ZATERDAG 29 SEPTEMBER 4026
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Voor de Keuken.
Boekennieuws.
Gekke gesprekken j
GEMENGD NIEUWS
Het hoekje van humor.
een bekende Parij'Sdhe .actrice, die c,e®
setoeve heup' bad en 't w|a,s inderdaad
een goed masker. En iedereen heeft wel
eens van Cleo de Mérode gehoord, die het
perst haar haa.r over de ooren droog, om
te verbergen dat zij ma-ar één oor had.
Dit verschijtasel doet zich niet allee®
bij de kleeding voor, maar er zijn ooU
manieren, die een) dergelijk origine verton
nen.
Zoo is het b.v. een.' tijd mode geweest
en als u goed' op'let doien sommige hen-
ren 't nog om1 iemand (en dit speciaal
bij 't voorstellen) de hand; tei reiken) melt
den bovenarm' pal tegepi 't lichaam1 aange
drukt, zoodjai inen alleen den onderarm
ter beschikking had om den .afstand tq
overbruggen. Ze bogen dainl oeti beetje
rechts-opzij' en gaven ja zoo ini de diepte de
hand. Deze „deftige)" wij:ze-v,a:n,^be|gro^'
ten is afkomisiig v,an Jacobus II (ik! hoop
dat ik 't bij 't rechte eind| heb, ini ieder
geval wlas het eern Engelsche koning, v'a®
dien kant fcbmeim gewoonlijk1 dp nette iha.-
nieren)deze arme- miapl hadj een groote.
steenpuist onder zijlui arm pn iedere®, keer
dat hij iemand de hand moest govern, deëcï
hem da t pijn en ami <lie pïjlni zoo min mbgef
lij'k te mak'en, bewoog hijl zijn bovc|D|arml
zoo weinig als hij maar kon elni het
heele hof an later de. deftige burgeaijl mim
'die manier van hartfcngeve® over.
En nu ean'vooibeeld uit onzen tijd:
De „Scarfs" cn shawls" hebben eeln
buitengewoon nuttig kanalklter.
Toen de „pas-ge,shingle(d|e" en gebod-
de" hoofdjes de schouwburgen en con
certzalen binnen kwam*® instede van dé.
met-een-vlepht-iof-wrong-vPrsierdo Vat
te ze kou, cn kregen keelpijn) of' een stij
ven nek, mhar de sdarfs pni shawls dpdfen
oogenblikk'clïjlc' hun intrede en goedpn
dienst.
Zoo zou je prachtig kunnelni flantasee'-
rend
Het nieuwste snufjede dames-stnto-
kingiï
Wie weet, heeft de een of andpre grap
pige jongedame 'een weddenschap gehad,
om in een dergelijk munneinpakje op een
bal te verschijnen, ze dorst het, ze, had
toevallig een allerleukst jongptnlslkbpje en
een sportieve houding en; 't wiekte, alge-
mee-ne bewondering in plaats van hilariteit.
Maar 't gevolg?
Dc zotten en dwazen pakken gretig een
dergelijk „ontwerp" aan.. Zij Inbeimen het
hun„de.rnière creation'', en nog zottere
en nóg dwazere d|oelni h<*t na, maar laten
we hopen 'dat 't vrouwelijk geisllajdht in
onze. streken nog eie® tijdje bij zij® ver
stand blijft,
PALJAS.
ZOMERKAAS'.
Melk, die zuur is gewordpn, kan nog
best gebruikt worden.
Giet de melk in een schoonen d:o,ekl
en laat het water er uit druipen. Gij kutatfc
den doek daarvoor vastbinldeinl cn ophan
gen o'f in eefnl vergiet zette®-
Als het water er uit is, baal het diklfe
dan van d,ën\dloek af; vermeng dit mot wat
peper en zout. Ook kan m'ein1 de ka,ga
vermengen mét 1/2 ons boter, een beetje
zout en wat komijnzaad (bij d,eui drogist
verkrijgbaar).
Op de boterham gesmeerd is dit heer
lijk frisch en tevens erg lekker.
RUSSISCHE AARDAPPELPANNK"
ROEKEN.
6 mooie aardappelen worden afgsboeind
ilink gewasschen eni in de schil gekhokt.
Nadat ze wal. afgekoeld zijn, worden ze
gepeld en geraspt. Dan wordt er peper,
zout, 2 eetlepels bloem en 2 eieren a.ain
toegevoegd en alles flink dooreen ge
mengd. Va® het deeg bakt nitaie panmekbe-
ken in de koéképan! met flink' éheëtge-
maakte boter. Deze worden goed' warm
gereserveerd met takjes gabjaückte® pefcer-
selei.
Tijdschrift voor R.-K. Ouders
en Opvoeders, 15 Sept. 1926,
18e afl. Het Nederi. Boekhuis,
Tilburg. Abonnementsprijs per
ja,ar f 5,45.
't Begin artikel bespreekt populair de
vraag, hoe men „Zenuwachtige Kinde
ren" inioc.t behandelen. Kalmte moet te-
gonover zoo'n kind 't voorma,atmsite zijn:
als iets onbekends 'en verschrikkelijk in
haar zwijgen, maakt ze indruk'. In Jt
i.weede artikel over „Beschaafd, onbe
schaafd en overbeschaafd" koinen we in
in volksschool, waar de onderwijzer die
woorden verklaard heeft. Hij wil weten
of de leerlinge® alles begrepen hebben cn
hij vraagt het in concreten vorm: Wat
dc kinderen daar vertellen is natuurlijk
uit 't. huisgezin, waaruit ze komen't is
leerrijk en tevens in-treurig, wat mén
daar over som'mige huiselijke Opvattin
gen te hooren krijgt. Dr. Deelen schrijft
zijn derdie artikel over „Schoolarts "n
Oudere." Anny BerkvensHulsmans
schrijft weer frisch over „LeyenSherin
nerinfien"eerst eveim over de bladzijden
van ons levensboek, die wij 't liefst zon
den overslaan, over d|e oogenblikkén Van
memschelijke zwakheid, die sombere her
inneringen a,an de cl,agen der zondp. Daar
tegenover plaatst ze. de herinnering aan
welbestede .dagen. De glans daarvan siraalfc
ui'ete verdubbelde kracht op ons terug. Ook
dagen van boete zijn zonine)dlagen in 't
leven. De herinnering daaraan, de zalige
geruststellende herinnering zaü ons hairt
tot het einde va® ons leven hoop|vol
stem'raen. A Wi. Boseker beantwoordt'
een vraag over „Stille Zonden'!'. Kort
somt hij op, wat Katholieke ouders te
doen hebben om -hun kinldpren rein te
houden. Waren deze geneesmiddelen maai
overal doorgedrongen
Zoo do ouders toch eens wat vbeifcer
toekeken, wat méér opvoedkundig te werk
gingau, wat zouden, er dia® een kinderen
rein kuuneln blijven, die nu, helaas, uS
jong i® die veradhrikkblijikle zonlde ver
strikt zitten.
Het, zesde artikel van Sylvain de Rohcik!
„Over Zedelijke Opvoeding" der kinde
ren is heel -duidelijk en uit 't vollle. leven.
Het waarschuwt tegen gevaarlijken om»
gang, t egën romlainlectuur, tiege®, 't slechte
voorbeeld, djalfc door ouders wordt gegeven.
Wat een schat van Roomsche opvhed-
kunde ligt er in deze twintig bladzijden,
van dit tijdschrift. Wint zou 't toch een
zegen zijn, als dit tijdschrift in Ieder
Rooméoh gezin eens doordrong, om' als
'vader en m'oedér samen 't, geregeld lazen.
v. L.
De blijde iniiekomste van» Pctje Pie.
Ondergeteeke.nde heeft de $ei\ aan de
lezers va® de „Nieuwe ZceuwSche Cou
rant" voor te stellen, zijtni goede kennis
Petje Pio.
Wie Petje Piel is?
■Wel niemand minlder da® Piëter Grab-
bendonk uit Surhuistcrveejnlsterheide, die
zooals he.t altijd met groote mannen: gaat,
in eigen haardstede niet geëerd wordt en
om zijn hoofddeksel, da.t altijd op Zes-
we,kcn-slechtJwéiër staat, plat/Weg Petje
Pie genoemd wordt.
Petje Pie lapt die miskenning geluk
kig goedsmoeds aam de halve! zolen en
achterstukken va® zijn, scheefgeloope®
schoenende wereld is wijd genoeg, rede
neert Patje, Pie en hij is van' alle. markten
thuis en toch voor zessen klaar.
Petje Pie is gen aardige; die zegt zoo
maar langs zijn neus weg, Wat hij' op zijn
lever heeft, en of de belanghebbenden date
nu als zoet of zuur willen proeven: kij'k'!
daar heeft Petje Pie nu krek1 maling aah;
da.t laat-ie aan ieders smaak en opvatti'ng
«ver.
Petje Pie is ook zeer hulpvaardig en
dadelijk bereid iemand, voortreffelijke®
raad en nuttige iniliehtingen te geven cn
gelijk alle schepselen ondervindt 'hij dan
vaak, dat ondank' 's werelds loon is',
maar Petje Pie wordt daar niet kwaalcj
ow. 't raakt zelfs zijn kou we 1 kleepe®
niet.
Laatst was Petje Pie in stad én
zag een groote® oploophij aan het drin
gen, totdat-ie in de eerste rij stond.
Petje Pie nam de situatie op.een
man. die zenuwachtig met gebaren sprak
tegen een agënlt, die vgel meer potlood-
graniet op zijn lippen dan, op zijn notw
tie-boekje detoOnOerde.
„Wat is er gebeurd?" vroeg Petje Pio
aan den nerveuze® mijnheer.
„Schandelijk, schandelijk," foeterde de
aangesprokene, „net nieuwe<jn kar
retje van honderd popbel.astimgpilaa.t-
je zet 'm effies tegen het he.k hier
«n weg jk 'kén me wel voor nijjlni hoofd
slaan
,JCalm. kalm," troostte Petje Pioi,
„die fiets is de wereld niet uit.
,.Als je anders niet we,et
„Zat er misschien '11 groote lantaarn
op'?." vroeg Petje Pie verder.
„Juist, juistI" hijgde de bestolene.
„Weet uhebt u
„Halt!" bulderde de age-nt tegen
Petje Pie. „Jij' weet meer. w'at is er mat
die lantaarn
„Ik wou alleen wiate opmerkten."
„W/at dan klonk het uit twee
monden.
Petje Pie ragdë .bedenkelijk met zijn
verfomfraai'd hoofddeksel oveir zijn haren.
„Ja ziet uw esals er 'n groote) lantaarn
op die fiets zat, dan is-ie die, zoo goied
als zeker ook kwijt."
Petje Pie. scheen niet te begrijpen', waar
om ei' twee menschen boos w'aren en de
a nderen lachte®'.
REIJNOUT.
Brommer naar de krant.
Vrijdagmiddag kreeg het redacliebureau
van de „Gooi- en Eemlander" 'bezoek
van Frederifc Brummer, „u weet wel va®
de Boazbank", voegde de bezoeker den-
gene toe, die hem woest aandienen.
In ten ondeihoud, dat hij, meteen relac
teur had, verklaarde de ex-verdachte o.inl.
het volgende:
„lk 'loop nu langs, da huizen, mict stuk
jes zeep om in mij® onderhoud te voorzien,
en ik had vóór mijn arrestatie 'n goed©
affaire in vloerzeilen, tafelkf.eeden enz.
Doch 11 begrijpt, om in Ie koopen. is ar geld
noodig en dat bezit ik niet meer. Mij,11
,vlouw heeft tijdens mijn voorarrest het
paard mat groot vérlies moeten verlcoopen
en het beetje baar geld was ook snoedig
opgeteerd. Laten zij nu, die mij. deze scha
de hebben berokkend, mij thans ook finan
cieel steunen, nu zoo glashelder isl bewtf
ken, dat ik aan den overval bij de Boaz
bank onschuldig ben."
Nadat er over deze onschuldigheid, nog
eenigen tijd was gesproken en over de ral
den der gevangenneming, uitte Brumimier
misnoegdheid over het feit, dat juist, hi?
werd aangewezen als de dader.
„Maar zulle en heele lieve tongen, ban
je ook niet; heb je niet reeds straf ,ach!-
ter don rug?" vroeg de redacteur.
„Dal, is waar, dat was een groote
„kraak" waar ik aan debet was; een groo>
te idiefsial van waardevolle pelterijen. Den
hoofddader hebben ze niet te pakken kun
nen krijgen en daarom moest ik voor allen
boeten. Vier jaar heeft mij diet „kraak"
gekost. En na dien iijd hebben, ;8e mffi)
Wpgejj;aagd als een heri. Ilc deed al mijn
best om er weer bovenop tel komen 'en
ik had grooten steun van en ziekeren heer
Rademaiker te Amsterdam Het ging ook
goed; ik verdiend? mijn brood. Maar geen
misdrijf kon er in hel land geschieden, of
..Freek" moest worden opgespoord;. Hoe
veel maal mijn wagen door dia politie niet
is onderzocht, w;eer. ik mat.
„Wat ik vreeselijk vond, vervolgde Brum
mer, dat was het Bussumsche publiak! dat
zich bij mirjn aankomst voor het statten
verdrong."
„Men juichte en ri9p: „Ha daar is 'tie.
Ze hebben 'ral."
„Is het wonder, dat ik. toen razend weirl
en riep„schurken dia jelui zijl" en tegen
de politie zei ik: „Moeten jelui nu al redl'a
me voor je ziaakje maken 'tls z© bitter'
tegen gevallen!"
De toren van Zoutrlande.
D'e zoowel uit aanschouwing, aid uil.
talrjjke schilderstukken (o.a. van Hart
Nibbrig) bij y'e'en welfbakemde oude
Gotiische toren van Zoute!ande heeft een
géheel veranderd aanzien gekregen, door
dat op verzoek van den; directeur an
het Rijksbureau voor de Monumentenzorg
jd's witkalk die de galmgate®, spaarnisl-
gen en b'.indbogen van d?n toren bedekte,
is w'eggebikt.
Hoewel deze witkalk bii menschenheu-
geinis op den toren aanwezig geweest is',
iis zij naar alle waasrcMfnlijkheid een
loeivoegsel va,n laleren 'tijd en niet door
dem bouwmeester bedoeld, op grond waar
van zij dan ook thans, ter gelegenheid
van herstellingen, is verwijderd.
Ofschoon de bovengenoemde détails na
verwijdering d'er witkalk Verre van onbe
rispelijk gemetseld bleken, is na het voe
gen van de muren toch' eenl goed g'eheel
verkregen. Be „Knoeierij" uit laferen tijld
had echter een gansch bijzondere pic
turale schoonheid geschapen door net
schilderachtig klourenconirast ,van de
witte vlakken' (die de lijnen var» het ge'-
bouw zoo deden spreken) tegen de bruini'
roode verweerde steen, dat den zich
zoo knusjes tegen het blonde duin aftaelco-
menden toren een geheel eigen karakter
verleende cn talrijke schilders naar l.et
penseel deed 'grijpen. Door velel kunst
schilders wordt de metamorphose var»
den toren dan ook betreurd, al moge deze
uit oudheidkundig en archilec'tonisich oog1-
punt ook geheel in den haa,c ziin.
Vorder 'kan nog worden vermeld, dat
tot „cachot" aan den voet van den, toren,
dat de (lihans dichtgemetselde) portiek aan
Idje Westzijde maskaert, zal worden afge
broken, ten einde den, toremtagamp weder
in eere te herstellen,
t. Het ware zeer geweuschi. dat dei tegen
■jden toren gebouwde kfett (welke uir. de
15|e eeuw dateert en aan den H. Wille-
brordu'S was gewijd) eens van da onfr
sierende pléisterlaag werd ontdaan.
„N. R."
De rechercheur, die een bekeuring
kreeg.
't Gebeurde dezer dagan in een uiie,
onve-rmaarde stad in ons vaderland,
'tLeert -ons, wat er aan .eau rijwiel-
plaatje vast kan zitten, als er geen fiets
aan zit, of als. aan d« fiets geen |pla,at]:o
7lt.
D'e krantenlooper bezorgde in de ver-
lentle hofjes, waaraan hoofd,- en bof- en
havenstad nog rijk zijn, het avondblad. Per
fiets gelijk da(j 'meer gebeurt. In, het bezit
van een plaatje, zooals 't behoort.
Maar hij had hel plaalje ,ini zlijn zak.
zijnde bevreesd' voor diefstal door som
mige hof-bewoners.
Rectoroheu r verschijn I
„\Va«r is je belastingplaatje?"
„As-'tu-fcliefi, meneer."
„'1 Mol. aan de fiets zitten, date w-ee|t ;ie
toch wel?"
„■'kBen, bang voor stelen!"
„'it Bonraielt niet. Betaal direct een
gulden, dan kun je dp fiets aanstonds weer
van tot bureau halen."
,,'k Heb geen gulden, meneer."
Verschijnt ©en burgsr; duidelijk, een
age id in burger.
,ïoe laat'die man nu gaan. 't Is een
arm® tobber en hij rijdt toch) niet zondei
plaatje."
„Geef jij hem dan een gulden. Ik kan
hem bekeuren, en ik zal het doen ook."
D!a 'agent-burger g.oadhartig', leent of
geeft tien gulden. De man 'gered. Da
rechercheur tevreden.
Een week later. De agPnt in uniform
hcieft nu dienst. Passeert 'hem; ©en
brei', op een damesfiets.
Niet in orde, denkt de agent. Rijdt om
den,.toer been; ziet geen, rijwielplaat-
ji>; houdt tom aan.
„Waai' is uw plaatje, meneer?"
„Ilc ton N. N., rechercheur van poli
tie, mag zonder plaatje rijden. Je kont
mij wsll"
„Ik ken in dienst niemand. En, u mag
zoo niet -rijden; 'tis geen dienst fiets."
„Noen, 'te is de fiets van -oen werkvrouw
die zonder plaalje reed. De fiets gaa.t
naar het bureau."
„Rest mogelijk, maar zóó mag het niat
fk moet u bekeuren. Geef maar1 op dus;
«Is u rechercheur is, Kent u '1 rijtie vra
gen wel!"
Ir'r hielp geen lievemoederen aan. Cé
rechercheur werd bekeuid en, da .weM,
vfcoulwfiets opgebracht, zooals dat bef-
laamt.
Maar de recnerchetir beklaagde ziich
zoo spoedig mogelijk bij den Chef; hiï
was ten, zeerste, beleedigd. Hoe kre(eg lie
stomm agent het in z'n hoofd!
De agent werd geroepen.
„I< 'hebt N. N. bekeurd'. Waarom deed'
u dat?"
„Meneer, hij reed op een fiets, welke hij
op wilde brengen, wat, naar i,k meen,, ver
boden, is; hij reed op een damesfiets' zon!
der belastingplaatje, wat. naar ik' meen,
ook strafbaar is"
Cht-if: „Uitstekend, ge hebt uw plicht
gedaan!"
Zóó kreeg de rechercheur een, bekc-wl-
ring, vertelt de „Bolterd."
Een film-opname.
Door de Eiu-eka-film-maatschappij, te
Botterdam wordt thans een film-opname
in onze provincie gedaan. Als regisseur
treedt, daarbij op een vertegenwoordiger
der Fransche Gnumont-filmfabrieken, te
vens een der beste Fraus-ehe komieken.
De. film wordt opgenomen om reclame
voor onze provincie te maken, zoowel i®
het binnen- als buitenland en de Jiatioliale
kleederdraehten zullen zeker wel een der
grootste attracties van deze opnamen wor
den.
„Valckenissc" bijl Zoiitelandc.
Het ideale ontspanningsoord „Yalekenis-
ae" nabij1 Zoutelande, gelegen1 aan den voet
van de plek waar Walcheren'S duine® het
het. hoogst zijn opgestoven, en va®waar
men het schitterendst uitzicht heeft over
het gcheeie éila.nd, dreigt ontluisterd ito
worden door den a,s. verkoop doo rde erf
genamen van wijlen Mr. J. Pel van ver
scheidene hectaren boséh, die aan de plaats
voor oen niet gering deel haar aantrekke
lijkheid vericonen.
Weliswaar geldt het hier niet den ver
koop van een statig boseh, doch grooten-
deels van kreupelhout, maar niettemin1 zal
bij eventueelen kaalslag het landséhiapsas-
pect hieronder gevoelig lijden.
I11 verband met de hoogere waarde van
den grond is aan den Walchersehen duin-
voel den laatsteen t.ij'd reeds heel wat ak
kermaalshout gevallen om» plaats te ma
ken voor meer-rentegevend weide- of, bouw
land, en daar de veiling geschiedt in ver
scheidene pci'ceeien, is he.t niet onwaar
schijnlijk, date een deel der nieuwe eige
naars dezelfde ontbosschingsmethode zal
volgen, welke voor de schoonheid ter plaat
se zeer te betreuren zou zijn.
Zaken zijn zaken.
In een Indische stad werd ee® arme
man ter dood veroordeeld. Hij werd naar
de rechtplaats gevoerd. Het geval had na
tuurlijk opzien gebaard en vele toeschou
wers waren er bij! tegenwoordig, waaron
der vele journalisten.
Op het laatstee oogenblik komt er een
man aangeijld en too®! een schrijven vab
het Engelsche gouvernement, waarin hem
toegestaan wordt kort voor de voltrekking
van het vonnis nog éénmaal mét de® ver
oordeelde te spreken.
Het gesprek duurde slechts eenige mi
nuten. Daarop werd het voninis nog een
maal voorgelezen en de rechter beduidde
den veroordeelde, dat indien 'hijl nog iets
te zeggen had, hijl dit thans kon doe®.
De veroordeelde wendde zich nu tot de
menigte en riep met een doodernstig ge
zicht en met een vaste stem„Mijne toe
ren, de schoenen en de pantoffels van de
firma James Grown zijn de beste van de
wereld". Daarop werd hij weggevoerd en
het vonnis voltrokken.
Star van schrik keken de aanwezigen
hem aan. Wat moest dat beteekenen? Nog
een grap in 't aangezicht van den dood?
De bladen bespraken het geval den volgen
den dag lang en breed. En spoedig kwam
ook de doodeenvoudige oplossing van het
raadsel. De man, die den veroordeeldje
nog in het laatste oogenblik gesproken
had, was een handelaar, die de gelegenheid!
benutte om nog snel met hem1 een verdrag
te sluiten.
De veroordeelde zou de aangehaalde
woorden als zijn laatste tot de mensche®
richten, daarvoor zwoe rhem de handelaar
500 pond steling aan zijln nagelaten be
trekkingen iiït te betalen.
De Mammon benut zoo alle wegen. Za
ken eerbiedigen geen mens'chelijfea gevoe
lens.
Een tunnel door de Apenij'ncn.
Italië is bezig een der grootste spoor-
wegwerken uit te voeren. Het betreft een
18.510 meter lange tunnel door do Ape-
nijnen. De langste tunnel is, naar bekehd
is, de, Simplon-tunnel (19803 m'eter). Het-
doel van deze tunnel is dc verbetering van
de. spoorwegverbindingen tusschen de Po-
vlakte en het Arno-dal.
De eerste spoorweglijn tusschen Bolog-
ua en Florence over den Porretta-pasj is
door den Franschen ingenieur Protche aan
gelegd en in 1854 geopend; sedert lang] is
zij volkomen onvoldoende gebleken. Aan
den ingenieur Protche zelf was indertijd
opdracht gegeven een tweede verbinding
te hestudeeren, welke het met behulp van
«en lange tunnel mogelijk zou maken de
vele krommingen en de groote stijgingen
van de Porrettana te verminderen. Deze
opdracht was voor den toenmalige® ttjjd
zeer moeilijk, zoodat besloten werd tot den
aanleg van andere kortere en gemakkelij
ker uitvoerbare ljjnen van de Po-vlakte
over de Aptvuijnen. Zoo werden de trajec
ten Parma—Spezia (met een tunnel van 8
K.M.) en FaanzaFlorence aangelegd.
Doch ook deze lijnen bleken onvoldoende te
zijn.
Fersi in 1904 werd het onderzoek be'
gonnen, ,pm een spoorwegverbinding tfce
«cheppeiïr welke, de geografische richting
van de Porrettana volgend, korter cn vlak
ker moest zijn. SleckU de boww vau een
zeer lange tunnel kon deze beide eischen
vervullen. De in aanleg zij®dc lijln zal
hoofdzakelijk de volgende belangrijke voor
deden biedena. de afstand tusschen Bo
logna en Florence, die over den Porret-
tana-spoorweg 132 K.M. bedraagt, zal tot
97 K.M. verminderen; b. terwijl het hoog
ste punt van dez.en spoorweg 616 meter
bereikt, zal het hoogste punt van de nieu
we lijn slechts 323 meter bedragen, aldus
295 meter lager liggen. Ddentengervollg.e
wordt de tegenwoordige maximum-sbij'ging1
verminderd en zal een locomotief' vajn
2000 paardekraehten. welke op den Porret-
tana-spoorweg nauwelijks een treinbelas-
ting van 500 ton bij een snelheid va® 30
K.M. per uur trekken kan, op de nieuwe
spoorwegverbinding gemakkelijk het dub
bele kunnen trekke.n; 't werk duurt 4 jaar:
Een spannende race,
Toen in Spanj© -de opstand der artil-
lerieioiffieieren ontbrak, bevond koning Al-
tons zich te San Sehastiaan, op esn af
stand van 300 mijl van Madrid. Ofschoon
het ©ersie bericht der muiterij he.ni na
middernacht bereik!?, begaf hij zich ion-
middellijk op weg en was. in i?ls imeer clan
zefs uur in zijn hoofdstad'.
Aan een man ^an de „Nacion" beeft
de vorst over de fantastische racy door
duisternis ©n regen verteld.
De koning, zegt de journalist, scheen
bij zijn relaas al de opwindends gebeurte
nissen van dien nacht opnieuw te1 bolevete
Hij was geestdriftig als e?n, echta sport
man en glorieeerde hij de gedachte. Jat Je
UIT DE SCHOOL.
„A'l?.oo kinderen, goed begrepen?
Mensc'hen, die 's nachts niet fcunnem! sla
pen, zijn ziê'ki."
„Mijn vader kan ook niet slapen, mees
ter."
„En is die. dan niet züeki?"
„Neen, meester. Die is nachtwaker."
„Wanneer je moeder vijf geiten heett
■en ieder geeft vier liter mleifc, hoö.veel
jneilk heeft je moeder dan?"
„Zestien liter 1" j
„Zestien Ijler? Kom, denk nu, 'nsi even
n.a"
„Ja meester, maar u vergeet, dat de
één een bok is."
'I Volgend briefje ontving laatst sen,
onderwijzer.
Mijnheer,
Neemt 'u maar niet kwalijk dei .vlak-
"ken in het opstel van mijn zoontje over
den tachiigjaren oorlog Van de slag. van
Nieuwpoort tot het 12-jarig bestand üaeft
zijn neus gebloed.
TEGEN DE AFSPRAAK.
Mevrouw A (tot haar schoonzuster):
„Zoo, ik hqor vertellen, dat je man zich
het rooken wil afwennen?"
Mevrouw B: „Maar dat gaat niet.; hoe
zou ik elk jaar een s'tel nieuwe gordijnen
krijgen. Ik heb hem iminers het rooken
slechts onder die voorwaarde toegestaan,
dat hij mij! elk jaar een stel nieuwe gor»
dijnen daarvoor koopt".
auto geen .enkele panne had gehad', voor
do finish bereikt wa,s.
Kort na middernacht, Zaterdag 4 SepJ.
speelde de konipg heel rustig oen pariijtjd
bridge in zijn paleis, toen hij door zlijn
mu.-priasident, generaal Primo de Rivera
dringend aan de telefoon, werd geroepen.
Deze deelde mede, lat twaalf artillerie)'
regimenten 'in opstand wara® gek'olmien
en de aanwezigheid van den. koning up
Madrid onmiddellijk noodz'atolijk was.
Er was geen tijd te varliezen. Er werd
geen tijd verloren.
De snelste .aiiio in de koninklijke garage
vv)erd in bet djepsle geheim! in geroedl-
heid gebracht en om 2 ;unn in- den morgen
toan allen i.11 het ipateis Miep'on, reed de
auto door de poort, met den; koning fcs'f
aan hete stuur. Hij, werd vergezeld door J'en
hertog van'Miranda ©n een chauffeur,
1 Het was bijna een krankzlimniga rit,
300 mijl in de duisternis, over heuyels en
door dalen, over modderig? landwegen ea
slecht geplaveid? straten. De koning reed
vaak sneller dan 70 mijil per), uur onl den
tijd, welke op het allersilechtstiei gedaan
te verloren was. in ba halen.
D'e eerst© stad, welke zij bereikten was
Tolosa. na sen tocht door ©en bergpas,
te® zenuwsloopemd werk bij, vpl daglicht.
Maar er was nu zelfs geen maanlicht voor,
koninklijken chauifeur, waai zware wol
kan verduisterden -den hemel eti te Bur
gos, door de bergen, stroomde dei regen
neer.
De eenige angst van den koning was,
dat de motor het.1 niet zou^ halen; maar
deze scheen menschelijke kracht, en rn»iv
schelpko1 gevoelens uit het besef «Van
Spanje's nood geput te liabben.
Overigens kon de 'koning van, 'geluk
«preken; meermalen'ontsnapte hij nauwe
lijks aan doodsgevaar, dat weer vergeten
was, als hete voorbii was en waaraan nieS-
mand meer dacht, toen het doed bereikt
was 'en succes, de inspanning hadi be
kroond.
De koning legde lijdens het gesprek met
den journalist echter steeds den, na Iruk
op ïle nationale crisis. Zijn eaqig doel was
de hoofdstad te bereiken, ofschoon hij tol)
dal oogenblik nog niet wist, dat de staat
van bgleg reeds afgekondigd was. Maar
toen hij den ministerraad voorzat, was
alles als door een wonder weder ten go-ede
gekeerd; het gevaar was geweken.
Een Kopenickiade te Praag.
Eenige dagen geleden ging de telefoon
over in het Praagsehe treinbataillon num
mer één. De wachthebbende onderofficier
nam den hoorn op en hoorde een overste
Paral, plaatsvervanger van den comman
dant der vierde afdeeling, hem op korten
kazernetoon bevelen, dat om half drie bij
't D'enis-station drie makke paarden klaar
moesten staan, daar eenige stafofficieren
een verkenningsrit in de omgeving van
Praag wilden maken. .In den dienst heeft
men te gehoorzamen en dus waren, toen
de klok half drie sloeg de drie paarden met
de oppassers vóór het station present.
Kort daarop verscheen ook overste Paral.
Hij nam den binocle in het oog en mon
sterde de dieren met crit.ischen blik. Twee
er van vonden genade in zijn oogen, maar
het derde deugde niet; het was schuw.
Een zondvloed van scheldwoorden, waariP
de arme oppasser dreigde te verdrinken,
volgde. Dan werd hij met zij® paard naar
de kazerne 'teruggestuurd. De overste be
steeg een der dieren en reed met tot an
dere en een oppasser naar de kazerne van
een telegraafeompagnie te Karolinental.
Daar stuurde hij den soldaat we_g en reed
alleen met de beide paarden verder.
In de kazerne van het treinbataillon
wachtte men den avond en den langen
nacht op den terugkeer van den overste en
de paarden. Niets verscheen. Den volgen
den morgen vond een officier de dieren
terug bij een paardenhandelaar te Praag
dii- ze hem geheel te goeder trouw te koop
bood. Zoo kwam het bedrog al spoedig .aan
het licht. Het bleek toen ook dat er heele-
maal geen overste Paral, plaatsvervanger
van den commandante der vierde afdeeling
bestond.
De oplichter liep ook al spoedig tegen
de lamp. Te Iglau baarde het eenig .opzien,
dat de reserve le luitenant. Malek daar op
een gegeven oogenblik met twee zadels
verscheen. Hijl zit thans achter slot en-
grendel en denkt er over na, hoe het
iemand in de wereld kan tegenloope®.
