ZATERDAG 2 OCTOBER 1926
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Van hier en daar
Gekke gesprekken 1
«tad Cienaga geteisterd, is dbor ovprstroo-
ming.
Een ongcwcu sekte erfenis.
De heer Charles Garland te New-Yorik
is een zonderlinge man. Een jaar of zes
geleden erf'dp hiji ap|gie'veer 1.000.000 dol
lar. Maar zij'n „beginselen'' verboden hem,
die som die erflater was zijn eigen vakier,
J. A. Garland te aanvaarden. [Twee
jaar later kwam Charles tot andere ge
dachten: hij aanvaabdjde de erfenis,, maar
besloot het fortuin te doe nstrekkcm tot
bevordering mn altruïstische plannen. Hij
stichtte de American Fund( for Publia
Service, welke tot taak1 had, het, fortuin
van 1.000.000 dollar te bestedjcn in over
eenstemming met de beginselen van dien
jongen Garland. Een dier experimenten
was de April Farm Community, een lanjA
bouwkolonie op idealistiseheu grondslag
in den staat Pennsylvania. Thans heeft
de A. F. C. zoo grondjiig aan het doel be
antwoord, djat het geld) van Garland op, is.
Een eenarmige inbreker gepakt.
Toen de heer Vernes, eein zoon van djen
regent van de Bank va» Frankrijk, Woens
dagavond met een vriend terugkeerde na,ai'
het ouderlijk' huis te Neuilly sur Seine, ont
dekte hij', dat de poort van 'het park' open
stond. Hij waarsclmwidje de politie, die den
tuin doorzocht en ten slotte in een hoekje
gedoken hij een djer rameln van het !huis een
man aantrof, die eem bundel met allerlei
goederen bij zich 'hadj welk'© van de familie
Vernes ontvreemd waren. Nog geen 14 dja-
gen geleden was er eveneens bij d|e familip
ingebroken en. daarvoor, in Maart ook. De
thans gepakte dief bleek een jongen van
18 jaar te zijn, met één arm. Door zijn ge
brek kon hij zich als oorlogsverminkte, uit
geven en zoodoen|d|e met bedelen een dag
geld malkfen Van 40 fr. Dat wias hem' echter
niet genoeg, zoodat. hij af em toe ook maar
eons inbralkl Onidanks het gemis van een
arm toonde die gearresteerde groote vaar
digheid; bij het inbreken. Hij hadl kans
gezien deuren te forceeren,, ijzeren rollui
ken op( te litdhtein, en,z. De politie betwij
felt echter of hij daartoe wel alleen in
staat is geweest, zooals hij voorgeeft, en
zoekt naar een medeplichtige.
Een noodlottige vergissing.
In het stedelijk' ziekenhuis van Span
da u heeft men een meisje va:n 8 jaar
dat brand|wondten had bij vergissing in
plaats van een injectie van keukenzout
een injectie van zoutzuur gegeven aan
de gevolgen waarvan het Mnrfl is over
leden. Het geval baart veel opzien en
wordt gerechtelijk' onderzocht.
De orkaan in Mexico.
Reuter seint uit New-Yor'k1:
Correspondenten va.n dje „Associated
Press", die te Vera Cruz zijn a,an^e|-
k'omen, berichten, dat in d|e zakenwijk'
der stad1 een aantal gehouwen diror den
storm van hun daken zijn beroofd:, ter
wijl vensters braken en de lagere gedeel
ten der huizen ondjer water werden ge
zet.
In het voornaamste deel d,'er stad is niet
vee] schade aangericht, dfoch sommige stra
ten staan nog onder water.
Vele bananenplantingen, die dp stad' om
geven, hebben ernstig geleden.
Men gelooft niet, dat er vreemdelingen
gedoodi of gewond zijn. In, de stad' Vera
Cruz zijn alleen twee Mexicanen verdron
ken.
Zooals men uit het bovenstaande ziet,
is uit de verschillende berichten omtrent
den omvang dier catastrofe, nog niet veel
wijs te worden.
Werd eerst, van 2l/e millioen rfpllar scha
de gerept, thans komt Reuter uit Vera
Cruz melden, dpt de schade, aldaar door
den orkaan veroorzaakt, ofschoon belang
rijk', toch niet zoo ernstig is, als men ge
vreesd had'.
Door de verbreking dier telegrafische
verbindingen: k'ondpn er geen nauwkeurige
bijzonderheden geseind' worden, zegt Reu
ter. i
De aardverschuiving in Zwitserland.
In de berichten over dp aardversehmvinjg
in Zwitserland, is abusievelijk sprake ge
weest van St. Moritz als de plants, in
welker nabijheid d» catastrofe 'heeft plaats
gegrepen.
Uit de verdiere plaatselijke aanduidin
gen zal de lezer echter begTepen hebban,
dait bedpeld, werd St. Maurice, daar de
eerstgenoemde plaats in een andere streek
van Zwitserland 'ligt.
De typhus-cpideinie in Hannover.
Groote epidemiön zijn, in, die laatste tien
tallen van jaren, gelukkig niet meer voor
gekomen in de beschaafd!® landen, zooals
dit in dp vorige eeuw nog herhaaldelijk
met do cholera, het geval was. Do maat
regelen tot wering blaken hare uitwerking
niet te missen en. mpcr nog, werd ,dioor Id's
bevordering clpr hygiëne het k'waald voor
komen.
Thans doet zich net geval voor, |d|at in ido
groote Duitsche staid Hannover een, ge
vaarlijke ziélrte, de typhus, epidemisch
heerseht, en e«n omvang heoft verkregen,
«welke aan de Rijksregeering groote zorg
baart. De vorige week was noen reeds tot
een antal van, 1800 gevallen gekomen en
ook naar andere stadje® breidt de ziekte
zich uit. door personen uit dia geteisterd®
stad overgo,bra,klit.
De. beschikbare bedden,, in de groote
ziekenhuizen waren al gauw niet meer vol
doende en Bierlijitt 'was er het e^rst bij, om
aan het benloodigdle materiaal te 'helpen,; di
rect werden 800 bec|dcn naar Hannover ge
transporteerd en 700 werdk;® er nog toege
zegd. In 't geheel stoldp men 1500 beddek
ter beschikking. In can rondvraag aa,n alle
Agroote steden werd geïnformeerd of men
voorts ook doktoren en assistenten. A-s
noods verpleegsters zou kunnen uitee.nd(en,
daar Hannover op zulk eem catastrophe
geenszins was voorbereid. Aan tl|e gezinnen,
waar typhuslijders in verpleging werdje®
genomen, werd meegedeeld. dat zij zich
vrijwillig onder controle moestem steden en
Ter verduidelijking zij, nog eens ge
zegd, djat het ongeluk' gebeurd is opl de
lijk LausanneBrieg, ter plaatse waar
St. Maurice gelegen is. Bij' Brieg begint
de Simplon-tnnmel en het. verkleor, dut van,
Lausanne over de Loetschbergroute werd
geleid, kiomt te Brieg Weer op; deze lijn,
zoodat toch gebruik gemaakt word(t van
den Simplon, die trouwens 'd'e eenige spoor
wegverbinding met Italië is, d'je in déze
streek bestaat.
De moord <>|i ile Homauiifs.
in het communistische 'maandblad „D'e
Klassenstrijd" wordt een werk van P. Mi.
Bycof besproken, die in de dagen van den
moord op de Roman,ofs voorzitter der,
Sowjet van Jekaterinenburg was en, die
ook beschrijft, hoe hot beridhti van, de»
moord in den raad van, völkscomlmfissaj
rissen werd ontvangen:
„Het oorspronkeliiik plan was, den tsaar
en zijn falmiKye voor een reyolilJiOQaircj
rechtbank te Moskou te doem terechtstel
len. ïïotzki zou dan namens -het llust-
siscllie volk als aanklager fungeeren. D'e
omstandigheden noopten echter tot een
andere handelwijze. In Moskou waren de
linker sociaalrevolurionaiiren in, opstand
de Wolga was grootendeels in het bezit
Ider Tsjecho-Slowakijsch legioenen in
den Oeral kwamen de legers van Koltsjak
steeds nader. De Sowjot-regeering had in
doze tijden aan belangrijke problemen, te
rienken. Ze heeft dus in dit geval geen
uitzondering gemaaki en de Romano/s
als 'gewone misdadigers terechtgesteld.'
De groote massa heeft van dezei executie
>n,au|Wfc'lijks 'iets gemarkt ter groot en te
machtig waren de gebeurtenissen der Oc-
tober-neyoilutiie.
In Ide zitting van het (presidüu,® der
Executieve van 18 Juni deelde Swerdlof
(het bericht derr executie mede. Benige
uren tevoren had men hierover van. de
Sowjet Jekaertinenburg een telegram on,t
vangen. Nadat het presidium de' omstan
digheden, welke de Öeral-Sowjet er toe
gebracht hadden de Romanofs to execu
te,eren had nagegaan, besloot bet zijm offi
cieel© goedkeuring hieraan te hechten.
Nog ,'denizelfden avon.'t werd ditl in den
raad van volkscommissarissen m|cdi?g3,
doeld.
Tijdens de toelichting van een plan be
treffende del volksgezondheid kwajmi
Swerdlof de vergaderzaal binnen en, zette
zich op een sloel alch'.er Ijjitsj. Sjemasjkb
was juist klaar mei zijn rede. Swerdlof
boog zich naar Lanin over en sprak een
ipaar woorden met hem.
„Kameraad Swerdlof vraagt het woord".
„Ik knoet m-eded'aelen", zei,ie Swerdlof
imot zijn gewone rustige stem, „dat er een
bericht is binnengekomen van de Sowj'et-
Jekatierinenburg, waarin deze ons mede
deelt, dat de Romanofs op bevel der
Ooral-Sowjets zijn terechtgesteld. Nic.o-
laas wilde vluchten do Tsjacho-SJo
waken kwamen steeds nader. Het pre
sidium 'der 'executieve besloot hieraan
zij,n goedkeuring te hechten".
Algemeen zwijgen.
„Wij willen thans de dijsoussie over het
project van „Sjemasjko" openen", sleklti
Le-nin voor.
Men begon hierop met de discussie.
Men 'ziet uit 'deze, zoo uiterst belang
rijke schildering, waaruit wij wc-d'erom; le
ze on-tragische doortastendheid van Lenin
en. de anderen bemerken, hoe' bij zake', jjikt
'het einide dezer Romanofs was. Aan deze
gejheele .vïaag was door eem bijkomstige,
Sowjet ©en einde gemaakt.
De boom der Russische monarchie bleek
geen levenssappen meer te bezitten; naar
vruchten vielen ardroogd .ter aarde, ver
dorden en vergingen, tot stof.
Niets zelfs geen graf bleef over".
Niets? Toch no,g wel iets, en 'meer dan
dit, zouden wij z'eggen de Ih er inn, e, ring aan
een walgelijk'? daad, waarbij zelfs! k i n-
Ideren zoogenaamd werden „terechtge
steld". Dan is de Fransdlra Revolutie
toch nog msnschelijfer g'e|we©si.
Een vulkaan gefilmd.
Een redacteur van de „Java-Bode" heeft
den heer Willy Mullens gesproken juist
toen deze van Bali te Batavia was terug
gekeerd. Hij vertelde:
Ik had nog nooit, tevoren zooiets gezien.
Dc. tocht heen en vooral die terug bedilt
ontzettend veel moeilijkheden opgeleverd,
over de gansche sta dl werd! inenting tegen
typhus uigesefhreven. In zulk een) ernstig
geval moet ieder burger begrijpen, djajt
voorkomen beter i» dan genezen. Verschil
lende scholen moesten ontruimd! en. tot
ziekenhuizen worden ingericht en direct
werd met dien houw' van barakken begon
nen. De stedelijke overheid' raam de zaak
in handen en wendkfa zich tot h®t ministe
rie van volkswelvaart, om naar Hannover
specialisten uit te zend<Jm, d(je me'd'e moeten
zoeken naar den aard! der besmettelijke
ziekte. De lciden'dts arts van ee'm groot zie
kenhuis werd zelf besmet, zod|at hij de be
handeling (Ier patiënten moest opgeven.
Het gaat hier om Geheimrat Reinliold."
Hoe deze epidemie ontstaan is
..De regeering" heeft Medizinalrat vod
Marenholz naar Hannover gestuurd en
kort daarna, een bacterioloog, om die onder
zoekingen op de bacteriologische institu
ten mee te make, n en rapport uit te bren
gen. Hoewel dat die eerset dagen herhaalde
lijk bestreden werd, staa.t vast, dat de wa
terleiding dp ziektekiem on'der de bevol
king heeft verspreid. Het gebruik van on
zuiver drinkwater is stellig 'dg oorzaak' Van
de ramp. Het stedjelijk' bestuur wordt van
nalatigheid besehuld(igd, da,ar het, drink
water niet bijtijds grondjig onderzocht bloeik'
te zijn. Toegegeven moest worden, djat 14
en 18 Aug. het drinkwater eem verhoogd
aantal bacteriën bevatte. Den 23ste» Aug.
werd het als zuiver aangegevendj'.enlzelf-
den dag heeft echter de hoofdcommissaris
van politie nog tegen ongekookt water
gewaarschuwd. De besmetting schijnt uit
Éic'Mingen naar de st-ad-Hannover geko
men te zijnin, de voersatd- is men met Üe
maar het resultaat is overweldigend.
Per auto gingen we naar Kintamani.
Van daar uit naar hoven tot aan.de plaats,
waar zich het dal bevond, dat thausi door
de uitstroomende lava is gevuld. We be
vonden onsd aar op 1700 meter hoogte.
Iets lager was het dal, waar de la.va zich
nog steeds ophoopte. Op een 3000 meter
afstand vertoonde zich de Batoer in zijn
overweldigende pracht van werkenden vul
kaan. De oude kraters van dat punt uit
rechts gelegen waren vrijwel onaangetast
gebleven. Hier en daar steeg alleen eeiu
dunne straal rook. De linkerhelft vah den
berg was echter één vuurzee. Kolossale
vuurzuilen® tegen er uit op, eindigende
te enorme rookkolomlmen.
Groote brokken steen werden bij tus-
seheupoozen omhoog geslingerd en aan den
onderkant van de vier kraters, die zich
gevormd hebben, baande zich de lava een
uitweg naar het dal. Spel van ongeketende
elementen.
De afstand was echter veel te groot onj
er iets goeds van terecht te brengen. Het
gevolg was, dat ik besloot een poging te
wagen om er dichter bij te komen, liefst
van een punt uit, dat nog hooger was ge
legen dan dat waar1 ik me toen bevomd.
Aan den overkant va^i het dal bevond, zich
een top op de helling van den BaloeSx'
Daar besloot ik heen te gaan. Vijf koelies
nam ik mede oin mijn barang mede to
nemen.
Om half zes in den middag begafi ik me
op weg Eerst afdalend naar het dal,
waar we een wijden boog beschreven om
den verschen lavastroom, die zeven me
ter hoog, zich voortbewoog over alles
wat in den weg kwam, door niets weer
houden. Zoo gezien, zit, er geen beweging,
in, daar de lava zich zoo langzaam voort
bewoog, dat het met het bloote oogj zonder
meer niet is waar te nemen.
Hel dal uit zijnde, kwamen we aan' een
oude lavabedding, die een vroeger be
staand hebbende inzinking heeft opgevuld
bij' een vorige uitbarsting. Zoo'n lavabed
ding, die uit scherpe, grillig gevormde
steen bestaat, is moeilijk te begaan. Het
was een heele klauterpartij'.
Om zeven uur 's avonds waren we op
het topje, waar ik wezen wilde, aangeland
Toen we naar boven klommen, had de
steile helling ervan den vulkan» een tijd
lang aan ons oog onttrokken. Doch toen
we boven gekomen waren, vertoonde zich
het machtige schouwspel voor onze ver
baasde blikken. We waren misschien een
vijf a, zeshonderd meter van de kraters
verwijderd. In de omringende duisternis
kwam de bovennatuurlijke pracht nog meer
uit. Geweldige vuurzuilen, niets dan enor
me vlammen. Daar tusschendoor de gloei
ende brokken steen omhoog geslingerd met
ontzettende kracht. En een reusachtig dak
van rook. Ik pakte onmiddellijk mjijn toe
stel uit en ben aan het filmen ^egaafcit.
Uren aan een stuk. Het was om njetjge-
noeg van te krijgen. Eerst om elf uur oe»
ik er mee uitgescheiden. Doordat we ons
lager bevonden dan de kraters, werd het
bepaald koud op die hoogte.
Men had mij beloofd een paar koelies
naar boven te zullen sturen om zonder' on
gelukken den terugtocht te kunnen aam-
vaarden. Dat zou dan met fakkellicht ge
schieden. Er kwam eeliter niemand opda
gen. Het werd zoo koud, dat ik er nïetó
voor voelde om nog langer te blijlven'.
Zoodoende besloot ik het dan maar zonder
fakkels te wagen en we vingen onzen
terugtocht aan. Afdalend, kwamen we in
de schaduw van het topje, van wa.aq uit. ik
gefilmd had. Weldra bevonden wij ons dab
ook in volkomen duisternis. Kruipende van
steen tot steen, kwamen we in heti dal aan.
Ik was toen zeker wel een keer of tien:
gevallen, hetgeen allergemeenst pijn deed
op dat scherpe gesteente. Eerst om half
vier 's morgens waren we terug te Kin
tamani. Het was een alleronaangenaamste
afdaling geweest, maar.... het resultaat
vergoed! alles. De films zijn naar ^Holland
gestuurd. Daar wordt alles zorgvuldig
ontwikkeld en over een maand of t-wea heb'
ik alles1 weer hier.
Be verontschuldiging.
Een automobilist die zijn wagen ander
half uur in een hoofdstraat te Londen
had laten staan, is wegens versperring
van het verkeer tot 40 sh. beboet. i
Zijn verontschuldiging was dat zijjn
vrouw hem meegenomen had om te win
kelen.
kanalisatie, niet met den tijd' meegegaan,
welke gebreken nu plotseling Werden vast
gesteld. De liooge standj van het Leinewa-
ter schijnt tot de Verontreiniging nog' het
zijne te hebben hïj'gedragem.
De achterlijken.
De bekende jonkheer Groomix van Zoe-
len, de man, jdiie op «enigen tijd geleden die-
traditie Van rijn stanlfh hooghield', schrijft
in de „Telegraaf" Reisbrieven uit djspJ
Libanon. In, Antourra, in een dalketel tus-
sehen Beyroeth en Tripoli, heeft jhr. Groe-
uinx een Lazaristenklooster bezocht, waar
aan een school-internaat is verbanden Van
.4- 260 leerlingen.
Hij maakte er kennis met de'B overste
'Père Sarloutte, een langen mageren man,
onder wiens soutane men dp officiersuni
form vermoedde, een vermoeden, dat be
vestigd werdt. door een gescheurde», ine
gedeukten ijzereu hieibnr ££a omdol' een cru
cifix aan den waïidl hing.
Onder geleidlp van dézen, Père Sarloutte
bezocht 'hij de inrichting en maakte een
tocht langs de keukens, bibliotheken, dja
smederij en het laboratorium!, t an slotte
hog door tallooze lokhlon om bintnepplaat
sen gebouwd, waar lange rijeui kleine, fez
zen en Arabische k'efïia's over het werk
gebogen waren.
„Al die rustige ,beid|pijvigheiÖ en van
zelfsprekende or,dje kwamen mij", getuigt
Groeninx. „als een soort Westerschc oase
voor In dit al te Oostersch la.nd(."
Dan vertelt jhr. Groeninx ook van de
onderwijsinrichtingen dfcr Jezuiëten in 'Bev
roeth
Hij is er herhaaldelijk' teruggj,weas^
Dc schietpartij te Gemersheim.
Omtrent de schietpartij; t'e Gemersheim
verneemt men van Fra,nsche zijde uit
Mainz, dat de Fransehe soldaten te Ge
mersheim' Zondag herhaaldelijk getart
werden door de Duitséhers. 's Nachts om
1 uur werd een officier door zes Dtait-
schers aangevallen, dié, toen zij'n aanran
ders dreigden handtastelijk te worden,
eerst in de lucht schoot en daarna,' i» wet
tige zelfverdediging, een hunner wondde.
Toen hij rijn kwartier bepeikte, werd de
officier opnieuw aangevallen, hij! moest
weer van zijn revolver gebruik maken effl
schoot één rijper aanranders neer en ver
wondde een ander.
Bij het onderzoek te Mainz is gebleken,
dat er geen sprake van was, dat de Fran
sehe officier beschonken zou zijn geweest.
Van mijnwerker tot kapitalist.
Frank Sterringdon, de Amerikaansche
afgevaardigde naar het internationaal
werkerscongres, die als toehoorder ook
aan eenige bijeenkomsten van de conferen
tie van mijnwerkersafgevaardigden heeft
deelgenomen, is met de Majestic naar New-
York teruggekeerd. Hij zeide dat hij' zijn
taak niet had kunnen vervullen, omdat
hem sinds zijn aankomst in Engeland eeh
aanbod van een Amerikaansche kolenürma
was gedaan om als buitenlandse!! handels
vertegenwoordiger op te treden tegen eén
salaris van 25.000 dollar, welk aanbod hij
had aanvaard. Uit dit geval viel echter
voor de Engelsche mijnwerkers een belang
rijke les te trekken. Ik was gekomen als
vertegenwoordiger van de AmerikaanScke
vakvereeniging en hij' vertrok in het bezit
van een kapitalistische positie, waarvoor
geen Amerikaansch! mijnwerker hem met
seheele oogen zou aanzien. Integendeel ze
zouden het toejuichen, dat een ma» uit
hun gelederen nu tot een hooge functiei bij
een groote firma geroepen was. Dit was
in Engeland niet mogelijk, omdat de 'En
gelsche vakvereeniging dc vakbelangen
veel te sterk gekoppeld had aan de poli
tiek, waardoor slechts één politieke partij
geacht werd de belangen der arbeiders te
kunnen behartigen. Wanneer de Engel-
sehen zich zouden toeleggen op reorgani
satie van hun geheele industrie van dein
grond af' en de politiek er buiten, zouden
houden zou een duurzame vrede in het
bedrijf bereikt kunnen worden en zou het
bedrijf ook weer tot bloei kunnen komen.
Op menige vergadering die hij had bijge
woond en in menig gesprek met de Engel
sche leiders scheen het. industrieel conflict
op den achtergrond gedrongen en leek
het of het in de eerste plaats' ging om een
politieken strijd tusschen conservatieven
en radicalen.
Dievenhivuk onder een altaar.
In de Pauluskerk te Munchen is onder
het altaar een bivak ontdekt van een
dievegge, die de offerblokken placht te
stelen. Er waren in het bivak o.m. alle
benoodigdheden om eten te koken en koffie
te zetten.
Professors
Beambten van het ministerie va» bui-
tenlandsche zaken hebben gisteren een
taseh met 53.000 mark in een huurauto
vergeten.
Misdadige neigingen.
Hoezeer de aanslagen van allerlei aard
op spoorwegen, in de laatste jaren toege
nomen zijn, blijkt uit een door heft' district'
Keulen openbaar gemaakte statistiek. In
het spoorwegdistrict Keulen, waartoe het
N. deel d|er Rijnprovincie en het zuidelijk!
deel van Westfalen behooren, zijn in de
11/2 jaar van 1 IMaart 1925 tot 1 Septem
ber 1926 niet minder dan 130 aanslagen
gepleegd; daaronder waren 110 gevallen
van schieten op voorbijrijdende treinen, 12
gevallen van plaatsing van zware voor
werpen op de rails en 8 gevallen' van
moedwillige vernieling van tot den spoor
wegdienst behoorénde gebouwen öf plant
soenen.
Wonderba a rl ijlt e re dd'i n g.
Te Ironwood (Michigan .V. St.), zij'n 40
in een schacht opgesloten, mijnwerkers ge
red. Een hoofdingenieur Van 'de mijn heeft
een deel van 'dje rots, ffie1 den, mannen den
uitgang versperde, met dynaaniet latei ui
springen, zoadat een: opening ontstemd),
groot genoeg om de mannen een Voor een
door te laten. Vij'f dagen lang hébben de
mannen ingesloten geweest.
aangetrokken door djrie dier merkwaardig
ste persoonlijkheden, id(ie hij in het Oosten
ontmoet heeft-
Deze drie zijn allen Jezuïeten en dja®
geeft Groeninx ieder va® hen de volgende
getuigenis mee.
Allereerst Père Chanteer de ge»eraiajl,
die djit geheele organisme, d'at juriste®,
doctoren, 'soheikunidligeni en ingenieurs aan
Syrië, Egypte, Turkije en Mesopotamia
bezorgt, in de hand, heeft.
Dan Père Padabordl, die het ongeloof-
samengestelde gebiedt van den Ka,uk;asus
tot aan den Libanon en van id|j Perzische
Golf tot aan den Goudlsm Hoorn in al zijn
geledingen djpork'ruist en, bestudeerd heelt,
een lid dier zeer klein© broederschap van
experts, die alleen ter wereld wérkelijk
bevoegd is om over dip vraagstukken va®
het Nabije Oosten een oordeel te 'hebbe®,
als zelden bij dje beraadslagingen, der poli
tici gehoord wordje® en onldank's alle onder
scheid van nationaliteit en geloof' siteedjs
collegiaal met elkander contact houdjem
En dan tenslotte Père Lammens, eem
Belgische geleerde, ee® ken;ncr van cian, Is
lam en va® het Arabisch, die meermalen
door Mohanunedéiansche autoriteiten ge
raadpleegd 'woédt, teneinde zijn w'ete.n-|-
schappolijke tek'stcritiek omtrent duistere
passages van de Koran te vernemen, en
wiens standaarjdjwierk' over 'den, oorsprong
van den Islam, djainib zij de politiek'o con
stellatie van den i!;ag, nooit bij' zij® leve®
verschijnen zal.
Ziehier in een ademtocht drie heldén
der wetenschap genoemd, eenvoudige, wei
nig gekénde kloosterlingen, d|ie in het Oos
ten den roem van Frankrijk hooghoudj^u.
Koning van Luilekkerland.
Petje Pic stond op de stoep van! de bur
gemeesterswoning in St. Philipsland. Zij®
eene hand trilde op de schelknop e® in dc
andere beefde een papiertje.
Neen, Petje Pie was' niet de ongevoelige,
waarvoor men hem schold!
Terwijl hij1 wachtte op den „voorkomen
den" geest las hij1 nog even zijln' papiertje:
„Negen pond paling; elf po®d kalfs
borst, vijftien pond kersen en aard
beien; tachtig broodjes; één liter: cognac
cu vijftien flessehe» wijn, opgegeten en
gedronken, door de drie leden van het
stembureau te St. Philipsland, op den
verkiezingsdag in 1925."
Voor de zooveelste maal kwam 't. water
om Petje Pie's tanden.
Er klonken stappen in de gangdei deur
vloog open en Petje Pie stond van aange
zicht tot aangezicht met' den m'an, dienrjpj
zocht.
Petje Pie sloeg aan (niet als 'n hond),
iluisterde zijn kostelijken naam en draaide
het papiertje voor de edelachtbare oogen.
„Kom jullie me nu al plagen iri eigen
woning!" klonk het somber.
„Plagen?" vroeg Petje Pie, „maar ik
bewonder Uwanneer ze allen deden als
U, zou de kwijnende middenstand tot
nieuwen bloei gerakenzou
„Dat is nog eens laai" murmelde dé an
der en deed bewogen.
„Gij rijt de man, die, naar den wenseh
van de Koningin-Moeder, toont hoe ee®
klein land groote dingen doen kan."
Er viel een druppel op Petje Pie'd hand.
„Dat is een traan" zei de weenende.
„Dat is vochtverlies" merkte Petje Pic
op.
De ander zuchtte.
„Moet aangevuld worden", raadde Petje
Pie ernstig aan.
„Je hebt gelijk... kom en drink ïn'ee".
En ze dronken.
„Maar waar kwam je dan eigenlijk olm'
vroeg tenslotte de gastheer.
„Als er weer verkiezing is, wilde ik
ook graag lid zijn van Uw stembureau!"
„Te laat'' grafgalmde het som'ber.
„Andere gegadigden?"' vroeg Petje Pie
angstig.
„Ik ga weg, ver weg."
Petje Pie keek peinzend, dan twinkelde
het in zijn oogen „ik Snap het"- juicht 'hij.
„Hè!"
Toe denk eens aan mij, daar ginder
al is het maar voor kamerknecht.
„Maar man wat meen je toch?"
„U wordt natuurlijk koning van Lui
lekkerland".
„Ga weg, ik wil je niet meer; zien".
„Dan da oogen dicht doen Sire; zal
U ook van pas komen, wanneer .Ui den rijé-
tebrij-berg door moet. Ajuutjens".
REIJNOUT.
Het verschil.
Pa, is er onderscheid tusschen eene ver
koudheid, influenza en griep?
Stellig, kindals de dokter het eene
verkoudheid noemt, kost het twee gulden,
als hij het influenza noemt, kost 't zeker
vijf en griep wordt niet beneden de 10
pop genezen.
Hij' spreekt uit ondervinding
RechterIk moet je zeggen, dat je tot
twee jaar tuchthuisstraf veroordeeld zijt.
Veroordeelde: Mag ik er dan vandaag
nog heengebracht worden?
Rechter: Waarom juist vandaag?
VeroordeeldeMorgen wor-dt er erwten
soep gegeten.
Bniten alle verantwoordelijkheid.
Zeg, ouwe jongen, stel mij nu eens aan
je mooie nichtje voor!
Met plezier, maar als je er later spijt
van hebt, moet je het mij niet wijÜen.
Al te letterlijk opgenomen.
Mama (bij' een banketbakker): Maar
Max, bewaar nu toch je pak chocolade- tot
wij thuis zijn.
Max: En er staat op: „Hier te) openen".
Met gelijke munt betaald.
Mevrouw: Johan, ik vind, dat je neus
den Iaabsten tijd opvallend rood ziet.
Bediende: U kunt gerust rijn, mevrouw
ik heb het heusch niet uit uw poederdoos
genomen.
Toch maar rutgahannenj zonen deslawdjs,
die niet binnen d|e vaderlandseh-e gren
zen mochten leveni omdat zij religieus geor
ganiseerd waren, en dp-arom ter cere va®
het ondankbare vadérlam® hun machtige®
en heworiderenswaanljgen beschavingsar
beid begonnen in het verre Oosten. Maar
toen in 1914 de wereldoorlog uitbrak', Iwér-
den dleze bannelinge® als dienstplichtigen
teruggeroepen om het vaderland), dat hen
eerst niet kennen wilde, te helpen ver
dedigen.
Alleen 163 Jezuïeten vide», aan het
West'front.
Zoo diend|en kieze miskende ,2onen hun
vaderland; 'door hun wetenschap en hun
bloed.
Maar toch, deze sterren djer wetenschap
zooals het drietal hierboven djoor Groeninx
wordt geteek'endi, woéden door d,e officieele
A'etensehap, welk'e te Parijs in de ac'a'dip-
mies de eervolle IVuteuils bezet houdit,
.toch maar als achterlijke stumperds -be
schouwd.
En als men nu de verrassende ervaringen
van ;hr. Groeninx van Zoelen leest, dan
zal menig lezer nog zégge»: „och, wat die
jezuïeten en Lazaristen daar doen is niet
meer dan gewone proselietenlmakerij,!"
Maar dan getuigt jhr. Groeninx van
Zoelen a.an het slot yam zijn artikel:
„Eén punt hebben hier alle onderwijs
inrichtingen!, zoowel der Jezuïeten en La
zaristen, Benedictijnen, Witte Paters e®
Zusters van Liefde hier gemeen: „meer
dan 80 °/o d(er leerlinge®1 zijn ea blijven
Mohammedanen.
