a Ham
Tweede Blad
UN VAN
GMORGEN"
H. ROGOHUYZEN Go.
SPECERIJEN op termijs
ges en Kinderen.
LL-OVERS
ons.
meer
zien,
-REGENJASSEN
alle kleuren.
COURANT
NIEUWE ZEEUWSCHE COURAN"
Buitenlandsch Overzicht
Voor onze vrouwen.
Nuttige wenken.
GEMENGD NIEUWS
i In 't kraaiennest.
FEUILLETON
De Poolsche Held.
»or jongens)
!,40, f 13,—
IV&olorrii der s
56,- tot f45,-
30
f 13, SO
Aanbevelend.
i van de geheele week.
ging te Goes
IJN.Z.C."
- AMSTERDAM
Is-Nia No. 2 Tel. 45103-46294
iterdamsche Beurs.
LKIER, 's-Heer Arendskerke
n Vesten
euwe zending onderweg-
wit, krimpvrij.
ellen en genuanceerde kleuren
OL 12398-60
es- en Kinderkieeding»
n. Voorbeeldenboekjes.
s vanaf 11 uur v.m. te ver"
re»; Westsingel 75, alwaar
nomen a 10,95 per kwartaal-
bevat: Laatste Be»
j.V.B., N.K.B., R.K.F.
d zij is volledigI
Een vergelijking.
Dezen zomer hield de „Union Catho-
lique" van het Normandische departement
Manche te Coutances een grooto algemeens
vergadering. De Bisschop van Coutance
en Avranches zoowel als graaf de Gibon
».u anderen voerden het woord en onder
enthousiasme en aller instemming werd de
volgende motie aangenomen-'
„1G000 leden van de „Union Cathqli-
qiie de la Manche", vereenigd in alge-
nieene vergadering, onder voorzitterschap
van hun Bisschop;
Na gehoord te hebben graaf de Gibon,
hun voorzitter, den heer Hamégaray, af
gevaardigde van de „Basses Pyrenees, den
eerwaarden Pater Doneour en Monseig
neur den Bisschop
Bevestigen hun geloof van Katholieken
en van Normandiërs en plaatsen zich,'
buiten elke partij-politiek, op het nationale
terrein
Uiten hun wil om, tot het einde toe, te
strijden tegen de verwereldlijking (Laici-
sation) die uit de familie, de school en
de instellingen zelfs de Godsgedachte bant
en aldus de zielen naar haar verderf;, en
het land naar zijn ondergang voert;
Vorderen de opheffing der wetten, die
daarop betrekking hebben en die de gewe
tens onderdrukken;
Verzetten zich tegen'de onzedelijkheid
en de echtscheiding, geesels van het gezin
en de maatschappij'.;
Verlangen voor de geestelijke broeders
en zusters de vrijheid om zich te vereeni
gen en om onderwijs te geven, zooals alle
andere burgers;
Komen met alle klem en nadruk op te
gen het voorstel van de eenheids-school
(éeole unique);
Vorderen voor het gezinshoofd het) recht
op om, volgens zijn geweten, zijtn kinderen
te doen opvoeden;
Verbinden zich om met al hun krachten
te blijven strijden, totdat hun, op elk ter
rein, recht zal zijn gedaan, wat hun, tot
nu toe, geweigerd werd."
Prachtig niet waar!
Dat eensgezind en in krachtige taal op
komen voor godsdienstvrijheid en reine ze
den, door duizenden, stemt op het eerste
gezicht tot verheuging.
Niet te ver doordenken evenwel, want
dan moet men de conclusie maken, dat het
wel zeer treurig gesteld is in een land,
waar ztdk een motie, aangenomen moet
worden.
En nog schrijnender wordt het, wanneer
men overweegt, dat dergelijke wantoestan
den ingang vonden in een land dat er op
roemt, de oudste dochter der kerk te zijn
en dat nog wel eens het Kadholieke; Frank
rijk genoemd wordt.
Hoe scherp steekt hier tegenover de
positie af van ons katholieken in het z.g.
„protestantsche Nederland".
Onwillekeurig tast men naar de oorza
ken van die enorme tegenstelling en dan
kan het niet anders1 of men moet' toegeven,
dat dit groote en gunstige verschil t'ci. dan
ken is aan de hechte eensgezindheid van
Hollands katholieken op staatkundig ter
rein. k
Hadden de Fransche geloofsgenoote»
evenzoo gedaan, nimmer zouden zijl zoo
benard zijp gelijk thans.
Nu ook in Nederland enkele kathoKe-
ken gaan meenen dat men op politiek go-
bied niet zoo voorzichtig met de eenheid
behoeft om te springen, leek h'ofc ons leer
zaam eens van het tegendeel te spreken.
De Bomeinsche kwestie.
Dinsdag hebben wij; onder „Buitenland"
melding gemaakt van een bericht uit de
„Osservatore Boma.no" waarin er op ge
wezen werd, dat de Bomeinsche kwestie
geen enkele verandering sinds 1870 heeft
ondergaan.
Om het belang van het vraagstuk pu-
bliceeren we hieronder een nauwgezette
vertaling van de nota van heb Vatican®-
sehe orgaan in haar geheel.
„De studies en 'discussies over de z. g.
„Bomeinsche kwftsstie", vertoonen den
laatsten tijd een hiieuwen bloei, welke op
merking verdient. Al ware het slechts,
wijl daaruit een dieper bewustzijn van do
realiteit en het belang van een vraagstuk
blijkt, dat het liberalisme nog slechts en
kele jaren geleden als voor altijd op
gelost wilde laten voorkomen.
Het is hier de plaats niet, om in te gaan
op de waarde der verschillende meenin
gen en voorstellen, der, veelsoortige ger
zichtspunten, welke in dagbladartikelen,
in tijdschrift-beschouwingen en brochures
tot uiting komen. .Wij wiUen er ons toe
bepalen op te merken, dat de toestand,
waarin de H. Stoel 56 jaar geleden, geko
men is, eenvoudig substantieel on
veranderd is gebleven.
Zoo is bijvoorbeeld, zonder de funda-
mpnteele redenen va-n principieel en prac-
tisch beleid, welke steeds tegen de ga-ran-
tiewet gehandhaafd bleven, te herhalen,
het feit blijven bestaan, dat de Paus alleen
het v r u e h t g e,b r u i k der Apostolische
Paleizen heeft bezwaard met de bewa
ring er van en derhalve met de verant
woordelijkheid Voor de artistieke en weten
schappelijke schatten, welke er bewaard
worden.
Zoo heeft de Plaatsvervanger van) Jezus
Christus het verheven Hoofd van een_God-
delijke maatschappij!, volmaakt derhalve
een souverein, welke in de twintig eeuwen
van haar bestaan honderden millioenen
geestelijke onderdanen over de geheelje.
wereld heeft gehad, zelfs niet den ei
gendom van Zij® eigen woning, waarin
Hij de vertegenwoordiger van aHe staten,
de pelgrims uit aHe volken, moet ontvan
gen en herbergen, zoodat Hij. hun allen,
juridisch, als een „gedulde" in het Bome
van Petrus voorkomt.
Zoo kan er nog aan herinnerd worden,
dat de privilegies en de onschendbaarheid
welke, den Paus zijn „toegestaan", van
minder beteekenis zijn dan die, welke, de
bij' Hem geaccrediteerde leden van het
corps diplomatique genieten; ieder van
hen toch kan onder de bescherming van
het internationaal recht leven cn handelen,
kan, indien hij. dit wil, meester zijn in zijp
eigen huis.
Toont dit eene onloochenbaar feit, dat
overigens slechts één bijzonderheid, uit het
geheele complex van den onhoudbaren toe
stand vormt, niet met een karakteristieke
welsprekendheid, voor aHen ;l4egrijipelijlk,
de onduldbaarheid, niet alleen juridisch,
maar ook practiach, van 's Pausen positi?
aan tegenover het moreel en politiek ge
zond verstand van eiken rechtschapen
menSch
Wij' beperken er ons toe te vragen, dat
men deze voor de hand liggende opmerkin
gen, objectief en "eerlijk zal overwegen.
Wij zijn er van overtuigd, dat men;' dan zal
moeten besluiten, dat. de huidige! stand, van
het vraagstuk niet in overeenstemming
kan zijii met de positie, met de waardig
heid cn onafhankelijkheid, welke aan de
uuiverseele en geestelijke zending van den
Paus verbonden zijn".
Wie dus nog gemeendmocht hebben,
dat de velerlei praatjes over een recht
vaardiger houding van Mussolini en zijn
koning tegenover Z. H. den Paus, waar
heid bevatten, zal nu wel van het tegen
deel overtuigd zijn.
Het Italiaansche vorstenhuis heeft nog
steeds niet verzaakt aan de politiek der
roovers, die hot in 1870 nestelen lieten in
het erfgoed van Sint Petrus.
Van een v o r s t e n h u w e 1 ij k.
Heel de Europeesche groote pers is vo]
van het huwelijk, dat de Belgische kroon
prins, de hertog van Brabant;, de volgende
maand, zal sluiten, met prinses As'trid
van Zweden.
Werd er eerst aangekondigd, dat de
prinses, een 'Lut.hersche, tot den katholie
ken godsdienst zon overgaan, nu hoort]
men dat zij er niet aan denkt.
Gedienstige geesten in België zijn nu
aan het betoogen, dat het voor de Bel
gische wetten, volstrekt geen verexachte
is, dat de vorst of de vorstin katholiek
moet zijn. Wij menschen in Holland den
ken zoo maar nuchterweg, dat het we]
treurig zou wezen, wanneer iemand oml
een wet van geloof veranderde.
De Belgische kroonprins moge dan ver
der geeii anti-grondwettelijke daad begaan
dat hij handelt als een voorbeeldig katho
liek, zal, wanneer de laatste geruchten
waarheid bevatten, wel niemand beweren.
Van een prins, die later het regeerebct
hoofd van een volk moet worden, zou m'efi
wel wat meer beginselvastheid mógen
verlangen.
Koning Albert en zijp vrouw toonep
zich intussehen enthousiast over deze aan
staande eehtvereeniging; aUes schijnt hun
blijkbaar volkomen in de haak; wij! den
ken het onze van hun houding!
KËRKN\EUwW
Op ilen 19eii Zondag Pinksteren.
Epistel van den H. Paulus tot de
Ephezen.
IV 23—28.
Broeders iwordt vernieuwd naar den
geest van uw gemoed, en trekt den nieu
wen menscli aan, die naar God in recht
vaardigheid en ware heiligheid geschapen
is. Daarom legt de leugentaal af; een ieder
spreke de waarheid met zijhen naaste
want wij! zijn ledematen va® elkanderI
wordt gram. maar zondigt niet; de zon
ga niet. onder over uwe gramschap. Ver
leent den duivel geene plaats. Die gestolen
heeft, stele niet meer, maar arbeide liever,
en werke iets goeds met zijne handdUj
opdat hij! iets hebben om mede te deelen
dengene die gebrek lijdt.
Evangelie, Ma.tt.heus XXII 1—14.
In dien tijde sprak Jezus tot de Opper
priesters en Farizeërs in gelijkeniqsi^n
en zeide, Het rijk der hemelen is gelijk
een koning, die voor zijnen zoon eene
bruiloft had aangericht. Én hiji zond zijne
knechten om de genoodigden ter bruiloft
te roepen, en zij: wilden niet komen. Hij
zond wederom andere knechten, en hij'
zeidezegt don genoodigdenziet, ik heb
mij'n maal bereid; mijne ossen en gemeste
beesten zijn geslacht en aUes is bereid;
komt ter bruiloft. Maar zij,1 achtten vhefc
niet en gingen henen, de eelx naar zijm
landgoed en de ander naar zijpen koop
handel en de overigen namen zijine knech
ten, en hen smadelijk behandelende, dood
den ziji dezelven. Toen de koning dit nu
hoorde, werd hij' vergramd; hij' zond zijne
legers en vernielde de moordenaars, en
stak hunne stad in hra.pd. Toen zeide hij
tot zijne knechten: de bruiloft is wel be
reid, maar de genoodigden waren niet
waardig. Gaat dan tot de uiteinden der
wegen en noodigt aUoffl, die gij! vindt, ter
bruiloft. En zijne knechten gingen haar
de wegen, cn noodigden aHen die zij. von
den, goeden cn kwaden; en de bruiloft-
werd vol gasten. Maar de koning kwam
binnen om de gasten te zien, en zag daar
eenen mensch die geen bruiloftskleed aan
had. En hij zeide. hemvriend, hoé zijjt gijl
'hier binnen gekomen zonder bruilofts
kleed? En hij verstomde. Toon zeide de
koning aan de dieparen: bindt hem han
den en voeten en werpt hem im de uiterste
duisternissen, daar geween en geknars der
tanden zal zijn. Want velen zijn geroepen
en weinigen uitverkoren.
'n Huis of 'n Thuis.
Misschien dat er in elke woelige breede
straat vol dïeht-aaneengedrukte gevels
maar om de acht of tien huizen eeni „te
huis" staat! 'n Tibuis ecu of ander kun
steloos, dikwijls le-elijk! optrekje waar
menschen im groote lokalen en monumen
tale gehouwen heel den dag aan d|en!ken,
xvaax-heep 's avonds hun: haastige stappen
'ti weg van verlangen gaaai 'hier de
brug over, het water langs, dan vlug het
plantsoentje door -- den hoek om... Tot
waar de verlichte ramen uitkijken met hun
eigen vriendelijk gezicht «eni naam
plaatje even glanst in den schijn van een
lantaarn, ent het hekje dichtvalt met dat
éene kleine zuchtje.
Er zijn óók menschep, die weten, dat,
wanneer zo van hun Werk kómen, ze ergens
een dak boven hun -hoofd hebben, zullen
worden binn'engelabeh om ei' m'euschen aab
te ireffen, die ze, zooVer hun herinnelr'in
teruggaat., daar in dezelfuje houldlim'gen en
standen gevnden hebben. Waarmee ze zich
dan kunnen onderhou6|en over den mist
huiten, over het klemmen van- sommige
deuren binnen waaraan ze k'unneii1 vra
gen of dat pakje nog niet gekomen is, e®
wie er het laatst dén k'lgerschuier gezien
heeft.
Dat zjju de menschen die alleen maar
een buis hebben, eeni onderdak sma
kelijk geschilderd, artistiek behangeu mis
schien, maar in eeuwigheid arm' ëni mis
deeld naast Id'at kleine vervelooze kó'nink
rijk' 'n paar deuren Verder, waar ze met
z'n allen het trappenhuis witten, en waar
kinderen op verre kostscholen heimwee
brieven naar toe schrijven waar wiel
eens Van gedroomd is ergens over zee: 'n
visioen als 'n versmeltend aquarel m»t, den
muziék'-titel thuis."
,.'n Thuis vinden" 1 zoo zong 't altijd
aan 't slot v!an die geluk!kige-ufloop-.litt<{-
tera;tuur uit onze jeugdjaren die heer
lijk'e stukgelezen li'evielingis-ibainidjes vol ge
stolen kinderém en wgergevohden grafelijke
ouders, mot uitgestrekte, armën wachtend
achter wjjd-ojp'enzwiaaieude vleugeldeuren
O, de poëzie en 'de uit 'i gelig hoekje stra
lende Warmte Van zooim „gevonden" thuis
- gevonden, dachten we, zooals je 'n too-
vermunt of een w'emsdh-ring op een weg
vindt en dan voor altijd;, altijd- geluk
bent! Maar hoe gaat 'twel in de. werke-
llijkheid.?
Zoo'n paai' menschen op elke tien vin
den er een 'bij1 hun' geboorte, en zoo één op
de hondefd) vinflt dat sprookjes-ding la
ter in zijn 'leve.ni nog 't wonjd'erlijtkó
daarvan is, dat je 't eigenlijk niet vi®d(e®
kunt zonder 't levenslang gezocht en ge
mist te hébben! 'tThuis Van je kindertijd
is een onbewust geluk! - maar er blijft
altijd iets haperen sinds je 't eenmaal ver
loren hebt! En -'tis bijna niet meer terug
!te vinden, zoo hem je z'n vrédo cn z n
charmé gaan idealiseer en, tot -de etemtoim'g
van ieder home 'dat we. later op onzen weg
ontmoeten, cr kil en leeg bij' afvalt.
Och, wat is de knapste architect toch
eigenlijk maar een machtolooze stumper,
bij ons, vrouwen, vergeleken! Hij' k'an een
schilderachtige cottage .bouwen, onder een
sentimenteel rietelnl dak- 'hij kan cosy-
corners maken en; breede cr'k'erbankcn cn
open haarden, waarbijl hij' soe'pele teeren
vloerkussens adviseert 't helpt hem
niets! Hij' 'kan de men'schen niet dwingen,
hand in hainld in zij'n intieme hoekjeste
zitten, waarVan 'hij' ligging en belidliting
zoo zorgVuldig gewikt en gewogleu heeft
hij kan niet voorkómen-, dat ze zijn mooi-
gepropOrtioncerde deuren k'waaicltaaddig
dichtsmijten of met booze Voeten tegem- 't
smeedijzeren hekje van zij'n- 'haard in idie
hal zitten te schoppen. Eini evenmin, dat al
dat schoons en stijlvols ten: spot in het af
grijselijEk pleieter-mausoleum van de bu
ren 'n stuk' oï twaalf menlschen ongepcr-
miitteerd-geluldkig zijhl
Die architectuur van 'het tehuis, die zoo
subtiel en individueel is zoo 'n kunst
van intuïtie an héél fijn aanvoelen die
ligt heel en ail in 'handen van ons vrouwen.
Wij 'bouwen bet tehuis mét onze woor
den en blikken en bewegingen, onze. ge
laatsuitdrukking. onze liefdeVolte vinding-
rijkheid, onze kleine verrassingen en inval
len. Wij' scheppen de atmosfeer va-ni de
kamer-hoekjes, buiten stoffeering cm be
lichting om)!
Het optrekken van -eöni tehuis is 'n
telijik'e, onzichtbare bouiW', en 'wé moesten- er
eigenlijk mee aanvangen Van-af den eersten
dag dat we mót dó onzen een' nieuwe wo
ning bintaetojgaau :Maar mochten we gc|wia,aï
worden 'dat 'w-e te voel «n te lang) ver
trouwd 'hebben op de almacht van onizen
architekt, of de Vérstrekkend© suggestie
die er moest uitgaan van onze erkend ge
zellige inrichting wel, het is nooit te
laat om zelf te beginnen wanneer het
huis er al een dertig jaar staat, groot en
arm en zonder inhoudis het nog altoos tijd'
om, heel in stilte, dé steigers weer te zetten
en het te verhouwen tot eero thuis!
<„C-")
Weet ge.'dat ge Indisch kóper nooit
met poetsgoed moet onderhouidén, doch
met zand en citroen inwrijven en m-et eg®
krant uitpoetsen?
Weet gedat ge broze nag'els weer
zacht kimt maken 'door ze iederen; avond
in te wrijven met «en: crem-e gemaakt van
gelijke deelen witte vaseline en: zuivere
amandelolie.
Weet ge. dal- ge een góede lijm voor
porselein kunt m'ak'e-ni door aluin op «en
ijzeren lep-el boven v.uur te smalte®, hier
mede d,e gebroken dóelon te besmeren; en
goed tegen elkaar te dirukken?. De hier
mede gel'ijmdte Voorwerpé-n 'kuujn-en géwoon
gewasschen Worden.
Weet ge (11 at ouicl-e luci-fórsdjoosj-és
gevuld met afgebrande lucifers, zulke'goe
de. vuurnfahers zij'ni?,
Weet ge da.t oudje vilten lioed'en goeds
diensten kunnen bew'ij'zen?. Om een oudpn
stoffer genaaid, is het- een heerlijke polijs
ter Voor linoleum- en, parketvloeren!. In
reepjes gesneden -en' ondier die pooten- van
«stoelen geplakt. Voorkomt het krassen.
Weet ge.dat ge nieuw' tin lang mooi
kunt houden, 'dlpor het af ent toe in héét so
dawater te w!as«iië.n, in Schoon warm wa
ter na te apoelen en- stevig op te wrijven.
Weet ge.dat ge glanzend! geworden
peau de suécüe weer dof -e-n ruw' kunt ma
ken door zacht schuren mét glaspapier ino.
10. Na de- geheele .oppervlakte ie hebban
hewefkt beklopt men bet leer aan dón! ach
terkant om' het. geVormÜe stóf te Verwijdfe-
Inbreker .■unigclloutlcii.
Een dezer nachten werdj te Brunssum iai-
gebroken, waarbij onder meer twtee wlanrdle-
volle violen werden ontvreemd). In dón
afgeloopen 'nac-ht zagen- marechaussees op
de -heiid-ë 'bij Heerl-en een man, d!ie hun
komst aan den haal ging, met aöhterla-tingl
van een koffer, waarin do violen gevo-ndten
werden. Gistermbrgen wór-dl te Wieltön on
der Heerlen een verdheht persoon gesigna
leerd. Bij idle komst van Idle politia zette
bijlhei op een loopen, om het werd een wil
de jacht over heggen en struiken, totdjaf-
de man bleef hangen in een afrastering
van prikkeldraad- en kon worden gear
resteerd. Het bleek te zijn ee® Pool, J. B.
genaam'd, -die bekende zich a:ain: d-en dïef-
De Renbaan,
Aan hét opschrift zou men denken, dat
het een geschiedenis wordt van Bomein
sche wagenrenners, die als een typhoon
door de arena wervelen en hoekjes nemen
met: één wiel op het zand eb het andere, in
de lucht.
Oordeel niet te vlug, want even verder
zult ge wanen, dat het een sprookje is....
en wederom abuis zijn, omdat het rauwe,
ruwe werkelijkheid is.
Zoo ging hetDe. firma L-evy van' Da.rn'
kocht nabijl Noordwijjk 300 H-.A. duin-
grond om der speculatie willeeilaas
Devy v. Dam had misgere.kcndhij! „zat
in".
De firma Levy van Da-ml is echter vin
dingrijk eii ze zocht naar een "slachtoffer,
dat onnoozel genoeg was zich de das te
laten omdoen, die haar als een „strop"- be
nauwde.
Dies werd Hülegom opgezocht en aan
gezocht om zich met die 300 H.A. duih-
grond om te tooveren in een badplaats;
de firma was bülijk in de condities.
Het nuchtere HiUegom evenwel lachte
de firma in haar gezicht uit.
Dies werd Noordwijk opgezocht en de
firma werkte met de belofte van een; villa
park te stichten (Noordwijk is al een had
plaats ziet-u) mits er een weg van ge
meentewege naar het terrein gelegd werd.
De gemeenteraad schonk mild f 60.000
voor dat doel; 'n viHa-park nietwaar!
't Bleek natuurlijk, dat er nadien' geen
genoegzame liefhebberij was- om- als aan
deelhouder in een dergelijk zaakje te zit
ten en de villa's bleven uit.
Geen nood! De firma richtte een N. V.
Sportterrein op. Ze begon mef) een praicht-
prosp'octusweer waren er geen goed-
geloovigen geldmenschen, die hun duiten
afdroegen en 't werd niks.
De firma sjeesde weer naar het Noord-
wij-ksch gemeente-huis en vroeg of Noord
wijk niet zoo goed zou wiBen züjjn', om
voor 5 tonnen gouds van die juweelige
obligaties te nemen.
De firma praatte zoo mooi, dat da Baad
ook aan 't praten sloeg, prat-eU bleei,
maai- niet besloot.
De firma, de vindingrijke firma, kreeg
wederom een plan en noodigde den Baad'
uit. de renbanen te Parijls op koste® der
N. V. te bezichtigen. Als dit niet hielp,
hielp niets!
Dat voorstel werd direct aangenomeh
en een gedeelte der vroedschap toog naar
Parijjs. Aan de grens werd een der edel-
achtbaren betrapt o-p het smokkelen van
B. Z. K.„. anders ging aUes. best,
Toen de heeren terug kwamen uit de
lichtstad evenwel, sloeg de Fransche ren
baan over den kop.
fTeer ging de raad aan het praten,; bleef
praten.
De firma heeft nu burgemeester, secre
taris, raadslid, enz. naar de. Milaansche
auto-baan gestunrd... want de 300 H.A.
duingrond wil hét kwijt... de strop knelt
zoo.
We schrijven 1926!
UITKIJK'.
stal mét inbraak' te hehh-e nschuldig ge
maakt. i
De ongeregeldheden te Assem
De dienstplichtigen, die op feu avbn'd
van de militaire ongeregeld(hed!eni te Assen
de wacht hadjdén en geiw'eigerd hebben!, pa
tronen te ontvangen, zij'n allen met' streng
en verzwaard arrest gestraft en bevli»d|en
zich thans nog im arrest.
Inbrekers gpvah
Eergisternacht trof een politieagent in
het Bergen van vainl IJzendoor-park' te
Gou'da twee personen aajn-, d(ic zich op' Ver
dachte wijze ophielden in 'die iKubij'hedd van
een alleenstaande villa. Toen 'd|e agant, d'ie
vergezeld was van een politiehond), tot ar
restatie Va-n ibédoeid'p ma-unien wilde over
gaan, sloegejh.zij op de Vlucht. Bijl idje ach
tervolging sLaag'de -dje hon'dl er im), hen tot
staan te Ibrengsn en in bedwang te hou'dien
to-tdat Idte agenlfc hen kóm .arresteeren. .Da
mannén waren in het bezit van een volle
dig stel inbrekérswcrk'tuigeu, én', bleken
een p-aar beruchte inbrekerste zij'n, af
komstig nit 'sGrav-e.nha.ge, die ree!d|s gferui-
men tijd dioor He politie in verschillende
plaatsen werden gezocht.
Ook in Columbië een orkaan.
Geen repuhliék) i n Noord- oif Zuidi-Ame/-
ri'ka, die zich respecteert, of ziji moet
haar Vernielende® storm hebben. Wa,a|rom
dus ook Columbië niet. Er kómt dtau ook
bericht uit BuenaVentura, im dien sta-alt,
dat een wervelstorm dje banaulen-plantages
bij Santa Marta. heeft vernield, terwijl dó
4) -0-
Intusschen naderde de winter met snel
le schreden. Er woei een scherpe Noorden
wind, het slijk veranderde in hard bevro
ren aarde, de ondiepe wateren verstijfden
tot_ ijs, en toen pater KSordecki dit zag,
wrèe fhij' tevreden in zijhle hadden en zei
de „God zendt ons de vorst Hot hulp.
Het zal den Zweden moeilijk vallen, batte
rijen op te richten en mijinen te graven,
daarbij zult gij: elkander in warme vertrek
ken aflossen, ,en hun zullen ijzige windan
de belegering wel spoedig verleeren."
Maar juist om deze reden wilde Miller
er snel een einde aan maken. Hij' voerde
negen duizend soldaten en negentien stuk
ken geschut met zich. Het kwam1 den trot-
schen generaal voor, dat de belegering niet
langer dan eenïge dagen kon duren, en
hij langs den weg der onderhaaldeling de
vesting zon innemen-
Middelerwijl sterkte pater Kordecki de
zielen der menschen. Men ging ter kerk
als op een grooten feestdag, de prior zelf
celebreerde de H. Mis, alle, klokken luid
den, en na de H. Mis begaf zich ee® heer
lijke processie op de muren.
De stoet deed eenmaal de ronde om 'de
muren, keerde echter niet om, ontbond
zich niet maar ging verder. Pater; Kor-
dicki had de oogen half gesloten en op de.
lippen een bijna niet aardschen glimlach
•van geluk, zachtmoedigheid en geestver
voering; van tijd totl tijld bleef hij: staan,
hief den monstrans omhoog ën zegende, als
wilde hij! Gods macht over de ganschó
streek, over het geheele land uitbreiden.
Het sloeg het tweede middaguur, de pro
cessie was nog op de muren. Daar; doemde
heel in de verte, waar de horizon, de aarde'
seheen te raken, in blauwachtige nevelen
iets op en begon zich te bewegen, en on
bestemde gedaanten, aanvankelijk nog)
wegdoezelend, vervolgens steeds duidelijk
ker, kwamen te voorschijn.
'Plotseling weerklonk de kreet: „De
Zweden, daar komen de Zweden!"
Er volgde nu een oogenblik van stil
zwijgen, waarna de stem van pater Kor
decki zich liet hooren-Broeders, verheu
gen wijl ons! Het uur der zegepraal en der
wonderen nadert!" En dadelijk d'aarop-j
„Moeder, onze Meesteres, onze Koningin,
wij' steUen ons onder uwe bescherming !"-
„Weldra konden zij', die op de mure*
stonden, alles onderscheidcj]. Vooraan mar
cheerde de ruiterij!, dan volgde het voet
volk, daarna werden de kanonnen voortge
sleept, en daarachter ratelden op den on
effen hoofdweg kruitwagens en ee® onaf
zienbare rij karren met tenten «n allerlei
krïjlgsbenoodigdheden.
Als om hen te verschrikken, defileerde
het gansche leger voorbijl de oogen der
verdedigers van Jasna Gora. Daarna
scheidde zich de ruiterij! van de troepen
massa. af en splitste zich in meerdere
grootere en kleinere groepen. Verschil
lende van deze afdeolingen rukten tegem
de vesting vooruitandere overstroomden)
in een oogenblik, op jacht naar buit, de
omliggende dorpen; wederom andere be
gonnen de sterkte om te rijden, bezichtig
den de muren, onderzochten de plaatselij
ke gesteldheid en bezetten de naastbij-
gelegen gebouwen.
Ten slotte kwamen de regimenten van
het voetvolk aan en begonnen de vesting
te omkringen, ten einde geschikte plaatse®
voor hnn stellingen te zoeken. Middeler-
wijl werd Czenstochowka, een aan het
klooster grenzend dorp, waar zich in het
geheel geen soldaten hevonden, maar alleen
in hun hutten opgesloten hoeren, aangegre-
pen.
Het regiment, dat daar het eerdt aan
kwam, viel woedend op de weerlooze land
lieden aan. De bewoners1 werden bij] de
haren uit hunne huisjes gesleept, en wie
zich verweerde, eenvoudig neergesabeld
de. overige bevolking werd het gehucht
uitgejaagd, daarop door de ruiterij! aange
grepen en naar alle vier winden uiteenge
dreven.
Een onderhandelaar, met den eisch, om
het klooster over te geven, kwam, zijn
hoorn blazend aan de Hoosterpoort. Doch
met den aanblik van het móórden in
Czenstochowka antwoordden de verdedi
gers met een welgericht geschutvuur op de
naastbijgelegen gehouwen, waarin de Zwe-
hun intrek hadden gekomen. Het gebulder
tier kanonnen deed de lucht schokken, de
gloeiende kogels sloegen in de verblijf
plaatsen der Zweden, verbrijzelden gebind-
ten, daken en muren. De Zweden weken
haastig terug en MiHer stond verwonderd,
want hij: had in Jasna Gora noclf zulk een
ontvangst, noeli zulke ka-noniers verwacht.
Ondertusschen brak de nacht aan, en
daar hij zijjn troepen in orde moest bren
gen, zond hij een trompetter met verzoek
om wapenstilstand.
De paters gingen gereedelijk daarop in.
De Zweden Miepen den heelen nacht
niet; zij maakten aUerlei toebereidselefi
richtten batterijen op onder kanonnen en
sloegen een kamp op. Van nature volhar
dend en dapper, in zofcveel krijgstochten
en veldslagen gehard, vermochten zijl toch
niet, zich van ee® zekere vrees vrïjj tq
maken. Daar zij) aan de heiligheid vain' de)
plaats, welke zij aanvielen, niet) geloofden,
zagen zij' er niet tegen op een! kerkroof be
begaan, maar zij' vreesden iets onbestemds,
waarvan zij zich. zeiven geen rekemslchap
wisten te geven,* en dat zij! met den alge-
meenen naam' van tooverij' aanduiddefe;
MiHer zelf geloofde daaraan, hoe zouden
dan zijne soldaten cr niet aan geloovejnl?
NauweHjks begon het te dagen, of de
strijd der artiUerie nam een aanvang; dit
maal echter begonnen de Zweedsche ka
nonnen. het eerst te vuren. Dé vij'and
dacht er niet. aan, om dadelijk een' bres in
de muren te maken, teneinde daardoor een
bestorming te ondernemen; hij' wilda
slechts ontsteltenis wekken, op klooster
en kerk kogels lat-en regenen, branden ver
oorzaken, het geschut vernielen, man
schappen dooden en schrik' verspreiden.
(Wordf vervolgd.)
