iEEM, GOES. 'EN-INSPAN, ILAND, Tweede Blad Yoor de tweede maal getrouwd, Paarden, tot 31 Juli ten bij iedere Itant, een extra >n. Bekende ar- jezonderd. bij inschrijving Princessengerst, el Kroonerwten, I Bruine Boonen, Blauw Maanzaad I ris A. TH. VERBIST te hornemens, ten verzoeke eer BASTIAAN SIMONSE Bz. zand isdag 28 Juli 1926, Ear te verkoopen ag 4 Augustus 1926, |)liek verkoopen KAPITALEN ituks Hoornvee, ubliek verpachten 74 A. 74 c.A. (7 Gem.) ETWEIOE 35 A. 49 c.A. (6 Ge 36 A. 24 c.A. (5 Gem.) ETWEIDE ZATERDAG 24fJULI 1926 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Dringende oproep aan Katholiek Nederland. - pEUiLLETON OZ AÏTAM daar®Èns UIT DE PERS KOLONIËN KERKNIEUWS IE COURANT ER AAN ien de E.V. Bon- lin dan uw extra 'ij, heeft men er bijeen gespaard, e uiterst lage prij- *ia kwaliteit. OCHTENDVOER f 6,50, met 6 en 2 extra tot 31 12086-29 orders nu reeds in. br G. KUZEE te Hein- fjctievelijk groot 1 400 Roeden, |l 2 265 Roeden, I 3 300 Roeden, >t 335 Roeden, t 398 Roeden. inde perceelen zijn allen de gemeente 's-Hier- in den Ouden Kraaijert- den Keidijk. |and, in het Oude Nieuw en Baalschen weg, groot Ig geschiedt door den ngen in te leveren per emet- vóór of uiterlijk 31 uur, ten kantore van 3KE, Beëedigd Makelaar, I, alwaar nadere inlich- Bekomen zijn. 12091-34 |dags 3 uur (Nieuwe Tijd) erg van den heer A. Ver- Heinkenszand, in het N PERCEEL fkbtskerke onder Baarsdorp [üihoek, kadaster sectie F root 1 H.A. 31 A. 60 c.A. j)6 Roe). Iding in gebruik en genot 11926. 122001-22 Ma E- C. VAN DISSEL al op niddags 101/s uur (N.T.), te verzoeke van den heer DE VOS, op de door hem hofstede bestaande uit: Merriepaard, oud II jaar; iriepaard, oud 9 jaar; Vos ard, oud 4 jaar (allen veu- pd); Bruin Ruinpaard, oud [Zwart Merriepaard, oud 1 uin Merrieveulen en Lier uien Matgevende Melk- en Kalf- 1 Kalfvaars, 12 anderhalf- aarzen en Ossen, 1 ander- je Stier, 9 Kalveren te Varkens, 1 Zeug, 8 Big- 120 Kippen; :y, 2 Menwagens, Driewieis- lacks-, 1 Cocks- en éénpaards- Si/ij P.K. Motor (Intematio- lechtstroodorschmachine, Zaaimachine „Stella", Wied- et toebehooren, Roiblok met 3ggen, Zigzag-egge, 2 Sleep- Rolsleper, Sleper, Hooihark, Snij- en Peemolen, Aaru- teerder, Zakkenheffer, Bas- it gewichten, Doppen, Koe- Gierpomp, Waterbak, 4 Voorladders, Pee- en Mest- Wagenzeil, 2 Handwicd- is, 1 Handzaaimachine, SlijP' Meeschhlok, partij Zakken, Bakoven, 2 Fornuizen, Stal- srgereedschappen, Tuinbank, lement, mest in den mestput, Klaverruiters, Tolhouten en eenig Melkgerei als: Ont- „Melotte", Victoriakarn, luisraad, enz. enz. ;n slotte aan de Koedijk; an het Paardenkerkhof aan de Padjes, verkooper geeft aan solic s voer koopen boven 1 - van betaling tot 1 Dece den verkoop van het beestlaai om U/2 uur (N.T.) begonnen. i muziek, geen stalling, aats voor fietsen. ïavw Het -is reeds eenige weken gieleden, dat ons de eerste berichten bereikten oVei' het schokkend gebeuren, die al verwoesfenldle vreeselijke na rrdbevingen, die zoo'n groot gedeelte van ons mooie Sumatra teisterden. Werd ons eerst vaag en onvolledig èn o-rove trekken de om'vang van die rajmp Seseiiiid, kort daarop konden wij' uit de dagbladen, door de nauwkeurige verslagen vernemen daar welk een ontzettende cata strophe de bevolking van Sumatra's West kust getroffen is. Al kunnen wij als bewoners -van ons lage landje ons geen denkbeeld vormfe® van een dergelijke natuurramp, ons ni«t indenken wat het zeggen wil, als de aarlde onder onze voeten golft on schudt, het angstig idee wekkend alsof voor allen het laatste uur geslagen heeft, terwijl men 0111 zich. heen gebouwen en huizen in puin ziet vallen, onder zich bedelvenldl, doodend en verminkend wie niet tijdig de kans zag het open veld te bereiken. Toch kunniein wij daarom wel gevoelen, dat hier (door onze medemenschen in die bange uren ge leden, ja ontzettend geleden wferd. Kort en zakelijk spreken de telegrammen van honderden dood en, van voor millioenen aangerichte schade, over duizenden, die dakloos neerzitten bij de pudnhoopen van hetgeen zoo kort geleden nog hun lief te- hui b was. Met angst in het hart van alles- beroofd zou de bevolking van deze geteistertlp streek haar treu,rig lot zoo moeten di-agen, indien niet het motto „Hebt Uw naasrto lief, gelijk zelve" nog diep gegrift was in het hart van zoovelen hunner medemen sohen, indien niet do zoo hoog geroemldio milddadigheid, die vooral bij onze landgo- noo-ten, steeds bij' dergelijke gelegenheden zoo schitterend a.an den Idlag komt, het zoo zwaar te dragen leed wist te verzachten. Wulk een treffende blijken van samen- hoerigheid e® medegevoel worldte®, nog zoo kort geleden, door ons niet getoond! bij- de jongste rampen, die ons eigen landje zoo opvolgend teisterden (stormramp en Ido watersnood). Hoe spontaan en mild werk! toen gegeven, hoe heerlijk ktwamien toen de groote deugde® van ons volle weder tot' uiting, medegevoel, medelijden en offer vaardigheid streden x>m den voorrang, Maar ook toen mochten wij' hef genoe gen smaken te ondervinden, dat ook dui zenden harten voor ons klopten in onze gewesten over de zee, in ons- sohoone Ineu- lii-de, datzelfde gebied, dat nu gedeeltelijk zelf zoo zwaar geteisterd werd. .W-elk' «en royale giften maakten toen het Smeroe- fonds .en anderen, 'direct na het bekend 'worden dier rampen aan ons ovef en hoe dankbaar werden die aanvaard. HoekwamJ toen weer tot zijn recht die hechte band die moederland1 en koloniën bindt, boe aan genaam: was het weer te kunnen cionsta- teeren, dat er een Groot-Nederland! be staat. Thans -aan ons de beurt den wissel te honoreeren, die getrokken wordt op ons gevoel van saam-boorighsid en broeder schap bij deze zoo diep aangrijpende ge legenheid. De Indische Club van Katholieken, ge- vësti'gd te 's-Gravenhage, waarin veree- ni'gd zijn zoovele Indsichgasten en ou'd- Indusohgasten, die Injdfië, doordat zij' het' zoo van nabij hebben mogen leuren ken nen, lief kregen, gevoelt zich thans ver plicht en gedrongen e-en dringebde oproep en bede te moeten richten tot geheel Ka tholiek Nederland om nu ook met imiilldin hand te geven, het zoo droevige lof te helpen verzachten van zooveel duizenden onzer landgenootcn 'ju onze overzees dito gewesten. Daar wij err van overtuigd zijln, dat, in dergelijke omstandigheden niitvmer ver geefs -een beroep werd gedaan opi onan Katholieke offervaardigheid wenden wij ons dan ook tot geheel Katholiek Neder land met <le meest klemmend': bede pen gave naar vermogen, groot ofklein, te willen zenden aan het Comité fat stenm- \crlpcBing van dc ramp „Sumatra's Wjest- KusC gevestigd 's-Graveuliage, de Car" l'-cidler,-traat 153 (penningmeester: P. J. b- J- Schnebbelde, gironummer 37772). ''6 guiten zullen steeds- nau-wke.urig tn de Katholieke pers worden vermeld'. _!at ook Katholiek Nederland titans we et zak ohS'ttcren door -een spontane u-iting v.i-n milddadigheid is onze innigste over- tnnigiing. Het Bestuur der Indische Club van Katholieken tevens Comité tot; Steunverleening va.n de ramp von Sumatra's Westkust: Ir li ,T. M. PEPER, oud, Md van idle Tweede Kamer der Staten-Generaal. P .7 Th J. SCHNERBEIJE, Bjirecteur van het „Katholiek Indisch Burgau" der Indische Massiever eeniging. E. L. VERMEULEN, President -der Weeskam'er (met verlof). (23 APRIL 1813-8 SEPTEMBER 1853) 01 „Daar overheen 'wil ik' zeker, miss.,- Se mee Iwillen'?,"- vroeg.Bobi schert send, verbaasd over den vurig verlangen den blik' in bef kinderoog. Zij schudde zlwij'gend heit kopje en stond van haar plaats, naast haar vadia» om zktli op het bankje neder te zetten aarop do voeten vanl haar moeder rust- v™ veüiea standpunt uit onder vroeg Zij' verder «Leonore berispte d.e moeden ,i- j®Jer ^arniw'ooridjde vriendeKi'ki al mJ? lijke Vragcn eiï Z6bfce haar "it* ultv«M-ig uiteen, daf hij door de en I.S nia;r ®uon°s-Ayres iwildd jjeiz'en „Jl1®1 soluI* hoopte He vinden, iwaar- n Europa 'k'on tarugkeeren. Uw eg, ui de pampa's, reikende hij er p met eenige India,ansdhe stammen ken- gohoopt drn'waarop liiji reeas iang Ond,er deze gesprekken bad de adlel- borat zich zeiven, d,a Zuid-Amerikla,ansche gewoonte navolgend,, een gteurige siglareitte gereed gemaakt en genoot- gedurende e éni ge oogenblikkem Zwfjgend dit voor hem Wie was Frits Ozanam? Voor de Vin- oentianen is het overbodig, deze vraag t'e stellen. De. Vm-de.ntiusvereeniging heeft tot patroon St. Vinc'entius, tot toonbeeld Ozanam'. Ozmam's kort leven zullen wij- even be schouwen. Frits is het vijfde der veertien kinldlejien, uit het talrijk gezin der Ozanamst gespro ten. Opi negenjarigen leeftijd toegelaten tot koninklijk college, reeds op 15-jarige leeftijd berokkende d'e vroege rijpheid va-n l erstond hem een harden sirijldf. Hij begon te twijfelen aan 's menschen - eeuwige bestemming. De voorlichting va.n oen begaafd priester, bracht oz-de en hel derheid in zijn chaos van geldlacTntein. En uit dankbaarheid voor deze buiten gewone genade, beloofde dhze rijkbogaafde jongeling, zich te. wijden aan den -dienst der Kafeh. waarheden. Heeft hij woord gehouden? Drie jaar later, slechts 18 jan,r oud[, weerlegt hij in een brochure geschied kundig zoowel als eritiscli doverderfelijke leer van Sail Simon, die afschaffing v-an privaatbezit, en huwelijksband predikte. In 1831 is Ozanam student te Parijs. Pirij's was de lichtstad 'der wetenschap-, maar ook de vlam waaraan honderden bun geestelijk leven hadden «lood gebrand; Parijs, brandpunt van vermaken, zou Oza- nmt' in dezen oceaan verdrinken? Do Voorzienigheid redde hem, Ozanam werd huisgenoot van den grooten natuur kundige Ampère. Amuère! professor Collége do France en eerelid van vier buitenlandsche universi teiten, uitvinder der geniale theorie over Eleotrodynamica- Ampère, groot in weteDsoha®, kinderlijk -i» geloof. De lessen on voorbeelden vajx Ampère en de raadgevingen- van Abbé Mardtie] zouden vruchten voortbrengen in de rijk- begaafde ziel van Ozanam. Dc- slechte voorbeelden der studle-n.fen v.-m de Sarbonne en het college de France, noopte Ozanam de weinige goedgezinde' stuiDnte-n te vereeni-geU, drie namen van diit kleine clubj'e: Ozana-m', Lalies en La- msche zullen -in de Vincentiusg-esohiedehis oii(if«dheide].ijk verbonden blijven. De beknoptheid van dit "artikel laat niet toe, in détails alles weer te ^rovefii wal. Ozanam in zijn kort leven heeft 'ge daan, wij' zullen ons slechts tot enkele fe,j- to-i moeten bepalen. De drie genoemde vrienden verzochten aan de,11 Aartsbisschop van Parijs, een priester aan tc stollen voor een openbare leerstoel. Ia deze we.nsch al niet geheel in. Ver vulling gegaan, Ozanam b»reik'te dat La- i ui'tlairr in 1835 beslag kon leggea, opi don kansel der N. Dame. De ontzettende moeilijkheden waarmCdje bet kleine clubje van Ozanam's vrienden te kampen had ,i-n den strijd! tegen ongeloof 011 het uiterst geringe succes, deed' Oza nam' uitroepen„Al onze pogingen blïjVen vruchteloos", er moet dus iets aan ont breken. En op dien gedenkwaar'figen dag werd het zaadje dier Vinc'entiusvereie7)i. ging gezaaid. Hst zou opgroeien en duizendvoudig' vrucht voortbrengen. Ozanam' had rijke lijk gezaaid en de graankorrels waren op gesp-men, de aren stonden te rijjien. Zou hij ze tot schoven mbgen binden? Wij zullen even memoreeren. dat Oza nam na voltooide, studiën, 22 Oct. 1844 zijn benoeming volgde tot hoogleeraar aan de Sarbonne hij' was toen. ,31 jaar Maai' niet de Iioog'leeraar, maar Oza nam, de trooster der armen gaan w'iji vol- nofi nieu'w'e reukwerk. ..Maar k'om nu tocilil eindelijk eens tot u'w vertelling!';' mdanide de« gastheer. „Ik trof' in Londen,"' vervolgde de jon geling, naar Cinthia gekeerd,. ,,eea Duit erker aan. die zich voor zaken eenige® tijd aldaar ophield. Wijl aten man dezeU'rlp ts'Me d'hóte, en toen: wij elkander Jaar meermalen ontmoetten, wisselden wijl onze naamkaartjes. Zij'n naam was Reginald Peer „Reginald Beer, de vriend! uit de jon gensjaren?" riep Oiuthia., Victor knikte vergenoegd. „Hoor maar vorder!" zei hij. Zonderling wbs het," ging! Bob' voort, ,,on bet zou een' bijdrage kunnen leveren tot liet vaak' bestreden' gelooi' aan voor gevoelens. hoe lokrendjg op het oogeriblik; toon ik dien! naam, las. de herinnering a,a,nj u, oude vriend. iP mij1 opsteeg. Hetzij ei' tusachen uiw1 Enftellsch aicioent' en dat van Uiw vriand eenige gelijkenis bestaat, of' •"cat het dan ook? was. zooveel is zeker, dat. ik in vele jaa'én niet zoo levenjlig an® n gedacht, had als in de dagen, -dal ik met liem omging, en bij het hooren va® zijn naam was het mij, alsof gij' elk oogenblik t-SÏP moest bim®ientred,e®. 'tls wiaar. de mij kort te voren door'mijn vader meege deelde berichten aangaande uw leven en uw geluk kunnen er veel toe hebben bij- gerd,agen, mij ulwl beeld zoo levendig voor oogen te stellen. Daarom vertelde ik mij® Ozanam en zijn vrienden gaan htm ge loof in daden omzetten, enzonld'er uitstel. Dienzelfden avo-nd raapt Ozanam' 'die weinige brandstof samen die hij bezat en bracht ze naar een arm' gezin. Ter wille der waarheid 'dient in bet oog te worden gehouden, of Ozanam dia® we] zijn vriend Taillandries die stichter van de St. Vincentiusver. is geweest. Volgens Ozanam is Taillandries de fei telijke stichter, omdat deze het i'd'ee Op perde: „Wij moeten in plaats van redevoerin gen te houden, ons wijden aan werkep. van liefdadigheid." Hoe dat zij, door zijh geschiedschrijver mgr. Baunard waaruit de gegevens van dit artikel geput zijln, wordt Ozanam' d:e stichter genoemd. Op 4 Febr. 1834 werd tot patroon geko zen de H. Vincientius a Paulo en 19 Juli het patroonfeest der vereeiiging uit geroepen. Ozanam1 geeft de boteekenis hiervan' weer in de woordpn: Een patroon is een ideaal dat gestadig voor oogen zweeft, een uitstekend toonbeeld dat men in zich moet naboetseeren. Vinc-entiusver. breidt zich meer en meer uit. Gedurende de vaoantie 'was in de eierste tijd liet armbezoek gestaakt. Bedenkt heeren, aldus Ozanam, <Ic aruien hebben c.ok geen vacantia. Ozanam' geeft zijn medebroeders Vin- c.entlahen raad in prachtige artikelen. Over de Hulp die vernedèrt en de Hulp dio vereert over de aalmoes- -Hpl waarschuwt de armbezoeker, niet zich zeif te zoeken en vooral niet de aeuwice dank- baarheid te eischen. D-e werkelijke hulp is niet: Op' koogen toon de fouten naar voren te brengen en te 'wij-zen op Christelijke plichten alléén. De minderbedeelden eerst te voedien, mét honger is het onmogelijk te bidden, en daarna op- geestelijke goederen w!ij|zfön. De, arme. zect Ozanam, geeft tnéér dan hij ontvangt. Indien gij ter liefde Goidis weeti te geven en de arme bidt voor u, Ülan bsw'ij'sti ge elkander een wederkêOrigên ffienst. Dat behoeftig' gezin, door U geholpen, beeft zich van zijn schuld meer dan ge kweten, wanneer die grijsaard, dlio vrome moeder, die kindertjes Uw naam voor Gods troon hebben gedragen. Ozanam- werd in 1853 veertig jaar, zijn kort leven was ten einde. Oran-am had zijn baan geloope®, tegen den avond va.n 8 Sept. feest van O. L. Vr. Geboorte, -begon voor Ozanam' de eeuwig heid. Ozanam had zjjn kort leven besteed voor zijii minder bedeelde -broeders of zusters. Een stichting achtergelaten waar in de arme niet alleen geholpen wöirjd'f, maar hen er opmerkzaam te in,aken om- in hun armoede 'de hem-elsche rijkldbmmen niet te vergeten. Edelmoedig hun lót te dragen, om arm' zijnde, eeuwig rijk te wor den. En de rijken va.n déze wëreMl er op te wijzen, dat zij! slechts rentmeesters zijn, om hen te. waarschuwen in bun rijkdom men niet te vergeten, dat zij in het. andere leven tot' de armste® kunnen behooren. Ozanam' heeft door de stichting dhr Vinc-entiusvereeniging kleur gebracht in het zwart dor armoede in de voor minder bedeelden laagstaande zon van het leven die met grillige schaduwen werkt; kleur gebracht in hun kleurloos bestaan. Het rood -der liefdé, hei groen. <1 fejr hoop, alle kleuren, ook jfwart, opdat1 in al dien gloed en al d'at kleur-gestóei er altijd, voor ieder in dit onderm-aangcihe toch ook wat zwart zij; Te Parijs heeft in 1923 het Bisschoppe lijk proces van zaligverklaring voor Oza-' nam een aanvang genomen. Wij hopen) JOS-. ,Ml. Reslmi rsmucd. De „Standaard" schrijft: O-p velerlei wij-ze zijri Gemeentebesturen aai, hooger toezicht onderworpen. Som mige besluiten -behoeven goedkeuring, an dere zijn aan beroep onderwoirpten, alle kunnen door de Kroon worden vernietigd. Onvermijdelijk is -dti. Do rechten er burgers moeten ook tegenover Gemeente besturen -bescherming vinden, wanneer daraann behoefte bestaat. Het nag-eskwht moet- worden beschermd, wanneer op on toelaatbare wijze de dekking Ster uit gaven naar de toekomst zou worden ver schoven. njcuiwè kennis, dat ik jare®. geleden ee® Duitecther gekénd had, dio op het schip van mijn vader als matroos had gediend, maar van goede familie afstammend, Hechts bij ongoJjuk in die positie gekomen iwias en dat ilk mij geheel en a|l bij hem had aangesloten, hoevvéjl ik destijds nog een kleine jongen en hijl een volwassen jon geman geweest was. Toen hadt gij e6ns moeten zien, hoe de anders zoo befdlaclit- zame en koeibloedi-ge handelsjnan opsprong Hoe heette uwl vriend?, vroeg hij op een toon. die te ernstig -wias, om iets anders dan vriendschappelijke, persoonlijke bc- DngstijUing te verraden. Ik' noemde u-w1 naam, Dat is bij!, riep bij uit, -en zijln oogsh schoten vol tranen. Wat is er van hem ge- 'Wbr-den, lééft hij nog, en waar? Hij wijlde in én adem' a-lfcS iwleten,'-wat' u betrof'. Ik' 'Zei hem; dat ill u sedert die ongelukkige schipbreuk, omstreeks twaalf jaar gle den uit het oogl had verloren, maar d'at mijn vader onlangs vernomen had, dat zijn voormalige matrtoos in Chili woonde, ge lukkig getroujwld en in) schitterende om standigheden levende. Hebt gij hem mis- ssehien vroeger gekénd? Toen viel 'hij me om den hals. Jonge vriend, riep hij1 uit, gijl beseft niet, hoe gelukkig uwf mededeling- mij en d,e mijnen m'a-akt. Vidtor IlaJP'erg iwlas mijn b'estc vriend; in mijn jongenstijd en is mij thans door bande® des bloedJs ver want. Zijn zuster is mijn vrou,w." „Nora, zijn vrou'wLS" riepen Cinthia ©n Men zij- echter niet blind voor het ge vaar van een té krachtig toezicht., De heer Van Vuuren zeide «ens in de Tweede Kamer over financiiéele curateele van Gedeputeerde Staten, d'at zelfs wan neer een college van Gedeputeerde Sta ten door karakter en samenstelling waar borg zou bieden voor een verstandige ou- rateele, deze toch' noodlottig zou zij'n: een goed beheer is alleen te verkrijgen door ben. dio bet voeren, rechtstreeks voor de Lnancieele verantwoordelijkheid te plaat sen: men moet beterschap niet zoeken in verslapping, maar in versterking van het verantwoordelijkheidsgevoel. Wij herinneren ons een illustratie bij doze vvij'ze les. In een Gemeenteraa.d: was juist een onverstandig maar door een ?voe.p der bevolking zeer be-geCrd be sluit genomenen toen hoorde men een der vóór-stemmers troostend opmerken„Ge deputeerde Staten zullen bet wel onge daan maken". Een andere illustratie lazen wij dezer dagen in een Gomeenteraadsverslag. Wij noemen de gemeente niet, »n spréke® over de quaestie Waarover het ging, -geen oerdeel uit. Men behandelde ®cn verzoek va.11 ouders om' tegemoetkoming in de kosten van het schoolgaan hunner kinde ren op 7 K'.M. afstand. Er was verschil van meening over of hét verzoek, mo-est worden ingewilligd. W;ettelïjijke en an dere gronden wérden aangevoerd. Ten slotte stelde, volgens het verslag, de Bur gemeester voor, Gedeputeerde Staten dan maar te laten beslissen: en de Gemeente raad wees het verzoek af, blijkbaar over tuigd dat 11e verzoekers w'el in berotep zouden gaan. Gedeputeerde Staten dan maar te laten betlissen! Z.00 soKakelt een Gemeenteraad zichzelf uit. Hij doet afstand van zijn eer steeboortér echt. Veel liever zien w'ii een Gemeentebe stuur. dat wanneer het' in een zaak' wan belang eenmaal beslikt neetft, voor die be slissing ook staatdat het uiterste .vechts- ■middel aanwendt, om zijn weloverwogen inzicht te doen zegevierendat) wanneer Gedeputeerde Staten goedkeuring wfeigc- ren, bij de Kroon zi,n besluit verdedigt. In Gemeentebesturen kunnen vreesach tige en 'slappe mannen niet worden gle- brui'kt. Besturen eisciht wijsheid en ze delijken moed. De «valerkoffer en het witte doek. Het te Tegal verse'hijneud.e dagblad! „Het Noorden" vertelt: .Voor den landraad te Peanalang hebben- terecht gestaan de Javanen Marjajdi en- Kasm'ari, beiden besehuldigd, dla-t zij door middel van zoogenaamde tooverjj) Wia-rjnin en zijln vrou-w Bok Tdlah voor f 800 had- dien opgelicht. Het -wias een komische zitting, die iwieer eens duidelijk aantoonde, hoe grenze loos bijgeloovig sommige dessamengehèn kunnën zijn. De heeren Merjadj en Kasmari had- die® het argelooze echtpaar wéten wijs: te mak'en, dat zij: getwteeën va® koniuklij- léen bloede waren e® de kunst verstonden,' Amuletten en djitaats te make®, ;wtelkë allen lei plagen en gevare® kónden afwleren; Zie je dit vodje papier met d'e vreslm- die letters?, vroeg Marjadi. Ze zagen het; het zag wlat goor, maar „soedahV.... WeLnu, begraaf dat in je saiwlah en je oogst zal verdubbelen ent o®kriiiid :wil ar niet meer groeien. Hetj kost m)aa,r vijftig guio'.en, iwlat. te geef is. .Marjan en Bok? Tilalï betaaldie®. Waar om ook niet, voor een dubbelen oogst en geen onkruid' Maar de edele voi'sfceatelgeai iwiaro® 'nog niet aan het eind, van hun wonderen: en Marjan nog niet plafzak. 1 - Zeg eens Marjan, vroog dp eqrste izjovenaar, heb jij een koffer in huisj) De koffer W'as er. En een witte -doekL?. Het dioék' Iw'as er. Goed,, breng den koffer en het wliita doek' hier en wie zullen je Wat laten zien. En ze zagen iw'at- Te Mid|d'ernaAt werd 'de koffer op een mat gezet, biloemeiii 'wér den gebracht en wierook gebrand, om de geheimzinnigheid te verhooge®. Én' toen moesten Marjan e® Bok- Tilah een groote som geld. in koffer doen, zooveel ze maar hadden, als 't. kon eenige duizendien .w'ant zij, de vorstelijke toovenaars, bezaten de macht, om' d,at geld! te doen verdubbelen, dan moesten zij (de toovenaars) lionderii dvagen en honderd' nachten wkkérid1 in hun eigen -dessa doorbrengen en de kóffer haar man te gelijk'. „En dut zegt ge mij eerst nu voegde Victor er 'bij. 1 „Deze mededeeling steilde ik uit join mylody en u er te ge/Tijk' mee te verras sen. antwoordde Bob' met eeiht Engelsehe kalmte, IterwSjH hij btedadbtzaam' de aseihi van zijn sjgurette streek. „U.w zuster is 'de gelukkige vrouw! van uw ouden vriend Beer. Uw' stiefvader is sindsverscheidene jaren overleden. Hij stierbf een roemvolle® vlood tiidens een typhusepidlcmie. Uw' moe der woont ten huize van uw dochter. Beerl beeft een groote fabriékzaak. Hij schijnt aelfs vo.igens onze Engelsehe begrippen een schatrijk man te »-5jjn."- Peinzend had Victor zijn hoofd met beide handen omvat. „Mijn stiefvader <lood. mompelde hij, „mijn mOe'der vrij mijn zuster Reginalds vrouw', en toch heeft geen va.® all! en een wloor.d! voor mij, geen .ant/wloord. op al injjn rouwmoedige brieven." „Dat moet ik tegenspreken,", viel adelborst, wiens scherp: oor de zacht sproken wborden bad opgevange®, hem de rede„u'wi zwager vertelde, dat scbriik' en het verdriet over uw vlucht moeder destijds aan idlén rand) va® het graf' had gebiraeht, en dat de haren uw's valdlerjs in Weinige dagen vergrijkd ware®. Hij' 'be kende mét pirij'zehsw|aardige opr,eehtheid! 4at gij béiden toen, als onbezonnen driftige knapen vergeef me, ik de d^s uwl mocht niet geopend of aangeraakt. Na honderd dagen kfwiameu ze wéér. Zeshonderd gulden iwlerïï voorloopig i® 'den koffer gedaan. Om de proef te nemen, dachten Marjan en Bok Tilah. Als het zaakje lukte, k'ond.en ze later méér geven. Toen hurkten ze geviere® naast de® kofféal ■neer ,het witte dpek Werd over hen heen getrokken en de geheimzinhige mlac'btéinl togen aan. het Werk. Na ee® poosje vonden' toovenaars het 'wlenschelïjk, allee® te worden gelaten met den koffer en zoo geschiedde, iwtot de wil van zulke hei ligen moeien geëerbigld iwbrdeai. Den volgende® dag trok! het tooverpaar weg, na te belofte afgelegd te hebben preJ Hes ovej honderd dagen! te zulle» tarug keeren. Maar denk er, nu in vredesuhamt om: den keffer raak je niet aa® hook! was hun laatste waarschuwing, ®a eerst nog f120 voo>' de moeite te hebben gekregen. Ofschoon rotsvast overtuigd van d!e. b'o- ■yeunatuur'ijke macht der toove®a,ars, kon liet echtpaar ee®' paar dagen later de ver zoeking niet iw'eerstaa» om den koffer te inspecteer?®, maar ze söhrokken zioh halfdobd, toe® zé het ding leeg vonldlein. Het bedrogen echtpaar snelde jamme rend, naar de politie om de toovenaars aa» te klagen. Maar dczel£ rwiste® vaU niets en (waren ®iet weinig boos van tooverij bèschuldigd to worden. De politie kreeg echter b'e!wijzon en de deasarsLamigUloAwrs,' die te lui waren om' te werken wèjraie®/ door clen landraad' tot amidferhalf jaar ge vangenisstraf veroordeeld. Marjan en Bok Tilah wlaren mtussohen achlhcmtlerd gulden armer gewönd-e®. Op den 9den Zondag na Rinksteren. Epistel van den H. P.aulus tot die va». CorinUhen. N. 6 13. Broeders! Laat ons geene begeerte heb ben tot het kwa.ad, gelijk zij; hegeerlijk zijn geweest. Wordt ook geene afgoden dienaars, gelijk eenigen van hen, zooali er geschreven staat: het volk zat te ete® en tc drinken, en zij stonden o,p om te spe len. Laat ons geen ontucht bedrijven, ge lijk eenjigen van hen ontucht bedreven heb ben, waarom er drie en twintig duizend!«p één en dag gedooldi zijn. Laat ons Christus niet tergen, gelijk «enigen van lien Hpni getergd hebben, en door «lie slangen z'ij|u omgekomen. W|ilt ook niet morren, gelijk eenigen van hen gemord hebben, en door den verderfengel zijn verslagen. Diit alles is hun tot eene afbeelding geschied, en tie-r onzer onderrichting geschreven, die 'die laatste tijden beleven. Hijl derhalve Idii? meent dat hij staat, zie toe dat hij! niet valle. Geene bekoring, dan die menscihe- lijik is, grijpe u aan. Doch God is ige* trouwHij zal niet toelaten dat gij' boven uw' vermogen wordt bekoord, maar met dia bekorjng ook uitkomst geven, opdat gij die kunt verdragen. Evangelie, Lucas. XIX. 4147. in dien tijde, als Jezus Jeruzalem na derde en Idle stad zag, weende Hij' ov>r haai- en zeiide: ach, dat gijl nog op dleze» uwen dag erkendat, hetgene u, tiot VT(e|d!s strekt; maar het' is- ,nu voor uwe ooigjea verborgen; want de dagen zullen over ,u komen, da.t uwe vijanden u met eenen wal zullen omring-en en u belagereh en van alle kaïnten benaauwen; en dat Zjj: n, en uwe kinderen in u, te® gronde zriHe®, verdelgen., en in u den eenen steen op 'dien anderen niet laten, omdat gij1 'dien tijld uw'er bezoekjing niet gekend hebt. En. iu den tempel komende, begon Hij; degenen die daar verkochten en kochten er uif te drijven, en zeji'd? hun: Idlaar staat ges-clire- ven: Mijn huis is eeu huis dee gebejdis; maar gij hebt er een roofnest van ge maakt. En Hij: leerde dagelijks in dien tempel. HET EUCHARISTISCH CONGRES TE Chicago: Mgr. Heylen over li-et Congres. De (Belg.) Standaard heeft aan Mgr. Heylen indrukken gevraagd van het Con gres te Ghiiic'ago. En'kele daarvan laten wij' hier volgen: - II zult wel uit de verslagen in de bladen verschonen, hebben opgemaakt dat bet Eucharistisch, Congres grootsch en schitterend was. Ik beu dus te New-York aangekomen en ginder heb ik' samen toet den kardinaal-legaat E,. Em. Bonzano, en verschillende bisschoppen plaats genomen ic den speciale® kardiuaalstrein. De spoor- rd's New-York-Chkago duurt juist viep- en-twint.ig uren. Onderweg bleef de trein op verschillende stations stoppen en sprak dc- kardinaal-legaat van op het grooltj 'blruik' Beers eigen w'oord,e®! den ma® groot onrecht hafR aangetdaan, hem', die bjj ,al z!jj® eigenaaa'tlfiMfsid-ein tooh ee®' hoogst eoiijiieldiwlaardig kaxaktar géweest Niès, gelijk hijl d;an ook door zij® nauWge- trouwi e® opofiferenldje pliöhtebiofcaichtinig? zich een v-roegtij'digen dood! veroorzaakt had. Gok' is hun. naar Beer verzekert, geen uwler 'b'rieven' gewoxd,e®. Ze 'zijj® alil? verloren gégaa®, ze wlaren misscihien ver keerd gedresseerd, in elk geval slecht bezorgd. Maar wél hébben zij maanden lang naéporinge®: in het wérk' geetelld;, en u in ik wéét niet hoeeveic ouranten vergif fenis toegezegdi.'-' „Zei Reginald; dati?," „Op mijn 'wloord,! Ik' heb' er niets bij' ge daan." i .Victor stond op en liep onrustig heeu en weer. ..M.a,in:a," spmk L,sonore; „wij gaan allcntaal imeLsenor Bob op reis. Dan ko men wij. ten laatste bij. tante Nora."1 „Kind, wees stilantwoordde CiniWaJ zacht, „ik ijs er van, als ik! aan een zee- ,reis denk!" - 1 „Kunnen wij jr dan zonder zeereis on mogelijk kome-n, mania?" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1926 | | pagina 5