zelfs daarna kijkt; hij kriegel.
t Humeur is nog( niet dat.
Hij veel t alleen behoefte
A'an slaap, een uur of Wat.
moet na-ar zijn kantoor toe.
Het Woidt warempel tijd
En a ls op. Jreebe kolen
Begint hij gjjn ontbijt.
De mond nog vol onj haastig
Wringt hij1 zich in zijn jas.
Zijn vrou'wl slta-at op 't portaaltje.
Klaar met zijn acte-taséh!
Dan rent hij vlug het huis uit
Met mopperig gezicht.
Voor zóó een( is de| piorgen
Warempel geen gédjcht
Z w'emhd in demi muziekhandel-
Wij hebben «enigen tijd geleden', bericht,
dpt bij een mtoziekhnndelaar te Amsterdam:
Dat alles in de schaduw steil.
„Alles
de
Het wachtwoord was:
(schaduw stellen".
Men heeft een dochter, of men heeft er
geen! Durand nu bezat er eene en een fa
meuze! Deze zou Zaterdag trouwen. Maar
men gaat toch niet op alles uitzuinigen?,..
Sedert do dag van het huwelijk bepaald
was, probeerde, op 't atelier, iedereen in
de gunst fe komen van Durand. Natuurlijk
om eene uitnoodiging te krijgen. Maar
toen men vernam, dat de par tij „alles in de
schaduw zou stellen" steeg de ontroering
ten top.
Durand, in zijn sousterrain, werd het
doelwit, de attractie, de groote man van de
fabriek; men maakte hem zijn lijm: warm,
kocht voor hem tabak, legde zijn instru
menten klaar, borstelde zijn overjas af; de
meesterknechts, de kastenmakers, de bank
werkers, de stokers, de inpakkers, de loop
jongens van de bureaux; iedereen putte
zich uit in 'f verzinnen van voorwend
sels om dc werkplaats van Durand voor
bij te gaan of er zich stil te houden.
Dus vader Durand, je dochter gaat
trouwen en ,'t zal een bruiloft zijn,, waar
bij elke andere in de Schaduw wordt ge
steld? Je hebt gelijk Durand, bij: zulke ge
legenheden m-oct men niet kijken op een
kleinigheid
En dan ging men hongerig, langzaam
verder.
,een hoeveelheid) muziek' in beslag is geno
men, djie op onrechtmatige wij'ze Vami oor*
spronkel'ijka nummers wa-s rnagedjruklf. De
politie heeft sindsdien! liet reeds ingestelde
onderzoek voortgezet en dit heeft tot merk
waardige resultaten geleid. Wij geven hier
in hot kort een overzicht, viau) «i(it geval.
Reecljs geruiimen tij'di w!a.s liet aan (de Ne-
oerlandsché muzieklhianldelaj'ein! bekend, öait
op een of andere wijze; muziek (ito den han
del wérd gebracht die v'an de oorspron
kelijke uitgaven moest zijn nagedrukt en
-tegen prijzen, belamigxijkl lager djan de
officieel®, Werd v-erkoebll;. Het bleek1 dat fde
firma H. Leicher, Sitan!|houdcrsknde te Am
sterdam, die onder den innam „Hijimophon"
een winkel heeft op het Roklnl, djeze mu
zieknummers invoerde en:, zooals wij voor
enkele 'Weken berichtten, dg politie lujeft
naar aanleiding hiervan bij de firma een
■huiszoeking geilp-on, waarbij voorhanden
muziek en aidprinislbratije! in, beslag wierden
genomen. Uit het ontlerzoek van deze (admi
nistratie volgdjen midg! enkele inboilagiuf-
mingen van, muziek; en Wel hjj |n,chjt muziek
'firmafyi in -.AjmHtwdjafm, drie in iRotterdairi
en én iiu, Lebllen, afnemers der firmal
Leic-herverder leidde het spoor in de staidl
Schramberg. Een inspecteur van dp Am-
sterdamséhe politie, Vond da.ar de clichés
van ongeveer 60 verschillende muziekwer
ken van üui-lsckefe, Oostenrijkstehen,
Elwtoedsehen, Engelselhen'.Fra-nsbhen, li-a-
liaanschm e®i Belgischen oorsprong. En te
vei» trof men itodeze drukkerij' aan een
Voortreffelijk ingericht fotografisch ate
lier, Waar de na te, drukken werken uiterst
zorgvuldig Werden gefotoglrafeerd, ten
einde de cliché.» te verkrijgen, 'waarvan Ide
aMruk nagenoeg geheel nlelijk is aan, den
oorspronkelijkcn djruk'.
Van d.e drukkerij in Schramberg ging
hot spoor verder ra-ar 'n groote drukkerij!
in Heckingen, eveneens in Zuidi-Duitseh!-
land, welke de tussehenpersocHil bleek te
zijn van Leic-lier «ui ,de drukkerij in
Schramberg.
Door deze zwéjidalarijl is de eerlijke jhja»
dpi, naar men ons verzekert, op een bui
tengewone wijze benadeeld; een bédra'g:
is niet met; zekerheid) ppj tei geven doch het
moet in dje duizenden: guldens loojaen. D-e
gévestdgjc(e handel, die prezen, door dien
uitgever vpntg'-ejsteld, had te vragen, za.g|
den verkoop vp® de meest populaire m'u
zi'ak steeds afnemen. Wamt het was meest
lichte muziek, djie de 'firma, Leicher -liet ®u,-
dfukken. Op, deze nadrukken1, die wlellicht
per stuk enkela oentem, ten- hoogste enkele
dubbeltjes hebben gekost, werd natuurlijk)
oneindig meer 'wïnst gemankt dan op de
oorspronkelijke muzieknumimerser zijmi
zelfs gevallen bekend Waarbij1 op deze
valvche drukken ongeveer 100 o/» w'infet
'werd gemaakt-
Door dese praeiijken heeft de Nederland -
sche muziekhandel, zooals wjj' reeds zei
den groote schade geledendoch dlcze niet
alleen, ook de uitgevers en de, componisten
misten het inkomen! dlat hun toeklwlaim1.
Fransöhe en Duiitsche uitgevers hebben
aan het begin van dit jaar d-a zaak ter
onderzoek opgedragen,! a,n de Vereenigingl
van Muziekhnndelarcm en Uitgevers in Ne
derland, waarvan de heer Joh. A. 'Alsbach
Voorzitter is. Hef resultaat v;an Jit onder
zoek heeft m'en! hierboven kunnen lezen.
Wij vernamen toog", dja.t behalv.e de Ne-
derlandsche handelaren benadeeld zijnelt
Duitbc-he firma's, t'wfee Oostejirijifc8ehe,|a,oht
Fransche, tWee Belgi-sche, éen Italiaaml-
nche, een Engelsche eni een Eweedtechie
lirma. Van een uitgeverij zij») zelfs !21 uit
gaven rngedruklt.
Tegen den muziekliandelaar Leieher, die
reeds meermalen w'egpns k-eoeierijem terecht
Stond',i s een aamjklacht ingediend, Waar
in hij va,n bedrog en1 oneerlijke ooneurreni-"
tie beschuldigd Wordt.
Werving v<io>' de openbare sfhool.
Ijverige pennevberJers en voersters heb
ben dien laaitstein tijd gemeend te mbeten
'w^zen op liet euvel, dlat de bijzondere
school leerlingen poogt te- otoltt-rekk'en aan
de openbare instellingen van onderwijs.
.Een aardig feit d,at voor zich zelf
spreekt, verhaalt de „Volkskrant"
Donderdagmorgen j.l. om half elf, dus
onder schooltijd, trokken twee leerlingen
van ongeveer 910 jaar vam, d,e op 't
Witte dorp" te Botterdam gevestigde open
bare school, geWapendl met potlood en pa
pier en schrift er op uit om! zijeitjes voor
die school te Winnen1.
'Zoo trof men twice propagandisten in
den dop a,an, om can vrouw te bewtogen,
dat zij haar zoontje naar de openbare
school zou zeenden, waar toch de leerlingen
Als hij me toch maar uitnoodigt voor
de bruiloft... Neen! als ik er toch
maar zijn kan
Een bureau, dat er streng uitziet. Zwar
te meubelen, groen behang. Een heer met
witte haren de patroon van de fabriek
leunt met de ellebogen op zijn lessenaar.
V-ior hem een bejaarde werktaan, die hem
zijn zaak uitlegt.
Om bort te gaan, vader Durand, je
verlangt een som op afbetaling van uw
maandgeld?
Ja. mijnheer.
Ik weiger het je niet, integendeel;
maar ik hoop dat ge geen dwaasheden zult
doen met die bruiloft; waar is dat nu goed
voor om in één maand je salaris van 't
kwartaal op te eten?
Alleen maar, antwoordde. Durand, ter
wijl liiji zijn pet in de vingers deed rond
draaien, wat noodig is moet gebeuren: ik
zul zoowat 700 francs noodig hebben
En, daar de patroon een plotselinge be
weging van verontwaardiging maakte,
daalde Durand in bijzonderheden af: er
waren vijf en twintig genaodigden, minder
kon niet; zoodoende had hij' zes rijtuigen
noodig, elk van 20 frs., totaal 120 frs. Hij
had geen gekleede jas, zelfs geen hoogen
hoed, dat was samen we-1 100 frs.
Hetzelfde voor zijn vrouw. Voeg daarbij
nog de verschillende onkosten en 't diner
van lO.irancs per couvert bij Grillet en dat
alles te.s amen steeg wel tob 7000 francs.
En je rekent er de plechtigheid in de
van Harden en Gelaat
Doos 50 °6Q" 90eL
zoo reusachtig onderwijs genotem.
Door d'e- vrijmoedigheid dezer knapen
aangetrokken, merkte d,eze vronlw' op, dat
haar zoontje spoedig naar d-e R.-K, school
in -dc Jan KruyiTatpa-at zou gaan.
O, juffrouw, doe dat, niet, want dio
school is toch zoo reusachtig veraf en bij
<B:volg zal uwt zoontje, zooals| 'tmij! ookti®
gegaan -toen ik toog op die 'school w!a-s, eiken
avond reusachtig moe zijn.
Dp -de vra(ag, W'ic lien en nog* wel ouder
schooltïjjd er op uit zond, antwoordden |diez'o
knapen, d)at zij' op order vaat meester V;.
kWajmbn.
Waarop de meer genoemde juffrouw de
zeer juiste en rake opmerking maakte: Dat
meester V. zijn schaapjes dan zelf moest
opzoeken.
De incidenten! te Antwerpen.
We lezen in het „Hbld'. van Antwerpen"
omtrent dé voorgevallen inleitLsmfcenhij' het
vorstelijk bezoek het Volgende:
Wanneer de 'koninklijke stoet in de hall
nogmaals de „Brabamjonne." en het Zwoed-
sche nationaal lied: géhoord heeft, verlaat
hij eindelijk 'het stadhuis, opnieuw! door
ei'ndelooze ovaties ontfaaiald.
De afsluitingen vlaM koonden, die het
volk moeten bedwingen, bezwijken echter
onder bö tgedrang, zoodat de Weg lam,gis de
Suikcrrul versperd is door de dooreen
wriemelende, krioelende manischenzee.
Dc politie is hfer niet hij: maehto de orde
iels of wlat te herstellen; de politici te
paard, die een eind vooruitgereden: is, komt
dan terug, out ruinxo baan te Srakenl. Want
de koninklijke stoet Is garnsch omhi ngeld |en
Wbrdlt dixie den toevloed van menschen
krachtig tegengehouden. Er wordt cfcwel-
dig geduw'd en gestooten, zoodat de vor
sten en prinsen' in een zeer lastige positie
vevkeeren en tanl langen laatste geen stap
meer kunnen, vooruitzetten.
D-e generaals, de officieren van- 'a Ko
ning» gevolg, de burgemeester, de gouver
neur, de ministers pogerai Vruchteloos een
cordon te vbrm.cn roinirl de vorsten, zijl ge
lukken er niet int
Koning Albert zelf' moet met begdja ham|-
den de lieden tegemhoudon, die anjlers te
gen de Koningin aangeduwd zoudan, wor
den. Prins Leopold beschermt zij.nl jonge
bruid op dezelfdé manier, terwijl prins
Carl van Zweden, de prtolsen .Olaf e.n! Axel
en prins Karei vara België teai slotte dé
Koningin en de prinsessen- kunh-el) omrin
gen en Imsehermem.
Prins Axel van Deneniarken, die zijn
best deed in dezen strijd, kW'am op eera
gegeven oogenblik zoodutoisj jn het gedratojg
(l;at. sajfn eereteekbn van het grootl.int der
Leopoldsorde in den shawl v'api een volks
vrouW bleef hapiercn en die vrouw ver
dween in den warrelenden volkshoop zoo;a|ls
zo gekomen w'as. h-a-ar sha-wl in de landen,
la,l end van de-n prins, die er heielenjjaal^geeii
raad mee Wist.
Tusschen het hoera,-geroep door, hoordle,
men af en, toe het- gegil v,a|n| eeu Vrohw) of
een kind:, die onder de Voeten, gesukkéldl
w'aren of het, al te benauwd hadden! midldé-u'
dit gc-weldig go'drangt Zoo werden eelnl
twintigtal gekneusde of onpasselijke per
sonen verzorgd in 't bureel der bestand ige
Wacht. G
Daiarhij komt nog. dlat oen der bouten»
masten van vpjf motor hoog voor d« ver
siering aangebracht, omka)nteldje e ntegen
ilen gevel v,an een huis terecht: kiwlajn,
gelukkig zondjer iemand; te kkVetsan'
Om den ongeveer' 300 mater lam'g'en Wieg
van het stadhuis, naar het Steanlplan af) te
leggen hn.d de konimklijk'e stoet niet min
der dan twintig minuten noodig, dat zegt
genoeg.
Na. veel gchnrréwar bereikte men dan
toch heelhuids goddank! den trein,.
Weliswaar konnt een d,er epauletten Van,
Prins Karei ya.n België gehavjefflid' uit den
strijd, en verloor hij', naa.r verzekeFd wordt
een zijner eereteekehs, d;och de prinsessalu
hebben het buitengewoon gedrang zonder
letsel onderstaan oiï dit is hoofdzaak.
Wanneer n,u do liooge bezoekers in den
trein plaats genomou hebban, bemerkt Ko
ning Albert opcemis dlat, de hertogin Van
Van Westrogolhië nog steeds een: eind
v'erre, tussche® die menigte geklemd zit
kerk met bij
In de kerk? Ik heb een kosteloozo
aangevraagd.
Dus voor jou, den voornaamste van
de bruiloft, is het een smulparfiij|?
Gelukkig, viel Durand hem in de re
de, dat de peettante, 't toilet van m'n
dochter betaalt; anders zouden wij) he.ele-
inaal onder nul komen!
De patroon wordt hoos
1 Onder nul? Maar daar geraken ze onder
e.n voor langen tijd!... Zou 't niet meer
dan dwaas zijn als men 5.50 frs. per dag
verdient, voor een bruiloft 700 francs uit
te geven!
'Eerstens, wat had Durand een ge
kleede jas noodig, die hem bespottelijk zou
staan, terwijl die uitgave voor hem 'te veel
was 'r
Waarom niet werkman blijven? Zou hi,'
zich daarover schamen? Hij, de patroon,
hij. hield van Durand zooals hij den soldaat
graag zag' in uniform en den priester in
toog; de oude Durand, hij zag er wat knap
uit in zijn werkmanspak; wat zou hij! er
belachelijk uitzien als „mijnheer" met'een
hoogen lioed en handschoenen van een bijna
nooit gevraagd nummer.
£),at; liii nu alle werklui van 'de fa
briek op do bruiloft wildé noodigen, ja,
dat moest hij zelf maar weten! Maan
waarvoor was 't; nu noodig, een diner aan
te richten van vijf en twintig personen
en dan nog wel bij Gillet? Daardoor zou
hij ongetwijfeld jalouzie en ondankbaar
heid kweeken en iedereen zeker onte-1
worden eenigd bereidwillige perso
nen gevöuiden, die de baan vrij: makten,',
zoodat do moelder Van prinses Astrid ieip|dla-
lijlk ook de veilige haven berei'klt.
Ik journalisten in Argentinië.
In Argentinië zal een wetsvoorstel wor
den ingediend, volgens hetwelk de staat een
aanzienlijk: aandeel zal nemen aan de on-
derdoinsvorzekering der journalisten.
Van staatswege zal nl. een pensioenfonds
worden opgericht, waarvan het gpondka-
pitaal een millioen pesos zal bedragen en
uit 's lands kas zal worden betaald.
Die overige bijdragen voor dit fonds zul
len door de dagbladuitgevers en de journa
listen zelf worden gestort.
Recht op pensioen hebben de 'journalis
ten, dio den leeftijd van vijftig jaren be
reikt hebben. Aan zieke en tijdena de uit
oefening van hun beroep verzwakte dag
bladschrijvers kan het pensioen reeds vroe
ger uitgekeerd worden.
Het Argentijnsche wetsvoorstel is ge-
beseerd op eenzelfde beginsel als een soort
gelijke regeling, die in. Uruguay en Chili
bestaat.
De Amerikaansche bladen, die de»
nieuwen maatregel bespreken, zijn van
meening, dot deze staatsondersteuning in
volkomen overeenstemming is met do ge
wichtige diensten, die de pers aan de ge
meenschap bewijst.
„Zooals men weet'', schrijft de „Köln.
Volks'ztg.", waaraan het bovenstaande ont
leend ïs, „staan de pers en baar vertegen
woordigers in deze Amerikaansche repu
blieken zeer hoog in aanzien".
Uitbrekers.
De homerische veldslag v,an de drie te
gen honderd de poging tot ontsnapping
door drie boeven in de Newl Yorksche
Tombsgevangcnis géwéa.gd! heéflt tot
navolging gew'-okt.
Te Columbus, in dén slaat Ohio, iwlas het
in de gevangenis bezocikersdag gëw'eest.
Toen de bezoekers de gevangenis vérlieiteu,
trachtten 'diertien gevangenen miee. npar bui
ten te komen, enj niet. aanvankelijk' succles.
Wel Werd, er één doodgeschoten en een
tweede gegrepen, nog voor liij' het geviamjsfe-
nisterrein vterlate» had-, ïpaar elf! wisten er
te ontkomen. Doch voor de me-esten van
lien w!a,s de vrijheid niet bestendig vpn
duur. Na een achtervolging die twéé uur
ha/1 geduurd kwlam hot tusschen de elf
ontsnapten1 en de) achtervolgers tot een 'for
meel gevecht. Twee wisten nog te ontko
men maar zes Wérden gegrepenj en de. drie
and'erea vielen d-e politie gewond in han
den.
W-eet ge.dat ge muirrHchim'mel kunt
voorkomen door dikwijls en veel petroleum
te gieten, waarin zout is opgelost.
Weet ge.da.t ge v'lehk'en van hoornen
m-essenhéiten kutot doen ve-rdwljnen door
ze in to smeren mot een papje van groene
zeep in fijn krijt, half! oml half nla, een
poosje uitwrijven met ee.n wolIen| d,o.ek' met
witte was.
Weet ge.dat ge geplette vlékltien in
fluweel kunt verdwijnen door heet zand
erover te strooien en dat krachtig tegen
den draad i'n te schuieren.
Weet ge.dat ge vette halskragen kunt
schoon maken met verdund en aniinoniak' 1
ocel op 10 deelcn lawwl water.
Weet ge.dat witte gelatine opgelost
in azijn een uitstekend middel is om1 por-
oelcin te lijmen. De breukvlakken moeten
eerst verwarmd worden.
Weet ge. dat vochtvlekken zeer vaak'
reeds na een goede Wassehimg met zeep
verdwijnen, is dit 'niet voldoende, zet d'an
het goed een tijdje in bleekWnter.
Weet ge. dat ge vuile handen, ver
kregen door groenten of aardappelen
schoon te maken, kunt reinigen met Vin».
Weet ge.d,at ge suède-, lak- of andere
schoenen met 'houten hakjes aanstonds moet
l-aten repareoren, Wanneer het stukje, leer
onder den hak dun' begint te w'orden.
Wleet ge.dat ge lak-, suède- of andere
iïjne schoenen', welke door een regenbui,
.zijn nat geworden steeds opgevuld mét
papier, dat men telkens vernieuwt, moet la
ten droogen, echter noodt in de zon of bij de
kachel.,
Weet ge dat ge. peterselie evéngoed in
zout kunt inmaken: als selderij. Waseh de
peterselie,, droog ze af', pluk de blaadjes (a.f
en hak ze fijn, doe ze met 'd-a helft va,ni 't
gewicht aan zout in ccn| f'lesdhjej of! ppt'je
en bewaar ze Voor den winter.
vreden maken. En waarom rijtuigen van
20 frc., hij Durand, die gedurende den
loop van het jaar nog geen voertuig zou
durven nemen van 30 sous?
Om kort te zijn, hij; zou zeker ter brui
loft komen, als 't een echte arbeiders-
bruiloft zou wezen van een werkman, die
de grootheid van zijn plaats in de maat
schappij begrijpt; die trouwt zooals men
dit vroeger deed, eenvoudig, vroolijk, zon-
I der te blozen over een staat, dien de Chris
tus op aarde heeft gekozen als den Zij
nen.
Durand ging van zijn patroon weg,
woedend.
Men heeft nu eenmaal een dochter,
of men heeft er geen, enz. enz',
(Vier uur in don morgen). Twee ge-
noodigden van Durand zijn hun weg kwijt
geraakt in de Champs-Elyséas.
Ik beweer rechts.
En ik zeg je, dat het links is.
Ik zal toch wel weten wat ik zeg!
0
('2e groep).
Men zal de soep gieten op 't, geroos
terd brood!
En om ze te eten! '1.Leek well
Voorzichtig'!... siehreeuw niet zoo!
Een politieagent!
(3e, groep). Heer en dame.
Eigenlijk toch was do bruiloft van
Durand niet, zoo om alles in de schaduw
te stellen; de jurk van de dochter zla,tl
V an gunst en onigunet.
Potje Pie maakte opgang als huis
knecht
De verwantschap me.t de nobele daan'e,
dio al wat ze bezat, aan heb weeshuis
legateerde, had hem stormenderhand 'de
achting doen verwerven van zijn teerhar
tige meesteres en onder de koestering van
haar deugddoende gunsten, gedijde Petje
Pie tot volleren omvang.
In één woord: hij had 'n reuze-lij|n!
Verre er van, dat zijn roem taande,
gloriëerde die hij den dag.
Toen P. P. de juweelen onder toezicht
van zijn patrones poetste, pochte hij| opl 't
bezit van een familielid, dat wegens haar
rijkdom een diamant van 't. zuiverste water
aau do punt van haar neus droeg.
Dat sloeg1 in als een ijsbijll
Weer een dag later, o-ogstt.e hij- lauwe
ren door de glansrijke overwinning op
„een man aan de deur".
Deze koopman-met-een-kistje, die tevens
in 't bezit was van een flinke dofeis
brutaliteit, maakte het sinds jaar en dag
de -oude dame lastig, waarom! onze held be
sloot, den kerel eens flink de ooren ta walsj-
sc'hen.
Toen da hol de komst van den verare-
telen leurder aankondigde, opende P.. P.
„voorkomend" da deur en ging terstond
met zijn volle, gewicht op den voet s'taam,
dien de koopman op de mat geze't had,
„Je staat op m'n schoen" foeterde de
vent.
„En jij! staat onder de mijne en precies
op 'n plekje, waar je geen boodschap hebt"J
„O!"
„Zoo!"
De indringer trok hescheidenlijk zijta
verdrukten onderdaan terug en begon met
een vloed van woorden zijn waren aan te
prijzen en zijn nooden te schetsen,
„Het medelijden vriend; ik heb 'n zieke
lijke vrouw, een huis vol kinderen en geen
brood."
„Dat treft" zei Petje Pie, „aan den
overkant woont een bakker-vrijgezel, die
heeft een huis vol brood en geen kinderen
daar zal je moeten wezen."
„Och mijnheer, ik ben heelemaal uit
'Utrecht gekomen en daar zeiden ze dat da
juffrouw hier zoo goed is."
„Weet je wat boste man? Ga als de
drommel naar Utrecht terug en zeg dat e®"
niks van aan is. Bonjour." Deur dicht.
Helaas, wanneer de welvaart 't hoogste
komt, is de ondergang het meest nabijj.
Op zekeren dag toen P. P. het theeblad
binnen bracht, struikelde hij1 over den
puckh-ond, brak volkomen het servies en
bijna zjjin nek,
„Akelig mormel" schold P. P.
„O man" kermde de oude daime, wat
raas je nu tegen mijn lieveling, ik had
nog liever gehad, dat je zooiets tegen mfj'
gezegd had."
„O, juffrouw"' zei P. P. bereidwillig,
dat wil ik met het meeste pleizier doen.
Aldus kreeg P. P. de zes weken., 1
REIJNOUT.
Gema.kkelij'ker rekening.
Zegi eens Jan, roept een student in
een bierhuis tot den kellner, hoeveel geld
moet je nou van mij hebben?
Twee gulden en vijf en twintig cent, ant
woordt de kellner.
Reken er voor jou; een kwartje bijl,
herneemt de student, en vraag dan aan je
patroon of hij er mij drie rijksdaaldeij's
bij leent-, dan kan hijl 'n tientje op
schrijven. Dat; onthoud ik gemakkelijker.
Hij deed alleen „en gros".
Een kleine jongen staat voor het groote
warenhuis te schreeuwen:
„Veters, veters, sterke veters. Tien
cent de twee."
Een voorbijganger, houdt hem aan.
„Geef me er een".
„Een? Ik handel alleen en gros. Voor
detail moet u in het warenhuis wezen"-.
G e v a. a r 1 ij: k e b' e w ijj s g r o n d.
Advobaat v.an de bcklaagdje, tot den kla
ger. Je verklaart dus, déib je <vjrou.wi
vergil in je veldilesch gedaan -heeft oml je
to vermoorden. Maar hoe wleot je djak 't v)er-
sttl was?,
Klager (de f'leseh v«n de tatf'ei nemp®d|e).
Als uw-es 'tni-et gelooven wil. tiltm
er dan maar 'res een slokkiei uit. 1
slecht in elkaar, 't was dan ook maar
goedkoope wollen stof Een het diner:
snorkende namen.De „Consommé a le
"Delignac" waë niet half zoo lekker als
gewone preisoep, en ik kreeg er maar twee
kleine lepels van.de „Poularde en che-
vallière" was niets meer dan een magere
kip.enz.
(Het rijtuig van 't bruidspaar)
Heb je twee sous om aan den koet
sier te geven?.
(Hij, zijn zakken doorzoekend)
Ja, dat is nog alles wat ik heb...
maar.morgen?
-Dan zullen wij bijj vader gaan eten!
De meesterknecht Lebrun dien men niet
had uitgen-o-odigd kon den slaap niet Eo
paleken krijgen; woedend draaide hij) zich
om op zijn peluw.
Ellendeling van een Durand! En te
denken, dat ze nu zitten te brassen!.t.
Het water loopt me den mond uit!
terwijl ik mijn souper moest 'doen met een
haring van drie sous.Maar.waehtl
maar eens.dat zal ik je wel inpepe
ren!
iHet rijtuig van vader Durand):
Enfin, ik heb geen rooden duit meer.
Maar, tenminste iedereen zal zeker wel
voldaan zijn.
Pierre lErmite.
