f
GOES
i geenkrans
Katholiekendag
URZEEP,
in Effecten
Coupons
verkoopen*
CHE COURANT
TWEEDE BLAD, behoorende hij het nummer van 10 Juni 1926
lijke Stand
jrreerende prijzen
f.22
koersen
cliënten gratis
«e GOES
Rsde van
Ors.Pater N.TH.VLAAR o.e.s.a.
►oiing van bij te vletj.
over 260 vierk. tMj.
I eaun vak glooiing va»
ar vervanging van eeg
glooiing' war 900 viejj,
I een vak glooiing jyatf
►var -132 vierlc. M
I Koster Cal WenasJ.
i: Upv'eil, EUewoutsiijs;
luie. Schaxentlijke voor
Is, Ellawoutsdijü f 9435,
bs f9430, f. la tiassa,
J. Wi. Kools, Goes vao»
A Linde, Katteiidijka
prstanje, Goes, f 89*76;
UVeaneldinjge, f9346; p
ko, f8760 (laagste in;,
d. Hulls, Oosterlandj
povïriügs, Schors vooij
iND. Gehuwd: 5. Bas-
pr Maria Joha-nlpa Vroon.
toW Izaeik Wisse, 26 j. e®
1 j.,12. Guiljaatn Mijsed
Piaauwe, 28 j.
u-mus Jadobus, iz. v. jGtea
en Cornelia Eliza biethi
rina Cornelia, M. v. ,Mar-'
sn en Maria, 'Remïju7;
ihannog P,a,ulus de Jpnga
ma vj% de; Velfdié; 9. Pie.
uzee enf Adriapa! Mjallielj
d. v. Jacobius Vermeu-i
le Jonge; 31. Apolonita^'
inneulen on Marin- V,er-'
faria Leys, 46 j., éohtge-i
nis Nijsse5. Marinus
echtgenoot van; Paulinjal
Cornells Kiarelse, ,73 j,
nella Olivier.
NT. Huw.-aang.': EmilJ
en Melanie Anna Anl(
1; 13, Gaston JosephuS
lens 26 j. e»| Josephinp!
|t 26 j. ong.Hubtortusi
Celina S. van; die Voorde
ong.20, Alphons LJ
i« em Irene de Bpikk'eir,
P. dp Ridder! en Emtaa
|24 j. ontg.29, Joh!a$
Madeleinai Maria Ver-
Rykaert en A. C. Helen;
ld Veer eh Math. Cl. yam
■lente Camiel Góetlials en
'laluwe; 14, Leendteït (0.'
je Apends; 22, Emile J-.
Tani'c Aninaert.
lie José Georgia» iLouise,
i Hulle eni R'. A'. C,.. J;
[tnna Georgette, d,.v. B.
A. de BakkerEuphemie
d.V. V. C. Aaisen en
fan: de Laak23, Jaobblusl'
Clementius A. E. van
1. Al. Bonte.
Jeannette Marie Jonge-
huwclj id<,v. As Jon genei en
[jinderen; 17, D. F. va»
I j. echtg. vön EmiHama;
13, Jeanette Maria Ida I
Jditg.i van Petrua VerpJjainr I
Is Buysse, ,80, j. wedhr. va»
ui Berghe AlphonsuS va»
htg. van Julie van! Cleeta-
'JUSTM
Iran toepassing is op
pingstukken kunt wasschen
■-bruikers en U zult zelf ook
Kleurzeep te eischen en 0
'ii stoppen,
rat 108, Amsterdam.
tuk met gebruilisaanwijzi^
ULTE Co. en SCHULTE
|CTEN. TELEFOON 101
I0SEN, Dorpstraat,Tel. 12
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
(Vervolg van het Eerste Blad.)
De tweede afdceling vergaderde in de
iooneelzaal van „Het, Schuttershof'. Haar
jjeatuurW as aldus sa.nie.iigosteldH. G. M.
van der Vijver, Rotterdam, Voorzitter; Ph'.
J. Hoo»crvorsi', Kapelaan. Goes, seer.;
Mevr. A. J. M. Vienings—De Vries, Goes
E. Andriesse.il, Vlissingcn on P. Boonïnan',
Nieuw'dorc.
Hier nalin nal liet openingswoord van den
Voorzitter de welecrw. keer Drs. Vla ar
het woord tot inleiding van zijn onder-
wen; „Hel- Ititttf in de schooljaren".
Spreker in de Tweede Afdeeling.
Hooggeachte Vergadering!.
11e Diocesane Katholiekendag van het
jaar O. II. 1926 roep1i.de getaofi^enootop,
van ons Bisdom bijeen, om samen1 op: Kar
tholieken grondslag de belangen van het
i kind te bespreken in de versejiallienjdtó
I levensstadia, de. opvoeding van het kind
I on wel in dez'e sectie de opvoeding van
1 het! ldnd tijdens de schooljaren.
Of dit- onderwerp actuo,cl is? Hoogge-
I adhV'. Vergadering, deze zaak staat, in het
f bramtylunt van de belangstelling* vmi zeer
z vrf'ii van do meest' uitoenloopiende Ijevtensi-
f opvatting en levensrichting.
Wiisgecren bouwen geheel nieuwe systje-
men op, zielkundigcn maken gretig! Eet
schoolkind tót voorwerp van hunne experi
menten, en verreken aldus hun weteinsehap
met nieuwe resultaten, men tracht verband
te brengen tusscilien schoolprogramma en
maatschappelijke, productie, verdeelt einde
lijk de menschheid, die strijdt ami het
schoolkind in do twee groote groepen, hl.
zij, die God als laatste do-el! stellen en zij
die :het kind zelf proclameeren tot begin
en einde.
Eenerz'ijds stfeeit men naar een nieuwe
m-anêöhheid, waarbij de opvoeder moer tóe-
ziet dan krachtig inwerkt, opdat 't kind niet
geschaad wordt in de volledige vrije ont
luiking, die voeren zal naar do nieuiwfe
monsöhheid. Anderzijds (en dat zijn wij
allereerst) gelooft men, dat het kind ter
•wereld komt beladen met de erfzbnde,
terwijl na liet H. Doop-sel de strijd tegen
de gevolgen der erlzbnde, tegen de natuur
ten kwade geneigd, moet"gestreden worden
tót de.n laatsten snik, zoodat het kind moet
geleid worden op den levensweg, zUoüat
het karakter van het kind moet worden
gevormd, zoodat de opvoeder met "Gods
genade en het Goddelijk Licht de gebre
ken moet uitroeien en do deugd moet aan-
kweeken.
Hooggeachte Vergadering, Gijl gevoelt
de suherpe tegenstelling in den id'etetle»
strijd tussdhea deze groepen, Gij; zult
ook de verwarring vermoeden, die ei'
meer gaat heersehen, en gij ziilt ook be
grijpen, hoe men in de katholieke begin
selen den vijand ziet'.
Daarom Dames en Heeren is 'liet. zOo
goed, dat wijl ons vandaag, vernieuwen in
een gloedvolle overtuiging van de heilig
heid en waarheid onzer opvoedkundige
beginselen. Jezus, de Opvoeder der volke
ren, heeft' ons die beginselen nagelaten,
en de H. Kerk met haar wonderbaar aan
passingsvermogen aan alle tijden, omdat-
zij van alle.tijden is, zal al het goede in
l het' nieuwe enten op den goddelijken stam,
I want Jezus is de wijnstok en wij zijn do
ranken.
Ellen Key, een. TTweedsche paedagojgó
van niet-ohristeli^ke richting, gelooft niet
I in do nieuwe mensöhheid, voordat ouders
K en op-voedexs zich nederbuigen voor do
I majesteit van het kind. Maar, D'aimes en
f H riien, die opwekking Hebben wij van die
zi.do niet noodig, want eerbied voor het
kind vraagt van ons ons H. Ge-loof, en
I- hiermede staan wi;,| midden in de stof van
de eerste conclusie.
Het kind, herboren door het H. Doop-
I sel tot een bovennatuurli;,k feven, tot het
f reven der genade, dus -geworden tót eeD
f kind van God, is dat niet een schouwspel
j3'1 goddelijke schoonheid? Ên zulil'en wijl
j lulden, dat de wereld dat goddelijk werk
van den H. Geest; in de kinderen met
traanlooze oogen verspilt en vea-nietlgt?
bieen, zegt. G. Gezelle. „Nooit zaiH ons
I -la wagen der tijjden ontdragen het sieraad'
ui den rijkdom der edele zi-el. De deugd
zal geduren schoon rotsen en muren en
torens -en al dat maar valiïen kan, viel."
11e schoonheid van hef kind! Nog onbe-
smet en onbesmeurd draagt het de ken
merken van dat Goddelijk liefdespel in
i ?t ^°°r het If. Doopsel werden
F L we kinderen gemaakt tot koningskinde-
I- le» van goddelijken bloede.
j_ De G-enade in een kinderziel! Konididn
711a i eens waarnemen. Hoe
•t er heeft God, als het ware, de trekken
(n"»»!'t-iiee'? die hleinen afgefeekont
- o e rldcrd met den vingier van Ziijln
ÓeeJT d u0aLs de H- Kerk den H.
dat Licht b,e'ld]ri"fe wemt. De Genade is
Ihe rh f,?61 verlicht met hemaU-
bruMskle^ ?&nade is da^ blank0
brudoitskleed en toöh weer meer dan een
C enlfeW" S f V1U1 G°d Zelt D e
Genade in de ziel ls als -de gffloed, die het
mankt L vurig en lichtgevend
maakt. Zd what eerste sehemerrood voor-
het volle lacht der goddelijke zon, die ko-
fflftn moet.
De Genade is een liefdegift' van d«n H
Geest, die is de zelfstandige; Liefed' van
den Vader eni van don Zoon. Zij is hief
beeld der goddelijke natuur afe een z'eglel
door dem II. Geest gepa-ent in ouz'e natuur.'
Dames en Hoeren, Zoo verheffen 'wij
ons op den vlcugelsil'ag van ons II. Geloof
om dan mef het boek der Wijsheid uit te
roepon: Ja Heer, mot grooten jperbiied
behandelt Gij ons. Moeders, die U-we kin
deren hef leven, naar de natuur hebt ge
schonken, de genade is do goddelijke le
vensadem' in Uwe lievelingen. De zinllen
zijn als de gulden ark van het nieuw ver
bond, als de. schatkamer van de gaven des
II. Geestes.
De H. Geest! heeft in die kindcrrkol
blijvende neigingen neergelegd, we'lkc
Straks de krachten en vermogens tot god
delijke hoogte verheffen, bovenal de God
delijke deugden van Geloof, Hoop en
Liefde, de ingestorte zedelijke deugden,
die zullen helpen in den strijd tegen de be
letselen van het Goddelijk leven in dc
zielen on eindelijk, zooa'fe ik' re.eds noemde.:
de Gavent
St. Thomas van Aquino noe|mt dez'e ga
ven geschiktheden, welke den mensch ge
dwee en buigzaam maken voor de inspra
ken van don H. Geest. Deze Gaven heb
ben een uilóluitend bovennatuurlijk ka
rakter en z'ijl leggen de .laatste hand aan
dit wonderbaar bovennatuurlijk samenstel,
waardoor God de zielen uitnoodigt, om het
Goddelijk leven te lóiden.
De Wijsheid ia dc geestelijke smaak der
goddelijke, dingen, de gave van verstand'
doet' ons dioper doordringen in liet myste
rie. Raad moet ons bewaren voor over
haasting, lichtzinnigheid en eigenwaan, do
sterkte moet ons steunen in de ongewoon*
moeilijke oogenblikken, de wettenschap; Zal
ons de geschapen dingen doen zien, gelijk
een kind Gods deze zien kan, terwijl de-
Godsvrucht onze verhouding van aanbid
ding en teederheid' regtlt, en, onder die
naam vreeze alleen deze hedoeW is, die
Zich uit in aanbidding. Zoo is de zjiel
in staat om te handelen volkomen in den
zin van de. goddelijke aanneming1, om ver
volgens overvloedig- to smaken aills bc-
looning door St. Paulus in zijn Gaillateju-
brief opgenoemd.
Hooggeachte. Vergadering, II moet m'ij
dit' eenigsizins bespiegelend ged.eeltc van
mijn betoog vergeven. Ongetwijfeld blijkt
hieruit zonneklaar, dat wij geen 'pjjiwek-
king op natuurlijken gï'ondslagl noodig
hebben, om vol eerbied te staan tegenover
de majesteit van het kind, als de Sbeel-
ding van God zelf, als de kostbare voe
dingsbodemvoor dc gaven en vrucflijlen
van den II. Geest.
Tevens komt onze taak (e staan in liet
volte Mcht der verhevenheid, waar wij! todh
als opvoeders geroepen zijn als pillaatsbe-
kleeders van God. Die kostbare panden
van bovennatuurlijke schoonheid zijn aan
onze zorgen toevertrouwd en aan o®;ze ver
antwoordelijkheid. Wanneer wij, Ouders,
Priesters eni Onderwijzers ons in de
groote waarde v,an dat bovennatuu^lijPc
sclhoon indenken dan kan hef todhl nooit
door onze schuld of ons verzuim zijin, dat
die kinderziel, die klare spjegal1 door de
adem van het verderf besmeurd1 wordt.'
Dan kan het toch niet gebeuren, om' coins
heel praktisch te spreken, dat wij! niet
nauwkeurig nagaan, mef wie ouz'e kin
deren omgaan en welke ontspa|nninig( izij
genieten. Hebt eerbied voor de bovenna
tuurlijke goederen van Uwe kinderen in
dezen tijd van technische sterkte en ver
schrikkelijk kunnen, van ongetemde sport-
liefhebberij, waardoor het inenschelijk kun
nen wordt verheerlijkt en de aandacht
wordt afgeleid van dc hoog'ere, onzichtbare
goederen. Wie is er waarlijk' overtuigd
van de groote waarde van een kinderziel,
die als opvoeder zicih! verantwoord gevoelt
met ongeregleanenteerd en ongecontroleerd
bioscoop-bezoek, -een enkele voorsfaliffing
kan immers de doodsteek .geven aan dp zie
len van de ons toevertrouwde kinfl/eran.
Bittere tranen van éigen schuld moeten
wij dan schreien bij die ruïne van de voor
heen zoo schoonen tempel van den H,
Geest. En in de bewaring van dat hoogste
goed culmineert toch onze taak van pp,voe
der. Zeker het naaste doel van de opvoe
ding is, het kind.vaardig, maken voor staat
en stand in kerk en staat, maar alle mid
delen moeten zich toch richten naar 'het
laatsto en voornaamste doel, de eeuwige
zaligheid van de ons toevertrouwde pan
den. Wij 'moeten den akker bewierlkjen,
'waarin do H. Geest 'het zaad heeft uitge
strooid bi het H. Doopsel.
Dames en Heeren, verheven is dus de
t'aak van dq opvoeding in het licht van »le
katholieke geloofsleer beschouwd en welke
eischen stelt deze ons dan? Moeten Mj
allen ons verdiepen in de p'aedagogisoh-c
wetenschap in de oxperimenteele psycho
logie Ongetwijfeld is dat voor velen met
name voor hen, die een leidende positie
'hebben, van zeer groot belang maar toch,
Gi; allen kent met mij uitstekende opvoe
ders, die arm' zijn aan Wetenschappelijke
onderleggdng. De taak is bovendien veel
te algemeen, om dergelijke eischen te stol
len. Neen, Hooggeachte Vergadering, waar
wki ons werktuig van den H. Geest~gevpe-
len, klimtaen wij weer hooger naar de
hergtópipen der algemeene onverand€rlijikiO'
waarheden, om daar te leeren welke eisc'ben
God ons stelt ten overstaan van het kind.
Gi weet, dat de genade van denH.
Geest niet aan de wereld is tonhejdeeld,
voordat Christus deze door zin leven en
lijden had verdiend, voordat de verheffing
van de mensdliheid in Jezus de volkomen
heid had bereikt in de Hemelvaart, „In
dien Ik zal heengegaan zijn, zal Ik Hem
Zenden. Zouden wij ons dan willen voor
spiegelen g'escihikte werktuigen in dé han
den van den H. Geest zonder er ernstig
naar te streven om- op Christus te
ken? Als de H. Petrus U noemt een heilig
volk, een koninklijk Priesterschap', idan-
■wil 'dat! met name voor den Oplvooder Zog
gen, dat hÜjl oen middelaarschap te aan
vaarden heeft, opdat het Bloed van Chris
tus niet vruchteloos zij voor de zielen aaw
hem of haar toevertrouwd. Nu spreekt hef
immers van zlelj. dat zelfheiliging en zelf
verzaking de pijlers zjjn van 'het gebouw
der katholieke opvoeding. God! geve, dat
Wij katholieke opvoeders allen diep, door
drongen waren van dc alles verwin
nende kracht! die van deze zclfcultuur uit
gaat'. Als Christus zegt, dat het Rijk
Gods in ons is, zou dat ook miat batoe-
kenen dat de uitbreiding van het Riij|k
Gods in de; ons t'oevertrou'wdio kinderen;
van ons binnenste moet utigaan? Hoe
is 'anders die gewieldiigo christelijke il'pven.s-
kracht te verklaren, die. uitgaat over altllc
eeuwen van ouzo, heiligien, als een St'.
Au'gusfinus en St. Thomas, een Hl Fran-
cdsous van Assisie en oen Xa.ve.rius, een
Vin-centras a, Paulo en een Franciscus van
Sales?
I-Iet. Ri;k Gods is in U. Wat een zege
vierende en rust-schcnkendie gedachte in
do maalstroom der problemen over de op
voeding. Wanneer wil bef verkeerde dat
wij in de kinderen zien, eerst zoudieoi be
trachten in ons zelf en wl-ekan, op onsj
Zelf, ja dan zijn wij onweerstaanbaar.
Zelfheiliging! Zoo wordt do gebedsgensf-
var. de eerbiedig-biddende Ouders en Op
voeders op de kinderen overgebracht. D'o
da.geliksch'e H. Mis die de Ouders, waar
'het gevoegelijk kan, bijwonen, om God in
hun familieleven te eeren te danlkjen te
sineeken en t'o verzoenen, wordt in liet
schoolgaande kind gevormd tot een boven
natuurlijke levensbehoefte. Zielfhoiligingi
Dan voelt het kind aan Vader en Moeder
agn den grooten eerbied, die zij hebben
voor dat kleine boekje, waarin all'es staat,
wat wij: moeten geloovcn en doen, oim z'alig
te worden, on zoo is de medewerking van
de Ouders bijl het Catechismusonderricht
verzekerd.
De voornaamste bron der zelfheiliging
is do H. Communie en het' kW'ana wel nooit
voor, dal' Ouders, die veelvuldig naderden
tot 's Heeren tafel, moesten worden aan
gespoord, om hun kinderen tijdig aan te
bieden voor de eersto II. Comlinunie.
Ouders en Opvoeders, zoo zouden wij
kunnen doorgaan, om ons steeds dieper
t'e overtuigen, dat dit schoolgaand ge
slacht straks met eere zijin plaats zaï' in
nemen, indien het zich' gerugsteund ge
voelt' door onze zclfheiilligang.
Geen zelfheiliging zonder zeiUfv-erzaking',
en ook dezo is ons onmisbaar, oim als Werk-
workthig van den H. Geest een sterkon
invloed ten goede uit te oefenen op het
kind.
Hoe zouden wij waardige deelglenooteu
kunnen zijn aan liet verlossingswerk van
onz'en Goddelijken Heiland, zonder Hem
van verre na fe volgen, die op; iedter'e
bladzijde; van het H. Evangelie bo/eti?
en zelfverzaking predikt'. Zouden wij', vol
gelingen van Christus ons laten bescha
men door hen, die zich offeren in hun'
jeugdwerk voor een valsch ideaal, fin juist'
door die geweldige offervaardigheid zooi
veel bereiken, gelijk wjj iedcren dag in
onze onmiddellijke omgeving Kunnen' aan
schouwen. Hef kind staat nog ,buiten de'
duobelzinnige verhoudinaen vj» degjooto
maatschapjiijl en het weet op een goud
schaaltje tc 'wegen in hoeverre wff ons;
.metterdaad geven voor zij'n waarachtige
belangen. Onze invloed is verzekerd, in
dien wijl en in zooverre wij iets van ons
z'elf inoefen leiden en dankbaar eo voiS
vertrouwen zal 'het zicih. aan ons geven,
om eigen wil en strevingen te richton op
het hooge göed, dat wijl voorhouden. Een'
der ihoofd-besfaniddeelon van de katholieke'
opvoeding is de goh|oorzaamheid, waarin
Christus is voorgegaan tot don dood des!
Kruises. Over Zijn verbot-gen leven staat
geschreven, dat hij onderdanig; was en'
het was zijin spijze de wil te doen van Zijn;
Hemelschen Vader. "VViji moeten onze kin
deren opvoeden in gehüorzaamheid aan
het Goddelijk wereldbestuur, in gehoor
zaamheid aan. de H. Kerk in eerbied voor
het' kerkelijk en burgelijk gezag, in gevoe
lens van onderdanigheid tegenover de op
voeders.
Hoe echter zal het staan met onzen
invloed, indien wij zelf telkens in- gebreke
blijven deze hoogcrc vorm van geestelijke
zelfverloochening te beoefenen. Èerst moe
ten wij zelf ons deemoedig neerbuigen voor.
Gods Vaderlijke Voorzienigheid "in alite
ook de droevigste levensomstand^lijeden,'
vol eerbied moeten wij staan tegenover de
wetten en voorschriften van de H. Kerk
en wi; moeten niet dulden, dat het gezag"
in welken vorm ook wordt' afgebroken;
dan zin wij als een spiegel, waarin onze
kinderen kunnen zien, hoe verbeven de
de deugd is, die wij dus ter beoefening!
voorhouden.
Wij moeten orde en regelmaat aankwieeé
ken in onze. schoolgaande jeugd. Óp tïick
naar school en op tijd weer thuis. Wij
moeten de uren van arbeid en ontspanning
van onze kinderen regelen. De ouders die
nen te overleggen met onderwfij'zers on
onderwijzeressen over de gedragingen em
vorderingen van de kinderen.
Hooggeachte Vergadering, dc stipte on
derhouding van al deze kleine, iederen dag
weer terugkeerende dingen, kan tenslotte
van de opvoeders een heroieke deugd van
Zelfver zwakking vragen, en God alleen
weet, hoe heerlijk veie Ouders en Opvoe
ders zich beloond zien voor eeuwig voor dit'
dagelijks getrouw aftellen van al die klei
ne schakels, waaruit' de keten der dageli lk-
sciie plichten van staat is samengesteld.
Dames en Heeren, de experimenfjeela
peilkunde leert ons, dat er voor de opvoer
d-ers schatten* verborgen liglgen in de imita-
ticve en suggestieve eiigensehapipcn van
het kind. Hier zien wij weer hoe op tref
fende wijze de genade opbouwt op die
natuur, want niets werkt krachtiger ter
navolging dan het goede voorbeeld der
zelfheiliging! e» onweerstaanbaar is de in
vloed van hem! of haar, die den wil staailt
in de school der christelijke zelfverzaking.
Hooggeachte Vergadering, zoo juist
stipte ik even aan, dat dc genade opbouwt
op de .natuur, ik wil hier aan toevoegen,
dat de genade, aan de natuur nieuwen luis
ter geeft. Wanneer de katholieke opvoe
der doordrongen is van deze hooge be
ginselen, dan kan er dus geen sprake zijin
van vcrwringingi volgens een vast model,
dan is de eerbied voor de persoonlijkheid
van hef kind gewaarborgd. {3t. Paulus
vermaant ons, om waar te zijn in de
liei'de, en het eerste kenmerk, dat zich in.
onze daden moet vertoonen en dat. God 'er
in wil vinden is ho.t kenmerk van men-
scihclike daden, volbracht door een vrij
schepsel, dat! een wil bezti verlicht door te
rede. God vindt Zijn glorie in alle schep
selen, maar allteen, wanneer zij zicih1 schik
ken naar do wetten, welke hun na.tunlr
beheerschen.
'De Hemellichamen lovCn God' in stilte
door het regelmatig voltrekken van hun
loopbaan in. de onmetelijke ruimte, en die
golven door 'die grenzen' Sujet te overschrij
den, welke God; hwnl heeft aangewezen de-
aarde door 'de wetten te oinld'erhonden, de
gewassen door bloemen' en vruchten'naar
bun soort te geven, de dieren door hot
instinct te vólgen, dat 'dm schepper in.
hen heeft gelegd, de menseh door Id'aden
te stellen overeenkomstig zijn natuur.
'Om als Christen te handelen, moeten,
wij dus vooreerst als menschen' handelen.
Hij, die opvoedt in de positieve christe
lijke wetten met veronachtzaming ider
natuurlijke wetten, is volgens St. Paulus'
woord niet waar in zijne werken; zijn
■systeem is onlogisch. Wij moeten door
onze opvoeding ook Christus in zijin ge
zegende me-nschlieMi eeren. Wanneer wijl
ünz'e kinderen opvoeden in veelvuldige
tdevbties, maar geeu acht slaan op heb
h'reken van een gegeven' woord gteen ach
ting ingeven voor de beschaafde' omgjaa&s-
vormcti voor het stipt volbrengen van'
maatschappelijke plichten, dan vindt God
in ons niet, die orde, welke Hij1 in' al zijn
werken wil zien: hee'rsohcn. De genade
vernietigt do natuur geenszins mlaar ver
onderstelt 'de natuur en de eigen hanld'olin-
gen, welke daaruit Voortvloeien. Beschouw
.wat er in Christus geb'curde, ,n,a,a;r Wicn
w'ij steeds moeten zien'. Zijn staat van
Zoon Gods is de Won', waaruit de God
delijke waarlde Van al Zijn dald'en vloeit,
maar zijn mtensalielij'ke natuur was en
'bleef de bron van: echt o-nbetwistbaré
menschelijke handelingen. Christus arbei-
de. nam' voe'dlsel. leed' en rustte.
Oi»,voeden in waren katholieken zin
moet dus tot! het! -resultaat, leiften, daifc wij
de persoonlijkheid van het kind eerbie
digen. Opvoadtem h'eteeke.nt niet alles
gieten naar d!at eenige model, waarin moe
ten verdwijnen Idie natuurlijke hoodauig-
lieden. welke 'die eigen! persoonlijkheid van!
een ieder kenmerken, om; vervolgens slecht!
een eenvormig type- te vertoonen. Toen
God ons schiep, heeft Hij! elk onzerl be-
deelldj met gaven m'et talenten en' met
voorrechten. Deze schittert door een diep:
verstand, weer eenl nndier onderscheidt
-zich door een vasten, wil, een dlerdlei trekt
ons door een1 bleedl om'vattende liefdlc. Dm
De genade zal dïe schoonheid eobhic-i
digen. maar zijl z|al den! aangeboren luister,
met een goddelijken! glans! verhooajen. La
ten dus ook wijf in' het opvoedingswerk' de'
verscheidenheid eerbiedigen!, 'dlie God zelf
heeft gewild'.
Een lange reeks van toepassingen zou
hier te maken zijin op allerlei geiblodj
Is het wel verstandig, zou men kunnen
vragen, om datgene,. Wat er louter subjec
tief in ons leeft op1 religieus gebied steedis
aan onze kindereu op: te dringen? Alles,
wat in het godsdienstig leven voor on'ze'
kinderen schoonheid! ea\ nie't-langdurigheiidl
op den voorgronjdl plaatst, is tenslotte
gehasseerd op de leer van Idie nlaturu! cn.
de genade.
Waar wij' hier spreken over het kind!
in de schooljaren is het wel eens merk
waardig te vernemen; hoe: men zich tegen
de starre uniformiteit van onze school-
ocegram'ina's verzet, hoe men ook hieo
eerbiediging van die persoonlijkheid; eisc'ht,
ofschoon ik U uitdrukkelijk moet waar
schuwen tegen: het tover: doorgevoerd© in
dividualisme. Gurlitt, de Apostel! dier .Frei,
Gesamtauswirkung der N,atur klaagt al
dus: „De natuur stehiepi piersoanlijikhedien,
opvoeding vernietigt ze, weer. Verschil
lend van natuur; botradien' da kleinen voon
het eerst dq lagerei school en gelijkvormig!
afgericht verlaten zij als! ,20-jarige leerlin
gen, voorzien: van het einddiploma, der
hoogste lilas. Zij lieten zich voeden zöo-
als in een volksgaarkeuken. Tenslotte hoef
ieder dezelfde gerechten; gekregjeh, Jdéz'élfï
dek unstmatig i-neengeflainBtó e» moei
zaam in een systeem! gebrachte schijncul
tuur, die hun als eet» volmaakt gewaar
borgd Vormingsideaal werd op/^ecuroijgen.,
'Van een - duidelijke, bewuste verzorging
der ind-ividueele kim-dlernatuur is hierbij;
weinig of niets te bespeuren. Dames en
Heeren. het zij verre van, mij met- deze
aanhaling propaganda te wiilen. ink en
voor Gurlitt cn zijn, jSöhool, want Zijinj
theorieën leiden: tot) de) ontkenning van de"
werkelijke en objectieve waard© valn 'djen,
Godsdienst en, de zeldlelijkheid. Voor Gur
litt, en zijn aanhatn'g is dit ailesf subject
tief, zegt Pater Lainers' S. J. in' 8tudië®|
van Mei 192,6, dus niet diwinge-nd, niet
veiiplichtend. Voor die»; rasechten vrij
heid-ipa,edia.goog, en laitehl wijl dit niet ver
geten, heeft ieder! ki-nldl in zich te ontwik'-,
kelen een, -eigen) Cultuur, een; eigen btesdha-1
ving een eigen g^)dsd(iensit.| Oumoodijg U tal
zeggen dat idieze ofpiVoedldiinipftheorie iri
flagrante», strijd is met Idp christelijke leen
en nooit een grondslag ka» vormen voor
een christelijk schoolstelsel. Do kinderen;
gelijk wij Zelf vindëni in |dp catheohism'uSl
de samenvatting van; wat; wij mbeten ge-
looven en doenj teil zaligheld! W.el eerbied!
voor de persoonlijkheid^ maar toch ook!
eerbied voor 'djen gemeensebapszins.
Wij allen voel-en ons jmtaers als'levende
organen v:an het roystiekel lichaam', waar
van Jezus het) hoofd) is en. wij Öjc ledoma-
ten zijn. Wlij! geloaven en belijden eh be
oefenen, de gemeenschap, |d|er heiligen, wijl'
weten, 'dat het alleszins mCnsdiwaar-djig
is. iets van zijn persoon te: offeren! aaPi
de gemeenschap ant zoo izal dje goed htogjfe-
p,en katholieke opvoeding ons steedis weer
hóhoeden voor eOinzijdjigheid1 eni ons leiidje»
langs den guldon; midldbnwegl tussche» ge
meenschapsoffer en -eerbiediging dpr per
soonlijkheid.
'Dames en Hecron, laten wij: nu alle»,
die met opvoeding, te maken hebben, eens
de schatten opdolven-, die op diit gebied
«voor velen on'zer helaas iads! Versdhov
len liggen- in het IJ. Ev'aniaielia Wij zullen
'de jiaediagogische Wetenschap verre va;ni
miskennen, maar tqeh de- grondisla.gen loe
ren wij hij- voorkeur toch zeker van1 Jezus
zelf. i
Duidelijk en klaar otmferhoufd't ons da
Goddelijke Meester over; de eigenschappen
van de Opvoeder.
IX: Opvoeder heeft autoriteit, .gezag
Van moode; de opvoeding is in zekeren' zin,
een voortzetting ean voloin-diginjl van ija
scheppingsdaad. De opvoeder, gevoelc; zio'h.
dus ale plaiatsWekleéder van God, om' iu<
Zijn naam Van' het kind eerbied, liefde en
vertrouwen te vragen! iMet dat Gezag
was Jezus bakleed als opvoeder der vol
koren, gezonden door dsn Vaid'er. Deze is
mijn welbeminde Zoon, hoort naar Hem',
Op dit gezag beroept, zich d,p- Zaligpfaker.!
Mijn leer is. niet' v'an-mjj; m'aar vam' Hem!
die Mjj heeft gezonden-., Hij noemt zio'h de
weg, de waarheiith.cn het leven.
Naast gezag komt da liefde. Hij', dia
geen liefde, heeft Voor, ,d,e jeugd, moot zioh
aan het werk der opvoeding niet govern)
Zonder dp liefde kan lie opvoeder do
plaats vla.n God| em! van do Ouders! nietj in
nemen. Moet ik U nog wijzen op, het heer
lijk vöorb'eehl van iiefdte tot de kinld'eren,
dat 'die God'dielijko Leermeester gaf in het
H. Evangelie, „Laat de kleinen tot mij ko
men, want hunner' is het Rijk der Hem'e-
len". Hij ziet. in- die kinderen' het heerlijk
Beeld van dpn Hemelschen 'Vader, Hij' Ziet
ben :dooc Engelen bewaakt. Zie toe, dat
Gij' niet een van deze kleinen mim'a.clht,
want, ik zeg U: Hunne Engelen inf den
Hemel zién altijd? het aanschijn mijns Va
ders, dje in de heutelmv is'. Du kinidlodefh'
vóelden zich veilig bij' Jezus.
Eens vroegen Hem' zijne leerlingen',
„Wie is wel de grootste in het Rijk dpr
Hemelen. Dan roept Jezus een Kind tot
Zidh, .en plaatst het temidden' Van de' leer
lingen met tie woorden". Indien Gij niet
wordt als kindigrem zult Gij' het Rij'kj den
Hemelen niet b'inïfelngaau. Die Liefde tot
he.t kind 'doet den Meestor vlamïnónidla
woorden spreken, wanneer Hij denkt aanj
de ergens. i:
Onafscheidelijk met de liefde, als- oeop
natuurlijk uitvloeisel zijin medelijdien. zadhW
moedigheid; en geduld. Vaak 'kenmlearfej
zich de jeugd als zwa.k, lichtzinnig, ojipelH'
vlekkig en vergeetachtig'. Dit alles eisChf}
van den opvoedpr een onuitputtelijk ge-i'
duld|. Hoe treffend' is hier weer het Voor-j
beeld van jftm Heiland. Gddluldig ver
draagt Hij idie kortzichtigheid vjan, zijnn
leerlingen, geduldig verdraagt Hij 'die zelf
zucht van het volk, wanneer Hij zich wil!
terugtrekken in1 de- eenzaamheid^ terwijl
do scharen Hem Volgen', en ide stilte; ver-'
storen. Dc Meester; was geduldjg,, niet al
leen, omdat Hij goedjhartig was, ma-ar;
vooral, omdat hij wijfel w,as, en om(d|ab a,lJ
dus die afgrond van) Idle menSdhelijke zwak
heid voor Zijn wijlsheid' openlag. De op-
Voeder kan geen' wonderen werken, gelijk
Jezus, maar toch is het geduld' wonder
baar in zijn1 pacdagogisdhe glevolgen, ter-
wijl hot aanzien, liefdei en dpn zfegefflj Vam
het kruis geeft.
Naast autoriteit en liefdei staat d(evóor-
7.iclitigheid, dp dcugjdl, die in 'de opiVoa-
ding alle a.nidpr eigenschappen leidingf,
geeft en vruchtbaar maakt.,
Menechenkennis, zelfb'eheersöhing en gal
bed stempelen ons tot voorziclrtige opj-
voeders. En weer gaan- wij Wij Jezus ter,
school. Met Voorzielitigt Weleid! openbaardpl
Hij aan de wereldj het ontzagiwelck'atildl.
Mysterie der H. Drievuldigheid.
Zijn Verweer tegenover de lasterlijke
aantijgingen vlam zijb vijanden: is vol ma
tige gestrengflieid. Zelfa ia (dp gesChiedenig
van de tempelreiniging zien) /wij Jezus wol!
vol verontwaardiging, maar toch' Vrij van
ontstuimigheid. I
Einidelijk zien wij' Jezus oVolmaai'fc on
zelfzuchtig. wars van alle eigettbfelanhji
wederom Üen opvoeder ten, .voorbteelfck
Welk een liooge; op-vattinigthéeft d'e Mcses'-i
ter van Zjjlni Leera.arsambtjj.Hem' door dpn
Vader toevertrouwd; tot Diens -eer en; tot
heil van het meDeclidom. Tijjdplijike 'ver
diensten; b'eoogdp Jezug niet, ,Hij lion zelfsi
de tempelbelasting zomdpr aa,nwen'diing
van rijn wondermacht. Wiat Hij' anjdpred
voorhield, (jeéd Hij zelf up: Idle eerste plaatg
De armoede, dp onthechting,, rde arb'eiidj, da
nederigheid! en Idla liefde tot het kruis.
Daarom' kon Hij! vrij) en' onafhankelijk' hul
eens waarschuwend, d(an weer dreigend)
getuigenis gjeven1 van de waarheid. Ba6
deod de Meester ook in alle omstanpïc
