Ziekte en Pijn
ZATERDAG 23 OCTOBER 1926
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Voor de Keuken
GEMENGD NIEUWS
Van hier en daar
Sanapirin-tabletten
sens, vooral vioor menschen, w'elitef lijden
ann bloedaandrang naar het hoofd.
Weet geda.t gp ivoor Hunt schoon-
maken door een papje te, maken van salvo-
late, geprepa,re]erde Walk ©n olie. - Wrijf
dit met een zacht lap-ja tot ee®l dikke brei
op het ivoor, laat het goed indrogen «n
schuier het daarn a.met aan harden borstel
al'
ZOETZUUR VAN PEREN.
Nu er dit jaar zoo; Vech ppreiJ Wijn-, feul-
len we eens eenige recepten geven, die tfnis
ook nog van de peren doen geniete® in
den tijd, da-t ze meer sdha-arsd* e-iS id'uur
zijn. We geven dan eerst egn- recept van
zoetzuurdit wordt gebruikt b.v. bij1 rood-e
kool, koud vleesch, rolpens, enz.
We gebruiken er Ren «enigszins harde
soort handperen voor.
1 KG. peren, 1 Liter wijina-zijm, D/a
pond suiker, een stuk pijpkaneel, kruid
nagels of' gemberwortel.
De azijn met de suiker <gn pijpkan e.H|
nam de kook brengen en' éte(nt ikiwartier1 la
ten kokeude peren er dan bijvoegen
'kleine peren kan men, na geschild- te zijln
heel laten; groot ere worden in twapë® of
vieran gesneden em nog een 'kwartier la
ten meekoken. In ieder stuik' peer moet e«u
kruidnagel worden gestoken ol da gember
in de stroop- meekbken. Laat d-0 peren tot
den volgenden dag iin het sap- staan dit
zal dan wel veel dunner zij® geworden' au
kan men zóó niet héw-are®, het zou dan
gaan gisten. Daarom moet- hot sap noig
eens zonder de peren worden opgékWkii
i een kwartier. Het wordt weer over
de peren gegoten. Is het sap- Jan na, 24
uur nog stroopig, dan kan het zoetzuur
bewaard worden in een pot, afgesloten
met perkamenitpapier. Mocht -de- stroop ech
ter nog te dun lijken, kook ze' dam liever
nog eens op, liever dan alias te la;te®
bederven! Ze zal da® nu zék'er goed'
blijven.
Het gevangenisleven van Ine®
miHiontiiairszoo-ns.
Twee jaar geledein brachten i wee Ameri-
kaaiische mi-llianinairszoons de wereld in
opschudding door op een -hunner vriemlcLe®,
Robert Franks een moord to bogaanl enkel
om de sensatie te genieten iemand door hun
hand te zien sterven. Reiden werden, ze
tot negen-m-n-egeinitig jaar gevahajaiis-
straïr veroordeeld, een vonnis, dat ze thans
uitzitten in de groote Joliej-gevangenis- te
'Chicago.
Het schijnt dat de eerste, £Woe jaar
van hun straf op de ged,eganieTeerde 'jon
gens niet zonder invloed is gebleven-, al
thans de gevangenisautoriteiten verklarani,
dat ze beid-en heel Wat vera-nde-rd zijn.
Nathan Leopold, een der heide jeugdige
moordenaars, is thans schoenmaker in dte
gevangenis. Zijin vlijen tijd Bestelt hij
aau het schrijven vam een boek over orni
thologie toen hij nog op vrije voete-rn Was,
bestude-erdje hij met enthousiasme het vo
gelleven. De ander, I.oeb, is boQ-lschap-pein
.jongen in de gevangenis. In zijn vrij1.'®
tijd leest hijm.et zijn m-ediogevangteiuen-
spreekt hij slechts als hij er niet buiten
kan. Zes maanden na deni moord stierf zijh
vader aan hartverlamming en algemeen,
wördt- zijn dood aa® het leed over tat wan
gedrag van zijn '-ontaarden zoomi toege
schreven. f 1
Do gouverneur van don staat, waarin
zic'h de gevangenis bevindjt, hi&ef't ver
klaard, dat zoolang hij- aan het bewind
blijft er geen kans op- is, dat rij voorwaar
delijk in vrijheid zullen worden gwstald.
Gééft huri gedrag aanleiding tot gedeelte
lijke opheffing der straf', dan zal zulks
toch zeker niet voor 1935 gebeuren.
Naanisver,nadering in Zweden-
ln een correspondentie uit Zwfedan ik
do Zutph. Crt. lezen wij de volgende pierk-
waardige bijzonderheden
Voltenarren Nai-reitvolk-
Volksnarren
Die naam1 schoot me onwillekeurig te
tinnen, toen, ik' las vainl defii onlangs igcliou-
den boksmatch tusschen Jacobus De-mpsey
en Gerrit Tunney.
Ik heb vele menschen ontmoet, die- zich
4a® dat geval eu alles Watl er zoo ami -em-d-e
lij behoorde, hart-groro lig geërgerd hebben.
Dat was verstandig maar ze hadden nog
verstandiger kunnen zijlnl.
Want aan zooiets zal:
een dom men sell zic'h verlustigen;
een beschaafd mensoli ziéh ergeren;
maar:
een wijs mensch zal er -hartelijk om
lachen.
Narren zijn er altijd gewete-st, narren zul
le her altijd -blijven an- narren zijh,'er 0111
iemand te doen lachen. Eu als, nrqu fde bla
den las die kblommen vol scihrevten over
.,de groote gebeurtenissen dezer c-euw", dan
ontmoette men ménige; mop, waar ,,De
Lach", of „Het Amusante Weekblad" of
„Het Stuivermagazijn" jaloersch op had
kunnen zijn.
Du ar had je .bijvoorbeeld Jacobus D-emip-
sey, hoogst dezelve I Buitengewoon grappi
ge kerel. Tapte vlak v;oor dei kno'kkerij nog
wn kapitale mop.
Even voordat de mat-ch beginnen zou
stapte een journalist nog gauw de. slagerij
lii-nen en vroeg des heereiuj Jacobus Deimp-
sey's opinie. En zie hier wat de journalist
m z'n krant schreef
Dempsey's laatste woorden (die man, twij
felde blijkbaar of' Jo kampioen- 'ter Wel le
vend zou afbrengen) waren: „Als ik' Tun-
viey niet in de ©erste ronJ.e,; versla-, -dan zal
ik het in de volgende ronden dogni', het
geen uit het „Bok'sc-h" vertaald wil zeggen:
„Kom ik' er vandaag niet, dan kom Ik er
morgen."
Zoo'n oolijk'e Dempsey. Waar Tunney
Tot het werk, dat een predikant jn
Zweden heeft te doenbehoort het bij-
honden van de registers van den burger;
tijken stand. Ik sprak reeds van e-e® ge
boortebewijs. Waneer nnen nu weet, dat
men zoo'n document voor alles en- nog |wht
uoodig heeft, kan men begrijpen, dat één
der grootste bladen, i-etwat ironisch vóór
een paar jaar een artikel schreef oveï
zielszorg via bewijzen en attesten en daar
in beweerde ,dat d-e moeste mWntchen die ido
„Pastorexpedition" bezoeken komen voor
een geboortebewijs.
Voor de steden is dat ougef|w'ij'teld niot
ver van -de w'a,arh-eiidvoor hei land is 'het
zeker wel overdreven. Maar ontelbare ma
len komt men toch ook op 'het land voor
zoo'n papier. Wil men een huis of een
stuk laud koopen oi' verkoopen, dan heef'l
een geboortebewijs noodig. Wil men bui
tenlands reizen-, dan kan men niet zonder
dat papier,. Schaft men zich een, auto- aan,
men kan geen rijbewijs krijgen zonder
document, Wil men een zaak openram, ai-
weer krijgt men geen verlof' zonder zoo-'n
gewichtig papier, Wordt men ziele an moet
men naar een ziekenhuis... 'tis atw-edr
hetzelfde. Zoekt m-en oen betrekking,
wensdht men 'n kind aan te nemen of een
anderen naanï. behoeft men steun; v'aih' het
armenwezen, het eerste noodige is een ge
boortebewijs. En al deze gevallen ko-mon
natuurlijk herhaaldelijik voor.
Nu zal men zeggen: maar naamsveran
dering toch wol zelden. Ja, niet iederen
dag inaar toch m'eer dan men denkt. Een
leekenend gav'al kan ik.' meededen. Mijn
brave gastheer en collegia,! (draagt den |Cdh-t
Zwee-dsc-ih klinkenden naam Wiclein. Vóór
een paar weken waren we samen in LuPcf
en zouden we zijn ouders bezoeken. Toen
w'e in de straat liepen waar, deze woonde®,
zij hij opeens tegen ma: „mijn va-der heet
Olsson", Verba-asd riep- ik uit: „Wia,t?l
Olsson „Ja, het is zoo", antwoordde
hij. „Toeu mijn broer op -hetgymnasium
w.as, zei de rector, dat leerlingen; mek -veel
voorkomende na-me®, eigenlijk een ahdere'D
naam moesten aannemen-. In Zweden gaan
de meeste narn'en op „son" uit, wnardoor
het aantal familienamen zeer beperkt is,
wat tot allerlei vergissingen aanleiding
kan geven. Spreekt men in Zweden dan
ook over iemand, da® gebruikt men de v|ooi'
namen voluit erbij. De Zweden stehijnen 'n
bijzonder geheugen voor na-me-n te ihe-bbe.il
Nu wp-s er voor een vijf en twintig jaar
een sterke beWeging om da mannen -t-e v'er-
auderen. En zoo raadde bedoelde rector
zijn leerlingen a-an dat ook' te, doeiw De
kinderen discussieerden over 'deze ge-wich
tige kWektie, aau het- ontbijt; an uien stelde
een nieuwen naam op. Mijn collega, die
toen student wias, wilde Faftstadt heaten,
maar de jongere broeder koos Widén, En
zoo wierd dazen naam m'aar gekozan. Aan
d:e Pastorexpeditioni Werd van de verande
ring kennis gegeven en de vier kinderen
'Van de heer "Olsson hte-tten- v.a.n dien dag
aï Widén. Tegenwoordig gaait da.t niet
meer zoo gemakkelijk'.
Uit de geschiedenis va® dei eaciaa.
Vier eeuwien zij-n verloop en sedert de
oae-aoboonen voor het eerst uït Ame-ri'k'a,
naar Euro-pa! vervoerd werden.
De Spanjaarden ontdektden de vrucht,
bij. hun verovering van Mexico.
De inboorlingen, de Azteken, noemd-e'n
de vrucht quaealholt; ze haalden er d-e
zaden uit en -daaruit bereidd'ep1 ze met 'toe
voeging van maism'eel en veel kruiden,
waaronder peper, een brei-aclitige massa.
Volgens -de oude Me-xieaanische legende
was deze quaclaholtvrucht rechtst-reejkls uit
het paradijs .afkomstig; de paradajjs-tuiif
ma.n Quatsecolt, bracht haar, als geschenk
V:an de god-en op arde. De inwoners van
Mexico hadden de gewoonte -om de kost
bare zaden uit het vrucshtvlee-sch! te halen
en ze da,arna. in den grond te ibaw.areui, opq
dat het vruchtvleeseh, dat er nog mocht
aankleven, snel zou verteren. De boontjes
werden fian weer op-gegra,ven, geroosterd,
tijugesta-mpfc en, als gezegd, vermengd' met
maïsmeel, vanille en peper. Het v-erktegen
poeder vermengde men met Houd water
en nu ontstond een dik'e, breiaehtige) vloe-i-
rcre-burger van Niefwl-Tork' is gemaakt,
hadden ze daar Dempsey niet doktor hono
ris causa iu de wijkbegeertei mogeu maken
Zoo is er ook een; zekere meneer evien
i n m'n uitknipsels kijken hoe de man! ihe-et
ah, ja. eeu zekere menper Leonard, Uvjein
eens knokker va-11 beroep. W,e,reldk!ampioeD,
in een of ander g®wiclit. Die; schreef feeidis
een paai' wëk'en voor -de match! eeu Ameri
ka-aiisch'e krant mot z'n boksw'ijsheid vol.
Schreef' ook' een groot verslag ovr.r den
kamp en vond d'aarby zelfs ee-n soort lo
gica. uit. Komt ookl al voor een professo
raat in de. wijsbegeerte 111 aanmerking.
Hoort wnt Rernardus Leonard! vertelt:
„M'n sympathie was aan den kant van
Dempsey, niet omdat ik Tunney niet mag,
neen ik bein ze-cr bevriend met Tunney,
doch omlnafc 'het tragisch was te zien hoe
de wereldkampioen nieits presteerde.
Uit het „Bok'sch" in 't goed Holland'seb
vertaald; betleelaant zulks
„Pietje, ik' J10U veel van je omdat je
zoo'n -sufferd bent."
BernardLeonard had echter nog me,ei
grappen op zijn repertoire, wlant Barnardus
Leonard komt dan aam een besehouwi-ng
pver Tunney's boksen en daarover .was
Berna.rdus Leonard; alles behalve enthou
siast. Dies luidt het slot va,n z'11 Iwijsgeerig
epistel: „Tunney zal eiou groot kampioen
worden."
In 't Holliauiclscli„Jij bent gek eu jo
zult nog eens een groot ifoleerdq w'ord;en."
Jacobus Dempsey lieeef't, naar ik verder
lees, voor de paar klappen die hij luitdceïldo
en voor z'n suffen het soinmetj.e van (i-o
Nederlandsch geld uitgedrukt) 2 miltioteD
gulden ver.diend.
E-en zekfere journalist heeft berekend!,
dat hij voor elke klap 100.000 gulden
hec-ft gekregen.
Waar blijft de. goeie ouwe -en eenvoudige
tijd, toen de eerste; klap slechts -oen daalder
en de latere Jus zeker niet meer Waard
waren.
Twee mitlioen gulden voor e®n knokkerij
ontstaan door Gevatte Koude, bestrijdt
men spoedig en goed met Mijnhardt's
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
stof D-e w-elvarendsten onder de Aztekein
voegden hier nog honig- aan toe. D-e -toevoe
ging van pecep-r geschiedda om- den draaik,
die door zijn -hoog vetgehalte machtig' was,
wat lichter verteerbaar to maken.
Maar de ciae-aoboonen dienden Id-e-n Azte
ken niet slechts tot voedsel, ze dienden
hun ook.' als geld. De veroverende Spanjo
len waren in den jare 1519 niet weitnlig
beduusl toen de AzteeHscbe handelaren
mi-et met edel met-aal, m!aar met eacao-boo-
nen betaalden. Hieruit blijkt wel, hoeveel
-.waarde de Mexicanen hechtten aan- het
za-ad der vruchten uit hun paradijs. De
Spanjaarden brachten dit zaad maar -hun
vaderland over, doch da-ar de toevoeging
van een v-rij' hoog peperpejreenttage- voor
Europeesche magen w-el wat -a.1 te- -straf
was en de mni-s den drank! te zw-aar m'aak1-
te, begon men in Spanje 't cacaopoeder te
vermengen m-et suiker, vanille, geurige
kruiderijen en met me-lk of wiater. Nu kreeg
men een zoeten smak'elijkeii drank. La-ter
gelukte het hun o-m. de cacaomassa een
vasten vorm te geven, cm daarmee wiaö Je
chocola-de ui-tgevonJen. De Spaujaard'ein
hielde.u herkomst en samenstelling van het
nieuwe genotmiddel echter ijverig -geheim
e.n zoo kwam het clat cacao cn ohocoladic
langen tijd uitsluitend in Spanje bekend
weren en, door de duurte ervan, slechts
door de bemiddelden genoten werden.
Toch vond ze niet allerwege. instemming
De Venetiër B-enozni verklaarde i-n 1572
dat de chocolade-drank' meer voor de var
kens dan voor de mensehe.n geschikt iwias,
en in Gutgkóiwl's „Uriel Ac-osta" noemt
de held van het st-uk het drinken van c-aoao
„sma.jlv-verwarring". Doch toen de aanvan
kelijk zeer dure suiker meer en meer
in gebruik- kw'am en de bittere caoao-pod-
d'or Jus ndk in den lettertijkeln zin ides
woords verzoeten Hom, kreeg de choöoladlo
meer venbruiklers. Vermoedelijk' kwam zij
in 1614 of 1615 aan hot Fransohe hof,
w!aar zij ingevoerd werd door Anna. van
Oostenrijk', na ha,ar huwelijk met Lodewïj'k
XIIT: een tweede lezing zegt dat bet de
gemalin; van Lode,wijki XIV is ge-wceH;, oie
in 1601 de chocolade uit Spanje mee naar
Fran'klrijik bracht, en volgens «em derde
lezing was het khrdin-a-al Alphonse d« Ri
chelieu. een broader van Jen mimstei', v-an
dien naam, -die den Azteken-drank ioj 1653
Frankrijk 'binnenvoerde. Annvjiinlk-eljjk
werd deze drank' slechts genoten door de
deftigsten, die er e;0n modieqnoejpierij' vam
maakten. Dichters verheerlijkten hem, zede,
predikers verklaarden hiem voor voortref
felijk', doktoren achtten hem geneeskrach
tig. Langzaam maar z^ker verbreidde de
o'acao zicli over gehe-el Europa; ie,n in -onze
-dagen behooren de cae'aopro-duotien tot de
genotmiddelen, -w'elkle, men in alle maat
schappelijke kringen p-leegt t-e verbruiken.
Zoo gewomiirii!, zoo geronnen;.
De Majestic-, het reusachtige, schip van
de White Star Line, heeft Woensdag on
derweg van New'-YoTk' na,ar Southamp
torn een uur lang op één plek' rond
gevaren om een e-erst-e klassep,assagier te
redden, djie overboord gevallen of gespron
gen wlas. De man is verdronken -ep de
boot hééft zijn reis voortgezet, zonder
het lijk' te -hebben ge-vbn-den. De omgeko
mene D. P. Davis, uit Miami, de onlang.-!
zoo zwaar geteisterde badp-laats in Flori
da, w'as zijn loopbaan begomiue-n als kran
tenjongen. Bijl de opkomst van Miamli
had hij Zijin k'aJis wieiten waiar te nomhn-
om zich een fortuin te vergare-n. Zoo
„maakte" hij meer dan 25 millioen dollar
door het scheppen van ©an reeks- kunst
matige eilanden, de Dayisejlanidien in de
Tampaib-aai, waarvan hij de grond ver
kocht Voor vjlla-bouw'. Op het ,topip-un(t
van zijn roeim wierd hij op 40 millioen
dollar geschat. Toeai k'w|am- de kenteiring
en thans mo-et 'de voormalige kralnfbcgom-'
En wiat zeggen we
We zeggen: „Sjonge jonge!"
En als wie eens iemand tegenkomen-, laa-t
ons zeggen een fabrikant, -dx-e 11-3. eph leveh
lang hard gewerkt te Mb-ben twee millioe®
bezit, Wat zeggen we dan
„Daar gaat die 'bloedzuiger!"
En wla-t Dempsey iu één. dag met knok
ken verdiende, datzelfde krijge-n meer dan
1300 arbeiders tesaam, in ee-n heel 'jaar voor
eervo-llenf arbeid.
We heb-ben allemaal 'wial -eens geilezen
over de spelen dier oude Romieinen, ov-er icl'e
spelen in het Circus Maximus, als het op
roerige volk' z'n kreet „Panemi et Oiröe-n-
bps' had, doen weerklinken. Vani de ge-
wslilige amphitheaters waar soms 80000
mensehen in kondem. Yah de gladiatoreh,
die eerst voorbij de loge xfin Caesar schre-
slen, dien ze, op- 'tpunt om' te sterven, hun
groet hrachtten. Hoe dan -lie ldampstrijde-rs
elkaar bevochten, opi leven en dood. Kijk,
daar krijgt er een mtet 'n zwaard zeem houw
midden over z'n gezicht. Hij' valt en krim'-
pend Van de pijn ligt hij met z'n gezichi
in het zand. Maar het volk! rondom' is ra
zend, is als van den duivel bezieten. Waar
om verbergt de man z'n gezicht-? Zijn ze
daarvoor hiergek'omen. Bloed willep ze zien
bloed! Ziet go dien patriciër daar schreeu-
we'n vooraan, en daar boven, op de galerij,
Izict ge da-ar dien slaaf gilelu Nenn, ik
zie geen patriciër, ik' zie, geen slaaf', ik'
zie slechts duivelst-ronies.
En als we die verhalen ov-er da Circus-
tuelen dier oude Rom-oi-nem lezen, dan
dachten wiewat vi-eesejijk-, wreedaards,
wat een barbaarseh volk.
Dat dachten wij, wjj moderne monsehen!
Wij huichelaars! Hc-t Circus Maximus is
nu een Stadion in een- d-e,r wereldstdde-h
Vvaac vroeger de patriciërs zaten, daa.r
zien w'e thans „h-eeretn" in smoking, en
waar de Romeinsche slaven stonden, daar
verdringt zich thans het uitschot der
groote stéden. De gladiatoren zijn vervan
gen vrijtwiel „op" zijh geweieet. Hij wasi
pas 41 ja(ar oud.
Een- zaken-vrouw!-
'Het behoort, tot de legendeu, die een taai
leven hebben, dat le-en- vrouwi m-aar zeidien
een suc'Oes- is als „Vrouwl vlan zak'en". Die'
ontelbare gevallen ,dat inoejér de wouw
een groot gezin met ing'öwi.kkel'd'e finain-
cieele ©n. andere beslommeringen bestiert,
in voorspoed' en orde houdt en, „-wondjetrnn,'
verricht" zijn te algemeen bekend, dan dat
m,cn er bij zou behoeven stil te jstaan. Ma-ar
voor het leiden van groote nijverheids-
of ffinaneieple ondernemingeh zou „de
vrouw1" dan minder in aanmerking ko-
inenzij zou daa.rvoor niet zbo geschikt zijjn
Nu zijn er wellicht weinig dingen zóó
moeilijk als het goed -beliéer--n va.n een -aan
zienlijk privé vermogen. Dat moeilijke-
welkt blijkt nu met. Voortreffelijk sucfee-3
te zijn verricht door m-eyr. V. Harkl-
ness-, die onlangs is overle-fen ©ui wier ha-
latensehap thans is lekend gawtu-deïi.
Mevf. H,arkness wa:s weduwe .en eïfd-e
jaren geleden bij het ov'erlijjd'-eni Van 'haar
man een fortuin Van 50.000.fl00 dollar.
Thans, nu zij zelf sti-erf', blijkt hot familie
fortuin te zij-n aangegroeid tot 85.000.000
dollar. Het opmerkelijke -bij de inventarisa
tie van do nalatenschap. was/Ila-t' het) bleek',
dat er in den. -bo-edel vrijwel geon slechte
beleggingen- aantw-ezig waren. Alle fbnldse-h
w-aren prima, en de weduwe had blijkens
het resultaat bijkans nooit misgetast, iwUar
het gold, hat elk jaar voor belegging in
'aanmerking komende gOjde-elte v'an -het in
komen goed te plaatsen. Z-elf's do groot©
beroepsfinanciers te New-York hebben hun
he-wbndering te kennen- gegeveh over hst
Wijze finanoieelé beheer, door mevr. Hark-
ness gevoerd. Het fortuin ,ga,a-t aaai dein
eenigen "zoon, Edw. S. Ha-rkness.
Spanncnile redding-
Een angstig tooneel heeft zich eergiste
ren te Southampton voorgedaan.
In -een garage aldaar, -waarboven een
woonhuis, -brak brand uit. .D-e trap, die
uit de woning naar do straatdeur leidde,
liep door de garage en stond wleidra in
vlammen. Een moeder, mtat twee kinderen,
een baby Van één maand e-n ©en kleine
van vier jaar, die zich in die 'bo-vénJwo(-
ning bevonden, kond-ed dus niet m-aer-
langs de trap gered w'ord-en.
D-e in doodsangst verkeerepdc- vïouW
wierp haar twee kinder-ep uit het venster
18 voet boven -de straat. D-e kieaiu-en
werden Jool- helpendio handen opgevaur
gen en bleven ongedeerd^
Daarna sprong de mocïier zelf liet ra-aim
uit. Haar val werd door krachtige man
nenarmen gebroken c|n- zij Werd sleriits
li-c'ht gewond. De vrouw zonk echter bel-
wusteloos ineen, als gevolg van do Jpor
gestane emotie.
Garage en bovenwoning branlddten ge
heel uit.
Op jacht naar gestolen millioe®;-.n.
Detectives, geholpen door politiehon
den, zijn de la-atste dagen in die- geimée-nte
Musoeeo (gelegen in de LombarJds'c'lia
vlakte bij Milaan) ijverig in de wieier om
eeni schat Van 4 millioen lirq op itei sporen,
welke somi door een opli-ehter, Waited Mu-
nerati geheefan, over een haag zou gewor
pen zijn, toen- hij van Milaa-ni .uit in eeh
auto gevlucht w|as.
Munerat-i had Valsche cheques uitgege
ven, en wias er met bov.e-nbed'oeld.e opi*
brengst uit banknoten en andere waarde
papieren bestaande, vanidioor gega-an. Of
schoon vele Lombardische boeren, enthou
siast vbor de zaak' geworden, nu zij; hoor
den, Jat er wellicht eanige millioenen 'te
delven yi.elen, ijverig aan het igra-vqni
sloegen om den schat te vin-ten., kom deze
tot nog toe niet ontdekt wordpn.
Thans is de politie, gelijk' gezegd- zelf
aan het wérk' getogen pn spit ©n speurit
op een terrein bij Musocco, dat aam dén
oplichter en zijn compagnon toebehoort.
Men acht het niet onmogelijk, da-t, toen
Munerati het gestolene over een heg wierji
een- handlanger den buit heeft opgevan'geh
en elders verstopt he-eft.
gen door boksers, het zwaard, want vpn
rijn voor ontwapening is verwisseld
voor de bok'dhiuidpchoenen. En als we
nu de veranderde ge'wbo-nte non! gebruiken
in aanmerking nemen, dacht ge -d-on. werke
lijk, dat het gevoelen van onze] tegenwOor-
dige boksmatch publiek ook maar op eep
iets hooger peil sta.at dan dat rler Romein
sche eircus-beioék-ers.?. Die k'wamen niet om
fraaie® lichaamsbouw, die kWmen niet om
vechtk'iuast, om techniek tb be|wonderon,
die Hwamen om bloed te zien, die kwa
men om een minderwaardig gevoelen te be
vredigen. En Jacht ge dat het tegenwoor
dig iets anders is Dacht ge d-a-t het volk
ua.ar een bok'sw'edstrijid gaat om taotiok
en te- hnick' te -belwo-ndere-n Dacht, ge dat
b.et boknen evenveel publiek zou trekken
als het uitgesloten w;as dat de strijd-eird
elkander letsel zouden toebrengen? Waar
om! is het schermen, wUarbij! tienmaal mlaeir
behendigheid en teéhniek ©n taiktiek' to
gemeten valt, dan zoo weinig lolulair
bij de massa?
We weten drommels goed'da,t het boksen,
iets immoreels is, ma.a,r aan den anpleiren
kant wian-em we ons tege-njwoor-dig be
schaafde mensclhen. W-e wieten J-at h©t i-ets
walgelijks i-s, ma-ar om' dat niet te zien,
daarom gooien We er eon main,tel ov-ertheen
de dekmantel van d0 Sport. Alsof! ook jhier
da vlag de minder'w'aardige lading' zo-u ver
mogen te dekkpn
:jc si:
Eereburgeres maakte NeW-York t-Wëe
vrouwen' omdat ze over het Kanaal w'areini
gezwommen.
Ecre-burger maakte Néw--York -een ni'an
omdat hij een ander twtee, oogon- dit'hfe 'had
gc-klapt, omdal hij 'n ander bloed had Idoe-n
spuwen en als 'm redeloos dier door den-
ring had -doen loop en.
Volksn-arren zei! iik in 't begin.
Men kan 'took omkeere-n <?n spreken
van:
'Narrenvolk.
HE-NJOH.
Gekke gesprekken j
De misstap.
Op '11 winderigen dag waaide het ge
rucht naar Petje Pie over, dat zijn-hem-
toegenegen peettante, planne® maakte om
o.r zonder goedendag zeggen vandoor te
gaan.
Dit is de term in Surbuisterveenster-
lieide, die gebruikt wordt voor het geval,
dat. iemand, zonder permissie van het hoofd
der politie, plotseling den kraaienmarseh
gaat blazen; in meer beschaafde kringen
mompelt men iets over betere gewesten;
alhoewel in vele gevallen heetere juister
zou zijn.
Petje Pie dan holde op 'n schoen en 'n
slof naar het station, nam een kaartje,
pakte den trein en arriveerde juist laat
genoeg in Leeuwarden om alleen p-er auto
bus verder te kunnen.
Petje Pie heeft het niet op bussen be
grepen.
Wat. er uit fcomt is nooit zoo frisch naar
zijn beseheiden meening en hij kan 't
nog niet met zichzelf eens worden, wat nu
eigenlijk gevaarlijker is: zieken- of auto
bussen.
Petje Pie wandelde dus met hangende
pootjes en ettelijke ponden 'lood in zijn
hart naar de plaats des onheils waar de
„Jan-verdriet" gewoonlijk af-hobbelde.
Petje Pie zag juist hoe de chauffeur,
met een uit zijh schoen verwijderden veter,
een der veeren op de assen bond.
„Is dat 'n noodverband?" vroeg Petje
Pie.
„Je had zeker liever, dat ik je leven
er aan waagde" mopperde de stuurrad-
omklemmer, die niet vatbaar voor humor
bleek.
„Hoe gaat 't gewoonlijk?" informeerde
Petje Pie.
„Net als anders" gromde de benzine-
verknaller.
„Zoo van 't eene vaartje in het andere?"
Toen het na enkele minuten onder de
uniiormpet begon te schemeren, klonk het
troostend in Petje Pie z'n ooren: „Ik weet
de wagen gewoonlijk nog juist tegen 'n
boom te zetten, wanneer h'ijl van de® weg
rijdt.
Hoe bemoedigend die manoeuvreerkunst
van den rubber-verslijter ook was: Petje
Pie zuchtte; en wanneer er geen winter
voor de deur had gestaan en geen winter
jas moest gered worden uit de begrijpelijke
vingers van innemende erfgenamen don
had Petje Pie er geen tabak van gehad;
nu klom hij met prima doodsverachting
in liet vehikel.
Petje Pie trof aardige medereizigers en
hij begon al gauw, gezien zijn standplaats
bij dc Nederlandsehe Bank, met kennis
over geldzaken te spreken en na een warm
betoog over het credietwezen, eindigde hij
zijn gloedvolle peroratie met de vuurSpaf-
tende waarschuwing: Val nooit in handen
van woekeraars.
De volgende spreker was een dikke sla
ger die bij! iederen zin, met een amic.alen
slag iemands knieschijf' scheen te willen
verbrijzelen. Hij had een pink gekocht
voor vijftig pop-, vertelde hijtwee-honderd
pond, schoon aan den haak'; verkocht voor
80 cent per pond; 'n reuzema-ssel.
„Zeer bij de pinken" opperde Petje Pie.
Men arriveerde zoowaar heelhuids in
Surhuist-erveensterheide.
Petje Pia stapte mis bijl het uitstijgen
en zou gevallen zijh wanneer de slager
hem niet had opgevangen.
„Nu val ik waarachtig zelf in woeke
raars handen" zei de dankbare Petje Pie.
REIJNOUT.
Een kinderlij'ke op-merking.
Pietje (die drie steenbikkers met stof
brillen op langs den weg ziet zitten):
„Papa, zijn dat nu aa-n lager wal geraakte-
automobilisten
De Zondag.
De Zondag is een heiige dag,
hij- is de diag des Heer-en.
Dien wij' te vieren, lijlk liet past,
we als kindren moesten leeren.
Toen. tegen kerktijd stapte® wij
fier in ons Zondagscli pakje;
en moeder gaf, steads a%epast,
drie cent Voor 't kenk'énza!Hjé|!
En na de Vespers mochten- wij'
de tantes gaan bezoeken.
Daar dronken wij' choc'lade-melk
en aten lekkre kaelk'e®.
En moeder zorgde altij'd voor
een pudding ®a het ©ten,
Zoo'n Zondag was voor q-ns -een diag,
dien' 'k nimmer zal vergeten
Nu heet het hoogste op dien dag:
„We hoeven niet te Werken.
„Wij dienen God noch Gods gehod
„Niet werken en niet kerken."
En voor de rest men zegt nog wiel;
„Wij blij'ven altijd netjes."
maar iedre Zondag van de week'
wordt gansch verdaan aan pretjes,
Wat, vroeger" heet, is ouderw'©tscib:
en past niet meer Voor heden.
Thans is een mensch wat meer „verlicht"
en niet zoo gauw- tevreden.
De jongelui zijn ijslijk ba-ng,
dat zij zich ga-an vervelen,
dus is de Zondag juist een dag
om Voetbalspel te spelen.
Men bioscoopt, gaat naar café's,
tnen wil den dag geniete®,
en zij die daaJ niet mee a®n doen,
die heeten saaie pinten t
De dancings en de cabarets,
ze trekken volle zalen.
Het kost wiel geld, maar voor plezier
wil graag een ipensch betalen.
En na zoo'n „rust"-'dag, wel, je kunt
het aan de menschen merken,
gevoelen zij zich meer vermoeid
dan -- na zes dage® w-erken
MARTIN BERDEN.
