iEEM, GOES.
'EN-INSPAN,
ILAND,
Tweede Blad
Yoor de tweede maal getrouwd,
Paarden,
tot 31 Juli
ten bij iedere
Itant, een extra
>n. Bekende ar-
jezonderd.
bij inschrijving
Princessengerst,
el Kroonerwten,
I Bruine Boonen,
Blauw Maanzaad
I ris A. TH. VERBIST te
hornemens, ten verzoeke
eer BASTIAAN SIMONSE Bz.
zand
isdag 28 Juli 1926,
Ear te verkoopen
ag 4 Augustus 1926,
|)liek verkoopen
KAPITALEN
ituks Hoornvee,
ubliek verpachten
74 A. 74 c.A. (7 Gem.) ETWEIOE
35 A. 49 c.A. (6 Ge
36 A. 24 c.A. (5 Gem.) ETWEIDE
ZATERDAG 24fJULI 1926
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Dringende oproep aan
Katholiek Nederland.
- pEUiLLETON
OZ AÏTAM
daar®Èns
UIT DE PERS
KOLONIËN
KERKNIEUWS
IE COURANT
ER AAN
ien de E.V. Bon-
lin dan uw extra
'ij, heeft men er
bijeen gespaard,
e uiterst lage prij-
*ia kwaliteit.
OCHTENDVOER
f 6,50, met 6
en 2 extra tot 31
12086-29
orders nu reeds in.
br G. KUZEE te Hein-
fjctievelijk groot
1 400 Roeden,
|l 2 265 Roeden,
I 3 300 Roeden,
>t 335 Roeden,
t 398 Roeden.
inde perceelen zijn allen
de gemeente 's-Hier-
in den Ouden Kraaijert-
den Keidijk.
|and, in het Oude Nieuw
en Baalschen weg, groot
Ig geschiedt door den
ngen in te leveren per
emet- vóór of uiterlijk 31
uur, ten kantore van
3KE, Beëedigd Makelaar,
I, alwaar nadere inlich-
Bekomen zijn. 12091-34
|dags 3 uur (Nieuwe Tijd)
erg van den heer A. Ver-
Heinkenszand, in het
N PERCEEL
fkbtskerke onder Baarsdorp
[üihoek, kadaster sectie F
root 1 H.A. 31 A. 60 c.A.
j)6 Roe).
Iding in gebruik en genot
11926. 122001-22
Ma E- C. VAN DISSEL
al op
niddags 101/s uur (N.T.), te
verzoeke van den heer
DE VOS, op de door hem
hofstede
bestaande uit:
Merriepaard, oud II jaar;
iriepaard, oud 9 jaar; Vos
ard, oud 4 jaar (allen veu-
pd); Bruin Ruinpaard, oud
[Zwart Merriepaard, oud 1
uin Merrieveulen en Lier
uien
Matgevende Melk- en Kalf-
1 Kalfvaars, 12 anderhalf-
aarzen en Ossen, 1 ander-
je Stier, 9 Kalveren
te Varkens, 1 Zeug, 8 Big-
120 Kippen;
:y, 2 Menwagens, Driewieis-
lacks-, 1 Cocks- en éénpaards-
Si/ij P.K. Motor (Intematio-
lechtstroodorschmachine,
Zaaimachine „Stella", Wied-
et toebehooren, Roiblok met
3ggen, Zigzag-egge, 2 Sleep-
Rolsleper, Sleper, Hooihark,
Snij- en Peemolen, Aaru-
teerder, Zakkenheffer, Bas-
it gewichten, Doppen, Koe-
Gierpomp, Waterbak, 4
Voorladders, Pee- en Mest-
Wagenzeil, 2 Handwicd-
is, 1 Handzaaimachine, SlijP'
Meeschhlok, partij Zakken,
Bakoven, 2 Fornuizen, Stal-
srgereedschappen, Tuinbank,
lement, mest in den mestput,
Klaverruiters, Tolhouten en
eenig Melkgerei als: Ont-
„Melotte", Victoriakarn,
luisraad, enz. enz.
;n slotte
aan de Koedijk;
an het Paardenkerkhof
aan de Padjes,
verkooper geeft aan solic
s voer koopen boven 1 -
van betaling tot 1 Dece
den verkoop van het beestlaai
om U/2 uur (N.T.) begonnen.
i muziek, geen stalling,
aats voor fietsen. ïavw
Het -is reeds eenige weken gieleden, dat
ons de eerste berichten bereikten oVei' het
schokkend gebeuren, die al verwoesfenldle
vreeselijke na rrdbevingen, die zoo'n groot
gedeelte van ons mooie Sumatra teisterden.
Werd ons eerst vaag en onvolledig èn
o-rove trekken de om'vang van die rajmp
Seseiiiid, kort daarop konden wij' uit de
dagbladen, door de nauwkeurige verslagen
vernemen daar welk een ontzettende cata
strophe de bevolking van Sumatra's West
kust getroffen is.
Al kunnen wij als bewoners -van ons
lage landje ons geen denkbeeld vormfe®
van een dergelijke natuurramp, ons ni«t
indenken wat het zeggen wil, als de aarlde
onder onze voeten golft on schudt, het
angstig idee wekkend alsof voor allen het
laatste uur geslagen heeft, terwijl men
0111 zich. heen gebouwen en huizen in puin
ziet vallen, onder zich bedelvenldl, doodend
en verminkend wie niet tijdig de kans zag
het open veld te bereiken. Toch kunniein
wij daarom wel gevoelen, dat hier (door
onze medemenschen in die bange uren ge
leden, ja ontzettend geleden wferd. Kort
en zakelijk spreken de telegrammen van
honderden dood en, van voor millioenen
aangerichte schade, over duizenden, die
dakloos neerzitten bij de pudnhoopen van
hetgeen zoo kort geleden nog hun lief te-
hui b was.
Met angst in het hart van alles- beroofd
zou de bevolking van deze geteistertlp
streek haar treu,rig lot zoo moeten di-agen,
indien niet het motto „Hebt Uw naasrto
lief, gelijk zelve" nog diep gegrift was
in het hart van zoovelen hunner medemen
sohen, indien niet do zoo hoog geroemldio
milddadigheid, die vooral bij onze landgo-
noo-ten, steeds bij' dergelijke gelegenheden
zoo schitterend a.an den Idlag komt, het zoo
zwaar te dragen leed wist te verzachten.
Wulk een treffende blijken van samen-
hoerigheid e® medegevoel worldte®, nog zoo
kort geleden, door ons niet getoond! bij- de
jongste rampen, die ons eigen landje zoo
opvolgend teisterden (stormramp en Ido
watersnood). Hoe spontaan en mild werk!
toen gegeven, hoe heerlijk ktwamien toen
de groote deugde® van ons volle weder tot'
uiting, medegevoel, medelijden en offer
vaardigheid streden x>m den voorrang,
Maar ook toen mochten wij' hef genoe
gen smaken te ondervinden, dat ook dui
zenden harten voor ons klopten in onze
gewesten over de zee, in ons- sohoone Ineu-
lii-de, datzelfde gebied, dat nu gedeeltelijk
zelf zoo zwaar geteisterd werd. .W-elk' «en
royale giften maakten toen het Smeroe-
fonds .en anderen, 'direct na het bekend
'worden dier rampen aan ons ovef en hoe
dankbaar werden die aanvaard. HoekwamJ
toen weer tot zijn recht die hechte band
die moederland1 en koloniën bindt, boe aan
genaam: was het weer te kunnen cionsta-
teeren, dat er een Groot-Nederland! be
staat.
Thans -aan ons de beurt den wissel te
honoreeren, die getrokken wordt op ons
gevoel van saam-boorighsid en broeder
schap bij deze zoo diep aangrijpende ge
legenheid.
De Indische Club van Katholieken, ge-
vësti'gd te 's-Gravenhage, waarin veree-
ni'gd zijn zoovele Indsichgasten en ou'd-
Indusohgasten, die Injdfië, doordat zij' het'
zoo van nabij hebben mogen leuren ken
nen, lief kregen, gevoelt zich thans ver
plicht en gedrongen e-en dringebde oproep
en bede te moeten richten tot geheel Ka
tholiek Nederland om nu ook met imiilldin
hand te geven, het zoo droevige lof te
helpen verzachten van zooveel duizenden
onzer landgenootcn 'ju onze overzees dito
gewesten.
Daar wij err van overtuigd zijln, dat, in
dergelijke omstandigheden niitvmer ver
geefs -een beroep werd gedaan opi onan
Katholieke offervaardigheid wenden wij
ons dan ook tot geheel Katholiek Neder
land met <le meest klemmend': bede pen
gave naar vermogen, groot ofklein, te
willen zenden aan het Comité fat stenm-
\crlpcBing van dc ramp „Sumatra's Wjest-
KusC gevestigd 's-Graveuliage, de Car"
l'-cidler,-traat 153 (penningmeester: P. J.
b- J- Schnebbelde, gironummer 37772).
''6 guiten zullen steeds- nau-wke.urig
tn de Katholieke pers worden vermeld'.
_!at ook Katholiek Nederland titans we
et zak ohS'ttcren door -een spontane u-iting
v.i-n milddadigheid is onze innigste over-
tnnigiing.
Het Bestuur der Indische Club
van Katholieken tevens Comité
tot; Steunverleening va.n de ramp
von Sumatra's Westkust:
Ir li ,T. M. PEPER,
oud, Md van idle Tweede Kamer
der Staten-Generaal.
P .7 Th J. SCHNERBEIJE,
Bjirecteur van het „Katholiek
Indisch Burgau" der Indische
Massiever eeniging.
E. L. VERMEULEN,
President -der Weeskam'er (met
verlof).
(23 APRIL 1813-8 SEPTEMBER 1853)
01
„Daar overheen 'wil ik' zeker, miss.,-
Se mee Iwillen'?,"- vroeg.Bobi schert
send, verbaasd over den vurig verlangen
den blik' in bef kinderoog.
Zij schudde zlwij'gend heit kopje en
stond van haar plaats, naast haar vadia»
om zktli op het bankje neder te zetten
aarop do voeten vanl haar moeder rust-
v™ veüiea standpunt uit onder
vroeg Zij' verder
«Leonore berispte d.e moeden
,i- j®Jer ^arniw'ooridjde vriendeKi'ki al
mJ? lijke Vragcn eiï Z6bfce haar "it*
ultv«M-ig uiteen, daf hij door de
en I.S nia;r ®uon°s-Ayres iwildd jjeiz'en
„Jl1®1 soluI* hoopte He vinden, iwaar-
n Europa 'k'on tarugkeeren.
Uw eg, ui de pampa's, reikende hij er
p met eenige India,ansdhe stammen ken-
gohoopt drn'waarop liiji reeas iang
Ond,er deze gesprekken bad de adlel-
borat zich zeiven, d,a Zuid-Amerikla,ansche
gewoonte navolgend,, een gteurige siglareitte
gereed gemaakt en genoot- gedurende e éni
ge oogenblikkem Zwfjgend dit voor hem
Wie was Frits Ozanam? Voor de Vin-
oentianen is het overbodig, deze vraag t'e
stellen. De. Vm-de.ntiusvereeniging heeft
tot patroon St. Vinc'entius, tot toonbeeld
Ozanam'.
Ozmam's kort leven zullen wij- even be
schouwen.
Frits is het vijfde der veertien kinldlejien,
uit het talrijk gezin der Ozanamst gespro
ten. Opi negenjarigen leeftijd toegelaten
tot koninklijk college, reeds op 15-jarige
leeftijd berokkende d'e vroege rijpheid va-n
l erstond hem een harden sirijldf.
Hij begon te twijfelen aan 's menschen -
eeuwige bestemming. De voorlichting va.n
oen begaafd priester, bracht oz-de en hel
derheid in zijn chaos van geldlacTntein.
En uit dankbaarheid voor deze buiten
gewone genade, beloofde dhze rijkbogaafde
jongeling, zich te. wijden aan den -dienst
der Kafeh. waarheden.
Heeft hij woord gehouden?
Drie jaar later, slechts 18 jan,r oud[,
weerlegt hij in een brochure geschied
kundig zoowel als eritiscli doverderfelijke
leer van Sail Simon, die afschaffing v-an
privaatbezit, en huwelijksband predikte.
In 1831 is Ozanam student te Parijs.
Pirij's was de lichtstad 'der wetenschap-,
maar ook de vlam waaraan honderden bun
geestelijk leven hadden «lood gebrand;
Parijs, brandpunt van vermaken, zou Oza-
nmt' in dezen oceaan verdrinken?
Do Voorzienigheid redde hem, Ozanam
werd huisgenoot van den grooten natuur
kundige Ampère.
Amuère! professor Collége do France en
eerelid van vier buitenlandsche universi
teiten, uitvinder der geniale theorie over
Eleotrodynamica-
Ampère, groot in weteDsoha®, kinderlijk
-i» geloof.
De lessen on voorbeelden vajx Ampère
en de raadgevingen- van Abbé Mardtie]
zouden vruchten voortbrengen in de rijk-
begaafde ziel van Ozanam.
Dc- slechte voorbeelden der studle-n.fen
v.-m de Sarbonne en het college de France,
noopte Ozanam de weinige goedgezinde'
stuiDnte-n te vereeni-geU, drie namen van
diit kleine clubj'e: Ozana-m', Lalies en La-
msche zullen -in de Vincentiusg-esohiedehis
oii(if«dheide].ijk verbonden blijven.
De beknoptheid van dit "artikel laat
niet toe, in détails alles weer te ^rovefii
wal. Ozanam in zijn kort leven heeft 'ge
daan, wij' zullen ons slechts tot enkele fe,j-
to-i moeten bepalen.
De drie genoemde vrienden verzochten
aan de,11 Aartsbisschop van Parijs, een
priester aan tc stollen voor een openbare
leerstoel.
Ia deze we.nsch al niet geheel in. Ver
vulling gegaan, Ozanam b»reik'te dat La-
i ui'tlairr in 1835 beslag kon leggea, opi don
kansel der N. Dame.
De ontzettende moeilijkheden waarmCdje
bet kleine clubje van Ozanam's vrienden
te kampen had ,i-n den strijd! tegen ongeloof
011 het uiterst geringe succes, deed' Oza
nam' uitroepen„Al onze pogingen blïjVen
vruchteloos", er moet dus iets aan ont
breken. En op dien gedenkwaar'figen dag
werd het zaadje dier Vinc'entiusvereie7)i.
ging gezaaid.
Hst zou opgroeien en duizendvoudig'
vrucht voortbrengen. Ozanam' had rijke
lijk gezaaid en de graankorrels waren op
gesp-men, de aren stonden te rijjien. Zou
hij ze tot schoven mbgen binden?
Wij zullen even memoreeren. dat Oza
nam na voltooide, studiën, 22 Oct. 1844
zijn benoeming volgde tot hoogleeraar aan
de Sarbonne hij' was toen. ,31 jaar
Maai' niet de Iioog'leeraar, maar Oza
nam, de trooster der armen gaan w'iji vol-
nofi nieu'w'e reukwerk.
..Maar k'om nu tocilil eindelijk eens tot
u'w vertelling!';' mdanide de« gastheer.
„Ik trof' in Londen,"' vervolgde de jon
geling, naar Cinthia gekeerd,. ,,eea Duit
erker aan. die zich voor zaken eenige®
tijd aldaar ophield. Wijl aten man dezeU'rlp
ts'Me d'hóte, en toen: wij elkander Jaar
meermalen ontmoetten, wisselden wijl onze
naamkaartjes. Zij'n naam was Reginald
Peer
„Reginald Beer, de vriend! uit de jon
gensjaren?" riep Oiuthia.,
Victor knikte vergenoegd. „Hoor maar
vorder!" zei hij.
Zonderling wbs het," ging! Bob' voort,
,,on bet zou een' bijdrage kunnen leveren
tot liet vaak' bestreden' gelooi' aan voor
gevoelens. hoe lokrendjg op het oogeriblik;
toon ik dien! naam, las. de herinnering a,a,nj
u, oude vriend. iP mij1 opsteeg. Hetzij ei'
tusachen uiw1 Enftellsch aicioent' en dat van
Uiw vriand eenige gelijkenis bestaat, of'
•"cat het dan ook? was. zooveel is zeker,
dat. ik in vele jaa'én niet zoo levenjlig an®
n gedacht, had als in de dagen, -dal ik met
liem omging, en bij het hooren va® zijn
naam was het mij, alsof gij' elk oogenblik
t-SÏP moest bim®ientred,e®. 'tls wiaar. de
mij kort te voren door'mijn vader meege
deelde berichten aangaande uw leven en
uw geluk kunnen er veel toe hebben bij-
gerd,agen, mij ulwl beeld zoo levendig voor
oogen te stellen. Daarom vertelde ik mij®
Ozanam en zijn vrienden gaan htm ge
loof in daden omzetten, enzonld'er uitstel.
Dienzelfden avo-nd raapt Ozanam' 'die
weinige brandstof samen die hij bezat
en bracht ze naar een arm' gezin.
Ter wille der waarheid 'dient in bet oog
te worden gehouden, of Ozanam dia® we]
zijn vriend Taillandries die stichter van de
St. Vincentiusver. is geweest.
Volgens Ozanam is Taillandries de fei
telijke stichter, omdat deze het i'd'ee Op
perde:
„Wij moeten in plaats van redevoerin
gen te houden, ons wijden aan werkep.
van liefdadigheid."
Hoe dat zij, door zijh geschiedschrijver
mgr. Baunard waaruit de gegevens van
dit artikel geput zijln, wordt Ozanam' d:e
stichter genoemd.
Op 4 Febr. 1834 werd tot patroon geko
zen de H. Vincientius a Paulo en 19 Juli
het patroonfeest der vereeiiging uit
geroepen.
Ozanam1 geeft de boteekenis hiervan'
weer in de woordpn: Een patroon is een
ideaal dat gestadig voor oogen zweeft, een
uitstekend toonbeeld dat men in zich moet
naboetseeren.
Vinc-entiusver. breidt zich meer en
meer uit.
Gedurende de vaoantie 'was in de eierste
tijd liet armbezoek gestaakt. Bedenkt
heeren, aldus Ozanam, <Ic aruien hebben
c.ok geen vacantia.
Ozanam' geeft zijn medebroeders Vin-
c.entlahen raad in prachtige artikelen.
Over de Hulp die vernedèrt en de Hulp
dio vereert over de aalmoes- -Hpl
waarschuwt de armbezoeker, niet zich zeif
te zoeken en vooral niet de aeuwice dank-
baarheid te eischen.
D-e werkelijke hulp is niet: Op' koogen
toon de fouten naar voren te brengen en
te 'wij-zen op Christelijke plichten alléén.
De minderbedeelden eerst te voedien, mét
honger is het onmogelijk te bidden, en
daarna op- geestelijke goederen w!ij|zfön.
De, arme. zect Ozanam, geeft tnéér dan
hij ontvangt.
Indien gij ter liefde Goidis weeti te geven
en de arme bidt voor u, Ülan bsw'ij'sti ge
elkander een wederkêOrigên ffienst.
Dat behoeftig' gezin, door U geholpen,
beeft zich van zijn schuld meer dan ge
kweten, wanneer die grijsaard, dlio vrome
moeder, die kindertjes Uw naam voor
Gods troon hebben gedragen.
Ozanam- werd in 1853 veertig jaar, zijn
kort leven was ten einde.
Oran-am had zijn baan geloope®, tegen
den avond va.n 8 Sept. feest van O. L. Vr.
Geboorte, -begon voor Ozanam' de eeuwig
heid.
Ozanam had zjjn kort leven besteed
voor zijii minder bedeelde -broeders of
zusters. Een stichting achtergelaten waar
in de arme niet alleen geholpen wöirjd'f,
maar hen er opmerkzaam te in,aken om- in
hun armoede 'de hem-elsche rijkldbmmen
niet te vergeten. Edelmoedig hun lót te
dragen, om arm' zijnde, eeuwig rijk te wor
den.
En de rijken va.n déze wëreMl er op te
wijzen, dat zij! slechts rentmeesters zijn,
om hen te. waarschuwen in bun rijkdom
men niet te vergeten, dat zij in het. andere
leven tot' de armste® kunnen behooren.
Ozanam' heeft door de stichting dhr
Vinc-entiusvereeniging kleur gebracht in
het zwart dor armoede in de voor minder
bedeelden laagstaande zon van het leven
die met grillige schaduwen werkt; kleur
gebracht in hun kleurloos bestaan.
Het rood -der liefdé, hei groen. <1 fejr
hoop, alle kleuren, ook jfwart, opdat1 in
al dien gloed en al d'at kleur-gestóei er
altijd, voor ieder in dit onderm-aangcihe
toch ook wat zwart zij;
Te Parijs heeft in 1923 het Bisschoppe
lijk proces van zaligverklaring voor Oza-'
nam een aanvang genomen. Wij hopen)
JOS-. ,Ml.
Reslmi rsmucd.
De „Standaard" schrijft:
O-p velerlei wij-ze zijri Gemeentebesturen
aai, hooger toezicht onderworpen. Som
mige besluiten -behoeven goedkeuring, an
dere zijn aan beroep onderwoirpten, alle
kunnen door de Kroon worden vernietigd.
Onvermijdelijk is -dti. Do rechten er
burgers moeten ook tegenover Gemeente
besturen -bescherming vinden, wanneer
daraann behoefte bestaat. Het nag-eskwht
moet- worden beschermd, wanneer op on
toelaatbare wijze de dekking Ster uit
gaven naar de toekomst zou worden ver
schoven.
njcuiwè kennis, dat ik jare®. geleden ee®
Duitecther gekénd had, dio op het schip
van mijn vader als matroos had gediend,
maar van goede familie afstammend,
Hechts bij ongoJjuk in die positie gekomen
iwias en dat ilk mij geheel en a|l bij hem had
aangesloten, hoevvéjl ik destijds nog een
kleine jongen en hijl een volwassen jon
geman geweest was. Toen hadt gij e6ns
moeten zien, hoe de anders zoo befdlaclit-
zame en koeibloedi-ge handelsjnan opsprong
Hoe heette uwl vriend?, vroeg hij op een
toon. die te ernstig -wias, om iets anders
dan vriendschappelijke, persoonlijke bc-
DngstijUing te verraden. Ik' noemde u-w1
naam, Dat is bij!, riep bij uit, -en zijln oogsh
schoten vol tranen. Wat is er van hem ge-
'Wbr-den, lééft hij nog, en waar? Hij wijlde
in én adem' a-lfcS iwleten,'-wat' u betrof'. Ik'
'Zei hem; dat ill u sedert die ongelukkige
schipbreuk, omstreeks twaalf jaar gle
den uit het oogl had verloren, maar d'at
mijn vader onlangs vernomen had, dat zijn
voormalige matrtoos in Chili woonde, ge
lukkig getroujwld en in) schitterende om
standigheden levende. Hebt gij hem mis-
ssehien vroeger gekénd? Toen viel 'hij me
om den hals. Jonge vriend, riep hij1 uit, gijl
beseft niet, hoe gelukkig uwf mededeling-
mij en d,e mijnen m'a-akt. Vidtor IlaJP'erg
iwlas mijn b'estc vriend; in mijn jongenstijd
en is mij thans door bande® des bloedJs ver
want. Zijn zuster is mijn vrou,w."
„Nora, zijn vrou'wLS" riepen Cinthia ©n
Men zij- echter niet blind voor het ge
vaar van een té krachtig toezicht.,
De heer Van Vuuren zeide «ens in de
Tweede Kamer over financiiéele curateele
van Gedeputeerde Staten, d'at zelfs wan
neer een college van Gedeputeerde Sta
ten door karakter en samenstelling waar
borg zou bieden voor een verstandige ou-
rateele, deze toch' noodlottig zou zij'n: een
goed beheer is alleen te verkrijgen door
ben. dio bet voeren, rechtstreeks voor de
Lnancieele verantwoordelijkheid te plaat
sen: men moet beterschap niet zoeken in
verslapping, maar in versterking van het
verantwoordelijkheidsgevoel.
Wij herinneren ons een illustratie bij
doze vvij'ze les. In een Gemeenteraa.d: was
juist een onverstandig maar door een
?voe.p der bevolking zeer be-geCrd be
sluit genomenen toen hoorde men een der
vóór-stemmers troostend opmerken„Ge
deputeerde Staten zullen bet wel onge
daan maken".
Een andere illustratie lazen wij dezer
dagen in een Gomeenteraadsverslag. Wij
noemen de gemeente niet, »n spréke®
over de quaestie Waarover het ging, -geen
oerdeel uit. Men behandelde ®cn verzoek
va.11 ouders om' tegemoetkoming in de
kosten van het schoolgaan hunner kinde
ren op 7 K'.M. afstand. Er was verschil
van meening over of hét verzoek, mo-est
worden ingewilligd. W;ettelïjijke en an
dere gronden wérden aangevoerd. Ten
slotte stelde, volgens het verslag, de Bur
gemeester voor, Gedeputeerde Staten dan
maar te laten beslissen: en de Gemeente
raad wees het verzoek af, blijkbaar over
tuigd dat 11e verzoekers w'el in berotep
zouden gaan.
Gedeputeerde Staten dan maar te laten
betlissen! Z.00 soKakelt een Gemeenteraad
zichzelf uit. Hij doet afstand van zijn
eer steeboortér echt.
Veel liever zien w'ii een Gemeentebe
stuur. dat wanneer het' in een zaak' wan
belang eenmaal beslikt neetft, voor die be
slissing ook staatdat het uiterste .vechts-
■middel aanwendt, om zijn weloverwogen
inzicht te doen zegevierendat) wanneer
Gedeputeerde Staten goedkeuring wfeigc-
ren, bij de Kroon zi,n besluit verdedigt.
In Gemeentebesturen kunnen vreesach
tige en 'slappe mannen niet worden gle-
brui'kt. Besturen eisciht wijsheid en ze
delijken moed.
De «valerkoffer en het witte doek.
Het te Tegal verse'hijneud.e dagblad!
„Het Noorden" vertelt:
.Voor den landraad te Peanalang hebben-
terecht gestaan de Javanen Marjajdi en-
Kasm'ari, beiden besehuldigd, dla-t zij door
middel van zoogenaamde tooverjj) Wia-rjnin
en zijln vrou-w Bok Tdlah voor f 800 had-
dien opgelicht.
Het -wias een komische zitting, die
iwieer eens duidelijk aantoonde, hoe grenze
loos bijgeloovig sommige dessamengehèn
kunnën zijn.
De heeren Merjadj en Kasmari had-
die® het argelooze echtpaar wéten wijs:
te mak'en, dat zij: getwteeën va® koniuklij-
léen bloede waren e® de kunst verstonden,'
Amuletten en djitaats te make®, ;wtelkë allen
lei plagen en gevare® kónden afwleren;
Zie je dit vodje papier met d'e vreslm-
die letters?, vroeg Marjadi. Ze zagen het;
het zag wlat goor, maar „soedahV....
WeLnu, begraaf dat in je saiwlah en je
oogst zal verdubbelen ent o®kriiiid :wil ar
niet meer groeien. Hetj kost m)aa,r vijftig
guio'.en, iwlat. te geef is.
.Marjan en Bok? Tilalï betaaldie®. Waar
om ook niet, voor een dubbelen oogst en
geen onkruid'
Maar de edele voi'sfceatelgeai iwiaro® 'nog
niet aan het eind, van hun wonderen: en
Marjan nog niet plafzak. 1
- Zeg eens Marjan, vroog dp eqrste
izjovenaar, heb jij een koffer in huisj)
De koffer W'as er.
En een witte -doekL?.
Het dioék' Iw'as er.
Goed,, breng den koffer en het wliita
doek' hier en wie zullen je Wat laten zien.
En ze zagen iw'at- Te Mid|d'ernaAt werd
'de koffer op een mat gezet, biloemeiii 'wér
den gebracht en wierook gebrand, om de
geheimzinnigheid te verhooge®. Én' toen
moesten Marjan e® Bok- Tilah een groote
som geld. in koffer doen, zooveel ze maar
hadden, als 't. kon eenige duizendien .w'ant
zij, de vorstelijke toovenaars, bezaten de
macht, om' d,at geld! te doen verdubbelen,
dan moesten zij (de toovenaars) lionderii
dvagen en honderd' nachten wkkérid1 in hun
eigen -dessa doorbrengen en de kóffer
haar man te gelijk'.
„En dut zegt ge mij eerst nu voegde
Victor er 'bij. 1
„Deze mededeeling steilde ik uit join
mylody en u er te ge/Tijk' mee te verras
sen. antwoordde Bob' met eeiht Engelsehe
kalmte, IterwSjH hij btedadbtzaam' de aseihi
van zijn sjgurette streek. „U.w zuster is
'de gelukkige vrouw! van uw ouden vriend
Beer. Uw' stiefvader is sindsverscheidene
jaren overleden. Hij stierbf een roemvolle®
vlood tiidens een typhusepidlcmie. Uw' moe
der woont ten huize van uw dochter. Beerl
beeft een groote fabriékzaak. Hij schijnt
aelfs vo.igens onze Engelsehe begrippen
een schatrijk man te »-5jjn."-
Peinzend had Victor zijn hoofd met
beide handen omvat. „Mijn stiefvader
<lood. mompelde hij, „mijn mOe'der vrij
mijn zuster Reginalds vrouw', en toch
heeft geen va.® all! en een wloor.d! voor mij,
geen .ant/wloord. op al injjn rouwmoedige
brieven."
„Dat moet ik tegenspreken,", viel
adelborst, wiens scherp: oor de zacht
sproken wborden bad opgevange®, hem
de rede„u'wi zwager vertelde, dat
scbriik' en het verdriet over uw vlucht
moeder destijds aan idlén rand) va® het graf'
had gebiraeht, en dat de haren uw's valdlerjs
in Weinige dagen vergrijkd ware®. Hij' 'be
kende mét pirij'zehsw|aardige opr,eehtheid!
4at gij béiden toen, als onbezonnen
driftige knapen vergeef me, ik
de
d^s
uwl
mocht niet geopend of aangeraakt. Na
honderd dagen kfwiameu ze wéér.
Zeshonderd gulden iwlerïï voorloopig i®
'den koffer gedaan. Om de proef te nemen,
dachten Marjan en Bok Tilah. Als het
zaakje lukte, k'ond.en ze later méér geven.
Toen hurkten ze geviere® naast de® kofféal
■neer ,het witte dpek Werd over hen heen
getrokken en de geheimzinhige mlac'btéinl
togen aan. het Werk. Na ee® poosje vonden'
toovenaars het 'wlenschelïjk, allee® te
worden gelaten met den koffer en zoo
geschiedde, iwtot de wil van zulke hei
ligen moeien geëerbigld iwbrdeai.
Den volgende® dag trok! het tooverpaar
weg, na te belofte afgelegd te hebben preJ
Hes ovej honderd dagen! te zulle» tarug
keeren. Maar denk er, nu in vredesuhamt
om: den keffer raak je niet aa® hook! was
hun laatste waarschuwing, ®a eerst nog
f120 voo>' de moeite te hebben gekregen.
Ofschoon rotsvast overtuigd van d!e. b'o-
■yeunatuur'ijke macht der toove®a,ars, kon
liet echtpaar ee®' paar dagen later de ver
zoeking niet iw'eerstaa» om den koffer
te inspecteer?®, maar ze söhrokken zioh
halfdobd, toe® zé het ding leeg vonldlein.
Het bedrogen echtpaar snelde jamme
rend, naar de politie om de toovenaars aa»
te klagen. Maar dczel£ rwiste® vaU niets
en (waren ®iet weinig boos van tooverij
bèschuldigd to worden. De politie kreeg
echter b'e!wijzon en de deasarsLamigUloAwrs,'
die te lui waren om' te werken wèjraie®/
door clen landraad' tot amidferhalf jaar ge
vangenisstraf veroordeeld.
Marjan en Bok Tilah wlaren mtussohen
achlhcmtlerd gulden armer gewönd-e®.
Op den 9den Zondag na Rinksteren.
Epistel van den H. P.aulus tot die va».
CorinUhen. N. 6 13.
Broeders! Laat ons geene begeerte heb
ben tot het kwa.ad, gelijk zij; hegeerlijk
zijn geweest. Wordt ook geene afgoden
dienaars, gelijk eenigen van hen, zooali
er geschreven staat: het volk zat te ete®
en tc drinken, en zij stonden o,p om te spe
len. Laat ons geen ontucht bedrijven, ge
lijk eenjigen van hen ontucht bedreven heb
ben, waarom er drie en twintig duizend!«p
één en dag gedooldi zijn. Laat ons Christus
niet tergen, gelijk «enigen van lien Hpni
getergd hebben, en door «lie slangen z'ij|u
omgekomen. W|ilt ook niet morren, gelijk
eenigen van hen gemord hebben, en door
den verderfengel zijn verslagen. Diit alles
is hun tot eene afbeelding geschied, en tie-r
onzer onderrichting geschreven, die 'die
laatste tijden beleven. Hijl derhalve Idii?
meent dat hij staat, zie toe dat hij! niet
valle. Geene bekoring, dan die menscihe-
lijik is, grijpe u aan. Doch God is ige*
trouwHij zal niet toelaten dat gij' boven
uw' vermogen wordt bekoord, maar met dia
bekorjng ook uitkomst geven, opdat gij die
kunt verdragen.
Evangelie, Lucas. XIX. 4147.
in dien tijde, als Jezus Jeruzalem na
derde en Idle stad zag, weende Hij' ov>r
haai- en zeiide: ach, dat gijl nog op dleze»
uwen dag erkendat, hetgene u, tiot VT(e|d!s
strekt; maar het' is- ,nu voor uwe ooigjea
verborgen; want de dagen zullen over ,u
komen, da.t uwe vijanden u met eenen wal
zullen omring-en en u belagereh en van
alle kaïnten benaauwen; en dat Zjj: n, en
uwe kinderen in u, te® gronde zriHe®,
verdelgen., en in u den eenen steen op 'dien
anderen niet laten, omdat gij1 'dien tijld uw'er
bezoekjing niet gekend hebt. En. iu den
tempel komende, begon Hij; degenen die
daar verkochten en kochten er uif te
drijven, en zeji'd? hun: Idlaar staat ges-clire-
ven: Mijn huis is eeu huis dee gebejdis;
maar gij hebt er een roofnest van ge
maakt. En Hij: leerde dagelijks in dien
tempel.
HET EUCHARISTISCH CONGRES TE
Chicago:
Mgr. Heylen over li-et Congres.
De (Belg.) Standaard heeft aan Mgr.
Heylen indrukken gevraagd van het Con
gres te Ghiiic'ago. En'kele daarvan laten wij'
hier volgen:
- II zult wel uit de verslagen in de
bladen verschonen, hebben opgemaakt dat
bet Eucharistisch, Congres grootsch en
schitterend was. Ik beu dus te New-York
aangekomen en ginder heb ik' samen toet
den kardinaal-legaat E,. Em. Bonzano, en
verschillende bisschoppen plaats genomen
ic den speciale® kardiuaalstrein. De spoor-
rd's New-York-Chkago duurt juist viep-
en-twint.ig uren. Onderweg bleef de trein
op verschillende stations stoppen en sprak
dc- kardinaal-legaat van op het grooltj
'blruik' Beers eigen w'oord,e®! den ma®
groot onrecht hafR aangetdaan, hem', die
bjj ,al z!jj® eigenaaa'tlfiMfsid-ein tooh ee®'
hoogst eoiijiieldiwlaardig kaxaktar géweest
Niès, gelijk hijl d;an ook door zij® nauWge-
trouwi e® opofiferenldje pliöhtebiofcaichtinig?
zich een v-roegtij'digen dood! veroorzaakt
had. Gok' is hun. naar Beer verzekert,
geen uwler 'b'rieven' gewoxd,e®. Ze 'zijj® alil?
verloren gégaa®, ze wlaren misscihien ver
keerd gedresseerd, in elk geval slecht
bezorgd. Maar wél hébben zij maanden
lang naéporinge®: in het wérk' geetelld;, en u
in ik wéét niet hoeeveic ouranten vergif
fenis toegezegdi.'-'
„Zei Reginald; dati?,"
„Op mijn 'wloord,! Ik' heb' er niets bij' ge
daan." i
.Victor stond op en liep onrustig heeu
en weer.
..M.a,in:a," spmk L,sonore; „wij gaan
allcntaal imeLsenor Bob op reis. Dan ko
men wij. ten laatste bij. tante Nora."1
„Kind, wees stilantwoordde CiniWaJ
zacht, „ik ijs er van, als ik! aan een zee-
,reis denk!" - 1
„Kunnen wij jr dan zonder zeereis on
mogelijk kome-n, mania?"
(Wordt vervolgd.)